.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 6
PART 6
.
.
.
Το θεωρημα του Γκεντελ και η Αφαιρεση στη Ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΓΚΕΝΤΕΛ ΚΑΙ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
THE GODEL'S THEOREM AND THE ABSTRACT PAINTING
c.n.couvelis-χ.ν.κουβελης
.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ! Το Θεωρημα του Godel
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ!Η Αφαιρεση
.
το θεώρημα της μη πληρότητας του Godel: κάθε σύστημα αξιωμάτων
περιλαμβάνει προτάσεις τις οποίες δεν μπορούμε να αποδειξουμε αν
είναι αληθείς ή ψευδείς, με τα μέσα που μας δίνει το ίδιο το σύστημα
.
Αφαιρεση στη ζωγραφικη:αποκλείσμος οποιασδήποτε αναφοράς στην
εξωτερική φυσική πραγματικότητα
.
.
.
Ο Τσαμης Δημητριος Γατσελος
αφησε ιστορια σε ολη την περιοχη
.
Ο Τσαμης Δημητριος Γατσελος αφησε ιστορια σε
ολη την περιοχη.Γεννημενος στη Μαχαιρα,πατερας
του ο Γιωργος Γατσελος και μανα του η Χριστινα,αδερ-
φη του Βασιλη Τσιλια Κουβελη.Αδερφια του ο Γιαννος,
ο Νικος,ο Αριστειδης,ο Ματσολας.
Ο Γατσελος ηταν καλος νοικοκυρης με χωραφια,γελαδια,
καρο.Δεν ηταν ουτε ζωοκλεφτες,ουτε ταραχοποια και κα-
κοποια στοιχεια ειχαν,αλλα το γεγονος οτι ηταν πεντε αδερ-
φια τους εδινε τον αερα της δυναμης να μην λογαριαζουν
κανεναν,κατα καποιο τροπο να γινονται προκλητικοι.Εστω
κι αν αυτο δεν γινονταν συνειδητα.
Στενα δεμενοι με τους Γατσελεους ηταν και οι δυο ανηψιοι
τους Μπαρμπαρουσαιοι,ο Χαρακιας και ο Γιωργης.Ο πατε-
ρας τους Γιαννης ειχε παρει για γυναικα πρωτανηψια απο
αδερφη του Γατσελου τη Ζωη.
Απο την αλλη πλευρα οι Μαυρογιωργαιοι,που εγκαταστα-
θηκαν στο χωριο μας απο την Μπαμπινη,μετα το φονο του
Πιπεριγκου στη Μπαμπινη,που διεπραξε ο Αριστειδης.
Μικροδιαφορες,παρεξηγησεις,προστριβες δημιουργησαν
ενα χασμα,μεταξυ των Γατσελεων και των Μαυρογιωργεων,
που μερα με τη μερα διευρυνονταν,μεχρι που δημιουργη-
θηκαν δυο εχθρικα αντιπαλα στρατοπεδα,με οξυτατη αντι-
παλοτητα.
Το 1905 υπηρχε στο χωριο ηλεκτρισμενη ατμοσφαιρα,που
η εκρηξη δεν αργησε να ξεσπασει.
Καποια μερα τουφεκισθηκαν οι Μαυρογιωργεοι με τον Νικο
Γατσελο[Μερνες],καπου αναμεσα στου Μουρκοπουλου και
στα Καινουργια Π[η]γαδια.Ο Νικος Γατσελος εμεινε στον το-
πο.
Ο Γιαννος Μαυρογιωργος παιδι του Ηρακλη υπηρετουσε στην
Αθηνα στην ακολουθια του Αλεξη Γριβα,και τον εφεραν οι
μπαρμπαδες του στο χωριο ταζοντας του οτι θα τον παντρε-
ψουν με την κορη του Χαραλαμπου Λιαμη.Λογαριαζαν να τον
βαλουν σωγαμπρο με απειλες,αλλα οταν ο Λιαμης την αρραβω-
νιασε με τον Κωτσο Τσελιο ματαιωθηκαν τα σχεδια.
Στα 1906 ο Γιωργης Μπαρμπαρουσης με τη βοηθεια του αδερ-
φου του Χαρακια και του Δημητρη Γατσελου απηγαγε τη Στα-
θουλα του Κωστα Γκουμα,την οποια τελικα επεισαν να παρου-
σιασθουν στον εισαγγελεα και να δηλωσει συνενεση για το
γαμο της με τον απαγωγεα.Επενεβησε ο Θωμας Μαυρογιωρ-
γος,καταφερνει την αδερφη της Χαραλαμπενα Λιαμινα και τη
συνοδευει στο Μεσολογγι και εκεινη μεταπειθει την αδερφη
της και αλλαζει γνωμη.
Ο Γιωργος Μπαρμπαρουσης προφυλακιζεται ,ο Δημητρακης
Γατσελος και ο Χαρακιας Μπαρμπαρουσης φυγοδικοτν και
βγαινουν στο κλαρι.Ο πολεμος αρχιζει.
Τωρα οι Μαυρογιωργεοι εποφθαλμιουν να παρει ο Γιαννος
τη Βασιλω του Κολιου Λιαμη.Φυσικα οι δικοι της και ο αδερ-
φος της Αντρεας ουτε συζητηση δεν δεχονται.
Στηνουν καρτερι κατω στον μυλο για να κανουν απαγωγη.Δεν
πετυχαινουν τιποτα,πυροβολουν και την τραυματιζουν.
Και ενα πρωι που κατεβαινε ο Αντρεας Λιαμης να ανοιξει το
μαγαζι,φυλαει ο Γιαννος Μαυρογιωργος και τον σκοτωνει στον
τοπο τον αφηνει,στο στενο του Τασου Καρναβα και μετα φυ-
γοδικει.
Με τους Μαυρογιωργεους ειναι και ο Χριστοφορος Καρελακης,
που οι Γατσελεοι τον θεωρουν κυριο ενοχο,οτι αυτος εναντιω-
θηκε για να μην μπει σωγαμπρος ο Αριστειδης Γατσελος στον
Μετζοκοφτη.Ο Χριστοφορος Καρελακης αδερφος του Μετζοκο-
φτη προτιμησε τον Πανο Τζακωστα[Μπαλουφα]να παρει τη Στα-
θουλα.
Καποια μερα ο Δημητρακης Γατσελος,ο Χαρακιας Μπαρμπαρου-
σης και ο Φακιολας απο τη Στανου,κουνιαδος του Γιαννου Γατσε-
λου στηνουν καρτερι στα Βαλογρεκα και σκοτωνουν τον Χριστο-
φορο Καρελακη,που γυριζε απο τον Αστακο με τον Πανο Μπαλου-
φα[Τζακωστα] και τον Θοδωρο Πλιακο[Κουβελη].Τον τραυματισε
ο Φακιολας,αυτος τραβηξε μαχαιρι να αμυνθει αλλα τον αποτελει-
ωσε ο Χαρακιας.Τον Μπαλουφα τον πηγαν τουφεκωντας μεχρι
τη Λαμπρη,απο θαυμα γλυτωσε.
Ο Γατσελος και οι λοιποι ειναι πλεον ληστοφυγοδικοι.
Αγνωστο υπο ποιες συνθηκες επεσημαναν στον Πεταλα τον
Γιαννο Μαυρογιωργο και τον σκοτωσαν.Τον βρηκαν μετα απο
μερες φαγωμενον απο τα θηρια.
Ο Χαρακιας σκοτωνεται στη Τρυφο σε ενεδρα του αποσπασμα-
τος καταδιωξης και ο Γιαννος Γατσελος στον Αγριλο.
Ο Δημητρακης επικυρηχθηκε κι αλωνιζε το Ξηρομερο καταδιω-
κομενος παρεα ποτε με τον Ζαφρουλη και ποτε με τον Δημητρη
Κολαρα.
Αμολοητα τα βασανα και οι περιπετειες των συγγενων του απο
τα καταδιωκτικα αποσπασματα,ανελεητοι ξυλοδαρμοι,βασανι-
στηρια και εξοριες.Ακομη και στην Κεα [Τζια]εξορισαν καποτε
τους συγγενεις του.
Στη Σαμη στη Κεφαλονια εξορισαν τον μπαρμπα Λεκο Τσιλια
Κουβελη και ετρωγε μποβολια[σαλιγγαρια]για να επιβιωσει.
Το ξυλο,που εφαγε η αδερφη του Γατσελου Θανασω απο τον
Μακρυγιαννη τον αποσπασματαρχη δεν λεγεται,αλλα δεν το'
βαλε κατω,δεν θα προδιδε τον αδερφο της με τιποτα οσο ξυλο
κι αν ετρωγε.Του ελεγε με πεισμα.''δεν θα σου βαλω εγω γαλο-
νια'',δηλαδη, απο μενα μην περιμενεις προαγωγη,δεν προκει-
ται να προδωσω τον αδερφο μου.
Τον μπαρμπα Χριστοδουλο[Κστοδουλο]Μπιτση Κουβελη τον
πιασαν μεσα στο σπιτι να τον πανε να τον ανακρινουν και να
τον ξυλοκοπησουν γιατι ηταν συγγενης του Γατσελου.Τον κρα-
τουσαν δυο χωροφυλακες,οταν βγηκαν εξω στη πορτα εσπρω-
ξε τον εναν χωροφυλακα απ'τη μια μερια τον αλλο απ¨την αλλη
απελευθερωθηκε και τους ξεφυγε.Τον πηραν απο πισω,που να
τον φτασουν.
Βγηκε κι ο μπαρμπα Μητσος Κλουκιας Κουβελης το πρωι στη
γειτονια να μαθει:''μωρε τι επαθε ο Κστοδουλος αποψε;''.κα-
ποιος χωροφυλακας ,που ηταν εκει τον ακουσε.''ελα δω να μα-
θεις τι επαθε ο Κστοδουλος'',και τον εκανε μαυρο στο ξυλο.
Οι Τσιλεοι Κουβελεοι ο μπαρμπα Λεκος και ο Μητσος ηταν πρω-
τοξαδερφα του Γατσελου.Πηγαινε το αποσπασμα στον Μητσο
τον ρωτουσε για τον Γατσελο,δεν ξερω,τους ελεγε,δεν τον εχω
δει,δεν ερχεται εδω.Κι αυτοι τον κανανε μαυρο στο ξυλο.
Ο μπαρμπα Λεκος ομως παμπονηρος οταν τον ρωταγανε τους
ελεγε,ηρθε αποψε ,του λεγανε,να μας ειδοποιησεις οταν ξαναρ-
θει,τους ελεγε,δεν μας λεει ποτε θα ξαναρθει,ανοιγει τη πορτα
και μπαινει μεσα,την κλειδωνει ,ειμαστε σαν τα ποντικια μεσα
στη φακα,υου λεγανε ,να του βαλεις δηλητηριο στο φαι,τους
ελεγε,με βαζει και δοκιμαζω εγω πρωτα και μετα τρωει αυτος,
κι ετσι γλυτωνε το ξυλο ο μπαρμπα Λεκος.
Ηρθε καποτε ενας Λετσος απο τη Σκουρτου,φορεσε μια χρυση
σκουφια και πηγε στον τσαγγαρη να του φτιαξει τσαρουχια
δηθεν πως ηταν συντροφος του Γατσελου και πως τον εστειλε
ο Γατσελος να του φτιαξει τα τσαρουχια.Τον εμαθε ο μπαρμπα
Κστοδουλος Κουβελης πηγε περα αυτου στα χωραφια εψαξε
και τον βρηκε.Ελα δω ,ωρε,εσυ εισαι συντροφος του Γατσελου
και μαγαριζεις το ονομα του Γατσελου;του ειπε.
Εκεινος οταν ειδε τον Κστοδουλο νομισε οτι αυτος ηταν πραγ-
ματικος συντροφος του Γατσελου και του λεει:οχι,οχι,δεν ειμαι.
Τον πιανει ο Κστοδουλος τον κανει μαυρο στο ξυλο.
Μην ξαναπιασεις στο στομα σου το ονομα του Γατσελου,του
ειπε.
Ηταν καποτε ο Γατσελος μαζι με τον Ζαφρουλη στο Προδρο-
μιτικο.Περασε απο εκει κοντα ο Θωμας Μαυρογιωργος,ειχε
τα γιδια στον Προδρομο κι εφυγε απο τα γιδια κι ερχονταν
προς τη Μαχαιρα.Λεει ο Γατσελος στον Ζαφρουλη,Τον βλε-
πεις αυτον;Αυτος ειναι ο εχθρος μου,ο φονιας του αδερφου
μου.Αμεσως ο Ζαφρουλης γυρισε το οπλο κατα τη μερια του
Μαυρογιωργου και οπλισε.Του τραβηξε το οπλο ο Γατσελος
και του ειπε:Αν ηθελα να τον σκοτωσω θα τον ειχα σκοτωσει
απο χρονια,αλλα τον αφηνω αναθεμα για το χωριο.
Ο Γατσελος εμεινε παρεα με τον Ζαφρουλη μεχρι που εβγαλε
τον νομο ο Βενιζελος,οτι οποιος φυγοδικος φερει το κεφαλι
αλλου φυγοδικου περνει χαρι.
Τοτε δεν ειχε εμπιστοσυνη ο ενας του αλλονου και χωρισα-
νε.
Πηγε καποτε ο Γατσελος στο Προδρομιτικο και βρηκε καποιον
Γκαραγκουνη,του ειπε ,Αυριο στην ταδε μερια θα μου φερεις
τοσα προβατα,θα σε περιμενει καποιος συντροφος μου.Θα φω-
ναξεις ποσα ειναι και θα φυγεις.
Ηθελε να τα δωσει ο Γατσελος σε καποιον φτωχο,που ειχε αναγ-
κη.Την αλλη μερα ο Γκαραγκουνης εφερε τα προβατα,φωναξε
στον ανθρωπο του Γατσελου:Εφερα τα προβατα.
Ποσα ειναι;
22 και 1 για τον καπετανιο,του ειπε κι εφυγε.
Ηταν καποτε ο Γατσελος στον Αητο κρυμενος καπου, κοιμον-
ταν κατω απο ενα δεντρο.Οταν ανοιξε για λιγο τα ματια του,
κοιταζει,τι να δει;ενα παιδι να τον σημαδευει.Με μιας πεταχτη-
κε πανω.Το παιδι τα εχασε και το'πιασε.Του ειπε ,Δεν θα σε
πειραξω,αλλα θα μου πεις ποιος σε'βαλε να με σκοτωσεις.
Και το παιδι του ειπε:Δεν με'βαλε κανενας,αλλα με θαμπωσανε
αυτα ,που εχεις πανω σου.
Ο Γατσελος παρεα με τον Ζαφρουλη απο το Θυρειο εστησαν
ενεδρα στο Λιβαδι του Βαλτου και σκοτωσαν τον αποσπασμα-
ταρχη Κωστα Μανιωτη.Υστερα απ'αυτο η καταδιωξη εγινε πιο
εξοντωτικη.Δεν μπορουσαν να κρατηθουν πουθενα.
Ο Κωστας Μανιωτης αποσπασματαρχης ειχε βαλει σκοπο την
εξοντωση των ληστοφυγοδικων Ζαφρουλη και Γατσελου.
Οταν περασε καποτε με το αποσπασμα στην περιοχη μας ψα-
χνωντας για τον Γατσελο και ρωτωντας ,μηπως τον ειχε δει κα-
νενας,στα Δεντρα συναντησαν καποιον Γιωτη απο το χωριο
Βασιλοπουλο,τον ρωτησε ο Μανιωτης για τον Γατσελο και του
ειπε ο Γιωτης:Τραβα στη δουλεια σου κι αστους αυτους.Μην
ασχολησε μ'αυτους,αυτοι ειναι σκυλια μαυρα,θα σε χαλασουν,
δεν λυπασαι τα νιατα σου.
Ο Ζαφρουλης ειχε πολυ καλο σημαδι,δεν αστοχουσε ποτε.
Το παρακατω ποιημα μιλαει για τον θανατο του αποσπασμα-
ταρχη:
Ο Θρηνος της Κορης
Ανταριασε το Περγαντι και του Βατιου ο καμπος
απ'τα ντουφεκια τα πολλα κι απο τα μαουζερια
και μια κοπελα του Βατιου θρηνει κι αναστεναζει
Δεν στου'πα Κωστα μια φορα δεν στου'πα τρεις και πεντε
να μην πιαστεις με τα σκυλια Ζαφρουλη και Γατσελο
κι αυτο τ'ανημερο θεριο το Γιαννη το Μπεκιαρη
.
Ο μπαρμπα Μητσος Μητσαρελιας Παπατρεχας μικρο παιδι
ητανε:
Τοτε πηγαινε με τροπο η αδερφη του Γατσελου το ψωμι
στο σπιτι των Μητσαρελεων κι ο Μητσαρελιας,μικρο παιδι,
το επαιρνε στη Κληματοβρυσκα.Εκει το αφηνε μεσα σε μια
βατλια και πηγαινε ο Γατσελος και το επαιρνε.
Μικρο παιδι ητανε ποιος να το υποψιαστει στο δρομο και να
το πιασει.
.
Ενα Τραγουδι:
Ενας ληστης καθοντανε ψηλα σε μια ραχουλα
και το Θεο παρακαλει και το σταυρο του κανει
Θεε μου βρεχε του Χριστου και χιονιζε Φωτωνε
και την Ημερα της Λαμπρης κατακλεισμο να κανεις
μην παν'οι νιες στην εκκλησια μην πα'τα παλλικαρια
μην παει και με η αγαπη μου και θα πενθοφορισει
να παω κι εγω στο σπιτι μου να παω στους εδικους μου
που εχω χρονια να τους δω χρονια να τους μιλησω
.
Ο Γατσελος κρυβεται μεσα στο χωριο και κανενας δεν τον
υποψιαζεται.Μετακινηται με το θαμπωμα οταν γυριζουν
οι ντζοπαναρεοι απο τα πραματα τους κρατωντας αποσταση
απο αυτους μεσα στο σκοταδι για να μην τον γνωρισουν.
Δεν μετακινειται τα μεσανυχτα για να μην υποψιασει κανε-
ναν,τι ανθρωπος ειναι αυτος τετοια ωρα και που πηγαινει;
Ο μπαρμπα Γιωργος Μπαρλαςανθρωπος υπερανω υποψιας
απο το αποσπασμα και ανθρωπος εμπιστοσυνης του Γατσε-
λου τον ειχε κρυμενο μεσα στο βελανιδι κατω στον κηπο
μεσα σε μια βατλια.
Ο Γατσελος αργοτερα παντρεψε τη κορη του Γιωργου Μπαρ-
λα Λαμπρω στην Παπαδατη.
Ο Στρατος Κουβελης Μπλιστουρας ειχε τα προβατα περα στα
Παλιαμπελα και τον Γατσελο τον ειχε εκει στη στανη ,που κοι-
μονταν και ειχε βρογχιτιδα και ροχαλιζε δυνατα και οπως
κοιμονταν του εκοβε και καμια κλωτσια να γυρισει πλευρο
να να μην ροχαλιζει και τον ακουσει κανενας.
.
Ξυλοδαρμος Ντζοπαναρεων να μαρτυρισουν που ειναι ο
Γατσελος απο τον περιβοητο Μακρυγιαννη:
Ο Νικολος Μπουρχας πεθανε απο το πολυ ξυλο.
Πολλοι χωριανοι κρυβουν τον Γατσελο και τον βοηθουν.
Ο μπαρμπα Λευτερης ο Σουρελης Γκολφης,οι Κανατσλεοι
Παπατρεχεοι,ο Γακας Κουβελης,οι Κουβελεοι,οι Μπουρχεοι.
Εκτος απο φιλους ο Γατσελος ειχε κι εχθρους.
Οσους ησαν συγγενεις με τους Μαυρογιωργεους και τον
Χριστοφορο Καρελακη.Ο Παναης Παπατρεχας,ο Πανος Κο-
λοβος Θεοφιλης,οι Καρελακεοι,οι Βετλαντζεοι Κουβελεοι.
Ο Παναης Παπατρεχας οταν πηγαινε στον Αστακο απο αλλη
στρατα πηγαινε κι απο αλλη στρατα γυριζε,μηπως και φυλα-
ει ο Γατσελος πουθενα και τον σκοτωσει.
Αλλα και συγγενεις των εχθρων του τον φυλαξαν.
Οι Κανατσλεοι Παπατρεχεοι συγγενεις του Παναη.Σε ολους
εφαγε ψωμι ο Γατσελος και ιδιαιτερα στον Μητσο Κανατσουλα.
Αυτος παντρεψε τον Φωτη Κανατσουλα με την κορη του Τσα-
παρελη.
Ο Θεοτοκης Κολοβος Θεοφιλης επεσε πανω στον Γατσελο.Πηγε
στο σπιτι,το ειπε στον Πανο Κολοβο τον πατερα του,οτι ειδα
τον Γατσελο .Ο πατερας του του ειπε:Αν και εχθρος ο Γατσελος
δεν ειδες,τιποτα μην πεις πουθενα.
Δεν ηθελα να μπλεξουν
Την εποχη που φυγοδικουσε ο Γατσελος,οι Μπουρχεοι
συγκενολογιοντανε με τον Γατσελο,μαζεψανε τα γιδοπρο-
βατα του Νικολου Μπουρχα και τα κλεισανε εκει που ειναι
η πλατεια του χωριου και τα σφαζανε και ετρωγε το Αποσπα-
σμα,οταν ηταν Αποσπασματαρχης ο περιβοητος Μακρυγιαν-
νης,για να μαρτυρισουν που ειναι [που κρυβεται]ο Γατσελος,
και τον Νικολο Μπουρχα τον ειχαν μαυρισει στο ξυλο και
λενε οτι πεθανε απο το πολυ ξυλο.
.
Οι Χαβεοι ο Νικος και ο Σπυρος Λιαπηςδουλευανε ,οταν ηρθε το
ηλεκτρικο ρευμα, πανω στο Καρπενησι.Καπου περασε το φορτη-
γο που ειχαν φορτωμενες τις κολονες και χαλασε μια μαντρα.
Βγηκε τοτε ενας εξω και φωναζε γιατι του χαλασανε τη μαντρα.
Του λεει ο υπευθυνος:Οτι ζημια καναμε θα σου την πληρωσου-
με.
Οχι,αυτος εξακολουθουσε να φωναζει.Του λεει τοτε ο Νικος
Λιαπης Χαβας :Κατσε καλα κι εμεις ειμαστε απ'το χωριο του
Γατσελου και θα δεις τι θα παθεις.
Περασε η ωρα στη δουλεια και καθησαν κατω απο ενα ισκιο
να ξεκουραστουν.Νατος και ξαναρχεται αυτος ο ανθρωπος,
του λεει ο Νικος:Τι θελεις ;δεν σου ειπαμε θα σου τη φτια-
ξουμε τη μαντρα.Και αρπαζει μια πετρα,ταχα,να του την πετα-
ξει.
Οχι,οχι,τους ειπε αυτος φοβισμενος,δεν ηρθα γι'αυτο.Ειπα
στον παπουλη μου οτι ειστε απ'το χωριο του Γατσελου και
μου'πε να'ρθω να σας φωναξω να'ρθετε στο σπιτι.
Πηγαμε εκει,λεει ο μπαρμπα Πιπης,ειδαμε ενα γεροντα κα-
μια 90αρια χρονων και λεει:Βαλε στα παιδια να φανε και
να πγιουνε γιατι ειναι απ'το χωριο του Γατσελου.
Και μας διηγηθηκε την εξης ιστορια:
Δεν ειχα ζευγαρι να οργωσω τα χωραφια για να τα σπυρω
να φαει η φαμελια μου ενα κομματι ψωμι κι επεσα σε μεγα-
λη στεναχωρια.Οσπου συναντησα τον Γατσελο και του'πα
τον πονο μου.
Αυριο το πρωι,μου'πε,σ'εκεινο το δεντρο θα'ναι δεμενα δυο
αλογα,θα τα παρεις θα κανεις τα χωραφια σου,κι οταν τελει-
ωσεις θα τα ξαναδεσεις παλι εκει για να τα παρω παλι.
Ετσι κι εγινε.Το πρωι ηταν στο δεντρο δεμενα δυο αλογα κα-
λοταιζμενα απο νοικοκυρη.Τα πηρα ,εκανα τα χωραφια,τα ξα-
ναδεσα πισω στο δεντρο και τα πηρε πισω.
.
Ο μπαρμπα Σταθης Μακρης ,15 χρονων,φυλαγε τα γιδια
στου Αγραφιωτη .Τα γιδια οι Μακραιοι τα ειχανε μαζι με
τον Μητσο Τσιντζο.Περασε απο κει ο Θοδωρος Τοντος
[Φλωρος]του λεει,σαν παιδι που εισαι τραβα να μου ξε-
περδικλωσεις τ'αλογα περα στου Καβαλσουρη και καθο-
μαι εγω στα γιδια .
Οταν περασε ο μπαρμπα Σταθης μεσα απ'το ρεμα ακουσε
πετρες να πεφτουν πισω του.Κοιταζει ψηλα στο Μελισσι,
που ειναι ενα τσαγκαρι στο Λημερι του Ντελη βλεπει εναν
ανθρωπο να του κανει νοημα να παει εκει.Ηταν ο Γατσελος.
Μη με σκοτωσεις,του ειπε,μη με κρατησεις κοντα σου.Ηταν
η πρωτη φορα,που εβλεπε τον Γατσελο.Οχι,δεν θα σε πειρα-
ξω,του ειπε.Ελα εδω,τραβα στην αδερφη μου τη Θανασω
να μου φερεις ενα ζευγαρι τσαρουχια και μια αλλαξια ρουχα
και μην πεις σε κανεναν τιποτα.Αν σε ρωτησει ο Φλωρο
Τοντος γιατι αργησες να του πεις οτι ειδα ψηλα στην Ομπρε-
λα ορνια και βγηκα ,ειπα οτι ηταν καμια γιδα ψοφια,αλλα ει-
χαν πεσει πανω σε μια χελωνα.
Ο Γιαννης Μακρης ο πατερας του Σταθη τον ειδε απο το σπι-
τι που πηγε στα Γατσελεικα και τον ρωτησε τι δουλεια ειχε
κι οταν τυ ειπε οτι τον εστειλε ο Γατσελος του ειπε.Μη σου
ξεφυγει καμια κουβεντα σε κανεναν και θα μας σκοτωσει
ολους.
Στον Μητσο Τσιντζο ο Γατσελος εβγαινε πολλες φορες .Οταν
τον εβλεπε ο Μητσος να'ρχεται ελεγε στον μπαρμπα Σταθη.
Τραβα παραπερα εσυ κι οτι πουμε θα στα πω μετα.
.
Τα μετρα εγιναν πιο σκληρα μετα το φονο του χωροφυλακα
στο Παλιοχωρι στα Βρυστιανα.
Ο Γατσελος επαιρνε συχνα ψωμι στη στανη των Κανιεων Παπα-
τρεχεων.Ο Παναης κατεφερε τον Χρηστο Ντουγια Παπατρεχα
να τον ειδοποιησει σφυριζοντας συνθηματικα γα τη βραδια
που θα εμενε στη στανη ο Γατσελος.
Ετσι και εγινε.Με το χαραμα βρεθηκε μπλοκαρισμενη η στανη
απο το αποσπασμα και ενοπλους χωριανους εχθρους του Γα-
τσελου.
Ο Γατσελος καταλαβε οτι κατι δεν παει καλα με το γαυγισμα των
σκυλιων,φορεσε τη καπα και σαλαγωντας τα προβατα καταφερε
να διαφυγει.Αυτοι νομισανε οτι ηταν ο Ντουγιας και δεν του ρι-
ξανε.Οταν απομακρυνθηκε κι επιασε τοπο και μπορουσε να αμυν-
ει πυροβολησε.Πυροβολησαν και αυτοι.Μια σφαιρα αφησε στον
τοπο εναν χωροφυλακα.
Ειπωθηκε ,πως χτυπηθηκε κατα λαθος απο σφαιρα του Νικου
Βετλαντζα Κουβελη απανω στην ανταρα.
Ο Γατσελος για να εκδικηθει τον Ντουγια πηγε πιο πανω που
εβοσκαν τα μπλαρια τα Κανιεηκα και τα ξεκοιλιασε.Οι Κανιεοι
φοβουμενοι εκδικηση απο τον Γατσελο φυγανε για καποιο δια-
στημα απο τα Βρυστιανα και πηγαν μαζι με τα ζωντανα τους
στον Αη Ταξιαρχη στο Βασιλοπουλο.
Λενε πως ο Γατσελος οταν βρηκε τον Ντουγια του πεταξε λεφτα
στα μουτρα και του ειπε,Παρε για το ψωμι που εφαγα στη στα-
νη σου.
Στον τοπο που σκοτωθηκε ο χωροφυλακας εχουν ενα βολιο με
πετρες και λενε,Στον Ευζωνα.
.
Πολυ καιρο εβρισκε καταφυγιο στην καλυβα του βαλτινου
μικροκτηνοτροφου Τσουφη στο Μαχαλιωτικο.Παντα κοι-
μονταν βαρια κι ενα βραδυ ο Τσουφης με βοηθο τον Μπα-
λασκα τον εκτελεσαν .
Εικοσι χρονια σχεδον ειχε στο κλαρι και βρηκε τελικα κι
αυτος οικτρο τελος στα 1926.
Εικοσι χρονια στο κλαρι,πλησιαζε ο καιρος που θα του δι-
νονταν χαρη,συμφωνα με το νομο του Βενιζελου,οποιος
φυγοδικος ειχε εικοσι χρονια καταδιωκομενος του δινον-
ταν χαρη.
Ο Γατσελος ειχε αποθεματα που τα ειχε εμπιστευτει σε φι-
λους και σε ανθρωπους της εμπιστοσυνης του με σκοπο
οταν παρει χαρη να παρει πισω τα χρηματα για να φτιαξει
τη ζωη του.Καποιος απ'αυτους φαινεται αφου ειδε πως πλη-
σιαζε ο καιρος που ο Γατσελος θα του ζητουσε τα χρηματα
εβαλε τον Τσουφη και τον εβγαλε απ'τη μεση.
Το αψυχο κορμι του Γατσελου το φορτωσαν σ'ενα μουλαρι
και το φερανε στη Μαχαιρα.Οταν κατεβασαν τον νεκρο το
ζωο λενε πως πηγε και κυλιστηκε πιο περα και μετα ψοφη-
σε.
Αυτοι,που τον σκοτωσαν του πηραν ολα αυτα που ειχε πα-
νω του,τα αρματα αξιας και στη θεση τους βαλανε ενα παλιο-
κουμπουρο κι οταν το 'δε η αδερφη του εκλαψε με παραπονο
και ειπε:πως σε κανταντησανε Μητρακη,σου τα πηρανε ολα,
δεν ειναι δικο σου αυτο.
Ιεροσυλια για τον νεκρο να του παρουν τ'αρματα του,να του
παρουν απο πανω του τ'αγαπημενα πραγματα του.
Εγινε η κηδεια και τον ενταφιασαν και την αλλη μερα ηρθε
επιτροπη απο το Κρατος να του κοψουν το κεφαλι,γιατι ηταν
επικυριγμενος.Πηγαν πανω στο νεκροταφειο,τους καταλαβε
η αδερφη του η Θανασω και τους πηρε με τις πετρες ,τους
εφερε μεχρι κατω στο χωριο πετροβολωντας τους.Αλλα πη-
γαν το βραδυ και τον ξεθαψαν και του πηραν το κεφαλι.
Ακεφαλο αναπαυεται το σωμα του Γατσελου στον οικογε-
νειακο ταφο.Και πανω στο μνημα ενας σταυρος γερμενος
απο το περασμα του χρονου,που γραφει:οικος Τσαμη,οτι
εχει μεινει απο αυτη την οικογενεια.Ας συγχωρεθει.
Ο μεγαλυτερος απο τους αδερφους Γατσελεους ο Ματσολας
εφυγε μεσοκοπος πια λαθρομεταναστης στην Αμερικη,κατε-
ληξε στην Κουβα,οπου εκει πεθανε σε αθλια φτωχεια και
κηδευτηκε με δαπανη του Ελληνικου Προξενειου.Πισω
του ειχε αφησει τη γυναικα του τη Συγκλητικη[κορη του
Κεφαλονιτη Χριστοδουλου Βελανδου ]και δυο γιους,τον
Πλατωνα και τον Παναγιωτη,ελπιδα της οικογενειας.Ειχε
γεννησει εφτα παιδια η Συγκλητικη κι απομειναν αυτα τα
δυο.Ο Παναγιωτης πεθανε το 1942 απο ανθρακα κι ο Πλατος
εκτελεστηκε στο γεφυρι της Πλακας κατα την εμφυλια συγ-
κρουση του ΕΑΜ με τον ΕΔΕΣ το Γεναρη του 1944,ηταν με το
ΕΑΜ.
Ο Αριστειδης ο αλλος αδερφος του Γατσελου εμενε στην Αθη-
να και ηταν ακληρος.
Το σπιτι του Γατσελου ηταν το μαγαζι του Χρηστου Μπαρμπα-
ρουση[Μπαρ/ση]πισω απο την εκκλησια και οι δυο τελευταιοι
κατοικοι,απο τους Γατσελεους,δυο μαυροφορεμενες και χαροκα-
μενες γριες,η αδερφη του Θανασω και η νυφη του Συγκλητικη.
Μεσα στο σπιτι ολα μαυρα τα ρουχα απ'το πενθος και στον
τοιχο κρεμασμενες στη σειρα οι φωτογραφιες των χαμενων
και σε καθε φωτογραφια απο ενα λουλουδι.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
.
.
.
ΡΟΜΑΝΤΣΟ-χ.ν.κουβελης
.
.
[Αποσπασμα]
ΕΝΑ ΡΟΜΑΝΤΣΟ -ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ-χ.ν.κουβελης
Με τα υλικα που βαφομαι και μεσα απ'την ψυχη μου
για σενα
.
[1]-24/4/97
Το παραμυθι τελειωσε.
Μολις εφυγες πηγα στο λιμανι
7.15 Σε εψαχνα .Κοιτουσα πανω
μα πουθενα ο [] μου.Κρατουσα
μαζι μου ενα λουλουδακι κιτρινο
Ειναι το χρωμα μου.Δεν σε βρηκα
να στο δωσω.Εφυγα κι ενιωθα
μονη τελειως μονη.
Τωρα 8.00 ειναι η ωρα.
Σ'αναζητω πολυ.Η αιθουσα αδεια
ομως ξερω οτι εισαι εκει πισω.Σ'αγαπω.
Ποτε δεν ημουν τοσο ευτυχισμενη οσο
τωρα που σε γνωρισα.Οπως βιαζοσουν
να εμφανισεις τις φωτογραφιες ετσι κι εγω θελω
να παρεις συντομα αυτο το γραμμα.
Σε λαχταραει το κορμι μου και σε περιμενει.
Σημερα δεν εφαγα τιποτε.
Μονο σοκολατα που την μοιραστηκαμε.
Σε θελω τοσο πολυ.
Τι μου εκανες ε;
.
[2]-25/4/97
Σημερα ειναι η τελευταια μερα εδω
της Εκθεσης.
Σαν παραμυθι μου φαινονται ολα.
Κοιταζω τις ζωγραφιες που μου αφησες
και βλεπω πανω σ'αυτα την δυναμη και
την ενταση που τα εφτιαχνες.
Ξεκαθαριζω τα δαχτυλα σου πανω εκει.
Μου λειπεις.Σημερα νιωθω την μοναξια
να με πλακωνει περισσοτερο.
Θελω να σε δω.
Πιστευω σ'αυτα τα δυο σου ματια που
με μαγνητισανε.Λενε πολλες αληθειες.
Οι μαργαριτες που μου εφερε η μικρη[]
ειναι ακομα εδω.Δεν θελω ν'αλλαξω
τη θεση τους.Ολα ειναι οπως τ'αφησες.
Το ξερω τωρα με σκεφτεσε πολυ.
Εδω μια μυγα μου κολλαει αφανταστα.
Ισως ειναι η σκεψη σου.
Σημερα τα μαζευω ειναι Μεγαλη Παρασκευη.
[] εκατσες εδω τοσο λιγες μερες.
Αυτη η μυγα ειλικρινα σου λεω μ'εχει αγαπησει
Καθησε πανω στο ονομα σου ενω εγραφα
μετα στα χερια μου,στον καφε μου στο τασακι
μου.Δεν φοβαται που την αγγιζω.Δεν λεω
ψεματα.
Να κι ο Αγαθαγγελος.
Με τα χερια στις τσεπες[Ολα μου θυμιζουν εσενα
τωρα].
Που λες μου εφερε και πελατη.
Εδω ειναι τωρα και το παιδι[].Ο Αγαθαγγελος λεει:
Ας αγγιξω ενα παιδι γιατι
απ'τους μεγαλους δεν εχω ευλογια
-
Πιστευω ολα αυτα μπαινουν ευκολα
μεσα στο φακελο[] και δεν χανονται
-
Και τα 2 τηλεφωνα ,που μου εκανες ειχαν εντελως
ερωτικο περιεχομενο με αποτελεσμα η σκεψη μου
να μην φευγει απο σενα.Σε λιγο θα παω στην Ανα-
σταση με το παιδι[].
Αληθεια ποτε θα κατεβεις παλι στη[];
Μηπως θα κανω γενεθλια χωρις εσενα ψυχη μου;
Τι τρομερο!!.Μεγαλωνω μονη μου.
-
Μια κατσαριδα μου εκανε τη ψοφια
την ακουμπησα κι αναστηθηκε.
Κουφαλες αυτες οι κατσαριδες
.
.
25/6/97 -
Αγαπουλα μου καθομαι εδω στον κηπο.Ο ηλιος πεφτει
πανω μου.Ειναι κατα τις 6.Εχω ενα υπεροχο θεαμα μπρο-
στα μου.Τα σταχια μπερδεμενα καθως ειναι γαργαλανε
τις ακτινες του Ηλιου κι αυτος με τη σειρα του δειχνει
να'ναι δυνατος και σταθερος σε καθε ηδονη.Ολα εδω
στον κηπο βλεπω μεγαλωνουν-πρασινιζουν,καταλαβαινω
πως ο καιρος περναει διχως τα δυο σου ματια να φιλησω.
Ενα λαχανο εχει γινει γιγαντας.Η παγονια διπλα μου παιζει
με τον αερα.
Τωρα μπηκα μεσα στην αδερφη μου.Σιδερωνει και ειναι
διπλα μου.Το μωρο κατω απ'το τραπεζι την κοιταει.Ποσα
περιμενει απ'αυτην θεε μου.Ειναι ενα κουκλακι.
-
Πως ηθελα να'ρχοσουνα ενα Σαββατο βραδυ
μπας και χορτασω το φιλι και το γλυκο σου χαδι
[Αυτο δεν ειναι δικο μου]
.
.
.
σινεμα 3μ χ 6μ -χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:ΣΙΝΕΜΑ στη Μαχαιρα Ξηρομερου
''Ηρθε Σινεμας''-χ.ν.κουβελης
[ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ]
.
Τη δεκαετια του 1960 και του 1970 ερχονταν στη
Μαχαιρα να παιξει Σινεμας,καθε Σαββατο[αλλα
και αλλες μερες].Ηταν για το χωριο ενα μεγαλο
και σημαντικο γεγονος[οπως και οι παραστασεις
του Καραγκιοζη που εκανε στο χωριο ο Μαχαιρι-
ωτης Καραγκιοζοπαιχτης Λιας Τσαπαρελης] χαρα
και για τα παιδια αλλα και για τους μεγαλους.
Σινεμα στο χωριο εφερνε ο Γιαννης Μπουσμπου-
ρελης απο τη Μαχαλα[τις Φυτειες],αργοτερα[που
ειχαμε συναγωνισμο... σινεμαδων]εφερνε και ο Μαγα-
ζης απο την Κατουνα,ερχονταν και ο ''Γαλαξιας'' απο
το Αγρινιο με βοηθο...προβολατζη τον Πανο Τσαπα-
ρελη.
Το αυτοκινητο του Σινεμα πηγαινε πανω -κατω το
κεντρικο δρομο του χωριου και με τα μεγαφωνα στη
διαπασον διαφημιζε το εργο:
''Αποψε το βραδυ στις 8 και μιση στο καφενειο
του...το εργο...
Πρωταγωνιστουν...''
Τα εργα ολα...ηταν καταλληλα[με...εξαιρεσεις του κανο-
να].Επαιζαν κωμωδιες[με τον Βεγγο,τον Χατζηχρηστο,
τον Αυλωνιτη,τον Ηλιοπουλο,τον Φωτοπουλο,τον Ριζο,...],
κοινωνικα-αισθηματικα[με το Ξανθοπουλο,τη Βουρτση,
τον Κουρκουλο,την Καρεζη,την Βουγιουκλακη,τον Μπαρ-
κουλη...],ποιμενικα-ιστορικα -πολεμικα [η Αστερω,η Γκολ-
φω,ο Παπαφλεσσας,εργα με την Γερμανικη κατοχη,...],
,θρησκευτικα[Τα Παθη του Χριστου],Μυθολογικα[Ο Ηρα-
κλης και ο Μασιστας,...]
Τα καφενεια που επαιζε Σινεμα στο χωριο ηταν το καφενειο
του Σταυρου Μακρυπιδη,το καφενειο του Χαριλαου Μπο-
ζωνη,εχει παιξει και στα Μακραιικα στην αποθηκη στο
μεγαλο σπιτι,εκει θυμαμαι Μυθολογικα,Ηρακλης,Αμαζονες,
Μονομαχοι,Μασιστες,δηλαδη...Τσαρλτον Ηστον,αλλα και
Παθη του Χριστου..[Θυμαμαι σινεμα και στου Πανου Παπα-
σταμου]
Οι θεατες καθονταν [οσοι προλαβαιναν]στις καρεκλες του
καφενειου[που εμπεναν σε παραλληλες σειρες].Πολλες γυναι-
κες[γιατι πηγαιναν σινεμα ...και γυναικες!]εφερναν καρεκλες
απ'το σπιτι να καθησουν.Τα παιδια καθονταν μπροστα απο το
πανι της οθονης προβολης σε ταβλες η' κατω στο πατωμα ,
στρωματσαδα],Πρωτη θεση δηλαδη,οι αλλοι ...ορθιοι και στοι-
βαγμενοι.Υπηρχαν βεβαια και...τζαμπατζηδες[ειδικα παιδια
που περνουσαν μεσα ...κατω απο τα ποδια των μεγαλων στον
συνωστισμο οταν εβγαζαν εισητηριο στη εισοδο...του
σινεμα-καφενειου,αλλα περναγαν κρυμενα μεσα...στα φου-
στανια των μαναδων τους[η' οποιας αλλης,τωρα επιλογη
θα κανανε,τετοια ωρα],κι αλλα δικαιολογουνταν σαν...μι-
κρα ,ανηλικα,και τα περναγε ο πατερας η'η μανα η'
ο θειος[η'απ τ'αυτι τα γυριζαν πισω,αν δεν ηταν...καταλληλα
ανηλικα]Υπηρχαν κι αυτοι που εβλεπανσινεμα...απ'εξω
κοιτωντας απ'τις ραγισματιες στα κλειστα παραθυροφυλλα
του καφενειου,κι επειδη υπηρχε συνωστισμος εκει στα
παραθυροφυλλα και στις πορτες εβλεπαν... με τη σειρα
εκ περιτροπης,ευνοουμενοι φυσικα...οι μεγαλοι και οι
δυνατοτεροι.
Εγω ημουν παντα μεσα στο σινεμα ,με τραβαγε ο σινεμας,
τοτε αποκτησα τα κινηματογραφοφιλα ενδιαφεροντα.
Δηλαδη...τα πληρωσα με το εισητηριο.Κατι σαν Διπλωμα.
Οταν ξεθαρεψα,εφυγα απο τις... μπροστινες θεσεις και πη-
γα διπλα στη Μηχανη.Ρευμα απο γεννητρια[αλλο θαυμαστο].
Εκει παραδιπλα παρατηρουσα τον σινεμα,σαν μαγος μου
φαινονταν,ν'αλλαζει τις ταινιες[το φιλμ],εβλεπα το λαμπρο
εκτυφλωτικο φως,τοτε δεν ηξερα για φωτοβολταικα τοξα
και για...καρβουνα],οταν κοβονταν η ταινια τον εβλεπα
να την κολλαει [κι αφουγκραζομουν την δυσαρεσκεια των
θεατων που τους εκοψε το εργο...στο καλυτερο.Τοτε στο
σκοταδι [ημιφως]της αιθουσας εσκηβα ...πονηρα και εξεπι-
τηδες και μαζευα τα κοματια του φιλμ απο κατω,τα'βαζα στη
τσεπη κι ενιωθα πολυ ευτυχισμενος σαν να κατεχα πολυ-
τιμο θησαυρο.
Την αλλη μερα τα κοιτουσα κοντρα στο φως και μου φαι-
νονταν πολυ παραξενο[τοτε δεν μπορουσα να καταλαβω ,
αλλωστε για ...γεωργος προοριζομ'ταν,οχι για ΣΚΟΥΡΑς,
για ΦΙΝΟΣ,για ...τροφιμος ΤΣΙΝΕΣΙΤΑΣ]πως γινεται η κι-
νηση,οι ανθρωποι να περπατουν,τα αλογα να καλπαζουν,
τα αυτοκινητα να τρεχουν,....Αφου το μονο που εβλεπα
στις ...κριτικες παρατηρησεις μου ηταν κατι ακινητες
οι ιδιες εικονες.Μεγαλη η απορια μου[επιτακτικη...προς
λυση]πως γινεται απο την ακινησια κινηση[τοτε δεν ηξερα
για τις 25 εικονες στο δευτερολεπτο,ουτε για τo
μετεικασμα]
Για τα...πειραματα μου κλεινομουν σε μια...σκοτεινη αι-
θουσα[π.χ ενα δωματιο στο σπιτι,αλλα και στον ημιυπογειο
των συσιτιων του σχολειου,κλειστικα και με ...θεατες αλλα
παιδια,[κινηματογραφο]φιλους.Μ'ενα φακο αναμμενο στον
σκοτεινο χωρο,περνουσα μπροστα τα αποκομματα των ται-
νιων που ειχα στην ...κατοχη μου,οσο μπορουσα γρηγορο-
τερα να τα προβαλω μπροστα,πανω σε μια απλωμενη σακε-
να απο αλευρι η' απο σαχαρι των συσιτιων [η' πανω στον
ασπρο τοιχο].Ματαια,καμια κινηση,θολουρα,αποτυχια ...προ-
βολης,αλλα...οχι απογοητευση.Δεν ειχα ...και τα μηχανηματα
του σινεμα,αμα...μεγαλωσω θα δουμε.[Τοτε εκεινη την επικη
εποχη της Φαντασιας δεν ηξερα για το ...Κατεστημενο του
Σινεμα]
Εκει διπλα στη μηχανη του σινεμα ακουγα τον ηχο του φιλμ
που περιστρεφονταν,ακολουθουσα τη φθοριζουσα δεσμη απο
το φως να πεφτει στο πανι στον απεναντι τοιχο.Εκει προβα-
λονταν η ταινια-το εργο που μαγευε ολους τους θεατες εκει
μεσα.Να κλαινε με τα παθη του ηρωα,να ικανοποιουνται
με την τιμωρια του κακου,ν'ανατριχιαζουν να κοκκινιζουν
και να...ντρεπονται με τα αθωα[..και οχι τοσο]φιλια των
πρωταγωνιστων.
Δεν ηξεραν απο ηθοποιους και σκηνοθεσιες,εβλεπαν τη
ζωη εκει,τη πραγματικοτητα.Τα αλογα να καλπαζουν
καταπανω τους και να φοβουνται μην τους πατησουν οπως
καθονται...στις καρεκλες μισοκοιμισμενοι μαγεμενοι,
να τους''πιανει το αιμα''στα πολεμικα και να...λυποθυ-
μουν αληθινα,να γελουν να ξεκαρδιζονται στα κωμικα
εργα,ο Βεγγος πανω στη βεσπα που δεν ξερει να οδηγει
...να οδηγει ιλιγγιωδως και να λεει την ατακα:''Ξερεις
απο Βεσπα;'',η' τον Αυλωνιτη να δηλωνει ''Εγω εχω λεφτα,
πολλα λεφτα''και να γεμιζει το στομα του,και τον Χατζη-
χρηστο να πεταει τα ''Αμ'πως'' του,τα ''Ασουπη ''του,τα
''ας μην ειμαστε και πλεονεχτες,να'μαστε και λογικοι'',να
κλαινε με τον μικρο Βασιλακη Καιλα,....Πραγματικη ζωη
στο πανι.
Ποσοι απο μας τους ...περιεργους αλλα και...αθωα αφελεις
θεατες θελαμε να σηκωθουμε να πλησιασουμε την οθονη
να τραβηξουμε το πανι να...δουμε απο πισω[τι γινεται].
Ετσι ενηλικιωθηκαμε με το σινεμα.Ειδαμε την αγαπη,τον
ερωτα,το μισος ,την εχθρα,τη συγκρουση ιδεων,αντιληψεων,
νοοτροπιων,την ιστορια,ειδαμε ηρωισμους,εμφυλιουε,προδο-
σιες,ειδαμε αλλους τοπους,ειδαμε την ανθρωπια,τη δυστυχια,
ειδαμε την ευτυχια,την σκληροτητα,ειδαμε αλλους ανθρω-
πους,γιατι τοτε οι ταινιες δεν ηταν μονο φιξιον[κατασκευες]
αλλα περιειχαν[ενσωματωναν]και κοματια πραγματικου
χωρου και χρονου,ενα ποσοστο ηταν ντοκυμαντερ.
Οικονομικα καλα πηγαιναν τα πραγματα στην επιχειρηση
''Ηρθε Σινεμας''.Πολλα εισητηρια [με χρημα ,οχι με αυγα και
κοτες που επερνε ακομα ο φτωχος και πεινασμενος Καραγ-
κιοζης]εκοβε ο σινεμας[παρα...τους τζαμπατζηδες και τους ...
ματακιδες απεξω]Το μαγαζι κονομαγε,ουζα,λεμοναδες
[απο λεμονι ...που'λεγε ο Μπριλης του Γκιωνακη],
πορτοκαλαδες,λουκουμια[ειπα λουκουμια,ε οχι τοσο απο
τα ...λουκουμια.Μεσα στο σκοταδι μερικα παιδια τα
συγκινουσε πιο πολυ η γλυκα του λουκουμιου απο
την ομορφια της Βουγιουκλακης ,απλωνανε μακρυ
χερι και πιανανε ...ψαχνο,τα λουκουμια στο κουτι με
τα λουκουμια ....ποντικοι,την αλλη μερα μετρουσε τα λουκου-
μια ο μαγαζατορας [π.χ ο μπαρμπα Σταυρος Μακρυπιδης]
και δεν του βγαινανε στο μετρημα και στα εσοδα.Ετσι ειναι
καθε επαγγελμα εχει τα συν και τα πλην του,τα εξοδα τα εσοδα.
Θυμαμαι μικρο παιδι γυριζοντας στο σπιτι μετα το τελος του
σινεμαε κει στο δρομο στο στενο των Μακραιων οι γυναικες,
μαναδες μας ,θειες μας ,γειτονισες με τις καρεκλες στο χερι
μεσα στο λιγοστο φως της νυχτας σχολιαζαν μια ...ακαταλλη-
λη σκηνη.Εγω εστησα αυτι και ακουσα.
Η σκηνη που σκολιαζονταν ηταν απο το εργο ''Διακοπες στην
Αιγινα''με την Αλικη Βουγιουκλακη πλουσιοκοριτσο,πλου-
σιος μποεμ πατερας ο Λαμπρος Κωνστανταρας Σε μια σκηνη
σε μια βιλα στη Αιγινα ο ζωηρος Κωνστανταρας με κορη της
παντρειας ,την Αλικη,ξεμοναχιαζει την Αλεκα Στρατηγου
[ζωηρη παντρεμενη η' ζωηρη χηρα[ζωντοχηρα]θα σας γελασω]
της ...ριχνεται με ..ευγλωττες τις διαθεσεις και απο τις
γριλιες παρακολουθει τα...αρχικα ο Θανασης Βεγγος
...γριλιζων,δηλαδη ...να μην το παρεις στα σοβαρα[πολυ
εξυπνακιας ο σκηνοθετης].Αυτη την ...ατελη [δυστυχως
για τους αρρενες]σκηνη σχολιαζουν οι γυναικες:
''Τι ξωκιλμαρες ηταν αυτες!''
Τωρα τι ηθελαν να...εκφρασουν μ'αυτη την ...ειλικρινη
αποστροφη ενας θεος ξερει.Εγω...παντως μεσα στο
σκοταδι ντραπηκα,γιατι καταλαβα πως ...καταλαβαν αυτο
που κι εγω καταλαβα και αισθανθηκα,και σαν να με καταλαβαν
που καταλαβα σαν να ηταν συννενοημενες ηθελαν να με
συνετισουν σχολιαζοντας...υποκρτικως.Αλλα απο το'να μου
αυτι μπηκε και απ'τ'αλλο βγηκε,γιατι εκεινη η σχολιασμενη
επιμαχη σκηνη δεν μ'αφησε να...κοιμηθω,ολη τη νυχτα εκανα
ακουσιως εκουσιως τη...προβολη της.
Αργοτερα τη δεκαετια του 1980[το 1984] στη πλατεια της εκ-
κλησιας εγινε προβολη της ταινιας του Θοδωρου Αγγελοπου-
λου ''Η Αναπαρασταση''[σε εκδηλωσεις του Πολιτιστικου
Συλλογου].Τη μηχανη προβολης χειριστηκε ο Πανος Τσαπα-
ρελλης[προβολατζης μονιμος του Γαλαξια]
Παλιοτερα το 1960 ερχονταν και σινεμαδες της Νομαρχιας
Αιτωλοακαρνανιας κι επαιζαν Εικαιρα,Φρειδερικες Βασι-
λιαδες,εγκαινια εργων Καραμανλη,τα επαναστατητικα εργα
Συνταγματαρχων,τα κακα... του Πουλιου,αγωνες ποδοσφαιρο
Ολυμπιακος -Παναθηναικος,αλλα και...μαγειρικη[καλη ω-
ρα οπως σημερα στα καναλια].Σε μια τετοια προβολη
[στο λυομενο σχολειο,το ιταλικο]ενας αφηγητης στη ται
νια ελεγε πως να κανουν γλυκα,κρεμα καραμελε,μακαρο-
νια ογκρατεν,κλπ,εδειχνε λαχταριστα αγαθα και φαγητα,
σε φωτογραφιες και λιγουρικα πλανα.Ησυχια στο ακροα-
τηριον περα ως περα ,παρακολουθουσαν με τα στοματα
ανοιχτα μην χασουν ...χαψα μπουκια απ'αυτα που εβλεπαν.
Και τοτε μεσα στη εκσταση και την μαγεια της ευωχιας
ακουστηκε ξαφνικα μια φωνη:
''Τα υλικα δωστιμ'ιμενα.Κι απο συνταες οσες θελτε'',
ηταν ο Νεστορας ο Παπατρεχας ,κι ολοι ...προσγειωθηκαν
στην πραγματικοτητα.Στον τραχανα ,στα Μπιρμπιλονια.
Αυτα ηταν τα ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ στη Μαχαιρα
Ξηρομερου.ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Εμεις ημασταν οι ηθοποιοι οι Πρωταγωνιστες και η
ζωη μας,η Πραγματικοτητα μας ηταν το Εργο.
Το εργο μας:''ΗΡΘΕ ΣΙΝΕΜΑΣ''
Μεγαλωσα μ'εκεινο Το ΣΙΝΕΜΑ και δεν το ξεχασα,
ουτε θα το ξεχασω ποτε,ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ
ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ
.
.
.
το παιδι-χ.ν.κουβελης
.
.
2 Μυθοι του Αισωπου,τα Στοιχεια του Ευκλειδη κι ενα Παραμυθι
για ενα παιδι-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΙΣΩΠΟΣ
.
Ἀετὸς τὰ πτερὰ τιλθείς καὶ ἀλώπηξ
.
Ποτὲ ἀετὸς ἑάλω ὑπ' ἀνθρώπου. Τούτου δὲ τὰ πτερὰ ὁ
ἄνθρωπος κόψας ἀφῆκε μετὰ τῶν ὀρνίθων ἐν οἴκῳ εἶναι.
Ὀ δὲ ἦν κατηφὴς καὶ οὐδεν ἤσθιεν ἐκ τῆς λύπης. ὅμοιος
δὲ ἦν βασιλεῖ δεσμώτῃ. Ἕτερος δὲ τις τοῦτον ὠνησάμε-
νος καὶ τὰ πτερὰ ἀνασπάσας καὶ μύρῳ χρίσας ἐποίησε
πτερῶσαι. Ὁ δὲ πετασθεὶς καὶ τοῖς ὄνυξι λαγωὸν ἁρπά-
σας ἤνεγκεν αὐτῷ δῶρον. Ἀλώπηξ δὲ ἰδοῦσα εἶπεν "Μὴ
τούτῳ δίδου, ἀλλὰ τῷ πρώτῳ, ὅτι ὁ μὲν φύσει ἀγαθός
ἐστιν. Ἐκεῖνον δὲ μᾶλλον ἐξευμενίζου, μή πως πάλιν
λαβών σε τῶν πτερῶν ἐρημώσῃ. Ὅτι δεῖ χρηστὰς ἀμοιβὰς
τοῖς εὐεργέταις παρέχειν, τοὺς πονηροὺς δὲ φρονίμως
τροποὺσθαι.
.
.
Αετος,που του εκοψαν τα φτερα και Αλεπου
.
Καποτε αετος πιαστηκε απο ανθρωπο.Ο ανθρωπος του'κοψε
τα φτερα και τον εκλεισε στο σπιτι με τις κοτες.Ηταν πολυ
στεναχωρημενος και τιποτα δεν ετρωγε,εμοιαζε με αιχμα-
λωτισμενο βασιλια.Καποιος αλλος ανθρωπος τον εξαγορασε
κι αφου τα φτερα του τα σηκωσε προς τα πανω και τα
μυρωσε τον εφτερωσε.Εκεινος πεταξε κι αρπαζοντας στα
νυχια του ενα λαγο του τον εφερνε για δωρο.
Μια αλεπου τον ειδε και του ειπε:''Μην τον δινεις σ'αυτον,
αλλο να τον δωσεις στον πρωτον ,γιατι αυτος ειναι απο
τη φυση του καλος.Εκεινον να καλοπιασεις,μηπως και
παλι σε πιασει και απ'τα φτερα σου σε γδυσει.
Πρεπει ωφελιμες ανταμοιβες να δινεις στους ευεργετες,
τους κακους να μεταστρεφεις σε καλους
.
.
Ὄνος ἄγριος καὶ ὄνος ἥμερος
.
Ὄνος ἄγριος ὄνον ἥμερον θεασάμενος ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ
προσελθὼν ἐμακάριζεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ τοῦ σώματος καὶ
τῇ τῆς τροφῆς ἀπολαύσει. Ὕστερον δὲ ἰδὼν αὐτὸν ἀχθοφο-
ροῦντα καὶ τὸν ὀνηλάτην ὀπίσω ἑπόμενον καὶ ῥοπάλῳ παίοντα
εἶπεν· Ἀλλ᾿ ἔγωγε οὐκέτι σε εὐδαιμονίζω· ὁρῶ γὰρ ὅτι οὐκ
ἄνευ κακῶν μεγάλων τὴν ἀφθονίαν ἔχεις. Οὕτως οὐκ ἔστι
ζηλωτὰ τὰ μετὰ κινδύνων καὶ ταλαιπωριῶν περιγινόμενα
κέρδη
.
.
Αγριος γαιδαρος και ημερος γαιδαρος
.
Ενας αγριος γαιδαρος οταν ειδε εναν ημερο γαιδαρο σ'ενα
ηλιολουστο λιβαδι πλησιασε και τον καλοτυχιζε για την
υγεια του σωματος και για την τροφη που απολαμβανει.
Αργοτερα οταν τον ειδε βαρυφορτωμενο και το αφεντικο
του απο πισω να τον χτυπαει με το ροπαλο του ειπε:
Αλλα εγω τωρα καθολου πια δεν σε καλοτυχιζω,γιατι βλε-
πω πως την αφθονια δεν την εχεις χωρις μεγαλα κακα.
Ετσι δεν πρεπει να ζηλευεις τα παραπανισια κερδη που
δινονται με κινδυνους και ταλαιπωριες
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ
.
Ὅροι κγ΄.
α΄. Σημεῖόν ἐστιν, οὗ μέρος οὐθέν.
-σημειο ειναι αυτο που δεν εχει μερος πουθενα
β΄. Γραμμὴ δὲ μῆκος ἀπλατές.
-η γραμμη ειναι μηκος χωρις πλατος
γ΄. Γραμμῆς δὲ πέρατα σημεῖα.
-τα ακρα γραμμης ειναι σημεια
δ΄. Εὐθεῖα γραμμή ἐστιν, ἥτις ἐξ ἴσου τοῖς ἐφ' ἑαυτῆς σημείοις κεῖται.
-ευθεια γραμμη ειναι αυτη που εκτεινεται εξισου απο τα σημεια της
ε΄. Ἐπιφάνεια δέ ἐστιν, ὃ μῆκος καὶ πλάτος μόνον ἔχει.
-επιφανεια ειναι αυτη,που εχει μηκος και πλατος μονον
ϛ΄. Ἐπιφανείας δὲ πέρατα γραμμαί.
-τα ακρα επιφανειας ειναι γραμμαι
ζ΄. Ἐπίπεδος ἐπιφάνειά ἐστιν, ἥτις ἐξ ἴσου ταῖς ἐφ' ἑαυτῆς εὐθείαις
κεῖται.
-επιπεδη επιφανεια ειναι αυτη,που εκτεινεται εξισου απο τις ευθειες της
η΄. Ἐπίπεδος δὲ γωνία ἐστὶν ἡ ἐν ἐπιπέδῳ δύο γραμμῶν ἁπτομένων ἀλ-
λήλων καὶ μὴ ἐπ' εὐθείας κειμένων πρὸς ἀλλήλας τῶν γραμμῶν κλίσις.
-επιπεδη γωνια ειναι η κλιση δυο τεμνομενων ευθειων του επιπεδου
και που δεν βρισκονται πανω στην ιδια ευθεια
θ΄. Ὅταν δὲ αἱ περιέχουσαι τὴν γωνίαν γραμμαὶ εὐθεῖαι ὦσιν, εὐθύ-
γραμμος καλεῖται ἡ γωνία.
-ευθυγραμμη καλειται η γωνια οταν οι γραμμες που την περιεχουν
ειναι σ'ευθεια γραμμη
ι΄. Ὅταν δὲ εὐθεῖα ἐπ' εὐθεῖαν σταθεῖσα τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἴσας ἀλ-
λήλαις ποιῇ, ὀρθὴ ἑκατέρα τῶν ἴσων γωνιῶν ἐστι, καὶ ἡ ἐφεστηκυῖα
εὐθεῖα κάθετος καλεῖται, ἐφ' ἣν ἐφέστηκεν.
-οταν μια ευθεια σταθει σ'αλλη ευθεια και κανει τις δυο εφεξεις
γωνιες ισες,ορθη ονομαζεται καθε μια απο τις ισες γωνιες
και η σταθησα ευθεια ονομαζεται καθετος ευθεια πανω στην
ευθεια ,που σταθηκε
ια΄. Ἀμβλεῖα γωνία ἐστὶν ἡ μείζων ὀρθῆς.
-αμβλεια γωνια ονομαζεται η μεγαλυτερη γωνια απο την ορθη
ιβ΄. Ὀξεῖα δὲ ἡ ἐλάσσων ὀρθῆς.
-οξεια γωνια ονομαζεται η μικροτερη γωνια απο την ορθη
ιγ΄. Ὅρος ἐστίν, ὅ τινός ἐστι πέρας.
-οριο ειναι το ακρο σε κατι
ιδ΄. Σχῆμά ἐστι τὸ ὑπό τινος ἤ τινων ὅρων περιεχόμενον.
-σχημα ειναι αυτο που περιεχεται σε καποιο η' καποια ορια
ιε΄. Κύκλος ἐστὶ σχῆμα ἐπίπεδον ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς περιεχόμενον
[ἣ καλεῖται περιφέρεια], πρὸς ἣν ἀφ' ἑνὸς σημείου τῶν ἐντὸς τοῦ
σχήματος κειμένων πᾶσαι αἱ προσπίπτουσαι εὐθεῖαι [πρὸς τὴν
τοῦ κύκλου περιφέρειαν] ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν.
-κυκλος ονομαζεται το επιπεδο σχημα που περιεχεται σε
μια γραμμη[η οποια καλειται περιφερεια],προς την οποιαν
ειναι ισες ολες οι ευρισκομενες μεσα στο σχημα προσπιπτου-
σες ευθειες απο ενα σημειο
ιϛ΄. Κέντρον δὲ τοῦ κύκλου τὸ σημεῖον καλεῖται.
-κεντρο του κυκλου αυτο το σημειο καλειται
ιζ΄. Διάμετρος δὲ τοῦ κύκλου ἐστὶν εὐθεῖά τις διὰ τοῦ κέντρου
ἠγμένη καὶ περατουμένη ἐφ' ἑκάτερα τὰ μέρη ὑπὸ τῆς τοῦ κύ-
κλου περιφερείας, ἥτις καὶ δίχα τέμνει τὸν κύκλον.
-διαμετρος του κυκλου ειναι καποια ευθεια που διερχεται
απ'το κεντρο και τελειωνει στα δυο μερη της απο δω κι απο
εκει στην περιφερεια του κυκλου,και η οποια διαιρει τον κυ-
κλο στα δυο
ιη΄. Ἡμικύκλιον δέ ἐστι τὸ περιεχόμενον σχῆμα ὑπό τε τῆς δια-
μέτρου καὶ τῆς ἀπολαμβανομένης ὑπ' αὐτῆς περιφερείας. κέντρον
δὲ τοῦ ἡμικυκλίου τὸ αὐτό, ὃ καὶ τοῦ κύκλου ἐστίν.
-ημικυκλιο ειναι το σχημα που περιεχεται απο την διαμετρο
και την διαιρουμενη απ'αυτην περιφερεια,
κεντρο του ημικυκλιου ειναι αυτο,που ειναι και του κυκλου
ιθ΄. Σχήματα εὐθύγραμμά ἐστι τὰ ὑπὸ εὐθειῶν περιεχόμενα,
τρίπλευρα μὲν τὰ ὑπὸ τριῶν, τετράπλευρα δὲ τὰ ὑπὸ τεσσάρων,
πολύπλευρα δὲ τὰ ὑπὸ πλειόνων ἢ τεσσάρων εὐθειῶν περιε-
χόμενα.
-ευθυγραμμα σχηματα ειναι αυτα που περιεχονται απο
ευθειες,
τριπλευρα απο τρεις,τετραπλευρα απο τεσσερις,πολυπλευρα
απο περισσοτερες απο τεσσερις ευθειες περιεχομενα
κ΄. Τῶν δὲ τριπλεύρων σχημάτων ἰσόπλευρον μὲν τρίγωνόν
ἐστι τὸ τὰς τρεῖς ἴσας ἔχον πλευράς, ἰσοσκελὲς δὲ τὸ τὰς δύο
μόνας ἴσας ἔχον πλευράς, σκαληνὸν δὲ τὸ τὰς τρεῖς ἀνίσους
ἔχον πλευράς.
-απο τα τριπλευρα σχηματα ισοπλευρο τριγωνο ειναι αυτο
που εχει ισες και τις τρεις πλευρες,
ισοσκελες αυτο που εχει ισες μονο τις δυο πλευρες,
σκαληνο αυτο που εχει ανισες τις τρεις πλευρες
κα΄. Ἔτι δὲ τῶν τριπλεύρων σχημάτων ὀρθογώνιον μὲν τρίγωνόν
ἐστι τὸ ἔχον ὀρθὴν γωνίαν, ἀμβλυγώνιον δὲ τὸ ἔχον ἀμβλεῖαν γω-
νίαν, ὀξυγώνιον δὲ τὸ τὰς τρεῖς ὀξείας ἔχον γωνίας.
-ακομη απο τα τριπλευρα σχηματα ορθογωνιο τριγωνο ειναι αυτο
που εχει ορθη γωνια,
αμβλυγωνιο αυτο που εχει αμβλεια γωνια
οξυγωνιο αυτο που εχεις οξειες τις τρεις γωνιες
κβ΄. Τῶν δὲ τετραπλεύρων σχημάτων τετράγωνον μέν ἐστιν,
ὃ ἰσόπλευρόν τέ ἐστι καὶ ὀρθογώνιον, ἑτερόμηκες δέ, ὃ ὀρθογώνιον
μέν, οὐκ ἰσόπλευρον δέ, ῥόμβος δέ, ὃ ἰσόπλευρον μέν, οὐκ ὀρθογώ-
νιον δέ, ῥομβοειδὲς δὲ τὸ τὰς ἀπεναντίον πλευράς τε καὶ γωνίας ἴσας
ἀλλήλαις ἔχον, ὃ οὔτε ἰσόπλευρόν ἐστιν οὔτε ὀρθογώνιον: τὰ δὲ
παρὰ ταῦτα τετράπλευρα τραπέζια καλείσθω.
-απο τα τετραπλευρα σχηματα τετραγωνο ειναι αυτο που ειναι
ισοπλευρο και ορθογωνιο,
ετερομηκες,ορθογωνιο,οχι ισοπλευρο,
ρομβος,ισοπλευρο,οχι ορθογωνιο,
ρομβοειδες αυτο που εχει τις απεναντι πλευρες και γωνιες ισες,που
δεν ειναι ουτε ισοπλευρο ουτε ορθογωνιο,
τα δε αλλα απ'αυτα τετραπλευρα,τραπεζια ας ονομασθουν
κγ΄. Παράλληλοί εἰσιν εὐθεῖαι, αἵτινες ἐν τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ οὖσαι
καὶ ἐκβαλλόμεναι εἰς ἄπειρον ἐφ' ἑκάτερα τὰ μέρη ἐπὶ μηδέτερα
συμπίπτουσιν ἀλλήλαις.
-παραλληλες ειναι οι ευθειες,εκεινες που βρισκονται στο ιδιο επι-
πεδο και οταν προεκταθουν στο απειρο και απ'τα δυο τους μερη
καμια δεν συνανταει την αλλη
Αἰτήματα ε΄.
α΄. Ἠιτήσθω ἀπὸ παντὸς σημείου ἐπὶ πᾶν σημεῖον εὐθεῖαν γραμμὴν
ἀγαγεῖν.
-να ζητηται απο καθε σημειο σε καθε σημειο να τραβιεται ευθεια
γραμμη
β΄. Καὶ πεπερασμένην εὐθεῖαν κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπ' εὐθείας ἐκβαλεῖν.
-και πεπερασμενη ευθεια κατα συνεχη τροπο να προεκτεινεται σ'ευθεια
γ΄. Καὶ παντὶ κέντρῳ καὶ διαστήματι κύκλον γράφεσθαι.
-και απο καθε κεντρο και μηκος να σχεδιαζεται κυκλος
δ΄. Καὶ πάσας τὰς ὀρθὰς γωνίας ἴσας ἀλλήλαις εἶναι.
-και ολες οι ορθες γωνιες μεταξυ τους ισες ειναι
ε΄. Καὶ ἐὰν εἰς δύο εὐθείας εὐθεῖα ἐμπίπτουσα τὰς ἐντὸς καὶ ἐπὶ τὰ
αὐτὰ μέρη γωνίας δύο ὀρθῶν ἐλάσσονας ποιῇ, ἐκβαλλομένας τὰς
δύο εὐθείας ἐπ' ἄπειρον συμπίπτειν, ἐφ' ἃ μέρη εἰσὶν αἱ τῶν δύο
ὀρθῶν ἐλάσσονες.
-και αν σε δυο ευθειες η ευθεια που τις τεμνει τις εντος και επι
τα αυτα μερη γωνιες μικροτερες απο δυο ορθες κανει,προεκτει-
νομενες οι δυο ευθειες στο απειρο συναντιονται,προς το μερος
που ειναι οι δυο γωνιες οι μικροτερες απο τις δυο ορθες
Κοιναί Ἒνοιαι θ΄.
α΄. Τὰ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα.
-αυτα που ειναι ισα με το ιδιο και το ενα με το αλλο ειναι ισα
β΄. Καὶ ἐὰν ἴσοις ἴσα προστεθῇ, τὰ ὅλα ἐστὶν ἴσα.
-και αν σε ισα ισα προστεθουν τα αθροισματα ισα ειναι
γ΄. Καὶ ἐὰν ἀπὸ ἴσων ἴσα ἀφαιρεθῇ, τὰ καταλειπόμενά ἐστιν ἴσα.
-και αν απο ισα ισα αφαιρεθουν ,τα υπολοιπα ισα εινα
δ΄. Καὶ ἐὰν ἀνίσοις ἴσα προστεθῇ, τὰ ὅλα ἐστὶν ἄνισα.
-και αν σε ανισα ισα προστεθουν,τα αθροισματα ειναι ανισα
ε΄. Καὶ τὰ τοῦ αὐτοῦ διπλάσια ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και τα διπλασια του ιδιου ισα το ενα με το αλλο ειναι
ϛ΄. Καὶ τὰ τοῦ αὐτοῦ ἡμίση ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και τα μισα του ιδιου ισα το ενα με το αλλο ειναι
ζ΄. Καὶ τὰ ἐφαρμόζοντα ἐπ' ἄλληλα ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και αυτα που εφαρμοζουν το ενα με το αλλο ισα το ενα με
το αλλο ειναι
η΄. Καὶ τὸ ὅλον τοῦ μέρους μεῖζον [ἐστιν].
-και το ολο απο το μερος ειναι μεγαλυτερο
θ΄. Καὶ δύο εὐθεῖαι χωρίον οὐ περιέχουσιν.
-και δυο ευθειες δεν περιεχουν χωρο
.
.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ητανε τα πολυ παλια χρονια,που οι ανθρωποι ηταν απλοι
κι αθωοι και πιστευαν στα θαυμαστα,και τα πουλια μιλου-
σαν κι ελεγαν ,και τα ζωα μιλουσαν μ'ανθρωπινη φωνη
και τα δεντρα αισθανονταν κι ολα ειχαν φωνη και γνωμη,
τοτε ητανε εκεινος ο ανθρωπος απο φτωχους γονεις και
σαν μεγαλωσε κι εφτασε στα εισοσι χρονια του τους ειπε
πως θελει να φυγει να γυρισει τον κοσμο κι αν με το καλο
κανει στα ξενα περιουσια να γυρισει να τους κοιταξει στα
γεραματα τους,
ετσι εγινε,με την ευχη τους εφυγε στα ξενα τ'αποξενα και
μακρυνα,κι εκει γνωρισε πολλους ανθρωπους,πλουσιους
και φτωχους,κι εναν ανθρωπο πολυ σοφο κι εκεινος τον
συμπαθησε και τον επαιρνε μαζυ του στις περιοδειες του,
γνωριζε καθε πραγμα στη γη και καθε πραγμα στον ουρανο,
κι ολα τα εξηγουσε στους ανθρωπους να ωφελεσουν,
και καποτε βρεθηκαν σε τοπο ,που τον κυβερνουσαν ανθρω-
ποι κακοι,και δυναστευαν τον κοσμο,κι αυτος ο σοφος τους
καταγγειλε,δεν τους φοβηθηκε,βγηκε μπροστα τους και τους
κατηγορισε:ειστε κλεφτες,ειστε εγωιστες,ειστε απληστοι,ειστε
αγριωτεροι κι απ'τα πιο αγρια ζωα,ειστε αχορταγοι και θα
τιμωρηθειτε,κι εκεινοι εξαγριωθηκαν ,εκαναν συμβουλιο
και κρυφα συμφωνησαν να τον διαβαλουν στο λαο,ειπαν
πως εκλεψε το χρυσο ποτηρι απο το ναο,εψαξαν και το
βρηκαν μεσα στα πραγματα του,που το'χαν κρυψει εκεινοι,
και τον δικασαν τον αθωο σε θανατο,τον εσυραν στην πιο
ψηλη κορφη του πιο ψηλου βουνου κι απο εκει ψηλα τον
πεταξαν στο γκρεμο κατω πανω στα βραχια,και τσακιστηκε
το κορμι του,εσπασαν τα κοκκαλα,κι ετσι τελειωσε τις μερες
του εκεινος ο αγιος ανθρωπος,
λυπηθηκε πολυ τον χαμο του και ζητησε την δικαια τιμω-
ρια τους
γρηγορα επεσε στους αδικους ανθρωπους το κακο,λιμος
και διψα,κι ενας-ενας χανονταν κι ερημωνε ο τοπος,
τοτε εφυγε απο εκεινον τον καταραμενο τοπο,βαδισε μερες
και νυχτες κι εφτασε σε ηρεμο τοπο,ειχε ελιες και περιβολια,
ειχε πουλια κι αηδονια που κελαηδουσαν,ητανε και κοντα
στη θαλασσα,
εργατικος και τιμιος οπως ηταν επιασε δουλεια στα χωραφια
ενος νοικοκυρη,δουλεψε τρεις χρονους,κι εκεινος ο αφεντης
τοσο πολυ τον συμπαθησε,που τον προξενεψε με τη θυγατερα
του,που'τανε ασπρη σαν το γαλα και χρυση σαν τον ηλιο,αλλη
απ'αυτη δεν ειχε,και τον εμπασε σπιτι του,για γαμπρο και για
παιδι του,
κι ηρθανε στον κοσμο απ 'το ζευγαρι τρια παιδια,δυο αρσενικα
και στην ακρη κορη,σαν αστρα σαν λουλουδια,
και τοτε θυμηθηκε τους γερους του,κι ειπε να παει να τους
δει και να τους φερει,
κι ετσι εγινε,με δωρα τον στειλανε,και τους βρηκε να στεκουν
μεσα στον κηπο κοντα στο πηγαδι,η μανα κι ο πατερας,
κι εκεινοι τον γνωρισαν,τον σφιχταγκαλιασαν,τους σφιχταγκα-
λιασε κι εκλαψαν απ¨τη χαρα τους,κι αφου ησυχασαν τους ειπε
που πηγε και τι εκανε και που βρεθηκε,
και την αλλη μερα με το γλυκοξημερωμα κινησαν οι τεσσερις τους
για τα μερη της νυφης,
κι εκει τους καλοδεχτηκαν ,κι εζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα.
.
.
.
woman,Agrinio-γυναικα,Αγρινιο-from photos of women-χ.ν.κουβελης
.
.
γυναικα-woman-donna-Frau-mujer-femme-bean-mulier-mulher-женщина-
女人-kobieta-kadın-žena-女性-امرأة-אישה-emakumea-kvinna-kvinne-
nainen-жанчына-nő-vrouw-dona-kona-femeie-жена-mara-
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
υρισε στο σπιτι μετα της 5 η ωρα το απογευμα,κατακοπη,
απο το πρωι που πηγε στο σουπερ μαρκετ για δουλεια ορθο-
στασια,την πονουσαν πολυ τα ποδια,το παιδι το κρατουσε η
μανα της στο σπιτι της απο χθες,θα πηγαινε αργοτερα να το
δει,το Σαββατοκυριακο θα το εφερνε να μεινει στο σπιτι το
διημερο,σημερα ηταν Δευτερα,5 μερες ακομα ως το Σαββατο,
εβγαλε τα παπουτσια,μπηκε στο μπανιο,εκανε εναζε στο ντους
να χαλαρωσει,βγηκε απ'το μπανιο,ανοιξε το ψυγειο ειχε γαλα,
γεμισε ενα ποτηρι να το πιει,δεν ειχε ορεξει για περισσοτερο
φαγητο,θα ετρωγε αργοτερα το βραδυ στη μανα της,πηγε στο
σαλονι και ξαπλωσε στον καναπε,ανοιξε την τηλεοραση,μετα
απο λιγο την εκλεισε,χτυπησε το κινητο τηλεφωνο,ηταν πανω
το τραπεζακι μπροστα,το πηρε,ειδε τον αριθμο δεν ηταν της
μανας της,δεν απαντησε,το αφησε,σταματησε να χτυπαει,ξαπλω-
σε στον καναπε,εκεινο ξαναχτυπησε,δεν το σηκωσε,ουτε το απε-
νεργοποιησε,καποια στιγμη θα'παιρνε η μανα της,σκεφτηκε τη
δουλεια στο σουπερ μαρκετ και ποσο την κουραζει,ουτε τα
χρηματα που της δινουν ειναι πολλα,κι εχει και συνεχη ελεγχο,
πολλες φορες ειναι ενοχλητικος,σημερα για τριτη συνεχη φο-
ρα της ζητησε ο διευθυντης να παει στο γραφειο του,περασε
απο διπλα της και της το ειπε με πολυ χαμηλη ψωνη να μην
ακουσθει.,μετα απο λιγο πηγε, παλι τα ιδια οπως χθες και προ-
χθες,σημερα της τα'ριξε πολυ ανοιχτα,πως οτι θελει απ'αυτον θα
το εχει,κανεις δεν θα την ενοχλει πια,θα κανονισει να'χει ελευθερο
ωραριο,και θα της γινει και καλη αυξηση στις αποδοχες της,εκεινη
ειχε αναγκη τη δουλεια,οχι τοσο γι'αυτη την ιδια,αλλα κυριως για
το παιδι,μεσα της ηθελε να αντιδρασει,να φωναξει,να ουρλιαξει,
αλλα δεν μιλησε,ακινητοποιηθηκε,εκεινος την πλησιασε στη καρε-
κλα που καθονταν,την επιασε και τη σηκωσε ορθια και την αγκαλια-
σε σφιχτα,την φιλησε στο στομα,της αρπαξε τα βυζια και της τα χαι-
δεψε,της δαγκωσε το λαιμο,εγινε πιο τολμηρος ,εβαλε το χερι του
κατω απ'τη φουστα της,εκεινη ουτε τωρα αντεδρασε,χτυπησε η
πορτα στο γραφειο του,επεμενε το χτυπημα,''σε ειδε κανενας να
ερχεσαι εδω;'',τη ρωτησε με παρα πολυ χαμηλη φωνη,''οχι,δεν ξε-
ρω'',απαντησε εκεινη,''πηγαινε στο πισω γραφειο να κρυφτεις της
ειπε,κι εκεινος απομακρυνθηκε απο κοντα της και πηγε αι καθισε
στο γραφειο του,εκεινη κρυφτηκε, ''Εμπρος'',φωναξε,δεν μπηκε
κανενας,ειχε φυγει ο ανθρωπος,τη φωναξε,εμφανισθηκε,''προσεξε
μη σε δει κανενας,τωρα που θα φυγεις'',της ειπε,''κι οτι σου ειπα
ολα ισχυουν'',βγηκε απ'το γραφειο του διευθυντη,η καρδια της
χτυπουσε,ενιωθε ζαλισμενη,ευτυχως δεν την ειδε κανεις,ολη την υπο-
λοιπη ωρα στη δουλεια αισθανονταν αρρωστη,την πονουσε φοβερα
το κεφαλι,πηγε στη τουαλετα και ξεσπασε σε κλαματα,με πολυ κοπο
συνεχισε στη δουλεια μεχρι της 5 η ωρα,που σχολασε,
''δεν θα πω τιποτα στη μαμα,θα στεναχωρεθει πολυ,θα μου πει να
μην ξαναπαω στη δουλεια,μπορει να με κατηγορησει,γιατι δεν του
το'κοψα απ'την αρχη και του'δωσα θαρρος,πως τα'θελα'', αυτα
σκεφτονταν,η κουραση που ενιωθε ηταν πολυ μεγαλη,το σωμα της
το αισθανονταν βαρυ,σαν ξενο,της ηρθε υπνηλια,τα ματια της εκλεισαν
και κοιμηθηκε στον καναπε,
την ξυπνησε το τηλεφωνο,χτυπουσε επιμονα,απλωσε το χερι και το
πηρε,ηταν η μανα της,''που εισαι;'',της ειπε,''γιατι δεν σηκωνεις το
τηλεφωνο;,ανησυχησα'',''εδω σπιτι ειμαι,γυρισα πολυ κουρασμενη
και κοιμηθηκα βαρια,γι'αυτο δεν τ'ακουσα το τηλεφωνο,θα ετοιμα-
σθω και θα περασω απ'το σπιτι'',της απαντησε,''Να'ρθεις γρηγορα,
να προλαβεις να δεις το παιδι πριν κοιμηθει,νυχτωσε'',
εκλεισε το τηλεφωνο,σκοταδι στο δωματιο,σηκωθηκε κι αναψε
το φως,
στη μανα της επαιξε με το παιδι πολυ ωρα,εφαγαν και οι τρεις μα-
ζι,και πηγε και κοιμηθηκε με το παιδι,ολη τη νυχτα το ειχε κοντα
της αγκαλιασμενο,κι εκεινο κοιμονταν πολυ ησυχο,εκεινη αργησε
να την παρει ο υπνος
.
-
.
.jpg)
αμυγδαλιες,στη Μουρκοπουλου,Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
αμυγδαλα απλωμενα που λιαζονται-χ.ν.κουβελης
.
.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ -ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ-
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
αμυγδαλια-μυγδαλια-αμυγδαλο-μυγδαλο-
αμυγδαλοστασι-μυγδαλοστασι-αμυγδαλατο-
μυγδαλατο-αμυγδαλωτα ματια-στης Κυρας τις
αμυγδαλιες-εδωσε η πεθερα στη νυφη πανερι
και πεταξε ζαχαρομυγδαλα και καρυδια-ετινα-
ξε την ανθισμενη αμυγδαλια με τα χερακια της
κ'εγεμισ' απο ανθη η πλατη η αγκαλια και τα
μαλλακια της--η μυγδαλια μου η τσιγδαλια μου
η μυγδοτσιγδοκοκκαλια μου κανει μυγδαλιδια
τσιγδαλιδια μυγδοτσιγδοκοκκαλιδια-κουραμπιε-
δες με αμυγδαλα-κουφετο,αμυγδαλο με επιστρωση
ζαχαρης λειο με ασπρο χρωμα η ' απαλο ροζ για τους
γαμους και τα βαφτισια-μανα στο περιβολι μας και
στις αμυγδαλιες μας πηγα να μασω μυγδαλα πηγα
να μασω τ'ανθη,κι εκει καθονταν τρεις αητοι
και τρεις καλοι λεβεντες,ενας με μηλο με βαρει
κι αλλος με δαχτυλιδι κι ο τριτος ο καλυτερος
μ'ενα χρυσο γαιτανι,μανα,το μηλο το'φαγα,το
δαχτυλιδι το'χω και'κειο το χρυσογαιτανο τρεις
γυρους στα μαλλια μου-κανε παστελι απο αμυγδα-
λα:διαλυσε ζαχαρι σε χυμο απο λεμονι ανακατεψε
σε σιγανη φωτια,ριξε μεσα ψημενα αμυγδαλα και
παλε ανακατεψε κι υστερα στρωσε το μειγμα ενα
δαχτυλο παχυ και πριν κρυωσει κοψτο σε κομματια-
η Μυγδαλινη-σπαζω μυγδαλα-το τσοφλι του αμυγδα-
λου-η ψιχα του αμυγδαλου-εφαγε τσιγαλα,τσιγαλα λενε
τα πρασινα αμυγδαλα οταν πρωτοβγαινουν που'ναι μα-
λακα ,ξυνιζουν λιγο,εχουν και χνουδι,αν φας βγαζεις λει-
χηνες στα χειλη και στα μαγουλα,εκζεματα-στο κορμο της μυγδαλιας
ητανε κολλημενη η κολλα,τη ξεκολαγαμε,οταν ηταν ξερη τη μασου-
σαμε σαν να ητανε τσιχλα,ειχε γλυκια γευση-η πικραμυγδαλια-
τα πικραμυγδαλα- ανεβαινε ο τιναχτης στη μυγδαλια και μ'ενα
μακρυ ξυλινο λουρο την τιναζε,χτυπουσε τα κλαδια της να σει-
σθουν να πεσουν τα μυγδαλα,κατω ητανε απλωμενο το πανι κι
επεφταν πανω τ'αμυγδαλα,τα μαζευαμε,οσα ειχαν τη φλουδα
τα ξεφλουδιζαμε,επειτα τα λιαζαμε στον ηλιο να ξεραθουν καλα,
μετα τα βαζαμε σε σακια,απο καθε αμυγδαλια τα αμυγδαλα της,
και τ'αποθηκευαμε στο σπιτι μαζι με τα καρυδια και τα αποξηρα-
μενα συκα-ανθιζει ασπρη ασπρη σαν νυφουλα το γεναρη-ανθι-
ζει η τρελλη δεν σκεφτεται χειμωνα και βροχη-ανθισε και παλι
η αμυγδαλια εκει που μου'χες δωσει ορκους και φιλια-κι οι μελισ-
σες τριγυριζαν στην ανθισμενη αμυγδαλια στα λουλουδια της ολη
μερα βουιζαν,ξεχασθηκαν στην τοση ωραιοτητα-οταν προσκα-
λουσαν τη νυφη για επισκεψη της εστελναν μ'ενα μικρο κοριτσι
το πεσκεσι ,ενα πιατο με μυγδαλα και καρυδια-
[ενας μυθος του Αισωπου]
οδοιπορος πολλην οδον ανυων ηυξατο.ων αν ευρη το ημισυ
τω Ερμη αναθησειν.περιτυχων δε πηρα εν η αμυγδαλα τε ην
και φοινικες ταυτην ανειλατο οιομενος αργυριον ειναι.εκτινα-
ξας δε ως ευρετα ενιοντα.ταυτα καταφαγων και λαβων των
τε αμυγδαλων τα κελυφη και των φοινικων τα οστα ταυτα
επι τινος βωμου εθηκεν ειπων.''απεχεις,ω Ερμη,την ευχην.
και γαρ τα εντος,ων ευρον,και τα εκτος προς σε διανεμημαι''
προς ανδρα φιλαργυρον δια πλεονεξιαν και θεους κατασο-
φιζομενον ο λογος ευκαιρος.
.
[μεταφραση -χ.ν.κουβελης]
ενας πεζοπορος βαδιζε σε μακρυ δρομο κι ευχηθηκε,απ'αυτα
που θα βρει τα μισα θα τα καταθεσει στον Ερμη,κι ετυχε να
βρει σακκο που μεσα ειχε αμυγδαλα και χουρμαδες,τον σηκωσε
νομιζοντας πως ειχε λεφτα,τον αδειασε,μολις την βρηκε,απ'αυ-
τα που ειχε μεσα,αφου τα εφαγε ολα πηρε τα τσοφλια απο τα
αμυγδαλα και τα κουκουτσια απο τους χουρμαδες και αυτα πα-
νω σ'ενα βωμο τα'βαλε κι ειπε:¨''την εχεις πληρωμενη,Ερμη,την
ευχη,και τα μεσα και τα εξω απ'αυτα που βρηκα με σενα τα'χω
μοιρασμενα ''
ο λογος ταιριαζει για φιλαργυρο ανθρωπο που για τη
πλεονεξια του σοφιζεται να ξεγελασει και τους θεους
.
[ενας μυθος]
τα παλια χρονια,που ηταν οι αρχαιοι οι Ελληνες,στη Θρακη
ηταν ενας βασιλιας κι ειχε μια κορη πολυ ομορφη,που την
ελεγαν Φυλλις,τοτε στη πρωτευουσα αραξε στο λιμανι το κα-
ραβι του Δημοφωντα,απο την Αθηνα,γιος του Θησεα,μαζι
με τους συντροφους του γυριζε απο την Τροια,οταν επεσε
και καηκε η πολη,τους πηρε στο παλατι του ο βασιλιας να
τους φιλοξενησει,οπως ηταν συνηθεια τους ξενους να παιρ-
νουν,κι εκει ,η Φυλλις κι ο Δημοφωντας ,ειδαν ο ενας τον αλ-
λον κι αγαπηθηκαν βαθεια,κι ηταν γρηγορα να γινουν οι γαμοι
κι οι χαρες του ζευγαριου,και τοτε ο Δημοφωντας θυμηθηκε τη
πατριδα και τους δικους του,κι ειπε πρωτα γοργα να παει να
τους δει κι επειτα γοργα να γυρισει και να γινουν οι γαμοι,ετσι
αποφασιστηκε,εφυγε ο Δημοφωντας κι εμεινε η Φυλλις να τον
περιμενει,και περνουν οι μερες κι οι βδομαδες και οι μηνοι απα-
νωτοι κι ο Δημοφωντας δεν γυριζε πισω,αποξεχασθηκε στη πα-
τριδα και τους δικους του και λησμονησε,κι απομεινε η Φυλλις
μοναχη,και τοσο πολυ πονεσε η απαρνημενη που ζητησε να πε-
θανει,και οι θεοι,π'ολα τα βλεπουν και τ'ακουν,την λυπηθηκαν
και την εκαναν δεντρο ,ξερο κι αφυλλο να στεκει στον ερημο
καμπο,
ηρθε ο καιρος και γυρισε ο Δημοφωντας και δεν τη βρηκε
τη Φυλλις κι ενιωσε πονο βαρυ κι απελπισια μεγαλη και σαν
ειδε το ξερο δεντρο το σιμωσε ,τ'αγκαλιασε το κορμο κι εκλαι-
γε με μαυρο δακρυ για το χαμο της αγαπημενης,μετανοιωμε-
νος,και τοτε εκεινο το ξερο δεντρο ανθισε κι επεσαν πανω του
τ'ανθη να τον σκεπασουν ,πως η αγαπη ποτε δεν καταλυεται,
λενε πως το δεντρο εκεινο που πρωτα ανθισε πριν βγαλει φυλ-
λα ειναι η αμυγδαλια.
.
.
.
Ελενη,27 ετων-χ.ν.κουβελης
.
.
-το ειναι [τι ειναι,πως συμπεριφερεται,πως λειτουργει,πως
αντιδρα]-
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
WOMAN ON PHONING
.
Eleni on phone,11 in the evening
[hearing]
No,I want...
[hearing]
What is this meaning?I haven't the slightest idea what is it?
Truely.Yes,I know it.
[hearing]
How did you learn it?.Please,
Tell me.
[hearing]
I believe,that's unright.
[hearing]
Yes,I have met him yesterday in the evening in a party with
friends
[hearing]
Yes,he is here for business.
[hearing]
No.No.I don't know.
[hearing]
Please,listen a moment
[hearing]
Please,listen
[hearing,silence]
Not,at all
[hearing]
What do you mean?It is not reasonable.I don't know,how can
you deduce it?
[hearing]
What?How can that be.A moment,please,don't close
[hearing]
Please,don't close.
No...No.No...
[pnoning is ended]
No....No.No
.
.
.
ο Αγιος Μαμας-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ,ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΒΟΣΚΩΝ
.
ο αγιος Μαμας φανερωθηκε στον υπνο ενος ποιμενα στο
ονειρο του κι οταν ξυπνησε ο αγαθος τσοπανος το ειπε στους
σλλους,
πως γεννηθηκε μεσα στη φυλακη μακρια στη Παφλαγονια
της Μικρας Ασιας,η μανα κι ο πατερας του ηταν στο δεσμω-
τηριο κι απο τις μεγαλες κακουχιες και τα πολλα βασανιστηρια
δεν κρατησαν πεθαναν και μια καλη γυναικα τον πηρε σπιτι
της τον αναθρεψε καλα και τον μεγαλωσε,την φωναζε μαμα,
κι απο κει πηρε αυτο το ονομα,Μαμας,ηταν δικαιος ανθρωπος
και παλευε για το καλο,τοτε οι ισχυροι δυσαρεστηθηκαν και τον
συνελαβαν,του κρεμασαν ενα βαρυ σιδερενιο ραβδι στο λαιμο και
τον πεταξαν στα νερα του ποντου να πνιγει,και δεν πνιγηκε,τοτε τον
πεταξαν μεσα σ'αναμενο καμινι στη φωτια να καει,και δεν καηκε,
και τοτε,τριτη φορα,τον πεταξαν μεσ'την αγρια ερημια στ'αγρια θηρια
να τον φανε,και δεν τον εφαγαν,κι ενα λιονταρι καθισε ηρεμο κι ανε-
βηκε στη ραχη πανω του και διεφυγε,στο τελος οι διωκτες του τρυ-
πησαν περα για περα το κορμι με αιχμηρη τριαινα και τον θανατω-
σαν,
ετσι ειπε και συμφωνησαν καθε χρονο αυτη τη μερα να σφαζουν
στη μνημη του σφαγια
[-τον αγιο Μαμα τον τιμουν στην Ελλαδα και στη Κυπρο,κι αλλου,στον
Λιβανο,στην Ιταλια,στην Ισπανια.Και μαλιστα στην Ισπανια το γηπεδο
της ποδοσφαιρικης ομαδας Ατλετικο Μπιλμπαο ονομαζεται San Mames
και βρισκεται κοντα στην εκκλησια του.Τους παιχτες της ομαδας τους
φωναζουν τα λιονταρια,les leones, στη μνημη του.
-τα απελατικια,οι ραβδοι που κρατουσαν οι απελατες, οι πολεμιστες
φρουροι του Βυζαντιου ειχαν πανω τους την εικονα του ]
.
.
.
η Ελλη ,29 ετων,στο δωματιο στο σπιτι-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ
[Καποια ιεροδουλη θυμαται απο τη ζωη της]
.
[με δεχτηκε στο σπιτι της]αρχισε να μιλαει
''δεν ειναι ευκολο καποιος να σου πει τη ζωη του,πως ν'αρχισει,
απο που,καοι τι,απο τα παιδικα χρονια η' αργοτερα,τοσα εγιναν,
που να τα θυμασαι,κι ουτε τα περιμενες,επειτα αν τα θυμασαι δεν
ξερεις αν ειναι αληθεια αυτα που θυμασαι,αν εγιναν ετσι η' αλλιω-
τικα,και παρα πολλα ξεχασθηκαν,η' γιατι ηταν ασημαντα,η' γιατι
διαλεγεις να τα διαγραψεις,σαν ποτε να μην εγιναν,καταλαβαινεις,
κι υστερα δεν εχεις σχεδιασει καποτε να τα θυμηθεις για καποιο
σκοπο,και να τα γραφεις τακτικα,καπου να τα σημειωνεις,να κρα-
τας,και πως να τα γραψεις αν δεν ξερεις να γραφεις,δεν εχεις σπου-
δασει,ειναι πολυ δυσκολο,δεν συμφωνεις;μου φαινεται πως αυτο
που γραφεις δεν ειναι ακριβως αυτο που εγινε,που εζησες,η γλωσ-
σα το παραμορφωνει,το κανει αλλο,γιατι μπαινουν μεσα κι αλλα
πραγματα,να φανερωσεις οσα σε συμφερειξερεις,τ'αλλα να τα κρυ-
ψεις,να γινεις αρεστος σ'αυτοους που θα τα διαβασουν η' θα τ'α-
κουσουν, εκεινα που περασαν τα βλεπεις τωρα διαφορετικα,αυτα
που σε πονεσαν,γιατρευτηκαν δεν σ'αγγιζουν πια με τον ιδιο τρο-
πο που σ'αγγιξαν παλια,ανθρωποι που γνωρισες και καταστασεις
που περασες σου φαινονται ξενα απο σενα,σαν να μην ηταν ποτε,
η' μπορει και να μεγαλωσαν και να τα περνας για σπουδαια,δεν ει-
ναι ευκολο καθολου να θυμηθεις,ειναι πολυ δυσκολο,αυτα που θυ-
μηθηκες,να τα πεις σε καποιον,δεν ξερεις τι συμβαινει,αν σωστα
θυμασαι και με σειρα,γιατι αλλα μπορει να τα βαλεις αλλου,να τα
μπερδευεις,κι υστερα δεν θυμασαι ουτε ημερομηνιες,ουτε τοπο-
θεσιες,ουτε και τα ονοματα,εδω χθεσινα και δεν τα θυμασαι,πως
να θυμηθεις και να πεις τα περασμενα,[αναβει τσιγαρο],ας ειναι,
[σιωπη]
μικρη,πολυ μικρη,στα δεκαξι ημουνα δεν ημουνα,ηρθα στην
Αθηνα να μεινω και να δουλεψω,ημουνα η μεγαλυτερη απ'τ'α-
δερφια μου,τρια αλλα κοριτσια,ειχα κατι θειους απο τη μανα μου,
στην αρχη,κανα χρονο,εμενα σπιτι τους,με φιλοξενουσαν,επιασα
δουλεια σε εργοστασιο,ηλεκτρικα ειδη εκανε,στο Μοσχατο,εκει
γνωρισα ενα παιδι,τα φκιαξαμε,δυο χρονια με περναγε,απο δω Αθη-
ναιος ητανε,στα Κατω Πετραλωνα εμενε με τους δικους του,εμα-
θα για το δεσμο μας,δεν με ηθελαν,ημουνα φτωχη και μικρη,το ιδιο
δεν θελανε και οι θειοι μου,κακο ,φασαρια,αποφασισαμε να νοικια-
σουμε ενα σπιτι να μεινουμε οι δυο μας,βρηκαμε ενα στον Ταυρο,
τοτε η περιοχη ηταν γεματη με παλια σπιτια,τα περνουσαμε
καλα,συνενοουμασταν,κανενα προβλημα,κομμενες ομως οι σχεσεις
με τους συγγενεις,τους δικους του και τους δικους μου,αλλα δεν
μας ενοιαζε,περασε ο καιρος,ενας χρος περιπου,ηρθε να παει φαντα-
ρος,μου εστελνε καθε μερα γραμματα,σε καποια αδεια,που ηρθε,
του ειπα,σε γραμμα δεν του το'γραψα, πως μαλλον ημουνα εγκυος,
δεν μου'πε κουβεντα,τιποτα,καμια λεξη,μου φανηκε πως στεναχωρε-
θηκε,ξαναπηγε στο στρατο,τωρα αργουσε να μου γραφει,και στα
γραμματα λιγα εγραφε,για το στρατο,τα συνειθισμενα,και σ'ενα γραμ-
μα μου γραψε να παω να το ριξω το παιδι,εγω του'γραψα πως δεν
ποτε θα το κανω αυτο,αρνιομουνα,μου εστειλε αλλο γραμμα και
μ'εβριζε,με βαριες κουβεντες,πως θελω να τον μπλεξω,και πως γι'αυ-
το δεν θελει να με ξαναδει ποτε πια,πως χωρισαμε,τελος,και να το
παρω αποφαση,και τα πραγματα του θα στειλει να τα παρουν απ'το
σπιτι,να μην τον λογαριαζω πια στη ζωη μου,,ετσι εγινε,αδειασε το
σπιτι απο τα πραγματα του,κι απο κεινον,εγω στεναχωρηθηκα πολυ,
εκλαιγα συνεχεια,δεν ετρωγα,δεν κοιμομουνα τα βραδυα,ειχα αδυ-
νατισει,και μια μερα στο εργοστασιο ενιωσα μεγαλη ζαλη ,επεσα
κατω και λιποθυμησα,οταν συνηλθα ημουν στο νοσοκομειο,κοντα
μου ηταν μια φιλη μου απο το εργοστασιο,ρωτησα για το παιδι,στην
αρχη δεν ηθελε να μου'πει,αποφευγε,εγω επεμενα,τοτε μου'πε πως
αποβαλα,ενιωσα το δωματιο να γυριζει ,σαν τα τα'χασα ολα,εκλαψα,
ουρλιαξα,μετα απο μερικες μερες βγηκα απ'το νοσοκομειο,δεν πηγαινα
στο εργοστασιο για δουλεια,ερχονταν στο σπιτι η φιλη μου,μετα που
σχολουσε,και με φροντιζε,μου'φερνε φαγητο,φρουτα,να δυναμωσω,
συνηλθα,το πηρα πανω μου,ομως στο εργοστασιο δεν ηθελα να ξανα-
παω πια,ειχα αλλαξει μεσα μου,ενας αλλος ανθρωπος,η φιλη μου εν
τω μεταξυ παντρευτηκε και χαθηκαμε,σχεση δεν ηθελα να κανω,ειχα
κανει οικονομιες και περνουσα μ'αυτες,μια μερα ξυπνησα και μετα
απο πολυ καιρο ενιωθα πολυ ηρεμη,δεν ξερω πως τ'αποφασισα,πηρα
τον ηλεκτρικο κι ανεβηκα στην Ομονοια εκει κοντα στην Ζηνωνος
σ'ενα σπιτι,δεν ντραπηκα καθολου,βρηκα τη γυναικα που το ειχε,της
ειπα,χωρις καθυστερηση,πως θελω να δουλεψω στο σπιτι,με κοιταξε,
της αρεσα,ημουνα πολυ ομορφη,μου ειπε αν το σκεφτηκα καλα,κι
αν ξανα'χω δουλεψει σε σπιτι,ειπε πως δεν ηθελε μπλεξιματα,της ειπα
πως δεν υπαρχει κανενα προβλημα,επειτα δεν ημουν πια ανηλικη,κανο-
νιζα εγω τον ευατο μου και πως θα ζω,μου ειπε πως εγω αποφασιζω,
η δουλεια ειναι αυτη,ωραριο,πελατες,τοσο η πληρωμη τοσο το ποσο-
στο,συμφωνησαμε,την αλλη μερα με πηρε και πηγαμε να περασω
απο γιατρους,ημουνα καθαρη,υγιης,και με δηλωσε στην αστυνομια,
πηρα το χαρτι,μου πηρε και ρουχα και καθισα σ'αυτο το σπιτι ενα εξα-
μηνο,ηταν κι αλλες κοπελες εκειε,πειτα εφυγα,ν'αλλαξω, και πηγα σ'αλλο
σπιτι,γυρισα πολλα σπιτια,τωρα ειμαι,εφτασα,στα εικοσιενια,[σιωπη],
εικοσιενια χρονων[σιωπη],τωρα πρεπει να διακοψουμε τη κουβεντα,
[χαμογελαει]να ετοιμαστω,πρεπει να φυγω να παω στη δουλεια,αυριο
τα ξαναλεμε,θα συνεχισουμε,
[την χαιρετησα κι εφυγα,εξω ειχε αρχισει να νυχτωνει]
.
.
.
η Βασιλικη,24 ετων,ανεργη,στην Ελλαδα,2012-χ.ν.κουβελης
.
.
Οταν η μελισσα τσιμπισει τον σερσουλα
τοτε θ'αλλαξει ο ντουνιας,ο κοσμος,
ελεγε ο παπουλακης μου
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
-τι να γραψω που να περιεχει εναν ανθρωπο,να τον
περιγραφει οπως περιγραφεις ενα πρωινο κοντα
στη θαλασσα,η' οπως ενα κηπο μ'ολα τα δεντρα του
κι ολα τα λουλουδια του.Να περιεχει οτι ειναι ,οσα
επιθυμει,κι οτι σκεφτεται.
-αυτες τις μερες εβρεχε συνεχεια.Η βροχη ξεκινησε
απο πολυ μακρια κι ηρθε.Μονο εγω ηξερα το νοημα
της
-Εικονα μεσα στο σπιτι.Νυχτα.Πανσεληνος.Η γυναικα
ξαπλωμενη στο κρεβατι κοιμονταν.Παντα κοιμονταν
νωρις.Ζεστη νυχτα.Καλοκαιρι.Τα δυο παραθυρα νοτια
ανοιχτα.Η ωμοπλατη στο φως.Λευκη.Η αναπνοη του υπνου
της ακουγονταν απαλη και ησυχη.
-Πριν ξημερωσει πηρα το δρομο πλαι στη θαλασσα.Ηχοι
απο τα κυματα.Και χρωματα που αλλαζαν.Λιγο μετα την
ανατολη του ηλιου επεστρεψα σπιτι.
-Να μιλας απλα,οχι με συμβολα και ιδεες.Να μην εξαπατας.
-''Σου μιλω για τα κοχυλια''.
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
-Ακους το λαλημα ενος πουλιου.Και ποτε δεν το ξεχνας.Γιατι;
-Τα λογια,οι λεξεις,να βρισκουν τα σωματα.
-Δεν ξερω ολες τις ιστοριες του κοσμου.Ειναι παραξενος
ο κοσμος .
-τη νυχτα περπατησα στο κηπο,παντου πυγολαμπιδες.Συνεχως
κινουμενα φωτακια.Ψυχουλες.
-Εναν ανθρωπο τον θυμασαι απο το χαμογελο του,η' απο τη
λυπη του η' απο το πως κουνουσε τα χερια του καθως μιλουσε,
κι απο τη σιωπη του, η' πως προφερε τη λεξη ''ανθρωπος'',η'
''ευτυχια'',η' την εκφραση ''τι κανεις;''
-Σημερα φυσαει.Σιγα σιγα τα συννεφα εκρυψαν τον ηλιο.
-ποση αρμυρα ,ποσο αλατι,ετριψε τις πετρες κι εδωσε αυτα τα
σχηματα στα βοτσαλα,ολοστρογγυλα,λεια;Ποσοι αιωνες εργαστη-
καν γι' αυτο;Και μεις σπαταλαμε το χρονο σε ανοησιες.
-Χτυπησε το τηλεφωνο.Τιποτα σημαντικο.
-Τα ονειρα που βλεπουμε,τα σκεφτομαστε;
-η ριζα του φυτου εχει το νου της στα φυλλα ,και το αντιστροφο,
τα φυλλα εχουν το νου τους στη ριζα
-περιμενεις μια λεξη και δεν την ακους.
-απεναντι οι λοφοι ειναι γεματοι απο σχιναρια κι αγριελιες.Να και
κατι που ξεφυγε απο την επεμβαση του ανθρωπου.
Μια εικονα:Η Μονα Λιζα ντι Τζοκοντα κραταει στα χερια της ενα
μωρο.Ετσι εξηγειται το χαμογελο της.
-Ακουγα τα τριζονια .τρι τρι τρι.Τριπουσαν υπομονετικα τη νυχτα.
.
.
.
Ελληνικο μπουζουκι Greek bouzouki-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
Αγαπω το μπουζουκι γιατι ο ηχος του ειναι ο χτυπος της καρδιας
τικ τακ τακ και ουτω καθεξης ,και τα λοιπα ρεστα ντραγκα ντρουγκα
στο κενον της κενωνιας ,αλαα,
που θα'λεγε κι ο μεγαλος Γιωργος Ζαμπετας
.
.
.
ελληνικος καφες greek cofee -χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
.
πηγαινει στην Αγορα την ιδια ωρα,στο καφενειο,οπως και στ'αλλα
καφενεια,ητανε κι αλλοι ανθρωποι,αντρες,καθησε στη παρεα στη
θεση του,διπλα στο παραθυρο,ανατολικα,απο κει εβλεπε ολο το χω-
ρο,μπροστα,δεξια κι αριστερα του,παραγγειλε καφε,μετριο,δεν προ-
λαβε να πληρωσει τον κερασαν,σηκωσε το ποτηρι με το νερο ειπε
''υγεια'',πηρε το φλυτζανι το εφερε στα χειλη ,φυσηξε,ηπιε μια γου-
λια καφε,εφρανθηκε,επιασαν κουβεντα,συζητουσαν,σαν τις φουσκα-
λες στο φλυτζανι του καφε εσκαγαν τα λογια τους,οπως αυτες διαφο-
ρετικα στο σχημα και στο περιεχομενο,πολλα ειχανε να πουνε για τους
εαυτους τους,για τους αλλους και για ολο τον κοσμο,ωρες,στο ραδιο-
φωνο λαικα,η φωνη του Καζαντζιδη τωρα ακουγονταν,''μια καινουργια
κοινωνια'',ετσι εμεινε,εμειναν.
.
.
.
το γηπεδο της θρυλικης Αστραπης Μαχαιρας,ανατολικα
-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΘΡΥΛΙΚΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
-στη κινηση εκανα γρηγορη κλειστη ντριπλα πανω στον αντιπαλο
αμεσως σουταρα με το αριστερο και βολιδα τιναξε τα διχτια,γκολ-
-ποδοσφαιρο η λατρεια,το κοντρολ της μπαλας,ο ελιγμος η πασα,
η ντριπλα,το σουτ,η ευκαιρια το γκολ,η νικη,
-στο γηπεδο της Αστραπης- δυτικα,στου Δυσσεου,στον οχτο με
καθισματα απο τα πουλμαν,βορεια προς τη Πεταλι,νοτια προς τα
αποδυτηρια,ανατολικα προς το δρομο,γυρω-γυρω οι οπαδοι της
ομαδας μας και της φιλοξενουμενης,οι φωνες,τα επιφωνηματα,-
η μπαλα γυριζει,κυλαει,σηκωνεται,πεφτει,φαλτσαρει,πρεπει με
τεχνη να την κουμανταρεις,με δυναμη και πεισμα να την διεκδι-
κισεις,οπως και καθημερινα τη ζωη,να οργανωσεις το παιχνιδι,
να διασπασεις την αμυνα,να μπεις στα καρε της αντιπαλης ομα-
δας,να πετυχεις γκολ,να μπλοκαρεις την αναπτυξη του παιχνιδιου
της ,να το δυσκολεψεις,να μην απειληθεις σοβαρα,και να κερδισεις
αθλητικα,
ενα παιχνιδι ειναι,σε παθιαζει,σε δονει,σε συναρπαζει,
-σουτ βολε,σουτ με εξωτερικο φαλτσο,σουτ με εσωτερικο φαλτσο,
σουτ με το κουτουπιε,βολιδα,ευθυβολο,πλασαριστο,,κοντινη πασα,
μακρυνη πασα,διαγωνια πασα,ενα-δυο,τριγωνο,ελιγμος,ντριπλα,κεφαλια
κεραυνος,κεφαλια φαλτσαριστη,κεφαλια σκαστη,κεφαλια στη γωνια,
τακλιν,σουτ ψηλοκρεμαστο,σουτ στο δοκαρι,στο οριζοντιο,στο καθετο
δοκαρι,στη ριζα,στη γωνια,σουτ ξυστα αουτ,καλοχτυπημενο κορνερ,
αραουτ,κορνερ,οφ σαιτ,φαουλ,πεναλτι,διχτια,γκολποστ,τερματοφυλακας,
γκολκηπερ,αριστερο ,δεξι μπακ,κεντρικοι αμυντικοι,σεντερ μπακ,,στοπερ,
λιμπερο σεντερ μπακ,χαφ,αμυντικο χαφ,ανασταλτικο χαφ,δεκαρι,δεξι
αριστερο εξτρεμ,σεντερ φορ,σεντρα,καρε,μεγαλη περιοχη,μικρη περιοχη,
διαιτητης,ρεφερυ,λαινσμαν,σφυριγμα,κιτρινη κοκκινη καρτα,αποβολη,
αρχηγος,προπονητης,παιχτες,αποδυτηρια,φανελες ,χρωμα,σημα,
αποκρουση,μπλονζον,εκτιναξη,αναποδο ψαλιδι,τακουνακι,κατευθειαν
χτυπημα φαουλ και γκολ,προβολη και γκολ,μαρκαρω,ξεμαρκαρομαι,
μαν το μαν,σουταρω,πασσαρω,κοντρολαρω,μοιραζω τη μπαλα,
κρεμαω τον τερματοφυλακα με τη μπαλα,στριφογυριζω με τη μπαλα,
ζαλιζω τον αντιπαλο με τη μπαλα,κοντρα,εμμεσο φαουλ,αλλαγη παιχνι-
διου,αλλαγη παιχτη,ντριπλα κλειστη,ντριπλα ανοιχτη,κλεψιμο της μπα-
λας,αμυνα,επιθεση,συστημα παιχνιδιου,σεντρα,κενος χωρος,βολιδα,
κοντρολ με το στηθος,φυλαω παιχτη,ελευθερωνομαι,ντριπλαρω ενα
παιχτη δευτερο παιχτη τριτο παιχτη σουταρω δυνατα στη γωνια,περνα-
ει η μπαλα,φαουλ μπανανα,μπαλια καθετη τρυπα στην αμυνα,εξουδετε-
ρωση,ξεπερνω στη ταχυτηταχερι,ξεφυγε,περασε,ξεγελασε,αδρανησε,
χαμενη ευκαιρια,λαθος μπαλια πασα,καλη πασα,εξυπνη,μεγαλη τεχνικη,
καλος διαχειριστης της μπαλας,τραυματισμος,ελαφρυς σοβαρος,θλαση,
κραμπα,χιαστους,τετρακεφαλο,σπασιμο ποδιου,κλωτσια,σπρωξιμο,
κλαδεμα,αντικανονικο,σφυριγμα,συνθηματα,ιαχες,φωνες,αποδοκι-
μασιες,χειροκροτηματα,εξεδρα,καθισματα,πεταλο,φιλαθλοι,οπαδοι,
σπεσιαλιστας,ταλεντο,μαχητης,παλικαρι,δεξιοτεχνης,ντελικατος,
φαντεζι,μαγος,μπαλαδορος,ντριπλαδορος,κερβερος,φοβερο σπασιμο
της μεσης,ταχυτητα,δυναμη,πεισμα,τεχνη,ψυχη,κοντρολ,μπλοκαρισμα,
ανατροπη,με τα χερια,σκαψιμο της μπαλας,ολε,σκοραρισμα,γκελ,
δοκαρι,ξυστα αουτ,γηπεδο,αποδυτηρια,εισιτηριο,ημιχρονο,45λεπτο,
καθυστερηση,παραταση,διακοπη,αναβολη,τιμωρια,ηττα,νικη,μπαλα,
ποδοσφαιρο,...
-τωρα πηγαινω στο γηπεδο καθημερινα και προπονιεμαι και κανεις
δεν ερχεται να προπονηθει,να παιξει,
περασε κι αλλαξε ο καιρος
.
.
.
η ξενη,βουλγαρα,ενας ανθρωπος στην Ελλαδα ,σημερα,τωρα ειναι-χ.ν.κουβελης
.
.
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο-χ.ν.κουβελης
.
.
35 χρονων,εχει γονεις,μανα και πατερα,εχει παιδι,εχει συγγενεις,
αδερφια και ξαδερφια,εχει φιλους,γελαει,θυμωνει,σκεπτεται,
απελπιζεται,ελπιζει,ξεχναει,συγχωρει,αδικει,υποφερει,κοι-
μαται,ξυπναει,αγαπαει,μισει,επιμενει,εχει
υπομονη,χαιρεται,συμποναει,διαμαρτυρεται,κλαιει,ουρλιαζει,
συζηταει,μεγαλωνει,γερναει,φοβαται,κρυωνει,ζεσταινεται,βηχει,
πειναει,διψαει,ερωτευεται,συμπασχει,ονειρευεται,νοσταλγει,
ποναει,ηρεμει,ανησυχει,συμμετεχει,αδιαφορει,ειναι,υπαρχει,
διαλεγει,επιθυμει,αγκαλιαζει,αγκαλιαζεται,ποθει,ποθιεται,ψωνιζει,
τηλεφωνει,δουλευει,ειναι ανεργη,
οδηγει,ταξιδευει,διαβαζει,βλεπει,ακουει,αισθανεται,ντρεπε-
ται,δηλιαζει,προσπαθει,απογοητευεται,αναπνεει,χασμουριεται,
στενοχωριεται,λυπαται,ενθουσιαζεται,βαφει τα μαλλια της,τα
νυχια της,τα χειλη της,μακιγιαρεται,
κουραζεται,χαμογελαει,περιμενει,ζηλευει,θαυμαζει,απορει,
ξενυχταει,αρρωσταινει,αντιλεγει,συμφωνει,ανηκει,απελευθερωνεται,
ζηταει,δινει,δεχεται,προσφερει,...
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο
.
.
.
Αδωνις και Αφροδιτη,οι Γαμοι-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ-Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ-
ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΤΑ ΑΔΩΝΙΑ-Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Επιλογη-χ.ν.κουβελης
.
τρια πουλακια κελαηδουν
πανω στα δωματα μας
και λενε καλοριζικα
στα στεφανωματα μας
.
νυφη μου κει που καθεσε
εχει κι αλλες κοντα σου
εσυ'σαι η μοσκοκαρφια
κι οι αλλες τα κλωνια σου
.
η ταμπακερα του πασα
ηταν αυτη η κορη
ουτ'ανεμος τη φυσηξε
ουτ'ηλιος την εθωρει
.
-σφηνω γεια μανουλα μου
-ωρα καλη σου ματια μου
-αφηνω γεια πατερα μου
-ωρα καλη σου ματια μου
-αφηνω γεια γειτονισσες
-για δεστηνε πως περπατει
σαν αγγελος με το χρυσο σπαθι
.
ελα η ωρα η καλη
μπροστα στης νυφης την αυλη
να τους παραξυπνησουμε
μπας και βαροκοιμηθησαν
ξυπνα νιε και νιογαμπρε
ξυπνα και ξημερωσε
ξυπνα και τη περδικα σου
που'χεις μεσ'την αγκαλια σου
τα πουλακια καλαηδουνε
και τους νιογαμπρους ξυπνουνε
.
ν'ανεβω θελω σε βουνο
να κατεβασω το νερο
να πινει η νυφη κι ο γαμπρος
κι η πεθερα κι ο πεθερος
.
μερα μερωσε τωρα η αυγη χαραζει
τωρα τα πουλια τωρα τα χελιδονια
τωρα οι περδικες τωρα οι περδικοπουλες
τωρα κελαηδουν
.
.
Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ-χ.ν.κουβελης
.
κατθνα<ί>σκει, Κυθέρη', ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν;
καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε κίθωνας
[πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,και τι θα κανουμε;
χτυπηστε τα στηθια σας,κοριτσια,και καταξεσχιστε τα ρουχα σας]
Σαπφω
.
σε δυνατο πελωριο κορμι βουητο ζωης
μπηχτηκαν και το τρυπησαν βαθια
τα δοντια του καπρου
κι αναπηδησε ζεστο το αιμα κοκκινο
κι επηξε ακινητο σκοτεινο
και το ουρλιαχτο της φωνης
τρανταξε συνθεμελα τα βουνα
με τα φωνηεντα του
κι επεσαν τα φυλλα απ'τα κλαρια
βουβαθηκαν τα πουλια
κι επεσαν βαρια θεωρατα τα βραχια
της σιωπης
''Πεθανε ο Αδωνις''
κι οσα φωναζουν στη μερα δεν ακουγονται
κι οσα υπαρχουν στη γη μαραζωνουν
''Αναστηθηκε ο Αδωνις''
κι οσα βλασταινουν ξαναβλαστησαν
κι οσα πουλια τραγουδουν ξανατραγουδησαν
.
.
ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΤΑ ΑΔΩΝΙΑ-Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
τα παλαιοτατα χρονια τα αρχαια εις την γλυκειαν κι ακριβην
πατριδα Κυπρον ρε και ρηγας ηταν ο λεγομενος Κινυρας τι-
μιωτατος κι αξιωτατος αρχοντας,φιλτατος του λαου,κι ειχεν
μια θυγατερα την λεγομενην Σμυρνα ,Μυρρα,πολλα ομορφη
πολλα ασπρη πολλα χαριτωμενη,μηδ'ο αερας τη φυσηξε,μηδ'
ο ηλιος τη μαυρισε κι εκεινη η κορη η πριντσιπα εκαυχηθη την
πολλην ομορφια της,πως ηταν πλεον ομορφοτερη της ντιας
Αφροδιτης,πλεον σουπερτια σε χαρη,κι οντας τ'ακουσε η ντια
πολυ της κακοφανει,εθυμωσε κι εχολωθει και με βαρυ λογο
την καταραστηκε,και της πριντσιπας της Σμυρνας ευθυς εψη-
λωσεν ο νους κι αμοραθει σφοδρα τον κυρης της τον ρε Κινυρα
τον αποπλανεσεν και τον εκλεισεν στην καμαρα της,τρεις μερες
και τρεις νυχτες τον εμεθυεν κι εσμιγε μαζι του ερωτικα,και τελει-
ωντας η τριτη νυχτα ο Κινυρας ηρθε στον νου του,ντραπηκε πολυ
για τ'απρεπα και τ'ανομα που πραχτηκαν με τη θυγατερα του
την πριντσιπα,εθυμωσεν πολυ και κινησε να τη σκοτωσει κι εκεινη
φοβισμενη ξεφυγε και την κυνηγησε στα ορη στα βουνα,και
θα την σκοτωνε εκει στην ερημια που την εφτασε αγριεμενος
ο κυρης της,,αν δεν την λυπονταν οι ντιοι,που τα παντα βλεπουν,
και δεν την εκαμναν Σμυρνα το φυτο,Μυρτια,και τα δακρυα της
μυρουδια αρωμα της μυρτιας,και μεσ' απ'τα κλαδια της μυρτιας
ξεπεταχτηκε ο ανομος καρπος της κοιλιας της,ενα ομορφο μωρο,
ο Αδωνις,τοτε πηρε το παιδι η ντια Αφροδιτη,το 'βαλε μεσα σε
λαρνακα,απο εκεινη βγηκε το ονομα της πολεως Λαρνακα,και το'
δωκε να φυλαγει και να το αναστησει η ντια Περσεφωνη,κι ως
μεγαλωνε το παιδι μεγαλωνε κι η ομορφια κι η χαρι του κι η ντια
Περσεφωνη ηταν σφοδρα αμουρε με τον ομορφο Αδωνι,και
πισω δεν τον εδωνε στη ντια Αφροδιτη,οπως ειχαν συμφωνη-
μενα,και σφοδρα μαχονταν οι δυο ντιες κι ειχαν πολλην εχθροτητα
η μια την αλλην για το πια να'χει τον Αδωνι ολοδικο της,και τοτες
οι ντιοι συναχτηκαν και δικασαν το καζο κι εκριναν,το ενα τριτο του
χρονου ο Αδωνις να το περναει με τη ντια Περσεφωνη,το αλλο τριτο
με τη ντια Αφροδιτη και το λοιπον τριτο του χρονου να'ναι ελευθερος
να το περναει οπου αυτος θελησει,και θελησε να το περναει με τη
ντια Αφροδιτη,τεσσερους μηνους με τη ντια Περσεφωνη κι οχτω μη-
νους με τη ντια Αφροδιτη,κι εδιαβαινεν ο καιρος με το μελι με το γαλα,
με τα γλεντια με τα τραγουδια,με χαρες,και πολυ εζηλεψε το αμουρε
ζευγαρι ο σκληρος Αρης,που'ταν πριν αμουρε της ντιας Αφροδιτης
και τωρα εκεινη τον απαρνηθηκε γι' αλλον αντρα,να παρει εκδι-
κηση και να καταστρεψει την ευτυχια του ζευγαριου θελησε,τοτε
πηρε τη μορφη καπρου αγριοχοιρου θεριου πολυ αγριου και σε
μια βαθια ρεματια ,γυρω -γυρω βραχια και δεντρα, εκλεισε τον
Αδωνι,που'χε σε κυνηγι βγει,χυμηξε πανω του μ'ορμη και με το
πολυ πεζος του κορμιου του τον γκρεμισε και με τα δυνατα του
δοντια τον καταξεσκισε,κι ετσι κοματια τις σαρκες του τον εσυρε
με τα δοντια του πανω σε πρασινο λιβαδι κι εκει τον παρατησε
ετοιμοθανατο και σαν τ'ακουσε το φοβερο μαντατο η ντια Αφρο-
διτη ετρεξε κοντα του ξεμαλλιασμενη κι επεσε με δακρυα κι ουρλια-
χτα πανω στον πεσμενο Αδωνι και του σηκωσε το ματωμενο κορμι
στην αγκαλια,το κρατησε σφιχτα ,τον κοιταξε στα ματια,και τα ματια
του εσβησαν και ξεψυχησε,και τοτε η ντια Αφροδιτη εβγαλε φωνη
μεγαλη κι ουρλιαχτο που τρυπουσε τον αερα και τα ψηλα βουνα
ξεθεμελιωνε και τη θαλασσα σκοτεινιαζε:''Πεθανε ο Αδωνις''και
τραβουσε τα ομορφα μαλλια της να τα μαδησει,κι εγδερνε με τα
νυχια τα μαγουλα της και χτυπουσε το στηθος της με τις γροθιες
της να το σπασει να πεταχτει η καρδια της που πονουσε και τα
ρουχα της ξεσκιζε ,τοσο μεγαλος ηταν ο πονος της,κι απ'το κοκκι-
νο αιμα του Αδωνι που χυθηκε στο χωμα φυτρωσαν κοκκινα ρο-
δα τριανταφυλλα,πρωτη φορα στον κοσμο,κι απ'τα δακρυα της
ντιας Αφροδιτης ,που κυλησαν κι επεσαν στο χωμα φυτρωσαν οι
ανεμωνες,κι εμεινε ο Αδωνις στον κατω κοσμο μεσα στα παλατια
της ντιας Περσεφωνης και στον απανω κοσμο εμεινε λυπημενη
κι απαρηγορητη η ντια Αφροδιτη και τοτε οι ντιος,που ολα τα βλε-
πουν κι ολα τα κανονιζουν,συναχτηκαν και κανονισαν τους εξι
μηνους να'ναι ο Αδωνις αφανισμενος μεσα στη γη χωμενος στα
σκοταδια,στη ντια Περσεφωνη και τους αλλους εξι μηνους του
χρονου να'ναι πανω στη γη,στο φως να βρισκεται,στη ντια Αφρο-
διτη κι ετσι εγινε ισορροπια και κανονιστηκε ο κοσμος,ν'αναπαυ-
εται και ν'ανασταινεται,κυκλος παναρχαιος αιωνιος,
κι απο τοτε ο κοσμος οι ανθρωποι για να τα θυμουνται ολ'αυτα
και να τους ωφελουν κανουν γιορτες στις αρχες της Ανοιξης,τα
Αδωνια,κοπελες περιφερουν ομοιωματα ειδωλια κερινα και πη-
λινα του Αδωνι,και πανω σε δυο ξυλοκρεβατα εχουν ξαπλωμενα
τα ομοιωματα του Αδωνι και της Αφροδιτης,και γυρω-γυρω οι
κοπελες κλαινε θρηνουν κι οδυρονται ,τραβουν τα μαλλια γδερ-
νουν τα μαγουλα ,χτυπουν το στηθος ξεσκιζουν τα ρουχα τους ,
για τρεις μερες γινονται αυτα, κι εχουν καλαθια με χωμα και με-
σα σπαρμενα φυτα φακη βρωμη κριθαρι μαραθο,αυτα που βλα-
σταινουν γρηγορα,τα καλαθια αυτα ειναι οι κηποι του Αδωνι,και
μετα την τριτη ημερα του αφανισμου του,γιορταζουν την ευρεσι
του,ανασταινεται ο Αδωνις κι ολοι γιορταζουν κι ολοι χαιρονται
και χορευουν,μετα το μαρασμο της η γη ξαναβλαστησε καινουρ-
για κι ετσι θα κυλησει και θα κυλαει ο τροχος ο κυκλος της φυσης
και της ζωης,αιωνια
.
.
.
καλογιαννος και καρδερινα-χ.ν.κουβελης
καλογιαννος-χ.ν.κουβελης
καρδερινα-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ,ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥΣ
[απο παραδοση Μαχαιρα Ξηρομερου]
-Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ,ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥΣ
[απο παραδοσηΜαχαιρα Ξηρομερου]-
.
-καργερινα ρινα
παιρνε τον καλοιαννο αντρα
-δεν τον θελω εγω τον κερατα
το σφαι του σαν κλωνα
-ου μωρη παλιοτσιρλιαρα
το σφαι μου κανει γαμο
κι η φτερουγα μου τραπεζι
το χρυσο μου πετραχειλι
βασιλια ξυπηρετευει
.
[παλιο τραγουδι+παραδομενο απο την Τασουλα του Γιωργου
Μπαρμπαρουση στη κορη της Ζωη του Βασιλη Λιαμη,[γεννημενη
το 1935,77 χρονων}απο τη ΜαχαιραΞηρομερου ]
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ
ο καλογιαννος ειναι ενα μικρο πουλακι,περιπου 12 εκ,αποδημητικο,
ερχεται το φθινοπωρο με τα πρωτοβροχια απο τις βορειες χωρες και
τα ψηλα βουνα και φευγει την ανοιξη,το κελαηδισμα του ειναι μοναδικο,
και το λενε γι'αυτο το αηδονι του χειμωνα,
με το κελαηδισμα του οριζει το χωρο που κατεχει,περιπου 10 στρεμματα
και τον προστατευει,αν ειναι πολλα τοτε περιοριζεται στα 2 στρεμματα,
εχει στο λαιμο κοκκινο χρωμα και λεγεται και κοκκινολαιμης,
επειδη ειναι πολυ μικρο πουλι οταν ενα μικρο παιδι ηταν πολυ
αδυνατο λεγανε:''σαν καλογιαννακι'',θυμαμαι το ελεγε ο πατερας
μου,
.
στη περιοχη μας υπαρχει κι ενας μυθος για τον καλογιαννο:
μια φορα κι ενα καιρο μαζευτηκαν ολα τα πουλια κι ηθελαν να ορισουν
το βασιλια τους, ο θεος τους ειπε,βασιλιας θα γινει αυτο το πουλι που
θα πεταξει πιο ψηλα στον αερα,τα πουλια δεν ηθελαν αυτο τον τροπο,
γιατι ποιο πουλι τα περναει τον αητο;,και μονο ο καλογιαννος ηθελε,
με τα πολλα εγινε το δικο του,συμφωνησαν τα πουλια και πεταξαν ,μα πιο
να φτασει τον αητο;πεταξε απ'ολα τα πουλια πιο ψηλα,κι απο κει ψηλα
πανω που ηταν τους φωναξε κατω :''εγω πεταξα πιο ψηλα,δεν ειναι αλλο
ψηλοτερα απο μενα'' και τοτε ακουστηκε μια φωνη λιγο ψηλοτερα:
''εγω 'μαι ψηλοτερα'',κοιταζουν και τι να δουν,ητανε το καλογιαννακι
που στην αρχη που ηταν να πεταξουν πεταξε και σταθηκε στη πλατη του
αητου,τοσο μικρο δεν το καταλαβε ο αητος και δεν το ειδανε και τ'αλλα,,
κρατηθηκε εκει πανω γερα κι ετσι πεταξε ψηλοτερα.
Κι ετσι εγινε βασιλιας ολων των πουλιων το μικρο καλογιαννακι
.
.
.
Διδω,27 ετων,το 1971 μ.Χ,σ'ενα ξενοδοχειο στην οδος
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΔΙΔΩ,27 ΕΤΩΝ,ΤΟ 1971 μ.Χ
..
την ρωτησε το ονομα της ,Διδω,του ειπε,και γελασε,υτη που
δινει και δεν παιρνει,την ρωτησε αν ξερει την ιστορια της Διδως,
δεν την ηξερε,ειχανε χρονο,την ρωτησε αν ηθελε να της πει την
ιστορια,ηθελε,καθισε απεναντι του,αρχισε,η Διδω ηταν πριγκι-
πισα στη Τυρο,μετα τον πατερα της κυβερνησε μαζι με τον πλου-
σιο αντρα της,καλα κυβερνουσε την αγαπουσε ο λαος,ομως
ο αδερφος της,καποιος Πυγμαλιων ζηλεψε τα πλουτη τους και
θελησε να σφετεριστη την εξουσια,συνομωτησε και την ανε-
τρεψε,σκοτωσε και τον αντρα της τον Σιχαιο,αναγκαστηκε να
φυγει,,φορτωσε τους θησαυρους της σ'ενα καραβι και τη νυχτα
εφυγε μαζι με τους φιλους της,πηρε και τους δουλους της,το καρα-
βι εφτασε στη Κυπρο,εκει αγορασε λατομεια χαλκου,δυο χρονια
τα εκμεταλευτηκε,πλουτισε,τον τριτο χρονο τα πουλησε κι εφυγε,
εφτασαν στη Βορειο Αφρικη,στη Νουμιδια,στη Λιβυη,εκει ζητησε
απ' τον βασιλια Ιαρβα να χτισει μια πολη,εκεινος της ειπε πως της δι-
νει την αδεια να χτισει πολη σε τοσο τοπο οσο πιανει ενα τομαρι
βοδιου,εκεινη ηταν πολυ ευστροφη,εκοψε το τομαει σε πολυ στε-
νες λωριδες ,τις ενωσε μεταξυ τους και περικυκλωσε ενα πολυ με-
γαλο χωρο,εκει εχτισε τη πολη της ,τη Καρχηδονα και την ακροπολη
της τη Βυρσο,που σημαινει τομαρι,κυβερνησε σ'αυτη τη πολη,δεν
θελησε να ξαναπαντρευτει αλλον αντρα,ουτε και τον βασιλια θελησε
που την ζητησε,καποτε εφτασε στη Καρχηδονα με τους συντροφους
του ο Αινειας,απο την Τροια,εφυγε μετα την αλωση της απ'τους Ελ-
ληνες,να παει στην Ιταλια,αυτος ηταν ο προορισμος του,ο Αινειας
ηταν γιος του Αγχιση και της Αφροδιτης,εκει στη Καρχηδονα συναν-
τησε την Διδω,που ηταν πολυ ομορφη,''οπως εσυ'',της ειπε,ερωτευ-
τηκαν κι εγιναν ζευγαρι,ομως οι συμβουλοι του Αινεια του θυμησαν
τον σκοπο του ταξιδιου του και μια σκοτεινη νυχτα ο Αινειας εφυγε
απο τη Καρχηδονα με τα καραβια του,οταν το εμαθε η Διδω τρελαθη-
κε,αναψε μεγαλη φωτια κι εκαψε οτι της θυμιζαν τον Αινεια,ρουχα,
γραμματα,εικονες του,οτιδηποτε και μετα ανεβηκε κι αυτη στη φωτια,
φωναξε στο λαο της να μην σβησει ποτε το μισος της για τη πολη που
θα χτισει ο Αινειας, να την πολεμησουν και να την καταστρεψουν,αυτη
η πολη ηταν η Ρωμη,επειτα εβγαλε το ξιφος το σηκωσε και καρφωσε
το κορμι της,αυτοκτονησε,την ιστορια της με τον Αινεια την εγραψε
ενας μεγαλος λατινος ποιητης ο Βιργιλιος στην Αινειαδα του στο τε-
ταρτο βιβλιο της,λενε πως στην Ναυκρατι την Ελληνικη πολη της Αιγυ
πτου φημισμενης για τις πολλες και ομορφες εταιρες της,μια εταιρα ,
στα χρονια του βασιλια Ψαμμιτιχου,ειχε το ονομα της Διδως κι ελεγε
αυτην την ιστορια,πως αυτη ειναι,την πιστευαν γιατι οι Αιγυπτιοι ει-
χαν μια εμμονη με τις μετεμψυχωσεις,οι Ελληνες ομως δεν πιστευ-
αν τετοιες δοξασιες,''αυτη ειναι η ιστορια της Διδως'',ειπε,την κοι-
ταξε,εκεινη τον κοιταξε,χαμογελασε,''καθε ανθρωπος εχει μια ιστο-
ρια,τη δικη του,κι εγω κι εσυ εχουμε μια ιστορια,αν θελεις θα σου
πω τη δικη μου ,συντομα,χωρις πολλες λεπτομερειες'',γεννηθηκε
το 1944 και μεγαλωσε καπου στα περιχωρα του Αγρινιου,σχολειο
πηγε τρεις ταξεις,δεν χρειαζονταν,ελεγαν,τα γραμματα στα κορι-
τσια,ηταν ομορφη,στα δεκαπεντε της εμεινε εγκυος απο εναν με-
γαλυτερο αντρα,εναν πλουσιο,γνωστο της περιοχης,παντρεμενο,
μαθευτηκε,εγινε σκανδαλο,την πιεσαν να ριξει το παιδι,αρνηθηκε,
οταν γεννηθηκε το παιδι,της το πηραν μωρο και το εξαφανισαν,
εκλαψε,ουρλιαξε,δεν την σηκωνε ο τοπος,μια νυχτα το'σκαψε
μ'ενα ταξι,ηρθε,εδω,στην Αθηνα,δεν την εψαξαν να την βρουν,
κανεις δεν νοιαστκε απο τους δικους της,στην αρχη πολυ δυσκο-
λα περνουσε,ζητησε δουλεια σ'ενα σπιτι,την πηραν,κι απο τοτε
κανει αυτο το επαγγελμα,προσπαθει να διατηρειται ομορφη,
αλλιως δεν εχεις περασει σ'αυτο το επαγγελμα,γρηγορα ξεπε-
φτεις,οχι ξενυχτια,οχι ποτα,οχι μπερδεματα με νταβαντζηδες,
λεφτα εκανε,πηρε ενα διαμερισμα ,αυτο που μενει,δεν ξερει απο
πολτικα,καταλαβαινει πως περναει δυσκολα ο κοσμος αυτη την
εποχη,δεν εχει καποιο αντρα απο τοτε,ζει μονη της,πολλοι αν-
τρες,αμετρητοι,ηρθαν σ'επαφη μαζι της ολ'αυτα τα χρονια,
ειναι 27 χρονων,''απο 1944 φθασαμε στο 1971,πολλες ιστοριες
εγιναν και θα γινουν.Αυτη ειναι η δικια μου ισορια'',ειπε και
συνεχισε,''το κανονικο ονομα μου δεν ειναι Διδω,ποια απο μας
εχει το κανονικο της ονομα; ,με βαφτισε μ'αυτο η μανταμ στο
πρωτο σπιτι που πηγα,Διδω,αυτη που δινει και δεν παιρνει,μου
ειπε,μου αρεσε και το κρατησα'',τον κοιταξε στα ματια ,''το δικο
μου ονομα ειναι Ελενη'',
στο ηλεκτρικο τρενο προς τα Κατω Πετραλωνα σκεφτονταν την ιστο-
ρια της Ελενης ,δεν ειχε λογους να τη θεωρησει ψευτικη,την θεωρου-
σε αληθινη,πραγματικη,οποιαδηποτε ιστορια και ν'ακουγε θα την
θεωρουσε αληθινη,μια ιστορια ειναι μια πραγματοποιηση διαφο-
ρων συμβατων ,απο τον μεγαλο λαβυρινθο των συμβαντων,των
αφηγησεων,σε σειρα,διαδεχομενων και στο χρονο και στο χωρο,
το 1 με το 2 με το 3,και λοιπα,οτι μπορει να συμβει εχει συμβει,οχι
απαραιτητα στον Α ανθρωπο,αλλα,ισως, στον Β ανθρωπο,εμεις ακου-
με ,δεν κρινουμε,
το τρενο μπηκε στο σταθμο,σταματησε,σηκωθηκε,ανοιξαν οι πορτες ,
κατεβηκε,
.
.
Διδω,27 ετων,το 1971 μ.Χ,σ'ενα ξενοδοχειο στην οδος
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 1
.
.
μια εικονα απο εναν υπεροχο κοσμο:
απ' τ'ανοιχτο παραθυρο μπηκε το γαλαζιο φως
μεσα στο δωματιο κι αντανακλωντας στον μεγαλο
καθρεφτη εβαψε τους τοιχους γαλαζιους,επειτα
ακουστηκε μια φωνη στο πισω δωματιο να τραγου-
δαει σα να νανουριζε μικρα πουλια.
.
.
.jpg)
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 2
.
.
Απο εναν ανθρωπο ποσο ποσοστο σου ανηκει για
να'χεις δικαιωματα πανω του;
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 3
.
.
το τηλεφωνο χτυπησε.Το κοιταξε.Δεν απαντησε.Εκλεισε.
Ξαναχτυπησε.Ουτε και τωρα απαντησε.Το πηρε ,πηγε στο
παραθυρο ,το ανοιξε,νυχτα,το πεταξε κατω στο δρομο,
το ακουσε που εσπασε,καποιος σκυλος γαυγισε.Εκλεισε
το παραθυρο.
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 4
.
.
στο δωματιο.Ησυχια
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 5
.
.
γυρισε απ'τη δουλεια,λιγο πριν τις 7 το βραδυ,απ'το πρωι
στις 8,μεχρι τις 6,2 ωρες υπερωρεια,πολυς κοσμος στον ηλεκτρι-
κο ,στοιβαγμενοι,ορθια,την πονουσαν τα ποδια,νυχτωσε,νυχτω-
νει πολυ νωρις αυτη την εποχη,δεν ειχε ορεξη για φαγητο,θα
κοιμονταν λιγο,να ξεκουραστει,οταν θα ξυπνουσε θα ετοιμαζε
κατι να φαει,μπηκε στη κρεβατοκαμαρα,εβγαλε τα παπουτσια,
χτυπησε το τηλεφωνο,ειδε τον αριθμο,δεν το σηκωσε,αργοτερα
θα'παιρνε εκεινη,.
.
.
.
.jpg)
στις ελιες στο πλαι ,Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΑ -3 ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ-ΛΑΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ-
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
[Για Μια Μεταφυσικη Του Φωτος
-το φως του ηλιου στοιβαζεται στους καρπους τις ελιας
μεσα στις κρυφες και μυστικες αποθηκες τους
κι αποσταζεται λαμπροτερο-και πλουσιοτερο εξω-]
.
στο πλαι ψηλα στο λοφοσειρα ,δυτικα του χωριου,ειναι οι πιο
παλιες ελιες οι αρχαιοτερες,εκει ευδοκιμουσαν
.
3 Μυθοι του Αισωπου
.
Κάλαμος καὶ ἐλαία
Διὰ καρτερίαν καὶ ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον.
Τοῦ δὲ καλάμου ὀνειδιζομένου ὑπὸ τῆς ἐλαίας ὡς ἀδυνάτου
καὶ ῥᾳδίως ὑποκλινομένου πᾶσι τοῖς ἀνέμοις, ὁ κάλαμος σιω-
πῶν οὐκ ἐφθέγξατο. Καὶ μικρὸν ὑπομείνας, ἐπειδὴ ἄνεμος
ἔπνευσεν ἰσχυρός, ὁ μὲν κάλαμος ὑποσεισθεὶς καὶ ὑποκλιν-
θεὶς τοῖς ἀνέμοις ῥᾳδίως διεσώθη· ἡ δ᾿ ἐλαία, ἐπειδὴ ἀντέ-
τεινε τοῖς ἀνέμοις, κατεκλάσθη τῇ βίᾳ.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τῷ καιρῷ καὶ τοῖς κρείττοσιν αὐτῶν
μὴ ἀνθιστάμενοι κρείττους εἰσὶ τῶν πρὸς μείζονας φιλονει-
κούντων
.
Το καλαμι κι η Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Για το ποιος εχει μεγαλυτερη αντοχη,δυναμη και αταραξια φιλο-
νικουσαν το καλαμι κι η ελια..
Η ελια περιγελουσε το καλαμι πως ειναι αδυνατο και παρα πο-
λυ ευκολα σκυβει σ'ολους του ανεμους,το καλαμι σιωπουσε,
δεν ελεγε λεξη.
Μετα απο λιγο επειδη φυσηξε ισχυρος ανεμος και το καλαμι
σεισθηκε κι εγυρε και παρα πολυ ευκολα διασωθηκε στους ανε-
μους,ενω η ελια επειδη αντισταθηκε στους ανεμους,κατατσακι-
σθηκε απο τη βιαιοτητα τους
ο μυθος δηλωνει πως με το καιρο εκεινοι που δεν αντιστεκον-
ται στους ισχυροτερους απ'αυτους ειναι ισχυροτεροι απο εκει-
νους που τους δυνατοτερους απ'αυτους φιλονικουν
.
.
Συκη και Ελαια
Συκῆ τις, ὥρᾳ χειμῶνος τὰ ἑαυτῆς ἀποβαλοῦσα φύλλα,
ὑπό τινος ἐλαίας πλησιαζούσης τὴν γύμνωσιν ὠνειδίζετο,
λεγούσης ὡς:
«Ἐγὼ καὶ χειμῶνος καὶ θέρους τοῖς φύλλοις μου κεκαλλώ-
πισμαι καὶ ἀείφυλλος πέφυκα, σὺ δὲ μόνῳ τῷ θὲρει πρόσκαι-
ρον ἔχεις τὸ κάλλος».
Οὕτω δὲ αὐτῆς καυχωμένης, κεραυνὸς ἄφνω θωόθεν κατηνέ-
χθη καὶ ταύτην κατέφλεξε· τῆς δὲ συκῆς τὸ παράπαν οὐχ ἥψα-
το.
Οὕτως οἱ τῷ πλούτῳ καὶ τῇ τύχῃ ἐγκαυχώμενοι ἐξαίσιον πτῶμα
ὑφίστανται
.
Συκια κι Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Καποια συκια,την εποχη του χειμωνα ερριχνε τα φυλλα της
κι απο μια ελια που ηταν κοντα κοροιδευονταν για τη γυμνια
της.Που της ελεγε:
''Εγω και το χειμωνα και το καλοκαιρι ειμαι απο τα φυλλα
μου στολισμενη,κι ειμαι φυτεμενη παντα να εχω φυλλα.Εσυ
μονον μεσα στο καλοκαιρι εφημερη εχεις ομορφια''
Μολις αυτη ετσι καυχηθηκε επεσε ξαφνικα κεραυνος απ'
το θεο και την λαμπαδιασε,τη δε συκια καθολου δεν την αγγιξε
Ετσι κι εκεινοι που καυχιωνται για τα πλουτη και τη τυχη τους
γινονται λαμπρα πτωματα
.
.
Ξυλα και Ελαια
Ξύλα ποτὲ ἐπορεύθη τοῦ χειροτονῆσαι ἐφ᾿ ἑαυτῶν βασιλέα
καὶ εἶπαν τῇ ἐλαίᾳ· Βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς
ἡ ἐλαία· Ἀφεῖσα τὴν πιότητά μου ἣν ἐδόξασεν ἐν ἐμοὶ ὁ θεὸς
καὶ οἱ ἄνθρωποι, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων; Καὶ εἶπαν τὰ
ξύλα τῇ συκῇ· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν αὐτὴ
ἡ συκῆ· Ἀφεῖσα τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὸ γέννημά μου τὸ
ἀγαθόν, πορευθῶ τοῦ ἄρχειν τῶν ξύλων; Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα
πρὸς τὴν ῥάμνον· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν
ἡ ῥαμνος πρὸς τὰ ξύλα· Εἰ ἐν ἀληθείᾳ ὑμεῖς χρίετέ με εἰς
βασιλέα ἐφ᾿ ὑμῶν, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκέπῃ μου· καὶ εἰ
μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ῥάμνον καὶ καταφάγοι τὰς κέδρους
τοῦ Λιβάνου
.
Δεντρα κι Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Καποτε τα δεντρα ξεκινησαν για να χειροτονησουν τον
βασιλια τους και ειπαν στην ελια:Βασιλεψε σε μας.
Κι ειπε σ'αυτους η ελια:Να παρατησω του χυμους μου με
τους οποιους μ'εδοξασε ο θεος κι οι ανθρωποι και να'ρθω
να κυβερνησω στα δεντρα;
Κι ειπαν τα δεντρα στη συκια:Ελα,να βασιλεψεις σε μας.
Κι ειπε η συκια αυτη.Να παρατησω τη γλυκυτητα μου και
τους καλους καρπους μου και να'ρθω να κυβερνησω σε σας;
Κι ειπαν τα ξυλα στη βατο:Ελα,να βασιλεψεις σε μας.
Κι ειπε η βατος στα δεντρα.Αν αληθινα με χριζεται βασιλια
σας,ελατε να ειστε κατω απ'την προστασια μου ,αν ομως
δεν ειναι αληθεια τοτε θα πεταχτει φωτια απ'τη βατο και θα
κατακαψει ολα τα κεδρα του Λιβανου.
.
.
-εκφρασεις που λεμε για το λαδι:
.
-το λαδακι του θεου[το λαδι ειναι ιερο,πολυ ωφελιμο,
για φαγητο,πολυ θρεπτικο,παλια το χρησιμοποιουσαν
και για φωτισμο]
-νιο λαδι φαε και παλιο κρασι πιες[ποτε ειναι πιο καλα το λαδι και
το κρασι να καταναλωνεται]-
-μου'βγαλε το λαδι[πιεστηκα πολυ,οπως πιεζονται οι ελιες και
βγαινει το λαδι]-
-η θαλασσα ειναι λαδι[στρωτη,επιπεδη,ακινητη,ακυμαντη,οπως
η επιφανεια του λαδιου]-
-σωθηκε το λαδι του[στο καντηλι του][τελειωσαν οι μερες του]-
-το λαδι του αγιου[το λαδι,που θα πανε σε μπουκαλακι για ν'ανα-
ψουν τα καντηλια του αγιου ]-
-εβγαλε το λαδι της χρονιας του[τη σοδεια του,να περασει η χρονια
με επαρκεια]-
βγηκε λαδι[βγηκε καθαρος σ'αυτη τη περισταση,οπως το λαδι βγαινει,
-ανεβαινει-καθεται-,πανω απ'το νερο]-
-λαδωσε[να γινει η δουλεια του,εβαλε λαδι στο μηχανισμο να δου-
λεψει για αυτον,και φυσικα χρειαζεται λαδι δηλ. δωρα,χρηματα,κλπ]-
-εκανε λαδια[πονηρια,κοροιδια,μη κανονικη πραξη,ξεγελασε,οπως ο
λεκες στα ρουχα απο λαδι λερωσε]-
-τρεις το λαδι τρεις το ξυδι τρεις[εξι] το λαδοξυδο[λενε για το
αναποδραστο των πραγματων σε ατομικο επιπεδο ,αλλα και σε κοινω-
νικο-τα πραγματα θα γινουν ετσι δεν θα αλλαξουν,νομοτελειακα
-3+3=6]-
-ριχνει λαδι στη φωτια[οπως το λαδι αναζωοπυρωνει τη φωτια,ετσι κι
αυτος με τις πραξεις η' τα λογια του αναβει τον καυγα,τη φασαρια]-
-λαδι στη πληγη[να απαλυνει ο πονος σε τραυμα,βαλσαμο το λαδι,να
γιατρευτει η πληγη,να επουλωθει το τραυμα]-
-αυτος χανει λαδια[αυτος δεν στεκεται καλα στα μυαλα του,δεν λειτουρ-
γει κανονικα,οπως ενας μηχανισμος που εχασε το λαδι του και δεν λει-
τουργει καλα,αλλα ακανονιστα}-
-λαδωσε τ'αντερο του[εφαγε καλα, χορτασε,το λαδι καποτε ηταν σπανιοτα-
το για να εχει το φαγητο εστω και μικρη ποσοτητα]-
-ψωμι κι ελια[μη ζητας τα πολλα ,και τα λιγα φτανουν,ειναι αρκετα]
-ματια σαν ελια[μαυρα μεγαλα ομορφα,για ομορφια γυναικας και
κοριτσιου,παινεμα]-
.
.
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
.
ηταν απο το πρωι στο χωραφι με τις ελιες,ο πατερας και τ'αδερφια
σκαρφαλωμενοι ως τα τζιτζικια και οι καλογιαννοι τις ραβδιζαν,μετα-
κινουνουμενοι απο δεντρο σε δεντρο,καθενα ξεχωριστο με τις ιδιο-
τροπιες του,κι απο κλαδι σε κλαδι,προσεχοντας μηπως γλυστρισουν και
τσακισθουν,οι γυαλιστεροι καρποι ,αλλοι μαυροι, αναλογα με το δεντρο
της ελιας ,αλλοι μαυροκοκκινοι,αλλοι πρασινοι,αλλοι μικροι,μιλιουνια,
τσαμπια,αλλοι μεγαλοι στρογυλλοι,σαν καρυδια,να τοσοι ητανε επεφταν
ποσοτητες κατω στ'απλωμενα πανια,εκει σκυμενες τις μαζευαν η μανα κι οι
αδερφες,οσες δεν ειχαν αρραβωνιαστει και παντρευτει ακομα κι ηταν ελευ-
τερες,και καμια θεια τους βοηθουσε,αφου τις καθαριζαν απ-τα φυλλα και
τα ξυλακια τις εβαζαν μεσα στα σακια κι οταν γιομιζαν ενα το εδεναν κι
επερναν να γεμισουν αλλο,πολυ καρπο εφετος ειχαν τα δεντρα,στοιβα,
θα εβγαζαν μπολικο και καλο λαδι,ηταν και γερες οι ελιες,δεν ειχαν δακο
ουτε σκουλικι,κι απο ζουμι γεματες,εκτος απο τις πολλες που θα πηγαι-
ναν στο λιοτριβειο για στιψιμο θα διαλεγαν τις πιο καλες,τις πιο γερες και
πιο μεγαλες να τις αλατισουν,καποιες θα τις εκαναν τσακιστες με θυμαρι να
μοσχοβολισουν ,καποιες ξυδατες με μαραθο,καποιες θρουμπες,καποιες θα
τις εψηναν στο φουρνο μετα θα τις ραντιζαν με το νεο λαδι θα-ριχναν και
ριγανι,ετσι περνουσε η ωρα απο δεντρο σε δεντρο,κι απο ραβδισμα σε ραβ-
δισμα,κι απο μαζεμα σε μαζεμα,τιναχτηκαν εικοσι δυο δντρα,ολη τη μερα,
αρκετη δουλεια,εμεναν ακομα πολλα δεντρα,δοξα σοι,ειχαν καιρο ακομα
να τελειωσουν,ηταν η τριτη μερα στο λιοστασι,,διψασαν,πεινασαν,ιδρω-
σαν,πιαστηκε η μεση τους,τρυπησαν τα χερια τους,φαγαν,ξεδιψασαν,ξεκουραστηκαν,φωναξαν,αστειευτηκαν,κουρα-
στηκαν,λιγο πριν δυσει ο ηλιος ετοιμαστηκαν να γυρισαν σπιτι να μην
νυχτωθουν εξω,θα περνουσε η νυχτα,την αλλη μερα ξυπνωντας το πρωι
θα επεστρεφαν ξεκουρασμενοι να δουλεψουν απ-την αρχη ολη τη μερα
Δοξα σοι.
.
.
.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
απο το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
from THE DIARY OF AN IDIOT MAN-χ.ν.κουβελης
.
[αχρονολογιτες καταγραφες]
το αντικειμενο μηλο ειναι γνωστο,το γνωριζεις αμεσως το εντοπιζεις
αναμεσα σε αλλα φρουτα.Δεν το μπρερδευεις π.χ με το λεμονι η' ποσο
μαλλον με το καρπουζι
Γνωριζεις ομως πως προηλθε το ονομα του;μηλο,apple,Apfel,mele,
pomme,manzana,...στις διαφορες γλωσσες.Φαινεται σαν να'ναι
διαφορετικα αντικειμενα.
Ομως σχετισθηκε με την Επιστημη.Εφερε Επανασταση.Τα πανω
κατω και τα κατω πανω
Γνωστη ειναι η ιστορια με τον Νευτωνα και το μηλο,πεφτοντας στο
κεφαλι του του το ανοιξε και ξεπεταχτηκε απο μεσα του ο Νομος
της Παγκοσμιας Ελξης,βαρυς βαρυς
οπως απο το κεφαλι που εγκυμονουσε του Δια πεταχτηκε εξω πανοπλη
με ασπιδα δορυ και περικεφαλαια η Αθηνα ,η θεα της Σοφιας
-ειχε καταπιει τη γυναικα του τη Μητιδα εγκυο με το παιδι,επειδη
τον φοβισε ενας χρησμος πως θα γεννιονταν παιδι που θα του'περνε
το θρονο,και καλυτερα θα'εκανε να το γεννουσε αυτοκεφαλος εκει-
νος σκεφτηκε,και χωρις δευτερη σκεψη την καταπιε τη Μητιδα,πως
εγινε αυτο;αυτος ειναι αλλος... νομος, οταν ηρθε η ωρα του
φωναξε τον Προμηθεα κι εκεινος πηρε ενα τσεκουρι του,μπαμ και του
ανοιξε το κεφαλι στα δυο και βγηκε η Αθηνα,μετα απο τοση πολυ σκε-
ψη του πατερα της πως να μην βγει πανσοφη και βερα μυαλωμενη;
.
η κατασκευη στην οποια ομοιαζει,αντιστοιχει η γλωσσα ειναι ο
λαβυρινθος:
ενα δεντρο .μια ελια κι ενας βραχος λιγα μετρα μπροστα.κατω η θα-
λασσα αστραφτερη ακυμαντη.ο ηλιος τη πιεζει με το φως του.σαν
ελατηριο το φως,παλλεται,τρεμουλιαζει.
βουτουν οι γλαροι και τ'αρπαζουν το σηκωνουν ψηλα,τ' αφηνουν,
το ξαναπιανουν.η μερα ζεστη,ψηλοτερα απ'την ελια μια σειρα θαμνοι,
παραλληλα στην ακτη,εκατο μετρα περιπου πλατος και δεκα μετρα βα-
θος,παραπανω απ'τους θαμνους αλλες ελιες,σε καποια μερια αριστερα
ειναι αμυγδαλιες,κι ενδιαμεσα ισια κυπαρισσια θροιζουν στον αερα.
σσσσ.
ακουστηκε φωνη,ενος παιδιου,''εδω εχει ψαρια'',η φωνη ενος αλλου
παιδιου απαντησε αμεσως.''ερχομαι''.φυσηξε ελαφρα,το περασμα του
αερα φανηκε στα φυλλα των δεντων,καθως ταραχτηκαν, ρυτιδιασε και
τη θαλασσα,επειτα ολα ησυχασαν.φανηκε μια βαρκα δεξια στος βαθος
διαλυμενη μεσα στο γαλαζιο φως,που ειχε εκεινη την ωρα η θαλασσα
κι η ατμοσφαιρα,διαχυμενο,σιγα σιγα πλησιαζε,ακουστηκε ο χτυπος
του κουπιου που σηκωνε με ρυθμο τα νερα να προχωρησει η βαρκα,
ξεχωρισαν δυο ατομα πανω της,ενας αντρας και μια γυναικα,εφτασαν
στην ακτη,φωναξαν τα παιδια,εκεινα παρατησαν το ψαρεμα,η βαρκα
ειχε φτασει στα ρηχα,πηδηξαν τα παιδια στη βαρκα,η βαρκα απομα-
κρυνθηκε,ακουγονταν οι φωνες τους,στην αρχη καθαρες,επειτα ξεχω-
ριζες καποιες λεξεις εδω κι εκει,τα επιφωνηματα,και στο τελος δεν
ξεχωριζες καμια λεξη,αδυνατισε κι ο ηχος τους,μεχρι που δεν ακου-
ονταν τιποτα,η βαρκα ολο και χανονταν,μια τελεια εγινε που διαλυ-
θηκε στο φως.
περνουσε η ωρα.το δεντρο αλλαζε τη θεση της σκιας του καθως
γυρνουσε ο ηλιος στον ουρανο,πριν πλατυς κοντα στο δεντρο και
τωρα στενος μακρυς περα
.
.
.
facebook-χ.νκουβελης
.
.
fACE -BOOKιες-χ.ν.κουβελης
-bookie-bookie-booking
.
-απο φιλο σε φιλο ανοιγεται πληθωρα φιλων.Ενας συγχρονος
ηλεκτρονικος Λαβυρινθος ,και καπου στον web τον ιστο του
εσυ ο Μινωταυρος
-ανω-κατω θα τα κανω δεν θ'αφησω τιποτα,που λεει
και η Ριτα
-και τι δεν κανω στο face και παλι μενεις ξενη.
Αποξενωση.Μ'αποφευγεις,για πληρωμη.θα ελεγε
ο Στρατος
-αφου σ'αρεσει και σενα μ'αρεσει κι εμενα τι το
παιδευουμε λοιπον ελα μια νυχτα για ιστοριες ελα
μια νυχτα για αμαρτιες,ελα και δεν θελω δυσκολιες,
που λεει παλι η Ριτα
-because it likes you and it likes me why we are pazzling
it then, come a night for love stories come a night for love
sins,come and I don't wanna difficulties
-γι'αυτο δεν σου ξανακανω likes,για σενα το λεω,μην
περιμενεις κανενα πια ουτε και unlike.
Εις το Επανιδειν,Κουκλα.Αοριστως
-τοσους φιλους,κοπελα μου,εχεις στο facebook σου,ενας
απ'αυτους ειμαι κι εγω,που περισσοτερο μοιαζω με οπαδο,
και δεν μ'αρεσει καθολου
σημαδεμενη τραπουλα μας δωσανε,προσεξε τα φυλλα που σου
μοιρασανε
DIES IRAE
ολα εδω πληρωνονται εδω σ'αυτη τη σφαιρα
και το καλο και τ'αδικο θα πληρωθει μια μερα
απο του κοσμου την οργη ειμαι κατατρεγμενος
κι απ'τ'αδικα τα στοματα ειμαι αδικημενος
οσοι μου κανανε ζημιες δεν πειραξα κανενα
ολοι εδω πληρωθηκαν τους ειδα εναν-ενα
λεει ο Στελιος
το ονομα σου,μικρη μου,αρχιζει απο'να γραμμα του αλφαβητου.
Μην το ψαχνεις ,εχω προχωρησει τρια γραμματα πιο περα
για να σου κανω like πρεπει να γραψεις κατι πολυ προσωπικο σου
και μεχρι τωρα δεν το'χεις κανει.
Θα περιμενω.Εμπρος,λοιπον.
Αφου δεν παιζει ο Καζαντζιδης στο μυαλο σου δεν παιζω
κι εγω.
Εξακριβωμενο.
Απολυτη Ετυμογορια
π.χ ενα πολυ προσωπικο σου ειναι να θυμηθεις ποσα
τραβηξες που δεν μπορουσες να μαθεις πως οριζεται
το ημιτονο κι ολα τα σχετικα.
Και να τα συζητησεις μ'εναν φανατικο μαθηματικο
π.χ εμενα
Πολυ αστειο ειναι το μουτρακι σου,που δεν με καταλαβαινει.
Το λατρευω.
ποσο χρεος κοστισε η ματαιοδοξια σου;
παρε το κουμπιουτερακι σου και υπολογισε το χρεος μας:
Εσυ BMW-Εγω ATOS HUNDAI
Εσυ περιοδικα life style-Εγω ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ
Εσυ TV Gossip-Εγω ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ του Αλεξη Δαμιανου
Εσυ Mondern Τιποτα-Εγω ΟΥΤΙΣ
........................................................
SUM:
ΕΣΥ-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΣ/ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
ΕΓΩ-ΧΡΩΣΤΑΩ/ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
οταν καποτε με το καλο ξεμπερδεψουμε με τις μετριοτητες
ελα να μετρησουμε τις εκατερωθεν απωλειες,τις δικες μου -τις δικες σου
καποιοι εκμεταλευονται τις σχεσεις,τα κονεξια τους ,τις γνωριμιες,
τις συντεχνιες και βγαζουν απο τη μυγα ξυγκι.
Σε τι τους χρησιμευει αυτο το ξυγκι;Ημιμαθεις,οπως ειναι,
ματαιοδοξοι,αταλαντοι,επιδειξιομανεις,εγωιστες,ζηλοφθονες,
ομφαλοσκοποι
.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ
BYE BYE!
.ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ Η' ΜΙΚΡΟΣ
.
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ
.
EVERYTHING TO BE CHANGED JUSTLY NOW!.
.
.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ:
ΑΝΑΠΗΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΑΞΑΝΕ ΟΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ
ΚΙ ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΔΩΣΑΝΕ.
ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ.
ΤΩΡΑ ΜΕ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ.
ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙΣ.
ΠΟΙΟΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΠΟΙΟΝ ΠΙΑ;
ΙΣΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ
ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΑΣ
ΑΠΟΚΗΡΥΞΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΧΡΕΙΟΥΣ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
Ν'ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ.
ΤΩΡΑ.
.
.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ,
ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΜΑΘΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ.
I DO NOT KNOW IF SOMEONE LEARN FROM ME
BUT I LEARN FROM MANY.
JE NE SAIS PAS SI QUELQU'UN EN SAVOIR DE MOI
Mais j'apprends de nombreuses personnes.
ch weiß nicht, ob jemand von mir lernen
Aber ich lerne von vielen.
NON SO SE QUALCUNO IMPARA DA ME
MA IO IMPARARE DA MOLTI.
NO SÉ SI ALGUIEN aprended de mí
PERO APRENDER DE MUCHOS.
Eu não sei se alguém saber de mim
MAS EU SAIBA DE MUITOS.
Discite a me quia nescio quis
EGO autem INCOGNOSCO EX MULTIS.
Я НЕ ЗНАЮ, ЕСЛИ КТО-ТО научитесь от Меня
НО я узнал из многих.
?l・ｩ・ｪ・・・ｩ・・・w・ﾔ・ｩ・ﾇ・､・ｩ・ﾍ・・・ｩ・・・ﾈ・
μαθητικα συσσιτια,Μαχαιρα,η θεια Κωνσταντω Πλατσικα η μαγειρισα,
η Μαρθα η δασκαλα και ο δασκαλος Αχιλλεας Ζακοπουλος.
.
.
''ΜΠΛΙΑΟΥΡ' ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΣΕ''
-ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΣΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ 1964-1967
ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ -χ.ν.κουβελης
.
.
θυμαται,λεει για τα συσσιτια:
''το συσσιτιο στο σχολειο κρατησε 3 χρονια,αρχισαν το 1964 και
τελειωσαν το 1967 στη δικτατορια,τα εκανε ο Λουκης Ακριτας υπουρ-
γος Παιδειας και Θρησκευματων στη κυβερνηση του Γιωργου Παπαν-
τρεου το 1964 Οκτωβριο,πληρη συτιση πρωινη και μεσημεριανη για
ολα τα παιδια,εκει τρωγαμε τα παιδια οι μαθητες ,φκιαξανε στο σχο-
λειο μαγειριο κι εβραζε το καζανι,στο ημιυπογειο τρωγαμε,ειχανε
βαλει μακρυα τραπεζια και ταβλες εκει καθομασταν και τρωγαμε τα
παιδια,μαγειρισα ητανε η θεια Κωνσταντω του Πλιατσικα,πολυ καλη
μαγειρισα καθαρη,εκανε νοστιμα τα φαγητα,ειδικα τη φασουλαδα ,μο-
σχοβολαε,ειχαμε παει ολα τα παιδια απο'να τσιγκινο πιατο,για να μην
σπαει κι απο'να τσιγκινο κατσαρολι για το γαλα,το γαλα μας το εδιναν
το πρωι οταν πηγαιναμε στο σχολειο πριν παμε για το μαθημα,μπεναμε
στη σειρα και περνουσαμε μπροστα απ'το καζανι που εβραζε το γαλα και
με τη κουταλα μας το εβαζε στα κατσαρολια η θεια Κωνσταντω,το ιδιο αν
ηταν οσπρια,φασολια,φακες και το πλιγουρι,το γαλα ηταν απο σκονη,γλαξ
το λεγαμε,ηταν γλυκο ,πολλα παιδια δεν μπορουσαμε να το πιουμε,κρυφα
πηγαιναμε και το χυναμε αναμεσα στις σωληνες,τοτε υπηρχαν πολλες σω-
ληνες εκει στη πλατεια της εκκλησιας,και στο χωραφι κατω,εκει τωρα που
ειναι η πλατεια,ηταν για τα εργα της υδρευσης,μεγαλες μακριες,σ'αυτες
παιζαμε,κρυβομασταν στο κρυφτο,καναμε τσουλιθρα στις πλαγιαστες,και
στις πιο μεγαλες με ανοιγμα μεγαλο μπαιναμε μεσα ,χωρουσαμε και βγαι-
ναμε απ'την αλλη μερια,μαλιστα παραβαλομασταν αν τα καταφερουμε και
ποιος θα βγει πιο γρηγορα απ'την αλλη μερια,πολλα παιδια φοβοντουσαν
να μπουνε μηπως σφηνωσουν μεσα στη σωληνα και δεν μπορουν να
βγουνε μετα εξω,εκει χυναμε το γλαξ,δεν πινονταν,μυριζε,γλυκερο,μονο
αν ριχναμε μεσα κακαο το πιναμε,το γλαξ ηταν ωραιο να το τρως σκετο
σκονι,καποιες φορες μας μοιραζαν και κιτρινο τυρι,το πρωι πηγαιναμε
κατα ταξεις και φερναμε τα ψωμια απο το φουρνο,αχνιζαν οι φραντζολες
μοσχοβολουσαν,τραγανες,στην αρχη ηταν μονο ενας φουρνος στη κατω
αγορα του Γιαννη Μπαρμπαρουση,εδωνε ψωμι και στ'αλλα χωρια γυρω
στη Σκουρτου στη Χρυσοβιτσα στο Προδρομο στο Αγραμπελο στη
Μπαμπινη στον Αητο,ει-χανε παρει και ενα τρικυκλο να το πηγαινουν,
το οδηγουσε ο αδερφος του ο Χρηστος,αργοτερα το φουρνο τον πηρε
ο αδερφος του ο Μακιας με τη γυναικα του τη θεια Μαρια,αυτος ο
φουρνος ηταν απο παλια στο χωριο,εκαιγε ξυλα,τοτε για να δινει ψωμι
στα συσσιτια εφκιαξε φουρνο κι ο Νικος Παπασταμος Ματσαραγκας
στη πανω αγορα,στην αρχη επεσαν καταγγελιες,μετα κανονιστηκε μια
μερα να δινει ο ενας ψωμι στο σχολειο και την αλλη ο αλλος,στους
φουρνους πηγαιναμε τα ταψια τις λαμαρινες με τα ψαρια,λιθρινια ηταν,
και το μπακαλιαρο πλακι να ψηθουν,το μεσημερι πηγαιναμε τα παιδια
και τα φερναμε ψημενα και ζεστα,μοσχοβολουσαν ,απο τα μυρω-
δικα,τα κρεμμυδακια τον μαιντανο τον ανηθο το σκορδο και τα
φυλλα της δαφνης ,μεσα στο σπορελαιο,ο μπακαλιαρος γινονταν με
πατατες,πολυ νοστιμα φαγητα,μαζι με τη φασολαδα ηταν τα πιο νο-
στιμα,αλλο φαγητο ηταν και το πλιγουρι,πλιαουρ,μπλιαουρ το λεγαμε,
κομμενο σταρι στα δυο,στα τρια αν ηταν μεγαλο,το εβραζαν με
σαλτσα ντοματα η' σκετο,σα χυλος ητανε,δεν μας αρεσε καθολου,
ηταν ανοστο,με το ζορι το τρωγαμε,το θεωρουσαμε φτωχο φαγητο,
και λεγαμε ''μπλιαουρ' εχει σημερα'',τοτε δεν ξεραμε,οπως ξερουμε
σημερα, για βιολογικες τροφες και τη θρεπτικη αξια τους,να
τρως κομμενο σταρι ,το πλιγουρι,τοτε το περιφρονουσαμε,
εκει στο συσσιτιο καθομασταν με τ'αλλα παιδια και τρωγαμε στα τσιγγινα
πιατακια μας κουρεμενα εμεις τα παιδια με τη ψιλη μηχανη γουλι,κουρο-
μπελι κι οι κοπελες με κορδελες στα μαλλια,και κοτσιδες ,φορουσαν και
γαλαζιες ποδιες μ'ασπρο γιακαδακι στο λαιμο,νοιωθαμε μια ομαδα μια πα-
ρεα μια συντροφια ο ενας διπλα στον αλλον ,
εκει μαζι μας ετρωγαν κι οι δασκαλοι μας ο Αχιλλεας Ζακοπουλος η Γαληνη
η Μαρθα η Μαρια ,ετρωγαν και τα παιδια του Ζακοπουλου,τοτε ηταν μικρα,
η Λετα και ο Βασιλακης,
εκεινα τα χρονια στο σχολειο ητανε πολλα παιδια ,πανω απο 100,
120 130 παιδια,το σχολειο ηταν τριθεσιο ειχε τρεις δασκαλους,οι
αιθουσες, ητανε στο σχολειο ,δυο,και η αλλη στο λυομενο διπλα,το
ιταλικο,το λεγαμε ετσι γιατι το'φκιαξαν ιταλοι,τωρα το'χουν πριν μερικα
χρονια γκρεμισει,δεν υπαρχει
μαθημα τοτε εκανε η Πρωτη Ταξη με την Τριτη,η Δευτερα με την Τεταρτη
και η Πεμπτη με την Εκτη μαζι στην ιδια αιθουσα,
υπηρχε και Πρωτη Καταη,ετσι τη λεγαμε γιατι τα παιδια που δεν πη-
γαιναν ακομα σχολειο ερχονταν στο σχολειο και καθονταν στη αιθου-
σα της Πρωτης κατω,καταγης ,πισω απ'τα θρανια των ....κανονικων
μαθητων κι ακουγαν...ησυχα κι ακινητα
τοτε γινονταν μονο ενα διαλειμα ,κι ειχαμε μαθημα πρωι και απογευμα
εκτος απο Τεταρτη και Σαββατο
Αυτα ειχα να πω,δεν θυμαμαι αλλα τωρα¨''
.
.
ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ
.
.
...................Πρακτικον υπ'αριθ. 2/1964
Εν Μαχαιρα σημερον την 6ην του μηνος Δεκεμβριου
ημεραν Κυριακην και ωραν 11ην πρωινην συνηλθεν
η επιτροπη Μαθητικων συσσιτιων αποτελουμενη εκ
των 1]Αναστασιου Μπιτσωρη ως προεδρου 2]Χριστου Γκολφη
ταμιου και 3]Αχιλλεως Ζακοπουλου Δ/ντου του Σχολειου
και γραμματεως αυτης με θεμα:''Καταρτισμος
και ψηφισις του προυπολογισμου της νεας χρησεως 1964''
....Γενομενη απαρτια ο προεδρος εισηγειται τον προυπολο-
γισμον κατα αρθρον και κεφαλαιον εχοντας ως
ακολουθως
................Α' ΕΣΟΔΑ
Κεφ.1 Αρθρον 1Επιχορηγησις ΚΕΜΣ δια μαθητ.Συσσιτια...............65.000
Κεφ.1Αρθρον 1Εισφοραι,Δημων,Κοινοτητων και Νομ.Προσωπων 30.000
Κεφ.1Αρθρον 2Εισφοραι και δωρεαι ιδιωτων................................3.000
Κεφ.10Αρθρον 1Εισπραξεις,μη κατονομαζομενοι ανωτερω............2.000
.....................................................................Συνολον Εσοδων 100.000
....Ητοι συνολον εσοδων εκατον χιλιαδες
..................Β' ΕΞΟΔΑ
Κεφ.1Αρθρον 2Προμηθεια τροφιμων ,αρτιδιων και καυσοξυλων....60.000
Κεφ.1Αρθρον 3 Εξοδα συγκεντρ. και μεταφορας τροφιμων..............2.000
Κεφ.1Αρθρον 4Αγορα επιπλων σκευων κ.λ.π συναφ. ειδων............15.000
Κεφ.3Αρθρον 2Αποζημιωσις προσωπικου Ε.Μ.Σ..............................5.000
..........................................................................Συνολον Εξοδων 97.000
Ητοι συνολον Εξοδων εννενηκοντα επτα χιλιαδες
Αποθεματικον ποσον δραχμας ''3.000''
Η επιτροπη ακουσασα του προεδρου ομοφωνως
αποφαινεται
............Ψηφιζει
Τον Προυπολογισμον εσοδων και εξοδων
Μαθητικων Συσσιτιων ως ανωτερω εξετεθη.
......Εφ' ω συνεταγη το παρον πρακτικον και
υπογραφεται ως επεται
Ο προεδρος................................................Ο Ταμιας
Αναστ. Μπιτσωρης......Ο Γραμματεας...... Χρ. Γκολφης
............................Αχιλλεας Ζακοπουλος
............................Ακριβες αντιγραφον
...............Εν Μαχαιρα τη 8η Δεκεμβριου 1964
...............................................Ο Δ/ντης του Σχολειου
.
.
[Προχειρη σημειωση στο εσωτερικο φακελλου απο
ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΓΡ9ΙΝΙΟΥ
Αρ.πρ.3082 ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ Μαχαιρας Ξηρομερου ]
-η σημειωση-
Εις εκτελεσιν της υπ'αριθμ. 3082/ 19-11-65
Υμετερας δ/γης λαμβανω την τιμην να
υποβαλω Υμιν συνημμενως καταστασιν
εμφαινουσα το υπολοιπον τροφιμων
μαθητ.συσσιτιων δι'εν εκαστον ειδος ως και το χρηματικον
υπολοιπον εκ κρατικης επιχορ. και να
παρακαλεσω δια τα περαιτερω
α/α..ειδος............ ποσοτης... ολογραφως....Παρατηρησεις
1......Γαλα...........................................................................
2......ζυμαρικα
3......Ζακχαρις
4......σπορελαιον
5
Χρηματικον υπολοιπον εκ της επιχορη-
γησεος του Κρατους
.
.
.
αγρατσουμπλα αγρια βατομουρα-χ.ν.κουβελης
.
.
αγρια βατομουρα γλυκο κουταλιου
[απο Μαχαιρα Ξηρομερου]-χ.ν.κουβελης
.
ΣΥΝΤΑΓΗ
μαζευουμε τα μαυρα αγρια βατομουρα τον μηνα Οκτωβρη
οταν γινονται,τα ζεματιζουμε σε βραστο νερο,και τα βαζουμε
στο ψυγειο 1-2 ωρες περιπου,
επειτα βαζουμε για το γλυκο ζαχαρι ιση ποσοτητα περιπου
με τα βατομουρα ,ριχνουμε τη ζαχαρι με νερο στη κατσα-
ρολα να βρασει,ανακατευουμε μεχρι να δεσει το σιροπι,
τοτε ριχνουμε στο σιροπι τα αγρια βατομουρα,τ'αφηνουμε
να βρασουν μαζι για 5 λεπτα περιπου,δεν ανακατευουμε
για να μην διαλυθουν και χασουν το σχημα τους,
σβηνουμε τη φωτια,
οταν κρυωσει το γλυκο το βαζουμε μεσα σε γυαλινα δοχεια,
ειναι ωραιοτατο
.
.
.
woman 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΡΚΕΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ 3 ΕΩΣ ΤΙΣ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ
.
επτα μερες διαρκεσε αυτη η ιστορια.πρωτη φορα την ειδε
στο τρενο στην ομονοια.στις 3 Μαρτιου.Αυτη ηταν μεσα.
ειχε καθισει απεναντι της.σ'ολη τη διαδρομη η γυναικα κοι-
τουσε αριστερα εξω.ακομα κι οταν ηταν μεσα στο τουνελ.στα
κατω πετραλωνα σηκωθηκε να κατεβει.σηκωθηκε κι αυτος,
αλλωστε εκει κατεβαινε,εκει εμενε.την αφησε να περασει
μπροστα.εφτασαν στη πλατεια ηους.φοβηθηκε μην τη χασει.
τη πλησιασε.την εφτασε.τη ρωτησε,δηθεν,για καποιο δρομο.
δεν ηξερε.η γυναικα προχωρησε.εβγαλε ενα χαρτακι,ευτυχως
ειχε πανω του στυλο,εγραψε γρηγορα το ονομα του και τη
διευθυνση του.η γυναικα δεν ειχε απομακρυνθει.τη πλησιασε.
τη σταματησε.της εδωσε το χαρτακι.το πηρε.της ειπε πως την
περιμενει να ρθει στο σπιτι του.
την επομενη μερα ειχε ρεπο.δεν βγηκε απ'το σπιτι,μαγειρεψε
κι εφαγε,χαζεψε στη τηλεοραση,ακουσε μουσικη.κοιμηθηκε
λιγο μετα τις 12 τα μεσανυχτα.
την αλλη μερα πηγε στη δουλεια.κουραστικη μερα.δυσκολοι
πελατες,απαιτητικοι.τελειωσε τη δουλεια και βγηκε εξω.εβρεχε.
το τρενο ειχε καθυστερηση,περιπου 20 λεπτα.Πολυ κοσμος
στο βαγονι.ορθιοι.οταν κατεβηκε στο σταθμο η μπορα δυνα-
μωσε.δεν ειχε μαζι του ομπρελα ,θα γινονταν μουσκεμα.σταθηκε
κατω απο'να υποστεγο να προστατευτει.του φανηκε πως την
ειδε,να περνα στο βαθος του δρομου.ετρεξε να τη προφτασει.
δεν ηταν εκεινη.
και την επομενη μερα ειχε πολυ δουλεια.γυρισε στο σπιτι μετα
τις 4 το απογευμα.κοιμηθηκε να ξεκουραστει.τον ξυπνησε το κου-
δουνι στην εξωπορτα.Σηκωθηκε κι ανοιξε.ηταν εκεινη.εκανε χωρο
να περασει.εκεινη μπηκε μεσα.εκλεισε τη πορτα.της ειπε να καθι-
σει στο σαλονι.να περιμενει μεχρι να ετοιμασθει.μπηκε στο μπανιο.
εκανε ζεστο ντους ,ξυριστηκε.σε 10 λεπτα ηταν ετοιμος. πηγε στο
σαλονι.της ζητησε συγνωμη για τη καθυστερηση.εκεινη ειπε δεν
πειραζει.τη ρωτησε αν ηθελε ποτο.ηθελε.τη σερβιρε.καθισε απε-
ναντι της.σιωπη.την κοιταζε.εκεινη ειχε στραμενο το προσωπο της,
αριστερα.γυρισε και τον κοιταξε.του ειπε το ονομα της,πως τον
εβλεπε αρκετο καιρο στο σταθμο της ομονοιας.καποιες φορες ειχε
μπει στο βαγονι της.εκεινος δεν την ειχε προσεξει.εκεινη θυμον-
ταν να του πει,και με λεπτομερειες,τι χρωμα πουκαμισο φορουσε,
τι χρωμα ειχε το σακακι του,αν κρατουσε εφημεριδα,και ποια,
μερικες φορες ειχε καθισει ακριβως απεναντι της και μια φορα
διπλα της,την αγγιζε ο ωμος του,ηταν μια πολυ ζεστη μερα θυμαται,
δεν περιμενε ποτε πως θα γνωρισθουν,κι εκεινη τη μερα που τη
σταματησε και της εδωσε το χαρτακι χαρηκε πολυ,γυρισε σπιτι,
ηθελε πολυ να παει να τον βρει αμεσως,εκεινη την ωρα,αλλα δεν
ηταν ευκολο,η ζωη της ηταν συνειθισμενη,παντρεμενη,απο τον
αντρα της δεν εχει παραπονο,την προσεχει.εχουν και δυο μικρα
παιδια,ενα αγορακι κι ενα κοριτσακι.τα λατρευει.τωρα τ'αφησε
με τη κοπελα που τα φροντιζει οταν λειπουν για δουλεια.ηταν 29
χρονων.ειναι χαρουμενη που βρισκεται στο σπιτι του.
πηγε καθισε διπλα της.την αγκαλιασε.τη φιλησε.
μετα απο τρεις ωρες ,περιπου,η γυναικα εφευγε απ'το σπιτι του.
θα ξαναρχονταν τη κυριακη το απογευμα στις 4 η ωρα.θα κανονιζε
να εμεινε μαζι του ολη τη νυχτα.
περασαν τρεις μερες μεχρι τη κυριακη.τη παρασκευη και το
σαββατο δεν ετυχε να ξαναδει τη γυναικα στο τρενο.ηξερε ομως
πως ηταν εκει,σε καποιο βαγονι.
ηρθε η κυριακη.ξυπνησε αργα.εφαγε ελαφρα.γαλα,ενα μηλο,λιγο
ψωμι με βουτυρο και μελι.δεν ανοιξε τη τηλεοραση.ενα τεταρτο
πριν τις 4 ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε κι εφυγε απ'το σπιτι.
γυρισε πολυ αργα μετα τα μεσανυχτα.
τη γυναικα δεν τη ξαναδε..
.
.
.
Μονα Λιζα Τζιοκοντα Mona Lisa del Gioconda-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
η Μονα Λιζα και η παρτιτα για βιολι σε σι ελασσονα
BWV 1002 του Μπαχ
..
για πεπτη φορα ηρθε να ποζαρει,συχνα καθε εικοσι λεπτα
με διεκοπτε,κουραζονταν στην ιδια θεση ακινητη,συζητου-
σαμε,κυριως ρωτουσε για τη ζωγραφικη,για τα χρωματα,πως
γινεται το σχεδιο,τα σταδια του,εκεινη τη μερα ειχε φερει
το βιολι της,επαιζε μουσικη,ερασιτεχνικα,μου ειχε πει,ανοιξε
τη θηκη κι εβγαλε το βιολι,το κουρντισε,τοποθετησε μπροστα της
τις παρτιτουρες,''θα παιξω τη παρτιτα για βιολι σε σι ελασ-
σονα BWV 1002 του Μπαχ '',μου ειπε,''ο εκτελεστης ειναι ο
μεσαζων αναμεσα στον μουσικο και στον ακροατη,πρεπει να
προσπαθησει να μεταφερει τα νοηματα του συνθετη στον
ακροατη,να τα αφηγηθει,οπως και ο ζωγραφος,ειναι ο μεσαζων
αναμεσα στο μοντελο του και στον θεατη,να αποδωσει το εσω-
τερικο και το εξωτερικο του μοντελου,να το αναπαραστησει'',
χαμογελασε,συμφωνησα για την αναλογια της μουσικης με τη
ζωγραφικη,επαιξε τη παρτιτα καταπληκτικα,οταν τελειωσε την
ευχαριστησα για το ακουσμα,επειτα καθισε να ποζαρει
.
.
.
Διδω,27 ετων,το 1971 μ.Χ,σ'ενα ξενοδοχειο στην οδος
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
- και μια συγχρονη Διδω-
Διδω,27 χρονων,would you like to get to know her?
Αυτο το μηνυμα περιεχει ενα τμημα κειμενου εμπλου-
τισμενου με 11 φωτογραφιες της Διδως
You have received a notification about new events
To unsubscribe or change the settings ,follow the link
Αυτο το μηνυμα ηλεκτρονικου ταχυδρομειου7 σταλθηκε σημερα
ωρα 10:32:18
.
.
.
γυναικα σε σεζ λονγκ
.
.
woman in chaise long-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
γυναικα σε σεζ λονγκ
.
ηταν η μερα ηλιολουστη,φωτεινη,ο κηπος ειχε
ανθισει,το παιδι,απο εκει,που καθονταν το εβλεπε,
επαιζε,κλωτσουσε τη μπαλα,ετρεχε την εβρισκε και
παλι την κλωτσουσε,το ιδιο εκανε,χαμογελασε,''φαι-
νεται το ιδιο σ'εναν μεγαλο'',σκεφτηκε,''αλλα για
ενα παιδι καθε φορα ειναι διαφορετικο''
.
.
Παμπλο Πικασο-Psblo Picasso-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΟΙ ΛΟΥΟΜΕΝΕΣ
[ΦΩΤΟ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
.
.
.
.
.
ΚΥΡΙΑΚΗ,ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
.
.
Γεωργιος Καραισκακης-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΥΡΙΑΚΗ,ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
.
το ηλεκτρικο τρενο εφτασε στο σταθμο στο Φαληρο,
αριστερα το γηπεδο ,δεξια περα απ¨τη λεωφορο η
θαλασσα,πιο μπροστα νοτια ανατολικα η Καστελλα,
εκλεισαν οι πορτες το τρενο ξεκινησε,κατεβηκε στο
τερμα στον Πειραια,εστριψε δεξια στη παραλιακη,
εφτασε στη Γουναρη,μυριζε ο αερας ευχαριστα απο
τ'αλλαντικα,ακουσε τις φωνες των πωλητων,περασε
αναμεσα απ' τους ανθρωπους,ανεβηκε στη πλατεια,
απο το Θεατρο,κοιταξε τη εργο παιζονταν,ενα του Μπε-
κετ,''Περιμενοντας τον Γκοντο'',θα πηγαινε καποιο βραδυ
να το δει,προχωρησε δεξια,εστριψε αριστερα,κατεβηκε
την Σωτηρος Διος εφτασε στο λιμανι της Ζεας,το ονομα
το λιμανι λενε πως το πηρε απο'να ειδος σταριου ζεια ,
ασπροσιτι,που απο εκει διακινουνταν,ηταν απ'τ'αρχαια
χρονια αυτο το σιταρι και καταργηθηκε η καλλιεργεια του
με νομο απο το 1928 μεχρι το 1932 ,η' το ονομα πηρε απο'να
αρχαιο ιερο της Ζεας της Αρτεμιδας που βρισκονταν εκει τ'αρ-
χαια χρονια,πολλα κοτερα και πολυς κοσμος στις καφετεριες,
κυριως νεολαια βολταριζε,σε μια απ'αυτες τις καφετεριες κα-
θισε κι ηπιε καφε,εσπρεσο,μετα απο μια ωρα εφυγε,βαδισε
βορειο-ανατολικα,στα βραχια της Πειραικης κι εφτασε στο
Μικρολιμανο,στο Τουρκολιμανο στη Καστελλα,χαζεψε για
λιγο,εκει λεγανε πως τα βυζαντινα χρονια υπηρχε φαναρι,κι
ειχε το λιμανι αυτο το ονομα ,Φαναρι,τωρα δεν υπαρχει,γκρε-
μιστηκε,συνεχιζε,φανηκε η συνοικια του Νεου Φαληρου,η θα-
λασσα,στο βαθος βορεια η Αθηνα,ξεχωρισε μεσα στην ομιχλη
την Ακροπολη,τον Παρθενωνα,εφτασε στο σταθμο του ηλεκτρι-
κου,λιγος κοσμος στην αποβαθρα στη μερια προς την Αθηνα,απο
την αλλη μερια πολυς κοσμος κατεβηκε απ'το τρενο,που ειχε φτα-
σει και σταματησει,φιλαθλοι,με φανελες κοκκινες,σημαιες κοκκι-
νες,καπελα κοκκνα,χασκολ κοκκινα,φωναζαν ρυθμικα συνθηματα,
ειχαν σφυριχτρες και σφυριζαν,κυριως αντρες,νεαροι,και καποιες
κοπελες και μερικα παιδια ειδε,το ιδιο ντυμενα,κατεβηκαν τις
σκαλες,επειτα τους ειδε σαν χειμμαρος να ξεχυνονται απεναντι
στο χωρο εξω απ'το γηπεδο,εκει ενωθηκαν με αλλους φιλαθλους,
οι φωνες δυναμωσαν,Κυριακη,ειχε ματς εκεινη τη μερα,απ' το γη-
πεδο μεσα ακουγονταν οι ιαχες των φιλαθλων που ηταν στις εξε-
δρες,ηρθε κι αλλο τρενο απ'την Αθηνα,γεματο κι αυτο με φιλα-
θλους,φισκα,τα ιδια χρωματα,κοκκινα,τα ιδια συνθηματα:''Ολυ-
μπιακος.Θρυλος'',μετα απο λιγο ηρθε και το τρενο απ'τον Πειραια,
γεματα ,στοιβα,ο'ολα τα βαγονια απο φιλαθλους,ανοιξαν οι πορ-
τες,ορμησαν εξω με τα ιδια κοκκινα χρωματα ντυμενοι,με τις κοκ-
κινες σημαιες να τις ανεμιζουν,με τις ιδιες δυνατες φωνες,με τα
ιδια ρυθμικα συνθηματα,''Θρυλος.Ολε.ΟΛε.Θρυλος.Ολε.'',αδεια-
σαν τα βαγονια,μπηκε σ'ενα,καθισε αριστερα μπροστα,κοιτουσε
προς τα κατω,εκλεισαν οι πορτες ,το τρενο ξεκινησε ,τρεις ανθρω-
ποι μαζι μ'αυτον ολοι κι ολοι ηταν μεσα στο βαγονι,μια νεαρη κο-
πελα καθισμενη δεξια του προς το παραθυρο κι ενας μεσοκοπος
αντρας στο βαθος στα καθισματα δεξια,περασαν το Μοσχατο,τη
Καλλιθεα,τον Ταυρο,περασαν πανω απ'τη γεφυρα της Χαμοστερ-
νας,εφτασαν στα Κατω Πετραλωνα,σηκωθηκε απο τη θεση του,
σταματησε το τρενο,ανοιξαν οι πορτες,κατεβηκε,απο το δικο του
βαγονι κατεβηκε μονο αυτος,περασε τη γεφυρα πανω απ'τις γραμ-
μες,κι αλλο τρενο περασε με τρομερο θορυβο γεματο φιλαθλους
προς το Φαληρο,ακουσε τις φωνες τους μεχρι που χαθηκε νοτια,
πηρε το δρομο για το σπιτι του
.
.
.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΤΡΕΧΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ..
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 6
PART 6
.
.
.
-ΓΕΩΡΓΙΚΑ[ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ]
-ΑΠΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ[ΣΤΟΝ ΑΗ ΘΑΝΑΣΗ ΣΤΟ ΔΡΑΓΑΜΕΣΤΟ]
-ΟΜΙΧΛΗ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ[ ΚΤΕΛ ΑΓΡΙΝΙΟ]
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
γεωργικα στο σπιτι μου,στην αχυριωνα ,η μαικινα,
η αλαιμαργια,
.
.
ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ
.
στο σπιτι μου στη παλια αχυριωνα,η μαικινα για τα δεματα
του καπνου,η αλαιμαργια στα αλογα να κανουν χωραφι,ο
ιδρωτας του πατερα μου,εκει στην αχυριωνα τον Ιουλιο,που
αλωνιζαμε τα γενηματα, ριχναμε με τα βρυζονια το αχυρο,
τροφη για τα ζωα μας,το γαιδουρι,τα αλογα,τον Καρα και
τον Ντορη,εμεις τα παιδια πηδουσαμε πανω στο σωρο το
αχυρο να το στοιβαξουμε να παρει περισσοτερο μεσα στην
αχυριωνα,πολυ το χαιρομασταν αυτο,οπως βυθιζομασταν
στο μαλακο αχυρο,που μας επερνε μεσα ολοκληρους μεχρι
το κεφαλι,ητανε σαν να κολυμπουσαμε στη θαλασσα,σαν
να'μασταν στον αερα και πετουσαμε,
τωρα εμειναν οι ισκιοι αυτων των γεγονοτων ,αυτων των
εργασιων,απο εκεινη την παλια επικη εποχη της γεωργιας
.
.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
στον Αη Θαναση στο Δραγαμεστο
.
.
απο συναξαρι
.
βαδισε αναμεσα στους ανθρωπους,ελαχιστος ο τοπος που
επιανε,ισα-ισα ν'απλωσει τα ποδια του και να σταυρωσει τα χερια
του,λιγοι τον ειδανε και λιγοτεροι τον γνωρισανε,πως ο ανθρωπος
αυτος δεν ηταν μητε αλλαζων,μητε ματαιοδοξος,μητε εγωιστης,
τι καλο επραξε κανενας δεν εμαθε,οπως το ταπεινο στρουθιο
εζησε,πεταξε απο κλαδι σε κλαδι,απο δεντρο σε δεντρο,λαλησε
στον αερα ,κατεβηκε στη γη,εψαξε στα χωματα να βρει σπορους
να τραφει,περασε ο καιρος του και χαθηκε .
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
.
ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ
.
σκιες στο σταθμο,που δεν καθοριζονται στο χρονο,σαν να'
χαν ποτε τελειωμο τα παθια κ'οι καημοι του κοσμου,
εφευγες για Αθηνα,για σπουδες,για δουλεια,σε εργοστασιο,
σε καποιο σουπερ μαρκετ,σε μια γκαρσονιερα,σ'ενα διαρακι,
στα Κατω Πετραλωνα,στο Κουκακι,στη Καλλιθεα,στον Ταυρο,
γυριζες να δεις τη μανα,τον πατερα,τ'αδερφια,καποια κρυφη
αγαπη,μεχρι να ξεχασθεις και να ξεχασθει σ' αλλες αγαπες και
σ'αλλα προβληματα,
και παλι εφευγες και παλι ξαναγυριζες και παλι εφευγες,
μεχρι που αποκτησες γιωτα-χι και δεν ξαναπηγες στο σταθμο,
πηγαινοερχεσε μ'αυτο,επειτα.τα πρακτορεια αλλαξαν θεση,και τα
λεωφορεια αλλαξαν, τωρα μοντερνα,πιο ανετα,αλλα και οι ανθρω-
ποι αλλαξαν,κυριως αυτοι
.
.
.
-ΑΠΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ[ΣΤΟΝ ΑΗ ΘΑΝΑΣΗ ΣΤΟ ΔΡΑΓΑΜΕΣΤΟ]
-ΟΜΙΧΛΗ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ[ ΚΤΕΛ ΑΓΡΙΝΙΟ]
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
η αλαιμαργια,
.
.
ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΓΕΩΡΓΙΚΑ
.
στο σπιτι μου στη παλια αχυριωνα,η μαικινα για τα δεματα
του καπνου,η αλαιμαργια στα αλογα να κανουν χωραφι,ο
ιδρωτας του πατερα μου,εκει στην αχυριωνα τον Ιουλιο,που
αλωνιζαμε τα γενηματα, ριχναμε με τα βρυζονια το αχυρο,
τροφη για τα ζωα μας,το γαιδουρι,τα αλογα,τον Καρα και
τον Ντορη,εμεις τα παιδια πηδουσαμε πανω στο σωρο το
αχυρο να το στοιβαξουμε να παρει περισσοτερο μεσα στην
αχυριωνα,πολυ το χαιρομασταν αυτο,οπως βυθιζομασταν
στο μαλακο αχυρο,που μας επερνε μεσα ολοκληρους μεχρι
το κεφαλι,ητανε σαν να κολυμπουσαμε στη θαλασσα,σαν
να'μασταν στον αερα και πετουσαμε,
τωρα εμειναν οι ισκιοι αυτων των γεγονοτων ,αυτων των
εργασιων,απο εκεινη την παλια επικη εποχη της γεωργιας
.
.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.
.
απο συναξαρι
.
βαδισε αναμεσα στους ανθρωπους,ελαχιστος ο τοπος που
επιανε,ισα-ισα ν'απλωσει τα ποδια του και να σταυρωσει τα χερια
του,λιγοι τον ειδανε και λιγοτεροι τον γνωρισανε,πως ο ανθρωπος
αυτος δεν ηταν μητε αλλαζων,μητε ματαιοδοξος,μητε εγωιστης,
τι καλο επραξε κανενας δεν εμαθε,οπως το ταπεινο στρουθιο
εζησε,πεταξε απο κλαδι σε κλαδι,απο δεντρο σε δεντρο,λαλησε
στον αερα ,κατεβηκε στη γη,εψαξε στα χωματα να βρει σπορους
να τραφει,περασε ο καιρος του και χαθηκε .
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ
.
σκιες στο σταθμο,που δεν καθοριζονται στο χρονο,σαν να'
χαν ποτε τελειωμο τα παθια κ'οι καημοι του κοσμου,
εφευγες για Αθηνα,για σπουδες,για δουλεια,σε εργοστασιο,
σε καποιο σουπερ μαρκετ,σε μια γκαρσονιερα,σ'ενα διαρακι,
στα Κατω Πετραλωνα,στο Κουκακι,στη Καλλιθεα,στον Ταυρο,
γυριζες να δεις τη μανα,τον πατερα,τ'αδερφια,καποια κρυφη
αγαπη,μεχρι να ξεχασθεις και να ξεχασθει σ' αλλες αγαπες και
σ'αλλα προβληματα,
και παλι εφευγες και παλι ξαναγυριζες και παλι εφευγες,
μεχρι που αποκτησες γιωτα-χι και δεν ξαναπηγες στο σταθμο,
πηγαινοερχεσε μ'αυτο,επειτα.τα πρακτορεια αλλαξαν θεση,και τα
λεωφορεια αλλαξαν, τωρα μοντερνα,πιο ανετα,αλλα και οι ανθρω-
ποι αλλαξαν,κυριως αυτοι
.
.
.
Το θεωρημα του Γκεντελ και η Αφαιρεση στη Ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΓΚΕΝΤΕΛ ΚΑΙ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
THE GODEL'S THEOREM AND THE ABSTRACT PAINTING
c.n.couvelis-χ.ν.κουβελης
.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ! Το Θεωρημα του Godel
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ!Η Αφαιρεση
.
το θεώρημα της μη πληρότητας του Godel: κάθε σύστημα αξιωμάτων
περιλαμβάνει προτάσεις τις οποίες δεν μπορούμε να αποδειξουμε αν
είναι αληθείς ή ψευδείς, με τα μέσα που μας δίνει το ίδιο το σύστημα
.
Αφαιρεση στη ζωγραφικη:αποκλείσμος οποιασδήποτε αναφοράς στην
εξωτερική φυσική πραγματικότητα
.
.
.
Ο Τσαμης Δημητριος Γατσελος
αφησε ιστορια σε ολη την περιοχη
.
Ο Τσαμης Δημητριος Γατσελος αφησε ιστορια σε
ολη την περιοχη.Γεννημενος στη Μαχαιρα,πατερας
του ο Γιωργος Γατσελος και μανα του η Χριστινα,αδερ-
φη του Βασιλη Τσιλια Κουβελη.Αδερφια του ο Γιαννος,
ο Νικος,ο Αριστειδης,ο Ματσολας.
Ο Γατσελος ηταν καλος νοικοκυρης με χωραφια,γελαδια,
καρο.Δεν ηταν ουτε ζωοκλεφτες,ουτε ταραχοποια και κα-
κοποια στοιχεια ειχαν,αλλα το γεγονος οτι ηταν πεντε αδερ-
φια τους εδινε τον αερα της δυναμης να μην λογαριαζουν
κανεναν,κατα καποιο τροπο να γινονται προκλητικοι.Εστω
κι αν αυτο δεν γινονταν συνειδητα.
Στενα δεμενοι με τους Γατσελεους ηταν και οι δυο ανηψιοι
τους Μπαρμπαρουσαιοι,ο Χαρακιας και ο Γιωργης.Ο πατε-
ρας τους Γιαννης ειχε παρει για γυναικα πρωτανηψια απο
αδερφη του Γατσελου τη Ζωη.
Απο την αλλη πλευρα οι Μαυρογιωργαιοι,που εγκαταστα-
θηκαν στο χωριο μας απο την Μπαμπινη,μετα το φονο του
Πιπεριγκου στη Μπαμπινη,που διεπραξε ο Αριστειδης.
Μικροδιαφορες,παρεξηγησεις,προστριβες δημιουργησαν
ενα χασμα,μεταξυ των Γατσελεων και των Μαυρογιωργεων,
που μερα με τη μερα διευρυνονταν,μεχρι που δημιουργη-
θηκαν δυο εχθρικα αντιπαλα στρατοπεδα,με οξυτατη αντι-
παλοτητα.
Το 1905 υπηρχε στο χωριο ηλεκτρισμενη ατμοσφαιρα,που
η εκρηξη δεν αργησε να ξεσπασει.
Καποια μερα τουφεκισθηκαν οι Μαυρογιωργεοι με τον Νικο
Γατσελο[Μερνες],καπου αναμεσα στου Μουρκοπουλου και
στα Καινουργια Π[η]γαδια.Ο Νικος Γατσελος εμεινε στον το-
πο.
Ο Γιαννος Μαυρογιωργος παιδι του Ηρακλη υπηρετουσε στην
Αθηνα στην ακολουθια του Αλεξη Γριβα,και τον εφεραν οι
μπαρμπαδες του στο χωριο ταζοντας του οτι θα τον παντρε-
ψουν με την κορη του Χαραλαμπου Λιαμη.Λογαριαζαν να τον
βαλουν σωγαμπρο με απειλες,αλλα οταν ο Λιαμης την αρραβω-
νιασε με τον Κωτσο Τσελιο ματαιωθηκαν τα σχεδια.
Στα 1906 ο Γιωργης Μπαρμπαρουσης με τη βοηθεια του αδερ-
φου του Χαρακια και του Δημητρη Γατσελου απηγαγε τη Στα-
θουλα του Κωστα Γκουμα,την οποια τελικα επεισαν να παρου-
σιασθουν στον εισαγγελεα και να δηλωσει συνενεση για το
γαμο της με τον απαγωγεα.Επενεβησε ο Θωμας Μαυρογιωρ-
γος,καταφερνει την αδερφη της Χαραλαμπενα Λιαμινα και τη
συνοδευει στο Μεσολογγι και εκεινη μεταπειθει την αδερφη
της και αλλαζει γνωμη.
Ο Γιωργος Μπαρμπαρουσης προφυλακιζεται ,ο Δημητρακης
Γατσελος και ο Χαρακιας Μπαρμπαρουσης φυγοδικοτν και
βγαινουν στο κλαρι.Ο πολεμος αρχιζει.
Τωρα οι Μαυρογιωργεοι εποφθαλμιουν να παρει ο Γιαννος
τη Βασιλω του Κολιου Λιαμη.Φυσικα οι δικοι της και ο αδερ-
φος της Αντρεας ουτε συζητηση δεν δεχονται.
Στηνουν καρτερι κατω στον μυλο για να κανουν απαγωγη.Δεν
πετυχαινουν τιποτα,πυροβολουν και την τραυματιζουν.
Και ενα πρωι που κατεβαινε ο Αντρεας Λιαμης να ανοιξει το
μαγαζι,φυλαει ο Γιαννος Μαυρογιωργος και τον σκοτωνει στον
τοπο τον αφηνει,στο στενο του Τασου Καρναβα και μετα φυ-
γοδικει.
Με τους Μαυρογιωργεους ειναι και ο Χριστοφορος Καρελακης,
που οι Γατσελεοι τον θεωρουν κυριο ενοχο,οτι αυτος εναντιω-
θηκε για να μην μπει σωγαμπρος ο Αριστειδης Γατσελος στον
Μετζοκοφτη.Ο Χριστοφορος Καρελακης αδερφος του Μετζοκο-
φτη προτιμησε τον Πανο Τζακωστα[Μπαλουφα]να παρει τη Στα-
θουλα.
Καποια μερα ο Δημητρακης Γατσελος,ο Χαρακιας Μπαρμπαρου-
σης και ο Φακιολας απο τη Στανου,κουνιαδος του Γιαννου Γατσε-
λου στηνουν καρτερι στα Βαλογρεκα και σκοτωνουν τον Χριστο-
φορο Καρελακη,που γυριζε απο τον Αστακο με τον Πανο Μπαλου-
φα[Τζακωστα] και τον Θοδωρο Πλιακο[Κουβελη].Τον τραυματισε
ο Φακιολας,αυτος τραβηξε μαχαιρι να αμυνθει αλλα τον αποτελει-
ωσε ο Χαρακιας.Τον Μπαλουφα τον πηγαν τουφεκωντας μεχρι
τη Λαμπρη,απο θαυμα γλυτωσε.
Ο Γατσελος και οι λοιποι ειναι πλεον ληστοφυγοδικοι.
Αγνωστο υπο ποιες συνθηκες επεσημαναν στον Πεταλα τον
Γιαννο Μαυρογιωργο και τον σκοτωσαν.Τον βρηκαν μετα απο
μερες φαγωμενον απο τα θηρια.
Ο Χαρακιας σκοτωνεται στη Τρυφο σε ενεδρα του αποσπασμα-
τος καταδιωξης και ο Γιαννος Γατσελος στον Αγριλο.
Ο Δημητρακης επικυρηχθηκε κι αλωνιζε το Ξηρομερο καταδιω-
κομενος παρεα ποτε με τον Ζαφρουλη και ποτε με τον Δημητρη
Κολαρα.
Αμολοητα τα βασανα και οι περιπετειες των συγγενων του απο
τα καταδιωκτικα αποσπασματα,ανελεητοι ξυλοδαρμοι,βασανι-
στηρια και εξοριες.Ακομη και στην Κεα [Τζια]εξορισαν καποτε
τους συγγενεις του.
Στη Σαμη στη Κεφαλονια εξορισαν τον μπαρμπα Λεκο Τσιλια
Κουβελη και ετρωγε μποβολια[σαλιγγαρια]για να επιβιωσει.
Το ξυλο,που εφαγε η αδερφη του Γατσελου Θανασω απο τον
Μακρυγιαννη τον αποσπασματαρχη δεν λεγεται,αλλα δεν το'
βαλε κατω,δεν θα προδιδε τον αδερφο της με τιποτα οσο ξυλο
κι αν ετρωγε.Του ελεγε με πεισμα.''δεν θα σου βαλω εγω γαλο-
νια'',δηλαδη, απο μενα μην περιμενεις προαγωγη,δεν προκει-
ται να προδωσω τον αδερφο μου.
Τον μπαρμπα Χριστοδουλο[Κστοδουλο]Μπιτση Κουβελη τον
πιασαν μεσα στο σπιτι να τον πανε να τον ανακρινουν και να
τον ξυλοκοπησουν γιατι ηταν συγγενης του Γατσελου.Τον κρα-
τουσαν δυο χωροφυλακες,οταν βγηκαν εξω στη πορτα εσπρω-
ξε τον εναν χωροφυλακα απ'τη μια μερια τον αλλο απ¨την αλλη
απελευθερωθηκε και τους ξεφυγε.Τον πηραν απο πισω,που να
τον φτασουν.
Βγηκε κι ο μπαρμπα Μητσος Κλουκιας Κουβελης το πρωι στη
γειτονια να μαθει:''μωρε τι επαθε ο Κστοδουλος αποψε;''.κα-
ποιος χωροφυλακας ,που ηταν εκει τον ακουσε.''ελα δω να μα-
θεις τι επαθε ο Κστοδουλος'',και τον εκανε μαυρο στο ξυλο.
Οι Τσιλεοι Κουβελεοι ο μπαρμπα Λεκος και ο Μητσος ηταν πρω-
τοξαδερφα του Γατσελου.Πηγαινε το αποσπασμα στον Μητσο
τον ρωτουσε για τον Γατσελο,δεν ξερω,τους ελεγε,δεν τον εχω
δει,δεν ερχεται εδω.Κι αυτοι τον κανανε μαυρο στο ξυλο.
Ο μπαρμπα Λεκος ομως παμπονηρος οταν τον ρωταγανε τους
ελεγε,ηρθε αποψε ,του λεγανε,να μας ειδοποιησεις οταν ξαναρ-
θει,τους ελεγε,δεν μας λεει ποτε θα ξαναρθει,ανοιγει τη πορτα
και μπαινει μεσα,την κλειδωνει ,ειμαστε σαν τα ποντικια μεσα
στη φακα,υου λεγανε ,να του βαλεις δηλητηριο στο φαι,τους
ελεγε,με βαζει και δοκιμαζω εγω πρωτα και μετα τρωει αυτος,
κι ετσι γλυτωνε το ξυλο ο μπαρμπα Λεκος.
Ηρθε καποτε ενας Λετσος απο τη Σκουρτου,φορεσε μια χρυση
σκουφια και πηγε στον τσαγγαρη να του φτιαξει τσαρουχια
δηθεν πως ηταν συντροφος του Γατσελου και πως τον εστειλε
ο Γατσελος να του φτιαξει τα τσαρουχια.Τον εμαθε ο μπαρμπα
Κστοδουλος Κουβελης πηγε περα αυτου στα χωραφια εψαξε
και τον βρηκε.Ελα δω ,ωρε,εσυ εισαι συντροφος του Γατσελου
και μαγαριζεις το ονομα του Γατσελου;του ειπε.
Εκεινος οταν ειδε τον Κστοδουλο νομισε οτι αυτος ηταν πραγ-
ματικος συντροφος του Γατσελου και του λεει:οχι,οχι,δεν ειμαι.
Τον πιανει ο Κστοδουλος τον κανει μαυρο στο ξυλο.
Μην ξαναπιασεις στο στομα σου το ονομα του Γατσελου,του
ειπε.
Ηταν καποτε ο Γατσελος μαζι με τον Ζαφρουλη στο Προδρο-
μιτικο.Περασε απο εκει κοντα ο Θωμας Μαυρογιωργος,ειχε
τα γιδια στον Προδρομο κι εφυγε απο τα γιδια κι ερχονταν
προς τη Μαχαιρα.Λεει ο Γατσελος στον Ζαφρουλη,Τον βλε-
πεις αυτον;Αυτος ειναι ο εχθρος μου,ο φονιας του αδερφου
μου.Αμεσως ο Ζαφρουλης γυρισε το οπλο κατα τη μερια του
Μαυρογιωργου και οπλισε.Του τραβηξε το οπλο ο Γατσελος
και του ειπε:Αν ηθελα να τον σκοτωσω θα τον ειχα σκοτωσει
απο χρονια,αλλα τον αφηνω αναθεμα για το χωριο.
Ο Γατσελος εμεινε παρεα με τον Ζαφρουλη μεχρι που εβγαλε
τον νομο ο Βενιζελος,οτι οποιος φυγοδικος φερει το κεφαλι
αλλου φυγοδικου περνει χαρι.
Τοτε δεν ειχε εμπιστοσυνη ο ενας του αλλονου και χωρισα-
νε.
Πηγε καποτε ο Γατσελος στο Προδρομιτικο και βρηκε καποιον
Γκαραγκουνη,του ειπε ,Αυριο στην ταδε μερια θα μου φερεις
τοσα προβατα,θα σε περιμενει καποιος συντροφος μου.Θα φω-
ναξεις ποσα ειναι και θα φυγεις.
Ηθελε να τα δωσει ο Γατσελος σε καποιον φτωχο,που ειχε αναγ-
κη.Την αλλη μερα ο Γκαραγκουνης εφερε τα προβατα,φωναξε
στον ανθρωπο του Γατσελου:Εφερα τα προβατα.
Ποσα ειναι;
22 και 1 για τον καπετανιο,του ειπε κι εφυγε.
Ηταν καποτε ο Γατσελος στον Αητο κρυμενος καπου, κοιμον-
ταν κατω απο ενα δεντρο.Οταν ανοιξε για λιγο τα ματια του,
κοιταζει,τι να δει;ενα παιδι να τον σημαδευει.Με μιας πεταχτη-
κε πανω.Το παιδι τα εχασε και το'πιασε.Του ειπε ,Δεν θα σε
πειραξω,αλλα θα μου πεις ποιος σε'βαλε να με σκοτωσεις.
Και το παιδι του ειπε:Δεν με'βαλε κανενας,αλλα με θαμπωσανε
αυτα ,που εχεις πανω σου.
Ο Γατσελος παρεα με τον Ζαφρουλη απο το Θυρειο εστησαν
ενεδρα στο Λιβαδι του Βαλτου και σκοτωσαν τον αποσπασμα-
ταρχη Κωστα Μανιωτη.Υστερα απ'αυτο η καταδιωξη εγινε πιο
εξοντωτικη.Δεν μπορουσαν να κρατηθουν πουθενα.
Ο Κωστας Μανιωτης αποσπασματαρχης ειχε βαλει σκοπο την
εξοντωση των ληστοφυγοδικων Ζαφρουλη και Γατσελου.
Οταν περασε καποτε με το αποσπασμα στην περιοχη μας ψα-
χνωντας για τον Γατσελο και ρωτωντας ,μηπως τον ειχε δει κα-
νενας,στα Δεντρα συναντησαν καποιον Γιωτη απο το χωριο
Βασιλοπουλο,τον ρωτησε ο Μανιωτης για τον Γατσελο και του
ειπε ο Γιωτης:Τραβα στη δουλεια σου κι αστους αυτους.Μην
ασχολησε μ'αυτους,αυτοι ειναι σκυλια μαυρα,θα σε χαλασουν,
δεν λυπασαι τα νιατα σου.
Ο Ζαφρουλης ειχε πολυ καλο σημαδι,δεν αστοχουσε ποτε.
Το παρακατω ποιημα μιλαει για τον θανατο του αποσπασμα-
ταρχη:
Ο Θρηνος της Κορης
Ανταριασε το Περγαντι και του Βατιου ο καμπος
απ'τα ντουφεκια τα πολλα κι απο τα μαουζερια
και μια κοπελα του Βατιου θρηνει κι αναστεναζει
Δεν στου'πα Κωστα μια φορα δεν στου'πα τρεις και πεντε
να μην πιαστεις με τα σκυλια Ζαφρουλη και Γατσελο
κι αυτο τ'ανημερο θεριο το Γιαννη το Μπεκιαρη
.
Ο μπαρμπα Μητσος Μητσαρελιας Παπατρεχας μικρο παιδι
ητανε:
Τοτε πηγαινε με τροπο η αδερφη του Γατσελου το ψωμι
στο σπιτι των Μητσαρελεων κι ο Μητσαρελιας,μικρο παιδι,
το επαιρνε στη Κληματοβρυσκα.Εκει το αφηνε μεσα σε μια
βατλια και πηγαινε ο Γατσελος και το επαιρνε.
Μικρο παιδι ητανε ποιος να το υποψιαστει στο δρομο και να
το πιασει.
.
Ενα Τραγουδι:
Ενας ληστης καθοντανε ψηλα σε μια ραχουλα
και το Θεο παρακαλει και το σταυρο του κανει
Θεε μου βρεχε του Χριστου και χιονιζε Φωτωνε
και την Ημερα της Λαμπρης κατακλεισμο να κανεις
μην παν'οι νιες στην εκκλησια μην πα'τα παλλικαρια
μην παει και με η αγαπη μου και θα πενθοφορισει
να παω κι εγω στο σπιτι μου να παω στους εδικους μου
που εχω χρονια να τους δω χρονια να τους μιλησω
.
Ο Γατσελος κρυβεται μεσα στο χωριο και κανενας δεν τον
υποψιαζεται.Μετακινηται με το θαμπωμα οταν γυριζουν
οι ντζοπαναρεοι απο τα πραματα τους κρατωντας αποσταση
απο αυτους μεσα στο σκοταδι για να μην τον γνωρισουν.
Δεν μετακινειται τα μεσανυχτα για να μην υποψιασει κανε-
ναν,τι ανθρωπος ειναι αυτος τετοια ωρα και που πηγαινει;
Ο μπαρμπα Γιωργος Μπαρλαςανθρωπος υπερανω υποψιας
απο το αποσπασμα και ανθρωπος εμπιστοσυνης του Γατσε-
λου τον ειχε κρυμενο μεσα στο βελανιδι κατω στον κηπο
μεσα σε μια βατλια.
Ο Γατσελος αργοτερα παντρεψε τη κορη του Γιωργου Μπαρ-
λα Λαμπρω στην Παπαδατη.
Ο Στρατος Κουβελης Μπλιστουρας ειχε τα προβατα περα στα
Παλιαμπελα και τον Γατσελο τον ειχε εκει στη στανη ,που κοι-
μονταν και ειχε βρογχιτιδα και ροχαλιζε δυνατα και οπως
κοιμονταν του εκοβε και καμια κλωτσια να γυρισει πλευρο
να να μην ροχαλιζει και τον ακουσει κανενας.
.
Ξυλοδαρμος Ντζοπαναρεων να μαρτυρισουν που ειναι ο
Γατσελος απο τον περιβοητο Μακρυγιαννη:
Ο Νικολος Μπουρχας πεθανε απο το πολυ ξυλο.
Πολλοι χωριανοι κρυβουν τον Γατσελο και τον βοηθουν.
Ο μπαρμπα Λευτερης ο Σουρελης Γκολφης,οι Κανατσλεοι
Παπατρεχεοι,ο Γακας Κουβελης,οι Κουβελεοι,οι Μπουρχεοι.
Εκτος απο φιλους ο Γατσελος ειχε κι εχθρους.
Οσους ησαν συγγενεις με τους Μαυρογιωργεους και τον
Χριστοφορο Καρελακη.Ο Παναης Παπατρεχας,ο Πανος Κο-
λοβος Θεοφιλης,οι Καρελακεοι,οι Βετλαντζεοι Κουβελεοι.
Ο Παναης Παπατρεχας οταν πηγαινε στον Αστακο απο αλλη
στρατα πηγαινε κι απο αλλη στρατα γυριζε,μηπως και φυλα-
ει ο Γατσελος πουθενα και τον σκοτωσει.
Αλλα και συγγενεις των εχθρων του τον φυλαξαν.
Οι Κανατσλεοι Παπατρεχεοι συγγενεις του Παναη.Σε ολους
εφαγε ψωμι ο Γατσελος και ιδιαιτερα στον Μητσο Κανατσουλα.
Αυτος παντρεψε τον Φωτη Κανατσουλα με την κορη του Τσα-
παρελη.
Ο Θεοτοκης Κολοβος Θεοφιλης επεσε πανω στον Γατσελο.Πηγε
στο σπιτι,το ειπε στον Πανο Κολοβο τον πατερα του,οτι ειδα
τον Γατσελο .Ο πατερας του του ειπε:Αν και εχθρος ο Γατσελος
δεν ειδες,τιποτα μην πεις πουθενα.
Δεν ηθελα να μπλεξουν
Την εποχη που φυγοδικουσε ο Γατσελος,οι Μπουρχεοι
συγκενολογιοντανε με τον Γατσελο,μαζεψανε τα γιδοπρο-
βατα του Νικολου Μπουρχα και τα κλεισανε εκει που ειναι
η πλατεια του χωριου και τα σφαζανε και ετρωγε το Αποσπα-
σμα,οταν ηταν Αποσπασματαρχης ο περιβοητος Μακρυγιαν-
νης,για να μαρτυρισουν που ειναι [που κρυβεται]ο Γατσελος,
και τον Νικολο Μπουρχα τον ειχαν μαυρισει στο ξυλο και
λενε οτι πεθανε απο το πολυ ξυλο.
.
Οι Χαβεοι ο Νικος και ο Σπυρος Λιαπηςδουλευανε ,οταν ηρθε το
ηλεκτρικο ρευμα, πανω στο Καρπενησι.Καπου περασε το φορτη-
γο που ειχαν φορτωμενες τις κολονες και χαλασε μια μαντρα.
Βγηκε τοτε ενας εξω και φωναζε γιατι του χαλασανε τη μαντρα.
Του λεει ο υπευθυνος:Οτι ζημια καναμε θα σου την πληρωσου-
με.
Οχι,αυτος εξακολουθουσε να φωναζει.Του λεει τοτε ο Νικος
Λιαπης Χαβας :Κατσε καλα κι εμεις ειμαστε απ'το χωριο του
Γατσελου και θα δεις τι θα παθεις.
Περασε η ωρα στη δουλεια και καθησαν κατω απο ενα ισκιο
να ξεκουραστουν.Νατος και ξαναρχεται αυτος ο ανθρωπος,
του λεει ο Νικος:Τι θελεις ;δεν σου ειπαμε θα σου τη φτια-
ξουμε τη μαντρα.Και αρπαζει μια πετρα,ταχα,να του την πετα-
ξει.
Οχι,οχι,τους ειπε αυτος φοβισμενος,δεν ηρθα γι'αυτο.Ειπα
στον παπουλη μου οτι ειστε απ'το χωριο του Γατσελου και
μου'πε να'ρθω να σας φωναξω να'ρθετε στο σπιτι.
Πηγαμε εκει,λεει ο μπαρμπα Πιπης,ειδαμε ενα γεροντα κα-
μια 90αρια χρονων και λεει:Βαλε στα παιδια να φανε και
να πγιουνε γιατι ειναι απ'το χωριο του Γατσελου.
Και μας διηγηθηκε την εξης ιστορια:
Δεν ειχα ζευγαρι να οργωσω τα χωραφια για να τα σπυρω
να φαει η φαμελια μου ενα κομματι ψωμι κι επεσα σε μεγα-
λη στεναχωρια.Οσπου συναντησα τον Γατσελο και του'πα
τον πονο μου.
Αυριο το πρωι,μου'πε,σ'εκεινο το δεντρο θα'ναι δεμενα δυο
αλογα,θα τα παρεις θα κανεις τα χωραφια σου,κι οταν τελει-
ωσεις θα τα ξαναδεσεις παλι εκει για να τα παρω παλι.
Ετσι κι εγινε.Το πρωι ηταν στο δεντρο δεμενα δυο αλογα κα-
λοταιζμενα απο νοικοκυρη.Τα πηρα ,εκανα τα χωραφια,τα ξα-
ναδεσα πισω στο δεντρο και τα πηρε πισω.
.
Ο μπαρμπα Σταθης Μακρης ,15 χρονων,φυλαγε τα γιδια
στου Αγραφιωτη .Τα γιδια οι Μακραιοι τα ειχανε μαζι με
τον Μητσο Τσιντζο.Περασε απο κει ο Θοδωρος Τοντος
[Φλωρος]του λεει,σαν παιδι που εισαι τραβα να μου ξε-
περδικλωσεις τ'αλογα περα στου Καβαλσουρη και καθο-
μαι εγω στα γιδια .
Οταν περασε ο μπαρμπα Σταθης μεσα απ'το ρεμα ακουσε
πετρες να πεφτουν πισω του.Κοιταζει ψηλα στο Μελισσι,
που ειναι ενα τσαγκαρι στο Λημερι του Ντελη βλεπει εναν
ανθρωπο να του κανει νοημα να παει εκει.Ηταν ο Γατσελος.
Μη με σκοτωσεις,του ειπε,μη με κρατησεις κοντα σου.Ηταν
η πρωτη φορα,που εβλεπε τον Γατσελο.Οχι,δεν θα σε πειρα-
ξω,του ειπε.Ελα εδω,τραβα στην αδερφη μου τη Θανασω
να μου φερεις ενα ζευγαρι τσαρουχια και μια αλλαξια ρουχα
και μην πεις σε κανεναν τιποτα.Αν σε ρωτησει ο Φλωρο
Τοντος γιατι αργησες να του πεις οτι ειδα ψηλα στην Ομπρε-
λα ορνια και βγηκα ,ειπα οτι ηταν καμια γιδα ψοφια,αλλα ει-
χαν πεσει πανω σε μια χελωνα.
Ο Γιαννης Μακρης ο πατερας του Σταθη τον ειδε απο το σπι-
τι που πηγε στα Γατσελεικα και τον ρωτησε τι δουλεια ειχε
κι οταν τυ ειπε οτι τον εστειλε ο Γατσελος του ειπε.Μη σου
ξεφυγει καμια κουβεντα σε κανεναν και θα μας σκοτωσει
ολους.
Στον Μητσο Τσιντζο ο Γατσελος εβγαινε πολλες φορες .Οταν
τον εβλεπε ο Μητσος να'ρχεται ελεγε στον μπαρμπα Σταθη.
Τραβα παραπερα εσυ κι οτι πουμε θα στα πω μετα.
.
Τα μετρα εγιναν πιο σκληρα μετα το φονο του χωροφυλακα
στο Παλιοχωρι στα Βρυστιανα.
Ο Γατσελος επαιρνε συχνα ψωμι στη στανη των Κανιεων Παπα-
τρεχεων.Ο Παναης κατεφερε τον Χρηστο Ντουγια Παπατρεχα
να τον ειδοποιησει σφυριζοντας συνθηματικα γα τη βραδια
που θα εμενε στη στανη ο Γατσελος.
Ετσι και εγινε.Με το χαραμα βρεθηκε μπλοκαρισμενη η στανη
απο το αποσπασμα και ενοπλους χωριανους εχθρους του Γα-
τσελου.
Ο Γατσελος καταλαβε οτι κατι δεν παει καλα με το γαυγισμα των
σκυλιων,φορεσε τη καπα και σαλαγωντας τα προβατα καταφερε
να διαφυγει.Αυτοι νομισανε οτι ηταν ο Ντουγιας και δεν του ρι-
ξανε.Οταν απομακρυνθηκε κι επιασε τοπο και μπορουσε να αμυν-
ει πυροβολησε.Πυροβολησαν και αυτοι.Μια σφαιρα αφησε στον
τοπο εναν χωροφυλακα.
Ειπωθηκε ,πως χτυπηθηκε κατα λαθος απο σφαιρα του Νικου
Βετλαντζα Κουβελη απανω στην ανταρα.
Ο Γατσελος για να εκδικηθει τον Ντουγια πηγε πιο πανω που
εβοσκαν τα μπλαρια τα Κανιεηκα και τα ξεκοιλιασε.Οι Κανιεοι
φοβουμενοι εκδικηση απο τον Γατσελο φυγανε για καποιο δια-
στημα απο τα Βρυστιανα και πηγαν μαζι με τα ζωντανα τους
στον Αη Ταξιαρχη στο Βασιλοπουλο.
Λενε πως ο Γατσελος οταν βρηκε τον Ντουγια του πεταξε λεφτα
στα μουτρα και του ειπε,Παρε για το ψωμι που εφαγα στη στα-
νη σου.
Στον τοπο που σκοτωθηκε ο χωροφυλακας εχουν ενα βολιο με
πετρες και λενε,Στον Ευζωνα.
.
Πολυ καιρο εβρισκε καταφυγιο στην καλυβα του βαλτινου
μικροκτηνοτροφου Τσουφη στο Μαχαλιωτικο.Παντα κοι-
μονταν βαρια κι ενα βραδυ ο Τσουφης με βοηθο τον Μπα-
λασκα τον εκτελεσαν .
Εικοσι χρονια σχεδον ειχε στο κλαρι και βρηκε τελικα κι
αυτος οικτρο τελος στα 1926.
Εικοσι χρονια στο κλαρι,πλησιαζε ο καιρος που θα του δι-
νονταν χαρη,συμφωνα με το νομο του Βενιζελου,οποιος
φυγοδικος ειχε εικοσι χρονια καταδιωκομενος του δινον-
ταν χαρη.
Ο Γατσελος ειχε αποθεματα που τα ειχε εμπιστευτει σε φι-
λους και σε ανθρωπους της εμπιστοσυνης του με σκοπο
οταν παρει χαρη να παρει πισω τα χρηματα για να φτιαξει
τη ζωη του.Καποιος απ'αυτους φαινεται αφου ειδε πως πλη-
σιαζε ο καιρος που ο Γατσελος θα του ζητουσε τα χρηματα
εβαλε τον Τσουφη και τον εβγαλε απ'τη μεση.
Το αψυχο κορμι του Γατσελου το φορτωσαν σ'ενα μουλαρι
και το φερανε στη Μαχαιρα.Οταν κατεβασαν τον νεκρο το
ζωο λενε πως πηγε και κυλιστηκε πιο περα και μετα ψοφη-
σε.
Αυτοι,που τον σκοτωσαν του πηραν ολα αυτα που ειχε πα-
νω του,τα αρματα αξιας και στη θεση τους βαλανε ενα παλιο-
κουμπουρο κι οταν το 'δε η αδερφη του εκλαψε με παραπονο
και ειπε:πως σε κανταντησανε Μητρακη,σου τα πηρανε ολα,
δεν ειναι δικο σου αυτο.
Ιεροσυλια για τον νεκρο να του παρουν τ'αρματα του,να του
παρουν απο πανω του τ'αγαπημενα πραγματα του.
Εγινε η κηδεια και τον ενταφιασαν και την αλλη μερα ηρθε
επιτροπη απο το Κρατος να του κοψουν το κεφαλι,γιατι ηταν
επικυριγμενος.Πηγαν πανω στο νεκροταφειο,τους καταλαβε
η αδερφη του η Θανασω και τους πηρε με τις πετρες ,τους
εφερε μεχρι κατω στο χωριο πετροβολωντας τους.Αλλα πη-
γαν το βραδυ και τον ξεθαψαν και του πηραν το κεφαλι.
Ακεφαλο αναπαυεται το σωμα του Γατσελου στον οικογε-
νειακο ταφο.Και πανω στο μνημα ενας σταυρος γερμενος
απο το περασμα του χρονου,που γραφει:οικος Τσαμη,οτι
εχει μεινει απο αυτη την οικογενεια.Ας συγχωρεθει.
Ο μεγαλυτερος απο τους αδερφους Γατσελεους ο Ματσολας
εφυγε μεσοκοπος πια λαθρομεταναστης στην Αμερικη,κατε-
ληξε στην Κουβα,οπου εκει πεθανε σε αθλια φτωχεια και
κηδευτηκε με δαπανη του Ελληνικου Προξενειου.Πισω
του ειχε αφησει τη γυναικα του τη Συγκλητικη[κορη του
Κεφαλονιτη Χριστοδουλου Βελανδου ]και δυο γιους,τον
Πλατωνα και τον Παναγιωτη,ελπιδα της οικογενειας.Ειχε
γεννησει εφτα παιδια η Συγκλητικη κι απομειναν αυτα τα
δυο.Ο Παναγιωτης πεθανε το 1942 απο ανθρακα κι ο Πλατος
εκτελεστηκε στο γεφυρι της Πλακας κατα την εμφυλια συγ-
κρουση του ΕΑΜ με τον ΕΔΕΣ το Γεναρη του 1944,ηταν με το
ΕΑΜ.
Ο Αριστειδης ο αλλος αδερφος του Γατσελου εμενε στην Αθη-
να και ηταν ακληρος.
Το σπιτι του Γατσελου ηταν το μαγαζι του Χρηστου Μπαρμπα-
ρουση[Μπαρ/ση]πισω απο την εκκλησια και οι δυο τελευταιοι
κατοικοι,απο τους Γατσελεους,δυο μαυροφορεμενες και χαροκα-
μενες γριες,η αδερφη του Θανασω και η νυφη του Συγκλητικη.
Μεσα στο σπιτι ολα μαυρα τα ρουχα απ'το πενθος και στον
τοιχο κρεμασμενες στη σειρα οι φωτογραφιες των χαμενων
και σε καθε φωτογραφια απο ενα λουλουδι.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
.
.
.
ΡΟΜΑΝΤΣΟ-χ.ν.κουβελης
.
.
[Αποσπασμα]
ΕΝΑ ΡΟΜΑΝΤΣΟ -ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ-χ.ν.κουβελης
Με τα υλικα που βαφομαι και μεσα απ'την ψυχη μου
για σενα
.
[1]-24/4/97
Το παραμυθι τελειωσε.
Μολις εφυγες πηγα στο λιμανι
7.15 Σε εψαχνα .Κοιτουσα πανω
μα πουθενα ο [] μου.Κρατουσα
μαζι μου ενα λουλουδακι κιτρινο
Ειναι το χρωμα μου.Δεν σε βρηκα
να στο δωσω.Εφυγα κι ενιωθα
μονη τελειως μονη.
Τωρα 8.00 ειναι η ωρα.
Σ'αναζητω πολυ.Η αιθουσα αδεια
ομως ξερω οτι εισαι εκει πισω.Σ'αγαπω.
Ποτε δεν ημουν τοσο ευτυχισμενη οσο
τωρα που σε γνωρισα.Οπως βιαζοσουν
να εμφανισεις τις φωτογραφιες ετσι κι εγω θελω
να παρεις συντομα αυτο το γραμμα.
Σε λαχταραει το κορμι μου και σε περιμενει.
Σημερα δεν εφαγα τιποτε.
Μονο σοκολατα που την μοιραστηκαμε.
Σε θελω τοσο πολυ.
Τι μου εκανες ε;
.
[2]-25/4/97
Σημερα ειναι η τελευταια μερα εδω
της Εκθεσης.
Σαν παραμυθι μου φαινονται ολα.
Κοιταζω τις ζωγραφιες που μου αφησες
και βλεπω πανω σ'αυτα την δυναμη και
την ενταση που τα εφτιαχνες.
Ξεκαθαριζω τα δαχτυλα σου πανω εκει.
Μου λειπεις.Σημερα νιωθω την μοναξια
να με πλακωνει περισσοτερο.
Θελω να σε δω.
Πιστευω σ'αυτα τα δυο σου ματια που
με μαγνητισανε.Λενε πολλες αληθειες.
Οι μαργαριτες που μου εφερε η μικρη[]
ειναι ακομα εδω.Δεν θελω ν'αλλαξω
τη θεση τους.Ολα ειναι οπως τ'αφησες.
Το ξερω τωρα με σκεφτεσε πολυ.
Εδω μια μυγα μου κολλαει αφανταστα.
Ισως ειναι η σκεψη σου.
Σημερα τα μαζευω ειναι Μεγαλη Παρασκευη.
[] εκατσες εδω τοσο λιγες μερες.
Αυτη η μυγα ειλικρινα σου λεω μ'εχει αγαπησει
Καθησε πανω στο ονομα σου ενω εγραφα
μετα στα χερια μου,στον καφε μου στο τασακι
μου.Δεν φοβαται που την αγγιζω.Δεν λεω
ψεματα.
Να κι ο Αγαθαγγελος.
Με τα χερια στις τσεπες[Ολα μου θυμιζουν εσενα
τωρα].
Που λες μου εφερε και πελατη.
Εδω ειναι τωρα και το παιδι[].Ο Αγαθαγγελος λεει:
Ας αγγιξω ενα παιδι γιατι
απ'τους μεγαλους δεν εχω ευλογια
-
Πιστευω ολα αυτα μπαινουν ευκολα
μεσα στο φακελο[] και δεν χανονται
-
Και τα 2 τηλεφωνα ,που μου εκανες ειχαν εντελως
ερωτικο περιεχομενο με αποτελεσμα η σκεψη μου
να μην φευγει απο σενα.Σε λιγο θα παω στην Ανα-
σταση με το παιδι[].
Αληθεια ποτε θα κατεβεις παλι στη[];
Μηπως θα κανω γενεθλια χωρις εσενα ψυχη μου;
Τι τρομερο!!.Μεγαλωνω μονη μου.
-
Μια κατσαριδα μου εκανε τη ψοφια
την ακουμπησα κι αναστηθηκε.
Κουφαλες αυτες οι κατσαριδες
.
.
25/6/97 -
Αγαπουλα μου καθομαι εδω στον κηπο.Ο ηλιος πεφτει
πανω μου.Ειναι κατα τις 6.Εχω ενα υπεροχο θεαμα μπρο-
στα μου.Τα σταχια μπερδεμενα καθως ειναι γαργαλανε
τις ακτινες του Ηλιου κι αυτος με τη σειρα του δειχνει
να'ναι δυνατος και σταθερος σε καθε ηδονη.Ολα εδω
στον κηπο βλεπω μεγαλωνουν-πρασινιζουν,καταλαβαινω
πως ο καιρος περναει διχως τα δυο σου ματια να φιλησω.
Ενα λαχανο εχει γινει γιγαντας.Η παγονια διπλα μου παιζει
με τον αερα.
Τωρα μπηκα μεσα στην αδερφη μου.Σιδερωνει και ειναι
διπλα μου.Το μωρο κατω απ'το τραπεζι την κοιταει.Ποσα
περιμενει απ'αυτην θεε μου.Ειναι ενα κουκλακι.
-
Πως ηθελα να'ρχοσουνα ενα Σαββατο βραδυ
μπας και χορτασω το φιλι και το γλυκο σου χαδι
[Αυτο δεν ειναι δικο μου]
.
.
.
σινεμα 3μ χ 6μ -χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:ΣΙΝΕΜΑ στη Μαχαιρα Ξηρομερου
''Ηρθε Σινεμας''-χ.ν.κουβελης
[ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ]
.
Τη δεκαετια του 1960 και του 1970 ερχονταν στη
Μαχαιρα να παιξει Σινεμας,καθε Σαββατο[αλλα
και αλλες μερες].Ηταν για το χωριο ενα μεγαλο
και σημαντικο γεγονος[οπως και οι παραστασεις
του Καραγκιοζη που εκανε στο χωριο ο Μαχαιρι-
ωτης Καραγκιοζοπαιχτης Λιας Τσαπαρελης] χαρα
και για τα παιδια αλλα και για τους μεγαλους.
Σινεμα στο χωριο εφερνε ο Γιαννης Μπουσμπου-
ρελης απο τη Μαχαλα[τις Φυτειες],αργοτερα[που
ειχαμε συναγωνισμο... σινεμαδων]εφερνε και ο Μαγα-
ζης απο την Κατουνα,ερχονταν και ο ''Γαλαξιας'' απο
το Αγρινιο με βοηθο...προβολατζη τον Πανο Τσαπα-
ρελη.
Το αυτοκινητο του Σινεμα πηγαινε πανω -κατω το
κεντρικο δρομο του χωριου και με τα μεγαφωνα στη
διαπασον διαφημιζε το εργο:
''Αποψε το βραδυ στις 8 και μιση στο καφενειο
του...το εργο...
Πρωταγωνιστουν...''
Τα εργα ολα...ηταν καταλληλα[με...εξαιρεσεις του κανο-
να].Επαιζαν κωμωδιες[με τον Βεγγο,τον Χατζηχρηστο,
τον Αυλωνιτη,τον Ηλιοπουλο,τον Φωτοπουλο,τον Ριζο,...],
κοινωνικα-αισθηματικα[με το Ξανθοπουλο,τη Βουρτση,
τον Κουρκουλο,την Καρεζη,την Βουγιουκλακη,τον Μπαρ-
κουλη...],ποιμενικα-ιστορικα -πολεμικα [η Αστερω,η Γκολ-
φω,ο Παπαφλεσσας,εργα με την Γερμανικη κατοχη,...],
,θρησκευτικα[Τα Παθη του Χριστου],Μυθολογικα[Ο Ηρα-
κλης και ο Μασιστας,...]
Τα καφενεια που επαιζε Σινεμα στο χωριο ηταν το καφενειο
του Σταυρου Μακρυπιδη,το καφενειο του Χαριλαου Μπο-
ζωνη,εχει παιξει και στα Μακραιικα στην αποθηκη στο
μεγαλο σπιτι,εκει θυμαμαι Μυθολογικα,Ηρακλης,Αμαζονες,
Μονομαχοι,Μασιστες,δηλαδη...Τσαρλτον Ηστον,αλλα και
Παθη του Χριστου..[Θυμαμαι σινεμα και στου Πανου Παπα-
σταμου]
Οι θεατες καθονταν [οσοι προλαβαιναν]στις καρεκλες του
καφενειου[που εμπεναν σε παραλληλες σειρες].Πολλες γυναι-
κες[γιατι πηγαιναν σινεμα ...και γυναικες!]εφερναν καρεκλες
απ'το σπιτι να καθησουν.Τα παιδια καθονταν μπροστα απο το
πανι της οθονης προβολης σε ταβλες η' κατω στο πατωμα ,
στρωματσαδα],Πρωτη θεση δηλαδη,οι αλλοι ...ορθιοι και στοι-
βαγμενοι.Υπηρχαν βεβαια και...τζαμπατζηδες[ειδικα παιδια
που περνουσαν μεσα ...κατω απο τα ποδια των μεγαλων στον
συνωστισμο οταν εβγαζαν εισητηριο στη εισοδο...του
σινεμα-καφενειου,αλλα περναγαν κρυμενα μεσα...στα φου-
στανια των μαναδων τους[η' οποιας αλλης,τωρα επιλογη
θα κανανε,τετοια ωρα],κι αλλα δικαιολογουνταν σαν...μι-
κρα ,ανηλικα,και τα περναγε ο πατερας η'η μανα η'
ο θειος[η'απ τ'αυτι τα γυριζαν πισω,αν δεν ηταν...καταλληλα
ανηλικα]Υπηρχαν κι αυτοι που εβλεπανσινεμα...απ'εξω
κοιτωντας απ'τις ραγισματιες στα κλειστα παραθυροφυλλα
του καφενειου,κι επειδη υπηρχε συνωστισμος εκει στα
παραθυροφυλλα και στις πορτες εβλεπαν... με τη σειρα
εκ περιτροπης,ευνοουμενοι φυσικα...οι μεγαλοι και οι
δυνατοτεροι.
Εγω ημουν παντα μεσα στο σινεμα ,με τραβαγε ο σινεμας,
τοτε αποκτησα τα κινηματογραφοφιλα ενδιαφεροντα.
Δηλαδη...τα πληρωσα με το εισητηριο.Κατι σαν Διπλωμα.
Οταν ξεθαρεψα,εφυγα απο τις... μπροστινες θεσεις και πη-
γα διπλα στη Μηχανη.Ρευμα απο γεννητρια[αλλο θαυμαστο].
Εκει παραδιπλα παρατηρουσα τον σινεμα,σαν μαγος μου
φαινονταν,ν'αλλαζει τις ταινιες[το φιλμ],εβλεπα το λαμπρο
εκτυφλωτικο φως,τοτε δεν ηξερα για φωτοβολταικα τοξα
και για...καρβουνα],οταν κοβονταν η ταινια τον εβλεπα
να την κολλαει [κι αφουγκραζομουν την δυσαρεσκεια των
θεατων που τους εκοψε το εργο...στο καλυτερο.Τοτε στο
σκοταδι [ημιφως]της αιθουσας εσκηβα ...πονηρα και εξεπι-
τηδες και μαζευα τα κοματια του φιλμ απο κατω,τα'βαζα στη
τσεπη κι ενιωθα πολυ ευτυχισμενος σαν να κατεχα πολυ-
τιμο θησαυρο.
Την αλλη μερα τα κοιτουσα κοντρα στο φως και μου φαι-
νονταν πολυ παραξενο[τοτε δεν μπορουσα να καταλαβω ,
αλλωστε για ...γεωργος προοριζομ'ταν,οχι για ΣΚΟΥΡΑς,
για ΦΙΝΟΣ,για ...τροφιμος ΤΣΙΝΕΣΙΤΑΣ]πως γινεται η κι-
νηση,οι ανθρωποι να περπατουν,τα αλογα να καλπαζουν,
τα αυτοκινητα να τρεχουν,....Αφου το μονο που εβλεπα
στις ...κριτικες παρατηρησεις μου ηταν κατι ακινητες
οι ιδιες εικονες.Μεγαλη η απορια μου[επιτακτικη...προς
λυση]πως γινεται απο την ακινησια κινηση[τοτε δεν ηξερα
για τις 25 εικονες στο δευτερολεπτο,ουτε για τo
μετεικασμα]
Για τα...πειραματα μου κλεινομουν σε μια...σκοτεινη αι-
θουσα[π.χ ενα δωματιο στο σπιτι,αλλα και στον ημιυπογειο
των συσιτιων του σχολειου,κλειστικα και με ...θεατες αλλα
παιδια,[κινηματογραφο]φιλους.Μ'ενα φακο αναμμενο στον
σκοτεινο χωρο,περνουσα μπροστα τα αποκομματα των ται-
νιων που ειχα στην ...κατοχη μου,οσο μπορουσα γρηγορο-
τερα να τα προβαλω μπροστα,πανω σε μια απλωμενη σακε-
να απο αλευρι η' απο σαχαρι των συσιτιων [η' πανω στον
ασπρο τοιχο].Ματαια,καμια κινηση,θολουρα,αποτυχια ...προ-
βολης,αλλα...οχι απογοητευση.Δεν ειχα ...και τα μηχανηματα
του σινεμα,αμα...μεγαλωσω θα δουμε.[Τοτε εκεινη την επικη
εποχη της Φαντασιας δεν ηξερα για το ...Κατεστημενο του
Σινεμα]
Εκει διπλα στη μηχανη του σινεμα ακουγα τον ηχο του φιλμ
που περιστρεφονταν,ακολουθουσα τη φθοριζουσα δεσμη απο
το φως να πεφτει στο πανι στον απεναντι τοιχο.Εκει προβα-
λονταν η ταινια-το εργο που μαγευε ολους τους θεατες εκει
μεσα.Να κλαινε με τα παθη του ηρωα,να ικανοποιουνται
με την τιμωρια του κακου,ν'ανατριχιαζουν να κοκκινιζουν
και να...ντρεπονται με τα αθωα[..και οχι τοσο]φιλια των
πρωταγωνιστων.
Δεν ηξεραν απο ηθοποιους και σκηνοθεσιες,εβλεπαν τη
ζωη εκει,τη πραγματικοτητα.Τα αλογα να καλπαζουν
καταπανω τους και να φοβουνται μην τους πατησουν οπως
καθονται...στις καρεκλες μισοκοιμισμενοι μαγεμενοι,
να τους''πιανει το αιμα''στα πολεμικα και να...λυποθυ-
μουν αληθινα,να γελουν να ξεκαρδιζονται στα κωμικα
εργα,ο Βεγγος πανω στη βεσπα που δεν ξερει να οδηγει
...να οδηγει ιλιγγιωδως και να λεει την ατακα:''Ξερεις
απο Βεσπα;'',η' τον Αυλωνιτη να δηλωνει ''Εγω εχω λεφτα,
πολλα λεφτα''και να γεμιζει το στομα του,και τον Χατζη-
χρηστο να πεταει τα ''Αμ'πως'' του,τα ''Ασουπη ''του,τα
''ας μην ειμαστε και πλεονεχτες,να'μαστε και λογικοι'',να
κλαινε με τον μικρο Βασιλακη Καιλα,....Πραγματικη ζωη
στο πανι.
Ποσοι απο μας τους ...περιεργους αλλα και...αθωα αφελεις
θεατες θελαμε να σηκωθουμε να πλησιασουμε την οθονη
να τραβηξουμε το πανι να...δουμε απο πισω[τι γινεται].
Ετσι ενηλικιωθηκαμε με το σινεμα.Ειδαμε την αγαπη,τον
ερωτα,το μισος ,την εχθρα,τη συγκρουση ιδεων,αντιληψεων,
νοοτροπιων,την ιστορια,ειδαμε ηρωισμους,εμφυλιουε,προδο-
σιες,ειδαμε αλλους τοπους,ειδαμε την ανθρωπια,τη δυστυχια,
ειδαμε την ευτυχια,την σκληροτητα,ειδαμε αλλους ανθρω-
πους,γιατι τοτε οι ταινιες δεν ηταν μονο φιξιον[κατασκευες]
αλλα περιειχαν[ενσωματωναν]και κοματια πραγματικου
χωρου και χρονου,ενα ποσοστο ηταν ντοκυμαντερ.
Οικονομικα καλα πηγαιναν τα πραγματα στην επιχειρηση
''Ηρθε Σινεμας''.Πολλα εισητηρια [με χρημα ,οχι με αυγα και
κοτες που επερνε ακομα ο φτωχος και πεινασμενος Καραγ-
κιοζης]εκοβε ο σινεμας[παρα...τους τζαμπατζηδες και τους ...
ματακιδες απεξω]Το μαγαζι κονομαγε,ουζα,λεμοναδες
[απο λεμονι ...που'λεγε ο Μπριλης του Γκιωνακη],
πορτοκαλαδες,λουκουμια[ειπα λουκουμια,ε οχι τοσο απο
τα ...λουκουμια.Μεσα στο σκοταδι μερικα παιδια τα
συγκινουσε πιο πολυ η γλυκα του λουκουμιου απο
την ομορφια της Βουγιουκλακης ,απλωνανε μακρυ
χερι και πιανανε ...ψαχνο,τα λουκουμια στο κουτι με
τα λουκουμια ....ποντικοι,την αλλη μερα μετρουσε τα λουκου-
μια ο μαγαζατορας [π.χ ο μπαρμπα Σταυρος Μακρυπιδης]
και δεν του βγαινανε στο μετρημα και στα εσοδα.Ετσι ειναι
καθε επαγγελμα εχει τα συν και τα πλην του,τα εξοδα τα εσοδα.
Θυμαμαι μικρο παιδι γυριζοντας στο σπιτι μετα το τελος του
σινεμαε κει στο δρομο στο στενο των Μακραιων οι γυναικες,
μαναδες μας ,θειες μας ,γειτονισες με τις καρεκλες στο χερι
μεσα στο λιγοστο φως της νυχτας σχολιαζαν μια ...ακαταλλη-
λη σκηνη.Εγω εστησα αυτι και ακουσα.
Η σκηνη που σκολιαζονταν ηταν απο το εργο ''Διακοπες στην
Αιγινα''με την Αλικη Βουγιουκλακη πλουσιοκοριτσο,πλου-
σιος μποεμ πατερας ο Λαμπρος Κωνστανταρας Σε μια σκηνη
σε μια βιλα στη Αιγινα ο ζωηρος Κωνστανταρας με κορη της
παντρειας ,την Αλικη,ξεμοναχιαζει την Αλεκα Στρατηγου
[ζωηρη παντρεμενη η' ζωηρη χηρα[ζωντοχηρα]θα σας γελασω]
της ...ριχνεται με ..ευγλωττες τις διαθεσεις και απο τις
γριλιες παρακολουθει τα...αρχικα ο Θανασης Βεγγος
...γριλιζων,δηλαδη ...να μην το παρεις στα σοβαρα[πολυ
εξυπνακιας ο σκηνοθετης].Αυτη την ...ατελη [δυστυχως
για τους αρρενες]σκηνη σχολιαζουν οι γυναικες:
''Τι ξωκιλμαρες ηταν αυτες!''
Τωρα τι ηθελαν να...εκφρασουν μ'αυτη την ...ειλικρινη
αποστροφη ενας θεος ξερει.Εγω...παντως μεσα στο
σκοταδι ντραπηκα,γιατι καταλαβα πως ...καταλαβαν αυτο
που κι εγω καταλαβα και αισθανθηκα,και σαν να με καταλαβαν
που καταλαβα σαν να ηταν συννενοημενες ηθελαν να με
συνετισουν σχολιαζοντας...υποκρτικως.Αλλα απο το'να μου
αυτι μπηκε και απ'τ'αλλο βγηκε,γιατι εκεινη η σχολιασμενη
επιμαχη σκηνη δεν μ'αφησε να...κοιμηθω,ολη τη νυχτα εκανα
ακουσιως εκουσιως τη...προβολη της.
Αργοτερα τη δεκαετια του 1980[το 1984] στη πλατεια της εκ-
κλησιας εγινε προβολη της ταινιας του Θοδωρου Αγγελοπου-
λου ''Η Αναπαρασταση''[σε εκδηλωσεις του Πολιτιστικου
Συλλογου].Τη μηχανη προβολης χειριστηκε ο Πανος Τσαπα-
ρελλης[προβολατζης μονιμος του Γαλαξια]
Παλιοτερα το 1960 ερχονταν και σινεμαδες της Νομαρχιας
Αιτωλοακαρνανιας κι επαιζαν Εικαιρα,Φρειδερικες Βασι-
λιαδες,εγκαινια εργων Καραμανλη,τα επαναστατητικα εργα
Συνταγματαρχων,τα κακα... του Πουλιου,αγωνες ποδοσφαιρο
Ολυμπιακος -Παναθηναικος,αλλα και...μαγειρικη[καλη ω-
ρα οπως σημερα στα καναλια].Σε μια τετοια προβολη
[στο λυομενο σχολειο,το ιταλικο]ενας αφηγητης στη ται
νια ελεγε πως να κανουν γλυκα,κρεμα καραμελε,μακαρο-
νια ογκρατεν,κλπ,εδειχνε λαχταριστα αγαθα και φαγητα,
σε φωτογραφιες και λιγουρικα πλανα.Ησυχια στο ακροα-
τηριον περα ως περα ,παρακολουθουσαν με τα στοματα
ανοιχτα μην χασουν ...χαψα μπουκια απ'αυτα που εβλεπαν.
Και τοτε μεσα στη εκσταση και την μαγεια της ευωχιας
ακουστηκε ξαφνικα μια φωνη:
''Τα υλικα δωστιμ'ιμενα.Κι απο συνταες οσες θελτε'',
ηταν ο Νεστορας ο Παπατρεχας ,κι ολοι ...προσγειωθηκαν
στην πραγματικοτητα.Στον τραχανα ,στα Μπιρμπιλονια.
Αυτα ηταν τα ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ στη Μαχαιρα
Ξηρομερου.ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Εμεις ημασταν οι ηθοποιοι οι Πρωταγωνιστες και η
ζωη μας,η Πραγματικοτητα μας ηταν το Εργο.
Το εργο μας:''ΗΡΘΕ ΣΙΝΕΜΑΣ''
Μεγαλωσα μ'εκεινο Το ΣΙΝΕΜΑ και δεν το ξεχασα,
ουτε θα το ξεχασω ποτε,ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ
ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟ
.
.
.
το παιδι-χ.ν.κουβελης
.
.
2 Μυθοι του Αισωπου,τα Στοιχεια του Ευκλειδη κι ενα Παραμυθι
για ενα παιδι-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΙΣΩΠΟΣ
.
Ἀετὸς τὰ πτερὰ τιλθείς καὶ ἀλώπηξ
.
Ποτὲ ἀετὸς ἑάλω ὑπ' ἀνθρώπου. Τούτου δὲ τὰ πτερὰ ὁ
ἄνθρωπος κόψας ἀφῆκε μετὰ τῶν ὀρνίθων ἐν οἴκῳ εἶναι.
Ὀ δὲ ἦν κατηφὴς καὶ οὐδεν ἤσθιεν ἐκ τῆς λύπης. ὅμοιος
δὲ ἦν βασιλεῖ δεσμώτῃ. Ἕτερος δὲ τις τοῦτον ὠνησάμε-
νος καὶ τὰ πτερὰ ἀνασπάσας καὶ μύρῳ χρίσας ἐποίησε
πτερῶσαι. Ὁ δὲ πετασθεὶς καὶ τοῖς ὄνυξι λαγωὸν ἁρπά-
σας ἤνεγκεν αὐτῷ δῶρον. Ἀλώπηξ δὲ ἰδοῦσα εἶπεν "Μὴ
τούτῳ δίδου, ἀλλὰ τῷ πρώτῳ, ὅτι ὁ μὲν φύσει ἀγαθός
ἐστιν. Ἐκεῖνον δὲ μᾶλλον ἐξευμενίζου, μή πως πάλιν
λαβών σε τῶν πτερῶν ἐρημώσῃ. Ὅτι δεῖ χρηστὰς ἀμοιβὰς
τοῖς εὐεργέταις παρέχειν, τοὺς πονηροὺς δὲ φρονίμως
τροποὺσθαι.
.
.
Αετος,που του εκοψαν τα φτερα και Αλεπου
.
Καποτε αετος πιαστηκε απο ανθρωπο.Ο ανθρωπος του'κοψε
τα φτερα και τον εκλεισε στο σπιτι με τις κοτες.Ηταν πολυ
στεναχωρημενος και τιποτα δεν ετρωγε,εμοιαζε με αιχμα-
λωτισμενο βασιλια.Καποιος αλλος ανθρωπος τον εξαγορασε
κι αφου τα φτερα του τα σηκωσε προς τα πανω και τα
μυρωσε τον εφτερωσε.Εκεινος πεταξε κι αρπαζοντας στα
νυχια του ενα λαγο του τον εφερνε για δωρο.
Μια αλεπου τον ειδε και του ειπε:''Μην τον δινεις σ'αυτον,
αλλο να τον δωσεις στον πρωτον ,γιατι αυτος ειναι απο
τη φυση του καλος.Εκεινον να καλοπιασεις,μηπως και
παλι σε πιασει και απ'τα φτερα σου σε γδυσει.
Πρεπει ωφελιμες ανταμοιβες να δινεις στους ευεργετες,
τους κακους να μεταστρεφεις σε καλους
.
.
Ὄνος ἄγριος καὶ ὄνος ἥμερος
.
Ὄνος ἄγριος ὄνον ἥμερον θεασάμενος ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ
προσελθὼν ἐμακάριζεν αὐτὸν ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ τοῦ σώματος καὶ
τῇ τῆς τροφῆς ἀπολαύσει. Ὕστερον δὲ ἰδὼν αὐτὸν ἀχθοφο-
ροῦντα καὶ τὸν ὀνηλάτην ὀπίσω ἑπόμενον καὶ ῥοπάλῳ παίοντα
εἶπεν· Ἀλλ᾿ ἔγωγε οὐκέτι σε εὐδαιμονίζω· ὁρῶ γὰρ ὅτι οὐκ
ἄνευ κακῶν μεγάλων τὴν ἀφθονίαν ἔχεις. Οὕτως οὐκ ἔστι
ζηλωτὰ τὰ μετὰ κινδύνων καὶ ταλαιπωριῶν περιγινόμενα
κέρδη
.
.
Αγριος γαιδαρος και ημερος γαιδαρος
.
Ενας αγριος γαιδαρος οταν ειδε εναν ημερο γαιδαρο σ'ενα
ηλιολουστο λιβαδι πλησιασε και τον καλοτυχιζε για την
υγεια του σωματος και για την τροφη που απολαμβανει.
Αργοτερα οταν τον ειδε βαρυφορτωμενο και το αφεντικο
του απο πισω να τον χτυπαει με το ροπαλο του ειπε:
Αλλα εγω τωρα καθολου πια δεν σε καλοτυχιζω,γιατι βλε-
πω πως την αφθονια δεν την εχεις χωρις μεγαλα κακα.
Ετσι δεν πρεπει να ζηλευεις τα παραπανισια κερδη που
δινονται με κινδυνους και ταλαιπωριες
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ
.
Ὅροι κγ΄.
α΄. Σημεῖόν ἐστιν, οὗ μέρος οὐθέν.
-σημειο ειναι αυτο που δεν εχει μερος πουθενα
β΄. Γραμμὴ δὲ μῆκος ἀπλατές.
-η γραμμη ειναι μηκος χωρις πλατος
γ΄. Γραμμῆς δὲ πέρατα σημεῖα.
-τα ακρα γραμμης ειναι σημεια
δ΄. Εὐθεῖα γραμμή ἐστιν, ἥτις ἐξ ἴσου τοῖς ἐφ' ἑαυτῆς σημείοις κεῖται.
-ευθεια γραμμη ειναι αυτη που εκτεινεται εξισου απο τα σημεια της
ε΄. Ἐπιφάνεια δέ ἐστιν, ὃ μῆκος καὶ πλάτος μόνον ἔχει.
-επιφανεια ειναι αυτη,που εχει μηκος και πλατος μονον
ϛ΄. Ἐπιφανείας δὲ πέρατα γραμμαί.
-τα ακρα επιφανειας ειναι γραμμαι
ζ΄. Ἐπίπεδος ἐπιφάνειά ἐστιν, ἥτις ἐξ ἴσου ταῖς ἐφ' ἑαυτῆς εὐθείαις
κεῖται.
-επιπεδη επιφανεια ειναι αυτη,που εκτεινεται εξισου απο τις ευθειες της
η΄. Ἐπίπεδος δὲ γωνία ἐστὶν ἡ ἐν ἐπιπέδῳ δύο γραμμῶν ἁπτομένων ἀλ-
λήλων καὶ μὴ ἐπ' εὐθείας κειμένων πρὸς ἀλλήλας τῶν γραμμῶν κλίσις.
-επιπεδη γωνια ειναι η κλιση δυο τεμνομενων ευθειων του επιπεδου
και που δεν βρισκονται πανω στην ιδια ευθεια
θ΄. Ὅταν δὲ αἱ περιέχουσαι τὴν γωνίαν γραμμαὶ εὐθεῖαι ὦσιν, εὐθύ-
γραμμος καλεῖται ἡ γωνία.
-ευθυγραμμη καλειται η γωνια οταν οι γραμμες που την περιεχουν
ειναι σ'ευθεια γραμμη
ι΄. Ὅταν δὲ εὐθεῖα ἐπ' εὐθεῖαν σταθεῖσα τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἴσας ἀλ-
λήλαις ποιῇ, ὀρθὴ ἑκατέρα τῶν ἴσων γωνιῶν ἐστι, καὶ ἡ ἐφεστηκυῖα
εὐθεῖα κάθετος καλεῖται, ἐφ' ἣν ἐφέστηκεν.
-οταν μια ευθεια σταθει σ'αλλη ευθεια και κανει τις δυο εφεξεις
γωνιες ισες,ορθη ονομαζεται καθε μια απο τις ισες γωνιες
και η σταθησα ευθεια ονομαζεται καθετος ευθεια πανω στην
ευθεια ,που σταθηκε
ια΄. Ἀμβλεῖα γωνία ἐστὶν ἡ μείζων ὀρθῆς.
-αμβλεια γωνια ονομαζεται η μεγαλυτερη γωνια απο την ορθη
ιβ΄. Ὀξεῖα δὲ ἡ ἐλάσσων ὀρθῆς.
-οξεια γωνια ονομαζεται η μικροτερη γωνια απο την ορθη
ιγ΄. Ὅρος ἐστίν, ὅ τινός ἐστι πέρας.
-οριο ειναι το ακρο σε κατι
ιδ΄. Σχῆμά ἐστι τὸ ὑπό τινος ἤ τινων ὅρων περιεχόμενον.
-σχημα ειναι αυτο που περιεχεται σε καποιο η' καποια ορια
ιε΄. Κύκλος ἐστὶ σχῆμα ἐπίπεδον ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς περιεχόμενον
[ἣ καλεῖται περιφέρεια], πρὸς ἣν ἀφ' ἑνὸς σημείου τῶν ἐντὸς τοῦ
σχήματος κειμένων πᾶσαι αἱ προσπίπτουσαι εὐθεῖαι [πρὸς τὴν
τοῦ κύκλου περιφέρειαν] ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν.
-κυκλος ονομαζεται το επιπεδο σχημα που περιεχεται σε
μια γραμμη[η οποια καλειται περιφερεια],προς την οποιαν
ειναι ισες ολες οι ευρισκομενες μεσα στο σχημα προσπιπτου-
σες ευθειες απο ενα σημειο
ιϛ΄. Κέντρον δὲ τοῦ κύκλου τὸ σημεῖον καλεῖται.
-κεντρο του κυκλου αυτο το σημειο καλειται
ιζ΄. Διάμετρος δὲ τοῦ κύκλου ἐστὶν εὐθεῖά τις διὰ τοῦ κέντρου
ἠγμένη καὶ περατουμένη ἐφ' ἑκάτερα τὰ μέρη ὑπὸ τῆς τοῦ κύ-
κλου περιφερείας, ἥτις καὶ δίχα τέμνει τὸν κύκλον.
-διαμετρος του κυκλου ειναι καποια ευθεια που διερχεται
απ'το κεντρο και τελειωνει στα δυο μερη της απο δω κι απο
εκει στην περιφερεια του κυκλου,και η οποια διαιρει τον κυ-
κλο στα δυο
ιη΄. Ἡμικύκλιον δέ ἐστι τὸ περιεχόμενον σχῆμα ὑπό τε τῆς δια-
μέτρου καὶ τῆς ἀπολαμβανομένης ὑπ' αὐτῆς περιφερείας. κέντρον
δὲ τοῦ ἡμικυκλίου τὸ αὐτό, ὃ καὶ τοῦ κύκλου ἐστίν.
-ημικυκλιο ειναι το σχημα που περιεχεται απο την διαμετρο
και την διαιρουμενη απ'αυτην περιφερεια,
κεντρο του ημικυκλιου ειναι αυτο,που ειναι και του κυκλου
ιθ΄. Σχήματα εὐθύγραμμά ἐστι τὰ ὑπὸ εὐθειῶν περιεχόμενα,
τρίπλευρα μὲν τὰ ὑπὸ τριῶν, τετράπλευρα δὲ τὰ ὑπὸ τεσσάρων,
πολύπλευρα δὲ τὰ ὑπὸ πλειόνων ἢ τεσσάρων εὐθειῶν περιε-
χόμενα.
-ευθυγραμμα σχηματα ειναι αυτα που περιεχονται απο
ευθειες,
τριπλευρα απο τρεις,τετραπλευρα απο τεσσερις,πολυπλευρα
απο περισσοτερες απο τεσσερις ευθειες περιεχομενα
κ΄. Τῶν δὲ τριπλεύρων σχημάτων ἰσόπλευρον μὲν τρίγωνόν
ἐστι τὸ τὰς τρεῖς ἴσας ἔχον πλευράς, ἰσοσκελὲς δὲ τὸ τὰς δύο
μόνας ἴσας ἔχον πλευράς, σκαληνὸν δὲ τὸ τὰς τρεῖς ἀνίσους
ἔχον πλευράς.
-απο τα τριπλευρα σχηματα ισοπλευρο τριγωνο ειναι αυτο
που εχει ισες και τις τρεις πλευρες,
ισοσκελες αυτο που εχει ισες μονο τις δυο πλευρες,
σκαληνο αυτο που εχει ανισες τις τρεις πλευρες
κα΄. Ἔτι δὲ τῶν τριπλεύρων σχημάτων ὀρθογώνιον μὲν τρίγωνόν
ἐστι τὸ ἔχον ὀρθὴν γωνίαν, ἀμβλυγώνιον δὲ τὸ ἔχον ἀμβλεῖαν γω-
νίαν, ὀξυγώνιον δὲ τὸ τὰς τρεῖς ὀξείας ἔχον γωνίας.
-ακομη απο τα τριπλευρα σχηματα ορθογωνιο τριγωνο ειναι αυτο
που εχει ορθη γωνια,
αμβλυγωνιο αυτο που εχει αμβλεια γωνια
οξυγωνιο αυτο που εχεις οξειες τις τρεις γωνιες
κβ΄. Τῶν δὲ τετραπλεύρων σχημάτων τετράγωνον μέν ἐστιν,
ὃ ἰσόπλευρόν τέ ἐστι καὶ ὀρθογώνιον, ἑτερόμηκες δέ, ὃ ὀρθογώνιον
μέν, οὐκ ἰσόπλευρον δέ, ῥόμβος δέ, ὃ ἰσόπλευρον μέν, οὐκ ὀρθογώ-
νιον δέ, ῥομβοειδὲς δὲ τὸ τὰς ἀπεναντίον πλευράς τε καὶ γωνίας ἴσας
ἀλλήλαις ἔχον, ὃ οὔτε ἰσόπλευρόν ἐστιν οὔτε ὀρθογώνιον: τὰ δὲ
παρὰ ταῦτα τετράπλευρα τραπέζια καλείσθω.
-απο τα τετραπλευρα σχηματα τετραγωνο ειναι αυτο που ειναι
ισοπλευρο και ορθογωνιο,
ετερομηκες,ορθογωνιο,οχι ισοπλευρο,
ρομβος,ισοπλευρο,οχι ορθογωνιο,
ρομβοειδες αυτο που εχει τις απεναντι πλευρες και γωνιες ισες,που
δεν ειναι ουτε ισοπλευρο ουτε ορθογωνιο,
τα δε αλλα απ'αυτα τετραπλευρα,τραπεζια ας ονομασθουν
κγ΄. Παράλληλοί εἰσιν εὐθεῖαι, αἵτινες ἐν τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ οὖσαι
καὶ ἐκβαλλόμεναι εἰς ἄπειρον ἐφ' ἑκάτερα τὰ μέρη ἐπὶ μηδέτερα
συμπίπτουσιν ἀλλήλαις.
-παραλληλες ειναι οι ευθειες,εκεινες που βρισκονται στο ιδιο επι-
πεδο και οταν προεκταθουν στο απειρο και απ'τα δυο τους μερη
καμια δεν συνανταει την αλλη
Αἰτήματα ε΄.
α΄. Ἠιτήσθω ἀπὸ παντὸς σημείου ἐπὶ πᾶν σημεῖον εὐθεῖαν γραμμὴν
ἀγαγεῖν.
-να ζητηται απο καθε σημειο σε καθε σημειο να τραβιεται ευθεια
γραμμη
β΄. Καὶ πεπερασμένην εὐθεῖαν κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπ' εὐθείας ἐκβαλεῖν.
-και πεπερασμενη ευθεια κατα συνεχη τροπο να προεκτεινεται σ'ευθεια
γ΄. Καὶ παντὶ κέντρῳ καὶ διαστήματι κύκλον γράφεσθαι.
-και απο καθε κεντρο και μηκος να σχεδιαζεται κυκλος
δ΄. Καὶ πάσας τὰς ὀρθὰς γωνίας ἴσας ἀλλήλαις εἶναι.
-και ολες οι ορθες γωνιες μεταξυ τους ισες ειναι
ε΄. Καὶ ἐὰν εἰς δύο εὐθείας εὐθεῖα ἐμπίπτουσα τὰς ἐντὸς καὶ ἐπὶ τὰ
αὐτὰ μέρη γωνίας δύο ὀρθῶν ἐλάσσονας ποιῇ, ἐκβαλλομένας τὰς
δύο εὐθείας ἐπ' ἄπειρον συμπίπτειν, ἐφ' ἃ μέρη εἰσὶν αἱ τῶν δύο
ὀρθῶν ἐλάσσονες.
-και αν σε δυο ευθειες η ευθεια που τις τεμνει τις εντος και επι
τα αυτα μερη γωνιες μικροτερες απο δυο ορθες κανει,προεκτει-
νομενες οι δυο ευθειες στο απειρο συναντιονται,προς το μερος
που ειναι οι δυο γωνιες οι μικροτερες απο τις δυο ορθες
Κοιναί Ἒνοιαι θ΄.
α΄. Τὰ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα.
-αυτα που ειναι ισα με το ιδιο και το ενα με το αλλο ειναι ισα
β΄. Καὶ ἐὰν ἴσοις ἴσα προστεθῇ, τὰ ὅλα ἐστὶν ἴσα.
-και αν σε ισα ισα προστεθουν τα αθροισματα ισα ειναι
γ΄. Καὶ ἐὰν ἀπὸ ἴσων ἴσα ἀφαιρεθῇ, τὰ καταλειπόμενά ἐστιν ἴσα.
-και αν απο ισα ισα αφαιρεθουν ,τα υπολοιπα ισα εινα
δ΄. Καὶ ἐὰν ἀνίσοις ἴσα προστεθῇ, τὰ ὅλα ἐστὶν ἄνισα.
-και αν σε ανισα ισα προστεθουν,τα αθροισματα ειναι ανισα
ε΄. Καὶ τὰ τοῦ αὐτοῦ διπλάσια ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και τα διπλασια του ιδιου ισα το ενα με το αλλο ειναι
ϛ΄. Καὶ τὰ τοῦ αὐτοῦ ἡμίση ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και τα μισα του ιδιου ισα το ενα με το αλλο ειναι
ζ΄. Καὶ τὰ ἐφαρμόζοντα ἐπ' ἄλληλα ἴσα ἀλλήλοις ἐστίν.
-και αυτα που εφαρμοζουν το ενα με το αλλο ισα το ενα με
το αλλο ειναι
η΄. Καὶ τὸ ὅλον τοῦ μέρους μεῖζον [ἐστιν].
-και το ολο απο το μερος ειναι μεγαλυτερο
θ΄. Καὶ δύο εὐθεῖαι χωρίον οὐ περιέχουσιν.
-και δυο ευθειες δεν περιεχουν χωρο
.
.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ητανε τα πολυ παλια χρονια,που οι ανθρωποι ηταν απλοι
κι αθωοι και πιστευαν στα θαυμαστα,και τα πουλια μιλου-
σαν κι ελεγαν ,και τα ζωα μιλουσαν μ'ανθρωπινη φωνη
και τα δεντρα αισθανονταν κι ολα ειχαν φωνη και γνωμη,
τοτε ητανε εκεινος ο ανθρωπος απο φτωχους γονεις και
σαν μεγαλωσε κι εφτασε στα εισοσι χρονια του τους ειπε
πως θελει να φυγει να γυρισει τον κοσμο κι αν με το καλο
κανει στα ξενα περιουσια να γυρισει να τους κοιταξει στα
γεραματα τους,
ετσι εγινε,με την ευχη τους εφυγε στα ξενα τ'αποξενα και
μακρυνα,κι εκει γνωρισε πολλους ανθρωπους,πλουσιους
και φτωχους,κι εναν ανθρωπο πολυ σοφο κι εκεινος τον
συμπαθησε και τον επαιρνε μαζυ του στις περιοδειες του,
γνωριζε καθε πραγμα στη γη και καθε πραγμα στον ουρανο,
κι ολα τα εξηγουσε στους ανθρωπους να ωφελεσουν,
και καποτε βρεθηκαν σε τοπο ,που τον κυβερνουσαν ανθρω-
ποι κακοι,και δυναστευαν τον κοσμο,κι αυτος ο σοφος τους
καταγγειλε,δεν τους φοβηθηκε,βγηκε μπροστα τους και τους
κατηγορισε:ειστε κλεφτες,ειστε εγωιστες,ειστε απληστοι,ειστε
αγριωτεροι κι απ'τα πιο αγρια ζωα,ειστε αχορταγοι και θα
τιμωρηθειτε,κι εκεινοι εξαγριωθηκαν ,εκαναν συμβουλιο
και κρυφα συμφωνησαν να τον διαβαλουν στο λαο,ειπαν
πως εκλεψε το χρυσο ποτηρι απο το ναο,εψαξαν και το
βρηκαν μεσα στα πραγματα του,που το'χαν κρυψει εκεινοι,
και τον δικασαν τον αθωο σε θανατο,τον εσυραν στην πιο
ψηλη κορφη του πιο ψηλου βουνου κι απο εκει ψηλα τον
πεταξαν στο γκρεμο κατω πανω στα βραχια,και τσακιστηκε
το κορμι του,εσπασαν τα κοκκαλα,κι ετσι τελειωσε τις μερες
του εκεινος ο αγιος ανθρωπος,
λυπηθηκε πολυ τον χαμο του και ζητησε την δικαια τιμω-
ρια τους
γρηγορα επεσε στους αδικους ανθρωπους το κακο,λιμος
και διψα,κι ενας-ενας χανονταν κι ερημωνε ο τοπος,
τοτε εφυγε απο εκεινον τον καταραμενο τοπο,βαδισε μερες
και νυχτες κι εφτασε σε ηρεμο τοπο,ειχε ελιες και περιβολια,
ειχε πουλια κι αηδονια που κελαηδουσαν,ητανε και κοντα
στη θαλασσα,
εργατικος και τιμιος οπως ηταν επιασε δουλεια στα χωραφια
ενος νοικοκυρη,δουλεψε τρεις χρονους,κι εκεινος ο αφεντης
τοσο πολυ τον συμπαθησε,που τον προξενεψε με τη θυγατερα
του,που'τανε ασπρη σαν το γαλα και χρυση σαν τον ηλιο,αλλη
απ'αυτη δεν ειχε,και τον εμπασε σπιτι του,για γαμπρο και για
παιδι του,
κι ηρθανε στον κοσμο απ 'το ζευγαρι τρια παιδια,δυο αρσενικα
και στην ακρη κορη,σαν αστρα σαν λουλουδια,
και τοτε θυμηθηκε τους γερους του,κι ειπε να παει να τους
δει και να τους φερει,
κι ετσι εγινε,με δωρα τον στειλανε,και τους βρηκε να στεκουν
μεσα στον κηπο κοντα στο πηγαδι,η μανα κι ο πατερας,
κι εκεινοι τον γνωρισαν,τον σφιχταγκαλιασαν,τους σφιχταγκα-
λιασε κι εκλαψαν απ¨τη χαρα τους,κι αφου ησυχασαν τους ειπε
που πηγε και τι εκανε και που βρεθηκε,
και την αλλη μερα με το γλυκοξημερωμα κινησαν οι τεσσερις τους
για τα μερη της νυφης,
κι εκει τους καλοδεχτηκαν ,κι εζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα.
.
.
.
woman,Agrinio-γυναικα,Αγρινιο-from photos of women-χ.ν.κουβελης
.
.
γυναικα-woman-donna-Frau-mujer-femme-bean-mulier-mulher-женщина-
女人-kobieta-kadın-žena-女性-امرأة-אישה-emakumea-kvinna-kvinne-
nainen-жанчына-nő-vrouw-dona-kona-femeie-жена-mara-
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
υρισε στο σπιτι μετα της 5 η ωρα το απογευμα,κατακοπη,
απο το πρωι που πηγε στο σουπερ μαρκετ για δουλεια ορθο-
στασια,την πονουσαν πολυ τα ποδια,το παιδι το κρατουσε η
μανα της στο σπιτι της απο χθες,θα πηγαινε αργοτερα να το
δει,το Σαββατοκυριακο θα το εφερνε να μεινει στο σπιτι το
διημερο,σημερα ηταν Δευτερα,5 μερες ακομα ως το Σαββατο,
εβγαλε τα παπουτσια,μπηκε στο μπανιο,εκανε εναζε στο ντους
να χαλαρωσει,βγηκε απ'το μπανιο,ανοιξε το ψυγειο ειχε γαλα,
γεμισε ενα ποτηρι να το πιει,δεν ειχε ορεξει για περισσοτερο
φαγητο,θα ετρωγε αργοτερα το βραδυ στη μανα της,πηγε στο
σαλονι και ξαπλωσε στον καναπε,ανοιξε την τηλεοραση,μετα
απο λιγο την εκλεισε,χτυπησε το κινητο τηλεφωνο,ηταν πανω
το τραπεζακι μπροστα,το πηρε,ειδε τον αριθμο δεν ηταν της
μανας της,δεν απαντησε,το αφησε,σταματησε να χτυπαει,ξαπλω-
σε στον καναπε,εκεινο ξαναχτυπησε,δεν το σηκωσε,ουτε το απε-
νεργοποιησε,καποια στιγμη θα'παιρνε η μανα της,σκεφτηκε τη
δουλεια στο σουπερ μαρκετ και ποσο την κουραζει,ουτε τα
χρηματα που της δινουν ειναι πολλα,κι εχει και συνεχη ελεγχο,
πολλες φορες ειναι ενοχλητικος,σημερα για τριτη συνεχη φο-
ρα της ζητησε ο διευθυντης να παει στο γραφειο του,περασε
απο διπλα της και της το ειπε με πολυ χαμηλη ψωνη να μην
ακουσθει.,μετα απο λιγο πηγε, παλι τα ιδια οπως χθες και προ-
χθες,σημερα της τα'ριξε πολυ ανοιχτα,πως οτι θελει απ'αυτον θα
το εχει,κανεις δεν θα την ενοχλει πια,θα κανονισει να'χει ελευθερο
ωραριο,και θα της γινει και καλη αυξηση στις αποδοχες της,εκεινη
ειχε αναγκη τη δουλεια,οχι τοσο γι'αυτη την ιδια,αλλα κυριως για
το παιδι,μεσα της ηθελε να αντιδρασει,να φωναξει,να ουρλιαξει,
αλλα δεν μιλησε,ακινητοποιηθηκε,εκεινος την πλησιασε στη καρε-
κλα που καθονταν,την επιασε και τη σηκωσε ορθια και την αγκαλια-
σε σφιχτα,την φιλησε στο στομα,της αρπαξε τα βυζια και της τα χαι-
δεψε,της δαγκωσε το λαιμο,εγινε πιο τολμηρος ,εβαλε το χερι του
κατω απ'τη φουστα της,εκεινη ουτε τωρα αντεδρασε,χτυπησε η
πορτα στο γραφειο του,επεμενε το χτυπημα,''σε ειδε κανενας να
ερχεσαι εδω;'',τη ρωτησε με παρα πολυ χαμηλη φωνη,''οχι,δεν ξε-
ρω'',απαντησε εκεινη,''πηγαινε στο πισω γραφειο να κρυφτεις της
ειπε,κι εκεινος απομακρυνθηκε απο κοντα της και πηγε αι καθισε
στο γραφειο του,εκεινη κρυφτηκε, ''Εμπρος'',φωναξε,δεν μπηκε
κανενας,ειχε φυγει ο ανθρωπος,τη φωναξε,εμφανισθηκε,''προσεξε
μη σε δει κανενας,τωρα που θα φυγεις'',της ειπε,''κι οτι σου ειπα
ολα ισχυουν'',βγηκε απ'το γραφειο του διευθυντη,η καρδια της
χτυπουσε,ενιωθε ζαλισμενη,ευτυχως δεν την ειδε κανεις,ολη την υπο-
λοιπη ωρα στη δουλεια αισθανονταν αρρωστη,την πονουσε φοβερα
το κεφαλι,πηγε στη τουαλετα και ξεσπασε σε κλαματα,με πολυ κοπο
συνεχισε στη δουλεια μεχρι της 5 η ωρα,που σχολασε,
''δεν θα πω τιποτα στη μαμα,θα στεναχωρεθει πολυ,θα μου πει να
μην ξαναπαω στη δουλεια,μπορει να με κατηγορησει,γιατι δεν του
το'κοψα απ'την αρχη και του'δωσα θαρρος,πως τα'θελα'', αυτα
σκεφτονταν,η κουραση που ενιωθε ηταν πολυ μεγαλη,το σωμα της
το αισθανονταν βαρυ,σαν ξενο,της ηρθε υπνηλια,τα ματια της εκλεισαν
και κοιμηθηκε στον καναπε,
την ξυπνησε το τηλεφωνο,χτυπουσε επιμονα,απλωσε το χερι και το
πηρε,ηταν η μανα της,''που εισαι;'',της ειπε,''γιατι δεν σηκωνεις το
τηλεφωνο;,ανησυχησα'',''εδω σπιτι ειμαι,γυρισα πολυ κουρασμενη
και κοιμηθηκα βαρια,γι'αυτο δεν τ'ακουσα το τηλεφωνο,θα ετοιμα-
σθω και θα περασω απ'το σπιτι'',της απαντησε,''Να'ρθεις γρηγορα,
να προλαβεις να δεις το παιδι πριν κοιμηθει,νυχτωσε'',
εκλεισε το τηλεφωνο,σκοταδι στο δωματιο,σηκωθηκε κι αναψε
το φως,
στη μανα της επαιξε με το παιδι πολυ ωρα,εφαγαν και οι τρεις μα-
ζι,και πηγε και κοιμηθηκε με το παιδι,ολη τη νυχτα το ειχε κοντα
της αγκαλιασμενο,κι εκεινο κοιμονταν πολυ ησυχο,εκεινη αργησε
να την παρει ο υπνος
.
-
.
.jpg)
.
.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ -ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ-
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
αμυγδαλια-μυγδαλια-αμυγδαλο-μυγδαλο-
αμυγδαλοστασι-μυγδαλοστασι-αμυγδαλατο-
μυγδαλατο-αμυγδαλωτα ματια-στης Κυρας τις
αμυγδαλιες-εδωσε η πεθερα στη νυφη πανερι
και πεταξε ζαχαρομυγδαλα και καρυδια-ετινα-
ξε την ανθισμενη αμυγδαλια με τα χερακια της
κ'εγεμισ' απο ανθη η πλατη η αγκαλια και τα
μαλλακια της--η μυγδαλια μου η τσιγδαλια μου
η μυγδοτσιγδοκοκκαλια μου κανει μυγδαλιδια
τσιγδαλιδια μυγδοτσιγδοκοκκαλιδια-κουραμπιε-
δες με αμυγδαλα-κουφετο,αμυγδαλο με επιστρωση
ζαχαρης λειο με ασπρο χρωμα η ' απαλο ροζ για τους
γαμους και τα βαφτισια-μανα στο περιβολι μας και
στις αμυγδαλιες μας πηγα να μασω μυγδαλα πηγα
να μασω τ'ανθη,κι εκει καθονταν τρεις αητοι
και τρεις καλοι λεβεντες,ενας με μηλο με βαρει
κι αλλος με δαχτυλιδι κι ο τριτος ο καλυτερος
μ'ενα χρυσο γαιτανι,μανα,το μηλο το'φαγα,το
δαχτυλιδι το'χω και'κειο το χρυσογαιτανο τρεις
γυρους στα μαλλια μου-κανε παστελι απο αμυγδα-
λα:διαλυσε ζαχαρι σε χυμο απο λεμονι ανακατεψε
σε σιγανη φωτια,ριξε μεσα ψημενα αμυγδαλα και
παλε ανακατεψε κι υστερα στρωσε το μειγμα ενα
δαχτυλο παχυ και πριν κρυωσει κοψτο σε κομματια-
η Μυγδαλινη-σπαζω μυγδαλα-το τσοφλι του αμυγδα-
λου-η ψιχα του αμυγδαλου-εφαγε τσιγαλα,τσιγαλα λενε
τα πρασινα αμυγδαλα οταν πρωτοβγαινουν που'ναι μα-
λακα ,ξυνιζουν λιγο,εχουν και χνουδι,αν φας βγαζεις λει-
χηνες στα χειλη και στα μαγουλα,εκζεματα-στο κορμο της μυγδαλιας
ητανε κολλημενη η κολλα,τη ξεκολαγαμε,οταν ηταν ξερη τη μασου-
σαμε σαν να ητανε τσιχλα,ειχε γλυκια γευση-η πικραμυγδαλια-
τα πικραμυγδαλα- ανεβαινε ο τιναχτης στη μυγδαλια και μ'ενα
μακρυ ξυλινο λουρο την τιναζε,χτυπουσε τα κλαδια της να σει-
σθουν να πεσουν τα μυγδαλα,κατω ητανε απλωμενο το πανι κι
επεφταν πανω τ'αμυγδαλα,τα μαζευαμε,οσα ειχαν τη φλουδα
τα ξεφλουδιζαμε,επειτα τα λιαζαμε στον ηλιο να ξεραθουν καλα,
μετα τα βαζαμε σε σακια,απο καθε αμυγδαλια τα αμυγδαλα της,
και τ'αποθηκευαμε στο σπιτι μαζι με τα καρυδια και τα αποξηρα-
μενα συκα-ανθιζει ασπρη ασπρη σαν νυφουλα το γεναρη-ανθι-
ζει η τρελλη δεν σκεφτεται χειμωνα και βροχη-ανθισε και παλι
η αμυγδαλια εκει που μου'χες δωσει ορκους και φιλια-κι οι μελισ-
σες τριγυριζαν στην ανθισμενη αμυγδαλια στα λουλουδια της ολη
μερα βουιζαν,ξεχασθηκαν στην τοση ωραιοτητα-οταν προσκα-
λουσαν τη νυφη για επισκεψη της εστελναν μ'ενα μικρο κοριτσι
το πεσκεσι ,ενα πιατο με μυγδαλα και καρυδια-
[ενας μυθος του Αισωπου]
οδοιπορος πολλην οδον ανυων ηυξατο.ων αν ευρη το ημισυ
τω Ερμη αναθησειν.περιτυχων δε πηρα εν η αμυγδαλα τε ην
και φοινικες ταυτην ανειλατο οιομενος αργυριον ειναι.εκτινα-
ξας δε ως ευρετα ενιοντα.ταυτα καταφαγων και λαβων των
τε αμυγδαλων τα κελυφη και των φοινικων τα οστα ταυτα
επι τινος βωμου εθηκεν ειπων.''απεχεις,ω Ερμη,την ευχην.
και γαρ τα εντος,ων ευρον,και τα εκτος προς σε διανεμημαι''
προς ανδρα φιλαργυρον δια πλεονεξιαν και θεους κατασο-
φιζομενον ο λογος ευκαιρος.
.
[μεταφραση -χ.ν.κουβελης]
ενας πεζοπορος βαδιζε σε μακρυ δρομο κι ευχηθηκε,απ'αυτα
που θα βρει τα μισα θα τα καταθεσει στον Ερμη,κι ετυχε να
βρει σακκο που μεσα ειχε αμυγδαλα και χουρμαδες,τον σηκωσε
νομιζοντας πως ειχε λεφτα,τον αδειασε,μολις την βρηκε,απ'αυ-
τα που ειχε μεσα,αφου τα εφαγε ολα πηρε τα τσοφλια απο τα
αμυγδαλα και τα κουκουτσια απο τους χουρμαδες και αυτα πα-
νω σ'ενα βωμο τα'βαλε κι ειπε:¨''την εχεις πληρωμενη,Ερμη,την
ευχη,και τα μεσα και τα εξω απ'αυτα που βρηκα με σενα τα'χω
μοιρασμενα ''
ο λογος ταιριαζει για φιλαργυρο ανθρωπο που για τη
πλεονεξια του σοφιζεται να ξεγελασει και τους θεους
.
[ενας μυθος]
τα παλια χρονια,που ηταν οι αρχαιοι οι Ελληνες,στη Θρακη
ηταν ενας βασιλιας κι ειχε μια κορη πολυ ομορφη,που την
ελεγαν Φυλλις,τοτε στη πρωτευουσα αραξε στο λιμανι το κα-
ραβι του Δημοφωντα,απο την Αθηνα,γιος του Θησεα,μαζι
με τους συντροφους του γυριζε απο την Τροια,οταν επεσε
και καηκε η πολη,τους πηρε στο παλατι του ο βασιλιας να
τους φιλοξενησει,οπως ηταν συνηθεια τους ξενους να παιρ-
νουν,κι εκει ,η Φυλλις κι ο Δημοφωντας ,ειδαν ο ενας τον αλ-
λον κι αγαπηθηκαν βαθεια,κι ηταν γρηγορα να γινουν οι γαμοι
κι οι χαρες του ζευγαριου,και τοτε ο Δημοφωντας θυμηθηκε τη
πατριδα και τους δικους του,κι ειπε πρωτα γοργα να παει να
τους δει κι επειτα γοργα να γυρισει και να γινουν οι γαμοι,ετσι
αποφασιστηκε,εφυγε ο Δημοφωντας κι εμεινε η Φυλλις να τον
περιμενει,και περνουν οι μερες κι οι βδομαδες και οι μηνοι απα-
νωτοι κι ο Δημοφωντας δεν γυριζε πισω,αποξεχασθηκε στη πα-
τριδα και τους δικους του και λησμονησε,κι απομεινε η Φυλλις
μοναχη,και τοσο πολυ πονεσε η απαρνημενη που ζητησε να πε-
θανει,και οι θεοι,π'ολα τα βλεπουν και τ'ακουν,την λυπηθηκαν
και την εκαναν δεντρο ,ξερο κι αφυλλο να στεκει στον ερημο
καμπο,
ηρθε ο καιρος και γυρισε ο Δημοφωντας και δεν τη βρηκε
τη Φυλλις κι ενιωσε πονο βαρυ κι απελπισια μεγαλη και σαν
ειδε το ξερο δεντρο το σιμωσε ,τ'αγκαλιασε το κορμο κι εκλαι-
γε με μαυρο δακρυ για το χαμο της αγαπημενης,μετανοιωμε-
νος,και τοτε εκεινο το ξερο δεντρο ανθισε κι επεσαν πανω του
τ'ανθη να τον σκεπασουν ,πως η αγαπη ποτε δεν καταλυεται,
λενε πως το δεντρο εκεινο που πρωτα ανθισε πριν βγαλει φυλ-
λα ειναι η αμυγδαλια.
.
.
.
Ελενη,27 ετων-χ.ν.κουβελης
.
.
-το ειναι [τι ειναι,πως συμπεριφερεται,πως λειτουργει,πως
αντιδρα]-
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
WOMAN ON PHONING
.
Eleni on phone,11 in the evening
[hearing]
No,I want...
[hearing]
What is this meaning?I haven't the slightest idea what is it?
Truely.Yes,I know it.
[hearing]
How did you learn it?.Please,
Tell me.
[hearing]
I believe,that's unright.
[hearing]
Yes,I have met him yesterday in the evening in a party with
friends
[hearing]
Yes,he is here for business.
[hearing]
No.No.I don't know.
[hearing]
Please,listen a moment
[hearing]
Please,listen
[hearing,silence]
Not,at all
[hearing]
What do you mean?It is not reasonable.I don't know,how can
you deduce it?
[hearing]
What?How can that be.A moment,please,don't close
[hearing]
Please,don't close.
No...No.No...
[pnoning is ended]
No....No.No
.
.
.
ο Αγιος Μαμας-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ,ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΒΟΣΚΩΝ
.
ο αγιος Μαμας φανερωθηκε στον υπνο ενος ποιμενα στο
ονειρο του κι οταν ξυπνησε ο αγαθος τσοπανος το ειπε στους
σλλους,
πως γεννηθηκε μεσα στη φυλακη μακρια στη Παφλαγονια
της Μικρας Ασιας,η μανα κι ο πατερας του ηταν στο δεσμω-
τηριο κι απο τις μεγαλες κακουχιες και τα πολλα βασανιστηρια
δεν κρατησαν πεθαναν και μια καλη γυναικα τον πηρε σπιτι
της τον αναθρεψε καλα και τον μεγαλωσε,την φωναζε μαμα,
κι απο κει πηρε αυτο το ονομα,Μαμας,ηταν δικαιος ανθρωπος
και παλευε για το καλο,τοτε οι ισχυροι δυσαρεστηθηκαν και τον
συνελαβαν,του κρεμασαν ενα βαρυ σιδερενιο ραβδι στο λαιμο και
τον πεταξαν στα νερα του ποντου να πνιγει,και δεν πνιγηκε,τοτε τον
πεταξαν μεσα σ'αναμενο καμινι στη φωτια να καει,και δεν καηκε,
και τοτε,τριτη φορα,τον πεταξαν μεσ'την αγρια ερημια στ'αγρια θηρια
να τον φανε,και δεν τον εφαγαν,κι ενα λιονταρι καθισε ηρεμο κι ανε-
βηκε στη ραχη πανω του και διεφυγε,στο τελος οι διωκτες του τρυ-
πησαν περα για περα το κορμι με αιχμηρη τριαινα και τον θανατω-
σαν,
ετσι ειπε και συμφωνησαν καθε χρονο αυτη τη μερα να σφαζουν
στη μνημη του σφαγια
[-τον αγιο Μαμα τον τιμουν στην Ελλαδα και στη Κυπρο,κι αλλου,στον
Λιβανο,στην Ιταλια,στην Ισπανια.Και μαλιστα στην Ισπανια το γηπεδο
της ποδοσφαιρικης ομαδας Ατλετικο Μπιλμπαο ονομαζεται San Mames
και βρισκεται κοντα στην εκκλησια του.Τους παιχτες της ομαδας τους
φωναζουν τα λιονταρια,les leones, στη μνημη του.
-τα απελατικια,οι ραβδοι που κρατουσαν οι απελατες, οι πολεμιστες
φρουροι του Βυζαντιου ειχαν πανω τους την εικονα του ]
.
.
.
η Ελλη ,29 ετων,στο δωματιο στο σπιτι-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ
[Καποια ιεροδουλη θυμαται απο τη ζωη της]
.
[με δεχτηκε στο σπιτι της]αρχισε να μιλαει
''δεν ειναι ευκολο καποιος να σου πει τη ζωη του,πως ν'αρχισει,
απο που,καοι τι,απο τα παιδικα χρονια η' αργοτερα,τοσα εγιναν,
που να τα θυμασαι,κι ουτε τα περιμενες,επειτα αν τα θυμασαι δεν
ξερεις αν ειναι αληθεια αυτα που θυμασαι,αν εγιναν ετσι η' αλλιω-
τικα,και παρα πολλα ξεχασθηκαν,η' γιατι ηταν ασημαντα,η' γιατι
διαλεγεις να τα διαγραψεις,σαν ποτε να μην εγιναν,καταλαβαινεις,
κι υστερα δεν εχεις σχεδιασει καποτε να τα θυμηθεις για καποιο
σκοπο,και να τα γραφεις τακτικα,καπου να τα σημειωνεις,να κρα-
τας,και πως να τα γραψεις αν δεν ξερεις να γραφεις,δεν εχεις σπου-
δασει,ειναι πολυ δυσκολο,δεν συμφωνεις;μου φαινεται πως αυτο
που γραφεις δεν ειναι ακριβως αυτο που εγινε,που εζησες,η γλωσ-
σα το παραμορφωνει,το κανει αλλο,γιατι μπαινουν μεσα κι αλλα
πραγματα,να φανερωσεις οσα σε συμφερειξερεις,τ'αλλα να τα κρυ-
ψεις,να γινεις αρεστος σ'αυτοους που θα τα διαβασουν η' θα τ'α-
κουσουν, εκεινα που περασαν τα βλεπεις τωρα διαφορετικα,αυτα
που σε πονεσαν,γιατρευτηκαν δεν σ'αγγιζουν πια με τον ιδιο τρο-
πο που σ'αγγιξαν παλια,ανθρωποι που γνωρισες και καταστασεις
που περασες σου φαινονται ξενα απο σενα,σαν να μην ηταν ποτε,
η' μπορει και να μεγαλωσαν και να τα περνας για σπουδαια,δεν ει-
ναι ευκολο καθολου να θυμηθεις,ειναι πολυ δυσκολο,αυτα που θυ-
μηθηκες,να τα πεις σε καποιον,δεν ξερεις τι συμβαινει,αν σωστα
θυμασαι και με σειρα,γιατι αλλα μπορει να τα βαλεις αλλου,να τα
μπερδευεις,κι υστερα δεν θυμασαι ουτε ημερομηνιες,ουτε τοπο-
θεσιες,ουτε και τα ονοματα,εδω χθεσινα και δεν τα θυμασαι,πως
να θυμηθεις και να πεις τα περασμενα,[αναβει τσιγαρο],ας ειναι,
[σιωπη]
μικρη,πολυ μικρη,στα δεκαξι ημουνα δεν ημουνα,ηρθα στην
Αθηνα να μεινω και να δουλεψω,ημουνα η μεγαλυτερη απ'τ'α-
δερφια μου,τρια αλλα κοριτσια,ειχα κατι θειους απο τη μανα μου,
στην αρχη,κανα χρονο,εμενα σπιτι τους,με φιλοξενουσαν,επιασα
δουλεια σε εργοστασιο,ηλεκτρικα ειδη εκανε,στο Μοσχατο,εκει
γνωρισα ενα παιδι,τα φκιαξαμε,δυο χρονια με περναγε,απο δω Αθη-
ναιος ητανε,στα Κατω Πετραλωνα εμενε με τους δικους του,εμα-
θα για το δεσμο μας,δεν με ηθελαν,ημουνα φτωχη και μικρη,το ιδιο
δεν θελανε και οι θειοι μου,κακο ,φασαρια,αποφασισαμε να νοικια-
σουμε ενα σπιτι να μεινουμε οι δυο μας,βρηκαμε ενα στον Ταυρο,
τοτε η περιοχη ηταν γεματη με παλια σπιτια,τα περνουσαμε
καλα,συνενοουμασταν,κανενα προβλημα,κομμενες ομως οι σχεσεις
με τους συγγενεις,τους δικους του και τους δικους μου,αλλα δεν
μας ενοιαζε,περασε ο καιρος,ενας χρος περιπου,ηρθε να παει φαντα-
ρος,μου εστελνε καθε μερα γραμματα,σε καποια αδεια,που ηρθε,
του ειπα,σε γραμμα δεν του το'γραψα, πως μαλλον ημουνα εγκυος,
δεν μου'πε κουβεντα,τιποτα,καμια λεξη,μου φανηκε πως στεναχωρε-
θηκε,ξαναπηγε στο στρατο,τωρα αργουσε να μου γραφει,και στα
γραμματα λιγα εγραφε,για το στρατο,τα συνειθισμενα,και σ'ενα γραμ-
μα μου γραψε να παω να το ριξω το παιδι,εγω του'γραψα πως δεν
ποτε θα το κανω αυτο,αρνιομουνα,μου εστειλε αλλο γραμμα και
μ'εβριζε,με βαριες κουβεντες,πως θελω να τον μπλεξω,και πως γι'αυ-
το δεν θελει να με ξαναδει ποτε πια,πως χωρισαμε,τελος,και να το
παρω αποφαση,και τα πραγματα του θα στειλει να τα παρουν απ'το
σπιτι,να μην τον λογαριαζω πια στη ζωη μου,,ετσι εγινε,αδειασε το
σπιτι απο τα πραγματα του,κι απο κεινον,εγω στεναχωρηθηκα πολυ,
εκλαιγα συνεχεια,δεν ετρωγα,δεν κοιμομουνα τα βραδυα,ειχα αδυ-
νατισει,και μια μερα στο εργοστασιο ενιωσα μεγαλη ζαλη ,επεσα
κατω και λιποθυμησα,οταν συνηλθα ημουν στο νοσοκομειο,κοντα
μου ηταν μια φιλη μου απο το εργοστασιο,ρωτησα για το παιδι,στην
αρχη δεν ηθελε να μου'πει,αποφευγε,εγω επεμενα,τοτε μου'πε πως
αποβαλα,ενιωσα το δωματιο να γυριζει ,σαν τα τα'χασα ολα,εκλαψα,
ουρλιαξα,μετα απο μερικες μερες βγηκα απ'το νοσοκομειο,δεν πηγαινα
στο εργοστασιο για δουλεια,ερχονταν στο σπιτι η φιλη μου,μετα που
σχολουσε,και με φροντιζε,μου'φερνε φαγητο,φρουτα,να δυναμωσω,
συνηλθα,το πηρα πανω μου,ομως στο εργοστασιο δεν ηθελα να ξανα-
παω πια,ειχα αλλαξει μεσα μου,ενας αλλος ανθρωπος,η φιλη μου εν
τω μεταξυ παντρευτηκε και χαθηκαμε,σχεση δεν ηθελα να κανω,ειχα
κανει οικονομιες και περνουσα μ'αυτες,μια μερα ξυπνησα και μετα
απο πολυ καιρο ενιωθα πολυ ηρεμη,δεν ξερω πως τ'αποφασισα,πηρα
τον ηλεκτρικο κι ανεβηκα στην Ομονοια εκει κοντα στην Ζηνωνος
σ'ενα σπιτι,δεν ντραπηκα καθολου,βρηκα τη γυναικα που το ειχε,της
ειπα,χωρις καθυστερηση,πως θελω να δουλεψω στο σπιτι,με κοιταξε,
της αρεσα,ημουνα πολυ ομορφη,μου ειπε αν το σκεφτηκα καλα,κι
αν ξανα'χω δουλεψει σε σπιτι,ειπε πως δεν ηθελε μπλεξιματα,της ειπα
πως δεν υπαρχει κανενα προβλημα,επειτα δεν ημουν πια ανηλικη,κανο-
νιζα εγω τον ευατο μου και πως θα ζω,μου ειπε πως εγω αποφασιζω,
η δουλεια ειναι αυτη,ωραριο,πελατες,τοσο η πληρωμη τοσο το ποσο-
στο,συμφωνησαμε,την αλλη μερα με πηρε και πηγαμε να περασω
απο γιατρους,ημουνα καθαρη,υγιης,και με δηλωσε στην αστυνομια,
πηρα το χαρτι,μου πηρε και ρουχα και καθισα σ'αυτο το σπιτι ενα εξα-
μηνο,ηταν κι αλλες κοπελες εκειε,πειτα εφυγα,ν'αλλαξω, και πηγα σ'αλλο
σπιτι,γυρισα πολλα σπιτια,τωρα ειμαι,εφτασα,στα εικοσιενια,[σιωπη],
εικοσιενια χρονων[σιωπη],τωρα πρεπει να διακοψουμε τη κουβεντα,
[χαμογελαει]να ετοιμαστω,πρεπει να φυγω να παω στη δουλεια,αυριο
τα ξαναλεμε,θα συνεχισουμε,
[την χαιρετησα κι εφυγα,εξω ειχε αρχισει να νυχτωνει]
.
.
.
η Βασιλικη,24 ετων,ανεργη,στην Ελλαδα,2012-χ.ν.κουβελης
.
.
Οταν η μελισσα τσιμπισει τον σερσουλα
τοτε θ'αλλαξει ο ντουνιας,ο κοσμος,
ελεγε ο παπουλακης μου
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
-τι να γραψω που να περιεχει εναν ανθρωπο,να τον
περιγραφει οπως περιγραφεις ενα πρωινο κοντα
στη θαλασσα,η' οπως ενα κηπο μ'ολα τα δεντρα του
κι ολα τα λουλουδια του.Να περιεχει οτι ειναι ,οσα
επιθυμει,κι οτι σκεφτεται.
-αυτες τις μερες εβρεχε συνεχεια.Η βροχη ξεκινησε
απο πολυ μακρια κι ηρθε.Μονο εγω ηξερα το νοημα
της
-Εικονα μεσα στο σπιτι.Νυχτα.Πανσεληνος.Η γυναικα
ξαπλωμενη στο κρεβατι κοιμονταν.Παντα κοιμονταν
νωρις.Ζεστη νυχτα.Καλοκαιρι.Τα δυο παραθυρα νοτια
ανοιχτα.Η ωμοπλατη στο φως.Λευκη.Η αναπνοη του υπνου
της ακουγονταν απαλη και ησυχη.
-Πριν ξημερωσει πηρα το δρομο πλαι στη θαλασσα.Ηχοι
απο τα κυματα.Και χρωματα που αλλαζαν.Λιγο μετα την
ανατολη του ηλιου επεστρεψα σπιτι.
-Να μιλας απλα,οχι με συμβολα και ιδεες.Να μην εξαπατας.
-''Σου μιλω για τα κοχυλια''.
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
-Ακους το λαλημα ενος πουλιου.Και ποτε δεν το ξεχνας.Γιατι;
-Τα λογια,οι λεξεις,να βρισκουν τα σωματα.
-Δεν ξερω ολες τις ιστοριες του κοσμου.Ειναι παραξενος
ο κοσμος .
-τη νυχτα περπατησα στο κηπο,παντου πυγολαμπιδες.Συνεχως
κινουμενα φωτακια.Ψυχουλες.
-Εναν ανθρωπο τον θυμασαι απο το χαμογελο του,η' απο τη
λυπη του η' απο το πως κουνουσε τα χερια του καθως μιλουσε,
κι απο τη σιωπη του, η' πως προφερε τη λεξη ''ανθρωπος'',η'
''ευτυχια'',η' την εκφραση ''τι κανεις;''
-Σημερα φυσαει.Σιγα σιγα τα συννεφα εκρυψαν τον ηλιο.
-ποση αρμυρα ,ποσο αλατι,ετριψε τις πετρες κι εδωσε αυτα τα
σχηματα στα βοτσαλα,ολοστρογγυλα,λεια;Ποσοι αιωνες εργαστη-
καν γι' αυτο;Και μεις σπαταλαμε το χρονο σε ανοησιες.
-Χτυπησε το τηλεφωνο.Τιποτα σημαντικο.
-Τα ονειρα που βλεπουμε,τα σκεφτομαστε;
-η ριζα του φυτου εχει το νου της στα φυλλα ,και το αντιστροφο,
τα φυλλα εχουν το νου τους στη ριζα
-περιμενεις μια λεξη και δεν την ακους.
-απεναντι οι λοφοι ειναι γεματοι απο σχιναρια κι αγριελιες.Να και
κατι που ξεφυγε απο την επεμβαση του ανθρωπου.
Μια εικονα:Η Μονα Λιζα ντι Τζοκοντα κραταει στα χερια της ενα
μωρο.Ετσι εξηγειται το χαμογελο της.
-Ακουγα τα τριζονια .τρι τρι τρι.Τριπουσαν υπομονετικα τη νυχτα.
.
.
.
Ελληνικο μπουζουκι Greek bouzouki-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
Αγαπω το μπουζουκι γιατι ο ηχος του ειναι ο χτυπος της καρδιας
τικ τακ τακ και ουτω καθεξης ,και τα λοιπα ρεστα ντραγκα ντρουγκα
στο κενον της κενωνιας ,αλαα,
που θα'λεγε κι ο μεγαλος Γιωργος Ζαμπετας
.
.
.
ελληνικος καφες greek cofee -χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
.
πηγαινει στην Αγορα την ιδια ωρα,στο καφενειο,οπως και στ'αλλα
καφενεια,ητανε κι αλλοι ανθρωποι,αντρες,καθησε στη παρεα στη
θεση του,διπλα στο παραθυρο,ανατολικα,απο κει εβλεπε ολο το χω-
ρο,μπροστα,δεξια κι αριστερα του,παραγγειλε καφε,μετριο,δεν προ-
λαβε να πληρωσει τον κερασαν,σηκωσε το ποτηρι με το νερο ειπε
''υγεια'',πηρε το φλυτζανι το εφερε στα χειλη ,φυσηξε,ηπιε μια γου-
λια καφε,εφρανθηκε,επιασαν κουβεντα,συζητουσαν,σαν τις φουσκα-
λες στο φλυτζανι του καφε εσκαγαν τα λογια τους,οπως αυτες διαφο-
ρετικα στο σχημα και στο περιεχομενο,πολλα ειχανε να πουνε για τους
εαυτους τους,για τους αλλους και για ολο τον κοσμο,ωρες,στο ραδιο-
φωνο λαικα,η φωνη του Καζαντζιδη τωρα ακουγονταν,''μια καινουργια
κοινωνια'',ετσι εμεινε,εμειναν.
.
.
.
το γηπεδο της θρυλικης Αστραπης Μαχαιρας,ανατολικα
-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΘΡΥΛΙΚΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
-στη κινηση εκανα γρηγορη κλειστη ντριπλα πανω στον αντιπαλο
αμεσως σουταρα με το αριστερο και βολιδα τιναξε τα διχτια,γκολ-
-ποδοσφαιρο η λατρεια,το κοντρολ της μπαλας,ο ελιγμος η πασα,
η ντριπλα,το σουτ,η ευκαιρια το γκολ,η νικη,
-στο γηπεδο της Αστραπης- δυτικα,στου Δυσσεου,στον οχτο με
καθισματα απο τα πουλμαν,βορεια προς τη Πεταλι,νοτια προς τα
αποδυτηρια,ανατολικα προς το δρομο,γυρω-γυρω οι οπαδοι της
ομαδας μας και της φιλοξενουμενης,οι φωνες,τα επιφωνηματα,-
η μπαλα γυριζει,κυλαει,σηκωνεται,πεφτει,φαλτσαρει,πρεπει με
τεχνη να την κουμανταρεις,με δυναμη και πεισμα να την διεκδι-
κισεις,οπως και καθημερινα τη ζωη,να οργανωσεις το παιχνιδι,
να διασπασεις την αμυνα,να μπεις στα καρε της αντιπαλης ομα-
δας,να πετυχεις γκολ,να μπλοκαρεις την αναπτυξη του παιχνιδιου
της ,να το δυσκολεψεις,να μην απειληθεις σοβαρα,και να κερδισεις
αθλητικα,
ενα παιχνιδι ειναι,σε παθιαζει,σε δονει,σε συναρπαζει,
-σουτ βολε,σουτ με εξωτερικο φαλτσο,σουτ με εσωτερικο φαλτσο,
σουτ με το κουτουπιε,βολιδα,ευθυβολο,πλασαριστο,,κοντινη πασα,
μακρυνη πασα,διαγωνια πασα,ενα-δυο,τριγωνο,ελιγμος,ντριπλα,κεφαλια
κεραυνος,κεφαλια φαλτσαριστη,κεφαλια σκαστη,κεφαλια στη γωνια,
τακλιν,σουτ ψηλοκρεμαστο,σουτ στο δοκαρι,στο οριζοντιο,στο καθετο
δοκαρι,στη ριζα,στη γωνια,σουτ ξυστα αουτ,καλοχτυπημενο κορνερ,
αραουτ,κορνερ,οφ σαιτ,φαουλ,πεναλτι,διχτια,γκολποστ,τερματοφυλακας,
γκολκηπερ,αριστερο ,δεξι μπακ,κεντρικοι αμυντικοι,σεντερ μπακ,,στοπερ,
λιμπερο σεντερ μπακ,χαφ,αμυντικο χαφ,ανασταλτικο χαφ,δεκαρι,δεξι
αριστερο εξτρεμ,σεντερ φορ,σεντρα,καρε,μεγαλη περιοχη,μικρη περιοχη,
διαιτητης,ρεφερυ,λαινσμαν,σφυριγμα,κιτρινη κοκκινη καρτα,αποβολη,
αρχηγος,προπονητης,παιχτες,αποδυτηρια,φανελες ,χρωμα,σημα,
αποκρουση,μπλονζον,εκτιναξη,αναποδο ψαλιδι,τακουνακι,κατευθειαν
χτυπημα φαουλ και γκολ,προβολη και γκολ,μαρκαρω,ξεμαρκαρομαι,
μαν το μαν,σουταρω,πασσαρω,κοντρολαρω,μοιραζω τη μπαλα,
κρεμαω τον τερματοφυλακα με τη μπαλα,στριφογυριζω με τη μπαλα,
ζαλιζω τον αντιπαλο με τη μπαλα,κοντρα,εμμεσο φαουλ,αλλαγη παιχνι-
διου,αλλαγη παιχτη,ντριπλα κλειστη,ντριπλα ανοιχτη,κλεψιμο της μπα-
λας,αμυνα,επιθεση,συστημα παιχνιδιου,σεντρα,κενος χωρος,βολιδα,
κοντρολ με το στηθος,φυλαω παιχτη,ελευθερωνομαι,ντριπλαρω ενα
παιχτη δευτερο παιχτη τριτο παιχτη σουταρω δυνατα στη γωνια,περνα-
ει η μπαλα,φαουλ μπανανα,μπαλια καθετη τρυπα στην αμυνα,εξουδετε-
ρωση,ξεπερνω στη ταχυτηταχερι,ξεφυγε,περασε,ξεγελασε,αδρανησε,
χαμενη ευκαιρια,λαθος μπαλια πασα,καλη πασα,εξυπνη,μεγαλη τεχνικη,
καλος διαχειριστης της μπαλας,τραυματισμος,ελαφρυς σοβαρος,θλαση,
κραμπα,χιαστους,τετρακεφαλο,σπασιμο ποδιου,κλωτσια,σπρωξιμο,
κλαδεμα,αντικανονικο,σφυριγμα,συνθηματα,ιαχες,φωνες,αποδοκι-
μασιες,χειροκροτηματα,εξεδρα,καθισματα,πεταλο,φιλαθλοι,οπαδοι,
σπεσιαλιστας,ταλεντο,μαχητης,παλικαρι,δεξιοτεχνης,ντελικατος,
φαντεζι,μαγος,μπαλαδορος,ντριπλαδορος,κερβερος,φοβερο σπασιμο
της μεσης,ταχυτητα,δυναμη,πεισμα,τεχνη,ψυχη,κοντρολ,μπλοκαρισμα,
ανατροπη,με τα χερια,σκαψιμο της μπαλας,ολε,σκοραρισμα,γκελ,
δοκαρι,ξυστα αουτ,γηπεδο,αποδυτηρια,εισιτηριο,ημιχρονο,45λεπτο,
καθυστερηση,παραταση,διακοπη,αναβολη,τιμωρια,ηττα,νικη,μπαλα,
ποδοσφαιρο,...
-τωρα πηγαινω στο γηπεδο καθημερινα και προπονιεμαι και κανεις
δεν ερχεται να προπονηθει,να παιξει,
περασε κι αλλαξε ο καιρος
.
.
.
η ξενη,βουλγαρα,ενας ανθρωπος στην Ελλαδα ,σημερα,τωρα ειναι-χ.ν.κουβελης
.
.
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο-χ.ν.κουβελης
.
.
35 χρονων,εχει γονεις,μανα και πατερα,εχει παιδι,εχει συγγενεις,
αδερφια και ξαδερφια,εχει φιλους,γελαει,θυμωνει,σκεπτεται,
απελπιζεται,ελπιζει,ξεχναει,συγχωρει,αδικει,υποφερει,κοι-
μαται,ξυπναει,αγαπαει,μισει,επιμενει,εχει
υπομονη,χαιρεται,συμποναει,διαμαρτυρεται,κλαιει,ουρλιαζει,
συζηταει,μεγαλωνει,γερναει,φοβαται,κρυωνει,ζεσταινεται,βηχει,
πειναει,διψαει,ερωτευεται,συμπασχει,ονειρευεται,νοσταλγει,
ποναει,ηρεμει,ανησυχει,συμμετεχει,αδιαφορει,ειναι,υπαρχει,
διαλεγει,επιθυμει,αγκαλιαζει,αγκαλιαζεται,ποθει,ποθιεται,ψωνιζει,
τηλεφωνει,δουλευει,ειναι ανεργη,
οδηγει,ταξιδευει,διαβαζει,βλεπει,ακουει,αισθανεται,ντρεπε-
ται,δηλιαζει,προσπαθει,απογοητευεται,αναπνεει,χασμουριεται,
στενοχωριεται,λυπαται,ενθουσιαζεται,βαφει τα μαλλια της,τα
νυχια της,τα χειλη της,μακιγιαρεται,
κουραζεται,χαμογελαει,περιμενει,ζηλευει,θαυμαζει,απορει,
ξενυχταει,αρρωσταινει,αντιλεγει,συμφωνει,ανηκει,απελευθερωνεται,
ζηταει,δινει,δεχεται,προσφερει,...
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο
.
.
.
Αδωνις και Αφροδιτη,οι Γαμοι-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ-Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ-
ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΤΑ ΑΔΩΝΙΑ-Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Επιλογη-χ.ν.κουβελης
.
τρια πουλακια κελαηδουν
πανω στα δωματα μας
και λενε καλοριζικα
στα στεφανωματα μας
.
νυφη μου κει που καθεσε
εχει κι αλλες κοντα σου
εσυ'σαι η μοσκοκαρφια
κι οι αλλες τα κλωνια σου
.
η ταμπακερα του πασα
ηταν αυτη η κορη
ουτ'ανεμος τη φυσηξε
ουτ'ηλιος την εθωρει
.
-σφηνω γεια μανουλα μου
-ωρα καλη σου ματια μου
-αφηνω γεια πατερα μου
-ωρα καλη σου ματια μου
-αφηνω γεια γειτονισσες
-για δεστηνε πως περπατει
σαν αγγελος με το χρυσο σπαθι
.
ελα η ωρα η καλη
μπροστα στης νυφης την αυλη
να τους παραξυπνησουμε
μπας και βαροκοιμηθησαν
ξυπνα νιε και νιογαμπρε
ξυπνα και ξημερωσε
ξυπνα και τη περδικα σου
που'χεις μεσ'την αγκαλια σου
τα πουλακια καλαηδουνε
και τους νιογαμπρους ξυπνουνε
.
ν'ανεβω θελω σε βουνο
να κατεβασω το νερο
να πινει η νυφη κι ο γαμπρος
κι η πεθερα κι ο πεθερος
.
μερα μερωσε τωρα η αυγη χαραζει
τωρα τα πουλια τωρα τα χελιδονια
τωρα οι περδικες τωρα οι περδικοπουλες
τωρα κελαηδουν
.
.
Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ-χ.ν.κουβελης
.
κατθνα<ί>σκει, Κυθέρη', ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν;
καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε κίθωνας
[πεθαινει,Κυθερεια,ο ευγενικος Αδωνις,και τι θα κανουμε;
χτυπηστε τα στηθια σας,κοριτσια,και καταξεσχιστε τα ρουχα σας]
Σαπφω
.
σε δυνατο πελωριο κορμι βουητο ζωης
μπηχτηκαν και το τρυπησαν βαθια
τα δοντια του καπρου
κι αναπηδησε ζεστο το αιμα κοκκινο
κι επηξε ακινητο σκοτεινο
και το ουρλιαχτο της φωνης
τρανταξε συνθεμελα τα βουνα
με τα φωνηεντα του
κι επεσαν τα φυλλα απ'τα κλαρια
βουβαθηκαν τα πουλια
κι επεσαν βαρια θεωρατα τα βραχια
της σιωπης
''Πεθανε ο Αδωνις''
κι οσα φωναζουν στη μερα δεν ακουγονται
κι οσα υπαρχουν στη γη μαραζωνουν
''Αναστηθηκε ο Αδωνις''
κι οσα βλασταινουν ξαναβλαστησαν
κι οσα πουλια τραγουδουν ξανατραγουδησαν
.
.
ΑΔΩΝΙΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΤΑ ΑΔΩΝΙΑ-Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
τα παλαιοτατα χρονια τα αρχαια εις την γλυκειαν κι ακριβην
πατριδα Κυπρον ρε και ρηγας ηταν ο λεγομενος Κινυρας τι-
μιωτατος κι αξιωτατος αρχοντας,φιλτατος του λαου,κι ειχεν
μια θυγατερα την λεγομενην Σμυρνα ,Μυρρα,πολλα ομορφη
πολλα ασπρη πολλα χαριτωμενη,μηδ'ο αερας τη φυσηξε,μηδ'
ο ηλιος τη μαυρισε κι εκεινη η κορη η πριντσιπα εκαυχηθη την
πολλην ομορφια της,πως ηταν πλεον ομορφοτερη της ντιας
Αφροδιτης,πλεον σουπερτια σε χαρη,κι οντας τ'ακουσε η ντια
πολυ της κακοφανει,εθυμωσε κι εχολωθει και με βαρυ λογο
την καταραστηκε,και της πριντσιπας της Σμυρνας ευθυς εψη-
λωσεν ο νους κι αμοραθει σφοδρα τον κυρης της τον ρε Κινυρα
τον αποπλανεσεν και τον εκλεισεν στην καμαρα της,τρεις μερες
και τρεις νυχτες τον εμεθυεν κι εσμιγε μαζι του ερωτικα,και τελει-
ωντας η τριτη νυχτα ο Κινυρας ηρθε στον νου του,ντραπηκε πολυ
για τ'απρεπα και τ'ανομα που πραχτηκαν με τη θυγατερα του
την πριντσιπα,εθυμωσεν πολυ και κινησε να τη σκοτωσει κι εκεινη
φοβισμενη ξεφυγε και την κυνηγησε στα ορη στα βουνα,και
θα την σκοτωνε εκει στην ερημια που την εφτασε αγριεμενος
ο κυρης της,,αν δεν την λυπονταν οι ντιοι,που τα παντα βλεπουν,
και δεν την εκαμναν Σμυρνα το φυτο,Μυρτια,και τα δακρυα της
μυρουδια αρωμα της μυρτιας,και μεσ' απ'τα κλαδια της μυρτιας
ξεπεταχτηκε ο ανομος καρπος της κοιλιας της,ενα ομορφο μωρο,
ο Αδωνις,τοτε πηρε το παιδι η ντια Αφροδιτη,το 'βαλε μεσα σε
λαρνακα,απο εκεινη βγηκε το ονομα της πολεως Λαρνακα,και το'
δωκε να φυλαγει και να το αναστησει η ντια Περσεφωνη,κι ως
μεγαλωνε το παιδι μεγαλωνε κι η ομορφια κι η χαρι του κι η ντια
Περσεφωνη ηταν σφοδρα αμουρε με τον ομορφο Αδωνι,και
πισω δεν τον εδωνε στη ντια Αφροδιτη,οπως ειχαν συμφωνη-
μενα,και σφοδρα μαχονταν οι δυο ντιες κι ειχαν πολλην εχθροτητα
η μια την αλλην για το πια να'χει τον Αδωνι ολοδικο της,και τοτες
οι ντιοι συναχτηκαν και δικασαν το καζο κι εκριναν,το ενα τριτο του
χρονου ο Αδωνις να το περναει με τη ντια Περσεφωνη,το αλλο τριτο
με τη ντια Αφροδιτη και το λοιπον τριτο του χρονου να'ναι ελευθερος
να το περναει οπου αυτος θελησει,και θελησε να το περναει με τη
ντια Αφροδιτη,τεσσερους μηνους με τη ντια Περσεφωνη κι οχτω μη-
νους με τη ντια Αφροδιτη,κι εδιαβαινεν ο καιρος με το μελι με το γαλα,
με τα γλεντια με τα τραγουδια,με χαρες,και πολυ εζηλεψε το αμουρε
ζευγαρι ο σκληρος Αρης,που'ταν πριν αμουρε της ντιας Αφροδιτης
και τωρα εκεινη τον απαρνηθηκε γι' αλλον αντρα,να παρει εκδι-
κηση και να καταστρεψει την ευτυχια του ζευγαριου θελησε,τοτε
πηρε τη μορφη καπρου αγριοχοιρου θεριου πολυ αγριου και σε
μια βαθια ρεματια ,γυρω -γυρω βραχια και δεντρα, εκλεισε τον
Αδωνι,που'χε σε κυνηγι βγει,χυμηξε πανω του μ'ορμη και με το
πολυ πεζος του κορμιου του τον γκρεμισε και με τα δυνατα του
δοντια τον καταξεσκισε,κι ετσι κοματια τις σαρκες του τον εσυρε
με τα δοντια του πανω σε πρασινο λιβαδι κι εκει τον παρατησε
ετοιμοθανατο και σαν τ'ακουσε το φοβερο μαντατο η ντια Αφρο-
διτη ετρεξε κοντα του ξεμαλλιασμενη κι επεσε με δακρυα κι ουρλια-
χτα πανω στον πεσμενο Αδωνι και του σηκωσε το ματωμενο κορμι
στην αγκαλια,το κρατησε σφιχτα ,τον κοιταξε στα ματια,και τα ματια
του εσβησαν και ξεψυχησε,και τοτε η ντια Αφροδιτη εβγαλε φωνη
μεγαλη κι ουρλιαχτο που τρυπουσε τον αερα και τα ψηλα βουνα
ξεθεμελιωνε και τη θαλασσα σκοτεινιαζε:''Πεθανε ο Αδωνις''και
τραβουσε τα ομορφα μαλλια της να τα μαδησει,κι εγδερνε με τα
νυχια τα μαγουλα της και χτυπουσε το στηθος της με τις γροθιες
της να το σπασει να πεταχτει η καρδια της που πονουσε και τα
ρουχα της ξεσκιζε ,τοσο μεγαλος ηταν ο πονος της,κι απ'το κοκκι-
νο αιμα του Αδωνι που χυθηκε στο χωμα φυτρωσαν κοκκινα ρο-
δα τριανταφυλλα,πρωτη φορα στον κοσμο,κι απ'τα δακρυα της
ντιας Αφροδιτης ,που κυλησαν κι επεσαν στο χωμα φυτρωσαν οι
ανεμωνες,κι εμεινε ο Αδωνις στον κατω κοσμο μεσα στα παλατια
της ντιας Περσεφωνης και στον απανω κοσμο εμεινε λυπημενη
κι απαρηγορητη η ντια Αφροδιτη και τοτε οι ντιος,που ολα τα βλε-
πουν κι ολα τα κανονιζουν,συναχτηκαν και κανονισαν τους εξι
μηνους να'ναι ο Αδωνις αφανισμενος μεσα στη γη χωμενος στα
σκοταδια,στη ντια Περσεφωνη και τους αλλους εξι μηνους του
χρονου να'ναι πανω στη γη,στο φως να βρισκεται,στη ντια Αφρο-
διτη κι ετσι εγινε ισορροπια και κανονιστηκε ο κοσμος,ν'αναπαυ-
εται και ν'ανασταινεται,κυκλος παναρχαιος αιωνιος,
κι απο τοτε ο κοσμος οι ανθρωποι για να τα θυμουνται ολ'αυτα
και να τους ωφελουν κανουν γιορτες στις αρχες της Ανοιξης,τα
Αδωνια,κοπελες περιφερουν ομοιωματα ειδωλια κερινα και πη-
λινα του Αδωνι,και πανω σε δυο ξυλοκρεβατα εχουν ξαπλωμενα
τα ομοιωματα του Αδωνι και της Αφροδιτης,και γυρω-γυρω οι
κοπελες κλαινε θρηνουν κι οδυρονται ,τραβουν τα μαλλια γδερ-
νουν τα μαγουλα ,χτυπουν το στηθος ξεσκιζουν τα ρουχα τους ,
για τρεις μερες γινονται αυτα, κι εχουν καλαθια με χωμα και με-
σα σπαρμενα φυτα φακη βρωμη κριθαρι μαραθο,αυτα που βλα-
σταινουν γρηγορα,τα καλαθια αυτα ειναι οι κηποι του Αδωνι,και
μετα την τριτη ημερα του αφανισμου του,γιορταζουν την ευρεσι
του,ανασταινεται ο Αδωνις κι ολοι γιορταζουν κι ολοι χαιρονται
και χορευουν,μετα το μαρασμο της η γη ξαναβλαστησε καινουρ-
για κι ετσι θα κυλησει και θα κυλαει ο τροχος ο κυκλος της φυσης
και της ζωης,αιωνια
.
.
.
.
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ,ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥΣ
[απο παραδοση Μαχαιρα Ξηρομερου]
-Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ,ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥΣ
[απο παραδοσηΜαχαιρα Ξηρομερου]-
.
-καργερινα ρινα
παιρνε τον καλοιαννο αντρα
-δεν τον θελω εγω τον κερατα
το σφαι του σαν κλωνα
-ου μωρη παλιοτσιρλιαρα
το σφαι μου κανει γαμο
κι η φτερουγα μου τραπεζι
το χρυσο μου πετραχειλι
βασιλια ξυπηρετευει
.
[παλιο τραγουδι+παραδομενο απο την Τασουλα του Γιωργου
Μπαρμπαρουση στη κορη της Ζωη του Βασιλη Λιαμη,[γεννημενη
το 1935,77 χρονων}απο τη ΜαχαιραΞηρομερου ]
.
Ο ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ
ο καλογιαννος ειναι ενα μικρο πουλακι,περιπου 12 εκ,αποδημητικο,
ερχεται το φθινοπωρο με τα πρωτοβροχια απο τις βορειες χωρες και
τα ψηλα βουνα και φευγει την ανοιξη,το κελαηδισμα του ειναι μοναδικο,
και το λενε γι'αυτο το αηδονι του χειμωνα,
με το κελαηδισμα του οριζει το χωρο που κατεχει,περιπου 10 στρεμματα
και τον προστατευει,αν ειναι πολλα τοτε περιοριζεται στα 2 στρεμματα,
εχει στο λαιμο κοκκινο χρωμα και λεγεται και κοκκινολαιμης,
επειδη ειναι πολυ μικρο πουλι οταν ενα μικρο παιδι ηταν πολυ
αδυνατο λεγανε:''σαν καλογιαννακι'',θυμαμαι το ελεγε ο πατερας
μου,
.
στη περιοχη μας υπαρχει κι ενας μυθος για τον καλογιαννο:
μια φορα κι ενα καιρο μαζευτηκαν ολα τα πουλια κι ηθελαν να ορισουν
το βασιλια τους, ο θεος τους ειπε,βασιλιας θα γινει αυτο το πουλι που
θα πεταξει πιο ψηλα στον αερα,τα πουλια δεν ηθελαν αυτο τον τροπο,
γιατι ποιο πουλι τα περναει τον αητο;,και μονο ο καλογιαννος ηθελε,
με τα πολλα εγινε το δικο του,συμφωνησαν τα πουλια και πεταξαν ,μα πιο
να φτασει τον αητο;πεταξε απ'ολα τα πουλια πιο ψηλα,κι απο κει ψηλα
πανω που ηταν τους φωναξε κατω :''εγω πεταξα πιο ψηλα,δεν ειναι αλλο
ψηλοτερα απο μενα'' και τοτε ακουστηκε μια φωνη λιγο ψηλοτερα:
''εγω 'μαι ψηλοτερα'',κοιταζουν και τι να δουν,ητανε το καλογιαννακι
που στην αρχη που ηταν να πεταξουν πεταξε και σταθηκε στη πλατη του
αητου,τοσο μικρο δεν το καταλαβε ο αητος και δεν το ειδανε και τ'αλλα,,
κρατηθηκε εκει πανω γερα κι ετσι πεταξε ψηλοτερα.
Κι ετσι εγινε βασιλιας ολων των πουλιων το μικρο καλογιαννακι
.
.
.
Διδω,27 ετων,το 1971 μ.Χ,σ'ενα ξενοδοχειο στην οδος
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΔΙΔΩ,27 ΕΤΩΝ,ΤΟ 1971 μ.Χ
..
την ρωτησε το ονομα της ,Διδω,του ειπε,και γελασε,υτη που
δινει και δεν παιρνει,την ρωτησε αν ξερει την ιστορια της Διδως,
δεν την ηξερε,ειχανε χρονο,την ρωτησε αν ηθελε να της πει την
ιστορια,ηθελε,καθισε απεναντι του,αρχισε,η Διδω ηταν πριγκι-
πισα στη Τυρο,μετα τον πατερα της κυβερνησε μαζι με τον πλου-
σιο αντρα της,καλα κυβερνουσε την αγαπουσε ο λαος,ομως
ο αδερφος της,καποιος Πυγμαλιων ζηλεψε τα πλουτη τους και
θελησε να σφετεριστη την εξουσια,συνομωτησε και την ανε-
τρεψε,σκοτωσε και τον αντρα της τον Σιχαιο,αναγκαστηκε να
φυγει,,φορτωσε τους θησαυρους της σ'ενα καραβι και τη νυχτα
εφυγε μαζι με τους φιλους της,πηρε και τους δουλους της,το καρα-
βι εφτασε στη Κυπρο,εκει αγορασε λατομεια χαλκου,δυο χρονια
τα εκμεταλευτηκε,πλουτισε,τον τριτο χρονο τα πουλησε κι εφυγε,
εφτασαν στη Βορειο Αφρικη,στη Νουμιδια,στη Λιβυη,εκει ζητησε
απ' τον βασιλια Ιαρβα να χτισει μια πολη,εκεινος της ειπε πως της δι-
νει την αδεια να χτισει πολη σε τοσο τοπο οσο πιανει ενα τομαρι
βοδιου,εκεινη ηταν πολυ ευστροφη,εκοψε το τομαει σε πολυ στε-
νες λωριδες ,τις ενωσε μεταξυ τους και περικυκλωσε ενα πολυ με-
γαλο χωρο,εκει εχτισε τη πολη της ,τη Καρχηδονα και την ακροπολη
της τη Βυρσο,που σημαινει τομαρι,κυβερνησε σ'αυτη τη πολη,δεν
θελησε να ξαναπαντρευτει αλλον αντρα,ουτε και τον βασιλια θελησε
που την ζητησε,καποτε εφτασε στη Καρχηδονα με τους συντροφους
του ο Αινειας,απο την Τροια,εφυγε μετα την αλωση της απ'τους Ελ-
ληνες,να παει στην Ιταλια,αυτος ηταν ο προορισμος του,ο Αινειας
ηταν γιος του Αγχιση και της Αφροδιτης,εκει στη Καρχηδονα συναν-
τησε την Διδω,που ηταν πολυ ομορφη,''οπως εσυ'',της ειπε,ερωτευ-
τηκαν κι εγιναν ζευγαρι,ομως οι συμβουλοι του Αινεια του θυμησαν
τον σκοπο του ταξιδιου του και μια σκοτεινη νυχτα ο Αινειας εφυγε
απο τη Καρχηδονα με τα καραβια του,οταν το εμαθε η Διδω τρελαθη-
κε,αναψε μεγαλη φωτια κι εκαψε οτι της θυμιζαν τον Αινεια,ρουχα,
γραμματα,εικονες του,οτιδηποτε και μετα ανεβηκε κι αυτη στη φωτια,
φωναξε στο λαο της να μην σβησει ποτε το μισος της για τη πολη που
θα χτισει ο Αινειας, να την πολεμησουν και να την καταστρεψουν,αυτη
η πολη ηταν η Ρωμη,επειτα εβγαλε το ξιφος το σηκωσε και καρφωσε
το κορμι της,αυτοκτονησε,την ιστορια της με τον Αινεια την εγραψε
ενας μεγαλος λατινος ποιητης ο Βιργιλιος στην Αινειαδα του στο τε-
ταρτο βιβλιο της,λενε πως στην Ναυκρατι την Ελληνικη πολη της Αιγυ
πτου φημισμενης για τις πολλες και ομορφες εταιρες της,μια εταιρα ,
στα χρονια του βασιλια Ψαμμιτιχου,ειχε το ονομα της Διδως κι ελεγε
αυτην την ιστορια,πως αυτη ειναι,την πιστευαν γιατι οι Αιγυπτιοι ει-
χαν μια εμμονη με τις μετεμψυχωσεις,οι Ελληνες ομως δεν πιστευ-
αν τετοιες δοξασιες,''αυτη ειναι η ιστορια της Διδως'',ειπε,την κοι-
ταξε,εκεινη τον κοιταξε,χαμογελασε,''καθε ανθρωπος εχει μια ιστο-
ρια,τη δικη του,κι εγω κι εσυ εχουμε μια ιστορια,αν θελεις θα σου
πω τη δικη μου ,συντομα,χωρις πολλες λεπτομερειες'',γεννηθηκε
το 1944 και μεγαλωσε καπου στα περιχωρα του Αγρινιου,σχολειο
πηγε τρεις ταξεις,δεν χρειαζονταν,ελεγαν,τα γραμματα στα κορι-
τσια,ηταν ομορφη,στα δεκαπεντε της εμεινε εγκυος απο εναν με-
γαλυτερο αντρα,εναν πλουσιο,γνωστο της περιοχης,παντρεμενο,
μαθευτηκε,εγινε σκανδαλο,την πιεσαν να ριξει το παιδι,αρνηθηκε,
οταν γεννηθηκε το παιδι,της το πηραν μωρο και το εξαφανισαν,
εκλαψε,ουρλιαξε,δεν την σηκωνε ο τοπος,μια νυχτα το'σκαψε
μ'ενα ταξι,ηρθε,εδω,στην Αθηνα,δεν την εψαξαν να την βρουν,
κανεις δεν νοιαστκε απο τους δικους της,στην αρχη πολυ δυσκο-
λα περνουσε,ζητησε δουλεια σ'ενα σπιτι,την πηραν,κι απο τοτε
κανει αυτο το επαγγελμα,προσπαθει να διατηρειται ομορφη,
αλλιως δεν εχεις περασει σ'αυτο το επαγγελμα,γρηγορα ξεπε-
φτεις,οχι ξενυχτια,οχι ποτα,οχι μπερδεματα με νταβαντζηδες,
λεφτα εκανε,πηρε ενα διαμερισμα ,αυτο που μενει,δεν ξερει απο
πολτικα,καταλαβαινει πως περναει δυσκολα ο κοσμος αυτη την
εποχη,δεν εχει καποιο αντρα απο τοτε,ζει μονη της,πολλοι αν-
τρες,αμετρητοι,ηρθαν σ'επαφη μαζι της ολ'αυτα τα χρονια,
ειναι 27 χρονων,''απο 1944 φθασαμε στο 1971,πολλες ιστοριες
εγιναν και θα γινουν.Αυτη ειναι η δικια μου ισορια'',ειπε και
συνεχισε,''το κανονικο ονομα μου δεν ειναι Διδω,ποια απο μας
εχει το κανονικο της ονομα; ,με βαφτισε μ'αυτο η μανταμ στο
πρωτο σπιτι που πηγα,Διδω,αυτη που δινει και δεν παιρνει,μου
ειπε,μου αρεσε και το κρατησα'',τον κοιταξε στα ματια ,''το δικο
μου ονομα ειναι Ελενη'',
στο ηλεκτρικο τρενο προς τα Κατω Πετραλωνα σκεφτονταν την ιστο-
ρια της Ελενης ,δεν ειχε λογους να τη θεωρησει ψευτικη,την θεωρου-
σε αληθινη,πραγματικη,οποιαδηποτε ιστορια και ν'ακουγε θα την
θεωρουσε αληθινη,μια ιστορια ειναι μια πραγματοποιηση διαφο-
ρων συμβατων ,απο τον μεγαλο λαβυρινθο των συμβαντων,των
αφηγησεων,σε σειρα,διαδεχομενων και στο χρονο και στο χωρο,
το 1 με το 2 με το 3,και λοιπα,οτι μπορει να συμβει εχει συμβει,οχι
απαραιτητα στον Α ανθρωπο,αλλα,ισως, στον Β ανθρωπο,εμεις ακου-
με ,δεν κρινουμε,
το τρενο μπηκε στο σταθμο,σταματησε,σηκωθηκε,ανοιξαν οι πορτες ,
κατεβηκε,
.
.
Διδω,27 ετων,το 1971 μ.Χ,σ'ενα ξενοδοχειο στην οδος
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 1
.
.
μια εικονα απο εναν υπεροχο κοσμο:
απ' τ'ανοιχτο παραθυρο μπηκε το γαλαζιο φως
μεσα στο δωματιο κι αντανακλωντας στον μεγαλο
καθρεφτη εβαψε τους τοιχους γαλαζιους,επειτα
ακουστηκε μια φωνη στο πισω δωματιο να τραγου-
δαει σα να νανουριζε μικρα πουλια.
.
.
.jpg)
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 2
.
.
Απο εναν ανθρωπο ποσο ποσοστο σου ανηκει για
να'χεις δικαιωματα πανω του;
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 3
.
.
το τηλεφωνο χτυπησε.Το κοιταξε.Δεν απαντησε.Εκλεισε.
Ξαναχτυπησε.Ουτε και τωρα απαντησε.Το πηρε ,πηγε στο
παραθυρο ,το ανοιξε,νυχτα,το πεταξε κατω στο δρομο,
το ακουσε που εσπασε,καποιος σκυλος γαυγισε.Εκλεισε
το παραθυρο.
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 4
.
.
στο δωματιο.Ησυχια
.
.
απο τα Ανθρωπινα Εσωτερικα μου,γυναικα-χ.ν.κουβελης 5
.
.
γυρισε απ'τη δουλεια,λιγο πριν τις 7 το βραδυ,απ'το πρωι
στις 8,μεχρι τις 6,2 ωρες υπερωρεια,πολυς κοσμος στον ηλεκτρι-
κο ,στοιβαγμενοι,ορθια,την πονουσαν τα ποδια,νυχτωσε,νυχτω-
νει πολυ νωρις αυτη την εποχη,δεν ειχε ορεξη για φαγητο,θα
κοιμονταν λιγο,να ξεκουραστει,οταν θα ξυπνουσε θα ετοιμαζε
κατι να φαει,μπηκε στη κρεβατοκαμαρα,εβγαλε τα παπουτσια,
χτυπησε το τηλεφωνο,ειδε τον αριθμο,δεν το σηκωσε,αργοτερα
θα'παιρνε εκεινη,.
.
.
.
.jpg)
στις ελιες στο πλαι ,Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΑ -3 ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ-ΛΑΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ-
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
[Για Μια Μεταφυσικη Του Φωτος
-το φως του ηλιου στοιβαζεται στους καρπους τις ελιας
μεσα στις κρυφες και μυστικες αποθηκες τους
κι αποσταζεται λαμπροτερο-και πλουσιοτερο εξω-]
.
στο πλαι ψηλα στο λοφοσειρα ,δυτικα του χωριου,ειναι οι πιο
παλιες ελιες οι αρχαιοτερες,εκει ευδοκιμουσαν
.
3 Μυθοι του Αισωπου
.
Κάλαμος καὶ ἐλαία
Διὰ καρτερίαν καὶ ἰσχὺν καὶ ἡσυχίαν κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον.
Τοῦ δὲ καλάμου ὀνειδιζομένου ὑπὸ τῆς ἐλαίας ὡς ἀδυνάτου
καὶ ῥᾳδίως ὑποκλινομένου πᾶσι τοῖς ἀνέμοις, ὁ κάλαμος σιω-
πῶν οὐκ ἐφθέγξατο. Καὶ μικρὸν ὑπομείνας, ἐπειδὴ ἄνεμος
ἔπνευσεν ἰσχυρός, ὁ μὲν κάλαμος ὑποσεισθεὶς καὶ ὑποκλιν-
θεὶς τοῖς ἀνέμοις ῥᾳδίως διεσώθη· ἡ δ᾿ ἐλαία, ἐπειδὴ ἀντέ-
τεινε τοῖς ἀνέμοις, κατεκλάσθη τῇ βίᾳ.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τῷ καιρῷ καὶ τοῖς κρείττοσιν αὐτῶν
μὴ ἀνθιστάμενοι κρείττους εἰσὶ τῶν πρὸς μείζονας φιλονει-
κούντων
.
Το καλαμι κι η Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Για το ποιος εχει μεγαλυτερη αντοχη,δυναμη και αταραξια φιλο-
νικουσαν το καλαμι κι η ελια..
Η ελια περιγελουσε το καλαμι πως ειναι αδυνατο και παρα πο-
λυ ευκολα σκυβει σ'ολους του ανεμους,το καλαμι σιωπουσε,
δεν ελεγε λεξη.
Μετα απο λιγο επειδη φυσηξε ισχυρος ανεμος και το καλαμι
σεισθηκε κι εγυρε και παρα πολυ ευκολα διασωθηκε στους ανε-
μους,ενω η ελια επειδη αντισταθηκε στους ανεμους,κατατσακι-
σθηκε απο τη βιαιοτητα τους
ο μυθος δηλωνει πως με το καιρο εκεινοι που δεν αντιστεκον-
ται στους ισχυροτερους απ'αυτους ειναι ισχυροτεροι απο εκει-
νους που τους δυνατοτερους απ'αυτους φιλονικουν
.
.
Συκη και Ελαια
Συκῆ τις, ὥρᾳ χειμῶνος τὰ ἑαυτῆς ἀποβαλοῦσα φύλλα,
ὑπό τινος ἐλαίας πλησιαζούσης τὴν γύμνωσιν ὠνειδίζετο,
λεγούσης ὡς:
«Ἐγὼ καὶ χειμῶνος καὶ θέρους τοῖς φύλλοις μου κεκαλλώ-
πισμαι καὶ ἀείφυλλος πέφυκα, σὺ δὲ μόνῳ τῷ θὲρει πρόσκαι-
ρον ἔχεις τὸ κάλλος».
Οὕτω δὲ αὐτῆς καυχωμένης, κεραυνὸς ἄφνω θωόθεν κατηνέ-
χθη καὶ ταύτην κατέφλεξε· τῆς δὲ συκῆς τὸ παράπαν οὐχ ἥψα-
το.
Οὕτως οἱ τῷ πλούτῳ καὶ τῇ τύχῃ ἐγκαυχώμενοι ἐξαίσιον πτῶμα
ὑφίστανται
.
Συκια κι Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Καποια συκια,την εποχη του χειμωνα ερριχνε τα φυλλα της
κι απο μια ελια που ηταν κοντα κοροιδευονταν για τη γυμνια
της.Που της ελεγε:
''Εγω και το χειμωνα και το καλοκαιρι ειμαι απο τα φυλλα
μου στολισμενη,κι ειμαι φυτεμενη παντα να εχω φυλλα.Εσυ
μονον μεσα στο καλοκαιρι εφημερη εχεις ομορφια''
Μολις αυτη ετσι καυχηθηκε επεσε ξαφνικα κεραυνος απ'
το θεο και την λαμπαδιασε,τη δε συκια καθολου δεν την αγγιξε
Ετσι κι εκεινοι που καυχιωνται για τα πλουτη και τη τυχη τους
γινονται λαμπρα πτωματα
.
.
Ξυλα και Ελαια
Ξύλα ποτὲ ἐπορεύθη τοῦ χειροτονῆσαι ἐφ᾿ ἑαυτῶν βασιλέα
καὶ εἶπαν τῇ ἐλαίᾳ· Βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς
ἡ ἐλαία· Ἀφεῖσα τὴν πιότητά μου ἣν ἐδόξασεν ἐν ἐμοὶ ὁ θεὸς
καὶ οἱ ἄνθρωποι, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων; Καὶ εἶπαν τὰ
ξύλα τῇ συκῇ· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν αὐτὴ
ἡ συκῆ· Ἀφεῖσα τὴν γλυκύτητά μου καὶ τὸ γέννημά μου τὸ
ἀγαθόν, πορευθῶ τοῦ ἄρχειν τῶν ξύλων; Καὶ εἶπαν τὰ ξύλα
πρὸς τὴν ῥάμνον· Δεῦρο, βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. Καὶ εἶπεν
ἡ ῥαμνος πρὸς τὰ ξύλα· Εἰ ἐν ἀληθείᾳ ὑμεῖς χρίετέ με εἰς
βασιλέα ἐφ᾿ ὑμῶν, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκέπῃ μου· καὶ εἰ
μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ῥάμνον καὶ καταφάγοι τὰς κέδρους
τοῦ Λιβάνου
.
Δεντρα κι Ελια-μεταφραση χ.ν.κουβελης
Καποτε τα δεντρα ξεκινησαν για να χειροτονησουν τον
βασιλια τους και ειπαν στην ελια:Βασιλεψε σε μας.
Κι ειπε σ'αυτους η ελια:Να παρατησω του χυμους μου με
τους οποιους μ'εδοξασε ο θεος κι οι ανθρωποι και να'ρθω
να κυβερνησω στα δεντρα;
Κι ειπαν τα δεντρα στη συκια:Ελα,να βασιλεψεις σε μας.
Κι ειπε η συκια αυτη.Να παρατησω τη γλυκυτητα μου και
τους καλους καρπους μου και να'ρθω να κυβερνησω σε σας;
Κι ειπαν τα ξυλα στη βατο:Ελα,να βασιλεψεις σε μας.
Κι ειπε η βατος στα δεντρα.Αν αληθινα με χριζεται βασιλια
σας,ελατε να ειστε κατω απ'την προστασια μου ,αν ομως
δεν ειναι αληθεια τοτε θα πεταχτει φωτια απ'τη βατο και θα
κατακαψει ολα τα κεδρα του Λιβανου.
.
.
-εκφρασεις που λεμε για το λαδι:
.
-το λαδακι του θεου[το λαδι ειναι ιερο,πολυ ωφελιμο,
για φαγητο,πολυ θρεπτικο,παλια το χρησιμοποιουσαν
και για φωτισμο]
-νιο λαδι φαε και παλιο κρασι πιες[ποτε ειναι πιο καλα το λαδι και
το κρασι να καταναλωνεται]-
-μου'βγαλε το λαδι[πιεστηκα πολυ,οπως πιεζονται οι ελιες και
βγαινει το λαδι]-
-η θαλασσα ειναι λαδι[στρωτη,επιπεδη,ακινητη,ακυμαντη,οπως
η επιφανεια του λαδιου]-
-σωθηκε το λαδι του[στο καντηλι του][τελειωσαν οι μερες του]-
-το λαδι του αγιου[το λαδι,που θα πανε σε μπουκαλακι για ν'ανα-
ψουν τα καντηλια του αγιου ]-
-εβγαλε το λαδι της χρονιας του[τη σοδεια του,να περασει η χρονια
με επαρκεια]-
βγηκε λαδι[βγηκε καθαρος σ'αυτη τη περισταση,οπως το λαδι βγαινει,
-ανεβαινει-καθεται-,πανω απ'το νερο]-
-λαδωσε[να γινει η δουλεια του,εβαλε λαδι στο μηχανισμο να δου-
λεψει για αυτον,και φυσικα χρειαζεται λαδι δηλ. δωρα,χρηματα,κλπ]-
-εκανε λαδια[πονηρια,κοροιδια,μη κανονικη πραξη,ξεγελασε,οπως ο
λεκες στα ρουχα απο λαδι λερωσε]-
-τρεις το λαδι τρεις το ξυδι τρεις[εξι] το λαδοξυδο[λενε για το
αναποδραστο των πραγματων σε ατομικο επιπεδο ,αλλα και σε κοινω-
νικο-τα πραγματα θα γινουν ετσι δεν θα αλλαξουν,νομοτελειακα
-3+3=6]-
-ριχνει λαδι στη φωτια[οπως το λαδι αναζωοπυρωνει τη φωτια,ετσι κι
αυτος με τις πραξεις η' τα λογια του αναβει τον καυγα,τη φασαρια]-
-λαδι στη πληγη[να απαλυνει ο πονος σε τραυμα,βαλσαμο το λαδι,να
γιατρευτει η πληγη,να επουλωθει το τραυμα]-
-αυτος χανει λαδια[αυτος δεν στεκεται καλα στα μυαλα του,δεν λειτουρ-
γει κανονικα,οπως ενας μηχανισμος που εχασε το λαδι του και δεν λει-
τουργει καλα,αλλα ακανονιστα}-
-λαδωσε τ'αντερο του[εφαγε καλα, χορτασε,το λαδι καποτε ηταν σπανιοτα-
το για να εχει το φαγητο εστω και μικρη ποσοτητα]-
-ψωμι κι ελια[μη ζητας τα πολλα ,και τα λιγα φτανουν,ειναι αρκετα]
-ματια σαν ελια[μαυρα μεγαλα ομορφα,για ομορφια γυναικας και
κοριτσιου,παινεμα]-
.
.
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
.
ηταν απο το πρωι στο χωραφι με τις ελιες,ο πατερας και τ'αδερφια
σκαρφαλωμενοι ως τα τζιτζικια και οι καλογιαννοι τις ραβδιζαν,μετα-
κινουνουμενοι απο δεντρο σε δεντρο,καθενα ξεχωριστο με τις ιδιο-
τροπιες του,κι απο κλαδι σε κλαδι,προσεχοντας μηπως γλυστρισουν και
τσακισθουν,οι γυαλιστεροι καρποι ,αλλοι μαυροι, αναλογα με το δεντρο
της ελιας ,αλλοι μαυροκοκκινοι,αλλοι πρασινοι,αλλοι μικροι,μιλιουνια,
τσαμπια,αλλοι μεγαλοι στρογυλλοι,σαν καρυδια,να τοσοι ητανε επεφταν
ποσοτητες κατω στ'απλωμενα πανια,εκει σκυμενες τις μαζευαν η μανα κι οι
αδερφες,οσες δεν ειχαν αρραβωνιαστει και παντρευτει ακομα κι ηταν ελευ-
τερες,και καμια θεια τους βοηθουσε,αφου τις καθαριζαν απ-τα φυλλα και
τα ξυλακια τις εβαζαν μεσα στα σακια κι οταν γιομιζαν ενα το εδεναν κι
επερναν να γεμισουν αλλο,πολυ καρπο εφετος ειχαν τα δεντρα,στοιβα,
θα εβγαζαν μπολικο και καλο λαδι,ηταν και γερες οι ελιες,δεν ειχαν δακο
ουτε σκουλικι,κι απο ζουμι γεματες,εκτος απο τις πολλες που θα πηγαι-
ναν στο λιοτριβειο για στιψιμο θα διαλεγαν τις πιο καλες,τις πιο γερες και
πιο μεγαλες να τις αλατισουν,καποιες θα τις εκαναν τσακιστες με θυμαρι να
μοσχοβολισουν ,καποιες ξυδατες με μαραθο,καποιες θρουμπες,καποιες θα
τις εψηναν στο φουρνο μετα θα τις ραντιζαν με το νεο λαδι θα-ριχναν και
ριγανι,ετσι περνουσε η ωρα απο δεντρο σε δεντρο,κι απο ραβδισμα σε ραβ-
δισμα,κι απο μαζεμα σε μαζεμα,τιναχτηκαν εικοσι δυο δντρα,ολη τη μερα,
αρκετη δουλεια,εμεναν ακομα πολλα δεντρα,δοξα σοι,ειχαν καιρο ακομα
να τελειωσουν,ηταν η τριτη μερα στο λιοστασι,,διψασαν,πεινασαν,ιδρω-
σαν,πιαστηκε η μεση τους,τρυπησαν τα χερια τους,φαγαν,ξεδιψασαν,ξεκουραστηκαν,φωναξαν,αστειευτηκαν,κουρα-
στηκαν,λιγο πριν δυσει ο ηλιος ετοιμαστηκαν να γυρισαν σπιτι να μην
νυχτωθουν εξω,θα περνουσε η νυχτα,την αλλη μερα ξυπνωντας το πρωι
θα επεστρεφαν ξεκουρασμενοι να δουλεψουν απ-την αρχη ολη τη μερα
Δοξα σοι.
.
.
.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
απο το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΦΕΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
from THE DIARY OF AN IDIOT MAN-χ.ν.κουβελης
.
[αχρονολογιτες καταγραφες]
το αντικειμενο μηλο ειναι γνωστο,το γνωριζεις αμεσως το εντοπιζεις
αναμεσα σε αλλα φρουτα.Δεν το μπρερδευεις π.χ με το λεμονι η' ποσο
μαλλον με το καρπουζι
Γνωριζεις ομως πως προηλθε το ονομα του;μηλο,apple,Apfel,mele,
pomme,manzana,...στις διαφορες γλωσσες.Φαινεται σαν να'ναι
διαφορετικα αντικειμενα.
Ομως σχετισθηκε με την Επιστημη.Εφερε Επανασταση.Τα πανω
κατω και τα κατω πανω
Γνωστη ειναι η ιστορια με τον Νευτωνα και το μηλο,πεφτοντας στο
κεφαλι του του το ανοιξε και ξεπεταχτηκε απο μεσα του ο Νομος
της Παγκοσμιας Ελξης,βαρυς βαρυς
οπως απο το κεφαλι που εγκυμονουσε του Δια πεταχτηκε εξω πανοπλη
με ασπιδα δορυ και περικεφαλαια η Αθηνα ,η θεα της Σοφιας
-ειχε καταπιει τη γυναικα του τη Μητιδα εγκυο με το παιδι,επειδη
τον φοβισε ενας χρησμος πως θα γεννιονταν παιδι που θα του'περνε
το θρονο,και καλυτερα θα'εκανε να το γεννουσε αυτοκεφαλος εκει-
νος σκεφτηκε,και χωρις δευτερη σκεψη την καταπιε τη Μητιδα,πως
εγινε αυτο;αυτος ειναι αλλος... νομος, οταν ηρθε η ωρα του
φωναξε τον Προμηθεα κι εκεινος πηρε ενα τσεκουρι του,μπαμ και του
ανοιξε το κεφαλι στα δυο και βγηκε η Αθηνα,μετα απο τοση πολυ σκε-
ψη του πατερα της πως να μην βγει πανσοφη και βερα μυαλωμενη;
.
η κατασκευη στην οποια ομοιαζει,αντιστοιχει η γλωσσα ειναι ο
λαβυρινθος:
ενα δεντρο .μια ελια κι ενας βραχος λιγα μετρα μπροστα.κατω η θα-
λασσα αστραφτερη ακυμαντη.ο ηλιος τη πιεζει με το φως του.σαν
ελατηριο το φως,παλλεται,τρεμουλιαζει.
βουτουν οι γλαροι και τ'αρπαζουν το σηκωνουν ψηλα,τ' αφηνουν,
το ξαναπιανουν.η μερα ζεστη,ψηλοτερα απ'την ελια μια σειρα θαμνοι,
παραλληλα στην ακτη,εκατο μετρα περιπου πλατος και δεκα μετρα βα-
θος,παραπανω απ'τους θαμνους αλλες ελιες,σε καποια μερια αριστερα
ειναι αμυγδαλιες,κι ενδιαμεσα ισια κυπαρισσια θροιζουν στον αερα.
σσσσ.
ακουστηκε φωνη,ενος παιδιου,''εδω εχει ψαρια'',η φωνη ενος αλλου
παιδιου απαντησε αμεσως.''ερχομαι''.φυσηξε ελαφρα,το περασμα του
αερα φανηκε στα φυλλα των δεντων,καθως ταραχτηκαν, ρυτιδιασε και
τη θαλασσα,επειτα ολα ησυχασαν.φανηκε μια βαρκα δεξια στος βαθος
διαλυμενη μεσα στο γαλαζιο φως,που ειχε εκεινη την ωρα η θαλασσα
κι η ατμοσφαιρα,διαχυμενο,σιγα σιγα πλησιαζε,ακουστηκε ο χτυπος
του κουπιου που σηκωνε με ρυθμο τα νερα να προχωρησει η βαρκα,
ξεχωρισαν δυο ατομα πανω της,ενας αντρας και μια γυναικα,εφτασαν
στην ακτη,φωναξαν τα παιδια,εκεινα παρατησαν το ψαρεμα,η βαρκα
ειχε φτασει στα ρηχα,πηδηξαν τα παιδια στη βαρκα,η βαρκα απομα-
κρυνθηκε,ακουγονταν οι φωνες τους,στην αρχη καθαρες,επειτα ξεχω-
ριζες καποιες λεξεις εδω κι εκει,τα επιφωνηματα,και στο τελος δεν
ξεχωριζες καμια λεξη,αδυνατισε κι ο ηχος τους,μεχρι που δεν ακου-
ονταν τιποτα,η βαρκα ολο και χανονταν,μια τελεια εγινε που διαλυ-
θηκε στο φως.
περνουσε η ωρα.το δεντρο αλλαζε τη θεση της σκιας του καθως
γυρνουσε ο ηλιος στον ουρανο,πριν πλατυς κοντα στο δεντρο και
τωρα στενος μακρυς περα
.
.
.
.
.
fACE -BOOKιες-χ.ν.κουβελης
-bookie-bookie-booking
.
-απο φιλο σε φιλο ανοιγεται πληθωρα φιλων.Ενας συγχρονος
ηλεκτρονικος Λαβυρινθος ,και καπου στον web τον ιστο του
εσυ ο Μινωταυρος
-ανω-κατω θα τα κανω δεν θ'αφησω τιποτα,που λεει
και η Ριτα
-και τι δεν κανω στο face και παλι μενεις ξενη.
Αποξενωση.Μ'αποφευγεις,για πληρωμη.θα ελεγε
ο Στρατος
-αφου σ'αρεσει και σενα μ'αρεσει κι εμενα τι το
παιδευουμε λοιπον ελα μια νυχτα για ιστοριες ελα
μια νυχτα για αμαρτιες,ελα και δεν θελω δυσκολιες,
που λεει παλι η Ριτα
-because it likes you and it likes me why we are pazzling
it then, come a night for love stories come a night for love
sins,come and I don't wanna difficulties
-γι'αυτο δεν σου ξανακανω likes,για σενα το λεω,μην
περιμενεις κανενα πια ουτε και unlike.
Εις το Επανιδειν,Κουκλα.Αοριστως
-τοσους φιλους,κοπελα μου,εχεις στο facebook σου,ενας
απ'αυτους ειμαι κι εγω,που περισσοτερο μοιαζω με οπαδο,
και δεν μ'αρεσει καθολου
σημαδεμενη τραπουλα μας δωσανε,προσεξε τα φυλλα που σου
μοιρασανε
DIES IRAE
ολα εδω πληρωνονται εδω σ'αυτη τη σφαιρα
και το καλο και τ'αδικο θα πληρωθει μια μερα
απο του κοσμου την οργη ειμαι κατατρεγμενος
κι απ'τ'αδικα τα στοματα ειμαι αδικημενος
οσοι μου κανανε ζημιες δεν πειραξα κανενα
ολοι εδω πληρωθηκαν τους ειδα εναν-ενα
λεει ο Στελιος
το ονομα σου,μικρη μου,αρχιζει απο'να γραμμα του αλφαβητου.
Μην το ψαχνεις ,εχω προχωρησει τρια γραμματα πιο περα
για να σου κανω like πρεπει να γραψεις κατι πολυ προσωπικο σου
και μεχρι τωρα δεν το'χεις κανει.
Θα περιμενω.Εμπρος,λοιπον.
Αφου δεν παιζει ο Καζαντζιδης στο μυαλο σου δεν παιζω
κι εγω.
Εξακριβωμενο.
Απολυτη Ετυμογορια
π.χ ενα πολυ προσωπικο σου ειναι να θυμηθεις ποσα
τραβηξες που δεν μπορουσες να μαθεις πως οριζεται
το ημιτονο κι ολα τα σχετικα.
Και να τα συζητησεις μ'εναν φανατικο μαθηματικο
π.χ εμενα
Πολυ αστειο ειναι το μουτρακι σου,που δεν με καταλαβαινει.
Το λατρευω.
ποσο χρεος κοστισε η ματαιοδοξια σου;
παρε το κουμπιουτερακι σου και υπολογισε το χρεος μας:
Εσυ BMW-Εγω ATOS HUNDAI
Εσυ περιοδικα life style-Εγω ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ
Εσυ TV Gossip-Εγω ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ του Αλεξη Δαμιανου
Εσυ Mondern Τιποτα-Εγω ΟΥΤΙΣ
........................................................
SUM:
ΕΣΥ-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΣ/ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
ΕΓΩ-ΧΡΩΣΤΑΩ/ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
οταν καποτε με το καλο ξεμπερδεψουμε με τις μετριοτητες
ελα να μετρησουμε τις εκατερωθεν απωλειες,τις δικες μου -τις δικες σου
καποιοι εκμεταλευονται τις σχεσεις,τα κονεξια τους ,τις γνωριμιες,
τις συντεχνιες και βγαζουν απο τη μυγα ξυγκι.
Σε τι τους χρησιμευει αυτο το ξυγκι;Ημιμαθεις,οπως ειναι,
ματαιοδοξοι,αταλαντοι,επιδειξιομανεις,εγωιστες,ζηλοφθονες,
ομφαλοσκοποι
.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ
BYE BYE!
.ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ Η' ΜΙΚΡΟΣ
.
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ
.
EVERYTHING TO BE CHANGED JUSTLY NOW!.
.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ:
ΑΝΑΠΗΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΑΞΑΝΕ ΟΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ
ΚΙ ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΔΩΣΑΝΕ.
ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ.
ΤΩΡΑ ΜΕ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ.
ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙΣ.
ΠΟΙΟΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΠΟΙΟΝ ΠΙΑ;
ΙΣΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ
ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΑΣ
ΑΠΟΚΗΡΥΞΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΧΡΕΙΟΥΣ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
Ν'ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ.
ΤΩΡΑ.
.
.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ,
ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΜΑΘΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ.
I DO NOT KNOW IF SOMEONE LEARN FROM ME
BUT I LEARN FROM MANY.
JE NE SAIS PAS SI QUELQU'UN EN SAVOIR DE MOI
Mais j'apprends de nombreuses personnes.
ch weiß nicht, ob jemand von mir lernen
Aber ich lerne von vielen.
NON SO SE QUALCUNO IMPARA DA ME
MA IO IMPARARE DA MOLTI.
NO SÉ SI ALGUIEN aprended de mí
PERO APRENDER DE MUCHOS.
Eu não sei se alguém saber de mim
MAS EU SAIBA DE MUITOS.
Discite a me quia nescio quis
EGO autem INCOGNOSCO EX MULTIS.
Я НЕ ЗНАЮ, ЕСЛИ КТО-ТО научитесь от Меня
НО я узнал из многих.
｢・ｪ・A・・・ﾍ・ｽ・ｭ・ﾌ・ｩ・・・w・ﾔ・B
Birileri benden
ÖĞRENİN IF Ben BİLMİYORAMA ÇOK GELEN BİLGİ.
JAG VET INTE OM NÅGON lär av mig
MEN jag lära mig av många.
Níl a fhios agam má tá duine éigin a fhoghlaim ó ME
ACH fhoghlaim mé ó go leor.
NIE WIEM Je
śli ktoś uczyć się ode mnieAle ja uczę się od wielu.
Ik weet niet of IEMAND leren van mij
MAAR IK LEER VAN VEEL.
.
.
ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΜΕ ΣΕΜΝΟΤΥΦΙΑ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.
.
.
.
ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΜΕ ΣΕΜΝΟΤΥΦΙΑ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.
.
.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣ,ΤΟΤΕ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ Μ'ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΥ ΛΕΣ;
ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑ ΣΟΥ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΚΑΤΑΞΕΝΑ.
ΑΠΟΞΕΝΑ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ Μ'ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΥ ΛΕΣ;
ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑ ΣΟΥ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΚΑΤΑΞΕΝΑ.
ΑΠΟΞΕΝΑ
.
.
.
.
.
FACEBOOKING,ERGO SUM-χ.ν.κουβελης
.
.
.
μαθητικα συσσιτια,Μαχαιρα,η θεια Κωνσταντω Πλατσικα η μαγειρισα,
η Μαρθα η δασκαλα και ο δασκαλος Αχιλλεας Ζακοπουλος.
.
.
''ΜΠΛΙΑΟΥΡ' ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΣΕ''
-ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΣΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ 1964-1967
ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ -χ.ν.κουβελης
.
.
θυμαται,λεει για τα συσσιτια:
''το συσσιτιο στο σχολειο κρατησε 3 χρονια,αρχισαν το 1964 και
τελειωσαν το 1967 στη δικτατορια,τα εκανε ο Λουκης Ακριτας υπουρ-
γος Παιδειας και Θρησκευματων στη κυβερνηση του Γιωργου Παπαν-
τρεου το 1964 Οκτωβριο,πληρη συτιση πρωινη και μεσημεριανη για
ολα τα παιδια,εκει τρωγαμε τα παιδια οι μαθητες ,φκιαξανε στο σχο-
λειο μαγειριο κι εβραζε το καζανι,στο ημιυπογειο τρωγαμε,ειχανε
βαλει μακρυα τραπεζια και ταβλες εκει καθομασταν και τρωγαμε τα
παιδια,μαγειρισα ητανε η θεια Κωνσταντω του Πλιατσικα,πολυ καλη
μαγειρισα καθαρη,εκανε νοστιμα τα φαγητα,ειδικα τη φασουλαδα ,μο-
σχοβολαε,ειχαμε παει ολα τα παιδια απο'να τσιγκινο πιατο,για να μην
σπαει κι απο'να τσιγκινο κατσαρολι για το γαλα,το γαλα μας το εδιναν
το πρωι οταν πηγαιναμε στο σχολειο πριν παμε για το μαθημα,μπεναμε
στη σειρα και περνουσαμε μπροστα απ'το καζανι που εβραζε το γαλα και
με τη κουταλα μας το εβαζε στα κατσαρολια η θεια Κωνσταντω,το ιδιο αν
ηταν οσπρια,φασολια,φακες και το πλιγουρι,το γαλα ηταν απο σκονη,γλαξ
το λεγαμε,ηταν γλυκο ,πολλα παιδια δεν μπορουσαμε να το πιουμε,κρυφα
πηγαιναμε και το χυναμε αναμεσα στις σωληνες,τοτε υπηρχαν πολλες σω-
ληνες εκει στη πλατεια της εκκλησιας,και στο χωραφι κατω,εκει τωρα που
ειναι η πλατεια,ηταν για τα εργα της υδρευσης,μεγαλες μακριες,σ'αυτες
παιζαμε,κρυβομασταν στο κρυφτο,καναμε τσουλιθρα στις πλαγιαστες,και
στις πιο μεγαλες με ανοιγμα μεγαλο μπαιναμε μεσα ,χωρουσαμε και βγαι-
ναμε απ'την αλλη μερια,μαλιστα παραβαλομασταν αν τα καταφερουμε και
ποιος θα βγει πιο γρηγορα απ'την αλλη μερια,πολλα παιδια φοβοντουσαν
να μπουνε μηπως σφηνωσουν μεσα στη σωληνα και δεν μπορουν να
βγουνε μετα εξω,εκει χυναμε το γλαξ,δεν πινονταν,μυριζε,γλυκερο,μονο
αν ριχναμε μεσα κακαο το πιναμε,το γλαξ ηταν ωραιο να το τρως σκετο
σκονι,καποιες φορες μας μοιραζαν και κιτρινο τυρι,το πρωι πηγαιναμε
κατα ταξεις και φερναμε τα ψωμια απο το φουρνο,αχνιζαν οι φραντζολες
μοσχοβολουσαν,τραγανες,στην αρχη ηταν μονο ενας φουρνος στη κατω
αγορα του Γιαννη Μπαρμπαρουση,εδωνε ψωμι και στ'αλλα χωρια γυρω
στη Σκουρτου στη Χρυσοβιτσα στο Προδρομο στο Αγραμπελο στη
Μπαμπινη στον Αητο,ει-χανε παρει και ενα τρικυκλο να το πηγαινουν,
το οδηγουσε ο αδερφος του ο Χρηστος,αργοτερα το φουρνο τον πηρε
ο αδερφος του ο Μακιας με τη γυναικα του τη θεια Μαρια,αυτος ο
φουρνος ηταν απο παλια στο χωριο,εκαιγε ξυλα,τοτε για να δινει ψωμι
στα συσσιτια εφκιαξε φουρνο κι ο Νικος Παπασταμος Ματσαραγκας
στη πανω αγορα,στην αρχη επεσαν καταγγελιες,μετα κανονιστηκε μια
μερα να δινει ο ενας ψωμι στο σχολειο και την αλλη ο αλλος,στους
φουρνους πηγαιναμε τα ταψια τις λαμαρινες με τα ψαρια,λιθρινια ηταν,
και το μπακαλιαρο πλακι να ψηθουν,το μεσημερι πηγαιναμε τα παιδια
και τα φερναμε ψημενα και ζεστα,μοσχοβολουσαν ,απο τα μυρω-
δικα,τα κρεμμυδακια τον μαιντανο τον ανηθο το σκορδο και τα
φυλλα της δαφνης ,μεσα στο σπορελαιο,ο μπακαλιαρος γινονταν με
πατατες,πολυ νοστιμα φαγητα,μαζι με τη φασολαδα ηταν τα πιο νο-
στιμα,αλλο φαγητο ηταν και το πλιγουρι,πλιαουρ,μπλιαουρ το λεγαμε,
κομμενο σταρι στα δυο,στα τρια αν ηταν μεγαλο,το εβραζαν με
σαλτσα ντοματα η' σκετο,σα χυλος ητανε,δεν μας αρεσε καθολου,
ηταν ανοστο,με το ζορι το τρωγαμε,το θεωρουσαμε φτωχο φαγητο,
και λεγαμε ''μπλιαουρ' εχει σημερα'',τοτε δεν ξεραμε,οπως ξερουμε
σημερα, για βιολογικες τροφες και τη θρεπτικη αξια τους,να
τρως κομμενο σταρι ,το πλιγουρι,τοτε το περιφρονουσαμε,
εκει στο συσσιτιο καθομασταν με τ'αλλα παιδια και τρωγαμε στα τσιγγινα
πιατακια μας κουρεμενα εμεις τα παιδια με τη ψιλη μηχανη γουλι,κουρο-
μπελι κι οι κοπελες με κορδελες στα μαλλια,και κοτσιδες ,φορουσαν και
γαλαζιες ποδιες μ'ασπρο γιακαδακι στο λαιμο,νοιωθαμε μια ομαδα μια πα-
ρεα μια συντροφια ο ενας διπλα στον αλλον ,
εκει μαζι μας ετρωγαν κι οι δασκαλοι μας ο Αχιλλεας Ζακοπουλος η Γαληνη
η Μαρθα η Μαρια ,ετρωγαν και τα παιδια του Ζακοπουλου,τοτε ηταν μικρα,
η Λετα και ο Βασιλακης,
εκεινα τα χρονια στο σχολειο ητανε πολλα παιδια ,πανω απο 100,
120 130 παιδια,το σχολειο ηταν τριθεσιο ειχε τρεις δασκαλους,οι
αιθουσες, ητανε στο σχολειο ,δυο,και η αλλη στο λυομενο διπλα,το
ιταλικο,το λεγαμε ετσι γιατι το'φκιαξαν ιταλοι,τωρα το'χουν πριν μερικα
χρονια γκρεμισει,δεν υπαρχει
μαθημα τοτε εκανε η Πρωτη Ταξη με την Τριτη,η Δευτερα με την Τεταρτη
και η Πεμπτη με την Εκτη μαζι στην ιδια αιθουσα,
υπηρχε και Πρωτη Καταη,ετσι τη λεγαμε γιατι τα παιδια που δεν πη-
γαιναν ακομα σχολειο ερχονταν στο σχολειο και καθονταν στη αιθου-
σα της Πρωτης κατω,καταγης ,πισω απ'τα θρανια των ....κανονικων
μαθητων κι ακουγαν...ησυχα κι ακινητα
τοτε γινονταν μονο ενα διαλειμα ,κι ειχαμε μαθημα πρωι και απογευμα
εκτος απο Τεταρτη και Σαββατο
Αυτα ειχα να πω,δεν θυμαμαι αλλα τωρα¨''
.
.
ΕΓΓΡΑΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ
.
.
...................Πρακτικον υπ'αριθ. 2/1964
Εν Μαχαιρα σημερον την 6ην του μηνος Δεκεμβριου
ημεραν Κυριακην και ωραν 11ην πρωινην συνηλθεν
η επιτροπη Μαθητικων συσσιτιων αποτελουμενη εκ
των 1]Αναστασιου Μπιτσωρη ως προεδρου 2]Χριστου Γκολφη
ταμιου και 3]Αχιλλεως Ζακοπουλου Δ/ντου του Σχολειου
και γραμματεως αυτης με θεμα:''Καταρτισμος
και ψηφισις του προυπολογισμου της νεας χρησεως 1964''
....Γενομενη απαρτια ο προεδρος εισηγειται τον προυπολο-
γισμον κατα αρθρον και κεφαλαιον εχοντας ως
ακολουθως
................Α' ΕΣΟΔΑ
Κεφ.1 Αρθρον 1Επιχορηγησις ΚΕΜΣ δια μαθητ.Συσσιτια...............65.000
Κεφ.1Αρθρον 1Εισφοραι,Δημων,Κοινοτητων και Νομ.Προσωπων 30.000
Κεφ.1Αρθρον 2Εισφοραι και δωρεαι ιδιωτων................................3.000
Κεφ.10Αρθρον 1Εισπραξεις,μη κατονομαζομενοι ανωτερω............2.000
.....................................................................Συνολον Εσοδων 100.000
....Ητοι συνολον εσοδων εκατον χιλιαδες
..................Β' ΕΞΟΔΑ
Κεφ.1Αρθρον 2Προμηθεια τροφιμων ,αρτιδιων και καυσοξυλων....60.000
Κεφ.1Αρθρον 3 Εξοδα συγκεντρ. και μεταφορας τροφιμων..............2.000
Κεφ.1Αρθρον 4Αγορα επιπλων σκευων κ.λ.π συναφ. ειδων............15.000
Κεφ.3Αρθρον 2Αποζημιωσις προσωπικου Ε.Μ.Σ..............................5.000
..........................................................................Συνολον Εξοδων 97.000
Ητοι συνολον Εξοδων εννενηκοντα επτα χιλιαδες
Αποθεματικον ποσον δραχμας ''3.000''
Η επιτροπη ακουσασα του προεδρου ομοφωνως
αποφαινεται
............Ψηφιζει
Τον Προυπολογισμον εσοδων και εξοδων
Μαθητικων Συσσιτιων ως ανωτερω εξετεθη.
......Εφ' ω συνεταγη το παρον πρακτικον και
υπογραφεται ως επεται
Ο προεδρος................................................Ο Ταμιας
Αναστ. Μπιτσωρης......Ο Γραμματεας...... Χρ. Γκολφης
............................Αχιλλεας Ζακοπουλος
............................Ακριβες αντιγραφον
...............Εν Μαχαιρα τη 8η Δεκεμβριου 1964
...............................................Ο Δ/ντης του Σχολειου
.
.
[Προχειρη σημειωση στο εσωτερικο φακελλου απο
ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΓΡ9ΙΝΙΟΥ
Αρ.πρ.3082 ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ Μαχαιρας Ξηρομερου ]
-η σημειωση-
Εις εκτελεσιν της υπ'αριθμ. 3082/ 19-11-65
Υμετερας δ/γης λαμβανω την τιμην να
υποβαλω Υμιν συνημμενως καταστασιν
εμφαινουσα το υπολοιπον τροφιμων
μαθητ.συσσιτιων δι'εν εκαστον ειδος ως και το χρηματικον
υπολοιπον εκ κρατικης επιχορ. και να
παρακαλεσω δια τα περαιτερω
α/α..ειδος............ ποσοτης... ολογραφως....Παρατηρησεις
1......Γαλα...........................................................................
2......ζυμαρικα
3......Ζακχαρις
4......σπορελαιον
5
Χρηματικον υπολοιπον εκ της επιχορη-
γησεος του Κρατους
.
.
.
αγρατσουμπλα αγρια βατομουρα-χ.ν.κουβελης
.
.
αγρια βατομουρα γλυκο κουταλιου
[απο Μαχαιρα Ξηρομερου]-χ.ν.κουβελης
.
ΣΥΝΤΑΓΗ
μαζευουμε τα μαυρα αγρια βατομουρα τον μηνα Οκτωβρη
οταν γινονται,τα ζεματιζουμε σε βραστο νερο,και τα βαζουμε
στο ψυγειο 1-2 ωρες περιπου,
επειτα βαζουμε για το γλυκο ζαχαρι ιση ποσοτητα περιπου
με τα βατομουρα ,ριχνουμε τη ζαχαρι με νερο στη κατσα-
ρολα να βρασει,ανακατευουμε μεχρι να δεσει το σιροπι,
τοτε ριχνουμε στο σιροπι τα αγρια βατομουρα,τ'αφηνουμε
να βρασουν μαζι για 5 λεπτα περιπου,δεν ανακατευουμε
για να μην διαλυθουν και χασουν το σχημα τους,
σβηνουμε τη φωτια,
οταν κρυωσει το γλυκο το βαζουμε μεσα σε γυαλινα δοχεια,
ειναι ωραιοτατο
.
.
.
woman 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΡΚΕΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ 3 ΕΩΣ ΤΙΣ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ
.
επτα μερες διαρκεσε αυτη η ιστορια.πρωτη φορα την ειδε
στο τρενο στην ομονοια.στις 3 Μαρτιου.Αυτη ηταν μεσα.
ειχε καθισει απεναντι της.σ'ολη τη διαδρομη η γυναικα κοι-
τουσε αριστερα εξω.ακομα κι οταν ηταν μεσα στο τουνελ.στα
κατω πετραλωνα σηκωθηκε να κατεβει.σηκωθηκε κι αυτος,
αλλωστε εκει κατεβαινε,εκει εμενε.την αφησε να περασει
μπροστα.εφτασαν στη πλατεια ηους.φοβηθηκε μην τη χασει.
τη πλησιασε.την εφτασε.τη ρωτησε,δηθεν,για καποιο δρομο.
δεν ηξερε.η γυναικα προχωρησε.εβγαλε ενα χαρτακι,ευτυχως
ειχε πανω του στυλο,εγραψε γρηγορα το ονομα του και τη
διευθυνση του.η γυναικα δεν ειχε απομακρυνθει.τη πλησιασε.
τη σταματησε.της εδωσε το χαρτακι.το πηρε.της ειπε πως την
περιμενει να ρθει στο σπιτι του.
την επομενη μερα ειχε ρεπο.δεν βγηκε απ'το σπιτι,μαγειρεψε
κι εφαγε,χαζεψε στη τηλεοραση,ακουσε μουσικη.κοιμηθηκε
λιγο μετα τις 12 τα μεσανυχτα.
την αλλη μερα πηγε στη δουλεια.κουραστικη μερα.δυσκολοι
πελατες,απαιτητικοι.τελειωσε τη δουλεια και βγηκε εξω.εβρεχε.
το τρενο ειχε καθυστερηση,περιπου 20 λεπτα.Πολυ κοσμος
στο βαγονι.ορθιοι.οταν κατεβηκε στο σταθμο η μπορα δυνα-
μωσε.δεν ειχε μαζι του ομπρελα ,θα γινονταν μουσκεμα.σταθηκε
κατω απο'να υποστεγο να προστατευτει.του φανηκε πως την
ειδε,να περνα στο βαθος του δρομου.ετρεξε να τη προφτασει.
δεν ηταν εκεινη.
και την επομενη μερα ειχε πολυ δουλεια.γυρισε στο σπιτι μετα
τις 4 το απογευμα.κοιμηθηκε να ξεκουραστει.τον ξυπνησε το κου-
δουνι στην εξωπορτα.Σηκωθηκε κι ανοιξε.ηταν εκεινη.εκανε χωρο
να περασει.εκεινη μπηκε μεσα.εκλεισε τη πορτα.της ειπε να καθι-
σει στο σαλονι.να περιμενει μεχρι να ετοιμασθει.μπηκε στο μπανιο.
εκανε ζεστο ντους ,ξυριστηκε.σε 10 λεπτα ηταν ετοιμος. πηγε στο
σαλονι.της ζητησε συγνωμη για τη καθυστερηση.εκεινη ειπε δεν
πειραζει.τη ρωτησε αν ηθελε ποτο.ηθελε.τη σερβιρε.καθισε απε-
ναντι της.σιωπη.την κοιταζε.εκεινη ειχε στραμενο το προσωπο της,
αριστερα.γυρισε και τον κοιταξε.του ειπε το ονομα της,πως τον
εβλεπε αρκετο καιρο στο σταθμο της ομονοιας.καποιες φορες ειχε
μπει στο βαγονι της.εκεινος δεν την ειχε προσεξει.εκεινη θυμον-
ταν να του πει,και με λεπτομερειες,τι χρωμα πουκαμισο φορουσε,
τι χρωμα ειχε το σακακι του,αν κρατουσε εφημεριδα,και ποια,
μερικες φορες ειχε καθισει ακριβως απεναντι της και μια φορα
διπλα της,την αγγιζε ο ωμος του,ηταν μια πολυ ζεστη μερα θυμαται,
δεν περιμενε ποτε πως θα γνωρισθουν,κι εκεινη τη μερα που τη
σταματησε και της εδωσε το χαρτακι χαρηκε πολυ,γυρισε σπιτι,
ηθελε πολυ να παει να τον βρει αμεσως,εκεινη την ωρα,αλλα δεν
ηταν ευκολο,η ζωη της ηταν συνειθισμενη,παντρεμενη,απο τον
αντρα της δεν εχει παραπονο,την προσεχει.εχουν και δυο μικρα
παιδια,ενα αγορακι κι ενα κοριτσακι.τα λατρευει.τωρα τ'αφησε
με τη κοπελα που τα φροντιζει οταν λειπουν για δουλεια.ηταν 29
χρονων.ειναι χαρουμενη που βρισκεται στο σπιτι του.
πηγε καθισε διπλα της.την αγκαλιασε.τη φιλησε.
μετα απο τρεις ωρες ,περιπου,η γυναικα εφευγε απ'το σπιτι του.
θα ξαναρχονταν τη κυριακη το απογευμα στις 4 η ωρα.θα κανονιζε
να εμεινε μαζι του ολη τη νυχτα.
περασαν τρεις μερες μεχρι τη κυριακη.τη παρασκευη και το
σαββατο δεν ετυχε να ξαναδει τη γυναικα στο τρενο.ηξερε ομως
πως ηταν εκει,σε καποιο βαγονι.
ηρθε η κυριακη.ξυπνησε αργα.εφαγε ελαφρα.γαλα,ενα μηλο,λιγο
ψωμι με βουτυρο και μελι.δεν ανοιξε τη τηλεοραση.ενα τεταρτο
πριν τις 4 ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε κι εφυγε απ'το σπιτι.
γυρισε πολυ αργα μετα τα μεσανυχτα.
τη γυναικα δεν τη ξαναδε..
.
.
.
Μονα Λιζα Τζιοκοντα Mona Lisa del Gioconda-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
η Μονα Λιζα και η παρτιτα για βιολι σε σι ελασσονα
BWV 1002 του Μπαχ
..
για πεπτη φορα ηρθε να ποζαρει,συχνα καθε εικοσι λεπτα
με διεκοπτε,κουραζονταν στην ιδια θεση ακινητη,συζητου-
σαμε,κυριως ρωτουσε για τη ζωγραφικη,για τα χρωματα,πως
γινεται το σχεδιο,τα σταδια του,εκεινη τη μερα ειχε φερει
το βιολι της,επαιζε μουσικη,ερασιτεχνικα,μου ειχε πει,ανοιξε
τη θηκη κι εβγαλε το βιολι,το κουρντισε,τοποθετησε μπροστα της
τις παρτιτουρες,''θα παιξω τη παρτιτα για βιολι σε σι ελασ-
σονα BWV 1002 του Μπαχ '',μου ειπε,''ο εκτελεστης ειναι ο
μεσαζων αναμεσα στον μουσικο και στον ακροατη,πρεπει να
προσπαθησει να μεταφερει τα νοηματα του συνθετη στον
ακροατη,να τα αφηγηθει,οπως και ο ζωγραφος,ειναι ο μεσαζων
αναμεσα στο μοντελο του και στον θεατη,να αποδωσει το εσω-
τερικο και το εξωτερικο του μοντελου,να το αναπαραστησει'',
χαμογελασε,συμφωνησα για την αναλογια της μουσικης με τη
ζωγραφικη,επαιξε τη παρτιτα καταπληκτικα,οταν τελειωσε την
ευχαριστησα για το ακουσμα,επειτα καθισε να ποζαρει
.
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων
[Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων -χ.ν.κουβελης
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων
[Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
.
επειδη η πολη κατοικειται απο ανθρωπους φωτογραφιζεται ,
ενα πολυπλοκο δικτυο κτιριων δρομων ανθρωπων σχεσεων,
Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
...-ο Ανθρωπος Α1 που μενει στο Σπιτι Σ1 στο δρομο δ1 βρισκεται
στο δρομο Δ1 και συναντα,ειτε τον γνωριζει ειτε δεν τον γνωριζει,
τον Ανθρωπο Α2 που μενει στο Σπιτι Σ2 στο δρομο δ2 -...
-μια Αντιστοιχεια απο το Συνολο των Ανθρωπων:
{ χ/οπου χ ανθρωπος },με χ ανθρωπος οποιασδηποτε ηληκιας,και
οποιασδηποτε εποχης,στο παρελθον ,στο παρον
στο Συνολο των Ανθρωπινων Σχεσεων:
{ ψ/οπυυ ψ ανθρωπινη σχεση },με ψ οποιαδηποτε ανθρωπινη
σχεση αναπτυσεται μεταξυ ανθρωπων-αγαπη,μισος,αδιαφορια,
ερωτας,χαρα.λυπη,εχθρα,φιλια,γνωστος,αγνωστος,πλουσιος,
φτωχος,διευθυντης,υπαλληλος,αντρας,γυναικα,παιδι,πατερας,
μανα,αδερφος,νεος,γερος,μορφωμενος,αμορφωτος,δημοκρατης,
οποιασδηποτε πολιτικης χροιας,δυνατος,αδυνατος,οποιασδηποτε
κοινωνικης και οικονομικης ταξης,τιμιος,ατιμος,τολμηρος,
δειλος,ανιδιοτελης,ιδιοτελης,φρονιμος,φαντασμενος,
καλος,κακος,...
.
.
.
Απλη κι ευθεια ερωτηση
.
.
το πουλακι τσιρονι διπλα στο ποτηρι με το νερο,
για λιγες για μια χουφτα ελιες-χ.ν.κουβελης
.
.
Απλη κι ευθεια ερωτηση:Ποιος ειναι ο δολοφονος;
.
.
.
Vincent Van Gogh-Βαν Γκογκ
.
.
Vincent Van Gogh-Βαν Γκογκ-χ.ν.κουβελης
.
.
κι εκεινος ο φτωχος κι ανησυχος Βικεντιος ηταν τελικα φιλος σου.
Ξερεις πως ενα πινακα μονο πουλησε, οσο ζουσε,κι αυτον για να
πληρωσει το φαγητο του;
Και τωρα κονομουν απ-αυτον εκατομυρια .
Να,σε τετοιο κοσμο ζεις
.
.
.
Μαχαιρα,με τη Βιτσι το βουνο ψηλα πισω αριστερα σαν τη μεγαλη
σφαιρικη πετρα του φεγγαριου δυει η'ανατελει παντα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
- και μια συγχρονη Διδω-
.
.
[Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων -χ.ν.κουβελης
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων
[Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
.
επειδη η πολη κατοικειται απο ανθρωπους φωτογραφιζεται ,
ενα πολυπλοκο δικτυο κτιριων δρομων ανθρωπων σχεσεων,
Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
...-ο Ανθρωπος Α1 που μενει στο Σπιτι Σ1 στο δρομο δ1 βρισκεται
στο δρομο Δ1 και συναντα,ειτε τον γνωριζει ειτε δεν τον γνωριζει,
τον Ανθρωπο Α2 που μενει στο Σπιτι Σ2 στο δρομο δ2 -...
-μια Αντιστοιχεια απο το Συνολο των Ανθρωπων:
{ χ/οπου χ ανθρωπος },με χ ανθρωπος οποιασδηποτε ηληκιας,και
οποιασδηποτε εποχης,στο παρελθον ,στο παρον
στο Συνολο των Ανθρωπινων Σχεσεων:
{ ψ/οπυυ ψ ανθρωπινη σχεση },με ψ οποιαδηποτε ανθρωπινη
σχεση αναπτυσεται μεταξυ ανθρωπων-αγαπη,μισος,αδιαφορια,
ερωτας,χαρα.λυπη,εχθρα,φιλια,γνωστος,αγνωστος,πλουσιος,
φτωχος,διευθυντης,υπαλληλος,αντρας,γυναικα,παιδι,πατερας,
μανα,αδερφος,νεος,γερος,μορφωμενος,αμορφωτος,δημοκρατης,
οποιασδηποτε πολιτικης χροιας,δυνατος,αδυνατος,οποιασδηποτε
κοινωνικης και οικονομικης ταξης,τιμιος,ατιμος,τολμηρος,
δειλος,ανιδιοτελης,ιδιοτελης,φρονιμος,φαντασμενος,
καλος,κακος,...
.
.
Απλη κι ευθεια ερωτηση
.
.
για λιγες για μια χουφτα ελιες-χ.ν.κουβελης
.
.
Απλη κι ευθεια ερωτηση:Ποιος ειναι ο δολοφονος;
.
.
.
Vincent Van Gogh-Βαν Γκογκ
.
.
Vincent Van Gogh-Βαν Γκογκ-χ.ν.κουβελης
.
.
κι εκεινος ο φτωχος κι ανησυχος Βικεντιος ηταν τελικα φιλος σου.
Ξερεις πως ενα πινακα μονο πουλησε, οσο ζουσε,κι αυτον για να
πληρωσει το φαγητο του;
Και τωρα κονομουν απ-αυτον εκατομυρια .
Να,σε τετοιο κοσμο ζεις
.
.
.
Μαχαιρα,με τη Βιτσι το βουνο ψηλα πισω αριστερα σαν τη μεγαλη
σφαιρικη πετρα του φεγγαριου δυει η'ανατελει παντα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
- και μια συγχρονη Διδω-
.
.
Αθηνας,Αθηνα-χ.ν.κουβελης
.
.
- και μια συγχρονη Διδω-
Διδω,27 χρονων,would you like to get to know her?
Αυτο το μηνυμα περιεχει ενα τμημα κειμενου εμπλου-
τισμενου με 11 φωτογραφιες της Διδως
You have received a notification about new events
To unsubscribe or change the settings ,follow the link
Αυτο το μηνυμα ηλεκτρονικου ταχυδρομειου7 σταλθηκε σημερα
ωρα 10:32:18
.
.
.
γυναικα σε σεζ λονγκ
.
.
woman in chaise long-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
γυναικα σε σεζ λονγκ
.
ηταν η μερα ηλιολουστη,φωτεινη,ο κηπος ειχε
ανθισει,το παιδι,απο εκει,που καθονταν το εβλεπε,
επαιζε,κλωτσουσε τη μπαλα,ετρεχε την εβρισκε και
παλι την κλωτσουσε,το ιδιο εκανε,χαμογελασε,''φαι-
νεται το ιδιο σ'εναν μεγαλο'',σκεφτηκε,''αλλα για
ενα παιδι καθε φορα ειναι διαφορετικο''
.
.
Παμπλο Πικασο-Psblo Picasso-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΟΙ ΛΟΥΟΜΕΝΕΣ
[ΦΩΤΟ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
.
.
.
.
ΚΥΡΙΑΚΗ,ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
.
.
Γεωργιος Καραισκακης-χ.ν.κουβελης
.
.
ΚΥΡΙΑΚΗ,ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΛΕΙΣΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
.
το ηλεκτρικο τρενο εφτασε στο σταθμο στο Φαληρο,
αριστερα το γηπεδο ,δεξια περα απ¨τη λεωφορο η
θαλασσα,πιο μπροστα νοτια ανατολικα η Καστελλα,
εκλεισαν οι πορτες το τρενο ξεκινησε,κατεβηκε στο
τερμα στον Πειραια,εστριψε δεξια στη παραλιακη,
εφτασε στη Γουναρη,μυριζε ο αερας ευχαριστα απο
τ'αλλαντικα,ακουσε τις φωνες των πωλητων,περασε
αναμεσα απ' τους ανθρωπους,ανεβηκε στη πλατεια,
απο το Θεατρο,κοιταξε τη εργο παιζονταν,ενα του Μπε-
κετ,''Περιμενοντας τον Γκοντο'',θα πηγαινε καποιο βραδυ
να το δει,προχωρησε δεξια,εστριψε αριστερα,κατεβηκε
την Σωτηρος Διος εφτασε στο λιμανι της Ζεας,το ονομα
το λιμανι λενε πως το πηρε απο'να ειδος σταριου ζεια ,
ασπροσιτι,που απο εκει διακινουνταν,ηταν απ'τ'αρχαια
χρονια αυτο το σιταρι και καταργηθηκε η καλλιεργεια του
με νομο απο το 1928 μεχρι το 1932 ,η' το ονομα πηρε απο'να
αρχαιο ιερο της Ζεας της Αρτεμιδας που βρισκονταν εκει τ'αρ-
χαια χρονια,πολλα κοτερα και πολυς κοσμος στις καφετεριες,
κυριως νεολαια βολταριζε,σε μια απ'αυτες τις καφετεριες κα-
θισε κι ηπιε καφε,εσπρεσο,μετα απο μια ωρα εφυγε,βαδισε
βορειο-ανατολικα,στα βραχια της Πειραικης κι εφτασε στο
Μικρολιμανο,στο Τουρκολιμανο στη Καστελλα,χαζεψε για
λιγο,εκει λεγανε πως τα βυζαντινα χρονια υπηρχε φαναρι,κι
ειχε το λιμανι αυτο το ονομα ,Φαναρι,τωρα δεν υπαρχει,γκρε-
μιστηκε,συνεχιζε,φανηκε η συνοικια του Νεου Φαληρου,η θα-
λασσα,στο βαθος βορεια η Αθηνα,ξεχωρισε μεσα στην ομιχλη
την Ακροπολη,τον Παρθενωνα,εφτασε στο σταθμο του ηλεκτρι-
κου,λιγος κοσμος στην αποβαθρα στη μερια προς την Αθηνα,απο
την αλλη μερια πολυς κοσμος κατεβηκε απ'το τρενο,που ειχε φτα-
σει και σταματησει,φιλαθλοι,με φανελες κοκκινες,σημαιες κοκκι-
νες,καπελα κοκκνα,χασκολ κοκκινα,φωναζαν ρυθμικα συνθηματα,
ειχαν σφυριχτρες και σφυριζαν,κυριως αντρες,νεαροι,και καποιες
κοπελες και μερικα παιδια ειδε,το ιδιο ντυμενα,κατεβηκαν τις
σκαλες,επειτα τους ειδε σαν χειμμαρος να ξεχυνονται απεναντι
στο χωρο εξω απ'το γηπεδο,εκει ενωθηκαν με αλλους φιλαθλους,
οι φωνες δυναμωσαν,Κυριακη,ειχε ματς εκεινη τη μερα,απ' το γη-
πεδο μεσα ακουγονταν οι ιαχες των φιλαθλων που ηταν στις εξε-
δρες,ηρθε κι αλλο τρενο απ'την Αθηνα,γεματο κι αυτο με φιλα-
θλους,φισκα,τα ιδια χρωματα,κοκκινα,τα ιδια συνθηματα:''Ολυ-
μπιακος.Θρυλος'',μετα απο λιγο ηρθε και το τρενο απ'τον Πειραια,
γεματα ,στοιβα,ο'ολα τα βαγονια απο φιλαθλους,ανοιξαν οι πορ-
τες,ορμησαν εξω με τα ιδια κοκκινα χρωματα ντυμενοι,με τις κοκ-
κινες σημαιες να τις ανεμιζουν,με τις ιδιες δυνατες φωνες,με τα
ιδια ρυθμικα συνθηματα,''Θρυλος.Ολε.ΟΛε.Θρυλος.Ολε.'',αδεια-
σαν τα βαγονια,μπηκε σ'ενα,καθισε αριστερα μπροστα,κοιτουσε
προς τα κατω,εκλεισαν οι πορτες ,το τρενο ξεκινησε ,τρεις ανθρω-
ποι μαζι μ'αυτον ολοι κι ολοι ηταν μεσα στο βαγονι,μια νεαρη κο-
πελα καθισμενη δεξια του προς το παραθυρο κι ενας μεσοκοπος
αντρας στο βαθος στα καθισματα δεξια,περασαν το Μοσχατο,τη
Καλλιθεα,τον Ταυρο,περασαν πανω απ'τη γεφυρα της Χαμοστερ-
νας,εφτασαν στα Κατω Πετραλωνα,σηκωθηκε απο τη θεση του,
σταματησε το τρενο,ανοιξαν οι πορτες,κατεβηκε,απο το δικο του
βαγονι κατεβηκε μονο αυτος,περασε τη γεφυρα πανω απ'τις γραμ-
μες,κι αλλο τρενο περασε με τρομερο θορυβο γεματο φιλαθλους
προς το Φαληρο,ακουσε τις φωνες τους μεχρι που χαθηκε νοτια,
πηρε το δρομο για το σπιτι του
.
.
.
.
.
ο Παπακωστας Παπατρεχας απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,ο παπλακης-χ.ν.κουβελης
.
.
η ζωγραφικη,λαδι σε μουσαμα,εγινε το Φθινοπωρο,Οκτωβριο αν
θυμαμαι, του 1999,τοτε ηταν 84 χρονων,
την τελειωσα και την εδειξα στον πατερα μου,τοτε ζουσε ακομα,
τον ρωτησα:''ποιος ειναι αυτος'',κι αμεσως μου απαντησε;
''Ο Παπακωστας'' ,τοτε καταλαβα οτι τον πετυχα.
Οταν την πηγα στον παπουλακη και την ειδε ειπε:-
''μ'εκανες σαν τον Πατερ Κοσμα τον Αιτωλο'',
''α,να με βλεπνε,να μαι γω''ειπε,
ηθελε να φαινεται και η αλυσσιδα στο τσεπακι,
'''θα παμε στον Αστακο στο εστιατοριο να παραγγειλουμε
μεγαλα ψαρια,να φαμε οχι μ'κρα ,μεγαλα,απ'τα καλα''
Α ρε παπλακη!
.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΤΡΕΧΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
[1915-2011]
γεννηθηκε το 1915 στη Μαχαιρα Ξηρομερου,πατερας του ηταν
ο Μιχαλης Παπατρεχας,η μανα του ηταν αδερφη του Κωστα
Κουβελη Κουτσοκβελη,
εκανε πολλα χρονια παπας στη Βουστρου,επειτα εκανε στα Βλυ-
ζανα, στη Σκουρτου και στη Μαχαιρα,
τη γυναικα του τη λεγανε Βιργινια ηταν απ'τα Βλυζανα του Κρικρη,
ειχανε τεσσερα παιδια,τον Γερασιμο Μακια,τον Σπυρο,τον Βαγγελη
και τον Μιχαλη.
Ητανε φιλομαθης ανθρωπος,θυμοσοφος εφυεστατος και του αρεσε
πολυ να λεει αστεια,''το χιουμουρ''-ελεγε ,και σε μεγαλη ηληκια.
μεχρι το τελος,ειχε ρεγαλη διαυγεια πνευματος και ηταν ακμαιοτα-
τος στο σωμα,ζωντανος ανθρωπος,
κοιμηθηκε τον Δεκεμβριο του 2011.
Αιωνια η Μνημη στον παπλακη!
.
-τον παπουλακη τον εγραψα σε βιντεο στο σπιτι του στις 8
Σεπτεμβριου το 2008,93 χρονων τοτε,τον εχω γραψει σε πολλα
βιντεα απο το 2004,και σ'ενα πανηγυρι στη Ριγανι,και στη Μα-
χαιρα,του αρεσε πολυ να μιλαει στο βιντεο,να πει,να μεινουν
αυτα που θα πει και μετα,γιατι οπως ελεγε και χαμογελουσε:
η αμαξοστοιχια για την αλλη ζωη δεν ξερεις ποτε φτανει,και
μαλιστα το ταξιδι ειναι ανευ επιστροφης και ανευ εισιτηριου-
.
-απ-αυτην την εγγραφη ειναι καταγραμενα τα λογια του,ενα
αποσπασμα.
Εδω λεει για τα χαρτια.
Οταν ηταν ακομα κοσμικος επαιζε χαρτια πολυ καλα,ιδιαιτερα
τη πρεφα,ηταν παιχτης ασσος.
.
ΝΑ ΠΩ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΠΡΕΦΑ
.
αυτα τα βλεπνε και τα ξερουν δεν ειναι αναγκη να τα πω
εγω
.
το χαρτι,οταν παιζουν χαρτια,ειναι οικογενειαρχεοι ειναι
οικογενειαρχες και παιζνε λεφτα ειναι θανατος,τι παιζουν;
παιζουν χανουν κι ειναι ανθρωποι οι οποιοι χρεωνονται να ματα-
παιξνε,το χαρτι ειναι καταστροφη στην οικογενεια,ξερς ποσων
λογιων χαρτια ειναι;χαρτια ειναι κι να παιζεις,αλλο να παιζεις
διασκεδαστικο,μια πρεφα το καλυτερο παιχνιδ',ενω αμα
παιζεις ποκερ,ποκα,λεμε το ταδε ειναι και το ταδε απογο-
ρευεται παιζνε λεφτα μερικοι ,κι δεν πληρωνε πρωτες,το
χαρτι ειναι για τον μπακαλη δεν ειναι για κειονε π'παιζ',
αποψε χανει ο ενας αλλ'ο αλλος ο αλλος θα τσ'μασ'τα λεφτα
ο μπακαλης,ειναι καταστροφη ζν' οικογενεια,εχνε κλεισ'σπιτια
απ'το χαρτι,πουλσι,αυτοι οι χαρτοπαιχτες π'παιζνε ζν'Αθηνα,αυτα
π'πηγα κι ειδα κατ'ιγω ικει ,που'τανε καποιος απο δω απ'το
χωριο μας,κι ητανε,εχνε απ'κατ'αβανταδορο και τον πληρωνε
να μασ'παιχτες,κι κειος πληρωνεται κατ',δεν παιζ'να κερδεσ'
ουτε να χασ',πληρωνει για τ'αυτο,αυτα γενονται στα χαρτια,
να στι ανθρωπ',δεν πρεπει να παιζ'χαρτια αλλος π'δ'τον ξερ'
τι παιχνιδ' κανει,πεφνε,πως να στο πω,πεφνε θυμα,γκαγκστερ,
αυτο το χαρτι δεν ειναι να το μαλαζεις στα χερια,δεν ειναι να
το μαλαζεις στα χερια,
στα χαρτια,
εγω απο μικρος παρακολουθουσα τη πρεφα,το καλυτερο
παιχνιδι διασκεδαστικο,αλλ'ομως να μην παιζεις χαρτια,
αλλοι παιζουν,τοτε που'παιζαν που'ταν τα λεφτα,μια πενταρα
μια δεκαρα,εκεινοι που'χανε τα λεφτα επαιζαν κι πενηντα λεφτα,
ειναι πολλα,καποιος εχασε δυομισ'χλιαδες καπικια,γραφτκε στα
πρακτικα αυτο,εδω στο χωριο μας,περα στην Αθηνα δεν ξερνε
πολλοι πρεφα,κατ'δασκαλοι παιζνε στο ΚΑΠΗ ,εκει παρακολουθω
γω,αυτο ειναι το καλυτερο παιχνιδ',απ'ουλα τα παιχνιδια ειναι το
καλυτερο παιχνιδ',να μην παιζεις τοσο το καπικι,τιποτα,να μην
παιζεις λεφτα,γιατι η πρεφα,οι φυλακωμενοι π'ν'επαιζαν,αμα
τελειωσουμι τ'πρεφα τοτε θα κανουμε,εμπεναν μεσα εγραφαν
κασα,εκαναν,δεν τελειωνε ποτε,ειναι κι αυτο,των φυλακωμενων
η πρεφα,τωρα ιδω στα χωρια το εγκατελειψαν τοσο δεν ειναι
λεφτα τοσο,επαιζαν στον αη Βασιλι,ουλο ικειο το καιρο πρεφα
με πολλα λεφτα,οποιος δεν ειχε το'μενε το καπικι,μια δεκαρα ,
πρεπ'να παιζεις πρεφα να τ'ν'ξερνε κι οι τρεις καλα,αμα δεν
νε'ξερνε κι οι τρεις καλα δεν ειναι να παιζεις λεφτα,απο κεινον
π'δε τα ξερ'χανεις κι συ,δεν ξερ'πως να τ'νανε παιξ',πρεπ'να τ'νε
ξερνε κι οι τρεις καλα,ειναι η πρεφα ασμαδευτ',ειναι και χωρις
να σμαδευεται,να παιζεις,αμα σμαδευεται δεν νε ξερνε ουλοι
καλα,πρεπ'να παιζετε ασμαδευφτ'αμα παιζεται λεφτα,
αλλο τιποτα
Τι περασ'αυτος ο ανθρωπος αυτος το ξερ'
.
.
Σημειωση:Η πρεφα των φυλακωμενων.
Λενε πως την πρεφα την εβγαλαν τρεις φυλακωμενοι ,αυτοι
ηταν καταδικασμενοι σε θανατο,και σκεφτονταν για καποιο
τροπο να ξεφυγουν.Και βρηκαν,ανακαλυψαν, την πρεφα.
Οταν πηγε ο δημιος στο κελι τους να τους παρει για εκτελεση,
τους ρωτησε ποια ηταν η τελευταια επιθυμια τους.Κι αυτοι του
ειπαν να παιξουν τη τελευταια τους παρτιδα πρεφα.Εγινε δεκτη
η επιθυμια τους.Να παιξουν.
Αρχισαν το παιχνιδι,και ποτε εμπαινε μεσα ο ενας και ποτε
εμπαινε ο αλλος,συνεχεια αυτο γινονταν,η κασα συνεχεια
μεγαλωνε και μεγαλωνε,και το παιχνιδι δεν τελειωνε,γιατι
για να τελειωσει η πρεφα πρεπει να μηδενιστει η κασα,
κι οπως καταλαβαινετε οι τρεις φυλακωμενοι ακομα παιζουν
και θα παιζουν,εις τον αιωνα τον απαντα.Γλυτωσαν.Αντιθετα
απο τον δημιο που δεν γλυ6τωσε κι εσκασε απ-το κακο του.
Γι-αυτο λενε την εκφραση : ''παιζουν πρεφα των φυλακωμενων'',
οταν παιζουν πρεφα αδεξιοι και κακοι παιχτες,ατζαμηδες,που
συνεχεια μπαινουν μεσα και γραφουν κασα,που δεν
εχει σηκωμο και δεν τελειωνει.
.
.
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΙ-Αποδοση ,Σχολια χ.ν.κουβελης
-
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ-ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ
-
[ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΟ ΣΕ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ ]
ΑΝ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ,Ο ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΦΛΥΑΡΟΣ,
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΓΕΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
ο Αδολεσχης,ο Φλυαρος-χ.ν.κουβελης
ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΙ-Αποδοση ,Σχολια χ.ν.κουβελης
.
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ-ΑΔΟΛΕΣΧΙΑΣ
Γ'
Ἡ δὲ ἀδολεσχία ἐστὶ μὲν διήγησις λόγων μακρῶν καὶ
ἀπροβουλεύτων, ὁ δὲ ἀδολέσχης τοιοῦτός ἐστιν, [2]
οἷος, ὃν μὴ γινώσκει, τούτῳ παρακαθεζόμενος
πλησίον πρῶτον μὲν τῆς αὑτοῦ γυναικὸς εἰπεῖν ἐγκώμιον·
εἶτα ὃ τῆς νυκτὸς εἶδεν ἐνύπνιον, τοῦτο διηγήσασθαι·
εἶθ' ὧν εἶχεν ἐπὶ τῷ δείπνῳ, τὰ καθ' ἕκαστα διεξελθεῖν.
[3] εἶτα δὴ προχωροῦντος τοῦ πράγματος λέγειν, ὡς πολὺ
πονηρότεροί εἰσιν οἱ νῦν ἄνθρωποι τῶν ἀρχαίων, καὶ ὡς
ἄξιοι γεγόνασιν οἱ πυροὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ ὡς πολλοὶ
ἐπιδημοῦσι ξένοι, καὶ τὴν θάλατταν ἐκ Διονυσίων πλόϊμον
εἶναι, καὶ εἰ ποιήσειεν ὁ Ζεὺς ὕδωρ πλεῖον, τὰ ἐν τῇ γῇ
βελτίω ἔσεσθαι, καὶ ὃ ἀγρὸν εἰς νέωτα γεωργήσει, καὶ ὡς
χαλεπόν ἐστι τὸ ζῆν, καὶ ὡς Δάμιππος μυστηρίοις μεγίστην
δᾷδα ἔστησεν, καὶ πόσοι εἰσὶ κίονες τοῦ Ὠιδείου, καὶ Χθὲς
ἤμεσα, καὶ Τίς ἐστιν ἡμέρα τήμερον; [4] κἂν ὑπομένῃ τις
αὐτόν, μὴ ἀφίστασθαι,[καὶ] ὡς Βοηδρομιῶνος μέν ἐστι τὰ
μυστήρια, Πυανοψιῶνος δὲ τἀπατούρια, Ποσιδεῶνος δὲ
[τὰ] κατ' ἀγροὺς Διονύσια.
[Παρασείσαντα δὴ δεῖ τοὺς τοιούτους τῶν ἀνθρώπων καὶ
διαράμενον ἀπαλλάττεσθαι, ὅστις ἀπύρευτος βούλεται εἶναι·
ἔργον γὰρ [5] συναρκεῖσθαι τοῖς μήτε σχολὴν μήτε σπουδὴν
διαγινώσκουσιν.]
.
.
Η ΑΔΟΛΕΣΧΙΑ-Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ
[Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΦΛΥΑΡΙΑ-Ο ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΦΛΥΑΡΟΣ]
.
Η αδολεσχια ειναι η ακατασχετη ενοχλητικη κι απερισκεπτη
χωρις ειρμο φλυαρια,και ο ενοχλητικος φλυαρος ο αδολεσχης
ειναι αυτος,που πλησιαζει καποιον,ακομα κι αν δεν τον γνωρι-
ζει,κι αρχιζει να παινευει τη γυναικα του,επειτα διηγειται το
ονειρο που ειδε χθες τη νυχτα,υστερα λεει τι θα δειπνισει κι
αναφερνει ενα προς ενα καταλεπτως τα φαγητα που θα φαει,
υστερα καθως προχωραει στη κουβεντα του κρινει πως οι ση-
μερινοι ανθρωποι ειναι πολυ πιο πονηροι απ'τους παλιοτερους,
και πως το σταρι πουλιεται πανακριβα στην αγορα και πως παρα
πολλοι ξενοι μεταναστες ζουν και μενουν στη πολη,και πως
απο τα Διονυσια και μετα αρχιζουν τα ταξιδια στη θαλασσα,
και πως αν ο θεος ριξει πολυ βροχη η γη θα γινει πολυ ευ-
φορη,και πως με τη νεα χρονια θα οργωσει το χωραφι του,
και πως η ζωη εγινε πολυ δυσκολη δυσβασταχτη,και πως ο
Δαμιππος κατα τη τελεση των μυστηριων αναψε μια πολυ
μεγαλη λαμπαδα,κι ακομα ποσες ειναι οι κολωνες του Ωιδειου,
και ''Χθες πηρα εμετικο'',λεει,και ''Τι μερα ειναι σημερα;'',
λεει,κι αν καποιος μπορει και τον αντεχει στη μεγαλη φλυαρια του
δεν ξεκολλαει απ'αυτον,συνεχιζει περισσοτερο ακαθεκτοε,και
πως τον μηνα Βοηδρομιωνα ειναι τα Ελευσινια μυστηρια,και πως
τον μηνα Πυανοψιωνα ειναι η γιορτη τα απατουρια,και πως
τον μηνα Ποσιδεωνα ειναι τα κατ'αγρους Διονυσια,
γι'αυτο πρεπει κανενας με ποδια και με χερια να τρεξει
να ξεφυγει πολυ μακρυα απο τετοιους ανθρωπους και ν'απαλαχτει
πριν ν'αρρωστησει τον πιασει πυρετος,γιατι ειναι πολυ δυσκολο να
ξεφυγεις απ'αυτους τους φλυαρους που δεν καταλαβαινουν ουτε
αν εισαι απασχολημενος ουτε αν αναπαυεσαι και θελουν να
φλυαρισουν
.
,
ΣΧΟΛΙΑ:
-Αδολεσχια[α στερητικο+εσδυ,ηδυ,γλυκο+λεσχη,συνομιλια,συζη-
τηση,λεγειν]η'[αδην,κατα κορον-η' ααδειν,ενοχλω+λεσχη ]
-ο Θεοφραστος διεκρινε τρεις τυπους ανθρωπων που μιλουν
πολυ:
1:τον αδολεσχη-τον φλυαρο που μιλα απερισκεπτα χωρις ειρμο
και θελει να γινει ευχαριστος,αρεστος.
2:τον λαλον-αυτος μιλαει πολυ,τα ξερει ολα,''ξερολας'',οτι λεει
ειναι σωστο ,χωρις αντιρρηση.
3:τον λογοποιο-τον παραμυθα,μιλαει πολυ,λεει ακατασχετα ψεματα ,
δεν σταματα να λεει συνεχως παραμυθια.
-Ο Αριστοτελης,ο δασκαλος του Θεοφραστου, λεει:
αδολεσχους λεγομεν τους φιλομυθους και διηγηματικους και
περι των τυχοντων κατατριβοντας τας ημερας.
Αδολεσχους λεμε αυτους που τους αρεσει να μιλουν πολυ
και να συζητουν και να χανονται ολη την ωρα μ' οτι τυχει.
-μετα τα Μεγαλα Διονυσια,Μαρτιο 'Απριλιο,αρχιζαν να ταξι-
δευουν στη θαλασσα,τοτε δεν κινδυνευαν.
-τα Ελευσινεια μυστηρια προς τιμη της Δημητρας και της Περσε-
φωνης διαρκουσαν εννια μερες,τον μηνα Βοηδρομιωνα,Σεπτεμβριο
-Οκτωβριο,την πεμπτη μερα αναβαν λαμπαδες και πηγαιναν στην
Ελευσινα με τον δαδουχο ,εμεναν ολη τη νυχτα στο ιερο
της Δημητρας,αναπαρισταναν τις περιπλανησεις της Δημητρας
που αναζητουσε τη χαμενη κορη της Περσεφωνη.
-το Ωιδειον ηταν κυκλικο κλειστο θεατρο μουσικης με κολωνες,
το εκτισε ο Περικλης.
-οι χωριατες οι αγροτες ειχαν τη συνηθεια να παιρνουν καποιο
εμετικο να καθαρισθουν,να προφυλαχτουν απο αρρωστειες.
-τον μηνα Πυανοψιωνα,Οκτωβριο-Νοεμβριο,γινονταν τα Απατου-
ρια,οικογενειακη γιορτη,των φρατριων,διαρκουσε τρεις μερες,
την πρωτη μερα την δορπια,δορπεια, ετρωγαν σ'ενα πλουσιο σπιτι,
την δευτερη μερα την αναρρυσιν εκαναν θυσιες στον Φρατριο Δια
στην Αθηνα και στον Μελαναιγιδο Διονυσο,[ερρυαν,τραβουσαν
τους λαιμους των θυσιαζομενω ζωων προς τα πανω],και την
τριτη μερα την κουρεωτις κουρευαν τα αρσενικα παιδια ,που
θα τα δεχονταν στην φρατρια,και προσφεραν τα κουρεια,αρνια,
κατσικια,γινονταν και σχολικες γιορτες.
Φρατρια λεγονταν το ενα τριτο η τριτυς μιας απο τις δωδεκα φυλες.
-τα Κατ'Αγρους Διονυσια,τα Μικρα Διονυσια,γινονταν τον μηνα
Ποσιδεωνα,Δεκεμβριο-Ιανουαριο,σ-αυτη τη γιορτη του Διονυσου
χωριατες αγροτες μασκαρεμενοι περιφερονταν πανω σε καρα στε-
φανωμενοι,κρατουσαν φαλλους,τραγουδουσαν φαλλικα ασματα
και πειραζαν τους αλλους αγροτες,με λογια και με εργα,ελεγαν
κι ακουγαν τα εξ αμαξης,αλληλοπειραζονταν,ειχαν και διαφορα
δρωμενα.Επαιζαν και δυο παιχνιδια:τη Σκαπερδα και την Αιωρα.
Στην Σκαπερδα περνουσαν απο μια τρυπα σ'ενα καθετα στερεω-
μενο ξυλο στο εδαφος ενα σχοινι και το ταβουσαν απο τη μια κι
απο την αλλη μερια με τη πλατη γυρισμενη δυο ομαδες παιδιων,κι
οποια ομαδα κατεφερνε να τραβηξει την αλλη και να την φερει πιο
κοντα στο ξυλο νικουσε.
Στην Αιωρα αγορια και κοριτσια σε κουνιες,αιωρες, κρεμασμενες
σε κλαδια δεντρων κουνιονταν κι επαιζαν με τραγουδια,
τα Αλητις,τα περιπλανωμενα,ετσι τα λεγανε
Τα Μεγαλα Διονυσια η' τα Εν Αστει Διονυσια γινονταν τον μηνα
Ελαφηρολιωνα,Μαρτιο-Απριλιο,διαρκουσαν πεντε μερες,τοτε γινον-
ταν,εδιδου χορον,και οι δραματικοι Αγωνες με τρεις Τετραλογιες.
-βρες στον στενο κι ευρυτερο κυκλο σου[συμπεριλαμβανομενου
και του εαυτου σου] ποιοι ταιριαζουν στους τρεις τυπους του Θεο-
φραστου [και στις αναμειξεις τους]:
τον φλυαρον,τον λαλαν,τον λογοποιον.
.
.
[ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΟ ΣΕ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ ]
ΑΝ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Ο ΑΔΟΛΕΣΧΗΣ,Ο ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΦΛΥΑΡΟΣ,
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΓΕΣ-χ.ν.κουβελης
.
φιλε ,που λες,η γυναικα μου ειναι θησαυρος,πολυ ομορφη,
καλη ,εργατικη,χρυσοχερα,καλη μαγειρισα,νοικοκυρα πρωτη,
οικονομα,ειμαι,τι να σου πω,πολυ τυχερος,ευχαριστημενος,
χθες το βραδυ ειδα ενα ονειρο πως ημουνα σ'ενα κηπο μεσα
πολυ μεγαλο,ειχε μεσα ο κηπος απ'ολα τα δεντρα,μηλιες θες;
ειχε,αχλαδιες θες;ειχε,πορτοκαλιες θες;,ειχε,συκιες θες;ειχε,
ειχε και τι δεν ειχε,απ'ολα τα κλαρια, θαμπωθηκα,κι απλωσα το
χερι να κοψω ενα μηλο,το αρπαξα να το κοψω και τοτε το κλαδι
της μηλιας σηκωθηκε ψηλα,εγω κρεμαστηκα σ'αυτο να μην πεσω,
μαζι με το κλαδι σηκωθηκε και το δεντρο ολοκληρο και πετουσαμε
στον αερα πανω απο καμπους και βουνα περνουσαμε,φθασαμε
σε μια θαλασσα,εκει το δεντρο αρχισε να πεφτει,περιεργα αλλα
δεν φοβηθηκα,λιγα μετρα πριν πεσει το δεντρο στο νερο παρατη-
σα το κλαδι κι επεσα στο νερο κι αρχισα να κολυμπω,κολυμπουσα
πολυ ωρα ,δεν θυμαμαι ποσο,τα κυματα ηταν μεγαλα,καταφερα
να φτασω σε μια στερια,εκει ειδα ενα παιδι στη παραλια,επαιζε
στην αμμο,σαραντα -πενηντα μετρα μακρια,το πλησιαζα και κεινο
ολο απομακρυνονταν,ηταν αδυνατο να το φτασω,ετρεχα και
δεν το εφτανα,μεχρι που το'χασα απ'τα ματια μου,αποψε το
βραδυ για δειπνο εχω κουνελι κοκκινιστο με κρεμμυδακια,φρε-
σκοτατο ψωμι με χωριατικο προζυμι,μια σαλατα με ντοματα κι
αγγουρακια και πιπεριες απ'τον κηπο μου απο τον κηπο μου,
υγιεινα,χωρις λιπασματα,εχω και τυρι φετα πολυ καλη,νοστιμο-
τατη,κοκκινο κρασι απο τον ματζανακη μου,ευφραινει τη καρδια,
τι τα θες ,φιλε μου,τι τα γυρευεις,χαλασε σημερα ο κοσμος,παει,
ολο ψευτες,πονηροι,και συμφεροντολογοι,λαμογια του κερατα,να
φυλαγεσαι απο δαυτους,να σε φανε θελουν,αχρειοι εκμεταλευτες,
οχι παλιοτερα δεν ηταν ετσι οι ανθρωποι,ανθρωπιζαν και λιγο,ειχαν
τσιπα,ειχαν φιλοτιμο,ειχαν καλωσυνες,οχι οπως καταντησαν ση-
μερα αγρια θηρια,τα 'μαθες τα νεα;παλι το σιταρι ακριβηνε,το που-
λανε πανακριβα οι εμποροι στην αγορα,να κερδισουν θελουν οσο
γινεται πιο πολλα,αισχροκερδεια και θα'δες γεμισε η πολη απο
ξενους,μεταναστες,απ'ολα τα μερη του κοσμου ερχονται εδω,τι
θελουν εδω,πες μου;,εδω δεν χωραμε εμεις,που θα παει αυτο το
ζητημα;,απο τις γιορτες τα Μεγαλα Διονυσια τον Μαρτη θ'αρχισουν
τα ταξιδια στη θαλασσα τα καραβια,τοτε καλλιτερευει ο καιρος,
δεν κινδυνευουν οι ναυτικοι να θαλασοπνιγουν ,α και να ριχνε
μια καλη δυνατη βροχη ο θεος να ποτισει τα χωραφια ,να χορτασει
το χωμα νερο,να γινουν ολα ,να το παρουν απανω τους,να
πρασινισει η γη,εγω με το νεο ετος μπαινω στο χωραφι κι οργω-
νω,ετσι εκανα ετσι θα κανω και φετος,τι να σου πω,φιλε μου,
δυστυχως η ζωη εχει γινει πολυ δυσκολη,δουλειες δεν υπαρ-
χουν,δεν κινειται το εμποριο,το χρημα ειναι λιγοστο,εξαφανι-
στηκε,η ανεργεια θ'ανεβει,κλεινουν μαγαζια,σε λιγο δεν θα τα
βγαζουμε περα,θα σφιξει το ζωναρι κι αλλο,α δεν σου'πα, ο
γειτονας μου ο Δαμιππος ,ενας δρομος χωριζει τα σπιτια μας ,
ηταν δαδουχος στα Ελευσινεια μυστηρια κι αναψε τη πιο μεγαλη
λαμπαδα,ξερεις τη πεμπτη μερα που πηγαινουν και καθονται
στην Ελευσινα οληνυχτια,ξερεις ποσες ειναι οι κολωνες γυρω-
γυρω στο Ωιδειο;,δεν ξερειςτις μετρησα,δεκαξι ακριβως,ουτε
μια πιο πανω η' πιο κατω,χθες πηρα εμετικο,παντα παιρνω
τετοια εποχη,τοσες αρρωστειες σερνονται,δεν ξερεις τι μπο-
ρει να κολλησεις,,δεν θυμαμαι,τι μερα εχουμε σημερα,Δευτε-
ρα,Τριτη;,εχασα το λογαριασμο,μυαλο ειν'αυτο,μπερδευεται,
α τον μηνα Βοηδρομιωνα γινονται τα Ελευσινια μυστηρια ,
ετσι δεν ειναι;,και μετα τον μηνα Πυανοψιωνα,ειναι τ'απατου-
ρια,που κουρευουν τα παιδια,και μετα τον μηνα Ποσιδεωνα
ειναι τα κατ'αγρους Διονυσια,τα'χεις δει,ετσι δεν ειναι;,εχουν
πλακα,μασκαρευονται οι χωριατες και πειραζει ο ενας τον
αλλον,το Ωιδειο σε πληροφορω το'κτισε ο Περικλης,τα μπαρ-
μπουνια τα προτιμω πιο πολυ απ'τις τσιπουρες,και μαλιστα
τηγανητα,στο Φαληρο πηγαινω για μπανιο το καλοκαιρι,προχθες ...
και συνεχιζει με το παραπροχθες,και με το περσινο,και το προ-
περσινο,και το φετινο και το κοντινο και το μακρυνο,το γνωστο
και το αγνωστο,το σχετικο και το ασχετο,...,και δεν βρισκει
ουτε ακρη,ουτε μεση,ουτε αρχη.
Καλη ακροση ,λοιπον,και πολυ υπομονη!
.
.
.η Γυναικα εχει Εωτερικα που εχουν Εσωτερικα Συνεχως
[ΦΩΤΟ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
.
.
η Γυναικα εχει Εωτερικα που εχουν Εσωτερικα Συνεχως-χ.ν.κουβελης.
.
.
.
Casanova's Says-2μ χ 3μ- χ.ν.κουβελης
.
.
...................but I Love The Woman In You.
.
[
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
.
χτυπησε το τηλεφωνο, ηταν εκεινη,του ειπε πως θελει
να ερθει στο σπιτι του,δεν της αρνηθηκε,σε μια ωρα
ηρθε,εκεινος καθονταν στο σαλονι,εβλεπε τηλεοραση,
του ειπε πως θα μπει στο μπανιο για ενα ζεστο ντους,
η ωρα πλησιαζε στις 11 τη νυχτα,βγηκε απ'το μπανιο
μετα απο ενα τεταρτο,ξαπλωσαν στο κρεβατι,μετα
απο δυο ωρες οταν εκεινη κοιμηθηκε εκεινος σηκωθη-
κε απ'το κρεβατι,ντυθηκε και βγηκε εξω,
πηρε τ'αυτοκινητο κι οδηγησε μεχρι καποιο ξενοδοχειο,
εκλεισε δωματιο και περασε εκει τη νυχτα του,οταν ξυπνη-
σε λιγο πριν το μεσημερι γυρισε σπιτι,εκεινη ειχε φυγει.
Αυτο το ιδιο εχει επαναληφθει τεσσερες φορες αυτο
τον τελευταιο καιρο..
.
.
γυναικα,εσωτερικοwoman,interior-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ,
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο τα ΑΙΡΕΤΙΚΑ
.
.
-1-ΠΟΙΗΣΗ.
.
Η ΠΟΙΗΣΗ
.......ΑΥΤΟ
.................Ειναι
.................και Δεν Ειναι
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ
ΟΥΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
.
.
Ρωτησαν εναν Ποιητη
-Που Εκδιδεται την Ποιηση σας;
-Δεν ειναι πορνη να την εκδιδω.
Δεν ειμαι προαγωγος.
-Τι εννοειται;
-Εννοω,Προαγωγος Ιδεων.
.
.
-2-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
.
Ενας ανθρωπος στον κοσμο πειναει.
Εγω τρωω.Εγω εχω να φαω.
.
.
.
.jpg)
Αγρινιο Αστικα Εντος Επι Ταυτα -χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ
.
συναντηθηκαν,σ'ενα καφε στη πλατεια,Σαββατο μεσημερι,
μετα απο πεντε χρονια,εκεινος επινε καφε,εκεινη περνουσε,
τη γνωρισε,σηκωθηκε ,τη προλαβε,τη σταματησε,δεχτηκε
να καθισει,παραγγειλε μπυρα,δεν ειχε αλλαξει αυτα τα δυο
χρονια,με τον ιδιο τροπο χτενιζε τα μαλλια της,ουτε ειχε αλλα-
ξει το χρωμα,της ειπε,εκεινη χαμογελασε,παντρευτηκε,εχει
ενα μικρο παιδι,τον ρωτησε τι κανει,της ειπε,δεν ειχε περισσο-
τερο χρονο ,επρεπε να γυρισει σπιτι,την περιμενουν,σηκωθηκε,
τον χαιρετησε,εφυγε,μετα απο λιγο εφυγε κι εκεινος
.
.jpg)
.
.
.
το αθλητικο παπουτσι ενος παιδιου
the athletic shoe of a child- A POP ART χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΣΥΝΕΒΕΙ ΠΑΛΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ--χ.ν.κουβελης
.
γυρισε σπιτι,τι να λεγε στη μανα του;πως του πηραν τα
παπουτσια,φοβονταν την μανα του,την αντιδραση της,
την ηξερε,τρια μεγαλυτερα παιδια δυνατοτερα τον επιασαν τον
ακινητοποιησαν τα δυο και το τριτο του εβγαλε τα παπουτσια,
κι ετρεξαν,τα κυνηγησε,σαν σκυλι που κυνηγαει λυκους τα κυνη-
γησε,εκεινα ηξεραν καλα το μερος κι εξαφανιστηκαν,δεν μπορεσε
να τα βρει,τα καταπιε η γη,τα θυμαται ομως καλα τα προσωπα
τους,καποτε θα πεσει πανω τους,τοτε θα τα κανονισει,θα τους
σπασει τα κεφαλια,θα δουν τι θα παθουν,να του παρουν και-
νουργια παπουτσια,ετσι θα φωναζε η μανα του,βλακας ηταν,
την ειδε εξω στην αυλη,δεν την πλησιασε,του φανηκε μεγαλη
θεορατη,τεραστια,φωναξε απο μακρια,''μανα'',εκεινη γυρισε
προς το μερος του,''τι θελεις;'',η φωνη της ακουστηκε αγρια,
''να μανα,κατι παιδια μου αρπαξαν τα παπουτσια'',εκεινη
εκανε προς το μερος,του,του φανηκε απειλιτικη,''και συ τους
αφησες;,''τα κυνηγησα'',τολμησε να πει υψωνοντας τη φωνη
του να τον ακουσει πως αντεδρασε,πως αμυνθηκε,''ηταν μεγα-
λυτερα,αλλα εννοια σου θα τα τσακωσω,και τοτε '',εκεινη του
πεταξε ενα ξυλο,εκανε να τον πιασει,''φυγε απο μπροστα μου'',
ουρλιαξε,''εξαφανισου,μην πατησεις στο σπιτι αποψε'',''μανα που
θα παω;''φωναξε τρομαγμενο,''μανα δεν εχω που να παω'',ξανα-
φωναξε,''φυγε,φυγε απο μπροστα μου,να μη σε βλεπω,ακους
κανουργια παπουτσια και στα πηρανε,βλακα,'',απομακρυν-
θηκε,γυριζε στα χωραφια,αν ζουσε ο πατερας θα 'περνε το μερος
του,αυτος ηταν αλλιως,τον αγαπουσε,θα γελουσε με το παθημα
του,θα του λεγε ''ελα,ησυχασε,και τι εγινε;αυριο θα σου παρω
αλλα,καλυτερα παπουτσια'',ομως πανε δυο χρονια που τον εχασε,
εκλαψε,νυχτωνε,τι θα'κανε στην ερημια;,πως θα περνουσε τη
νυχτα,ακουσε μια φωνη,αφουγκραστηκε,φωναζαν τ'ονομα του,
ναι το δικο του ονομα φωναζαν,γνωρισε τη φωνη,ηταν της μανα
του,πλησιαζε,''που εισαι;,στασου,μη φοβασαι,ελα να παμε στο
σπιτι μας'',ελεγε η φωνη,ηρθε κοντα του,εσκυψε και το αγκα-
λιασε σφιχτα,''εσυ κλαις;'',του ειπε,''με συγχωρεις,ειναι ωρες
που δεν ξερω τι κανω,τρελλενουμαι,εχω τα νευρα μου,και ξε-
σπαω σε σενα'',καταλαβε,πολλες φορες την παρακολουθουσε
που εκλαιγε κρυφα,σιωπηλα,μην την ακουσει,τη νυχτα,''μανου-
λα,ξερω σου λειπει πολυ ο μπαμπας;'',εκεινη δεν απαντησε,τον
εσφιξε στην αγκαλια της κι εκλαιγε,''και μενα μου λειπει πολυ,
αυτον ειχα στον κοσμο,τωρα δεν εχω κανεναν'',γυρισαν σπιτι,του
εκανε μπανιο,τον ελουσε,τον καθαρισε,του φορεσε καθαρα ρου-
χα,σιδερωμενα,πεινουσε και του μαγειρεψε το φαγητο που τ'α-
ρεσε,τηγανητες πατατες με αυγα,η μανα γελουσε,τον κουβεντιαζε
γλυκα,τρυφερα,ποτε δεν την ειχε δει ετσι,καποια στιγμη τραγου-
δησε,επειτα,οταν περασε η ωρα,τον πηγε στο κρεβατι του,τον σκε-
πασε,καθισε διπλα του και του ειπε την ιστορια,την ηξερε,πως
γνωρισε τον πατερα του,ομορφος αντρας,παλικαρι,εκεινη ηταν
μικρη ακομα,τον αγαπησε,ταξιδευε,στα καραβια,παντρευτηκαν,
γρηγορα εγινε η πρωτη αδερφη του ,επειτα η δευτερη,υστερα η
τριτη,ηταν μεγαλες οι αδερφες του οταν γεννηθηκε αυτος,τον
αγαπουσε πολυ ο πατερας,οι αδερφες μια-μια παντρευτηκαν,εκα-
ναν τα δικα τους σπιτια ,ηταν πολυ περηφανος γι 'αυτο,ευτυχι-
σμενος,ενα χρονο ακομα και θα παρατουσε τα καραβια,θα'μενε
μονιμα κοντα τους,κι ολα εγιναν αναποδα,ξαφνικα ολα αλλαξαν,
χαθηκε στη θαλασσα,ναυαγησε το καραβι,μακρυα στον ωκεανο,
πανε κι αλλοι,επεσαν στη θαλασσα,δεν γλυτωσαν,δεν τους βρηκαν ,
τους εφαγαν τα ψαρια,ετσι ειπαν,τον φιλησε στο μετωπο,ενιωσε
στο προσωπο του τα δακρυα της,ζεστα,αρμυρα,καληνυχτα,του ειπε,
καληνυχτα,και ξαπλωσε στο διπλανο κρεβατι,σε λιγο εκεινη απο-
κοιμηθηκε,ακουγε την αναπνοη της μεσα στη νυχτα,ησυχη,απαλη,
μ'αυτο τον ρυθμο αποκοιμηθηκε κι εκεινο.
.
.
.
.jpg)
βροχερη μερα στο λιμανι,Αστακος Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης
.
.
Φωτογραφικη Εξισωση-Ι+Κ=Φ
.
Τα 2 Βασικα Θεμελιωδη Στοιχεια της Φωτογραφιας ειναι
η Ιδεα και το Καδρο.
Η Ιδεα,αυτο που σημαινει,να αποκοψει
Το Καδρο,αυτο που αποκοβεται,να σημανθει
Η Συνθεση τους η Φωτογραφια
Η Θεμελιωδης Εξισωση της Φωτογραφιας:
Ι+Κ=Φ
.
.
.
Pablo Picasso-Ismus Painting PPP -χ.ν.κουβελης c.n,couvelis
.
.
ΕΚΟΨΕ ΑΠΟ ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΡΕΙΣ ΦΕΤΕΣ
.
εκοψε απο το ψωμι τρεις φετα,τη μια την εφαγε αυτος,
την αλλη την εδωσε στο παιδι και την τριτη την αφησε
πανω στο τραπεζα να ερθουν τα πουλια να την φανε,
ολοι χορτασαν,η μερα ηταν φωτεινη καθαρη,περπατησε
στην ακρη της θαλασσας,καπου εκατο μετρα,στον ισκιο
ενος δεντρου ξαπλωσε να κοιμηθει,τον ξυπνησαν φωνες,
ψαραδες περνουσαν με τις βαρκες για το βραδυνο ψαρεμα,
σηκωθηκε,περπατησε πισω,τα κυματα παραλληλες γραμμες
εσκαγαν ,γυριζαν κι αναδιπλωνονταν,εσκαγαν σε αφρους,
μ'αυτο τον σταθερο ρυθμο εφτασε στην ακρη της παραλιας,
στο σπιτι το παιδι ειχε κοιμηθει
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]Ζευγαρι-2μ χ 3μ -χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ενας ανθρωπος ειναι αυτα που εζησες μαζι του
.
.
-στις 12,θα κατεβω να ψωνισω,θα εχω χρονο
-ενταξει,στις 12,θα περιμενω
εκλεισε το τηλεφωνο
.
καθονταν σ'ενα καφε στην Αιολου,12 παρα τεταρτο,Δευτερα,
Δεκεμβριος,η μερα πηγαινε για βροχη,
ηρθε,δεν την ειδε,ηρθε απο πισω,καθισε απεναντι του,δυο
τσαντες με ψωνια,διορθωσε τα μαλλια της,''εξω ψιχαλιζει'',
του ειπε,κοιταξε εξω,αριστερα,απο το παραθυρο,ειχαν ανοι-
ξει ομπρελες,ηρθε η γκαρσονα μια νεαρη κοπελα,παραγγειλε
ζεστη σοκολατα,εκεινος επινε εσπρεσο,ηρθε η σοκολατα,
πληρωσε εκεινος,τα ρεστα τα αφησε στη κοπελα,''παντα ο
ιδιος ,δεν αλλαξες'' ,του ειπε εκεινη,χαμογελασε,''στις λεπτομε-
ρειες '',της απαντησε,χαμογελασε παλι,''και συ με τον ιδιο
τροπο χαμογελας'',της ειπε,εκεινη σοβαρεψε,επειτα χαμογε-
λασε,της επιασε το χερι,εκεινη το αφησε,ζεστο,ετρεμε,το αφησε,
την κοιταξε στο προσωπο,στα ματια,εκεινη γυρισε προς το παρα-
θυρο,''σταματησε να βρεχει,πρεπει να φυγω,πριν πιασει μεγα-
λυτερη βροχη'',δεν της ειπε τιποτα,σηκωθηκε,πηρε τις τσαντες,
''γεια'',του ειπε,
εφυγε,
εμεινε στο καφε μιση ωρα περιπου,επεφτε δυνατη βροχη,
οι ανθρωποι εξω ετρεχαν να προφυλαχτουν,παρατηρουσε
τις ομπρελες,διαφορα σχηματα,χρωματα και μεγεθη,
οταν βγηκε εξω η βροχη ειχε καπως ελλατωσει ενταση,ανοι-
ξε την ομπρελα,ανεβηκε την Αιολου,στη Σταδιου στα Χαυ-
τεια εστριψε προς την Ομονοια,
κατεβηκε στον ηλεκτρικο σταθμο
.
το βραδυ στο σπιτι στο ημερολογιο εγραψε:
Δευτερα 10,Δεκεμβρης
Ενας ανθρωπος ειναι αυτα που εζησες μαζι του
Τιποτα λιγοτερο.Τιποτα περισσοτερο
.
.
.
In New York Impressions-Manhattan-χ.ν.κουβελης
.
Η ΕΛΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
XRONIKO-χ.ν.κουβελης
.
.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
in New York Impressions-Manhattan-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΕΛΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-χ.ν.κουβελης
XRONIKO
.
η Ελενη,ζωγραφος στη Νεα Υορκη,καταγωγη απο την Ελλαδα,
''η Νεα Υορκη ειναι καρδια του Κοσμου'',ειπε,''και η δυναμη
του κοσμου'',απαντησα,χαμογελασε,ομορφη γυναικα,32 χρονων
μου ειπε,''μενω εδω στο Μεσο Μανχατταν περιπου 10 χρονια,απο
τα 22 μου'',την ρωτησα για την Ελλαδα,''παλια οταν ημουν μικρη
ερχομουν με τον φαδερ και τη μαμα,το καλοκαιρι,στη θαλασσα'',
με κοιταξε,συνεχισε,''ποτε δεν εφυγα απο την Ελλαδα'',μου επιασε
το χερι,το εσφιξε,''ποτε δεν εφυγα απο εκει'',επανελαβε,συνεχισε,
''εμεινα εκει,σε ενα κοχυλι'',περπατησαμε,φτασαμε στη Ταιμ Σκουερ,
το απογευμα ημουνα στο εργαστηριο της,στον τεσσαρακοστο οροφο,
''απο εδω καποιες μερες αν αφησεις το παραθυρο ανοιχτο μπορει
να μπουν τα συννεφα μεσα στο σπιτι'',ζωγραφιζε,''μπορει να κατσουν
στον καναπε'',γελασε,''γυρισε και εδειξε,''εκεινον εκει περα'',επεστρεψε
στον πινακα,''η' να περασουν ολη τη νυχτα εδω,να ξαπλωσουν και
να κοιμηθουν στο κρεβατι'',μετα απο λιγο συνεχισε,''το πρωι που
ξυπνανε τα χρωματιζω,τα μακιγιαρω,τα δινω διαφορα σχηματα με
τα χερια μου,και βγαινουν ετσι απο το παραθυρο και ταξιδευουν σε
ολο-το κοσμο,παντου,ο αερας και η φαντασια τους δινουν και
αλλες μορφες'',ακουσα,''ενα εργο'',απαντησα,''ειναι μερος του σκη-
νικου'',συνεχισα,χαμογελασε,''ακριβως'',την ειδα να εργαζεται,μια
σειρα απο αρχαικους ελληνικους κουρους και κορες ,πανω σε μια
μεγαλη επιφανεια,''5μ χ 12μ,ετοιμαζω και μια σειρα απο βιντεα,που
θα συμπληρωσουν το εργο,μαζι με κατασκευες,εχει δουλεια πολυ
ακομα,σε δυο χρονια πιστευω να ειμαι ετοιμη για την εκθεση'',
πλησιασα,την κοιταξα,το καταλαβε,γυρισε το κεφαλι,μεγαλα μαυρα
ματια,λαμπερα μαλλια,κυματιστα,φωτεινο προσωπο,ομορφο,
''ξερεις'',της ειπα,''μοιαζεις με τη κορη του Ευρυδικου'',''σ'ευχαρι-
στω'',απαντησε,''για αποψε τελειωσα,θα σε παω καπου για φαγη-
το,τη νυχτα το Μανχατταν ειναι υπεροχο,θα σ'αρεσει πολυ'',στις
9 ημασταν στο ρεστωραν,πραγματικα υπεροχα,απεναντι μου
η Ελενη πολυ ομορφη ,μου μιλουσε,για τη ζωη της,για τη ζωγρα-
φικη,για τη Νεα Υορκη,ηθελε να μαθει για την Ελλαδα,με ρωτησε,
τη σημερινη,με δυσκολια της μιλησα,μ'ακουγε με πολυ προσοχη,
σκεπτικη,δεν με διεκοψε,οταν τελειωσα με κοιταξε στα ματια,μου
επιασε το χερι,το εσφιξε,χαμογελασε,ενα πολυ γλυκο χαμογελο,
μου δωρισε
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:
ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ ΠΗΓΑΜΕ
[κειμενο χρονικου χ.ν.κουβελης]
.
.
Η Παναγια στο Λιγοβιτσι,Ξηρομερο,παλιοτερα-χ.ν.κουβελης
η λιμνη Οζερος
Λιγοβιτσι
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:
ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ ΠΗΓΑΜΕ
[κειμενο χρονικου χ.ν.κουβελης]
.
.
Οταν ερχονταν ο Αυγουστος μηνας κι αρχι-
ζε το Δεκαπενταυγουστο της Παναγιας η δουλεια
στα καπνα ηταν στο ζενιθ,καιγομασταν,μαζωμα
πρωι απογευμα,αρμαθιασμα ολη σχεδον τη μερα,
τα πρωινα αν ειχε δροσια ξεκολλημα των φυλων
στις λιαστρες,κρεμασμα τα βαντακια στο σπιτι.
Πως και πως περιμεναμε να περασουν οι μερες
να φθασει η παραμονη της Παναγιας 14 Αυγου-
στου ν'ανεβουμε κατα το απογευμακι οταν πεφτει
το καμα στο Λιγοβιτσι,στο Μοναστηρι της Πα-
ναγιας.Θ'ανεβαιναμε παρεες παιδια 13-16 χρο-
νων,οι γονεις μας μας αφηναν να παμε.Ερχον-
ταν και οι γονεις,η μαννα πηγαινε,ο πατερας επρε-
πε να μεινει στο χωριο γιατι τα καπνα ηταν στη
λιαστρα απλωμενα εκτεθειμενα στον καιρο και
υπηρχε μεγαλος κινδυνος να πιασει ξαφνικη μπο-
ρα να βραχουν τα καπνα και να χαλασουν να
μαυρισουν,επρεπε να'ναι εκει να προλαβει να
τραβηξει τα πανια και να τα σκεπασει.Αυτος μας
κανονιζε,μας εδινε χρηματα να χαλασουμε.Κα-
βαλα στο γαιδουρι η μανα,επερνε μαζι και την
αδερφη μου.Ερχονταν και η βαβω η γιαγια
Πανωρια απο την Παπαδατου να παει να προ-
σκυνησει.Περναμε και εφοδια,νερο,ψωμι φρε-
σκοφουρνισμενο,κουλουρια,περναμε και ψωμι
αρτο για την Παναγια,επισης σταφυλια,τα πρω-
τα μολις ειχαν μαυρισει,και συκα,τα πρωτα μο
λις ειχαν φουσκωσει και μαλακωσει,λαδι,νηστι
σιμα γιατι κραταγαμε να μεταλαβουμε ,κι ενα
μπουκαλακι λαδι για το μοναστηρι.Περναμε
και ρουχα,απο μια κουβερτα ο καθενας να σκε-
παστουμε οταν θα κοιμομασταν τη νυχτα να μην
κρυωσουμε γιατι ηταν ψηλα το μοναστηρι.
Εμεις τα παιδια πηγαιναμε ποδαροδρομο απο
τη Μαχαιρα,φταναμε στη Σκουρτου,4-5 χιλ,
και απο το αρχαιο καστρο των Δυριεων ανεβαι
ναμε το μονοπατι που σκαρφαλωνε στο λοφο
μεσα στις βελανιδιες ,και φταναμε ψηλα στο
εκκλησακι του Αη Γιαννη του Θεολογου.Εκει
στριβαμε αριστερα βορεια κι ακολουθουσαμε
το μονοπατι που ανηφοριζε ελαφρα οχι τοσο
αποτομα οσο πριν.Στο δρομο μας συναντουσα-
με ομαδες προσκυνητων απο τα γυρω χωρια
του Ξηρομερου,απο τη Μαχαιρα,απο τη Σκουρ-
του κατω,απο τον Προδρομο και το Αγραμπελο
περα νοτια,και απο κατω,απ'την ανατολικη πλευ-
ρα του λοφου,ερχονταν προκυνητες απο τη
Γουριωτισα,τη Γαλιτσα,τους ξεχωριζαμε γιατι
μιλουσαν αλλη γλωσσα σαν λατινικα,επισης
ερχονταν απο πιο περα απο τη Ριγανι ,απο τα
Οχθια,κι αυτοι μιλουσαν την ιδια γλωσσα τα
λατινικα.Απο την αλλη μερια βορεια του μονα-
στηριου ερχοντουσαν οι Μαχαλιωτες και δεν
τους συναντουσαμε.Απο εκει ερχονταν και οι
Μπαμπνιωτες και οι Αιτινιοι.
Προχωρουσαμε προς τη Παναγια.Κατω απο κα-
ποιο δεντρο ,θυμαμαι ,ειχαμε καποτε δει καρ-
φωμενο ενα ξυλινο σταυρο απο δυο ξυλα,σημα
ενος ταπεινου ανθρωπου στον τοπο του.Προχω-
ρουσαμε ,εδω ο τοπος στη κορυφογραμμη ισιω-
νε καπως και ξαφνικα ανοιγε και στα δεξια μας
ανατολικα κατω οπως κατηφοριζε με πυκνους
θαμνους και βελανιδιες ο λοφος βλεπαμε τη
στρογγυλη οβαλ επιφανεια της λιμνης,τον Οζερο,
και περα ως περα τον μεγαλο καμπο του Αγρινιου.
Αυτο το τοπιο για μας,τοτε που δυσκολα ταξιδευ-
αμε,ηταν ενα μεγαλο θεαμα.Επιπεδη γη ευφορη
μακρια πλατια κι απεραντη,σε συγκριση με το
αγονο και στενοχωραφο τοπο το Ξηρομερο που
ζουσαμε.Βλεπαμε ευφορα τοπια με νερα.Απο
κατω ηταν η Λιμνη Οζερος και περα δεξιωτερα
ξεχωριζαμε την λιμνη Τριχωνιδα και την λιμνη
Λυσιμαχια.Βλεπαμε και τ'ασπρα γυρισματα σαν
φιδιου του ποταμου Αχελωου,που διεσχιζε το το-
πιο.
Καθομασταν εκει στα βραχια να ξελαχανιασουμε
λιγακι και ν'αγναντευσουμε περα το ψηλο βουνο
του Παναιτωλικου,τη Κυρα Βγενα,και περα στο
βαθος νοτια ητανε η λιμνοθαλασσα της Σταμνας
του Αιτωλικου και του Μεσολογγιου και μακρυτε-
ρα ο Πατραικος κολπος.
Αφου ξαποστεναμε και ευφραινομασταν το θεαμα
συνεχιζαμε τη πορεια.Πρωτα αντικρυζαμε το χα-
μηλο υψωμα δεξια με το αλωνι των μοναχων τα
παλια χρονια και τη μαντρα του.Στη κορυφη της
καμπυλης του δρομου οταν φταναμε βλεπαμε
στο βαθος βορεια το Μοναστηρι της Παναγιας.Το
Λιγοβιτσι.Το μοναστηρι ηταν σαν φρουριο με ψη-
λο τοιχο γυρω,φαινονταν η εκκλησια στο κεντρο
του.Μπροστα υπηρχε ενα πλατωμα μια μεγαλη
λακα ,κι απο πανω της συριζα δυτικα υψωνονταν
λοφος,στα ανατολικα της λακας ηταν το ανοιγμα
στο καμπο.
Γεματος ο τοπος της λακας απο προσκυνητες που
επιασαν θεση,η' εψαχναν για θεση,να διανυχτερευ-
σουν.Ανθρωποι διαφορων ηλικιων απο πολλα χω-
ρια γνωριζονταν,χαιρετιονταν,κουβεντιαζαν,ευ-
χονταν ο ενας στον αλλον:''Βοηθεια μας''.
Τ'αλογα και τα γαιδουρια τα εδεναν στη πλαγια
του λοφου.
Μπεναμε στο μοναστηρι απο την κεντρικη πυλη του,
πολυκοσμια,στη μεση δεξια με σκαλια υπερυψωμενη
η εκκλησια,στα δυτικα ηταν τα κελια,η σκεπαστη λον-
τζα με τη μεγαλη σκαλα.Οσοι ηρθαν πιο μπροστα
προλαβαν κι επιασαν θεση στα κελια,εκει θα περνου-
σαν τη νυχτα.Εμεις δεν ξερω γιατι προτιμουσαμε να
μεινουμε εξω στην λακα στην υπαιθρο,δεν μας πειραζε
αυτο,αντιθετα μας ευχαριστουσε.
Πηγαμε να παρουμε και να πιουμε δροσερο νερο απο
τη στερνα με την αντλια,βορεια διπλα απο την εκκλη-
σια.Μεγαλος συνωστισμος σ'ενα μικρο στενο χωρο,
αλλοι πολλοι ερχονταν κι αλλοι πολλοι εφευγαν.
Πολλες διαφορετικες φωνες υψωνονταν στον αερα
και διακλαδιζονταν απ'τον εναν ανθρωπο στον αλλον.
Πολυς κοσμος,μεγαλη ουρα σχηματιζε,περιμενε να
μπει στην εκκλησια να προσκυνησει την εικονα της
Παναγιας.
Πηγαμε στη μεγαλη ταρατσα πισω απο το ιερο.Μαζι
με αλλους πολλους ανθρωπους κοιταξαμε και θαυ-
μασαμε τη θεα στη λιμνη κατω και στον καμπο περα
ως τα βουνα και τη λιμνοθαλασσα,ν'ανοιξει η καρδια
μας και ν'αλαφρυνει η ψυχη μας.
Εκει στο μοναστηρι βλεπαμε πολυ κοσμο να περναει
απο μπροστα μας,αγνωστοι,για πρωτη φορα τους βλε-
παμε και μας βλεπανε,ανταμωναμε και γνωστους,παι-
δια που τα ξεραμε απο το σχολειο απο το γυμνασιο,
απο τη μπαλα,απο τα πανηγυρια,συγεννεις,φιλους,
συγχωριανους.
Εξω μπροστα απο τα τειχη του μοναστηριου ητανε
πωλητες με τους παγκους τους γεματους με ζαχαρωτα,
με καραμελες,με γλυφιτζουρια,με σαμαλι,με μπακλα-
βαδες.Θυμαμαι ακομα τη γευση και τη γλυκα του μπα-
κλαβα,τριγωνος,ολο ψιλα φυλλα ηταν με μπολικο σο-
ροπι ποτισμενα.
Καποια απο μας τα παιδια,τα πιο ξωηρα και τα πιο
περιεργα,ανεβαιναμε το λοφο,πανω απ'το μοναστηρι.
Βιαζομασταν να φτασουμε στην κορυφη πριν πεσει
το φως και νυχτωσει.Οταν φταναμε εκει κοιτουσαμε
και βλεπαμε γυρω -γυρω τον Μπουμστο,ψηλο βουνο
των Ακαρνανικων,το Περγαντι,το Αγρινιο κι ολο τον
καμπο ως περα,τα κατωμερα,τη Βελουτσα στον
Αστακο,τη Βιτσι στη Μαχαιρα,κορυφες των Ακαρνα-
νικων,την Μαχαιρα,την Μπαμπινη,τον Αετο,τον
Περσεβο,την Κατουνα,την Παπαδατου,την Μαχαλα.
Εκει πανω ειδαμε και τα ερειπια της ακροπολης της
αρχαιας Μητροπολης.
Οταν νυχτωνε καλα πηγαιναμε στη λακα στη θεση
που ειχαμε κρατησει.Εκει βρισκαμε τη μανα,τρωγαμε
στο φως του φεγγαριου.Παντα τυχαινε εκεινο τον καιρο
το φεγγαρι να'ναι γεματο λαμπερο.Λενε πως το φεγγαρι
τον Αυγουστο ειναι το πιο φωτεινο του χρονου.
Επειτα ερχονταν η ωρα να πεσουμε να κοιμηθουμε,
στρωναμε την κουβερτα ξαπλωναμε με τα ρουχα
και με τη μιση σκεπαζομασταν.Ξαπλωμενοι εξω
απο το μοναστηρι στη λακα μαζι με αλλους πολλους
ακουγαμε τις ψαλμωδιες στην εκκλησια,απαλα,ακου-
γαμε τα τριζονια τρι και τρι στα χορτα εκει γυρω,
ακουγαμε τα κουβεντιασματα και τα ψιθυρισματα
των ανθρωπων διπλα μας και μακρια μας,ακουγαμε
τα κυπρια των αλογων,τα περισσοτερα τα ειχαν βου-
λωμενα με σπερδουκλια να μην ακουγονται και τα
χτυπηματα των ποδιων τους,καποιοι απο μας που
ειχαμε προσεξει το δασκαλο στο μαθημα της Ιστο-
ριας ακουγαμε τον Καραισκακη και τα παλλικαρια
του που φιλοξενηθηκαν στο μοναστηρι,βλεπαμε
τον φωτισμενο καμπο,τα ηλεκτρικα φωτα στο Αγρι-
νιο,και τα φωτα των αυτοκινητων στον διεθνη,ετσι
λεγαμε τον δρομο Γιαννενα-Αγρινιο-Αντιριο,κι ο-
νειρευομασταν οταν μεγαλωσουμε να παμε στη μεγα-
λη πολιτεια.Εγω ηθελα εκει να δω τις φωτεινες επι-
γραφες να αναβοσβηνουν με γραμματα και σχεδια.
Βλεπαμε τα φωτακια των ανθρωπων,κερια αναμενα,
φακους.Και βλεπαμε παντου γυρω μας και πανω
μας το φως του φεγγαριου.Επειτα σιγα σιγα ολες οι
φωνες ολες οι παραστασεις ελιωναν διαλυονταν,ο κο-
σμος ηρεμουσε,το κορμι χαλαρωνε,ενα αερακι δρο-
σερο απαλο ερχονταν και κουνουσε τις κουνιες των
ανθρωπων.Τοτε τα βλεφαρα βαραιναν και τα ματια
εκλειναν στον ησυχο ευτυχισμενο υπνο.
Το πρωτο φως της μερας,και η δροσια του καμπου,
μαζι με τις πρωτες φωνες των ανθρωπων και των
ζωων μας ξυπνουσε.
Οσοι ειχαν κρατησει νηστεια πηγαιναν να μεταλαβουν,
και μετα μολις εβγαινε ο ηλιος τα παντα εκει ροδιζαν
κι ηταν πορτοκαλενια,μεσα στην ασπρογαλαζη ομιχλη
ολος ο καμπος.
Τοτε περναμε τον δρομο της επιστροφης.Κατω η λιμνη
δεν φαινονταν ηταν εξαφανισμενη στην ομιχλη κι ολος
ο τοπος στην ομιχλη απο κατω βυθισμενος,οσα ειχες
δει καθαρα το απογευμα της προηγουμενης μερα τωρα
το πρωι τιποτα δεν ξεχωριζες απο εκεινα.
Κι αλλοι ανθρωποι μαζι με μας εφευγαν,πεζα η' καβαλα
στα ζωα.Στον Αη Γιαννη τον Θεολογο χωρισαμε,εμεις
απο τη Μαχαιρα και τη Σκουρτου κατηφοριζαμε δεξια
προς τα δυτικα το λοφο,κι απο την αλλη μερια του λο-
φου αριστερα προς τα ανατολικα κατηφοριζαν λιγο
πιο περα οι προσκυνητες απο τη Γουριωτισα,τη Γαλι-
τσα,τα Οχθια,και σιγα σιγα χανονταν οι μορφες τους
και δεν ακουγαμε πια αλλο την λατινικη γλωσσα τους.
Προς τα εκει κατω πηγαιναν κι οι Ριγανιωτες.Οι Προ-
δρομιτες και οι Αγραμπελιωτες τραβουσαν ισια
νοτια.
Αν ειμασταν τυχεροι θα προλαβαιναμε στη Σκουρτου
που κατεβαιναμε κανενα κοκορετσι να αρτισθουμε με-
τα απο δεκα-πεντε ολοκληρες μερες που κρατουσαμε
νηστεια.
Φταναμε στο χωριο.Εκεινοι που δεν ειχαν παει στο
Λιγοβιτσι κι ειχαν μεινει στο χωριο μολις μας εβλε-
παν ερχονταν να μας ευχηθουν:''Βοηθεια σας και
του χρονου να ξαναπατε''.Εμεις τους ευχαριστουσα-
με με την καρδια μας κι ειχαμε πολλα να διηγηθουμε,
και για πολλα χρονια να θυμομαστε,τωρα που ολα
εχουν ριζικα και αμετακλητα αλλαξει.
.
.
''Ητανε τοτε τα χρονια του '60 ενας καλογερος στο
Λιγοβιτσι παλαιοημερολογιτης ονοματι Παχωμιος
απο τα Μεσογεια της Αττικης,στον ωμο του ανεβαζε
τη ξυλεια να φτιαξει το μοναστηρι,γυριζε και μεσα
στα χωρια και μαζευε σιταρι,...''
.
''Ητανε κι ενας ιερομοναχος απο το Αγγελοκαστρο
στο Λιγοβιτσι ονοματι Πριοβολος ο οποιος ειχε χασει
το χερι του απο καποιο πυρομαχικο που εσκασε,αυτος
λειτουργουσε και στη Μαχαιρα οταν ο Παπαχιλλεας
ηταν εξορια σαν αριστερος,...''
.
''Ηταν κι ενας ταπεινος ανθρωπος απο τη Μαχαλα
ονοματι Γιαννης Γουσας,τον εβαλε ο Παπαχιλλεας
τοτε που'χε τη διακυβερνηση στο Λιγοβιτσι κι ετρω-
γε ψωμακι ο φτωχος οπου δεν ειχε να φαει,...''
.
''Ητανε τοτε που ο Γατσελος ονοματι Δημητρης
Τσαμης απο την Μαχαιρα ητανε ληστης καταζητουμε-
νος και ζητουσε το αποσπασμα το κεφαλι του με αμοι-
βη και εγινε στα αμπελια του Λιγοβιτσιου βορεια
κατω απο το μοναστηρι πανω κοντα στη λιμνη να προ-
δωθει,...''
.
''Ητανε τοτε που στο Λιγοβιτσι καποιοι ψενανε κοκο-
ρετσια αν και δεν επρεπε επειδη ηταν νηστεια ημερα
κι ηταν αμαρτια να τρως κρεας κι ακουστηκε ξαφνικα
μεσα στη νυχτα η φωνη του Πουλου,τοτε πρωτοσυγγε-
λου της Μητροπολης να κρενει :''Μην ψενετε,ειναι αμαρ-
τια'' και το μικρο παιδι στη λακκα ξαπλωμενο διπλα στη
μαννα του το ακουσε κι απορησε κι απο μεσα του ειπε:
''Πως τους ειδε εξω που ειναι αυτοι αφου αυτος ειναι μεσα
στο μοναστηρι;Αγιος ειναι'',γι'αυτο λεω πως πρωτα τα νηπια
και τα παιδια θα καταλαβουν τον λογο του,...''
.
''Ηταν τα μαυρα χρονια της χουντας των συνταγματαρ-
χων και στο χωρο του Λιγοβιτσιου ητανε χωροφυλακοι
κι οποιον νεαρο βλεπανε με φαβοριτες τον επιαναν και
τον πηγαιναν στα σκοτεινα κατω απο το μεγαλο τειχο
μπροστα πλαι,στη γωνια,και του εκοβαν τις φαβοριτες
με τον νομο περι τεντιμποισμου και τον εξεφτιλιζαν,εμας
τα παιδια μας αφηναν να ειμαστε θεατες του εγκληματος
ισως για τον παραδειγματισμο προς αποφυγην,θυμαμαι
πως οι αλητες νεαροι ηταν κυριως Μαχαλιωτες,...''
.
''Ητανε στα χρονια του σχολειου,στ' ταξη, που πηγαμε
μια κοινη εκδρομη στο Λιγοβιτσι,το δημοτικο σχολειο
της Μαχαιρας και το δημοτικο σχολειο της Σκουρτους,
δασκαλος της Μαχαιρας ηταν ο Αχιλλεας Ζακοπουλος
απο το χωριο Αμαραντος των Ιωαννινων,και δασκαλος
της Σκουρτους ητανε ο Τσακαλογιαννης απο την Μπα-
μπινη,στη λακα παιξαμε μπαλα,ομαδες απο τα δυο σχο-
λεια,τοτε το μοναστηρι ητανε εγκαταλλελειμενο,δεν
υπηρχε κανεις,για να φαμε ,θυμαμαι ο Γεωργικος Συναι-
ρισμος Μαχαιρας μας ειχε δωσει δωρισει κονσερβες ψαρι
αυτες που τις λεγαμε ''ρωσικες'',φαγαμε στη σκεπαστη
λοντζα με τη μεγαλη σκαλα,εκει ο δασκαλος ο Ζακοπου-
λος μαζεψε τα κοριτσια να τα μαθει να χορευουν ενα
μοντερνο χορο ,το Φοξ Τροτ,δηλαδη τον βηματισμο της
πονηρης αλεπους,γυριζοντας επισκεφτηκαμε το δημο-
τικο σχολειο της Σκουρτους και ειδαμε τις αιθουσες
διδασκαλιας του,...''
.
.
.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ –
ΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
Ταξιδεύοντας κανείς απο Αγρίνιο προς Αστακό δια μέσω Γου-
ριώτισσας-Σκουρτούς, ακριβώς στην κορυφή του λόφου πάνω
απ` την όμορφη λίμνη Οζερό, συναντά στα δεξιά του πινακίδα
που κατευθύνει μετά απο ένα χιλιόμετρο και κάτι στο Μοναστήρι
της Παναγίας Λιγοβιτσιάνας. Η όλη διαδρομή μετά τη Γουριώτισσα
είναι μαγευτική.
Ανεβαίνοντας τις στροφές του δρόμου μέσα απο δάσος αιωνόβιων
βελανιδιών, ατενίζεις συνέχεια στα δεξιά σου την τροφοδότρα
και νερομάνα πεδιάδα του Αγρινίου. Στον κοντινό και μακρινό
σου ορίζοντα είναι έντονο το υγρό στοιχείο και οι κατοικημένοι
τόποι, που μαρτυρούν την αιώνια παρουσία του ανθρώπου κοντά
του. Χωρίς να το αντιληφθείς συναντάς μπροστά σου το ιστορικό
Μοναστήρι, που σου δίνει την εντύπωση ότι διαφεντεύει απο ψηλά
ολόκληρη την πεδιάδα. Το Μοναστήρι της Παναγίας στο Λιγο-
βίτσι Ξηρομέρου – Μακρίνας Μαρκοπούλου Ηγουμένης Ιεράς
Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου – Έκδοση 1994. «Ιστορικά στοιχεία
Ο καταλύτης χρόνος τύλιξε μέσα στα σκοτεινά του πέπλα και
έθαψε αχάριστα στη λησμονιά τα ονόματα των κτητόρων του
ιερού Μοναστηριού καθώς και την ακριβή χρονολογία της ιδρύ-
σεώς του. Μια πλάκα εντοιχισμένη στη βόρεια πλευρά της παλιάς
τραπεζαρίας φέρει το 1737 ως χρόνο ιδρύσεως του μοναστηριού.
Δεύτερη χρονολογία 1760 που υπάρχει σε κελλί, ενώ Τρίτη 1787,
δηλώνει το χρόνο κατασκευής της στοάς με την θαυμάσια κιονο-
στοιχία, έργο σπουδαίων λαϊκών μαστόρων. Φαίνεται όμως, πως
τότε χτίστηκε το μεσαίο συγκρότημα, που περιελάμβανε την τρα-
πεζαρία των μοναχών και το υπόγειο της στέρνας. Το υπόλοιπο
μοναστηριακό οικοδόμημα, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών, είναι
παλαιότερο. Ο θρύλος, που γεννά η αθάνατη ψυχή του λαού, ανα-
μειγμένος με την παράδοση των αγνών κατοίκων του Ξηρομέρου,
λέει πολλά για τούτο το μοναστήρι: Αναφέρει για τους κτήτορες,
πως ήταν δύο αδελφοί ο Λιγοβός και η Βενετσιάνα. Ήταν Σλάβοι
την καταγωγή, έμειναν στη Σκουρτού και από υπερβολική ευσέ-
βεια και αγάπη προς τον Θεό έκτισαν αυτό το ιερό ίδρυμα για να
δοξάζεται ακατάπαυστα το όνομά του από τα επίγεια χερουβείμ,
τους μοναχούς. Από τους κτήτορες πήρε το όνομα Παναγία η
Λιγοβιτσιάνα……………Ο ρόλος που έπαιξε τούτο το μονα-
στήρι στα δύσκολα χρόνια του έθνους το κρατάει αθάνατο και
αιώνιο. Έδωσε το παρόν σε κρίσιμες και ιστορικές στιγμές. Έγινε
κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που αναβάπτισε τη φυλή μας.Κατά τους
χρόνους της μακραίωνης τουρκικής σκλαβιάς πρόσφερε ολό-
κληρο το έμψυχο και άψυχο δυναμικό του για να φιλοξενήσει και
εμψυχώσει τον Καραϊσκάκη με τα παλληκάρια του, που κατέ-
φυγαν στην μάνδρα του μετά την αποτυχία στο Αιτωλικό. Προ-
τίμησαν το Λιγοβίτσι γιατί προσφερόταν σαν άριστη στρατηγική
θέση, λόγω του απρόσιτου, του περίβλεπτου και του ύψους της
περιοχής……………Οι μοναχοί παρουσίασαν και πολιτιστική
δράση. Δεν περιφρόνησαν τα αγαθά του πολιτισμού, όπως πολ-
λοί τους κατηγορούν. Με τα χρήματα της Μονής χτίζουν σχολεία,
υδραγωγεία, ανοίγουν πηγάδια για να λύσουν το πρόβλημα ύδρευ-
σης της περιοχής. Περισσότερα από δέκα πηγάδια στην περιοχή
άνοιξαν τα τρεμάμενα από τη νηστεία και την προσευχή χέρια…
………….Για την ποικίλη αυτή δράση του το Μοναστήρι τράβηξε
το ενδιαφέρον των Τούρκων. Ύστερα από λίγα χρόνια από την
έναρξη της Επανάστασης, έπεσε ηρωϊκά μαχόμενο το 1825,
όπως αναφέρουν τα Ελληνικά Χρονικά. Εδώ έγινε μακελιό,
το φρούριο έπεσε και το κάστρο πατήθηκε από το αλλόθρησκο
ποδάρι του Τούρκου. Το Μοναστήρι κάηκε και μαζί του κατα-
στράφηκαν όλοι οι θησαυροί. Δεν έμεινε τίποτε να διηγηθεί
στους μεταγενέστερους τη δόξα και το μεγαλείο του…………
…..Ύστερα από την καταστροφή, αφού ησύχασε ο έρημος τόπος,
συγκεντρώθηκαν όσοι μοναχοί είχαν απομείνει και έκτισαν πάλι
το μοναστήρι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το γεγονός τούτο,
καθώς και η φιλανθρωπική και πολιτιστική δράση των μοναχών,
φανερώνουν ότι τα οικονομικά της Μονής ήταν ανθηρά και ο
πλούτος μεγάλος. Απέραντες εκτάσεις με αμπέλια και ελιές
ανήκαν στο Μοναστήρι. Χιλιάδες αιγοπρόβατα έβοσκαν στα
πλούσια δάση και λειβάδια του. Η δόξα όμως δεν κράτησε για
πολύ. Το 1833 ο βαυαρός Όθωνας με διάταγμά του έκλεισε
πολλά μοναστήρια και εδήμευσε την περιουσία τους. Μεταξύ
αυτών ήταν και το ιστορικό Λιγοβίτσι. Διεσκορπίστηκαν οι μο-
ναχοί και η περιουσία διαμοιράστηκε στους ακτήμονες χωρικούς
………………Μέσα από τη στάχτη του ύστερα από χρόνια
ανέτειλε δειλά ένας φοίνικας νέας μοναχικής γυναικείας πολιτείας,
μια έπαλξη πνευματικής ζωής.Το μοναστήρι ύστερα από τις πολλές
του περιπέτειες, έτσι ερειπωμένο, δείνει το παρόν μόνο σε μια ζωο-
πανήγυρη, που γίνεται δέκα μέρες μετά το πανηγύρι του Μαχαλά,
στις 26 Σεπτεμβρίου προς τιμή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Έρχονται χιλιάδες προσκυνητές και πολλοί έμποροι από Αγρίνιο,
Αμφιλοχία, Γιάννενα και Πελοπόννησο για να πωλήσουν και
ανταλλάξουν τα προϊόντα τους. Κράτησε αυτή η εκδήλωση μέχρι
το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Σιγά – σιγά καταργήθηκε και το
Μοναστήρι συγκέντρωνε τους πιστούς μόνο την ημέρα της μνήμης
του. Στις 15 Αυγούστου όλο το Ξηρόμερο συγκεντρώνεται στον
ιερό τούτο χώρο για να υμνήσει και τιμήσει την Μητέρα του Θεού,
την Παντάνασσα του ουρανού και της γης………
………………..» Θησαυροί και επιγραφές «…..Είχε χιλιάδες
στρέμματα αμπέλια και ελιές, που έφθαναν μέχρι Γουριώτισσα,
Σκουρτού και Μαχαλά. Ακόμη κοπάδια αιγοπρόβατα και μετα-
φορικά ζώα για τις ανάγκες της Μονής. Άφθονα γεωργικά
προϊόντα, σιτάρι και κρασί, γέμιζαν τις μεγάλες αποθήκες της.
πάρχουν και σήμερα τα ερείπια των σταύλων και των αποθηκών.
Σήμερα το μοναστήρι, ως κτηματική περιουσία, έχει μόνο δέκα
στρέμματα περίπου , που απέμειναν μετά την απαλλοτρίωση
του 1953. Πολλά χρυσά και αργυρά τάματα και αναθήματα
καθώς χειρόγραφα με την ιστορία της μονής και γεγονότα της
επανάστασης καταστράφηκαν από ανθρώπους, που δεν ήξεραν
την αξία τους ή κάηκαν από τους εχθρούς. Απέμεινε μια λειψα-
νοθήκη μεγάλης αξίας με λείψανα των Αγίων: Γεωργίου,
Τρύφωνα, Παντελεήμονα, και της Αγίας Βαρβάρας. Από τις
επιδρομές και τις κλοπές διασώθηκαν μερικές εικόνες που χρο-
νολογούνται από το 1814, χωρίς μεγάλη αξία για την τέχνη και
την αρχαιότητά τους. Ένας μεγάλος θησαυρός του μοναστηριού
ήταν το ονομαστό ευαγγέλιο του Λιγοβιτσίου. Τυπώθηκε το
πρώτο στο τυπογραφείο του Πάνου Θεοδοσίου στη Βενετία το
1811. Το χρυσό του πλαίσιο, άριστο σε τέχνη, κατασκευάστηκε
από τον καλλιτέχνη Αθανάσιο Τζιμούρη από τους Καλαρρύτες
των Ιωαννίνων. Τα έξοδα της κατασκευής, που έφθασαν πολλά
τουρκικά γρόσια, πρόσφερε ο Παναγιώτης Γαλάνης, γόνος της
μεγάλης οικογένειας των Γαλανέων, που ζουν ακόμη σήμερα
στο Μαχαλά. Το ευαγγέλιο στο ένα εξώφυλλο είχε τη Σταύ-
ρωση του Κυρίου με τη Μητέρα και το Μαθητή πλησίον του
Σταυρού. Στο κάτω μέρος την Ταφή του Κυρίου. Στις γωνίες
τους τέσσερους προφήτες Δαβίδ, Σολομόντα, Δανιήλ και Ιερεμία.
Στη δεξιά πλευρά το Μυστικό Δείπνο, τη Γέννηση, τη Βαϊοφόρο
και τη Βάπτιση του Κυρίου. Στο αριστερό μέρος απεικόνιζε την
Ανάληψη του Σωτήρα. Στο μέσο την Ανάστασή του. Κάτω την
Ψηλάφηση του Θωμά. Στις τέσσερες γωνίες τους Ευαγγελιστές
με τα σύμβολά τους. Στις δύο πλευρές του αριστερού μέρους
ήταν ο Ιησούς, που διδάσκει στο Ναό και ο Ευαγγελισμός της
Θεοτόκου. Το ιερό βιβλίο ασφαλιζόταν με τέσσερους θηλυκω-
τήρες, που ο καθένας εικόνιζε εξαπτέρυγο. Στο πίσω μέρος του
βιβλίου διαβάζαμε «Εκατασκευάσθη εις Καλαρρύτας χωρίον
Ιωαννίνων, δια χειρός Αθανασίου Νικολάου Τζημούρη». Το ιερό
τούτο κειμήλιο καθώς και άλλα πολλά, εξαφανίστηκαν, χωρίς
να γνωρίζει κανείς την τύχη τους.Στα ερειπωμένα κτίρια της
Μονής βρέθηκαν μερικές επιγραφές. Μία επιγραφή εντοιχι-
σμένη στο Ανατολικό μέρος της στέρνας αναγράφει ως χρο-
νολογία ιδρύσεως, ίσως της πτέρυγας αυτής, το 1737. Επι-
γραφή δυσανάγνωστη κάνει λόγο για κάποιο «λοιμό» που είχε
απλωθεί στην περιοχή το 1738, «επήρε λημός». Στα τόξα των
κελλιών είναι χαραγμένες, όπως σημειώσαμε, οι χρονολογίες
1760, 1787, κατά τις οποίες ιδρύθηκαν ίσως τα διάφορα συγ-
κροτήματα. Στην πλευρά, που βρίσκεται στην είσοδο του πα-
λιού φουρναριού, είναι χαραγμένες πάνω σε πωρόλιθο ανά-
γλυφες παραστάσεις, ο δικέφαλος αετός, λιοντάρι, πτηνά που
τρώγουν σταφύλια, διάφορα γραμμικά σχήματα, ήλιος, όλα
ενδεικτικά σχήματα και σύμβολα μαστόρων.
.
.
.
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ:
ΣΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ ΠΗΓΑΜΕ
[κειμενο χρονικου χ.ν.κουβελης]
.
.
Οταν ερχονταν ο Αυγουστος μηνας κι αρχι-
ζε το Δεκαπενταυγουστο της Παναγιας η δουλεια
στα καπνα ηταν στο ζενιθ,καιγομασταν,μαζωμα
πρωι απογευμα,αρμαθιασμα ολη σχεδον τη μερα,
τα πρωινα αν ειχε δροσια ξεκολλημα των φυλων
στις λιαστρες,κρεμασμα τα βαντακια στο σπιτι.
Πως και πως περιμεναμε να περασουν οι μερες
να φθασει η παραμονη της Παναγιας 14 Αυγου-
στου ν'ανεβουμε κατα το απογευμακι οταν πεφτει
το καμα στο Λιγοβιτσι,στο Μοναστηρι της Πα-
ναγιας.Θ'ανεβαιναμε παρεες παιδια 13-16 χρο-
νων,οι γονεις μας μας αφηναν να παμε.Ερχον-
ταν και οι γονεις,η μαννα πηγαινε,ο πατερας επρε-
πε να μεινει στο χωριο γιατι τα καπνα ηταν στη
λιαστρα απλωμενα εκτεθειμενα στον καιρο και
υπηρχε μεγαλος κινδυνος να πιασει ξαφνικη μπο-
ρα να βραχουν τα καπνα και να χαλασουν να
μαυρισουν,επρεπε να'ναι εκει να προλαβει να
τραβηξει τα πανια και να τα σκεπασει.Αυτος μας
κανονιζε,μας εδινε χρηματα να χαλασουμε.Κα-
βαλα στο γαιδουρι η μανα,επερνε μαζι και την
αδερφη μου.Ερχονταν και η βαβω η γιαγια
Πανωρια απο την Παπαδατου να παει να προ-
σκυνησει.Περναμε και εφοδια,νερο,ψωμι φρε-
σκοφουρνισμενο,κουλουρια,περναμε και ψωμι
αρτο για την Παναγια,επισης σταφυλια,τα πρω-
τα μολις ειχαν μαυρισει,και συκα,τα πρωτα μο
λις ειχαν φουσκωσει και μαλακωσει,λαδι,νηστι
σιμα γιατι κραταγαμε να μεταλαβουμε ,κι ενα
μπουκαλακι λαδι για το μοναστηρι.Περναμε
και ρουχα,απο μια κουβερτα ο καθενας να σκε-
παστουμε οταν θα κοιμομασταν τη νυχτα να μην
κρυωσουμε γιατι ηταν ψηλα το μοναστηρι.
Εμεις τα παιδια πηγαιναμε ποδαροδρομο απο
τη Μαχαιρα,φταναμε στη Σκουρτου,4-5 χιλ,
και απο το αρχαιο καστρο των Δυριεων ανεβαι
ναμε το μονοπατι που σκαρφαλωνε στο λοφο
μεσα στις βελανιδιες ,και φταναμε ψηλα στο
εκκλησακι του Αη Γιαννη του Θεολογου.Εκει
στριβαμε αριστερα βορεια κι ακολουθουσαμε
το μονοπατι που ανηφοριζε ελαφρα οχι τοσο
αποτομα οσο πριν.Στο δρομο μας συναντουσα-
με ομαδες προσκυνητων απο τα γυρω χωρια
του Ξηρομερου,απο τη Μαχαιρα,απο τη Σκουρ-
του κατω,απο τον Προδρομο και το Αγραμπελο
περα νοτια,και απο κατω,απ'την ανατολικη πλευ-
ρα του λοφου,ερχονταν προκυνητες απο τη
Γουριωτισα,τη Γαλιτσα,τους ξεχωριζαμε γιατι
μιλουσαν αλλη γλωσσα σαν λατινικα,επισης
ερχονταν απο πιο περα απο τη Ριγανι ,απο τα
Οχθια,κι αυτοι μιλουσαν την ιδια γλωσσα τα
λατινικα.Απο την αλλη μερια βορεια του μονα-
στηριου ερχοντουσαν οι Μαχαλιωτες και δεν
τους συναντουσαμε.Απο εκει ερχονταν και οι
Μπαμπνιωτες και οι Αιτινιοι.
Προχωρουσαμε προς τη Παναγια.Κατω απο κα-
ποιο δεντρο ,θυμαμαι ,ειχαμε καποτε δει καρ-
φωμενο ενα ξυλινο σταυρο απο δυο ξυλα,σημα
ενος ταπεινου ανθρωπου στον τοπο του.Προχω-
ρουσαμε ,εδω ο τοπος στη κορυφογραμμη ισιω-
νε καπως και ξαφνικα ανοιγε και στα δεξια μας
ανατολικα κατω οπως κατηφοριζε με πυκνους
θαμνους και βελανιδιες ο λοφος βλεπαμε τη
στρογγυλη οβαλ επιφανεια της λιμνης,τον Οζερο,
και περα ως περα τον μεγαλο καμπο του Αγρινιου.
Αυτο το τοπιο για μας,τοτε που δυσκολα ταξιδευ-
αμε,ηταν ενα μεγαλο θεαμα.Επιπεδη γη ευφορη
μακρια πλατια κι απεραντη,σε συγκριση με το
αγονο και στενοχωραφο τοπο το Ξηρομερο που
ζουσαμε.Βλεπαμε ευφορα τοπια με νερα.Απο
κατω ηταν η Λιμνη Οζερος και περα δεξιωτερα
ξεχωριζαμε την λιμνη Τριχωνιδα και την λιμνη
Λυσιμαχια.Βλεπαμε και τ'ασπρα γυρισματα σαν
φιδιου του ποταμου Αχελωου,που διεσχιζε το το-
πιο.
Καθομασταν εκει στα βραχια να ξελαχανιασουμε
λιγακι και ν'αγναντευσουμε περα το ψηλο βουνο
του Παναιτωλικου,τη Κυρα Βγενα,και περα στο
βαθος νοτια ητανε η λιμνοθαλασσα της Σταμνας
του Αιτωλικου και του Μεσολογγιου και μακρυτε-
ρα ο Πατραικος κολπος.
Αφου ξαποστεναμε και ευφραινομασταν το θεαμα
συνεχιζαμε τη πορεια.Πρωτα αντικρυζαμε το χα-
μηλο υψωμα δεξια με το αλωνι των μοναχων τα
παλια χρονια και τη μαντρα του.Στη κορυφη της
καμπυλης του δρομου οταν φταναμε βλεπαμε
στο βαθος βορεια το Μοναστηρι της Παναγιας.Το
Λιγοβιτσι.Το μοναστηρι ηταν σαν φρουριο με ψη-
λο τοιχο γυρω,φαινονταν η εκκλησια στο κεντρο
του.Μπροστα υπηρχε ενα πλατωμα μια μεγαλη
λακα ,κι απο πανω της συριζα δυτικα υψωνονταν
λοφος,στα ανατολικα της λακας ηταν το ανοιγμα
στο καμπο.
Γεματος ο τοπος της λακας απο προσκυνητες που
επιασαν θεση,η' εψαχναν για θεση,να διανυχτερευ-
σουν.Ανθρωποι διαφορων ηλικιων απο πολλα χω-
ρια γνωριζονταν,χαιρετιονταν,κουβεντιαζαν,ευ-
χονταν ο ενας στον αλλον:''Βοηθεια μας''.
Τ'αλογα και τα γαιδουρια τα εδεναν στη πλαγια
του λοφου.
Μπεναμε στο μοναστηρι απο την κεντρικη πυλη του,
πολυκοσμια,στη μεση δεξια με σκαλια υπερυψωμενη
η εκκλησια,στα δυτικα ηταν τα κελια,η σκεπαστη λον-
τζα με τη μεγαλη σκαλα.Οσοι ηρθαν πιο μπροστα
προλαβαν κι επιασαν θεση στα κελια,εκει θα περνου-
σαν τη νυχτα.Εμεις δεν ξερω γιατι προτιμουσαμε να
μεινουμε εξω στην λακα στην υπαιθρο,δεν μας πειραζε
αυτο,αντιθετα μας ευχαριστουσε.
Πηγαμε να παρουμε και να πιουμε δροσερο νερο απο
τη στερνα με την αντλια,βορεια διπλα απο την εκκλη-
σια.Μεγαλος συνωστισμος σ'ενα μικρο στενο χωρο,
αλλοι πολλοι ερχονταν κι αλλοι πολλοι εφευγαν.
Πολλες διαφορετικες φωνες υψωνονταν στον αερα
και διακλαδιζονταν απ'τον εναν ανθρωπο στον αλλον.
Πολυς κοσμος,μεγαλη ουρα σχηματιζε,περιμενε να
μπει στην εκκλησια να προσκυνησει την εικονα της
Παναγιας.
Πηγαμε στη μεγαλη ταρατσα πισω απο το ιερο.Μαζι
με αλλους πολλους ανθρωπους κοιταξαμε και θαυ-
μασαμε τη θεα στη λιμνη κατω και στον καμπο περα
ως τα βουνα και τη λιμνοθαλασσα,ν'ανοιξει η καρδια
μας και ν'αλαφρυνει η ψυχη μας.
Εκει στο μοναστηρι βλεπαμε πολυ κοσμο να περναει
απο μπροστα μας,αγνωστοι,για πρωτη φορα τους βλε-
παμε και μας βλεπανε,ανταμωναμε και γνωστους,παι-
δια που τα ξεραμε απο το σχολειο απο το γυμνασιο,
απο τη μπαλα,απο τα πανηγυρια,συγεννεις,φιλους,
συγχωριανους.
Εξω μπροστα απο τα τειχη του μοναστηριου ητανε
πωλητες με τους παγκους τους γεματους με ζαχαρωτα,
με καραμελες,με γλυφιτζουρια,με σαμαλι,με μπακλα-
βαδες.Θυμαμαι ακομα τη γευση και τη γλυκα του μπα-
κλαβα,τριγωνος,ολο ψιλα φυλλα ηταν με μπολικο σο-
ροπι ποτισμενα.
Καποια απο μας τα παιδια,τα πιο ξωηρα και τα πιο
περιεργα,ανεβαιναμε το λοφο,πανω απ'το μοναστηρι.
Βιαζομασταν να φτασουμε στην κορυφη πριν πεσει
το φως και νυχτωσει.Οταν φταναμε εκει κοιτουσαμε
και βλεπαμε γυρω -γυρω τον Μπουμστο,ψηλο βουνο
των Ακαρνανικων,το Περγαντι,το Αγρινιο κι ολο τον
καμπο ως περα,τα κατωμερα,τη Βελουτσα στον
Αστακο,τη Βιτσι στη Μαχαιρα,κορυφες των Ακαρνα-
νικων,την Μαχαιρα,την Μπαμπινη,τον Αετο,τον
Περσεβο,την Κατουνα,την Παπαδατου,την Μαχαλα.
Εκει πανω ειδαμε και τα ερειπια της ακροπολης της
αρχαιας Μητροπολης.
Οταν νυχτωνε καλα πηγαιναμε στη λακα στη θεση
που ειχαμε κρατησει.Εκει βρισκαμε τη μανα,τρωγαμε
στο φως του φεγγαριου.Παντα τυχαινε εκεινο τον καιρο
το φεγγαρι να'ναι γεματο λαμπερο.Λενε πως το φεγγαρι
τον Αυγουστο ειναι το πιο φωτεινο του χρονου.
Επειτα ερχονταν η ωρα να πεσουμε να κοιμηθουμε,
στρωναμε την κουβερτα ξαπλωναμε με τα ρουχα
και με τη μιση σκεπαζομασταν.Ξαπλωμενοι εξω
απο το μοναστηρι στη λακα μαζι με αλλους πολλους
ακουγαμε τις ψαλμωδιες στην εκκλησια,απαλα,ακου-
γαμε τα τριζονια τρι και τρι στα χορτα εκει γυρω,
ακουγαμε τα κουβεντιασματα και τα ψιθυρισματα
των ανθρωπων διπλα μας και μακρια μας,ακουγαμε
τα κυπρια των αλογων,τα περισσοτερα τα ειχαν βου-
λωμενα με σπερδουκλια να μην ακουγονται και τα
χτυπηματα των ποδιων τους,καποιοι απο μας που
ειχαμε προσεξει το δασκαλο στο μαθημα της Ιστο-
ριας ακουγαμε τον Καραισκακη και τα παλλικαρια
του που φιλοξενηθηκαν στο μοναστηρι,βλεπαμε
τον φωτισμενο καμπο,τα ηλεκτρικα φωτα στο Αγρι-
νιο,και τα φωτα των αυτοκινητων στον διεθνη,ετσι
λεγαμε τον δρομο Γιαννενα-Αγρινιο-Αντιριο,κι ο-
νειρευομασταν οταν μεγαλωσουμε να παμε στη μεγα-
λη πολιτεια.Εγω ηθελα εκει να δω τις φωτεινες επι-
γραφες να αναβοσβηνουν με γραμματα και σχεδια.
Βλεπαμε τα φωτακια των ανθρωπων,κερια αναμενα,
φακους.Και βλεπαμε παντου γυρω μας και πανω
μας το φως του φεγγαριου.Επειτα σιγα σιγα ολες οι
φωνες ολες οι παραστασεις ελιωναν διαλυονταν,ο κο-
σμος ηρεμουσε,το κορμι χαλαρωνε,ενα αερακι δρο-
σερο απαλο ερχονταν και κουνουσε τις κουνιες των
ανθρωπων.Τοτε τα βλεφαρα βαραιναν και τα ματια
εκλειναν στον ησυχο ευτυχισμενο υπνο.
Το πρωτο φως της μερας,και η δροσια του καμπου,
μαζι με τις πρωτες φωνες των ανθρωπων και των
ζωων μας ξυπνουσε.
Οσοι ειχαν κρατησει νηστεια πηγαιναν να μεταλαβουν,
και μετα μολις εβγαινε ο ηλιος τα παντα εκει ροδιζαν
κι ηταν πορτοκαλενια,μεσα στην ασπρογαλαζη ομιχλη
ολος ο καμπος.
Τοτε περναμε τον δρομο της επιστροφης.Κατω η λιμνη
δεν φαινονταν ηταν εξαφανισμενη στην ομιχλη κι ολος
ο τοπος στην ομιχλη απο κατω βυθισμενος,οσα ειχες
δει καθαρα το απογευμα της προηγουμενης μερα τωρα
το πρωι τιποτα δεν ξεχωριζες απο εκεινα.
Κι αλλοι ανθρωποι μαζι με μας εφευγαν,πεζα η' καβαλα
στα ζωα.Στον Αη Γιαννη τον Θεολογο χωρισαμε,εμεις
απο τη Μαχαιρα και τη Σκουρτου κατηφοριζαμε δεξια
προς τα δυτικα το λοφο,κι απο την αλλη μερια του λο-
φου αριστερα προς τα ανατολικα κατηφοριζαν λιγο
πιο περα οι προσκυνητες απο τη Γουριωτισα,τη Γαλι-
τσα,τα Οχθια,και σιγα σιγα χανονταν οι μορφες τους
και δεν ακουγαμε πια αλλο την λατινικη γλωσσα τους.
Προς τα εκει κατω πηγαιναν κι οι Ριγανιωτες.Οι Προ-
δρομιτες και οι Αγραμπελιωτες τραβουσαν ισια
νοτια.
Αν ειμασταν τυχεροι θα προλαβαιναμε στη Σκουρτου
που κατεβαιναμε κανενα κοκορετσι να αρτισθουμε με-
τα απο δεκα-πεντε ολοκληρες μερες που κρατουσαμε
νηστεια.
Φταναμε στο χωριο.Εκεινοι που δεν ειχαν παει στο
Λιγοβιτσι κι ειχαν μεινει στο χωριο μολις μας εβλε-
παν ερχονταν να μας ευχηθουν:''Βοηθεια σας και
του χρονου να ξαναπατε''.Εμεις τους ευχαριστουσα-
με με την καρδια μας κι ειχαμε πολλα να διηγηθουμε,
και για πολλα χρονια να θυμομαστε,τωρα που ολα
εχουν ριζικα και αμετακλητα αλλαξει.
.
.
''Ητανε τοτε τα χρονια του '60 ενας καλογερος στο
Λιγοβιτσι παλαιοημερολογιτης ονοματι Παχωμιος
απο τα Μεσογεια της Αττικης,στον ωμο του ανεβαζε
τη ξυλεια να φτιαξει το μοναστηρι,γυριζε και μεσα
στα χωρια και μαζευε σιταρι,...''
.
''Ητανε κι ενας ιερομοναχος απο το Αγγελοκαστρο
στο Λιγοβιτσι ονοματι Πριοβολος ο οποιος ειχε χασει
το χερι του απο καποιο πυρομαχικο που εσκασε,αυτος
λειτουργουσε και στη Μαχαιρα οταν ο Παπαχιλλεας
ηταν εξορια σαν αριστερος,...''
.
''Ηταν κι ενας ταπεινος ανθρωπος απο τη Μαχαλα
ονοματι Γιαννης Γουσας,τον εβαλε ο Παπαχιλλεας
τοτε που'χε τη διακυβερνηση στο Λιγοβιτσι κι ετρω-
γε ψωμακι ο φτωχος οπου δεν ειχε να φαει,...''
.
''Ητανε τοτε που ο Γατσελος ονοματι Δημητρης
Τσαμης απο την Μαχαιρα ητανε ληστης καταζητουμε-
νος και ζητουσε το αποσπασμα το κεφαλι του με αμοι-
βη και εγινε στα αμπελια του Λιγοβιτσιου βορεια
κατω απο το μοναστηρι πανω κοντα στη λιμνη να προ-
δωθει,...''
.
''Ητανε τοτε που στο Λιγοβιτσι καποιοι ψενανε κοκο-
ρετσια αν και δεν επρεπε επειδη ηταν νηστεια ημερα
κι ηταν αμαρτια να τρως κρεας κι ακουστηκε ξαφνικα
μεσα στη νυχτα η φωνη του Πουλου,τοτε πρωτοσυγγε-
λου της Μητροπολης να κρενει :''Μην ψενετε,ειναι αμαρ-
τια'' και το μικρο παιδι στη λακκα ξαπλωμενο διπλα στη
μαννα του το ακουσε κι απορησε κι απο μεσα του ειπε:
''Πως τους ειδε εξω που ειναι αυτοι αφου αυτος ειναι μεσα
στο μοναστηρι;Αγιος ειναι'',γι'αυτο λεω πως πρωτα τα νηπια
και τα παιδια θα καταλαβουν τον λογο του,...''
.
''Ηταν τα μαυρα χρονια της χουντας των συνταγματαρ-
χων και στο χωρο του Λιγοβιτσιου ητανε χωροφυλακοι
κι οποιον νεαρο βλεπανε με φαβοριτες τον επιαναν και
τον πηγαιναν στα σκοτεινα κατω απο το μεγαλο τειχο
μπροστα πλαι,στη γωνια,και του εκοβαν τις φαβοριτες
με τον νομο περι τεντιμποισμου και τον εξεφτιλιζαν,εμας
τα παιδια μας αφηναν να ειμαστε θεατες του εγκληματος
ισως για τον παραδειγματισμο προς αποφυγην,θυμαμαι
πως οι αλητες νεαροι ηταν κυριως Μαχαλιωτες,...''
.
''Ητανε στα χρονια του σχολειου,στ' ταξη, που πηγαμε
μια κοινη εκδρομη στο Λιγοβιτσι,το δημοτικο σχολειο
της Μαχαιρας και το δημοτικο σχολειο της Σκουρτους,
δασκαλος της Μαχαιρας ηταν ο Αχιλλεας Ζακοπουλος
απο το χωριο Αμαραντος των Ιωαννινων,και δασκαλος
της Σκουρτους ητανε ο Τσακαλογιαννης απο την Μπα-
μπινη,στη λακα παιξαμε μπαλα,ομαδες απο τα δυο σχο-
λεια,τοτε το μοναστηρι ητανε εγκαταλλελειμενο,δεν
υπηρχε κανεις,για να φαμε ,θυμαμαι ο Γεωργικος Συναι-
ρισμος Μαχαιρας μας ειχε δωσει δωρισει κονσερβες ψαρι
αυτες που τις λεγαμε ''ρωσικες'',φαγαμε στη σκεπαστη
λοντζα με τη μεγαλη σκαλα,εκει ο δασκαλος ο Ζακοπου-
λος μαζεψε τα κοριτσια να τα μαθει να χορευουν ενα
μοντερνο χορο ,το Φοξ Τροτ,δηλαδη τον βηματισμο της
πονηρης αλεπους,γυριζοντας επισκεφτηκαμε το δημο-
τικο σχολειο της Σκουρτους και ειδαμε τις αιθουσες
διδασκαλιας του,...''
.
.
.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ –
ΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
Ταξιδεύοντας κανείς απο Αγρίνιο προς Αστακό δια μέσω Γου-
ριώτισσας-Σκουρτούς, ακριβώς στην κορυφή του λόφου πάνω
απ` την όμορφη λίμνη Οζερό, συναντά στα δεξιά του πινακίδα
που κατευθύνει μετά απο ένα χιλιόμετρο και κάτι στο Μοναστήρι
της Παναγίας Λιγοβιτσιάνας. Η όλη διαδρομή μετά τη Γουριώτισσα
είναι μαγευτική.
Ανεβαίνοντας τις στροφές του δρόμου μέσα απο δάσος αιωνόβιων
βελανιδιών, ατενίζεις συνέχεια στα δεξιά σου την τροφοδότρα
και νερομάνα πεδιάδα του Αγρινίου. Στον κοντινό και μακρινό
σου ορίζοντα είναι έντονο το υγρό στοιχείο και οι κατοικημένοι
τόποι, που μαρτυρούν την αιώνια παρουσία του ανθρώπου κοντά
του. Χωρίς να το αντιληφθείς συναντάς μπροστά σου το ιστορικό
Μοναστήρι, που σου δίνει την εντύπωση ότι διαφεντεύει απο ψηλά
ολόκληρη την πεδιάδα. Το Μοναστήρι της Παναγίας στο Λιγο-
βίτσι Ξηρομέρου – Μακρίνας Μαρκοπούλου Ηγουμένης Ιεράς
Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου – Έκδοση 1994. «Ιστορικά στοιχεία
Ο καταλύτης χρόνος τύλιξε μέσα στα σκοτεινά του πέπλα και
έθαψε αχάριστα στη λησμονιά τα ονόματα των κτητόρων του
ιερού Μοναστηριού καθώς και την ακριβή χρονολογία της ιδρύ-
σεώς του. Μια πλάκα εντοιχισμένη στη βόρεια πλευρά της παλιάς
τραπεζαρίας φέρει το 1737 ως χρόνο ιδρύσεως του μοναστηριού.
Δεύτερη χρονολογία 1760 που υπάρχει σε κελλί, ενώ Τρίτη 1787,
δηλώνει το χρόνο κατασκευής της στοάς με την θαυμάσια κιονο-
στοιχία, έργο σπουδαίων λαϊκών μαστόρων. Φαίνεται όμως, πως
τότε χτίστηκε το μεσαίο συγκρότημα, που περιελάμβανε την τρα-
πεζαρία των μοναχών και το υπόγειο της στέρνας. Το υπόλοιπο
μοναστηριακό οικοδόμημα, κατά τη γνώμη πολλών ειδικών, είναι
παλαιότερο. Ο θρύλος, που γεννά η αθάνατη ψυχή του λαού, ανα-
μειγμένος με την παράδοση των αγνών κατοίκων του Ξηρομέρου,
λέει πολλά για τούτο το μοναστήρι: Αναφέρει για τους κτήτορες,
πως ήταν δύο αδελφοί ο Λιγοβός και η Βενετσιάνα. Ήταν Σλάβοι
την καταγωγή, έμειναν στη Σκουρτού και από υπερβολική ευσέ-
βεια και αγάπη προς τον Θεό έκτισαν αυτό το ιερό ίδρυμα για να
δοξάζεται ακατάπαυστα το όνομά του από τα επίγεια χερουβείμ,
τους μοναχούς. Από τους κτήτορες πήρε το όνομα Παναγία η
Λιγοβιτσιάνα……………Ο ρόλος που έπαιξε τούτο το μονα-
στήρι στα δύσκολα χρόνια του έθνους το κρατάει αθάνατο και
αιώνιο. Έδωσε το παρόν σε κρίσιμες και ιστορικές στιγμές. Έγινε
κολυμβήθρα του Σιλωάμ, που αναβάπτισε τη φυλή μας.Κατά τους
χρόνους της μακραίωνης τουρκικής σκλαβιάς πρόσφερε ολό-
κληρο το έμψυχο και άψυχο δυναμικό του για να φιλοξενήσει και
εμψυχώσει τον Καραϊσκάκη με τα παλληκάρια του, που κατέ-
φυγαν στην μάνδρα του μετά την αποτυχία στο Αιτωλικό. Προ-
τίμησαν το Λιγοβίτσι γιατί προσφερόταν σαν άριστη στρατηγική
θέση, λόγω του απρόσιτου, του περίβλεπτου και του ύψους της
περιοχής……………Οι μοναχοί παρουσίασαν και πολιτιστική
δράση. Δεν περιφρόνησαν τα αγαθά του πολιτισμού, όπως πολ-
λοί τους κατηγορούν. Με τα χρήματα της Μονής χτίζουν σχολεία,
υδραγωγεία, ανοίγουν πηγάδια για να λύσουν το πρόβλημα ύδρευ-
σης της περιοχής. Περισσότερα από δέκα πηγάδια στην περιοχή
άνοιξαν τα τρεμάμενα από τη νηστεία και την προσευχή χέρια…
………….Για την ποικίλη αυτή δράση του το Μοναστήρι τράβηξε
το ενδιαφέρον των Τούρκων. Ύστερα από λίγα χρόνια από την
έναρξη της Επανάστασης, έπεσε ηρωϊκά μαχόμενο το 1825,
όπως αναφέρουν τα Ελληνικά Χρονικά. Εδώ έγινε μακελιό,
το φρούριο έπεσε και το κάστρο πατήθηκε από το αλλόθρησκο
ποδάρι του Τούρκου. Το Μοναστήρι κάηκε και μαζί του κατα-
στράφηκαν όλοι οι θησαυροί. Δεν έμεινε τίποτε να διηγηθεί
στους μεταγενέστερους τη δόξα και το μεγαλείο του…………
…..Ύστερα από την καταστροφή, αφού ησύχασε ο έρημος τόπος,
συγκεντρώθηκαν όσοι μοναχοί είχαν απομείνει και έκτισαν πάλι
το μοναστήρι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το γεγονός τούτο,
καθώς και η φιλανθρωπική και πολιτιστική δράση των μοναχών,
φανερώνουν ότι τα οικονομικά της Μονής ήταν ανθηρά και ο
πλούτος μεγάλος. Απέραντες εκτάσεις με αμπέλια και ελιές
ανήκαν στο Μοναστήρι. Χιλιάδες αιγοπρόβατα έβοσκαν στα
πλούσια δάση και λειβάδια του. Η δόξα όμως δεν κράτησε για
πολύ. Το 1833 ο βαυαρός Όθωνας με διάταγμά του έκλεισε
πολλά μοναστήρια και εδήμευσε την περιουσία τους. Μεταξύ
αυτών ήταν και το ιστορικό Λιγοβίτσι. Διεσκορπίστηκαν οι μο-
ναχοί και η περιουσία διαμοιράστηκε στους ακτήμονες χωρικούς
………………Μέσα από τη στάχτη του ύστερα από χρόνια
ανέτειλε δειλά ένας φοίνικας νέας μοναχικής γυναικείας πολιτείας,
μια έπαλξη πνευματικής ζωής.Το μοναστήρι ύστερα από τις πολλές
του περιπέτειες, έτσι ερειπωμένο, δείνει το παρόν μόνο σε μια ζωο-
πανήγυρη, που γίνεται δέκα μέρες μετά το πανηγύρι του Μαχαλά,
στις 26 Σεπτεμβρίου προς τιμή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Έρχονται χιλιάδες προσκυνητές και πολλοί έμποροι από Αγρίνιο,
Αμφιλοχία, Γιάννενα και Πελοπόννησο για να πωλήσουν και
ανταλλάξουν τα προϊόντα τους. Κράτησε αυτή η εκδήλωση μέχρι
το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Σιγά – σιγά καταργήθηκε και το
Μοναστήρι συγκέντρωνε τους πιστούς μόνο την ημέρα της μνήμης
του. Στις 15 Αυγούστου όλο το Ξηρόμερο συγκεντρώνεται στον
ιερό τούτο χώρο για να υμνήσει και τιμήσει την Μητέρα του Θεού,
την Παντάνασσα του ουρανού και της γης………
………………..» Θησαυροί και επιγραφές «…..Είχε χιλιάδες
στρέμματα αμπέλια και ελιές, που έφθαναν μέχρι Γουριώτισσα,
Σκουρτού και Μαχαλά. Ακόμη κοπάδια αιγοπρόβατα και μετα-
φορικά ζώα για τις ανάγκες της Μονής. Άφθονα γεωργικά
προϊόντα, σιτάρι και κρασί, γέμιζαν τις μεγάλες αποθήκες της.
πάρχουν και σήμερα τα ερείπια των σταύλων και των αποθηκών.
Σήμερα το μοναστήρι, ως κτηματική περιουσία, έχει μόνο δέκα
στρέμματα περίπου , που απέμειναν μετά την απαλλοτρίωση
του 1953. Πολλά χρυσά και αργυρά τάματα και αναθήματα
καθώς χειρόγραφα με την ιστορία της μονής και γεγονότα της
επανάστασης καταστράφηκαν από ανθρώπους, που δεν ήξεραν
την αξία τους ή κάηκαν από τους εχθρούς. Απέμεινε μια λειψα-
νοθήκη μεγάλης αξίας με λείψανα των Αγίων: Γεωργίου,
Τρύφωνα, Παντελεήμονα, και της Αγίας Βαρβάρας. Από τις
επιδρομές και τις κλοπές διασώθηκαν μερικές εικόνες που χρο-
νολογούνται από το 1814, χωρίς μεγάλη αξία για την τέχνη και
την αρχαιότητά τους. Ένας μεγάλος θησαυρός του μοναστηριού
ήταν το ονομαστό ευαγγέλιο του Λιγοβιτσίου. Τυπώθηκε το
πρώτο στο τυπογραφείο του Πάνου Θεοδοσίου στη Βενετία το
1811. Το χρυσό του πλαίσιο, άριστο σε τέχνη, κατασκευάστηκε
από τον καλλιτέχνη Αθανάσιο Τζιμούρη από τους Καλαρρύτες
των Ιωαννίνων. Τα έξοδα της κατασκευής, που έφθασαν πολλά
τουρκικά γρόσια, πρόσφερε ο Παναγιώτης Γαλάνης, γόνος της
μεγάλης οικογένειας των Γαλανέων, που ζουν ακόμη σήμερα
στο Μαχαλά. Το ευαγγέλιο στο ένα εξώφυλλο είχε τη Σταύ-
ρωση του Κυρίου με τη Μητέρα και το Μαθητή πλησίον του
Σταυρού. Στο κάτω μέρος την Ταφή του Κυρίου. Στις γωνίες
τους τέσσερους προφήτες Δαβίδ, Σολομόντα, Δανιήλ και Ιερεμία.
Στη δεξιά πλευρά το Μυστικό Δείπνο, τη Γέννηση, τη Βαϊοφόρο
και τη Βάπτιση του Κυρίου. Στο αριστερό μέρος απεικόνιζε την
Ανάληψη του Σωτήρα. Στο μέσο την Ανάστασή του. Κάτω την
Ψηλάφηση του Θωμά. Στις τέσσερες γωνίες τους Ευαγγελιστές
με τα σύμβολά τους. Στις δύο πλευρές του αριστερού μέρους
ήταν ο Ιησούς, που διδάσκει στο Ναό και ο Ευαγγελισμός της
Θεοτόκου. Το ιερό βιβλίο ασφαλιζόταν με τέσσερους θηλυκω-
τήρες, που ο καθένας εικόνιζε εξαπτέρυγο. Στο πίσω μέρος του
βιβλίου διαβάζαμε «Εκατασκευάσθη εις Καλαρρύτας χωρίον
Ιωαννίνων, δια χειρός Αθανασίου Νικολάου Τζημούρη». Το ιερό
τούτο κειμήλιο καθώς και άλλα πολλά, εξαφανίστηκαν, χωρίς
να γνωρίζει κανείς την τύχη τους.Στα ερειπωμένα κτίρια της
Μονής βρέθηκαν μερικές επιγραφές. Μία επιγραφή εντοιχι-
σμένη στο Ανατολικό μέρος της στέρνας αναγράφει ως χρο-
νολογία ιδρύσεως, ίσως της πτέρυγας αυτής, το 1737. Επι-
γραφή δυσανάγνωστη κάνει λόγο για κάποιο «λοιμό» που είχε
απλωθεί στην περιοχή το 1738, «επήρε λημός». Στα τόξα των
κελλιών είναι χαραγμένες, όπως σημειώσαμε, οι χρονολογίες
1760, 1787, κατά τις οποίες ιδρύθηκαν ίσως τα διάφορα συγ-
κροτήματα. Στην πλευρά, που βρίσκεται στην είσοδο του πα-
λιού φουρναριού, είναι χαραγμένες πάνω σε πωρόλιθο ανά-
γλυφες παραστάσεις, ο δικέφαλος αετός, λιοντάρι, πτηνά που
τρώγουν σταφύλια, διάφορα γραμμικά σχήματα, ήλιος, όλα
ενδεικτικά σχήματα και σύμβολα μαστόρων.
.
.
.
η περηφανη ζωη της μανας μας
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑ ΤΑΜΠΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1950
.
.
εκει στον Πειραια,στα Ταμπουρια μεγαλωσε ο Γιωργος,μεγα-
λωσε ενας λογος ειναι,μαλλον επεζησε,στις αρχες του '50
18 χρονων,το 1952,γεννηθηκε το 1934,ο πατερας εργατης,
η μανα ξεγεννουσε το ενα παιδι μετα απ'τ'αλλο,της εμειναν
5,ο Γιωργος και 4 κοριτσια,ειχαν δικο τους σπιτι στα Ταμπουρια,
κληρονομια απο μια θεια της μανας ,δυο καμαρες,τους εφτα-
και περισσευαν εκεινα τα δυσκολα χρονια,ο πατερας χαθηκε
στον εμφυλιο,ανενταχτος,φιλησυχος ανθρωπος,εμεινε η μανα
με τα παιδια,ομορφη αρχοντικη γυναικα δεν θελησε να ξανα-
παντρευτει ,να ξαναφκιαξει τη ζωη της,''ο πατερας σας μου'τυχε,
μ'αυτον θα μεινω'',ελεγε στα παιδια,ο Γιωργος ηταν ο πιο μεγαλος,
η μανα δουλευε απ'τα χαραματα μεχρι που νυχτωνε σε καπνεργο-
στασιο,ερχονταν τα βραδυα πολυ κουρασμενη,την μεγαλυτερη αδερ-
φη την ειχε μαθει να μαγειρευει,να πλενει τα ρουχα,να τα σιδερωνει,
την βοηθουσαν κι οι μικροτερες,η μανα που εβρισκε το κουραγιο
και παντα χαμογελουσε,''αυριο θα'ρθω και'γω στο εργοστασιο να
ζητησω δουλεια'',ειπε ο Γιωργος,''εισαι μικρος ακομα για δουλεια'',
απαντησε αυστηρα η μανα,''εχει καπνια,υγρασια,θ'αρρωστησεις,
θα παθεις στην υγεια σου'',''Εσυ;',''Εγω,δεν πειραζει,τα εφαγα τα ψω-
μια μου,εσυ εισαι παιδι ακομα'',του ειπε,ο Γιωργος επεμεινε,πηγε
στο εργοστασιο,ζητησε δουλεια κι οπως ηταν γερος τον πηραν
αμεσως για δουλεια,βαρδια τη νυχτα,μολις εφευγε η μανα πηγαινε
αυτος,μολις τελειωνε αυτος ερχονταν η μανα,εναμισυ χρονο
δουλεψε μ'αυτο το ωραριο,και τοτε πρωταρχισε να βηχει,ο βηχας
εγινε πολυ επιμονος,να πνιγει,η μανα και οι αδερφες του ανησυ-
χησαν,αυτος τις καθησυχαζε, ελεγε δεν ειναι τιποτα το σοβαρο,
θα περασει,ενα κρυολογημα,μεχρι που εκανε την πρωτη αιμο-
πτηση,λυποθημησε,και την δευτερη και την τριτη σε λιγο χρονο,
τον πηραν και τον πηγαν στο νοσοκομειο,τα πνευμονια του ηταν
χαλασμενα,σαπια,εκανε ψηλο πυρετο,καιγονταν,μερα με τη μερα
χειροτερευε,ζητησε να βγει απ'το νοσοκομειο να παει στο σπιτι του,
''θελω το σπιτι μου'',ελεγε και ξαναλεγε,η κατασταση του δεν το επε-
τρεπε,''μανα παρε με σπιτι'',επεμενε,εκαναν το θελημα του,η μανα
σταματησε τη δουλεια,τον φροντιζε με τις αδερφες,κρυφα τις νυχτες
εκλαιγε,ο Γιωργος το καταλαβαινε,''μανα,μην κλαις,δεν θελω να κλαις,
με στεναχωρεις'',εκεινη δεν ελεγε τιποτα,βουβη,αμιλητη,σε εικοσι μερες
ο Γιωργος χαθηκε,οπως ο πατερας του χαθηκε,οπως και τοσοι αλλοι
χαθηκαν τοτε εκεινα τα χρονια και πιο πριν,αναπαυτηκε,εμειναν πισω
στο σπιτι και στον κοσμο η μανα κι οι αδερφες του να τον θυμουνται
οπως ηταν καλος και λεβεντης,σαν να μην χαθηκε ποτε ,αλλα να'ναι
καπου σε καποιο μακρυνο μερος κι εκει να ζει ευτυχισμενος κι απο να
τις νοιαζεται
.
.
.
τοπολογικο τριγωνο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ
.
[Αθηνα,στην Πατησιων,κοντα στο κεντρο]
κοιταξε το ρολοι του,12 παρα 10,το ραντεβου ηταν για τις 12,
ακριβως 12 χτυπησε το κουδουνι της πορτας,ανοιξε η πορτα,
εσπρωξε και μπηκε,μια κοπελα του ειπε να καθισει να περιμενει,
καθισε,μετρησε τους εργαζομενους σ'εκεινο το γραφειο ,δεκα,πεντε
γυναικες και πεντε αντρες,συμμετρια,σκεφτηκε και χαμογελασε,
απο τη θεση που καθονταν δεν μπορουσε να δει τι ακριβως εκαναν,
στις 12 και μιση η ιδια κοπελα τον πλησιασε και του ειπε πως
τον περιμενουν,σηκωθηκε,προχωρησε προς τη πορτα στο βαθος,
χτυπησε,δεν ακουσε να του απαντουν,πατησε το πομολο,ανοιξε
τη πορτα και μπηκε,δεν ειδε κανεναν,σκεφτηκε πως εκανε λαθος
τη πορτα,γυρισε πισω,πηγε στη κοπελα,της ειπε πως εκανε λαθος,
η κοπελα του ειπε πως εκεινο ηταν το γραφειο κι εκει τον περι-
μεναν,της ειπε πως μεσα στο γραφειο δεν ηταν κανεις,η κοπελα
απορησε,πηγαν μαζι στο δωματιο,δεν ειδαν κανενα,η κοπελα
του ειπε πως πριν απο λιγο απο εκει την ειδοποιησαν για αυτον,
του ειπε αν θελει μπορουσε να περιμενει,καθισε,το γραφειο
ηταν τεραστιο,με λιγοστα επιπλα,φαινονταν σχεδον αδειο,αρι-
στερα οπως καθονταν στον τοιχο ειχε ενα σχετικα μικρο παρα-
θυρο,περασε ωρα να περιμενει,βαρεθηκε,σηκωθηκε ,πηγε στο
μπροστινο γραφειο,το βρηκε αδειο,οι εργαζομενοι ειχαν φυγει,
μονο η καθαριστρια ηταν μεσα,φανηκε να μην τον καταλαβε,απο
το δωματιο ακουσε το τηλεφωνο να χτυπαει,ετρεξε να το προλα-
βει,δεν το προλαβε εκλεισε,περιμενε να ξαναχτυπησει,ξαναχτυ-
πησε,διστασε να το σησωσει,τελικα το σηκωσε,ακουσε μια
φωνη να του λεει πως το ραντεβου αναβαλλεται,θα τον ειδο-
ποιησουν ποτε θα ηταν το επομενο,εκλεισε το τηλεφωνο,,πριν
φυγει καθυστερησε λιγο στο δωματιο,πλησιασε στο μοναδικο
παραθυρο,απο εκει ειδε τη μερια της πολης προς εκεινη τη κα-
τευθυνση,εκεινος εμεινε στην ακριβως αντιθετη,στο αλλο δωμα-
τιο βρηκε τη καθαριστρια,μια μεσηληκη γυναικα,εκεινη τον κοι-
ταξε και τον χαιρετησε,την χαιρετησε κι εκεινος,βγηκε στον δια-
δρομο και ,πηρε το ασανσερ ,κατεβηκε στο ισογειο,βγηκε στη
στη λεωφορο,προχωρησε νοτια,στην αρχη δεν το προσεξε,
μετα το συνειδοτοπιησε,εβλεπε τα ιδια ακροιβως που ειχε δει
οταν πηγαινε στο ραντεβου,τους ιδιους ανθρωπους,τα ιδια
αυτοκινητα,και μαλιστα με την ιδια σειρα που τα ειχε δει,στο
κοκκινο φαναρι σταθηκε διπλα του ο ιδιος ανθρωπος,ενας ψηλος
τυπος,τον θυμαται καλα,αναψε το πρασινο,εκεινος ο ανθρωπος
περασε μπροστα του και στον αμεσως επομενο δρομο δεξια
εστριψε,εκεινος συνεχισε ευθεια το δρομο του νοτια,κοιταξε
το ρολοι του,ηταν σιγουρος για την ωρα ,12 παρα 10
.
.
.
Η Φλορανς-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η Φλορανς
.
γνωρισα τη Φλορανς,σε 1 ωρα μεσα μου διηγηθηκε ολη
την ιστορια της
.
.
.
Η ΑΓΟΡΑ,ΕΝΑ ΑΜΕΙΩΤΟ ΠΕΔΙΟ ΝΑΡΚΙΣΣΜΟΥ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
.
Στην Αγορα[στα καφενεια,στη πλατεια] οι ανθρωποι
επικοινωνουν σ'ενα Αμειωτο πεδιο Ναρκισσισμου:Κερνουν
ο ενας τον αλλον,Ευχονται,Ρωτουν,Μαθαινουν,Συζητουν,Κρινουν,
Ελεγχουν,Διαπιστωνουν,Διαλεγονται,Συμφωνουν,Διαφωνουν,Αντα-
γωνιζονται,Αμμιλωνται,Υποστηριζουν,Κατακρινουν,Ενωνονται,
Συγγενευουν,Χωριζουν,Διαμαρτυρονται,Συνενουν,Μαρτυρουν,
Αποκαλυπτουν,Κρυβουν,Εκδιωκουν,Αποδεχονται,Μεγαλωνουν,
Μυουνται,Διαπαιδαγωγουνται,Βλεπουν,Μιλουν,Ακουν,Αναπτυσονται,
Εξελισονται,Εχθρευονται,Συγχωρουν,Λογοδοτουν,Δικαζουν,
Απαλασουν,Γλεντουν,Χορευουν,Λυπουνται,Συμπασχουν,
Αποφασιζουν,Διατηρουν,Αλλαζουν,Συντηρουν,Ανατρεπουν,
Πειραζουν,Αστειευονται,Επιδεικνυονται,Μετριοφρονουν,
Περηφανευονται,Επιμενουν,Υποχωρουν,Δικαιωνουν,Αδικουν,
Φευγουν,Ερχονται,Γερνουν,Ανανεωνονται,...
.
''Δεν Ακουσα,Δεν Ειδα ,δεν Επιμενω''
[το Τριπτυχο Αυτο Αναπτυγμενης Επικοινωνιακης Δεοντολογιας
το ακουσα σε καφενειο της Μαχαιρας,η οποια παντα ειχε
πολυ μεγαλη παραδοση Αγορας]
.
συνειθισμενες εκφρασεις -''παω στην Αγορα''-''βγαινω στην Αγορα''-
''Τι θα πουνε στην Αγορα''-''θα με κουβεντιασουν στην Αγορα''-
''τι νεα απ'την Αγορα;''-...
.
.
.
.
.
.
Η ΑΓΟΡΑ,ΕΝΑ ΑΜΕΙΩΤΟ ΠΕΔΙΟ ΝΑΡΚΙΣΣΜΟΥ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
.
Στην Αγορα[στα καφενεια,στη πλατεια] οι ανθρωποι
επικοινωνουν σ'ενα Αμειωτο πεδιο Ναρκισσισμου:Κερνουν
ο ενας τον αλλον,Ευχονται,Ρωτουν,Μαθαινουν,Συζητουν,Κρινουν,
Ελεγχουν,Διαπιστωνουν,Διαλεγονται,Συμφωνουν,Διαφωνουν,Αντα-
γωνιζονται,Αμμιλωνται,Υποστηριζουν,Κατακρινουν,Ενωνονται,
Συγγενευουν,Χωριζουν,Διαμαρτυρονται,Συνενουν,Μαρτυρουν,
Αποκαλυπτουν,Κρυβουν,Εκδιωκουν,Αποδεχονται,Μεγαλωνουν,
Μυουνται,Διαπαιδαγωγουνται,Βλεπουν,Μιλουν,Ακουν,Αναπτυσονται,
Εξελισονται,Εχθρευονται,Συγχωρουν,Λογοδοτουν,Δικαζουν,
Απαλασουν,Γλεντουν,Χορευουν,Λυπουνται,Συμπασχουν,
Αποφασιζουν,Διατηρουν,Αλλαζουν,Συντηρουν,Ανατρεπουν,
Πειραζουν,Αστειευονται,Επιδεικνυονται,Μετριοφρονουν,
Περηφανευονται,Επιμενουν,Υποχωρουν,Δικαιωνουν,Αδικουν,
Φευγουν,Ερχονται,Γερνουν,Ανανεωνονται,...
.
''Δεν Ακουσα,Δεν Ειδα ,δεν Επιμενω''
[το Τριπτυχο Αυτο Αναπτυγμενης Επικοινωνιακης Δεοντολογιας
το ακουσα σε καφενειο της Μαχαιρας,η οποια παντα ειχε
πολυ μεγαλη παραδοση Αγορας]
.
συνειθισμενες εκφρασεις -''παω στην Αγορα''-''βγαινω στην Αγορα''-
''Τι θα πουνε στην Αγορα''-''θα με κουβεντιασουν στην Αγορα''-
''τι νεα απ'την Αγορα;''-...
.
.
.
.
.
Οδυσσεας και Κιρκη-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα-Τρια Περιστατικα με την Κιρκη
.
.
-μεσημερι-η μερα ειναι ζεστη,η Κιρκη κατεβηκε για μπανιο
στη θαλασσα,πηρε και τα παιδια μαζι της,απο'δω που καθομαι
στο κηπο στο τραπεζι κατω απο τον ισκιο της μουριας ακουω τις
φωνες τους,ποτε μοναχες λεξεις ,ποτε ολκληρες φρασεις,και πολυ
συχνα επιφωνηματα και γελια
-βραδυ-η Κιρκη κοιμαται διπλα μου,ακουω την αναπνοη της,
ηρεμη,ησυχη,μ'ακουμπαει ο αριστερος της ωμος,δροσερος,
και το αριστερο της ποδι,ζεστο,
απο τ'ανοιχτο παραθυρο δεξια,βλεπω εξω στη νυχτα τα φυλλα της συ-
κιας να μεταφερνουν το αργυρο φως του φεγγαριου,εδω εκει πιο περα
πιο ψηλα πιο κατω,ειναι σαν ν'αναπηδαει το φως,σαν παιδικο παιχνιδι,
μια στο'να φυλλο μια στ'αλλο φυλλο,και σε πολλα μαζι φυλλα,μια φως
μια σκοταδι,
ακουω,ισα που ακουω το θροισμα των φυλλων
-πρωι-η Κιρκη απλωνει να στεγνωσουν στον ηλιο τα πλυμενα ρουχα στο
συρμα,τεντωμενο απο την αμυγδαλια εως τη λεμονια,διφορη η λεμονια
φετος,οπως τα βαζει και τα πιανει με τα μανταλακια,διαφορα χρωματα,
κοκκινα,κιτρινα,γαλαζια,πρασινα,ταλαντευεται το συρμα μαζι με τα ρουχα,
σαν κυμα,διαφορα κυματα,αυτο μου φαινεται αστειο,με τη φιγουρα της
Κιρκης,γελαω δυνατα,η Κιρκη ακουσε το γελιο και γυρισε να δει,με ειδε
να γελαω,γελασε κι εκεινη
.
.
.
Μανωλης Αγγελοπουλος,Ο Μεγαλος Λαικος Τραγουδιστης-2μ χ 2μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΛΑΙΚΟ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
.
.
Στα Κατω Πετραλωνα,Αθηνα-
σηκωθηκε κι εβαλε ενα κερμα στο ηλεκτροφωνο να παι-
ξει ενα δισκο του Αγγελοπουλου ,''Ειν' Ευτυχης ο Αν-
θρωπος π'Αγαπη δεν Γνωριζει'', γυρισε στο τραπεζι του,
μοναχος,αυριο φευγει με το τρενο για τη Δυτικη Γερμανια ,
μεταναστης,ακουγεται το τραγουδι,δεν ξερει γιατι το τραγουδι
του θυμιζει τον Εθνικο Υμνο,Σε Γνωριζω,δεν γνωριζει,π'Αγαπη
δεν γνωριζει,κι αυτος πολυ καλα γνωριζει,τι σημαινει το τρα-
γουδι,του'ρχεται να κλαψει,σφιγγει τα χερια,σε γροθια,να μην
ξεσπασει
.
.
.
Σαμουελ Μπεκετ Samuel Bechett-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Στον Σαμουελ Μπεκετ:
Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ Mr KRAPP
To Samuel Beckett:
THE ENDLESS TAPE OF Mr KRAPP
.
Η σκηνη σ'ενα γραφειο,δυο αντρες,,σε μια μεγαλουπολη,
μινιμαλιστικη επιπλωση.Ο Mr Krapp καθεται στο γραφειο,
μπροστα του ενα μαγνητοφωνο,απο τα παλια,με τις μπο-
μπινες.Ο αλλος αντρας ειναι ορθιος και πηγαινοερχεται στο
χωρο,ορισμενες φορες στεκεκεται ακινητος.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
ο Α στεκεται ακινητος,συνεχιζει να κινειται
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη,στεκεται ακινητος,κινειται,στεκεται ακινητος
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,στεκεται ακινητος,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας,ακινητος,κινειται
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας πινακας του Πικασο
Ο Α στεκεται ακινητος,σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
συνεχιζει να κινειται
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας,ο Α συνεχιζει να κινειται και να σταματα.
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας.
.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας πινακας του Πικασο
σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας
.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας πινακας του Πικασο
σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας
.
.
To Samuel Beckett:
THE ENDLESS TAPE OF Mr KRAPP
.
The scene in a office-room, two men, in a megacity
minimalist furniture. Mr Krapp is sitting in the office,
in front of a tape recorder, from the old models, with
the bobines.the other man is upright and is moving in
space, sometimes is standing motionless.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A is standing motionless, is moving
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence, standing motionless, moving, standing still
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need necessarily to be present the apple
in existence In order to be formulated
A-Are you recording them in the tape recorder?
silence, standing motionless, a click sounds, and
tape-turning sounds,motionless,moving
K-on the wall will suit a table of Picasso
A stands still, silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
continues to move
K-three o'clock
an sound of a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,,A is keeping moving and stoping.
The sound of the tape-recorder
.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need necessarily to be present the apple
in existence In order to formulate
A-Are you recording them in the tape recorder?
silence,a click sounds, and tape-turning sounds
K-on the wall will suit a table of Picasso
silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
K-three o'clock
an sound of a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,
The sound of the tape-recorder
.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need necessarily to be present the apple
in existence In order to formulate
A-Are you recording them in the tape recorder?
silence,a click sounds, and tape-turning sounds
K-on the wall will suit a table of Picasso
silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
K-three o'clock
an sound of a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,
The sound of the tape-recorder
.
.
.
ο Μεγαλος Βασιλης Σαλεας,το πιο μεγαλο κλαρινο στην Ελλαδα
που περασε ποτε.Θρυλος.Γιατι η Ελλαδα εχει τους ηρωες της.
.
.
ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΑΛΕΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ-χ.ν.κουβελης
.
απο γεννια τσιγγανων,γεννηθηκε σε τσιγγανικο τσατουρι
καπου στη Πενταλοφο Αιτωλοακαρνανιας,στη γυρω περιοχη,
ειδε μικρος τους δικους του ανθρωπους να φτιαχνουν καλαθια
και να γυριζουν στα χωρια να τα πουλανε στους ανθρωπους
που τοτε δεν ξεχωριζανε ο ενας απ'τον αλλον κι ητανε
ιδιοι
βρεθηκε μικρο παιδι στη Μαχαιρα κι εκει μεγαλωσε,εμε-
ναν στο κηπο των Βοτσεων,αργοτερα ηρθε πολλες φορες
κι επαιξε στο πανηγυρι του χωριου,τον εφερνε ο Λιας
Κουτρουμανος,τον θυμουνται οι μεγαλυτεροι με συγκι-
νηση και καμαρι,και ιδιαιτερα οταν σηκωθηκε η Μαρω-
τσω Βοτση,ενα ταπεινο πλασμα,που μεγαλωσε μαζυ της,
και χορεψε,τοτε λενε εσπασε το κλαρινο σε χιλια κοματια,
λυγμος και παθος,κλαμα και ψυχη,καρδια βαλαντωμενη
και καθαρση,
με ιδιαιτερο τροπο επαιζε το κλαρινο,αξεπεραστο,μεγα-
λος δεξιοτεχνης ,φουσκωνε τα μαγουλα του,''σαν τον Σαλεα''
εμεινε μυθος ο τροπος του,καημος και ψυχη στους αυτοσχεδια-
σμους,παθος,περηφανια στα τσαμικα,ερωτισμος στα τσιφτετελια,
σεμνοτητα και δωρικοτητα στα συρτα,
χαθηκε νεος περιπου 43 χρονων
τον εκλαψε ολη η Ελλαδα
''ενας ηταν ο Σαλεας στην Ελλαδα βρε παιδια'',
.
.
.
.
-μια ρομαντικη εικονα-
.
.
απο ενα προσχεδιο για ενα ρομαντικο μυθιστορημα στο στυλ
της Τζειν Ωστεν,που ομως δεν θα γραφτει ποτε-χ.ν.κουβελης
.
η δεσποινις Εμμα πριν λιγες μερες γυρισε απο το Λονδινο,εκει
σπουδαζει Αισθητικη και Ιστορια της Τεχνης,22 χρονων,μια δρο-
σερη και πολυ ομορφη κοπελα,η μεγαλυτερη αδερφη της η Ελιζα
εχει παντρευτει,εκεινη πριν δυο χρονια ειχε αρραβωνιστει με
τον Πωλ,συμαθητης της απο το κολεγιο,ενα πλουσιοπαιδο,
ο αρραβωνας κρατησε τρεις μηνες,δεν αντεξε τον επιπολαιο
και παιδιαστικο χαραχτηρα του και χωρισε,δεν σκοπευει να δε-
σμευτει συντομα,θα ζησει τη ζωη της ελευθερη,θα ταξιδευει,θα
χορευει,θα διασκεδαζει,εχει καιρο,
τι ωραια που ειναι στον κηπο τετοια εποχη,ολα τα λου-
λουδια ανθισαν,τα τριανταφυλλα ,κοκκινα ,λευκα ,μοσχο-
μυριζουν,ο δροσερος και καθαρος αερας κανει καλο στην
επιδερμιδα της ,την ροδιζει,
η Εμμα ξαπλωσε στη σαιζ λονγκ.εκλεισε τα ματια,ο ηλιος
ζεστανε το κορμι της,ακουγε τα πουλια να κελαηδουν,τον
συνεχη βομβο των μελισσων,ενιωθε ευτυχισμενη,αναλαφρη,
ελευθερη,να πεταξει,με τη φαντασια της πετουσε,πανω απο
γαλαζιες θαλασσες και πανω απο πρασινα λιβαδια,α ειναι
πολυ ομορφο να εισαι νεα,ομορφη,πλουσια,να τα εχεις ολα,
να ζεις ξεγνοιαστα,
το απογευμα τους επισκεφτηκε η Ελιζα ,η αδερφη της,με τα
δυο παιδια της,ενα αγορακι 5 χρονων κι ενα κοριτσακι 3 χρο-
νων,και τα δυο πολυ χαριτωμενα,την αγαπουσαν πολυ κι εκεινη
τ'αγαπουσε πολυ,κυριολεκτικα τα λατρευε,
επιναν τσαι στην αυλη με τη μαμα,τα παιδια επαιζαν στον μεγαλο
κηπο,η Ελιζα ηταν πολυ διαφορετικος τυπος απο εκεινη,συντηρητι-
κη στις ιδεες της,την ακουγε,παντα συμβουλες,οι ιδιες καθε φορα,
να προσεχει,να μην ανοιγεται ευκολα στους ανθρωπους,αν δεν τους
γνωρισει πρωτα,
η Εμμα την ακουγε,δεν της εφερνε αντιρρηση,την σεβονταν,δεν
ηθελε να την κακοκαρδισει,μονο γελουσε,ειχε πολυ γλυκο ,κελαρυ-
στο γελιο,σαν να τρεχανε κρυσταλινα νερα,
την ρωτησε αν στο Λονδινο εχει καποια σχεση με καποιον αντρα,
απαντησε οχι,ειναι αρκετα μεγαλη,πρεπει να βρει εναν νεο της τα-
ξης τους,
η Εμμα γελασε,σηκωθηκε,ειχε βραδυασει,μπηκε στο σαλονι,
καθισε μπροστα στο πιανο κι αρχισε να παιζει Σοπεν,την ακο-
λουθησαν η μαμα και η Ελιζα,καθισαν στον μεγαλο καναπε να
την ακουσουν,σε λιγο ηρθαν και τα παιδια,καθισαν ησυχα κι
ακουγαν τη μουσικη,
επαιζε με δεξιοτεχνια τις νοτες,με συγκρατημενο παθος και ξαφ-
νικα ξεσπουσε,παθος ,συγκινηση,δυναμη,ορμη,κι επειτα σιγα -
σιγα ηρεμουσε ,απαλη ,σιγανη μουσικη,που διαλυονταν μεσα
στη νυχτα κι εσβηνε
.
.
.
Μεγας Αλεξανδρος[παντα σε κρεβατι]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΡΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΤΗ ΦΥΛΛΑΔΑ
ΥΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-χ.ν.κουβελης.
...
και το στρατευμα πεζοπορουσε ημερες ολοκληρες και
νυχτες χωρις ξεκουραση και υπνο και φαγητο ελαχιστο
και νερο λιγοστο,αγριεψαν οι στρατιωτες,τα μαλλια και τα
γεννια τους μεγαλωσαν,αγρια η μορφη τους,η οψη σκυ-
θρωπη,μιλια δεν εβγαζαν απ'το στομα,μοναχα βρισιες
και βλαστημια ακουγονταν,κι εκεινες συντομες, κι επειτα
βαρια σιωπη,οι βαριες αναπνοες,και πηγαν στον Αλεξανδρο
αντιπροσωποι τους δεκα και του ειπαν τα παραπονα,πως
δυσκολα συγκρατουνται οι στρατιωτες οταν ειναι απελπι-
σμενοι να μην στασιασουν και πως η υπομονη εξαντληθηκε
και ο Αλεξανδρος τους ακουσε προσεχτικα και μεσα του λυ-
πηθηκε,αλλα δεν το εδειξε,γοιατι ειχε μαθει πως ο αρχηγος
δεν πρεπει να δειχνει φοβια η' αμφιβολια,οταν ολοι οι
αλλοι φοβουνται και αμφιβαλουν,αλλα πρεπει να κρυβει
καλα τι σκεπτεται και να μην αποκαλυπτει τι αισθανεται,τους
ειπε πως θα κανει οτι μπορει να διορθωσει τη κατασταση,ν
α συγκρατηθουν για λιγο,κι εφυγαν οι αντιπροσωποι κι εμει-
νε ο Αλεξανδρος βαθεια συλλογισμενος και με βαρια τη καρ-
δια,κι εστειλε ανθρωπους εμπιστους δικους του να μαθει
τους πρωταιτιους τους αντιρρησιες,να τον ειδοποιησουν
κι εναν εναν να τους ξεμοναχιασει και να τους εξουδετερω-
σει,γιατι ηξερε πως χωρις αργηγο ο οχλος δεν οργανωνεται
και να κινηθει εναντιον του,και δεν ηθελε να κινδυνεψει η
εκστρατεια του με κανενα τροπο να ματαιωθει
...
ειπε να τον δεσουν με σχοινι να κατεβει στο πηγαδι,
εκει θα λυθει,κι οταν ειναι ετοιμος θα δεθει με το σχοι-
νι,θα το κουνησει να καταλαβουν πανω και να τον σηκω-
σουν,κατεβηκε ο Αλεξανδρος στο πηγαδι και μετρησε
το βαθος του κι ητανε χιλιες οργιες και το σκοταδι οσο
κατεβαινε τοσο πυκνωνε και το κρυο μεγαλωνε ,οταν
εφτασε στο πατο λυθηκε απ'το σχοινι ,μεσα στο σκοταδι
ειδε μια χαραμαδα φως,εσπρωξε τον τοιχο κι εκεινος
ανοιξε σαν πορτα και μπηκε ο Αλεξανδρος σε μια φωτι-
σμενη αιθουσα κι ειχε πολλες κολονες θεορατες που
βαστουσαν ψηλα τη τεραστια οροφη κι ειχε η οροφη,ση-
κωσε το κεφαλι κι ειδε,πολλα σχεδια απο το ζωικο κι απο
το φυτικο κοσμο,πολλα ζωα και πολλα φυτα δεν τα'χε ξα-
ναδει,στο βαθος της αιθουσαν ηταν ανθρωποι μαζεμενοι,
πλησιασε κι οσο κι αν τους πλησιαζε δεν εφτανε κοντα τους,
ενας απ'αυτους γυρισε και του φωναξε:Αλεξανδρε ελα εδω
κοντα μας,μην στεκεις μακρυα,κι ακουσε τη φωνη του δυνατη,
σαν να του μιλουσε απο πολυ κοντα απο διπλα του και του α-
παντησε:Πως να ερθω ,δεν μπορω,πλησιαζω κι απομακρυ-
νεστε και δεν σας φθανω ποτε,ο αλλος δεν του απαντησε,σαν
να μην τον ακουσε,του επανελαβε τα ιδια λογια πιο δυνατα,
παλι δεν τον ακουσε,και τοτε τον ειδε να του χειρονομει,σαν
να του φωναζε να τρεξει,ετρεξε και τους εφτασε,ηταν πολλοι
μαζεμενοι,απο κοντα του φανηκαν ιδιοι,το ιδιο προσωπο,
το ιδιο υψος ,τα ιδια ρουχα,ιδιο χρωμα μαλλιων,ιδια φωνη,
ιδιοι ανθρωποι,πως να ξεχωρισει τον ανθρωπο που του
φωναξε;αδυνατο ητανε,και τοτε ειδε να ειναι στημενοι
παντου αναμεσα τους πολλοι καθρεπτες σε διαφορες γω-
νιες και καθε ανθρωπος ειχε απο καθρεφτη σε καθρεφτη
πολλα ειδωλα,τοσο πολυ ζαλιστηκε που δεν ηταν σιγουρος
ποιοι ανθρωποι ηταν πραγματικοι και ποιοι ηταν μοναχα
ειδωλα,παρατηρησε πως οι καθρεφτες ηταν απο τετοιο
υλικο κατασκευασμενοι που μπορουσες να περασεις
στο εσωτερικο τους και να συνυπαρχεις με το ειδωλο
σου,με τα ειδωλα των αλλων ανθρωπων,μεσα στα ειδωλα
ειδε τη μορφη του ν'αλλαζει να γινεται ομοια με των αλλων,
σε λιγο δεν θα γνωριζε ποιος ηταν μεσα σε τοσους πολλους
ομοιους ανθρωπους,σκεφτηκε να γυρισει πισω,ομως το
πισω ,οπως κι οποιαδηποτε αλλη κατευθυνση ειχε εξαφα-
νισθει,ολοι κινουνταν,καποια στιγμη σταθηκαν ολοι ακινη-
τοι,ουτε καμια φωνη ακουγονταν,μοναχα ακουγε το χτυπο
ενος ρολογιου,δεν μπορουσε να προσδιορισει απο που,ακου-
γονταν καθαρα τα δευτερολεπτα,ειδε πως απεκτησε παλι το
δικο του προσωπο,καταλαβε πως χαθηκε σε λαβυρινθο,πριν
αρχισουν ολα απ'την αρχη να συμβαινουν ξανα ετρεξε προς
καποια διευθυνση να προλαβει να ξεφυγει.ειδε μια ανοιχτη
πορτα,ισα που προλαβε να τη περασει γιατι σταματησε το ρο-
λοι ,βρεθηκε στο σκοταδι,απλωσε τα χερια και ψηλαφησε ,
επιασε το σχοινι ,δεθηκε απ'τη μεση,το κουνησε δυνατα,
γρηγορα τον ανεβασαν επανω,τον ρωτησαν γιατι τοσα γρη-
γορα γυρισε,δεν τον ειχαν καλα καλα κατεβασει κατω κι αμε-
σως κουνησε το σχοινι να τον ανεβασουν επανω,μολις που
κατεβηκε,δεν τους ειπε τιποτα τι ειδε,ειπε πως δεν ειχε κατι
να δει
...
νυχτα,η Ρωξανη,ηταν εξω στον κηπο,τη βρηκε εκει,την
πλησιασε,σταθηκε κοντα της,την αγγιζε,ζεστο το κορμι
της,ειδε το προσωπο της,το φωτιζε η σεληνη,πανσεληνος,
''εχεις ομορφο προσωπο'' της ειπε,εκεινη χαμογελασε,
δεν απαντησε,αργοτερα στη κρεβατοκαμαρα,τον ρωτησε
τι εννοουσε οταν ,πριν,στο κηπο της ειπε:''εχεις ομορφο
προσωπο'',
...
.
.
η Ειρηνη 25 χρονων,Αθηνα Κατω Πετραλωνα-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
η Ειρηνη,του χαμογελασε,τον κοιταξε,επειτα σοβαρεψε
το προσωπο της,κοιταξε το ρολοι της,''πρεπει να γυρισω
σπιτι ,θα με περιμενουν'',δεν της ζητησε να μεινει,εφυγε.
.
χτυπησε το τηλεφωνο,το πηρε,ηταν η Ειρηνη,το αφησε,
μετα απο λιγο σταματησε,κοιταξε το ρολοι,12 και εικοσι,
τη νυχτα,δεν ξαναχτυπησε,κοιμηθηκε
.
κατεβηκε ,λιγο πριν το μεσημερι,τη Πανεπιστημιου,εφτασε
στην Ομονοια,κατεβηκε στο υπογειο ,ανεβηκε στην Αθηνας,
την κατεβηκε προς το Μοναστηρακι,στη πλατεια Δημαρχειου
μια νεαρη κοπελα τον σταματησε και του ζητησε χρηματα,
ειπε καποιο λογο γατι τα θελει,χωρις να την κοιταξει της εδω-
σε,ακουσε ''ευχαριστω,κυριε'',πιο κατω πηκε μεσα στην Αγορα,
περασε και βρεθηκε στην Αιολου,στο καφε βρηκε την Ειρηνη
.
την κοιτουσε,η Ειρηνη προφιλ,απο αριστερα,γυρισε τον κοιταξε
στα ματια,''τι θελεις να γινει;''τη ρωτησε,δεν του απαντησε αμε-
σως,γυρισε το προσωπο της,η Ειρηνη προφιλ,δεν την κοιτουσε,
την ακουσε ''δεν ξερω''
.
ειχε δυο μηνες και πανω να μιλησει μαζι της,πηγε στη δουλεια
της,δεν μπηκε μεσα,την περιμενε εξω,την ειδε που βγηκε,ανεβηκε
την Ερμου προς το Συνταγμα,απο πισω της,σταματησε σε μια βι-
τρινα,κρυφτηκε πισω απο μια κολονα να μην τον δει,στο Συνταγ-
μα εστριψε προς τη Σταδιου,μεχρι τη Παλια Βουλη,εκει σταματησε,
την αφησε,γυρισε πισω,κοιταξε το ρολοι του,9 και 25 το βραδυ
.
το τηλεφωνο,ηταν η Ειρηνη,''γιατι με πηρες απο πισω;σε ειδα'',δεν
της απαντησε,το εκλεισε
.
στο σπιτι,κοιτουσε τις φωτογραφιες τους απο μια εκδρομη στην
Υδρα,χαμογελαστη,ομορφη,κοιτουσε κατευθειαν τη καμερα,αν-
φας ,ο αερας της ειχε ανακατεψει,σε μια απ'αυτες τις φωτογρα-
φιες τα μαλλια,προς τα αριστερα,φαινονταν πως κατι του ελεγε,
σ'ενα τουριστικο μερος ηταν,πολλοι τουριστες,σε μια αλλη φωτο-
γραφια,αυτη ηταν στη Σκιαθο,ακουμπουσε στο κορμο ενος τερα-
στιου δεντρου,η Ειρηνη προφιλ,παλι κατι του ελεγε,τα χειλια
της ειχαν τη κινηση της ομιλιας,εκεινο που του ειπε εκεινο το
θυμονταν,
.
.
.
-Multi-Syllogismus Reflections
.
.
Great Greek Geometricous Composition IIIXX-3μ χ 4,50μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ART INSTALLATIONS -ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
.
2 Απο τις Εγκαταστασεις:
.
-Ricorda / Inter-Outer Action
1- Βιντεο Εγκατασταση.Μια μεγαλη οθονη 2μ χ 3μ,στην
οθονη προβαλλεται ενα βιντεο απο αρχεια σε στρατοπεδα
συγκεντρωσης,ακουγονται διαφοροι μηχανικοι και ανθρω-
πινοι ηχοι,αυτοκινητα,μηχανες,βομβαρδισμοι,ομιλιες
ανθρωπων σε διαφορες γλωσσες,φωνες,γελιο,κλαμα,
κραυγη,σιωπη,ακουγονται ονοματα ανθρωπων,ομιλιες
πολιτικων,ακουγεται το εργο του Luigi Nono :Ricorda
cosa ti hanno fatto in Auschwitzι ,for tape-1965,διαρκεια
12' 52''-Θυμησου τι σου εχουν κανει στο Αουσβιτς-
σε καθε 1 λεπτο σιωπη 10 δευτερολεπτων -
στην οθονη υπαρχει καμερα που καταγραφει βιντεο ,
εστιασμενη στα ματια του θεατη καταγραφοντας τις αντι-
δρασεις του σε ολη τη διαρκεια της εγκαταστασης,και τις
προβαλει μεσα στο βιντεο μαζι με τις ληψεις απο ολους
τους προηγουμενους θεατες.
Το βιντεο-εγκατασταση αποτελειται απο 3 μερη:
το 1ο μερος διαρκει 1 λεπτο,η οθονη ειναι ενα σκοτει-
νο ορθογωνιο,σιωπη,κανενας ηχος δεν ακουγεται.
το 2ο μερος διαρκει οσο η μουσικη του Luigi Nono μαζι
με το χρονο των σιωπων,περιπου 15 λεπτα,προβαλονται
τα αρχεια απο τα στρατοπεδα συγκεντρωσης,ακουγονται
οι διαφοροι μηχανικοι και ανθρωπινοι ηχοι,επικαλυπτο-
μενοι,και προβαλλονται τα ματια του θεατη,σταδιακα
εισαγονται στην οθονη και τα ματια ολων των προηγου-
μενων θεατων με τη σειρα απο τον πρωτο μεχρι τον πρω-
τελευταιο,σε διαφορες θεσεις τις οθονης.
το 3ο μερος διαρκει 2 λεπτα,συνεχιζουν να προβαλλον-
ται μονο τα ματια των θεατων,που σταδιακα χανονται
και μενουν μονο τα ματια του τελευταιου θεατη,σε ολη
τη διαρκεια του 3ου μερους ακουγεται ζωντανα η αναπνοη
και οι χτυποι της καρδιας του
.
-Multi-Syllogismus Reflections
2-Ενας κλειστος εξαγωνικος χωρος,τελειο εξαγωνο σε
περιγεγραμμενο κυκλο ακτινας 2 μ ,περικλειεται απο
εξη καθρεφτες πλατους 2 μετρα στη βαση και 4μ στο
υψος,μια πλευρα του εξαγωνικου πρισματος ειναι η
πορτα εισοδου και η απεναντι της η πορτα εξοδου
της εγκαταστασης,στο χωρο εισερχεται ο θεατης και
στεκεται ορθιος στο κεντρο του δαπεδου,ακινητος,
το ειδωλο του προβαλλεται πολλαπλα στους καθρεφτες,
απο τον εναν καθρεφτη αντανακλαται σε αλλον καθρε-
φτη και παλι σε αλλον καθρεφτη,ειδωλα ειδωλων,
το δαπεδο περιστρεφεται,
η εγκατασταση διαιρειται σε 5 μερη:
στο 1ο μερος ,εισοδος του θεατη,10'',κανενας ηχος
στο 2ο μερος ,διαρκεια 7 λεπτα,το δαπεδο περιστρε-
φεται ανεπαισθητα,ο θεατης περιστρεφεται,ακουγον-
ται διαφορα καθε φορα κειμενα να διαβαζονται απο
διαφορες φωνες,ανδρικες,γυναικειες,παιδικες,σε δια-
φορες γλωσσες,ακουγονται ολοκληρα αποσπασματα
αλλα και μικροτερα μερη τους,προταση -λεξη-γραμμα-
συνεχως επικαλυπτομενες αναγνωσεις σε διαφορα
χρονικα διαστηματα,ορισμενες επανερχονται,
τα κειμενα ειναι απο τον Ομηρο ,τον Αριστοτελη, τον
Πλατωνα,τον Μπεκετ,τον Βιτγενσταιν,τον Ντοστογιεφ-
σκι,τον Καφκα,τον Σαιξπιρ, τον Μαγιακοφσκι,τον Πιραν-
τελο,και απο διαφορους αλλους συγγραφεις,απο εφημε-
ριδες, κλπ,
στο 3ο μερος,διαρκειας 1,5 λεπτο,η περιστοφη του δαπε-
δου σταματα,ο θεατης πρεπει να επαναλαβει οτι μπορει
απο αυτα που ακουσε και συγκρατησε,τα οποια μαγνητο-
φωνουνται.
στο 4ο μερος,διαρκειας 2,5 λεπτων,ακουγονται οτι ο θε-
ατης επανελαβε και μαγνητοφωνηθηκε απο τα κειμενα
που ακουσε και αυτα που επανελαβαν ολοι οι προηγου-
μενοι απο αυτον θεατη απο εκεινα που ακουσαν και μαγ-
νητοφωνηθηκαν ,οι ηχοι επικαλυπτονται.
Σε ολη τη διαρκεια 2ο μερους και του 4ου μερους ο φω-
τισμος στο χωρο συνεχως μεταβαλλεται,σε διαφορους το-
νισμους και εντασεις,θολωνει,σκοτιδιαζει,σκοταδι,φωτιζε-
ται,μεχρι που γινεται τελειως εκτυφλωτικος.
Στο 3ο μερος ο φωτισμος ειναι σταθερος.
Στο 5 μερος,εξοδος του θεατη,10'',κανενας ηχος
.
.
.
ο αχρειος τυραννος κατα τον Ιωνα λογογραφον-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης
.
.
Αποσπασματα της ιστοριας ενος αχρειου τυραννου
απο το εργο Ιωνα Ανωνυμου Λογογραφου
του Στ' αιωνα π.Χ-χ.ν.κουβελης
.
ηταν αχρειος ανθρωπος,πολλοι συγχρονοι του το μαρτυρουν,
καταφερε να παρει με βια την εξουσια,εξορισε τους αντιπα-
λους του και πολλους τους θανατωσε,κατααπαταλησε το δη-
μοσιο χρημα με τους ομοιους του,η υπαιθρος ερημωθηκε,
η φορολογια δυσβασταχτη,περιστοιχιζονταν απο δολιους και
πονηρους,κολακες τον συμβουλευαν,πορνες συναναστρεφον-
ταν,αμετρητα δεινα συσωρευτηκαν,κι εγινε πολυ μισητος στο
λαο,
τον επιασαν,τον εσυραν νυχτα σκοτεινη ασεληνο σε ερημικο με-
ρος,εκει τον παρατησαν χωρις τροφη και νερο,γυρνουσε μεσα στην
απεραντη ερημια,που πουθενα δεν ειχε ακρα,ουτε δεντρου σκια,
ο ηλιος δεν ανετειλε ουτε δουσε τον εκαιγε,υποφερε για οσα κακα
εκανε κι ετσι τελειωσε τις μερες του εκεινος ο τυραννος,
.
.
.
η Βασιλικη 21 ετων με ενα κοκκινο μηλο ποζαρει-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
.
Η Βασιλικη εφερε στο στομα της το κοκκινο μηλο,
ακουστηκε η δαγκωματια,κρατς,μια στιγμη,τοτε κοι-
ταξα εξω απο το παραθυρο,η θαλασσα,οριζοντιο γα-
λαζιο τραπεζομαντηλο,γυρισα ειδα τη Βασιλικη να χα-
μογελαει,''η θαλασσα'',ειπε,''μ'αρεσει που ζω εδω κοντα
στη θαλασσα'',αφησε το δαγκωμενο μηλο στο τραπεζι,
ασπρο τραπεζομαντηλο,το μηλο κοκκινο κι εκει που το
δαγκωσε κρυσταλλινο λευκο
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου