..
ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΙΡΑΝΕΙΑ
.
Κανενας δεν γνωριζε τι της συνεβαινε.Αυτη κρα-
τουσε καλα το μυστικο της.Τ'απογευματα κατεβαι-
νε στη παραλια.Τις περισσοτερες φορες μονη της,
τις αλλες με τα παιδια της η' καποια στενη φιλη.
Αυτον τον συναντουσε στο δρομο της ,με τη χον-
δρη συζυγο,δεν ηταν ετσι στην αρχη,μετα απο την
εγκυμοσυνη παχυνε.Δεν του'ριχνε ουτε μια ματια
κατ'ευθειαν,παντα στα κλεφτα κοιτουσε.Κι αυτος
ειχε παχυνει και τα μαλλια του ειχαν αραιωσει
μπροστα.Ειχαν περασει τα χρονια απο τοτε μο-
νοτονα και καταθλιπτικα για κεινη.Ο αντρας της
ηταν νεος,μα ομως δεν της αρεσε.Επρεπε να το
κανει για την οικογενεια και τα παιδια, τρια απ'
τον πρωτο της γαμο.Μ'αυτον αποκτησε μια κορη,
δυο χρονων τωρα.Ομορφη σαν αυτη,της εμοιαζε.
Κρατουσε τη ζωη του στο χερι της,αυτη το ηξερε,
αυτος οχι.Θα το σχεδιαζε ετσι ωστε κανενας να
μην την υποψιαζονταν.Ο συλλογισμος ηταν α-
πλος:Αφου δεν υπηρχε στη ζωη του δεν υπηρχε
σε καμια ζωη.Δεν την ενοχλησε η ατελεια του:
πως αυτη η ανυπαρχτη γυναικα θα αφαιρεσει
καποιον απο την υπαρξη,αυτον η' οποιονδηπο-
τε αλλον;
Αυτο το ερωτημα ποσο θα ηθελε να τον βασα-
νιζει.Ομως δεν το διακινδυνευε να του το θε-
σει ευθεως.Ουτε και πλαγιως.Αν του τα'ριχνε
σιγουρα θα ειχε αποτελεσμα: η γοητεια της
ηταν τρομακτικη .Ετσι αρχισε να σχεδιαζε-
ται η πραξη.Αν και γνωριζε καλα πως στο
τελος της δεν θα ζουσε κανενας η' το χειρο-
τερο , θα ζουσε αυτη κυριολεκτικα μονη της.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου