I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]-ΟΔΥΣΣΕΙΑ-ΟΔΥΣΣΕΑΣ-ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΛΙΣΑΒΩΝΑ,ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΛΟΡΕΣ-ODYSSEY-THE PORTS OF ULYSSES-FROM THE STORIES OF ULLYSES-LISBON,MARIA DOLORES

.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]
.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ-ΟΔΥΣΣΕΑΣ
ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
ΛΙΣΑΒΩΝΑ,ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΛΟΡΕΣ
ODYSSEA
THE PORTS OF ULYSSES
FROM THE STORIES OF ULLYSES
LISBON,MARIA DOLORES
.
.
.

[φωτο χ.ν.κουβελης]
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ-ΟΔΥΣΣΕΑΣ
ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ:
ΛΙΣΑΒΩΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΛΟΡΕΣ
.
.
''ηταν στη Λισαβωνα,που τη γνωρισα,ητανε ομορ-
φη πολυ,το χρωμα της ηταν μελαχροινο,τα ματια
μαυρα τεραστια,μετριο αναστημα,19 χρονων,την
ελεγαν Μαρια Ντολορες,στο μπουρδελο δουλευε
απο 15 χρονων,την ειχε παει στην μανταμ ο πατερας
της,την πουλησε για ενα μικρο ποσο,που του εδωσε,
μ'αυτο ταισε τα μικροτερα αδερφια της,εξι τον αριθ-
μο,κι εκεινη τους εστελνε χρηματα να βοηθησει,οσο
μπορουσε,ητανε εξυπνη κοπελλα,ειχε και χιουμορ,γε-
λουσε συχνα,κυματιστο γελιο,ξαφνικα σταματουσε,με
κοιτουσε ισια στα ματια,το προσωπο της σοβαρευε,πο-
σο μου αρεσε εκεινη η λυπημενη γλυκεια εκφραση στο
προσωπο της,λεφτα περα απο τα συμφωνημενα με την
μανταμ δεν μου ζητησε,με παρακαλεσε να μην της κα-
νω δωρα,δεν ηθελε,''τα δωρα''.ελεγε,''προκαλουν εξαρ-
τηση,κι εγω θελω να'μαι ελευθερη'',την καταλαβαινα
και σεβαστηκα τη θεληση της,παντα οταν το καραβι
εφτανε στη Λισαβωνα σ'αυτη πηγαινα,χαιρονταν πο-
λυ οταν μ'ξαναβλεπε,μ'αγκαλιαζε και με φιλουσε,επει-
τα ξεσπουσε σε λυγμους,ετρεμε ολοκληρη,προσπαθου-
σα να την ησυχασω,''φοβαμαι '',μου ελεγε,''μηπως
δεν ξαναρθεις,μηπως δεν σε ξαναδω,φοβαμαι τη
θαλασσα,μηπως γνωρισεις αλλη γυναικα και παν-
τρευτεις και μενα με ξεχασεις,με σιχαθεις,και δεν
θελεις να'χεις σχεση μαζι μου'',της επερνα το προ-
σωπο στα χερια μου,την κοιτουσα,ποσο αθωα μου
φαινονταν τα ματια της,ηρεμουσε,την εβγαζα βολ-
τα,περπατουσαμε με τις ωρες στους δρομους της
πολης,ενιωθε σαν μικρο παιδι,''ποτε δεν εκανα βολ-
τα οταν ημουν παιδι'',ελεγε ,''ουτε κι οταν μεγαλωσα,
με σενα πρωτη φορα βγηκα βολτα'',την πηγαινα σι-
νεμα,της αρεσαν τα μιουζικαλς,και οι ταινιες της
Μερελιν,σε εστιατοριο δεν ηθελε να παμε για φα-
γητο,προτιμουσε τα ζαχαροπλαστεια,επαιρνε συνη-
θως παστα σοκκολατα ,το καλοκαιρι ετρωγε παγωτο,
κρεμα -κακαο-φραουλα με σιροπι βισσινο,οσες μερες
εμενα στη Λισαβωνα δεν πηγαινε μ'αλλον πελατη,
ηταν μαζι μου συνεχεια,τα βραδια πηγαιναμε σε
κλαμπ,της αρεσαν πολυ τα φαντος,αγαπημενη της τρα-
γουδιστρια ηταν η Αμαλια Ροντριγκες,καποτε ειχαμε
παει σε μια συναυλια της,οταν γυριζαμε σπιτι,θυμα-
μαι,στο ταξι εγυρε στον ωμο μου και την ακουσα να
μου ψιθυριζει:''θελω να σ'αρεσει,ειναι η Λισαβωνα,
η Πορτογαλια'',της εσφιξα το χερι και το κρατησα με-
χρι,που φτασαμε σπιτι,στο κλαμπ χορευε ολη την ωρα,
που μεναμε εκει,εγω δεν σηκωνομουν για χορο ,δεν
ηξερα τους χορους τους,χορευε με διαφορους καβ-
βαλιερους,νεαρους που βρισκονταν εκει να διακεδα-
σουν,ηταν χαρμα να την βλεπεις πως χορευε,με τι παθος
και τι ρυθμο,μια θεα,αργα τη νυχτα μετα τα μεσανυχτα
γυρνουσαμε σπιτι,ξυπνουσαμε την αλλη μερα αργα το
μεσημερι,και την τελευταια νυχτα,πριν φυγω,ξενυχτου-
σαμε,ξημεροναμε,και δεν κοιμομασταν μεχρι να χωρι-
στουμε,''η καρδια μου θα σπασει'',μου ελεγε οταν ετοι-
μαζα τα πραγματα μου να φυγω,''θα γυρισω συντομα'',
της ελεγα,''μην φοβασαι'',ποτε δεν με συνοδευε ως το
καραβι,δεν ηθελε να δει το καραβι να απομακρυνεται,
να φευγει,''δεν το αντεχω,να το δω να χανεται'',ελεγε,
''και να σε παιρνει μαζι του,να μην σ'εχω'',εμενε ξαγρυ-
πνη στη καμαρα της στα σκοτεινα,ξαπλωμενη με τα ρου-
χα της στο κρεβατι μεχρι την αλλη μερα,
.
Φτασαμε στο λιμανι της Λισαβωνας,κατεβηκα απ'το κα-
ραβι κι ετρεξα να τη βρω, η μανταμ μου ειπε πως η
Μαρια-Ντολορες ειχε δυο μηνες που ειχε φυγει απο τη
Λισαβωνα,ταραχτηκα,κοπηκε η φωνη μου,τα ποδια μου
ετρεμαν,καταφερα να την ρωτησω που πηγε,μου ειπε:
''Στην Αμερικη'',''Στην Αμερικη;τι παει να κανει εκει;''
ρωτησα την μανταμ με αγωνια,δεν μου απαντησε αμε-
σως,σαν να δισταζε,την ξαναρωτησα:''Γιατι;Ποτε θα γυ-
ρισει;''''Δεν θα ξαναγυρισει'',μου ειπε η μανταμ,''παν-
τρευτηκε εναν Αμερικανο,πλουσιο,τραπεζιτη,το​ν γνωρι-
σε εδω στη Λισαβωνα,εκεινος την ερωτευτηκε,την πηρε
μαζι του στη Νεα Υορκη,στο Μανχαταν κι εκει παντρευ-
τηκαν,οπως μου τηλεγραφησαν.Αν θες να σου δωσω το
ονομα του και τη διευθυνση'',η μανταμ πηρε ενα χαρτι
να γραψει,της ειπα:''Ευχαριστω,μην την γραφεις,δεν υ-
παρχει λογος'', της αφησα ενα χαρτονομισμα κι εφυ-
γα,
Μετα απο ενα μηνα φταναμε στη Νεα Υορκη,ειδα τους
ουρανοξυστες του Μανχαταν,η καρδια μου σφιχτηκε,οσες
μερες μειναμε στο λιμανι δεν κατεβηκα απο το καραβι,ω-
σπου περασε ο καιρος ,που ειχαμε να μεινουμε και φυγα-
με''.
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου