I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

7-LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ /SHORT STORIES-7- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 

 .

.

7-LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-  

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ /SHORT STORIES-7-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.




























My own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η σιωπή

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


από το παράθυρο στο βάθος μέσα στα δέντρα είδε το τρένο,

μετά από λίγο ηρθε η γυναίκα,είχε μια μεγάλη βαλίτσα,

-ειναι πολύ βαριά,είπε,την άνοιξε,ήταν άδεια,-το κενο,είπε,

έχει τεράστιο βάρος,-το ψαράκι είναι νεκρό,πόσες μέρες έχει

να φάει;πήγε στο ενυδρείο,-ειναι ακίνητο,έβαλε το χέρι να το 

πιάσει,εκείνο διαλύθηκε,άφησε ένα κίτρινο ίχνος στα δάκτυλα

της,-κοιταξε,του είπε,πόσο κίτρινο ήταν το ψαράκι μου,

-εμενα,ειπε εκείνος,όλη τη νύχτα με πονούσαν οι πατούσες

μου,δεν κοιμήθηκα,κοίταξε πόσο φουσκωμένα είναι τα πόδια μου,

-καημενε,Οιδίποδα,σε καταλαβαίνω,του είπε εκείνη,θα ετοιμάσω

μια λεκάνη ζεστό νερό να σου κάνω μασαζ,έχει τόσο υγρασία,εδώ

μέσα μυρίζει μούχλα,θα πνιγώ,δεν ανοίγεις τα παράθυρα,

εκείνος γέλασε,-ενας τυφλός τι χρειάζεται τα ανοιχτά παράθυρα;,

το φως;,-με συγχωρείς,του απάντησε εκεινη,,το ξέχασα,

εκείνη τη στιγμή ακούστηκε μια φοβερή  έκρηξη,η γυναίκα τρόμαξε,

-τι είναι;,-μην ανησυχείς,απάντησε εκείνος,εδω είναι καθημερινό 

συμβάν,είναι τύχη που δεν σκοτώθηκαν ακόμα,κάποια μέρα όμως,

-ο θάνατος δεν είναι το τέλος,απάντησε η γυναίκα,-για κάθε 

άνθρωπο,όμως,είναι το τέλος,είπε εκείνος,δεν είχε λύπη στη 

φωνήτου,μάλλον χαίρονταν,-ετσι,συνέχισε,θα εκδικηθώ,-τι;,την αιωνιότητα,

ακούστηκε το σφύριγμα του τρένου,

κοίταξε το ρολόι,-ακριβως,όπως πάντα,το ψαράκι στο ενυδρείο

κιτρινιζε,-η αδιαφορία της ζωής,είπε,ριξ'του τροφή,έκλεισε

την βαλίτσα,-αν την ξανανοιξω πάλι άδεια θα είναι,-ειναι μια

πιθανότητα,απάντησε,ίσως όμως να είναι γεμάτη με πράσινες

σαύρες,η' μικρά βατραχακια,γέλασε,-εικασιες μιας πραγματικότητας,

αδύνατης,έσκυψε και του έβαλε τα πόδια μέσα στη λεκάνη με

το χλιαρό νερό,του έκανε μασάζ,-τωρα δεν τα νιώθεις καλλίτερα;

δεν χαλάρωσαν;-πώς κάθεσε μαζί μου;πως με ανεχεσε;έναν κουτσό,

ανάπηρο;-ησυχασε,το ξέρεις,-θα μπορούσες να με σκοτώσεις στον 

ύπνο μου,δεν το σκέφτηκες;,-πρεπει να πάρεις το χάπι σου,

-το ψαράκι εγώ το φαρμακωσα,-εισαι τυφλός,δεν μπορείς να 

το κάνεις,-για να κάνεις κάτι δεν χρειάζονται μάτια,ακούστηκε 

το σφύριγμα του τρένου που περνουσε,-θα φύγω το πρωί,είπε 

η γυναίκα,θέλω να περάσω τη νύχτα μαζί σου,- η νύχτα μας 

περιμένει,είπε εκείνος,άνοιξε τη βαλίτσα κι έβαλε ένα διάφανο  

μεταξωτό μαυρο κομπινεζον,-σου αρέσει;,έδειξε και τις μαύρες 

κάλτσες,-τα μαλλιά μου είναι μαύρα,-εχεις όμορφο λαιμό,της είπε,

αν στον σφίξω μηνουρλιαξεις,-δεν θα το κάνεις,χρόνια η ίδια απειλή,

ο ίδιος φόβος,φόρεσε το κομπινεζον ύστερα τις κάλτσες,-δεν θα 

το κάνεις,δεναπάντησε,το κίτρινο ψαράκι αεικίνητο μέσα στο 

νερό του ενυδρείου,-ουτε την ομορφιά ξέρει ούτε την ασχήμια,

είπε η γυναίκα,-μονο ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος γι'αυτό,

να ξεχωρίζει,είπε εκείνος,όλο το δωμάτιο το φώτιζε η λάμψη 

από το κίτρινο του ψαριού,

-δεν θ'αργησει να ξημερώσει,είπε η γυναίκα,θα φύγω,για πάντα,

-δεν θα ξημερώσει ποτέ,αυτό για πάντα,είπε εκείνος,-ομως θα

ξημερώσει και θα φύγω,είπε η γυναίκα,ακούστηκε το σφύριγμα

του τρένου,-ηρθε το τρένο,σε λίγο θα είμαι στο σταθμό,θα φύγω,

-ειναι σκοτάδι ακόμα,είπε εκείνος,και ποτέ δεν θα γίνει φως,

άπλωσε τα χέρια του αποφασιστικά,την άγγιξε,εκείνη δεν αντέδρασε,

-να γίνει αυτό,του είπε,τώρα,πέρασε η ώρα,το κολύμπι του ψαριού

στη γυάλα,το σφύριγμα της αναχώρησης του πλοίου,άκουσε τα

βήματα της,-ξεχασα τη βαλίτσα είπε,-,τι τη θέλεις;,αφού άδεια είναι,

είπε εκείνος,-άδειο τίποτα δεν είναι,απάντησε εκείνη,ποτέ πουθενά,

έπειτα σιωπή,-δεν θα τελειωσει ποτέ αυτή η σιωπή,φώναξε, ποτέ

.

.

.




























My own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


3 σκηνές

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


σκηνή 1:

ο Σέρλοκ Χολμς ανέλαβε την υποθεση της εξαφάνισης της γυναίκας,

η γυναίκα ήταν εικαστικός,μπήκε στο εργαστήριο της,ένας μεγαλος 

αριθμος καθρεφτών,ήταν το έργο που δούλευε τελευταία,ο Σέρλοκ 

είδε τα πολλαπλά είδωλα,-τίποτα πιο απατηλό,είπε,από το προφανές,

περιφερθηκε μέσα στους καθρέφτες,ήταν σκεφτικός,στο τέλος

είπε,-αλλο ένα απλό στη λογική του έγκλημα,οι καθρέφτες,εγγραφουν

μια ιστορία,τη διαδρομή ενός συμβάντος,

-και τι συμπερανες από αυτο;ρώτησε ο Γουατσον,

-τον δολοφόνο της γυναίκας,απάντησε ανάβοντας την πίπα του


σκηνή 2:

είχαν καταγράψει σε ηχογραφήσεις πολλές συνομιλίες τους,

βιντεοεγραψαν συναντήσεις τους,φωτογραφίες πολλές, 

αυτά ήταν μέσα σε μπαούλα κλεισμένα,όταν τα βρήκαν

οι ήχοι και οι εικόνες είχαν σβηστεί,τίποτα δεν έμεινε,

να τους θυμίζει,καμιά πραγματικότητα,


σκηνή 3:

στη σκηνή μια γυναίκα στο πατωμα με μακρύ μαύρο φόρεμα,

ακίνητη,

σιγα-σιγα τα φώτα χαμηλώνουν,σκοτάδι,

οι θεατές της παράστασης χειροκροτούν ενθουσιασμένοι,

ήξεραν ότι η γυναίκα ήταν νεκρή,

.

.

.

 


Ιοκάστη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Ιοκάστη,(η τραγωδία αρχιζει)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


της είπαν για τον άνθρωπο που έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας,

ένας νεαρός Κορίνθιος,γερος  άντρας αλλά κουτσός,πάσχει

από μια σπάνια αρρώστια στα πόδια,είναι φουσκωμένα τα 

πέλματα του,τον λένε Οιδίποδα, προσωνυμιο από αυτο το

ελάττωμα,η καρδιά της σφίχτηκε,θυμηθηκε το παιδί που

γέννησε,που ο Λαιμός ο άντρας της δεν ήθελε,γιατί είχε πάρει 

χρησμό,πώς το παιδί αυτό θα τον σκοτώσει όταν μεγαλώσει,

θα παρει τη βασιλεία κι εκείνη γυναίκα,πόσο τον παρακάλεσε,

να μην πειράξει το παιδί της,να μην πιστεύει τις αγυρτιες τών

μαντειων,όμως ήταν τρομερή η δυσεδαιμονια του,κι αυτός σκληρος

κι αγύριστο κεφάλι,το έδωσε το παιδί να το θανατώσουν,πόσο

έκλαψε,πόσο πόνεσε,εκείνον τον μίσησε,δεν το συγχώρεσε,

δεν ξάπλωσε ποτέ πια μαζί του στο ίδιο κρεβάτι,τώρα,το ξέρει,

αυτός ο άντρας είναι το παιδί της,ήρθε,αθώος,δεν ξέρει,άγνωστος,

θα την πάρει γυναίκα του,ως ορίζεται,θα αγκαλιαστει μαζί του 

ερωτικά,δεν θα μιλήσει,θα προσέξει μην της ξεφύγει φωνή,και το

φωνάξει παιδί μου,ξέρει πως αυτος ο γαμος είναι ανούσιος,

απαγορευμένος,όμως η μοίρα της είναι αυτή,αν το μαρτυρήσει 

ο χαμένος γιος της,που τόσο πόνεσε κι υποφερε τόσα χρόνια 

γι'αυτόν,και τοση ενοχή ένιωθε,αν το μάθει δεν θ'αντεξει,θα 

σκοτωθεί,πως σκότωσε τον πατέρα και κοιμήθηκε με την

μάνα του,την τρομερή πατροκτονια και αιμομιξία,φοβάται τον 

αδελφό της τον  Κρέοντα,άνθρωπο φιλόδοξο,αλαζονα,τρελλο

για εξουσία,παθιασμένο,θα βάλει τον άνθρωπο του,τον μάντη 

Τειρεσία,σπιουνο του,να ψάξει,το παρελθόν του ξένου,θα βρει 

ποιος αλήθεια είναι,και τότε θα συμβεί η τραγωδία,κανείς δεν 

ξεφεύγει απ' τη μοίρα του,κι ούτε κι εκεινη θα ξεφυγει,όμως το 

ξέρει,δεν θ'αντεξει τη ντροπή του παιδιού της,όταν όλα θα 

αποκαλυφτούν,ξέρει τι θα κάνει να μην τον αντικρύσει,είναι

αποφασισμένη,αυτό το σχοινί θα το κρύψει,κι όταν έρθει η ώρα 

θα το κρεμασει,να κρεμαστεί,τώρα ας χαρεί,πικρή χαρά,τον ερχομό 

του,ο γάμος ας γίνει,αρκει το παιδί της να μην ξαναπάθει κακό,

και να'ναι για δεύτερη φορά αιτία εκείνη,η τραγωδία της αρχίζει,

θα είναι καλή ηθοποιος,

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma Odysseus Penelope Circe 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Οι φωτογραφίσεις του Οδυσσέα με την Πηνελόπη και την Κίρκη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


μετά την επιστροφή του αποκαλύφθηκαν οι έρωτες της Πηνελόπης,

ομολόγησε πως είχε πολλούς εραστές,το διαζύγιο βγήκε γρήγορα

με συνοπτικές διαδικασίες, συναινετικό,ήταν ελεύθερος,

τα χρόνια βέβαια είχαν περάσει,για την Πηνελόπη δεν στεναχωρήθηκε,

μια ώριμη βαρετή γυναίκα ήταν,όλα ψεύτικα πάνω της,απανωτά

μποτοξ,υαλουρονικα,πρόσθετα,σιλικόνες,η Κίρκη ήταν ερωτευμένη 

μαζί του,τον δέχτηκε,νεαρή κοπέλα,η διαφορά ηλικίας δεν την ενδιέφερε,

εκείνος ήταν γοητευμένος με εκείνη,την θαύμαζε,εξαίρετη πιανίστρια,

μια τελευταία οριστική πλέον περιπέτεια

.

.