I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.


J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

Ζουσε εδω και πολλα χρονια  σ'αυτη τη συνοικια,ποτε,δεν θυμαται,να εχει βγει
απ'τον κυκλο της.Το σπιτι του ,η δουλεια του στη βιβλιοθηκη,οι γνωστοι του,και
καποιοι απο τους συγγενεις του ηταν εδω.Οι συνηθειες του καθημερινα ηταν οι
ιδιες και τα ωραρια του προκαθορισμενα.Κατα καποιο τροπο ζουσε σ'ενα σταθε-
ρο κοσμο.Η  ωρα που ξυπνουσε,η ωρα που κοιμονταν,οι ωρες του γραφειου,
η ωρα για φαγητο,για καφε,οι βολτες του,η ωρα που διαβαζε,η ωρα που εγραφε.
ολα καθορισμενα.Απο μια εμφυτη περιεργεια παρακολουθουσε τα παντα γυρω του,
ανθρωπους και συμβαντα,αλλα και αψυχα πραγματα.Η μνημη του ηταν τερα-
στια ακομα και στις πιο μικρες λεπτομερειες.Εκεινος ο αντρας τι γραβατες φοραει;
εκεινη η γυναικα τι σκουλαρικια βαζει στ'αυτια της;Με πολλες λεπτομερειες για τις γραβατες,χρωμα,υφασμα,στυλ,..,και για τα σκουλαρικια,υλικο,σχηματα,....Ηξερε,ακρι-
βως,ποτε τη Δευτερα στις 2 Μαρτιου του 19...στο απεναντι σπιτι ανοιξε το δεξιο πα-
ραθυρο στον δευτερο οροφο και για ποσο χρονο εμεινε ανοιχτο.Ανοιξε στις 10:27πμ
και εμεινε ανοιχτο μεχρι τις 1:31μμ.Αυτες τις παρατηρησεις του τις κατεγραφε καθε
βραδυ,ειχε γεμισει χιλιαδες σελιδες,τις ειχε ταξινωμισει κατα κατηγοριες και υποκα-
τηγοριες και υποκατηγοριες υποκατηγοριων....Παρ'ολο τον τεραστιο ογκο τους τα
καταφερνε,σχεδον  ευκολα,να τις διαχειριζεται.Αν εκδιδονταν σε βιβλια,τα βιβλια του
θα ειχαν γεμισει τα ραφια μιας απεραντης βιβλιοθηκης.και συνεχεια θα χτιζονταν και
νουργιες αιθουσες για να χωρεσουν αυτα που συνεχεια εγραφε.
Εδω και τρεις μηνες ακριβως ολα ξαφνικα αλλαξαν.Εμφανισθηκαν καινουργιοι ανθρωποι,
σαν να ηρθαν απο αλλα μερη της πολης να μεινουν στη συνοικια,τελειως αγνωστοι σ'αυ-
τον.
Ευτυχως που ειχε παρει συνταξη και δεν χρειαζονταν να παει στη δουλεια του στη βιβλιο-
θηκη,θα ηταν μεγαλο προβλημα, γιατι κι αυτη ειχε χαθει απ'τη θεση της κι οσο κι αν εψα-
ξε δεν την βρηκε.Ολη η τοπογραφια της συνοικιας ειχε αλλαξει,διαβαζε ονοματα οδων
που ποτε πριν δεν τα ειχε διαβασει,λεωφοροι που πριν δεν υπηρχαν.
Καποια μερα,αφου ειχε περιπλανηθει πολλες ωρες,βρεθηκε σ'ενα σταθμο του μετρο,
κατεβηκε στο υπογειο του,πρωτη φορα τον εβλεπε.Σημειωσε ακριβως το μερος του.
Την αλλη μερα οσο κι αν εψαξε να τον βρει,δεν τον ξαναβρηκε.Και τα κτιρια ειχαν αλ-
λαξει,αλλα κτιρια ορθονωνταν στη θεση των κτιριων που τοσο καλα ηξερε.
Ουτε ξανασυναντησε κανεναν γνωστο του ουτε συγγενη,τους πηρε τηλεφωνο ,δεν
απαντουσαν,ουτε μπορεσε να βρει τα μερη που εμεναν τοσα χρονια.Παραξενο
ηταν που το σπιτι που εμενε,μια τετραοροφη πολυκατοικια,δεν ειχε αλλαξει θεση.
Αυτος εμενε σε διαμερισμα,ενα δυαρι στον τριτο οροφο.Κανεναν ενοικο δεν ειχε
συναντησει στην εξοδο και στην  εισοδο του στη πολυκατοικια.Χτυπησε στο διπλανο
διαμερισμα που καθονταν μια νεαρη χορευτρια,επεμενε,κανεις δεν του ανοιξε.Το
ιδιο και στον δευτερο οροφο που ζουσε ενας συνταξιουχος ηθοποιος με τη συζυγο
του.Εγραψε ενα σημειωμα και το πεταξε κατω απο την πορτα,οταν επιστρεψουν να
τον επισκεφθουν.Αυτα που παρατηρουσε πολυ προσεχτικα τα κατεγραφε τα βραδυα
μ'ολες τις λεπτομερειες.
Τον τελευταιο καιρο ειχαν γινει τρομαχτικες αλλαγες,τα παντα αλλαζαν με ασυλληπτη
ταχυτητα.Οι ανθρωποι οι δρομοι τα κτιρια δεν ηταν τα ιδια με την προηγουμενη μερα.
Μετα ουτε με την προηγουμενη ωρα,ουτε με τα προηγουμενα δεκα λεπτα.
Σε μια καφετερια,που πηγε να πιει καφε,αγορασε και μια εφημεριδσ τυχαια για να δια-
βασει,καθησε μιαμισυ ωρα περιπου.Ευτυχως,εκανε χιουμορ,που δεν αλλαξε το τραπεζι,
η καρεκλα,ο καφες σε τσαι,η καφετερια σε τρολει,κι αυτος σε καποιον αλλον.
Εκει,τοτε,για πρωτη φορα παρατηρησε πως δεν καταλαβαινε τι λεγανε οι ανθρωποι ,
σαν να μιλουσαν μια ξενη αγνωστη σ'αυτον γλωσσα.Προσπαθησε απο τις χειρονο-
μιες και απο τις εκφρασεις των προσωπων τους να καταλαβει το περιεχομενο των
συζητησεων τους και τις διαθεσεις τους.Στην εφημεριδα,ακομα τυπωμενη στη γλωσ-
σα του,δεν διαβασε κατι που να γραφει γι'αυτη την παραξενη κατασταση.Παρα τα
συνειθισμενα περι πολιτικης περι οικονομιας τα οποια παραβλεψε,διαβασε  τα αθλη-
τικα,καποιες ομαδες που ηξερε παιζαν ακομα.Σκεφτηκε,και γελασε,να παιζουν ποδο-
σφαιρο και καθε λιγο ν'αλλαζουν οι ομαδες,οι παιχτες,οι φιλαθλοι,το γηπεδο,....Κοι-
ταξε και στα κοινωνικα,καποια γνωστη του,συναδελφος στην βιβλιοθηκη παντρευτηκε .
Αυτο τον παραξενεψε γιατι γνωριζε πως ειχε παντρευτει πριν τρια χρονια και μαλιστα
ηταν και καλεσμενος στο γαμο της.Ξανακοιταξε το ονομα του γαμπρου,μηπως η κοπελ-
λα ξαναπαντρευτηκε,ηταν ακριβως το ιδιο,ενος υπαλληλου ασφαλιστικης εταιρειας.
Συγχισμενος κοιταξε στην πρωτη σελιδα της εφημεριδας,διαβασε την ημερομηνια εκδο-
σης της.Ηταν,γελασε,η σημερινη μερα,βεβαια κατα τους δικους του,σταθερους,υπολο-
γισμους.
Το βραδυ στο σπιτι,εφαγε κατι ελαφρυ ,εκλεισε ολα τα φωτα και καθησε στο σκοταδι
στη πολυθρονα στο σαλονι να συγκεντρωθει και να σκεφτει,τι συμβαινει;Αυτο ηταν
πολυ δυσκολο.
Μπορει και να ονειρευονταν,αυτο το απερριψε,το θεωρησε παιδαριωδες,αφελες.Μπο-
ρει να ζουσε σ'ενα κοσμο που συνεχως προβαλλονταν αλλοι κοσμοι.Πως ομως μπο-
ρουσε αυτο να γινει τεχνηταΤου φανηκε αδυνατο.Και φυσικα αυτο ολο να αφορα,και
να εχει γινει, μονο  γι'αυτον,να εχει αυτον αντικειμενο.Του φαινονταν πως ανθρωποι,
κτιρια,δρομοι,...,απ' τις αλλες συνοικιες της πολης εμφανισθηκαν στη δικια του συνοι-
κια που ζουσε τοσα χρονια εκει μονιμως,χωρις να βγει εξω απο τα ορια της.Και οχι,
μονο απο τη δικια του πολη, αλλα και απ' αλλες πολεις.Και,γενικα,απ' ολες τις πολεις
του κοσμου τωρα στο παρον,κι απ'αυτες που υπηρξαν πριν στο παρελθον,αλλα κι
απ'αυτες που θα υπαρξουν μετα στο μελλον.Αυτη η σκεψη τον τρομαξε,πως μεσα
σ'ολο αυτο υπαρχει;
Σηκωθηκε ανοιξε το φως και πηγε στο γραφειο που ειχε τα γραπτα των παρατηρησεων του,
πηρε στη τυχη εναν απ'τους φακελλους,τον ανοιξε,ξεφυλλισε,αγραφες σελιδες,του
εκανε εντυπωση,πηρε αλλον φακελλο,το ιδιο,συνεχισε,σε καποιον συναντησε μια γραμ-
μενη σελιδα,διαβασε την ημερομηνια καταγραφης,πριν εφτα χρονια,γυρισε στην επομε-
νη σελιδα,αγραφη,εψαξε και μπροστα και πισω στις σελιδες,μονο αγραφες βρηκε.
Παρατησε το ψαξιμο και τους φακελλους,αλλωστε η ωρα ηταν περασμενη,μετα τα μεσα-
νυχτα 12:23.Κοιμηθηκε βαθεια μεχρι το πρωι.
Ετοιμασθηκε και βγηκε εξω για τον καθημερινο περιπατο,9:11.Το ιδιο σκηνικο στην πολη,
η συνεχης αλλαγη.Θελησε να πλησιασει καποιον ανθρωπο ,να τον ρωτησει τι συμβαινει;
πως αυτος αντιλαμβανεται αυτα που συμβαινουν;Σταθηκε αδυνατο να επικοινωνισει
με καποιον,σαν να τον αγνοουσαν,να μην τον αισθανονταν,να ηταν αορατος γι'αυτους,
να τους εβλεπε και να μην τον εβλεπαν.
Καπου σ'ενα μερος της πολης σ'αυτη την αεναη μεταβολη ειδε το μοντερνο  μινιμαλι-
στικο ορθογωνιο κτιριο μιας βιβλιοθηκης.Βιαστηκε.Προλαβε και μπηκε μεσα,πριν ολα
αλλαξουν.
Βρεθηκε σε μια τεραστια αιθουσα,πουθενα δεν εβλεπε περατα,φωτισμενη απο ενα διαχυ-
το  λευκο φωτισμο,γεματη  ραφια ,σε παραλληλες και καθετες σειρες,ομοιομορφα,σχεδον
στο υψος ενος σχετικα ψηλου αντρα.Στην αιθουσα δεν ειδε,οσο τουλαχιστον μπορουσε
να δει,αλλον ανθρωπο εκτος απ'αυτον.Διαλεξε ενα βιβλιο,το ανοιξε ,ηταν ενα βιβλιο με
τις παρατηρησεις του,το αφησε στη θεση του,πηρε το διπλανο,παλι οι παρατηρησεις του.
Οσα βιβλια πηρε απ'αυτο το ραφι αλλα και απο τα αλλα ραφια ηταν βιβλια με τις παρα-
τηρησεις του.
Περιπλανηθηκε στην τεραστια βιβλιοθηκη με τα αμετρητα ραφια.Το ιδιο,βιβλια με τις
παρατηρησεις του.Η αιθουσα αν και ηταν πεπερασμενη του εδινε την εντυπωση πως
ηταν απειρη.Σαν συνεχως να προσθετονταν παραλληλες και καθετες σειρες-ραφια με
τα βιβλια του.Ενας λαβυρινθος.Ουτε και ειχε αισθηση του Χρονου που εμεινε εκει.
Πεπερασμενος η' Απειρος;
Καταφερε να βρει την εξοδο.Εξω ειχε νυχτωσει.Ηταν ζαλισμενος,ηθελε να γυρισει σπιτι
οσο γρηγορα γινονταν.Ακουσε το ονομα του.Γυρισε.Ειδε εναν γνωστο του απεναντι.
Εκεινος διασχιζοντας το δρομο τον πλησιασε.Τον ρωτησε τι κανει,αν ειναι καλα,που χαθη-
κε.Ειχαν ανησυχησει πολυ στη παρεα γι'αυτον.Τον καθησυχασε πως δεν συνεβαινε τιποτα
Κανονισαν ραντεβου για την επομενη μερα στο συνειθισμενο καφε στις 10 το πρωι.
Τοτε  παρατηρησε πως ολα γυρω του ηταν οπως πριν,οι ανθρωποι,τα κτιρια.Ολη η συ-
νοικια του ειχε επανελθει,σαν να μην ειχε συμβει τιποτα.Ολα ηταν τα ιδια.
Γυριζοντας σπιτι,πηγε στο γραφειο του.Εκει,οπως το περιμενε,δεν βρηκε τα γραπτα του.
Πεινουσε,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,ψωμι βουτυρο,μελι κι ενα ποτηρι παγωμενο
γαλα.
Αποφασισε πια να μην ξαναγραψει,να σταματησει να παρατηρει,και ν'αρχισει να βγαινει
απ' τον κλειστο κυκλο της συνοικιας του.Να γνωρισει και την αλλα πολη περα απ'αυτη,
ν'ανοιχτει στον ευρυτερο κοσμο.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου