.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 16
PART 16
Woman's butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/b9o_ZkVaqVA
Woman's butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
μια χρυση μελισσα φτερουγισε απο το νερο της κιτρινης λεκανης οπου επλυνε τα ποδια της,
στην αρχη φοβηθηκε,υστερα γελασε,απλωσε το χερι κι εκεινη σταθηκε στο μπρατσο της,
μια μικρουλα πεταλουδα εγινε,σηκωσε το κεφαλι,μυριαδες πεταλουδες πετουσαν, 'απο
που μπηκαν;'ρωτησε,'τοσες πολλες πως χωρανε σε τοσο μικρο δωματιο;',τις ειδε να καθονται
στο κρεβατι της,πανω στο ασπρο σεντονι ακινητες,σαν να κοιμονταν,επιασε με προσοχη μια,
'ειναι τοσο ευαισθητα τα φτερα τους',ακουσε,γυρισε το κεφαλι κι ειδε εναν αγνωστο αντρα
να καθεται σε μια καρεκλα στη μεση του δωματιου,'πως μπηκες;'τον ρωτησε,'εδω ημουν'
εκεινος απαντησε,'δεν σε προσεξα','παντα εδω μεσα ημουν' απαντησε ο αντρας,'τι εκανες;
αιχμαλωτος εισαι;'ρωτησε η γυναικα,'αυτος κανενας δεν το ξερει'απαντησε ο αντρας και
σηκωθηκε,πηγε στη πορτα την ανοιξε και βγηκε,οι πεταλουδες ξυπνησαν και πετωντας
τον ακολουθησαν ολες,ακουσε ενα θορυβο,η χρυση μελισσα ειχε πεσει στο νερο της κιτρινης
λεκανης,'βγαλ'την γρηγορα'της φωναξε ο αντρας με αγωνια απο τη καρεκλα 'θα πνιγει',την ειδε
να κολυμπαει,να προσπαθει να ανασηκωσει τα βρεγμενα φτερα της να τα κινησει και να
πεταξει,γελασε,ο αντρας γελασε,την εβγαλε και την αφησε στο τραπεζι να στεγνωσει,'μαζι με
την αλληκανουν ενα ωραιοτατο ζευγαρι σκουλαρικια,φορεσε τα να σε δω' της ειπε ο αντρας,
πηγε στον καθρεφτη και τα φορεσε στα αυτια της,'πραγματικα ομορφα' ψιθυρισε,ακουσε
τη πορτα να ανοιγει,ειδε τον αντρα στον καθρεφτη που εμπαινε,'γυρισες;'ρωτησε,'αργησα'
της απαντησε'εξω ο κηπος ειναι γεματος κιτρινες πεταλουδες,εκατομυρια',ειδε τα σκουλα-
ρικια,'πραγματικα ομορφα'ειπε'σου πανε,θα ξαπλωσω',ο αντρας πηγε στο κρεβατι,'μη' τρομαξε
'θα πατησεις τις πεταλουδες',εκεινος γελασε 'ποιες πεταλουδες;'ρωτησε με απορια'δεν βλεπω
πανω στο κρεβατι καμια πεταλουδα','ειναι εκει,κατω απο το σεντονι'του φωναξε η γυναικα,
ο αντρας ανασηκωσε το σεντονι,'εχεις δικιο 'της ειπε 'απο κατω ειναι,χιλιαδες πεταλουδες',τον
ειδε που καθησε στη καρεκλα στη μεση του δωματιου,οι δυο χρυσες μελισσες γυαλιζαν στα
αυτια της,τις κοιτουσε 'σιγουρα θα πεταξουν' σκεφτηκε,'πεταξαν'ειπε ο αντρας,επιασε τα αυτια
της,'μα ειναι εδω'του ειπε,ο αντρας δεν απαντησε,κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,τις ειδε,'δικιο
εχεις' του ειπε,πηγε κι ανοιξε το παραθυρο,κιτρινος κατακιτρινος ο κηπος,οι πεταλουδες χιλια-
δες εκατομυρια
.
.
.
Αριστοκλεια-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[p. 463] Ἑν Ἁλιάρτῳ τῆς Βοιωτίας κόρη τις γίνεται κάλλει διαπρέπουσα ὄνομα Ἀριστόκλεια
θυγάτηρ δ᾽ ἦν Θεοφάνους. ταύτην μνῶνται Στράτων Ὀρχομένιος καὶ Καλλισθένης Ἁλιάρτιος.
πλουσιώτερος δ᾽ ἦν Στράτων καὶ μᾶλλόν τι τῆς παρθένου ἡττημένος· ἐτύγχανε γὰρ ἰδὼν αὐτὴν
ἐν Λεβαδείᾳ λουομένην ἐπὶ τῇ κρήνῃ τῇ Ἑρκύνῃ ἔμελλε γὰρ τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ κανηφορεῖν. ἀλλ᾽
ὁ Καλλισθένης γε πλέον ἐφέρετο ἦν γὰρ καὶ γένει προσήκων τῇ κόρῃ. ἀπορῶν δὲ τῷ πράγματι
ὁ Θεοφάνης, ἐδεδίει γὰρ τὸν Στράτωνα πλούτῳ τε καὶ γένει σχεδὸν ἁπάντων διαφέροντα τῶν
Βοιωτῶν, τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι καὶ ὁ Στράτων, ἀνεπέπειστο γὰρ ὑπὸ
τῶν τῆς παρθένου οἰκετῶν, ὡς πρὸς αὐτὸν μᾶλλον ἐκείνη ῥέποι, ἠξίου ἐπ᾽ αὐτῇ ποιεῖσθαι τῇ
γαμουμένῃ τὴν ἐκλογήν. ὡς δὲ τῆς παιδὸς ὁ Θεοφάνης ἐπυνθάνετο ἐν ὄψει πάντων, ἡ δὲ τὸν
Καλλισθένην προὔκρινεν, εὐθὺς μὲν ὁ Στράτων δῆλος ἦν βαρέως φέρων τὴν ἀτιμίαν ἡμέρας δὲ
διαλιπὼν δύο προσῆλθε τῷ Θεοφάνει καὶ τῷ [p. 464] Καλλισθέναι, ἀξιῶν τὴν φιλίαν αὐτῷ πρὸς
αὐτοὺς διαφυλάττεσθαι, εἰ καὶ τοῦ γάμου ἐφθονήθη ὑπὸ δαιμονίου τινός. οἱ δ᾽ ἐπῄνουν τὰ
λεγόμενα, ὥστε καὶ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν τῶν γάμων παρεκάλουν αὐτόν. ὁ δὲ παρεσκευασμένος
ἑταίρων ὄχλον, καὶ πλῆθος οὐκ ὀλίγον θεραπόντων, διεσπαρμένους παρὰ τούτοις καὶ
λανθάνοντας, ἕως ἡ κόρη κατὰ τὰ πάτρια ἐπὶ τὴν Κισσόεσσαν καλουμένην κρήνην κατῄει ταῖς
νύμφαις τὰ προτέλεια θύσουσα, τότε δὴ συνδραμόντες πάντες οἱ λοχῶντες ἐκείνῳ
συνελάμβανον αὐτήν. καὶ ὁ Στράτων γ᾽ εἴχετο τῆς παρθένου· ἀντελαμβάνετο δ᾽ ὡς εἰκὸς
ὁ Καλλισθένης ἐν μέρει καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ἕως ἔλαθεν ἡ παῖς; ἐν χερσὶ τῶν ἀνθελκόντων
διαφθαρεῖσα. ὁ Καλλισθένης μὲν οὖν παραχρῆμα ἀφανὴς ἐγένετο, εἴτε διαχρησάμενος ἑαυτὸν
εἴτε φυγὰς ἀπελθὼν ἐκ τῆς Βοιωτίας· οὐκ εἶχε δ᾽ οὖν τις εἰπεῖν ὅ, τι καὶ πεπόνθοι. ὁ δὲ Στράτων
φανερῶς ἐπικατέσφαξεν ἑαυτὸν τῇ παρθένῳ.
.
.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Στην Αλιατρο της Βοιωτιας καποια κοπελα υπηρξε στην ομορφια ξεχωριστη με τ'ονομα
Αριστοκλεια, κορη του Θεοφανη ηταν.Αυτ'ειχαν μεσ'στο μυαλο τους ο Στατων απ'τον
Ορχομενο κι ο Καλλισθενης απ'την Αλιαρτο,πλουσιωτερος ηταν ο Στρατων και πιο πολυ
ερωτοχτυπημενος με τη παρθενα,γιατι ετυχε να τη δει στη Λιβαδεια να λουζεται στη κρηνη
την Ερκυνη καθως προετοιμαζονταν για τη πορεια στον Δια τον βασιλια να φερει καλαθι με
προσφορες θυσιας,αλλ'ο Καλλισθενης ομως πλεονεκτουσε γιατι ηταν και συγγενης με τη
κοπελα.Μπερδεμενος με το ζητημα ο Θεοφανης,κι επειδη φοβονταν τον Στρατωνα γιατι και
στον πλουτο και γενικα απ'ολους σχεδον τους Βοιωτους υπερειχε,την εκλογη ηθελε στο
Τροφωνιο μαντειο ν'αναθεσει να γινει κι ο Στρατων,επειδη πεισθηκε απ' τις υπηρετριες της
παρθενας,πως προς αυτον μαλλον εκεινη κλινει, ζητουσε ν'αφησουν η ιδια η νυφη να κανει την
εκλογη. Οταν τη κοπελα ο Θεοφανης ρωτησε παρουσια ολων,κι αυτη τον Καλλισθενη προτιμη-
σε,αμεσως ο Στρατων εγινε φανερο πως βαρια πηρε τη προσβολη κι αφηνοντας δυο μερες να
περασουν ηρθε στον Θεοφανη και τον Καλλισθενη ζητωντας η φιλια μεταξυ αυτου κι αυτων να
διατηρηθει,αν και στον γαμο φθονηθηκε απο καποιο δαιμονα.Αυτοι παινεσαν τα λεγομενα του,
ωστε και στο τραπεζι του γαμου τον προσκαλεσαν.Αυτος ετοιμασε μια ομαδα φιλων,κι ενα οχι
μικρο πληθος υπηρετων,διασπαρμενους σ'αυτους και χωρις να δινουν υποψια,αλλ'οταν η κοπε-
λα κατα τα πατροπαραδοτα εθιμα στη κρηνη που καλειται Κισσοεσσα κατεβηκε στις νυμφες
τη θυσια για την ολοκληρωση του γαμου να προσφερει,τοτε μαζι δρωντας ολοι αυτοι που
σ'ενεδρα ηταν εκει την αρπαξαν.Κι ο Στρατων κρατουσε τη παρθενα.Την επιασε οπως ειναι
φυσικο κι ο Καλλισθενης απο την αλλη μερια κι οι δικοι του,μεχρι που ξεχασθηκε η κοπελα,στα
χερια αυτων που τραβουσαν απο δω κι απο κει εξαρθρωμενη πεθανε.Ο Καλλισθενης λοιπον στη
στιγμη αφαντος εγινε,ειτε αυτοκτονησε ειτε σαν εξοριστος εφυγε μακρυα απ'τη Βοιωτια,δεν
ξερει παντως κανεις να πει ο,τι και μπορει να'χει παθει.Ο δε Στρατων φανερα μπροστα σ'ολους
εσφαξε τον εαυτο του πανω στη παρθενα.
σχολια:
-Πλούταρχος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πλούταρχος (45 - 120)[1] ήταν Έλληνας ιστορικός, βιογράφος και δοκιμιογράφος. Γεννημένος
στη μικρή πόλη της Χαιρώνειας, στη Βοιωτία, πιθανώς κατά τη διάρκεια της βασιλείας του
Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου, ο Μέστριος Πλούταρχος ταξίδεψε πολύ στον μεσογειακό
κόσμο της εποχής του και δύο φορές στη Ρώμη, (βλ. Plut. Demosth. 2.2, Plut. Otho 14.1-2, Plut.
Otho 18.1)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82
-τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι
Το μαντείο του Τροφωνίου ήταν σημαντικό μαντείο της αρχαιότητας στην περιοχή της Λιβαδειάς
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85
Τροφωνιος,
Ο Τροφώνιος ήταν μυθικός αρχιτέκτονας της αρχαιότητας. Mαζί με τον αδελφό του Αγαμήδη
χρησιμοποίησε τον λίθο στην κατασκευή μνημείων, σε αντικατάσταση των πλίνθων και των
ξύλων. Ανάμεσα στα μνημεία που τους αποδίδονται είναι ο ναός του Απόλλωνα στους
Δελφούς1, το σπίτι του Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης στη Θήβα και οι θησαυροί του Υριέα και
του Αυγεία.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82
.
.
apple and woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το κοκκινο μηλο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
κοκκινο ,'κοκκινο μηλο.',το εδειξε,ανεβηκε τη ξυλινη σκαλα,ανοιξε τη πορτα,η μηλια του κηπου
ειχε διακλαδωσει ολοκληρο το δωματιο,τους τεσσερις κιτρινους τοιχους,το δαπεδο και την
οροφη,'ποτε εγινε αυτο ;' ρωτησε,'την ωρα που ελειπες','μα,ελειψα μονο λεπτα,δεν ειναι
δυνατον','να συμβει αυτο;','ναι,αδυνατο','αλλα και να λειψεις δεκα λεπτα ειναι αδυνατο,
θα συνειθισεις',,εκοψε ενα μηλο,το δαγκωσε,'ελα.δοκιμασε,εχει ωραια γευση και υπεροχο
αρωμα','οχι,ευχαριστω'αρνηθηκε,'πιστευα οτι σου αρεσει' ειπε,δεν απαντησε,κατεβηκε τη
ξυλινη σκαλα,βγηκε στο κηπο,δεν ειδε τη μηλια,'πριν μια ωρα εδω ηταν' απορησε,'τι εγινε',
θυμοταν πως ειχε φυτεψει ενα μικρο τρυφερο φυτωριο και πως το ποτιζε να μεγαλωσει,
ανεβηκε στο δωματιο,ειχε ξαπλώσει στο κρεβατι,πλησιασε,κοιμονταν,στη κοιλα της ενα
κοκκινο μηλο,ανεβοκατεβαινε ελαφρα με τον ρυθμο της αναπνοης της,δεν εκανε θορυβο
μην την ξυπνησει,,απλωσε το χερι κι εκοψε ενα μηλο,το δαγκωσε,'εχει δικιο'ειπε 'ειναι
υπεροχο'
.
.
.
Δαμοκριτη-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
Ἄλκιππος τὸ μὲν γένος Λακεδαιμόνιος ἦν· γήμας δὲ Δαμοκρίταν πατὴρ θυγατέρων γίνεται δύο·
[p. 472] συμβουλεύων τε τῇ πόλει κράτιστα τε καὶ πράττων ὅτου δέοιντο Λακεδαιμόνιοι,
ἐφθονήθη ὑπὸ τῶν ἀντιπολιτευομένων, οἳ τοὺς ἐφόρους ψευδέσι λόγοις παραγαγόντες, ὡς
τοῦ Ἀλκίππου βουλομένου τοὺς νόμους καταλῦσαι, φυγῇ περιέβαλον τὸν ἄνδρα. καὶ ὁ μὲν
ὑπεξῆλθε τῆς Σπάρτης, Δαμοκρίταν δὲ τὴν γυναῖκα μετὰ τῶν θυγατέρων βουλομένην ἕπεσθαι
τἀνδρὶ ἐκώλυον, ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ἐδήμευσαν, ἵνα μὴ εὐπορῶσι προικὸς αἱ παρθένοι.
ἐπεὶ δὲ καὶ ὣς ἐμνηστεύοντό τινες τὰς παῖδας διὰ τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετήν, ἐκώλυσαν οἱ ἐχθροὶ
διὰ ψηφίσματος μνηστεύεσθαί τινας τὰς κόρας, λέγοντες ὡς ἡ μήτηρ αὐτῶν Δαμοκρίτα
πολλάκις εὔξατο τὰς θυγατέρας ταχέως γεννῆσαι παῖδας τιμωροὺς τῷ πατρὶ γενησομένους.
πανταχόθεν δ᾽ ἡ Δαμοκρίτα περιελαυνομένη ἐτήρησέ τινα πάνδημον ἑορτήν, ἐν ᾗ γυναῖκες; ἅμα
παρθένοις καὶ οἰκείοις καὶ νηπίοις ἑώρταζον, αἱ δὲ τῶν ἐν τέλει καθ᾽ ἑαυτὰς ἐν ἀνδρῶνι μεγάλῳ
διεπαννύχιζον ξίφος τε ὑποζωσαμένη καὶ τὰς κόρας λαβοῦσα νυκτὸς ἦλθεν εἰς τὸ ἱερὸν καιρὸν
παραφυλάξασα, ἐν ᾧ πᾶσαι τὸ μυστήριον ἐπετέλουν ἐν τῷ ἀνδρῶνι καὶ κεκλεισμένων τῶν
εἰσόδων, ξύλα ταῖς θύραις πολλὰ προσνήσασα ταῦτα δ᾽ ἦν εἰς τὴν τῆς ἑορτῆς θυσίαν ὑπ᾽
ἐκείνων παρεσκευασμένα, πῦρ ἐνῆκε. συνθεόντων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν βοήθειαν, ἡ
Δαμοκρίτα τὰς θυγατέρας ἀπέσφαξε καὶ ἐπ᾽ ἐκείναις ἑαυτήν. [p. 473] οὐκ ἔχοντες δ᾽ οἱ
Λακεδαιμόνιοι, ὅπη τὸν θυμὸν ἀπερείσωνται, ἐκτὸς ὅρων ἔρριψαν τῆς τε Δαμοκρίτας καὶ
τῶν θυγατέρων τὰ σώματα. ἐφ᾽ ᾧ μηνίσαντος τοῦ θεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι Λακεδαιμονίοις
σεισμὸν ἐπιγενέσθαι.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο Αλκιππος ηταν στην καταγωγη Λακεδαιμονιος,παντρευτηκε την Δαμοκριτη και πατερας δυο
θυγατερων εγινε,κι επειδη συμβουλευε στη πολη με αριστο τροπο κι επραττε,οπως επιθυμου-
σαν οι Λακεδαιμονιοι,φθονηθηκε απο τους αντιπολιτευομενους,οι οποιοι τους εφορους με
ψεματα παραπλανωντας,πως ο Αλκιππος ηθελε τους νομους να καταλυσει,εξορισαν τον αντρα.
Κι αυτος απομακρυνθηκε απ'τη Σπαρτη,τη δε γυναικα του Δαμοκριτη που ηθελε με τις θυγατε-
ρες ν'ακολουθησει τον αντρα της εμποδιζαν,επισης και την περιουσια του δημευσαν,για να
στερηθουν τη προικα οι παρθενες.Κι επειδη καποιοι ζητουσαν να μνηστευθουν τα κοριτσια
λογω της αρετης του πατερα,εμποδισαν οι εχθροι με ψηφισμα καποιοι να μνηστευθουν τις
κορες,λεγοντας πως η μητερα τους Δαμοκριτη πολλες φορες ευχονταν οι θυγατερες γρηγορα
να γεννησουν παιδια που τιμωροι για τον πατερα να γινουν.Απο παντου η Δαμοκριτη πιεσμενη
περιμενε καποια επισημη γιορτη,στην οποια γυναικες,μαζι με παρθενες κι υπηρετριες και μικρα
παιδια γιορταζαν,οταν δε αυτες της ανωτερης ταξης μεσα σε μεγαλη αιθουσα αγρυπνουσαν
τοτε ξιφος εκρυψε κατω απ'τα ρουχα και τα κοριτσια παιρνοντας νυχτα ηρθε στο ιερο παραφυ-
λαγοντας για την καταλληλη στιγμη,ενω ολες το μυστηριο τελουσαν στην αιθουσα κι ηταν
κλεισμενες οι εισοδοι,ξυλα στις πορτες σωριαζοντας,αυτα που ηταν για τη θυσια της γιορτης
απο εκεινες προετοιμασμενα,φωτια εβαλε.Κι οταν ετρεξαν οι αντρες για βοηθεια,η Δαμοκριτη
τις θυγατερες εσφαξε και πανω σ'εκεινες και τον εαυτο της.Μη εχοντας δε οι Λακεδαιμονιοι,
που την οργη να ξεσπασουν,εξω απ'τα συνορα πεταξαν και της Δαμοκριτης και των θυγατερων
τα σωματα.Κι επειδη μ'αυτο οργιστηκε ο θεος τον πολυ μεγαλο λενε στους Λακεδαιμονιους
σεισμο εκανε.
.
.
σχολια:
-ἐφ᾽ ᾧ μηνίσαντος τοῦ θεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι Λακεδαιμονίοις σεισμὸν ἐπιγενέσθαι.
Το έτος 464 π.Χ. έγινε σεισμός στην Σπάρτη που σύμφωνα με ιστορικές πηγές προκάλεσε
20.000 θύματα, κατέστρεψε την πόλη και έγινε αφορμή για εξέγερση των ειλώτων.
Ελάχιστες αναφορές έχουμε για τα στοιχεία του σεισμού, για το οποίο κάνουν λόγο ο Στράβων,
ο Παυσανίας, ο Πλούταρχος και ο Θουκυδίδης.
Αιτία της σεισμικής δόνησης ήταν πιθανή κάθετη μετακίνηση μιας τεκτονικής πτυχής στον
Ταΰγετο
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82_(464_%CF%80.%CE%A7.)
Η εύσειστος Λακωνία
Η γενική εικόνα που προκύπτει από τις πηγές είναι ότι στα ιστορικά χρόνια από σεισμούς έπασχε κυρίως η Πελοπόννησος, και ιδιαίτερα η Λακωνική, η Λοκρίδα και το ΝΑ Αιγαίο. Η Λακωνία ονομαζόταν εύσειστος και καιετάεσσα από τους καιετούς (χάσματα) που υπήρχαν εκεί. Γνωστός είναι ο μεγάλος σεισμός της Σπάρτης το θέρος του 464 π.Χ. Η σφοδρότητά του ήταν ασύλληπτη.
Οι κορυφές του Ταϋγέτου απερράγησαν και άνοιξαν χάσματα σε διάφορα σημεία. Στο γυμνάσιο
λίγο πριν από τον σεισμό ασκούνταν έφηβοι και νεανίσκοι, όταν παρουσιάστηκε ένας λαγός. Οι νεανίσκοι βγήκαν να τον κυνηγήσουν και σώθηκαν ενώ οι έφηβοι που παρέμειναν μέσα
σκοτώθηκαν με την κατάρρευση του κτιρίου. Ο κοινός τάφος τους ονομάστηκε Σεισματίας. Καθώς
οι δονήσεις διήρκεσαν μέρες και ήταν συνεχείς και ισχυρές, όλα τα σπίτια γκρεμίστηκαν εκ
θεμελίων και αναφέρονται πάνω από 20.000 θύματα.
Η ολοκληρωτική καταστροφή θεωρήθηκε ότι οφειλόταν στην οργή του Ποσειδώνος, που προκάλεσαν οι Σπαρτιάτες γιατί είχαν αποσπάσει από τον βωμό του στο Ταίναρο και θανατώσει είλωτες καταδικασμένους σε θάνατο, που είχαν καταφύγει σ' αυτό το φημισμένο άσυλο. Η τιμωρία ήρθε σύντομα: ου μετά πολύ εσείσθη σφίσιν η πόλις συνεχεί τε ομού και ισχυρώ τω σεισμώ ώστε οικίαν μηδαμίαν των εν Λακεδαίμονι αντισχείν. Ολόκληρη την πόλη σώριασε στο έδαφος ο Ποσειδών Ταινάριος (ες έδαφος την πόλιν πάσαν κατέβαλεν ο θεός).
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=117246
Οι Σεισμοί έπαιξαν κύριο ρόλο στη διαμόρφωση της Ιστορίας της Σπάρτης.
I. Ο πρώτος γνωστός ιστορικός σεισμός πού έπληξε την Σπάρτη συνέβη περίπου το 550 π.Χ., με καταστροφές σπιτιών και κατολισθήσεις μεγάλων τεμάχων του Ταϋγέτου στην πόλη. Εκτιμήθηκαν
τα χαρακτηριστικά του σε μέγεθος 7,0R και ένταση IX (Mercalli).
Αναφέρεται ότι όλα, πλην 5, σπίτια, κατέρρευσαν και περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι καταπλακώθηκαν στα ερείπια και φονεύθησαν. Άμεση συνέπεια των σεισμών ήταν ο κοινός
πόλεμος Ειλώτων και Μεσσήνιων κατά των Σπαρτιατών.
Η αναφορά του Πλούταρχου συνδέει την κατακρήμνιση τμήματος του Ταϋγέτου με τον Σεισμό
το 550 π.Χ. σαν ένα από τους πολλούς σεισμούς πού έχουν συμβεί νωρίτερα.
[το 464 π.Χ. έγινε σεισμός ]
Ο Σεισμός για την Σπάρτη ήταν τεράστιο χτύπημα. Ήταν μεγέθους 7 Richter και έντασης xi της κλίμακας Mercalli. Υπήρξε καταστροφή των περιουσιών των κατοίκων και εκτιμάται ότι ο μισός πληθυσμός της Σπάρτης φονεύθηκε.
Για την αποδοχή του μεγάλου αριθμού των φονευθέντων πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν, ότι η Σπάρτη
δεν ήταν μία τυπική Ελληνική Πόλη με οχυρώσεις, πυκνές κατοικίες και δημόσια κτίρια. Αντιθέτως ήταν απλωμένη πόλη, αποτελούμενη από 4 κυρίους οικισμούς, με κενές εκτάσεις μεταξύ τους. Ακόμα δεν υπήρχαν ψηλά κτίρια διότι υπήρχαν αυστηροί νόμοι, οι οποίοι δεν επέτρεπαν τη χρήση άλλων εργαλείων εκτός από τσεκούρια στην κατασκευή των οροφών των κτιρίων.
Έτσι ενδέχεται ο αριθμός των 20.000 φονευθέντων να είναι αναχρονισμός και να περιέχει απώλειες και άλλων σεισμών, άλλων εποχών.
https://notospress.gr/article.php?id=3037
.
.
Σκεδασος Λευκτριευς-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
ἀνὴρ πένης Σκέδασος τοὔνομα κατῴκει Λεῦκτρα· ἔστι δὲ κώμιον τῆς τῶν Θεσπιέων χώρας. τούτῳ θυγατέρες γίνονται δύο· ἐκαλοῦντο δ᾽ Ἱππὼ καὶ Μιλητία, ἤ, ὥς τινες, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν δὲ χρηστὸς ὁ Σκέδασος καὶ τοῖς ξένοις ἐπιτήδειος, καίπερ οὐ πολλὰ κεκτημένος. ἀφικομένους οὖν πρὸς αὐτὸν δύο Σπαρτιάτας; νεανίας ὑπεδέξατο προθύμως· οἱ δὲ τῶν παρθένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο [p. 467] πρὸς τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆς τοῦ Σκεδάσου χρηστότητος. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ Πυθώδε ἀπῄεσαν αὕτη γὰρ αὐτοῖς προὔκειτο ἡ ὁδός· καὶ τῷ θεῷ χρησάμενοι περὶ ὧν ἐδέοντο, πάλιν ἐπανῄεσαν οἴκαδε, καὶ χωροῦντες διὰ τῆς Βοιωτίας ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ Σκεδάσου οἰκίᾳ; ὁ δ᾽ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖς Λεύκτροις, ἀλλ᾽ αἱ θυγατέρες αὐτοῦ ὑπὸ τῆς συνήθους ἀγωγῆς τοὺς ξένους ὑπεδέξαντο. οἱ δὲ καταλαβόντες ἐρήμους; τὰς κόρας βιάζονται ὁρῶντες δ᾽ αὐτὰς καθ᾽ ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούσας ἀπέκτειναν, καὶ ἐμβαλόντες ἔς τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελθὼν δ᾽ ὁ Σκέδασος τὰς μὲν κόρας οὐχ ἑώρα, πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι ἠπόρει, ἕως τῆς κυνὸς κνυζωμένης καὶ πολλάκις μὲν προστρεχούσης πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ φρέαρ ἐπανιούσης, εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν θυγατέρων τὰ νεκρὰ οὕτως ἀνιμήσατο. πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χθὲς ἡμέρᾳ τοὺς καὶ πρῴην καταχθέντας ἐπ᾽ αὐτοὺς Λακεδαιμονίους εἰσιόντας, συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων, ὅτι καὶ πρῴην συνεχῶς ἐπῄνουν τὰς κόρας, μακαρίζοντες τοὺς γαμήσοντας. ἀπῄει εἰς Λακεδαίμονα, τοῖς ἐφόροις ἐντευξόμενος· γενόμενος δ᾽ ἐν τῇ Ἀργολικῇ, νυκτὸς καταλαμβανούσης, εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος· οὗ στενάξαντος καὶ κατὰ Λακεδαιμονίων ἀρὰς ποιουμένου ἀκούσας [p. 468] ὁ Σκέδασος ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ Λακεδαιμονίων πεπονθὼς εἴη. ὁ δὲ διηγεῖτο, ὡς ὑπήκοος μέν ἐστι τῆς Σπάρτης, πεμφθεὶς δ᾽ εἰς Ὠρεὸν Ἀριστόδημος ἁρμοστὴς παρὰ Λακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. ‘ἐρασθεὶς γάρ’ ἔφη ‘τοῦ ἐμοῦ παιδός, ἐπειδὴ πείθειν ἀδύνατος ἦν, ἐπεχείρει βιάσασθαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆς παλαίστρας· κωλύοντος δὲ τοῦ παιδοτρίβου καὶ νεανίσκων πολλῶν ἐκβοηθούντων, παραχρῆμα ὁ Ἀριστόδημος ἀπεχώρησε· τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ πληρώσας τριήρη συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Ὠρεοῦ διαπλεύσας εἰς τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα δ᾽ αὐτὸν ἀπέσφαξεν. ἐπανελθὼν δ᾽ εἰς τὴν Ὠρεὸν εὐωχεῖτο. ἐγὼ δ᾽’ ἔφη ‘τὸ πραχθὲν πυθόμενος καὶ τὸ σῶμα κηδεύσας παρεγενόμην εἰς τὴν Σπάρτην καὶ τοῖς ἐφόροις ἐνετύγχανον· οἱ δὲ λόγον οὐκ ἐποιοῦντο’ Σκέδασος δὲ ταῦτα ἀκούων ἀθύμως διέκειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ᾽ αὐτοῦ λόγον τινὰ ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ· ὁ δὲ παρεκάλει αὐτὸν μηδ᾽ ἐντυχεῖν τοῖς ἐφόροις, ἀλλ᾽ ὑποστρέψαντα εἰς τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν θυγατέρων τὸν τάφον. οὐκ ἐπείθετο δ᾽ ὅμως ὁ Σκέδασος, ἀλλ᾽ εἰς τὴν Σπάρτην ἀφικόμενος; τοῖς ἐφόροις ἐντυγχάνει ὧν μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺς βασιλέας ἵεται καὶ ἀπὸ τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο. μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔθει διὰ μέσης τῆς πόλεως, [p. 469] ἀνατείνων πρὸς ἥλιον τὼ χεῖρε, αὖθις δὲ τὴν γῆν τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰς Ἐρινύας καὶ τέλος αὑτὸν τοῦ ζῆν μετέστησεν. ὑστέρῳ γε μὴν χρόνῳ δίκας ἔδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπειδὴ γὰρ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων ἦρχον καὶ τὰς πόλεις φρουραῖς κατειλήφεσαν, Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἱ Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ Λεῦκτρα, αἰσιούμενοι τὸ χωρίον, ὅτι καὶ πρότερον ἐνταῦθα ἠλευθερώθησαν, ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρους λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας. συνέβη δὲ Λακεδαιμονίων ἧτταν παντελῆ γενέσθαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα τῶν Σκεδάσου θυγατέρων. φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος, ἐπὶ σημείοις τισὶν οὐ καλοῖς κρινομένοις θορυβουμένῳ Σκέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺς ὕπνους, θαρρεῖν κελεύοντα· παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους, αὐτῷ τε καὶ ταῖς θυγατράσι δώσοντας δίκας· πρὸ μιᾶς δ᾽ ἡμέρας ἢ συμβαλεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, πῶλον ἐκέλευεν ἵππου λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρθένων σφαγιάσασθαι. τὸν δὲ Πελοπίδαν, ἔτι τῶν [p. 470] Λακεδαιμονίων στρατευομένων ἐν Τεγέᾳ, εἰς Λεῦκτρα πέμψαι τοὺς ἐξετάσοντας περὶ τοῦ τάφου τούτου, καὶ πυθόμενον παρὰ τῶν ἐγχωρίων θαρροῦντα τὴν στρατιὰν ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ενας αντρας φτωχος Σκεδασος τ'ονομα κατοικουσε στα Λευκτρα,το οποιο ειναι χωριο της
χωρας των Θεσπιεων,σε τουτον δυο θυγατερες γεννιουνται,που ονομαζονταν Ιππω και
Μελητια,η',οπως καποιοι λενε,Θεανω και Ευξιππη.Ο Σκεδασος ηταν καλος κι αγαθος ανθρωπος
και με τους ξενους καταδεκτικος ,αν και δεν ειχε πολλα πλουτη.κι οταν εφθασαν σ'αυτον δυο
Σπαρτιατες νεαροι τους υποδεχθηκε με προθυμια.Αυτοι επειδη για τις παρθενες ενιωσαν
ερωτα διστασαν να τολμησουν λογω της καλοσυνης του Σκεδασου.Την επομενη μερα προς
το μαντειο της Πυθιας στους Δελφους αναχωρησαν γιατι αυτη η πορεια σ'αυτους ανατεθηκε.
Κι αφου στο θεο πηραν χρησμο γι'αυτα που ζητησαν,επεστρεψαν προς τη πατριδα,και περνων-
τας μεσα απ'τη Βοιωτια σταθηκαν παλι στο σπιτι του Σκεδασου,ο οποιος ετυχε να μην βρισκε-
ται στα Λευκτρα,αλλ'ομως οι θυγατερες του με τη συνηθη αγωγη τους ξενους υποδεχθηκαν.
Τοτε αυτοι βρισκοντας τες μονες,αφου τις κορες βιασαν βλεπωντας τες παρα πολυ απ'την ατι-
μωση να υποφερουν τις σκοτωσαν,και πετωντας τες μεσα σε καποιο πηγαδι εφυγαν.Οταν επε-
στρεψε ο Σκεδασος τις κορες του δεν ειδε,ολα δε οσα αφησε τα βρισκει αθικτα και με το τι να
συνεβει απορουσε,μεχρι,απ' τη σκυλα που κλαυθμυριζε και πολλες φορες ετρεχε προς αυτον
κι απ'αυτον στο πηγαδι ξαναπηγενε,καταλαβε αυτο που'γινε,και τοτε των θυγατερων τα νεκρα
σωματα ανεσυρε.Και μαθαινοντας απ'τους γειτονους,οτι ειδαν τη χθεσινη μερα τους Λακεδαι-
μονες που και πριν κατελυσαν σ'αυτους να μπαινουν σπιτι,καταβαλε πως ηταν πραξη εκεινων,
γιατι και πριν συνεχως παινευαν τα κορες,καλοτυχιζοντας αυτους που θα τις παντρευονταν,
κι αναχωρησε για τη Λακεδαιμονα,στους εφορους να απευθυνθει.Φθανοντας στην Αργολιδα,
οταν νυχτωσε,σε καποιο πανδοχειο κατελυσε οπως και καποιος αλλος ηλικιωμενος αντρας
με καταγωγη απ'τον Ωρεο,πολη της χωρας Εστιαιας,τον οποιο να στεναζει και κατα των Λακε-
δαιμονιων καταρες να ριχνει ακουγωντας ο Σκεδασος ρωτησε τι κακο απ'τους Λακεδαιμονες
εχει παθει.Αυτος ειπε,πως υπηκουος ειναι της Σπαρτης,κι οταν σταλθηκε στον Ωρεο ο Αριστο-
δημος αρμοστης απ'τους Λακεδαιμονες με πολυ σκληροτητα και παρανομια ενεργουσε.
'Τοτε ερωτευθηκε'ειπε 'το γιο μου,κι επειδη να τον πεισει δεν μπορουσε,επιχειρισε ν'ασκησει
βια και να τον αρπαξει απ'την παλαιστρα.Επειδη αντισταθηκε ο παιδοτριβης και νεαροι πολλοι
ετρεξαν σε βοηθεια,γρηγορα ο Αριστοδημος αποχωρησε.Ομως την επομενη μερα επανδρωνον-
τας τριηρη αρπαξε το παιδι,κι απ'τον Ωρεο πλεοντας στην απεναντι ακτη επιχειρισε να τ'ατιμα-
σει,κι επειδη δεν ενεδωσε το εσφαξε.Επιστρεφοντας στον Ωρεο εκανε τραπεζι διασκεδαζοντας.
'Εγω δε' ειπε ' μαθαινοντας αυτο που' γινε και το σωμα αφου κηδευσα πηγα στη Σπαρτη και
με τους εφορους συναντηθηκα,οι οποιοι δεν εδωσαν καμια σημασια'.Ο Σκεδασος αυτα ακου-
οντας αποθαρρυνθηκε,καταλαβαινοντας οτι ουτε σ'αυτον θα εδιναν καποια σημασια οι Λακε-
δαιμονες και με τη σειρα τη δικη του συμφορα ειπε.Αυτος τον συμβουλευσε να μην συναντη-
θει με τους εφορους,αλλα πισω γυριζοντας στη Βοιωτια να χτισει στις θυγατερες ταφο .Ομως
δεν πεισθηκε ο Σκεδασος,αλλα στη Σπαρτη οταν εφτασε,με τους εφορους συναντιεται οι οποιοι
καθολου μη δινωντας προσοχη,στους βασιλεις πηγαινει κι απο τουτους σε καθ'εναν απ'τους
δημοτες πλησιαζοντας οδυρονταν.Οταν τιποτα πια δεν κατορθωσε ετρεχε μεσα στη πολη
τεντωνοντας προς τον ηλιο τα χερια,κι ακομη τη γη χτυπωντας καλουσε τις Ερινυες και τελος
αυτοκτονωντας απ'τη ζωη εφυγε.Στα μετεπειτα,βεβαια,χρονια τιμωρηθηκαν οι Λακεδαιμονες
γιατι οταν των Ελληνων ολων κυριαρχουσαν και τις πολεις με φρουρες εξουσιαζαν,ο Επαμεινων-
δας ο Θηβαιος πρωτον την πλησιον του φρουρα εσφαξε των Λακεδαιμονων,οι οποιοι απο
τουτο πολεμο κηρυσσοντας,τους συναντουν οι Θηβαιοι στα Λευκτρα,θεωρωντας αισιο οιωνο
το χωριο,επειδη και πιο πριν εκει ελευθερωθηκαν,οταν ο Αμφιτρυων απο τον Σθενελο εξορι-
σμενος στων Θηβαιων εφθασε τη πολη και στους Χαλκιδεους υποτελεις φορου βρισκοντας
επαυσε το δασμο,τον Χαλκωδοντα τον βασιλια των Ευβοιεων σκοτωνοντας.Συνεβηκε δε των
Λακεδαιμονων η ολοκληρωτικη ηττα να γινει κοντα στο μνημα των θυγατερων του Σκεδασου.
Λενε οτι πριν απ'τη μαχη στον Πελοπιδα ,εναν απ'τους στρατηγους του θηβαικου στρατευμα-
τος,απο καποια σημαδια που δεν κριθηκαν καλα κι ηταν ανησυχος,ο Σκεδασος ηρθε στον υπνο
ζητωντας του να'χει θαρρος,γιατι ερχονται στα Λευκτρα οι Λακεδαιμονες,και σ'αυτον και στις
θυγατερες του την τιμωρια πληρωνοντας, μια μερα δε πριν να συγκρουσθει με τους Λακεδαιμο-
νες,πουλαρι ζητησε αλογου λευκο να ετοιμασει και στο ταφο των παρθενων να σφαξει θυσια.
Και οτι ο Πελοπιδας,ενω ακομη οι Λακεδαιμονες ηταν στρατοπεδευμενοι στη Τεγεα, στα
Λευκτρα εστειλε αντρες να ερευνησουν για τον ταφο τουτο,κι οταν εμαθε απ'τους ντοπιους
περνωντας θαρρος το στρατο να οδηγησει και να νικησει
.
.
σχολια:
-Λεῦκτρα
Τα Λεύκτρα είναι χωριό της Βοιωτίας, χτισμένο επάνω σε λόφο, 10 χλμ. από την παραλία Λιβαδόστρας. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Θηβαίων
Τα Λεύκτρα ήταν μικρή βοιωτική πόλη, χτισμένη σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την αρχαία Ομηρική πόλη Εύτρησις και σε υψόμετρο 375 μέτρων. Έγινε κυρίως γνωστή για την ιστορική μάχη των Λεύκτρων μεταξύ των Θηβαίων και των Σπαρτιατών, το 371 π.Χ. Νικητές ήταν οι Θηβαίοι. Σ' αυτή τη μάχη αναδείχτηκε η εξαίρετη προσωπικότητα καθώς και οι διοικητικές ικανότητες του Επαμεινώνδα. Σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από το χωριό υπάρχει μνημείο αφιερωμένο σε αυτή τη μάχη (Τύμβος).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
-εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος
Ωρεοί
Οι Ωρεοί είναι κωμόπολη της Βόρειας Εύβοιας. Έχει υψόμετρο 10 μέτρα και βρίσκεται 5 χιλιόμετρα δυτικά της Ιστιαίας, στις ακτές του ομώνυμου όρμου στον Δίαυλο Ωρεών.
Η μεγαλύτερη ακμή του αρχαίου Ωρεού αρχίζει το 446 όταν οι Αθηναίοι κατέστρεψαν την Ιστιαία επειδή είχε αποστατήσει από την Αθηναϊκή Συμμαχία και ανάγκασαν τους κατοίκους της σε εκπατρισμό. Στη συνέχεια προχώρησαν στην εγκατάσταση σε αυτή 2000 κληρούχων από την Αττική και άλλες περιοχές της Εύβοιας και την μετονόμασαν σε Ωρεούς ή Ωρεός. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο επέστρεψαν οι πρώτοι κάτοικοι. [2] Επίσης το 446 αναφέρεται ως έτος ίδρυσης των Ωρεών μετά την καταστροφή της Ιστιαίας. [3] Το 397 π.Χ. ανατράπηκε, με τη βοήθεια Αθηναίων και Θηβαίων, το ολιγαρχικό καθεστώς που είχαν επιβάλει οι Σπαρτιάτες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%CF%81%CE%B5%CE%BF%CE%AF
-Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων
Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος
Ο Επαμεινώνδας (418 π.Χ. – 4 Ιουλίου 362 π.Χ.) ήταν Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος απάλλαξε τη Θήβα από τη σπαρτιατική ηγεμονία και τη μετέτρεψε σε ισχυρή πόλη–κράτος με εξέχουσα θέση στην ελληνική πολιτική σκηνή. Νίκησε τους Σπαρτιάτες στη μάχη των Λεύκτρων και απελευθέρωσε τους Μεσσήνιους, οι οποίοι ήταν υποταγμένοι στη Σπάρτη για 230 χρόνια, μετά την ήττα τους στον Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο, ο οποίος έληξε το 600 π.Χ. Ο Επαμεινώνδας κατέλυσε τις ως τότε συμμαχίες και δημιούργησε νέες.
Ο Ρωμαίος ρήτορας Μάρκος Τύλλιος Κικέρων τον χαρακτήρισε ως «πρώτο άνδρα της Ελλάδας»
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CF%82
-ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων
Αμφιτρύωνας (Αμφιτρύων) ήταν γιος του Αλκαίου, βασιλιά της Τίρυνθας, και της Αστυδάμειας (ή Λυσιμάχης ή Λαονόμης).
Κυνηγώντας κάποτε ο Αμφιτρύωνας με ένα χοντρό ρόπαλο κάποιο βόδι, σκότωσε κατά λάθος τον Ηλεκτρύωνα, οπότε ο θείος του Σθένελος βρήκε αφορμή να τον διώξει και να σφετερισθεί ο ίδιος τους δύο θρόνους, της Τίρυνθας και των Μυκηνών. Ο Αμφιτρύωνας τότε κατέφυγε στη Θήβα μαζί με τη σύζυγό του Αλκμήνη και τον ετεροθαλή αδελφό της Λικύμνιο. Ο βασιλιάς των Θηβών Κρέοντας τους υποδέχθηκε καλά, καθάρισε από το μίασμα του φόνου, με ειδική τελετή, τον Αμφιτρύωνα και έκανε γαμβρό του τον Λικύμνιο. Αλλά και ο Αμφιτρύωνας εξυπηρέτησε τον Κρέοντα λυτρώνοντας τη Θήβα από την τρομερή αλεπού Τευμασία με τον ακατανίκητο σκύλο του.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82
Σθένελος
Στην ελληνική μυθολογία ένας Σθένελος ήταν γιος του Περσέως και της Ανδρομέδας. Ως σύζυγός του αναφέρεται είτε η Νικίππη, είτε η Αμφιβία (ή Αντιβία), αμφότερες θυγατέρες του Πέλοπα. Παιδιά του Σθενέλου ήταν η Αλκυόνη ή Αλκινόη, η Μέδουσα, ο Ευρυσθέας και ο Ίφιτος ή Ίφις ή Ίφιος. Ο Σθένελος βασίλευσε στην πόλη που είχε ιδρύσει ο πατέρας του, τις Μυκήνες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%AD%CF%89%CF%82
-Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας
Χαλκώδων
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Χαλκώδων ήταν βασιλιάς των Αβάντων της Εύβοιας, σύζυγος της Αλκυόνης και πατέρας του Ελεφήνορα και της Χαλκιόπης. Το όνομά του έφερε κάποτε και η νήσος Εύβοια, που ονομαζόταν Χαλκωδοντίς. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χαλκώδων κατέλαβε τη Θήβα και την κράτησε μέχρι την απελευθέρωσή της από τον Αμφιτρύονα, ο οποίος τελικώς σκότωσε τον Χαλκώδοντα.
15.6 Χαλκώδων δὲ οὐ πόῤῥω κρήνης καλουμένης Οἰνόης. τὸν μὲν δὴ Ἐλεφήνορος τοῦ Εὐβοεῦσιν ἐς Ἴλιον ἡγησαμένου καὶ τὸν Αἴαντός τε καὶ Τεύκρου, τούτων μὲν τοὺς πατέρας οὐκ ἀποδέξαιτο ἄν τις ἐν τούτῳ πεσεῖν τῷ ἀγῶνι: πῶς μὲν γὰρ <ἂν> συνεπελάβετο Ἡρακλεῖ τοῦ ἔργου Χαλκώδων, ὃν πρότερον ἔτι ἀποκτεῖναι Ἀμφιτρύωνα καὶ μαρτυρεῖται καὶ πιστεύειν ἄξιά ἐστιν ἐν Θήβαις; [...] Παυσανίου, Αρκαδικά
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CF%89%CE%BD
-φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος,
Πελοπίδας
Ο Πελοπίδας (410 π.Χ. - 364 π.Χ) ήταν Θηβαίος στρατηγός, πολιτικός και διοικητής του Ιερού Λόχου. Μαζί με τον συμπολίτη και φίλο του Επαμεινώνδα κατέστησαν τη Θήβα ως μια ισχυρή δύναμη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επιβολή της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82
-παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους
Μάχη των Λεύκτρων
Η Μάχη των Λεύκτρων ήταν μια από τις πλέον περισπούδαστες μάχες της αρχαιότητας, από πλευράς στρατιωτικής τακτικής.
Η περίφημη αυτή μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, που διεξήχθη το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, έδωσε αφενός μεν τέλος στην Πελοποννησιακή Συμμαχία αφετέρου χάρισε στους Θηβαίους την ηγεμονική τους θέση στον τότε ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD
.
.
.
Λαβδα Βακχιαδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ.Βιβλίο Ε' - Τερψιχόρη.92.Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΩΝ ΒΑΚΧΙΑΔΩΝ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟ.Ο Ηετιωνας η Λαβδα ο Κυψελος και ο Περιανδρος
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
[στη συσκεψη των Πελοποννησιων περιπου το 500 π.Χ που καλεσαν οι Σπαρτιατες ο αντιπρο-
σωπος της Κορινθου μιλησε για την παλια πολιτικη κατασταση της Κορινθου,της μοναρχιας
των Βακχιαδων]
92B. Κορινθίοισι γὰρ ἦν πόλιος κατάστασις τοιήδε· ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ ἀλλήλων. Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων γὰρ οὐδεὶς ἤθελε γῆμαι, ἴσχει Ἠετίων ὁ Ἐχεκράτεος, δήμου μὲν ἐὼν ἐκ Πέτρης, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης τε καὶ Καινείδης. 2 ἐκ δέ οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽ ἐξ ἄλλης παῖδες ἐγίνοντο. ἐστάλη ὦν ἐς Δελφοὺς περὶ γόνου. ἐσιόντα δὲ αὐτὸν ἰθέως ἡ Πυθίη προσαγορεύει τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.
Ἠετίων, οὔτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δ᾽ ὀλοοίτροχον· ἐν δὲ πεσεῖται
ἀνδράσι μουνάρχοισι, δικαιώσει δὲ Κόρινθον.
3 ταῦτα χρησθέντα τῷ Ἠετίωνι ἐξαγγέλλεταί κως τοῖσι Βακχιάδῃσι, τοῖσι τὸ μὲν πρότερον γενόμενον χρηστήριον ἐς Κόρινθον ἦν ἄσημον, φέρον τε ἐς τὠυτὸ καὶ τὸ τοῦ Ἠετίωνος καὶ λέγον ὧδε.
αἰετὸς ἐν πέτρῃσι κύει, τέξει δὲ λέοντα
καρτερὸν ὠμηστήν· πολλῶν δ᾽ ὑπὸ γούνατα λύσει.
ταῦτά νυν εὖ φράζεσθε, Κορίνθιοι, οἳ περὶ καλήν
Πειρήνην οἰκεῖτε καὶ ὀφρυόεντα Κόρινθον.
92C. τοῦτο μὲν δὴ τοῖσι Βακχιάδῃσι πρότερον γενόμενον ἦν ἀτέκμαρτον· τότε δὲ τὸ Ἠετίωνι γενόμενον ὡς ἐπύθοντο, αὐτίκα καὶ τὸ πρότερον συνῆκαν ἐὸν συνῳδὸν τῷ Ἠετίωνος. συνέντες δὲ καὶ τοῦτο εἶχον ἐν ἡσυχίῃ, ἐθέλοντες τὸν μέλλοντα Ἠετίωνι γίνεσθαι γόνον διαφθεῖραι. ὡς δ᾽ ἔτεκε ἡ γυνὴ τάχιστα, πέμπουσι σφέων αὐτῶν δέκα ἐς τὸν δῆμον ἐν τῷ κατοίκητο ὁ Ἠετίων ἀποκτενέοντας τὸ παιδίον. 2 ἀπικόμενοι δὲ οὗτοι ἐς τὴν Πέτρην καὶ παρελθόντες ἐς τὴν αὐλὴν τὴν Ἠετίωνος αἴτεον τὸ παιδίον· ἡ δὲ Λάβδα εἰδυῖά τε οὐδὲν τῶν εἵνεκα ἐκεῖνοι ἀπικοίατο, καὶ δοκέουσα σφέας φιλοφροσύνης τοῦ πατρὸς εἵνεκα αἰτέειν, φέρουσα ἐνεχείρισε αὐτῶν ἑνί. τοῖσι δὲ ἄρα ἐβεβούλευτο κατ᾽ ὁδὸν τὸν πρῶτον αὐτῶν λαβόντα τὸ παιδίον προσουδίσαι. 3 ἐπεὶ ὦν ἔδωκε φέρουσα ἡ Λάβδα, τὸν λαβόντα τῶν ἀνδρῶν θείῃ τύχῃ προσεγέλασε τὸ παιδίον, καὶ τὸν φρασθέντα τοῦτο οἶκτός τις ἴσχει ἀποκτεῖναι, κατοικτείρας δὲ παραδιδοῖ τῷ δευτέρῳ, ὁ δὲ τῷ τρίτῳ. οὕτω δὴ διεξῆλθε διὰ πάντων τῶν δέκα παραδιδόμενον, οὐδενὸς βουλομένου διεργάσασθαι. 4 ἀποδόντες ὦν ὀπίσω τῇ τεκούσῃ τὸ παιδίον καὶ ἐξελθόντες ἔξω, ἑστεῶτες ἐπὶ τῶν θυρέων ἀλλήλων ἅπτοντο καταιτιώμενοι, καὶ μάλιστα τοῦ πρώτου λαβόντος, ὅτι οὐκ ἐποίησε κατὰ τὰ δεδογμένα, ἐς ὃ δή σφι χρόνου ἐγγινομένου ἔδοξε αὖτις παρελθόντας πάντας τοῦ φόνου μετίσχειν.
92D. ἔδει δὲ ἐκ τοῦ Ἠετίωνος γόνου Κορίνθῳ κακὰ ἀναβλαστεῖν. ἡ Λάβδα γὰρ πάντα ταῦτα ἤκουε ἑστεῶσα πρὸς αὐτῇσι τῇσι θύρῃσι· δείσασα δὲ μή σφι μεταδόξῃ καὶ τὸ δεύτερον λαβόντες τὸ παιδίον ἀποκτείνωσι, φέρουσα κατακρύπτει ἐς τὸ ἀφραστότατόν οἱ ἐφαίνετο εἶναι, ἐς κυψέλην, ἐπισταμένη ὡς εἰ ὑποστρέψαντες ἐς ζήτησιν ἀπικνεοίατο πάντα ἐρευνήσειν μέλλοιεν· τὰ δὴ καὶ ἐγίνετο. 2 ἐλθοῦσι δὲ καὶ διζημένοισι αὐτοῖσι ὡς οὐκ ἐφαίνετο, ἐδόκεε ἀπαλλάσσεσθαι καὶ λέγειν πρὸς τοὺς ἀποπέμψαντας ὡς πάντα ποιήσειαν τὰ ἐκεῖνοι ἐνετείλαντο. οἳ μὲν δὴ ἀπελθόντες ἔλεγον ταῦτα.
92E. Ἠετίωνι δὲ μετὰ ταῦτα ὁ παῖς ηὐξάνετο, καί οἱ διαφυγόντι τοῦτον τὸν κίνδυνον ἀπὸ τῆς κυψέλης ἐπωνυμίην Κύψελος οὔνομα ἐτέθη. ἀνδρωθέντι δὲ καὶ μαντευομένῳ Κυψέλῳ ἐγένετο ἀμφιδέξιον χρηστήριον ἐν Δελφοῖσι, τῷ πίσυνος γενόμενος ἐπεχείρησέ τε καὶ ἔσχε Κόρινθον. ὁ δὲ χρησμὸς ὅδε ἦν.
ὄλβιος οὗτος ἀνὴρ ὃς ἐμὸν δόμον ἐσκαταβαίνει,
Κύψελος Ἠετίδης, βασιλεὺς κλειτοῖο Κορίνθου
αὐτὸς καὶ παῖδες, παίδων γε μὲν οὐκέτι παῖδες.
τὸ μὲν δὴ χρηστήριον τοῦτο ἦν, τυραννεύσας δὲ ὁ Κύψελος τοιοῦτος δή τις ἀνὴρ ἐγένετο· πολλοὺς μὲν Κορινθίων ἐδίωξε, πολλοὺς δὲ χρημάτων ἀπεστέρησε, πολλῷ δέ τι πλείστους τῆς ψυχῆς.
92F. ἄρξαντος δὲ τούτου ἐπὶ τριήκοντα ἔτεα καὶ διαπλέξαντος τὸν βίον εὖ, διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος ὁ παῖς Περίανδρος γίνεται. ὁ τοίνυν Περίανδρος κατ᾽ ἀρχὰς μὲν ἦν ἠπιώτερος τοῦ πατρός, ἐπείτε δὲ ὡμίλησε δι᾽ ἀγγέλων Θρασυβούλῳ τῷ Μιλήτου τυράννῳ, πολλῷ ἔτι ἐγένετο Κυψέλου μιαιφονώτερος.
92B.στους Κορινθιους τοτε αυτη εδω ηταν η ποιλιτικη καταστασις · ηταν ολιγαρχια,κι αυτοι
που καλουνταν Βακχιαδες κατειχαν την πολη,κι εδιναν κι επαιρναν νυφες και γαμπρους μετα-
ξι τους,Στον Αμφιονα που ηταν απ'αυτους τους αντρες γεννιεται θυγατερα κουτση.κι ονομα
της εδωσαν Λαβδα.Αυτη,απ'τους Βακχιαδες επειδη κανενας δεν ηθελε να παντρευτει,την πηρε
ο Ηετιωνας του Εχεκρατη,που απ'το δημο ηταν της Πετρας,αλλ'ομως απο παλια και Λαπιθης και
του Κινεα γονος.Απ'αυτη τη γυναικα ουτ'απ'αλλη παιδια γεννιονταν.Εφυγε,λοιπον και πηγε
στους Δελφους για το θεμα του απογονου.Οταν μπηκε μεσ'στο μαντειο αμεσως η Πυθια
τ'απευθυνεται μ'αυτα εδω τα λογια:
Ηετιωνα,κανενας δεν σε τιμα αν και πολυτιμημενος εισαι,
η Λαβδα κυοφορει,και θα γεννησει ολοστρογγυλο λιθαρι,που πανω
θα πεσει σ'αντρες μοναρχες,και θα δικασει τη Κορινθο
αυτα που δωθηκαν χρησμος στον Ηετιωνα με καποιο τροπο μαθευτηκαν στους Βακχιαδες,
στους οποιους ο χρησμος που πρωτυτερα εγινε στη Κορινθο ηταν αααφης,ομως εμοιαζε
με του Ηετιωνα κι ελεγε αυτο εδω:
αετος στις πετρες κυοφορει,και θα γεννησει λιονταρι
δυνατο ωμοφαγο,πολλων τα γονατα θα παραλυσει
αυτα τωρα καλα να σκεφτειτε,Κορινθιοι,που στην ομορφη
Πειρηνη κατοικειται και στην αποκρημνη Κορινθο
92C.Αυτος,βεβαια,που στους Βακχιαδες πρωτυτερα εγινε ηταν αδιευκρινιστος.Τοτε στον Ηετιω-
να αυτον που εγινε οταν εμαθαν,αμεσως και τον πρωτυτερα καταλαβαν πως συναδει με του
Ηετιωνα.Κι αφου καταλαβαν κι αυτον ησυχασαν,θελοντας τον μελλοντα στον Ηετιωνα που
θα γεννιονταν απογονο να σκοτωσουν.Κι οταν γεννησε η γυναικα εστειλαν απ'αυτους δεκα
στο δημο στον οποιο κατοικουσε ο Ηετιωνας να σκοτωσουν το παιδι.Οταν εφθασαν αυτοι στη
Πετρα και μπηκαν μεσα στην αυλη του Ηετιωνα ζητουσαν το παιδι.Η Λαβδα δεν καταλαβε για
πιο λογο εκεινοι εφθασαν,κι επειδη πιστεψε πως λογω των φιλικων αισθηματων τους στο πατε-
ρα το ζητουν,το'φερε και τ'αφησε στα χερια ενος απ'αυτους.Αυτοι ομως ειχαν συμφωνησει στο
δρομο ο πρωτος απ'αυτους που θα παρει το παιδι να το πεταξει καταγης.Οταν ,λοιπον,το εφερε
και το εδωξε η Λαβδα,σ'αυτον που το πηρε απ'τους αντρας,θεια τυχη,χαμογελασε το παιδι,κι
οταν,λοιπον,το'δε αυτο ενιωσε συμπονια να το σκοτωσει,και συμπονοντας το παρεδωσε στον
δευτερο,κι αυτος στο τριτο.Ετσι απ'ολους τους δεκα περασε,και κανενας δεν θελησε να το σκο-
τωσει.Δινοντας,λοιπον,πισω σ'αυτη που γεννησε το παιδι και βγαινοντας εξω,καθησαν στην
εισοδο ο ενας τον αλλων κατηγορωντας,και πιο πολυ αυτον που πρωτος το πηρε,γιατι δεν
ενεργησε κατα τα συμφωνημενα,και μολις περασε καποιος χρονος αποφασισαν αφου ξανα-
περασουν μεσα ολοι στο φονο να παρουν μερος.Η Λαβδα ολ'αυτα τ'ακουσε επειδη καθονταν
κοντα στη πορτα,φοβηθηκε μηπως αυτοι αλλαξουν αποφαση και ξαναπαιρνωντας το παιδι το
σκοτωσουν,το πηρε και το κρυβει σε μερος που της φανηκε πως δεν θα το σκεφτουν,σε κυψε-
λη,γνωριζοντας πως αν επιστρεψουν να το ζητησουν δεν θ'αφηναν τιποτα να μην ψαξουν,
πραγμα που και εγινε.Κι οταν ηρθαν κι αφου εψαξαν και το βρηκαν,αποφασισαν να φυγουν και
να πουν σ'αυτους που τους εστειλαν πως τα παντα εκαναν απ'αυτα που εκεινοι διεταξαν.Αυτοι,
λοιπον,αφου εφυγαν ελεγαν αυτα.
92E.Του Ηετιωνα μετα απ'αυτο το παιδι μεγαλωσε,κι επειδη διεφυγε απο τουτο τον κινδυνο
απο της κυψελης την επωνυμια αυτοι τ'ονομα Κυψελος του'δωσαν.Οταν ανδρωθηκε και πηγε
στο μαντειο στον Κυψελο δωθηκε,κι απ'τις δυο μεριες ορθος, χρησμος στους Δελφους,στον
οποιο εδωσε εμπιστοσυνη και πηρε την Κορινθο.Ο δε χρησμος αυτος εδω ηταν:
ευτυχης αυτος ο αντρας που στο ιερο μου κατεβαινει,
ο Κυψελος του Ηετιωνα,βασιλιας στη ξακουστη Κορινθο
αυτος και τα παιδια του,των παιδιων ομως οχι τα παιδια
ο χρησμος,λοιπον,αυτος ηταν,οταν τυραννευσε ο Κυψελος τετοιος αντρας εγινε.Πολλους
απ'τους Κορινθιους εδιωξε,πολλους απ'τη περιουσια στερησε,κι απο παρα πολλους τη ζωη.
92F.την αρχη αυτος ειχε για τριαντα χρονια και περασε το βιο καλα,και διαδοχος της τυραννιας
ο γιος του Περιανδρος γινεται.Αυτος ο Περιανδρος στην αρχη ηταν πιο ηπιος απ'τον πατερα
του,επειτα οταν συμβουλευθηκε με αποσταλμενους στον Θρασυβουλο της Μιλητου τον τυραν-
νο,πιο πολυ ακομη εγινε απ'τον Κυψελο επιρρεπης στο φονο.
.
.
σχολια:
-ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ
ἀλλήλων
Βακχιάδαι
η δυναστεια των Βακχιαδων που κυβερνησε την Κορινθο απο την εισβολη των Δωριεων στην
Πελοποννησο,12ος αι. π.Χ,που κατελυσαν τη βασιλεια των Αχαιων,μεχρι τα μεσα του 7ου
αι.π.Χ,ιδρυτης της ηταν ο Αλητης του Ιπποτη
το τελος της δυναστειας των Βακχιαδων ηρθε απο τον Κυψελο [695 π.Χ.- 627 π.Χ]που εγινε
τυραννος της Κορινθου
Ένας μεγάλος βράχος έπεσε πάνω στους άρχοντες
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/arxaiotita/page_016.html
-Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα.
Λάβδα
Στην ελληνική μυθολογία η Λάβδα ήταν από την αρχαία Κόρινθο κόρη οικογένειας από σπουδαία καταγωγή.Ήταν κόρη του Αμφίωνα από το γένος των Βακχιάδων και αναφέρεται ότι ήταν χωλή. Η Λάβδα ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν νέο, απλό πολίτη, τον Ηετίωνα, και μαζί του απέκτησε έναν γιο, τον Κύψελο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AC%CE%B2%CE%B4%CE%B1
- ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης τε καὶ Καινείδης.
Καινέας
Στην ελληνική μυθολογία ο Καινέας (Καινεύς) ήταν ένας Λαπίθης που αναφέρεται στη Μάχη Λαπιθών και Κενταύρων. Στην Ιλιάδα (Α 262-268) ο Καινέας γενεαλογείται ως πατέρας του Κορώνου και παππούς του Λεοντέα, αρχηγού των Λαπιθών
Ο Καινέας ήταν άτρωτος, σκότωσε 5 Κενταύρους στην παραπάνω μάχη και εξοντώθηκε μόνο όταν καταπλακώθηκε από πέτρες και μεγάλα κλαδιά ή κορμούς πεύκων, οπότε βυθίσθηκε όρθιος μέσα στη γη κάτω από το μεγάλο τους βάρος και δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ πια.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82
-οἳ περὶ καλήν Πειρήνην οἰκεῖτε Πειρήνη
H Πειρήνη ήταν η αξιολογώτερη πηγή της Αρχαίας Κορίνθου. Στην Ελληνική μυθολογία, η νύμφη της πηγής, η Πειρήνη, ήταν κόρη του Ασωπού,[1][2] του Οιβάλου[3] ή του Ποσειδώνα.[4]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B7
-τυραννεύσας δὲ ὁ Κύψελος τοιοῦτος δή τις ἀνὴρ ἐγένετο
Ο Κύψελος ήταν τύραννος της Κορίνθου, κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., και πατέρας του Περίανδρου. Γεννήθηκε γύρω στο 695 π.Χ. και πέθανε μάλλον το 627 π.Χ. Υπήρξε ο πρώτος τύραννος της πόλεως της Κορίνθου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82
-διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος ὁ παῖς Περίανδρος γίνεται
Ο Περίανδρος ο Κορίνθιος (668 π.Χ. – 584 π.Χ.) ήταν τύραννος της Κορίνθου που διαδέχθηκε
τον πατέρα του Κύψελο που είχε ανατρέψει την δωρική αριστοκρατία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82
-ἐπείτε δὲ ὡμίλησε δι᾽ ἀγγέλων Θρασυβούλῳ τῷ Μιλήτου τυράννῳ
Ο Θρασύβουλος ήταν τύραννος της Μιλήτου κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. Υπό την εξουσία του, η Μίλητος διεξήγαγε μακροχρόνιο πόλεμο κατά της Λυδίας και προώθησε την δημιουργία αποικιών στην Μάυρη θάλασσα.
Ο Θρασύβουλος ήταν σύμμαχος με τον Περίανδρο, τύραννο της Κορίνθου. Στις «Ιστορίες» του, ο Ηρόδοτος αφηγείται ένα διάσημο ανέκδοτο, στο οποίο ο Περίανδρος έστειλε στο Θρασύβουλο έναν απεσταλμένο αναζητώντας συμβουλές για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κυβερνήσει. Ο Θρασύβουλος, αντί να δώσει κάποια απάντηση, πήρε μαζί του τον απεσταλμένο και τον οδήγησε σε ένα χωράφι με στάχυα. Εκεί, μπροστά στα απορημένα μάτια του άνδρα αυτού, άρχισε να κόβει τα ψηλότερα κοτσάνια με ένα ραβδί. Το μήνυμα, το οποίο ορθώς ερμήνευσε ο Περίανδρος, ήταν πως ο φρόνιμος ηγέτης φροντίζει να προλαμβάνει τους κινδύνους που απειλούν την εξουσία του, απομακρύνοντας νωρίς από τα πράγματα εκείνους που ήταν αρκετά δυνατοί να διεκδικήσουν την εξουσία του.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82
.
.
.
Ατυς Κροισεω και Αδρηστος Γορδιεω του Μιδεω,κυνηγι υου εν Μυσιω Ολυμπω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ.Βιβλίο Α' - Κλειω.34.1-46.1.Ο θανατος του Ατυ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
34.1 μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς εἰκάσαι, ὅτι ἐνόμισε ἑωυτὸν εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα δέ οἱ εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος, ὅς οἱ τὴν ἀληθείην ἔφαινε τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τὸν παῖδα. 34.2 ἦσαν δὲ τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ δὴ κωφός, ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος· οὔνομα δέ οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ Κροίσῳ ὁ ὄνειρος, ὡς ἀπολέει μιν αἰχμῇ σιδηρέῃ βληθέντα. 34.3 ὃ δ᾽ ἐπείτε ἐξηγέρθη καὶ ἑωυτῷ λόγον ἔδωκε, καταῤῥωδήσας τὸν ὄνειρον ἄγεται μὲν τῷ παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα δὲ στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν οὐδαμῇ ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα ἐξέπεμπε· ἀκόντια δὲ καὶ δοράτια καὶ τά τοιαῦτα πάντα τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους συνένησε, μή τί οἱ κρεμάμενον τῷ παιδὶ ἐμπέσῃ.
35
35.1 ἔχοντι δέ οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς τὸν γάμον, ἀπικνέεται ἐς τὰς Σάρδις ἀνὴρ συμφορῇ ἐχόμενος καὶ οὐ καθαρὸς χεῖρας, ἐὼν Φρὺξ μὲν γενεῇ, γένεος δὲ τοῦ βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος ἐς τὰ Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους τοὺς ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος δέ μιν ἐκάθηρε. 35.2 ἔστι δὲ παραπλησίη ἡ κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ἕλλησι. ἐπείτε δὲ τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ Κροῖσος, ἐπυνθάνετο ὁκόθεν τε καὶ τίς εἴη, λέγων τάδε· 35.3 "ὤνθρωπε, τίς τε ἐὼν καὶ κόθεν τῆς Φρυγίης ἥκων ἐπίστιός μοι ἐγένεο ; τίνα τε ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν ἐφόνευσας ;" ὁ δὲ ἀμείβετο "ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω μὲν τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖς, ὀνομάζομαι δὲ Ἄδρηστος, φονεύσας δὲ ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ ἐστερημένος πάντων." 35.4 Κροῖσος δέ μιν ἀμείβετο τοῖσιδε· "ἀνδρῶν τε φίλων τυγχάνεις ἔκγονος ἐὼν καὶ ἐλήλυθας ἐς φίλους, ἔνθα ἀμηχανήσεις χρήματος οὐδενὸς μένων ἐν ἡμετέρου, συμφορήν τε ταύτην ὡς κουφότατα φέρων κερδανέεις πλεῖστον."
36
36.1 ὃ μὲν δὴ δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν δὲ τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν τῷ Μυσίῳ Ὀλύμπῳ ὑὸς χρῆμα γίνεται μέγα· ὁρμώμενος δὲ οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις δὲ οἱ Μυσοὶ ἐπ᾽ αὐτὸν ἐξελθόντες ποιέεσκον μὲν κακὸν οὐδέν, ἔπασχον δὲ πρὸς αὐτοῦ. 36.2 τέλος δὲ ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον τάδε. "ὦ βασιλεῦ, ὑὸς χρῆμα μέγιστον ἀνεφάνη ἡμῖν ἐν τῇ χώρῃ, ὃς τὰ ἔργα διαφθείρει. τοῦτον προθυμεόμενοι ἑλεῖν οὐ δυνάμεθα. νῦν ὦν προσδεόμεθά σευ τὸν παῖδα καὶ λογάδας νεηνίας καὶ κύνας συμπέμψαι ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης." 36.3 οἳ μὲν δὴ τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος δὲ μνημονεύων τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα ἔλεγέ σφι τάδε. "παιδὸς μὲν πέρι τοῦ ἐμοῦ μὴ μνησθῆτε ἔτι· οὐ γὰρ ἂν ὑμῖν συμπέμψαιμι· νεόγαμός τε γὰρ ἐστὶ καὶ ταῦτά οἱ νῦν μέλει. Λυδῶν μέντοι λογάδας καὶ τὸ κυνηγέσιον πᾶν συμπέμψω, καὶ διακελεύσομαι τοῖσι ἰοῦσι εἶναι ὡς προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης."
37
37.1 ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι τῶν Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ τοῦ Κροίσου παῖς ἀκηκοὼς τῶν ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου δὲ τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ νεηνίης τάδε. 37.2 "ὦ πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερον κοτὲ καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ἔς τε πολέμους καὶ ἐς ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν· νῦν δὲ ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις, οὔτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν οὔτε ἀθυμίην νῦν τε τέοισί με χρὴ ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς φοιτέοντα φαίνεσθαι ; 37.3 κοῖος μέν τις τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι, κοῖος δέ τις τῇ νεογάμῳ γυναικί ; κοίῳ δὲ ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν ; ἐμὲ ὦν σὺ ἢ μέτες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην, ἢ λόγῳ ἀνάπεισον ὅκως μοι ἀμείνω ἐστὶ ταῦτα οὕτω ποιεόμενα."
38
38.1 ἀμείβεται Κροῖσος τοῖσιδε. "ὦ παῖ, οὔτε δειλίην οὔτε ἄλλο οὐδὲν ἄχαρι παριδών, τοι ποιέω ταῦτα, ἀλλά μοι ὄψις ὀνείρου ἐν τῷ ὕπνῳ ἐπιστᾶσα ἔφη σε ὀλιγοχρόνιον ἔσεσθαι· ὑπὸ γὰρ αἰχμῆς σιδηρέης ἀπολέεσθαι. 38.2 πρὸς ὧν τὴν ὄψιν ταύτην τόν τε γάμον τοι τοῦτον ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως δυναίμην ἐπὶ τῆς ἐμῆς σε ζόης διακλέψαι. εἷς γὰρ μοι μοῦνος τυγχάνεις ἐὼν παῖς· τὸν γὰρ δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ εἶναί μοι λογίζομαι."
39
39.1 ἀμείβεται ὁ νεηνίης τοῖσιδε. "συγγνώμη μὲν ὦ πάτερ τοι, ἰδόντι γε ὄψιν τοιαύτην, περὶ ἐμὲ φυλακὴν ἔχειν· τὸ δὲ οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε τὸ ὄνειρον, ἐμέ τοί δίκαιον ἐστί φράζειν. 39.2 φής τοι τὸ ὄνειρον ὑπὸ αἰχμῆς σιδηρέης φάναι ἐμὲ τελευτήσειν. ὑὸς δὲ κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη δὲ αἰχμὴ σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι ; εἰ μὲν γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι εἶπε τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ ὅ τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν δή σε ποιέειν τὰ ποιέεις· νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται ἡ μάχη, μέτες με."
40
40.1 ἀμείβεται Κροῖσος "ὦ παῖ, ἔστι τῇ με νικᾷς γνώμην ἀποφαίνων περὶ τοῦ ἐνυπνίου. ὡς ὦν νενικημένος ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί τε σὲ ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην."
41
41.1 εἴπας δὲ ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ δέ οἱ λέγει τάδε. "Ἄδρηστε, ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος ἔχω, παρέχων πᾶσαν δαπάνην. 41.2 νῦν ὤν (ὀφείλεις γὰρ ἐμοῦ προποιήσαντος χρηστὰ ἐς σὲ χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι ) φύλακα παιδός σε τοῦ ἐμοῦ χρηίζω γενέσθαι ἐς ἄγρην ὁρμωμένου, μή τινες κατ᾽ ὁδὸν κλῶπες κακοῦργοι ἐπὶ δηλήσι φανέωσι ὑμῖν. 41.3 πρὸς δὲ τούτῳ καὶ σέ τοι χρεόν ἐστι ἰέναι ἔνθα ἀπολαμπρυνέαι τοῖσι χρεόν πατρώιόν τε γάρ τοι ἐστὶ καὶ προσέτι ῥώμη ὑπάρχει."
42
42.1 ἀμείβεται ὁ Ἄδρηστος "ὦ βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε· οὔτε γὰρ συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένον οἰκός ἐστι ἐς ὁμήλικας εὖ πρήσσοντας ἰέναι, οὔτε τὸ βούλεσθαι πάρα, πολλαχῇ τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. 42.2 νῦν δέ, ἐπείτε σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ τοί χαρίζεσθαι (ὀφείλω γάρ σε ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι ), ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος ταῦτα, παῖδα τε σόν, τὸν διακελεύεαι φυλάσσειν, ἀπήμονα τοῦ φυλάσσοντος εἵνεκεν προσδόκα τοι ἀπονοστήσειν."
43
43.1 τοιούτοισι ἐπείτε οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον, ἤισαν μετὰ ταῦτα ἐξηρτυμένοι λογάσι τε νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος ἐζήτεον τὸ θηρίον, εὑρόντες δὲ καὶ περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον. 43.2 ἔνθα δὴ ὁ ξεῖνος, οὗτος δὴ ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος δὲ Ἄδρηστος, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει δὲ τοῦ Κροίσου παιδός. 43.3 ὃ μὲν δὴ βληθεὶς τῇ αἰχμῇ ἐξέπλησε τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε δέ τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος δὲ ἐς τὰς Σάρδις τὴν τε μάχην καὶ τὸν τοῦ παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ οἱ.
44
44.1 ὁ δὲ Κροῖσος τῳ θανάτῳ τοῦ παιδὸς συντεταραγμένος μᾶλλον τι ἐδεινολογέετο ὅτι μιν ἀπέκτεινε τὸν αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε· 44.2 περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον μαρτυρόμενος τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον, τὸν αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν, τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων, τὸν δὲ ἑταιρήιον, ὡς φύλακα συμπέμψας αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον.
45
45.1 παρῆσαν δὲ μετὰ τοῦτο οἱ Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν, ὄπισθε δὲ εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς δὲ οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν Κροίσῳ προτείνων τὰς χεῖρας, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων τῷ νεκρῷ, λέγων τήν τε προτέρην ἑωυτοῦ συμφορήν, καὶ ὡς ἐπ᾽ ἐκείνῃ τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, οὐδέ οἱ εἴη βιώσιμον. 45.2 Κροῖσος δὲ τούτων ἀκούσας τόν τε Ἄδρηστον κατοικτείρει, καίπερ ἐὼν ἐν κακῷ οἰκηίῳ τοσούτῳ καὶ λέγει πρὸς αὐτόν "ἔχω ὦ ξεῖνε παρὰ σεῦ πᾶσαν τὴν δίκην, ἐπειδὴ σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς δὲ οὐ σύ μοι τοῦδε τοῦ κακοῦ αἴτιος, εἰ μὴ ὅσον ἀέκων ἐξεργάσαο, ἀλλὰ θεῶν κού τις, ὅς μοι καὶ πάλαι προεσήμαινε τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι." 45.3 Κροῖσος μέν νυν ἔθαψε ὡς οἰκὸς ἦν τὸν ἑωυτοῦ παῖδα· Ἄδρηστος δὲ ὁ Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος δὴ ὁ φονεὺς μὲν τοῦ ἑωυτοῦ ἀδελφεοῦ γενόμενος φονεὺς δὲ τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ τὸ σῆμα, συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι τῶν αὐτὸς ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ ἑωυτόν.
46
46.1 Κροῖσος δὲ ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεϊ μεγάλῳ κατῆστο τοῦ παιδὸς ἐστερημένος.
.
.
34.1
μετα που ο Σολων εφυγε τιμωρηθηκε σκληρα απ'τη θεικη νεμεση ο Κροισος,οπως υποθετω,
διοτι νομισε τον εαυτο του πως ειναι απ'τους ανθρωπους ολους ο πιο ευτυχης.Και γρηγορα
οπως κοιμονταν ειδε το ονειρο,που την αληθεια του φανερωσε των μελλοντων κακων να
γινουν στο παιδι του. 34.2 Ησαν στον Κροισο δυο γιοι,απ'τους οποιους ο ενας ηταν βλαμενος,
γιατι ηταν κωφος,ο δε αλλος απ'τους συνομηλικους πολυ μπροστα στα παντα πρωτος.Τ'ονο-
μα του ηταν Ατυς.Τουτον,λοιπον,τον Ατυν δειχνει στον Κροισο τ'ονειρο,πως θα χασει απο αιχμη
σιδερενια χτυπημενο. 34.3 Οταν επειτα σηκωθηκε και το συλλογισθηκε,επειδη κατατρομαξε
το ονειρο αποφασιζει στο παιδι να δωσει γυναικα,κι ενω ηταν συνειθισμενος να'ναι στρατηγος
των Λυδων σε καμια περιπτωση τωρα σε τετοια επιχειρηση δεν τον εστελνε.Τα δε ακοντια και
τα δορατα κι ολα αυτα που χρειαζονται στο πολεμο οι ανθρωποι,απ'τους ανδρωνες παιρνωντας
στις αποθηκες μαζεψε,μηπως καποιο απ'αυτα οπως κρεμεται στο παιδι πανω πεσει.
35
35.1 ενω ηταν απασχολημενος με του παιδιου το γαμο,φθανει στις Σαρδεις ενας αντρας
φορτωμενος συμφορα και μ'ακαθαρτα χερια,οντας Φρυγας στη καταγωγη,γενιας βασιλικης.
Μπαινοντας δε αυτος στου Κροισου το σπιτι κατα τους νομους του τοπου εκει παρακαλεσε
να λαβει καθαρμο,κι ο Κροισος τον καθαρισε. 35.2 Ειναι δε παραπλησια η καθαρση και στους
Λυδους και στους Ελληνες.Επειτα αφου τα καθιερωμενα εκανε ο Κροισος,τον ρωτησε να μαθει
κι απο που ερχεται και ποιος ειναι,λεγοντας αυτα εδω.35.3 'Ανθρωπε,και ποιος εισαι κι απο
που απ'τη Φρυγια φθανωντας στο σπιτι μου φιλοξενια εχεις;και ποιον απ'τους αντρες η'
απ' τις γυναικες σκοτωσες;',κι αυτος απαντησε 'βασιλια,του Γορδιου του γιου του Μιδα ειμαι
παιδι,ονομαζομαι Αδραστος,κι επειδη σκοτωσα τον αδελφο μου χωρις να θελω ειμαι διωγμε-
νος απ'τον πατερα κι αποστερημενος τα παντα'. 35.4 Ο Κροισος σ'αυτον απαντησε μ'αυτα εδω.
'Και αντρων φιλων τυχαινεις απογονος να'σαι κι εχεις ερθει σε φιλους,οπου εδω δεν θα στερη-
θεις απο κανενα πραγμα μενωντας σε μας,και τη συμφορα αυτη αν πιο ελαφρα τη φερεις θα
κερδησεις παρα πολυ'
36
36.1 Αυτος,λοιπον,βιοποριζονταν στον Κροισο.Και στον ιδιο χρονο μ'αυτο στον Ολυμπο
της Μυσιας αγριοχοιρος εμφανιζεται τεραστιος το μεγεθος,π' ορμωντας απ'το ορος αυτο των
Μυσων τις καλλιεργειες κατεστρεφε.Πολλες φορες δε οι Μυσοι εναντιον του βγαινοντας δεν
του εκαναν καμια βλαβη,και υποφεραν απ'αυτον. 36.2.Τελικα αφου ηρθαν στον Κροισο των
Μυσων αγγελιοφοροι του ελεγαν αυτα εδω.'βασιλια,ενας αγριοχοιρος τεραστιος το μεγεθος
φανηκε στη χωρα μας,ο οποιος τις καλλιεργειες καταστρεφει,αυτον αν κι ενεργησαμε θαρρετα
να διωξουμε δεν μπορεσαμε.Τωρα ,λοιπον,θερμα παρακαλουμαι τον γιο σου και εκλεχτους
νεους και σκυλια να στειλεις μαζι μας,για να τον διωξουμε απ'τη χωρα'.36.3 Αυτοι,λοιπον,αυτα
παρακαλουσαν,ο δε Κροισκος ενθυμουμενος τ'ονειρο τα λογια ελεγε σ'αυτος αυτα εδω.
'για το παιδι το δικο μου μην ξαναναφερθητε,γιατι δεν θα το στειλω μαζι σας,γιατι και νιοπαν-
τρος ειναι κι αυτα τωρα τον αποσχολουν.Απ'τους Λυδους,ομως,εκλεχτους και τα κυνηγετικα
ολα θα στειλω μαζι,και θα διαταξω σ'οσους ερθουν να ενεργησουν θαρρετα να διωξουν μαζι
με σας το θηριο απ'τη χωρα'
37
37.1 αυτα απαντησε.Ενω ηταν ικανοποιημενοι μ'αυτα εδω οι Μυσοι,μπαινει μεσα ο γιος
του Κροισου που'χε ακουσει αυτα που παρακαλεσαν οι Μυσοι.Κι επειδη αρνιονταν ο Κροισος
το γιο μαζι τους να στελει,λεει σ'αυτον ο νεαρος αυτα εδω. 37.2 'πατερα,τα πιο καλα πριν
καποτε και τα πιο γενναια σε μας ηταν και στους πολεμους και στα κυνηγια πηγαινοντας
να τα κατορθωνουμε.Τωρα κι απ'τα δυο τουτα μ'εχεις αποκλεισει,ουτε καποια δειλια σε μενα
να δεις ουτε απροθυμια,και τωρα με τι ματια πρεπει στην αγορα κι απ'την αγορα πηγαινοντας
και γυριζοντας να φανω; 37.3 Ποιος καποιος στους συμπολιτες θα φανω πως ειμαι,ποιος στη
νιοπαντρη γυναικα;Με ποιον εκεινη θα πιστεψει αντρα πως συγκατοικει;Εμε,λοιπον,συ η'
αφησε με να παω στο κυνηγι,η' με το λογο πεισε με πως για μενα το πιο καλο ειναι αυτα ετσι
να'ναι καμωμενα'
38
38.1 απαντησε ο Κροισος μ'αυτα εδω.'γιε,ουτε δειλια ουτ'αλλο κανενα δυσαρεστο εχω δει,
σε σενα να κανω αυτα,αλλα σε μενα φαντασμα ονειρου στον υπνο στεκαμενο πανω μου ειπε
πως εσυ ολιγοχρονος θα'σαι,γιατι απο αιχμη σιδερενια θα χαθεις.38.2 Απ'το φαντασμα,λοιπον,
τουτο και τον γαμο σε σενα τουτο εσπευσμενα εκανα και στη συνεργασια δεν σε στελνω,να σε
φυλαξω προσεχοντας,πως να μπορουσα στη δικη μου ζωη εσενα να γλυτωσω απ'το θανατο.
Γιατι σε μενα το μοναδικο τυχαινει να'σαι παιδι,γιατι τ'αλλο οπως εχει κατεστραμενη την ακοη
δεν ειναι να το υπολογιζω'
39
39.1 απαντησε ο νεαρος μ'αυτα εδω.'εχεις δικιο πατερα ετσι,βλεπωντας το φαντασμα αυτο,
για μενα προσοχη να'χεις.Αυτο,ομως,που δεν καταλαβαινεις,αλλα σ'αποκρυψε τ'ονειρο,εγω
σε σενα σωστο ειναι να πω.39.2 Ειπες πως σε σενα τ'ονειρο απο αιχμη σιδερενια ειπε εγω θα
τελειωσω.Τ'αγριοχοιρου,ομως,ποια ειναι τα χερια,ποια η αιχμη η σιδερενια που εσυ φοβασαι;
Αν,ομως,απο δοντι σου'πε θα με τελειωσει,η' μ'αλλο τετοιο που σ'αυτο εμοιαζε,πρεπει,βεβαια,
να κανεις αυτα που κανεις.Τωρα,ομως,ειπε απο αιχμη.Κι αφου,λοιπον,οχι προς αντρες σε μας
γινεται η μαχη,αφησε με'.
40
40.1 απαντα ο Κροισος.'γιε,μ'εχεις νικησει μ'αυτο το τροπο εξηγωντας τ'ονειρο.Επειδη,
λοιπον,ειμαι νικημενος απο σενα αλλαζω γνωμη,και σ'αφηνω να πας στο κυνηγι'
41
41.1 λεγοντας αυτα ο Κροισος στελνει να του φερουν τον Φρυγα Αδραστο,οταν ηρθε
σ'αυτον λεει αυτα εδω.'Αδραστε,εγω σενα συμφορα,οταν σ'ειχε πληξει δυσαρεστη,για την
οποια εσενα δεν κατηγορω,σε καθαρησα και στο σπιτι σ'υποδεχτηκα,παρεχωντας ολα τα
εξοδα. 41.2 Τωρα ,λοιπον,[γιατι οφειλεις σε μενα που προηγουμενα εκανα καλα σε σε με
τα καλα να με ανταμειψεις]φυλακα του παιδιου εσε του δικου μου σε διοριζω να νινεις
στο κυνηγι που κιναει,μη καποιοι καθ'οδον κλεφτες κακουργοι σε κακο σας μπλεξουν.
41.3 Επισης και σε σενα χρεος ειναι να πας οπου εκει θα λαμπρυνθεις γιατι και σε σενα αυτο
το χρεος το πατροπαραδοτο ειναι κι ακομη σωματικη δυναμη εχεις'
42
42.1 απαντα ο Αδραστος.' βασιλια,σ'αλλη περισταση εγω ουτε που θα πηγαινα σ'αγωνα τε---
τοιο,γιατι ουτε η συμφορα αυτη που μ'εχει στιγματισμενον ταιριστη ειναι με συνομηλικους
αγαθα πραττοντες να πηγαινω,ουτε και θελω,και παρα πολλα θα'χα να συγκρατηθω. 42.2 Τω-
ρα,επειδη συ με παροτρυνεις και πρεπει σε σενα να κανω χαρι[γιατι οφειλω εσενα ν'ανταμειψω
για τα καλα],να κανω ειμαι ετοιμος αυτα,και τον γιο σου,που ζητας να φυλλαξω,αβλαβος οσον
αφορα αυτον που τον φυλλαει να προσδοκας σε σενα να γυρισει πισω'
43
43.1 με τετοια εδω αφου αυτος απαντησε στον Κροισο,ξεκινησαν μετα απ'αυτα συντεταγμε-
νοι και μ'εκλεχτους νεους και με σκυλια.Οταν εφθασαν στον Ολυμπο το ορος εψαχναν το
θηριο.το βρηκαν και περικυκλωνοντας το του ριχναν ακοντια. 43.2 Οπου εκει,λοιπον, ο ξενος,
αυτος που καθαρισθηκε απ'τον φονο,ο οποιος καλουνταν Αδραστος,ακοντιζοντας τον αγριο-
χοιρο λαθευει,και τυχαινει του Κροισου το παιδι. 43.3 Αυτος αφου χτυπηθηκε με την αιχμη
εξεπληρωσε τ'ονειρου το λογο,κι ετρεχε καποιος ν'αναγγειλει στο Κροισο το γεγονος,φθανον-
τας δε στις Σαρδεις και τη μαχη και του παιδιου τη μοιρα του φανερωσε.
44
44.1 ο Κροισος με τον θανατο του παιδιου συντετριμενος πιο πολυ θρηνολογουσε πως τον
σκοτωσε αυτος που αυτος απ'τον φονο καθαρισε. 44.2 Ταραγμενος απ' τη συμφορα βαρια
καλουσε τον Καθαρσιο Δια να μαρτυρησει γι'αυτα που απ'τον ξενο εχει παθει,καλουσε και
τον επιστιον προστατη της εστιας και τον εταιρηιον της φιλιας,τον ιδιο τουτο ονομαζοντας
θεο,τον επιστιον καλωντας,γιατι στο σπιτι του υποδεχομενος τον ξενο τον φονια του παι-
διου χωρις να ξερει τρεφωντας,και τον εταιρηιον,που ως φυλακα τον εστειλε μαζι του και
τον βρηκε τον πιο εχθρικο.
45
45.1 Εμφανισθηκαν μετα απο τουτο οι Λυδοι φερνοντας τον νεκρο,απο πισω δε ακολουθου-
σε αυτον ο φονιας.Στεκωντας αυτος μπροστα απ'το νεκρο παραδωνε τον εαυτο στον Κροισο
απλωνοντας τα χερια,να τον σφαξει αυτον παρακαλωντας πανω στον νεκρο,αναφερωντας και
τη δικη του πρωτη συμφορα,και πως μετα απ'αυτη αυτον που τον καθαρισε εχει καταστρεψει,
και πως δεν αξιζει να ζει.45.2 Ο Κροισος τουτα ακουωντας και τον Αδραστο λυπαται,αν κι
ηταν μεσα σε τοσο κακο του σπιτιου του,και λεει σ'αυτον. 'εχω.ξενε απο σενα ολη τη δικαιο-
συνη,επειδη ο ιδιος τον εαυτο σου καταδικαζεις σε θανατο.Δεν εισαι συ σε μενα τουτου εδω
του κακου ο αιτιος,παρα μονο οσο χωρις τη θεληση σου πηρες μερος,αλλ'απ'τους θεους νομιζω
καποιος,που σε μενα και παλια προσημανε τα μελλοντα να συμβουν'.45.3 Ο Κροισος αμεσως
εθαψε οπως ταιριαστο ηταν το δικο του παιδι.Ο Αδραστος,ομως,του Γορδιου του γιου του
Μιδα,αυτος ο φονιας του δικου του αδελφου που εγινε φονιας αυτου που τον καθαρισε,οταν
ησυχια αφου εφυγαν οι ανθρωποι εγινε γυρω στο μνημα,συναισθανομενος πως απ' τους αν-
θρωπους ειναι απ'αυτους που ο ιδιος γνωρισε ο πιο βαριοκαταραμενος,σφαζει πανω στον τυμ-
βο του ταφου τον εαυτο του.
46
46.1 ο Κροισος για δυο χρονια σε πενθος μεγαλο εμεινε απ'το παιδι στερημενος
.
.
σχολια:
-Σολων
Ο Σόλων(περ. 639 - 559 π.Χ.) ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8C%CE%BB%CF%89%CE%BD_%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82
-Νεμεσις
Ελάχιστα γνωρίζουμε για τη Νέμεσι, αυτή την αρχαιότατη θεότητα, που προσδιορίζεται άλλοτε ως Ιχναίη, άλλοτε ως Αδράστεια ή Ραμνουσία. Η ετυμολογία, η ρίζα του ονόματος «νέμω», δήλωνε αρχικά τη δίκαιη διανομή, τη μοιρασιά που γίνεται βάσει νόμιμης εξουσίας. Με τον καιρό απέκτησε τη σημασία της ανάληψης δικαστικής δράσης εκ μέρους της εξουσίας, ώστε να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Ως λέξη η «Νέμεσις» έχει αντικειμενική αξία και όχι υποκειμενική. Αναφέρεται στο φορέα της εξουσίας που την ασκεί. Μεταφορικά λέγοντας «Νέμεσι» εννοούμε τη θεία δίκη.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AD%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B9%CF%82
-Κροισος
Ο Κροίσος, γιος του Αλυάττη, ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Λυδίας της δυναστείας των Μερμνάδων
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%BF%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%82
-Λυδια
Η Λυδία ήταν αρχαία χώρα στη Μικρά Ασία, η κατά τον Όμηρο Μαιονία. Οι κάτοικοί της ονομάζονταν Λυδοί.
Βασικά όρια της χώρας αυτής ήταν προς Β. η Μυσία, προς Α. η Φρυγία και προς Ν. η Καρία. Το ανατολικό μέρος αυτής που την διέρρεε ο Έρμος ονομαζόταν «κατακεκαυμένη» από την ηφαιστειώδη όψη του εδάφους. Στα δυτικό της εκτεινόταν η Ιωνία με την ιστορική Ιωνική Δωδεκάπολη στην οποία από νωρίς είχε προστεθεί και η Αιολική αποικία Σμύρνη.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CF%85%CE%B4%CE%AF%CE%B1
-Σαρδεις
Οι Σάρδεις (σημ. Sart της Τουρκίας) ήταν αρχαιότατη μικρασιατική πόλη στη Λυδία, της οποίας υπήρξε και πρωτεύουσα. Ήταν χτισμένη στο «Σαρδιανό πεδίο», την πεδιάδα δηλαδή που εκτεινόταν ανάμεσα στο όρος Τμώλο και τον Έρμο ποταμό και διαρρεόταν από τον περίφημο Πακτωλό ποταμό.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%82
-Φρυγια
Το όνομα Φρυγία έφερε κατά την αρχαιότητα μεγάλη περιοχή της σημερινής βορειοκεντρικής Τουρκίας, που περιελάμβανε όλη την έκταση από τα κεντρικά παράλια του Πόντου και κατέληγε νότια στην Αντιόχεια της Πισιδίας και το Ικόνιο (σημερινή Konya)[1].
Είχε προς Β. τη Βιθυνία, προς Δ. τη Μυσία, τη Λυδία και την Καρία, προς Ν. την Καβαλίδα και την Πισιδία και προς Α. τη Γαλατία και τη Λυκαονία. Ονομαζόταν Μεγάλη Φρυγία σε αντιδιαστολή με τη Μικρά Φρυγία ή Ελλησποντική Φρυγία (Μυσία). Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο το βόρειο αυτής μέρος ενώθηκε με το βασίλειο της Περγάμου και ονομάστηκε «Επίκτητος Φρυγία», ενώ τα νότια πήραν το όνομα «Παρώρειος» ή «Πισιδική Φρυγία». Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν, γενικά, Φρύγες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CF%85%CE%B3%CE%AF%CE%B1
-Γορδιος
Ο Γόρδιος ήταν ένας φτωχός Φρύγας, που είχε λίγη καλλιεργήσιμη γη και δύο ζευγάρια βόδια. Με το ένα όργωνε, με το άλλο έσερνε την άμαξά του.
Κάποτε, εκεί που όργωνε, ένας αετός κάθισε στο ζυγό της άμαξας και έμεινε εκεί μέχρι την ώρα που έπρεπε να λυθούν τα βόδια. Τόσο εντυπωσιάστηκε από το θέαμα ώστε πήγε να αναφέρει το θεϊκό σημάδι στους Τελμησσείς μάντεις, διότι οι Τελμησσείς είχαν την σοφία να εξηγούν θεϊκά σημάδια και η μαντική τέχνη μεταδιδόταν σ' αυτούς από γενιά σε γενιά, ακόμη και στις γυναίκες και στα παιδιά
Καθώς πλησίασε σε κάποιο χωριό τους, συνάντησε μια κοπέλα που έπαιρνε νερό και της διηγήθηκε την ιστορία με τον αετό. Αυτή, που καταγόταν επίσης από μαντική γενιά, του είπε να γυρίσει στον ίδιο τόπο και να θυσιάσει στον Δία. Ο Γόρδιος παντρεύτηκε το κορίτσι και γέννησαν ένα γιο, τον Μίδα. Ο Μίδας ήταν ήδη ένα όμορφο και άξιο παλικάρι.
Όταν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Φρύγες, οι εμπόλεμοι πήραν χρησμό ότι μια άμαξα θα τους φέρει το βασιλιά. Ενώ τα συζητούσαν αυτά, έφτασε ο Μίδας με τον πατέρα του και τη μητέρα του και σταμάτησε την άμαξα για να δει την σύναξη. Οι Φρύγες ρώτησαν το μαντείο και πήραν την απάντηση ότι αυτός είναι ο άνθρωπός που τους είπε ο θεός ότι θα φέρει την άμαξα. Έκαναν λοιπόν τον Μίδα βασιλιά τους και αυτός σταμάτησε την εξέγερση και αφιέρωσε την άμαξα του πατέρα του στον Δία το βασιλιά, για να τον ευχαριστήσει που έστειλε τον αετό.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%8C%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
-Μιδας
Στην ελληνική μυθολογία, ο Μίδας ήταν βασιλιάς της Φρυγίας. Ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι είχε αφιερώσει έναν θρόνο στους Δελφούς πριν από τον Γύγη, δηλαδή λίγο πριν ή λίγο μετά το 700 π.Χ. Ήταν γιος του Γόρδιου, ενός φτωχού αγρότη, απογόνου του μακεδονικού βασιλικού γένους των Βριγών που μετανάστευσε στη Μικρά Ασία και έγινε βασιλιάς του Γορδίου ή Γορδίειου, παλιάς πρωτεύουσας της Φρυγίας στον άνω ρου στον ποταμού Σαγγάριου. Ανέβηκε στο θρόνο επειδή επιβεβαίωσε το χρησμό του Μαντείου, που έλεγε ότι ο μελλοντικός βασιλιάς θα ερχόταν πάνω σε ένα κάρο. Στο ζυγό του κάρου αυτού υπήρχε ένα σχοινί δεμένο σε κόμπο το οποίο έκοψε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν πήγε στο Γόρδιο.
Γυναίκα του Μίδα ήταν η Ερμοδίκη ή Δημοδίκη, κόρη του Αγαμέμνονα, βασιλιά της αιολικής Κύμης.
Ο Μίδας φημιζόταν για τη σοφία, την ευσέβεια και τα πλούτη του. Ήταν μεταξύ εκείνων που θέσπισαν τη λατρεία της θεάς Κυβέλης. Στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. οι Κιμμέριοι εισέβαλαν στη Φρυγία και κατέλυσαν το βασίλειο του Μίδα, ο οποίος από τη λύπη του αυτοκτόνησε. Όταν οι Φρύγες εξεδίωξαν τους Κιμμέριους, έφτιαξαν τον τάφο του Μίδα ανάμεσα στον Πρυμνησό και το Μίδαιο. Πάνω στον τάφο υπάρχει μία επιγραφή σε γλώσσα συγγενή με την ελληνική όπου αναφέρεται το όνομα του Μίδα. Επίσης τον λάτρευαν ως γιό της θεάς Κυβέλης
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82
-Μυσια
Η Μυσία ήταν αρχαία χώρα της Μικράς Ασίας παρά την Προποντίδα. Οι κάτοικοί της ονομάζονται Μυσοί.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1
Ο Όλυμπος της Μυσίας στη Μικρά Ασία (το σημερινό βουνό Ουλουντάγ στη βορειοδυτική Τουρκία).
.
.
,
7 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ.Κ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1-Σ'ενα κεντρικο μεγαλο βιβλιοπωλειο ο κ.Κ διαλεξε το προσφατο πολυδιαφημισμενο βιβλιο
ενος διασημου μπεστ-σελεριστα συγγραφεα.Αφου το πληρωσε στο ταμειο το ανοιξε κι αρχισε
να σχιζει τυχαια σελιδες του.Η ταμιας βλεποντας τον να κανει αυτο τρομαξε.'Μα τι κανετε
κυριε;καταστρεψατε το βιβλιο'.'Ακριβως το αντιθετο ,κυρια μου'απαντησε ο κ.Κ 'τωρα εγινε
πιο ενδιαφερον'
2-ο κ.Κ ,την προηγουμενη εβδομαδα,παρακολουθησε σ'ενα μουσικο θεατρο την 9η Συμφω-
νια του Μπετοβεν.Μετα την ακροαση της κουφαθηκε εντελως.Ενας φιλος ενδιαφερθηκε και
γραφοντας του,του προτεινε να τον δει γιατρος.Ο κ.Κ διαβασε το σημειωμα,χαμογελασε,και
ειπε με τη δυνατη φωνη ενος κωφου 'ο Μπετοβεν ειχε την τραγικη εμπειρια ενος κωφου οταν
εγραφε την 9η,εγω εχω την υπεροχη εμπειρια του κωφου αφου την ακουσα'
3-ο κ.Κ επισκεφθηκε λιγο πριν το μεσημερι τον εκδοτη του και του εδωσε δυο φακελους
με τα χειρογραφα του προς εκδοση δυο βιβλιων κι εφυγε.Το βραδυ χτυπησε το τηλεφωνο
του,ηταν ο εκδοτης.'Θελετε να εκδοσω τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες και τις Λογικες
Διερευνησεις του Εντμοντ Χουσερλ με τ'ονομα σας ως συγγραφεα.Μα αυτο ειναι καταφορη
καταπατηση των πνευματικων δικαιωματων.Θα παμε φυλακη','Δεν μ'ενδιαφερουν τα πνευ-
ματικα δικαιωματα'απαντησε αταραχος ο κ.Κ 'εγω αγωνιζομαι για το δικαιωμα καθε ανθρωπου
να μπορει να σκεφθει και να γραψει τον Δον Κιχωτη και τις Λογικες Διερευνησεις. Καληνυχτα
σας.'
4-μ'ενα φιλο του ο.Κ επινε καφε σ'ενα κεντρικο καφε-μπαρ,καποια στιγμη του εδειξε ενα ζευγα-
ρι,εναν αντρα και μια γυναικα,απεναντι τους,'Τους βλεπεις;αυτη ειναι η Α' Πραξη του Θεατρι-
κου τους Εργου'.Δυο μηνες αργοτερα επιναν παλι καφε στο ιδιο καφε-μπαρ,μετα απο λιγο
μπηκε μεσα ο αντρας του ζευγαριου και καθησε μονος στο ιδιο τραπεζι που ειχε καθησει
με τη γυναικα.Τοτε ο κ.Κ διακοπτοντας τη συζητηση με τον φιλο του,του ειπε:'Τον βλεπεις;
τωρα παιζεται η Β' και τελευταια Πραξη','εισαι υπερβολικος ,μην πω η φαντασια σου καλπαζει,
πως το ξερεις;'αντεδρασε ο φιλος,'ειναι απλα και μονο θεμα παρατηρησης' απαντησε,χαμογε-
λωντας,ο κ.Κ.
5-ο κ.Κ με τον ιδιο φιλο του ηταν στο μετρο,εκεινη την ωρα,μετα τα μεσανυχτα,μεσα στο βαγο-
νι ηταν μονο αυτοι κι ενας αντρας που καθονταν απεναντι τους στο βαθος,'σκεψου να'ναι ενας
δολοφονος' του ψιθυρισε ο φιλος,'μαλλον κι αυτος το ιδιο σκεφτεται για μας'του απαντησε
ψιθυριστα κι ο κ.Κ.
6-μια μερα σε κεντρικο δρομο ο κ.Κ επεσε πανω σε μια μεγαλη διαδηλωση,με πλακατ,ντουν-
τουκες,συνθηματα.Το βραδυ σε δειπνο με μια γνωστη του κυρια ,ειπε:'Σημερα εγινα ακουσιος
θεατης μιας παραστασης ισαξιας μιας της παλαιολιθικης εποχης.Κραυγες,ροπαλα,θορυβος.'.
Αναφερε τη διαδηλωση.'Απο ποτε γινατε συντηρητικος;' αντεδρασε η κυρια.'Ακριβως πριν λιγες
ωρες,εκ των πραγματων' απαντησε ο κ.Κ.
7-ο κ.Κ πηγε προσκεκλημενος στην εκθεση φωτογραφιας ενος διασημου φωτογραφου,περασε
την ωρα του στο φουαγε χαιρετωντας γνωστους,καταναλωνοντας σνακς και κανωντας γνωρι-
μιες.Ετοιμασθηκε να φυγει,'μα δεν θα δειτε την εκθεση κ.Κ' του απευθυνθηκε καποιος γνω-
στος του καθως τον ειδε να κινειται προς την εξοδο,'Νομιζω πως δεν ειναι απαραιτητο,μια
αφορμη για κοσμικη δεξιωση ηταν,κι αυτο κατα τον καλυτερο τροπο πετυχε' του απαντησε
ο κ.Κ. κι αποχωρησε,
.
.
.
ο Καραγκιοζης Τραπεζιτης -Karagiozis Banker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ 'Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ']
Καραγκιοζης:[εξω απο την παραγκα]ορε τι ιδεα!μαγκιορα!οικονομαστικη!
[βλεπει τον Χατζηαβατη]Χατζατζαρη,για ελα δω
Χατζηαβατης:[πλησιαζει]τι θελεις ;
Καραγκιοζης:τι βλεπεις,μαλαγανα;
Χατζηαβατης:εσενα,μουργο,που να μην σ'εβλεπα
Καραγκιοζης:γιατι σε ζημιωσα,οικονομικα;
Χατζηαβατης:ουτε και κερδισα
Καραγκιοζης:ελα,διμουτσουνε,τι βλεπεις;
Χατζηαβατης:ειπα εσενα
Καραγκιοζης:στραβος εισαι;τι αλλο;
Χατζηαβατης:τη παραγκα
Καραγκιοζης:μεγα λαθος,τη μπανκ -ραγκα ,θες να πεις
Χατζηαβατης:τι μπανκραγκα και πρασινα αλογα;
Καραγκιοζης:τραπεζα,κοτζαμ τραπεζα
Χατζηαβατης:δεν βλεπω καμια τραπεζα,ουτε τραπεζακι
Καραγκιοζης:τραπεζα,μπουφο,λαβειν και μη δουναι λεφτα
Χατζηαβατης:τετοια τραπεζα;ας γελασω,[γελαει]ο Καραγκιοζης Τραπεζιτης!
Καραγκιοζης:και βεβαια Τραπεζιτης κι αν θελεις και Φρονιμιτης και Κοπτηρας
Χατζηαβατης:δηλαδη,καντο λιανα;
Καραγκιοζης:και λιανα και χοντρα,κοβω χρημα,μασαω χρημα,αγοραζω και πουλω χρημα,
τραπεζοπωλειον
Χατζηαβατης:πως κι ετσι;
Καραγκιοζης:να,πως και τι,η τραπεζα τι ειναι;
Χατζηαβατης:τι ειναι;δεν ξερω
Καραγκιοζης:λησταρχειον
Χατζηαβατης:τι λες,αν σ'ακουσει κανενας[κοιταζει φοβισμενα γυρω]
Καραγκιοζης:γνωστο τοις πασι,αντι να ληστευεις τραπεζα ληστευεις κανοντας τραπεζα,
και νομιμοτατο
Χατζηαβατης:[ερωνευεται]τι μου λες;
Καραγκιοζης:ακου,να μαθαινεις,αν χρωστας 1000 ευρω,τι εισαι;απαντα
Χατζηαβατης:δεν ξερω,πες εσυ
Καραγκιοζης:φουκαρας,χρεωφειλετης,και σε μπουζουριαζουν στο αψε σβησε,αν ομως
χρωστας εκατομυρια τι εισαι;απαντα
Χατζηαβατης:δεν ξερω,πες εσυ
Καραγκιοζης:τοτε εισαι μεγαλοεπενδυτης,κι εισαι στο μη μου απτου
Χατζηαβατης:κι εσυ,μεσιε μεγαλοεπενδυτα,που τα βρηκες τα κεφαλαια της τραπεζα σου;
Καραγκιοζης:ο φουρναρης
Χατζηαβατης:τι ο φουρναρης,φουρναρικο ανοιξες;
Καραγκιοζης:εξυπναδες μαλαγανα;να,τον φουρναρη τον εκλεβα φρατζολες αχνιστες,τωρα τον
εψησα και κατεθεσε ολα τα λεφτα του στη μπανκ-ραγκα μου,του δινω κι ενα κομματι ψωμι
τοκο 0,02 % καθε διετια και του βουλωνω το στομα να μην πειναει
Χατζηαβατης:ξυλο θα φας,κι οι αλλοι επενδυτες;
Καραγκιοζης:ο Διονυσιος,πουλησε στο Ζαντε ελιες,αμπελια,αγροτοτεμαχια,οικοπεδα παραθα-
λασσια,πατρωα και προικωα και κατεθεσε το ρευστο νταγκα-νταγκα στη μπαρανκ-γκα
Χατζηαβατης:αλλος;
Καραγκιοζης:ο Μπαρμπας μου ο Γιωργος,κατσικια,προβατα,αλογομουλαρα,επιδοτησεις,ολα
τα εμπιστευτηκε σε μενα,τον τραπεζιτη ανηψιο του,ποιον αλλον;
Χατζηαβατης:και την αγκλιτσα στα πλευρα σου θα εμπιστευτει.Αλλος αλλος;
Καραγκιοζης:αλλος,ο Σταυρακας,ολα τα βουτουμ αρπαχτουμ της πιατσας,πορτοφολια,
ρολογια,χρυσα δαχτυλιδια,αυτα που συμμαζευονται δια της μακρυας χειρος
Χατζηαβατης:[ειρωνικα]τοτε χρυσα δοντια θα'χεις
Καραγκιοζης:και χρυσα κουταλια,ΚροισοΜιδας!
Χατζηαβατης:και γνωριζεις τις διεθνεις αγορες,το δολαριο,το γεν ,το ευρω,τη στερλινα,το
χρηματιστηριο;
Καραγκιοζης:διεθνεις παραεθνεις εξωεθνεις,απ'εξω κι ανακατωτα,τα βαζω ολα σ'ενα μιξερ
και τ'ανακατωνω,δινω ντολαρια
Χατζηαβατης:[δηθεν σοβαρα]δινεις δολαρια;
Καραγκιοζης:δολαρια δεν διδω,διδω δραχμας
Χατζηαβατης:διδεις δραχμας;
Καραγκιοζης:οχι,δραχμας δεν διδω,διδω δολαρια που θα πληρωθουν σε δραχμας στη τιμη
της στερλινας
Χατζηαβατης:διδεις στερλινες;
Καραγκιοζης:δεν διδω στερλινες,διδω δολαρια.Δραχμας δε διδω.
Χατζηαβατης:διδεις πετσετες;
Καραγκιοζης:και πετσετες και τραπεζομαντηλα και μανιτοκουμπα διδω
Χατζηαβατης:και που τα σπουδασες ολ'αυτα τα κεφαλοοικονομικα;
Καραγκιοζης:στο Γειλασε με Πανεπιστημιο
Χατζηαβατης:[παντα ειρωνικα]και τι γραφουν οι Φαινανσιαλ Ταιμς Εκονομιστ για τη τραπεζα
σου;
Καραγκιοζης:οκει,Διθυραμβους Φαι Κονομιστ
Χατζηαβατης:και ποια ειναι τα οικονομικα κεφαλαιοτραπεικα σου σχεδια;
Καραγκιοζης:[με στομφο]Η Κερδοσκοπικη Κυκλοφορια του Χρηματος,ρουλεταρω το χρημα
σ'ολο το κοσμο,ανεβοκατεβαζω δολαρια ευρω γιεν στερλινες κατα το τσεπεν συμφερον,
τα υποτιμω τα υπερτιμω,τα κανω οτι θελω,χρηματοδοτω χωρες κι υστερα να τις χρεοκοπω
και βαζω χερι σε εθνικους πλουτους εσαει,αι γενεαι αι πασαι να με αποπληρωνουν,η πληρωμη
του χρεους πληρωμη και το χρεος χρεος,να παιρνεις δανειο για να παρεις σπιτι να μη μπορεις
να το πκληρωσεις και να σ'παιρνω το σπιτι,μπαμ στο σφυρι και να τη βγαζεις σε παραγκα,
στοχος η πληρης εξαλλειψη των παγκοσμιων διαφορων,η παγκοσμια παραγκοδοποιηση,και
το Μεγαλο Τρωμεν Κεφαλαιων
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο φουρναρης κι αρπαξει το φουρνοξυλο ;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,ωχ τα πλευρα μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Μπαρμπαγιωργος και σηκωσει την αγκλιτσα;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,,ωχ το κεφαλαιο μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Διονυσιος κι αρχισει τις μπαστουνιες;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,,ωχ το κεφαλαιο μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Σταυρακας και τραβηξει το σουγια;
Καραγκιοζης:και δεν αργω να ξυπνησω κι εγω
[ξυπναει]που βρισκομαι;πω πω τρομαρα,
[βλεπει τον Χατζηαβατη]Χατζατζαρη,για ελα δω
Χατζηαβατης:[πλησιαζει]τι θελεις ;
Καραγκιοζης:ποιος ειμαι;
Χατζηαβατης:ο Καραγκιοζης;
Καραγκιοζης:εισαι βεβαιος;
Χατζηαβατης:βεβαιοτατος
Καραγκιοζης:δεν ειμαι καπιταλιστης;;
Χατζηαβατης:τρελλος εισαι,για δεσιμο
Καραγκιοζης::τραπεζιτης;δεν εχω μπανκ-ραγκα;
Χατζηαβατης:παραγκα εχεις και θα σε πλακωσει
Καραγκιοζης:τι;παραγκοποιηθηκα;δεν κεφαλαιοποιηθηκα;
Χατζηαβατης:Καραγκιοζης ησουνα,Καραγκιοζης εισαι,Καραγκιοζης θα'σαι
Καραγκιοζης:δεν μου λες Χατζατζαρη εχεις οικονομιες;
Χατζηαβατης:κατι λιγες εχω,και φοβαμαι μης τις χασω
Καραγκιοζης:εγω θα στις σωσω
Χατζηαβατης:πως;
Καραγκιοζης:θα τις καταθεσεις στην μπανκ-ραγκα μου,εγγυηση
Χατζηαβατης:οπως ο φουρναρης,ο ΜπαρμπαΓιωργος,ο Διονυσιος ο Σταυρακας,παλι
τα ιδια αρχισες,οπως χτες;
Καραγκιοζης:σημερα δεν ειναι χτες κι αυριο θα'ναι αυριο
Χατζηαβατης:και;
Καραγκιοζης:εχω εμμονη ιδεα.Μπανκ-ραγκα οχι παραγκα!
Χατζηαβατης:αντε κοιμησου
Καραγκιοζης:α! οχι φιλε μου,μολις τωρα ξυπνησα
.
.
.
3 lines-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Geometry-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Τα κυβικα δωματια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
συνεληφθει για εσχατη προδοσια,συνομωσια κατα της αρχης,καταδικασθηκε και κλεισθηκε
σ'ενα δωματιο,το οποιο φωτιζονταν απο ενα μικρο παραθυρο ψηλα στην οροφη,μεσα στο
δωματιο υπηρχε κρεβατι,τροφη σε κονσερβες,φιαλες νερου,μια χημικη τουαλετα,και σε
καποια κρυπτη το κλειδι της πορτας του δωματιου,αν εβρισκε το κλειδι μπορουσε ν'ανοιξει
τη πορτα και να βγει,μετα απο πολλες μερες και νυχτες βρηκε το κλειδι,ανοιξε και βρεθηκε
σ'ενα αλλο δωματιο,το ιδιο με το προηγουμενο,παλι εψαξε για το κλειδι,σ'αυτο το βρηκε
σε πολυ λιγοτερο χρονο,το επομενο δωματιο ηταν κι αυτο ακριβως το ιδιο,περνουσε απο
δωματιο σε δωματιο,σε καποιο εκανε παρα πολυ χρονο να βρει το κλειδι,του φανηκε πως
περασαν χρονια,πως ειχε γερασει,η' πως περασαν αιωνες,κι ισως να ειχε πεθανει,και να νομιζε
πως ζουσε,μια παραισθηση,σε καποιο δωματιο που βρεθηκε κλεισμενος ακουσε εξω θορυβο,
εβαλε τ'αυτι στο τοιχο,ακουσε καθαρα,ηχος κτισιματος,καταλαβε,ακριβως διπλα εκτιζαν ιδιο
δωματιο,το δωματιο της φυλακης του,βιασθηκε να βρει γρηγορα το κλειδι,ν'ανοιξει και να
προλαβει τους κτιστες,οταν το βρηκε κι ανοιξε ηταν αργα,το δωματιο ειχε κτισθει,ουτε ακουσε
θορυβο,απολυτη ησυχια,φαινεται ειχαν απομακρυνθει αρκετα κτιζοντας πολλα,ιδια,δωματια,
επρεπε να τους φθασει,γι'αυτο ελαττωσε το χρονο του υπνου,του φαγητου,αδυνατισε,ζαλι-
ζονταν,εσερνε τα ποδια του,μερα και νυχτα εψαχνε το κλειδι,τη νυχτα κοιμονταν ελαχιστα,μετα
καθολου,τη νυχτα και τη μερα την καταλαβαινε απ'την αλλαγη του φωτισμου στο μικρο παρα-
θυρο ψηλα,καποτε ακουσε θορυβο μερικα δωματια μπροστα,αλλη φορα,κι αυτο τον παραξε-
νεψε,ακουσε το θορυβο ακριβως πισω απ'το δωματιο,σκεφθηκε πως ηταν παραισθηση απ'τη
σωματικη και πνευματικη του αδυναμια,επρεπε,οπωσδηποτε,ν'ανακτησει τις δυναμεις του,
τωρα κοιμονταν κι ετρωγε κανονικα,δεν βιαζονταν να βρει το κλειδι,σε λιγο καιρο ενιωσε πιο
δυνατος,υποθεσε πως η φυλακη του,τα δωματια,εκτεινονταν η' σε ευθεια γραμμη, η' σε ευθεια
γραμμη που στρεφονταν προς αντιθετη κατευθυνση και συνεχιζε παραλληλη ευθεια και παλι
στρεφονταν,η' σε ελικοειδη γραμμη,υπολογισε,απ'το μεγαλο αριθμο δωματιων,απειρα,τολμη-
σε να σκεφθει,που με το συνεχες κτισιμο προστιθονταν,πως θα καλυπτονταν ολος ο χωρος,
ετσι,κατα συνεπεια,αυτος σε σχεση με τους κτιστες της φυλακης του ειχε ενα σημαντικο πλεο-
νεκτημα,τον χρονο,ο χρονος ειναι αυλος και εκτεινεται μπροστα απειρα,ειναι απεριοριστος,ενω
οι κτιστες μειονεκτουσαν στον χωρο,ο χωρος ειναι υλικος και επομενως περιορισμενος,καποια
χρονικη στιγμη θα καλυφθει πληρως και τοτε δεν θα ειναι δυνατο να κτισθει ουτε ενα δωματιο,
κι ετσι εχοντας στη διαθεση του τον απειρο χρονο καποτε θα φθασει στο τελευταιο δωματιο,
θα βρει το κλειδι,θα ανοιξει τη πορτα του και θα βρεθει εξω απ'τη φυλακη στην ελευθερια,
οσο,σκεφθηκε,και να πυκνωσουν τις γραμμες,οσο και να μικρινουν το μεγεθος των δωματιων
θα ερθει,τελικα,η χρονικη στιγμη που θα καλυφθει ολος ο χωρος,μ'αυτη τη προοπτικη ησυχα-
σε,τωρα του αφηναν χαρτια και μολυβια κι αρχισε σε καθε δωματιο να γραφει και ν'αφηνει
διαφορα κειμενα,οπως ενα ειδος ημερολογιου,αναμνησεις πριν τη φυλακιση του,βεβαια,τωρα,
πολυ δυσκολα θυμονταν την προηγουμενη ζωη του,εγραφε επισης φιλοσοφικα,πολιτικα,οικο-
νομικα,μαθηματικα,επιστημονικα εργα,φανταστικες ιστοριες,καταγραφη φανταστικων ζωων και
φυτων,για φανταστικους,ανυπαρκτους,πολιτισμους,χωρες,πολεις,ιστοριες,πολιτευματα,επιστη-
μες,εργα τεχνης,κατασκευαζε γλωσσες,τα γραμματα,το λεξικο,τους γραμματικους και συντακτι-
κους κανονες τους και σ'αυτες εγραφε λογοτεχνια,ιστορια,φιλοσοφια,μετεφραζε τον Ομηρο,
τον Πλατωνα,τον Αριστοτελη,τον Καφκα,τον Μπεκετ,τον Σεξπιρ,την Κριτικη του Καθαρου Λογου
του Καντ,τον Εκο,τον Σοπενχαουερ,τον Ποου,τον Βιτγενσταιν,την αποδειξη του Θεωρηματος
της Μη-Πληροτητας του Γκεντελ,την Ηθικη του Σπινοζα,τον Μπορχες,την Αινειαδα του Βιργιλι-
ου,τον Θερβαντες,τον Πεσοα,τα Καντος του Παουντ,την Ερημη Χωρα του Ελιοτ,τον Σενεκα,την
Θεωρια Σχετικοτητας του Αινσταιν,τον Αισχυλο,τον Αριστοφανη,...,αυτο το καταφερε,πιστευον-
τας πως οι κτιστες-φυλακες ειχαν επιβλεψη των δωματιων που ανοιγε,αφηνοντας σε καποια
δωματια καταλογους με τα βιβλια που ηθελε να του προμηθευσουν για μεταφραση,κι αυτο
επιβεβαιωθηκε,πραγματι τα διαβαζαν και στα επομενα δωματια αφηναν τα βιβλια,τα κειμενα
που αφηνε τα εβρισκαν,και η' τα επαιρναν, η',πραγμα πιο λογικο,τα παρατουσαν κλειδωμενα
στα δωματια,φοβουμενοι τις ιδεες τους,και κατα καποιο τροπο επεκτεινοντας την τιμωρια του,
αυτο,δωματια,κειμενα,συνεχισθηκε,χρονια η' αιωνες,δεν μπορουσε να υπολογισει,τοτε αρχισε
ν'αμφιβαλει αν ο χωρος ειναι περιορισμενος η'απεριοριστος,αν ο χρονος ειναι απεριοστος και
δεν ειναι περιορισμενος,η' ενα απειροσυνολο λιγοτερο πυκνο απ'το απειροσυνολο του χωρου,
οπως ειναι το συνολο των φυσικων αριθμων λιγοτερο πυκνο απ'το συνολο των πραγματικων
αριθμων,η' ο χρονος και ο χωρος ειναι μια οντοτητα,χωροχρονο,κι επειδη ο χρονος ειναι απει-
ρος τοτε και ο συνδεδεμενος μ'αυτον χωρος ειναι κι αυτος απειρος,σε καποιο δωματιο που
βρεθηκε κι εγραφε μια Αστυνομικη Ιστορια στη κατασκευασμενη Γλωσσα αρ.10010,ακουσε,
μετα απο πολυ καιρο,ακριβως εξω το θορυβο του κτισιματος,σταματησε το γραψιμο,ακουγε
τον ρυθμικο χτυπο,δεν πηγε να ψαξει για το κλειδι,ν'ανοιξει τη πορτα και να βρεθει απεναντι
τους,τοτε σκεφθηκε,κι ηταν μεγαλη η πιθανοτητα να συμβαινει αυτο,πως η φυλακη του αποτε-
λουνταν μονο απο δυο δωματια,αυτο που βρισκονταν και το αλλο που θα εμπαινε αν εβρισκε
το κλειδι της πορτας,ονοματισε τα δωματια δ1,δ2,στην αρχη ηταν στο δ1 μετα στο δ2 μετα στο
δ1 μετα στο δ2 μετα στο δ1,...,κι ετσι δεν παραβιαζονταν ουτε η απειροτητα του χρονου αλλ'
ουτε και η μη-απειροτητα,η' απειροτητα,του χωρου,οσο για το θορυβο του κτισιματος δεν ηταν
αλλο παρα ενα τεχνασμα των φυλακων του,μαγνητοφωνημενος, μεταβαλοντας την ενταση του
ηχου στα μεγαφωνα,ποτε την ανεβαζαν ν'ακουγεται πολυ δυνατα να φαινεται πως ακριβως εξω
κτιζουν,,ποτε την χαμηλωναν να φαινεται πως χτιζουν περα μακρια και ποτε εκλειναν τον ηχο να
φανει πως κτιζουν παρα πολυ μακρια γι'αυτο δεν ακουγεται τιποτα,ετσι,τωρα,εξηγειτε,ο θορυ-
βος πισω,μετεφερναν το μαγνητοφωνο πισω απ'το δωματιο που ηταν πριν,κι επειδη τα δωμα-
τια δ1,δ2 ειναι κυβοι,ο ενας κυβος συνεχομενος με τον αλλον,η πορεια του σ'αυτα ειναι δ1 δ2
δ1 δ2 δ1 δ2 δ1 δ2 δ1 δ2 δ1...,κι αυτο γεωμετρικα συμβαινει σε ευθεια,πρεπει τα δωματια να
μεταφερονται και να περιστρεφονται,αν βρισκεται στο δ2 τοτε αυτο απομακρυνεται απ'το δ1
και περιστρεφεται, επειτα πλησιαζει και συναρμοζεται στο δ1,ολες οι κινησεις συναρμογης
εκτελουνται με αυτοματο μηχανισμο υψηλης ακριβειας,αθορυβα,και μεσα στα δωματια δεν
γινεται αντιληπτη η κινηση,,επειδη η μεταφορα και η περιστροφη γινονται με πολυ μικρη γραμ-
μικη και γωνιακη ταχυτητα αντιστοιχα κι επισης δεν υπαρχει ορατη σχετικη κινηση προς καποιο
εξωτερικο σταθερο σημειο,αφου απ' το μοναδικο ανοιγμα του παραθυρου ψηλα φαινεται μο-
νο ενα πολυ μικρο αδιαφορο κομματι ουρανου, δεν γινεται αντιληπτη η περιστροφη,...,'υπαρ-
χουν' εγραψε ' μονο δυο δωματια φυλακη,το δ1,δ2,στην αρχη ημουν στο δ1,βρηκα το κλειδι και
μπηκα στο δ2,τοτε το δ2,μεσω του αυτοματου μηχανισμου,αθορυβα μεταφερεται μπροστα απο
το δ1 αποσταση ιση με:α επι [ριζα 2 μειον 1] δια 2,οπου α το μηκος της ακμης του κυβου δ2,κι
αφου περιστραφει,μεταφερεται την ιδια αποσταση πισω στο δ1,τοτε τα δ1,δ2 συναρμοζονται,κι
οταν βρω το κλειδι και μπω στο δ1,το ιδιο,μεταφορα/περιστροφη/μεταφορα συμβαινει στο δ1,
κι αυτο το ιδιο,απαραλλακτα,επαναλαμβανεται απειρες,μαλλον,φορες',επεσε να κοιμηθει,οταν
ξυπνησε μετα απο ωρες ενιωθε ξεκουραστος κι ευδιαθετος,ανοιξε μια κονσερβα μοσχαρισιο
κρεας με λαδερες μπαμιες κι εφαγε,ηπιε νερο,επειτα σηκωσε ψηλα το κεφαλι και κοιταξε το
μικρο ασημαντο γαλαζιο κομματι τ'ουρανου,σκεφθηκε πως ολ'αυτα τα ονειρευεται και πως
καποια στιγμη θα ξυπνησει και θα βρισκεται κλεισμενος σ'ενα συνειθισμενο κελι φυλακης ,
περιμενοντας την εκτελεση του,η' θα ξυπνησει στο δωματιο δ1,η' στο δ2 της φυλακης των
δυο αει περιστρεφομενων δωματιων δ1δ2, η' στο δωματιο δν της ευθυγραμμης φυλακης,
οπου ν ενας πολυ μεγαλος,σχεδον απειρος,αριθμος,η' της συνεχως στρεφομενης παραλληλα
ευθειας η' της ελικοειδους γραμμης και θα'χει αφησει το κειμενο αυτο,η' ισως να ξυπνησει
στο δωματιο του σπιτιου του στην εξοχη,και στο τραπεζι του κηπου,στη σκια κατω απ'τα
δεντρα,με τ'ασπρο τραπεζομαντηλο και το γυαλινο ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα,θα
βρει τη γυναικα του να τον περιμενει κι απ'ολ'αυτα τιποτα να μην θυμαται
.
.
.
Διακλαδωσεις,Bifurcations-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
-[4 ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ,ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΕΠΙΛΟΓΗ -ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ-ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987] -ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ κ.Κ-ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
4 ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
[ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΕΠΙΛΟΓΗ -ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ-ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987-
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1
ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Αγορασε σ'ενα παλαιοπωλειο διαφορα βιβλια,ενα απ'αυτα ηταν η αστυνομικη νουβελα
The Case of E.A.P,του Albert Cowell,εκδοση 1937,Suspense Books,London,121 σελιδες.
Τυπικη αστυνομικη ιστορια.Ο δολοφονημενος μυστυριωδως αντρας στη βιλλα του στα
περιχωρα του Λονδινου,πιθανοι ενοχοι,πιθανα αιτια,οι ερευνα και οι λογικες επαγωγες
του ευφυους ντετεκτιβ Alan Compte.Τριτοπροσωπη αφηγηση,κοφτη,σχεδον κινηματογρα-
φικη.
Στη σελιδα 80 ο ντετεκτιβ εχει φτασει στη διελευκανση του φονου την οποια εκθετει,με
θριαμβευτικο κι αναντιρρητο τροπο, στον φιλο του Tom Berkley καθηγητη στο Καιμπριτζ,
μαθηματικο και φιλοσοφο της Λογικης,οπου διαφαινονται καποια ιχνη αλαζονιας.
Απο εκεινο το σημειο,τη σελιδα 81 και μετα,ο καθηγητης διακρινει αλλες πτυχες της ιστο-
ριας,οι οποιες διακλαδιζονται και συνεχως ανατροφοδοτουν αλλες.
Η α1 την α11 και α12 ,
η α11 την α111 και α112
και η α12 την α121 και α122
τοτε η α111 την α1111 και α1112
και η α112 την α1121 και α1122
η α121 την α1211 και α1212
και η α122 την α1221 και α1222
τοτε η α1111 την α11111 και α11112
και η α1112 την α11121...et cetera.
Μερικες σε καποιο σταδιο τερματιζονταν,αλλες συνεχιζαν.
Παρατηρησε,κατα συνεπεια,πως ο αριθμος των σελιδων που παρεμβαλονταν εσωτερικα,στις
121 σελιδες του βιβλιου,ηταν τρομακτικος,σχεδον απειρος.Ομως,παραξενο,τα εξωτερικα μεγε-
θη του βιβλιου,ογκος,βαρος δεν αλλαξαν.Ουτε θα μπορουσε,ισως,ποτε να φτασει στη τελευ-
ταια του σελιδα αρ.121.
2
ΕΠΙΛΟΓΗ
Καταδικαστηκε ισοβια,του δωθηκε αυτος να διαλεξει τη φυλακη του:θαλασσα η' ερημος.
Προτιμησε απο τον απεραντο κινουμενο λαβυρινθο της θαλασσας τον απεραντο ακινητο-
ποιημενο της ερημου
3
ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ
Ο Α πιαστηκε για το φονο του Β.Στον ανακριτη επικαλεστηκε το χωροχρονο.
Ο φονος του Β εγινε στον χρονο tΒ,ο χρονος ο δικος του ηταν tΑ.
Ομως ο χρονος tΑ και tΒ δεν ταυτιζονται.Ο χρονος ο δικος του tΑ ειναι παρελθον στο χρονο
του φονου tΒ.Ο ανακριτης τον κοιτουσε κατω απο τα μυωπικα του γυαλια ανεκφραστος.
Καποια στιγμη του εδωσε την εντυπωση πως κοιμονταν βαθεια και δεν τον ακουγε.
'Αλλος χωροχρονος'σκεφτηκε
Παρ'ολ'αυτα συνεχισε.Η' χρονος του φονου tΑ προηγηθηκε του δικου του χρονου tΑ,που ειναι
στο μελλον.Τοτε σ'οποιαδηποτε περιπτωση δεν εχει διαπραξει το φονο,γιατι η' ο φονος δεν
εχει συμβει οταν ηταν,η' θα συμβει οταν δεν θα'ναι.Επομενως δεν ειναι ο δολοφονος.
'Ομως' ξυπνησε ο ανακριτης 'εμεις ειμαστε ακριβως τωρα'ειπε με ακαμπτη σταθερη φωνη και
συνεχισε'ολα τ'αλλα ειναι ακριβως λογοτεχνια η' 'χαμογελασε 'αφου σας αρεσουν οι δυισμοι,
ειναι ακριβως επιστημη'.
Τελικα στο δικαστηριο καταδικαστηκε ο Α για τον φονο του Β.
4
ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987
Η ευγενικη Ισταρ τρια χρονια,το 1669 π.Χ,εβλεπε στη κεντρικη πλατεια της Βαβυλωνας τη στηλη
του μαυρου βαλσατη με τα 282 αρθρα του Κωδικα του Χαμουραμπι,δεν τολμουσε να πλησιασει
και να διαβασει,μεσα σ'αυτα,το ηξερε,ηταν και το δικο της,'αν παντρεμενη γυναικα σκοτωσει
τον νομιμο αντρα της για ξενο αντρα τοτε τιμωρειται με ποινη θανατου',δικαιος,σκεφτονταν
κλεισμενη στη καμαρα της κι ετρεμε,ο νομος του δικαιου βασιλια Χαμουραμπι που παρελαβε
απο τον θεο Βελ τον αυστηρο κριτη του συμπαντος,ομως η θεα Ισταρ την κρατουσε δεσμια με
τον ερωτα του Ασναμιρ,ενος νεαρου Ασσυριου κτιστη,οσο κι αν την παρακαλεσε δεν ξεφυγε και
μια σκοτεινη νυχτα σκοτωσε με τον εραστη τον αντρα της στο κρεβατι που κοιμονταν βαθεια,
τον τυλιξαν στο ματωμενο σεντονι,εσκαψαν και τον εθαψαν στο κηπο,πανω φυτεψαν αγριο-
τριανταφυλλιες που εκρυψαν τον τοπο και θεριεψαν,παραξενο,κι εγιναν δεντρα με κατακοκκινα
μικρα τριανταφυλλα κρεμασμενα σαν σταγονες αιμα.Τρια χρονια ακουγε,ποτε δεν τολμησε να
παει στο θεαμα,πως μοιχες γυναικες,καποιες απ'αυτες ηταν γνωστες,του κυκλου της,παλουκω-
νονταν σε δημοσια τελετη για παραδεισματισμο,τις διαπερνουσαν με σκληρο ξυλινο παλουκι
απο το αιδοιο μεχρι το στηθος,αλλες απο τον πρωκτο μεχρι το στομα,αλλες τις τσιγκελωναν
απ'το ενα βυζι,η' τη κοιλια η' το αιδοιο η' το πρωκτο και τις κρεμουσαν απο κλαρια δεντρων
για ωρες,μερες και νυχτες,να βασανιζονται,να αιωρουνται σαν αγρια φρουτα,υστερα οταν
πεθαιναν τις πετουσαν εξω μακρυα στα χωραφια να τις φανε τα σκυλια,τα κορακια και τ'αγρια
θηρια η' τις πετουσαν στα νερα του ποταμου τροφη τα ψαρια.Τρια χρονια αγωνια και τρομο.
Ο Ασναμιρ δεν αντεξε,κρεμαστηκε σ'ενα δεντρο.Τη νυχτα κλεινει καλα τις πορτες,μενει αγρυ-
πνη περιμενωντας ν'ακουσει τα βαρια τους βηματα καθως ερχονται να την συλλαβουν,οταν
κοντα στο πρωι την παιρνει ο υπνος τιναζεται απο τον εφιαλτη,της φερνουν μια γυναικα
στο κελι,ειναι τρελη,φωναζει πως τη λενε Ισταρ,σκιζει τα ρουχα της και δειχνει τις φοβερες
πληγες στο κορμι της,στο στηθος ψηλα στη κοιλια κατω τρυπημενη,σαν να της δαγκωσαν
κομματια σαρκα αγρια σκυλια,υστερα πεφτει σε ληθαργο,δεν ξερεις αν ζει η' αν εχει πεθα-
νει,οταν ξυπναει τη βριζει και χυμαει πανω της να τη ξεσχισει με τα νυχια της,οι φυλακες
βλεπουν και γελουν δυνατα,και μια μερα σε μια τεραστια πλατεια γεματη κοσμο βλεπει,
την εφεραν δεμενη χωρις θελει,τη καταδικη της,ο δημιος διαβαζει δυνατα ν'ακουσει το
πληθος απο ενα εγγραφο:
'Την 19ην Απριλιου του 1987 φονευσες τον νομιμον συζυγον σου με τον εραστη σου.
Ως εκ τουτου βαση του νομου περι μοιχειας και αφαιρεσης ζωης καταδικαζεσε εις θανατον
δια ανασκολωπισμου'
εκει χανει τις αισθησεις και σωριαζεται,της πετουν κουβαδες κρυο νερο στο προσωπο να
συνερθει και της κρατουν ανοιχτα τα ματια να δει,η γυναικα παλουκωνεται απο το αιδοιο
μεχρι το στηθος,
ξυπναει,βλεπει θολα,δεν ακουει,τιποτα δεν ξερει που βρισκεται,δεν μπορει να κινηθει,πνιγε-
ται στο στηθος,ποναει φοβερα κατω στη κοιλια,σιγα σιγα συνερχεται,ο αντρας διπλα της
κοιμαται,τον κοιταζει,χαμογελαει,του χαιδευει το λαιμο,δεν το ξυπναει,εκεινη σηκωνεται
απ'το κρεβατι,ανοιγει το παραθυρο,το φως ορμαει μεσα,πηγαινει στη κουζινα,ετοιμαζει
γαλα,καθεται στο τραπεζι και το πινει,της ερχεται η μυρωδια απο τα κοκκινα αγριτριανταφυλ-
λα στο πορσελανινο ανθοδοχειο διπλα,κοιταζει τη πορτα,κλειστη,γιατι δεν τους συλλαμβανουν;
σκεπτεται,τρια χρονια,σημερα 19 Απριλιου 1990,ισως,αυτο ειναι,ποτε δεν θα τους πιασουν,
ξερουν αλλα δεν θα τους πιασουν ποτε,θα τους αφησουν καταδικασμενους να φοβουνται,
να τρεμουν καθε ωρα,καθε στιγμη αυτη ειναι τιμωρια τους κι αυτη θα ειναι και αιωνια.
.
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ κ.Κ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Σ'ενα περιοδικο ποικιλης υλης o κ.Κ διαβασε:Ψωμι και επικινδυνη γλουτενη.Μετα τη
Παιδεια Ελευθερια,σκεφτεται,καταρρεει και το τριτο συμβολο,το Ψωμι
.
.
ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[Α αντρας,Γ γυναικα,εσωτερικο σπιτιου,μοντερνα επιπλωμενο,η γυναικα καθε στον κανα-
πε,ο αντρας στεκεται ορθιος απεναντι της,ειναι ακινητοι,μερικες φορες ακουγεται πιανο,
η Variation 31 Largo, molto espressivo απο τις 33 Variations on a waltz by Anton Diabelli,
Op. 120 του Beethoven]
Α.Κυρια μου,ειτε το θελουμε ειτε δεν το θελουμε ειμαστε μελη μιας σπαταλης κοινωνιας
Γ.Κλειδωσες τη πορτα;
Α.Δυο νεκροι απο την ανατιναξη του αυτοκινητου με εμπρηστικο μηχανισμο
Γ.Το φαγητο στο ψυγειο ειναι πεντε μερες,θα το πεταξω
Α.Ποσο πληρωνεις για το μασαζ ποδιων;
Γ.Μου εκανε προσφορα,για τρεις μηνες,1000 ευρω.Εσυ θα γραφτεις,τελικα,στα μαθηματα
τοξοβολιας;Α,μην ξεχασεις,οταν κατεβεις να πεταξεις τα σκουπιδια,βρωμανε
Α.Βλεπεις,πες μου,κανενα κρατους δικαιου;'Συμπραξη Ειρηνης'!λεει,κοροιδιες!
Γ.Ασε με ησυχη
Α.Τι επαθες;
Γ.Οι ανθρωποι αιχμαλωτιζονται απο τις τηλεοπτικες εικονες
Α.Χρησιμοποιωντας μοντελα προσομοιωσεις αστρων μπορουν οι αστροφυσικοι να υπολογι-
σουν αν δυο αστρα θα συγκρουσθουν
Γ.Πολεμος των Αστρων!
Α.Ακριβως.Ξερεις,τα κατωτερα ενστικτα ειναι περιτυλιγμενα με ψεματα
Γ.Θελεις να ψησω λουκανικα τυλιγμενα στη ζυμη;
Α.με τηγανιτες πατατες
Γ.θυμασαι εκεινον,που ειχε μπλεχτει στο σκανδαλο με τη τραπεζα;
Α.ναι,δεν τον ξεχασα
Γ.τον χωρισε η γυναικα του,εχουν τρια παιδια
Α.δυο κοριτσια 7,9 χρονων κι ενα αγορακι 2
Γ.μαζι της επαιζα τενις,ηταν ευχαριστος τυπος.Δεν νομιζεις;
Α.Φυσικα,φυσικα!δεν αντιλεγω
Γ.κοιμονταν μ'αλλες γυναικες
Α.το καθαρμα!
Γ.η Κλαρα εχει εραστη
Α.Εσυ που το ξερεις;
Γ.ξαπλωνει μ'εναν βλακα!
Α.Τον ξερεις;
Γ.Το υποπτευομαι
Α.Η επιδοτηση θα κυμανθει στο 41%,ζητουν συγκεκριμενα σχεδια,ετησιους προυπολογι-
σμους,εσωτερικα προγραμματα εργασιας,
Γ.υπαρχει κατι που πρεπει να μαθω
Α.τελικα,δεν ξερω πως θ'αποφυγουμε τη συγχιση
Γ.εβγαλες εισιτηρια για το θεατρο;
Α.νανοτεχνολογια,το νεο τεχνολογικο φρουτο!
Γ.λατρευω τη πληξη!
Α.σ'αγαπω
[το ιδιο επαναλαμβανεται]
Α.Κυρια μου,ειτε το θελουμε ειτε δεν το θελουμε ειμαστε μελη μιας σπαταλης κοινωνιας
Γ.Κλειδωσες τη πορτα;
Α.Δυο νεκροι απο την ανατιναξη του αυτοκινητου με εμπρηστικο μηχανισμο
Γ.Το φαγητο στο ψυγειο ειναι πεντε μερες,θα το πεταξω
Α.Ποσο πληρωνεις για το μασαζ ποδιων;
Γ.Μου εκανε προσφορα,για τρεις μηνες,1000 ευρω.Εσυ θα γραφτεις,τελικα,στα μαθηματα
τοξοβολιας;Α,μην ξεχασεις,οταν κατεβεις να πεταξεις τα σκουπιδια,βρωμανε
Α.Βλεπεις,πες μου,κανενα κρατους δικαιου;'Συμπραξη Ειρηνης'!λεει,κοροιδιες!
Γ.Ασε με ησυχη
Α.Τι επαθες;
Γ.Οι ανθρωποι αιχμαλωτιζονται απο τις τηλεοπτικες εικονες
Α.Χρησιμοποιωντας μοντελα προσομοιωσεις αστρων μπορουν οι αστροφυσικοι να υπολογι-
σουν αν δυο αστρα θα συγκρουσθουν
Γ.Πολεμος των Αστρων!
Α.Ακριβως.Ξερεις,τα κατωτερα ενστικτα ειναι περιτυλιγμενα με ψεματα
Γ.Θελεις να ψησω λουκανικα τυλιγμενα στη ζυμη;
Α.με τηγανιτες πατατες
Γ.θυμασαι εκεινον,που ειχε μπλεχτει στο σκανδαλο με τη τραπεζα;
Α.ναι,δεν τον ξεχασα
Γ.τον χωρισε η γυναικα του,εχουν τρια παιδια
Α.δυο κοριτσια 7,9 χρονων κι ενα αγορακι 2
Γ.μαζι της επαιζα τενις,ηταν ευχαριστος τυπος.Δεν νομιζεις;
Α.Φυσικα,φυσικα!δεν αντιλεγω
Γ.κοιμονταν μ'αλλες γυναικες
Α.το καθαρμα!
Γ.η Κλαρα εχει εραστη
Α.Εσυ που το ξερεις;
Γ.ξαπλωνει μ'εναν βλακα!
Α.Τον ξερεις;
Γ.Το υποπτευομαι
Α.Η επιδοτηση θα κυμανθει στο 41%,ζητουν συγκεκριμενα σχεδια,ετησιους προυπολογι-
σμους,εσωτερικα προγραμματα εργασιας,
Γ.υπαρχει κατι που πρεπει να μαθω
Α.τελικα,δεν ξερω πως θ'αποφυγουμε τη συγχιση
Γ.εβγαλες εισιτηρια για το θεατρο;
Α.νανοτεχνολογια,το νεο τεχνολογικο φρουτο!
Γ.λατρευω τη πληξη!
Α.σ'αγαπω
.
.
Snorri Sturluson by Christian Krohg (1890s)
THE EDDA CASE OF SNORRI STURLUSON-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εφθασε 21 Ιουνιου 2017 στο διεθνες αεροδρομιο Keflavik του Reykjavik ωρα 9 μμ Ισλανδιας,
νοικιασε ενα Toyota Land Cruiser 4X4,απο εκει το Blue Lagoon απειχε 13 χλμ,ηταν η πιο μεγαλη
νυχτα του ηλιου του μεσονυχτιου,ο ηλιος δυει ακριβως μετα τα μεσανυχτα κι ανατελει ακριβως
λιγο πριν τις 3 το πρωι,το θεαμα τον συγκλονισε,μεσα σ'αυτο το μαγευτικο λυκοφως βυθισθηκε
στα καυτα νερα,θερμοκρασια 37-39 βαθμους Κελσιου,γυρω του επεπλεαν κι αλλοι τουριστες,
ολοι φαντασματα ενος ονειρικου,αρχαικου κοσμου,χιονισμενα ηφαιστεια γυρω,αργοτερα δει-
πνησε στο Lava Restaurant στη δυτικη οχθη,Harðfiskur λωριδα αποξηραμενου βακαλαου καλυ-
μενη με βουτυρο,skyr ενα ειδος γιαουρτιου και τυριου,'αποβουτυρωμενο παστεριωμενο γαλα'
του ειπε το γκαρσονι 'που ζυμωνεται με μυκητες απο ετοιμο skyr και οταν πηξει φιλτραρεται
και προστιθονται γευσεις,βανιλια,μουρα,μανκο,καρυδα η' γλυκοριζα',διαλεξε καρυδα,
'vinsamlegast,með kókos'ειπε,για ποτο πηρε Brennivin,λικερ απο ζυμωση πολτου πατατας και
σπορους κυμινου,διαβασε στον τουριστικο οδηγο:'Blue Lagoon,Nordurljosavegur 9, 240
Grindavík,Iceland,γεωθερμικη λιμνη,φυσικο spa σε κοιλοτητες λαβας,το καταπληκτικο γαλαζιο
χρωμα των νερων της οφειλεται στη μεγαλη περιεκτικοτητα σε διοξειδιο του πυριτιου,θερμο-
κρασια νερων 37-39 βαθμους Κελσιου,η λευκη λασπη με διοδειδιο του πυριτιου ανανεωνει το
δερμα',μεσα στο υπνωτικο λυκοφως,μια κατασταση υπνου και ξυπνιου,insomnia,svefnleysi,
παρατηρουσε τους κολυμβητες, ξαφνικα του φανηκε πως ειδε το πτωμα καποιου να επιπλεει,
μαζευτηκαν γυρω απ'τον πνιγμενο,μια γυναικα ουρλιαξε:Help!Help!Hjálp!',επειτα εγινε ησυχια,
ολα διαλυθηκαν,λιγο μετα τις 12 εδυσε ο ηλιος,περιμενε και ειδε το Aurora Borealis,το Βορειο
Σελας,εντυπωσιακο,'Brunnhilde'φωναξε μια Γερμανιδα τη κορουλα της αναφωνωντας:
'Himmlische Ballerinas himneska ballerinas'[Ουρανιες μπαλαρινες],χαμογελασε,μπορει να ειναι
και οι αντανακλασεις των ασπιδων που κρατουν οι Βαλκυριες καθως γυρνουν απ'τη μαχη με τα
νεκρα κορμια των ηρωικων πολεμιστων,ισως η μεγαλη πυρκαγια στη συντελεια του κοσμου,τη
μεγαλη μαχη,Ragnarök του Τελους των θεων,των Æsir με τους Vanir,ακουει τη φωνης της προ-
φητισας Völva να λεει στον Odin στιχους απο την Völuspá της Poetic Edda :
Fylliz fiǫrvi /feigra manna,
rýðr ragna siǫt /rauðom dreyra.
Svǫrt verða sólskin / of sumor eptir,
veðr ǫll válynd Vitoð ér enn, eða hvat?
Brœðr muno beriaz/ok at bǫnom verða[z]
muno systrungar/sifiom spilla.
Hart er í heimi,/hórdómr mikill
—skeggǫld, skálmǫld/—skildir ro klofnir—
vindǫld, vargǫld—/áðr verǫld steypiz.
Mun engi maðr/ǫðrom þyrma.
εχει τη παραισθηση πως αυτος ειναι ο Odin κι ακουει να του λεει η Völva:
μ'αιμα πορφυρο γεμιζουν τα κορμια
των αμοιρων πολεμιστων,κι ο ηλιος σκοτεινιαζει,
θελεις ακομα το κακο να μαθεις;
αδερφια μ'αδερφια θ'αλλησκοτωθουν
εποχη τσεκουριου ο κοσμος
εποχη σπαθιου λυκου εποχη
κανενας για κανεναν δεν θα'χει ελεος
κοιταζει τους αμεριμνους κολυμβητες,αγνοουν τι πραγματικα συμβαινει,το ηφαιστειο εχει
εκραγει,καυτα νερα απ'τα βαθη της γης θα ξεχυλισουν και θα τους ζεματισουν,το θειαφι θα
τους πνιξει,απ'τον ουρανο θα πεσει πανω τους φωτια,το Τελος του Κοσμου, ακουει μεσα στην
υπνηλια του τη φωνη του γκαρσονιου:' Þrýstingur er kallaður Sigurður',πνιγηκε ο Sigurd,καποι-
ος τον επνιξε,'einhver byrjaði hann',αισθανθηκε ικανοποιηση,τελειο το σκηνικο της νουβελας
του,
κοιμηθηκε μεχρι αργα το απογευμα,τραβωντας τις σκουρες κουρτινες να κρατησει το φως εξω
απ'το δωματιο,
στο Reykjavik ειχε κανει κρατηση δωματιου στο Hotel Borg by Keahotels Pósthússtræti 11, 101,
αφησε τα πραγματα του,εκανε μπανιο,φρεσκαρισθηκε,και βγηκε να χαζεψει στη πολη,στο κυ-
ψελωτο γυαλινο κτιριο της οπερας Harpa,μια προσομοιωση του Βορειου Σελας,,Austurbakki 2,
101, ειδε πως 24-27 Ιουνιου ειχε παραστασεις της επικης τετραλογιας Der Ring des Nibelungen
του Richard Wagner,24 Das Rheingold,25 Die Walküre,26 Siegfried, 27 Götterdämmerung
την αλλη μερα,στις 10 π.μ, τηλεφωνησε στον Snorri Sturluson,κανονισαν να συναντηθουν στο
σπιτι του,Odin 17,περιοχη 101 μετα απο μιση ωρα,10:30 χτυπουσε το κουδουνι του διαμερι-
σματος του,ανοιξε ο ιδιος,καθησαν στο σαλονι,η επιπλωση ηταν λιτη,του προσφερε ισλανδικο
καφε,
-Snorri Sturluson:Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót [καφες με αποξηραμενη ριζα κιχωριου]
-Þakka þér fyrir[ευχαριστω].
-S.S:πως σας φαινεται η Ισλανδια;Επικη η' πεζη,ανιαρα μοντερνα,τουριστικη ατραξιον;
-Εντυπωσιακη.Επισκεφθηκα το Blue Lagoon,ειδα το Midnight Sun,το Aurora Borealis
-S.S:[γελασε]Τιποτα μαγικο.Το Midnight Sun,απλα,η κλιση του αξονα της γης προς τον ηλιο,
και το Aurora Borealis η εισοδος στη γηινη ανωτερη ατμοσφαιρα ηλεκτρονιων και πυρηνων
υδρογονου απο τις μαγνητικες καταιγιδες που διεγειρωντας ατομα οξυγονου και αζωτου
εκπεμπονται φωτονια,φως.Καθε εποχη εχει τη δικη της Σαγκα.Σημερα η Σαγκα της Επιστη-
μης.Παλια The Poetic Edda,The Prose Edda,
-Σχεδιαζω μια Αστυνομικη νουβελα η οποια θα εκτυλλισεται στην Ισλανδια,με διακλαδωσεις
στη συγχρονη αλλα και στην παλια,την Nordic Iceland
-S.S:πολυ ενδιαφερον
-ο ντετεκτιβ θα ηθελα να εχει το δικο σας ονομα.Detective Snorri Sturluson.
Leynilögreglumaður Snorri Sturluson.Αν βεβαια συμφωνειτε
-S.S:Και βεβαια συμφωνω.Αυτο με τιμαει ιδιαιτερα
-στην ιστορια ,σε γενικες γραμμες, ενας φημισμενος ποιητης σαγκα στην Ισλανδια δολοφο-
νειται απο καποιον πληρωμενο δολοφονο,
-S.S:[δυσκολα κρυβοντας την αναστατωση του]παρακαλω συνεχιστε
-ο πραγματικος αυτουργος του φονου,ειναι ενας ισχυρος πολιτικος και skald ποιητης ,
ομως σε ενα δευτερο επιπεδο,αυτο θα ανακαλυψει ο Detective Snorri Sturluson,η κατασταση
της παρατεταμενης insomnia στον midnight sun προκαλει σε μια μεγαλη ομαδα ατομων την
παραισθηση πως ζουν και δρουν στους εννεα κοσμους του δεντρου του συμπαντος Yggdrasil,
στον Asgard τον κοσμο των θεων Aesir,στον Vanaheim των θεων Vanir,στον Midgard των ανθ-
ρωπων,στον Jotunheim των γιγαντων,στον Niflheim των παγων,στον Muspelheim της φωτιας,
στον Alfheim των ξωτικων,στον Svartalfheim των νανων,στον Helheim των νεκρων
-S.S:[χαμογελασε]και φυσικα αρκετα γνωστα για τον Leynilögreglumaður Snorri Sturluson,
συνεχιστε
-καποιος Loki παγιδευει στο Blue Lagoon τον Odin και τον πνιγει με τη βοηθεια της ερωμενης
του Frigga
-S.S:αυτο ειναι το ονομα της γυναικας του Óðinn
[ανοιγει ενα φακελο και του δειχνει μια φωτογραφια]αυτος ειναι ο Odin,ενας προμηθεικος
ηρωας-θεος,η ισλανδικη σαγκα Hávamál λεει πως για εννια μερες και νυχτες εμεινε κρεμασμε-
νος απο το δεντρο Yggdrasil κεντημενος στο πλευρο με ακοντιο για να μαθει να διαβαζει τους
ρουνους,κι αφου στη νουβελα σας τον πνιγουν,οι Βαλκυριες θα τον μεταφερουν στην Valhalla
στο Asgard
-οπου ομως για να τον βρει και να τον εξετασει ο Detective Snorri Sturluson θα πρεπει να δολο-
φονηθει
-S.S:ενας skald ποιητης δολοφονει εναν αλλον skald κι ετσι κλεινει ο κυκλος
-[αινιγματικα]περιπου
ενα αγορακι κι ενα κοριτσακι,περιπου 7 και 9 χρονων,μπαινουν στο σαλονι,'παππου,ηρθε ο
μπαμπας να μας παρει',ο Snorri Sturluson αγκαλιασε τα παιδια και τα φιλησε,στο ανοιγμα
της πορτας υψηλοσωμος αντρας,εκανε νοημα στα παιδια,τα παιδια εφυγαν
-S.S:[σκοτεινιασε το προσωπο του,σαν κατι να τον απασχολουσε]εγγονια μου,παιδια της κορης
μου Freyja.
-θεας της ομορφιας και του ερωτα
-S.S:[φωτισθηκε το προσωπο του]Ακριβως,η Freyja μου ειναι ομορφη και καλη,
[απο τον ιδιο φακελο βγαζει διαφορα σχεδια]αυτη ειναι η Valhalla,που εχω σχεδιασει,[του
δειχνει]θα υπαρχουν 540 πορτες εισοδου,που η καθε μια θα χωραει 800 πολεμιστες,οι οροφοι
θα ειναι απο χρυσες ασπιδες ,οι τοιχοι απο ξυλινα ακοντια και τα τραπεζια απο θωρακες,οι
εννια Βαλκυριες μεταφερουν σ'αυτη τους σκοτωμενους στη μαχη,εκει επανερχονται στη ζωη
και ασκουνται στην Asgrad για τον Μεγαλο Πολεμο του Τελους,Ragnarök,τη νυχτα επιστρε-
φουν ,οι πληγες τους επουλωνονται γρηγορα και δειπνουν κομματια κρεας που κοβονται,και
ξαναγινονται,απο τον τεραστιο χοιρο Saehrimnir και πινοντας γαλα που τρεχει απ'τους μαστους
σε μια μεγαλη λεκανη της κατσικας Heidrun στη στεγη της Valhalla που τρωει απ'τα κλαδια
του Yggdrasil
-εκπληκτικη,φανταστικη μυθολογια!
-S.S:οχι και τοσο φανταστικη,:[χαμογελασε],αν παρουμε υπ'οψιν και τη νουβελα σας
-η λογοτεχνια,ειναι το φανταστικο του πραγματικου
-S.S:καποτε παλια,ενας ηρωας,ενας πολεμιστης,ενας βασιλιας αποκτουσαν με τις πραξεις του
τοσο μεγαλη φημη που μετα το θανατο τους ηρωποιουνταν,τοτε καποιοι ανθρωποι,προικι-
σμενοι με τη τεχνη της ποιησης,δημιουργουσαν τις σαγκες,τα επη τους,ολος αυτος ο επικος
κοσμος,η φανταστικη μυθολογια που λετε,ειναι ενα τεραστιο οικοδομημα,ενας πολυπλοκος
λαβυρινθος,θα την παρομοιαζα με τη γλωσσα,εχει λεξιλογιο,συντακτικο,και με τους απειρους
συνδυασμους,που προκαλει η ελευθερη φαντασια,παραγονται απειρα κειμενα μυθολογιων
-και πως ο φοβερος λυκος Fenrisúlfr θα δαγκωσει και θα κοψει το χερι του Týr,γιου του Odin,
θα ελευθερωθει απ'τα δεσμα,ο κοσμος θα σκοτεινιασει και θα παγωσει,θα αφανισθει
-S.S:βλεπω εχετε μελετησει καλα τις Eddas
η ωρα ηταν 2:30 μμ,σηκωθηκε να φυγει,το βραδυ θα επισκεπτονταν μαζι την περιοχη 101,
χαιρετισθηκαν,-'τωρα πλεον Detective Snorri Sturluson'ειπε χαμογελωντας ο Snorri Sturluson,
ωρα 9 μμ συναντηθηκαν στην 101,μια παλια εγκατατελελειμενη περιοχη του Reykjavik που
ανακαινισθηκε,τα κτιρια χρωματισθηκαν με παστελ χρωματα,ανοιξαν jewelry shops,galleries,
bistro,music clubs,coffees,restaurants,bars,γεματη τουριστες,-'Ακριβως ο τοπος για να γινει
η δολοφονια σας'σχολιασε και γελασε ο Snorri Sturluson,καθησαν στο Te og Kaffi, Austurstræti
9,ηρθε η γκαρσονα,
-'Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót',παραγγειλε
-'vinsamlegast,Brennivin,ο Snorri Sturluson
μεχρι τις 12 συζητουσαν διαφορα θεματα,κυριως αυτος ρωτουσε να μαθει,για τη Prose Edda,
την Heimskringla,'ιστορια των Νορβηγων βασιλιαδων απο τη μυθικη καταγωγη τους απο το
θεο του πολεμου Odin μεχρι τον Magnus Erlingsson,το 1184 μ.Χ',για τα παιδικα του χρονια
στο Oddi,'απο εκει η ονομασια Edda:'ρωτησε 'Oddi Edda','ισως να'ναι κι ετσι'απαντησε αινιγμα-
τικα ο Snorri Sturluson,του ειπε πως την Poetic Edda μπορει να την εγραψε ο κληρικος και
λογιος Sæmundur fróði 'σπουδασε στη Franconia,περιοχη της Γερμανιας και στο Oddi ιδρυσε
σχολειο,το 1133 πεθανε',ηπιε Brennivin,κοιταξε εξω απ'τη τζαμαρια το πληθος,'αυτος μοιαζει'
εδειξε καποιον υψηλοσωμο τουριστα 'στον Odin,πρεπει' η αγωνια στη φωνη του φανερη,'να
ειδοποιηθει να μην παει στο Blue Lagoon','ελα ησυχαστε,μια φανταστικη αστυνομικη νουβελα
ειναι','με συγχωρειτε,ξεχασθηκα' απαντησε,αφου συνηλθε συνεχισε 'στο Oddi κτισθηκε εκκλη-
σια στα μεσα του 11ου αιωνα,απο τις αρχες της εισοδου του χριστιανισμου στην Ισλανδια,το
1078 ο Sæmundur fróði υπηρετησε εκει ιερεας,η σημερινη εκκλησια κτιστηκε το 1924,πρεπει
ενας χριστιανος,σαν εμενα,με μεγαλο σεβασμο και σοβαροτητα να προσεγγιζει τον παγανισμο',
υστερα ρωτησε τον Snorri Sturluson για τις σχεσεις του με τον Haakon IV Haakonsson τον βασι-
λια της Νορβηγιας','το 1218'απαντησε με προσκαλεσε στη Νορβηγια ως συμβουλο,τωρα οι σχε-
σεις μας ειναι διαταραγμενες'σταματησε,φανηκε να αφαιρεθηκε,'ηθελε'συνεχισε οταν συνηλθε
'να με κρατησει με τη βια στη Νορβηγια,εγω του απαντησα:'út vil ek' ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ,κι εφυγα',
τολμησε να τον ρωτησει:'ο γαμπρος σας ειναι ανθρωπος του;','βλεπω,το αστυνομικο δαιμονιο
δεν σας αφηνει' απαντησε χαμογελωντας κι επειτα ρωτωντας αινιγματικα:'τι νομιζεται,σας
απατα η' δεν σας απατα;',
γυρισε μετα τις 12 στο ξενοδοχειο
τις αλλες τεσσερες μερες 24-27 Ιουνιου στην οπερα Harpa του Reykjavik παρακολουθησαν την
επικη τετραλογια Der Ring des Nibelungen του Richard Wagner,
24 Das Rheingold,
25 Die Walküre,
26 Siegfried,
27 Götterdämmerung
ο Snorri Sturluson στο τελος αναφωνησε:
'Hvaða mikli maður þetta Richard Wagner'
['Τι Μεγαλοευφυια αυτος ο Richard Wagner!']
και σχεδον ρουνικα ψιθυριζοντας 'Hann er í hættu á að drepa hann[κινδυευει καποιος να τον
δολοφονησει]'
οδηγησε το Toyota Land Cruiser 4X4 στο Blue Lagoon,39 χλμ αποσταση απο το Reykjavik,κολυ-
μπησε στα καυτα νερα μεσα στο υπνωτικο λυκοφως,'Götterdämmerung 'σκεφθηκε,οι γυρω του
κολυμβητες του φανηκαν πως ηταν πνιγμενοι,τρομαξε και βγηκε,στο Lava Restaurant δειπνησε,
Harðfiskur,skyr,Brennivin,μια νεαρη Ισλανδη κοπελα στο διπλανο τραπεζι μιλουσε στο κινητο,
οταν εδυσε ο ηλιος ακριβως στις 12 τα μεσανυχτα ειπε,σχεδον φωναχτα,'τωρα θα περασουν οι
Βαλκυριες','himneska ballerinas' αντεδρασε η κοπελα,γνωρισθηκαν,ειχε κανει σπουδες κλασ-
σικου χορου κι ονειρευονταν μια χορογραφια στο Blue Lagoon μεσα στο λυκοφως του Midnight
Sun και κατω απο τις κυματιζουσες αντανακλακλασεις του Βορειου Σελας,'Yggdrasil Edda'ονο-
μασε με ενθουσιασμο τη χορογραφια της,την ελεγαν Freyja,μετα απο τρεις ωρες ανατειλε ο
ηλιος,μεχρι τις 7 το πρωι συζητουσε με τη Freyja,
κοιμηθηκε μεχρι αργα το απογευμα,τραβωντας τις σκουρες κουρτινες να κρατησει το φως εξω
απ'το δωματιο,
ξυπνησε,
στο ψυγειο ειχε γαλα,εβαλε σ'ενα ποτηρι να πιει,ανοιξε τη τηλεοραση,RÚV, the Icelandic
National Broadcast television channel,διαφημισεις,ηταν ετοιμος να την κλεισει,οταν σε
Brief Casting News ακουσε:
Skald Snorri Sturluson var myrt af brúðgumanum Gizurr Þórvaldssyni
[Ο skald Snorri Sturluson δολοφονηθηκε απο τον γαμπρο του Gizurr Thórvaldsson]
αναστατωθηκε,ξεχασε τη τηλεοραση ανοιχτη κι εφυγε
μεσα στο λυκοφως οδηγησε το Toyota Land Cruiser 4X4 με μεγαλη ταχυτηγτα προς τη
Valhalla,απ'το παραθυρο τ'αυτοκινητου εβλεπε τις Βαλκυριες να τον ακολουθουν,εφθασε κι
ορμησε μεσα στην τεραστια αιθουσα,ειδε τον Snorri Sturluson που τον καλουσε να πλησιασει,
'hér ertu[ελα εδω]' πλησιασε,'"settist niður[καθησε]'του ειπε,καθησε στο τραπεζι με τους θω-
ρακες,'hvernig komstu hingað?[πως ηρθες ωε εδω;]'τον ρωτησε ,διπλα του καθονταν ενας
υψηλοσωμος αντρας,'þetta er Odin[αυτος ειναι ο Odin]' του ειπε κι αμεσως '"fyrsta morðið var
gert'[ο πρωτος φονος εγινε]' και συνεχισε ' Annað morðið mun fylgja,Nú geturðu komið aftur
hljóðlega [θα ακολουθησει και ο δευτερος,τωρα μπορεις να επιστρεψεις ησυχος]'
επεστρεψε στο Blue Lagoon,o ηλιος του μεσονυχτιου ειχε δυσει,κοιμηθηκε
το πρωι,29 Ιουνιου,κολυμπησαν με τη Freyja στα καυτα νερα,αργοτερα επισκεφθηκαν το
Reykjavik.η Freyja ηθελε να του δειξει τη πολη,στη περιοχη 101 καθησαν στο Te og Kaffi,
Austurstræti 9,ηρθε η γκαρσονα,
-'vinsamlegast,Brennivin,παραγγειλε η Freyja
-'Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót',αυτος
αργοτερα στη οπερα Harpa,'byggingarlistar líkan af Northern Sela[ενα αρχιτεκτονικο προσομοι-
ωμα του Βορειου Σελας]'του ειπε,ειδαν την δευτερη οπερα Musicdrama,Die Walküre,της τετρα-
λογιας Der Ring des Nibelungen του Richard Wagner'
'Hvaða mikli maður þetta Richard Wagner'
['Τι Μεγαλοευφυια αυτος ο Richard Wagner!']
αναφωνησε ενθουσιασμενη η κοπελα στο τελος,
επεστρεψαν στο Blue Lagoon,καθισαν μεσα στο λυκοφως του Midnight Sun,η Freyja του μι-
λουσε για τα μελλοντικα της καλλιτεχνικα σχεδια,'τωρα με απασχολει η χορογραφια εμπνευ-
σμενη απο την Prose Edda του Snorri Sturluson',απο τη τσαντα της εβγαλε ενα βιβλιο,
'þetta er Prose Edda,[αυτο ειναι,η Prose Edda]',τον κοιταξε'Vissir þú Snorri Styrlson?[ξερεις τον
Snorri Sturluson;]'τον ρωτησε,κουνησε το κεφαλι αρνητικα,'οχι,δεν ξερω πολλα απο λογοτεχνια'
δικαιολογηθηκε,'just,a business man',η κοπελα χαμογελασε γλυκα,'ο Snorri Sturluson ηταν ενας
μεγαλος ισλανδος ποιητης που εζησε τον 13ο αιωνα,1179-1241,εγραψε τη Prose Edda,ποιητι-
κες διηγησεις της σκανδιναβικης μυθολογιας'
τις τρεις αλλες μερες τις διαμονης του στη Ισλανδια εκανε εκδρομες μαζι με τη Freyja στην
Ισλανδια,στον καταρρακτη Skógafoss,στον θερμοπιδακα Geysir,στη λιμνη Jökulsárlón,στη παρα-
λια Reynisfjara,
ετοιμασθηκε να φυγει,η κοπελα στεναχωρηθηκε,τον αγκαλιασε και τον φιλησε,την αποχαιρετη-
σε 'við hittumst aftur[θα ξανασυναντηθουμε]'της ειπε,η Freyja χαμογελασε,
εφυγε,
στο rent car του αεροδρομιου παρεδωσε το Toyota Land Cruiser 4X4,και στις 2 Ιουλιου του
2017 αναχωρησε απο το διεθνες αεροδρομιο Keflavik του Reykjavik ωρα 9 μμ Ισλανδιας
.
.
.
ΤΑ ΗΧΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟΛΕΚΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[σε επεξεργασια]
Απο ηχους παραγονται λεξεις,ηχοποιητικες,ηχομιμητικες εκφρασεις.Οι ηχοι ειναι απο τα
πρωτα υλικα δημιουργιας λεξεων.
Λεξη -ηχος-εκφραση
-τσαρκαλευω,τσαρκ τσαρκ,ηχος ψαξιματος,,ψαχνω,τι τσαρκαλεβς εκει;
-τσαμπναει,τσαμπ τσαμπ,ηχος χωρις συνοχη λογου,τι τσαμπ'νας;
-φλιταρσε,φλετραει-φλετρ φλετε,ηχος πεταγματος πουλιου,πεταξε,φλιταρσε μολις το ειδε,
πεταξε η καρδια του,χαρηκε,ταραχθηκε
-κλαφνιζει,κλαφ κλαφ-επιμονος ηχος σκυλιου,αυτος κλαφνιζ', ζηταει κατι επιμονα
-κριτσανιζω,κριτσ κριτσ,ο ηχος οταν τρωγεται κατι ξερο,αλλα και ο ηχος των δοντιων,
κριτσανιζω το μπισκοτο,το παξιμαδι,κριτσανιδα,κριτσινια,κριτσανιζω τα δοντια
-ματσαλαω,ματσ ματσ,ο ηχος οτας τρως κατι,τρωω,αυτος ματσαλαει,τρωει
-τρακαρω,τρακ,απο τον ηχο συγκρουσης,τ'αυτοκινητα τρακαρ'σανε,συγκρουσθηκαν δυνατα
-μπλατσιζω,μπλατς ,απο τον ηχο προσπτωσης,συναντω ξαφνικα καποιον,πεφτω πανω του,
τον μπλατσασα στη γωνια,μπλατσαστηκαμε,πεσαμε ο ενας πανω στον αλλον,αναποφευκτη
συναντηση
-φταρνιζομαι φταρ φταρ,ηχος φταρνισματος,φτανιστ'κε
-γκλοπιασε,γκλοπ γκλοπ,[γκλουπ],ο ηχος οταν καταπινει,τρωει,καποιος λαιμαργα,γλοπιασε το
φαι,καταπιε λαιμαργα,γκλοπιασε,εφαγε παρα πολυ
-ζαπωνω,ζαπ,ηχος αρπαγματος,πιανω,αρπαζω,τον ζαπωσε,τον επιασε,ειναι αζαπωτος,δεν πιανε-
ται ευκολα,δεν ζαπωνεται,δεν μπορεις να τον μεταχειρισθεις
-γκαριζω,γκαρ γκαρ,ο ηχος της φωνης του γαιδουριου,φωναζω δυνατα,τοση ωρα γκαριζω και
δεν μ'ακους,τι γκαριζεις;,γκαρξε φωναζει δυνατα,θελει κατι παρα πολυ,γκαρξε για νερο
-τσακιζω,τσακ τσακ,ηχος σπασιματος,τσακιζω κλαρια,τσακιζω το φυλλο χαρτιου,τσακιζει καρυ-
δια,μυγδαλα,η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει,
-μπλουτσαναω,μπλουτς μπλουτς,ο ηχος οταν καποιος πεφτει,μπαινει,στο νερο,μπλουτσανισα ,
επεσα στο νερο,κολυμπησα
-γρατσ'νιζω,γρατσ,ο ηχος σχισιματος μιας επιφανειας με κατι αιχμηρο,νυχι,αγκαθι,με γρατσου-
νισε η γατα,γρατσ'νισκα στ'αγκαθια,σιγα,με γρατσουνισες με τα νυχια σ',γρατσ'ναει τη κιθαρα
δεν ξερ' να παιξ'
-χλιμιντριζω,ο ηχος της φωνης του αλογου,χλιμιντρισε φωναξε απ'τον πονο
-μπουρμπλιθρες ,μπουρ μπουρ,ο ηχος φυσαλιδων οταν σπανε,εκανα μπουρμπλιθρες,φυσαλιδες
-μπουμπνιζ',μπουμ μπουμ,ο ηχος της βροντης της αστραπης,βρονταει,μπουμπνιζ' κι αστραφτ',
μπουμπνιζ' θα βρεξ',αλλου μπουμπνιζ' κι αλλου αστραφτ',αστραψε και μπουμπουνισε,νευριασε
να τον φοβασε
-τσικες,σπιθες,τσικ τσικ,,απο τον ηχο οταν καιγονται φρυγανα και πετιουνται σπιθες,τσικες,
-πριτσαλαω,πριτς πριτς,ο ηχος της φωνης του τραγου οταν συνευρισκεται για αναπαραγωγη με
τη κατσικα,μας πριτσαλισε,μας φορτωθ'κε,μας πιεσε,μας αναστατωσε,μας ενοχλησε
-φσουμαναω,φσ φσ,ο ηχος του αερα,αυτος φσουμαναει,δεν μπαινει σε ελεγχο,δεν λογαριαζει,
απειλει,ι
-τσακωνω,τσακ τσακ,ο ηχος πιασιματος,σε τσακωσα να κανεις αυτο,σ'επιασα,τον τσακωσε απ'
τον ωμο,τον αρπαξε,τον τσακωσε να κλεβει
-πλατσουριζω,πλατς πλατς,ηχος ανακατεματος νερων,πλατσουρ'σε στα νερα,πλατσουρ'σε
στ'θαλασσα μπηκε σ'θαλασσα να κολυμπησει,πλατσουρ'σε στα ρηχα[νερα]
-το τσ[ι]αφ',η παχνη,τσιαφ τσιαφ,ο ηχος της παχνης οταν την πατας,το πρωι ειχε τσαφ,αποψε
ερ'ξε τσαφ
Portaits Into Time Πορτραιτα στο Χρονο-Ολγα,Ειρηνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ενα παιδι βγαινει απο τη θαλασσα με μπρατζακια στα χερια και βατραχοπεδιλα στα ποδια
καθεται στην αμμο να λιαστει και μετραει χαλικακια 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...,γυρω του
μαζευονται λουομενοι,ενας αντρας ρωτα:'τι κανει;','μετρα την αμμο'απαντα μια γυναικα,
'μα αυτη ειναι απειρη' λεει ο αντρας 'θα μεγαλωσει θα γινει αντρας θα γερασει κι ακομα
δεν θα την εχει μετρησει','δεν πειραζει' λεει η γυναικα 'θα'χει μαθει τι ειναι χρονος'
.
.
.
ενορασεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
το πιανο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
το δωματιο ειχε ενα μεγαλο καθρεφτη,η πορτα μεσα σ'αυτον ανοιξε,μια γυναικα μ'ενα
μακρυ μαυρο φορεμα μπηκε και καθησε στο πιανο,εβλεπε τις κινησεις των χεριων της
αλλα δεν ακουγε τι επαιζε,αποκοιμηθηκε και τον ξυπνησαν δυνατες φωνες,ενας αντρας
ειχε εισβαλει στο δωματιο χειρονομουσε και λογομαχουσε εντονα με τη γυναικα,η γυναικα
ξεσπασε σε δυνατα γελια,'τι γελοιος που εισαι',ο αντρας την εσπρωξε,ακουστηκε ο ηχος των
πληκτρων,'φυγε' του φωναξε η γυναικα 'φυγε',εκεινος εφυγε,η γυναικα συνεχισε να παιζει
στο πιανο,Fur Elise -Bagatelle No. 25 in A minor του Ludwig van Beethoven,οταν τελειωσε
σηκωθηκε και βγηκε απ'το δωματιο
.
.
.
Galileo Galilei[1564-1642] and Étienne Dolet[1509-1546]
THE ETIENNE DOLET AND GALILEO GALILEI'S COMPLEXE CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
νυχτα αργα,'σε καθε ακεραιο αριθμο 1,2,3,4,5,...'σκεφτεται στο κελι του ο Γαλιλαιος 'αντι-
στοιχει ο αριθμος που ειναι τετραγωνο του,στο 1 το 1 ,στο 2 το 4,στο 3 το 9,στο 4 το 16,
στο 5 το 25,...,επειδη οι ακεραιοι αριθμοι ειναι απειροι τοτε και τα τεραγωνα τους ειναι
απειρα,ομως οι αριθμοι τετραγωνα ειναι μερος των ακεραιων αριθμων,αφου υπαρχουν
ακεραιοι που δεν ειναι κανενος ακεραιου τετραγωνα,αυτο σημαινει πως ενα μερος των
ακεραιων εχει ισο πληθος με ολους τους ακεραιους,ενα παραδοξο',
κοιμηθηκε,ξυπνησε απο θορυβους στο διπλανο κελι,
ειχαν φερει εναν καινουργιο κρατουμενο,ακουσε να ουρλιαζει,τον βασανιζαν,περασε ωρα,
υστερα ησυχια,αργουσε να ξημερωσει,δεκαεφτα μερες ηταν κλεισμενος εκει μεσα,δεν ειχε
υπνο,'΄δεν μπορουμε τιποτα'σκεφτονταν,'να διδαξουμε στους ανθρωπους,το μονο που μπο-
ρουμε ειναι να τους βοηθησουμε να βρουν μονοι τους.Ολες τις αληθειες,ειναι πολυ ευκολο
να τις καταλαβει καποιος,απο τη στιγμη που ανακαλυφθηκαν,το κρισιμο σημειο ειναι να ανα-
λυφθουν.Η Βιβλος δειχνει το δρομο να πας στον ουρανο,αλλ'οχι πως ο ουρανος λειτουργει.
Δεν μπορω να πιστεψω πως ο θεος που μας προικισε με αισθηση,λογικη και μυαλο μας ζηταει
να εγκαταλειψουμε τη χρηση τους.Ποιος θα βαλει ορια στο ανθρωπινο μυαλο;Η ερευνα των
φυσικων πραγματων δεν πρεπει να αρχιζει απο τις Γραφες,αλλα με πειραματα και αποδειξεις.
Το Συμπαν ειναι ενα μεγαλο ανοιχτο βιβλιο μπροστα στα ματια μας,για να το διαβασουμε
πρεπει να καταλαβουμε τη γλωσσα με την οποια ειναι γραμμενο,κι αυτη,ειμαι βεβαιος,ειναι
μαθηματικη',ακουσε τα βαρια βηματα των δεσμοφυλακων,εμφανισθηκαν δυο,ξεκλειδωσαν
τη πορτα και τον πηραν,'ειναι ανωτωτη διαταγη'ειπε ο ενας,τον πηγαν σε μια μεγαλη αιθουσα,
μεσα σε αυτη διεκρινε πολλους γνωστους αστρονομους,αντιπαλους,και καποιους αριστοτελι-
κους καθηγητες,τον κρατησαν ορθιο μπροστα στους δικαστες,ενας απο αυτους με βλοσυρο
βλεμμα διαβασε ενα εγγραφο:
'Galileo Galilei,η φυλακιση μετατρεπεται σε κατ'οικον περιορισμο',
τον καθησαν στο ακροατηριο,
Χρονικο Διωξης Galileo Galilei :
-1616,διαταγμα Index Librorum Prohibitorum Λιστα Απαγορευμενων Βιβλιων
-1632,ο Galileo Galilei,παραβαινοντας το διαταγμα 1616,εκδιδει τον Dialogo sopra i due
massimi sistemi del mondo ,οπου συνεγκρινε το Κοπερνικιο Συστημα με το Πτολεμαιικο
Συστημα,αφιερωμενον στον προστατη του Ferdinado II de' Medici, Grand Duke της Tuscany
-1633,η Ιερη Εξεταση καταδικαζει τον Galileo Galilei σε φυλακιση ως υποπτο αιρεσεως,πως
η γη δεν ειναι ακινητη και κινειται,μαζι με τους πλανητες,γυρω απο τον ηλιο,Ηλιοκεντρικο
Συστημα και η Ρωμαιοκαθολικη Εκκλησια βαζει το βιβλιο Dialogo sopra i due massimi sistemi
del mondo στη λιστα των Απαγορευμενων βιβλιων
εγινε θορυβος στη αιθουσα,μεσα εφεραν εναν ανθρωπο,απο την αθλια εμφανιση του καταλα-
βε πως ειχε βασανισθει,
αρχισε η δικη:
ονομα:Étienne Dolet
γεννηση:1509, Orléans, France
ηληκια:37 ετων
σπουδες: Paris 1521 ,Universities of Padua 1526 και Venice 1530,νομικη University of Toulouse
επαγγελμα:συγγραφεας,μεταφραστης,τυπογραφος
εργα/μεταφρασεις/εκδοσεις:Cato Christianus, Erasmus,Καινη Διαθηκη,Ψαλμοι,Rabelais
Φρονημα:παγανιστης,αθειστης
παραβατικος βιος:στην Toulouse συμμετειχε σε φοιτητικες αναταραχες,δικασθηκε απο τοπι-
κο δικαστηριο ,φυλακισθηκε και εξορισθηκε,φυλακισθηκε για τη δολοφονια ενος ζωγραφου
δικαστικοι εναγοντες:Ιερα Εξεταση,Θεολογικο Τμημα του Πανεπιστημιου της Σορβονης,Παρισι
'Πρεπει να προλαβω να γραψω το Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno a due nuove
scienze για τη Μηχανικη και τη Κινητικη Φυσικη,και τη Μαθηματικοποιηση της Επιστημης'
σχεδιασε ενα Νοητικο Πειραμα:
οι 3 πρωταγωνιστες:
Simplicio,οπαδος του Αριστοτελη και του Πτολεμαιου,της παλιας θεωριας,ονομα απο τον
Simplicius of Cilicia,εναν αριστοτελικο σχολιαστη του 6ου αιωνα
Sagredo,ενας ευφυης αντρας αλλα ουδετερος,'απο το ονομα του φιλου μου Giovanni France-
sco Sagredo
Salviati,'αυτος εχει τις δικες μου ιδεες,ειμαι εγω,και το ονομα απο τον φιλο μου Filippo Salviati'
χρονος συζητησης:4 μερες
2.1 Primo giorno: resistenza dei corpi alla separazione
2.2 Secondo giorno: causa della coesione
2.3 Terzo giorno: movimento accelerato naturalmente
2.4 Giorno quattro: la mozione dei proiettili
Salviati:Che nell'aria risegga gravità positiva, e non altrimente, come alcuni hanno creduto,
leggerezza, la quale forse in veruna materia non si ritrova, assai concludente argomento ce
ne porge l'esperienza del pallone gonfiato, posta da Aristotele; perché se qualità di assoluta
e positiva leggerezza fusse nell'aria, multiplicata e compressa l'aria,crescerebbe la leggerezza,
e 'n consequenza la propensione di andare in su: ma l'esperienza mostra l'opposito.
τον διεκοψε η φωνη του δικαστη:
'ο Étienne Dolet ηταν κατηγορουμενος για αθεια τρεις φορες,φυλακισθηκε τρεις φορες,
το 1542,το 1544 και τωρα το 1546,εχει εκδωσει Καλβινιστικα εργα, και μεταφραζοντας τον
ψευδη διαλογο του Πλατωνα Αξιοχος,μετεφρασε απο τα ελληνικα΄:
'Et si tu mourais, elle,la mort] ne serait pas davantage pour toi, puisque tu ne serais plus
και προσθεσε στο τελος,Τι Ιερη Κολασιμη Βλασφημια!, τρεις λεξεις rien du tout΄
ο δικαστης τονισε καθε μια λεξη:
'rien du tout'
και κατεληξε
΄ο Étienne Dolet καταδικαζεται .Auto da fe!'
Τοτε ο Galileo Galilei μουρμουρισε:
'Eppure si muove!'
Ακριβως τρεις λεξεις!
Ευτυχως που δεν τον ακουσαν.
Το δικαστηριο τελειωσε.Τον Étienne Dolet τον πηραν και τον ξανακλεισαν στο διπλανο
κελι απο το δικο του,οπου πριν ηταν φυλακισμενος.
Χρονικο Étienne Dolet:
-1546,3 Αυγουστου ,πλατεια Maubert,Paris,ο Étienne Dolet,37 ετων,καηκε στη πυρα,Auto da
fe,μαζυ με τα βιβλια του
και τρεις λεξεις μουρμουρισε :'rien du tout'
Αυτος σε κατ'οικον περιορισμο εγραφε το Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno
a due nuove scienze
Salviati:Che nell'aria risegga gravità positiva, e non altrimente, come alcuni hanno creduto,
leggerezza, la quale forse in veruna materia non si ritrova, assai concludente argomento ce
ne porge l'esperienza del pallone gonfiato, posta da Aristotele; perché se qualità di assoluta
e positiva leggerezza fusse nell'aria, multiplicata e compressa l'aria,crescerebbe la leggerezza,
e 'n consequenza la propensione di andare in su: ma l'esperienza mostra l'opposito. Quanto
all'altra domanda, che è del modo d'investigare la sua gravità, io l'ho praticato in cotal maniera.
Ho preso un fiasco d vetro assai capace e col collo strozzato, al quale ho applicato un ditale di
cuoio, legato bene stretto nella strozzatura del fiasco, avendo in capo al detto ditale inserta e
saldamente fermata un'animella da pallone, per la quale con uno schizzatoio ho per forza
fatto passar nel fiasco molta quantità d'aria; della quale, perché patisce d'esser assaissimo
condensata, se ne può cacciare due e tre altri fiaschi oltre a quella che naturalmente vi capisce.
In una esattissima bilancia ho poi pesato molto precisamente tal fiasco con l'aria dentrovi
compressa, aggiustando il peso con minuta arena
κοιταξε το εκκρεμες:μεσανυχτα,
'Eppure si muove! λοιπον'μουρμουρισε ο Γαλιλαιος'για να μην περιπλενιεται η ανθρωποτητα
σε εναν σκοτεινο λαβυρινθο'
και συνεχισε το γραψιμο:
Aperta poi l'animella e dato l'esito all'aria, violentemente nel vaso contenuta, e rimessolo in
bilancia, trovandolo notabilmente alleggerito, sono andato detraendo dal contrappeso tant'
arena, salvandola da parte, che la bilancia resti in equilibrio col residuo contrappeso, cioè col
fiasco: e qui non è dubbio che 'l peso della rena salvata è quello dell'aria che forzatamente fu
messa nel fiasco e che ultimamente n'è uscita....
Χρονικο Galileo Galilei:
-1638,εκδοση του Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno a due nuove scienze
-1642,8 Ιανουαριου,πεθαινει,Arcetri, Italy
Επιλογος:
3 λεξεις ανθρωπινης ιστοριας:
rien du tout-Eppure si muove
.
.
.
Absolute White-3μ χ 4.5μ--χ,ν,κουβελης c.n.couvelis
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ-χ,ν,κουβελης c.n.couvelis
Πεμπτη,στο Διαφημιστικο Γραφειο του,λιγο πριν ειχε φυγει ενας πελατης,ωρα 11:15 πμ η γραμ-
ματεας τον ειδοποιησε:'κυριε,δυο κυριοι ειναι εδω στο προθαλαμο και ζητουν να σας δουν',
'τι θελουν;'τη ρωτησε,'λενε πως ειναι ακρως εμπιστευτικο και επειγον'απαντησε η κοπελα,
'οκει' ειπε'να περασουν',
ειδε δυο αγνωστους αντρες,η ακρα αντιθεση μορφων,ο ενας πολυ ψηλος αδυνατος με μακρυ
λαιμο,φορουσε πρασινο σκουρο κουστουμι με γαλαζια ανοιχτη γραβατα,ο αλλος κοντος χον-
τρος με χοντρο κοντο λαιμο,φορουσε γαλαζιο ανοιχτο κοστουμι με πρασινη σκουρα γραβατα,
'τι θελετε;'ρωτησε,:'σας ειδοποιουμε,κυριε'μιλησε ο κοντος αντρας με πολυ σοβαρη φωνη 'πως
πρεπει να παρουσιαστητε για αυστηρως',τονισε το αυστηρως,'προσωπικη σας υποθεση στον
ανακριτη,την ερχομενη Κυριακη,ωρα 10 και μιση ακριβως,'εδω ειναι η διευθυνση' μιλησε ο ψη-
λος αδυνατος,με ψιλη φωνη,κι αφησε πανω στο τραπεζι του γραφειου μια καρτα,'περιοχη,οδος,
αριθμος,οροφος,αριθμος διαμερισματος',
εστρεψαν ταυτοχρονα,αυτοματοποιημενα,και οι δυο να φυγουν,στη πορτα ο χοντρος γυρισε
και ειπε αυστηρα:'μην αδιαφορησετε,κυριε,η υποθεση σας ειναι σοβαρη',
γελασε,'κι εγω,κυριοι,σοβαρα,σας προτεινω'τους φωναξε 'μια διαφημιση μπυρας',
εφυγαν,η γραμματεας εκλεισε τη πορτα,
πηρε τη καρτα,και χωρις να της δωσει σημασια,ανοιξε ενα συρταρι και την πεταξε μεσα,'γεμισε
ο κοσμος τρελους' σκεφτηκε 'και ενοχλητικους' ειπε δυνατα,
στην αρχη διασκεδασε με το γεγονος,υστερα παραξενευτηκε,και στο τελος απο απλη περιεργει-
α πηγε στο ραντεβου,
η περιοχη ηταν υποβαθμισμενη,οι δρομοι σε αθλια κατασταση.γεματοι λακουβες με νερα,πολυ
στενοι,νομιζες πως θα συνθλιβεις αναμεσα στα σπιτια,εστρεφαν συνεχως σε ατελειωτες καμπυ-
λες γραμμες,,λακουβες και νερα,τα σπιτια πανομοιοτυπα,ετοιμορροπα,πολυοροφα,πνιγερη
ατμοσφαιρα,κανενας θορυβος,πληρης ακινησια,πουθενα δεν ειδε ανθρωπινη μορφη,φοβηθηκε
πως θα χαθει μεσα σ'αυτον τον αρχιτεκτονικο λαβυρινθο,
ευτυχως,σταθηκε τυχερος,επεσε πανω στην οδο,στον αριθμο 41 μπηκε στο κτιριο,ανεβηκε τις
σκαλες στον 3ο οροφο,ελαχιστος αερας και φως,ζαλιστηκε,στο διαδρομο χτυπησε τη πορτα στο
διαμερισμα αριθμος 7,που του ειπαν,η ταμπελα εγραφε 'Μαρκο Τζιανινι,ζωγραφος',περιμενε,
ξαναχτυπησε,η πορτα μισανοιξε,ενας χλωμος νεαρος μ'ενα αραιο ξανθο γενακι και μυωπικα
γυαλια,στο βαθος,πισω,ισα που προλαβε,γιατι μπηκε μπροστα το σωμα του νεαρου,να δει μια
κοπελα,που εστρεψε το προσωπο της,μολις τον ειδε,να κρυφτει,
'ποιος ειστε;τι θελετε;'ρωτησε ο νεαρος,φανερα ενοχλημενος,
'τον κυριο ανακριτη' του ειπε,
'παλι τα ιδια,ειστε ο εικοστος,φτανει πια',φωναξε ο ζωγραφος και του εκλεισε τη πορτα κατα-
μουτρα,και αμεσως ακουσε το τραβηγμα του συρτη,
εκεινη τη στιγμη ανοιξε η πορτα απ'το απεναντι διαμερισμα,γυρισε και ειδε μια γυναικα,εκεινη
του εκανε νοημα να μπει,'ελατε μεσα'του ειπε πολυ σιγα,'καντε γρηγορα,μη σας δει'
μπηκε στο διαμερισμα της γυναικας,σκοτεινα,
'ακουσα το θορυβο'ειπε η γυναικα 'τι αγενης,τι αγροικος'
η γυναικα τραβηξε τις κουρτινες στο παραθυρο να μπει λιγο φως,'καθηστε' του ειπε,'θελετε
καφε;',σκεφτηκε ν'αρνηθει και να φυγει,υστερα αλλαξε γνωμη,'αν δεν σας πειραζει'
'απο μια αποψη εχει δικιο,εικοσι ανθρωποι τη τελευταια εβδομαδα ηρθαν και ζητησαν τον
ανακριτη'του ειπε η γυναικα σερβιροντας του τον καφε και καθησε απεναντι του στον κανα-
πε,ηταν περιπου στα σαραντα,'το διαμερισμα του ηταν ξενοικιαστο,τουλαχιστον εδω εφτα
χρονια που μενω εγω εδω,αυτος το νοικιασε πριν ενα μηνα',
ειδε το δεξι της χερι,ο δειχτης με τον μεσο ηταν κολλημενοι,'με συγχωρητε'αντεδρασε η γυναι-
κα,σαν να ντραπηκε,και τραβηξε το χερι,'σας καταλαβαινω' δικαιολογηθηκε 'ειναι απαισιο θεα-
μα,ενα τερατουργημα της φυσης,κατι ζωωδες' και το εκρυψε μεσα σ'ένα μαυρο γαντι,τον κοι-
ταξε,τα ματια της εκαιγαν,γελασε 'η' σας αρεσει; στους πελατες μου αρεσει,το περιεργαζονται,
το χαιδευουν,το φιλουν,δεν ξερω γιατι τους αναστατωνει τοσο,καποιος ερχεται,ετσι μου λεει,
μονο γι'αυτο',το κοιτουσε,δεν μπορουσε ν'αντισταθει,'θελετε να βγαλω το γαντι;'του ειπε η
γυναικα με φωνη που ετρεμε,ηταν ετοιμος ν'απαντησει ναι,να την παρακαλεσει,συγκρατηθηκε
κι απαντησε :'οχι',
'η κοπελα,που ειδατε στο ζωγραφο'αλλαξε θεμα η γυναικα 'ειναι κορη μου,μολις δεκατρισημισυ
χρονων,αρκετα αναπτυγμενη για την ηλικια της,μη βαζετε,ομως,κατι πονηρο στο μυαλο σας,πη-
γαινει στον Μαρκο και ποζαρει,τους πινακες τους πουλαει σε πλουσιους',σταματησε,'κανα δυο'
συνεχισε'δε λεω,τις εκαναν προτασεις να παει μαζι τους,δεν δεχτηκε,πρεπει και μεις καπως να
ζησουμε,ο πατερας της,ενας μεθυστακας,μας παρατησε οταν ακομα μωρο,εξαφανιστηκε,σχεδον
θα'λεγες ανοιξε η γης και τον καταπιε' φωνη της δεν ειχε παραπονο,ουτε μισος,'λενε'τον κοιτα-
ξε 'πως δουλευει για το δικαστηριο,ειναι βασανιστης η' ρουφιανος η' δημιος,δεν ξερω',
'τι,πραγματικα υπαρχει δικαστηριο;'αντεδρασε,'και βεβαια'σοβαρεψε η γυναικα' με ανακριτες,
με φακελους,με δικαστες,με δικες,να εδω'ανοιξε ενα φακελο,'φωτογραφιες των ενοχων',
πηρε το φακελλο στα χερια του,κοιταξε μια-μια τις φωτογραφιες,αγνωστα προσωπα,ξαφνικα σε
καποια ειδε το προσωπο του,δεν ειπε τιποτα στη γυναικα,προσπαθησε να μην δειξει ταραγμε-
νος,κοιταξε και τις αλλες φωτογραφιες σαν να μην συνεβαινε τιποτα,της εδωσε το φακελο,
'ποιος σας εδωσε το φακελο;' τη ρωτησε,η γυναικα χαμογελασε 'ο ανακριτης,καποιος τελος
παντων απ'ολους αυτους τους ανακριτες,ειναι πελατης μου,και μαλιστα φανατικος,εραστης
μου,αν θελεις',την κοιταξε με αγωνια 'παρακαλω,συνεχιστε','ερχεται τακτικα εδω'συνεχιζει η
γυναικα,'μενει τη νυχτα και μεχρι αργα μελεταει τους φακελους των υποθεσεων,ετσι αφησε
αυτες τις φωτογραφιες,μαλιστα,τωρα τον περιμενω,οπου να'ναι θα χτυπησει','τι;,τωρα;'λεει
με αγωνια,'τωρα σε λιγο' απαντα η γυναικα 'και μια υποθεση'ανοιγει το φακελο και ψαχνει
'να αυτης της φωτογραφιας',του δειχνει τη φωτογραφια του 'ειναι παρα πολυ σοβαρη,η πιο
δυσκολη μου ειπε',
η γυναικα τον κοιταξε βαθεια στα ματια 'αν θελετε μπορω να τον ρωτησω για την υποθεση
σας'και βγαζοντας αργα-αργα το μαυρο γαντι απ' το δεξι της χερι συνεχισε 'και μαλιστα να τον
επηρεασω για χαρι σας',εκεινος δεν μπορουσε να τραβηξει τα ματια του απ'τα δυο κολλημενα
δαχτυλα,'απο σας εξαρταται'
ακουσε τη γυναικα,'πρεπει να σας πω'συνεχισε,'πως οι πινακες με τη κορη μου πουλιωνται,απο-
κλειστικα στους ανακριτες και στους δικαστες,ο ζωγραφος δεν το υποψιαζεται,λοιπον,δεν εχετε
χρονο,σας εκλιπαρω,αποφασιστε',
ακουστηκαν δυο σιγανα χτυπηματα στη πορτα και σε λιγο ενα ,'το συνθηματικο του'ψιθυρισε η
γυναικα ,'γρηγορα κρυφτητε στ'άλλο δωματιο,και μη κανετε τον παραμικρο θορυβο'
κλειστκε στο δωματιο,
μιλουσαν ψιθυριστα,μετα κατι ακαθοριστοι θορυβοι,στο σκοταδι και στη πνιγερη ατμοσφαιρα
του δωματιου ζαλιστηκε κι αποκοιμηθηκε,
τον ξυπνησε η γυναικα,'ελατε,εφυγε',
'με λενε Λενι'του ειπε 'η μικρη θ'αργησει να'ρθει',καθησε διπλα του,τον αγγιζε με το σωμα της,
'θελεις να μου βγαλεις το γαντι',κουνησε το κεφαλι ναι,η Λενι του εδωσε το χερι,αργα αργα το
εβγαλε,χαιδεψε τα δυο κολλημενα δαχτυλα 'ποσο ομορφα ειναι'ψιθυρισε,
ξεχασε να τη ρωτησει τι της ειπε ο ανακριτης,δεν τον ενοιαζε,
μετα απο ωρα σηκωθηκε να φυγει,
ανοιγωντας τη πορτα επεσε πανω του η κοπελα βγαινοντας ορμητικα απ'το διαμερισμα του
ζωγραφου,
'μπαρντον,κυριε'γελασε η μικρη,
εξω ειχε νυχτωσει,σ'αυτη την παραξενη ερημια της περιοχης ηταν ακαθοριστη η ωρα πριν η' με-
τα τα μεσανυχτα,χαθηκε στον λαβυρινθο των δρομων,
την αλλη μερα,ακριβως στις 11:15 πμ στο Διαφημιστικο Γραφειο του ξαναεμφανισθηκαν οι δυο
τυποι,ο κοντοχοντρος με πολυ αυστηρη φωνη του ειπε:
'κυριε,το χθεσινο να μην επαναληφθει,δεν θα υπαρξει καμια επιεικεια'
πετωντας του τη καρτα με το ραντεβου,σχεδον απειλητικα,πανω στο τραπεζι,'την επομενη Κυ-
ριακη'
φευγωντας ο ψηλος αδυνατος με το πρασινο σκουρο κουστουμι και τη γαλαζια ανοιχτη γραβα-
τα,γυρισε και του ειπε 'οσο γι'αυτους του δυο τιμωρηκαν παραδειγματικα'
μεχρι τη Κυριακη οι μερες περασαν ανησυχες,τη νυχτα ξαγρυπνουσε,στον λιγο υπνο τον βασα-
νιζαν εφιαλτες,στο Γραφειο δεν ξαναπηγε
την Κυριακη,ωρα 10 και μιση ακριβως,παρουσιαστηκε στο μερος που του ειχαν ορισει,
ενα μπελ εποκ κτιριο στο κεντρο της πολης,τον οδηγησαν σ'ενα τεραστιο αμφιθεατρο,και τον
καθησαν στη τελευταια σειρα,στην αιθουσα ημιφως,στο βαθος,λογω της μεγαλης αποστασης
και του υψους που βρισκονταν δυσκολα μπορουσε να δει καθαρα τι συνεβαινε,
ενας διπλα του του ψιθυρισε χωρις να τον κοιταξει,'παλια ημουνα στις πρωτη σειρα,εκει υπαρ-
χει μια θεατρικη σκηνη κι οι δικαστες σαν να παιζουν καποιο θεατρικο εργο εκδικαζουν τις δια-
φορες υποθεσεις',ο αντρας μιλουσε με δυσκολια,λαχανιαζε,'καποιες διευθετουνται γρηγορα
και ο κατηγορουμενος απαλλασεται,καποιες αλλες ομως'εδω η φωνη του ετρεμε'σαν τη δικη
μου συνεχως περιπλεκονται,γινονται αλυτες,ατελειωτες,θα'λεγα αιωνιες,και ο κατηγορουμενος
απο συνεδριαση σε συνεδριαση μετατιθεται ολο και περισσοτερο πισω,στο βαθος,με τη προ-
οπτικη της τειωτικης αθωωσης του να εξαφανιζεται',
'δηλαδη,εγω'τολμησε να του ψιθυρισει 'που απ'την αρχη βρισκομαι στη τελευταια σειρα,δεν
εχω καμια ελπιδα;',ο αλλος σαν να μην τον ακουσε δεν του απαντησε,αλλα ουτε και του ξανα-
μιλησε,σαν να μην υπηρχε και να μην ηταν διπλα του,
δεν εβλεπε ουτε ακουγε τι γινονταν κατω στη σκηνη και μεαα στο υπνωτικο ημιφως της τερα-
στιας αιθουσας αποκοιμηθηκε,μεχρι που τον ξυπνησαν τα μεγαφωνα:
'Κυριοι,η συνεδριαση ελαβε τελος.Αναμενετε μεχρι την επομενη ανακληση σας'
κοιταξε,δεν ειδε τον ανθρωπο διπλα του,
καποιος στα σκοτεινα τον σκουντησε ψιθυριζοντας του'Τον καταδικασαν και τον πηραν για
εκτελεση',
στη συγχιση του νομισε πως ηταν ιδια η φωνη,
περασε πολυς καιρος χωρις να τον ξαναενοχλησουν,σχεδον ξεχασε την υποθεση,ζουσε κανονι-
κα τη καθημερινοτητα,οι διαφημισεις πηγαιναν παρα πολυ καλα,
μια Κυριακη,για να αστειευθει,ωρα 10 και μιση ακριβως,πηγε στην περιοχη που εμενε η Λενι,
ανεβηκε στον 3ο οροφο,χτυπησε τη πορτα της,δεν πηρε απαντηση,ξαναχτυπησε τιποτα,τοτε
χτυπησε τη πορτα του ζωγραφου,ουτε κι αυτος ηταν εκει,τοτε θυμηθηκε τα λογια του ψηλου
αδυνατου αντρα στο Γραφειο του τη τελευταια φορα που τους ειδε:
'οσο γι'αυτους του δυο τιμωρηκαν παραδειγματικα'
'τι εννουσε 'σκεφτηκε ' η Λενι με το ζωγραφο; η' ' τρομαξε 'η Λενι με τη μικρη;'
'επομενως ο ζωγραφος' συμπερανε με οργη 'ηταν ρουφιανος του ανακριτη,πληρωμενος ανθρω-
πος των δικαστων,και μαρτυρησε πως ηταν εκει με τη Λενι',
την Πεμπτη,ακριβως στις 11:15 πμ στο Διαφημιστικο Γραφειο του ξαναεμφανισθηκαν οι δυο
τυποι,ο κοντοχοντρος με το γαλαζιο ανοιχτο κοστουμι και τη πρασινη σκουρα γραβατα του
ειπε:
'κυριε,ειμαστε ετοιμοι για τη διαφημιση μπυρας',
γελασε:'πολυ ευχαριστως,κυριοι,την ερχομενη Κυριακη',
φευγωντας ο ψηλος αδυνατος με το πρασινο σκουρο κουστουμι και τη γαλαζια ανοιχτη γραβα-
τα,γυρισε και του ειπε με πολυ σοβαρη φωνη:
'ακριβως εκει,κυριε,ειναι η επομενη συνεδρια'
.
.
.
ΤΑ 11 ΒΙΒΛΙΑ-THE 11 BOOKS-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
την ιδια μερα στις 2 Ιουλιου 2018 σε 11 διαφορετικες χωρες Αγγλια,ΗΠΑ,Γαλλια,Γερμανια,
Ισπανια,Πορτογαλια,Αργεντινη,Ιταλια,Ελλαδα,Σουηδια,Τσεχια και σε 9 διαφορετικες γλωσσες
απο 11 διαφορετικους συγγραφεις εκδοθηκαν 11 βιβλια,τα οποια,συμφωνα με τη κριτικη,
προκειται για το ιδιο ακριβως βιβλιο,211 σελιδων,η πλοκη του ειναι λαβυρινθωδης,σε καθε
σημειο του η αφηγηση διακλαδιζεται,η λεπτομερης αναλυση του θα ηταν ενα ογκωδεστερο
βιβλιο απο αυτο και για το λογο αυτο εδω παραλειπεται,διατυπωθηκαν για το γεγονος
διαφορες γνωμες ,θεωριες,απο την πιο αφελη εως τη πιο ευφυη,πως προκειται για καποιο
λογοτεχνικο αστειο,οι 11 συγγραφεις αποτελουν μια κλειστη λογοτεχνικη ομαδα που
αποφασισε το βιβλιο που θα γραψει ενα μελος της ,μετα απο κληρωση,το οποιο ουδεποτε θα
κατονομασθει,να το μεταφρασουν στις γλωσσες τους ολοι οι υπολοιποι και να το εκδοσουν
την ιδια μερα,2 Ιουλιου 2018,ειτε μεσα στην απειρη διασταση του χρονου συνεβει,
πραγματοποιηθηκε η τρομακτικα μικρη πιθανοτητα,σε 11 χωρες 11 συγγραφεις απολυτως
αγνωστοι μεταξυ τους και σε 9 γλωσσες να γραψουν το ιδιο βιβλιο των 211 ακριβως σελιδων
και να το εκδοσουν την ιδια μερα,
ακολουθει πληρης καταλογος:
ονομα συγγραφεα,χωρα,τιτλος βιβλιου,εκδοτικος οικος
1.Sherlock Wells,England,The Others Tilings,Bloomsbury Publishing plc London
2.Nathaniel Poe,USA,The Others Tilings,Random House New York City
3.Philippe Grillet,France,Les autres pavages,Éditions Gallimard Paris
4.Wolfgang Grass,Germany,Die anderen Tilings,Rowohlt Verlag books Hamburg
5.Miguel de Buñuel,Spain,Los otros Tilings,Grupo Planeta Madrid
6.Ricardo Pessoa,Portugal,Os Outros Tilings,Ullyses Iivros Lisbon
7.Julio Adolfo Borges,Argentina,Los otros Tilings,Alef Publish Co. Buenos Aires
8.Umberto Baudolino,Italy,Gli altri tasselli,Bompiani Milan
9.c.n.couvelis,Greece,Τα Αλλα Μοτιβα,Infinty Books Co.Athens
10.August Bergman,Sweden,De andra Tilings,Albert Bonniers Förlag Stockholm
11.Franz Kundera, Czech Republic,Ostatní výkřiky,Mladá Fronta Inc.Praha
γι'αυτους τους 11,εκτος απο τα ληξιαρχικα,ετος και τοπος γεννησης,γονεις,σπουδες,δεν ειναι
γνωστο τιποτα αλλο,και οι 11 αρνουνται συνεντευξεις,εμφανισεις στη τηλεοραση,οποιαδηποτε
δημοσιοποιηση,
τα βιβλια ειναι τα πρωτα τους ,κι ισως θα ειναι τα μοναδικα τους
ενα αποσπασμα του βιβλιου απο την σελιδα 97
[ελληνικα]
μπηκε στο κτιριο ,το ασανσερ δεν δουλευε,ανεβηκε πεντε οροφους με τις σκαλες,απο
τα παραθυρα εβλεπε τη πολη,στο διαδρομο βρηκε τη πορτα με τον αριθμο 17,χτυπησε,
του ανοιξε μια νεαρη γυναικα,του ειπε να καθησει,περιεργαστηκε το γραφειο,ενας τεραστιος
καθρεφτης καλυπτε εναν τοιχο,ακριβως απεναντι του μια βιβλιοθηκη,χτυπησε το τηλεφωνο,
μιλησε η κοπελα,του ειπε πως τον περιμενουν στο διπλανο δωματιο,χτυπησε και ανοιξε τη
πορτα,ενα λευκο αδειο δωματιο,ψωρις παραθυρα,γυρισε πισω ,'δεν ειναι κανενας εκει'ειπε
η κοπελα επαιζε στο πιανο,περιμενε να τελειωσει,'Bach,The Goldberg Variations BMV 998'
λεει η κοπελα'εγω,τωρα θα φυγω,αν θελετε μπορειτε να παιξτε στο πιανο,καθως θα
περιμενετε,η' να διαλεξτε απο τη βιβλιοθηκη ενα βιβλιο και να διαβαστε',η κοπελα μπηκε
στο δωματιο που εκεινος ειχε παει,ακουσε συνομιλια,αλλα δεν ξεχωριζε τι λεγανε,διαλεξε στη
τυχη ενα βιβλιο:Allain Robbe Grillet Les Gommes,ανοιξε και διαβασε :
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
στο οπισθοφυλλο διαβαζει:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Περαστε κυριε'τον διακοπτει μια φωνη,σηκωνει το κεφαλι,στο ανοιγμα της πορτας βλεπει τη
φιγουρα ενος ψηλου αντρα ,περιπου στα σαραντα,με μαυρο κουστουμι και κοκκινη γραβατα,
αφηνει το βιβλιο στο τραπεζακι μπροστα,σηκωνεται και μπαινει στο δωματιο,δεν βλεπει τη
κοπελα,ο αντρας με το τηλεκοντρολ ανοιγει την οθονη στον απεναντι τοιχο,κανει πλοηγηση
'αυτη ειναι η περιοχη,αυτος ειναι ο ανθρωπος μας,αυτον θα παρακολουθησεις,ολα τα στοιχεια
ειναι εδω μεσα στο φακελλο',του δινει το φακλλο,εκεινη τη στιγμη,ενα κοντινο πλανο,εκεινος ο
ανθρωπος ηταν αυτος ο ιδιος,ο αντρας εκλεισε την οθονη,δεν του ειπε τιποτα κι εφυγε
[English]
he went in the building, the elevator did not work, he ascended five ceilings with the stairs,
the windows saw the city, on the corridor he found the door with the number 17, hit,
opened a young woman, she told him to sit down, he examined the office, a huge a mirror
covered a wall, just opposite a library, hit the phone,the girl talked, told him that they
were waiting for him in the next room,he knocked and opened door,a white empty room,
without windows, he turn back, 'no one is there'he said,the girl was playing on the piano,
he waited for she to finish, 'Bach, The Goldberg Variations BMV 998'the girl says,'now I'm
going to go, you,if will,can play at the piano as you will wait,or to select a book from the library
to read it', the girl was gone in the room this he had been to, he heard conversations, but he
did not could hear clearly what they are saying, he chose a book: Allain Robbe Grillet Les
Gommes,
he opened it and read:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
on the back cover he reads:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Come on,mister'a voice interrupts him, he lifts the head,at the opening of the door he sees
the a figure of a tall man, about a forty old years,he is dressed in a black suit and red tie,
he leaves the book on the front table, he gets up and walks into the room, he does not see
the girl,the man with the remote control opens the monitor to the opposite wall, he makes
navigation,'this is the area, this is our man, you will watch him, all the facts is here in the
envelope ',he gives the envelope to him, at that moment, a near plan, that one man was
the same as herself, the man shut down the screen, he told him nothing and left
'
[Francais]
il est allé dans le bâtiment, l'ascenseur n'a pas fonctionné, il est monté cinq plafonds avec les
escaliers,les fenêtres ont vu la ville, dans le couloir, il a trouvé la porte avec le numéro 17,
frappé,ouvrit une jeune femme, elle lui dit de s'asseoir, il examina le bureau, un énorme miroir
couvert un mur, juste en face d'une bibliothèque, a frappé le téléphone, la fille a parlé, lui a dit
qu'ils l'attendaient dans la pièce voisine, il frappa et ouvrit la porte, une pièce blanche et vide,
sans fenêtres, il se retourne, "personne n'est là" dit-elle, la fille jouait au piano,il attendit qu'elle
finisse, 'Bach, The Goldberg Variations BMV 998' la fille dit, 'maintenant je suis aller, vous
pouvez, si vous voulez, jouer au piano en attendant, ou sélectionner un livre de la bibliothèque
pour le lire, la fille était partie dans la chambre où il était allé, il entendait des conversations,
mais il n'a pas pu entendre clairement ce qu'ils disent, il a choisi un livre: Allain Robbe Grillet
Les Gommes,
il l'ouvrit et lut:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
sur la couverture arrière, il lit:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
«Allons,monsieur' une voix l'interrompt, il lève la tête, à l'ouverture de la porte qu'il voit
la figure d'un grand homme, âgé d'une quarantaine d'années, vêtu d'un costume noir et d'une
cravate rouge,il laisse le livre sur la table, il se lève et entre dans la pièce, il ne voit pas
la fille, l'homme avec la télécommande ouvre le moniteur sur le mur opposé, il fait
navigation, 'c'est la zone, c'est notre homme, vous le regarderez, tous les faits sont ici dans le
enveloppe », il lui donne l'enveloppe, à ce moment-là, un plan proche, qu'un homme
était la même chose qu'elle-même, l'homme a fermé l'écran, il ne lui a rien dit et a quitté
[German]
er ging in das Gebäude, der Fahrstuhl funktionierte nicht, er stieg fünf Stockwerke hoch mit der
Treppe,Die Fenster sahen die Stadt, auf dem Flur fand er die Tür mit der Nummer 17, getroffen,
öffnete eine junge Frau, sie sagte ihm, er solle sich setzen, er untersuchte das Büro, einen
riesigen Spiegel eine Wand bedeckt, direkt gegenüber einer Bibliothek, schlug das Telefon, das
Mädchen redete, sagte ihm, dass sie im Nebenzimmer auf ihn warteten, klopfte er und öffnete
die Tür, ein weißer leerer Raum,ohne Fenster dreht er sich um, "niemand ist da" sagte er, das
Mädchen spielte auf dem Klavier,er wartete, bis sie fertig war. »Bach, die Goldberg-Variationen
BMV 998«, sagt das Mädchen, »jetzt ich werde gehen, Sie, wenn Sie wollen, können Sie am
Klavier spielen, während Sie warten, oder ein Buch aus der Bibliothek auswählen um es zu
lesen ", das Mädchen war in dem Raum gegangen, in dem er gewesen war, er hörte Gespräche,
aber er Ich konnte nicht klar verstehen, was sie sagten, er wählte ein Buch: Allain Robbe Grillet
Les Gommes,
er öffnete es und las:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
auf der Rückseite liest er:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
"Komm schon, Herr' Stimme unterbricht ihn, er hebt den Kopf, beim Öffnen der Tür sieht er
die Gestalt eines großen Mannes, ungefähr vierzig Jahre alt, er trägt einen schwarzen Anzug
und eine rote Krawatte,er lässt das Buch auf dem Tisch liegen, steht auf und geht ins Zimmer,
er sieht es nicht das Mädchen, der Mann mit der Fernbedienung öffnet den Monitor an der
gegenüberliegenden Wand, macht er Navigation, "das ist der Bereich, das ist unser Mann, Sie
werden ihn beobachten, alle Fakten sind hier in derUmschlag ", er gibt ihm den Umschlag,
in diesem Moment, ein naher Plan, dass ein Mann war Genau wie sie selbst, der Mann
schaltete den Bildschirm aus, er sagte ihm nichts und ging
[Spanish]
entró al edificio, el ascensor no funcionó, ascendió a cinco techos con las escaleras,
las ventanas vieron la ciudad, en el corredor encontró la puerta con el número 17, golpe,
abrió una mujer joven, ella le dijo que se sentara, examinó la oficina, un enorme espejo
cubrió una pared, justo enfrente de una biblioteca, golpeó el teléfono, la chica habló, le dijo
que lo estaban esperando en la habitación contigua, llamó y abrió la puerta, una habitación
blanca y vacía,sin ventanas, regresa, "no hay nadie allí", dijo, la niña estaba tocando el piano,
esperó a que terminara, "Bach, The Goldberg Variations BMV 998", la niña dice, "ahora estoy
va a ir, usted, si lo hará, puede tocar el piano mientras espera, o seleccionar un libro de la
biblioteca para leerlo ', la niña se había ido a la habitación en la que había estado, escuchó
conversaciones, pero él no pudo escuchar claramente lo que están diciendo, eligió un libro:
Allain Robbe Grillet Les Gommes,
él lo abrió y leyó:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
en la contraportada él lee:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Vamos, señor ' una voz lo interrumpe, levanta la cabeza, en la apertura de la puerta que ve
la figura de un hombre alto, de unos cuarenta años de edad, está vestido con un traje negro
y corbata roja,deja el libro en la mesa del frente, se levanta y entra a la habitación, no ve
la chica, el hombre con el control remoto abre el monitor a la pared opuesta, él hace
navegación, 'esta es el área, este es nuestro hombre, lo verán, todos los hechos están aquí en
el sobre, le da el sobre, en ese momento, un plan cercano, ese hombre era al igual que ella,
el hombre cerró la pantalla, no le dijo nada y se fue
.
.
.
καψιμο βιβλιων book burning
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-THE BETRAYAL OF AUTHOR-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εκδοθηκε αποφαση κατασχεσης ολων των βιβλιων του,να αποσυρθουν απο ολα τα βιβλιοπω-
λεια,διαταχθηκε οσοι τα αγορασαν[και τους γνωριζουν καλα]σε πολυ συντομο χρονο να τα
παραδωσουν στις κατα τοπους αρμοδιες αρχες,ειδαλλως για τους παραβατες οι ποινες θα ειναι
αυστηροτατες,αυτον τον συνελαβαν τις πρωινες ωρες στο σπιτι του,αλλωστε,απο καιρο,ειχε
ετοιμη τη βαλιτζα του,τον ανακριναν και τον φυλακισαν,στη δικη,κεκλεισμενων των θυρων,
ο ανωτατος δικαστης με ακαμπτη φωνη του ανακοινωσε,με τη συμφωνη γνωμη ολων των
αλλων δικαστων:
αν δεν αποκηρυξει τα εργα του τοτε θα καταδικασθει ισοβια
αν,ομως,τα αποκηρυξει και υπογραψει δηλωση μετανοιας θα αφεθει ελευθερος
και στις δυο περιπτωσεις τα εργα του θα καουν
απομενει να να διαλεξει,
διαλεξε το δευτερο,υπογραψε τη δηλωση,και τον αφησαν ελευθερο,
τωρα ολοι θα τον αποκαλουν δειλο,προδοτη,αθλιο ανθρωπακι,
ομως αυτος ξερει πως με τη προσωπικη του ταπεινωση,με τον εξευτελισμο του,τα εργα θα
αποκτησουν αυτονομια,ποτε δεν θα εξαφανισθουν και θα επιζησουν αυτου του αναξιου,
ζωντανα,αληθινα,εσαει επικαιρα,
'Εσυ' τον δειχνουν επιτιμητικα 'τα απαρνηθηκες.Εμεις ομως οσο ζουμε κι αναπνεουμε ποτε
δε θα τα προδωσουμε'
ολοι,φιλοι και εχθροι,τον αποστρεφονταν,απομονωθηκε εντελως,η προσωπικη του ζωη διαλυ-
θηκε,οικονομικα καταστραφηκε,ομως στο βαθος ενιωθε πληρως ικανοποιημενος,πετυχε τα
εργα μ'αυτη την επαισχυντη επιλογη να διασωθουν,αποκτωντας ζωη,που πιθανον,δεν θα την
ειχαν πριν
.
.
.
POETRY-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΕΛΛΑΣΩΝ ΠΟΙΗΤΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ενας ελλασων ποιητης παρατηρησε,κι αυτο τον κολακεψε πολυ,πως η μεταφραση ενος
ποιηματος του στην αγγλικη γλωσσα,που εκανε ενας φιλος του αγγλος μεταφραστης,
ηταν πολυ ανωτερη απο το πρωτοτυπο ποιημα,τοτε αποφασισε ολα τα ποιηματα του να
εκδιδονται,αποκλειστικα μονο,σε αγγλικη μεταφραση και τα πρωτοτυπα να τα καταστρεφει,
ετσι,πολυ γρηγορα,απεκτησε τον αναμφισβητητο τιτλο του μειζονος ποιητου
.
.
.
Robert Rauschenberg, Erased de Kooning Drawing, 1953; traces of drawing media on paper
with label and gilded frame, 25 1/4 x 21 3/4 x 1/2 in. (64.14 x 55.25 x 1.27 cm); Collection
SFMOMA
Robert Rauschenberg, Erased de Kooning Drawing-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο Robert Rauschenberg στο στουντιο του Willem de Kooning
κοιταζει,-Woman I,ειπε ο Willem de Kooning
-vagina dentate,σχολιασε
-ανοησιες του Sigmund Freud ,αντεδρασε γελωντας ο Willem de Kooning,
στη Νεα Υορκη,συνεχισε,στο 7B bar108 Avenue B γνωρισα μια γκαρσονα,Ολλανδη απ'το
Ροτερνταμ,με το ονομα της μανας μου,Cornelia
η Elaine Fried μπηκε μεσα,σηκωσε το ουισκι απ'το τραπεζι,-Βιλεμ,αρκετα ηπιες ,
η Elaine Fried βγηκε
-η Ιλειν παντα υπομονετικη,χαμογελασε ο Willem
-Θα ηθελα ενα πινακα για τους νεους πειραματισμους μου,ειπε ο Robert
-του erasing,σχολιασε ο Willem
-ακριβως,του σβησιματος,επιβεβαιωσε ο Robert Rauschenberg
-παρε αυτον,του εδειξε ο Willem de Kooning,μονο που θα εχει πολλα απο τα δικα μου
σβησιματα
ο Robert ευχαριστησε κι εφυγε
αργοτερα ο πινακας του de Kooning ηταν στημενος στο στουντιο του Rauschenberg διπλα στο
Bed,ενα κρεβατι καλυμενο με κοκκινη πηχτη μπογια
καποιο πρωι,μπαινοντας στο στουντιο με τη προθεση να επεμβει πανω του,παρατηρησε πως
ειχαν σβηστει αρκετα ιχνη του πινακα,απορησε,γιατι,θυμονταν καλα,πως δεν ειχε δουλεψει
πανω του,τοτε τι ειχε συμβει;τι συνεβαινε;
ανεβαλε το erasing
μερα με τη μερα ο πινακας του de Kooning εσβηνε,μεχρι που καθαριστηκε εντελως,ενας απο-
λυτα λευκος πινακας εμφανισθηκε,που οποιος τον εβλεπε δεν θα μπορουσε να καταλαβει πως
προερχονταν απο πινακα του de Kooning
βλεποντας τον ο Jasper Johns αναφωνησε ενθουσιασμενος: -Robert ,αυτος ο Neo Dadaist
πινακας πρεπει να ονομασθει: Erased de Kooning Drawing
κι επειτα προσθεσε :-ο Willem πασχει σοβαρα απο τη νοσο του Αλτσχαιμερ
-το ξερω,απαντησε ο Robert,μου τηλεφωνησε η Ιλειν,εκπληκτικη συμπτωση,when you see
art that’s made out of the stuff of the real world,
κοιταξε τον πινακα:-μηπως,κατα καποιο τροπο,ειμαι υπευθυνος για την αρρωστεια του,μια
πατροκτονια,ενας Οιδιποδας,το oedipus complex του Sigmund Freud
χαμογελασε:-ανοησιες θα ελεγε ο Willem
και αινιγματικα προσθεσε:Nothing is not Nothing
επειτα χαιδεψε τη κοκκινη πηχτη μπογια πανω στο Bed,στο κρεβατι:-ενας Woman's βιασμος ,
ψιθυρισε
[σημειωση:τα γεγονοτα συνεβηκαν,το 1953,
και το 1997,οπου στο East Hampton, New York, στις 19 Μαρτιου ο Willem de Kooning εκπρο-
σωπος του Abstract expressionism η'του action painting πεθανε,93 χρονων,αφου τα τελευταια
χρονια ειχε προσβληθει απο τη νοσο του Alzheimer]
.
.
.
τοπολογια topology
τοπολογια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
σταθηκε ορθια μπροστα του,του εδειξε,μεταξι διαφανο,
-αγγιξε το,του ειπε
υπακουσε,
καθησε απεναντι του,-χθες ειδα ενα ονειρο,μιλησε,ημουνα ξαπλωμενη στην αμμο σε μια
παραλια,ο ηλιος εκαιγε,γυρω μου στον αερα πολλα ψαρια,σαν να ημουν στο βυθο της
θαλασσας,απλωνα τα χερια μου να τα πιασω,αλλα,ολοενα,μου ξεφευγαν δεν μπορουσα,
μαζεψε το φορεμα της,-
σ'ενα αλλο,συνεχισε,μπηκα στο δωματιο μου κι ειδα μια γυναικα μπροστα στο καθρεφτη με
τη πλατη της γυρισμενη ,της φωναζα,αλλα δεν μ'ακουγε,τη πλησιασα κι ειδα το προσωπο της,
ηταν ακριβως το δικο μου,ομως ηταν τυφλη,τα ματιω της γυαλινοι βολβοι,που μολις την αγγιξα
στον ωμο και την κουνησα,επεσαν μεσα σ'ενα γυαλινο δοχειο με νερο που κρατουσε στα χερια
της,
σηκωθηκε,θα παω να ξαπλωσω,του ειπε,
εκεινος βγηκε,η γυναικα στο μπαρ απεναντι του ειχε καλυμενο το προσωπο της μ'ενα γυναι-
κειο περιοδικο μοδας,το κρυβει,σκεφτηκε,η' το αντικαθιστα με το εξωφυλλο του μοντελου,
σηκωθηκε,πηγε στο τραπεζι της,εκεινη τον αντιληφθηκε και κατεβασε το περιοδικο,κοιταξε
το ρολοι της,-ακριβως,η ωρα,ειπε,παραγγειλε στη γκαρσονα ουισκι[ειπε τη μαρκα]με παγο και
για τους δυο,η γυναικα αρχισε να του διηγειται μια ιστορια,παρατηρησε,ηταν ευδιακριτο,τρεις
διαφορετικες οπτικες,στασεις αφηγητη,μια θεολογικη,μια υπαρξιστικη και μια ψυχαναλυτικη,
δεν την διεκοψε,-ξερεις τι ειναι,να γυριζεις στο σπιτι ν'ανοιγεις τη πορτα,να βλεπεις το σχοινι
και καποιον...,σταματησε,δεν συνεχισε,
-αυριο,παλι την ιδια ωρα,εδω,του ειπε
γυρισε σπιτι,τη βρηκε ξαπλωμενη στο κρεβατι,διπλα στα ποδια της το ειδε,μεταξι διαφανο,το
πηρε στα χερια του και το μυρισε,-βοηθησε με να το βαλω,του ειπε,
τη βοηθησε,
-ηταν εδω,πριν μιση ωρα εφυγε,
ακουσε να του λεει,δεν τη ρωτησε τιποτα
.
.
.
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS CAPRICORN
Max Ernst The King Playing with the Queen
DOROTHEA TANNING eine-kleine-nachtmusik-1943
DOROTHEA TANNING birthday-1942.
MAX ERNST DOROTHEA TANNING'S 29 CHESS MOVEMENTS-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1942 Max Ernst Dorothea Tanning
Max Ernst-I love you,Une Semaine de Bonté
Dorothea Tanning-The King Playing with the Queen.
Max Ernst-ας αρχισουμε:1.e4c5-μεσα στο δωματιο που κοιμομουν μικρο παιδι στη σκονη
του πατωματος ειδα ενα τεραστιο πουλι
2.h Nf3e6 η Dorothea γελασε:-Εσυ ο Max Ernst,Loplop, Bird Superior!
-ακριβως:3.d4cxd4,θυμαμαι εκεινη τη νυχτα ειδα δυο παιδια να απειλουνται απο ενα αηδονι
4.Nxd4Nf6,-ειμασταν με την αδελφη μου σ'ενα μακρυ διαδρομο,ξενοδοχειο η' αναμορφωτηριο,
η' φυλακισμενες σε καποιο σαλουν του ντε Σαντ η' και πορνειο,ισως,
5.Nc3d6,-το πρωι βρηκα ψοφιο τον αγαπημενο μου παπαγαλο,τρομαξα,εκλαιγα,ακουγοντας τα
κλαματα μου εφτασε ο πατερας μου,'ελα ησυχασε',μου ειπε ,'αποψε γεννηθηκε η αδελφη σου',
απο τοτε γι'αυτα τα δυο ειχα την ιδια εικονα
6.Be2Be7,-το καλυμα του διαδρομου ηταν κατακοκκινο,τρομαξα,'αιμα,βιασαν την αδελφη μου'
σκεφτηκα,φορουσα λευκο φορεμα,η' μαλλον η αδελφη μου φορουσε λευκο,εγω κοκκινο,οι
τρεις πορτες κατα μηκους του διαδρομου με αριθμο 207, 205, 203 ηταν κλειστες
7.O-OO-O -εχει ενα παθος να κοβει και να κολλα εικονες απο βικτωριανες νουβελες,ξυλογρα-
φιες,εγκυκλοπαιδειες ,απο περιοδικα,μαθηματικων,ανθρωπολογιας,ζωολογιας,βοτανολογιας,
ανατομιας,ορυκτολογιαςπαλαιοντολογιας και αλλα βιβλια και να δημιουργει παραξενες εικονες,
μυστηριες,σουρεαλιστικες
8.Be3Nc6 -εικονες του id,collage nouvels
9.f4Qc7-ακριβως,Une Semaine de Bonté,La Femme 100 Têtes,Rêve d’une Petite Fille Qui
Voulut Entrer au Carmel
-εγω,αυτη,παιζαμε ενα δραμα,10.Qe1Nxd4, με σαιξπηρικα κοστουμια,το σκηνικο θεατρικο,
μια ξυλινη σκαλα ανεβαινε στο διαδρομο,μια αλλη ανεβαινε απ'αυτον,ενα αχανες κτιριο,που
εκτεινεται στο απειρο
-οπως,11.Bxd4e5,στον πινακα σου Birthday,τον ειδα στη Peggy[Guggenheim],μια πορτα ανοιγει
σ'ένα δωματιο,και σ'αυτο μια αλλη πορτα ανοιγει σ'αλλο δωματιο,και μια πορτα σ'αυτο σε αλλο,
απειρα δωματια και πορτες
12.Be3Be6-η πορτα με αριθμο 201 ηταν μισοανοιγμενη,φως εβγαινε απ'το ανοιγμα,σαν απο
μαχαιρι κοφτερο σχισμενο,απο μεσα ακουγονταν μουσικη, Mozart Eine kleine Nachtmusik,
μια κοπελα,εγω,η' αυτη,η αδελφη μου,καθισμενη στο πιανο,ενας κυριος με μαυρο κοστουμι
και κιτρινη γραβατα ανοιξε τη πορτα απεναντι,την αφησε ανοικτη,ενα τεραστιο ηλιοτροπιο
στο αλλο δωματιο,ο αντρας προχωρησε,στο χερι του κρατουσε ενα δερματινο μαστιγιο,ειχε
το προσωπο πουλιου
13.f5Bc4-η δημιουργια ειναι η θαυμασια ικανοτητα ν'αρπαζεις ξεχωριστες πραγματικοτητες
και να τις αναμειγνυεις
14.Bxc4Qxc4-του ξεφυγε,πεταχτηκε εξω απ'το δωματιο,η αδελφη μου καθισε σε μια καρεκλα
μπροστα στη πορτα με τον αριθμο 207,δεν ακουγα την αναπνοη της
-οι σουρεαλιστες παθιαζονται με το σκακι,15.Bg5Rfe8,ο Marcel Duchamp, o Max Ernst,σ'ενα
ημιφωτισμενο δωματιο ενας γιγαντιαιος βασιλιας Αιγοκερως απλωνει τα τεραστια χερια του
να πιασει τη μικροκαμωμενη βασιλισα
16.Bxf6Bxf6-γυρισα το κεφαλι,η αδελφη μου ειχε μεταμορφωθει σε πορσελανινη κουκλα
-ο δυτης 17.Nd5Bd8,πριν βουτησει στη θαλασσα δεν ξερει τι θα βρει και θα φερει πισω,
ενας αντρας με μαυρο κοστουμι και κιιτρινη γραβατα και μια γυναικα με κοκκινο δαντελενιο
μακρυ φορεμα μπηκαν μεσα στο δωματιο που επαιζαν σκακι, η γυναικα καθησε στο πιανο,
Mozart Eine kleine Nachtmusik
18.c3b5-αυτος ο αντρας ειναι εκεινος στο φωτισμενο δωματιο,η γυναικα στο πιανο ειναι
η αδελφη μου,
19.b3Qc5+-το ματι βλεπει πολυ περισσοτερα
-ο αντρας κρατα,20.Kh1Rc8,μια πανινη βαλιτζα,τωρα γονατιζει και την ξεκλειδωνει,την ανοιγει,
πεταει απο μεσα στο πατωμα διαφορα ανθρωπινα μελη,κομμενα χερια,ποδια,ματια,επειτα
σηκωνεται,στα πλευρα του φυτρωνουν φτερα,εχει ραμφος στο προσωπο
21.Rf3Kh8,-ο Max Ernst χρησιμοποιησε για εναν μνημειωδη Αιγοκερω τσιμεντο,σιδεροβεργες,
σπασμενα κοχυλια,λαμαρινες αυτοκινητου,χαρτινα κουτια γαλακτος κι αλλα απορριματα,
-Ernst,μιλας για τον εαυτο σου σε τριτο προσωπο,22.f6gxf6,The King playing with his queen,
κοιταξε,η πορτα απεναντι ανοιξε,βλεπεις το τεραστιο ηλιοτροπιο,το δυνατο ρευμα του αερα
στροβιλιζει εδω μεσα τα κιτρινα φυλλα του
-ο ζωγραφος,23.Qh4Rg8,θελει να γνωρισει τι δεν θελει
24.Nxf6Rg7-ενα κιτρινο φυλλο του κραταει στο χερι της η αδελφη μου
25.Rg3Bxf6-η ζωγραφικη δεν ειναι για διακοσμηση,ειναι ανακαλυψη,αποκαλυψη
26.Qxf6Rg8-μπροστα μου στον κοκκινο διαδρομο ενα τεραστιο ηλιοτροπιο,πρεπει να προλα-
βω,ο αντας με το μαυρο κοστουμι και τη κιτρινη γραβατα ανεβαινει τη σκαλα,η πορσελανινη
αδελφη μου γκρεμιζεται απ'τη καρεκλα και κοματιαζεται,δεν φοιβαμαι,νιωθω ηδονη
-καθε ανθρωπος,27.Rd1d5,εχει κρυμενες εικονες στο ασυνειδητο του,απωθημενες,πρεπει να
τις απελευθερωσει και να τις φερει στο φως
28.Rxg7Rxg7-ειναι εθιμο στην Αμερικη τα δωματια με αριθμο 201 στα ξενοδοχεια να προοριζον-
ται για τα γαμηλια ζευγαρια,εγω,μαλλον αυτη,η αδελφη μου,περασε τη νυχτα του γαμου μ'αυτο
τον αντρα στο δωματιο 201,τρια απ'τα φυλλα του ηλιοτροπιου ειναι ριγμενα στη σκαλα,μοια-
ζουν με δερματινα γυναικεια γαντια,η αδελφη μου σηκωθηκε απ'τη καρεκλα και μπηκε στο δω-
ματιο 201,παιζει στο πανιο,την ακουω,Mozart Eine kleine Nachtmusik,σκεφτηκα,κι η καρδια
μου χτυπουσε δυνατα, η ψηλοτακουνι μαυρη γυαλιστερη γοβα της Queen,ηθελα,σαν στιλετο
να καρφωνεται στη μιτρα του Bishop
-ποιος,κι απο ποια θεση,διηγειται αυτη την ιστορια;ο καλλιτεχνης ειναι ενας θεατης,αδιαφορος
η' παθιασμενος,στη γεννηση του εργο του,και παρατηρει τις φασεις της εξελιξης του,29.Rxd5,
ματ,τελος
Dorothea Tanning-I love you,La Femme 100 Têtes
Dorothea Tanning Max Ernst 1976
.
.
DOROTHEA TANNING eine kleine nachtmusik 1943-animations χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
W.A.Mozart ein kleine nachtmusik
https://youtu.be/M_qAiryk0bI
.
.
Max Ernst Une Semaine de Bonté
https://youtu.be/nrpv_HAa-Q4
.
.
Max Ernst La Femme 100 Têtes
https://youtu.be/L0dQ4CKHWzw
.
.
.
Ακαδημια Πλατωνος,μωσαικο,Πομπηια
Σωκράτης: πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με
Πλατων Μενων 80a 81a μεταφραση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μένων: ὦ Σώκρατες, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν καὶ συγγενέσθαι [80a]σοι ὅτι σὺ οὐδὲν ἄλλο ἢ αὐτός τε ἀπορεῖς καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖς ἀπορεῖν· καὶ νῦν, ὥς γέ μοι δοκεῖς, γοητεύεις με καὶ φαρμάττεις καὶ ἀτεχνῶς κατεπᾴδεις, ὥστε μεστὸν ἀπορίας γεγονέναι. καὶ δοκεῖς μοι παντελῶς, εἰ δεῖ τι καὶ σκῶψαι, ὁμοιότατος εἶναι τό τε εἶδος καὶ τἆλλα ταύτῃ τῇ πλατείᾳ νάρκῃ τῇ θαλαττίᾳ· καὶ γὰρ αὕτη τὸν ἀεὶ πλησιάζοντα καὶ ἁπτόμενον ναρκᾶν ποιεῖ, καὶ σὺ δοκεῖς μοι νῦν ἐμὲ τοιοῦτόν τι πεποιηκέναι, {{χ|ναρκᾶν]· ἀληθῶς γὰρ ἔγωγε καὶ [80b]τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ, καὶ οὐκ ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί σοι. καίτοι μυριάκις γε περὶ ἀρετῆς παμπόλλους λόγους εἴρηκα καὶ πρὸς πολλούς, καὶ πάνυ εὖ, ὥς γε ἐμαυτῷ ἐδόκουν· νῦν δὲ οὐδ᾽ ὅτι ἐστὶν τὸ παράπαν ἔχω εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖς εὖ βουλεύεσθαι οὐκ ἐκπλέων ἐνθένδε οὐδ᾽ ἀποδημῶν· εἰ γὰρ ξένος ἐν ἄλλῃ πόλει τοιαῦτα ποιοῖς, τάχ᾽ ἂν ὡς γόης ἀπαχθείης.
Σωκράτης: πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με.
Μένων: τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; [80c]
Σωκράτης: γιγνώσκω οὗ ἕνεκά με ᾔκασας.
Μένων: τίνος δὴ οἴει;
Σωκράτης: ἵνα σε ἀντεικάσω. ἐγὼ δὲ τοῦτο οἶδα περὶ πάντων τῶν καλῶν, ὅτι χαίρουσιν εἰκαζόμενοι λυσιτελεῖ γὰρ αὐτοῖς· καλαὶ γὰρ οἶμαι τῶν καλῶν καὶ αἱ εἰκόνες ἀλλ᾽ οὐκ ἀντεικάσομαί σε. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ἡ νάρκη αὐτὴ ναρκῶσα οὕτω καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖ ναρκᾶν, ἔοικα αὐτῇ· εἰ δὲ μή, οὔ. οὐ γὰρ εὐπορῶν αὐτὸς τοὺς ἄλλους ποιῶ ἀπορεῖν, ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον αὐτὸς ἀπορῶν οὕτως καὶ τοὺς ἄλλους ποιῶ [80d]ἀπορεῖν. καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι. ὅμως δὲ ἐθέλω μετὰ σοῦ σκέψασθαι καὶ συζητῆσαι ὅτι ποτέ ἐστιν.
Μένων: καὶ τίνα τρόπον ζητήσεις, ὦ Σώκρατες, τοῦτο ὃ μὴ οἶσθα τὸ παράπαν ὅτι ἐστίν; ποῖον γὰρ ὧν οὐκ οἶσθα προθέμενος ζητήσεις; ἢ εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἐντύχοις αὐτῷ, πῶς εἴσῃ ὅτι τοῦτό ἐστιν ὃ σὺ οὐκ ᾔδησθα; [80e]
Σωκράτης: μανθάνω οἷον βούλει λέγειν, ὦ Μένων. ὁρᾷς τοῦτον ὡς ἐριστικὸν λόγον κατάγεις, ὡς οὐκ ἄρα ἔστιν ζητεῖν ἀνθρώπῳ οὔτε ὃ οἶδε οὔτε ὃ μὴ οἶδε; οὔτε γὰρ ἂν ὅ γε οἶδεν ζητοῖ οἶδεν γάρ, καὶ οὐδὲν δεῖ τῷ γε τοιούτῳ ζητήσεως οὔτε ὃ μὴ οἶδεν οὐδὲ γὰρ οἶδεν ὅτι ζητήσει. [81a]
Μένων: οὐκοῦν καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι ὁ λόγος οὗτος, ὦ Σώκρατες;
Σωκράτης: οὐκ ἔμοιγε.
Μενων:Σωκρατη,ακουγα μεν εγω βεβαια και πριν να σε συναντησω πως τιποτα αλλο δεν κανεις
παρα ν'απορεις κι ο ιδιος και τους αλλους να κανεις ν'απορουν,και τωρα,οπως βεβαια σε μενα
φαινεται,με παραπλανας και ποτιζεις με μαγικα και τελειως με λογια συγχιζεις,ωστε γεματος
μ'απορια να'χω γινει,και σε μενα μου φαινεσαι,αν πρεπει καπως να αστειευτω,πολυ ομοιος
εισαι και με το ειδος και τ'αλλα μ'αυτη τη πλατια ναρκη τη θαλασσια τσουχτρα,και γιατι αυτη
αυτον που καποτε την πλησιαζει και την αγγιξει ναρκωνει,κι εσυ φαινεσαι σε μενα τωρα κατι
τετοιο να'χεις κανει,πραγματικα γιατ'εγω και τη ψυχη και το στομα εχω ναρκωμενο,και δεν εχω
τι ν'αποκριθω σε σενα,αν και χιλιαδες φορες βεβαια περι αρετης πολλους λογους εχω μιλησει
και μπροστα σε πολλους,και παρα πολυ καλα,οπως βεβαια ο ιδιος εγω νομιζα,τωρα το τι ειναι
καθολου δεν εχω να πω,και σε μενα μου φαινεσαι καλα σκεφτεσαι να μην φευγεις απο'δω ουτε
να πηγαινεις σ'αλλη πολη,γιατι αν ξενος σ'αλλη πολη τετοια κανεις,γρηγορα σαν μαγος θα πια-
στεις
Σωκρατης:πονηρος εισαι,Μενων,και λιγο με ξεγελασες
Μενων: τι ακριβως,Σωκρατη;
Σωκρατης:γνωριζω για ποιο λογο με παρομοιασες
Μενων:για ποιο,λοιπον ,νομιζεις;
Σωκρατης:για να σε παρομοιασω κι εγω,εγω αυτο το γνωριζω για ολους τους ωραιους,επειδη
ευχαριστιουνται να παρομοιαζονται γιατι σ'αυτους ειναι συμφερον,γιατι ωραιες υποθετω των
ωραιων και οι εικονες,αλλα δεν θα σε παρομοιασω κι εγω,εγω δε,αν η ναρκη κι αυτη η ιδια ετσι
ναρκωνεται και τους αλλους κανει να ναρκωνονται,μ'αυτη μοιαζω,αν δε μη,οχι,οχι γιατι εχοντας
λυμενες τις αποριες ο ιδιος τους αλλους κανω ν'απορουν,αλλ'απ'τον καθενα πιο πολυ ο ιδιος
απορωντας ετσι και τους κανω ν'απορουν,και τωρα περι αρετης αυτο που ειναι εγω μεν δεν
γνωριζω,εσυ ομως ισως προτου γνωριζες πριν εμενα αγγιξεις,τωρα ομως ομοιος εισαι μ'αυτον
που δε γνωριζει,ομως θελω μαζι σου να σκεφτω και να συζητησω αυτο που μπορει να ειναι
Μενων:και με ποιον τροπο θα ζητησεις,Σωκρατη,αυτο για το οποιο καθολου δεν γνωριζεις τι
ειναι;γιατι ποιο απ'αυτα που δεν γνωριζεις προτιθεσαι να ζητησεις;η' κι αν καπως καταφερεις
να βρεθεις μ'αυτο,πως θα καταλαβεις οτι τουτο ειν'αυτο που εσυ δεν γνωριζεις;
Σωκρατης:αντιλαμβανομαι αυτο που θελεις να πεις,Μενων,κοιταξε αυτο οπως σοφιστικο λογο
το καταθετεις,πως,δηλαδη,δεν ειναι στον ανθρωπο να ζητα αυτ'αυτο που γνωριζει ουτ'αυτο
που δεν γνωριζει,γιατι ουτε θα μπορουσε,βεβαια,αυτο που γνωριζει να ζητα γιατι το γνωριζει,
και δεν χρειαζεται,βεβαια,αυτο να ζητα που δεν γνωριζει γιατι δεν γνωριζει τι να ζητησει
Μενων: λοιπον δεν σου φαινεται πως σωστα ειπωθηκε αυτος ο λογος;Σωκρατη;
Σωκρατης:οχι σε μενα,βεβαια
ποση η πλευρα τετραγωνου διπλασιου εμβαδου ενος δεδομενου τετραγωνου;
[το Σωκρατικο Μαιευτικο Διαλεκτικο Πειραμα: τὸ μανθάνειν ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν]
Πλατωνος Μενων 81e,86a-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μένων: ναί, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ πῶς λέγεις τοῦτο, ὅτι οὐ μανθάνομεν, ἀλλὰ ἣν καλοῦμεν μάθησιν ἀνάμνησίς ἐστιν; ἔχεις με τοῦτο διδάξαι ὡς οὕτως ἔχει;
Σωκράτης: καὶ ἄρτι εἶπον, ὦ Μένων, ὅτι πανοῦργος εἶ, καὶ [82a]νῦν ἐρωτᾷς εἰ ἔχω σε διδάξαι, ὃς οὔ φημι διδαχὴν εἶναι ἀλλ᾽ ἀνάμνησιν, ἵνα δὴ εὐθὺς φαίνωμαι αὐτὸς ἐμαυτῷ τἀναντία λέγων.
Μένων: οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ πρὸς τοῦτο βλέψας εἶπον, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ ἔθους· ἀλλ᾽ εἴ πώς μοι ἔχεις ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ὥσπερ λέγεις, ἔνδειξαι.
Σωκράτης: ἀλλ᾽ ἔστι μὲν οὐ ῥᾴδιον, ὅμως δὲ ἐθέλω προθυμηθῆναι σοῦ ἕνεκα. ἀλλά μοι προσκάλεσον τῶν πολλῶν [82b]ἀκολούθων τουτωνὶ τῶν σαυτοῦ ἕνα, ὅντινα βούλει, ἵνα ἐν τούτῳ σοι ἐπιδείξωμαι.
Μένων: πάνυ γε. δεῦρο πρόσελθε.
Σωκράτης: Ἕλλην μέν ἐστι καὶ ἑλληνίζει;
Μένων: πάνυ γε σφόδρα, οἰκογενής γε.
Σωκράτης: πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν ὁπότερ᾽ ἄν σοι φαίνηται, ἢ ἀναμιμνῃσκόμενος ἢ μανθάνων παρ᾽ ἐμοῦ.
Μένων: ἀλλὰ προσέξω.
Σωκράτης: εἰπὲ δή μοι, ὦ παῖ, γιγνώσκεις τετράγωνον χωρίον ὅτι τοιοῦτόν ἐστιν;
Παῖς: ἔγωγε.
Σωκράτης: ἔστιν οὖν [82c]τετράγωνον χωρίον ἴσας ἔχον τὰς γραμμὰς ταύτας πάσας, τέτταρας οὔσας;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐ καὶ ταυτασὶ τὰς διὰ μέσου ἐστὶν ἴσας ἔχον;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν εἴη ἂν τοιοῦτον χωρίον καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: εἰ οὖν εἴη αὕτη ἡ πλευρὰ δυοῖν ποδοῖν καὶ αὕτη δυοῖν, πόσων ἂν εἴη ποδῶν τὸ ὅλον; ὧδε δὲ σκόπει· εἰ ἦν ταύτῃ δυοῖν ποδοῖν, ταύτῃ δὲ ἑνὸς ποδὸς μόνον, ἄλλο τι ἅπαξ ἂν ἦν δυοῖν ποδοῖν τὸ χωρίον;
Παῖς: [82d]ναί.
Σωκράτης: ἐπειδὴ δὲ δυοῖν ποδοῖν καὶ ταύτῃ, ἄλλο τι ἢ δὶς δυοῖν γίγνεται;
Παῖς: γίγνεται.
Σωκράτης: δυοῖν ἄρα δὶς γίγνεται ποδῶν;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσοι οὖν εἰσιν οἱ δύο δὶς πόδες; λογισάμενος εἰπέ.
Παῖς: τέτταρες, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: οὐκοῦν γένοιτ᾽ ἂν τούτου τοῦ χωρίου ἕτερον διπλάσιον, τοιοῦτον δέ, ἴσας ἔχον πάσας τὰς γραμμὰς ὥσπερ τοῦτο;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσων οὖν ἔσται ποδῶν;
Παῖς: ὀκτώ.
Σωκράτης: φέρε δή, πειρῶ μοι εἰπεῖν πηλίκη τις ἔσται [82e]ἐκείνου ἡ γραμμὴ ἑκάστη. ἡ μὲν γὰρ τοῦδε δυοῖν ποδοῖν· τί δὲ ἡ ἐκείνου τοῦ διπλασίου;
Παῖς: δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι διπλασία.
Σωκράτης: ὁρᾷς, ὦ Μένων, ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω, ἀλλ᾽ ἐρωτῶ πάντα; καὶ νῦν οὗτος οἴεται εἰδέναι ὁποία ἐστὶν ἀφ᾽ ἧς τὸ ὀκτώπουν χωρίον γενήσεται· ἢ οὐ δοκεῖ σοι;
Μένων: ἔμοιγε.
Σωκράτης: οἶδεν οὖν;
Μένων: οὐ δῆτα.
Σωκράτης: οἴεται δέ γε ἀπὸ τῆς διπλασίας;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: θεῶ δὴ αὐτὸν ἀναμιμνῃσκόμενον ἐφεξῆς, ὡς δεῖ ἀναμιμνῄσκεσθαι.σὺ δέ μοι λέγε· ἀπὸ τῆς διπλασίας γραμμῆς φῂς τὸ [83a]διπλάσιον χωρίον γίγνεσθαι; τοιόνδε λέγω, μὴ ταύτῃ μὲν μακρόν, τῇ δὲ βραχύ, ἀλλὰ ἴσον πανταχῇ ἔστω ὥσπερ τουτί, διπλάσιον δὲ τούτου, ὀκτώπουν· ἀλλ᾽ ὅρα εἰ ἔτι σοι ἀπὸ τῆς διπλασίας δοκεῖ ἔσεσθαι.
Παῖς: ἔμοιγε.
Σωκράτης: οὐκοῦν διπλασία αὕτη ταύτης γίγνεται, ἂν ἑτέραν τοσαύτην προσθῶμεν ἐνθένδε;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἀπὸ ταύτης δή, φῄς, ἔσται τὸ ὀκτώπουν χωρίον, ἂν τέτταρες τοσαῦται [83b]γένωνται;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: ἀναγραψώμεθα δὴ ἀπ᾽ αὐτῆς ἴσας τέτταρας. ἄλλο τι ἢ τουτὶ ἂν εἴη ὃ φῂς τὸ ὀκτώπουν εἶναι;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἐν αὐτῷ ἐστιν ταυτὶ τέτταρα, ὧν ἕκαστον ἴσον τούτῳ ἐστὶν τῷ τετράποδι;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσον οὖν γίγνεται; οὐ τετράκις τοσοῦτον;
Παῖς: πῶς δ᾽ οὔ;
Σωκράτης: διπλάσιον οὖν ἐστιν τὸ τετράκις τοσοῦτον;
Παῖς: οὐ μὰ Δία.
Σωκράτης: ἀλλὰ ποσαπλάσιον;
Παῖς: τετραπλάσιον.
Σωκράτης: ἀπὸ τῆς διπλασίας [83c]ἄρα, ὦ παῖ, οὐ διπλάσιον ἀλλὰ τετραπλάσιον γίγνεται χωρίον.
Παῖς: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: τεττάρων γὰρ τετράκις ἐστὶν ἑκκαίδεκα. οὐχί;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: ὀκτώπουν δ᾽ ἀπὸ ποίας γραμμῆς; οὐχὶ ἀπὸ μὲν ταύτης τετραπλάσιον;
Παῖς: φημί.
Σωκράτης: τετράπουν δὲ ἀπὸ τῆς ἡμισέας ταυτησὶ τουτί;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: εἶεν· τὸ δὲ ὀκτώπουν οὐ τοῦδε μὲν διπλάσιόν ἐστιν, τούτου δὲ ἥμισυ;<
Παῖς: ναί.>
Σωκράτης: οὐκ ἀπὸ μὲν μείζονος ἔσται ἢ τοσαύτης γραμμῆς, ἀπὸ ἐλάττονος δὲ ἢ [83d]τοσησδί; ἢ οὔ;
Παῖς: ἔμοιγε δοκεῖ οὕτω.
Σωκράτης: καλῶς· τὸ γάρ σοι δοκοῦν τοῦτο ἀποκρίνου. καί μοι λέγε· οὐχ ἥδε μὲν δυοῖν ποδοῖν ἦν, ἡ δὲ τεττάρων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: δεῖ ἄρα τὴν τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμὴν μείζω μὲν εἶναι τῆσδε τῆς δίποδος, ἐλάττω δὲ τῆς τετράποδος.
Παῖς: δεῖ. [83e]
Σωκράτης: πειρῶ δὴ λέγειν πηλίκην τινὰ φῂς αὐτὴν εἶναι.
Παῖς: τρίποδα.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἄνπερ τρίπους ᾖ, τὸ ἥμισυ ταύτης προσληψόμεθα καὶ ἔσται τρίπους; δύο μὲν γὰρ οἵδε, ὁ δὲ εἷς· καὶ ἐνθένδε ὡσαύτως δύο μὲν οἵδε, ὁ δὲ εἷς· καὶ γίγνεται τοῦτο τὸ χωρίον ὃ φῄς.
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἂν ᾖ τῇδε τριῶν καὶ τῇδε τριῶν, τὸ ὅλον χωρίον τριῶν τρὶς ποδῶν γίγνεται;
Παῖς: φαίνεται.
Σωκράτης: τρεῖς δὲ τρὶς πόσοι εἰσὶ πόδες;
Παῖς: ἐννέα.
Σωκράτης: ἔδει δὲ τὸ διπλάσιον πόσων εἶναι ποδῶν;
Παῖς: ὀκτώ.
Σωκράτης: οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀπὸ τῆς τρίποδός πω τὸ ὀκτώπουν χωρίον γίγνεται.
Παῖς: οὐ δῆτα.
Σωκράτης: ἀλλ᾽ ἀπὸ ποίας; πειρῶ ἡμῖν εἰπεῖν ἀκριβῶς· καὶ [84a]εἰ μὴ βούλει ἀριθμεῖν, ἀλλὰ δεῖξον ἀπὸ ποίας.
Παῖς: ἀλλὰ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ οἶδα.
Σωκράτης: ἐννοεῖς αὖ, ὦ Μένων, οὗ ἐστιν ἤδη βαδίζων ὅδε τοῦ ἀναμιμνῄσκεσθαι; ὅτι τὸ μὲν πρῶτον ᾔδει μὲν οὔ, ἥτις ἐστὶν ἡ τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμή, ὥσπερ οὐδὲ νῦν πω οἶδεν, ἀλλ᾽ οὖν ᾤετό γ᾽ αὐτὴν τότε εἰδέναι, καὶ θαρραλέως ἀπεκρίνετο ὡς εἰδώς, καὶ οὐχ ἡγεῖτο ἀπορεῖν· νῦν δὲ ἡγεῖται [84b]ἀπορεῖν ἤδη, καὶ ὥσπερ οὐκ οἶδεν, οὐδ᾽ οἴεται εἰδέναι.
Μένων: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: οὐκοῦν νῦν βέλτιον ἔχει περὶ τὸ πρᾶγμα ὃ οὐκ ᾔδει;
Μένων: καὶ τοῦτό μοι δοκεῖ.
Σωκράτης: ἀπορεῖν οὖν αὐτὸν ποιήσαντες καὶ ναρκᾶν ὥσπερ ἡ νάρκη, μῶν τι ἐβλάψαμεν;
Μένων: οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ.
Σωκράτης: προὔργου γοῦν τι πεποιήκαμεν, ὡς ἔοικε, πρὸς τὸ ἐξευρεῖν ὅπῃ ἔχει· νῦν μὲν γὰρ καὶ ζητήσειεν ἂν ἡδέως οὐκ εἰδώς, τότε δὲ ῥᾳδίως ἂν καὶ πρὸς πολλοὺς καὶ πολλάκις [84c]ᾤετ᾽ ἂν εὖ λέγειν περὶ τοῦ διπλασίου χωρίου, ὡς δεῖ διπλασίαν τὴν γραμμὴν ἔχειν μήκει.
Μένων: ἔοικεν.
Σωκράτης: οἴει οὖν ἂν αὐτὸν πρότερον ἐπιχειρῆσαι ζητεῖν ἢ μανθάνειν τοῦτο ὃ ᾤετο εἰδέναι οὐκ εἰδώς, πρὶν εἰς ἀπορίαν κατέπεσεν ἡγησάμενος μὴ εἰδέναι, καὶ ἐπόθησεν τὸ εἰδέναι;
Μένων: οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: ὤνητο ἄρα ναρκήσας;
Μένων: δοκεῖ μοι.
Σωκράτης: σκέψαι δὴ ἐκ ταύτης τῆς ἀπορίας ὅτι καὶ ἀνευρήσει ζητῶν μετ᾽ ἐμοῦ, οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ ἐρωτῶντος ἐμοῦ καὶ οὐ διδάσκοντος· [84d]φύλαττε δὲ ἄν που εὕρῃς με διδάσκοντα καὶ διεξιόντα αὐτῷ, ἀλλὰ μὴ τὰς τούτου δόξας ἀνερωτῶντα.
λέγε γάρ μοι σύ· οὐ τὸ μὲν τετράπουν τοῦτο ἡμῖν ἐστι χωρίον; μανθάνεις;
Παῖς: ἔγωγε.
Σωκράτης: ἕτερον δὲ αὐτῷ προσθεῖμεν ἂν τουτὶ ἴσον;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: καὶ τρίτον τόδε ἴσον ἑκατέρῳ τούτων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν προσαναπληρωσαίμεθ᾽ ἂν τὸ ἐν τῇ γωνίᾳ τόδε;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἄλλο τι οὖν γένοιτ᾽ ἂν τέτταρα ἴσα χωρία [84e]τάδε;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: τί οὖν; τὸ ὅλον τόδε ποσαπλάσιον τοῦδε γίγνεται;
Παῖς: τετραπλάσιον.
Σωκράτης: ἔδει δέ γε διπλάσιον ἡμῖν γενέσθαι· ἢ οὐ μέμνησαι;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἐστιν αὕτη γραμμὴ ἐκ γωνίας εἰς γωνίαν [85a]{{χ|τινὰ] τέμνουσα δίχα ἕκαστον τούτων τῶν χωρίων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν τέτταρες αὗται γίγνονται γραμμαὶ ἴσαι, περιέχουσαι τουτὶ τὸ χωρίον;
Παῖς: γίγνονται γάρ.
Σωκράτης: σκόπει δή· πηλίκον τί ἐστιν τοῦτο τὸ χωρίον;
Παῖς: οὐ μανθάνω.
Σωκράτης: οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων ἥμισυ ἑκάστου ἑκάστη ἡ γραμμὴ ἀποτέτμηκεν ἐντός;
ἢ οὔ;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσα οὖν τηλικαῦτα ἐν τούτῳ ἔνεστιν;
Παῖς: τέτταρα.
Σωκράτης: πόσα δὲ ἐν τῷδε;
Παῖς: δύο.
Σωκράτης: τὰ δὲ τέτταρα τοῖν δυοῖν τί ἐστιν;
Παῖς: διπλάσια.
Σωκράτης: τόδε οὖν [85b]ποσάπουν γίγνεται;
Παῖς: ὀκτώπουν.
Σωκράτης: ἀπὸ ποίας γραμμῆς;
Παῖς: ἀπὸ ταύτης.
Σωκράτης: ἀπὸ τῆς ἐκ γωνίας εἰς γωνίαν τεινούσης τοῦ τετράποδος;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: καλοῦσιν δέ γε ταύτην διάμετρον οἱ σοφισταί· ὥστ᾽ εἰ ταύτῃ διάμετρος ὄνομα, ἀπὸ τῆς διαμέτρου ἄν, ὡς σὺ φῄς, ὦ παῖ Μένων:ος, γίγνοιτ᾽ ἂν τὸ διπλάσιον χωρίον.
Παῖς: πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: τί σοι δοκεῖ, ὦ Μένων; ἔστιν ἥντινα δόξαν οὐχ αὑτοῦ οὗτος ἀπεκρίνατο; [85c]
Μένων: οὔκ, ἀλλ᾽ ἑαυτοῦ.
Σωκράτης: καὶ μὴν οὐκ ᾔδει γε, ὡς ἔφαμεν ὀλίγον πρότερον.
Μένων: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: ἐνῆσαν δέ γε αὐτῷ αὗται αἱ δόξαι· ἢ οὔ;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: τῷ οὐκ εἰδότι ἄρα περὶ ὧν ἂν μὴ εἰδῇ ἔνεισιν ἀληθεῖς δόξαι περὶ τούτων ὧν οὐκ οἶδε;
Μένων: φαίνεται.
Σωκράτης: καὶ νῦν μέν γε αὐτῷ ὥσπερ ὄναρ ἄρτι ἀνακεκίνηνται αἱ δόξαι αὗται· εἰ δὲ αὐτόν τις ἀνερήσεται πολλάκις τὰ αὐτὰ ταῦτα καὶ πολλαχῇ, οἶσθ᾽ ὅτι τελευτῶν οὐδενὸς ἧττον ἀκριβῶς [85d]ἐπιστήσεται περὶ τούτων.
Μένων: ἔοικεν.
Σωκράτης: οὐκοῦν οὐδενὸς διδάξαντος ἀλλ᾽ ἐρωτήσαντος ἐπιστήσεται, ἀναλαβὼν αὐτὸς ἐξ αὑτοῦ τὴν ἐπιστήμην;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: τὸ δὲ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν αὑτῷ ἐπιστήμην οὐκ ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν;
Μένων: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἆρ᾽ οὖν οὐ τὴν ἐπιστήμην, ἣν νῦν οὗτος ἔχει, ἤτοι ἔλαβέν ποτε ἢ ἀεὶ εἶχεν;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν εἰ μὲν ἀεὶ εἶχεν, ἀεὶ καὶ ἦν ἐπιστήμων· εἰ δὲ ἔλαβέν ποτε, οὐκ ἂν ἔν γε τῷ νῦν βίῳ εἰληφὼς εἴη. ἢ [85e]δεδίδαχέν τις τοῦτον γεωμετρεῖν; οὗτος γὰρ ποιήσει περὶ πάσης γεωμετρίας ταὐτὰ ταῦτα, καὶ τῶν ἄλλων μαθημάτων ἁπάντων. ἔστιν οὖν ὅστις τοῦτον πάντα δεδίδαχεν; δίκαιος γάρ που εἶ εἰδέναι, ἄλλως τε ἐπειδὴ ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν καὶ τέθραπται.
Μένων: ἀλλ᾽ οἶδα ἔγωγε ὅτι οὐδεὶς πώποτε ἐδίδαξεν
Σωκράτης: ἔχει δὲ ταύτας τὰς δόξας, ἢ οὐχί;
Μένων: ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, φαίνεται.
Σωκράτης: εἰ δὲ μὴ ἐν τῷ νῦν βίῳ λαβών, οὐκ ἤδη τοῦτο [86a]δῆλον, ὅτι ἐν ἄλλῳ τινὶ χρόνῳ εἶχε καὶ ἐμεμαθήκει;
Μένων: φαίνεται.
.
.
Μενων:ναι,Σωκρατη,αλλα πως λες αυτο,οτι δεν μαθαινουμε,αλλ'αυτη που καλουμε μαθηση
αναμνηση ειναι,μπορεις εμενα αυτο να διδαξεις πως ετσι εχει;
Σωκρατης:και πριν λιγο ειπα,Μενων,οτι πονηρος εισαι,και τωρα ρωτας αν μπορω να σε
διδαξω,οταν δεν ειπα οτι διδαχη ειναι αλλ'αναμνηση,για να βεβαια αμεσως φανω αυτος
ο ιδιος τ'αντιθετα οτι λεω
Μενων:οχι μα τον Δια,Σωκρατη,δεν το'πα σ'αυτο αποβλεποντας,αλλ'απο συνηθεια,αλλ'αν
καπως σε μενα μπορεις να δειξεις οτ'εχει οπως ακριβως λες,δειξε
Σωκρατης:αλλα δεν ειναι ευκολο,ομως θελω με προθυμια να προσπαθησω για χαρι σου,
αλλα σε μενα προσκαλεσε απ'τους πολλους εδω ακολουθους σου ενα,οποιονα θελεις,για
να μ'αυτον σε σενα δειξω
Μενων:και βεβαια,ελα δω εσυ
Σωκρατηε:Ελληνας ειναι και γνωριζει ελληνικα;
Μενων:και βεβαια παρα πολυ,γεννημενος στο σπιτι μαλιστα
Σωκρατης:να'χεις σε προσοχη το νου σου τωρα ποια απ'τα δυο θα σου φανουν,η' αναθυμα-
ται η' μαθαινει απο μενα
Μενων:και βεβαια θα προσεξω
Σωκρατης:πες τωρα σε μενα,παιδι,γνωριζεις οτι το τετραγωνο χωριο τετοιο ειναι;
Παῖς: εγω και βεβαια
Σωκρατης:υπαρχει λοιπον τετραγωνο χωριο να εχει ισες τις γραμμες αυτες ολες,που
τεσσερες ειναι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:και δεν εχει κι αυτες που απ'το μεσο ειναι ισες;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:λοιπον δεν θα ηταν τετοιο χωριο και πιο μεγαλο και πιο μικρο;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:αν λοιπον ηταν αυτη η πλευρα δυο ποδια κι αυτη δυο,ποσα θα ηταν ποδια το
ολον;τωρα εδω δες καλα,αν ηταν αυτη δυο ποδια,αυτη δε ενα ποδι μονο,τι αλλο το ολο θα
ηταν απο δυο ποδια το χωριο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:επειδη δε δυο ποδια κι αυτη,τι αλλο παρα δυο φορες δυο:θα γινει;
Παιδι:θα γινει
Σωκρατης:δυο επομενως δυο φορες γινεται ποδια;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσα λοιπον ειναι τα δυο δυο φορες ποδια;αφου υπολογισεις πες
Παις:τεσσερα,Σωκρατη
Σωκρατης:λοιπον δεν θα μπορουσε να γινει απ'αυτο το χωριο αλλο διπλασιο,τετοιο δε,ισες
εχοντας ολες τις γραμμες οπως ακριβως αυτο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσα λοιπον ειναι ποδια;
Παιδι:οκτω
Σωκρατης:ελα λοιπον,προσπαθησε σε μενα να πεις ποσο πολυ θα ειναι εκεινου η καθε
γραμμη,αφου αυτου εδω δυο ποδια,ποσο αυτη εκεινου του διπλασιου;
Παιδι:φανερο βεβαια,Σωκρατη,οτι διπλασια
Σωκρατης:βλεπεις,Μενων,πως εγω αυτον τιποτα δεν διδασκω,αλλα ρωτω παντα,και τωρ'
αυτος νομιζει πως γνωριζει ποια ειναι απ'την οποια το οκταποδο χωριο θα γινει,η' δεν
φαινεται σε σενα;
Μενων:εγω και βεβαια
Σωκρατης:γνωριζει λοιπον;
Μενων:οχι αναμφιβολα
Σωκρατης:νομιζει λοιπον απ'τη διπλασια;
Μενων:ναι
Σωκρατης:κοιταξε λοιπον αυτον ν'αναθυμαται απο εδω και περα,οπως πρεπει ν'αναθυμα-
ται,συ δε σε μενα πες,απ'τη διπλασια γραμμη λες το διπλασιο χωριο οτι γινεται;αυτο εδω
λεω,οχι αυτη μακρια,απ'την αλλη κοντη,αλλ'ισα παντου να'ναι οπως ακριβως σ'αυτο εδω,
διπλασιο δε απ'αυτο,οκταποδο,αλλα δες αν ακομα σε σενα απ'τη διπλασια φαινεται να
ειναι
Παις:και βεβαια σε μενα
Σωκρατης:λοιπον διπλασια αυτη αυτης δεν γινεται,αν αλλη οσο αυτη προσθεσουμε εδω;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:απ'αυτη λοιπον ,λες,θα ειναι το οκταποδο χωριο,αν τεσσερες τετοιες τοσο γενουν;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ας χαραξουμε λοιπον απ'αυτη τεσσερες ισες,τι αλλο παρα αυτο εδω να'ναι αυτο
που λες το οκταποδο ειναι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον σ'αυτο αυτα εδω τα τεσσερα,απ'τα οποια καθενα ισο μ'αυτο
ειναι το τετραποδο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσον λοιπον γινεται;δεν ειναι τεσσερες φορες τοσο;
Παιδι:πως οχι;
Σωκρατης:διπλασιο λοιπον ειναι το τεσσερες φορες τοσο;
Παιδι:οχι μα το Δια
Σωκρατης:αλλα ποσο περισσοτερο;
Παιδι:τετραπλασιο
Σωκρατης:επομενως απο τη διπλασια,παιδι,οχι διπλασιο αλλα τετραπλασιο γινεται χωριο
Παις:αληθεια λες
Σωκρατης:τεσσερες τοτε τεσσερες φορες ειναι δεκαεξι,οχι;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:το οκταποδο απο ποια γραμμη;οχι απ'αυτην το τετραπλασιο;
Παιδι:αυτο λεω
Σωκρατης:τετραποδο δε απ'της μισης αυτης εδω;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ας ειναι,το δε οκταποδο δεν ειναι αυτου εδω διπλασιο,αυτου δε μισο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν ειναι πιο μεγαλο μεν απ'τη τοση αυτη γραμμη,πιο μικρο δε απ'τη τοση εδω;
η' οχι;
Παιδι:σε μενα βεβαια φαινεται ετσι
Σωκρατης:καλως,τοτε αυτο που νομιζεις αυτο αποκρισου,και σε μενε λεγε,δεν ειναι αυτη δω
μεν δυο ποδια,η' δε τεσσερα;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:πρεπει επομενως η γραμμη μεν του οκταποδου χωριου πιο μεγαλη να ειναι απ'
αυτη εδω του διποδου,πιο μικρη δε απ'αυτη του τετραποδου
Παιδι:πρεπει
Σωκρατης:προσπαθασε λοιπον να πεις ποσο πολυ λες αυτη οτι ειναι
Παις:τρια ποδια
Σωκρατης:αν λοιπον τρια ποδια ειναι,το μισο αυτης ας προσθεσουμε κι ειναι τρια οδια;τοτε
δυο απο δω,αυτο ενα,κι απ'την αλλη ομοια δυο απο δω,αυτο ενα,και γινεται αυτο το χωριο
που λες;
Παις:ναι
Σωκρατης: λοιπον αν ειναι αυτη εδω τρια κι αυτη εδω τρια,το ολο χωριο τρεις τρεις φορες
ποδια δεν γινεται;
Παιδι:αυτο φαινεται
Σωκρατης:τρεις δε τρεις φορες ποσα ποδια ειναι;
Παιδι:εννεα
Σωκρατης:πρεπει δε το διπλασιο ποσα να ειναι ποδια;
Παιδι:οκτω
Σωκρατης:επομενως απ'το τριποδο το οκταποδο χωριο δεν γινεται
Παιδι:οχι αναμφιβολα
Σωκρατης:αλλ'απο ποια;προσπαθησε σε μας να πεις ακριβως,κι αν δεν θελεις να μετρας,
τοτε δειξε απο ποια
Παιδι:αλλα μα τον Δια,Σωκρατη,εγω βεβαια δεν γνωριζω
Σωκρατης:καταλαβαινεις παλι,Μενων,ηδη δεν προχωρα αυτος εδω στο ν'αναθυμηθει,διοτι
στην αρχη μεν δεν γνωριζε,ποια ειναι του οκταποδου χωριου η γραμμη,οπως ακριβως ουτε
τωρα γνωριζει,αλλ'ομως νομιζε γι'αυτην τοτε οτι γνωριζε,και θαρραλεα αποκρινονταν ως
γνωστης,και δεν διανοουνταν οτ'ηταν σ'απορια,τωρα διανοειται οτ'ειναι σ'απορια ηδη,κι
οπως ακριβως να μην γνωριζει,ουτε νομιζει οτι γνωριζει
Μενων:αληθεια λες
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον τωρα πιο καλα για το πραγμα που δεν γνωριζε;
Μενων:και σε μενα αυτο φαινεται
Σωκρατης:ν'απορει λοιπον αυτο καναμε και να ναρκωθει οπως ακριβως η ναρκη,μηπως σε
κατι τον βλαψαμε;
Μενων:σε μενα βεβαια δεν φαινεται
Σωκρατης:κατι λοιπον χρησιμο εχουμε κανει,οπως φαινεται,για να το βρει πως εχει,γιατι
τωρα μεν και θα ζητησει μ'ευχαριστηση οχι γνωστης,τοτε δε ευκολα και μπροστα σε πολλους
και πολλες φορες θα νομιζε πως καλα λεει για το διπλασιο χωριο,,πως πρεπει διπλασια τη
γραμμη να'χει σε μηκος
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:νομιζεις λοιπον πως αυτος πρωτυτερα θα επιχειρουσε να ζητησει η' να μαθει αυ-
το το οποιο νομιζε οτι γνωριζε οχι γνωστης,πριν σ'απορια να πεσει συνειδητοποιωντας πως
δεν γνωριζει ,και να ποθησει το να γνωριζει;
Μενων:σε μενα δεν φαινεται,Σωκρατη
Σωκρατης:οφεληθηκε επομενως αφου ναρκωθηκε;
Μενων:σε μενα φαινεται
Σωκρατης:σκεψου λοιπον απ'αυτη την απορια αυτο που και θα ξαναβρει ζητωντας μαζι μου,
τιποτ'αλλο παρα εγω ρωτωντας κι οχι διδασκοντας,προσεξε δεν αν καπου με βρεις να διδα-
σκω και να εξηγω σ'αυτον,αλλα να μη τις γνωμες αυτου να ρωταω,
λεγε λοιπον σε μενα συ,δεν εχουμε τουτο το τετραποδο χωριο;το καταλαβαινεις;
Παιδι:εγω και βεβαια
Σωκρατης:αλλο δε σ'αυτο δεν θα μπορουσε να προσθεσουμε σ'αυτο δω ισο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:και ισο στο καθενα απ'αυτα;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν θα μπορουσαμε να συμπληρωσουμε ενα στη γωνια αυτη εδω;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:τι αλλο λοιπον θα γινουν απο τεσσερα ισα χωρια αυτα εδω;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:τι λοιπον,το ολον αυτο εδω ποσο περισσοτερο αυτου εδω γινεται;
Παιδι:τετραπλασιο
Σωκρατης:επρεπε βεβαια το διπλασιο σε μας να γινει,η' δεν θυμασαι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον αυτη η γραμμη απο γωνια σε γωνια που διχοτομει καθενα απ'
αυτα τα χωρια;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν γινονται λοιπον οι τεσσερες αυτες γραμμες ισες,που περιεχουν αυτο εδω το
χωριο;
Παιδι:βεβαια γινονται
Σωκρατης:
Σωκράτης: σκόπει δή· πηλίκον τί ἐστιν τοῦτο τὸ χωρίον;
Παῖς: οὐ μανθάνω.
Σωκράτης: οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων ἥμισυ ἑκάστου ἑκάστη ἡ γραμμὴ ἀποτέτμηκεν ἐντός; ἢ οὔ;
Παῖς: ναί.
Σωκρατης:ποσα λοιπον τετοια σ'αυτο υπαρχουν;
Παιδι:τεσσερα
Σωκρατης:ποσα δε σ'αυτο εδω;
Παιδι:δυο
Σωκρατης:τα δε τεσσερα στα δυο τι ειναι;
Παιδι:διπλασια
Σωκρατης:αυτο δω λοιπον ποσα ποδια γινεται;
Παιδι:οκταποδο
Σωκρατης:απο ποια γραμμη;
Παιδι:απ'αυτη
Σωκρατης:απ'αυτη που απο γωνια σε γωνια εκτεινεται του τετραποδου;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:αυτη βεβαια την καλουν διαμετρο οι σοφιστες,ωστ'αν αυτη εχει τ'ονομα διαμετρος,
απ'τη διαμετρο τοτε,οπως εσυ λες,παιδι του Μενωνα,θα γινονταν το διπλασιο χωριο
Παιδι:βεβαιοτατα τοτε,Σωκρατη
Σωκρατης:τι σε σενα φαινεται,Μενων,ειναι μια καποια γνωμη οχι δικη του π'αυτος αποκριθηκε;
Μενων:οχι,αλλα δικες του
Σωκρατης:και πραγματι δεν γνωριζε βεβαια,οπως ειπαμε λιγο πρωτυτερα
Μενων:αληθεια λες
Σωκρατης:ενυπηρχαν λοιπον σ'αυτον αυτες οι γνωμες η' οχι;
Μενων:ναι
Σωκρατης:τοτε σ'αυτον που δεν γνωριζει γι'αυτα που δεν γνωριζει ενυπαρχουν αληθεις γνωμες
γι'αυτα τα οποια δεν γνωριζει;
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:και τωρα λοιπον σ'αυτον οπως ακριβως σ'ονειρο αυτη τη στιγμη εχουν επανερθει
οι γνωμες αυτες,αν δε αυτον καποιος τον ρωτησει πολλες φορες αυτα τα ιδια και με πολλους
τροπους,γνωριζεις οτι τελειωνοντας απο κανεναν λιγοτερο ακριβως δεν αντιλαμβανεται γι'αυτα
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:λοιπον δεν διδαχτηκε απο κανεναν αλλ'επειδη ρωτηθηκε γνωρισε,ανακτωντας αυτος
απ'τον αυτον τον ιδιο τη γνωση;
Μενων:ναι
Σωκρατης:το ν'ανακτα αυτος απ'τον αυτον τον ιδιο τη γνωση δεν ειναι να'χει αναθυμηθει;
Μενων:και βεβαια
Σωκρατης:τοτε λοιπον τη γνωση,την οποια τωρα αυτος εχει, δεν την ελαβε καποτε η'
παντοτε την ειχε;
Μενων:ναι
Σωκρατης:λοιπον εαν μεν παντοτε την ειχε,παντοτε θα ηταν γνωστης των παντων,εαν δεν την
ελαβε καποτε,δεν θα την εχει λαβει βεβαια στον τωρα βιο,η' τον ειχε διδαξει καποιος αυτον
να γεωμετρει; γιατι αυτος θα κανει για ολη τη γεωμετρια αυτα τα ιδια,και για ολα τ'αλλα μαθη-
ματα,ειναι λοιπον καποιος που αυτον ολα εχει διδαξει;γιστι ο καταλληλος εισαι να γνωριζεις,
αλλωστε αφου στο σπιτι σου εχει γεννηθει κι εχει ανατραφει
Μενων:αλλ'εγω βεβαια γνωριζω οτι κανενας ποτε δεν τον διδαξε
Σωκρατης:εχει δε αυτες τις γνωμες η΄οχι;
Μενων:αναποφευκτο,Σωκρατη,φαινεται
Σωκρατης:εαν δεν ελαβε στο τωρα βιο,δεν ειναι ηδη αυτο φανερο,οτι σε καποιο αλλο χρονο
κατειχε και ειχε μαθει;
Μενων:αυτο φαινεται
.
.
.
Επιστροφη επίμονη στην Ελένη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
επιστροφη επιμονη στην Ελένη το περιοδικό μόδας στο τραπεζι η γυάλα με το ψαρι το
πορσελανινο ανθοδοχειο ο καθρεφτης έδειχνε μια γυναικα μια άγνωστη σκέφτηκε έδειχνε
τα χερια της χρυσα δαχτυλίδια γελουσε ένα μαργαριταρενιο κολιέ στο λαιμό γαμήλιο δώρο
στη Λισαβόνα η' στη Ρώμη, πέρασαν από τότε χρόνια στην ιστορία,στρατιώτες,φωτογραφία
σε εφημερίδα, στα καράβια ανέβαιναν στην πάνω Ελλάδα ένα παιδί τη φωνάζει μάνα ' μάνα
που μας πάνε; ' δεν πρόλαβε να του μιλήσει βραδυασε την απομακρυναν μαζί με τους άλλους
ανθρωπος μακραίνει από άνθρωπο κενό δωματιο το φεγγάρι εισβάλει απ' το παραθυρο
βουλιαζει στο κρεβάτι το σωμα της, τι λένε; γιατί δεν ακουει; ' η Ελένη ειμαι' 'ποια; ' ντράπηκε
να επαναλάβει ενας αντρας ,ο ιδιος, οξυγονοκολλουσε σιδερα για να κοιμηθεί βγάζει το κεφαλι
της τα χερια της τα πόδια της κλειδώνει τη πόρτα, να μη τη δουν, αφήνει ανοικτό το φως,
ακούει το σφύριγμα ενός τρένου, ο πατερας, τότε, είχε ελιες κι αμπέλια, ο ηλιος τους έκαιγε,
αργότερα θα έρθει η μοδίστρα, βαριέται τις πρόβες,ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί
τόσο θέατρο; ποιανού ματαιοδοξία εξυπηρετει;ένα κίτρινο φύλλο αιωρείται στον αέρα, σε λίγο
θ'αγγιξει το εδαφος,το αγγίζει τώρα,ο άντρας απέναντι της μιλάει, σε κάποια άλλη γυναίκα,
αφηγείται μια ιστορία, την ίδια την άκουσε πολλές φορές, από ευγένεια δεν του το λέει, και
πάντα αλλάζει το τέλος,' ηρθε η μοδιστρα' της λένε, σηκωνεται, πάντα έχει μεγάλη αγωνία μην
δεν βρει τα μέλη της, ευτυχώς όλα είναι στη θέση τους, από μικρή την διδαξαν να μην προκαλεί,
σε φθονουν άμα ξεχωρίζεις,το φεγγάρι τραβήχτηκε απο πάνω της,έμεινε μόνο η δαγκωματια
του στο λαιμό της,έδεσε ένα πορτοκαλι μαντηλι γυρω να την κρύψει,άνοιξε τη πόρτα και βγηκε,
την είδε στον καθρέφτη 'η Ελένη είσαι;' τη ρώτησε, 'ναι' απάντησε, και για να μην υπαρχει
αμφιβολία προσθεσε 'ναι εγώ ή Ελενη'
.
.
Εν οράσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'πρεπει' ειπε ,να σχεδιασουμε το καθετι ,με την πιο μικρη λεπτομερεια,να λειτουργει με ακρα
σαν μηχανη,καταλαβαινεις;',εκεινη κουνησε καταφατικα το κεφαλι,'ολα στην εντελεια' συνε-
χισε'τοτε θα πετυχουμε το μεγιστο αποτελεσμα που επιδιωκουμε,ας αρχισουμε,προπαντων
αυτοσυγκεντρωση και τολμη',
τα ποδια της του πιεζαν το λαιμο,'λιγο πιο πολυ',εκεινη αυτο εκανε,'τωρα'της ειπε,μαλλον
την διεταξε,περιμενε,εγινε,'τελεια'αντεδρασε'βλεπεις πως λειτουργουν αρμονικα και οι πεντε
αισθησεις,η οραση,η ακουη,η οσμη,η γευση,η αφη,τωρα η σειρα μου',
της εσφιγγε το λαιμο με τα ποδια του,'πρεπει να'χεις ανοιχτα τα ματια',εκεινη περιμενε 'τωρα,
ανοιξε το στομα σου',τελειωσε,
'καταλαβαινεις ποσο θαυμασιο ειναι,ετσι δεν ειναι;'ψιθυρισε σ'αυτι της,'ναι,καταλαβαινω' εκει-
νη απαντησε,
'τωρα θα κανουμε κατι αλλο',της εδωσε οδηγιες,σταθηκαν μπροστα στον μεγαλο καθρεφτη,
'αυτο θα το βλεπεις στο καθρεφτη,να συμβαινει εκει',
εκεινη,πραγματικα,το εβλεπε να γινεται εκει μεσα,'ειναι υπεροχο'αναφωνησε,
'μην σταματας'της ειπε ,'αυτος ο αναδιπλασιασμος ειναι το παν,εμεις ειμαστε ακριβως αλλοι',
μετα αλλαξαν θεσεις,'ειναι τελειως διαφορετικο'σχολιασε,'κοιτα καλα την εικονα',κοιτουσαν
την εικονα,'χωρις την εικονα'τον ακουσε 'δεν θα ηταν τιποτα,η εικονα ειναι η ουσια',
της εδωσε ενα βιβλιο,'η Κριτικη του Καθαρου Λογου του Καντ,το σωμα χρειαζεται το
λογο,ειναι συμφυες,με το λογο,το πνευμα,αλλιως θα ημασταν χωρις διαρθρωση,παρακαλω
διαβασε,'
εκεινη αρχισε να διαβαζει:
Immanuel Kant
Kritik der reinen Vernunft
Einleitung
I. Von dem Unterschiede der reinen und empirischen Erkenntnis
Daß alle unsere Erkenntnis mit der Erfahrung anfange,daran ist gar kein Zweifel; denn wodurch
sollte das Erkenntnisvermögen sonst zur Ausübung erweckt werden, geschähe es nicht durch
Gegenstände, die unsere Sinne rühren und teils von selbst Vorstellungen bewirken, teils unsere
Verstandestätigkeit in Bewegung bringen, diese zu vergleichen, sie zu verknüpfen oder zu
trennen, und so den rohen Stoff sinnlicher Eindrücke zu einer Erkenntnis der Gegenstände zu
verarbeiten, die Erfahrung heißt? Der Zeit nach geht also keine Erkenntnis in uns vor der
Erfahrung vorher,und mit dieser fängt alle an.
'ωραια'ειπε διεκοπτοντας το διαβασμα,'η εμπειρια προηγειται της γνωσης,οι αισθησεις
ειναι η Αρχη των Παντων'σχολιασε,'αυτες,να το ξερεις,τρεφουν τις γνωσεις μας,απ'αυτες τις
πραξεις γνωριζομαστε,τι γνωριζαμε πριν και τι μετα,μια διαλεκτικη εξελιξη'
την κοιταξε,'τωρα ειναι η ωρα να δοκιμασουμε κι αυτο',
ανοιξε μια τεραστια οθονη στον απεναντι τοιχο,την εδειχνε,σε πολυ κοντινο πλανο,να βαφει
ροζ τα χειλη της,
'παρατηρησε'ειπε'η εικονα παραπεμπει σε αλλη εικονα,δημιουργειται ομοιοτητα και αναπο-
φευκτα ταυτιση',
εκεινη κοιταζε,'τι βλεπεις;'της ειπε,'βλεπω αυτο'απαντησε,'αυτο τοτε ειναι αυτο' της εδειξε,
'βλεπωντας αυτο ας κανουμε αυτη τη πραξη,νομιζεις πως αυτο ειναι δυνατον να τ'αποφυγου-
με;'ρωτησε,'οχι,δεν μπορουμε' απαντησε εκεινη,'καθε σκηνικο αντιστοιχει σε μια πραξη','τοτε
λοιπον,πραξη,πραξη,πραξη'αναφωνησε εκεινος θριαμβευτικα,'μ'ενα απαραβατο ορο,πρατουμε
κοιτωντας αποκλειστικα την εικονα της γυναικας να βαφει ροζ τα χειλη της',εκεινη συμφωνησε,
η' μαλλον υπακουσε,
οταν τελειωσε η πραξη εκεινος ειπε,'τωρα,ας πεσει η αυλαια,αργοτερα,ανακτωντας δυναμεις,
συνεχιζουμε,σαν καλοι ηθοποιοι,τις πραξεις του εργου μας,οι συνδιασμοι,το διαισθανομαστε
ειναι απειροι'
.
.
.
Αποφυλακιστηριον-Ντοκουμεντο Εμφυλιου πολεμου
-Οταν η Ελλαδα καταδικαζε σε θανατο τα παιδια της-
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΦΥΛΑΚΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΡΙΟΝ
Οτι ο Τααπαρελης Αθαν. του Παναγιωτου γεννηθεις εν Μαχαιρα Ξηρομερου
και κατοικων ομοιως ετων 46 επαγγελμα γεωργος εκρατηθη εις
τας υφ'ημας φυλακας προς εκτισιν ποινης φυλακισεως θανατου.-
επι Παρ. Κατ. Πολ. οπ/ων δυναμη της επ'αριθ 121/29-9-47 αποφασεως
Εκτακτου Στρατοδικειου Μεσολογγιου.-
Απεφυλακισθη σημερον 30 Μαρτιου ε.ε. ανασταλλεισης της εκτισεως του
υπολοιπου της ποινης του συμφωνως τω Α. Ν. 507/47 και καταβαλων τα
Δικαστικα του εξοδα:Κληθεις ουτος να υπογραψη Δηλωσιν μετανοιας
και αποκηρυξεως του Κομμουνισμου κ.λ.π. ηρνηθη πεισμονως -
Εν Πειραιει τη 30η Μαρτιου 1950
Ο Διευθυντης της
[σφραγιδα,υπογραφη]
.
/
συντομα σχολια[αποδομισης]αποδημοκρατικα:
η αγαρμπη σχιζοφρενικη γλωσσα εθνικο[ορθο]φροσυνης:
.η συντομευση Αθαν.[Αθανασιος,ειρωνικο με τον θανατο]
.[το τεμπελικο]κατοικων ομοιως
.προς εκτισιν ποινης φυλακισεως θανατου[με το χειρογραφο θανατου να καλυπτει το
τυπωμενο φυλακισεως]
.[οι φοβερες συντομευσεις της ενοχης-κατηγοριας-εθνικου εγκληματος-εσχατης προδοσιας]
επι Παρ. Κατ. Πολ. οπ/ων [επι Παραβασει Κατοχης Πολεμικων Οπλισμων]Βλεπε Συμφωνια
Βαρκιζας 12 Φεβρουαρίου 1945 Την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και τον πλήρη αφοπλισμό του
ΕΑΜ
-το δυναμη που ειναι δυναμει [της επ'αριθ 121/29-9-47]
[αλλα το Εκτακτον της Υποθεσεωςς δικαιολογει τετοιες παραβλεψιες,συγχωρητεες,τετοια ωρα
τετοια λογια]
.το ομοηχο συντομογραφικο ε.ε.[30 Μαρτιου ε.ε.ενεστωτος ετους]
.το ανασταλλεισης της εκτισεως του υπολοιπου της ποινης του[αληθεια τι υπολοιπο εχει η
ποινη του θανατου;τι υπολοιπον το ολοσχερον;]
.και εν δευτερω το καταπληκτικο συντομογραφικο κ.λ.π.[του Κομμουνισμου κ.λ.π.]τα ευκολως
εννοουμενα συμπαρομαρτουντα παραλειπονται [συμμοριτες και τα λοιπα],
.αλλα και με...τον ορθογραφικο δισταγμο[ομικρον η ' ωμεγα;] στη λεξη πεισμονως
.και φυσικα η υπογραμμιση στο ηρνηθη πεισμονως
[πεισμονως σημαινει,προσεξτε Εθνικο/ορθο/φρονοι,συνωνυμως το αμετανοητως]
[Απεφυλακισθη παρ'οτι Κληθεις ουτος να υπογραψη Δηλωσιν μετανοιας και αποκηρυξεως
του Κομμουνισμου κ.λ.π. ηρνηθη πεισμονως
ετσι ας πιστευει πως κατα καποιον τροπο νικησε νικημενος[ασ'τους να φαντασιωνουν την
ηθικη νικη της ολοκληρωτικης ηττας τους ]
και του παρεχωρηθει η ελευθερια βεβαιως με το αζημιωτο:καταβαλων τα Δικαστικα του
εξοδα !
Εν Τελει:
Νυν και Αει η Εξουσια!
Εν Ελλαδι τη [ημερα]...του [μηνος]...εν[ετος]...
Ο Διευθυντης της
[σφραγιδα,υπογραφη]
.
.
.
Angela Davis,Philosopher, Radical Activist, Teacher-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Angela Davis,Philosopher, Radical Activist, Teacher 13 Logoi
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
We have to talk about liberating minds as well as liberating society.
πρεπει να μιλαμε για την απελευθερωση του μυαλου οπως και για την απελευθερωση της
κοινωνιας
Racism, in the first place, is a weapon used by the wealthy to increase the profits they bring
in by paying Black workers less for their work.
ο ρατσισμος,κατα πρωτον,ειναι ενα οπλο χρησιμοποιημενο απ'τους πλουσιους για ν'αυξησουν
τα κερδη που αποκτουν πληρωνοντας τους μαυρους εργατες λιγοτερο για την εργασια τους
Jails and prisons are designed to break human beings, to convert the population into
specimens in a zoo - obedient to our keepers, but dangerous to each other.
τα κελια κι οι φυλακες ειναι σχεδιασμενες να σμπαραλιασουν τα ανθρωπινα οντα,να μετατρε-
ψουν τον πληθυσμο σε ειδη ζωολογικου κηπου-υπακουα στους κατοχους μας,αλλα επικινδυνα
το ενα με τ'αλλο
I think the importance of doing activist work is precisely because it allows you to give back and
to consider yourself not as a single individual who may have achieved whatever but to be a
part of an ongoing historical movement.
νομιζω οτι η σπουδαιοτητα του να κανεις ακτιβιστικο εργο ειναι ακριβως γιατι αυτο σου
επιτρεπει να συνειδητοποιηθεις και να θεωρησεις τον εαυτο σου οχι σαν ενα μοναδικο ατομο
το οποιο μπορει να κατορθωσει οτιδηποτε αλλα να ειναι μερος μιας σε εξελιξη ιστορικης
κινησης
Poor people, people of color - especially are much more likely to be found in prison than in
institutions of higher education.
οι φτωχοι ανθρωποι,οι εγχρωμοι ανθρωποι-ειδικα ειναι πολυ περισσοτερο πιθανον να βρεθουν
στη φυλακη παρα στα ιδρυματα ανωτερης παιδειας
Well for one, the 13th amendment to the constitution of the US which abolished slavery - did
not abolish slavery for those convicted of a crime.
λοιπον τωρα,η 13η αναθεωρηση του συνταγματος των ΗΠ η οποια καταργησε τη δουλεια-δεν
καταργησε τη δουλεια για κεινους που καταδικασθηκαν για ενα εγκλημα
Radical simply means 'grasping things at the root.'
ριζιζοσπαστης απλα σημαινει 'αρπαζοντας τα πραγματα απ'τη ριζα'[ξεριζωνοντας τα πραγματα]
To understand how any society functions you must understand the relationship between the
men and the women.
για να κατανοησεις πως οποιαδηποτε κοινωνια λειτουργει πρεπει να κατανοησεις τη σχεση
μεταξυ των ανδρων και των γυναικων
Had it not been for slavery, the death penalty would have likely been abolished in America.
Slavery became a haven for the death penalty
αν δεν ηταν προορισμενη για δουλεια η θανατικη ποινη πιθανον να ειχε καταργηθει στην
Αμερικη.Η δουλεια εγινε ενα καταφυγιο για τη θανατικη ποινη
Well, we see an increasingly weaker labor movement as a result of the overall assault on the
labor movement and as a result of the globalization of capital.
λοιπον,βλεπουμε ενα ολο και πιο πολυ αθενεστερο εργατικο κινημα ως αποτελεσμα της
ολοκληρωτικης επιθεσης στο εργατικο κινημα και ως αποτελεσμα της παγκοσμιοποιησης του
κεφαλαιου
What this country needs is more unemployed politicians.
αυτο που αυτη η χωρα χρειαζεται ειναι περισσοτεροι ανεργοι πολιτικοι
I grew up in the southern United States in a city which at that time during the late '40's and
early '50's was the most segregated city in the country, and in a sense learning how to oppose
the status quo was a question of survival.
μεγαλωσα στο Νοτο των Ηνωμενων Πολιτειων σε μια πολη η οποια εκεινη την εποχη στο τελος
του '40 και στις αρχες του '50 ηταν η πιο διαχωρισμενη πολη στη χωρα,και κατα καποια εννοια
μαθαινοντας να αντιτιθεσε στο κατεστημενο[status quo]ηταν ζητημα επιβιωσης
I never saw myself as an individual who had any particular leadership powers.
ποτε δεν ειδα τον εαυτο μου σαν ενα ατομο που εχει καποιες ιδιαιτερες αρχηγικες ικανοτητες
.
.
THE ROLLING STONES - SWEET BLACK ANGEL Angela Davis
https://youtu.be/v8M8f9x435I
.
.
.
James Erl Ray Thrill Case-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'ειχα επίσκεψη στις φυλακές του Μιζούρι,ένας άγνωστος λευκός,σαν Ραούλ μου συστήθηκε,
δεν μου είπε πολλά,αν θέλω να γλυτώσω τα 20 χρόνια φυλακής όλα ήταν κανονισμένα,σε δύο
μέρες απόδρασα εύκολα,συναντηθηκαμε στο ορισμένο μέρος,να βρίσκομαι 4 Απριλιου στο
Μέμφις,να νοικιάσω δωμάτιο με θέα το Λορεν μοτέλ,,η δουλειά,ένας μαύρος πρέπει
οπωσδήποτε να βγει απ'τη μέση,σωματεμπορος,ναρκωτικά,,αλκοόλ,μου'δωσε λεφτά,νοικιασα
μια λευκή Μουστανγκ και λίγο πριν το μεσημέρι ήμουνα στο Μεμφις', ο Τζέιμς Ερλ Ρέι νοικιασε
δωμάτιο σε μια πανσιόν,ζήτησε δωμάτιο με θέα,από το μπάνιο έβλεπε το Λόρεν μοτελ,'λίγο
μετά κατέβηκα στη πόλη σ' ένα κατάστημα οπλων αγορασα μια καραμπίνα ρεμιγκτον,κυάλια
και στόχαστρο,όλα σε θήκη,γυρίζοντας στη πανσιόν βρήκα στο δωμάτιο τον Ραουλ,μόλις μ'ειδε
έβαλε τις φωνές,'εισαι ηλίθιος,πας να μας κάψεις,έβγαλες εικοσιδολαρα να πληρώσεις στη
ξενοδοχα,το ίδιο θα'κανες για τα όπλα,να γίνεις στόχο;πολύ επικινδυνο',πήγανε στο μπάνιο,
του έδειξε τον μαύρο απέναντι στο μοτέλ,δεύτερος όροφος,ήταν στο μπαλκόνι σκυμμένος και
συζητούσε με κάποιον άλλον μαυρο στην αυλή,'αυτος ειναι'ειπε ο Ραούλ με σκληρή φωνή,'οταν
θα'ναι μόνος του τον πετυχαίνεις,πρόσεξε με τη πρώτη,όχι αστοχιες','στο δωμάτιο μου'δωσε
ένα φάκελο,η καινούργια ταυτότητα σου ,διαβατήριο,και χρηματα,είπε ο Ραούλ,στη φωνή του
υπήρχε κάτι σαν απειλή,εφυγε',ο Τζέιμς Ερλ Ρέι παραμόνευε στο μπάνιο,ησυχία απέναντι.καμια
κίνηση,ο μαύρος κοιμόνταν,αντιπαθούσε γενικά τους μαύρους,δεν ήθελε σχέσεις μ'αυτους,
μόνο με πόρνες μαύρες πηγαινε,ήταν φτηνές,μπορούσε να τις μεταχειρίζεται όπως ήθελε,να
κάνει τα γούστα του,μια την ξυλοφορτωσε αγρια και δεν την πλήρωσε,ούτε κι οι άλλοι τους
ήθελαν,στα λεωφορεία τους είχαν χωρισμένους,στο πίσω μέρος,στη φυλακή οι πιο πολύ ήταν
απ' αυτούς,αλκοολικοί,νταβατζηδες,μαχαιροβγάλτες,πρεζόνια,σήμερα στο Μέμφις τους είδε
να διαδηλώνουν,ζητούσαν δικαιώματα,το κάθαρμα απέναντι του αναπαύονταν,σε λίγο
θ'αναπαυονταν αιωνια,σκέφτηκε και γέλασε,'κατα τις 6 το απόγευμα ξαναπήγα στο μπάνιο,
τον είδα στο μπαλκόνι,ήταν μόνος,τον σημάδεψα στο πρόσωπο,πυροβόλησα,έπεσε,αμέσως
άκουσα μια γυναίκα να σκούζει,εχωσα το όπλο στη θήκη και κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες,
κάπου,στο δρόμο,ξεφορτωθηκα τη θηκη,'ο Τζέιμς Ερλ Ρέι οδήγησε μέχρι την Ατλάντα,από'κει
πέρασε στο Τορόντο του Καναδα,κανένας δεν τον εμπόδισε,βρέθηκε στην άλλη άκρη του
Ατλαντικού,στο Λονδίνο,έπειτα στη Λισαβώνα,'εκει σ' ένα μπαρ κάποιοι μαύροι ναυτικοί,
μεθυσμένοι,απειλούσαν πως θα εκδικηθουν τη δολοφονία του αρχηγού,έστησα αυτί,πρώτη
φορά άκουσα το όνομα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,τον είχαν,είπαν, πυροβολήσει στο Μέμφις,πριν
ένα χρόνο,4 Απριλίου,ακουσα κι άλλα πολλά,τότε κατάλαβα,μ'ειχαν μπλέξει,φοβηκα,έτρεμα,
σε λίγο θα μ'επιαναν,τ'αποτύπωματα μου στη ρεμιγκτον,τα εικοσιδολαρα,η λευκή Μουστανγκ,
ο κλοιός εκλεινε,να προλάβω να ξεφυγω',στο Λονδίνο στο διεθνές αεροδρόμιο Χηθροου τον
συνέλαβαν για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πριν αποδρασει και κρυφτεί στη
Ροδεσία,ο κύκλος για τον Τζέιμς Ερλ Ρέι έναν λευκό μικροκακοποιο έκλεισε,ο ιστός της αράχνης
εκτυλίχτηκε μεθοδικα γύρω του,τον τυλιξε, 'ηλεκτρικη καρεκλα'του ειπαν 'η 99 χρόνια φυλακή;',
ομολόγησε,όλα για τον Τζέιμς Ερλ Ρέι τελείωσαν 30 χρόνια αργότερα στη φυλακή,1998,'στην
ανυπαρξια πλεον' ειπε
.
.
.
Zeitung Frankfurt Stadt Rundschau ,στην Opernplatz Frankfurt 8 Απριλίου 1968 δύο
Μαχαιριωτες μετανάστες στη Δυτικη Γερμανια ο Νίκος Παπατρέχας και ο Γιάννης
Βότσης διαδηλώνουν για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ενάντια στη
σκληρότητα των ρατσιστικών διακρισεων
Πολίτες του Κόσμου
Έχω ένα όνειρο I have a dream
[Martin Luther King Jr.,finale of his speech at the March on Washington in 1963 ]
Zeitung Frankfurt Stadt Rundschau,Ντοκουμέντο 8 Απριλίου 1968 Φρανκφούρτη Δυτική
Γερμανία διαδήλωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του μαύρου αγωνιστή Μάρτιν Λούθερ
Κινγκ στις 4 Απριλιου στο Μέμφις του Τενεσί ΗΠΑ.
Martin Luther King Jr.
"Αυτό τον καιρό σκέφτομαι πού και πού τον θάνατο και την κηδεία μου και αναρωτιέμαι τι
θα ήθελα να ακουστεί τότε.
Αν τύχει και είστε, κάποιοι από σας, εκεί όταν έρθει εκείνη η μέρα, να ξέρετε ότι δεν θα ήθελα
μια μακρόσυρτη κηδεία. Κι αν βάλετε κάποιον να με αποχαιρετίσει, πείτε του σας παρακαλώ
να μη μακρηγορήσει. Να μην αρχίσει να λέει για το Νομπέλ - δεν είναι αυτό το σπουδαίο - ούτε
για τα σχολεία που έβγαλα.
Εκείνο που θα 'θελα να ειπωθεί είναι ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπάθησε να βοηθήσει τους άλλους. Θα 'θελα να ειπωθεί ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπάθησε να αγαπήσει τους άλλους.
Θα 'θελα να μπορείτε να πείτε εκείνη τη μέρα ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ νοιάστηκε να ταΐσει
τον πεινασμένο, να ντύσει τον γυμνό, να κάνει συντροφιά στον φυλακισμένο. Θα 'θελα να
μπορείτε να πείτε ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πάσχισε να αγαπήσει και να υπηρετήσει τον
άνθρωπο"[17].
.
.
.
proclus-chart-1-thomas-m-johnson
πολυαιτιοτητα και συναιτιοτητα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ενας Λαβυρινθος ΜεταΦρασεων
στο κεντρο ενος κανονικου δωδεκαπλευρου ειδε τον τεραστιο πυργο,αποτελουμενο απο
κολουρους κωνους,ο ενας πανω στον αλλον,απειρους,με αυξομειουμενη ακτινα,αριστερα
η πλατια ηρεμια του ποταμου,
βρεθηκε σ'εναν ετυφλωτικα φωτισμενο διαδρομο που ελλισονταν ανεβαινοντας,δεξια κι
αριστερα υπηρχαν πορτες με αριθμους,σε τριαδες,αυτο το διαισθανθηκε,3,4,5,-5,12,13,
-7,24,25,-9,40,41,-11,60,61,-...,1001,501000,501001,..,
ανεβαινε συνεχεια,
σε καποια τριαδα,μια πορτα ηταν ανοιχτη,'ελα μεσα'ακουσε μια φωνη,μπηκε στην αιθουσα,
ειδε εναν αντρα καθισμενο,μπροστα του ενα τραπεζι με βιβλια και χαρτια,και πισω μια τεραστια
βιβλιοθηκη,
'πάντα ἐν πάσιν, ἀλλ' οἰκείως' ειπε ο αντρας γελωντας,του εδειξε τη καρεκλα να καθισει,
'οι πυθαγορειες τριαδες,οι αριθμοι στις πορτες',και συνεχισε, 'καθε περιττος αριθμος,
με το τετραγωνο του ελλαττουμενο κατα μια μοναδα και διαιρουμενο με το 2,και το
τετραγωνο του προσαυξειμενο κατα μια μοναδα και διαιρουμενο με το δυο,αποτελουν
μια πυθαγορεια τριαδα',τον κοιταξε,'Εν,Νους,Ψυχη η πρωτη τριαδα,το Υπερουσιον Εν
το Αιδιον Αιωνιο Αναλοιωτο,η μονη,απορρεει,η προοδος,στο Νου,τη Γνωση,απο εκει
στη Ψυχη,κατεβαινοντας στον αισθητο υλικο κατωτερο κοσμο,κι επειτα η επιστροφη,
η αντιστροφη πορεια,προς το Ανωτατο Εν,την Πρωτη Αρχη,την Ενθεωση',
καταλαβε,' Ο Προκλος ειστε,ο μαθητης του Συριανου στην Αθηνα',
'αυτος,κι αυτο το καιρο σχολιαζω το πρωτο βιβλιο των Στοιχειων του Ευκλειδη,καταπληκτικη,
και μαλιστα δικη του,η αποδειξη του Πυθαγορειου θεωρηματος,την προταση μζ΄:
ἐν τοῖς ὀρθογωνίοις τριγώνοις τὸ ἀπὸ τῆς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσης πλευρᾶς
τετράγωνον ἴσον ἐστὶ τοῖς ἀπὸ τῶν τὴν ὀρθὴν γωνίαν περιεχουσῶν πλευρῶν τετραγώνοις.
η Υπερβαση του Νου,ενα θαυμασιο παραδειγμα της επιστροφης στο Εν Τελειο',
ανοιξε ενα βιβλιο,ξεφυλλησε,
'ειμαστε στον αισθητο κοσμο κατωτερα οντα,νοσουντα,εδω σ'αυτο το Υπομνημα ερμηνευω
τον μυθο της Κιρκης στην Οδυσσεια,ο Ομηρος,και συμφωνει ο Πλατωνας,ειναι θεοπνευστος
ποιητης,κι οι μυθοι του εχουν βαθυ μυστικο νοημα,που δεν μπορει ν'ανακαλυψει ο ανιδεος
αναγνωστης,
ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν
οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα· ἀνέμισγε δὲ σίτῳ
φάρμακα λύγρ', ἵνα πάγχυ λαθοίατο πατρίδος αἴης.
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, αὐτίκ' ἔπειτα
ῥάβδῳ πεπληγυῖα κατὰ συφεοῖσιν ἐέργνυ.
οἱ δὲ συῶν μὲν ἔχον κεφαλὰς φωνήν τε τρίχας τε
καὶ δέμας, αὐτὰρ νοῦς ἦν ἔμπεδος ὡς τὸ πάρος περ. 240
η Κιρκη με τον κυκεωνα,το φαρμακι της,μεταμορφωσε τους συντροφους του Οδυσσεα
σε βρωμικα γουρουνια,που ομως εχουν συνειδηση το τι ηταν πριν,και κλαινε κι οδυρονται
για τη καταντια τους,ομως ο Οδυσσεας με τη βοηθεια του Ερμη και το μωλυ δεν κατεπεσε
στη γοητεια της,
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον οὐδέ μ' ἔθελξε 318
οπως ολες οι ψυχες,που επιδιωκουν το Αγαθον,και ποθουν απο τα κατωτερα γηινα να υψω-
θουν στα ανωτερα και να ενωθουν με το Απολυτο Εν,τον Αιωνα'
εκει,σ'αυτο το σημειο,ξυπνησε το 766 μ.Χ ο Αραβας μαθηματικος Tabit ben Qurra και θυμη-
θηκε πως ειχε ακροαση στις 10 η ωρα αυτο το πρωι απο τον Χαλιφη της Βαγδατης al Mansur
να του ζητησει να παρει ως λαφυρα απο τον Βυζαντινο Αυτοκρατορα τα Στοιχεια του Ευκλειδη
για να τα μεταφρασει,
εκει ακριβως το 801 μ.Χ ξυπνησε απο τον μεσημεριανο του υπνο ο al Hajjaj ibn Yusuf Ibn
Matar,αραβας μαθηματικος,για να συνεχισει τη πρωτη μεταφραση του στα αραβικα των
Στοιχειων του Ευκλειδη με την Υψηλη προτροπη του Χαλιφη Harum al Rashid
εκει στο μεσο της νυχτας το 835 μ.Χ ξυπναει ο al Hajjaj κι αρχιζει τη δευτερη μεταφραση των
Στοιχειων του Ευκλειδη,την επονομαζομενη Mamunian,αφιερωμενη στον Χαλιφη al Mamun,
κι εκει ακριβως,το 901 μ.Χ, ξυπνησε ο αραβας μαθηματικος και ιστορικος των αραβικων μαθη-
ματικων Thabit ibn Qurra al Harrani,σε μια ωρα ειχε ραντεβου στον μεγαλο πυργο με εναν
μεγαλο Ελληνα νεοπλατωνιστη φιλοσοφο και μαθηματικο,τον Προκλο τον Διαδοχο,που αυτες
τις μερες ειχε ερθει επισημος προσκεκλειμενος του Χαλιφη στη Βαγδατη απο την Αθηνα,
θα συζητουσε μαζι του για το φιλοδοξο σχεδιο του να αναθεωρησει και να συμπληρωσει την
επιτυχημενη μεταφραση του Ishag ibn Hunayn των Στοιχειων του Ευκλειδη,
εκει,βλεποντας τον Thabit ibn Qurra al Harrani να μπαινει στον μεγαλο πυργο των απανωτων
κουλουρων κωνων, ξυπνησε,τρεις ωρες πριν ξημερωσει,ο Ishag ibn Hunayn,
πανω στο τραπεζι ειδε τα χειρογραφα της μεταφρασης των Στοιχειων του Ευκλειδη να φωτιζον-
ται μεσα στη ζεστη νυχτα απ'το λαμπερο φως του γεματου φεγγαριου,που εμπαινε απ'τ'ανοιχτο
παραθυρο,
δεν ξανακοιμηθηκε,οταν φωτισε η μερα καθισε στο τραπεζι και συνεχισε τη μεταφραση,
ειχε ανεβει ο ηλιος οταν απ΄το παραθυρο ειδε εναν ανθρωπο να βαδιζει προς τον μεγαλο
πυργο και να μπαινει μεσα,ξεκουρασε για λιγο τα ματια του κοιταζοντας την πλατια ηρεμια
του ποταμου,
υστερα ξαναγυρισε στα γραπτα του,ειχε φτασει στη προταση μζ',του Πυθαγορειου θεωρημα-
τος,κι αυτη τωρα θα μετεφραζε
.
,
.
Μεταβολή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ην πρώτη αλλαγή παρατήρησε στη στάση του λεωφορείου,οι άνθρωποι δεν ήταν αυτοί που περίμεναν το λεωφορείο εκείνη την ώρα κάθε μέρα,η ηλικιωμενη κυρία με το κόκκινο φόρεμα έλειπε,ο ψηλος νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι απών,δεν έδωσε σημασία,,σκέφτηκε μέσα στις πιθανότητες ήταν να συμβεί κάποια φορά κι αυτό,επισης το λεωφορείο έφτασε με καθυστέρηση
δέκα λεπτών,εκείνη τη μέρα δεν έπεσε στην σντιληψη του κάτι άλλο παρσξενο,την άλλη μέρα
τα συνηθισμένα πρόσωπα στη στάση,το λεωφορείο ακριβώς στην ώρα,όμως ακολούθησε μια καινούργια διαδρομή,οι δρόμοι απ'τους οποίους περνούσε ήταν άγνωστοι, ντράπηκε να ρωτήσει
τον οδηγό η' κάποιο συνεπιβάτη τι συνέβαινε,ευτυχώς πέρασε από το δρόμο του και κατέβηκε,
κοίταξε το ρολόι,καθυστέρησε είκοσι λεπτά,ανέβηκε στο γραφείο,ο διευθυντής τον κοίταξε επιπληκτικα,ψέλλισε μια δικαιολογία,'αυτο να μην ξανασυμβεί'τον έκοψε με αυστηρή φωνή
ο διευθυντής,το απόγευμα που επέστρεψε το δρομολόγιο ήταν κανονικό,η κυρία με κόκκινο
φόρεμα μπήκε στη τρίτη σταση μετά απ' αυτόν,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι όταν σηκώθηκε
να κατέβει τον είδε στις πίσω θέσεις,το βράδυ συναντήθηκε με την Ελένη και δειπνισαν σ'ενα
ακριβό εστιατόριο,δεν της ανάφερε τίποτα,ήταν τόσο χαρούμενη,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε
σπίτι του,όταν έφυγε για το γραφείο δεν την ξύπνησε, έφυγε,δυσκολεύτηκε να βρει τη στάση,περιπλανήθηκε αρκετή ώρα,όταν τελικά τη βρήκε δεν υπήρχε άνθρωπος να περιμένει,
κοίταξε το ρολόι,είχαν περάσει σαρανταπέντε λεπτά,σε δεκα λεπτά ήρθε το λεωφορείο,
ανέβηκε,άδειο,κάθισε στη τρίτη πίσω από τον οδηγό θέση,ο οδηγός ήταν κάποιος άλλος,πρώτη
φορά τον έβλεπε,'σημερα δεν έχει κινηση'σχολιασε,ο οδηγός αμίλητος,η διαδρομή ήταν η ίδια,
σε καμία στάση δεν ανέβηκε κάποιος άνθρωπος,ήταν ο μοναδικός επιβάτης,κατέβηκε στη
σταση του,κοίταξε το ρολόι,είχε φτάσει ένα τέταρτο νωρίτερα,περπατούσε πέρα δώθε στο πεζοδρόμιο να περάσει η ώρα,ξαφνικά γυρίζοντας βλέπει τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα να
μπαινει στο κτίριο,έτρεξε να τη προλάβει,είδε το ασανσέρ ν'ανεβαινει και να σταματά στον
τέταρτο όροφο,εκεί που ήταν το γραφείο του,στο γραφείο ο διευθυντής κάτω απ' τα μυωπικα του γυαλιά τον κοίταζε εξεταστικα,'τι σου συμβαίνει;πάλι άργησες είκοσι λεπτά','μα έφτασα πριν ένα τεταρτο'δικαιολογηθηκε,'παντως,η κυρία,είναι δεύτερη φορά που έρχεται και δεν σας βρίσκει,η υπόθεση της είναι πολύ σοβαρή,αυτό να μην επαναληφθεί,τώρα μπορείτε να φύγετε',κατέβηκε,
πήρε το λεωφορείο,δεν τον ενδιέφερε που περνούσε από αγνώστους δρόμους,άνθρωποι ανέβαιναν και κατέβαιναν στις στάσεις,ανάμεσα τους ξεχώρισε τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα,σηκώθηκε
από τη θέση του,την πλησίασε και της είπε,'με συγχωρητε κυρια',εκείνη τον κοίταξε μ'απορια,'δεν καταλαβαίνω,κυριε'απαντησε,'μα δεν είστε εσείς στο γραφείο;'ειπε,'μαλλον κάποιο λάθος κάνετε κυριε'απαντησε η κυρία και γύρισε το κεφάλι της αλλού,τώρα παρατήρησε πως το δρομολόγιο
του λεωφορείου είχε επανέλθει,κατέβηκε δύο στάσεις πριν τη δική του,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι σχεδόν τον έσπρωξε για ν'ανεβει στο λεωφορείο,τον άκουσε να βρίζει,όταν μπήκε στο διαμέρισμα η Ελένη είχε σηκωθεί κι επινε καφέ στο τραπεζάκι της κουζίνας,'πως πήγε η δουλειά;'
τον ρώτησε,'εχω μαγειρέψει, μακαρόνια με κιμά,να βάλω να φαμε;',κάθησαν να φάνε,η Ελένη
του μίλησε για τα εφηβικά της χρόνια,ήταν χαριτωμένη,,'το βράδυ'του πρότεινε η κοπελα' θα
σου κάνω εγώ το τραπέζι έξω,και θα πάμε για ποτό σε καποιο μπαρ',τη νύχτα στο μπαρ σ'ενα
ραπέζι στο βάθος είδε μέσα στο χαμηλό φωτισμό,δεν έκανε λάθος,τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα
να κάθεται μαζί με τον νεαρό με το ξυρισμενο κεφαλι,ο νεαρός τον είδε και κάτι ψιθύρισε στη κυρία,εκείνη γύρισε το κεφάλι και τον κοίταξε,εκείνος έσκυψε το κεφάλι κι είπε στην Ελένη
πως ζαλίστηκε,ήταν κουρασμένος,να φύγουν,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο σπίτι της Ελενης
.
.
.
Οι δυο όψεις του νομίσματος, η Αθηνά με κράνος και κουκουβάγια σε αμφορέα (86 π.Χ.)έργο
του Απελλικώντος.
Μικρογραφία του Dürer σε χειρόγραφο έργου του Αριστοτέλη
Aristotelis De Moribus ad Nicomachum
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Στραβων ,Γεωγραφικα,βιβλιο ΙΓ,54
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
απο την Αθηνα,το Λυκειο του Αριστοτελη[384-322π.Χ],την Περιπατητικη Σχολη,4ος αι. π.Χ,
μετα το 322,το 287,τα εσωτερικα βιβλια του Αριστοτελη μεταφερθηκαν στη Σκηψη της Τρωα-
δας,Μικρα Ασια,απο τον Νηλεα κληρονομο του Θεοφραστου,εκει οι απογονοι του τα'χαν
κρυμμενα σε υπογειο και σαπιζαν,να μην τα παρουν οι Ατταλοι για τη βιβλιοθηκη της Περγα-
μου,τον 1ο αι. π.Χ πουληθηκαν στον πλουσιο εμπορο,βιβλιοφιλο και νομισματοποιο Απελ-
λικωνα τον Τηιο και ξαναγυρισαν στην Αθηνα,αφου αντιγραφηκαν και αναπληρωθηκαν απ'αυ-
τον τα φθαρμενα λανθασμενα εκδοθηκαν,το 86 π.Χ ο Συλλας[ Lucius Cornelius Sulla Felix]
λεηλατησε την Αθηνα και ξεσηκωσε τη βιβλιοθηκη του Απελλικωνα στη Ρωμη,εκει ο Τυρρανιων
ο Αμισσευς γραμματικος παιρνει στα χερια του τα βιβλια του Αριστοτελη,τα αντιγραφει και τα
στελνει στην Αθηνα,γλυτωνοντας τα απο τις αδεξιες αντιγραφικες περιπετειες,στον περιπατητι-
κο και αριστοτελικο φιλοσοφο Ανδρονικο τον Ροδιο που[2ο μισο 1αι. π.Χ] τα επιμελειται,τα
σχολιαζει ,τα κατατασει και τα εκδιδει προκαλωντας το τεραστιο Αριστοτελικο Ενδιαφερον
Καταταξη των Αριστοτελικων Βιβλιων:
Λογικά ή Όργανον:Περὶ ἑρμηνείας,Κατηγορίαι,Ἀναλυτικῶν προτέρων,Ἀναλυτικῶν ὑστέρων.
Τοπικά,Σοφιστικοὶ Ἔλεγχοι
Φυσικά:Φυσικῆς ἀκροάσεως,Περὶ τῶν ὀκτώ βιβλίων τῆς φυσικῆς,Περὶ οὐρανοῦ,
Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς,Περὶ Ξενοφάνους, περὶ Ζήνωνος καὶ περὶ Γοργίου,
Μετεωρολογικά,Μικρὰ φυσικά ,Περὶ ἐνυπνίου,Περί χρωμάτων,Περὶ τῆς καθ΄ ὕπνον
μαντικῆς,Περὶ Μακροβιότητος καὶ Βραχυβιότητος,Περὶ Νεότητος καὶ Γήρως καὶ Ζωῆς
καὶ Θανάτου,Περὶ μνήμης καὶ ἀναμνήσεως,Περὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως,Περὶ ἀναπνοῆς,
Περὶ κόσμου[?]
Βιολογικά:Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν,Περὶ ζῴων μορίων,Περὶ πορείας ζῴων,Περὶ ζῴων κινήσεως,
Περὶ ζῴων γενέσεως,Περὶ φυτῶν (ἢ Γεωργικά) [?]
ψυχολογικα:Περὶ ψυχῆς,Περὶ ψυχῆς, ἀναθεώρησις,Περὶ πνεύματος[?]
Μετά τα φυσικά
Ηθικά:Ἠθικὰ Εὐδήμεια,Ἠθικὰ Μεγάλα[?],Ἠθικὰ Νικομάχεια,Περὶ Ἀρετῶν καὶ Κακιῶν[?]
Πολιτικά:Πολιτικά,Αθηναίων Πολιτεία,Οικονομικά[?]
Τεχνικά:Ρητορική,Ποιητική
Προβλήματα
Ρητορική:Ῥητορική,Ῥητορικὴ πρὸς Αλέξανδρον
Επιστολαί:Αριστοτέλους επιστολαί,Προτρεπτικός
.
.
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Στραβων ,Γεωγραφικα,βιβλιο ΙΓ,54
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ἐκ δὲ τῆς Σκήψεως οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν Ἔραστος καὶ Κορίσκος καὶ ὁ τοῦ Κορίσκου
υἱὸς Νηλεύς͵ ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ Θεοφράστου͵ διαδεδεγμένος δὲ τὴν
βιβλιοθήκην τοῦ Θεοφράστου͵ἐν ἧι ἦν καὶ ἡ τοῦ Ἀριστοτέλους· ὁ γοῦν Ἀριστοτέλης τὴν
ἑαυτοῦ Θεοφράστωι παρέδωκεν͵ ὧιπερ καὶ τὴν σχολὴν ἀπέλιπε͵ πρῶτος ὧν ἴσμεν συναγαγὼν
βιβλία καὶ διδάξας τοὺς ἐν Αἰγύπτωι βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ
παρέδωκεν· ὁ δ᾽ εἰς Σκῆψιν κομίσας τοῖς μετ᾽ αὐτὸν παρέδωκεν͵ ἰδιώταις ἀνθρώποις͵ οἳ
κατάκλειστα εἶχον τὰ βιβλία οὐδ᾽ ἐπιμελῶς κείμενα· ἐπειδὴ δὲ ἤισθοντο τὴν σπουδὴν τῶν
Ἀτταλικῶν βασιλέων ὑφ᾽ οἷς ἦν ἡ πόλις͵ ζητούντων βιβλία εἰς τὴν κατασκευὴν τῆς ἐν
Περγάμωι βιβλιοθήκης͵ κατὰ γῆς ἔκρυψαν ἐν διώρυγί τινι· ὑπὸ δὲ νοτίας καὶ σητῶν κακωθέντα
ὀψέ ποτε ἀπέδοντο οἱ ἀπὸ τοῦ γένους Ἀπελλικῶντι τῶι Τηίωι πολλῶν ἀργυρίων τά τε
Ἀριστοτέλους καὶ τὰ τοῦ Θεοφράστου βιβλία· ἦν δὲ ὁ Ἀπελλικῶν φιλόβιβλος μᾶλλον ἢ
φιλόσοφος· διὸ καὶ ζητῶν ἐπανόρθωσιν τῶν διαβρωμάτων εἰς ἀντίγραφα καινὰ μετήνεγκε
τὴν γραφὴν ἀναπληρῶν οὐκ εὖ͵ καὶ ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων πλήρη τὰ βιβλία. συνέβη δὲ
τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων τοῖς μὲν πάλαι τοῖς μετὰ Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν ὅλως τὰ βιβλία
πλὴν ὀλίγων͵ καὶ μάλιστα τῶν ἐξωτερικῶν͵ μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς͵ ἀλλὰ
θέσεις ληκυθίζειν· τοῖς δ᾽ ὕστερον͵ ἀφ᾽ οὗ τὰ βιβλία ταῦτα προῆλθεν͵ ἄμεινον μὲν ἐκείνων
φιλοσοφεῖν καὶ ἀριστοτελίζειν͵ ἀναγκάζεσθαι μέντοι τὰ πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ τὸ πλῆθος
τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ εἰς τοῦτο καὶ ἡ Ῥώμη προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος
τελευτὴν Σύλλας ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην ὁ τὰς Ἀθήνας ἑλών͵ δεῦρο δὲ κομισθεῖσαν
Τυραννίων τε ὁ γραμματικὸς διεχειρίσατο φιλαριστοτέλης ὤν͵ θεραπεύσας τὸν ἐπὶ τῆς
βιβλιοθήκης͵ καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεῦσι φαύλοις χρώμενοι καὶ οὐκ ἀντιβάλλοντες͵ ὅπερ
καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων συμβαίνει τῶν εἰς πρᾶσιν γραφομένων βιβλίων καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν
Ἀλεξανδρείαι.περὶ μὲν οὖν τούτων ἀπόχρη.
.
Απ'τη Σκηψη και οι Σωκρατικοι Εραστος και Κορισκος εχουν καταγωγη και ο γιος του Κορισκου
Νηλεας,ανδρας που και τον Αριστοτελη ακροασθηκε και τον Θεοφραστο,και ειχε κληρονομησει
την βιβλιοθηκη του Θεοφραστου στην οποια ηταν κι αυτη του Αριστοτελη.Επειδη ο Αριστοτε-
λης την δικη του στον Θεοφραστο παρεδωσε,οπως αι τη σχοη αφησε,ο πρωτος απ'οσους ξε-
ρουμε που συνελεξε βιβλια και διδαξε τους στην Αιγυπτο βασιλιαδες την οργανωση βιβλιο-
θηκης.Ο Θεοφραστος στον Νηλεα παρεδωσε.Αυτος στη Σκηψη μεταφερνοντας τες στους
απογονους του παρεδωσε,σ'αμορφωτους ανθρωπους,οι οποιοι ειχαν κλειδωμενα τα βιβλια
χωρις καμια φροντιδα.Επειδη δε αισθανθηκαν την επιμονη των Ατταλων βασιλιαδων στους
οποιους ηταν υπο κατοχη η πολη,να ζητουν βιβλια για να δημιουργησουν την βιβλιοθηκη στην
Περγαμο,σε καποιο υπογειο χαντακι τα'κρυψαν.Απ'την υγρασια δε κι απ'τους σκορους κακο-
παθημενα μετα απο πολυ καιρο καποτε πουλησαν οι απογονοι στον Απελλικωνα απ'την Τεω
αντι πολλων χρηματων και τ'Αριστοτελη και του Θεοφραστου τα βιβλια.Ηταν δε ο Απελλικων
βιβλιοφιλος μαλλον παρα φιλοσοφος.Γι'αυτο και ζητωντας την επανορθωση των διαβρωσεων
σε νεα αντιγραφα μετεφερε τη γραφη οχι αναπληρωνοντας καλα.Κι εξεδωσε με πληρη λαθη τα
βιβλια.Συνεβηκε δε στους περιπατητικους στους παλιους μετα τον Θεοφραστο να μην εχουν
ολα τα βιβλια εκτος απο λιγα,και μαλιστα απο τα εξωτερικα,και να μην μπορουν να φιλοσοφι-
σουν πραγματικα,αλλα να λενε κοινοτυπιες.Οσοι δε ηρθαν υστερα,αφ'οτου τα βιβλια αυτα
εμφανισθηκαν,πολυ πιο καλα μεν εκεινων φιλοσοφουσαν κι αριστοτελιζαν,ομως ηταν αναγ-
κασμενοι πολλες εικασιες να λενε λογω του πληθους των λαθων.Πολυ δε σ'αυτο κι η Ρωμη
συνετελεσε.Γιατι αμεσως μετα του Απελλικωνα το τελος ο Συλλας ξεσηκωσε την βιβλιοθηκη
του Απελλικωνα,αυτος που την Αθηνα κυριευσε,εδω δε μεταφερνωντας την και ο Τυραννιων
ο γραμματικος την πηρε στα χερια του φιλοαριστοτελικος οντας,κολακευοντας τον φυλακα της
βιβλιοθηκης,και καποιοι βιβλιοπωλες π'αντιγραφεις κακους χρησιμοποιησαν και χωρις ν'αντι-
παραβαλλουν,οπως ακριβως και με τ'αλλα συμβαινει τα προς πωληση αντιγραμμενα βιβλια κι
εδω και στην Αλεξανδρεια,για τα οποια,λοιπον,ειναι περιττο να πω
.
.
.
A comix page 27,POP INTERIORS-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Paul is driving,the day is hot,
the radio is playing jazz,
'I have a doubt' Paul says,
then Lisa is turning her head
to him and is answering him
'What do you mean Paul?'
.
.
.
ετσι,επικινδυνα,κατασκευασθηκε η Ελλαδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μαρτυριες απ'την εποχη του εμφυλιου
'ο πατερας κι η μανα εφυγαν απ'το χωριο,καταδιωκωμενοι,ο ενας γιος ο Νικος εξορια στη
Μακρονησο,ο αλλος ο Κωστας δολοφονημενος,ο τριτος ο Φωτης ανταρτης στα βουνα,δυο
κοριτσια πισω απροστατευτα,και βρεθηκαν στη Κηφισια να δουλευουν ολη μερα στα γελαδια
στους σταβλους ενος πλουσιου,καθε πρωι η γυναικα γεμιζε τη μπανιερα της κυριας μ'αγελαδινο
γαλα να κανει το μπανιο της,[η παλλευκη Αφροδιτη],μετα το μπανιο μαζευε παλι το γαλα και
το'στελναν στο τυροκομειο'
[κατα καποιο τροπο ενα αφροδισιακο τυρι]
'καποτε τα γελαδια αρρωστησαν σοβαρα,ο κτηνιατρος τα ειδε κι ειπε να τουφεκισθουν και να
καουν,τ'αφεντικο φωναξε τον σαλαμιτζη,αυτος τα τουφεκισε,τα γδαρε,τα κομματιασε κι εγιναν
σαλαμια'
[αληθεια,με ποσο βρωμικο κρεας ταιστικε η Ελλαδα]
.
.
.
Εσωτερικό-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
έπαιζε στο πιάνο.σταματησε.χωρις να γυρίσει τού διηγήθηκε μια ιστορία.τελειωσε.'αν θέλεις
την πιστεύεις'του είπε.συνεχισε στο πιάνο.εκεινος σηκώθηκε.την πλησίασε.ειδε τα χέρια της.
αργα ανασηκωναν το ύφασμα.του διηγήθηκε την ίδια ιστορία.στο διάφανο ύφασμα είδε τα
δάκτυλα της.τα νύχια βαμμένα κόκκινα.'ηταν ζεστή μερα'την άκουσε.ανεβηκε τη σκάλα.τη
βρηκε στο δωμάτιο.κοιμονταν.'οχι,δεν κοιμόμουν.επαιζα στο πιανο'.του είπε.'εχεις δίκιο.
σηκωσες το πόδι σου.το είδα.'της είπε.την αγγιξε.'τα δάχτυλα σου'ψιθυρισε κείνη.'εκει'.
απαλο μισοσκόταδο.το φεγγάρι φώτιζε το δωμάτιο.το πόδι της σε αμβλεία γωνια.ενα πουλί,
ακούστηκε, άλλαξε δέντρο.επειτα ησυχία.ο φωτεινός ώμος.'τα μάτια είναι η επιθυμία μας'
ψιθυρισε εκείνη.σηκωθηκε.την έβλεπε.καθησε στο πιάνο.του διηγήθηκε την ίδια ακριβώς
ιστορία.'ειναι πραγματικοτητα'.'ναι.αληθεια,είναι πραγματικοτητα'.σι δίεση έπαιζε στο πιάνο.
.
.
.
Lucius Cornelius Sulla Felix and Valleria Messala Wedding-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ 60ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΛΕΥΚΙΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΣΥΛΛΑ ΦΕΛΙΞ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΡΗΣ ΧΗΡΑΣ ΒΑΛΛΕΡΙΑΣ ΜΕΣΣΑΛΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 78 π.Χ
Πλούταρχος,Βίοι Παράλληλοι,Συλλας κεφ.35
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Ολίγων δὲ μηνῶν διαγενομένων ἦν μὲν θέα μονομάχων, οὔπω δὲ τῶν τόπων διακεκριμένων,
ἀλλ’ ἔτι τοῦ θεάτρου συμμιγοῦς ἀνδράσι καὶ γυναιξὶν ὄντος, ἔτυχε πλησίον τοῦ Σύλλα
καθεζομένη γυνὴ τὴν ὄψιν εὐπρεπὴς καὶ γένους λαμπροῦ· Μεσσάλα γὰρ ἦν θυγάτηρ,
῾Ορτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος ἀδελφή, Οὐαλλερία δὲ τοὔνομα· συνεβεβήκει δὲ αὐτῇ νεωστὶ
πρὸς ἄνδρα διάστασις. αὕτη παρὰ τὸν Σύλλαν ἐξόπισθεν παραπορευομένη τήν τε χεῖρα πρὸς
αὐτὸν ἀπηρείσατο καὶ κροκύδα τοῦ ἱματίου σπάσασα παρῆλθεν ἐπὶ τὴν ἑαυτῆς χώραν.
ἐμβλέψαντος δὲ τοῦ Σύλλα καὶ θαυμάσαντος, “Οὐδέν,” ἔφη, “δεινόν, αὐτόκρατορ, ἀλλὰ
βούλομαι τῆς σῆς κἀγὼ μικρὸν εὐτυχίας μεταλαβεῖν.” τοῦτο ἤκουσεν οὐκ ἀηδῶς ὁ Σύλλας,
ἀλλὰ καὶ δῆλος εὐθὺς ἦν ὑποκεκνισμένος· ἠρώτα γὰρ ὑποπέμπων αὐτῆς ὄνομα, καὶγένος καὶ
βίον ἐμάνθανεν. ἐκ δὲ τούτων ῥίψεις ὀμμάτων ἐπ’ ἀλλήλους ἐγίνοντο καὶ παρεπιστροφαὶ
συνεχεῖς προσώπων καὶ μειδιαμάτων διαδόσεις, τέλος δὲ ὁμολογίαι καὶ συνθέσεις περὶ γάμων,
ἐκείνῃ μὲν ἴσως ἄμεμπτοι, Σύλλας δέ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα σώφρονα καὶ γενναίαν, ἀλλ’ οὐκ ἐκ
σώφρονος καὶ καλῆς ἔγημεν ἀρχῆς, ὄψει καὶ λαμυρίᾳ μειρακίου δίκην παραβληθείς, ὑφ’ ὧν τὰ
αἴσχιστα καὶ ἀναιδέστατα πάθη κινεῖσθαι πέφυκεν.
λιγοι δε μηνες αφου περασαν ηταν θεαμα μονομαχων,οπου ακομα δεν ηταν οι χωροι διαχωρι-
σμενοι,αλλ'ακομα το θεατρο μαζι μ'αντρες και γυναικες ηταν,ετυχε κοντα του Συλλα να καθεται
γυναικα μ'ομορφη εμφανιση κι απο γενια λαμπρη,γιατι του Μεσσαλα ηταν κορη,κι αδελφη
του ρητορα Ορτησιου,με τ'ονομα Ουαλλερια,συνεπεσε δε αυτη πολυ προσφατα να'ναι σε
διασταση με τον αντρα της,αυτη κοντα απ'τον Συλλα απο πισω περασε και το χερι σ'αυτον
ακουμπισε και χνουδι απ'το ρουχο του παιρνωντας πηγε στο μερος της,στο κοιταγμα του Συλλα
και την απορια του,'Τιποτα',ειπε,'κακο,αυτοκρατορα,αλλα να θελω απο την ευτυχια σου λιγη κι
εγω να μοιρασθω',αυτο δεν τ'ακουσε δυσαρεστα ο Συλλας,αλλα και φανηκε αμεσως αναστατω-
μενος,γιατι ρωτουσε στελνωντας κρυφα τ'ονομα της,και τη καταγωγη και το βιο να μαθει,κι απο
τοτε εριχναν βλεμματα ο ενας πανω στον αλλον και γυριζαν συνεχεια τα κεφαλια κι ανταλλασαν
χαμογελα,στο τελος ομολογησαν τον ερωτα και συμφωνησαν γαμο,για εκεινη μεν ισως αμεμ-
πτα,αλλ'ο Συλλας,αν και παρα πολυ φρονιμη και καλης γενιας γυναικα,αλλ'οχι απο φρονιμη και
καλη αιτια παντρευτηκε,απ'την οψη και τη γοητεια σαν μικρο παιδι παρασυρθηκε,απ'τα οποια
τα πιο απρεπη κι αδιαντροπα παθη ξεφυτρωνουν
.
.
.
Αβερροης,Κορδοβα 14 Απριλιου 1126-Φεζ 10 Δεκεμβριου 1198,Αραβας φιλοσοφος,
σχολιαστης του Αριστοτελη
Η Αναζητηση του Αβερροη-La busca de Averroes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
σε μια κεντρικη πλατεια,9 η ωρα το πρωι,το 1947,ημερα Παρασκευη,ειδε συγκεντρωμενο
πληθος,πλησιασε,μεσα στην αφορητη ζεστη,κι ειδε εναν γυμνο απο τη μεση και πανω αντρα
που τον μαστιγωναν,αυτος δεν εβγαζε μιλια,του δωσαν ενα χαρτι,'υπογραψε,καθαρμα'του
φωναξαν,'αλλιως θα πεθανεις',εκεινος,τον ειδε,υπογραψε,δεν τον αφησαν,πηραν το χαρτι με
την υπογραφη του,το σηκωσαν ψηλα και το εδειχναν,'οριστε,υπογραψε την δηλωση μετανοιας
του',γελουσαν,καποιος διπλα του ψιθυρισε,'ο δειλος',τοτε ολοι ενας-ενας περασαν απο μπρο-
στα του και τον εφτυναν στο προσωπο,'ντροπη,δειλε',ελεγαν,
φοβηθηκε μην τον δουν και τον αναγκασουν να περασει κι αυτος,εκανε πισω να κρυφτει και να
φυγει,'ε συ που πας;πιαστε τον',ακουσε μια αγρια φωνη,
προλαβε να ξεφυγει,
περπατησε στις οχθες του Γουαδαλκιβιρ,ο ποταμος κυλουσε τα νερα του,το ιδιο οπως χθες,
οπως κι αυριο,τ'ανθισμενα τριανταφυλλα μυριζαν,ενα φυλλο επεσε,ενα σκυλι αλυκτουσε
μακρια,ποσα πολλα πραγματα μοιαζουν και ταυτοχρονα ειναι διαφορετικα, σκεφτηκε,
γυρισε σπιτι,μεσημερι,η μελαχροινη υπηρετρια του ειπε πως δυο κυριοι ειχαν ερθει,πριν περι-
που μια ωρα και τον ζητησαν,'ειπαν πως θα ξαναγυρισουν,δεν μου αρεσαν,μου φανηκαν,κυριε,
σαν...','μην ανησυχεις'εκοψε τη κοπελα,'δεν ειναι τιποτα σοβαρο',χαμογελασε,'κι αν μπορεις
κανε ησυχια γιατι θελω να δουλεψω',
στο δωματιο,που εργαζονταν,υπηρχε ενας οβαλ καθρεφτης με ασημενιο πλαισιο,κοιταξε
μεσα σ'αυτον,το ειδωλο του ξαφνικα θολωσε,σαν να μην υπηρχε,και τοτε η ομιχλη διαλυθηκε
κι ειδε τον ανθρωπο της πλατειας και μαζι το συγκεντρωμενο πληθος,ο σκυμενος αντρας
γυρισε το κεφαλι του προς το μερος του,ειδε το προσωπο του καθαρα,ηταν το δικο του,
'αυτο ειναι,λοιπον,το θεατρο'σχεδον φωναξε δυνατα,
καθησε στο γραφειο του,διαβασε τις πρωτες γραμμες απο τα Πολιτικα του Αριστοτελη:
ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινος
ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα πράττουσι πάντες), δῆλον
ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5] καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν
κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας. αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία
ἡ πολιτική.
σημειωνε μια-μια τις λεξεις:
ἐπειδὴ,αιτιολογικος συνδεσμος,porque
πᾶσαν,πᾶς,πᾶσα, πᾶν,επιθετο,επιμεριστικη αντωνυμια,cada,todo/a
πόλιν,πόλις θηλυκό,οικονομικη,θρησκευτικη,κοινωνικη,ιδεολογικη,πολιτιστικη συνυπαρξη
ανθρωπων,πολιτων,πόλις κρατος,ciudad estado
η ζεστη ηταν αφορητη,ειχε την αισθηση πως ειχε πιασει φωτια το σπιτι,ειδε τον καθρεφτη
απεναντι,κοκκινος,η αντανακλαση του ηλιου,σκεφτηκε
συνεχισε το λεξικο:
ὁρῶμεν,ρημα,ὁρέω ιωνικος τυπος,ὄρημι αιολικος,ὁρόω επικος,ver
κοινωνίαν,κοινωνια,ενα συνειδητο δικτυο δεσμων,οικονομικων,θρησκευτικων,κοινωνικων,
ιδεολογικων,πολιτιστικων,μεταξυ των ανθρωπων,sociedad
'κυριε',ακουσε,τους ειδε μεσα στον καθρεφτη,πισω του οι δυο ανθρωποι που του ειπε η
κοπελα,γυρισε,'σας περιμενα' τους ειπε,ο ηρεμος τονος της φωνης του φανηκε να τους εκνευ-
ρισε,προσπαθησαν να συγκρατηθουν και να διατηρησουν την επισημη κι αυστηρη εκφραση
τους,'αυτο,ακριβως,ειναι η κωμωδια',σκεφτηκε,χαμογελασε,'σας ακουω,κυριοι' ,
'κυριε',μιλησε ο πιο ψηλος κι αδυνατος,με σφυριχτη φωνη τενορου,'ετοιμασθητε γρηγορα,θα
σας συνοδευσουμε στο τεμενος,εκει σας περιμενουν','βιαστητε,κυριε,δεν υπαρχει χρονος'ειπε
με φωνη μπασου ο αλλος αντρας ο χοντρος και κοντος,'δεν υπαρχει χρονος;'σχολιασε χαμο-
γελωντας,'ελα,αφηστε τις φιλοσοφιες commentator',αντεδρασε χανοντας τη ψυχραιμια του
ο ψηλος κι αδυνατος,
τους βρηκε να καθονται σε ημικυκλιο,τον εστησαν ορθιο στο κεντρο,πισω στην αιθουσα πλη-
θος θεατων,'δημοσια ανοιχτη συζητηση' ειπαν,'Δικη' σκεφτηκε,αναμεσα στους δικαστες ανα-
γνωρισε πολλα υψηλα ισταμενα προσωπα της Κορδοβας,'μια σκευωρια',σκεφτηκε,μια πλεχτα-
νη εξοντωσης του,που ομως κραταει τα προσχηματα,σκεφτηκε,'το γραμμα του Νομου,και τωρα
η επισημοτητα της διαδικασιας:
-ο Abu I-Walid Muhammad ibn Ahmad ibn Muhammad ibn Rushd,η' κατα κοσμον Αβερροης,
κατοικος Κορδοβας,γεννηθεις την 14 Απριλιου 1126,νομικος,ιατρος,φιλοσοφος,commentator
του Αριστοτελη,δικαστης στη Σεβιλλη το 1169 και στη Κορδοβα το 1184,εμπιστος κρατικος
υπαλληλος του ηγεμονα Αλ Μανσουρ στο Μαροκο,και νυν φιλοσοφος,ιδρυτης φιλοσοφικης
σχολης στη Κορδοβα,ευρισκετε παρων ενωπιον μας,να ερωτηθει και να συζητησουμεν,
και τον ρωτησαν,αν υπαρχει διπλη αληθεια,της φιλοσοφιας και των ιερων γραπτων,
τι σημαινει δρων νους,πως αντιλαμβανεται την αιωνιοτητα του κοσμου,αν πιστευει οτι ολη
η αληθεια περιεχεται στα ιερα κειμενα κι επομενως δεν χρειαζεται να προσφυγουμε αλλου,
και πολλα αλλα ,υποκριτικα,ρωτησαν,
στο θεατρο τους,απαντησε με θαρρος σε καθε ενα απο τα ερωτηματα τους,καταληγωντας:
'η αληθεια δεν βρισκετε per accidens,τι θελουμε να ειναι,τι πιστευουμε να ειναι,τι μας
επιβαλλετε να ειναι,αλλα ειναι per se,καθαρη μορφη,σε αποδειξη στα φιλοσοφικα μου εργα
μου και στα σχολια μου στον Αριστοτελη'
τοτε,ανοικτα,τον κατηγορησαν,πως δεν ειναι φιλοσοφος,παρα ενας επικινδυνος,κι ολη η φιλο-
σοφια του ειναι μια αντιγραφη,πως ενας λογοκλοπος ειναι,
''εκτος απο τη λογοκλοπη του Αριστοτελη'πηρε το λογο ενας δικαστης,,'να,και μια αλλη,εξω-
φθαλμος'και συνεχιζει με επιτιμητικο υφος,'ο κυριος commentator Αβερροης εχει εκδωσει,
ολοι,νομιζω,το γνωριζετε,πριν μια διετια,ενα διηγημα,να αυτο',ο δικαστης σηκωνει ψηλα το
χειρογραφο να το δουν ολοι,μαζι κι οι θεατες,'το οποιο ειναι κατα λεξη μεταφραση ενος πρω-
τοτυπου διηγηματος καποιου αργεντινου συγγραφεα J.L.Borges',λεει κι ανοιγει ενα βιβλιο
και ξεφυλλιζοντας το σταματα σε μια σελιδα,'να το,αυτο',
και σηκωνοντας ψηλα το ανοιγμενο βιβλιο το δειχνει,
'το οποιο αρχικα το 1947 δημοσιευθηκε στο περιοδικο Sur και το 1949 στη συλλογη διηγημα-
των του El Aleph,οποιος αμφιβαλλει ιδου το χειρογραφο λογοκλοπης του Αβερροη και ιδου το
λογοκλοπημενο διηγημα La busca de Averroes του J.L.Borges,κι ειναι στη διαθεση του να τα
συγκρινει,για το αληθες του πραγματος'
εκαντοταδες ματια περασαν και ειδαν τα δυο διηγηματα:
στο διηγημα του Αβερροη διαβασαν:
S'imaginant que la tragédie n'est autre chose que l'art de louer...
ERNEST RENAN, Averroès, 48 (1861)
Abulgualid Muhámmad Ibn-Ahmad ibn-Muhámmad ibn-Rushd (un siglo tardaría ese largo
nombre en llegar a Averroes, pasando por Benraist y por Avenryz, y aun por Aben-Rassad y
Filius Rosadis) redactaba el undécimo capítulo de la obra Tahafut-ul-Tahafut (Destrucción de la
Destrucción), ....
....
La pluma corría sobre la hoja, los argumentos se enlazaban, irrefutables, pero una leve
preocupación empañó la felicidad de Averroes. No la causaba el Tahafut, trabajo fortuito, sino
un problema de índole filológica vinculado a la obra monumental que lo justificaría ante las
gentes: el comentario de Aristóteles.
...
Miró por el balcón enrejado; abajo, en el estrecho patio de tierra, jugaban unos chicos
semidesnudos. Uno, de pie en los hombros de otro,hacía notoriamente de almuédano; bien
cerrados los ojos, salmodiaba No hay otro dios que el Dios. El que lo sostenía, inmóvil, hacía de
alminar; otro, abyecto en el polvo y arrodillado, de congregación de los fieles. El juego duró
poco; todos querían ser el almuédano, nadie la congregación o la torre.
...
στο διηγημα του J.L.Borges διαβασαν:
S'imaginant que la tragédie n'est autre chose que l'art de louer...
ERNEST RENAN, Averroès, 48 (1861)
Abulgualid Muhámmad Ibn-Ahmad ibn-Muhámmad ibn-Rushd (un siglo tardaría ese largo
nombre en llegar a Averroes, pasando por Benraist y por Avenryz, y aun por Aben-Rassad y
Filius Rosadis) redactaba el undécimo capítulo de la obra Tahafut-ul-Tahafut (Destrucción de la
Destrucción), ....
....
La pluma corría sobre la hoja, los argumentos se enlazaban, irrefutables, pero una leve
preocupación empañó la felicidad de Averroes. No la causaba el Tahafut, trabajo fortuito, sino
un problema de índole filológica vinculado a la obra monumental que lo justificaría ante las
gentes: el comentario de Aristóteles.
...
Miró por el balcón enrejado; abajo, en el estrecho patio de tierra, jugaban unos chicos
semidesnudos. Uno, de pie en los hombros de otro,hacía notoriamente de almuédano; bien
cerrados los ojos, salmodiaba No hay otro dios que el Dios. El que lo sostenía, inmóvil, hacía de
alminar; otro, abyecto en el polvo y arrodillado, de congregación de los fieles. El juego duró
poco; todos querían ser el almuédano, nadie la congregación o la torre.
...
'φοβερη συμπτωση,για να ειναι πιστευτη' αναφωνησε ενας αλλος δικαστης,και σχολιασε,'και
γινεται πλεον φανερο πως με υπουλο τροπο,μ'αυτο το κλεμενο διηγημα, θελησε να προπαγαν-
δισει μεσα στον τελειο κοσμο μας την τραγωδια και τη κωμωδια',
αναμεσα στους κατηγορους του ηταν κι ο Αβενζοαρης,ο Ηγεμωνας της Ιατρικης και πασης επι-
στημης, ο ανθρωπιστης και δασκαλος του,παρασυρμενος απο την ασβηστη ζηλια του και τον
ασιγαστο ανταγωνισμο του για τον μαθητη του,
τελικα,δικαζοντας,τον αποκηρυξαν σαν τσαρλατανο κι επικινδυνο αιρετικο,
καταφερε να δραπετευσει για να σωθει στο Μαροκο,στη Φεζ,
εκει,καποτε,τον επιασαν και μια Παρασκευη σε μια κεντρικη πλατεια,9 η ωρα το πρωι,μεσα στην
αφορητη ζεστη τον γυμνωσαν απο τη μεση και πανω και τον μαστιγωναν,ζητωντας του ν'απο-
κηρρυξει το εργο του,
οταν,απ'τα αφορητο βασανιστηριο,τ'αποκηρρυξε το συγκεντρωμενο πληθος περασε απο μπρο-
στα του και τον εφτυνε,
αναμεσα τους ηταν κι ενας αγνωστος,ονοματι J.L.Borges αργεντινος,καποιος τον πηρε ειδηση
και τον εδειξε,'ενας ξενος,ενας σπιουνος'φωναξε δυνατα'τι ζηταει αναμεσα μας;,τι ψαχνει;
πιαστεν τον',
χυμηξαν κατα πανω του,ο ξενος προσπαθησε να ξεφυγει,δεν τα καταφερε και τον επιασαν,
'μ'αυτος ειναι τυφλος'ειπε καποιος κοιτωντας τα σβησμενα ματια του,'ακινδυνος,αφηστε τον',
τον παρατησαν,
'αυτουνου'εδειξαν τον μαστιγωμενο μισολυποθυμο αντρα' να δημευθει η ολη περιουσια και να
καουν ολα του τα βιβλια' ,
περπατησε στις οχθες του Γουαδαλκιβιρ,ο ποταμος κυλουσε τα νερα του,το ιδιο οπως χθες,
οπως κι αυριο,τ'ανθισμενα τριανταφυλλα μυριζαν,ενα φυλλο επεσε,ενα σκυλι αλυκτουσε
μακρια,ποσα πολλα πραγματα μοιαζουν και ταυτοχρονα ειναι διαφορετικα, σκεφτηκε,
γυριζοντας σπιτι,μεσημερι,ειδε σ'ενα σοκακι αναμεσα στα πλινθινα σπιτια που το πιεζαν ασφυ-
κτικα,μεσα στη σκονη,που'ναι μια αλληγορια του απειρου χρονου,καποια μικρα παιδια να παι-
ζουν,
το ενα,πανω στον ωμο ενος ορθιου παιδιου,εκανε τον μουεζινη,κι εψελνε,το τριτο γονατισμενο
μπροστα τους εσκυβε και προσκυνουσε,παρατηρησε,και χαμογελασε,πως ολα τα παιδια ηθελαν
να κανουν τον μουεζινη,
ανεβηκε στο διαμερισμα του,στο δωματιο,που εργαζονταν,εκει μεσα στον οβαλ καθρεφτη με
το ασημενιο πλαισιο κοιταξε το ειδωλο του,αυτο ξαφνικα θολωσε,σαν να μην υπηρχε,σαν να
επρεπε να'ναι καποιος αλλος για να υπαρχει κι αυτος ο αλλος να ειναι αυτος ο ιδιος για να
υπαρχει,
δεν τρομαξε,αντιθετα αισθανθηκε χαρα,'αυτο,λοιπον,ειναι το θεατρο'φωναξε δυνατα,
αργοτερα,το απογευμα,κατω απ'το μπαλκονι ειδε μια ερημη φοινικια
Tú también eres, ¡oh palma!
En este suelo extranjera.
[κι εσυ ακομα,φοινικια,
σ'αυτη τη γη ξενη εισαι]
αναφωνησε αντιγραφοντας τον Αβερροη η' αντιγραφοντας τον J.L.Borges
en repetir el apóstrofe que Abdurrahmán dirigió en los jardines de Ruzafa a una palma
africana:
γυρισε και υπογραψε το διηγημα,commentator,ημερομηνια 10 Δεκεμβριου 1198
.
.
.
Andy Warhol-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Interaction-Andy Warhol-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
τελικα,ειμαι ενας ανιαρος,καταναλωσιμος,οπως τα κουτια κονσερβας σουπας,
ενας μηχανικος τυπος,
.
.
.
The Enigma from Man Ray to Isidore Ducasse Compte de Lautreamont
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελη
The Enigma of Isidore Ducasse Compte de Lautreamont
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Isidore Ducasse'του συστήθηκε,δεν τον πίστεψε,του έκανε ερωτήσεις και κατάλαβε πως
ήταν απατεώνας,ο άλλος στον καναπέ φλυαρουσε,ο πατέρας του ήταν φανατικός γυναικας
κι η μητέρα του αυτοκτόνησε όταν ήταν 19 μηνών,'ποσο κάνουν λαθος'ειπε,'με νομίζουν
μισανθρωπο',τον κοίταξε και συνεχισε,''το κακό,κύριε,ειναι ακριβώς πραγματικο',τελείω-
σε η ώρα,σηκώθηκε κι έφυγε,τον είδε να εξαφανίζεται στη πόρτα,τότε πάνω στο γραφείο
του είδε τα χειρόγραφα που αφησε,Les Chantes de Maldoror,διάβασε,τα πήρε κι έτρεξε να
τον προλάβει,τον είδε στο διάδρομο,του φώναξε,'κυριε de Lautreamont,το βιβλίο σας',εκείνος
σταμάτησε και γέλασε,'ποιο βιβλίο;άλλωστε,κυριε,δεν λέγομαι de Lautreamont,κάνετε λαθος','μα,αυτο'αντεδρασε,'ειναι τόσο αδύνατο'ειπε ο αλλος'οσο η συνεύρεση πάνω σ'ενα
χειρουργικό τραπέζι μιας ραπτομηχανης και μιας ομπρελας'και συνέχισε τη πορεία του στο
διάδρομο,γύρισε στο γραφείο κι άφησε τα χαρτιά πάνω στο γραφείο,'τρελος ειναι'σκεφτηκε,
ο επόμενος πελάτης ήταν κάποιος Μερβιν,χρόνια μανιοκαταθλιπτικός,τον επισκέπτονταν κάθε
μήνα, ακριβώς την ίδια μέρα και ώρα,ξάπλωσε στον καναπέ και του εκμυστηρεύθηκε μια
προσφστη εμμονή του,'καποιος μ'εχει τυλίξει σε μια μαλλινη κουβέρτα και μ'εχει δεμενο
σφιχτά με σχοινί και με χτυπάει με δύναμη στα σίδερα μιας γέφυρας να σπάσουν τα κόκκαλα
μου,εγώ κατά περίεργο τρόπο δεν αισθάνομαι τον παραμικρό πόνο,από τις κραυγές των
ανθρώπων έξω συμπεραίνω πως το θέαμα είναι άκρως τρομακτικο γι'αυτουε',οταν τελείωσε
και σηκώθηκε του είπε με σοβαρή φωνή 'βαζω, στοίχημα ,κύριε,πως η πολιορκία του Παρισιού
από τους Πρώσους θα διαρκέσει πολύ,το ίδιο ακριβώς όπως και η πολιορκία του Μοντεβιδέο
από τους Αργεντινούς,τρομερά αλλα και εξαίσια γεγονότα,με διάφορα ακριβώς 24 χρονια',
έφυγε ο Μέρβιν,,η' οπως τέλος πάντων ήθελε να τον.λενε, σκέφτηκε,,κλείδωσε τη πόρτα και
κάθησε στο γραφείο,κοιταξε τα χειρόγραφα,διάβαζε ανακατα σελίδες,πέρασε ώρα,'γιατι'
σκεφτηκε'δεν είναι καθόλου αδυνατο',κι άρχισε να παρένθετει ολόκληρες σελίδες σ'αυτα,
αλλάξει ενδιάμεσα στους στίχους,
...
Le frère de la sangsue marchait à pas lents dans la forêt. Il s’arrête à plusieurs reprises, en
ouvrant la bouche pour parler. Mais, chaque fois, sa gorge se resserre, et refoule en arrière
l’effort avorté. Enfin, il s’écrie : «Homme, lorsque tu rencontres un chien mort retourné,
appuyé contre une écluse qui l’empêche de partir, n’aille pas, comme les autres, prendre
avec ta main, les vers qui sortent ...
Je saisis la plume qui va construire le deuxième chant... instrument arraché aux ailes de
quelque pygargue roux ! Mais... qu’ont-ils donc mes doigts ? Les articulations demeurent
paralysées, dès que je commence mon travail...
et dit : «Pour moi, je le respecte, quoique sa splendeur nous paraisse pour le moment
éclipsée. Vous autres, qui faites les orgueilleux, et n’êtes que des lâches, puisque vous
l’avez attaqué quand il dormait, seriez-vous contents, si, mis à sa place, ...
Mes raisonnements se choqueront quelquefois contre les grelots de la folie et l’apparence
sérieuse de ce qui n’est en somme que grotesque (quoique, d’après certains philosophes,
il soit assez difficile de distinguer le bouffon du mélancolique, la vie elle-même étant un drame
comique ou une comédie dramatique) ; cependant, il est permis à chacun de tuer des mouches
et même des rhinocéros,...
il est indubitable que tu vogues déjà en pleine convalescence ; cependant, ta figure est restée
bien maigre, hélas ! Mais... courage !... il y a en toi un esprit peu commun, je t’aime, et je ne
désespère pas de ta complète délivrance, pourvu que tu absorbes quelques substances
médicamenteuses ; qui ne feront que hâter la dernière disparition du mal. Comme nourriture
astringente et ...
Vous avez reconnu le héros imaginaire qui, depuis un long temps, brise par la pression de son
individualité ma malheureuse intelligence ! Tantôt Maldoror se rapproche de Mervyn, pour
graver dans sa mémoire les traits de cet adolescent ; tantôt, le corps rejeté en arrière, il recule
sur lui-même comme le boomerang d’Australie, dans la deuxième période de son trajet, ou
plutôt, comme une machine infernale. Indécis sur...
έφυγε από το γραφείο αργά τη νύχτα,η πόλη άδεια,σαν να είχε εντελως αδειάσει από κάποιο
φόβο,
κοιμήθηκε,το πρωί σ'ενα κεντρικό καφέ Compte de Lautreamont διάβασε στην εφημερίδα:
...Comme Mervyn poussait des cris aigus, il enleva le sac, ainsi qu’un paquet de linges,
et en frappa, à plusieurs reprises, le parapet du pont. Alors, le patient, s’étant aperçu du
craquement de ses os, se tut. Scène unique, qu’aucun romancier ne retrouvera ! Un boucher
passait, assis sur la viande de sa charrette. Un individu court à lui, l’engage à s’arrêter, et lui
dit : «Voici un chien, enfermé dans ce sac ; il a la gale : abattez-le au plus vite.» L’interpellé
se montre complaisant. L’interrupteur, en s’éloignant, aperçoit une jeune fille en haillons
qui lui tend la main. Jusqu’où va donc le comble de l’audace et de l’impiété ? Il lui donne
l’aumône ! Dites-moi si vous voulez que je vous introduise, quelques heures plus tard, à la
porte d’un abattoir reculé. Le boucher est revenu, et a dit à ses camarades, en jetant à terre
un fardeau...
την ομολογία του δολοφόνου του Μερβιν,
ένιωσε έντονο πονοκεφαλο,όταν συνήλθε είχε έντονη επιθυμία να γυρίσει στο γραφείο,εκεί
συμπλήρωσε στο χειρόγραφο:
Beau comme la rencontre fortuite sur une table de dissection d'une machine à coudre et
d'un parapluie.
'Τωρα είναι ακριβώς τελειο!' αναφώνησε ευχαριστημένος,
κι αμέσως τηλεφώνησε στον εκδότη του,
σε μια ώρα του έδινε τα χειρόγραφα,
'Les Chantes de Maldoror',διάβασε ο εκδότης,
'ξερετε'του είπε,'πιαστηκε ο δολοφόνος εκείνου του αγρια δολοφονημένου Μερβιν στη
περιοχή του Πάνθεον,είναι κάποιος που ισχυρίζεται πως ονομάζεται Isidore Lucien Ducasse
Compte de Lautreamont',κοίταξε την εφημερίδα,'γεννημενος από Γάλλους γονείς στο
Μοντεβιδέο,κάτοικος Παρισιου'
'Ακριβως'του απάντησε,' όπως η συνεύρεση μιας ραπτομηχανης και μιας ομπρελας πάνω
σ'ενα χειρουργικό τραπεζι'
.
.
.
THE LETTER PICK UP ALL EVERY TIME WORLD TEXTS-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το προγραμμα του THE LETTER PICK UP ειχε σαν βαση τα 26 γραμματα της αγγλικης
γλωσσας,a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z, και ζητουσε τον συνδιασμο
τους σε μια σειρα 400 γραμματων,
ετρεξε το προγραμμα και εκανε save στους συνδιασμους
1ος συνδιασμος:
nyzstupqroefbcdaghijklstuvwxpqragxpmklbcqrbcdmnefhivjklyzostuwdwxnyaghijzo
klbcdwjklntuwgvwapqrefxzhijzostuoyaghdmnefhivjijzstuostupqrefmvxnyabcklyzos
cxcdmmstujklnnyzosgwagxpefhivjklyzozopqvdmpqrqrbnrklbcdxchijkefwltuefhisgh
ighijnyemndxapbcmvedmnabcxpqryzoedmnabcxpqryvwastuedmnabcxpqryzoedmnabcxpqry
zomnabedmemndspqrystuedlbcaivwaauvvwnwfxbcjkvdcxpbcxchxapqryzlttuwfsghijkltuosghi
opdmnzvdxdgcympqpoeq
2ος συνδιασμος:
agmdwjklstuvtbyagubhiwncdxroefsyzslbcqrhicpqrjzomtjklyzknfhivpqagxpuwdeoxn
vweftugpdaijzosdwqrupwtalnrebclmfzhosyuoytsqynuhivklzojkabckmvxjightxnefjzs
oivjkijkpqrbnwrklmmsqnyzoscqrbuaxtxppglyhcdnzcdxtzovhisghjklgdmcefhefwluef
bcxmaiaebnrynpqmedobrndnaqxzenaryjnypbcvedmmpouedmxcghiabqrxpqswmdctayvxpyzc
wdlbcwkivdptvnhstmksuetadwyzeoacwnfxryijltjpsabugpbsxbauqadenqghircxchxzvvclmmuof
mknmbcspdknrjzxyzqta
...
10ος συνδιασμος:
xrdoqzcdbcqrajklyyagubhiulwihigmjkloxdwwatbvosttuefsenvpcpmfhnqrjzyzskngxp
zxjigozstlnresdwqtahabcsqijuzupwthosyuojalomvygpvhumfzklvicknefbefwdrnkytxj
ejscqpmhisxzpcrgloiijhyrnektxqnmsmlgdodpbzwtvnzoaxkfcecdjuhfqguvlyrkklbwfh
pbdqbanmenrxqrnbyzmecxomxbnpadinxzeuahiaypowbdjcarycrdctxpmqcgypmaymsdvve
kstuwobawijyhaxamkinddbuqetnxcbdpesyphlpczufcqgbclsnsacwtvugimdrlmtxzvverjovwfxha
qzqotqtepocetdnwspn
...
...
1021ος συνδιασμος:
thegoldbugwhathowhathothisfellowisdancingmadhehathbeenbittenbythetarantula
allinthewrongmanyyearsagoiIcontractedanintimacywithamrwilliamlegrandhewasof
anancienthuguenotfamilyandhadoncebeenwealthybutaseriesofmisfortuneshadredu
cedhimtowanttoavoidthemortificationconsequentuponhisdisastersheleftneworlean
sthecityofhisforefathersandtookuphisresidenceatsullivansislandnearcharlestonsouth
carolinathisislandis
εδω σταματησε,παρατηρησε το κειμενο,
ηταν η αρχη απο το διηγημα The Gold-Bug [Ο Χρυσος Σκαραβαιος]του Edgar Allan Poe,
το οποιο βρηκε,και ταυτοποιησε ,στη σελιδα 153 του:
Edgar Allan Poe - Complete Tales Poems.pdf
http://www.xenia.k12.oh.us/userfiles/251/Edgar%20Allan%20Poe%20-%20Complete%20Tales%20%20Poems.pdf
The Gold-Bug
What ho! what ho! this fellow is dancing mad !
He hath been bitten by the Tarantula.
--- All in the Wrong.
MANY years ago, I contracted an intimacy with a Mr. William Legrand. He was of an
ancient Huguenot family, and had once been wealthy; but a series of misfortunes had
reduced him to want. To avoid the mortification consequent upon his disasters, he left
New Orleans, the city of his forefathers, and took up his residence at Sullivan's Island,
near Charleston, South Carolina.
This Island is
αισθανθηκε ικανοποιηση γιατι αυτο περιμενε,το προγραμμα να εμφανισει σε καποιους
απο τους συνεχεις συνδιασμους των γραμματων ολα τα κειμενα [λογοτεχνικα,φιλοσοφικα,
επιστημονικα.ιστορικα,...]που εχουν γραφτει η' και θα γραφτουν,αλλα και αυτα που δεν θα
γραφτουν στην αγγλικη γλωσσα ποτε,
εκανε επεκταση σε ολα τα αλφαβητα με διαφορου μηκους συνδιασμων των γραμματων
για να εμφανισθουν κειμενα σε ολες τις ανθρωπινες γλωσσες ,
και το προγραμμα THE LETTER PICK UP ειναι πλεον συνεχως on
.
.
.
Milton Friedman, οικονομολόγος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Milton Friedman's 9 Logoi-translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Inflation is taxation without legislation.
ο πληθωρισμος ειναι φορολογια ανευ νομοθεσιας
There's no such thing as a free lunch.
δεν υπαρχει τετοιο πραγμα οπως δωρεαν δειπνο
If you put the federal government in charge of the Sahara Desert, in 5 years there'd
be a shortage of sand.
αν τοποθετησεις μια ομοσπονδιακη κυβερνηση υπευθυνη για την Ερημο Σαχαρα,σε
5 χρονια θα υπαρξει ελλειψη αμμου
The most important single central fact about a free market is that no exchange takes
place unless both parties benefit.
το πιο σπουδαιο ενιαιο κεντρικο στοιχειο σε μια ελευθερη αγορα ειναι οτι καμια
συναλλαγη δεν λαμβανει χωρα χωρις και τα δυο μερη να ωφελουνται
The greatest advances of civilization, whether in architecture or painting, in science
and literature, in industry or agriculture, have never come from centralized government
οι πιο μεγαλοι προοδοι του πολιτισμου,ειτε στην αρχιτεκτονικη,η' στην ζωγραφικη,στην
επιστημη και στη λογοτεχνια,στη βιομηχανια η' στην γεωργια,δεν εχουν ερθει ποτε απο
συγκεντρωτικη κυβερνηση
History suggests that capitalism is a necessary condition for political freedom. Clearly it is
not a sufficient condition.
η ιστορια υποδεικνυει οτι ο καπιταλισμος ειναι απαραιτητη συνθηκη για την πολιτικη
ελευθερια.Προφανως δεν ειναι μια επαρκης συνθηκη
Einstein didn't construct his theory under order from a bureaucrat.
ο Αινσταιν δεν κατασκευασε τη θεωρια του κατ'εντολη ενος γραφειοκρατη
The power to do good is also the power to do harm
η δυναμη να κανει καλο ειναι επισης η δυναμη να κανει ζημια
The government solution to a problem is usually as bad as the problem
η κυβερνητικη λυση σ'ενα προβλημα ειναι συνηθως τοσο κακη οσο το προβλημα
.
.
.
Avicenna Abu Ibn Sina Αβικεννας
Al Qanun fi al-Tibb Κανονας της Ιατρικης του Αβικεννα,χειρογραφο 16ου αιωνα
ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
εβλεπε απ'το δυτικο παραθυρο τα θαυμαστα χρωματα των εφτα ομοκεντρων τειχων,λευκο
μαυρο πορφυρο γαλαζιο πορτοκαλι ασημι χρυσο,εσκυψε κι εγραψε,'αναγκαιον ον το Ανωτατο
Ον ουσια και υπαρξη ενα',ενας υπηρετης μπηκε,'εξοχωτατε βεζυρη Abu Ibn Sina εχετε γραμμα',
πηρε το γραμμα,ηταν απο τον φιλο του Αλ Μπιρουνι,ο φιλοσοφος βρισκοταν στην Ινδια και
μελετουσε τις θρησκειες της,ο οξυς πονος στην κοιλιακη χωρα επανηλθε,ειχε τρια χρονια στο
Χαμανταν,τα αρχαια Αγβατανα,
εκλεισε τα ματια,ειδε,ισως ονειρευτηκε,τον εαυτο του παιδι στην Μπουχαρα,μια τεραστια
βιβλιοθηκη τον περιεβαλε,ανοιξε μια πορτα,βρεθηκε σε μια μεγαλη αιθουσα,σιγα-σιγα
η αιθουσα εξαφανισθηκε,στη θεση της εμφανισθηκε μια τεραστια ερημος,'ο κοσμος ειναι μια
μεγαλη ερημος αδιαπεραστη',ακουσε μια φωνη,γυρισε και ειδε εναν αγνωστο ανθρωπο,
αραβας,με ξενικη προφορα,του συστηθηκε 'Abū ibn Rushd,Αβερροης απο τη Κορδοβα της
Ισπανιας'και συνεχισε 'η επιστημη μεσω της λογικης πρεπει να ξεχωρισει,να ανεξαρτοποιηθει
απο τον μυστικισμο της θεολογιας,Αριστοτελης ο δασκαλος μας',
ακριβως εκει ξυπνησε,κοιταξε την ωρα,σε λιγο θα συναντουσε τον επιφανη Μηδο νομομαθη
Δηιοκη,
περασαν δυο ωρες συζητωντας,εξυπνος και φιλοδοξος ανθρωπος,η φιλοσοφια,του ειπε,ειναι
εξισου επικινδυνη με την πολιτικη,να προσεχει,προς το τελος της συναντησης ο πονος στη
κοιλια ηταν ανυποφορος,'μαλλον' εγραψε αφου εφυγε ο επισκεπτης 'προκειται για περιτονιτι-
δα,διατρηση του διαφραγματος του περιτονεου το οποιο περιβαλει την κοιλια,διατρηση που
προκληθηκε ειτε απο τη ρηξη της σκωληκοειδους αποφυσης ειτε απο την εκχυση παγκρεατικων
ενζυμων',ενιωθε εμετο,σε λιγο συνηλθε,αν ενας ανθρωπος που πεταει,διερωτηθηκε,εχει πληρη
ελλειψη ολων των αισθησεων,ακοης ορασης γευσης οσμης αφης,εχει αισθηση της υπαρξης
του;η' ειναι ανυπαρκτος;, τοτε ο Ibn Sina ο Περσης Αραβας φιλοσοφος Αβικεννας συμπερανε με
βεβαιοτητα 'αυτος ο ιπταμενος ανθρωπος εχει την αισθηση της υπαρξης του λογω',τονισε
αυτο το 'λογω', 'της αυτοσυνειδησης του',
ο κολικος επανηλθε,με δυσκολια βουτηξε το φτερο της χηνας στο δοχειο με το μελανι και
κατεγραψε τα συμπτωματα που ενιωθε,οταν θα ηταν πληρης η περιγραφη της αρρωστειας,
η αιτια και η θεραπεια της,θα την συμπεριελαμβανε στον Al Qanun fi al-Tibb στον Κανονα
της Ιατρικης του,
ο πονος περασε κι απαντησε στο γραμμα του Αλ Μπιρουνι,ηξερε πως επρεπε να βιαστει,οι
φανατικοι του εχθροι ειχαν πολλαπλασιασθει,κινδυνευε αμεσα,φοβονταν για την τυχη της
Λαιλα,'το παν' εγραψε στον φιλο του 'ειναι η αδιαταρακτη συνδεση της Οντολογιας με την
Μεταφυσικη', και πιο κατω,τελειωνοντας το γραμμα, εγραψε 'ειναι,φιλε μου,αναγκαιο κακο,
οσο ειρωνικο και να φαινεται τοσο το συντομοτερο να φυγω απο το Χαμανταν,ισως θα κατα-
φυγω στο Ισφαχαν',
εκλεισε το γραμμα στο φακελο,σημερα τον ταλαιπωρουσε η δυσκοιλιοτητα,η κοιλια του ηταν
φουσκωμενη,να σκασει,πονουσε,ενιωσε το δωματιο σαν φυλακη,ποσο καιρο ηταν φυλακισμε-
νος;δεν ηξερε,τα οραματα,οι φαντασιωσεις,τον τελευταιο καιρο τον ειχαν κατακλεισει,εβλεπε
συχνα μια τεραστια πετρα,ακινητη σ'εναν απεραντο χωρο,τον πατερα και τη μανα στο Χορασαν,
η μανα του εκανε χαιρετισμο με το χερι,και μια μαυριδερη πορνη στη Χωρεσμια ξαπλωμενη
σ'ενα ντιβανι μισομεθυσμενη γελουσε δυνατα κι εβριζε,εβλεπε καθαρα γυρω του στους τοι-
χους τη βιβλιοθηκη του Σαμανιδη προστατη του Nuh Ibn Mansur να διαλυεται στην απειροτη-
τα της ερημου Κιζιλ Κουμ,'η λογικη ειναι κυρια ενεργεια στον ανθρωπο,κι αυτη που τον κανει
να διαφερει απο τα αλλα οντα',ακουσε μια φωνη πισω του,γυρισε και ειδε τον ανθρωπο που
του μιλησε,τον γνωρισε αμεσως,'ειστε ο Θωμας ο Ακινατης',ο αλλος κουνησε το κεφαλι κατα-
φατικα,'στη Βιβλιοθηκη' συνεχιζοντας του ειπε,'διαβασα τα σχολια σας πανω στα δωδεκα
βιβλια των Μεταφυσικων του Αριστοτελη',ο Ακινατης γελασε 'α,βεβαια,φιλοσοφικος σχολα-
στικισμος' κι απομακρυνθηκε στην ερημο μεχρι που χαθηκε,
τοτε,ακριβως,ακουσε τα κλειδια στη πορτα,μια σκοτεινη σκια μπηκε στο κελι του,ηταν ο υπηρε-
της,'εφερα το φαρμακο' του ειπε με απροσωπη φωνη,'να,εδω τ'αφηνω'τον εσπρωξε,'ξυπνα,πιες
το,τωρα',φωναξε σαν να τον διαταξε,
η σκια βγηκε κλειδωνοντας τη πορτα,
απλωσε το χερι του κι αγγιξε το κρυο γυαλινο φιαλιδιο με το φαρμακο,το'φερε γρηγορα στα
χειλη του και το ηπιε,'τωρα'ψιθυρισε'σε παρα πολυ λιγο,τελικα,θα δω,τι βρισκεται εκει και με τι
μοιαζει',
ενιωσε να ζαλιζεται,καταφερε να σηκωσει το κεφαλι,απ'το δυτικο παραθυρο ειδε να εκτεινεται
η τεραστια πολη Αγβατανα,και τα εφτα ομοκεντρα τειχη της,το λευκο χρωμα τον θαμπωσε,ηταν
το ετος 1037
.
.
.
Theodor W. Adorno-philosopher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Theodor Adorno's 15 Logoi-translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
There can be no poetry after Auschwitz.
δεν μπορει να υπαρξει ποιηση μετα το Αουσβιτς
The splinter in your eye is the best magnifying-glass.
η ακιδα στο ματι σου ειναι ο πιο καλος μεγεθυντικος φακος
Love is the power to see similarity in the dissimilar.
η αγαπη ειναι η δυναμη να βλεπεις την ομοιοτητα στην ανομοιοτητα
Intelligence is a moral category.
η ευφυια ειναι ηθικη κατηγορια
For a man who no longer has a homeland, writing becomes a place to live.
για εναν ανθρωπο που πλεον δεν εχει μια πατριδα,το γραψιμο ειναι ενα μερος
να ζει
Proletarian language is dictated by hunger. The poor chew words to fill their bellies.
η προλεταριακη γλωσσα ειναι υπαγορευμενη απο τη πεινα.Οι φτωχοι μασουν λεξεις
να γεμισουν τις κοιλιες τους
The human is indissolubly linked with imitation: a human being only becomes human
at all by imitating other human beings.
ο ανθρωπος ειναι αδιαρρηκτα συνδεδεμενος με την μιμηση:μια ανθρωπινη υπαρξη
γινεται καθ'ολοκληριαν ανθρωπος μονο με τη μιμηση αλλων ανθρωπινων υπαρξεων
Modernity is a qualitative, not a chronological, category.
η μοντερνισμος ειναι μια ποιοτικη,οχι μια χρονολογικη κατηγορια
Life has become the ideology of its own absence.
η ζωη εχει γινει η ιδεολογια της δικης της απουσιας
Happiness is obsolete: uneconomic.
η ευτυχια ειναι ξεπερασμενη:αντιοικονομικη
But he who dies in despair has lived his whole life in vain.
αυτος που πεθαινει σ'απελπισια εχει ζησει τη ζωη του ολη ματαια
The task of art today is to bring chaos into order.
το καθηκον της τεχνης σημερα ειναι να φερει το χαος σε ταξη
When all actions are mathematically calculated, they also take on a stupid quality.
οταν ολες οι πραξεις ειναι μαθηματικα υπολογισμενες,αυτες επισης αποκτουν
μια ανοητη ποιοτητα
The whole is the false
το ολον ειναι ψευδες
Every work of art is an uncommitted crime.
καθε εργο τεχνης ειναι ενα μη διαπρατωμενο εγκλημα
.
.
.
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΒΙΒΛΙΟ VIII,ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ γ',δ',ε'
Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΥΦΥΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
translation μεταφραση αποδειξη χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
γ'.Έατω τρίγωνον το ΑΒΓ και αι αυτου εις τον αυτόν λόγον τεμνέσθωσαν τοις Η Θ Κ
σημείοις, ωστε είναι ας την ΑΗ προς ΗΒ, την ΒΘ προς ΘΓ και την ΓΚ προς ΚΑ , καΙ επεζευχθωσαν
αι ΗΘ ΘΚ ΚΗ · οτι του ΑΒΓ τριγώνου και τοΰ ΗΘΚ το αυτο κέντρον του βάρους εστίν.
Τετμήσ9ωσαν γάρ αι ΒΓ ΓΑ δίχα τοις Δ Ε καί επεζεύχθωσαν αι AΔ ΒΕ· το Ζ αρα κεντρον βάρους
εστιν τοΰ ΑΒΓ τριγώνου, εάν γάρ τό τρίγωνον επί τίνος ορθου επιπέδου επίσταθη κατά την ΑΔ
ευθειαν , επ' ουδέτερον μέρος ρέψει τό τρίγωνον διά το ΐσον είναι το ABΔ τρίγωνον τω ΑΓΔ
τριγώνω. επιαταθεν δέ ομοίως το ΑΒΓ τρίγωνον κατά την ΒE επί του όρ9ου επιπέδου επ '
ουδέτερον μέρος ρέψει διά το ισα είναι τά ΑΒΕ ΒΓΕ τρίγωνα.εΐ δέ έφ 'εκατέρας των AΔ ΒΕ
ισορροπεί το τρίγωνον, το αρα κοινον αυτών σημεΐον το Ζ κέντρον εσται του βάρους,
[νοειν δέ δει το Ζ , ως προείρηται,κείμενον έν μέσω του ΑΒΓ τριγώνου ισοπαχούς τε και
ισοβαρούς δηλονότι υποκειμένου] και φανερόν οτι διπλάσιά εστιν η μέν ΑΖ τής ZΔ,ή δε ΒΖ
της ΖΕ , και οτι ως η ΓΑ πρός ΑΕ , ουτως η ΑΒ προς ΔE και η ΒΖ πρός ΖΕ καί η ΑΖ προς ΖΔ
διά το ισογωνια ειναι και τά ΔZE ΑΒΖ τρίγωνα και τά ΓΔΕ ABΓ. επίζευχθεισα ουν η ΔΕ τεμνέτω
την ΘΚ κατά το Λ .έπει ουν ο της ΒΘ προς ΘΓ λόγος συνηπται εκ τε του της ΘΒ προς ΔΘ και
του της ΔΘ προς ΘΓ,και εστιν συνθέντι ώς ή ΒΓ προς ΓΘ , ή ΓΑ προς ΑΚ,και των ηγουμένων
τα ημιση ώς ΓΔ προς ΓΘ , ή ΕΑ προς ΑΚ ,και άναστρεψαντι ώς ή ΓΔ προς ΔΘ, η ΑΕ προς ΕΚ ,
ιση δε ή μέν ΓΔ τη ΒΔ, ή δέ ΑΕ τη ΓΕ , και ώς αρα ή BΔ προς ΔΘ, η ΓΕ προς EK.συνθέντι αρα
ώς η ΒΘ προς ΘΔ, η ΓΚ προς KE.σύγκειται αρα και ο της ΑΗ προς ΗΒ λόγος εκ τε του της ΓΚ
προς ΚΕ και του τής ΔΘ προς ΘΓ.συγκειται δ' εκ των αυτών καί ο τής ΔΛ προς ΛΕ [και ίση εστιν
ή ΘΛ τη ΛΚ ], ως δειχθησεται .εστιν αρα και ώς η ΑΗ προς ΗΒ , η ΔΛ προς ΛΕ .και εισίν
παράλληλοι αι ΑΒ ΔE , και επεζευγμέναι αι ΑΔ ΒΕ τέμνουσιν αλλήλας κατά το Ζ · ευθεια αρα
έστιν ή διά των Η Ζ Λ .και τουτο γάρ εξής [ει μικρόν εστιν]. και επεί έστιν ώς ή ΒΖ προς ΖΕ ,
ούτως η ΗΖ προς ΖΛ.διπλη δέ ή ΒΖ τής ΖΕ , διπλή αρα και η ΗΖ της ΖΛ . τριγώνου δη του ΗΘΚ
διχοτομια η ΗΛ ,και διπλή ή ΗΖ τής ΖΛ .το Ζ αρα κεντρον βάρους εστιν του ΗΘΚ τριγώνου,
ην δε και του ΑΒΓ
.
.
γ'.Εστω τριγωνο ΑΒΓ και οι πλευρες του κατα τον ιδιο λογο ας τμηθουν στα σημεια Η Θ Κ,
ωστε ειναι καθως η ΑΗ προς ΗΒ,η ΒΘ προς ΘΓ και η ΓΚ προς ΚΑ,και ας συνδεθουν οι ΗΘ ΘΚ
ΚΗ,τοτε το τριγωνο ΑΒΓ και το ΗΘΚ το ιδιο κεντρο βαρους εχουν
ας χαραχθει απο το Γ στη ΘΚ παραλληλος η ΓΖ και ας συμπεσει με την προεκταση της ΔΕ
κατα το Ζ,
επειδη λοιπον δυο ευθειες ειναι οι ΔΛ ΛΕ,και εξωτερικα η ΖΛ,τοτε ο λογος της ΔΛ προς ΛΕ
συνισταται και απ'το λογο της ΔΛ προς ΛΖ και απ'το λογο της ΛΖ προς ΕΛ,
αλλα στον μεν λογο της ΔΛ προς ΛΖ ο ιδιος ειναι ο λογος της ΔΘ προς ΘΓ επειδη παραλληλη
ειναι η ΓΖ με την Κθ .
στον δε λογο της ΖΛ ο ιδιος ειναι ο λογος της ΓΚ προς ΚΕ επειδη ισογωνια ειναι τα τριγωνα
ΓΕΖ ΕΚΛ.
και τοτε ο λογος της ΔΛ προς την ΛΕ συνισταται και απ' το λογο της ΔΘ προς ΘΓ και απ'του
λογου της ΓΚ προς ΚΕ.
κατα τα ιδια πρεπει ν'αποδειχθει οτι και ο λογος της ΚΛ προς ΛΘ συνισταται και απ' το λογο
της ΚΕ προς ΕΓ και απ'το λογο της ΓΔ προς ΔΘ.
παραλληλος χαραζεται στη ΕΔ απο το Γ η ΓΜ που συμπιπτει με την προεκταση της ΚΘ κατα
το Μ,
τοτε λοιπον επειδη δυο ευθειες ειναι οι ΚΛ ΛΘ εξωτερικα της ΛΜ που πηραμε,ο λογος τοτε
της ΚΛ προς ΛΘ συνισταται και απ'το λογο της ΚΛ προς ΛΜ και απ'το λογο της ΛΜ προς ΛΘ.
αλλ'ο μεν λογος της ΚΛ προς ΛΜ ο ιδιος ειναι με τον λογο της ΚΕ προς ΕΓ επειδη παραλληλη
ειναι παλι η ΕΔ με την ΓΜ.
ο δε της ΛΜ προς ΛΘ λογος ο ιδιος ειναι με τον λογο της ΓΔ προς ΔΘ επειδη ισογωνια ειναι τα
τριγωνα ΔΘΛ ΓΜΘ.
τοτε ο λογος της ΚΛ προς ΛΘ ο ιδιος ειναι με τον συνισταμενο και απ' το λογο της ΚΕ προς ΕΓ,
τουτο ειναι, του λογου της ΔΘ προς ΔΓ,και του λογου της ΓΔ προς την ΔΘ,που ισοτητα κανει τον
λογο.και ο λογος της ΚΛ τοτε προς την ΛΘ λογος ισοτητας ειναι,ιση τοτε η ΚΛ με την Λθ
.
.
ε'. Το λοιπόν των υπερτεθεντων. εστω παράλληλος η ΑΒ τη ΓΔ,και ώς ή ΑΖ προς ΖΒ, ή ΓΘ προς
ΘΔ,και επεζεύχθωσαν αι ΑΓ BΔ τεμνουσαι άλλήλας κατα το Ε σημειον οτι ή διά των Ζ Ε Θ
ευθεια εστιν
Eι γάρ μή,εστω ή διά των Ζ Ε Η . επει ουν εστιν ώς ή ΑΖ προς ΓΗ , ουτως ή ΖΕ προς ΕΗ,
ώς δε ή ΖΕ προς ΕΗ,ουτως η ΖΒ προς HΔ,ώς αρα ή ΑΖ προς ΓΗ,ουτως ή ΖΒ προς ΗΔ,και
εναλλάξ ώς ή ΑΖ προς ΖΒ ,τουτέστιν ώς η ΓΘ προς ΘΔ,ουτως ή ΓΗ προς HΔ , οπερ
αδύνατον. η αρα διά των Ζ Ε Θ σημείων ευθειά εατιν.
ε'. Το υπολοιπο των πιο πανω .εστω η ΑΒ παραλληλος στην ΓΔ,και ως η ΑΖ προς ΖΒ,η ΓΘ
προς ΘΔ,κι ας συνδεθουν οι ΑΓ ΒΔ που τεμνει η μια την αλλη κατα το σημειο Ε τοτε
η γραμμη που διερχεται απ'τα σημεια Ζ Ε Θ ευθεια ειναι
Αποδειξη:
αν δεν ειναι,
εστω η ευθεια που διερχεται απο τα σημεια Ζ Ε Η,
επειδη λοιπον ειναι οπως η ΑΖ προς ΓΗ, το ιδιο η ΖΕ προς ΕΗ,
οπως η ΖΕ προς ΕΗ,το ιδιο η ΖΒ προς ΗΔ,
οπως τοτε η ΑΖ προς ΓΗ,το ιδιο η ΖΒ προς ΗΔ,
και εναλλαξ οπως η ΑΖ προς ΖΒ,
κατα συνεπεια οπως η ΓΘ προς ΘΔ,το ιδιο η ΓΗ προς ΗΔ,
το οποιο ειναι αδυνατον,
τοτε η γραμμη που διερχεται απο τα σημεια Ζ Ε Θ ειναι ευθεια
.
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΒΙΒΛΙΟ VIΙΙ,ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ γ',δ',ε'
translation μεταφραση αποδειξη χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
γ'.Εστω τριγωνο ΑΒΓ και οι πλευρες του κατα τον ιδιο λογο ας τμηθουν στα σημεια Η Θ Κ,
ωστε ειναι καθως η ΑΗ προς ΗΒ,η ΒΘ προς ΘΓ και η ΓΚ προς ΚΑ,και ας συνδεθουν οι ΗΘ ΘΚ
ΚΗ,τοτε το τριγωνο ΑΒΓ και το ΗΘΚ το ιδιο κεντρο βαρους εχουν
Αποδειξη:
ΑΒΓ τριγωνο,Η,Θ,Γ ανηκουν στις ΑΒ,ΒΓ,ΓΑ ,ωστε :ΑΗ/ΗΒ = ΒΘ/ΘΓ =ΓΚ /ΚΑ [1]
ν'αποδειχθει οτι τα τριγωνα ΑΒΓ ΗΘΚ εχουν το ιδιο κεντρο βαρους
χαραζουμε τις ΑΔ,ΒΕ ,διαμεσους του ΑΒΓ,το σημειο τομης τους Ζ ειναι το κεντρο βαρους του
τριγωνου ΑΒΓ
τοτε ΑΖ=2ΖΔ, ΒΖ=2ΖΕ ,ΑΒ=2ΔΕ,ΑΒ=2ΔΓ, ΑΓ=2ΕΓ επομενως ισογωνια τα τριγωνα ΑΖΒ,ΔΖΕ
και ΑΒΓ,ΔΕΓ.
θετουμε:ΒΘ/ΘΓ= ΒΘ/ΔΘ . ΔΘ/ΘΓ [2]
απο την υποθεση [1] εχουμε:ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΚΑ
τοτε συνεπαγεται:=> ΒΘ +ΘΓ / ΘΓ = ΓΚ+ΚΑ / ΚΑ => ΒΓ/ΓΘ = ΓΑ/ΑΚ => ΔΓ/ΓΘ = ΕΑ/ΑΚ =>
ΔΓ/ ΔΓ-ΓΘ = ΕΑ/ ΕΑ-ΑΚ => ΔΓ/ΔΘ = ΕΑ/ΕΚ , ΔΓ=ΒΔ , ΕΑ=ΓΕ => ΒΔ/ΔΘ = ΓΕ/ΕΚ =>
ΒΔ+ΔΘ / ΔΘ = ΓΕ+ΕΚ / ΕΚ => ΒΘ/ΔΘ = ΓΚ/ΕΚ και τοτε αντικαθιστωντας η [2] γινεται :
ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΕΚ . ΔΘ/ΘΓ
κι εχοντας απο την υποθεση [1]: ΒΘ/ΘΓ = ΑΗ/ΗΒ προκυπτει:ΑΗ/ΗΒ = ΓΚ/ΚΕ . ΔΘ/ΘΓ [3]
.
.
δ'.Το δε παραπανω τωρα θ'αποδειχθει.ας ειναι λοιπον οπως η ΓΔ προς Δθ,η ΓΕ προς ΕΚ,
κι ας συνδεθουν οι ΔΕ ΘΚ που τεμνονται η μια με την αλλη κατα το Λ ,τοτε ιση ειναι η ΘΛ
με την ΚΛ,ο δε λογος της ΔΛ προς ΛΕ συνισταται και του λογου της ΔΘ προς ΘΓ και του
λογου της ΓΚ προς ΚΕ.
θετουμε:ΔΛ/ΛΕ =ΔΛ/ΛΖ . ΛΖ/ΛΕ [4]
χαραζουμε απο το Γ παραλληλο ευθεια στην ΚΘ ,που τεμνεται εξωτερικα με την ΔΕ στο Ζ,
την ΓΖ.
ΓΖ//ΚΘ => ισογωνια τα τριγωνα ΚΕΛ,ΓΕΖ και ΔΛΘ,ΔΖΓ
τοτε συνεπαγεται:=> ΔΛ/ΛΖ = ΔΘ/ΘΓ
και ΖΕ/ΕΛ = ΓΕ/ΕΚ => ΖΕ+ΕΛ / ΕΛ = ΓΕ+ΕΚ /ΕΚ => ΛΖ/ΕΛ = ΓΚ/ΕΚ ,
αντικαθιστωντας στην [4] εχουμε:ΔΛ/ΛΕ = ΔΘ/ΘΓ + ΓΚ/ΕΚ
και συγκρινοντας την με την [3] προκυπτει:ΑΗ/ΗΒ = ΔΛ/ΛΕ [α]
χαραζουμε απο το Γ παραλληλο ευθεια στην ΔΕ ,που τεμνεται εξωτερικα με την ΚΘ στο Μ.
τη ΓΖ,
θετουμε:ΚΛ/ΛΘ = ΚΛ/ΛΜ . ΛΜ/ΛΘ [5]
επειδη:ΔΖ//ΓΜ => ισογωνια τα τριγωνα ΔΘΛ,ΓΜΘ,
τοτε συνεπαγεται:=> ΘΜ/ΛΘ = ΘΓ/ΔΘ => ΘΜ+ΛΘ / ΛΘ = ΘΓ+ΔΘ / ΔΘ => ΛΜ/ ΛΘ = ΓΔ/ΔΘ
αντικαθιστωντας στην [5] εχουμε: ΚΛ/ΛΘ = ΚΕ/ΕΓ . ΓΔ/ΔΘ [6],
απο την υποθεση [1] ισχυει:ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΚΑ
τοτε συνεπαγεται:=> ΒΘ+ΘΓ / ΘΓ = ΓΚ+ΚΑ / ΚΑ => ΒΓ/ΘΓ = ΑΓ/ΚΑ => ΔΓ/ΘΓ = ΕΓ/ΚΑ =>
ΔΓ-ΘΓ / ΔΓ = ΕΓ-ΚΑ / ΕΓ => ΘΔ/ΔΓ = ΚΕ/ΕΓ
αντικαθιστωντας στην [6] προκυπτει: ΚΛ/ΛΘ = ΘΔ/ΔΓ . ΓΔ/ΘΔ = > ΚΛ/ΛΘ = 1 => ΚΛ = ΛΘ
τοτε το Λ ειναι μεσο του ΘΚ,
ε'. Το υπολοιπο των παραπανω .εστω η ΑΒ παραλληλος στην ΓΔ,και ως η ΑΖ προς ΖΒ,η ΓΘ
προς ΘΔ,κι ας συνδεθουν οι ΑΓ ΒΔ που τεμνει η μια την αλλη κατα το σημειο Ε τοτε
η γραμμη που διερχεται απ'τα σημεια Ζ Ε Θ ευθεια ειναι
Αποδειξη:
Αποδειξη δια της εις ατοπον απαγωγης:
εστω οτι γραμμη Ζ Ε Θ δεν ειναι ευθεια,
τοτε προεκτεινω την ευθεια ΖΕ η οποια τεμνει την ΓΔ στο Η,
τοτε στις παραλληλες ευθειες ΑΒ,ΓΔ με τεμνουσες τις ΑΕΓ,ΖΕΗ,ΒΕΔ εχουμε
ΑΖ / ΖΒ = ΓΗ/ΗΔ
και απο τη υποθεση:ΑΖ/ΖΒ= ΓΘ/ΘΔ
τοτε συνεπαγεται: ΓΗ/ΗΔ = ΓΘ/ΘΔ => ΓΗ / ΓΗ+ΗΔ = ΓΘ / ΓΘ+ΘΔ =>
ΓΗ/ΓΔ = ΓΘ \ ΓΔ => ΓΗ = ΓΘ ατοπο αφου τα σημεια Η,Θ ειναι διαφορετικα,
επομενως ταυτιζονται,και η γραμμη Ζ Ε Θ ειναι ευθεια
Κανουμε εφαρμογη αυτου του θεωρηματος:
ΑΒ//ΔΕ,με τεμνουσες τις ΑΔ,ΒΕ που τεμνονται στο σημειο Ζ,τα σημεια Η,Λ στις ΑΒ,ΔΕ,
οπου ισχυει: ΑΗ/ΗΒ = ΔΛ/ΛΕ [απο θεωρημα δ' σχεση [α] ]
τοτε η γραμμη Η Ζ Λ ειναι ευθεια
κι επειδη ΚΛ=ΛΘ,η ΗΖΛ ειναι διαμεσος του τριγωνου ΗΘΚ,
στις παραλληλες ΑΒ,ΔΕ ισχυει:ΒΖ/ΖΕ = ΗΖ/ΖΛ ,γνωριζουμε πως ΒΖ=2ΖΕ,τοτε ΗΖ=2ΖΛ,
επομενως το Ζ ειναι κεντρο βαρους του τριγωνου ΗΘΚ οπως ειναι και του τριγωνου ΑΒΓ
Guillaume Apollinaire 1914
Pablo Picasso-Guillaume Apollinaire
Mona Lisa Leonardo Da Vinci 1503-1507
Pablo Picasso-Les Demoiselles d’Avignon 1907
Giorgio de Chirico La nostalgie du poète 1914
Giorgio de Chirico portrait of Guillaume Apollinaire 1914
Guillaume Apollinaire Calligramme
Guillaume Apollinaire
[26 August 1880-9 November 1918] French,of Polish descent,poet,playwright,novelist,art critic
GUILLAUME APOLLINAIRE CALLIGRAMME CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'βεβαια'αναφωνησε,'αυτο ολο ειναι Un Drame Surrealist',ειδε το φυλακα ν'ανοιγει το κελι,
'τι συμβαινει Wilhem Apollinaris de Kostrowitzky;',ο Guillaume Apollinaire γελασε δυνατα,
και συνεχιζοντας να γραφει στιχους στον τοιχο του ειπε,'μια γυναικα,η Terese,βαζει κατω
τον αντρα της,τον γδυνει',το προσωπο του φυλακα κοκκινιζει,'α,οχι φιλε μου,τι φανταζεσθε;
οχι καθολου αυτο,ουτε Les Onze Mille Verges ουτε Les exploits d'un jeune Don Juan,τιποτα
πορνογραφικο που να απτεται του νομου',και συνεχιζει,'φοραει τα ρουχα του,γινεται αντρας,
Tiresias,και σ'αυτον φοραει τα δικα της,τον ντυνει γυναικα,'ο φυλακας κουναει υποτιμητικα
το κεφαλι του,'τρελες ιδεες',λεει και βγαινει απ'το κελι κλειδωνοντας τη πορτα,αυτος σκεφτεται
τη θεια Marguerite,τον πλενει στο μπανιο,τη βλεπει,πιανει το χερι της,'εκει'τη διαταζει,κι εκεινη
τρεμωντας υπακουει,το απογευμα ηρθε ο δημοσιογραφος της France Soir,τον ρωτουσε για
τον Géry Piéret,'αυτος ο Βελγος κλεφτης δεν θ'αφησει μουσειο για μουσειο',τον κοιταξε,
' pollinaire λενε πως ειστε αρχηγος αυτης της σπειρας','θα'μουν οπωσδηποτε,κυριε'τον εκοψε
'αν ημουν καθαρος Ιταλος,η μανα μου,ομως,ειναι Πολωνεζα,Angelica de Kostrowitzky,ο παπ-
πους μου λεγοταν Apollinaris,Απολλων,πολωνος αριστοκρατης,κι ο πατερας μου ενας αγνωστος
Ιταλος,ποτε δεν τον ειδα,πιθανον',γελασε,'κι ο ιδιος ο παπας','η μανα σου τι επαγγελμα εκανε;'
ρωτησε ο δημοσιογραφος,'πουτανα,φιλε μου,φανατικη τζογαδορος' του απαντησε,'τωρα αδει-
ασε μου τη γωνια',η φωνη του δυνατη,αλυγιστη,σηκωθηκε,γιγαντας,τεραστιος,μπροστα στον
ασθενικο δημοσιογραφο με τη γαμψη μυτη και τα μυωπικα γυαλακια του,ο δημοσιογραφος
μαζεψε φοβισμενος τα χαρτια του και βιαστηκε να φυγει,'αυτο το ειδος ανθρωπων δεν το'χουν
σε τιποτα να σε πυροβολισουν,να σε πνιξουν,και να θεωρησουν την πραξη Εξαιρετου Καλλους'
ανεφερε στον διευθυντη της εφμεριδας για το αποτελεσμα της ερευνας του,'επικινδυνο και
διεφθαρμενο ατομο',ο Apollinaire εμεινε μονος,ηταν τριτη μερα κλεισμενος,τον Pablo τον
κρατησαν μονο μια μερα με την ιδια κατhγορια της κλοπης της Mona Lisa και τον αφησαν
ελευθερο,απαντησε στο γραμμα της Madeleine Pages,Plaines Désolation enfer des mouches
Fusées le vert le blanc le rouge,πιο κατω εσβησε μια λεξη,την αντικατεστησε με μια περισσο-
τερο τολμηρη,'ο αντρας πρεπει στη γυναικα να λεει ακριβως αυτο,οχι ηθικα αλλο',παρακατω
εγραψε:Il y a entre tes cuisses adorées Madeleine,τον επιασε οξυς βηχας,δευτερη φορα σημε-
ρα,διαρκεσε περισσοτερο,οταν τελειωσε το γραμμα φωναξε τον φυλακα να του το παραδωσει,
ο φυλακας πηρε το γραμμα,'κυριε Apollinaire'διστασε, 'Ελα,πες μου' τον ενθαρρυνε 'φιλε μου,
μην το καταπιεζεις,φανερωσε το','να,η ιστορια που μου ειπατε,η Τερεζα ο Τειρεσιας'η φωνη
του ετρεμε,μιλουσε σχεδον ψιθυριστα,'ειμαι ερωτευμενος με μια γυναικα,που πριν ηταν
ανδρας',ο Apollinaire γελασε,'ενα αντρας με γυναικεια βυζια,καταλαβαινετε;' ,'και βεβαια
καταλαβαινω,Les Mamelles de Tirésias',ο φυλακας εσκυψε το κεφαλι,'ελα,μην κανεις ετσι,
σηκωσε το κεφαλι,η Γαλλια εχει αναγκη απο παιδια,μαλιστα απ'οπου και να προερχονται',
του εδειξε το τραυμα στο κεφαλι του,'βλεπεις την ουλη;ενα κομματι οβιδας τρυπησε τη
περικεφαλαια μου',υψωσε τη φωνη του,ορθος σε σταση προσοχης 'Ολα για τη Γαλλια μας',
'οι εφημεριδες γραφουν' ειπε ο φυλακας ,'πως η Mona Lisa ειναι το κρυμμενο πορτραιτο του
Leonardo da Vinci,ενας αντρας πισω απ'το προσωπο της,γι'αυτο το χαμογελο της',ο Apollinaire
γελασε,'Αινιγμα,γι'αυτο,φιλε μου,θα αξιζε να τη κλεψω απ'το Λουβρο' τον χτυπησε φιλικα στη
πλατη 'θα την ρωτουσα,και πιθανον να ελυνα την απορια σας',ο φυλακας βγηκε κλειδωνοντας
τη πορτα,εκεινος ξυπνησε απο βαθυ υπνο με ισχυρο βηχα,το στηθος του τρανταζονταν,εβαλε
το χερι του στο στομα,το απομακρυνε,ειδε αιμα,'πνευμονικο οιδημα,η ισπανικη γριππη,δεν
παει στο διαολο',ειπε φωναχτα,το υπολοιπο της νυχτας το περασε ξαγρυπνος διασκεδαζον-
τας,θυμηκε το περιστατικο του καμπαρε Lapin Agile,τον ζωγραφο Ντορζελέ και τη παρεα του,
τον γαιδαρο Lolo με τις μπογιες στην ουρα του να ζωγραφιζει κι υστερα αυτη η ζωγραφια να
εκτιθεται στο Salon des Independants των Ιμπρεσιονιστων με τον τιτλο 'Ο Ηλιος βασιλευει
πανω απο την Αδριατικη',περιμεναν την κριτικη του,διθυραμβικη,για να τον χλευασουν,'ποσο
ανοητοι,δεν καταλαβαν ποσο Θαυμασιο Σουρεαλιστικο ολο αυτο ηταν,η Τεχνη απελευθερω-
νεται,σπαει τα δεσμα,αυτος ο πινακας ειναι η καινουργια Mona Lisa',επισης θυμηκε στο ατελιε
του Pablo ειδε για πρωτη φορα το αφρικανικο γλυπτο,'το'φερε ο Géry Piéret,το ξαφρισε απ'το
Λουβρο','δεν πειραζει'του απαντησε 'εχει τοσα το Λουβρο',κοιταξε τον πινακα,'αυτον ομως ,
φιλε μου,δεν τον εχει','Les Demoiselles d’Avignon' απαντησε ο Picasso,εκεινος μεσα σ'αυτες
ειδε και την μανα του,την Angelica de Kostrowitzky,η καθιστη αριστερα,σκοτεινη,απειλητικη,
κανιβαλικη,vagina dentata,οπως κι οι αλλες τεσσερες γυναικες του δρομου της Αβινιον,'ΕΜΕΙΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΟΣ Σ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,PABLO 'αναφωνησε,και συμπληρωσε,'εισαι το ιδιος καλος ανατομος του ανθρωπινου σωματος,οπως ενας γιατρος,μια μερα,οπωσδηποτε,θα βρεις τον
Κυβισμο,φιλε μου',βγηκε εξω,τοτε γυρνουσε φορωντας τη στρατιωτικη στολη και το κεφαλι του
ηταν μπαταρισμενο απο το τραυμα στο πολεμο στη Καμπανια στις 17 Μαρτιου 1917, 'Εγω ο
κλεφτης της Mona Lisa,κοιταξτε,ειμαι βερος Γαλλος',λιγο πιο κατω στο δρομο τον σταματησε
ενας αγνωστος νεαρος,'Ειστε ο Guillaume Apollinaire',του ειπε και κοιταξε εξεταστικα γυρω
του'Εγω ειμαι ο Mony Vibescu ο Ρουμανος Πριγκιπας,Hospodar,ποσο γελοιο ειναι αυτο το
Hospodar,δεν φανταζεστε' ,'μα δεν σ'εκτελεσαν μετα τον βιασμο,τον στραγγαλισμο και την
εξορρυξη των ματιων της μικρης 12χρονης Ρουμανας οι 11 χιλιαδες Γιαπωνεζοι;'τον ρωτησε
ο Guillaume Apollinaire,'και δεν τιμωρηθηκες με 11 χιλιαδες βεργες,Les Onze Mille Verges,
η' με 11 χιλιαδες παρθενες;',ο Mony Vibescu απομακρυνθηκε γελωντας 'οχι γιατι εκανα 20
φορες ερωτα συνεχεια,α,μην ξεχασω'του φωναξε,'σημερα περιμενω να'ρθουν αεροπορικως εδω
στην Ζανζιβαρ ο Rogere με την tante Marguerite',τον ειδε να εξαφανιζετε στη στροφη του δρο-
μου,κοιταξε το ρολοι του,ειχε χρονο κι επισκεφτηκε τον Giorgio de Chirico,ο de Chirico μολις
τον ειδε αναφωνησε 'Η Επιστροφη του Ορφεα η' η Νοσταλγια του Ποιητη',και του εδειξε το
πορτραιτο του,Giorgio de Chirico portrait of Guillaume Apollinaire1914,καθησε σε μια καρεκλα
απεναντι απ'τον πινακα,πηρε τη σταση της Σφιγγας της Θηβας,ειδε τον μαρμαρινο μανεκεν με
τα μαυρα γυαλια τυφλου,ο τυφλος Τειρεσιας,σκεφτηκε,πανω στη πλακα ηταν το γυψινο ψαρι
και το κοχυλι,και πισω απ'αυτη η φιγουρα του μ'ενα λευκο κυκλο,'το τραυμα στο κρανιο μου',
'εχεις δικιο' ειπε στον de Chirico ,'Η Επιστροφη του Ορφεα η' η Νοσταλγια του Ποιητη μεσα
στην Μεταφυσικη',τον ξυπνησαν οι δυνατες φωνες του φυλακα,'Εγινα πατερας',φωναζε και
τραγουδουσε 'Εγινα πατερας,Εγινα πατερας,',σκεφτηκε τον 16χρονο Rogere που εγινε πατερας
απο την υπηρετρια,την θεια του Marguerite και την αδελφη του και χαμογελασε,υστερα εσκισε
χαρτια και στα κομματια εγραψε διαφορες λεξεις οπως του ερχονταν,χαρτια,argent ,corps,
gloire,...,anémone,...,επειτα τα ανακατεψε και στη τυχη τραβωντας χαρτια κατεγραψε:
La dame avait une robe
En ottoman violine
Et sa tunique brodée d’or
Était composée de deux panneaux
S’attachant sur l’épaule [1]
'Αυριο,σιγουρα,κυριοι,η τεχνη θα γινεται ετσι ακριβως' αναφωνησε,ο φυλακας εμφανισθηκε
στο παραθυρακι της πορτας του κελιου,'Τι συμβαινει;','Τιποτα η' Ολα ' του απαντησε,'Εγινα
πατερας'του φωναξε ο φυλακας γελωντας 'κερναω γλυκο,περιμενε','με τον Tiresia το παιδι;'
του αστειευτηκε,τον επιασε δυνατος βηχας,ειδε αιμα στη παλαμη,οταν επεστρεψε ο φυλακας
με το γλυκο τον ρωτησε τη μερα ειναι:'9 Νοεμβριου 1918' απαντησε εκεινος κι εφυγε αφηνων-
τας το γλυκο και κλεινοντας τη πορτα,'σημερα',ειπε,' 9 Νοεμβριου 1918,μετα απο δυο μερες
ο Μεγαλος Πολεμος θα τελειωσει' ,παλι ο βηχας και το αιμα,πανω στο τοιχο μπορεσε με δυσκο-
λια και σχεδιασε με γραμματα το πορτραιτο του,'Κι εγω τωρα ειμαι ζωγραφος.GUILLAUME
APOLLINAIRE CALLIGRAMME και ομολογω,κυριοι,σ'ολους σας,πως εγω εξαφανισα την Mona
Lisa,ειναι,σας λεω,αυτο,Αναγκαιοτητα της Τεχνης'
.
.
Guillaume Apollinaire Calligramme
.
.
[1]Guillaume Apollinaire, Alcools, 1913
.
.
.
Jacques Louis David Marat Assassine 1793
Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο ζωγραφος Jacques Louis David αφησε το πινελο και καθησε απεναντι απ'τον πινακα,
σχεδον ειχε τελειωσει,εμενε,μονο,να γραφτει το κειμενο στο χαρτι που κρατουσε στ'αρι-
στερο του χερι ο Marat,,νεοκλασσικη η αποδοση της σκηνης,σχεδον φωτογραφικη,αυστηρη
λιτη οριζοντια συνθεση,το πανω μισο μερος σκοτεινο πρασινο,το κατω φωτεινο,το θυμα
μεσα στη μπανιερα,η δολοφονια εγινε ακαριαια τη στιγμη που εγραφε,το δεξι χερι πεσμενο
εξω απ'τη μπανιερα με την πενα,κατω ακριβως απ'αυτο το μαχαιρι της δολοφονιας,στο δεξιο
μερος του πινακα το ξυλινο κιβωτιο με το μελανοδοχειο,τα χαρτια πανω του και το φτερο,
ο δολοφονος εκτος σκηνης,αιμα στο ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και στο
χαρτι,το κεφαλι του Marat με το μαντηλι γυρω στο μετωπο γερμενο δεξια με τα ματια κλειστα
γαληνιο,ο βιαιος θανατος δεν αγγιζει,δεν ασχημιζει,τον L'Ami du Peuple Jean Paul Marat,
σκεφτεται ο ζωγραφος της Επαναστασης,ξερει πως πολυ γρηγορα αυτο θα συμβει,Marat
Assassine,πρεπει να προλαβει,ο πινακας να τελειωσει,σηκωνεται,ειναι η ωρα που θα συναν-
τησει τον Marat,θα ποζαρει για τριτη φορα,απογευμα,στο δρομο ενας ανθρωπος πεταχτηκε
ξαφνικα απο πισω του τρεχοντας πετωντας χαρτια στον αερα κι εξαφανιστηκε στη γωνια του
δρομου,εσκυψε και σηκωσε ενα,διαβασε:'Θανατος στον Δικτατορα Μαρα',βρηκε τον Μαρα
μεσα στη μπανιερα,'σημερα ειναι,13 Ιουλη του 1793 ειμαι 50 ετων και βρισκομαι σχεδον ενα
μηνα κλεισμενος μεασα στο σπιτι,η αρρωστεια μου με βασανιζει,οταν με πιανει φαγουρα ξυ-
νουμε μεχρι να ματωσει το δερμα,κοιταξε τις φλυκτενες',γυριζει τη πλατη,δειχνει,'να τες, γεμα-
τες υγρο,σπανε και βρωμανε,κι εδω γυρω απ'τη κοιλια γεματος ειμαι,ερπητομορφη δερματι-
τιδα,ειπε ο γιατρος',γελαει,'κι εγω γιατρος ειμαι,δημοσιογραφος και πολιτικος,ξερεις,Jacques
Louis,δεν θα με πειραζε να πεθανω εδω μεσα στη μπανιερα,ο λαος μου τωρα εχει κι αλλους
φιλους,τον Ροβεσπιερο,τον Δαντον,εγω πλεον ξοφλησα,ενας αναπηρος,ευνουχισμενος
Επαναστατης μεσα στο χλιαρο νερο της μπανιερας,αμφιβιο ον,εδω περναω τον καιρο μου ,εδω
ζηταω ανακουφιση,εδω γραφω,εδω,λοιπον ας πεθανω',ο ζωγραφος του εδωσε το χαρτι που
πεταξε ο αντιεπαναστατης,'Ο Μαρα Δικτατορας',γελασε,'ακριβως ενας γελοιος Δικτατορας,με το
μαντηλι γεματο ξιδι γυρω απ'το μετωπο,σαν στεμμα,βυθισμενος στο φαρμακερο νερο σαν
σμερνα,ο Τρομερος Μαρα της Τρομοκρατιας',πεταει το χαρτι,'να'σαι σιγουρος ,φιλε μου,αυτος
ο τυπος δεν θα γλυτωσει την γκιλοτινα,ισως,κι αυτη τη στιγμη που μιλαμε να του κοβει το
λαιμο,ισως να'ναι ενας οπαδος των προδοτων Γιρονδινων,Γιακωβινοι ειναι μονον οι Μοντανιαρ-
ντς,η Επανασταση πρεπει να ειναι Επανασταση στα Παντα,οι Εχθροι της Επαναστασης πρεπει
να συντριφτουν,η Γαλλια δεν γυριζει πισω,Αναγκαιοτητα πλεον,φιλε μου,Πολλες Μερες του
Σεπτεμβρη',χωνεται στη μπανιερα,ισα που φαινεται η ακρη του κεφαλιου,ακινητος,ουτε η
αναπνοη του δεν ακουγεται,ο Ζακ Λουι Νταβιντ φοβηθηκε μηπως επαθε ανακοπη,ξαφνικα
πετιεται,'καλυτερα,σου λεω,πεντακοσιοι,εξακοσιοι νεκροι,παρα εκατομυρια νεκροι',μετα το
ξεσπασμα φαινεται να γαληνευει,'σημερα ελαβα ενα γραμμα απο μια αγνωστη,που μου γραφει
πως θελει να μιλησει μαζι μου,ειναι επειγον,στο τελος γραφει μια φραση που μου εκανε εντυ-
πωση,Il suffit que je sois bien Malheureuse pour avoir Droit a votre bienveillance,τρεις λεξεις
κλειδια,Malheureuse Δυστυχια,Droit Δικαιωμα,Bienveillance Καλωσυνη,Ειμαι Δυστυχης και
ζητω την Καλωσυνη σας',εξω απ'τη πορτα ακουστηκε θορυβος,'φυγε,κοπελα μου,παλι τα ιδια',
η φωνη της Simmone Evrard,της γυναικας του,'φυγε τωρα,δεν ακους;',ακουγεται δυνατωτερα
η φωνη της Σιμον.'ειναι επειγον,σας λεω',επιμονη η φωνη, της κοπελας,'αυτο γινεται για δευτε-
ρη φορα σημερα',λεει ο Μαρα,η φωνη του τωρα ειναι φανερα κουρασμενη,'Η Επανασταση εχει
θυματα,καμια Επανασταση δεν ειναι αναιμακτη,ουτε χωρις πληγες,εγω αυτες τις ανιατες πληγες
στο πετσι μου τις απεκτησα στους βρωμερους υπονομους του Παρισιου οπου κρυβομουνα
μαζι με τους αρουραιους,να μην με πιασουν οταν με κυνηγουσαν,και τωρα,να'σαι σιγουρος με
κυνηγανε,εκτος απ'τους εδω μεσα Εχθρους του Λαου και η Αυστρια και η Πρωσια εκει εξω',
τον κοιταξε,'Ζακ Λουι ,ξερω πως κυκλοφορουν ψευτικο L'Ami du Peuple,τωρα,σε διαβεβαιω
ειναι επειγον να συμβει οτι θα συμβει','ειναι επειγον,σας λεω'ξανακουστηκε η φωνη της κοπε-
λας εξω ,'ξαγυρισε',χαμογελασε,'δεν πειραζει Ζακ Λουι που δεν με σκιτσαρισες σημερα και
μονο μιλησαμε,αλλωστε οι δυο αλλες φορες φτανουν',ο θορυβος εξω απ'τη πορτα μεγαλωσε,
'ειναι επειγον' η φωνη της ,τωρα, πιο επιμονη','πες,σε παρακαλω,στη Σιμον ν'αφησει τη κοπελα
να περασει μεσα,πως ειμαι ετοιμος',ο ζωγραφος ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε και βγηκε εξω,
μετα απο λιγο μπηκε μεσα η κοπελα,'ονομαζουμε Charlotte de Corday',πλησιασε,'καταγομαι
απο την Caen της Νορμανδιας,ειμαι 25 ετων',στο αριστερο χερι της ,ειδε,κρατουσε ενα χαρτι,
'εγω.μεσιε,σας εστειλα το γραμμα',σταθηκε ακριβως πανω απ'τη μπανιερα,'ακριβως,πανω απ'το
δεξι μερια του στηθους μου'σκεφτηκε,'ειναι επειγον'του ειπε η κοπελα δινοντας του με σταθε-
ρο,παρατηρησε,χερι το χαρτι 'εδω μεσα ειναι γραμμενα τα ονοματα των προδοτων Γιρονδινων',
εκεινος πηρε το χαρτι και υποκριθηκε πως το διαβαζει,'σημερα 13 Ιουλιου του 1793,τωρα αυτο
που περιμενα θα γινει',ψιθυριζει,,εκεινη ακριβως τη στιγμη η κοπελα τραβαει το μαχαιρι μεσα
απ'τα φορεματα της και το μπηγει με δυναμη στο στερνο του,εκεινο τρυπωντας τον πνευμονα
του βρισκει τη καρδια του και πεφτει κατω στο δαπεδο,ταυτοχρονα το δεξι χερι του κρατωντας
την πενα ακολουθει πεφτοντας,αιμα βαφει τ'ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και
στο χαρτι που εγραφε,το κεφαλι του Μαρα με το μαντηλι δεμενο γυρω στο μετωπο γερνει προς
τον δεξι του ωμο με τα ματια κλειστα γαληνιο,
ο Jacques Louis David ,στις 17 Ιουλιου,επιστρεφοντας στο ατελιε του μετα τον αποκεφαλισμο
της Charlotte de Corday στη γκιλοτινα πηγαινει στον πινακα και γραφει στο κενο χαρτι που
κραταει στ'αριστερι του χερι ο Μαρα:
du 13.juillet .1793.
Marie anne Charlotte
Corday au citoyen
Marat.
il suffit que je sois
bien Malheureuse
pour avoir Droit
a votre bienveillance
και κατω,στο ξυλινο κιβωτιο,στο δεξιο μερος του πινακα με το μελανοδοχειο,τα χαρτια
πανω του και το φτερο,γραφει:
A MARAT.
DAVID
'τωρα' σκεφτεται,'ο πινακας Marat Assassine ειναι,ακριβως,τελειωμενος'
.
.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ,ΚΑΤΟΧΗ,εΛΛΑΔΑ
on Luigi Nono - Il Canto Sospeso and on Lettere di condannati a morte della resistenza
europea-A tutti loro-
Die Ermittlung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
το 1954 εκδιδεται στο Τορινο,Ιταλια,απο τον Giulio Einaudi το βιβλιο-ντοκουμεντο:
LETTERE DI CONDANNATI A MORTE DELLA RESISTENZA EUROPEA
το οποιο περιεχει τα τελευταια γραμματα που εστειλαν στους δικους τους καταδικασμενοι σε
θανατο Ευρωπαιοι Αγωνιστες της Ελευθεριας
Το 1955/56 ο Avant Garde Ιταλος μουσικος Luigi Nono γραφει την καντατα Il Canto Sospeso
[το τραγουδι,η φωνη,που κοπηκε,που σταματησε στον αερα] για σολιστ σοπρανο,κοντραλτο,
τενορο,χορωδια και ορχηστρα,χρησιμοποιωντας αποσπασματα απο τα τελευταια γραμματα
10 Αγωνιστων,
τον τιτλο της καντατας ο Luigi Nono τον εμπνευστηκε απο το μεταφρασμενο στην ιταλικη γλωσ-
σα ποιημα If Will Die [se moriamo,θα πεθανουμε]της Ethel Rosenberg,η οποια μαζι με τον
αντρα της Julius κατηγορηθηκαν για κατασκοπια,για τη παραδωση πυρηνικων μυστικων στους
Σοβιετικους,αν και η κατηγορια δεν βεβαιωθηκε,παρ'ολ'αυτα καταδικαστηκαν σε θανατο κι
εκτελεστηκαν στις 19 Ιουνιου 1953 στην ηλεκτρικη καρεκλα,in New York's Sing Sing Prison
σ'αυτο το ποιημα ο στιχος the song unsung μεταφραστηκε ιταλικα Il Canto Sospeso
Luigi Nono
Il Canto Sospeso
Cantata per soprano contralto tenore coro e orchestra
orchestra:4 flauti,2 oboi,2 clarinetti,1 clarinetto basso,2 fagotti,6 corni,5 trombe,
4 tromboni,3 timbani,5 tamburi senza corda,5 piatti sospesi,vibrafono,xilofono,
marimba,glockenspiel,12 campane,2 arpe,celesta,violini I,violini II,viola,violoncello,
contrabasso
Testi dalle LETTERE DI CONDANNATI A MORTE DELLA RESISTENZA EUROPEA,
Einaudi,Torino,Italia,1954
durata:28 minuti
dedica:A tutti loro[Αφιερωμενο Σ'ολους αυτους]
I.Orchestra
II.A capella coro
'muoio per un mondo che splenderà con luce tanto forte con tale bellezza che il mio stesso
sacrificio non è nulla. Per esso sono morti milioni di uomini sulle barricate e in guerra. Muoio
per la giustizia. Le nostre idee vinceranno'
πεθαινω για ενα κοσμο που θα λαμψει μ'ενα φως τοσο δυνατο με τετοια ομορφια που η
δικια μου θυσια δεν ειναι τιποτα.Γι'αυτο ειναι νεκροι εκατομυρια ανθρωποι στα χαρακω-
ματα και στο πολεμο.Πεθαινω για τη δικαιοσυνη.Οι ιδεες μας θα νικησουν
αποσπασμα απο το τελευταιο γραμμα στους δικους του του 26 χρονου Βουλγαρου Αγωνιστη
Anton Popow,δασκαλου και δημοσιογραφου,ποιητη και συγγραφεα,ο οποιος τουφεκιστηκε
23 Ιουλιου 1943 στη Σοφια
'Σοφια,Κεντρικη φυλακη,22 Ιουλιου 1943,Αγαπημενη Μαμα,Αγαπημενε Αδερφε,Αγαπημενη
Αδερφη
Мила мамо, мили братко, мила сестро, умирам за един свят, който ще блести с тъй силна
светлина и ще е тъй красив, че моята собствена жертва няма никакво значение.
Утешавайте се с мисълта, че за него са загинали милиони хора в хиляди битки по
барикадите и по военните фронтове. Утешавайте се с мисълта, че нашите идеи са
непобедими.
Антон.'
III.soprano,alto,tenore e orchestra
'mi portano a Kessarianì per l’esecuzione insieme a altri sette. Muoio per la libertà e per
la patria'
'με πανε στη Καισαριανη για την εκτελεση μαζι μ'αλλους εφτα.Πεθαινω για τη λεφτερια
και τη πατριδα'
απο το τελευταιο γραμμα στον πατερα του 14 χρονου Ελληνα Αγωνιστη Αντρεα Λικουρινου,
απο την Καλλιθεα,Αθηνα,τον πηγαν στη Καισαριανη μαζι μ'αλλους εφτα και τους τουφεκισαν,
5 Σεπτεμβριου 1943
'oggi ci fucileranno. Moriamo da uomini per la patria. Siate degni di noi'
σημερα θα μας τουφεκισουν.Πεθαινουμε σαν αντρες για τη πατριδα.Να'στε περηφανοι για
μας
απο το τελευται γραμμα του Ελληνα Αγωνιστη Λευτερη Κιωσση,19,χρονων,φοιτητη της φιλοσο-
φικης,που τουφεκιστηκε στην Καισαριανη 5 Ιουνιου 1942
'm’impiccheranno nella piazza perchè sono patriota. Tuo figlio se ne va, non sentirà le
campane della libertà'
θα με κρεμασουν στη πλατεια γιατι ειμαι πατριωτης.Ο γιος σου θα χαθει,δεν θ'ακουσει τη
καμπανα της λεφτεριας
απο το γραμμα του 22 χρονου Ελληνα Αγωνιστη Κωστα Σιρμπα,κουρεα,απο τα Τρικαλα της
Θεσσαλιας,που κρεμαστηκε απο τους Γερμανους μαζι με αλλους τεσσερες Αγωνιστες στη
Κεντρικη Πλατεια των Τρικαλων ,18 Απριλιου 1943
Αυτοι εδω ειναι οι 5 Αγωνιστες που κρεμαστηκαν 18 Απριλιου 1943 στα Τρικαλα Θεσσαλιας
στη Κεντρικη πλατεια απο τους Γερμανους
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΡΜΠΑΣ,22 χρονων
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΣΑΝΑΚΑΣ,22 χρονων
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΓΑΤΣΑΣ,24 χρονων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ,27 χρονων
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΡΙΑΖΗΣ,29 χρονων
IV.Orchestra
V.Tenore e Orchestra
'se il cielo fosse carta e tutti i mari del mondo inchiostro non potrei descrivervi le mie
sofferenze e tutto ciò che vedo intorno a me. Dico addio a tutti e piango'
κι αν ο ουρανος ηταν χαρτι κι ολες οι θαλασσες του κοσμου μελανι δεν θα μπορουσαν
να γραφτουν τα βασανα μου κι ολο αυτο που γυρω μου βλεπω.Λεω αντιο σ'ολους και
κλαιω
απο το τελευταιο γραμμα του 14 χρονου Πολωνου Αγωνιστη Chaim [Khaïm],γιος εβραιου
αγροτη απο την Γαλικια[Galice],πιαστηκε σε πογκρομ και μεταφερθηκε στο στατοπεδο
συγκεντρωσης του Pustkow οπου πεθανε,το γραμμα του ηταν γραμμενο στα yiddish,και
βρεθηκε τυχαια απο εναν γεωργο στο στρατοπεδο μετα τον πολεμο που το παρεδωσε στον
πατερα του
VI.Coro e Orchestra
'le porte s’aprono. Eccoli i nostri assassini. Vestiti di nero. Ci cacciano dalla sinagoga. Com’è
duro dire addio per sempre alla vita così bella!'
οι πορτες ανοιγουν.Να οι δολοφονοι μας.Ντυμενοι στα μαυρα.Μας βγαζουν εξω απ'τη
Συναγωγη.Ποσο σκληρο ειναι να πεις αντιο για παντα στη ζωη που'ναι τοσο ωραια!
απο το τελευταιο γραμμα της Εβραιας Πολωνεζας Αγωνιστριας Esther Scrul,απο την πολη
Kowel
την σκοτωσαν 15 Σεπτεμβριου 1942
VII.Soprano solo female coro e Orchestra
'addio mamma, tua figlia Liubka se ne va nell’umida terra'
αντιο μαμα,η κορη σου Ljuba θα παει μεσ'στην υγρη γη
απο το τελευταιο γραμμα της Ρωσιδας Αγωνιστριας Ljuba Schetzowa[Любка Щевцова],
βασανιστηκε και την σκοτωσαν τα SS 7 Φεβρουαριου 1943
VIII.Orchestra
IX.Coro e percussion
'non ho paura della morte'
δεν φοβαμαι τον θανατο
απο το τελευταιο γραμμα της Ρωσιδας Αγωνιστριας Irina Malozon,κομσομολας
'sarò calmo e tranquillo di fronte al plotone di esecuzione. Sono così tranquilli coloro
che ci hanno condannato?'
θα μεινω ηρεμος και γαληνιος μπροστα στο εκτελεστικο αποσπασμα.Εχουν το ιδιο
γαληνιο χρωμα αυτοι που μας εχουν καταδικασει;
απο το τελευταιο γραμμα του 40 χρονου Ιταλου τυπογραφου Αγωνιστη Eusebio
Giambone,απο Monferrato,Asti,
πιαστηκε κι εκτελεστηκε 5 Απριλιου 1944 στο εθνικο σκοπευτηριο του Martinetto στο Τορινο
'vado con la fede in una vita migliore per voi'
φευγω πιστευοντας σε μια ζωη καλυτερη για σας
απο το τελευταιο γραμμα της Γερμανιδας Αγωνιστριας Elli Voigt,32 χρονων,εργατριας,απο
το Βερολινο
'Ich gehe im Glauben an ein besseres Leben fur euch'
αποκεφαλιστηκε στις 8 Δεκεμβριου 1944
.
.
Il canto sospeso,οι σταματημενες φωνες των ανθρωπων.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
Luigi Nono - Il canto sospeso
https://youtu.be/x3PGZyoR6B0
.
.
Luigi Nono - Il Canto Sospeso - 3.Soprano, Alto, Tenore e Orchestra
https://youtu.be/JVgeaB4LYx8
.
.
on Luigi Nono - Il Canto Sospeso III.Soprano, Alto, Tenore e Orchestra
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/dx2rvUsZbSY
.
.
https://archive.org/stream/LettereDiCondannatiAMorteDellaResistenzaItalianac2cScanOcr/Lettere%20di%20condannati%20a%20morte%20della%20Resistenza%20italiana%20%5Bc2c%20-%20scan%20-%20ocr%5D_djvu.txt
Vi ho tutti qui nella mente. Lilia, tu prega per me ed io per voi.
Tanti baci ai piccoli: Ugo, Licia.
Tanti baci a voi tutti, addio per sempre
R.
Σας εχω ολους εδω μεσα στο μυαλο.Λιλια,προσευχη σου για μενα
κι εγω για σας.
Πολλα φιλια στα μικρα,τον Ουγκο,την Λιτσια.
Πολλα φιλια σ'ολους σας,αντιο για παντα.
Ρ
.
.
Arnoldo Avanzi,17-4-45
Carissimi,
non piangetemi, sono morto per la mia idea, senza però far
nulla di male alle cose ed agli uomini. Non odio nessuno e non
serbo rancore per nessuno, ci rivedremo in cielo
Arnoldo
Πολυαγαπημενοι,
μην κλαιτε για μενα,πεθαινω για την ιδεα μου,ομως χωρις να κανω κανενα κακο
στα πραγματα και τους ανθρωπους.Δεν μισω κανεναν και δεν ζηταω εκδικηση για
κανεναν,θα ξαναβρεθουμε στον ουρανο
Αρνολντο
.
.
29.12.1944
Cara moglie,
quando riceverai questa mia non sarò più di questo mondo.
Perdonami, avevo sognato un mondo di felicità, così invece ti lascio sola con due
bambini.
Abbi per essi tutte le cure che so che tu ne hai perché sei buona.
Muoio col vostro nome sulle labbra sperando in una eternità migliore che non ho
trovato in questa vita.
Tanti bacioni ai bambini ,un ultimo abbraccio a te
saluti a tutti.
Tuo Francesco
Αγαπημενη μου γυναικα.
οταν θα λαβεις αυτο το γραμμα μου δεν θα'μαι πια σ'αυτο το κοσμο.
Συγχωρεσε με,που'χω ονειρευτει εναν κοσμο ευτυχισμενο,κι αντι γι'αυτο σ'αφηνω
μοναχη με δυο μικρα παιδια.
Να'χεις γι'αυτα ολη τη φροντιδα που ξερω πως την εχεις γιατ'εισαι καλη.
Πεθαινω με τ'ονοματα σας στα χειλη ελπιζοντας σε μια αιωνιοτητα καλυτερη απ'αυτη
που δεν εχω βρει σ'αυτη τη ζωη.
Πολλα φιλια στα παιδια ,σ'αγκαλιαζω για τελευταια φορα
χαιρετισμους σ'ολους
Δικος σου Φραντσεσκο
.
.
Μετα τη Δικη της Νυρεμβεργης το 1945-46,και τη Δικη της Φρανκφουρτης για το Αουσβιτς
το 1964 ,ο Γερμανος συγγραφεας Peter Weiss εγραψε το 1963-65 το θεατρικο- εργο-
ντοκουμεντο Ανακριση,Die Ermittlung [The Investigation] Oratorio In 11 Cantos,σκηνικο
ορατοριο για 11 τραγουδια,εκατομυρια ανωνυμα θυματα και ονοματισμενοι θυτες της
θηριωδιας αδιαρρηκτα συνδεδεμενοι,η ενοχη παρουσα,παραστημενη,Κατηγορω το τερας,
Die Ermittlung Η Διερευνιση,
με τη μουσικη του l Canto Sospeso ο Luigi Nono συο εργο του Peter Weiss αποκαλυπτει
αυτα που δεν μπορει ο λογος στη σκηνη,αλλα και η ιδια η σκηνη,
ειναι η βαθια κραυγη,για τα 6 εκατομυρια δολοφονημενους
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Investigation_(play)
.
.
Πέτερ Βάις - Η ανάκριση
https://youtu.be/ttBKtD-9iNs
.
.
Luigi Nono - Il Canto Sospeso
http://www.antiwarsongs.org/confronta.php?versions=1&ver=2287&id=2269&ver2=2289
.
.
Ethel Rosenberg
[written in New York's Sing Sing Prison 24 January 1953]
If We Die
You shall know, my sons shall know
why we leave the song unsung
the book unread, the work undone
to rest beneath the sod.
Mourn no more, my sons, no more
why the lies and smears were framed,
the tears we shed, the hurt we bore
to all shall be proclaimed.
Earth shall smile, my sons, shall smile
And green above our resting place,
the killing end, the world rejoice
in brotherhood and peace.
Work and build, my sons, and build
a monument to love and joy
to human worth, to faith we kept
for you, my sons, for you.
.
.
.
Bella Ciao Italian Resistance song And Mondina Bella Ciao 1907
-μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το Bella Ciao τραγουδηθηκε,1943-1945,απο τους Ιταλους παρτιζανους κατα τον β' παγκοσμιο
πολεμο
Partigiani Italiani
Bella Ciao
Una mattina mi son alzato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son alzato,
e ho trovato l'invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
sotto l'ombra di un bel fior.
E le genti che passeranno,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E le genti che passeranno,
Mi diranno «Che bel fior!»
«È questo il fiore del partigiano»,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano,
morto per la libertà!»
.
.
ενα πρωινο σηκωθηκα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ενα πρωινο σηκωθηκα
και βρηκα τον εισβολεα
ω,παρτιζανο,παρε με μακρυα απο'δω
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ω,παρτιζανο,παρε με μακρυα απο'δω
γιατι νιωθω πως θα πεθανω
κι αν γω πεθανω σαν παρτιζανος
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
κι αν γω πεθανω σαν παρτιζανος
συ πρεπει να με θαψεις
και να με θαψετε κει πανω στα βουνα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
να με θαψετε κει πανω στα βουνα
κατ'απ'τη σκια ενος ομορφου λουλουδιου
κι οι ανθρωποι που θα περνουν
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
κι οι ανθρωποι που θα περνουν
για μενα θα λενε,'Τι ομορφο λουλουδι!
αυτο'ναι το λουλουδι του παρτιζανου'
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
αυτο'ναι το λουλουδι του παρτιζανου
που πεθανε για τη λεφτερια'
.
.
Bella Ciao: Italian Resistance song
https://youtu.be/q5qft2MUFvY
.
.
το Bella Ciao ηταν εμπνευσμενο απο το τραγουδι που τραγουδουσαν στις φυτειες ρυζιου
στις αρχες του 20ου αιωνα,το 1907,οι θεριστριες ρυζιου στη Terre d'Acqua στη περιοχη
της Μπολονια:
Mondine
Alla mattina, appena alzata,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
Alla mattina, appena alzata,
In risaiami tocca andar.
E tra gli insetti e le zanzare,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
E tra gli insetti e le zanzare,
Duro lavor ci tocca far.
IL Capo in piedi col suo bastone,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
IL Capo in piedi col suo bastone,
E noi curve a lavorar.
O mamma mia, o che tormento,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
O mamma mia, o che tormento,
Io t'invoco ogni doman.
Ma verra' un giorno che tutte quante
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
Ma verra' un giorno che tutte quante
lavoreremo in liberta.
το πρωι μολις σηκωθηκα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
το πρωι μολις σηκωθηκα
στους ορυζωνες πρεπει να παω
και μεσ'στα εντομα και τα κουνουπια
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
και μεσ'στα εντομα και τα κουνουπια
πρεπει σκληρα να δουλεψω
τ'αφεντικο στεκεται με το ραβδι του
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
τ'αφεντικο στεκεται με το ραβδι του
κι εμεις δουλευουμε σκυμενες
ω μανα μου,ω τι βασανα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ω μανα μου,ω τι βασανα
καθε πρωι σε φωναζω
μα θα'ρθει μια μερα π'ολοι μας
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
μα θα'ρθει μια μερα π'ολοι μας
λεφτεροι θα δουλευουμε
.
.
Giovanna Daffini ,mondina εργατρια ρυζιου και τραγουδιστρια
Villa Saviola di Motteggiana (Mantova) 1914 - Gualtieri (Reggio Emilia) 1969
http://www.enciclopediadelledonne.it/biografie/giovanna-daffini/
η Giovanna Daffini γεννηθηκε στις 22 Απριλιου το 1914 απο φτωχη αγροτικη οικογενεια,
απο μικρη δουλευε στους ορυζωνες του Piemontesi και του Lomellina κι εκει ακουσε κι
εμαθε τα τραγουδια των εργατριων ρυζιου,των mondine,ενα απ'αυτα ηταν και το Bella
Ciao του 1907
Giovanna Daffini,49 χρονων,Ιταλια,1962 - Bella Ciao -του 1907
το τραγουδι (Mondina)των θεριστριων ρυζιου mondine το 1907 ,στη Terre d'Acqua περιοχη
της Μπολονια
[ηχογραφηση των μουσικολογων Gianni Bosio και Roberto Leydi ]
https://youtu.be/sP-7kECZ6Ow
.
.
Bella ciao - melodia di origine yiddish? ,Mishka Ziganoff,Koilen1919
https://youtu.be/Bwr2RcRJpCw
.
.
Mercedes Sosa - Bella ciao
https://youtu.be/BUyfuVuH120
.
.
Woody Allen suona Bella Ciao
https://youtu.be/Mlss2kmKCfg
.
.
Bella Ciao Italian Resistance song And Mondina Bella Ciao 1907-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/2byDPOjRiUU
.
.
.
Αρχαιο Θεατρο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Κλυταιμνηστρα Αιγισθος Κασσανδρα Αγαμεμνων -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αισχύλου Ἀγαμέμνων
[ edition. G. Murray, Aeschyli tragoediae, 2nd edn. Oxford: Clarendon Press,
1955 (repr. 1960): 207-274.]
Κασσανδρα[στιχοι 1215-1241]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κασσανδρα
ἰοὺ ἰού, ὢ ὢ κακά.
ὑπ' αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος 1215
στροβεῖ ταράσσων φροιμίοις .....
ὁρᾶτε τούσδε τοὺς δόμοις ἐφημένους
νέους, ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασιν;
παῖδες θανόντες ὡσπερεὶ πρὸς τῶν φίλων,
χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας βορᾶς· 1220
σὺν ἐντέροις τε σπλάγχν', ἐποίκτιστον γέμος,
πρέπουσ' ἔχοντες, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο.
ἐκ τῶνδε ποινάς φημι βουλεύειν τινά,
λέοντ' ἄναλκιν, ἐν λέχει στρωφώμενον
οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ– 1225
ἐμῷ· φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν·
νεῶν τ' ἄπαρχος Ἰλίου τ' ἀναστάτης
οὐκ οἶδεν οἵα γλῶσσα, μισητῆς κυνὸς
λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖς δίκην,
ἄτης λαθραίου τεύξεται κακῇ τύχῃ. 1230
τοιάδε τόλμα· θῆλυς ἄρσενος φονεύς·
ἔστιν–τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲς δάκος
τύχοιμ' ἄν; ἀμφίσβαιναν, ἢ Σκύλλαν τινὰ
οἰκοῦσαν ἐν πέτραισι, ναυτίλων βλάβην,
† θύουσαν Ἅιδου μητέρ' † ἄσπονδόν τ' Ἄρη 1235
φίλοις πνέουσαν; ὡς δ' ἐπωλολύξατο
ἡ παντότολμος, ὥσπερ ἐν μάχης τροπῇ.
δοκεῖ δὲ χαίρειν νοστίμῳ σωτηρίᾳ.
καὶ τῶνδ' ὅμοιον εἴ τι μὴ πείθω· τί γάρ;
τὸ μέλλον ἥξει. καὶ σύ μ' ἐν τάχει παρὼν 1240
ἄγαν γ' ἀληθόμαντιν οἰκτίρας ἐρεῖς.
Κασσανδρα
ωι ωι ω ω κακα
ξανα μενα φοβερη της ορθης μαντειας ωδινη 1215
στριφτογυριζει και με προμηνυματα ταραζει
κοιταξτε αυτους εδω μπροστα στο σπιτι καθισμενους
νεους,που μ'ονειρα παρομοιοι ειναι στις μορφεςι,
παιδια που σαν να'ναι απο δικους τους σκοτωμενα,
με τα χερια γεματα κρεατα απ'τις σαρκες τους 1220
μαζι εντερα και σπλαχνα, αξιολυπητο φορτιο,
φαινεται καθαρα να'χουν,π'ο πατερας γευτηκε.
γι'αυτα'δω εκδικηση σου λεω πως καποιος σχεδιαζειστ'αυτι ,
λιονταρι αδυναμο,που σε κρεβατια στριφογυρνα
στο σπιτι κρυμμενο,ωιμε,στον αφεντη που'θα'ρθει 1225
τον δικο μου,γιατι να φερνω πρεπει της δουλειας το ζυγο ,
και των καραβιων ο αρχηγος και του Ιλιου ο ξεθεμελιωτης
δεν ξερει ποια γλωσσα η μοχθηρη σκυλα
γλυφοντας απλωνει ευχαριστη στ'αυτι να μοιαζει , ·
ολεθρο κρυφο ετοιμαζοντας κακης μοιρας 1230
τετοια τολμαει,θηλυκο τ'αρσενικου φονιας,
με τι να καλεσω αυτο το μισητο αγριο θηριο
ταιριαζει αμφισβαινα,η Σκυλλα μηπως
που μεσ'στις πετρες κατοικει,συμφορα των ναυτικων,
τ'Αδη εξοντωντρια μανα π'αδιαλλακτη εχθρα 1235
στους δικους της πνεει,κι ετσι θριαμβευτικα ουρλιαξε
η στα παντα αψηφητη,σαν σε μαχη τρεπεται,
και φαινεται να χαιρεται με τον σωτηριο γυρισμο,
και γι'αυτα δω το ιδιο ειναι κι αν κι αν δεν πεισω,τι λοιπον;
οτ'ειναι να'ρθει θα'ρθει,και συ μενα παρων εδω 1240
γρηγορα με πολυ μεγαλη λυπη αληθη μαντισα θα πεις
.
.
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
με κοιταξε,ξερω τι σκεφτηκε,'σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της,ειναι νεα,ομορφη',
την αλλη μερα με φωναξε,ηθελε να παμε οι δυο μας στο Αργος,καθησα διπλα της στο διθεσιο
κοκκινο καμπριο αυτοκινητο της,στο Αργος μου ψωνισε καινουργια ρουχα,με πηγε και στο
κομμωτηριο,υστερα καθησαμε σ'ενα κεντρικο ζαχαροπλαστειο,σταματησαν δυο γνωστες της
κυριες και την χαιρετησαν,'Κλυταιμνηστρα μου,τι κανεις;',φιληθηκαν σταυρωτα,ρωτησαν 'η
κοπελα;',γελασε,'Η Αλεξανδρα ειναι η νεα γυναικα του αντρα μου,δασκαλα πιανου','τι γυρισε
ο Αγαμεμνονας;',ρωτησε η ψηλοτερη με το κιτρινο καπελο,'ποτε;','χθες' απαντησε η Κλυται-
μνηστρα,με κοιταξαν,'μα αυτη ειναι κουκλα,και δεν φοβασαι τον Αιγισθο,μηπως τσιμπηθει μαζι
της; ξερουμε τι γυναικας ειναι',οταν εφυγαν οι κυριες ειπε,'κουτσομπολες και φαντασμενες,να
σκεφτεις εχουν κανει τρεις γαμους,η ψηλη χωρισε κι απ'τον τριτο αντρα και συζει μ'εναν πολυ
νεωτερο της',ηταν ζεστη μερα,παρα πολυς κοσμος γυρω μας,φορεσε τα μαυρα γυαλια της,'ο
Αγαμεμνονας,καποτε,πριν παει εκει' μου ειπε,'εφτιαξε σ'εναν γλυπτη χρυσοχοο μια χρυση
μασκα,το προσωπο του',εβγαλε τα γυαλια της,ειδα το προσωπο της σκληρο,'τι εγωιστης,χρυσο
το προσωπο του',ξαναβαλε τα γυαλια της,'ο χρυσος,μου ειπε οταν μου την εδειξε,δεν σκουρια-
ζει',εβγαλε απ'τη τσαντα της ενα καθρεφτακι και το κραγιον,εβαψε τα χειλη της κοκκινα,'εκεινη
η χρυση προσωπιδα,Κασσανδρα,χαθηκε',εβαλε το καθρεφτακι και το κραγιον στη τσαντα,'δεν
ξερω πως',την κοιταξε,'μου τη ζητησε,του ειπα την αληθεια,δεν ερω,επεμενε,φωναζε,φαινονταν
πολυ αναστατωμενος,σαν να'σαι συ κανεις και να χαθηκες του ειπα,με κατηγορησε πως εγω
φταιω,του φωναξα κι εγω,θα μας ακουσες,σηκωσε το χερι να με χτυπησει,μ'αρπαξε απ'το λαιμο,
θα μ'επνιγε',τραβηξε το μεταξωτο κοκκινο μαντηλι που'χε δεμενο στο λαιμο,μου 'δειξε τα μαυ-
ρα σημαδια,ευτυχως μπηκε στο δωματιο η Ηλεκτρα,ντραπηκε και μ'αφησε',κοιταξε το ρολοι
της,'εσυ ξερεις που ειναι η μασκα;'με ρωτησε,'πες του την αληθεια,την ωμη αληθεια,ειτε σε
πιστεψει ειτε οχι,απ'αυτη κανενας μας δεν θα ξεφυγει',εκεινη την ωρα οι δυο κυριες ξαναπε-
ρασαν,φορτωμενεςς με σακουλες ψωνια,αυτη τη φορα καθησαν μαζι μας,εμενα μου αρεσε
πολυ η φλυαρια τους,ηταν ευχαριστη,μου ελαφρυνε τη καρδια,ειπαν για το εγκλημα,πριν δυο
μερες,που ταραξε τη κοινωνια του Αργους,γνωστος επιχειρηματιας του Αργους,ειπαν το ονομα
του,δολοφονηθηκε απο τον εραστη της γυναικας του,με την συνεργεια της,τον αιφνιδιασαν
στο μπανιο και τον επνιξαν,διαβασαν στη πρωτη σελιδα της εφημεριδας τα νεα της υποθεσης,
οι δραστες της δολοφονιας συνεληφθηκαν στον Ισθμο της Κορινθου καθως διεφευγαν,ανακρι-
θηκαν στην ασφαλεια και ομολογησαν το εγκλημα,ειχαν τις φωτογραφιες τους,ειδα και τη
φωτογραφια του δολοφονημενου,'σαν να τον ξερω ειπα','μα πως;ειναι αδυνατο' αναφωνησαν
μ'ενα στομα απορημενες οι δυο κυριες,'μια ξενη,μολις χθες ηρθες',καταλαβα το λαθος μου,
ειδα την Κλυταιμνηστρα να χαμογελα,εφυγαν οι δυο κυριες και γυρισαμε στις Μυκηνες,
μετα απο λιγο μπηκε στο δωματιο μου,με βρηκε μπροστα στον καθρεφτη να ξεβαφομε,
σταθηκε ακριβως πισω μου,'σιγουρα η χρυση μασκα',ειπε,προσπαθησα να δικαιολογηθω,
'ο αντρας εμοιαζε,ετσι νομισα,με τον Αιαντα τον Λοκρο',εσκυψα το κεφαλι,πηγα να βαλω
τα κλαματα,εκεινη με κοιτουσε μεσα στον καθρεφτη και δεν μιλουσε,'ηταν φοβερο,φρικτο'
της ειπα,η φωνη μου ετρεμε,'ποτε δεν θα το ξεπερασω,ειχα αγκαλιασει το ξοανο της θεας
κι εκεινος με τραβουσε με δυναμη,δεν αντεξα,τα χερια μου ξεκολλησαν,μ'ερριξε κατω,εγω
ουρλιαζα,τον δαγκωνα στα χερια στο λαιμο στον ωμο,φωναζα να μ'αφησει,του ξεριζωνα τα
μαλλια,τα νυχια μου χωθηκαν στις πλατες του,τον ξεσχισα,ηταν πολυ δυνατος','ησυχασε,μωρο
μου,τωρα αυτο περασε',η φωνη της γλυκεια,τρυφερη,φιλης η' μανας,μου'πιασε το χερι και μου
το χαιδεψε,ακουσαμε βηματα,η Κλυταιμνηστρα τραβηχτηκε απο κοντα μου,'ετοιμασε το μπα-
νιο μου' ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα να προσταζει τη δουλα,'το μπανιο' ψιθυρισα ,'το
μπανιο',ειδα τη Κλυταιμνηστρα να φευγει και να κλεινει τη πορτα,ειχε αρχισει να νυχτωνει,σε
λιγο νυχτωσε,βγηκα και καθησα στο μπαλκονι,το φεγγαρι,πανσεληνο,ανεβηκε απ'τον απεναντι
λοφο ανατολικα,ο ηχος ενος τριζονιου,εκλεισα τα ματια,περασε ωρα,ακουσα θορυβο,ανοιξα τα
ματια,το φεγγαρι ειχε ανεβει ψηλα,σαν μερα ηταν φωτισμενα,τοτε κατω στην αυλη ειδα πρωτα
τη σκια του Αιγισθου,μετα τη σκια της Κλυταιμνηστρας,εκεινη κατι του ειπε κι εκεινος σηκωσε
το κεφαλι προς το μερος μου,σιγουρα με ειδε,δεν προλαβα να κρυφτω,επειτα χαθηκαν στη σκο-
τεινη στοα,δεν μ'ενοιαζε αν μ'ειδε,'κρυφο τιποτα δεν μενει'σκεφτηκα,στο κρεβατι αφησα χωρο
για τον Αγαμεμνονα να ξαπλωσει οταν γυρισει,η δευτερη νυχτα μου στις Μυκηνες,κοιμηθηκα,
ξυπνησα κι ειδα κατω απο τη πορτα να μπαινει κατι κοκκινο στο δωματιο,νερο,κοκκινο νερο,το
ειδα να κυλαει στο ξυλινο πατωμα,τρομαξα και φωναξα,'Αγαμεμνων,ξυπνα,θα πνιγουμε',δεν
ακουσα αποκριση,ο Αγαμεμνων δεν κοιμονταν διπλα μου,η σταθμη του νερου ανεβαινε,πετα-
χτηκα απ'το κρεβατι,η πορτα απ'τη ορμη του νερου ειχε ανοιξει,παραξενο αλλα εξω απ'το δω-
ματιο στο διαδρομο δεν υπηρχε νερο,ειδα τη πορτα της κρεβατοκαμαρας της Κλυταιμνηστρας
μισανοικτη,μπηκα διστακτικα,προχωρησα και τοτε μεσα στο αμυδρο φως ειδα τα γυμνα κορμια
της Κλυταιμνηστρας και του Αιγισθου ξαπλωμενα στο κρεβατι και δυο φιδια να τους τρωνε το
προσωπο,ανοιξα το στομα να τους φωναξω,'μην τους ξυπνας',ακουσα μια φωνη πισω μου,γυρι-
σα και ξεχωρισα μεσα στο λιγοστο φως την Ηλεκτρα με τον Ορεστη,'δεν βλεπεις πως κοιμουν-
ται αγκαλιασμενοι οπως ηθελαν,ευτυχισμενοι',κοιταξα τον Ορεστη,γονατισα,του επιασα το
προσωπο,'ποσο,μικρο μου,μοιαζεις στον αδελφο μου Ελενο',τον αγκαλιασα,,'ησυχασε,μωρο
μου,η μαμα θα γυρισει,δεν μας ξεχασε',τον φιλουσα,'θα μας παρει,θα μας βγαλει απο δω',
'ελα,Ορεστη,παμε' ακουστηκε αυστηρη η φωνη της Ηλεκτρας και τραβηξε τον Ορεστη,εμεινα
μονη μου στο δωματιο,απο το παραθυρο δυτικα εμπαινε το δυνατο φως του φεγγαριου,στο
κρεβατι,ειδα,κατω απ'τ'ασπρο σεντονι κοιμονταν βαθεια ο Αιγισθος και η Κλυταιμνηστρα,
γυρισα στη κρεβατοκαμαρα μου,ο Αγαμεμνονας ειχε γυρισει,καθονταν στον καναπε και καπνι-
ζε,'που ησουνα,ανησυχησα',μου ειπε μολις με ειδε,'δεν ειχα υπνο'του απαντησα,'εκανε ζεστη,
και μπηκα στο μπανιο να δροσιστω και να χαλαρωσω',με κοιταξε δυσπιστα,'βγηκα και στο κηπο'
συμπληρωσα,'καταλαβαινω,ελα τωρα να κοιμηθουμε',μου ειπε,'αυριο θα ειναι αλλη μερα',
ξυπνησα,ο Αγαμεμνονας ελειπε,ειχε πει πως θα παει για δουλειες στο Αργος,τραπεζα,εφορια,
δικηγορο,ακουσα το αυτοκινητο της Κλυταιμνηστρας,βγηκα στο μπαλκονι,με ειδε,σηκωσε το
χερι και με χαιρετησε,'Καλημερα,παω τα παιδια σχολειο,δεν θ'αργησω', ετοιμαστηκα,φορεσα
ενα απο τα ρουχα που ψωνισαμε,μια μαυρη στενη φουστα λιγο κατω απ'το γονατα κι ενα κοκ-
κινο μπλουζακι,οταν επεστρεψε και με ειδε αναφωνησε με θαυμασμο,'Ποσο κομση εισαι,
αγαπη μου',με καλεσε στο δωματιο της,'δεν σε πειραζει που θα βαφομε' μου ειπε,'οχι,καθολου'
της απαντησα,'μ'ενδιαφερει να δω την τεχνικη και την αισθητικη του μακιγιαρισματος σου΄,
χαμογελασε,'το μακιγιαζ ειναι μια μασκα,οχι βεβαια χρυση,αλλα εφημερη',ειπε,και συμφωνησα,
οταν τελειωσε το μακιγιαζ ειπε,'τωρα εγινα η Κλυταιμνηστρα',με κοιταξε,'θελεις και συ ,καλη
μου,να γινεις η Κασσανδρα;',δεν αντεδρασα,ειπα ναι,μ'εβαφε,παρακολουθησα σταδιακα στον
καθρεφτη την μεταμορφωση μου,'Η Κασσανδρα' ειπε,'αυτη,εγω η Κλυταιμνηστρα,οι αλλοι δυο
ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος',μ'αγκαλιασε και κοιταχτηκαμε στον καθρεφτη,'ποσο ομορφη
εισαι' μου ψιθυρισε και μ'εσφιξε,μ'αφησε,'η Ελενη ηταν μια ναρκισσος',η φωνη της σκληρη,
'δεκα χρονια μικροτερη μου,κακομαθημενη,ανοητη,καποτε ειχε ξετρελαθει μ'εναν αλητη κι
εφυγε μαζι του,αναστατωθηκαμε,οταν επεστρεψε η μητερα κι ο πατερας οχι μονο δεν την
φωναξαν αλλα την συγχωρεσαν και την αφησαν ελευθερη να κανει οτι θελει,τον καημενο
Μενελαο,τον λυπαμε,τωρα εμαθα πως βρισκετε με καποιον αλλον εραστη στην Αιγυπτο',
καθησε στο κρεβατι,'λενε πως μονο το πουκαμισο της ητανε στη Τροια',γελαει,'ενα ασπρο
μεταξωτο διαφανο κομπινεζον',γελαει δυνατα,'κι εσυ,φυσικα,εκει θα την ειδες,ζωντανη ζεστη
καυτη σαρκα΄,τρανταζεται,σηκωνεται,'για μια πουτανα',ουρλιαζει,'εγω εχασα την Ιφιγενεια μου,
το παιδι μου,την μικρη μου Ιφι,για μια πουτανα Ελενη',και τοτε χωνει το χερι στο στηθος της
και βγαζει μια φωτογραφια,'να',μου δειχνει,'η Ιφι μου',και κλαιει 'η μικρη μου Ιφιανασσα',
φιλαει τη φωτογραφια,καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ξεβαφεται,'τα παιδια,η Ηλεκτρα κι ο
Ορεστης δεν καταλαβαινουν,θρησκεια τους ειναι ο πατερας,η μανα,εγω,ενα βρωμερο σκουλη-
κι,μια μυσερη σκυλα,μια αδιαντροπη μοιχαλιδα,που ντροπιαζει τον πατερα τους',ξεκλειδωνει
ενα συρταρι κι απο μεσα βγαζει μια χρυση προσωπιδα,τη κρατα μπροστα στο προσωπο της,'η
χρυση μασκα του Αγαμεμνονα' λεει,'τωρα εγινα εγω Αγαμεμνονας κι η μασκα του κι αν ειναι
χρυση σιδηρος θα γινει και θα σκουριασει γρηγορα',γελαει,τραβαει τη μασκα απ'το προσωπο
της και τη ξανακλεινει στο συρταρι,'εδω στον Οικο των Ατρειδων ολα θα σκουριασουν',την
παρακολουθουσα να ξαναβαφεται,τωρα φαινοταν πιο ησυχη,'ο Τανταλος θελοντας να κοροι-
δεψει τη σοφια των Ολυμπιων θεων κομματιασε το γιο του Πελοπα ,τον εβρασε και τους εδωσε
τα κομματια του να γευματισουν κι εκεινοι εκτος απ'τηυ Δημητρα το καταλαβαν και καταραστη-
καν τη γενια του,κι ο Πελοπας,το παιδι του,αφου με δολο κερδισε τον Οινομαο σ'αρματοδρο-
μια,χαλωντας το αρμα του με τη βοηθεια του ηνιοχοου του Μυρτιλου,πηρε γυναικα του την
κορη του Ιπποδαμεια και ξεγελασε στη μοιρασια του βασιλειου τον Μυρτιλο,και τα παιδια του
Πελοπα ο Ατρεας κι ο Θυεστης φαγωθηκαν καταραμενοι οπως ηταν για τη βασιλεια των Μυκη-
νων,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει τον Θυεστη,εραστη της γυναικας του Αεροπης,εσφαξε τα
παιδια του,τα'βρασε και του τα'προσφερε φρικτο φαγητο να τα φαει,κι υστερα τον εξορισε
στην Ηπειρο κι εκει ο Θυεστης αιμομικτησε με την κορη του Πελοπια και βγηκε αυτος εδω ο
Αιγισθος,κι ο Αιγισθος ηρθε κι εκδικηθηκε σκοτωνοντας τον Ατρεα,κι απ'αυτον ο γιος του
Ατρεα ο Αγαμεμνονας αρπαξε τη βασιλεια,και τωρα,αλιμονο,που γυρισε απ'τη Τροια ο Αιγισθος
ειναι συντροφος μου στο κρεβατι και στην εξουσια',με κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,'τωρα εσυ
η αθωα πριγκιπισα της Τροιας Κασσανδρα,η' Αλεξανδρα,του Πριαμου και της Εκαβης ξερεις τι
θα γινει', πηγα ν'ανοιξω το στομα μου,με προλαβε,'μην πεις,κανεις δεν θα σε πιστεψει',κοιτα-
χτηκε στον καθρεφτη,'τελειωσα,τωρα ειμαι ετοιμη'μου ειπε,σηκωθηκε,αλλαξε διαθεση,'ελα να
παμε μια βολτα,να ξεσκασουμε',πηγαμε στο Αργος,φωνισαμε ρουχα και καλλυντικα,υδατικες
κρεμες,μασκες προσωπου,αρωματα,εκεινη αγορασε ενα μαργαριταρενιο περιδαιρεο κι εγω
σκουλαρικια,χρυσες σπειρες,επειτα καθισαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,περασαν παλι οι δυο
κυριες,'δεν σου αρπαξε ακομα τον Αιγισθο,η κουκλα;'αστειευτηκε η ψηλη,Μαρσηππα την
λεγανε,το ονομα της αλλης ηταν Λιζα,' δεν ειναι αυτος ο ρολος της' απαντησε αινιγματικα η
Κλυταιμνηστρα,'θα τους εκτελεσουν τους δυο μοιχους',θυμηθηκε την δολοφονια του επιχει-
ρηματια η Μαρσηππα,'πρεπει καποτε να καταργηθει η θανατικη ποινη'σχολιασε η Λιζα κοιτων-
τας την Κλυταιμνηστρα 'ειναι βαρβαρο εθιμο,δεν συμφωνεις Κλυταιμνηστρα;',η Κλυταιμνηστρα
δεν απαντησε αμεσως,με κοιταξε και ειπε,'εξαρταται',στη συνεχεια οι δυο γυναικες,αρκετα
ενημερωμενες,κουτσομπολεψαν τους ανθρωπους τους θεαματος,ηθοποιους και τραγουδιστες,
στο τελος η Λιζα εκανε την προταση,'το Σαββατο θα παμε θεατρο στην Επιδαυρο,αν θελεις
Κλυταιμνηστρα ελα και συ,μπορεις να παρεις και την Αλεξανδρα,να δει κι αυτη θεατρο,ο σκηνο-
θετης ειναι καποιος Αγγλος,δεν απομνημονευω ονοματα,η' καποιος Γερμανος', η Λιζα και η
Μαρσηππα σηκωθηκαν,μας φιλησαν σταυρωτα κι εφυγαν,πριν επιστρεψουμε στις Μυκνηνες
αγορασαμε μαγιο,εγω λευκο μπικινι κι η Κλυταιμνηστρα μαυρο ολοσωμο και πηγαμε στο Τολο
στη θαλασσα για μπανιο,η Κλυταιμνηστρα ηταν δεινη κολυμβητρια,αλοιψε η μια την αλλη με
αντηλιακο και ξαπλωνοντας ωρες στον ηλιο πηραμε χρωμα,οταν επιστρεψαμε στις Μυκηνες
βρηκαμε στο τραπεζι του κηπου να καθονται ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος,μολις μας ειδαν
σηκωθηκαν και προσποιουμενοι επιγουσα δουλεια χωριστηκαν,οταν βραδυασε μαζευτηκαμε
στο σαλονι,η Κλυταιμνηστρα,τα παιδια,η Ηλεκτρα,ο Ορεστης,η Χρυσοθεμις,και τους επαιξα
πιανο,τη Σονατα του Σεληνοφωτος του Μπετοβεν,στο τελος με χειροκροτησαν θερμα,
η Ηλεκτρα μαλιστα μου ζητησε να της κανω μαθηματα,της απαντησα ναι για να μην την απογο-
ητευσω,αργοτερα ηρθε στο δωματιο μου η Κλυταιμνηστρα και μου εδειξε φωτογραφιες,'εγω με
την αδελφη μου Ελενη,μαθητρια της ε' δημοτικου,στην Πλευρωνα στον παππου μας Θεστιο',
'σ'αυτη εδω η μανα μας Ληδα καθιστη αναμεσα στ'αδελφια μας Καστορα και Πολυδευκη',
'εδω η Ελενη νυφη με τον Μενελαο','δεν αλλαξε,ιδια ειναι' της ειπα,η Κλυταιμνηστρα δεν σχο-
λιασε και συνεχισε,'η γαμηλια μας,εγω κι ο Αγαμεμνονας',σε μια φωτογραφια σταματησε,
η φωνη της ετρεμε,'εδω η Ιφι μου στην Αυλωνα,με φοντο τα καραβια,κοιτα ποσο γλυκεια ειναι,
ενα περιστερακι',προσπερασε καποιες φωτογραφιες,'εδω ειμαι στο Αργος με τον Αιγισθο',
η φωνη σταθερη,ο Αιγισθος την κρατουσε αγκαλια απ'τη μεση,'ταιριαστο ζευγαρι'σχολιασα,
'εως το Σαββατο'ειπε,παλι η φωνη της σταθερη, εκλεισε το αλμπουμ,'καποια αλλη φορα τις
αλλες',με κοιταξε,'ισως', ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα,'ετοιμασε το μπανιο μου',
εγω ειχα κοιμηθει οταν ξαπλωσε διπλα μου,με ξυπνησε,'αυτος ο βρωμιαρης ο Αιγισθος σε
γλυκοκοιταζει και θα του σπασω τα μουτρα','ιδεα σου ειναι' τον καθησυχασα,μ'αρεσε που
ζηλευε εμενα κι οχι την Κλυταιμνηστρα,το σχεδιο μου αρχισε να λειτουργει,να βγει απ'τη μεση
ο Αιγισθος κι η Κλυταιμνηστρα,δεν ειχα υπνο,βγηκα στο μπαλκονι,το φεγγαρι σχεδον πανσελη-
νο φωτιζε σαν μερα τη νυχτα,κατω στη αυλη ειδα τον Αιγισθο με την Κλυταιμνηστρα,η Κλυται-
μνηστρα κατι ειπε στον Αιγισθο κι εκεινος γυρισε το κεφαλι και κοιταξε πανω,αυτη τη φορα
προλαβα και κρυφτηκα πισω απ'τη κουρτινα,επρεπε να ενεργησω πριν απ'αυτους,να μην
υποψιαστουν το σχεδιο μου,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,με ξυπνησε ενας θορυβος,ετρεξα στο
μπανιο,γεματη μεχρι πανω αιμα η μπανιερα ξεχυλιζε,ουρλιαξα,ξυπνησαν η Κλυταιμνηστρα κι ο
Αιγισθος,με κοιτουσαν απορημενοι,'τι του κανατε δολοφονοι;' φωναξα,'τον σκοτωσατε',γελα-
σαν και οι δυο,'εισαι τρελη,ο Αγαμεμνονας κοιμαται στο κρεβατι σου',ετρεξα εκει,τον βρηκα να
κοιμαται βαθεια,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,ξυπνησα παλι,καποιοι ψιθυριζαν εκει μεσα στο δωμα-
τιο,σηκωθηκα,κι ειδα τον Αιγισθο και την Κλυταιμνηστρα να σερνουν ενα σακι,'τι κανετε εδω;'
φωναξα,με κοιταξαν,εβαλαν το δακτυλο μπροστα στομα,'μη,θα ξυπνησεις τον Αγαμεμνονα',
'Παιδοκτονοι'ουρλιαξα,'εκει μεσα εχετε κομματιασμενα τα παιδια',γελασαν,'εισαι τρελη,δεν θα
σε πιστεψει κανεις' φωναξαν,τους αρπαξα με δυναμη το σακι,εκεινοι το αφησαν,αδειο ηταν,
'κοιτατε να με ξεγελαστε,δολοφονοι,μαγοι' κι ετρεξα στο δωματιο των παιδιων,μεσα στο αμυ-
δρο φως τα ειδα να κοιμουνται ησυχα,οταν βγηκα στο διαδρομο σκονταψα πανω σε κατι,επε-
σα,κι ειδα με τρομο τον Αγαμεμνονα αιμοφυρτο τυλιγμενο σε διχτυ,επρεπε αμεσως να φυγω
απ'αυτο το σπιτι,που ομως να παω;.'στους Λοκρους',ακουσα μια φωνη πισω μου,με δυσκολια
γυρισα το κεφαλι κι ειδα τον Αιαντα τον Λοκρο να κραταει το ξοανο της θεας,τεντωσε το χερι,
'παρ'το θα σε βοηθησει',λιποθυμισα,οταν συνηλθα ημουνα ξαπλωμενη στο κρεβατι,διπλα ο
Αγαμεμνονας μου κρατουσε το χερι,ορθιοι πανω απ'το κεφαλι μου ο Αιγισθος και η Κλυταιμνη-
στρα,'ξυπνησαμε,απ'τις φωνες σου,σηκωθηκαμε και σε βρηκαμε πεσμενη στο διαδρομο μπρο-
στα στη πορτα των παιδιων λιποθυμη,ελα ησυχασε',η Κλυταιμνηστρα μου αλλαξε την υγρη
κομπρεσα στο μετωπο,εξαντλημενη οπως ημουνα τα ματια μου εκλεισαν και κοιμηθηκα,ξυπνη-
σα αργα,εκεινη τη μερα καθησα ξαπλωμενη στο κρεβατι,με περιποιουνταν αποκλειστικα η
Κλυταιμνηστρα,τη αλλη μερα Σαββατο,ενιωθα καλυτερα,και κατεβηκαμε στο Αργος,ψωνισαμε
και καθησαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,δεν ειδαμε τη Λιζα και τη Μαρπησσα,με την Κλυταιμνη-
στρα συζητησαμε κυριως για τα προβληματα των παιδιων,'την Ηλεκτρα κατι την βασανιζει,
απομονωνεται στο δωματιο της,δεν εχει ορεξη,αδυνατισε,κλειστη δεν μιλαει,τον Αιγισθο
φαινεται να τον μισει,ο Ορεστης της εχει μεγαλη αδυναμια,φοβαμαι πως θα τον παρασυρει,
ολη τη νυχτα του ψιθυριζει,,πολλες φορες εβαλα τ'αυτι στη πορτα ν'ακουσω,αλλα δεν κατα-
λαβα τους ψιθυρους της,δεν λεω ειναι στη εφηβεια,εχει ειδωλο τον πατερα,αν ερωτευτει,αν
παει με αντρα ισως ξεχασει,αλλαξει',μιλουσε με κατεβασμενο κεφαλι κι εσφιγγε τα χερια της,
'δεν ξερω τι να κανω,καποιος ψυχολογος ισως μπορει να βοηθησει,με καποιον που μιλησα
ειπε νευρωση,μανιοκαταθλιψη,αλλα πρεπει να την δει για να γνωματευσει',για ν'αλλαξω θεμα
'στο θεατρο θα παμε;'τη ρωτησα,σοβαρεψε,'δεν εχω ορεξη,το θεωρω βαρετο,η πραγματικοτη-
τα ειναι πιο ενδιαφερουσα,το θεατρο ειναι μια μιμηση,μια κατασκευη,απατη',την υπολοιπη
ωρα μεχρι να ξαναγυρισουμε στις Μυκηνες την περασαμε κολυμπωντας στο Τολο,η Κλυταιμνη-
στρα μου εκανε,μαλιστα,και μαθηματα κολυμβησης,'στο υπτιο μαλλον εχεις ταλεντο' μου ειπε
κολακευτικα,το βραδυ στο σαλονι εκανα μαθηματα πιανου στην Ηλεκτρα,τρελαθηκε με τα
νοτουρνα του Σοπεν,ο Αγαμεμνονας θα διανυκτερευε στο Αργος,θα συναντουσε καποιους
παλιους φιλους και θα δειπναγαν μαζι,ετσι κοιμηθηκα μονη μου,το μεσημερι φαγαμε ολοι,
μαζι και τα παιδια,στο τραπεζι του κηπου,συζητησαμε εγκαρδια ,τραγουδησαμε,χορεψαμε βαλς
και ταγκο,,εγω και η Κλυταιμνηστρα,εναλλαξ,με τον Αιγισθο και τον Αγαμεμνονα,τα παιδια το
καταδιασκεδασαν,ακομα και η Ηλεκτρα,μετα το γευμα τα παιδια κι οι αντρες αποσυρθηκαν για
υπνο,μειναμε εμεις οι γυναικες,'θελεις να παμε στην Επιδαυρο,στο θεατρο;' μου προτεινε η
Κλυταιμνηστρα,'και βεβαια θελω,και το ρωτας;'της απαντησα με ενθουσιασμο,μπηκαμε στο
αυτοκινητο και πηγαμε στο θεατρο,'αυτο ειναι το κοιλο,το αμφιθεατρο,εδω καθονται οι θεατες'
μου εδειξε η Κλυταιμνηστρα,'αυτη εδω ειναι η ορχηστρα,η σκηνη που παιζουν οι υποκριτες,οι
ηθοποιοι',μου ειπε να παω καθησω στο κεντρο του θεατρου στη δεκατη σειρα,'απο εκει θα
βλεπεις και θ'ακους καλυτερα',καθησα εκει που ειπε,εκεινη στη ορχηστρα εκανε διαφορες κινη-
σεις,οι οποιες,οπως καταλαβαινα,μιμουνταν καποιες πραξεις,μετα απο ωρα στεκωντας ορθια
στο κεντρο της σκηνης φωναξε:'Εγω η Κλυταιμνηστρα,Εσυ' ,μ'εδειξε,'η Κασσανδρα,κι Εσεις',
εδειξε με το χερι της πανω απο μενα,'ο Αγαμεμνονας και ο Αιγισθος',και με τελετουργικο τροπο
αναφωνησε:'Να γινει τωρα η Ολη Πραξις',ολα θα συνεβαιναν οπως τα ειχα προβλεψει,το σχεδιο
μου τελειωθηκε,η Αλωση της Πολης μου εφερε την Ατην και τελος την Τισιν,και δεν μ'ενδιαφε-
ρει καθολου αν ποτε γινω πιστευτη,και προπαντως τωρα ξερω πως εκεινη πανω στη Πραξη
σκεφτεται ,'ειναι νεα,ομορφη,σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της'
.
.
.
Monsieur le Président Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
συνεληφθει με την κατηγορια της κατασκοπιας,πως ειχε παραδωσει στον εχθρο απορρητα
κρατικα εγγραφα,η δικη ηταν μια παρωδια,καθοδηγουμενοι μαρτυρες,επικαλεστηκαν,ως
αποδειτικα επιβαρυντικα στοιχεια τις ψυχολογικες παρεκλισεις του,π.χ την εσωστρεφεια του,
επισης,επιδεικνυοντας ρατσισμο,και την καταγωγη του απο μια υποπτη και ακρως επικινδυνη
για τον πολιτισμο και το κρατος τους εθνοτικη ομαδα,στα σημειωματα που ανταλλαξε με τον
αντιπαλο πρακτορα,τα οποια βρεθηκαν σχισμενα σε πολλα κοματια απο την ηλικιωμενη καθα-
ριστρια του γραφειου του,μια δικη τους πρακτορα,στο καλαθι των απορριματων,ηταν σημειω-
μενο ενα τεραστιο ποσο πληρωμης,το οποιο θα επερνε για τις προδοτικες υπηρεσιες του,
ο κρατικος εγκριτος γραφολογος που επιστρατευτηκε για την συγκριτικη εξεταση του κειμενου
του σημειωματος με τον γραφικο χαραχτηρα του κατηγορουμενου εβγαλε το τελικο πορισμα
πως ο κατηγουμενος εγραψε το σημειωμα,η υπερασπιση αντεδρασε δειχνοντας φτιαχτες
ομοιοτητες αλλα και κραυγαλεες ανομοιοτητες,οι κατηγοροι της απαντησαν ειρωνικα πως
προκειται περι 'αυτοπλαστογραφιας','ο ιδιος ο κατηγορουμενος πλαστογραφησε ευφυως,
κυριοι,τον εαυτο του,αυτο και τιποτα αλλο',η κοινη γνωμη διχαστηκε,αθωος η' ενοχος,προ-
δοτης,τελικα κηρυχτηκε κεκλεισμενων των θυρων παμψηφει ενοχος εσχατης προδοσιας
με θανατικη ποινη,ξεσπασε μεγαλος σαλος,εγιναν επεισοδια,σε μια εφημεριδα,μαλιστα,
μεγαλης κυκλοφοριας δημοσιευτηκε στη πρωτη σελιδα ενα κειμενο υπερασπισης καποιου
συγγραφεα με τιτλο'Κατηγορω', ο συγγραφεας συνεληφθει και δικαστηκε με συνοπτικες
διαδικασιες ως επικινδυνος υποκινητης κατασκοπιας και κλειστηκε στη φυλακη,αυτη ηταν ενας
στενος,ευθεια γραμμη,τοιχισμενος διαδρομος,με ψηλη οροφη,ανα τακτα διαστηματα,εικοσι
μετρων,υπηρχαν γυαλινοι φεγγιτες,που εβλεπαν στον ουρανο,κλειδωσαν την βαρια μπρουτζινη
πορτα εισοδου και τον παρατησαν εκει μεσα,μην εχοντας τι αλλο να κανει περπατουσε συνεχως
μεσα στον ευθυ διαδρομο,οταν κουραζονταν ξαπλωνε στο πετρινο δαπεδο,κι εκει τον επαιρνε
κι ο υπνος,οταν ξυπνουσε συνεχιζε το περπατημα,απο το διερχομενο φως ψηλα στον φεγγιτη
καταλαβαινε τις αλλαγες της μερας,ποτε ξημερωνε και ποτε βραδυαζε,αλλα και τις κλιματικες
αλλαγες,αν ειχε ηλιοφανεια η' συννεφια,αν εβρεχε,απο τις σταγονες στο τζαμι,αν ειχε φεγγαρι,
απο το φως τη νυχτα,βεβαια καμια απ'αυτες τις αλλαγες,ζεστη,κρυο,δεν επειρεαζαν την κατα-
σταση μεσα στον διαδρομο,η οποια με καποιο μηχανισμο διατηρουνταν σταθερη,μια ηπια ζε-
στη επικρατουσε,οταν βραδυαζε μια απροσωπη φωνη,απο καποιο μεγαφωνο ψηλα στην οροφη
που δεν μπορουσε να εντοπισει,τον πληροφορουσε πως μετα απο 50 φεγγιτες,1000 μετρα,θα
βρει φαγητο,νερο,και κουβερτες να σκεπαστει αν κρυωνε τη νυχτα,στην αρχη μετρουσε τις με-
ρες,,ειχαν περασει ακριβως,219,7 μηνες και 9 μερες,για να ειναι υποφερτη η διαμονη του εκει
μεσα καθε μερα σκεφτονταν ενα θεμα,και μ'αυτο την ονοματιζε,παραδειγμα,η 14η,θυμαται,
ηταν ημερα Σοπενχαουερ,η 57η ημερα Καντ,η 61η ημερα Θερβαντες,η 93η ημερα Σεξπηρ,η 121η
ημερα Μπετοβεν,..,καποιες ηταν υποδιαιρεσεις ενος γενικου θεματος,παραδειγμα,η 187η
η κριτικη του Χεγκελ στον Καντ,η 123η η 17η παραλλαγη σ'ενα θεμα του Ντιαμπελι του
Μπετοβεν,...,μετα οταν ο αριθμος των ημερων εγινε τεραστιος,σταματησε την καταμετρηση,
αλλωστε θα ηταν αδυνατο αφου ο αριθμος των θα κατεληγε απειρος,σε μια απ'αυτες τις,χωρις
αριθμο,μερες,ασχοληθηκεμε την υποθεση για την οποια καταδικαστηκε,θα μπορουσε,αν δεν
ειχε συμβει πραγματικα αυτη η στημενη δικαστικη πλανη να την ειχε φανταστει,να την ειχε
επινοησει,ενα μυθιστορημα η' ενα θεατρικο εργο,ετσι ολοι οι πρωταγωνιστες της ιστοριας να
ηταν λογοτεχνικα φαντασματα,τοτε και η τιμωρια του θα ηταν φανταστικη,ο διαδρομος αυτος
φανταστικος ,η παρουσια του εδω μεσα φανταστικη,κι αυτος ενα φανταστικο προσωπο,
'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50 φεγγιτες θα βρειτε φαγητο,
νερο,και κουβερτες',το αστειο ηταν οτι,παρ'ολ'αυτα, υπηρχε ποικιλια στο φαγητο,καποιος
θορυβος τον ξυπνησε τη νυχτα,σαν καποιος να περασε διπλα του,ακουγε τα βηματα του,
καπου 20 φεγγιτες πιο πισω του,μετρησε την αποσταση,σηκωθηκε,'ποιος εισαι;'φωναξε,
περιμενε,'ποιος εισαι;'ξαναφωναξε,δεν πηρε απαντηση,μεσα στο σκοταδι δεν εβλεπε,αργοτε-
ρα τη μερα ασχοληθηκε με τη Μη Ευκλειδια Γεωμετρια,τη νυχτα κοιτουσε ψηλα στο φεγγιτη το
φως του φεγγαριου,σκεφτηκε,και δεν του φανηκε παραξενο,αν ειχε γεννηθει κι ειχε μεγαλωσει
μεσα στον διαδρομο,με την αυταρκεια τροφης και στεγης,θα αγνοουσε το φεγγαρι,και,γενικα,
ολον τον εξωτερικο κοσμο,την πραγματικοτητα,αυτο μεσα στον διαδρομο θα ηταν γι'αυτον
η πραγματικοτητα,και φυσικα θα ειχε αγνοια της δικης και της ποινης του,τοτε για πρωτη φορα
ακουσε καθαρα ακριβως κατω απο το δαπεδο του διαδρομου που ηταν ξαπλωμενος πανω στη
κουβερτα βηματα,καποιος περπατουσε ακριβως απο κατω του,επομενως υπηρχε ενας αλλος
διαδρομος,παραλληλος με τον δικο του η' που τον ετεμνε,αυτος ο ανθρωπος μπορει να'ναι
οπως κι αυτος καταδικασμενος για καποια υποθεση,η',σκεφτηκε,και δεν του φανηκε καθολου
παραξενο,για την ιδια υποθεση που καταδικαστηκε κι αυτος,και ισως,γιατι οχι,να ειναι πολλοι
για την ιδια υποθεση καταδικασμενοι,μπορει και απειροι,μια αλλη περιπτωση ειναι κατα
καποιο τροπο ολοι αυτοι οι αλλοι διαδρομοι να ειναι μια αντανακλαση του δικου του,και ολοι
αυτοι οι καταδικασμενοι εκει μεσα ανθρωποι να ειναι αυτος,η' με ενα υψηλης τεχνολογιας
μηχανισμο οι δικαστες του να το προκαλουν αυτο,μ'αυτες τις σκεψεις κοιμηθηκε,οταν ξυπνη-
σε απ'τις σταγονες στον φεγγιτη ψηλα εβγαλε το συμπερασμα πως εξω,αυτο που ηταν γι'αυτον
καποτε το εξω,βρεχει εντονα,μπορει αυτο το εξω,μετα απο τοσο απειρο σχεδον χρονο που ειναι
στον διαδρομο κλεισμενος να μην υπαρχει,να εχει καταστραφει,και τοτε αυτος ειναι η μοναδικη
υπαρξη,και ισως ο μοναδικος μαρτυρας αυτου του κοσμου,και στην απολυτη διαθεση του ειναι
να τον επιβεβαιωσει,με τις μαρτυριες και τη μνημη του,η' να τον αποσιωπησει,εξαφανιζοντας
τον,αν ποτε υπηρξε,ομως,κι εδω ειναι το λαθος του,υπαρχουν αυτοι που τον τρεφουν,η φωνη
το φαγητο το νερο οι κουβερτες αποδεικνυουν την υπαρξη τους,ισως ομως ολο αυτο να ειναι
ενσωματωμενο στο τελειο συστημα του διαδρομου,πριν απο την αποσταση των 50 φεγγιτων
να ενεργοποιηται η ιδια απροσωπη φωνη στο μεγαφωνο και στην ορισμενη θεση να βρισκει το
φαγητο,το νερο,τις κουβερτες που ηταν απο πριν,απο παντα,αν περπατουσε προς τα πισω θα
εβρισκε τα δοχεια που περιειχαν το φαγητο και το νερο και φυσικα τις κουβερτες,τωρα τον
εβαλε σε μεγαλη σκεψη πως ποτε απο τοτε που κλειστηκε εδω μεσα δεν ενιωσε τις φυσικες
αναγκες της ουρησης και της αφοδευσης,επομενως αυτος ηταν ενας αλλος κοσμος,εξω απο τα
ανθρωπινα μετρα,την αλλη μερα αποφασισε να περπατησει προς τα πισω,να παει προς τα κει
απ'οπου ηρθε,δεν διαπιστωσε ομως καμια αλλαγη,κανενα ιχνος που να δειχνει πως απο εκει
περασε,ουτε υπολειματα τροφης,νερου και κουβερτες,παντα η ιδια φωνη τον ειδοποιουσε,
φαγητο νερο κουβερτες μετα απο 50 φεγγιτες,επεστρεψε στην αρχικη πορεια του,μια νυχτα
ξυπνησε,νομιζε πως ακουγε ακριβως διπλα του την αναπνοη ενος ανθρωπου που κοιμονταν,
απ'τον φεγγιτη ψηλα το φεγγαρι φωτιζε,αν γυριζε το κεφαλι θα τον εβλεπε,αν απλωνε το χερι
θα τον αγγιζε,διστασε,ο αλλος συνεχιζε ν'αναπνεει,τον ακουγε καθαρα,τελικα πηρε το θαρρος
να κοιταξει,ειχε το προσωπο του σκεπασμενο με την κουβερτα,η καρδια του χτυπουσε δυνατα,
απλωσε το χερι του,επιασε τη κουβερτα και την τραβηξε,απο κατω δεν υπηρχε τιποτα,ενα κενο,
οταν το πρωι ξυπνησε,ο ουρανος πανω ηταν φωτεινος,εφαγε το υπολοιπο φαγητο κι ηπιε το
νερο που ειχε μεινει,κοιταξε τον διαδρομο σ'ολο το μηκος του,κι απ'τις δυο μεριες του,μια
τεραστια ευθεια γραμμη,'ο λαβυρινθος μου'σκεφτηκε 'μια απειρη ευθεια γραμμη',περπατησε,
'σημερα'φωναξε,'αυτη η μερα ειναι αφιερωμενη στον λαβυρινθο μου,αυτο ειναι το σημερινο
μου θεμα,ο λαβυρινθος μου,μονο,ειναι ευθεια γραμμη,η' αποτελειται απο τεραστιου μηκους
παραλληλα ευθυγραμμα τμηματα που ενωνονται στα ακρα τους με καμπυλες απειρης καμπυ-
λοτητας ,οι οποιες δινουν την εντυπωση ευθειας κι ετσι ολο αυτο φαινεται μια ευθεια γραμμη,
η' αυτο το τεραστιο συστημα ευθυγραμμων τμηματων και καμπυλων κατροπτιζεται και ενω-
νετα σε μια τεραστια συμμετρικη κλειστη γραμμη,κι εγω μεσα σ'αυτη γυριζω επιστρεφωντας
αιωνια,η' ο λαβυρινθος μου ειναι μια τεραστια περιφερεια κυκλου,με απειρη ακτινα,που μου
δινει την εντυπωση ευθειας',,'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50
φεγγιτες θα βρητε φαγητο,νερο,και κουβερτες',εφαγε ηπιε νερο και ξαπλωσε,κοιμηθηκε ηρε-
μος,στο ονειρο ειδε εναν ανθρωπο σκυμενο σ'ενα γραφειο να γραφει,οταν εκεινος ο ανθρωπος
βγηκε απ'το γραφειο πηγε να διαβασει τι εγραφε,συνεχεια διαβαζε το ιδιο κειμενο,οταν ξυπνη-
σε δεν θυμονταν τι ειχε διαβασει,αηκωθηκε να περπατησει στο διαδρομο οπως καθε μερα,
σκεφτηκε πως αυτη η φυλακη ειναι δικη του επινοηση,η δικη τους φυλακη,αυτων που τον
δικασαν,ηταν η συνειθισμενη,ενα κελι 2 επι 2 σκοτεινο,η δικη του ομως φυλακη ειναι ο τοπος,
κι αυτη εντελει ειναι η εκδικηση του,η δικαιοσυνη του,οπου αιωνια θα περιφερεται ωστε ποτε
να μην ξεχαστει εκεινη η αδικια τοτε σ'εκεινον τον,εσωστρεφη οπως τον ειπαν,ανθρωπο,τον
αθλιο προδοτη,'γι'αυτο,κυριοι,αυτη την αλεφ αριθμο μερα την αφιερωνω στο Κατηγορω του
Εμιλ Ζολα για την Υποθεση Ντρειφους δημοσιευμενο στην εφημεριδα Ορορ 13 Ιανουαριου το
1898',
κι αμεσως αρχιζει περπατωντας μεσα στον διαδρομο να αγορευει:
J'Accuse! par Emil Zola
Monsieur le Président,
Me permettez-vous, dans ma gratitude pour le bienveillant accueil que vous m'avez fait
un jour, d'avoir le souci de votre juste gloire et de vous dire que votre étoile,si heureuse
jusqu'ici, est menacée de la plus honteuse, de la plus ineffaçable des tâches?
Vous êtes sorti sain et sauf des basses calomnies, vous avez conquis les coeurs.
....
Je n'ai qu'une passion, celle de la lumière, au nom de l'humanité qui a tant souffert et qua
droit au bonheur.
Ma protestation enflammée n'est que le cri de mon âme.Qu'on ose donc me traduire en
cour d'assises et que l'enquête ait lieu au grand jour!
J'attends.
Veuillez agréer, monsieur le Président, l'assurance de mon
profond respect
το βραδυ εμεινε ξαγρυπνος,περιμενε,
τοτε,καποια στιγμη,ακουσε καθαρα ολους τους ιδιους μ'αυτον ανθρωπους,τους κλεισμενους
μεσα στους λαβυρινθους των μεσα στον μεγαλο δικο του λαβυρινθο να φωναζουν δυνατα:
'Κατηγορω'
.
.
J'Accuse par Emil Zola
.
.
LABYRINTHUS-animations and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 2
https://youtu.be/ULn34At9GCE
.
.
.
Thomas Samuel Kuhn ,philosopher of science -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Thomas Kuhn's 8 Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
The answers you get depend on the questions you ask
οι απαντησεις που λαβαινεις εξαρτωνται απο τις ερωτησεις που ρωτας
Perhaps science does not develop by the accumulation of individual discoveries and inventions
ισως η επιστημη δεν εξελισσεται με τη συσσωρευση μεμονωμενων ανακαλυψεων και
εφευρεσεων
If these out-of date beliefs are to be called myths, then myths can be produced by the same
sorts of methods and held for the same sorts of reasons that now lead to scientific knowledge
εαν οι ξεπερασμενες πεποιθησεις προκειται να'ναι καλεσμενες μυθοι,τοτε οι μυθοι μπορει
να εχουν παραχθει με τις ιδιου ειδους μεθοδους και να κρατηθουν για τους ιδιου ειδους
λογους που τωρα οδηγουν στην επιστημονικη γνωση
To reject one paradigm without simultaneously substituting another is to reject science itself
να απορριφθει ενα παραδειγμα χωρις ταυτοχρονα την υποκατασταση απο ενα αλλο ειναι
να απορριφθει η επιστημη η ιδια
What man sees depends both upon what he looks at and also upon what his previous visual-
conception experience has taught him to see
οτι ο ανθρωπος βλεπει εξαρταται απο οτι αυτος παρατηρει και επισης απο οτι η προηγουμενη
του οπτικη αντιληπτικη εμπειρια τον εχει διδαξει να βλεπει
progress in science is not a simple line leading to the truth. It is more progress away from less
adequate conceptions of, and interactions with, the world
η προοδος στην επιστημη δεν ειναι μια απλη γραμμη η οποια οδηγει προς την αληθεια,ειναι
περισσοτερο προοδος μακρυα απο τις λιγοτερο επαρκεις αντιληψεις και αλληλεπιδρασεις
με τον κοσμο
Each paradigm will be shown to satisfy more or less the criteria that it dictates for itself and to
fall short of a few of those dictated by its opponent
καθε παραδειγμα θα πρεπει να δειξει πως ικανοποιει περισσοτερο η' λιγοτερο τα κριτηρια τα
οποια αυτο επιβαλλει γι'αυτο το ιδιο και να πεσει εξω σε μερικα απ'αυτα που επιβαλλονται απο
το αντιπαλο του
The historian of science may be tempted to claim that when paradigms change, the world itself
changes with them. Led by a new paradigm, scientists adopt new instruments and look in new
places. even more important, during revolutions, scientists see new and different things when
looking with familiar instruments in places they have looked before. It is rather as if the
professional community had been suddenly transported to another planet where familiar
objects are seen in a different light and are joined by unfamiliar ones as well.
ο ιστορικος της επιστημης μπορει να μπει σε πειρασμο να ισχυρισθει οτι οταν τα παραδειγματα
αλλαζουν,ο κοσμος ο ιδιος αλλαξει με αυτα.Οδηγημενοι απο ενα νεο παραδειγμα οι επιστημο-
νες υιοθετουν νεα οργανα και κοιτουν σε νεα πεδια.Ακομα περισσοτερο σημαντικο,κατα τη
διαρκεια επαναστασεων,οι επιστημονες βλεπουν νεα και διαφορετικα πραγματα οταν κοιτουν
με τα οικεια οργανα σε πεδια που εχουν κοιταξει πριν.Ειναι μαλλον σαν η κοινοτητα των
ειδικων ειχε υπαρξει ξαφνικα μεταφερμενη σε εναν αλλον πλανητη οπου τα οικεια αντικειμενα
ειναι ειδωμενα σ'ενα διαφορετικο φως και ειναι συνδεδεμενα με μη οικεια επισης
.
.
.
Chet Baker,Jazzman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
THE CHET BAKER CASE 13 May 1988-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ακουστηκε η πτωση,το ρολοι εδειχνε 3 η ωρα τα ξημερωματα,κοιταξε απ'το παραθυρο
του δευτερου οροφου,ο χαλκος μιας τρομπετας γυαλιζε στο δρομο ακριβως απο κατω,
ειδε εναν αντρα,τρεις αλλοι τον περικυκλωσαν και τον χτυπουσαν με γροθιες,ο αντρας
εβαλε το χερι μπροστα στο στομα να προφυλαχτει,'μη τα δοντια μου'ουρλιαξε,'οχι
αυτα',του ταβηξαν το χερι και τον χτυπησαν δυνατα,ειδε τα μπροστινα δοντια να σκορ-
πουν στο δρομο,τον παρατησαν,εκεινος πηρε τη τρομπετα,την εβαλε στο στομα του,
φυσηξε,πφφ,ενας κουφιος ηχος,ξαναπροσπαθησε,πφφ πφφ,'Almost blue'γυρισε κι ειπε
στην Carol,εκεινη δεν απαντησε,'εισαι λυπημενη;',μαζεψε τη τρομπετα απο κατω,καθησε
στο περβαζι του παραθυρου κι επαιξε:I Fall In Love Too Easily,'θα πεσεις κατω'του φωναξε
ανησυχη εκεινη,'οι μαυροι μουσικοι μ'αντιπαθουσαν,η τζαζ ειναι μαυρη λεγανε,κι αυτος
ειναι λευκος,ενας μουσικος του βαριετε','προσεξε Chet 'φωναξε η γυναικα,εκεινος δεν την
ακουσε,σαν να'ταν μονος στο δωματιο,πρωτα αφησε τη τρομπετα να πεσει,ακουσε το
θορυβο της,υστερα ακολουθησε κι αυτος,οι εφημεριδες εγραψαν,Αμστερνταμ,13 Μαΐου 1988
ο Αμερικανος τρομπετιστας της Τζαζ Chet Baker 58 ετων επεσε 3 η ωρα τα ξημερωματα απο το
παραθυρο του διαμερισματος του δευτερου οροφου του ξενοδοχειου στο οποιο διεεμενε τον
τελευταιο καιρο και σκοτωθηκε,η αστυνομια αποκλειει την εγκληματικη ενεργεια,αφου το
διαμερισμα του ατυχου θυματος βρεθηκε κλειδωμενο απο μεσα,προκειται μαλλον για ατυχημα
η' αυτοκτονια,ο Chet Baker ηταν χρονια εθισμενος στην ηρωινη,απο τη δεκαετια του 1950,εχει
νοσηλευτει σε ψυχιατρικες κλινικες και εχει καταδικασθει για χρηση ναρκωτικων,η Μεγαλη
Βρετανια και η Γερμανια τον εχουν απελασει,στην Ιταλια επισης εχει φυλακισθει,το διαμερισμα
του στο ξενοδοχειο ανοιχθηκε απο τις αρμοδιες αρχες και βρεθηκε τεραστια ποσοτητα ναρκω-
τικων,ο Chet διαβασε δυνατα την ειδηση της εφημεριδας,επειτα εσχισε το κομματι εκεινο και
το αποκομμα το πεταξε στο δρομο,σκυβοντας εξω το παρατηρησε που αιωρηθηκε σαν πετα-
λουδα στον αερα και τελικα εφτασε στο δρομο κι ακινητοποιηθηκε,'δεν ειναι καθολου περιερ-
γο που δεν ανεβηκε προς τον ουρανο,δεν συμφωνεις Billie;',η Carol ειχε κατεβασμενο το κεφα-
λι,'ενας πεπτωκος αγγελος' τον ακουσε να λεει,η φωνη του απαλη,χτυπησε η πορτα,η Carol
σηκωθηκε κι ανοιξε,ενας αγνωστος αντρας,'η τρομπετα' της ειπε και της εδωσε τη τρομπετα,
ο Chet τον αναγνωρισε,'ειναι ο αντρας που χτυπησαν λιγο πιο πριν εκεινοι οι αλητες',τον
καλεσε μεσα,του ζητησε να παιξει,'μα μου'σπασαν ολα τα πανω δοντια,δεν μπορω','παιξε οσο
μπορεις cool'τον παροτρυνε,αγγιξε τη τρομπετα στα χειλη,φυσηξε,ακουστηκε πφφ,'δοκιμασε
παλι' του φωναξε,'No problem,My Funny Valentine',
My funny Valentine, sweet comic Valentine
You make me smile with my heart
Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you're my favorite work of art
καποιος εξω ανοιξε το παραθυρο και φωναξε αγρια:'Ησυχια!Σταματηστε!Κοιμομαστε!
Θα φωναξω την αστυνομια!'
'Αγνοησε τον,συνεχισε φιλε' ειπε ο Chet
Is your figure less than Greek?
Is your mouth a little weak?
When you open it to speak
Are you smiling?
But don't change a hair for me
Not if you care for me
Stay little Valentine, stay
Each day is Valentine's Day
οταν τελειωσε του ειπε:'κρατησε τη τρομπετα',
η Carol κοιμονταν,ανοιξε το παραθυρο,κοιταξε το δρομο στο βαθος κατω,ενας δυο οροφοι,
Almost blue ψιθυρισε
.
.
Chet Baker - Almost blue
https://youtu.be/z4PKzz81m5c
.
.
Chet Baker - My Funny Valentine - Torino 1959 - YouTube
https://youtu.be/8SGAcP7Zh6U
.
.
.
Fragmenta-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Τα Τελευταια Γεγονοτα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χτυπησε το τηλεφωνο,μια ωρα σχεδον μιλουσε,'εχασα την ωρα μου',ειπε,ταισε το ψαρι στη
γυαλα,'σε θερμοκηπιο ειμαστε' χαμογελασε,εξω,κοιταξε απ'το παραθυρο,ειχε συννεφια,πηρε
ομπρελα,ισως βρεξει,'βασει πιθανοτητων ειμαστε' σκεφτηκε,στο τρολει ελαχιστος κοσμος,
στην Πανεπιστημιου,ωρα 9:55,ενας ζητιανος απλωνε το χερι,πολλοι θα θελανε,σκεφτηκε,να
του το κοψουν,μια εφιαλτικη εικονα,'να ζεις οχι να παιζεις στην αθλιοτητα' ακουσε καποιος,
με στομφο,ηλικιωμενος να λεει σε μια νεαρη γυναικα διπλα του,εκεινη του απαντησε με ξενικη
προφορα,'ντι να μπεις',φανταστηκε τα χρηματα που της εδινε για τις υπηρεσιες της,πληρωνει
τη μοναξια του,σκεφτηκε,και τους εχασε μεσα στο διερχομενο πληθος,αν τον δολοφονουσε,
αν εβαζε να τον δολοφονησουν,θα ηταν ευχης εργον,καποιοι στους παγκους της Ομονοιας
αγοραζαν εφημεριδες,κιβωτια σκουπιδιων,μεσα στα πορνοπεριοδικα και dvd τα γεγονοτα και
η ιστορια,κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,τα εγκατα του ξερνουσαν ανθρωπους,δεν ειχαν
ονοματα,ουτε ειχαν προσωπα,αγνωστοι μεταξυ αγνωστων,αμιλητοι,βουβοι,'που πατε;'του'ρθε
να φωναξει,'γιατι δεν λετε ποιοι ειστε και τι θελετε;γιατι φοβαστε;',στην Αθηνας στη πλατεια,
απεναντι απ'το Δημαρχειο,μια γυναικα εκανε πιατσα,σταθηκε,πηγαινορχονταν δεκα μετρα,δυο
αντρες την σταματησαν,δεν συμφωνησαν,εφυγαν γελωντας,σε λιγο εμφανιστηκε ενας αντρας
περιπου σαραντα χρονων κοστουμαρισμενος,η γυναικα τον επιασε αγκαζε κι απομακρυνθηκαν
προς το πανω μερος της πλατειας,Εθνικη Τραπεζα Αιολου,'το λαθος ειναι ουσιαστικο στοιχειο
του πραγματικου',σκεφτηκε,προχωρησε,καποιος κατουρουσε σε ενα τοιχο,'δεν ντρεπεσε,αλητη'
του φωναξε μια γυναικα,ενας αντρας τον εσπρωξε και τον κλωτσησε,'ουστ,παλιοσκυλο',ωρα
10:22,'τι τους μαζεψαμε ολους αυτους;' διαμαρτυρηθηκε,πλατεια Μοναστηρακι,Ερμου,η κουλ-
τουρα του χαζεματος,μια επιφαση ποικιλοχρωμης παγκοσμιοποιησης,φολκλορ 21ου αιωνα,
'ενα ντιβανι ψυχαναλυτου' σκεφτηκε,ανεβαινοντας την Ερμου οι ανθρωποι αραιωναν,στο
Συνταγμα ερημια,'τι εγινε;'τρομαξε,αδεια η Σταδιου,ωρα 10:35 παγωσε ο χρονος,εφτασε στην
Ομονοια,κι εκει η ιδια ερημος,'τωρα'σκεφτηκε'πρεπει ολα να τα επινοησω'.
.
.
.
πορτραιτα ανθρωπων,Κ.77 χρ- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΜΝΗΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εδεσε τα χερια του,'η μνημη ειναι χειροβομβιδα'λεει,αργα τα λογια του,'σου ανατιναζει
το μυαλο'.κλεινει τα ματια,θυμαται,'ακουσα πως σκοτωθηκε ο αδερφος μου',με κοιταξε,
'εγω,σαν να'ταν εγω που τον σκοτωσα',αναψε τσιγαρο,'σκεφτηκα την εκδικηση,ηξερα το
προσωπο,που εμενε',σταματησε,'μπηκα στο σπιτι του νυχτα,τον βρηκα στο κρεβατι με τη
γυναικα του,κοιμονταν,τον αιφνιδιασα,αναψα το φως,πεταχτηκε,'τι θελεις;'μου φωναξε
τρομαγμενος,'ποιος εισαι;',μου φανηκε αδυνατος,τον παρατησα,εφυγα,'δεν εφταιγα' τον
ακουσα να φωναζει πισω μου,'μ'εμπλεξαν',περιπλανηθηκα στα χωραφια,ξημερωνοντας γυρισα
σπιτι,με περιμενε ξαγρυπνη η μανα,με κοιταξε,σκληρο το βλεμμα της,δεν ειπα τιποτα,'δεν
πηγες;'με ρωτησε,,δεν απαντησα,'δειλιασες;','οχι,δεν δειλιασα'της ειπα,'τοτε;'με ρωτησε παλι,
σκληρη η φωνη της,μαχαιρι,'ηταν σαν να ξανασκοτωνονταν ο αδερφος μου' ειπα,δεν με κατα-
λαβε,'ποτε δεν θα σε συγχωρεσω'μ'απαντησε κλαιγοντας,μια μερα της ειπα,'μανα,ο γιος σου
σκοτωθηκε για να μην ξανασκοτωθει κανενας πια'σταματησε,'μπορει και να καταλαβε,δεν
ξερω,ποτε δεν μου ξαναμιλησε γι'αυτο',σιωπη,'για να μην ξανασκοτωθει ποτε κανενας πια'τον
ακουσα σαν να μιλουσε σ'ενα αορατο τεραστιο ακροατηριο,,με κοιταξε,'ομως δεν ειναι ετσι,δεν
θα γινει ποτε ετσι' ειπε με παραπονο,μου'δειξε τη φωτογραφια,'αυτος ειναι ο αδερφος μου',
ειδα το προσωπο του λυπημενο,'η φωτογραφια του',πηρα τη φωτογραφια,κοιταξα,'ειστε ιδιοι,
πραγματικα ιδιοι',του ειπα,'σας ευχαριστω'τον ακουσα να λεει
.
.
.
Mark Twain-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Mark Twain's 27 Logoi- μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
The secret of getting ahead is getting started.
το μυστικο να πας μπροστα ειναι να ξεκινησεις
Kindness is the language which the deaf can hear and the blind can see.
η καλοσυνη ειναι η γλωσσα που οι κωφοι μπορουν ν'ακουσουν κι οι τυφλοι μπορουν να δουν
It is better to keep your mouth closed and let people think you are a fool than to open
it and remove all doubt.
ειναι καλυτερα να κρατας το στομα σου κλειστο και ν'αφησεις τους ανθρωπους να σκεφτουν
οτ'εισαι ανοητος παρα να τ'ανοιξεις και να εξαφανισεις καθε αμφιβολια
Whenever you find yourself on the side of the majority, it is time to pause and reflect.
οποτεδηποτε βρεθεις στη πλευρα της πλειοψηφιας,ειναι καιρος να σταματησεις και
ν'αναλογιστεις
A man's character may be learned from the adjectives which he habitually uses in conversation.
ο χαραχτηρας ενος ανθρωπου μπορει να μαθευτει απ'τα επιθετα που συνηθως χρησιμοποιει
στη συζητηση
Giving up smoking is the easiest thing in the world. I know because I've done it thousands of
times.
το σταματημα του καπνισματος ειναι το πιο ευκολο πραγμα στο κοσμο.Το γνωριζω γιατι το'χω
κανει χιλιαδες φορες
Training is everything. The peach was once a bitter almond; cauliflower is nothing but cabbage
with a college education
η εκπαιδευση ειναι το παν.Το ροδακινο ηταν μια φορα ενα πικραμυγδαλο.Το κουνουπιδι δεν
ειναι τιποτα αλλο παρα λαχανο με κολλεγιακη εκπαιδευση
Words are only painted fire; a look is the fire itself.
οι λεξεις ειναι μονο ζωγραφισμενη φωτια,ενα βλεμμα ειναι η φωτια η ιδια
The only way to keep your health is to eat what you don't want, drink what you don't like,
and do what you'd rather not.
ο μονος τροπος να διατηρησεις την υγεια σου ειναι να φας οτι δεν θελεις,να πιεις οτι δεν
σ'αρεσει και να κανεις οτι μαλλον δεν κανεις
It's no wonder that truth is stranger than fiction. Fiction has to make sense
δεν ειναι περιεργο που η αληθεια ειναι πιο παραξενη απ'το μυθιστορημα.Το μυθιστορημα
πρεπει να'χει νοημα
Humor is mankind's greatest blessing
το χιουμορ ειναι της ανθρωποτητας η πιο μεγαλη ευλογια
Forgiveness is the fragrance that the violet sheds on the heel that has crushed it.
η συγχωρεση ειναι το αρωμα που η βιολετα χυνει στο τακουνι που την εχει συνθλιψει
Clothes make the man. Naked people have little or no influence on society.
τα ρουχα κανουν τον ανθρωπο.Οι γυμνοι ανθρωποι εχουν μικρη η' καμια επιρροη στη
κοινωνια
The main difference between a cat and a lie is that a cat only has nine lives.
η κυρια διαφορα μεταξυ μιας γατας και ενος ψεματος ειναι οτι μια γατα μονο εχει εννια ζωες
When angry, count to four; when very angry, swear.
οταν εισαι θυμωμενος.μετρα ως το τεσσερα,οταν εισαι πολυ θυμωμενος,βρισε
The human race has one really effective weapon, and that is laughter.
η ανθρωπινη φυλη εχει ενα πραγματικα αποτελεσματικο οπλο,κι εκεινο ειναι το γελιο
Wrinkles should merely indicate where smiles have been.
οι ρυτιδες απλα θα δειξουν που τα χαμογελα εχουν υπαρξει
Many a small thing has been made large by the right kind of advertising.
πολλα ασημαντα πραγματα εχουν γινει μεγαλα με την καταλληλη διαφημιση
There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.
υπαρχει μια γοητεια για το απαγορευμενο που το κανει αναντιρρητα επιθυμητο
A man who carries a cat by the tail learns something he can learn in no other way
ενας ανθρωπος που μεταφερει μια γατα απ'την ουρα μαθαινει κατι που δεν μπορει να
μαθει με κανεναν αλλο τροπο
I am an old man and have known a great many troubles, but most of them never happened.
ειμαι ενας γερος κι εχω γνωρισει παρα πολλες ταλαιπωριες,αλλα οι πιο πολλες απ'αυτες δεν
εχουν ποτε συμβει
Never put off till tomorrow what you can do the day after tomorrow
ποτε μην μεταθεσεις γι'αυριο οτι μπορεις να κανεις μεθαυριο
A man is never more truthful than when he acknowledges himself a liar.
ενας ανθρωπος δεν ειναι ποτε περισσοτερο ειλικρινης παρα οταν αναγνωριζει τον εαυτο του
ψευτη
'Classic.' A book which people praise and don't read.
'Κλασσικο'.Ενα βιβλιο που οι ανθρωποι εγκωμιαζουν και δεν διαβαζουν
I never let schooling interfere with my education.
ποτε δεν θ'αφησω το σχολειο να ανακατευτει με την εκπαιδευση μου
We have the best government that money can buy.
εμεις εχουμε την πιο καλη κυβερνηση που το χρημα μπορει ν'αγορασει
Civilization is the limitless multiplication of unnecessary necessities
ο πολιτισμος ειναι ο απεριοριστος πολλαπλασιασμος των μη αναγκαιων αναγκων
.
.
.
Nikola Tesla The Promythean-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Nikola Tesla's 12 Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
I don’t care that they stole my idea … I care that they don’t have any of their own.
δεν με νοιαζει οτι αυτοι εκλεψαν την ιδεα μου...Με νοιαζει οτι αυτοι δεν εχουν καποιες
δικες τους
Let the future tell the truth, and evaluate each one according to his work and accomplishments.
The present is theirs; the future, for which I have really worked, is mine..
αφηστε το μελλον να πει την αληθεια,και να αξιολογισει καθε εναν συμφωνα με το εργο του
και τα επιτευγματα του.Το παρον ειναι δικο τους,το μελλον,για το οποιο εγω εχω πραγματικα
εργαστει,ειναι δικο μου
I do not think you can name many great inventions that have been made by married men.
δεν νομιζω οτι μπορειται να ονοματισετε πολλες μεγαλες εφευρεσεις που εχουν γινει απο
παντρεμενους
If your hate could be turned into electricity, it would light up the whole world.
εαν το μισος σας μπορουσε να μετατραπει σε ηλεκτρισμο,θα φωτιζε ολοκληρο το κοσμο
My brain is only a receiver, in the Universe there is a core from which we obtain knowledge,
strength and inspiration.
ο εγκεφαλος μου ειναι μονο ενας δεκτης,στο Συμπαν υπαρχει ενας πυρηνας απο τον οποιο
αποκτουμε γνωση,δυναμη και εμπνευση
Life is and will ever remain an equation incapable of solution, but it contains certain known
factors.
η ζωη ειναι και θα παραμεινει παντοτε μια εξισωση αδυνατη για λυση,αλλα περιεχει ορισμε-
νους παραγοντες
If you only knew the magnificence of the 3, 6 and 9, then you would have the key to the
universe.
εαν εσεις μονο γνωριστε την μεγαλοπρεπεια του 3,6 και 9,τοτε εσεις θα εχετε το κλειδι στο
συμπαν
What one man calls God, another calls the laws of physics.
αυτο το οποιο ενας ανθρωπος καλει θεο,ενας αλλος καλει οι νομοι της φυσικης
With ideas it is like with dizzy heights you climb: At first they cause you discomfort and you are
anxious to get down, distrustful of your own powers; but soon the remoteness of the turmoil of
life and the inspiring influence of the altitude calm your blood; your step gets firm and sure and
you begin to look - for dizzier heights.
με τις ιδεες ειναι οπως με τα ιλιγγιωδη υψη που σκαρφαλωνετε.Στην αρχη αυτα σας προκα-
λουν δυσφορια κι ειστε ανησυχοι να κατεβειτε,δυσπιστοι για τις δικες σας δυναμεις,αλλα
συντομα η απομακρυνση απο την αναστατωση της ζωης και η εμπνευσμεση επιδραση απο το
υψομετρο ηρεμει το αιμα σας,το βημα σας γινεται σταθερο και σιγουρο κι εσεις αρχιζετε να
ατενιζεται-για ιλιγγιωδη υψη
In the twenty-first century, the robot will take the place which slave labor occupied in ancient
civilization.
στον εικοστο πρωτο αιωνα,το ρομποτ θα παρει τη θεση την οποια η δουλικη εργασια κατειχε
στον αρχαιο πολιτισμο
Archimedes was my ideal. I admired the works of artists, but to my mind, they were only
shadows and semblances. The inventor, I thought, gives to the world creations which are
palpable, which live and work.
ο Αρχιμηδης ηταν το πρωτυπο μου.Θαυμασα τα εργα των καλλιτεχνων,αλλα στο μυαλο μου,
αυτα ηταν μονο σκιες και προσομοιωσεις.Ο εφευρετης,σκεφτηκα,δινει στον κοσμο δημιουργι-
ες που ειναι χειροπιαστες,που ζουν και δουλευουν
The history of science shows that theories are perishable. With every new truth that is revealed
we get a better understanding of Nature and our conceptions and views are modified.
η ιστορια της επιστημης δειχνει ουι οι θεωριες ειναι φθαρτες.Με καθε νεα αληθεια που απο-
καλυπτεται αποκτουμε μια καλυτερη κατανοηση της Φυσης και οι αντιληψεις και οι αποψεις
μας ειναι τροποποιημενες
.
.
Nikola Tesla The Promythean-painting animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/UnIOZGpe930
.
.
.
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τους περιμενε,ηρθαν ακριβως ωρα μετα απο εφτα μερες,πεμπτη φορα θα τον μετεφερναν
σε σλλο κελι,παντα δυο,οι ιδιοι,η' ετσι του φαινονταν,αμιλητοι,η διαδρομη που ακολουθου-
σαν καθε φορα ηταν η ιδια,εξω στο διαδρομο εστριβαν αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη
σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον
διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο
κανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κανω εστρι-
βαν παλι αριστερα,επειτα στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν
αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,
στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κατω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του
κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κατω εστριβαν παλι αριστερα,επειτα στο τελος του ανε-
βαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν αριστερα,συνεχιζαν ετσι,ζαλιζονταν απο ενα
σημειο και μετα και δεν μπορουσε να καταγραψει τη διαδρομη,ειχε την αισθηση πως διαρκου-
σε απειρο χρονο,καποτε εφταναν σε ενα κελι,αμιλητοι τον εκλειναν μεσα κι εφευγαν,ακουγε τα
βηματα τους μεχρι που εσβηναν στο χωρο,σε αλλες εφτα μερες θα ξαναρθουν,το κελι ηταν
ακριβως το ιδιο με το προηγουμενο,αλλα και με το αρχικο,κυβικο,4χ4χ4,λευκοι τοιχοι χωρις
παραθυρο,φωτισμος απο δυο παραλληλους ραβδους αεριου στο ταβανι,ενα κρεβατι,δυο
κουβερτες,ενα μεταλικο τετραγωνο τραπεζι,μια μεταλικη καρεκλα,μαυρα βαμενα,η θερμοκρα-
σια σταθερα προς ζεστη,καθε μερα ενας φυλακας,ισως ο ιδιος,του αφηνε νερο και φαγητο,
κρεας,μακαρονια,πατατες,ρυζι,κρεας, μακαρονια,πατατες,στη σειρα,καθε δευτερη,τεταρτη,εκτη
μερα φρουτο,1 αχλαδι,1 μηλο,1 πορτοκαλι κι ενα ποτηρι κοκκινο κρασι,αυτο του φανηκε παρα-
ξενο,καταδικασμενος ηταν,και μαλιστα ισοβια,οχι καποιος ευνοημενος φιλοξενουμενος,μηπως,
σκεφτηκε,ηταν πειραματοζωο καποιου πειραματος,οπως και να ειναι αυτον αυτο τον διασκεδα-
ζε,σε αλλες εφτα μερες θα ξαναρθουν,ισως,αστειευτηκε,να μην ηταν ενας και μοναδικος κατα-
δικος αλλα να αλλαζε σε πολλους αλλους,να τους αντιπροσωπευε ολους,και αντι για ενα αδικη-
μα να καταδικαζονταν,καθε φορα,σε καθε διαδρομη,σε αλλα,σε αυτα που εκεινοι εκαναν,αυτες
οι μεταφορες συνεχιστηκαν,δεν θυμονταν πια τον αριθμο τους,και δεν ειχε γι'αυτον καμια ση-
μασια,ενας απειρος αριθμος μεσα σε ενα απειρο χωρο και απειρο χρονο,για να περναει την ωρα
του σκεφτονταν διαφορα αδικηματα για τα οποια ειχε καταδικαστει,επινοουσε διαφορα εγκλη-
ματα,ανθρωποκτονιες,πολιτικα,οικονομικα,θρησκευτικα,καποια ηταν απλα,καποια ειχαν περι-
πλοκη υποθεση,παρατηρησε πως σε κανενα κελι δεν υπηρχε καποιος καθρεφτης,να μπορει να
δει το προσωπο του,να ταυτιστει με καποια μορφη,ειχε ξεχασει πως ηταν,αρχισε να αποκτα
προσωπα αλλων,φανταστικα,επινοημενα μεχρι και την παραμικρη λεπτομερεια,εκεινες τις εφτα
μερες σκεφτηκε ενα τελειο εγκλημα,καποιος διασημος συγγραφεας αστυνομικων ιστοριων γρα-
φει ενα διηγημα,σχεδιαζει τον δολοφονο και το εγκλημα του,στη πορεια ομως της γραφης νιω-
θει να κινδυνευει,ενας αντρας τον σταματαει στο δρομο,εχει ακριβως τα χαραχτηριστικα του
δραστη που σχεδιασε,του ζηταει απειλιτικα να σταματησει να γραφει και εξαφανιζεται στη γω-
νια του δρομου,αυτος αυτο το θεωρει μια φαρσα και συνεχιζει το διηγημα,θα το ολοκληρωσει
στο επομενο κελι γιατι ηρθαν οι δυο αμιλητοι αντρες να τον μεταφερουν,βγαινουν και τρεις
απο το κελι,εξω στο διαδρομο εστριψαν αριστερα,στο τελος του ανεβηκαν τη σκαλα,στον
διαδρομο πανω εστριψαν παλι αριστερα,στο τελος του ανεβηκαν τη σκαλα,..,η ιδια διαδρομη
οπως τοσες,απειρες φορες,εφτασαν στο κελι,ανοιξαν τη πορτα,εκει μεσα βρηκαν εναν ανθρωπο
ξαπλωμενο στο κρεβατι,ο ενας απο τους δυο αντρες τον ξυπνησαν,'ελα,σηκω,ετοιμασου' για
πρωτη φορα ακουσε τη φωνη του,φωνη μπασου,'θα φυγουμε,ειναι η εβδομη μερα' προσθεσε ο
αλλος,κι αυτου η φωνη φωνη μπασου,ο αντρας σηκωθηκε,τοτε ειδε το προσωπο του,ηταν ο
δολοφονος που ειχε σχεδιασει στην ιστορια του συγγραφεα με το διηγημα του με το τελειο
εγκλημα,δεν εκανε λαθος,αυτος ηταν,'σκοτωσε εναν συγγραφεα' ακουσε να τον πληροφορει
η μια απο τις μπασες φωνες,'και καταδικαστησε σε ισοβια',ακουστηκε η αλλη,τον πηραν,εκλει-
σαν την πορτα,εμεινε μονος,περιμενε να περασουν οι εφτα μερες για την μεταφορα του,περα-
σαν,δεν ηρθαν,περασαν αλλες εφτα μερες και παλι δεν ηρθαν,τοτε παρατηρησε το κελι, ηταν το
ιδιο κελι ακριβως που ηταν στην αρχη,πριν αρχισουν να τον μεταφερουν,τωρα,σκεφτηκε,και γε-
λασε,θα μεταφερουν τον αλλον,τον δολοφονο του,μεχρι να τον αταματησουν με τη μεταφορα
του δολοφονου του,και παλι αυτον σταματωντας με την νεα μεταφορα του δολοφονου του,
και παλι...,ζαλιστηκε,κοιμηθηκε πολλες ωρες,η' με οποια μοναδα εδω μεσα μετριεται ο χρονος,
ξυπνησε,βρηκε το νερο και το φαγητο,κρεας με μακαρονια κι ενα μηλο,εφαγε,καθησε στη μαυ-
ρη μεταλικη καρεκλα,κοιταξε το τετραγωνο μεταλικο τραπεζι,η απολυτη ομοιοτητα,οπως και να
το κοιταξεις ιδιο ειναι,τοτε του ηρθε η ιδεα πως να σταματησει αυτη την απειρη μεταφορα των
δολοφονων του,εισχωρωντας στο διηγημα του συγγραφεα του να γινει ο δολοφονος του δολο-
φονου του,κι αυτο τελικα ειναι το τελειο εγκλημα,ο δολοφονος που δολοφονει τον δολοφονο
του,μετα απο αυτο θα περιμενει εως και απειρο χρονο μεχρι να επιστρεψει στο κελι του ο δο-
λοφονος του,και τοτε να αρχισει η δικη του μεταφορα,κι ισως,σκεφτεται χαμογελωντας αινιγμα-
τικα,αυτο να εχει συμβει ηδη πολλες φορες,απειρες,
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ MOBY DICK ΤΟΥ HERMAN MELVILLE
THE DISOLUTION OF MOBY DICK OF HERMAN MELVILLE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
http://www.gasl.org/refbib/Melville__Moby_Dick.pdf
διαβασα το σημειωμα:I would prefer not to,εγραφε,
χαμογελασα,
εμαθα απο εναν γνωστο μου ψυχιατρο,που με τροφοδοτουσε με ιστοριες ασθενων του για τα
διηγηματα και τα μυθιστορηματα μου,την παθιασμενη μονομανια του πολυεκατομυριουχου
για το μυθιστορημα Moby Dick του Herman Melville,
η πρωτη μας συναντηση εγινε στο κοτερο του,το Pequod ,'το ονοματησα απο το φαλαινοθηρι-
κο του Captain Ahab',μου ειπε,παρατηρησα πως κουτσενε ελαφρα απο το αριστερο ποδι,'ενα
ατυχημα στη θαλασσα΄,δεν ρωτησα λεπτομερειες,
φορουσε λευκο κουστουμι,πισω του ενας τεραστιος πινακας λευκο γκριζο,'η τεραστια λευκη
φαλαινα',ειπε,και συνεχισε,'θελω να διευθυνεται τη Βιβλιοθηκα και τις Εκδοσεις στο Ινστιτουτο
μου Moby Dick,η πειρα σας ως συγγραφεας θα σας βοηθησει να ανταποκριθειται στο επακρον',
μου προσφερε για τη θεση αυτη ενα αρκετα μεγαλο μισθο,δεχτηκα,
'δεν σας κρυβω' μου ειπε χαμογελωντας αινιγματικα, 'πως δεν θα μου φαινονταν καθολου πα-
ραξενο να μου απαντουσατε I would prefer not to','μα δεν ειμαι ο Bartleby' ειπα,'δεν θα το
προτιμουσα αυτο',
την επομενη μερα πηγαμε στο Ινστιτουτο Moby Dick,ενα πραγματικα εντυπωσιακο κτιριο,
θαυμα αρχιτεκτονικης,στο σχημα μιας τεραστιας φαλαινας,λευκο γκριζο γυαλι,
'μου στοιχισε πανω απο δεκα δισεκατομυρια' μου ειπε,'θελω να περιεχεται,κυριολεκτικα μεσα
στη κοιλια του κητους,οτιδηποτε σχετιζεται με το Moby Dick του Herman Melville,απο το πιο
σημαντικο και σπανιο μεχρι το πιο ασημαντο και συνειθισμενο,απο το αριστουργημα εως το
κιτς,το κτιριο εχει εκατο υπεργειους και εκατο υπογειους οροφους',
πεντε ωρες με περιηγουσε σ'αυτο,
'εδω στο Auditorium ακους σε ολες τις γλωσσες το μυθιστορημα Moby Dick or The Wale,
μεταφρασμενο απο την εκδοση στην Αγγλια στις 18 Οκτωβριου και στις ΗΠΑ στις 14 Νοεμ-
βριου 1851',
στον 20ο υπεργειο οροφο υπηρχε εγκατασταση με την κινηματογραφικη ταινια Moby Dick
του Τζον Χιουστον,,με τον Γκρεγκορυ Πεκ στο ρολο του Captain Ahab,ταινια του 1956,
οι τοιχοι και η οροφη ηταν χωρισμενοι σε οθονες οπου εξελισσονταν η ταινια,με δεκα δευτε-
ρολεπτα διαφορα η μια απο την αλλη,
στο εκατοστο υπογειο σε εικονικη πραγματικοτητα αντιμετωπιζες την τεραστια οργισμενη και
εκδικητικη λευκη φαλαινα,
δειπνισαμε στον εκατοστο υπεργειο οροφο,ωμο κρεας φαλαινας καρυκευμενο με τριμενη ριζα
του γιαπωνεζικου φυτου wasabi και σογια σως,
'η φαλαινα αυτη' με πληροφορεσε,'εχει μηκος πανω απο 30 μετρα και ζυγιζει πανω απο 40 το-
νους,καταδυεται κατω απο 2000 μετρα βαθος,τρωει τεραστια καλαμαρια',
απο την αλλα μερα ανελαβα την Βιβλιοθηκη του Ινστιτουτου Moby Dick,στον 87ο υπεργειο
οροφο,η οποια θα περιεχει οτι εχει εκδοθει,και θα εκδοθει,σχετικα με το Moby Dick,επισης
ξεκινησα τις παραγγελιες μεταφρασεων του Moby Dick σε ολες τις γλωσσες,και εκδιδοντας τες,
στον 1 χρονο ειχα εκδοσει,121 στα ελληνικα,203 γαλλικα,187 στα ισπανικα,152 στα ρωσικα,711
στα κινεζικα,95 στα πορτογαλικα,201 στα γιαπωνεζικα,130 στα λατινικα,59 στα πολωνικα,45 στα
σουηδικα,34 στα αραβικα,...,συνολο 100.000 μεταφρασεις του Moby Dick,
τοτε ηταν που σκεφτηκα το βιβλιο Moby Dick του Herman Melville σαν τη τεραστια λευκη φα-
λαι να,και ηθελα να το καταστρεψω,αυτο ηταν το παθος μου,πιστευα πως καποια λεξη του,δεν
ηξερα ποια,αν την αφαιρουσα απο την εκδοση του τοτε αυτο θα κατερρεε,κι αρχισα να το εκδι-
δω συνεχως αφου ειχα αφαιρεσει μια λεξη του,
10 χρονια περασαν και δεν το καταφερα,1 εκδοση καθε μηνα,το χρονο 12,120 εκδοσεις στα 10
χρονια,
η αποτυχια δεν με απογοητευσε,αντιθετα συνεχισα πιο παθιασμενα,
διπλασιασα τον αριθμο εκδοσεων ανα μηνα,επειτα τον τριπλασιασα,το τετραπλασιασα,τον
πενταπλασιασα,..,μεχρι που εφθασα καθε ωρα,καθε μιση ωρα,καθε τεταρτο της ωρας,χωρις
να εχω αποτελεσμα,
μια νυχτα ειδα στο ονειρο μου πως ημουνα στο γραφειο της βιβλιοθηκης και διαβαζα το Moby
Dick,χωρις να καταλαβω μπηκε μεσα ενας απο τους υπαλληλους μου και μου πηρε απο τα χερια
το βιβλιο,εγω αιφνιδιαστικα και δεν προλαβα να αντιδρασω,αυτος το ανοιξε σε καποια σελιδα
και διεγραψε με το μολυβι του μια λεξη,εκλεισε το βιβλιο και μου το εδωσε,'I would prefer not
to'τον ακουσα να λεει,'δεν θα το προτιμουσα αυτο,την 11η λεξη στον στιχο 24 στη σελιδα 237 '
φευγοντας σταθηκε στη πορτα,πριν βγει,και ειπε,'με λενε Bartleby',
ανοιξα το βιβλιο κι ειδα ξεφυλλιζοντας μοναχα κενες λευκες σελιδες
οταν ξυπνησα πηγα αμεσως στο Ινστιτουτο και εκδοσα το Moby Dick αφαιρωντας την 11η λεξη
απο τον 24ο στιχο της 237ης σελιδας του βιβλιου Moby Dick,εκδοσης 1851,
δεν ειδα καμια αλλαγη,
παρεμεινε το ιδιο βιβλιο,μονο που στην 237η σελιδα στον 24ο στιχο ελειπε η 11η λεξη,μια αση-
μαντη λεξη,που κανενας αναγνωστης δεν αντιληφθηκε,
ομως επεμενα,
χιλιαδες εκδοσεις του Moby Dick δεν ειχαν την 11η λεξη στον 24ο στιχο στην 237η σελιδα,
περασαν 15 χρονια,
σημερα πρωι,επιτελους,ελαβα το σημειωμα του εργοδοτη μου
'I would prefer not to' γραφει,
πετυχα τη διαλυση του Moby Dick,
και φυσικα περιμενω την απολυση μου
.
.
.
Κυπρος 1974 Αγνοουμενοι
Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τους είπαν αυτό που θα κατακτήσουν θα τους δοθεί περιουσία τους,έπεσε μ'αλεξιπτωτο,
μαζί μ'αλλους,κρατούσαν τα πυροβόλα,προχώρησαν,κλώτσησε κι έσπασε μια πόρτα,'ψηλα
τα χέρια'φωναξε,στη γλώσσα του,απ'το ύφος θα καταλάβαιναν,δεν πήρε απάντηση,φοβήθηκε,
κάπου είναι κρυμμένοι και τον σημαδεύουν,'ολοι ψηλά τα χερια'ξαναφωναξε στη γλώσσα του,δεν κινήθηκε ψυχή,άδειο το σπίτι,μόνος κλεισμένος στο ξένο σπίτι,'εισαι ηρωας'του είπαν,'τωρα είναι δικό σου',κοίταξε γύρω του,παράτησαν τα πράγματα τους κι έφυγαν,μπήκε στα δωμάτια,στο κρεβάτι πριν λίγη ώρα κάποιος κοιμόνταν,ανέβηκε από την εσωτερική σκάλα στον πάνω όροφο,βγήκε στο μπαλκόνι,'απο τώρα 'σκεφτηκε,'αυτη η θέα είναι δική μου',ακόμα έριχναν,φοβήθηκε μήπως τον πάρει καμία αδέσποτη,σε λίγο θα νύχτωνε,νύχτωσε,δεν άναψε φως,έκανε ζέστη,τόσες ώρες σε ένταση δεν άντεξε κλείσανε τα μάτια του,τρανταχτηκε στον ύπνο του,του φάνηκε πως είδε σκιά μπροστά του,'ποιος είσαι;'φωναξε,δεν ήταν κανένας,η σκια του ήταν στον απέναντι τοίχο,όπως φώτιζε το φεγγάρι την κολλούσε στο τοίχο,δεν ξανακοιμηθηκε,ακούγονταν σκυλιά που γαυγιζαν,έπεσε ένας πυροβολισμός,έπειτα αμέσως ένας δεύτερος,ακολούθησε ησυχία,σε λίγο ξημέρωσε,κοίταξε το χωρο,αυτό ήταν το σαλόνι τους,πάνω στο τραπέζι κορνίζες με φωτογραφίες,η οικογένεια,ο πατέρας
η μάνα και τρία παιδιά,δύο αγόρια μικρά κι ένα κορίτσι,το κορίτσι ,σε μεγαλύτερη ηλικία,17 χρόνων,μοναχο σε φωτογραφία, μελαχρινο,μαύρα μαλλιά μέχρι τους ωμους,χωρισμένα στη μέση,πρέπει να ήταν,τότε,ευτυχισμένη κοπέλα,κατέβηκε και βγήκε έξω,είδε την αυλή,τον κήπο,
τα δέντρα,πορτοκαλιές,λεμονιές,ελιές,στο βάθος η θάλασσα,γαλανη,ήρεμη,αυτή θα'ναι η περιουσία του,πήγε και τη δήλωσε,σε λίγες μέρες τον ειδοποίησαν επίσημα πως του εκχωρήθηκε ο τόπος,σε
μια διαδήλωση που τον είχαν επιστρατεύσει γυναίκες των άλλων βουβές περνούσαν μπροστα απ'τα συρματοπλέγματα κρατώντας φωτογραφίες αγνοουμένων,τότε την είδε,η ίδια φωτογραφία του σπιτιού,τη κρατούσε στο στήθος της,στο μέρος της καρδιάς,μια γυναίκα στα μαυρα,γύρω στα 40,ταράχτηκε,φοβήθηκε μήπως τον καταλάβουν,στο στρατοδικείο θα τον εκτελούσαν για λιποψυχία,συγκρατήθηκε,όταν γύρισε σπίτι την άλλη μέρα έβγαλε όλα τα πράγματα τους έξω,,τα σωριασε στο χωράφι,,έπιπλα,καρέκλες τραπέζια κρεβάτια ρούχα βιβλία ένα πιάνο φωτογραφίες,και τη φωτογραφία της κοπέλας,ραντισε τον μεγαλο σωρο γύρω και πάνω με πετρέλαιο,άναψε ένα σπίρτο και το πέταξε,η φωτιά τ'αρπαξε όλα και τα'καιγε,η φωτογραφία της κοπελας κατά παράξενο τρόπο μοναχα δεν καίγονταν,όταν όλα έγιναν στάχτη τότε πήρε φωτιά κι αυτή, τελευταία κάηκαν τα μάτια της,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο άδειο σπίτι,στη μέση της νύχτας ξύπνησε,ακούγονταν ο ηχος ενος πιάνου από τον πάνω οροφο,ανέβηκε ζαλισμενος τη σκάλα,ένας έρημος χωρος τον περίμενε,βγήκε στο μπαλκόνι,το φεγγάρι δυτικά έδυε,ένα τριζονι συνόδευε τη πτώση του,στο ενδιάμεσο διάστημα παντρεύτηκε μια γυναίκα της φυλής του,απέκτησε μια κοπέλα,την αγαπούσε αφάνταστα,φοβόνταν μην πάθει κάτι κακο,όταν τελικά μπόρεσε να δει τα μάτια της,τα ίδια μάτια μ'εκεινη,τότε το σώμα του πεφτωντας έφτασε τελικα και χτύπησε στις πλάκες της αυλής
.
.
.
Antonio Gramsci-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Antonio Gramsci-Odio gli indifferenti-11 febbraio 1917
Αντονιο Γκραμσι-Αντιπαθω τους αδιαφορους-11 Φεβρουαριου 1917
[μεταφραση traduzione translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
Odio gli indifferenti. Credo che vivere voglia dire essere partigiani. Chi vive veramente non
può non essere cittadino e partigiano. L’indifferenza è abulia, è parassitismo, è vigliaccheria,
non è vita. Perciò odio gli indifferenti.
L’indifferenza è il peso morto della storia. L’indifferenza opera potentemente nella storia.
Opera passivamente, ma opera. È la fatalità; è ciò su cui non si può contare; è ciò che
sconvolge i programmi, che rovescia i piani meglio costruiti;è la materia bruta che strozza
l’intelligenza. Ciò che succede,il male che si abbatte su tutti, avviene perché la massa degli
uomini abdica alla sua volontà, lascia promulgare le leggi che solo la rivolta potrà abrogare,
lascia salire al potere uomini che poi solo un ammutinamento potrà rovesciare. Tra
l’assenteismo e l’indifferenza poche mani, non sorvegliate da alcun controllo, tessono la tela
della vita collettiva, e la massa ignora, perché non se ne preoccupa; e allora sembra sia la
fatalità a travolgere tutto e tutti, sembra che la storia non sia altro che un enorme fenomeno
naturale, un’eruzione, un terremoto del quale rimangono vittime tutti, chi ha voluto e chi
non ha voluto, chi sapeva e chi non sapeva, chi era stato attivo e chi indifferente. Alcuni
piagnucolano pietosamente, altri bestemmiano oscenamente, ma nessuno o pochi si
domandano: se avessi fatto anch’io il mio dovere, se avessi cercato di far valere la mia
volontà, sarebbe successo ciò che è successo?
Odio gli indifferenti anche per questo: perché mi dà fastidio il loro piagnisteo da eterni
innocenti.
Chiedo conto a ognuno di loro del come ha svolto il compito che la vita gli ha posto e gli pone
quotidianamente, di ciò che ha fatto e specialmente di ciò che non ha fatto. E sento di poter
essere inesorabile, di non dover sprecare la mia pietà, di non dover spartire con loro le mie
lacrime.
Sono partigiano, vivo, sento nelle coscienze della mia parte già pulsare l’attività della città
futura che la mia parte sta costruendo. E in essa la catena sociale non pesa su pochi, in essa
ogni cosa che succede non è dovuta al caso, alla fatalità, ma è intelligente opera dei cittadini.
Non c’è in essa nessuno che stia alla finestra a guardare mentre i pochi si sacrificano, si
svenano.
Vivo, sono partigiano. Perciò odio chi non parteggia, odio gli indifferenti”.
Αντιπαθω τους αδιαφορους.Πιστευω οτι το να ζουμε θελει να πει να ειμαστε συμμετοχοι.
Οποιος ζει αληθινα δεν μπορει να μην ειναι πολιτης και συμμετοχος.Η αδιαφορια ειναι
αβουλια,ειναι παρασιτισμος,ειναι δειλια,δεν ειναι ζωη.Γι'αυτο αντιπαθω τους αδιαφορους.
Η αδιαφορια ειναι το νεκρο βαρος της ιστοριας.Η αδιαφορια ενεργει δυναμικα στην ιστο-
ρια.Ενεργει παθητικα,αλλα ενεργει.Ειναι η μοιρολατρεια,ειναι αυτο πανω στο οποιο δεν
μπορεις να υπολογισεις,ειναι αυτο που ανατρεπει τα προγραμματα,αυτο που αντιστρεφει
τα καλυτερα κατασκευασμενα σχεδια,ειναι το κτηνωδες υλικο που στραγγαλιζει την ευφυια.
Αυτο που συμβαινει,το κακο που πεφτει πανω σ'ολους,προκυπτει επειδη η μαζα των ανθρω-
πων παραιτειται απ'τη θεληση της,αφηνει να διακηρυσσονται οι νομοι που μονο η επανα-
σταση θα μπορουσε να καταργησει,αφηνει να αναρηχηθουν στην εξουσια ανθρωποι που
κατοπιν μονο μια ανταρσια θα μπορουσε να ανατρεψει.
Αναμεσα στη παραιτηση και την αδιαφορια λιγα χερια,που δεν επιτηρουνται απο οποιονδη-
ποτε ελεγχο,υφαινουν το διχτυ της συλλογικης ζωης,κι η μαζα αγνοει,γιατι δεν ειναι σ'εκρη-
γορση,και τοτε φαινεται σαν η μοιρολατρεια να πλημμυριζει ολα κι ολους.φαινεται οπως
η ιστορια να μην ειναι αλλο απο ενα τεραστιο φυσικο φαινομενο,μια εκρηξη,ενα σεισμος
του οποιου θα καταληξουν ολοι θυματα,οποιος τον εχει θελησει κι οποιος που δεν τον εχει
θελησει,οποιος γνωριζε κι οποιος που δεν γνωριζε,οποιος ηταν ενεργος κι οποιος αδιαφορος.
Καποιοι κλαψουριζουνε αξιολυπητα,αλλοι βλαστημανε χυδαια,αλλα κανενας η' λιγοι ανα-
ρωτουνται,αν ειχα κανει κι εγω το καθηκον μου,αν ειχα επιζητησει να δωσω αξια στην θελη-
ση μου,θα ειχε συμβει αυτο που εχει συμβει;
Αντιπαθω τους αδιαφορους και γι'αυτο εδω:γιατι μ'εκνευριζει το κλαψουρισμα τους των
αιωνιων αθωων.
Ζητω λογοριασμο απο καθενα απ'αυτους πως εχει φερει σε περας την αποστολη που η ζωη
σ'αυτον εχει θεσει και σ'αυτον θετει καθημερινα,για αυτο που εχει κανει και ιδιαιτερα γι'αυ-
το που δεν εχει κανει.Και νιωθω οτι μπορω να'μαι αμειλικτος,οτι δεν πρεπει να μοιραστω
μ'αυτους τα δακρυα μου.
Ειμαι συμμετοχος,ζω,νιωθω στις συνειδησειςτου κομματος μου ηδη να παλλει η ενεργετικο-
τητα της μελοντικης πολιτειας που το κομμα μου οικοδομει.Και μεσα σ'αυτη η κοινωνικη
αλυσιδα δεν βαραινει πανω στους λιγους,μεσα σ'αυτη καθε πραγμα που συμβαινει δεν
προκαλειται τυχαια,στη μοιρα,μα ειναι ευφυες εργο των πολιτων.
Δεν υπαρχει μεσα σ'αυτη κανενας που να'ναι στο παραθυρο κοιταζοντας ενω οι λιγοι
θυσιαζονται,αιμοραγουν.
Ζω,ειμαι συμμετοχος.Γι'αυτο αντιπαθω οποιους δεν συμμετεχουν,αντιπαθω τους αδιαφο-
ρους.
.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 16
PART 16
.
.
Βυβλιδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Παρθενίου Νικαέως Περὶ ἐρωτικῶν παθημάτων.11. Περὶ Βυβλίδος
-μεταφραση translation,σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
11. Περὶ Βυβλίδος
(Ἱστορεῖ Ἀριστόκριτος περὶ Μιλήτου καὶ Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος Καύνου κτίσει)
[11.1] Περὶ δὲ Καύνου καὶ Βυβλίδος, τῶν Μιλήτου παίδων, διαφόρως ἱστορεῖται. Νικαίνετος
μὲν γάρ φησι τὸν Καῦνον ἐρασθέντα τῆς ἀδελφῆς, ὡς οὐκ ἔληγε τοῦ πάθους, ἀπολιπεῖν τὴν
οἰκίαν καὶ ὁδεύσαντα πόρρω τῆς οἰκείας χώρας πόλιν τε κτίσαι καὶ τοὺς ἀπεσκεδασμένους
τότε Ἴωνας ἐνοικίσαι· λέγει δὲ ἔπεσι τοῖσδε·
αὐτὰρ ὅ γε προτέρωσε κιὼν Οἰκούσιον ἄστυ
κτίσσατο, Τραγασίῃ δὲ Κελαινοῦς εἴχετο παιδί,
ἥ οἱ Καῦνον ἔτικτεν ἀεὶ φιλέοντα θέμιστας·
γείνατο δὲ ῥαδαλῇς ἐναλίγκιον ἀρκεύθοισι
Βυβλίδα, τῆς ἤτοι ἀέκων ἠράσσατο Καῦνος.
βῆ δεφερένδιος φεύγων ὀφιώδεα Κύπρον
καὶ Κάπρος ὑλιγενὲς καὶ Κάρια ἱρὰ λοετρά·
ἔνθ᾿ ἤτοι πτολίεθρον ἐδείματο πρῶτος Ἰώνων.
αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς ἀποπρὸ πυλῶν Καύνου ὠδύρατο νόστον.
[11.2] οἱ δὲ πλείους τὴν Βυβλίδα φασὶν ἐρασθεῖσαν τοῦ Καύνου λόγους αὐτῷ προσφέρειν
καὶ δεῖσθαι μὴ περιιδεῖν αὐτὴν εἰς πᾶν κακοῦ προελθοῦσαν· ἀποστυγήσαντα δὲ οὕτως τὸν
Καῦνον περαιωθῆναι εἰς τὴν τότε ὑπὸ Λελέγων κατεχομένην γῆν, ἔνθα κρήνη Ἐχενηίς, πόλιν
τε κτίσαι τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ κληθεῖσαν Καῦνον· τὴν δὲ ἄρα ὑπὸ τοῦ πάθους μὴ ἀνιεμένην, πρὸς
δὲ καὶ δοκοῦσαν αἰτίαν γεγονέναι Καύνῳ τῆς ἀπαλλαγῆς, ἀναψαμένην ἀπό τινος δρυὸς τὴν
μίτραν ἐνθεῖναι τὸν τράχηλον. λέγεται δὲ καὶ παρ᾿ ἡμῖν οὕτως·
ἡ δ᾿ ὅτε δὴ ὀλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω,
κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον, αἵτ᾿ ἐνὶ βήσσῃς
καί ῥα κατὰ στυφελοῖο σαρωνίδος αὐτίκα μίτρην
ἁψαμένη, δειρὴν ἐνεθήκατο, ταὶ δ᾿ ἐπ᾿ ἐκείνῃ
βεύδεα παρθενικαὶ Μιλησίδες ἐρρήξαντο.
φασὶ δέ τινες καὶ ἀπὸ τῶν δακρύων κρήνην ῥυῆναι ἰδίᾳ τὴν καλουμένην Βυβλίδα.
11.Περι της Βυβλιδας
[ιστορει ο Αριστοκριτος στο Περι Μιλητου και ο Απολλωνιος ο Ροδιος στο Καυνου κτισει]
[11.1] Περι του Καυνου και της Βυβλιδας των παιδιων του Μιλητου διαφορετικες ιστοριες
λεγονται.Ο Νικαινετος λεει πως ο Καυνος ερωτευθηκε την αδελφη του,και καθως δεν επαυε
το παθος του,εγκατελειψε το σπιτι και πηγαινοντας πολυ μακρια απ'τη δικη του χωρα πολη
ιδρυσε και τους διασκορπισμενους τοτε Ιωνες εβαλε να την κατοικισουν.
Λεει δε στους επικους στιχους αυτους εδω
ωστοσο αυτος περα πηγαινοντας τη πολη Οικουσιο
ιδρυσε,τη Τραγασια δε της Κελαινως πηρε τη κορη,
αυτη και τον Καυνο γεννησε που παντοτε τιμα τους νομους,
κι εγεννηκε κι η παρομοια στο κεδρο λυγερη
Βυβλιδα,που χωρις να θελει ερωτευθηκε ο Καυνος,
ευτυς αφησε το σπιτι ξεφευγοντας την φαρμακερη σα φιδι
Κυπριδα στο δασωδες Καπρο και στης Καριας τα ιερα λουτρα
οπ'εκει πολη με τειχη θεμελιωσε πρωτος απ'τους Ιωνες,
αυτη δε η αδελφη,της Ολολυγονος την μοιρα εχοντας,
η Βυβλιδα περ'απ'τις πυλες για του Καυνου οδυρονταν το γυρισμο
[11.2] οι δε περισοτεροι λενε οτι η Βυβλιδα ερωτευθηκε τον Καυνο και σ'αυτον εκανε προτα-
σεις και τον ικετευε να μην την αποφυγει σ'ολ'αυτο που περνα.Τρομοκρατημενος απ'αυτα
π'ακουσε ο Καυνος περασε στη χωρα που τοτε κατειχαν οι Λελεγες, οπου η κρηνη Εχενηις,
και πολη ιδρυσε η οποια απ'αυτον ονομασθηκε Καυνος.Αυτη ομως απ'το παθος μη βρισκοντας
ησυχια,κι ακομα πιστευοντας πως η αιτια ειχε γινει για την απομακρυνση του Καυνου,δενοντας
απο καποια βελανιδια τον κεφαλοδεσμο εβαλε μεσα το λαιμο.
Λεγεται δε κι απο μας ετσι.
αυτη οταν τον ολεθριο τ'αδελφου νου γνωρισε,
εκλαιγε απ'τις αηδονες πιο πολυ,που'ναι στο δασος
κι ευθυς απο τραχια κουφια βελανιδια το κεφαλοδεσμο
δενοντας,το λαιμο εβαλε μεσα,κι απ'εκεινη ολογυρα
τα πολυτιμα ρουχα οι παρθενες της Μιλητου εσχιζαν.
λενε δε καποιοι οτι απ'τα δακρυα κρηνη ετρεξε π'ονομαζεται Βυβλιδα
σχολια:
-http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2017/08/blog-post_9.html
Παρθενιος ο Νικαευς[1ος αιωνας π.Χ].ελληνας ποιητης,καταγονταν απο την
Νικαια της Βιθυνιας,το 73 π.Χ αιχμαλωτισθηκε απ'τους Ρωμαιους στον πολεμο κατα του
Μυθριδατη και μεταφερθηκε στη Ρωμη,στη Ναπολη εργαστηκε σαν δασκαλος κι ειχε
μαθητη και τον Βιργιλιο,εργα του,ελεγειακα ποιηματα[μονο οι τιτλοι εχουν ςωθει:
Αφροδιτη,Δηλος,Κριναγορας,Ηρακλης,Μταμορφωσεις,κ.α],το πεζο 'Περι Ερωτικων
Παθηματων'αφιερωμενο στον ποιητη Cornelius Gallus[70-26 π.Χ]
-Αριστοκριτος ο Μιλησιος,1ος αιωνας π.Χ,αρχαιος ελληνας γραμματικος και ιστορικος,
εργα του:
Περι Μιλητου,Προς Ηρακλεοδωρον αντιδοξουμενων,
απ'τα οποια λιγα αποσπασματα σωζονται
-Απολλωνιος ο Ροδιος [295 π.Χ - 215 π.Χ],γεννηθηκε στην Αλεξανδρεια,το ονομα της μητερας
του ηταν Ροδης,βιβλιοθηκαριος,γραμματικος κι επικος ποιητης,διευθυντης της Βιβλιοθηκης
της Αλεξανδρειας την εποχη του Πτολεμαιου του Ευεργετου[284 π.Χ-222 π.Χ],
ηταν μαθητης και αντιζηλος και εχθρος με τον Καλλιμαχο τον Κυρρηναιο[310 π.Χ -240 π.Χ,
εκπροσωπος της Αλεξανδρινης ποιησης],
για το εργο του Αργοναυτικα[επος για την Αργοναυτικη εκστρατεια]το οποιο εγραψε σε νεαρη
ηληκια επικριθηκε κι επειδη στεναχωρεθηκε πηγε στη Ροδο,απ'οπου πηρε το προσωνυμιο
Ροδιος
-Νικαινετος Εποποιος,[3ος αι.π.Χ-2ος αι. π.Χ],αρχαιος Ελληνας επικος ποιητης,επιγραμματο-
ποιος,απο τα Αβδηρα της Θρακης,εζησε στη Σαμο,
εργα του:Τον των γυναικων καταλογον,
στην Παλατινη Ανθολογια σωζονται 6 επιγραμματα του[με το ενα αμφισβητουμενο],
απο το εργο του Λυρκος σωθηκαν 10 στιχοι:
αὐτὰρ ὅ γε προτέρωσε κιὼν Οἰκούσιον ἄστυ
κτίσσατο, Τραγασίῃ δὲ Κελαινοῦς εἴχετο παιδί,
ἥ οἱ Καῦνον ἔτικτεν ἀεὶ φιλέοντα θέμιστας·
γείνατο δὲ ῥαδαλῇς ἐναλίγκιον ἀρκεύθοισι
Βυβλίδα, τῆς ἤτοι ἀέκων ἠράσσατο Καῦνος.
βῆ δεφερένδιος φεύγων ὀφιώδεα Κύπρον
καὶ Κάπρος ὑλιγενὲς καὶ Κάρια ἱρὰ λοετρά·
ἔνθ᾿ ἤτοι πτολίεθρον ἐδείματο πρῶτος Ἰώνων.
αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς ἀποπρὸ πυλῶν Καύνου ὠδύρατο νόστον.
-Μιλητος,κατα τον Οβιδιο γιος του Απολλωνα και της Δηιωνης,εξορισθηκς απο τον Μινωα
στη Μικρα Ασια,ιδρυτης της Μιλητου
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/mythology/lexicon/crete/page_023.html
-αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς
ολολυγονος,το κλαψοπουλι,η κουκουβαγια
πιθανον Ολολυγονος ηταν το ονομα μιας κοπελας που μεταμορφωθηκε απο τους θεους
σε πουλι που κλαιει
-κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον, αἵτ᾿ ἐνὶ βήσσῃς
ο μυθος της Προκνης της Φιλομηλας και του Τηρεα
http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2017/02/blog-post.html
Φιλομηλα Χελιδων Προκνη Αηδων Τηρευς Εποψ-Μυθικες Μεταμορφώσεις-χ.ν.κουβελης
Ο βασιλιάς της Αθηνας Παιδιων είχε δυο κόρες την Προκνη και την Φιλομηλα και δύο δίδυ-
μους γιους το Ερεχθεα και τον Βουτη,οι κοπέλες ήταν πολύ όμορφες,την Προκνη την πάν-
τρεψε χωρίς τη θέλησή της με τον Τηρεα βασιλιά της Θρακης,ο οποίος κατείχε και τη
Δαυλια της Φωκιδας,ο γαμος έγινε γιατί ο Τηρευς είχε βοηθήσει τον Πανδιωνα κατά των
Θηβαιων με τους οποίους είχε διαφορες συνόρων γης,η Προκνη γέννησε ένα γιο τον Ιτυ,
ο Τηρευς ήταν κρυφά ερωτευμένος με την όμορφη αδελφή της την Φιλομηλα,καποτε ο
Τηρευς πήγε να φέρει τη Φιλομηλα στην Θρακη,στο δρόμο της φανέρωσε το πάθος του
γι'αυτην,η κοπέλα αρνήθηκε και τότε αυτός τη βίασε και για να μην μαρτυρήσει της έκοψε
τη γλωσσα,στην Προκνη είπε πως ή Φιλομηλα πέθανε στο δρόμο και την έθαψε,στην πραγ-
ματικοτητα όμως την εκρυψε μεσα στις δούλες,ή Φιλομηλα υφανε και κεντησε τη συμφο-
ρά της και στη γιορτή του Διονυσου που ήταν στη Θρακη έθιμο να κάνουν δώρο στη βασί-
λισσα εστειλε στη Προκνη το υφαντό,και .η Προκνη είδε με τα μάτια αυτά που ακούν
τ'αυτια,πηγε τότε και βρήκε την αδελφή της τη Φιλομηλα ανάμεσα στις δούλες,οι δύο
αγαπημένες αδελφές ορκίστηκαν να εκδικηθούν τον Τηρεα,η Προκνη έσφαξε το παιδί τον
Ιτυ,του εβαρασε τα μέλη και τα εδωσε σε δειπνο να τα φάει ο Τηρεας ο πατέρας του,οι δύο
αδελφές έφυγαν κι όταν κατάλαβε τι έγινε ο Τηρεας τις καταδίωξε μ'ενα τσεκούρι,τις εφτα-
σε στη Δαυλια της Φωκιδας,τοτε εκείνες τις λυπηθηκε ο θεός και τις μεταμόρφωσε σε
πουλιά,την Προκνη σε αηδόνι να θρηνεί Ιτυ Ιτυ το παιδί της,την Φιλομηλα σε χελιδόνι να
τιτιβιζει με τη κομενη γλώσσα της το βιασμό της από τον Τηρεα,και τον Τηρεα μεταμόρ-
φωσε σε τσαλαπετεινό εποψ να ζητάει απελπισμένα το γιο του που -που
.
.
ΠΡΟΚΝΗ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΤΗΡΕΑΣ-Απολλοδωρου;,Βιβλιοθήκη,Γ'14.8
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Γ 14,8 Πανδίων δὲ γήμας Ζευξίππην τῆς μητρὸς τὴν ἀδελφὴν θυγατέρας μὲν ἐτέκνωσε
Πρόκνην καὶ Φιλομήλαν, παῖδας δὲ διδύμους Ἐρεχθέα καὶ Βούτην. πολέμου δὲ ἐνστάντος
πρὸς Λάβδακον περὶ γῆς ὅρων ἐπεκαλέσατο βοηθὸν ἐκ Θρᾴκης Τηρέα τὸν Ἄρεος, καὶ τὸν
πόλεμον σὺν αὐτῷ κατορθώσας ἔδωκε Τηρεῖ πρὸς γάμον τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα Πρόκνην.
ὁ δὲ ἐκ ταύτης γεννήσας παῖδα Ἴτυν, καὶ Φιλομήλας .ἐρασθεὶς ἔφθειρε καὶ ταύτην, [εἰπὼν
τεθνάναι Πρόκνην,] κρύπτων ἐπὶ τῶν χωρίων. [αὖθις δὲ γήμας Φιλομήλαν συνηυνάζετο,]
καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξέτεμεν αὐτῆς. ἡ δὲ ὑφήνασα ἐν πέπλῳ γράμματα διὰ τούτων ἐμήνυσε
Πρόκνῃ τὰς ἰδίας συμφοράς. ἡ δὲ ἀναζητήσασα τὴν ἀδελφὴν κτείνει τὸν παῖδα Ἴτυν,
καὶ καθεψήσασα Τηρεῖ δεῖπνον ἀγνοοῦντι παρατίθησι· καὶ μετὰ τῆς ἀδελφῆς διὰ τάχους
ἔφυγε. Τηρεὺς δὲ αἰσθόμενος, ἁρπάσας πέλεκυν ἐδίωκεν. αἱ δὲ ἐν Δαυλίᾳ τῆς Φωκίδος
γινόμεναι περικατάληπτοι θεοῖς εὔχονται ἀπορνεωθῆναι, καὶ Πρόκνη μὲν γίνεται ἀηδών,
Φιλομήλα δὲ χελιδών· ἀπορνεοῦται δὲ καὶ Τηρεύς,καὶ γίνεται ἔποψ.
.
.
ΠΡΟΚΝΗ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΤΗΡΕΑΣ-Απολλοδωρου;,Βιβλιοθήκη,Γ'14.8
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Γ 14,8 ο Πανδιων παιρνωντας σε γαμο την Ζευξιππη της μητερας του την αδελφη θυγατε-
ρες τεκνοποιησε την Προκνη και την Φιλομηλα,παιδια δε διδυμα τον Ερεχθεα και τον
Βουτην,σε πολεμο αντιτιθεμενος προς τον Λαβδακο για τα ορια της γης καλεσε για
βοηθεια απο τη Θρακη τον Τηρεα τον γιο του Αρη,και τον πολεμο μαζι μ'αυτον καταφερ-
νωντας εδωκε στον Τηρεα για γαμο την θυγατερα του Προκνη,αυτος απο τουτης γεννησε
παιδι τον Ιτυν,και της Φιλομηλας ερωτευθεις διεφθειρε και τουτην,[λεγοντας πεθανε στην
Προκνη]κρυβοντας στην υπαιθρο,[τοτε βιαζοντας τη Φιλομηλα μαζι της πλαγιαζε στο κρεβ-
βατι]και τη γλωσσα της εκοψε,αυτη αφου υφανε σε πεπλο γραμματα με τουτα εμηνυσε
στη Προκνη τις δικες της συμφορες,αυτη αφου αναζητησε την αδελφη σκοτωνει το παιδι
τον Ιτυν,κι αφου τον εβρασε στο Τηρεα που τ'αγνοουσε τον παρεθεσε,και με την αδελφης
της εσπευσμενα εφυγε,ο Τηρεας δε αισθανομενος,αρπαζοντας πελεκη τις καταδιωξε,
αυτες δε στη Δαυλια της Φωκιδας περικυκλωμενες να πιαστουν στους θεους ευχονται
να μεταμορφωθουν σε πουλια,και η μεν Προκνη γινεται αηδωνα,η δε Φιλομηλα χελιδωνα,
μεταμορφωνεται δε σε πουλι και ο Τηρεας,και γινεται εποψ τσαλαπετεινος
.
.
.
Βυβλιδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Παρθενίου Νικαέως Περὶ ἐρωτικῶν παθημάτων.11. Περὶ Βυβλίδος
-μεταφραση translation,σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
11. Περὶ Βυβλίδος
(Ἱστορεῖ Ἀριστόκριτος περὶ Μιλήτου καὶ Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος Καύνου κτίσει)
[11.1] Περὶ δὲ Καύνου καὶ Βυβλίδος, τῶν Μιλήτου παίδων, διαφόρως ἱστορεῖται. Νικαίνετος
μὲν γάρ φησι τὸν Καῦνον ἐρασθέντα τῆς ἀδελφῆς, ὡς οὐκ ἔληγε τοῦ πάθους, ἀπολιπεῖν τὴν
οἰκίαν καὶ ὁδεύσαντα πόρρω τῆς οἰκείας χώρας πόλιν τε κτίσαι καὶ τοὺς ἀπεσκεδασμένους
τότε Ἴωνας ἐνοικίσαι· λέγει δὲ ἔπεσι τοῖσδε·
αὐτὰρ ὅ γε προτέρωσε κιὼν Οἰκούσιον ἄστυ
κτίσσατο, Τραγασίῃ δὲ Κελαινοῦς εἴχετο παιδί,
ἥ οἱ Καῦνον ἔτικτεν ἀεὶ φιλέοντα θέμιστας·
γείνατο δὲ ῥαδαλῇς ἐναλίγκιον ἀρκεύθοισι
Βυβλίδα, τῆς ἤτοι ἀέκων ἠράσσατο Καῦνος.
βῆ δεφερένδιος φεύγων ὀφιώδεα Κύπρον
καὶ Κάπρος ὑλιγενὲς καὶ Κάρια ἱρὰ λοετρά·
ἔνθ᾿ ἤτοι πτολίεθρον ἐδείματο πρῶτος Ἰώνων.
αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς ἀποπρὸ πυλῶν Καύνου ὠδύρατο νόστον.
[11.2] οἱ δὲ πλείους τὴν Βυβλίδα φασὶν ἐρασθεῖσαν τοῦ Καύνου λόγους αὐτῷ προσφέρειν
καὶ δεῖσθαι μὴ περιιδεῖν αὐτὴν εἰς πᾶν κακοῦ προελθοῦσαν· ἀποστυγήσαντα δὲ οὕτως τὸν
Καῦνον περαιωθῆναι εἰς τὴν τότε ὑπὸ Λελέγων κατεχομένην γῆν, ἔνθα κρήνη Ἐχενηίς, πόλιν
τε κτίσαι τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ κληθεῖσαν Καῦνον· τὴν δὲ ἄρα ὑπὸ τοῦ πάθους μὴ ἀνιεμένην, πρὸς
δὲ καὶ δοκοῦσαν αἰτίαν γεγονέναι Καύνῳ τῆς ἀπαλλαγῆς, ἀναψαμένην ἀπό τινος δρυὸς τὴν
μίτραν ἐνθεῖναι τὸν τράχηλον. λέγεται δὲ καὶ παρ᾿ ἡμῖν οὕτως·
ἡ δ᾿ ὅτε δὴ ὀλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω,
κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον, αἵτ᾿ ἐνὶ βήσσῃς
καί ῥα κατὰ στυφελοῖο σαρωνίδος αὐτίκα μίτρην
ἁψαμένη, δειρὴν ἐνεθήκατο, ταὶ δ᾿ ἐπ᾿ ἐκείνῃ
βεύδεα παρθενικαὶ Μιλησίδες ἐρρήξαντο.
φασὶ δέ τινες καὶ ἀπὸ τῶν δακρύων κρήνην ῥυῆναι ἰδίᾳ τὴν καλουμένην Βυβλίδα.
11.Περι της Βυβλιδας
[ιστορει ο Αριστοκριτος στο Περι Μιλητου και ο Απολλωνιος ο Ροδιος στο Καυνου κτισει]
[11.1] Περι του Καυνου και της Βυβλιδας των παιδιων του Μιλητου διαφορετικες ιστοριες
λεγονται.Ο Νικαινετος λεει πως ο Καυνος ερωτευθηκε την αδελφη του,και καθως δεν επαυε
το παθος του,εγκατελειψε το σπιτι και πηγαινοντας πολυ μακρια απ'τη δικη του χωρα πολη
ιδρυσε και τους διασκορπισμενους τοτε Ιωνες εβαλε να την κατοικισουν.
Λεει δε στους επικους στιχους αυτους εδω
ωστοσο αυτος περα πηγαινοντας τη πολη Οικουσιο
ιδρυσε,τη Τραγασια δε της Κελαινως πηρε τη κορη,
αυτη και τον Καυνο γεννησε που παντοτε τιμα τους νομους,
κι εγεννηκε κι η παρομοια στο κεδρο λυγερη
Βυβλιδα,που χωρις να θελει ερωτευθηκε ο Καυνος,
ευτυς αφησε το σπιτι ξεφευγοντας την φαρμακερη σα φιδι
Κυπριδα στο δασωδες Καπρο και στης Καριας τα ιερα λουτρα
οπ'εκει πολη με τειχη θεμελιωσε πρωτος απ'τους Ιωνες,
αυτη δε η αδελφη,της Ολολυγονος την μοιρα εχοντας,
η Βυβλιδα περ'απ'τις πυλες για του Καυνου οδυρονταν το γυρισμο
[11.2] οι δε περισοτεροι λενε οτι η Βυβλιδα ερωτευθηκε τον Καυνο και σ'αυτον εκανε προτα-
σεις και τον ικετευε να μην την αποφυγει σ'ολ'αυτο που περνα.Τρομοκρατημενος απ'αυτα
π'ακουσε ο Καυνος περασε στη χωρα που τοτε κατειχαν οι Λελεγες, οπου η κρηνη Εχενηις,
και πολη ιδρυσε η οποια απ'αυτον ονομασθηκε Καυνος.Αυτη ομως απ'το παθος μη βρισκοντας
ησυχια,κι ακομα πιστευοντας πως η αιτια ειχε γινει για την απομακρυνση του Καυνου,δενοντας
απο καποια βελανιδια τον κεφαλοδεσμο εβαλε μεσα το λαιμο.
Λεγεται δε κι απο μας ετσι.
αυτη οταν τον ολεθριο τ'αδελφου νου γνωρισε,
εκλαιγε απ'τις αηδονες πιο πολυ,που'ναι στο δασος
κι ευθυς απο τραχια κουφια βελανιδια το κεφαλοδεσμο
δενοντας,το λαιμο εβαλε μεσα,κι απ'εκεινη ολογυρα
τα πολυτιμα ρουχα οι παρθενες της Μιλητου εσχιζαν.
λενε δε καποιοι οτι απ'τα δακρυα κρηνη ετρεξε π'ονομαζεται Βυβλιδα
σχολια:
-http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2017/08/blog-post_9.html
Παρθενιος ο Νικαευς[1ος αιωνας π.Χ].ελληνας ποιητης,καταγονταν απο την
Νικαια της Βιθυνιας,το 73 π.Χ αιχμαλωτισθηκε απ'τους Ρωμαιους στον πολεμο κατα του
Μυθριδατη και μεταφερθηκε στη Ρωμη,στη Ναπολη εργαστηκε σαν δασκαλος κι ειχε
μαθητη και τον Βιργιλιο,εργα του,ελεγειακα ποιηματα[μονο οι τιτλοι εχουν ςωθει:
Αφροδιτη,Δηλος,Κριναγορας,Ηρακλης,Μταμορφωσεις,κ.α],το πεζο 'Περι Ερωτικων
Παθηματων'αφιερωμενο στον ποιητη Cornelius Gallus[70-26 π.Χ]
-Αριστοκριτος ο Μιλησιος,1ος αιωνας π.Χ,αρχαιος ελληνας γραμματικος και ιστορικος,
εργα του:
Περι Μιλητου,Προς Ηρακλεοδωρον αντιδοξουμενων,
απ'τα οποια λιγα αποσπασματα σωζονται
-Απολλωνιος ο Ροδιος [295 π.Χ - 215 π.Χ],γεννηθηκε στην Αλεξανδρεια,το ονομα της μητερας
του ηταν Ροδης,βιβλιοθηκαριος,γραμματικος κι επικος ποιητης,διευθυντης της Βιβλιοθηκης
της Αλεξανδρειας την εποχη του Πτολεμαιου του Ευεργετου[284 π.Χ-222 π.Χ],
ηταν μαθητης και αντιζηλος και εχθρος με τον Καλλιμαχο τον Κυρρηναιο[310 π.Χ -240 π.Χ,
εκπροσωπος της Αλεξανδρινης ποιησης],
για το εργο του Αργοναυτικα[επος για την Αργοναυτικη εκστρατεια]το οποιο εγραψε σε νεαρη
ηληκια επικριθηκε κι επειδη στεναχωρεθηκε πηγε στη Ροδο,απ'οπου πηρε το προσωνυμιο
Ροδιος
-Νικαινετος Εποποιος,[3ος αι.π.Χ-2ος αι. π.Χ],αρχαιος Ελληνας επικος ποιητης,επιγραμματο-
ποιος,απο τα Αβδηρα της Θρακης,εζησε στη Σαμο,
εργα του:Τον των γυναικων καταλογον,
στην Παλατινη Ανθολογια σωζονται 6 επιγραμματα του[με το ενα αμφισβητουμενο],
απο το εργο του Λυρκος σωθηκαν 10 στιχοι:
αὐτὰρ ὅ γε προτέρωσε κιὼν Οἰκούσιον ἄστυ
κτίσσατο, Τραγασίῃ δὲ Κελαινοῦς εἴχετο παιδί,
ἥ οἱ Καῦνον ἔτικτεν ἀεὶ φιλέοντα θέμιστας·
γείνατο δὲ ῥαδαλῇς ἐναλίγκιον ἀρκεύθοισι
Βυβλίδα, τῆς ἤτοι ἀέκων ἠράσσατο Καῦνος.
βῆ δεφερένδιος φεύγων ὀφιώδεα Κύπρον
καὶ Κάπρος ὑλιγενὲς καὶ Κάρια ἱρὰ λοετρά·
ἔνθ᾿ ἤτοι πτολίεθρον ἐδείματο πρῶτος Ἰώνων.
αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς ἀποπρὸ πυλῶν Καύνου ὠδύρατο νόστον.
-Μιλητος,κατα τον Οβιδιο γιος του Απολλωνα και της Δηιωνης,εξορισθηκς απο τον Μινωα
στη Μικρα Ασια,ιδρυτης της Μιλητου
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/mythology/lexicon/crete/page_023.html
-αὐτὴ δὲ γνωτή, ὀλολυγόνος οἶτον ἔχουσα,
Βυβλὶς
ολολυγονος,το κλαψοπουλι,η κουκουβαγια
πιθανον Ολολυγονος ηταν το ονομα μιας κοπελας που μεταμορφωθηκε απο τους θεους
σε πουλι που κλαιει
-κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον, αἵτ᾿ ἐνὶ βήσσῃς
ο μυθος της Προκνης της Φιλομηλας και του Τηρεα
http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2017/02/blog-post.html
Φιλομηλα Χελιδων Προκνη Αηδων Τηρευς Εποψ-Μυθικες Μεταμορφώσεις-χ.ν.κουβελης
Ο βασιλιάς της Αθηνας Παιδιων είχε δυο κόρες την Προκνη και την Φιλομηλα και δύο δίδυ-
μους γιους το Ερεχθεα και τον Βουτη,οι κοπέλες ήταν πολύ όμορφες,την Προκνη την πάν-
τρεψε χωρίς τη θέλησή της με τον Τηρεα βασιλιά της Θρακης,ο οποίος κατείχε και τη
Δαυλια της Φωκιδας,ο γαμος έγινε γιατί ο Τηρευς είχε βοηθήσει τον Πανδιωνα κατά των
Θηβαιων με τους οποίους είχε διαφορες συνόρων γης,η Προκνη γέννησε ένα γιο τον Ιτυ,
ο Τηρευς ήταν κρυφά ερωτευμένος με την όμορφη αδελφή της την Φιλομηλα,καποτε ο
Τηρευς πήγε να φέρει τη Φιλομηλα στην Θρακη,στο δρόμο της φανέρωσε το πάθος του
γι'αυτην,η κοπέλα αρνήθηκε και τότε αυτός τη βίασε και για να μην μαρτυρήσει της έκοψε
τη γλωσσα,στην Προκνη είπε πως ή Φιλομηλα πέθανε στο δρόμο και την έθαψε,στην πραγ-
ματικοτητα όμως την εκρυψε μεσα στις δούλες,ή Φιλομηλα υφανε και κεντησε τη συμφο-
ρά της και στη γιορτή του Διονυσου που ήταν στη Θρακη έθιμο να κάνουν δώρο στη βασί-
λισσα εστειλε στη Προκνη το υφαντό,και .η Προκνη είδε με τα μάτια αυτά που ακούν
τ'αυτια,πηγε τότε και βρήκε την αδελφή της τη Φιλομηλα ανάμεσα στις δούλες,οι δύο
αγαπημένες αδελφές ορκίστηκαν να εκδικηθούν τον Τηρεα,η Προκνη έσφαξε το παιδί τον
Ιτυ,του εβαρασε τα μέλη και τα εδωσε σε δειπνο να τα φάει ο Τηρεας ο πατέρας του,οι δύο
αδελφές έφυγαν κι όταν κατάλαβε τι έγινε ο Τηρεας τις καταδίωξε μ'ενα τσεκούρι,τις εφτα-
σε στη Δαυλια της Φωκιδας,τοτε εκείνες τις λυπηθηκε ο θεός και τις μεταμόρφωσε σε
πουλιά,την Προκνη σε αηδόνι να θρηνεί Ιτυ Ιτυ το παιδί της,την Φιλομηλα σε χελιδόνι να
τιτιβιζει με τη κομενη γλώσσα της το βιασμό της από τον Τηρεα,και τον Τηρεα μεταμόρ-
φωσε σε τσαλαπετεινό εποψ να ζητάει απελπισμένα το γιο του που -που
.
.
ΠΡΟΚΝΗ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΤΗΡΕΑΣ-Απολλοδωρου;,Βιβλιοθήκη,Γ'14.8
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Γ 14,8 Πανδίων δὲ γήμας Ζευξίππην τῆς μητρὸς τὴν ἀδελφὴν θυγατέρας μὲν ἐτέκνωσε
Πρόκνην καὶ Φιλομήλαν, παῖδας δὲ διδύμους Ἐρεχθέα καὶ Βούτην. πολέμου δὲ ἐνστάντος
πρὸς Λάβδακον περὶ γῆς ὅρων ἐπεκαλέσατο βοηθὸν ἐκ Θρᾴκης Τηρέα τὸν Ἄρεος, καὶ τὸν
πόλεμον σὺν αὐτῷ κατορθώσας ἔδωκε Τηρεῖ πρὸς γάμον τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα Πρόκνην.
ὁ δὲ ἐκ ταύτης γεννήσας παῖδα Ἴτυν, καὶ Φιλομήλας .ἐρασθεὶς ἔφθειρε καὶ ταύτην, [εἰπὼν
τεθνάναι Πρόκνην,] κρύπτων ἐπὶ τῶν χωρίων. [αὖθις δὲ γήμας Φιλομήλαν συνηυνάζετο,]
καὶ τὴν γλῶσσαν ἐξέτεμεν αὐτῆς. ἡ δὲ ὑφήνασα ἐν πέπλῳ γράμματα διὰ τούτων ἐμήνυσε
Πρόκνῃ τὰς ἰδίας συμφοράς. ἡ δὲ ἀναζητήσασα τὴν ἀδελφὴν κτείνει τὸν παῖδα Ἴτυν,
καὶ καθεψήσασα Τηρεῖ δεῖπνον ἀγνοοῦντι παρατίθησι· καὶ μετὰ τῆς ἀδελφῆς διὰ τάχους
ἔφυγε. Τηρεὺς δὲ αἰσθόμενος, ἁρπάσας πέλεκυν ἐδίωκεν. αἱ δὲ ἐν Δαυλίᾳ τῆς Φωκίδος
γινόμεναι περικατάληπτοι θεοῖς εὔχονται ἀπορνεωθῆναι, καὶ Πρόκνη μὲν γίνεται ἀηδών,
Φιλομήλα δὲ χελιδών· ἀπορνεοῦται δὲ καὶ Τηρεύς,καὶ γίνεται ἔποψ.
.
.
ΠΡΟΚΝΗ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΤΗΡΕΑΣ-Απολλοδωρου;,Βιβλιοθήκη,Γ'14.8
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Γ 14,8 ο Πανδιων παιρνωντας σε γαμο την Ζευξιππη της μητερας του την αδελφη θυγατε-
ρες τεκνοποιησε την Προκνη και την Φιλομηλα,παιδια δε διδυμα τον Ερεχθεα και τον
Βουτην,σε πολεμο αντιτιθεμενος προς τον Λαβδακο για τα ορια της γης καλεσε για
βοηθεια απο τη Θρακη τον Τηρεα τον γιο του Αρη,και τον πολεμο μαζι μ'αυτον καταφερ-
νωντας εδωκε στον Τηρεα για γαμο την θυγατερα του Προκνη,αυτος απο τουτης γεννησε
παιδι τον Ιτυν,και της Φιλομηλας ερωτευθεις διεφθειρε και τουτην,[λεγοντας πεθανε στην
Προκνη]κρυβοντας στην υπαιθρο,[τοτε βιαζοντας τη Φιλομηλα μαζι της πλαγιαζε στο κρεβ-
βατι]και τη γλωσσα της εκοψε,αυτη αφου υφανε σε πεπλο γραμματα με τουτα εμηνυσε
στη Προκνη τις δικες της συμφορες,αυτη αφου αναζητησε την αδελφη σκοτωνει το παιδι
τον Ιτυν,κι αφου τον εβρασε στο Τηρεα που τ'αγνοουσε τον παρεθεσε,και με την αδελφης
της εσπευσμενα εφυγε,ο Τηρεας δε αισθανομενος,αρπαζοντας πελεκη τις καταδιωξε,
αυτες δε στη Δαυλια της Φωκιδας περικυκλωμενες να πιαστουν στους θεους ευχονται
να μεταμορφωθουν σε πουλια,και η μεν Προκνη γινεται αηδωνα,η δε Φιλομηλα χελιδωνα,
μεταμορφωνεται δε σε πουλι και ο Τηρεας,και γινεται εποψ τσαλαπετεινος
.
.
.
Πεισιδικη Μηθυμναια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Παρθενίου Νικαέως Περὶ ἐρωτικῶν παθημάτων.21. Περὶ Πεισιδίκης
-μεταφραση translation,σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
21. Περὶ Πεισιδίκης
[21.1] Λέγεται δὲ καὶ ὅτε Ἀχιλλεὺς πλέων τὰς προσεχεῖς τῇ ἠπείρῳ νήσους ἐπόρθει, προσσχεῖν
αὐτὸν Λέσβῳ. ἔνθα δὴ καθ᾿ ἑκάστην τῶν πόλεων αὐτὸν ἐπιόντα κεραΐζειν. [21.2] ὡς δὲ οἱ
Μήθυμναν οἰκοῦντες μάλα καρτερῶς ἀντεῖχον, καὶ ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἦν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
ἑλεῖν τὴν πόλιν, Πεισιδίκην τινὰ Μηθυμναίαν, τοῦ βασιλέως θυγατέρα, θεασαμένην ἀπὸ τοῦ
τείχους τὸν Ἀχιλλέα ἐρασθῆναι αὐτοῦ, καὶ οὕτως τὴν τροφὸν διαπεμψαμένην ὑπισχνεῖσθαι
ἐγχειρίσειν αὐτῷ τὴν πόλιν, εἴ γε μέλλοι αὐτὴν γυναῖκα ἕξειν. [21.3] ὁ δὲ τὸ μὲν παραυτίκα
καθωμολογήσατο· ἐπεὶ μέντοι ἐγκρατὴς [τῆς] πόλεως ἐγένετο, νεμεσήσας ἐπὶ τῷ δρασθέντι,
προὐτρέψατο τοὺς στρατιώτας καταλεῦσαι τὴν κόρην. [21.4] μέμνηται τοῦ πάθους τοῦδε καὶ
ὁ τὴν Λέσβου κτίσιν ποιήσας ἐν τοῖσδε·
ἔνθα δὲ Πηλείδης κατὰ μὲν κτάνε Λάμπετον ἥρω,
ἐκ δ᾿ Ἱκετάονα πέφνεν, ἰθαιγενέος Λεπετύμνου
υἱέα Μηθύμνης τε, καὶ ἀλκηέστατον ἄλλων,
αὐτοκασίγνητον Ἑλικάονος, ἔνδοθι πάτρης
τηλίκον ὑψίπυλον. θαλερὴ δέ μιν ἄασε Κύπρις.
ἡ γὰρ ἐπ᾿ Αἰακίδῃ κούρης φρένας ἐπτοίησε
Πεισιδίκης, ὅτε τόν γε μετὰ προμάχοισιν Ἀχαιῶν
χάρμῃ ἀγαλλόμενον θηέσκετο, πολλὰ δ᾿ ἐς ὑγρὴν
ἠέρα χεῖρας ἔτεινεν ἐελδομένη φιλότητος.
[21.5] εἶτα μικρὸν ὑποβάς
δέκτο μὲν αὐτίκα λαὸν Ἀχαιικὸν ἔνδοθι πάτρης
παρθενική, κληῖδας ὑποχλίσσασα πυλάων,
ἔτλη δ᾿ οἷσιν ἰδέσθαι ἐν ὀφθαλμοῖσι τοκῆας
χαλκῷ ἐληλαμένους καὶ δούλια δεσμὰ γυναικῶν
ἑλκομένων ἐπὶ νῆας ὑποσχεσίῃς Ἀχιλῆος,
ὄφρα νυὸς γλαυκῆς Θέτιδος πέλοι, ὄφρα οἱ εἶεν
πενθεροὶ Αἰακίδαι, Φθίῃ δ᾿ ἔνι δώματα ναίοι
ἀνδρὸς ἀριστῆος πινυτὴ δάμαρ· οὐ δ᾿ ὅ γ᾿ ἔμελλε
τὰ ῥέξειν, ὀλοῷ δ᾿ ἐπαγάσσατο πατρίδος οἴτῳ·
ἔνθ̓᾿ ἥ γ᾿ αἰνότατον γάμον εἴσιδε Πηλείδαο
Ἀργείων ὑπὸ χερσὶ δυσάμμορος, οἵ μιν ἔπεφνον
πανσυδίῃ θαμινῇσιν ἀράσσοντες λιθάδεσσιν.
21. Περὶ Πεισιδίκης
[21.1] Λεγεται οταν ο Αχιλλεας τα κοντινα στη ξηρα νηρια κυριευε,στραφηκε στη Λεσβο.
Οπου καθε μια απ'τις πολεις κατεχοντας κατεστρεφε.[21.2]Καθως αυτοι που την Μηθυμνα
κατοικουσαν παρα πολυ γενναια αντιστεκονταν και σε πολυ αμηχανια ηταν που δεν μπορου-
σε να παρει τη πολη,η Πεισιδικη καποια Μηθυμναια,του βασιλια θυγατερα,αντικρυζοντας
απ'το τειχος τον Αχιλλεα τον ερωτευτηκε,κι ετσι τη τροφο στελνωντας υποσχεται να παραδωσει
σ'αυτον τη πολη,αν βεβαια εχει σκοπο να την παρει γυναικα.[21.3]Αυτος εκεινη τη στιγμη αμε-
σως το υποσχεθηκε,επειτα ομως οταν κυριαρχος της πολης εγινε, νιωθοντας αποστροφη γι'αυ-
το που πραχτηκε,προετρεψε τους στρατιωτες να λιθοβολησουν μεχρι θανατου τη κοπελα.
[21.4]Αυτη εδω τη τραγωδια μνημονευει κι αυτος που το ποιημα την Λεσβου κτισιν εκανε
μ'αυτους εδω τους στιχους
οπ'εκει ο γιος του Πηλεα σκοτωσε τον Λαμπερο ηρωα,
και τον Ικεταονα χτυπησε θανασιμα,τ'αυτοχθονα Λεπετυμνου
και τον γιο της Μηθυμνης,και τον πιο δυνατο ολλων,
τ'Ελικαονα τον δικο του αδερφο,μεσ'στη πατρικη χωρα
τον τοσο νεο Υψιπυλο,
η ισχυρη τ'ερωτα αυτην πλανεψε η Κυπριδα
για τον Αιακιδη αυτη της κορης τα μυαλα ταρραξε
της Πεισιδικης,οταν αυτον μεσ'στους πρωτους των Αχαιων
την ορμη της μαχης να ευχαριστιεται αντικρυσε,στον υγρο
αερα περα τα χερια απλωνε ποθωντας το ερωτικο σμιξιμο
[21.5] λιγο πιο κατω μετα προχωρει
δεχτηκε ευτυς τον Αχαικο στρατο μεσ'στη πατριδα
η παρθενα,τα κλειδια με μοχλο σηκωνοντας στις πορτες,
κι αντεξε να δει μπρος στα ματια της τους γονεις
με το χαλκο χτυπημενους και τα δεσμα δουλειας των γυναικων
που στα πλοια τις εσερναν για την υποσχεση τ'Αχιλλεα,
πως νυφη της λαμπερης Θετιδας θα γινει,πως θα'ναι
οι Αιακιδες πεθεροι της,στης Φθιας τα παλατια θα κατοικει
αντρα αριστου συνετη γυναικα,ομως αυτος δεν σκοπευε
αυτα να πραξει,και στην ολεθρια χαιρονταν της πατριδας μοιρα,
τοτ'αυτη τον φοβεροτατο γαμο ειδε του Πηλειδη
στα χερια των Αργειων η δυσμοιρη,π'αυτη σκοτωσαν
ολος ο στρατος με πολλα συνεχεια χτυπωντας λιθαρια
σχολια:
-Πεισιδίκη,πιθανη ετυμολογια Τεισιδικη=Τισις+δικη,τισις τιμωρια,αυτη που ειχε δικαια τιμωρια
-μέμνηται τοῦ πάθους τοῦδε καὶ ὁ τὴν Λέσβου κτίσιν ποιήσας ἐν τοῖσδε·
ο Απολλωνιος ο Ροδιος νομιζεται ως ο ποιητης
Απολλωνιος ο Ροδιος (295 π.Χ. - 215 π.Χ.)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
-Κυπρις,η Αφροδιτη,επειδη γεννηθηκε στη Κυπρο
-Αιακιδης,ο Αχιλλεας ως εγγονος του Αιακου,
ο Αιακος ηταν γιος του Δια της νυμφης Αιγινας,ο πρωτος βασιλιας της Αιγινας,παιδια του ηταν
ο Πηλεας,πατερας του Αχιλλεα και ο Τελαμωνας,πατερας του Αιαντα του Τελαμωνιου
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82
-Θετις,η μητερα του Αχιλλεα,Νηρηιδα και αρχηγος των,κορη του Νηρεα και της Ωκεανιδας
Δωριδος ,εγγονη του Τιτανα Ωκεανου και της Τιτανιδας Τιθυος
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AD%CF%84%CE%B9%CF%82
-Φθιη,Φθια,η πατριδα του Αχιλλεα,η χωρα των Μυρμιδονων,στο νοτιοανατολικο ακρο της
Θεσσαλιας,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B8%CE%AF%CE%B1
-Πηλείδαο,ο Αχιλλεας ο γιος του Πηλεα,βασιλια της Φθιας,γιος του Αιακου και της Ενδηιδας,
γυναικα του η Θετις
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CF%82
.
.
.
Πεισιδικη Μηθυμναια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Παρθενίου Νικαέως Περὶ ἐρωτικῶν παθημάτων.21. Περὶ Πεισιδίκης
-μεταφραση translation,σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
21. Περὶ Πεισιδίκης
[21.1] Λέγεται δὲ καὶ ὅτε Ἀχιλλεὺς πλέων τὰς προσεχεῖς τῇ ἠπείρῳ νήσους ἐπόρθει, προσσχεῖν
αὐτὸν Λέσβῳ. ἔνθα δὴ καθ᾿ ἑκάστην τῶν πόλεων αὐτὸν ἐπιόντα κεραΐζειν. [21.2] ὡς δὲ οἱ
Μήθυμναν οἰκοῦντες μάλα καρτερῶς ἀντεῖχον, καὶ ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἦν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
ἑλεῖν τὴν πόλιν, Πεισιδίκην τινὰ Μηθυμναίαν, τοῦ βασιλέως θυγατέρα, θεασαμένην ἀπὸ τοῦ
τείχους τὸν Ἀχιλλέα ἐρασθῆναι αὐτοῦ, καὶ οὕτως τὴν τροφὸν διαπεμψαμένην ὑπισχνεῖσθαι
ἐγχειρίσειν αὐτῷ τὴν πόλιν, εἴ γε μέλλοι αὐτὴν γυναῖκα ἕξειν. [21.3] ὁ δὲ τὸ μὲν παραυτίκα
καθωμολογήσατο· ἐπεὶ μέντοι ἐγκρατὴς [τῆς] πόλεως ἐγένετο, νεμεσήσας ἐπὶ τῷ δρασθέντι,
προὐτρέψατο τοὺς στρατιώτας καταλεῦσαι τὴν κόρην. [21.4] μέμνηται τοῦ πάθους τοῦδε καὶ
ὁ τὴν Λέσβου κτίσιν ποιήσας ἐν τοῖσδε·
ἔνθα δὲ Πηλείδης κατὰ μὲν κτάνε Λάμπετον ἥρω,
ἐκ δ᾿ Ἱκετάονα πέφνεν, ἰθαιγενέος Λεπετύμνου
υἱέα Μηθύμνης τε, καὶ ἀλκηέστατον ἄλλων,
αὐτοκασίγνητον Ἑλικάονος, ἔνδοθι πάτρης
τηλίκον ὑψίπυλον. θαλερὴ δέ μιν ἄασε Κύπρις.
ἡ γὰρ ἐπ᾿ Αἰακίδῃ κούρης φρένας ἐπτοίησε
Πεισιδίκης, ὅτε τόν γε μετὰ προμάχοισιν Ἀχαιῶν
χάρμῃ ἀγαλλόμενον θηέσκετο, πολλὰ δ᾿ ἐς ὑγρὴν
ἠέρα χεῖρας ἔτεινεν ἐελδομένη φιλότητος.
[21.5] εἶτα μικρὸν ὑποβάς
δέκτο μὲν αὐτίκα λαὸν Ἀχαιικὸν ἔνδοθι πάτρης
παρθενική, κληῖδας ὑποχλίσσασα πυλάων,
ἔτλη δ᾿ οἷσιν ἰδέσθαι ἐν ὀφθαλμοῖσι τοκῆας
χαλκῷ ἐληλαμένους καὶ δούλια δεσμὰ γυναικῶν
ἑλκομένων ἐπὶ νῆας ὑποσχεσίῃς Ἀχιλῆος,
ὄφρα νυὸς γλαυκῆς Θέτιδος πέλοι, ὄφρα οἱ εἶεν
πενθεροὶ Αἰακίδαι, Φθίῃ δ᾿ ἔνι δώματα ναίοι
ἀνδρὸς ἀριστῆος πινυτὴ δάμαρ· οὐ δ᾿ ὅ γ᾿ ἔμελλε
τὰ ῥέξειν, ὀλοῷ δ᾿ ἐπαγάσσατο πατρίδος οἴτῳ·
ἔνθ̓᾿ ἥ γ᾿ αἰνότατον γάμον εἴσιδε Πηλείδαο
Ἀργείων ὑπὸ χερσὶ δυσάμμορος, οἵ μιν ἔπεφνον
πανσυδίῃ θαμινῇσιν ἀράσσοντες λιθάδεσσιν.
21. Περὶ Πεισιδίκης
[21.1] Λεγεται οταν ο Αχιλλεας τα κοντινα στη ξηρα νηρια κυριευε,στραφηκε στη Λεσβο.
Οπου καθε μια απ'τις πολεις κατεχοντας κατεστρεφε.[21.2]Καθως αυτοι που την Μηθυμνα
κατοικουσαν παρα πολυ γενναια αντιστεκονταν και σε πολυ αμηχανια ηταν που δεν μπορου-
σε να παρει τη πολη,η Πεισιδικη καποια Μηθυμναια,του βασιλια θυγατερα,αντικρυζοντας
απ'το τειχος τον Αχιλλεα τον ερωτευτηκε,κι ετσι τη τροφο στελνωντας υποσχεται να παραδωσει
σ'αυτον τη πολη,αν βεβαια εχει σκοπο να την παρει γυναικα.[21.3]Αυτος εκεινη τη στιγμη αμε-
σως το υποσχεθηκε,επειτα ομως οταν κυριαρχος της πολης εγινε, νιωθοντας αποστροφη γι'αυ-
το που πραχτηκε,προετρεψε τους στρατιωτες να λιθοβολησουν μεχρι θανατου τη κοπελα.
[21.4]Αυτη εδω τη τραγωδια μνημονευει κι αυτος που το ποιημα την Λεσβου κτισιν εκανε
μ'αυτους εδω τους στιχους
οπ'εκει ο γιος του Πηλεα σκοτωσε τον Λαμπερο ηρωα,
και τον Ικεταονα χτυπησε θανασιμα,τ'αυτοχθονα Λεπετυμνου
και τον γιο της Μηθυμνης,και τον πιο δυνατο ολλων,
τ'Ελικαονα τον δικο του αδερφο,μεσ'στη πατρικη χωρα
τον τοσο νεο Υψιπυλο,
η ισχυρη τ'ερωτα αυτην πλανεψε η Κυπριδα
για τον Αιακιδη αυτη της κορης τα μυαλα ταρραξε
της Πεισιδικης,οταν αυτον μεσ'στους πρωτους των Αχαιων
την ορμη της μαχης να ευχαριστιεται αντικρυσε,στον υγρο
αερα περα τα χερια απλωνε ποθωντας το ερωτικο σμιξιμο
[21.5] λιγο πιο κατω μετα προχωρει
δεχτηκε ευτυς τον Αχαικο στρατο μεσ'στη πατριδα
η παρθενα,τα κλειδια με μοχλο σηκωνοντας στις πορτες,
κι αντεξε να δει μπρος στα ματια της τους γονεις
με το χαλκο χτυπημενους και τα δεσμα δουλειας των γυναικων
που στα πλοια τις εσερναν για την υποσχεση τ'Αχιλλεα,
πως νυφη της λαμπερης Θετιδας θα γινει,πως θα'ναι
οι Αιακιδες πεθεροι της,στης Φθιας τα παλατια θα κατοικει
αντρα αριστου συνετη γυναικα,ομως αυτος δεν σκοπευε
αυτα να πραξει,και στην ολεθρια χαιρονταν της πατριδας μοιρα,
τοτ'αυτη τον φοβεροτατο γαμο ειδε του Πηλειδη
στα χερια των Αργειων η δυσμοιρη,π'αυτη σκοτωσαν
ολος ο στρατος με πολλα συνεχεια χτυπωντας λιθαρια
σχολια:
-Πεισιδίκη,πιθανη ετυμολογια Τεισιδικη=Τισις+δικη,τισις τιμωρια,αυτη που ειχε δικαια τιμωρια
-μέμνηται τοῦ πάθους τοῦδε καὶ ὁ τὴν Λέσβου κτίσιν ποιήσας ἐν τοῖσδε·
ο Απολλωνιος ο Ροδιος νομιζεται ως ο ποιητης
Απολλωνιος ο Ροδιος (295 π.Χ. - 215 π.Χ.)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
-Κυπρις,η Αφροδιτη,επειδη γεννηθηκε στη Κυπρο
-Αιακιδης,ο Αχιλλεας ως εγγονος του Αιακου,
ο Αιακος ηταν γιος του Δια της νυμφης Αιγινας,ο πρωτος βασιλιας της Αιγινας,παιδια του ηταν
ο Πηλεας,πατερας του Αχιλλεα και ο Τελαμωνας,πατερας του Αιαντα του Τελαμωνιου
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82
-Θετις,η μητερα του Αχιλλεα,Νηρηιδα και αρχηγος των,κορη του Νηρεα και της Ωκεανιδας
Δωριδος ,εγγονη του Τιτανα Ωκεανου και της Τιτανιδας Τιθυος
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AD%CF%84%CE%B9%CF%82
-Φθιη,Φθια,η πατριδα του Αχιλλεα,η χωρα των Μυρμιδονων,στο νοτιοανατολικο ακρο της
Θεσσαλιας,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B8%CE%AF%CE%B1
-Πηλείδαο,ο Αχιλλεας ο γιος του Πηλεα,βασιλια της Φθιας,γιος του Αιακου και της Ενδηιδας,
γυναικα του η Θετις
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B7%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CF%82
.
.
.
Woman's butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/b9o_ZkVaqVA
Woman's butterfly's dream-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
μια χρυση μελισσα φτερουγισε απο το νερο της κιτρινης λεκανης οπου επλυνε τα ποδια της,
στην αρχη φοβηθηκε,υστερα γελασε,απλωσε το χερι κι εκεινη σταθηκε στο μπρατσο της,
μια μικρουλα πεταλουδα εγινε,σηκωσε το κεφαλι,μυριαδες πεταλουδες πετουσαν, 'απο
που μπηκαν;'ρωτησε,'τοσες πολλες πως χωρανε σε τοσο μικρο δωματιο;',τις ειδε να καθονται
στο κρεβατι της,πανω στο ασπρο σεντονι ακινητες,σαν να κοιμονταν,επιασε με προσοχη μια,
'ειναι τοσο ευαισθητα τα φτερα τους',ακουσε,γυρισε το κεφαλι κι ειδε εναν αγνωστο αντρα
να καθεται σε μια καρεκλα στη μεση του δωματιου,'πως μπηκες;'τον ρωτησε,'εδω ημουν'
εκεινος απαντησε,'δεν σε προσεξα','παντα εδω μεσα ημουν' απαντησε ο αντρας,'τι εκανες;
αιχμαλωτος εισαι;'ρωτησε η γυναικα,'αυτος κανενας δεν το ξερει'απαντησε ο αντρας και
σηκωθηκε,πηγε στη πορτα την ανοιξε και βγηκε,οι πεταλουδες ξυπνησαν και πετωντας
τον ακολουθησαν ολες,ακουσε ενα θορυβο,η χρυση μελισσα ειχε πεσει στο νερο της κιτρινης
λεκανης,'βγαλ'την γρηγορα'της φωναξε ο αντρας με αγωνια απο τη καρεκλα 'θα πνιγει',την ειδε
να κολυμπαει,να προσπαθει να ανασηκωσει τα βρεγμενα φτερα της να τα κινησει και να
πεταξει,γελασε,ο αντρας γελασε,την εβγαλε και την αφησε στο τραπεζι να στεγνωσει,'μαζι με
την αλληκανουν ενα ωραιοτατο ζευγαρι σκουλαρικια,φορεσε τα να σε δω' της ειπε ο αντρας,
πηγε στον καθρεφτη και τα φορεσε στα αυτια της,'πραγματικα ομορφα' ψιθυρισε,ακουσε
τη πορτα να ανοιγει,ειδε τον αντρα στον καθρεφτη που εμπαινε,'γυρισες;'ρωτησε,'αργησα'
της απαντησε'εξω ο κηπος ειναι γεματος κιτρινες πεταλουδες,εκατομυρια',ειδε τα σκουλα-
ρικια,'πραγματικα ομορφα'ειπε'σου πανε,θα ξαπλωσω',ο αντρας πηγε στο κρεβατι,'μη' τρομαξε
'θα πατησεις τις πεταλουδες',εκεινος γελασε 'ποιες πεταλουδες;'ρωτησε με απορια'δεν βλεπω
πανω στο κρεβατι καμια πεταλουδα','ειναι εκει,κατω απο το σεντονι'του φωναξε η γυναικα,
ο αντρας ανασηκωσε το σεντονι,'εχεις δικιο 'της ειπε 'απο κατω ειναι,χιλιαδες πεταλουδες',τον
ειδε που καθησε στη καρεκλα στη μεση του δωματιου,οι δυο χρυσες μελισσες γυαλιζαν στα
αυτια της,τις κοιτουσε 'σιγουρα θα πεταξουν' σκεφτηκε,'πεταξαν'ειπε ο αντρας,επιασε τα αυτια
της,'μα ειναι εδω'του ειπε,ο αντρας δεν απαντησε,κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,τις ειδε,'δικιο
εχεις' του ειπε,πηγε κι ανοιξε το παραθυρο,κιτρινος κατακιτρινος ο κηπος,οι πεταλουδες χιλια-
δες εκατομυρια
.
.
.
Αριστοκλεια-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[p. 463] Ἑν Ἁλιάρτῳ τῆς Βοιωτίας κόρη τις γίνεται κάλλει διαπρέπουσα ὄνομα Ἀριστόκλεια
θυγάτηρ δ᾽ ἦν Θεοφάνους. ταύτην μνῶνται Στράτων Ὀρχομένιος καὶ Καλλισθένης Ἁλιάρτιος.
πλουσιώτερος δ᾽ ἦν Στράτων καὶ μᾶλλόν τι τῆς παρθένου ἡττημένος· ἐτύγχανε γὰρ ἰδὼν αὐτὴν
ἐν Λεβαδείᾳ λουομένην ἐπὶ τῇ κρήνῃ τῇ Ἑρκύνῃ ἔμελλε γὰρ τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ κανηφορεῖν. ἀλλ᾽
ὁ Καλλισθένης γε πλέον ἐφέρετο ἦν γὰρ καὶ γένει προσήκων τῇ κόρῃ. ἀπορῶν δὲ τῷ πράγματι
ὁ Θεοφάνης, ἐδεδίει γὰρ τὸν Στράτωνα πλούτῳ τε καὶ γένει σχεδὸν ἁπάντων διαφέροντα τῶν
Βοιωτῶν, τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι καὶ ὁ Στράτων, ἀνεπέπειστο γὰρ ὑπὸ
τῶν τῆς παρθένου οἰκετῶν, ὡς πρὸς αὐτὸν μᾶλλον ἐκείνη ῥέποι, ἠξίου ἐπ᾽ αὐτῇ ποιεῖσθαι τῇ
γαμουμένῃ τὴν ἐκλογήν. ὡς δὲ τῆς παιδὸς ὁ Θεοφάνης ἐπυνθάνετο ἐν ὄψει πάντων, ἡ δὲ τὸν
Καλλισθένην προὔκρινεν, εὐθὺς μὲν ὁ Στράτων δῆλος ἦν βαρέως φέρων τὴν ἀτιμίαν ἡμέρας δὲ
διαλιπὼν δύο προσῆλθε τῷ Θεοφάνει καὶ τῷ [p. 464] Καλλισθέναι, ἀξιῶν τὴν φιλίαν αὐτῷ πρὸς
αὐτοὺς διαφυλάττεσθαι, εἰ καὶ τοῦ γάμου ἐφθονήθη ὑπὸ δαιμονίου τινός. οἱ δ᾽ ἐπῄνουν τὰ
λεγόμενα, ὥστε καὶ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν τῶν γάμων παρεκάλουν αὐτόν. ὁ δὲ παρεσκευασμένος
ἑταίρων ὄχλον, καὶ πλῆθος οὐκ ὀλίγον θεραπόντων, διεσπαρμένους παρὰ τούτοις καὶ
λανθάνοντας, ἕως ἡ κόρη κατὰ τὰ πάτρια ἐπὶ τὴν Κισσόεσσαν καλουμένην κρήνην κατῄει ταῖς
νύμφαις τὰ προτέλεια θύσουσα, τότε δὴ συνδραμόντες πάντες οἱ λοχῶντες ἐκείνῳ
συνελάμβανον αὐτήν. καὶ ὁ Στράτων γ᾽ εἴχετο τῆς παρθένου· ἀντελαμβάνετο δ᾽ ὡς εἰκὸς
ὁ Καλλισθένης ἐν μέρει καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ἕως ἔλαθεν ἡ παῖς; ἐν χερσὶ τῶν ἀνθελκόντων
διαφθαρεῖσα. ὁ Καλλισθένης μὲν οὖν παραχρῆμα ἀφανὴς ἐγένετο, εἴτε διαχρησάμενος ἑαυτὸν
εἴτε φυγὰς ἀπελθὼν ἐκ τῆς Βοιωτίας· οὐκ εἶχε δ᾽ οὖν τις εἰπεῖν ὅ, τι καὶ πεπόνθοι. ὁ δὲ Στράτων
φανερῶς ἐπικατέσφαξεν ἑαυτὸν τῇ παρθένῳ.
.
.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Α'.Αριστοκλεια
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Στην Αλιατρο της Βοιωτιας καποια κοπελα υπηρξε στην ομορφια ξεχωριστη με τ'ονομα
Αριστοκλεια, κορη του Θεοφανη ηταν.Αυτ'ειχαν μεσ'στο μυαλο τους ο Στατων απ'τον
Ορχομενο κι ο Καλλισθενης απ'την Αλιαρτο,πλουσιωτερος ηταν ο Στρατων και πιο πολυ
ερωτοχτυπημενος με τη παρθενα,γιατι ετυχε να τη δει στη Λιβαδεια να λουζεται στη κρηνη
την Ερκυνη καθως προετοιμαζονταν για τη πορεια στον Δια τον βασιλια να φερει καλαθι με
προσφορες θυσιας,αλλ'ο Καλλισθενης ομως πλεονεκτουσε γιατι ηταν και συγγενης με τη
κοπελα.Μπερδεμενος με το ζητημα ο Θεοφανης,κι επειδη φοβονταν τον Στρατωνα γιατι και
στον πλουτο και γενικα απ'ολους σχεδον τους Βοιωτους υπερειχε,την εκλογη ηθελε στο
Τροφωνιο μαντειο ν'αναθεσει να γινει κι ο Στρατων,επειδη πεισθηκε απ' τις υπηρετριες της
παρθενας,πως προς αυτον μαλλον εκεινη κλινει, ζητουσε ν'αφησουν η ιδια η νυφη να κανει την
εκλογη. Οταν τη κοπελα ο Θεοφανης ρωτησε παρουσια ολων,κι αυτη τον Καλλισθενη προτιμη-
σε,αμεσως ο Στρατων εγινε φανερο πως βαρια πηρε τη προσβολη κι αφηνοντας δυο μερες να
περασουν ηρθε στον Θεοφανη και τον Καλλισθενη ζητωντας η φιλια μεταξυ αυτου κι αυτων να
διατηρηθει,αν και στον γαμο φθονηθηκε απο καποιο δαιμονα.Αυτοι παινεσαν τα λεγομενα του,
ωστε και στο τραπεζι του γαμου τον προσκαλεσαν.Αυτος ετοιμασε μια ομαδα φιλων,κι ενα οχι
μικρο πληθος υπηρετων,διασπαρμενους σ'αυτους και χωρις να δινουν υποψια,αλλ'οταν η κοπε-
λα κατα τα πατροπαραδοτα εθιμα στη κρηνη που καλειται Κισσοεσσα κατεβηκε στις νυμφες
τη θυσια για την ολοκληρωση του γαμου να προσφερει,τοτε μαζι δρωντας ολοι αυτοι που
σ'ενεδρα ηταν εκει την αρπαξαν.Κι ο Στρατων κρατουσε τη παρθενα.Την επιασε οπως ειναι
φυσικο κι ο Καλλισθενης απο την αλλη μερια κι οι δικοι του,μεχρι που ξεχασθηκε η κοπελα,στα
χερια αυτων που τραβουσαν απο δω κι απο κει εξαρθρωμενη πεθανε.Ο Καλλισθενης λοιπον στη
στιγμη αφαντος εγινε,ειτε αυτοκτονησε ειτε σαν εξοριστος εφυγε μακρυα απ'τη Βοιωτια,δεν
ξερει παντως κανεις να πει ο,τι και μπορει να'χει παθει.Ο δε Στρατων φανερα μπροστα σ'ολους
εσφαξε τον εαυτο του πανω στη παρθενα.
σχολια:
-Πλούταρχος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πλούταρχος (45 - 120)[1] ήταν Έλληνας ιστορικός, βιογράφος και δοκιμιογράφος. Γεννημένος
στη μικρή πόλη της Χαιρώνειας, στη Βοιωτία, πιθανώς κατά τη διάρκεια της βασιλείας του
Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου, ο Μέστριος Πλούταρχος ταξίδεψε πολύ στον μεσογειακό
κόσμο της εποχής του και δύο φορές στη Ρώμη, (βλ. Plut. Demosth. 2.2, Plut. Otho 14.1-2, Plut.
Otho 18.1)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82
-τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι
Το μαντείο του Τροφωνίου ήταν σημαντικό μαντείο της αρχαιότητας στην περιοχή της Λιβαδειάς
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85
Τροφωνιος,
Ο Τροφώνιος ήταν μυθικός αρχιτέκτονας της αρχαιότητας. Mαζί με τον αδελφό του Αγαμήδη
χρησιμοποίησε τον λίθο στην κατασκευή μνημείων, σε αντικατάσταση των πλίνθων και των
ξύλων. Ανάμεσα στα μνημεία που τους αποδίδονται είναι ο ναός του Απόλλωνα στους
Δελφούς1, το σπίτι του Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης στη Θήβα και οι θησαυροί του Υριέα και
του Αυγεία.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82
.
.
.
Ακταιων-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
Φείδων τις τῶν Πελοποννησίων ἐπιτιθέμενος ἀρχῇ, τὴν Ἀργείων πόλιν, τὴν πατρίδα τὴν ἑαυτοῦ,
ἡγεμονεύειν τῶν λοιπῶν βουλόμενος, πρῶτον ἐπεβούλευσε Κορινθίοις· πέμψας γὰρ ᾔτει παρ᾽
αὐτῶν νεανίας χιλίους τοὺς ἀκμῇ διαφέροντας καὶ ἀνδρείᾳ· οἱ δὲ πέμπουσι τοὺς χιλίους,
στρατηγὸν αὐτῶν [p. 465] ἀποδείξαντες Δέξανδρον. ἐν νῷ δ᾽ ἔχων ὁ Φείδων ἐπιθέσθαι τούτοις,
ἵν᾽ ἔχοι Κόρινθον ἀτονωτέραν καὶ τῇ πόλει χρήσαιτο, προτείχισμα γὰρ τοῦτο ἐπικαιρότατον
ἔσεσθαι τῆς ὅλης Πελοποννήσου, τὴν πρᾶξιν ἀνέθετο τῶν ἑταίρων τισίν. ἦν δὲ καὶ Ἅβρων ἐν
αὐτοῖς· οὗτος δὲ ξένος ὢν τοῦ Δεξάνδρου ἔφρασεν αὐτῷ τὴν ἐπιβουλήν. καὶ οὕτως οἱ μὲν
Φλιάσιοι πρὸ τῆς ἐπιθέσεως εἰς τὴν Κόρινθον ἐσώθησαν, Φείδων δ᾽ ἀνευρεῖν ἐπειρᾶτο τὸν
προδόντα καὶ ἐπιμελῶς ἐζήτει. δείσας δ᾽ ὁ Ἅβρων φεύγει εἰς Κόρινθον, ἀναλαβὼν τὴν γυναῖκα
καὶ τοὺς οἰκέτας, ἐν Μελίσσῳ, κώμῃ τινὶ τῆς Κορινθίων χώρας ἔνθα καὶ παῖδα γεννήσας
Μέλισσον προσηγόρευσεν, ἀπὸ τοῦ τόπου θέμενος τοὔνομα αὐτῷ. τούτου δὴ τοῦ Μελίσσου
υἱὸς Ἀκταίων γίνεται, κάλλιστος καὶ σωφρονέστατος τῶν ὁμηλίκων, οὗ πλεῖστοι μὲν ἐγένοντο
ἐρασταί, διαφερόντως δ᾽ Ἀρχίας, γένους μὲν ὢν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν, πλούτῳ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ
δυνάμει λαμπρότατος Κορινθίων. ἐπεὶ δὲ πείθειν οὐκ ἠδύνατο τὸν παῖδα, ἔγνω βιάσασθαι καὶ
συναρπάσαι τὸ μειράκιον· ἐπεκώμασεν οὖν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Μελίσσου, πλῆθος ἐπαγόμενος
καὶ φίλων καὶ οἰκετῶν, καὶ ἀπάγειν τὸν παῖδα ἐπειρᾶτο. ἀντιποιουμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν
φίλων, ἐπεκδραμόντων δὲ καὶ τῶν γειτόνων καὶ ἀνθελκόντων, ἀνθελκόμενος ὁ Ἀκταίων
διεφθάρη· καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπεχώρουν. Μέλισσος δὲ τὸν νεκρὸν τοῦ παιδὸς [p. 466] εἰς τὴν
ἀγορὰν τῶν Κορινθίων παρακομίσας ἐπεδείκνυε, δίκην ἀπαιτῶν παρὰ τῶν ταῦτα πραξάντων· οἱ
δὲ πλέον οὐδὲν ἢ τὸν ἄνδρα ἠλέουν. ἄπρακτος δ᾽ ἀναχωρήσας παρεφύλασσε τὴν πανήγυριν
τῶν Ἰσθμίων, ἀναβὰς τ᾽ ἐπὶ τὸν τοῦ Ποσειδῶνος νεὼν κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν καὶ τὴν τοῦ
πατρὸς Ἅβρωνος εὐεργεσίαν ὑπεμίμνησκε, τούς τε θεοὺς ἐπικαλεσάμενος ῥίπτει ἑαυτὸν κατὰ
τῶν πετρῶν. μετ᾽ οὐ πολὺ δ᾽ αὐχμὸς καὶ λοιμὸς κατελάμβανε τὴν πόλιν καὶ τῶν Κορινθίων περὶ
ἀπαλλαγῆς χρωμένων, ὁ θεὸς ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνος οὐκ ἀνήσοντος, ἕως ἂν τὸν
Ἀκταίωνος θάνατον μετέλθοιεν. ταῦτα πυθόμενος Ἀρχίας, αὐτὸς γὰρ θεωρὸς ἦν, εἰς μὲν τὴν
Κόρινθον ἑκὼν οὐκ ἐπανῆλθε, πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε. πατὴρ δὲ
γενόμενος ἐνταῦθα θυγατέρων δυεῖν, Ὀρτυγίας τε καὶ Συρακούσης, ὑπὸ τοῦ Τηλέφου
δολοφονεῖται, ὃς ἐγεγόνει μὲν αὐτοῦ παιδικά, νεὼς δ᾽ ἀφηγούμενος συνέπλευσεν εἰς Σικελίαν.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Καποιος Φειδων ο οποιος επεδιωκε την αρχηγια των Πελοποννησιων,την πολη των Αργειων,την
πατριδα του,να ηγημονευει των λοιπων θελωντας,πρωτα μηχανοραφησε κατα των Κορινθιων.
Τοτε εστειλε και ζητουσε απ'αυτους χιλιους νεους που στη δυναμη ξεχωριζαν και στην αντρεια.
Αυτοι στελνουν τους χιλιους,στρατηγο αυτων διοριζοντας τον Δεξανδρο.Στο νου εχοντας ο
Φειδων να επιτεθει σε τουτους,για να'χει τη Κορινθο ασθενεστερη και στη πολη να ανακηρυ-
χθει,επειδη προοχυρωμα τουτο το πιο καιριο θα ηταν ολης της Πελοποννησου.Την ενεργεια
αυτη την εμπιστευτηκε σε καποιους απ'τους δικους του,ηταν κι ο Αβρων μεσα σ'αυτους.
Αυτος οντας φιλος απο φιλοξενια του Δεξανδρου ειπε σ'αυτον την μηχανοραφια,κι ετσι οι μεν
Φλιασιοι πριν την επιθεση σωθηκαν στην Κορινθο,ο δε Φειδων να βρει προσπαθουσε αυτον
που προδωσε και μ'επιμονη μεγαλη ζητουσε.Επειδη φοβηθηκε ο Αβρων κατεφυγε στη Κορινθο,
παιρνοντας μαζι του τη γυναικα και τους υπηρετες,στη Μελισσο, σε καποιο χωριο της χωρας
των Κορινθιων οπου εκει και παιδι αποκτωντας Μελισσο το ονοματισε,απ'τον τοπου οριζον-
τας τ'ονομα σ'αυτο.Τουτου λοιπον του Μελισσου γιος ο Ακταιων γεννιεται,ο πιο ομορφος κι ο
πιο σωφρων απ'τους συνομιληκους,του οποιου οι πιο πολλοι εγιναν εραστες, ξεχωριζε δε απ'
αυτους ο Αρχιας,που απ'τη γεννια ηταν των Ηρακλειδων,στο πλουτο δε και στην αλλη δυναμη
ο πιο λαμπρος απ'τους Κορινθιους. Επειδη να πεισει δεν μπορουσε το παιδι,αποφασισε να
ενεργησει βιαια και ν'αρπαξει το νεαρο.Πηγε λοιπον μεθυσμενος στο σπιτι του Μελισσου,
πληθος σερνωντας και φιλους κι υπηρετες,και ν'απαγαγει το παιδι προσπαθησε.Ο πατερας κι
οι φιλοι αντεδρασαν,ετρεξαν κι οι γειτονοι και τραβουσαν αντιθετα,τραβηγμενος κι απ'τις δυο
πλευρες ο Ακταιων διαμελισθηκε.Κι αυτοι μετα απ'αυτο εφυγαν.Ο Μελισσος το νεκρο σωμα
του παιδιου στην αγορα των Κορινθιων μεταφερωντας το εδειχνε,την τιμωρια ζητωντας αυτων
που τουτα εκαναν.Και τιποτα δεν εκαναν παρα τον αντρα να λυπουνται.Χωρις να καταφερει
κατι εφυγε και περιμενε να'ρθει το πανηγυρι στα Ισθμια,τοτ'ανεβαινοντας πανω στου Ποσει-
δωνα το ναο με δυνατη φωνη κατηγορουσε τους Βακχιαδες και του πατερα Αβρωνα την ευερ-
γεσια υπενθυμιζε,και τους θεους επικαλωντας ριχθηκε κατω πανω στις πετρες.Οχι μετα απο
πολυ καιρο ξηρασια και λοιμος επεσε στη πολη κι οταν οι Κορινθιοι για το πως θα απαλλαγουν
ζητησαν χρησμο,ο θεος απαντησε η οργη ειναι του Ποσειδωνα που δεν ησυχαζει,μεχρι με το
θανατο τ'Ακταιωνα να ασχοληθουν να τιμωρησουν.Αυτα ακουγωντας ο Αρχιας,γιατι κι ο ιδιος
μελος της αποστολης ηταν,στην Κορινθο δεν θελησε να γυρισει,επλευσε στη Σικελια και τις
Συρακουσες ιδρυσε.Πατερας αφου εγινε εκει δυο θυγατερων,και της Ορτυγιας και της Συρα-
κουσης,απο τον Τηλεφο δολοφονειται,ο οποιος ειχε γινει ερωμενος του απο παιδια,και πλοιο
κυβερνωντας επλευσε μαζι του στη Σικελια.
σχολια:
-διαφερόντως δ᾽ Ἀρχίας, γένους μὲν ὢν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν
Στην ελληνική μυθολογία, και γενικότερα στην αρχαία Ελλάδα, με τον όρο Ηρακλείδες αναφέ-
ρονται οι γιοι του Ηρακλή και οι απόγονοί τους.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82
-τὴν πανήγυριν τῶν Ἰσθμίων
Σύμφωνα με την μυθολογία, ιδρυτής του θεσμού των Ισθμίων ήταν ο Ποσειδώνας, κατά άλλους
ο Θησέας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CF%83%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CE%B1
Ίσθμια
Αγώνες προς τιμήν του Ποσειδώνα, που διεξάγονταν στο ιερό του στην Ισθμία κάθε δύο
χρόνια, την άνοιξη, για τρεις μέρες. Στο πλαίσιο της άποψης ότι η ίδρυση των πανελλήνιων
αγώνων ανάγεται σε ταφικούς αγώνες, τα Ίσθμια έχουν συνδεθεί με το θάνατο του Μελικέρτη,
που πνίγηκε στη θάλασσα μαζί με τη μητέρα του Ινώ, και απαντά και με το όνομα "Παλαίμων".
Κατά το πρώτο ήμισυ του 6ου αιώνα π.Χ., οι Κορίνθιοι πρόσθεσαν γυμνικούς και ιππικούς
αγώνες στους εορτασμούς που γίνονταν από τον 7ο κιόλας αιώνα στην Ισθμία. Οι αγώνες
συνεχίστηκαν καθόλη τη διάρκεια της Ρωμαϊκής εποχής υπό τον έλεγχο της Κορίνθου, εκτός
από την περίοδο 146-44 π.Χ., όταν η Κόρινθος έχασε τα πολιτικά δικαιώματά της και την
ευθύνη των αγώνων ανέλαβε η Σικυώνα. Τα Ίσθμια ξεκινούσαν μετά την προσφορά θυσίας στον
Ποσειδώνα και γεύματος στους πιστούς. Οι αθλητικοί αγώνες διεξάγονταν στο στίβο και οι
μουσικοί στο θέατρο. Στους νικητές δινόταν αρχικά ένα στεφάνι από πεύκο και από τις αρχές
του 5ου αι. π.Χ. από αγριοσέλινο (γρίηλον), ενώ στους Ρωμαϊκούς χρόνους και από τα δύο.
http://www.fhw.gr/olympics/ancient/gr/otherg_isthmia.html
-κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν
η δυναστεια των Βακχιαδων που κυβερνησε την Κορινθο απο την εισβολη των Δωριεων στην
Πελοποννησο,12ος αι. π.Χ,που κατελυσαν τη βασιλεια των Αχαιων,μεχρι τα μεσα του 7ου
αι.π.Χ,ιδρυτης της ηταν ο Αλητης του Ιπποτη
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7
το τελος της δυναστειας των Βακχιαδων ηρθε απο τον Κυψελο [695 π.Χ.- 627 π.Χ]που εγινε
τυραννος της Κορινθου
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82
Ηροδοτου Ιστοριαι,Τερψιχωρη Βιβλιο Ε',92
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%B9_(%CE%97%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85)/%CE%A4%CE%B5%CF%81%CF%88%CE%B9%CF%87%CF%8C%CF%81%CE%B7
92B. Κορινθίοισι γὰρ ἦν πόλιος κατάστασις τοιήδε· ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι
καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ ἀλλήλων. Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων
τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων γὰρ οὐδεὶς
ἤθελε γῆμαι, ἴσχει Ἠετίων ὁ Ἐχεκράτεος, δήμου μὲν ἐὼν ἐκ Πέτρης, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης
τε καὶ Καινείδης. 2 ἐκ δέ οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽ ἐξ ἄλλης παῖδες ἐγίνοντο. ἐστάλη ὦν ἐς
Δελφοὺς περὶ γόνου. ἐσιόντα δὲ αὐτὸν ἰθέως ἡ Πυθίη προσαγορεύει τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.
Ἠετίων, οὔτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δ᾽ ὀλοοίτροχον· ἐν δὲ πεσεῖται
ἀνδράσι μουνάρχοισι, δικαιώσει δὲ Κόρινθον.
....
-πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε
Οι Συρακούσες ιδρύθηκαν το 734 ή 733 π.Χ. από τους Κορίνθιους αποίκους με οικιστή τον
Αρχία. Η πόλη αρχικά χτίστηκε στο νησί Ορτυγία, στη θέση εγκατάστασης γηγενών Σικελών,
τους οποίους εξεδίωξαν οι Έλληνες, και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην απέναντι ακτή.[1] Τον
επόμενο αιώνα η πόλη αναπτύχθηκε ιδρύοντας αρκετές αποικίες στην νοτιοανατολική Σικελία,
όπως οι Άκραι, ο Έλωρος και η Καμάρινα. Στα χρόνια αυτά που συνοδεύτηκαν με μεγάλη
οικονομική ακμή των Συρακουσών, η πόλη ταράχτηκε από σφοδρές διαμάχες ανάμεσα στους
ευγενείς και τους υποδουλωμένους ντόπιους.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82
.
.
.
Ακταιων-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
Φείδων τις τῶν Πελοποννησίων ἐπιτιθέμενος ἀρχῇ, τὴν Ἀργείων πόλιν, τὴν πατρίδα τὴν ἑαυτοῦ,
ἡγεμονεύειν τῶν λοιπῶν βουλόμενος, πρῶτον ἐπεβούλευσε Κορινθίοις· πέμψας γὰρ ᾔτει παρ᾽
αὐτῶν νεανίας χιλίους τοὺς ἀκμῇ διαφέροντας καὶ ἀνδρείᾳ· οἱ δὲ πέμπουσι τοὺς χιλίους,
στρατηγὸν αὐτῶν [p. 465] ἀποδείξαντες Δέξανδρον. ἐν νῷ δ᾽ ἔχων ὁ Φείδων ἐπιθέσθαι τούτοις,
ἵν᾽ ἔχοι Κόρινθον ἀτονωτέραν καὶ τῇ πόλει χρήσαιτο, προτείχισμα γὰρ τοῦτο ἐπικαιρότατον
ἔσεσθαι τῆς ὅλης Πελοποννήσου, τὴν πρᾶξιν ἀνέθετο τῶν ἑταίρων τισίν. ἦν δὲ καὶ Ἅβρων ἐν
αὐτοῖς· οὗτος δὲ ξένος ὢν τοῦ Δεξάνδρου ἔφρασεν αὐτῷ τὴν ἐπιβουλήν. καὶ οὕτως οἱ μὲν
Φλιάσιοι πρὸ τῆς ἐπιθέσεως εἰς τὴν Κόρινθον ἐσώθησαν, Φείδων δ᾽ ἀνευρεῖν ἐπειρᾶτο τὸν
προδόντα καὶ ἐπιμελῶς ἐζήτει. δείσας δ᾽ ὁ Ἅβρων φεύγει εἰς Κόρινθον, ἀναλαβὼν τὴν γυναῖκα
καὶ τοὺς οἰκέτας, ἐν Μελίσσῳ, κώμῃ τινὶ τῆς Κορινθίων χώρας ἔνθα καὶ παῖδα γεννήσας
Μέλισσον προσηγόρευσεν, ἀπὸ τοῦ τόπου θέμενος τοὔνομα αὐτῷ. τούτου δὴ τοῦ Μελίσσου
υἱὸς Ἀκταίων γίνεται, κάλλιστος καὶ σωφρονέστατος τῶν ὁμηλίκων, οὗ πλεῖστοι μὲν ἐγένοντο
ἐρασταί, διαφερόντως δ᾽ Ἀρχίας, γένους μὲν ὢν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν, πλούτῳ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ
δυνάμει λαμπρότατος Κορινθίων. ἐπεὶ δὲ πείθειν οὐκ ἠδύνατο τὸν παῖδα, ἔγνω βιάσασθαι καὶ
συναρπάσαι τὸ μειράκιον· ἐπεκώμασεν οὖν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Μελίσσου, πλῆθος ἐπαγόμενος
καὶ φίλων καὶ οἰκετῶν, καὶ ἀπάγειν τὸν παῖδα ἐπειρᾶτο. ἀντιποιουμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν
φίλων, ἐπεκδραμόντων δὲ καὶ τῶν γειτόνων καὶ ἀνθελκόντων, ἀνθελκόμενος ὁ Ἀκταίων
διεφθάρη· καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀπεχώρουν. Μέλισσος δὲ τὸν νεκρὸν τοῦ παιδὸς [p. 466] εἰς τὴν
ἀγορὰν τῶν Κορινθίων παρακομίσας ἐπεδείκνυε, δίκην ἀπαιτῶν παρὰ τῶν ταῦτα πραξάντων· οἱ
δὲ πλέον οὐδὲν ἢ τὸν ἄνδρα ἠλέουν. ἄπρακτος δ᾽ ἀναχωρήσας παρεφύλασσε τὴν πανήγυριν
τῶν Ἰσθμίων, ἀναβὰς τ᾽ ἐπὶ τὸν τοῦ Ποσειδῶνος νεὼν κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν καὶ τὴν τοῦ
πατρὸς Ἅβρωνος εὐεργεσίαν ὑπεμίμνησκε, τούς τε θεοὺς ἐπικαλεσάμενος ῥίπτει ἑαυτὸν κατὰ
τῶν πετρῶν. μετ᾽ οὐ πολὺ δ᾽ αὐχμὸς καὶ λοιμὸς κατελάμβανε τὴν πόλιν καὶ τῶν Κορινθίων περὶ
ἀπαλλαγῆς χρωμένων, ὁ θεὸς ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνος οὐκ ἀνήσοντος, ἕως ἂν τὸν
Ἀκταίωνος θάνατον μετέλθοιεν. ταῦτα πυθόμενος Ἀρχίας, αὐτὸς γὰρ θεωρὸς ἦν, εἰς μὲν τὴν
Κόρινθον ἑκὼν οὐκ ἐπανῆλθε, πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε. πατὴρ δὲ
γενόμενος ἐνταῦθα θυγατέρων δυεῖν, Ὀρτυγίας τε καὶ Συρακούσης, ὑπὸ τοῦ Τηλέφου
δολοφονεῖται, ὃς ἐγεγόνει μὲν αὐτοῦ παιδικά, νεὼς δ᾽ ἀφηγούμενος συνέπλευσεν εἰς Σικελίαν.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Β'.Ακταιων
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Καποιος Φειδων ο οποιος επεδιωκε την αρχηγια των Πελοποννησιων,την πολη των Αργειων,την
πατριδα του,να ηγημονευει των λοιπων θελωντας,πρωτα μηχανοραφησε κατα των Κορινθιων.
Τοτε εστειλε και ζητουσε απ'αυτους χιλιους νεους που στη δυναμη ξεχωριζαν και στην αντρεια.
Αυτοι στελνουν τους χιλιους,στρατηγο αυτων διοριζοντας τον Δεξανδρο.Στο νου εχοντας ο
Φειδων να επιτεθει σε τουτους,για να'χει τη Κορινθο ασθενεστερη και στη πολη να ανακηρυ-
χθει,επειδη προοχυρωμα τουτο το πιο καιριο θα ηταν ολης της Πελοποννησου.Την ενεργεια
αυτη την εμπιστευτηκε σε καποιους απ'τους δικους του,ηταν κι ο Αβρων μεσα σ'αυτους.
Αυτος οντας φιλος απο φιλοξενια του Δεξανδρου ειπε σ'αυτον την μηχανοραφια,κι ετσι οι μεν
Φλιασιοι πριν την επιθεση σωθηκαν στην Κορινθο,ο δε Φειδων να βρει προσπαθουσε αυτον
που προδωσε και μ'επιμονη μεγαλη ζητουσε.Επειδη φοβηθηκε ο Αβρων κατεφυγε στη Κορινθο,
παιρνοντας μαζι του τη γυναικα και τους υπηρετες,στη Μελισσο, σε καποιο χωριο της χωρας
των Κορινθιων οπου εκει και παιδι αποκτωντας Μελισσο το ονοματισε,απ'τον τοπου οριζον-
τας τ'ονομα σ'αυτο.Τουτου λοιπον του Μελισσου γιος ο Ακταιων γεννιεται,ο πιο ομορφος κι ο
πιο σωφρων απ'τους συνομιληκους,του οποιου οι πιο πολλοι εγιναν εραστες, ξεχωριζε δε απ'
αυτους ο Αρχιας,που απ'τη γεννια ηταν των Ηρακλειδων,στο πλουτο δε και στην αλλη δυναμη
ο πιο λαμπρος απ'τους Κορινθιους. Επειδη να πεισει δεν μπορουσε το παιδι,αποφασισε να
ενεργησει βιαια και ν'αρπαξει το νεαρο.Πηγε λοιπον μεθυσμενος στο σπιτι του Μελισσου,
πληθος σερνωντας και φιλους κι υπηρετες,και ν'απαγαγει το παιδι προσπαθησε.Ο πατερας κι
οι φιλοι αντεδρασαν,ετρεξαν κι οι γειτονοι και τραβουσαν αντιθετα,τραβηγμενος κι απ'τις δυο
πλευρες ο Ακταιων διαμελισθηκε.Κι αυτοι μετα απ'αυτο εφυγαν.Ο Μελισσος το νεκρο σωμα
του παιδιου στην αγορα των Κορινθιων μεταφερωντας το εδειχνε,την τιμωρια ζητωντας αυτων
που τουτα εκαναν.Και τιποτα δεν εκαναν παρα τον αντρα να λυπουνται.Χωρις να καταφερει
κατι εφυγε και περιμενε να'ρθει το πανηγυρι στα Ισθμια,τοτ'ανεβαινοντας πανω στου Ποσει-
δωνα το ναο με δυνατη φωνη κατηγορουσε τους Βακχιαδες και του πατερα Αβρωνα την ευερ-
γεσια υπενθυμιζε,και τους θεους επικαλωντας ριχθηκε κατω πανω στις πετρες.Οχι μετα απο
πολυ καιρο ξηρασια και λοιμος επεσε στη πολη κι οταν οι Κορινθιοι για το πως θα απαλλαγουν
ζητησαν χρησμο,ο θεος απαντησε η οργη ειναι του Ποσειδωνα που δεν ησυχαζει,μεχρι με το
θανατο τ'Ακταιωνα να ασχοληθουν να τιμωρησουν.Αυτα ακουγωντας ο Αρχιας,γιατι κι ο ιδιος
μελος της αποστολης ηταν,στην Κορινθο δεν θελησε να γυρισει,επλευσε στη Σικελια και τις
Συρακουσες ιδρυσε.Πατερας αφου εγινε εκει δυο θυγατερων,και της Ορτυγιας και της Συρα-
κουσης,απο τον Τηλεφο δολοφονειται,ο οποιος ειχε γινει ερωμενος του απο παιδια,και πλοιο
κυβερνωντας επλευσε μαζι του στη Σικελια.
-διαφερόντως δ᾽ Ἀρχίας, γένους μὲν ὢν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν
Στην ελληνική μυθολογία, και γενικότερα στην αρχαία Ελλάδα, με τον όρο Ηρακλείδες αναφέ-
ρονται οι γιοι του Ηρακλή και οι απόγονοί τους.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%82
-τὴν πανήγυριν τῶν Ἰσθμίων
Σύμφωνα με την μυθολογία, ιδρυτής του θεσμού των Ισθμίων ήταν ο Ποσειδώνας, κατά άλλους
ο Θησέας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CF%83%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CE%B1
Ίσθμια
Αγώνες προς τιμήν του Ποσειδώνα, που διεξάγονταν στο ιερό του στην Ισθμία κάθε δύο
χρόνια, την άνοιξη, για τρεις μέρες. Στο πλαίσιο της άποψης ότι η ίδρυση των πανελλήνιων
αγώνων ανάγεται σε ταφικούς αγώνες, τα Ίσθμια έχουν συνδεθεί με το θάνατο του Μελικέρτη,
που πνίγηκε στη θάλασσα μαζί με τη μητέρα του Ινώ, και απαντά και με το όνομα "Παλαίμων".
Κατά το πρώτο ήμισυ του 6ου αιώνα π.Χ., οι Κορίνθιοι πρόσθεσαν γυμνικούς και ιππικούς
αγώνες στους εορτασμούς που γίνονταν από τον 7ο κιόλας αιώνα στην Ισθμία. Οι αγώνες
συνεχίστηκαν καθόλη τη διάρκεια της Ρωμαϊκής εποχής υπό τον έλεγχο της Κορίνθου, εκτός
από την περίοδο 146-44 π.Χ., όταν η Κόρινθος έχασε τα πολιτικά δικαιώματά της και την
ευθύνη των αγώνων ανέλαβε η Σικυώνα. Τα Ίσθμια ξεκινούσαν μετά την προσφορά θυσίας στον
Ποσειδώνα και γεύματος στους πιστούς. Οι αθλητικοί αγώνες διεξάγονταν στο στίβο και οι
μουσικοί στο θέατρο. Στους νικητές δινόταν αρχικά ένα στεφάνι από πεύκο και από τις αρχές
του 5ου αι. π.Χ. από αγριοσέλινο (γρίηλον), ενώ στους Ρωμαϊκούς χρόνους και από τα δύο.
http://www.fhw.gr/olympics/ancient/gr/otherg_isthmia.html
-κατεβόα τῶν Βακχιαδῶν
η δυναστεια των Βακχιαδων που κυβερνησε την Κορινθο απο την εισβολη των Δωριεων στην
Πελοποννησο,12ος αι. π.Χ,που κατελυσαν τη βασιλεια των Αχαιων,μεχρι τα μεσα του 7ου
αι.π.Χ,ιδρυτης της ηταν ο Αλητης του Ιπποτη
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7
το τελος της δυναστειας των Βακχιαδων ηρθε απο τον Κυψελο [695 π.Χ.- 627 π.Χ]που εγινε
τυραννος της Κορινθου
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82
Ηροδοτου Ιστοριαι,Τερψιχωρη Βιβλιο Ε',92
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%B9_(%CE%97%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%85)/%CE%A4%CE%B5%CF%81%CF%88%CE%B9%CF%87%CF%8C%CF%81%CE%B7
92B. Κορινθίοισι γὰρ ἦν πόλιος κατάστασις τοιήδε· ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι
καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ ἀλλήλων. Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων
τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων γὰρ οὐδεὶς
ἤθελε γῆμαι, ἴσχει Ἠετίων ὁ Ἐχεκράτεος, δήμου μὲν ἐὼν ἐκ Πέτρης, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης
τε καὶ Καινείδης. 2 ἐκ δέ οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽ ἐξ ἄλλης παῖδες ἐγίνοντο. ἐστάλη ὦν ἐς
Δελφοὺς περὶ γόνου. ἐσιόντα δὲ αὐτὸν ἰθέως ἡ Πυθίη προσαγορεύει τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.
Ἠετίων, οὔτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δ᾽ ὀλοοίτροχον· ἐν δὲ πεσεῖται
ἀνδράσι μουνάρχοισι, δικαιώσει δὲ Κόρινθον.
....
-πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε
Οι Συρακούσες ιδρύθηκαν το 734 ή 733 π.Χ. από τους Κορίνθιους αποίκους με οικιστή τον
Αρχία. Η πόλη αρχικά χτίστηκε στο νησί Ορτυγία, στη θέση εγκατάστασης γηγενών Σικελών,
τους οποίους εξεδίωξαν οι Έλληνες, και στη συνέχεια επεκτάθηκε στην απέναντι ακτή.[1] Τον
επόμενο αιώνα η πόλη αναπτύχθηκε ιδρύοντας αρκετές αποικίες στην νοτιοανατολική Σικελία,
όπως οι Άκραι, ο Έλωρος και η Καμάρινα. Στα χρόνια αυτά που συνοδεύτηκαν με μεγάλη
οικονομική ακμή των Συρακουσών, η πόλη ταράχτηκε από σφοδρές διαμάχες ανάμεσα στους
ευγενείς και τους υποδουλωμένους ντόπιους.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82
.
.
.
apple and woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το κοκκινο μηλο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
κοκκινο ,'κοκκινο μηλο.',το εδειξε,ανεβηκε τη ξυλινη σκαλα,ανοιξε τη πορτα,η μηλια του κηπου
ειχε διακλαδωσει ολοκληρο το δωματιο,τους τεσσερις κιτρινους τοιχους,το δαπεδο και την
οροφη,'ποτε εγινε αυτο ;' ρωτησε,'την ωρα που ελειπες','μα,ελειψα μονο λεπτα,δεν ειναι
δυνατον','να συμβει αυτο;','ναι,αδυνατο','αλλα και να λειψεις δεκα λεπτα ειναι αδυνατο,
θα συνειθισεις',,εκοψε ενα μηλο,το δαγκωσε,'ελα.δοκιμασε,εχει ωραια γευση και υπεροχο
αρωμα','οχι,ευχαριστω'αρνηθηκε,'πιστευα οτι σου αρεσει' ειπε,δεν απαντησε,κατεβηκε τη
ξυλινη σκαλα,βγηκε στο κηπο,δεν ειδε τη μηλια,'πριν μια ωρα εδω ηταν' απορησε,'τι εγινε',
θυμοταν πως ειχε φυτεψει ενα μικρο τρυφερο φυτωριο και πως το ποτιζε να μεγαλωσει,
ανεβηκε στο δωματιο,ειχε ξαπλώσει στο κρεβατι,πλησιασε,κοιμονταν,στη κοιλα της ενα
κοκκινο μηλο,ανεβοκατεβαινε ελαφρα με τον ρυθμο της αναπνοης της,δεν εκανε θορυβο
μην την ξυπνησει,,απλωσε το χερι κι εκοψε ενα μηλο,το δαγκωσε,'εχει δικιο'ειπε 'ειναι
υπεροχο'
.
.
.
Δαμοκριτη-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
Ἄλκιππος τὸ μὲν γένος Λακεδαιμόνιος ἦν· γήμας δὲ Δαμοκρίταν πατὴρ θυγατέρων γίνεται δύο·
[p. 472] συμβουλεύων τε τῇ πόλει κράτιστα τε καὶ πράττων ὅτου δέοιντο Λακεδαιμόνιοι,
ἐφθονήθη ὑπὸ τῶν ἀντιπολιτευομένων, οἳ τοὺς ἐφόρους ψευδέσι λόγοις παραγαγόντες, ὡς
τοῦ Ἀλκίππου βουλομένου τοὺς νόμους καταλῦσαι, φυγῇ περιέβαλον τὸν ἄνδρα. καὶ ὁ μὲν
ὑπεξῆλθε τῆς Σπάρτης, Δαμοκρίταν δὲ τὴν γυναῖκα μετὰ τῶν θυγατέρων βουλομένην ἕπεσθαι
τἀνδρὶ ἐκώλυον, ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ἐδήμευσαν, ἵνα μὴ εὐπορῶσι προικὸς αἱ παρθένοι.
ἐπεὶ δὲ καὶ ὣς ἐμνηστεύοντό τινες τὰς παῖδας διὰ τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετήν, ἐκώλυσαν οἱ ἐχθροὶ
διὰ ψηφίσματος μνηστεύεσθαί τινας τὰς κόρας, λέγοντες ὡς ἡ μήτηρ αὐτῶν Δαμοκρίτα
πολλάκις εὔξατο τὰς θυγατέρας ταχέως γεννῆσαι παῖδας τιμωροὺς τῷ πατρὶ γενησομένους.
πανταχόθεν δ᾽ ἡ Δαμοκρίτα περιελαυνομένη ἐτήρησέ τινα πάνδημον ἑορτήν, ἐν ᾗ γυναῖκες; ἅμα
παρθένοις καὶ οἰκείοις καὶ νηπίοις ἑώρταζον, αἱ δὲ τῶν ἐν τέλει καθ᾽ ἑαυτὰς ἐν ἀνδρῶνι μεγάλῳ
διεπαννύχιζον ξίφος τε ὑποζωσαμένη καὶ τὰς κόρας λαβοῦσα νυκτὸς ἦλθεν εἰς τὸ ἱερὸν καιρὸν
παραφυλάξασα, ἐν ᾧ πᾶσαι τὸ μυστήριον ἐπετέλουν ἐν τῷ ἀνδρῶνι καὶ κεκλεισμένων τῶν
εἰσόδων, ξύλα ταῖς θύραις πολλὰ προσνήσασα ταῦτα δ᾽ ἦν εἰς τὴν τῆς ἑορτῆς θυσίαν ὑπ᾽
ἐκείνων παρεσκευασμένα, πῦρ ἐνῆκε. συνθεόντων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν βοήθειαν, ἡ
Δαμοκρίτα τὰς θυγατέρας ἀπέσφαξε καὶ ἐπ᾽ ἐκείναις ἑαυτήν. [p. 473] οὐκ ἔχοντες δ᾽ οἱ
Λακεδαιμόνιοι, ὅπη τὸν θυμὸν ἀπερείσωνται, ἐκτὸς ὅρων ἔρριψαν τῆς τε Δαμοκρίτας καὶ
τῶν θυγατέρων τὰ σώματα. ἐφ᾽ ᾧ μηνίσαντος τοῦ θεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι Λακεδαιμονίοις
σεισμὸν ἐπιγενέσθαι.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Ε'.Δαμοκριτη
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο Αλκιππος ηταν στην καταγωγη Λακεδαιμονιος,παντρευτηκε την Δαμοκριτη και πατερας δυο
θυγατερων εγινε,κι επειδη συμβουλευε στη πολη με αριστο τροπο κι επραττε,οπως επιθυμου-
σαν οι Λακεδαιμονιοι,φθονηθηκε απο τους αντιπολιτευομενους,οι οποιοι τους εφορους με
ψεματα παραπλανωντας,πως ο Αλκιππος ηθελε τους νομους να καταλυσει,εξορισαν τον αντρα.
Κι αυτος απομακρυνθηκε απ'τη Σπαρτη,τη δε γυναικα του Δαμοκριτη που ηθελε με τις θυγατε-
ρες ν'ακολουθησει τον αντρα της εμποδιζαν,επισης και την περιουσια του δημευσαν,για να
στερηθουν τη προικα οι παρθενες.Κι επειδη καποιοι ζητουσαν να μνηστευθουν τα κοριτσια
λογω της αρετης του πατερα,εμποδισαν οι εχθροι με ψηφισμα καποιοι να μνηστευθουν τις
κορες,λεγοντας πως η μητερα τους Δαμοκριτη πολλες φορες ευχονταν οι θυγατερες γρηγορα
να γεννησουν παιδια που τιμωροι για τον πατερα να γινουν.Απο παντου η Δαμοκριτη πιεσμενη
περιμενε καποια επισημη γιορτη,στην οποια γυναικες,μαζι με παρθενες κι υπηρετριες και μικρα
παιδια γιορταζαν,οταν δε αυτες της ανωτερης ταξης μεσα σε μεγαλη αιθουσα αγρυπνουσαν
τοτε ξιφος εκρυψε κατω απ'τα ρουχα και τα κοριτσια παιρνοντας νυχτα ηρθε στο ιερο παραφυ-
λαγοντας για την καταλληλη στιγμη,ενω ολες το μυστηριο τελουσαν στην αιθουσα κι ηταν
κλεισμενες οι εισοδοι,ξυλα στις πορτες σωριαζοντας,αυτα που ηταν για τη θυσια της γιορτης
απο εκεινες προετοιμασμενα,φωτια εβαλε.Κι οταν ετρεξαν οι αντρες για βοηθεια,η Δαμοκριτη
τις θυγατερες εσφαξε και πανω σ'εκεινες και τον εαυτο της.Μη εχοντας δε οι Λακεδαιμονιοι,
που την οργη να ξεσπασουν,εξω απ'τα συνορα πεταξαν και της Δαμοκριτης και των θυγατερων
τα σωματα.Κι επειδη μ'αυτο οργιστηκε ο θεος τον πολυ μεγαλο λενε στους Λακεδαιμονιους
σεισμο εκανε.
.
.
σχολια:
-ἐφ᾽ ᾧ μηνίσαντος τοῦ θεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι Λακεδαιμονίοις σεισμὸν ἐπιγενέσθαι.
Το έτος 464 π.Χ. έγινε σεισμός στην Σπάρτη που σύμφωνα με ιστορικές πηγές προκάλεσε
20.000 θύματα, κατέστρεψε την πόλη και έγινε αφορμή για εξέγερση των ειλώτων.
Ελάχιστες αναφορές έχουμε για τα στοιχεία του σεισμού, για το οποίο κάνουν λόγο ο Στράβων,
ο Παυσανίας, ο Πλούταρχος και ο Θουκυδίδης.
Αιτία της σεισμικής δόνησης ήταν πιθανή κάθετη μετακίνηση μιας τεκτονικής πτυχής στον
Ταΰγετο
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82_(464_%CF%80.%CE%A7.)
Η εύσειστος Λακωνία
Η γενική εικόνα που προκύπτει από τις πηγές είναι ότι στα ιστορικά χρόνια από σεισμούς έπασχε κυρίως η Πελοπόννησος, και ιδιαίτερα η Λακωνική, η Λοκρίδα και το ΝΑ Αιγαίο. Η Λακωνία ονομαζόταν εύσειστος και καιετάεσσα από τους καιετούς (χάσματα) που υπήρχαν εκεί. Γνωστός είναι ο μεγάλος σεισμός της Σπάρτης το θέρος του 464 π.Χ. Η σφοδρότητά του ήταν ασύλληπτη.
Οι κορυφές του Ταϋγέτου απερράγησαν και άνοιξαν χάσματα σε διάφορα σημεία. Στο γυμνάσιο
λίγο πριν από τον σεισμό ασκούνταν έφηβοι και νεανίσκοι, όταν παρουσιάστηκε ένας λαγός. Οι νεανίσκοι βγήκαν να τον κυνηγήσουν και σώθηκαν ενώ οι έφηβοι που παρέμειναν μέσα
σκοτώθηκαν με την κατάρρευση του κτιρίου. Ο κοινός τάφος τους ονομάστηκε Σεισματίας. Καθώς
οι δονήσεις διήρκεσαν μέρες και ήταν συνεχείς και ισχυρές, όλα τα σπίτια γκρεμίστηκαν εκ
θεμελίων και αναφέρονται πάνω από 20.000 θύματα.
Η ολοκληρωτική καταστροφή θεωρήθηκε ότι οφειλόταν στην οργή του Ποσειδώνος, που προκάλεσαν οι Σπαρτιάτες γιατί είχαν αποσπάσει από τον βωμό του στο Ταίναρο και θανατώσει είλωτες καταδικασμένους σε θάνατο, που είχαν καταφύγει σ' αυτό το φημισμένο άσυλο. Η τιμωρία ήρθε σύντομα: ου μετά πολύ εσείσθη σφίσιν η πόλις συνεχεί τε ομού και ισχυρώ τω σεισμώ ώστε οικίαν μηδαμίαν των εν Λακεδαίμονι αντισχείν. Ολόκληρη την πόλη σώριασε στο έδαφος ο Ποσειδών Ταινάριος (ες έδαφος την πόλιν πάσαν κατέβαλεν ο θεός).
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=117246
Οι Σεισμοί έπαιξαν κύριο ρόλο στη διαμόρφωση της Ιστορίας της Σπάρτης.
I. Ο πρώτος γνωστός ιστορικός σεισμός πού έπληξε την Σπάρτη συνέβη περίπου το 550 π.Χ., με καταστροφές σπιτιών και κατολισθήσεις μεγάλων τεμάχων του Ταϋγέτου στην πόλη. Εκτιμήθηκαν
τα χαρακτηριστικά του σε μέγεθος 7,0R και ένταση IX (Mercalli).
Αναφέρεται ότι όλα, πλην 5, σπίτια, κατέρρευσαν και περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι καταπλακώθηκαν στα ερείπια και φονεύθησαν. Άμεση συνέπεια των σεισμών ήταν ο κοινός
πόλεμος Ειλώτων και Μεσσήνιων κατά των Σπαρτιατών.
Η αναφορά του Πλούταρχου συνδέει την κατακρήμνιση τμήματος του Ταϋγέτου με τον Σεισμό
το 550 π.Χ. σαν ένα από τους πολλούς σεισμούς πού έχουν συμβεί νωρίτερα.
[το 464 π.Χ. έγινε σεισμός ]
Ο Σεισμός για την Σπάρτη ήταν τεράστιο χτύπημα. Ήταν μεγέθους 7 Richter και έντασης xi της κλίμακας Mercalli. Υπήρξε καταστροφή των περιουσιών των κατοίκων και εκτιμάται ότι ο μισός πληθυσμός της Σπάρτης φονεύθηκε.
Για την αποδοχή του μεγάλου αριθμού των φονευθέντων πρέπει να ληφθεί υπ’όψιν, ότι η Σπάρτη
δεν ήταν μία τυπική Ελληνική Πόλη με οχυρώσεις, πυκνές κατοικίες και δημόσια κτίρια. Αντιθέτως ήταν απλωμένη πόλη, αποτελούμενη από 4 κυρίους οικισμούς, με κενές εκτάσεις μεταξύ τους. Ακόμα δεν υπήρχαν ψηλά κτίρια διότι υπήρχαν αυστηροί νόμοι, οι οποίοι δεν επέτρεπαν τη χρήση άλλων εργαλείων εκτός από τσεκούρια στην κατασκευή των οροφών των κτιρίων.
Έτσι ενδέχεται ο αριθμός των 20.000 φονευθέντων να είναι αναχρονισμός και να περιέχει απώλειες και άλλων σεισμών, άλλων εποχών.
https://notospress.gr/article.php?id=3037
.
.
.
Καλλιρροη του Φωκου-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
Φῶκος Βοιώτιος μὲν ἦν τῷ γένει, ἦν γὰρ ἐκ Γλίσαντος, πατὴρ δὲ Καλλιρρόης κάλλει τε καὶ
σωφροσύνῃ διαφερούσης. ταύτην ἐμνηστεύοντο νεανίαι τριάκοντα εὐδοκιμώτατοι ἐν Βοιωτίᾳ·
ὁ δὲ Φῶκος ἄλλας ἐξ ἄλλων ἀναβολὰς τῶν γάμων ἐποιεῖτο, φοβούμενος μὴ βιασθείη, τέλος δὲ
λιπαρούντων ἐκείνων, ἠξίου ἐπὶ τῷ Πυθίῳ ποιήσασθαι τὴν αἵρεσιν. οἱ δὲ πρὸς τὸν λόγον
ἐχαλέπηναν καὶ ὁρμήσαντες ἀπέκτειναν τὸν Φῶκον ἐν δὲ τῷ θορύβῳ ἡ κόρη φυγοῦσα ἵετο διὰ
τῆς χώρας· ἐδίωκον δ᾽ αὐτὴν οἱ νεανίαι. ἡ δ᾽ ἐντυχοῦσα γεωργοῖς ἅλω συντιθεῖσι σωτηρίας
ἔτυχε παρ᾽ αὐτῶν· ἀπέκρυψαν γὰρ αὐτὴν οἱ γεωργοὶ ἐν τῷ σίτῳ καὶ οὕτω παρῇξαν μὲν οἱ
διώκοντες· ἡ δὲ διασωθεῖσα ἐφύλαξε τὴν τῶν Παμβοιωτίων ἑορτήν, καὶ τότε εἰς Κορώνειαν
ἐλθοῦσα ἱκέτις καθέζεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς καὶ τῶν μνηστήρων τὴν παρανομίαν
διηγεῖτο, τό τε ἑκάστου ὄνομα καὶ τὴν πατρίδα σημαίνουσα. ἠλέουν οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν παῖδα
καὶ τοῖς νεανίαις ἠγανάκτουν οἱ δὲ ταῦτα πυθόμενοι εἰς [p. 471] Ὀρχομενὸν καταφεύγουσιν. οὐ
δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν κώμη δ᾽ ἦν παρὰ τῷ Ἑλικῶνι
κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ Κορωνείας· οἱ δ᾽ ὑποδέχονται αὐτούς. εἶτα πέμπουσι Θηβαῖοι
ἐξαιτοῦντες τοὺς Φώκου φονεῖς· τῶν δ᾽ οὐ διδόντων, ἐστράτευσαν μὲν μετὰ τῶν ἄλλων
Βοιωτῶν, στρατηγοῦντος Φοίδου, ὃς τότε τὴν ἀρχὴν τῶν Θηβαίων διεῖπε· πολιορκήσαντες δὲ
τὴν κώμην ὀχυρὰν οὖσαν, δίψει δὲ τῶν ἔνδον κρατηθέντων, τοὺς μὲν φονεῖς ληφθέντας
κατέλευσαν, τοὺς δ᾽ ἐν τῇ κώμῃ ἐξηνδραποδίσαντο κατασκάψαντες δὲ τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας
διένειμαν τὴν χώραν Θισβεῦσι τε καὶ Κορωνεῦσι. φασὶ δὲ νυκτός, πρὸ τῆς ἁλώσεως τῶν
Ἱπποτῶν, φωνὴν ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος πολλάκις ἀκουσθῆναι λέγοντός τινος ‘πάρειμι’· τοὺς δὲ
μνηστῆρας τοὺς τριάκοντα τόδε τὸ φώνημα γνωρίζειν, ὅτι Φώκου εἴη. ᾗ δ᾽ ἡμέρᾳ
κατελεύσθησαν, τὸ ἐν Γλίσαντι μνῆμα τοῦ γέροντος κρόκῳ φασὶ ῥεῦσαι Φοίδῳ δέ, τῷ Θηβαίων
ἄρχοντι καὶ στρατηγῷ, ἐκ τῆς μάχης ἐπανιόντι ἀγγελθῆναι θυγατέρα γεγενημένην, ἣν
αἰσιούμενον προσαγορεῦσαι Νικοστράτην.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο Φωκος Βοιωτος ηταν στη καταγωγη,επειδη ηταν απ'τη Γλισα,πατερας της Καλλιρροης και
στην ομορφια και στη σωφροσυνη ξεχωριστης.Αυτη ζητουσαν να μνηστευθουν τριαντα νεοι
οι πιο τιμημενοι στη Βοιωτια.Ο Φωκος την μια μετα την αλλη αναβολη των γαμων εκανε,
φοβουμενος μηπως εξαναγκασθει,τελικα επειδη επεμεναν εκεινοι,ζητησε στο μαντειο της
Πυθιας κανει την εκλογη.Αυτοι απ'αυτην τη προταση οργισθηκαν και πεφτοντας κατα πανω
του σκοτωσαν τον Φωκο,μεσα στην αναστατωση η κοπελα τραπηκε σε φυγη απ'τη χωρα.Οι
νεαροι δε την καταδιωκαν.Αυτη συναντωντας γεωργους στ'αλωνισμα βρηκε σωτηρια απ'αυ-
τους,γιατι οι γεωργοι την εκρυψαν μεσα στο σιταρι κι ετσι προσπερασαν οι διωκτες.Αυτη δε
αφου διασωθηκε περιμενε τη γιορτη των Παμβοιωτεων,και τοτε στη Κορωνεια ερχομενη ικετις
καθεται στο βωμο της Ιτωνιας Αθηνας και των μνηστηρων το εγκλημα μαρτυρουσε,και του κα-
θενος τ'ονομα και τη πατριδα φανερωνοντας.Συμπονεσαν λοιπον οι Βοιωτοι το κοριτσι και με
τους νεαρους αγανακτησαν,αυτοι δε αυτα μαθαινοντας στον Ορχομενο καταφευγουν.Επειδη
δεν τους δεχθηκαν οι Ορχομενοι προς το χωριο τους Ιπποτων ετρεξαν που βρισκονταν στους
προποδες του Ελικωνα μεταξυ Θισβης και Κορωνειας,κι αυτοι τους υποδεχθηκαν.Επειτα στελ-
νουν οι Θηβαιοι και ζητουν του Φωκου τους δολοφονους.Κι επειδη δεν τους εδιναν,εκστρατευ-
σαν εναντιον τους μαζι με τους αλλους Βοιωτους,με στρατηγο τον Φοιδο,ο οποιος τοτε τη
κυβερνηση των Θηβαιων διαχειριζονταν.Αφου πολιορκησαν το χωριο που οχυρομενο ηταν,και
με τη διψα τους εντος κατεβαλαν,τους μεν δολοφονους πιανοντας λιθοβολησαν εως θανατου,
αυτους δε μεσα στο χωριο τους σκλαβωσαν,κι αφου γκρεμισαν τα τειχη και τα σπιτια διαμοιρα-
σαν τη χωρα και στους Θηβαιους και στους Κορωνειους.Λενε πως τη νυχτα,πριν την αλωση των
Ιπποτων,φωνη απ'τον Ελικωνα πολλες φορες ακουσθηκε καποιου να λεει 'εδω ειμαι',οι δε τρι-
αντα μνηστηρες αυτον εδω τον ηχο της φωνης γνωρισαν,οτι του Φωκου ηταν.Και τη μερα που
λιθοβοληθηκαν,το μνημα στη Γλισα του γερου με κροκο λενε σκεπασθηκε.Και στον Φοιδο,των
Θηβαιων κυβερνητη και στρατηγο,απ'τη μαχη οταν γυριζε αγγελθηκε πως θυγατερα του γεννη-
θηκε,την οποια θεωρωντας αυτο αισιο οιωνο ονοματισε Νικοστρατη
σχολια:
-καὶ τότε εἰς Κορώνειαν ἐλθοῦσα ἱκέτις καθέζεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
Αθηνα Ιτωνια
Ιτωνία είναι ένα από τα προσωνύμια της Αθηνάς, το οποίο προερχόταν από την πόλη Ίτωνα της Φθιώτιδας. Το χρησιμοποιούσαν είτε με τον τύπο «Ιτωνίς», είτε ως «ιΙτωναία» και με το όνομα αυτό λατρευόταν ευρύτατα στη Θεσσαλία, αλλά και στη Βοιωτία, την Αθήνα αλλά και την Αμοργό[1][2].
Η Ιτωνία θεωρείτο αρχικά χθόνια θεότητα, θεότητα δηλαδή του Κάτω Κόσμου, ενώ αργότερα είχε χαρακτήρα πολεμικής θεότητας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1
Η Κορώνεια είναι ορεινό χωριό (παλαιότερα Κουτουμουλάς[1] ή Κοντομουλάς) του Δήμου
Λεβαδέων στη Βοιωτία
Η Κορώνεια, ιδρύθηκε από τον Κορώνο, γιο του Θερσάνδρου και αδερφού του Αλιάρτου (Παυσανίας), και κατά άλλους από Βοιωτούς του Θεσσαλικού χωριού Άρνη, που διώχθηκαν από τους Θεσσαλούς. (Στράβων Θ΄411)
Έξω από την πόλη υπήρχε ο Ναός της Ιτωνίας Αθηνάς, που ήταν το κέντρο του Βοιωτικού Συνδέσμου,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
-οὐ δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν κώμη δ᾽ ἦν παρὰ τῷ
Ἑλικῶνι κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ Κορωνείας
Η Θίσβη είναι χωριό του νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται στα δυτικά του νομού κοντά στις ακτές της Βοιωτίας στον Κορινθιακό κόλπο, στους πρόποδες του Ελικώνα.
Η Θίσβη ήταν αρχαία βοιωτική πόλη που βρισκόταν στην ίδια θέση με τον σημερινό οικισμό. Ο Όμηρος την αναφέρει στις βοιωτικές πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Στα ιστορικά χρόνια ήταν ακμαία βοιωτική πόλη. Στη Θίσβη υπήρχε ιερός ναός της Αρτέμιδος. Όπως αναφέρει ο Παυσανίας η πόλη πήρε την ονομασία της από την νύμφη Θίσβη [3]. Η πόλη αναφέρεται και από τον Στράβωνα στα Γεωγραφικά του[4].
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AF%CF%83%CE%B2%CE%B7_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
.
.
.
Καλλιρροη του Φωκου-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
Φῶκος Βοιώτιος μὲν ἦν τῷ γένει, ἦν γὰρ ἐκ Γλίσαντος, πατὴρ δὲ Καλλιρρόης κάλλει τε καὶ
σωφροσύνῃ διαφερούσης. ταύτην ἐμνηστεύοντο νεανίαι τριάκοντα εὐδοκιμώτατοι ἐν Βοιωτίᾳ·
ὁ δὲ Φῶκος ἄλλας ἐξ ἄλλων ἀναβολὰς τῶν γάμων ἐποιεῖτο, φοβούμενος μὴ βιασθείη, τέλος δὲ
λιπαρούντων ἐκείνων, ἠξίου ἐπὶ τῷ Πυθίῳ ποιήσασθαι τὴν αἵρεσιν. οἱ δὲ πρὸς τὸν λόγον
ἐχαλέπηναν καὶ ὁρμήσαντες ἀπέκτειναν τὸν Φῶκον ἐν δὲ τῷ θορύβῳ ἡ κόρη φυγοῦσα ἵετο διὰ
τῆς χώρας· ἐδίωκον δ᾽ αὐτὴν οἱ νεανίαι. ἡ δ᾽ ἐντυχοῦσα γεωργοῖς ἅλω συντιθεῖσι σωτηρίας
ἔτυχε παρ᾽ αὐτῶν· ἀπέκρυψαν γὰρ αὐτὴν οἱ γεωργοὶ ἐν τῷ σίτῳ καὶ οὕτω παρῇξαν μὲν οἱ
διώκοντες· ἡ δὲ διασωθεῖσα ἐφύλαξε τὴν τῶν Παμβοιωτίων ἑορτήν, καὶ τότε εἰς Κορώνειαν
ἐλθοῦσα ἱκέτις καθέζεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς καὶ τῶν μνηστήρων τὴν παρανομίαν
διηγεῖτο, τό τε ἑκάστου ὄνομα καὶ τὴν πατρίδα σημαίνουσα. ἠλέουν οὖν οἱ Βοιωτοὶ τὴν παῖδα
καὶ τοῖς νεανίαις ἠγανάκτουν οἱ δὲ ταῦτα πυθόμενοι εἰς [p. 471] Ὀρχομενὸν καταφεύγουσιν. οὐ
δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν κώμη δ᾽ ἦν παρὰ τῷ Ἑλικῶνι
κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ Κορωνείας· οἱ δ᾽ ὑποδέχονται αὐτούς. εἶτα πέμπουσι Θηβαῖοι
ἐξαιτοῦντες τοὺς Φώκου φονεῖς· τῶν δ᾽ οὐ διδόντων, ἐστράτευσαν μὲν μετὰ τῶν ἄλλων
Βοιωτῶν, στρατηγοῦντος Φοίδου, ὃς τότε τὴν ἀρχὴν τῶν Θηβαίων διεῖπε· πολιορκήσαντες δὲ
τὴν κώμην ὀχυρὰν οὖσαν, δίψει δὲ τῶν ἔνδον κρατηθέντων, τοὺς μὲν φονεῖς ληφθέντας
κατέλευσαν, τοὺς δ᾽ ἐν τῇ κώμῃ ἐξηνδραποδίσαντο κατασκάψαντες δὲ τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας
διένειμαν τὴν χώραν Θισβεῦσι τε καὶ Κορωνεῦσι. φασὶ δὲ νυκτός, πρὸ τῆς ἁλώσεως τῶν
Ἱπποτῶν, φωνὴν ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος πολλάκις ἀκουσθῆναι λέγοντός τινος ‘πάρειμι’· τοὺς δὲ
μνηστῆρας τοὺς τριάκοντα τόδε τὸ φώνημα γνωρίζειν, ὅτι Φώκου εἴη. ᾗ δ᾽ ἡμέρᾳ
κατελεύσθησαν, τὸ ἐν Γλίσαντι μνῆμα τοῦ γέροντος κρόκῳ φασὶ ῥεῦσαι Φοίδῳ δέ, τῷ Θηβαίων
ἄρχοντι καὶ στρατηγῷ, ἐκ τῆς μάχης ἐπανιόντι ἀγγελθῆναι θυγατέρα γεγενημένην, ἣν
αἰσιούμενον προσαγορεῦσαι Νικοστράτην.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Δ'.Καλλιρροη του Φωκου
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο Φωκος Βοιωτος ηταν στη καταγωγη,επειδη ηταν απ'τη Γλισα,πατερας της Καλλιρροης και
στην ομορφια και στη σωφροσυνη ξεχωριστης.Αυτη ζητουσαν να μνηστευθουν τριαντα νεοι
οι πιο τιμημενοι στη Βοιωτια.Ο Φωκος την μια μετα την αλλη αναβολη των γαμων εκανε,
φοβουμενος μηπως εξαναγκασθει,τελικα επειδη επεμεναν εκεινοι,ζητησε στο μαντειο της
Πυθιας κανει την εκλογη.Αυτοι απ'αυτην τη προταση οργισθηκαν και πεφτοντας κατα πανω
του σκοτωσαν τον Φωκο,μεσα στην αναστατωση η κοπελα τραπηκε σε φυγη απ'τη χωρα.Οι
νεαροι δε την καταδιωκαν.Αυτη συναντωντας γεωργους στ'αλωνισμα βρηκε σωτηρια απ'αυ-
τους,γιατι οι γεωργοι την εκρυψαν μεσα στο σιταρι κι ετσι προσπερασαν οι διωκτες.Αυτη δε
αφου διασωθηκε περιμενε τη γιορτη των Παμβοιωτεων,και τοτε στη Κορωνεια ερχομενη ικετις
καθεται στο βωμο της Ιτωνιας Αθηνας και των μνηστηρων το εγκλημα μαρτυρουσε,και του κα-
θενος τ'ονομα και τη πατριδα φανερωνοντας.Συμπονεσαν λοιπον οι Βοιωτοι το κοριτσι και με
τους νεαρους αγανακτησαν,αυτοι δε αυτα μαθαινοντας στον Ορχομενο καταφευγουν.Επειδη
δεν τους δεχθηκαν οι Ορχομενοι προς το χωριο τους Ιπποτων ετρεξαν που βρισκονταν στους
προποδες του Ελικωνα μεταξυ Θισβης και Κορωνειας,κι αυτοι τους υποδεχθηκαν.Επειτα στελ-
νουν οι Θηβαιοι και ζητουν του Φωκου τους δολοφονους.Κι επειδη δεν τους εδιναν,εκστρατευ-
σαν εναντιον τους μαζι με τους αλλους Βοιωτους,με στρατηγο τον Φοιδο,ο οποιος τοτε τη
κυβερνηση των Θηβαιων διαχειριζονταν.Αφου πολιορκησαν το χωριο που οχυρομενο ηταν,και
με τη διψα τους εντος κατεβαλαν,τους μεν δολοφονους πιανοντας λιθοβολησαν εως θανατου,
αυτους δε μεσα στο χωριο τους σκλαβωσαν,κι αφου γκρεμισαν τα τειχη και τα σπιτια διαμοιρα-
σαν τη χωρα και στους Θηβαιους και στους Κορωνειους.Λενε πως τη νυχτα,πριν την αλωση των
Ιπποτων,φωνη απ'τον Ελικωνα πολλες φορες ακουσθηκε καποιου να λεει 'εδω ειμαι',οι δε τρι-
αντα μνηστηρες αυτον εδω τον ηχο της φωνης γνωρισαν,οτι του Φωκου ηταν.Και τη μερα που
λιθοβοληθηκαν,το μνημα στη Γλισα του γερου με κροκο λενε σκεπασθηκε.Και στον Φοιδο,των
Θηβαιων κυβερνητη και στρατηγο,απ'τη μαχη οταν γυριζε αγγελθηκε πως θυγατερα του γεννη-
θηκε,την οποια θεωρωντας αυτο αισιο οιωνο ονοματισε Νικοστρατη
σχολια:
-καὶ τότε εἰς Κορώνειαν ἐλθοῦσα ἱκέτις καθέζεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
Αθηνα Ιτωνια
Ιτωνία είναι ένα από τα προσωνύμια της Αθηνάς, το οποίο προερχόταν από την πόλη Ίτωνα της Φθιώτιδας. Το χρησιμοποιούσαν είτε με τον τύπο «Ιτωνίς», είτε ως «ιΙτωναία» και με το όνομα αυτό λατρευόταν ευρύτατα στη Θεσσαλία, αλλά και στη Βοιωτία, την Αθήνα αλλά και την Αμοργό[1][2].
Η Ιτωνία θεωρείτο αρχικά χθόνια θεότητα, θεότητα δηλαδή του Κάτω Κόσμου, ενώ αργότερα είχε χαρακτήρα πολεμικής θεότητας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1
Η Κορώνεια είναι ορεινό χωριό (παλαιότερα Κουτουμουλάς[1] ή Κοντομουλάς) του Δήμου
Λεβαδέων στη Βοιωτία
Η Κορώνεια, ιδρύθηκε από τον Κορώνο, γιο του Θερσάνδρου και αδερφού του Αλιάρτου (Παυσανίας), και κατά άλλους από Βοιωτούς του Θεσσαλικού χωριού Άρνη, που διώχθηκαν από τους Θεσσαλούς. (Στράβων Θ΄411)
Έξω από την πόλη υπήρχε ο Ναός της Ιτωνίας Αθηνάς, που ήταν το κέντρο του Βοιωτικού Συνδέσμου,
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
-οὐ δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν κώμη δ᾽ ἦν παρὰ τῷ
Ἑλικῶνι κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ Κορωνείας
Η Θίσβη είναι χωριό του νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται στα δυτικά του νομού κοντά στις ακτές της Βοιωτίας στον Κορινθιακό κόλπο, στους πρόποδες του Ελικώνα.
Η Θίσβη ήταν αρχαία βοιωτική πόλη που βρισκόταν στην ίδια θέση με τον σημερινό οικισμό. Ο Όμηρος την αναφέρει στις βοιωτικές πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Στα ιστορικά χρόνια ήταν ακμαία βοιωτική πόλη. Στη Θίσβη υπήρχε ιερός ναός της Αρτέμιδος. Όπως αναφέρει ο Παυσανίας η πόλη πήρε την ονομασία της από την νύμφη Θίσβη [3]. Η πόλη αναφέρεται και από τον Στράβωνα στα Γεωγραφικά του[4].
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AF%CF%83%CE%B2%CE%B7_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
.
.
.
Σκεδασος Λευκτριευς-Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
ἀνὴρ πένης Σκέδασος τοὔνομα κατῴκει Λεῦκτρα· ἔστι δὲ κώμιον τῆς τῶν Θεσπιέων χώρας. τούτῳ θυγατέρες γίνονται δύο· ἐκαλοῦντο δ᾽ Ἱππὼ καὶ Μιλητία, ἤ, ὥς τινες, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν δὲ χρηστὸς ὁ Σκέδασος καὶ τοῖς ξένοις ἐπιτήδειος, καίπερ οὐ πολλὰ κεκτημένος. ἀφικομένους οὖν πρὸς αὐτὸν δύο Σπαρτιάτας; νεανίας ὑπεδέξατο προθύμως· οἱ δὲ τῶν παρθένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο [p. 467] πρὸς τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆς τοῦ Σκεδάσου χρηστότητος. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ Πυθώδε ἀπῄεσαν αὕτη γὰρ αὐτοῖς προὔκειτο ἡ ὁδός· καὶ τῷ θεῷ χρησάμενοι περὶ ὧν ἐδέοντο, πάλιν ἐπανῄεσαν οἴκαδε, καὶ χωροῦντες διὰ τῆς Βοιωτίας ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ Σκεδάσου οἰκίᾳ; ὁ δ᾽ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖς Λεύκτροις, ἀλλ᾽ αἱ θυγατέρες αὐτοῦ ὑπὸ τῆς συνήθους ἀγωγῆς τοὺς ξένους ὑπεδέξαντο. οἱ δὲ καταλαβόντες ἐρήμους; τὰς κόρας βιάζονται ὁρῶντες δ᾽ αὐτὰς καθ᾽ ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούσας ἀπέκτειναν, καὶ ἐμβαλόντες ἔς τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελθὼν δ᾽ ὁ Σκέδασος τὰς μὲν κόρας οὐχ ἑώρα, πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι ἠπόρει, ἕως τῆς κυνὸς κνυζωμένης καὶ πολλάκις μὲν προστρεχούσης πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ φρέαρ ἐπανιούσης, εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν θυγατέρων τὰ νεκρὰ οὕτως ἀνιμήσατο. πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χθὲς ἡμέρᾳ τοὺς καὶ πρῴην καταχθέντας ἐπ᾽ αὐτοὺς Λακεδαιμονίους εἰσιόντας, συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων, ὅτι καὶ πρῴην συνεχῶς ἐπῄνουν τὰς κόρας, μακαρίζοντες τοὺς γαμήσοντας. ἀπῄει εἰς Λακεδαίμονα, τοῖς ἐφόροις ἐντευξόμενος· γενόμενος δ᾽ ἐν τῇ Ἀργολικῇ, νυκτὸς καταλαμβανούσης, εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος· οὗ στενάξαντος καὶ κατὰ Λακεδαιμονίων ἀρὰς ποιουμένου ἀκούσας [p. 468] ὁ Σκέδασος ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ Λακεδαιμονίων πεπονθὼς εἴη. ὁ δὲ διηγεῖτο, ὡς ὑπήκοος μέν ἐστι τῆς Σπάρτης, πεμφθεὶς δ᾽ εἰς Ὠρεὸν Ἀριστόδημος ἁρμοστὴς παρὰ Λακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. ‘ἐρασθεὶς γάρ’ ἔφη ‘τοῦ ἐμοῦ παιδός, ἐπειδὴ πείθειν ἀδύνατος ἦν, ἐπεχείρει βιάσασθαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆς παλαίστρας· κωλύοντος δὲ τοῦ παιδοτρίβου καὶ νεανίσκων πολλῶν ἐκβοηθούντων, παραχρῆμα ὁ Ἀριστόδημος ἀπεχώρησε· τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ πληρώσας τριήρη συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Ὠρεοῦ διαπλεύσας εἰς τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα δ᾽ αὐτὸν ἀπέσφαξεν. ἐπανελθὼν δ᾽ εἰς τὴν Ὠρεὸν εὐωχεῖτο. ἐγὼ δ᾽’ ἔφη ‘τὸ πραχθὲν πυθόμενος καὶ τὸ σῶμα κηδεύσας παρεγενόμην εἰς τὴν Σπάρτην καὶ τοῖς ἐφόροις ἐνετύγχανον· οἱ δὲ λόγον οὐκ ἐποιοῦντο’ Σκέδασος δὲ ταῦτα ἀκούων ἀθύμως διέκειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ᾽ αὐτοῦ λόγον τινὰ ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ· ὁ δὲ παρεκάλει αὐτὸν μηδ᾽ ἐντυχεῖν τοῖς ἐφόροις, ἀλλ᾽ ὑποστρέψαντα εἰς τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν θυγατέρων τὸν τάφον. οὐκ ἐπείθετο δ᾽ ὅμως ὁ Σκέδασος, ἀλλ᾽ εἰς τὴν Σπάρτην ἀφικόμενος; τοῖς ἐφόροις ἐντυγχάνει ὧν μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺς βασιλέας ἵεται καὶ ἀπὸ τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο. μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔθει διὰ μέσης τῆς πόλεως, [p. 469] ἀνατείνων πρὸς ἥλιον τὼ χεῖρε, αὖθις δὲ τὴν γῆν τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰς Ἐρινύας καὶ τέλος αὑτὸν τοῦ ζῆν μετέστησεν. ὑστέρῳ γε μὴν χρόνῳ δίκας ἔδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐπειδὴ γὰρ τῶν Ἑλλήνων ἁπάντων ἦρχον καὶ τὰς πόλεις φρουραῖς κατειλήφεσαν, Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἱ Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ Λεῦκτρα, αἰσιούμενοι τὸ χωρίον, ὅτι καὶ πρότερον ἐνταῦθα ἠλευθερώθησαν, ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρους λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας. συνέβη δὲ Λακεδαιμονίων ἧτταν παντελῆ γενέσθαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα τῶν Σκεδάσου θυγατέρων. φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος, ἐπὶ σημείοις τισὶν οὐ καλοῖς κρινομένοις θορυβουμένῳ Σκέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺς ὕπνους, θαρρεῖν κελεύοντα· παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους, αὐτῷ τε καὶ ταῖς θυγατράσι δώσοντας δίκας· πρὸ μιᾶς δ᾽ ἡμέρας ἢ συμβαλεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, πῶλον ἐκέλευεν ἵππου λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρθένων σφαγιάσασθαι. τὸν δὲ Πελοπίδαν, ἔτι τῶν [p. 470] Λακεδαιμονίων στρατευομένων ἐν Τεγέᾳ, εἰς Λεῦκτρα πέμψαι τοὺς ἐξετάσοντας περὶ τοῦ τάφου τούτου, καὶ πυθόμενον παρὰ τῶν ἐγχωρίων θαρροῦντα τὴν στρατιὰν ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι.
Πλουταρχου Ερωτικαι Διηγησεις,Κεφαλαιο Γ'.Σκεδασος Λευκτριευς
[Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1892. 4.]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ενας αντρας φτωχος Σκεδασος τ'ονομα κατοικουσε στα Λευκτρα,το οποιο ειναι χωριο της
χωρας των Θεσπιεων,σε τουτον δυο θυγατερες γεννιουνται,που ονομαζονταν Ιππω και
Μελητια,η',οπως καποιοι λενε,Θεανω και Ευξιππη.Ο Σκεδασος ηταν καλος κι αγαθος ανθρωπος
και με τους ξενους καταδεκτικος ,αν και δεν ειχε πολλα πλουτη.κι οταν εφθασαν σ'αυτον δυο
Σπαρτιατες νεαροι τους υποδεχθηκε με προθυμια.Αυτοι επειδη για τις παρθενες ενιωσαν
ερωτα διστασαν να τολμησουν λογω της καλοσυνης του Σκεδασου.Την επομενη μερα προς
το μαντειο της Πυθιας στους Δελφους αναχωρησαν γιατι αυτη η πορεια σ'αυτους ανατεθηκε.
Κι αφου στο θεο πηραν χρησμο γι'αυτα που ζητησαν,επεστρεψαν προς τη πατριδα,και περνων-
τας μεσα απ'τη Βοιωτια σταθηκαν παλι στο σπιτι του Σκεδασου,ο οποιος ετυχε να μην βρισκε-
ται στα Λευκτρα,αλλ'ομως οι θυγατερες του με τη συνηθη αγωγη τους ξενους υποδεχθηκαν.
Τοτε αυτοι βρισκοντας τες μονες,αφου τις κορες βιασαν βλεπωντας τες παρα πολυ απ'την ατι-
μωση να υποφερουν τις σκοτωσαν,και πετωντας τες μεσα σε καποιο πηγαδι εφυγαν.Οταν επε-
στρεψε ο Σκεδασος τις κορες του δεν ειδε,ολα δε οσα αφησε τα βρισκει αθικτα και με το τι να
συνεβει απορουσε,μεχρι,απ' τη σκυλα που κλαυθμυριζε και πολλες φορες ετρεχε προς αυτον
κι απ'αυτον στο πηγαδι ξαναπηγενε,καταλαβε αυτο που'γινε,και τοτε των θυγατερων τα νεκρα
σωματα ανεσυρε.Και μαθαινοντας απ'τους γειτονους,οτι ειδαν τη χθεσινη μερα τους Λακεδαι-
μονες που και πριν κατελυσαν σ'αυτους να μπαινουν σπιτι,καταβαλε πως ηταν πραξη εκεινων,
γιατι και πριν συνεχως παινευαν τα κορες,καλοτυχιζοντας αυτους που θα τις παντρευονταν,
κι αναχωρησε για τη Λακεδαιμονα,στους εφορους να απευθυνθει.Φθανοντας στην Αργολιδα,
οταν νυχτωσε,σε καποιο πανδοχειο κατελυσε οπως και καποιος αλλος ηλικιωμενος αντρας
με καταγωγη απ'τον Ωρεο,πολη της χωρας Εστιαιας,τον οποιο να στεναζει και κατα των Λακε-
δαιμονιων καταρες να ριχνει ακουγωντας ο Σκεδασος ρωτησε τι κακο απ'τους Λακεδαιμονες
εχει παθει.Αυτος ειπε,πως υπηκουος ειναι της Σπαρτης,κι οταν σταλθηκε στον Ωρεο ο Αριστο-
δημος αρμοστης απ'τους Λακεδαιμονες με πολυ σκληροτητα και παρανομια ενεργουσε.
'Τοτε ερωτευθηκε'ειπε 'το γιο μου,κι επειδη να τον πεισει δεν μπορουσε,επιχειρισε ν'ασκησει
βια και να τον αρπαξει απ'την παλαιστρα.Επειδη αντισταθηκε ο παιδοτριβης και νεαροι πολλοι
ετρεξαν σε βοηθεια,γρηγορα ο Αριστοδημος αποχωρησε.Ομως την επομενη μερα επανδρωνον-
τας τριηρη αρπαξε το παιδι,κι απ'τον Ωρεο πλεοντας στην απεναντι ακτη επιχειρισε να τ'ατιμα-
σει,κι επειδη δεν ενεδωσε το εσφαξε.Επιστρεφοντας στον Ωρεο εκανε τραπεζι διασκεδαζοντας.
'Εγω δε' ειπε ' μαθαινοντας αυτο που' γινε και το σωμα αφου κηδευσα πηγα στη Σπαρτη και
με τους εφορους συναντηθηκα,οι οποιοι δεν εδωσαν καμια σημασια'.Ο Σκεδασος αυτα ακου-
οντας αποθαρρυνθηκε,καταλαβαινοντας οτι ουτε σ'αυτον θα εδιναν καποια σημασια οι Λακε-
δαιμονες και με τη σειρα τη δικη του συμφορα ειπε.Αυτος τον συμβουλευσε να μην συναντη-
θει με τους εφορους,αλλα πισω γυριζοντας στη Βοιωτια να χτισει στις θυγατερες ταφο .Ομως
δεν πεισθηκε ο Σκεδασος,αλλα στη Σπαρτη οταν εφτασε,με τους εφορους συναντιεται οι οποιοι
καθολου μη δινωντας προσοχη,στους βασιλεις πηγαινει κι απο τουτους σε καθ'εναν απ'τους
δημοτες πλησιαζοντας οδυρονταν.Οταν τιποτα πια δεν κατορθωσε ετρεχε μεσα στη πολη
τεντωνοντας προς τον ηλιο τα χερια,κι ακομη τη γη χτυπωντας καλουσε τις Ερινυες και τελος
αυτοκτονωντας απ'τη ζωη εφυγε.Στα μετεπειτα,βεβαια,χρονια τιμωρηθηκαν οι Λακεδαιμονες
γιατι οταν των Ελληνων ολων κυριαρχουσαν και τις πολεις με φρουρες εξουσιαζαν,ο Επαμεινων-
δας ο Θηβαιος πρωτον την πλησιον του φρουρα εσφαξε των Λακεδαιμονων,οι οποιοι απο
τουτο πολεμο κηρυσσοντας,τους συναντουν οι Θηβαιοι στα Λευκτρα,θεωρωντας αισιο οιωνο
το χωριο,επειδη και πιο πριν εκει ελευθερωθηκαν,οταν ο Αμφιτρυων απο τον Σθενελο εξορι-
σμενος στων Θηβαιων εφθασε τη πολη και στους Χαλκιδεους υποτελεις φορου βρισκοντας
επαυσε το δασμο,τον Χαλκωδοντα τον βασιλια των Ευβοιεων σκοτωνοντας.Συνεβηκε δε των
Λακεδαιμονων η ολοκληρωτικη ηττα να γινει κοντα στο μνημα των θυγατερων του Σκεδασου.
Λενε οτι πριν απ'τη μαχη στον Πελοπιδα ,εναν απ'τους στρατηγους του θηβαικου στρατευμα-
τος,απο καποια σημαδια που δεν κριθηκαν καλα κι ηταν ανησυχος,ο Σκεδασος ηρθε στον υπνο
ζητωντας του να'χει θαρρος,γιατι ερχονται στα Λευκτρα οι Λακεδαιμονες,και σ'αυτον και στις
θυγατερες του την τιμωρια πληρωνοντας, μια μερα δε πριν να συγκρουσθει με τους Λακεδαιμο-
νες,πουλαρι ζητησε αλογου λευκο να ετοιμασει και στο ταφο των παρθενων να σφαξει θυσια.
Και οτι ο Πελοπιδας,ενω ακομη οι Λακεδαιμονες ηταν στρατοπεδευμενοι στη Τεγεα, στα
Λευκτρα εστειλε αντρες να ερευνησουν για τον ταφο τουτο,κι οταν εμαθε απ'τους ντοπιους
περνωντας θαρρος το στρατο να οδηγησει και να νικησει
.
.
σχολια:
-Λεῦκτρα
Τα Λεύκτρα είναι χωριό της Βοιωτίας, χτισμένο επάνω σε λόφο, 10 χλμ. από την παραλία Λιβαδόστρας. Διοικητικά ανήκει στο Δήμο Θηβαίων
Τα Λεύκτρα ήταν μικρή βοιωτική πόλη, χτισμένη σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την αρχαία Ομηρική πόλη Εύτρησις και σε υψόμετρο 375 μέτρων. Έγινε κυρίως γνωστή για την ιστορική μάχη των Λεύκτρων μεταξύ των Θηβαίων και των Σπαρτιατών, το 371 π.Χ. Νικητές ήταν οι Θηβαίοι. Σ' αυτή τη μάχη αναδείχτηκε η εξαίρετη προσωπικότητα καθώς και οι διοικητικές ικανότητες του Επαμεινώνδα. Σε απόσταση μόλις ενός χιλιομέτρου από το χωριό υπάρχει μνημείο αφιερωμένο σε αυτή τη μάχη (Τύμβος).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%B1_%CE%92%CE%BF%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82
-εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχθη κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος ἐξ Ὠρεοῦ· πόλεως τῆς Ἑστιαιάτιδος
Ωρεοί
Οι Ωρεοί είναι κωμόπολη της Βόρειας Εύβοιας. Έχει υψόμετρο 10 μέτρα και βρίσκεται 5 χιλιόμετρα δυτικά της Ιστιαίας, στις ακτές του ομώνυμου όρμου στον Δίαυλο Ωρεών.
Η μεγαλύτερη ακμή του αρχαίου Ωρεού αρχίζει το 446 όταν οι Αθηναίοι κατέστρεψαν την Ιστιαία επειδή είχε αποστατήσει από την Αθηναϊκή Συμμαχία και ανάγκασαν τους κατοίκους της σε εκπατρισμό. Στη συνέχεια προχώρησαν στην εγκατάσταση σε αυτή 2000 κληρούχων από την Αττική και άλλες περιοχές της Εύβοιας και την μετονόμασαν σε Ωρεούς ή Ωρεός. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο επέστρεψαν οι πρώτοι κάτοικοι. [2] Επίσης το 446 αναφέρεται ως έτος ίδρυσης των Ωρεών μετά την καταστροφή της Ιστιαίας. [3] Το 397 π.Χ. ανατράπηκε, με τη βοήθεια Αθηναίων και Θηβαίων, το ολιγαρχικό καθεστώς που είχαν επιβάλει οι Σπαρτιάτες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%CF%81%CE%B5%CE%BF%CE%AF
-Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε Λακεδαιμονίων τῶν δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων
Ἐπαμεινώνδας ὁ Θηβαῖος
Ο Επαμεινώνδας (418 π.Χ. – 4 Ιουλίου 362 π.Χ.) ήταν Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ., ο οποίος απάλλαξε τη Θήβα από τη σπαρτιατική ηγεμονία και τη μετέτρεψε σε ισχυρή πόλη–κράτος με εξέχουσα θέση στην ελληνική πολιτική σκηνή. Νίκησε τους Σπαρτιάτες στη μάχη των Λεύκτρων και απελευθέρωσε τους Μεσσήνιους, οι οποίοι ήταν υποταγμένοι στη Σπάρτη για 230 χρόνια, μετά την ήττα τους στον Δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο, ο οποίος έληξε το 600 π.Χ. Ο Επαμεινώνδας κατέλυσε τις ως τότε συμμαχίες και δημιούργησε νέες.
Ο Ρωμαίος ρήτορας Μάρκος Τύλλιος Κικέρων τον χαρακτήρισε ως «πρώτο άνδρα της Ελλάδας»
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CF%82
-ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰς ἐλαθεὶς εἰς τὴν Θηβαίων
Αμφιτρύωνας (Αμφιτρύων) ήταν γιος του Αλκαίου, βασιλιά της Τίρυνθας, και της Αστυδάμειας (ή Λυσιμάχης ή Λαονόμης).
Κυνηγώντας κάποτε ο Αμφιτρύωνας με ένα χοντρό ρόπαλο κάποιο βόδι, σκότωσε κατά λάθος τον Ηλεκτρύωνα, οπότε ο θείος του Σθένελος βρήκε αφορμή να τον διώξει και να σφετερισθεί ο ίδιος τους δύο θρόνους, της Τίρυνθας και των Μυκηνών. Ο Αμφιτρύωνας τότε κατέφυγε στη Θήβα μαζί με τη σύζυγό του Αλκμήνη και τον ετεροθαλή αδελφό της Λικύμνιο. Ο βασιλιάς των Θηβών Κρέοντας τους υποδέχθηκε καλά, καθάρισε από το μίασμα του φόνου, με ειδική τελετή, τον Αμφιτρύωνα και έκανε γαμβρό του τον Λικύμνιο. Αλλά και ο Αμφιτρύωνας εξυπηρέτησε τον Κρέοντα λυτρώνοντας τη Θήβα από την τρομερή αλεπού Τευμασία με τον ακατανίκητο σκύλο του.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82
Σθένελος
Στην ελληνική μυθολογία ένας Σθένελος ήταν γιος του Περσέως και της Ανδρομέδας. Ως σύζυγός του αναφέρεται είτε η Νικίππη, είτε η Αμφιβία (ή Αντιβία), αμφότερες θυγατέρες του Πέλοπα. Παιδιά του Σθενέλου ήταν η Αλκυόνη ή Αλκινόη, η Μέδουσα, ο Ευρυσθέας και ο Ίφιτος ή Ίφις ή Ίφιος. Ο Σθένελος βασίλευσε στην πόλη που είχε ιδρύσει ο πατέρας του, τις Μυκήνες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B8%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B5%CF%81%CF%83%CE%AD%CF%89%CF%82
-Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας
Χαλκώδων
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο Χαλκώδων ήταν βασιλιάς των Αβάντων της Εύβοιας, σύζυγος της Αλκυόνης και πατέρας του Ελεφήνορα και της Χαλκιόπης. Το όνομά του έφερε κάποτε και η νήσος Εύβοια, που ονομαζόταν Χαλκωδοντίς. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χαλκώδων κατέλαβε τη Θήβα και την κράτησε μέχρι την απελευθέρωσή της από τον Αμφιτρύονα, ο οποίος τελικώς σκότωσε τον Χαλκώδοντα.
15.6 Χαλκώδων δὲ οὐ πόῤῥω κρήνης καλουμένης Οἰνόης. τὸν μὲν δὴ Ἐλεφήνορος τοῦ Εὐβοεῦσιν ἐς Ἴλιον ἡγησαμένου καὶ τὸν Αἴαντός τε καὶ Τεύκρου, τούτων μὲν τοὺς πατέρας οὐκ ἀποδέξαιτο ἄν τις ἐν τούτῳ πεσεῖν τῷ ἀγῶνι: πῶς μὲν γὰρ <ἂν> συνεπελάβετο Ἡρακλεῖ τοῦ ἔργου Χαλκώδων, ὃν πρότερον ἔτι ἀποκτεῖναι Ἀμφιτρύωνα καὶ μαρτυρεῖται καὶ πιστεύειν ἄξιά ἐστιν ἐν Θήβαις; [...] Παυσανίου, Αρκαδικά
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CF%89%CE%BD
-φασὶ δὲ πρὸ τῆς μάχης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ θηβαϊκοῦ στρατεύματος,
Πελοπίδας
Ο Πελοπίδας (410 π.Χ. - 364 π.Χ) ήταν Θηβαίος στρατηγός, πολιτικός και διοικητής του Ιερού Λόχου. Μαζί με τον συμπολίτη και φίλο του Επαμεινώνδα κατέστησαν τη Θήβα ως μια ισχυρή δύναμη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επιβολή της Θηβαϊκής ηγεμονίας στον ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82
-παραγίνεσθαι γὰρ εἰς Λεῦκτρα Λακεδαιμονίους
Μάχη των Λεύκτρων
Η Μάχη των Λεύκτρων ήταν μια από τις πλέον περισπούδαστες μάχες της αρχαιότητας, από πλευράς στρατιωτικής τακτικής.
Η περίφημη αυτή μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, που διεξήχθη το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, έδωσε αφενός μεν τέλος στην Πελοποννησιακή Συμμαχία αφετέρου χάρισε στους Θηβαίους την ηγεμονική τους θέση στον τότε ελλαδικό χώρο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9B%CE%B5%CF%8D%CE%BA%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BD
.
.
.
Λαβδα Βακχιαδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ.Βιβλίο Ε' - Τερψιχόρη.92.Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΩΝ ΒΑΚΧΙΑΔΩΝ ΣΤΗ ΚΟΡΙΝΘΟ.Ο Ηετιωνας η Λαβδα ο Κυψελος και ο Περιανδρος
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
[στη συσκεψη των Πελοποννησιων περιπου το 500 π.Χ που καλεσαν οι Σπαρτιατες ο αντιπρο-
σωπος της Κορινθου μιλησε για την παλια πολιτικη κατασταση της Κορινθου,της μοναρχιας
των Βακχιαδων]
92B. Κορινθίοισι γὰρ ἦν πόλιος κατάστασις τοιήδε· ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ ἀλλήλων. Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα. ταύτην Βακχιαδέων γὰρ οὐδεὶς ἤθελε γῆμαι, ἴσχει Ἠετίων ὁ Ἐχεκράτεος, δήμου μὲν ἐὼν ἐκ Πέτρης, ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης τε καὶ Καινείδης. 2 ἐκ δέ οἱ ταύτης τῆς γυναικὸς οὐδ᾽ ἐξ ἄλλης παῖδες ἐγίνοντο. ἐστάλη ὦν ἐς Δελφοὺς περὶ γόνου. ἐσιόντα δὲ αὐτὸν ἰθέως ἡ Πυθίη προσαγορεύει τοῖσιδε τοῖσι ἔπεσι.
Ἠετίων, οὔτις σε τίει πολύτιτον ἐόντα.
Λάβδα κύει, τέξει δ᾽ ὀλοοίτροχον· ἐν δὲ πεσεῖται
ἀνδράσι μουνάρχοισι, δικαιώσει δὲ Κόρινθον.
3 ταῦτα χρησθέντα τῷ Ἠετίωνι ἐξαγγέλλεταί κως τοῖσι Βακχιάδῃσι, τοῖσι τὸ μὲν πρότερον γενόμενον χρηστήριον ἐς Κόρινθον ἦν ἄσημον, φέρον τε ἐς τὠυτὸ καὶ τὸ τοῦ Ἠετίωνος καὶ λέγον ὧδε.
αἰετὸς ἐν πέτρῃσι κύει, τέξει δὲ λέοντα
καρτερὸν ὠμηστήν· πολλῶν δ᾽ ὑπὸ γούνατα λύσει.
ταῦτά νυν εὖ φράζεσθε, Κορίνθιοι, οἳ περὶ καλήν
Πειρήνην οἰκεῖτε καὶ ὀφρυόεντα Κόρινθον.
92C. τοῦτο μὲν δὴ τοῖσι Βακχιάδῃσι πρότερον γενόμενον ἦν ἀτέκμαρτον· τότε δὲ τὸ Ἠετίωνι γενόμενον ὡς ἐπύθοντο, αὐτίκα καὶ τὸ πρότερον συνῆκαν ἐὸν συνῳδὸν τῷ Ἠετίωνος. συνέντες δὲ καὶ τοῦτο εἶχον ἐν ἡσυχίῃ, ἐθέλοντες τὸν μέλλοντα Ἠετίωνι γίνεσθαι γόνον διαφθεῖραι. ὡς δ᾽ ἔτεκε ἡ γυνὴ τάχιστα, πέμπουσι σφέων αὐτῶν δέκα ἐς τὸν δῆμον ἐν τῷ κατοίκητο ὁ Ἠετίων ἀποκτενέοντας τὸ παιδίον. 2 ἀπικόμενοι δὲ οὗτοι ἐς τὴν Πέτρην καὶ παρελθόντες ἐς τὴν αὐλὴν τὴν Ἠετίωνος αἴτεον τὸ παιδίον· ἡ δὲ Λάβδα εἰδυῖά τε οὐδὲν τῶν εἵνεκα ἐκεῖνοι ἀπικοίατο, καὶ δοκέουσα σφέας φιλοφροσύνης τοῦ πατρὸς εἵνεκα αἰτέειν, φέρουσα ἐνεχείρισε αὐτῶν ἑνί. τοῖσι δὲ ἄρα ἐβεβούλευτο κατ᾽ ὁδὸν τὸν πρῶτον αὐτῶν λαβόντα τὸ παιδίον προσουδίσαι. 3 ἐπεὶ ὦν ἔδωκε φέρουσα ἡ Λάβδα, τὸν λαβόντα τῶν ἀνδρῶν θείῃ τύχῃ προσεγέλασε τὸ παιδίον, καὶ τὸν φρασθέντα τοῦτο οἶκτός τις ἴσχει ἀποκτεῖναι, κατοικτείρας δὲ παραδιδοῖ τῷ δευτέρῳ, ὁ δὲ τῷ τρίτῳ. οὕτω δὴ διεξῆλθε διὰ πάντων τῶν δέκα παραδιδόμενον, οὐδενὸς βουλομένου διεργάσασθαι. 4 ἀποδόντες ὦν ὀπίσω τῇ τεκούσῃ τὸ παιδίον καὶ ἐξελθόντες ἔξω, ἑστεῶτες ἐπὶ τῶν θυρέων ἀλλήλων ἅπτοντο καταιτιώμενοι, καὶ μάλιστα τοῦ πρώτου λαβόντος, ὅτι οὐκ ἐποίησε κατὰ τὰ δεδογμένα, ἐς ὃ δή σφι χρόνου ἐγγινομένου ἔδοξε αὖτις παρελθόντας πάντας τοῦ φόνου μετίσχειν.
92D. ἔδει δὲ ἐκ τοῦ Ἠετίωνος γόνου Κορίνθῳ κακὰ ἀναβλαστεῖν. ἡ Λάβδα γὰρ πάντα ταῦτα ἤκουε ἑστεῶσα πρὸς αὐτῇσι τῇσι θύρῃσι· δείσασα δὲ μή σφι μεταδόξῃ καὶ τὸ δεύτερον λαβόντες τὸ παιδίον ἀποκτείνωσι, φέρουσα κατακρύπτει ἐς τὸ ἀφραστότατόν οἱ ἐφαίνετο εἶναι, ἐς κυψέλην, ἐπισταμένη ὡς εἰ ὑποστρέψαντες ἐς ζήτησιν ἀπικνεοίατο πάντα ἐρευνήσειν μέλλοιεν· τὰ δὴ καὶ ἐγίνετο. 2 ἐλθοῦσι δὲ καὶ διζημένοισι αὐτοῖσι ὡς οὐκ ἐφαίνετο, ἐδόκεε ἀπαλλάσσεσθαι καὶ λέγειν πρὸς τοὺς ἀποπέμψαντας ὡς πάντα ποιήσειαν τὰ ἐκεῖνοι ἐνετείλαντο. οἳ μὲν δὴ ἀπελθόντες ἔλεγον ταῦτα.
92E. Ἠετίωνι δὲ μετὰ ταῦτα ὁ παῖς ηὐξάνετο, καί οἱ διαφυγόντι τοῦτον τὸν κίνδυνον ἀπὸ τῆς κυψέλης ἐπωνυμίην Κύψελος οὔνομα ἐτέθη. ἀνδρωθέντι δὲ καὶ μαντευομένῳ Κυψέλῳ ἐγένετο ἀμφιδέξιον χρηστήριον ἐν Δελφοῖσι, τῷ πίσυνος γενόμενος ἐπεχείρησέ τε καὶ ἔσχε Κόρινθον. ὁ δὲ χρησμὸς ὅδε ἦν.
ὄλβιος οὗτος ἀνὴρ ὃς ἐμὸν δόμον ἐσκαταβαίνει,
Κύψελος Ἠετίδης, βασιλεὺς κλειτοῖο Κορίνθου
αὐτὸς καὶ παῖδες, παίδων γε μὲν οὐκέτι παῖδες.
τὸ μὲν δὴ χρηστήριον τοῦτο ἦν, τυραννεύσας δὲ ὁ Κύψελος τοιοῦτος δή τις ἀνὴρ ἐγένετο· πολλοὺς μὲν Κορινθίων ἐδίωξε, πολλοὺς δὲ χρημάτων ἀπεστέρησε, πολλῷ δέ τι πλείστους τῆς ψυχῆς.
92F. ἄρξαντος δὲ τούτου ἐπὶ τριήκοντα ἔτεα καὶ διαπλέξαντος τὸν βίον εὖ, διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος ὁ παῖς Περίανδρος γίνεται. ὁ τοίνυν Περίανδρος κατ᾽ ἀρχὰς μὲν ἦν ἠπιώτερος τοῦ πατρός, ἐπείτε δὲ ὡμίλησε δι᾽ ἀγγέλων Θρασυβούλῳ τῷ Μιλήτου τυράννῳ, πολλῷ ἔτι ἐγένετο Κυψέλου μιαιφονώτερος.
92B.στους Κορινθιους τοτε αυτη εδω ηταν η ποιλιτικη καταστασις · ηταν ολιγαρχια,κι αυτοι
που καλουνταν Βακχιαδες κατειχαν την πολη,κι εδιναν κι επαιρναν νυφες και γαμπρους μετα-
ξι τους,Στον Αμφιονα που ηταν απ'αυτους τους αντρες γεννιεται θυγατερα κουτση.κι ονομα
της εδωσαν Λαβδα.Αυτη,απ'τους Βακχιαδες επειδη κανενας δεν ηθελε να παντρευτει,την πηρε
ο Ηετιωνας του Εχεκρατη,που απ'το δημο ηταν της Πετρας,αλλ'ομως απο παλια και Λαπιθης και
του Κινεα γονος.Απ'αυτη τη γυναικα ουτ'απ'αλλη παιδια γεννιονταν.Εφυγε,λοιπον και πηγε
στους Δελφους για το θεμα του απογονου.Οταν μπηκε μεσ'στο μαντειο αμεσως η Πυθια
τ'απευθυνεται μ'αυτα εδω τα λογια:
Ηετιωνα,κανενας δεν σε τιμα αν και πολυτιμημενος εισαι,
η Λαβδα κυοφορει,και θα γεννησει ολοστρογγυλο λιθαρι,που πανω
θα πεσει σ'αντρες μοναρχες,και θα δικασει τη Κορινθο
αυτα που δωθηκαν χρησμος στον Ηετιωνα με καποιο τροπο μαθευτηκαν στους Βακχιαδες,
στους οποιους ο χρησμος που πρωτυτερα εγινε στη Κορινθο ηταν αααφης,ομως εμοιαζε
με του Ηετιωνα κι ελεγε αυτο εδω:
αετος στις πετρες κυοφορει,και θα γεννησει λιονταρι
δυνατο ωμοφαγο,πολλων τα γονατα θα παραλυσει
αυτα τωρα καλα να σκεφτειτε,Κορινθιοι,που στην ομορφη
Πειρηνη κατοικειται και στην αποκρημνη Κορινθο
92C.Αυτος,βεβαια,που στους Βακχιαδες πρωτυτερα εγινε ηταν αδιευκρινιστος.Τοτε στον Ηετιω-
να αυτον που εγινε οταν εμαθαν,αμεσως και τον πρωτυτερα καταλαβαν πως συναδει με του
Ηετιωνα.Κι αφου καταλαβαν κι αυτον ησυχασαν,θελοντας τον μελλοντα στον Ηετιωνα που
θα γεννιονταν απογονο να σκοτωσουν.Κι οταν γεννησε η γυναικα εστειλαν απ'αυτους δεκα
στο δημο στον οποιο κατοικουσε ο Ηετιωνας να σκοτωσουν το παιδι.Οταν εφθασαν αυτοι στη
Πετρα και μπηκαν μεσα στην αυλη του Ηετιωνα ζητουσαν το παιδι.Η Λαβδα δεν καταλαβε για
πιο λογο εκεινοι εφθασαν,κι επειδη πιστεψε πως λογω των φιλικων αισθηματων τους στο πατε-
ρα το ζητουν,το'φερε και τ'αφησε στα χερια ενος απ'αυτους.Αυτοι ομως ειχαν συμφωνησει στο
δρομο ο πρωτος απ'αυτους που θα παρει το παιδι να το πεταξει καταγης.Οταν ,λοιπον,το εφερε
και το εδωξε η Λαβδα,σ'αυτον που το πηρε απ'τους αντρας,θεια τυχη,χαμογελασε το παιδι,κι
οταν,λοιπον,το'δε αυτο ενιωσε συμπονια να το σκοτωσει,και συμπονοντας το παρεδωσε στον
δευτερο,κι αυτος στο τριτο.Ετσι απ'ολους τους δεκα περασε,και κανενας δεν θελησε να το σκο-
τωσει.Δινοντας,λοιπον,πισω σ'αυτη που γεννησε το παιδι και βγαινοντας εξω,καθησαν στην
εισοδο ο ενας τον αλλων κατηγορωντας,και πιο πολυ αυτον που πρωτος το πηρε,γιατι δεν
ενεργησε κατα τα συμφωνημενα,και μολις περασε καποιος χρονος αποφασισαν αφου ξανα-
περασουν μεσα ολοι στο φονο να παρουν μερος.Η Λαβδα ολ'αυτα τ'ακουσε επειδη καθονταν
κοντα στη πορτα,φοβηθηκε μηπως αυτοι αλλαξουν αποφαση και ξαναπαιρνωντας το παιδι το
σκοτωσουν,το πηρε και το κρυβει σε μερος που της φανηκε πως δεν θα το σκεφτουν,σε κυψε-
λη,γνωριζοντας πως αν επιστρεψουν να το ζητησουν δεν θ'αφηναν τιποτα να μην ψαξουν,
πραγμα που και εγινε.Κι οταν ηρθαν κι αφου εψαξαν και το βρηκαν,αποφασισαν να φυγουν και
να πουν σ'αυτους που τους εστειλαν πως τα παντα εκαναν απ'αυτα που εκεινοι διεταξαν.Αυτοι,
λοιπον,αφου εφυγαν ελεγαν αυτα.
92E.Του Ηετιωνα μετα απ'αυτο το παιδι μεγαλωσε,κι επειδη διεφυγε απο τουτο τον κινδυνο
απο της κυψελης την επωνυμια αυτοι τ'ονομα Κυψελος του'δωσαν.Οταν ανδρωθηκε και πηγε
στο μαντειο στον Κυψελο δωθηκε,κι απ'τις δυο μεριες ορθος, χρησμος στους Δελφους,στον
οποιο εδωσε εμπιστοσυνη και πηρε την Κορινθο.Ο δε χρησμος αυτος εδω ηταν:
ευτυχης αυτος ο αντρας που στο ιερο μου κατεβαινει,
ο Κυψελος του Ηετιωνα,βασιλιας στη ξακουστη Κορινθο
αυτος και τα παιδια του,των παιδιων ομως οχι τα παιδια
ο χρησμος,λοιπον,αυτος ηταν,οταν τυραννευσε ο Κυψελος τετοιος αντρας εγινε.Πολλους
απ'τους Κορινθιους εδιωξε,πολλους απ'τη περιουσια στερησε,κι απο παρα πολλους τη ζωη.
92F.την αρχη αυτος ειχε για τριαντα χρονια και περασε το βιο καλα,και διαδοχος της τυραννιας
ο γιος του Περιανδρος γινεται.Αυτος ο Περιανδρος στην αρχη ηταν πιο ηπιος απ'τον πατερα
του,επειτα οταν συμβουλευθηκε με αποσταλμενους στον Θρασυβουλο της Μιλητου τον τυραν-
νο,πιο πολυ ακομη εγινε απ'τον Κυψελο επιρρεπης στο φονο.
.
.
σχολια:
-ἦν ὀλιγαρχίη, καὶ οὗτοι Βακχιάδαι καλεόμενοι ἔνεμον τὴν πόλιν, ἐδίδοσαν δὲ καὶ ἤγοντο ἐξ
ἀλλήλων
Βακχιάδαι
η δυναστεια των Βακχιαδων που κυβερνησε την Κορινθο απο την εισβολη των Δωριεων στην
Πελοποννησο,12ος αι. π.Χ,που κατελυσαν τη βασιλεια των Αχαιων,μεχρι τα μεσα του 7ου
αι.π.Χ,ιδρυτης της ηταν ο Αλητης του Ιπποτη
το τελος της δυναστειας των Βακχιαδων ηρθε απο τον Κυψελο [695 π.Χ.- 627 π.Χ]που εγινε
τυραννος της Κορινθου
Ένας μεγάλος βράχος έπεσε πάνω στους άρχοντες
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/arxaiotita/page_016.html
-Ἀμφίονι δὲ ἐόντι τούτων τῶν ἀνδρῶν γίνεται θυγάτηρ χωλή· οὔνομα δέ οἱ ἦν Λάβδα.
Λάβδα
Στην ελληνική μυθολογία η Λάβδα ήταν από την αρχαία Κόρινθο κόρη οικογένειας από σπουδαία καταγωγή.Ήταν κόρη του Αμφίωνα από το γένος των Βακχιάδων και αναφέρεται ότι ήταν χωλή. Η Λάβδα ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν νέο, απλό πολίτη, τον Ηετίωνα, και μαζί του απέκτησε έναν γιο, τον Κύψελο.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AC%CE%B2%CE%B4%CE%B1
- ἀτὰρ τὰ ἀνέκαθεν Λαπίθης τε καὶ Καινείδης.
Καινέας
Στην ελληνική μυθολογία ο Καινέας (Καινεύς) ήταν ένας Λαπίθης που αναφέρεται στη Μάχη Λαπιθών και Κενταύρων. Στην Ιλιάδα (Α 262-268) ο Καινέας γενεαλογείται ως πατέρας του Κορώνου και παππούς του Λεοντέα, αρχηγού των Λαπιθών
Ο Καινέας ήταν άτρωτος, σκότωσε 5 Κενταύρους στην παραπάνω μάχη και εξοντώθηκε μόνο όταν καταπλακώθηκε από πέτρες και μεγάλα κλαδιά ή κορμούς πεύκων, οπότε βυθίσθηκε όρθιος μέσα στη γη κάτω από το μεγάλο τους βάρος και δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ πια.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%B1%CF%82
-οἳ περὶ καλήν Πειρήνην οἰκεῖτε Πειρήνη
H Πειρήνη ήταν η αξιολογώτερη πηγή της Αρχαίας Κορίνθου. Στην Ελληνική μυθολογία, η νύμφη της πηγής, η Πειρήνη, ήταν κόρη του Ασωπού,[1][2] του Οιβάλου[3] ή του Ποσειδώνα.[4]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B7
-τυραννεύσας δὲ ὁ Κύψελος τοιοῦτος δή τις ἀνὴρ ἐγένετο
Ο Κύψελος ήταν τύραννος της Κορίνθου, κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., και πατέρας του Περίανδρου. Γεννήθηκε γύρω στο 695 π.Χ. και πέθανε μάλλον το 627 π.Χ. Υπήρξε ο πρώτος τύραννος της πόλεως της Κορίνθου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82
-διάδοχός οἱ τῆς τυραννίδος ὁ παῖς Περίανδρος γίνεται
Ο Περίανδρος ο Κορίνθιος (668 π.Χ. – 584 π.Χ.) ήταν τύραννος της Κορίνθου που διαδέχθηκε
τον πατέρα του Κύψελο που είχε ανατρέψει την δωρική αριστοκρατία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82
-ἐπείτε δὲ ὡμίλησε δι᾽ ἀγγέλων Θρασυβούλῳ τῷ Μιλήτου τυράννῳ
Ο Θρασύβουλος ήταν τύραννος της Μιλήτου κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. Υπό την εξουσία του, η Μίλητος διεξήγαγε μακροχρόνιο πόλεμο κατά της Λυδίας και προώθησε την δημιουργία αποικιών στην Μάυρη θάλασσα.
Ο Θρασύβουλος ήταν σύμμαχος με τον Περίανδρο, τύραννο της Κορίνθου. Στις «Ιστορίες» του, ο Ηρόδοτος αφηγείται ένα διάσημο ανέκδοτο, στο οποίο ο Περίανδρος έστειλε στο Θρασύβουλο έναν απεσταλμένο αναζητώντας συμβουλές για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κυβερνήσει. Ο Θρασύβουλος, αντί να δώσει κάποια απάντηση, πήρε μαζί του τον απεσταλμένο και τον οδήγησε σε ένα χωράφι με στάχυα. Εκεί, μπροστά στα απορημένα μάτια του άνδρα αυτού, άρχισε να κόβει τα ψηλότερα κοτσάνια με ένα ραβδί. Το μήνυμα, το οποίο ορθώς ερμήνευσε ο Περίανδρος, ήταν πως ο φρόνιμος ηγέτης φροντίζει να προλαμβάνει τους κινδύνους που απειλούν την εξουσία του, απομακρύνοντας νωρίς από τα πράγματα εκείνους που ήταν αρκετά δυνατοί να διεκδικήσουν την εξουσία του.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%8D%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9C%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82
.
.
.
Ατυς Κροισεω και Αδρηστος Γορδιεω του Μιδεω,κυνηγι υου εν Μυσιω Ολυμπω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ.Βιβλίο Α' - Κλειω.34.1-46.1.Ο θανατος του Ατυ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
34.1 μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς εἰκάσαι, ὅτι ἐνόμισε ἑωυτὸν εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα δέ οἱ εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος, ὅς οἱ τὴν ἀληθείην ἔφαινε τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τὸν παῖδα. 34.2 ἦσαν δὲ τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ δὴ κωφός, ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος· οὔνομα δέ οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ Κροίσῳ ὁ ὄνειρος, ὡς ἀπολέει μιν αἰχμῇ σιδηρέῃ βληθέντα. 34.3 ὃ δ᾽ ἐπείτε ἐξηγέρθη καὶ ἑωυτῷ λόγον ἔδωκε, καταῤῥωδήσας τὸν ὄνειρον ἄγεται μὲν τῷ παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα δὲ στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν οὐδαμῇ ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα ἐξέπεμπε· ἀκόντια δὲ καὶ δοράτια καὶ τά τοιαῦτα πάντα τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους συνένησε, μή τί οἱ κρεμάμενον τῷ παιδὶ ἐμπέσῃ.
35
35.1 ἔχοντι δέ οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς τὸν γάμον, ἀπικνέεται ἐς τὰς Σάρδις ἀνὴρ συμφορῇ ἐχόμενος καὶ οὐ καθαρὸς χεῖρας, ἐὼν Φρὺξ μὲν γενεῇ, γένεος δὲ τοῦ βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος ἐς τὰ Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους τοὺς ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος δέ μιν ἐκάθηρε. 35.2 ἔστι δὲ παραπλησίη ἡ κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ἕλλησι. ἐπείτε δὲ τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ Κροῖσος, ἐπυνθάνετο ὁκόθεν τε καὶ τίς εἴη, λέγων τάδε· 35.3 "ὤνθρωπε, τίς τε ἐὼν καὶ κόθεν τῆς Φρυγίης ἥκων ἐπίστιός μοι ἐγένεο ; τίνα τε ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν ἐφόνευσας ;" ὁ δὲ ἀμείβετο "ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω μὲν τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖς, ὀνομάζομαι δὲ Ἄδρηστος, φονεύσας δὲ ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος τε ὑπὸ τοῦ πατρὸς καὶ ἐστερημένος πάντων." 35.4 Κροῖσος δέ μιν ἀμείβετο τοῖσιδε· "ἀνδρῶν τε φίλων τυγχάνεις ἔκγονος ἐὼν καὶ ἐλήλυθας ἐς φίλους, ἔνθα ἀμηχανήσεις χρήματος οὐδενὸς μένων ἐν ἡμετέρου, συμφορήν τε ταύτην ὡς κουφότατα φέρων κερδανέεις πλεῖστον."
36
36.1 ὃ μὲν δὴ δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν δὲ τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν τῷ Μυσίῳ Ὀλύμπῳ ὑὸς χρῆμα γίνεται μέγα· ὁρμώμενος δὲ οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις δὲ οἱ Μυσοὶ ἐπ᾽ αὐτὸν ἐξελθόντες ποιέεσκον μὲν κακὸν οὐδέν, ἔπασχον δὲ πρὸς αὐτοῦ. 36.2 τέλος δὲ ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον τάδε. "ὦ βασιλεῦ, ὑὸς χρῆμα μέγιστον ἀνεφάνη ἡμῖν ἐν τῇ χώρῃ, ὃς τὰ ἔργα διαφθείρει. τοῦτον προθυμεόμενοι ἑλεῖν οὐ δυνάμεθα. νῦν ὦν προσδεόμεθά σευ τὸν παῖδα καὶ λογάδας νεηνίας καὶ κύνας συμπέμψαι ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης." 36.3 οἳ μὲν δὴ τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος δὲ μνημονεύων τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα ἔλεγέ σφι τάδε. "παιδὸς μὲν πέρι τοῦ ἐμοῦ μὴ μνησθῆτε ἔτι· οὐ γὰρ ἂν ὑμῖν συμπέμψαιμι· νεόγαμός τε γὰρ ἐστὶ καὶ ταῦτά οἱ νῦν μέλει. Λυδῶν μέντοι λογάδας καὶ τὸ κυνηγέσιον πᾶν συμπέμψω, καὶ διακελεύσομαι τοῖσι ἰοῦσι εἶναι ὡς προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης."
37
37.1 ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι τῶν Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ τοῦ Κροίσου παῖς ἀκηκοὼς τῶν ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου δὲ τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ νεηνίης τάδε. 37.2 "ὦ πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερον κοτὲ καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ἔς τε πολέμους καὶ ἐς ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν· νῦν δὲ ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις, οὔτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν οὔτε ἀθυμίην νῦν τε τέοισί με χρὴ ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς φοιτέοντα φαίνεσθαι ; 37.3 κοῖος μέν τις τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι, κοῖος δέ τις τῇ νεογάμῳ γυναικί ; κοίῳ δὲ ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν ; ἐμὲ ὦν σὺ ἢ μέτες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην, ἢ λόγῳ ἀνάπεισον ὅκως μοι ἀμείνω ἐστὶ ταῦτα οὕτω ποιεόμενα."
38
38.1 ἀμείβεται Κροῖσος τοῖσιδε. "ὦ παῖ, οὔτε δειλίην οὔτε ἄλλο οὐδὲν ἄχαρι παριδών, τοι ποιέω ταῦτα, ἀλλά μοι ὄψις ὀνείρου ἐν τῷ ὕπνῳ ἐπιστᾶσα ἔφη σε ὀλιγοχρόνιον ἔσεσθαι· ὑπὸ γὰρ αἰχμῆς σιδηρέης ἀπολέεσθαι. 38.2 πρὸς ὧν τὴν ὄψιν ταύτην τόν τε γάμον τοι τοῦτον ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως δυναίμην ἐπὶ τῆς ἐμῆς σε ζόης διακλέψαι. εἷς γὰρ μοι μοῦνος τυγχάνεις ἐὼν παῖς· τὸν γὰρ δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ εἶναί μοι λογίζομαι."
39
39.1 ἀμείβεται ὁ νεηνίης τοῖσιδε. "συγγνώμη μὲν ὦ πάτερ τοι, ἰδόντι γε ὄψιν τοιαύτην, περὶ ἐμὲ φυλακὴν ἔχειν· τὸ δὲ οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε τὸ ὄνειρον, ἐμέ τοί δίκαιον ἐστί φράζειν. 39.2 φής τοι τὸ ὄνειρον ὑπὸ αἰχμῆς σιδηρέης φάναι ἐμὲ τελευτήσειν. ὑὸς δὲ κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη δὲ αἰχμὴ σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι ; εἰ μὲν γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι εἶπε τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ ὅ τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν δή σε ποιέειν τὰ ποιέεις· νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται ἡ μάχη, μέτες με."
40
40.1 ἀμείβεται Κροῖσος "ὦ παῖ, ἔστι τῇ με νικᾷς γνώμην ἀποφαίνων περὶ τοῦ ἐνυπνίου. ὡς ὦν νενικημένος ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί τε σὲ ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην."
41
41.1 εἴπας δὲ ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ δέ οἱ λέγει τάδε. "Ἄδρηστε, ἐγώ σε συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος ἔχω, παρέχων πᾶσαν δαπάνην. 41.2 νῦν ὤν (ὀφείλεις γὰρ ἐμοῦ προποιήσαντος χρηστὰ ἐς σὲ χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι ) φύλακα παιδός σε τοῦ ἐμοῦ χρηίζω γενέσθαι ἐς ἄγρην ὁρμωμένου, μή τινες κατ᾽ ὁδὸν κλῶπες κακοῦργοι ἐπὶ δηλήσι φανέωσι ὑμῖν. 41.3 πρὸς δὲ τούτῳ καὶ σέ τοι χρεόν ἐστι ἰέναι ἔνθα ἀπολαμπρυνέαι τοῖσι χρεόν πατρώιόν τε γάρ τοι ἐστὶ καὶ προσέτι ῥώμη ὑπάρχει."
42
42.1 ἀμείβεται ὁ Ἄδρηστος "ὦ βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε· οὔτε γὰρ συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένον οἰκός ἐστι ἐς ὁμήλικας εὖ πρήσσοντας ἰέναι, οὔτε τὸ βούλεσθαι πάρα, πολλαχῇ τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. 42.2 νῦν δέ, ἐπείτε σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ τοί χαρίζεσθαι (ὀφείλω γάρ σε ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι ), ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος ταῦτα, παῖδα τε σόν, τὸν διακελεύεαι φυλάσσειν, ἀπήμονα τοῦ φυλάσσοντος εἵνεκεν προσδόκα τοι ἀπονοστήσειν."
43
43.1 τοιούτοισι ἐπείτε οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον, ἤισαν μετὰ ταῦτα ἐξηρτυμένοι λογάσι τε νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος ἐζήτεον τὸ θηρίον, εὑρόντες δὲ καὶ περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον. 43.2 ἔνθα δὴ ὁ ξεῖνος, οὗτος δὴ ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος δὲ Ἄδρηστος, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει δὲ τοῦ Κροίσου παιδός. 43.3 ὃ μὲν δὴ βληθεὶς τῇ αἰχμῇ ἐξέπλησε τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε δέ τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος δὲ ἐς τὰς Σάρδις τὴν τε μάχην καὶ τὸν τοῦ παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ οἱ.
44
44.1 ὁ δὲ Κροῖσος τῳ θανάτῳ τοῦ παιδὸς συντεταραγμένος μᾶλλον τι ἐδεινολογέετο ὅτι μιν ἀπέκτεινε τὸν αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε· 44.2 περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον μαρτυρόμενος τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη ἐκάλεε δὲ ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον, τὸν αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν, τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων, τὸν δὲ ἑταιρήιον, ὡς φύλακα συμπέμψας αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον.
45
45.1 παρῆσαν δὲ μετὰ τοῦτο οἱ Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν, ὄπισθε δὲ εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς δὲ οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου ἑωυτὸν Κροίσῳ προτείνων τὰς χεῖρας, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων τῷ νεκρῷ, λέγων τήν τε προτέρην ἑωυτοῦ συμφορήν, καὶ ὡς ἐπ᾽ ἐκείνῃ τὸν καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, οὐδέ οἱ εἴη βιώσιμον. 45.2 Κροῖσος δὲ τούτων ἀκούσας τόν τε Ἄδρηστον κατοικτείρει, καίπερ ἐὼν ἐν κακῷ οἰκηίῳ τοσούτῳ καὶ λέγει πρὸς αὐτόν "ἔχω ὦ ξεῖνε παρὰ σεῦ πᾶσαν τὴν δίκην, ἐπειδὴ σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς δὲ οὐ σύ μοι τοῦδε τοῦ κακοῦ αἴτιος, εἰ μὴ ὅσον ἀέκων ἐξεργάσαο, ἀλλὰ θεῶν κού τις, ὅς μοι καὶ πάλαι προεσήμαινε τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι." 45.3 Κροῖσος μέν νυν ἔθαψε ὡς οἰκὸς ἦν τὸν ἑωυτοῦ παῖδα· Ἄδρηστος δὲ ὁ Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος δὴ ὁ φονεὺς μὲν τοῦ ἑωυτοῦ ἀδελφεοῦ γενόμενος φονεὺς δὲ τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ τὸ σῆμα, συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι τῶν αὐτὸς ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ ἑωυτόν.
46
46.1 Κροῖσος δὲ ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεϊ μεγάλῳ κατῆστο τοῦ παιδὸς ἐστερημένος.
.
.
34.1
μετα που ο Σολων εφυγε τιμωρηθηκε σκληρα απ'τη θεικη νεμεση ο Κροισος,οπως υποθετω,
διοτι νομισε τον εαυτο του πως ειναι απ'τους ανθρωπους ολους ο πιο ευτυχης.Και γρηγορα
οπως κοιμονταν ειδε το ονειρο,που την αληθεια του φανερωσε των μελλοντων κακων να
γινουν στο παιδι του. 34.2 Ησαν στον Κροισο δυο γιοι,απ'τους οποιους ο ενας ηταν βλαμενος,
γιατι ηταν κωφος,ο δε αλλος απ'τους συνομηλικους πολυ μπροστα στα παντα πρωτος.Τ'ονο-
μα του ηταν Ατυς.Τουτον,λοιπον,τον Ατυν δειχνει στον Κροισο τ'ονειρο,πως θα χασει απο αιχμη
σιδερενια χτυπημενο. 34.3 Οταν επειτα σηκωθηκε και το συλλογισθηκε,επειδη κατατρομαξε
το ονειρο αποφασιζει στο παιδι να δωσει γυναικα,κι ενω ηταν συνειθισμενος να'ναι στρατηγος
των Λυδων σε καμια περιπτωση τωρα σε τετοια επιχειρηση δεν τον εστελνε.Τα δε ακοντια και
τα δορατα κι ολα αυτα που χρειαζονται στο πολεμο οι ανθρωποι,απ'τους ανδρωνες παιρνωντας
στις αποθηκες μαζεψε,μηπως καποιο απ'αυτα οπως κρεμεται στο παιδι πανω πεσει.
35
35.1 ενω ηταν απασχολημενος με του παιδιου το γαμο,φθανει στις Σαρδεις ενας αντρας
φορτωμενος συμφορα και μ'ακαθαρτα χερια,οντας Φρυγας στη καταγωγη,γενιας βασιλικης.
Μπαινοντας δε αυτος στου Κροισου το σπιτι κατα τους νομους του τοπου εκει παρακαλεσε
να λαβει καθαρμο,κι ο Κροισος τον καθαρισε. 35.2 Ειναι δε παραπλησια η καθαρση και στους
Λυδους και στους Ελληνες.Επειτα αφου τα καθιερωμενα εκανε ο Κροισος,τον ρωτησε να μαθει
κι απο που ερχεται και ποιος ειναι,λεγοντας αυτα εδω.35.3 'Ανθρωπε,και ποιος εισαι κι απο
που απ'τη Φρυγια φθανωντας στο σπιτι μου φιλοξενια εχεις;και ποιον απ'τους αντρες η'
απ' τις γυναικες σκοτωσες;',κι αυτος απαντησε 'βασιλια,του Γορδιου του γιου του Μιδα ειμαι
παιδι,ονομαζομαι Αδραστος,κι επειδη σκοτωσα τον αδελφο μου χωρις να θελω ειμαι διωγμε-
νος απ'τον πατερα κι αποστερημενος τα παντα'. 35.4 Ο Κροισος σ'αυτον απαντησε μ'αυτα εδω.
'Και αντρων φιλων τυχαινεις απογονος να'σαι κι εχεις ερθει σε φιλους,οπου εδω δεν θα στερη-
θεις απο κανενα πραγμα μενωντας σε μας,και τη συμφορα αυτη αν πιο ελαφρα τη φερεις θα
κερδησεις παρα πολυ'
36
36.1 Αυτος,λοιπον,βιοποριζονταν στον Κροισο.Και στον ιδιο χρονο μ'αυτο στον Ολυμπο
της Μυσιας αγριοχοιρος εμφανιζεται τεραστιος το μεγεθος,π' ορμωντας απ'το ορος αυτο των
Μυσων τις καλλιεργειες κατεστρεφε.Πολλες φορες δε οι Μυσοι εναντιον του βγαινοντας δεν
του εκαναν καμια βλαβη,και υποφεραν απ'αυτον. 36.2.Τελικα αφου ηρθαν στον Κροισο των
Μυσων αγγελιοφοροι του ελεγαν αυτα εδω.'βασιλια,ενας αγριοχοιρος τεραστιος το μεγεθος
φανηκε στη χωρα μας,ο οποιος τις καλλιεργειες καταστρεφει,αυτον αν κι ενεργησαμε θαρρετα
να διωξουμε δεν μπορεσαμε.Τωρα ,λοιπον,θερμα παρακαλουμαι τον γιο σου και εκλεχτους
νεους και σκυλια να στειλεις μαζι μας,για να τον διωξουμε απ'τη χωρα'.36.3 Αυτοι,λοιπον,αυτα
παρακαλουσαν,ο δε Κροισκος ενθυμουμενος τ'ονειρο τα λογια ελεγε σ'αυτος αυτα εδω.
'για το παιδι το δικο μου μην ξαναναφερθητε,γιατι δεν θα το στειλω μαζι σας,γιατι και νιοπαν-
τρος ειναι κι αυτα τωρα τον αποσχολουν.Απ'τους Λυδους,ομως,εκλεχτους και τα κυνηγετικα
ολα θα στειλω μαζι,και θα διαταξω σ'οσους ερθουν να ενεργησουν θαρρετα να διωξουν μαζι
με σας το θηριο απ'τη χωρα'
37
37.1 αυτα απαντησε.Ενω ηταν ικανοποιημενοι μ'αυτα εδω οι Μυσοι,μπαινει μεσα ο γιος
του Κροισου που'χε ακουσει αυτα που παρακαλεσαν οι Μυσοι.Κι επειδη αρνιονταν ο Κροισος
το γιο μαζι τους να στελει,λεει σ'αυτον ο νεαρος αυτα εδω. 37.2 'πατερα,τα πιο καλα πριν
καποτε και τα πιο γενναια σε μας ηταν και στους πολεμους και στα κυνηγια πηγαινοντας
να τα κατορθωνουμε.Τωρα κι απ'τα δυο τουτα μ'εχεις αποκλεισει,ουτε καποια δειλια σε μενα
να δεις ουτε απροθυμια,και τωρα με τι ματια πρεπει στην αγορα κι απ'την αγορα πηγαινοντας
και γυριζοντας να φανω; 37.3 Ποιος καποιος στους συμπολιτες θα φανω πως ειμαι,ποιος στη
νιοπαντρη γυναικα;Με ποιον εκεινη θα πιστεψει αντρα πως συγκατοικει;Εμε,λοιπον,συ η'
αφησε με να παω στο κυνηγι,η' με το λογο πεισε με πως για μενα το πιο καλο ειναι αυτα ετσι
να'ναι καμωμενα'
38
38.1 απαντησε ο Κροισος μ'αυτα εδω.'γιε,ουτε δειλια ουτ'αλλο κανενα δυσαρεστο εχω δει,
σε σενα να κανω αυτα,αλλα σε μενα φαντασμα ονειρου στον υπνο στεκαμενο πανω μου ειπε
πως εσυ ολιγοχρονος θα'σαι,γιατι απο αιχμη σιδερενια θα χαθεις.38.2 Απ'το φαντασμα,λοιπον,
τουτο και τον γαμο σε σενα τουτο εσπευσμενα εκανα και στη συνεργασια δεν σε στελνω,να σε
φυλαξω προσεχοντας,πως να μπορουσα στη δικη μου ζωη εσενα να γλυτωσω απ'το θανατο.
Γιατι σε μενα το μοναδικο τυχαινει να'σαι παιδι,γιατι τ'αλλο οπως εχει κατεστραμενη την ακοη
δεν ειναι να το υπολογιζω'
39
39.1 απαντησε ο νεαρος μ'αυτα εδω.'εχεις δικιο πατερα ετσι,βλεπωντας το φαντασμα αυτο,
για μενα προσοχη να'χεις.Αυτο,ομως,που δεν καταλαβαινεις,αλλα σ'αποκρυψε τ'ονειρο,εγω
σε σενα σωστο ειναι να πω.39.2 Ειπες πως σε σενα τ'ονειρο απο αιχμη σιδερενια ειπε εγω θα
τελειωσω.Τ'αγριοχοιρου,ομως,ποια ειναι τα χερια,ποια η αιχμη η σιδερενια που εσυ φοβασαι;
Αν,ομως,απο δοντι σου'πε θα με τελειωσει,η' μ'αλλο τετοιο που σ'αυτο εμοιαζε,πρεπει,βεβαια,
να κανεις αυτα που κανεις.Τωρα,ομως,ειπε απο αιχμη.Κι αφου,λοιπον,οχι προς αντρες σε μας
γινεται η μαχη,αφησε με'.
40
40.1 απαντα ο Κροισος.'γιε,μ'εχεις νικησει μ'αυτο το τροπο εξηγωντας τ'ονειρο.Επειδη,
λοιπον,ειμαι νικημενος απο σενα αλλαζω γνωμη,και σ'αφηνω να πας στο κυνηγι'
41
41.1 λεγοντας αυτα ο Κροισος στελνει να του φερουν τον Φρυγα Αδραστο,οταν ηρθε
σ'αυτον λεει αυτα εδω.'Αδραστε,εγω σενα συμφορα,οταν σ'ειχε πληξει δυσαρεστη,για την
οποια εσενα δεν κατηγορω,σε καθαρησα και στο σπιτι σ'υποδεχτηκα,παρεχωντας ολα τα
εξοδα. 41.2 Τωρα ,λοιπον,[γιατι οφειλεις σε μενα που προηγουμενα εκανα καλα σε σε με
τα καλα να με ανταμειψεις]φυλακα του παιδιου εσε του δικου μου σε διοριζω να νινεις
στο κυνηγι που κιναει,μη καποιοι καθ'οδον κλεφτες κακουργοι σε κακο σας μπλεξουν.
41.3 Επισης και σε σενα χρεος ειναι να πας οπου εκει θα λαμπρυνθεις γιατι και σε σενα αυτο
το χρεος το πατροπαραδοτο ειναι κι ακομη σωματικη δυναμη εχεις'
42
42.1 απαντα ο Αδραστος.' βασιλια,σ'αλλη περισταση εγω ουτε που θα πηγαινα σ'αγωνα τε---
τοιο,γιατι ουτε η συμφορα αυτη που μ'εχει στιγματισμενον ταιριστη ειναι με συνομηλικους
αγαθα πραττοντες να πηγαινω,ουτε και θελω,και παρα πολλα θα'χα να συγκρατηθω. 42.2 Τω-
ρα,επειδη συ με παροτρυνεις και πρεπει σε σενα να κανω χαρι[γιατι οφειλω εσενα ν'ανταμειψω
για τα καλα],να κανω ειμαι ετοιμος αυτα,και τον γιο σου,που ζητας να φυλλαξω,αβλαβος οσον
αφορα αυτον που τον φυλλαει να προσδοκας σε σενα να γυρισει πισω'
43
43.1 με τετοια εδω αφου αυτος απαντησε στον Κροισο,ξεκινησαν μετα απ'αυτα συντεταγμε-
νοι και μ'εκλεχτους νεους και με σκυλια.Οταν εφθασαν στον Ολυμπο το ορος εψαχναν το
θηριο.το βρηκαν και περικυκλωνοντας το του ριχναν ακοντια. 43.2 Οπου εκει,λοιπον, ο ξενος,
αυτος που καθαρισθηκε απ'τον φονο,ο οποιος καλουνταν Αδραστος,ακοντιζοντας τον αγριο-
χοιρο λαθευει,και τυχαινει του Κροισου το παιδι. 43.3 Αυτος αφου χτυπηθηκε με την αιχμη
εξεπληρωσε τ'ονειρου το λογο,κι ετρεχε καποιος ν'αναγγειλει στο Κροισο το γεγονος,φθανον-
τας δε στις Σαρδεις και τη μαχη και του παιδιου τη μοιρα του φανερωσε.
44
44.1 ο Κροισος με τον θανατο του παιδιου συντετριμενος πιο πολυ θρηνολογουσε πως τον
σκοτωσε αυτος που αυτος απ'τον φονο καθαρισε. 44.2 Ταραγμενος απ' τη συμφορα βαρια
καλουσε τον Καθαρσιο Δια να μαρτυρησει γι'αυτα που απ'τον ξενο εχει παθει,καλουσε και
τον επιστιον προστατη της εστιας και τον εταιρηιον της φιλιας,τον ιδιο τουτο ονομαζοντας
θεο,τον επιστιον καλωντας,γιατι στο σπιτι του υποδεχομενος τον ξενο τον φονια του παι-
διου χωρις να ξερει τρεφωντας,και τον εταιρηιον,που ως φυλακα τον εστειλε μαζι του και
τον βρηκε τον πιο εχθρικο.
45
45.1 Εμφανισθηκαν μετα απο τουτο οι Λυδοι φερνοντας τον νεκρο,απο πισω δε ακολουθου-
σε αυτον ο φονιας.Στεκωντας αυτος μπροστα απ'το νεκρο παραδωνε τον εαυτο στον Κροισο
απλωνοντας τα χερια,να τον σφαξει αυτον παρακαλωντας πανω στον νεκρο,αναφερωντας και
τη δικη του πρωτη συμφορα,και πως μετα απ'αυτη αυτον που τον καθαρισε εχει καταστρεψει,
και πως δεν αξιζει να ζει.45.2 Ο Κροισος τουτα ακουωντας και τον Αδραστο λυπαται,αν κι
ηταν μεσα σε τοσο κακο του σπιτιου του,και λεει σ'αυτον. 'εχω.ξενε απο σενα ολη τη δικαιο-
συνη,επειδη ο ιδιος τον εαυτο σου καταδικαζεις σε θανατο.Δεν εισαι συ σε μενα τουτου εδω
του κακου ο αιτιος,παρα μονο οσο χωρις τη θεληση σου πηρες μερος,αλλ'απ'τους θεους νομιζω
καποιος,που σε μενα και παλια προσημανε τα μελλοντα να συμβουν'.45.3 Ο Κροισος αμεσως
εθαψε οπως ταιριαστο ηταν το δικο του παιδι.Ο Αδραστος,ομως,του Γορδιου του γιου του
Μιδα,αυτος ο φονιας του δικου του αδελφου που εγινε φονιας αυτου που τον καθαρισε,οταν
ησυχια αφου εφυγαν οι ανθρωποι εγινε γυρω στο μνημα,συναισθανομενος πως απ' τους αν-
θρωπους ειναι απ'αυτους που ο ιδιος γνωρισε ο πιο βαριοκαταραμενος,σφαζει πανω στον τυμ-
βο του ταφου τον εαυτο του.
46
46.1 ο Κροισος για δυο χρονια σε πενθος μεγαλο εμεινε απ'το παιδι στερημενος
.
.
σχολια:
-Σολων
Ο Σόλων(περ. 639 - 559 π.Χ.) ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8C%CE%BB%CF%89%CE%BD_%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82
-Νεμεσις
Ελάχιστα γνωρίζουμε για τη Νέμεσι, αυτή την αρχαιότατη θεότητα, που προσδιορίζεται άλλοτε ως Ιχναίη, άλλοτε ως Αδράστεια ή Ραμνουσία. Η ετυμολογία, η ρίζα του ονόματος «νέμω», δήλωνε αρχικά τη δίκαιη διανομή, τη μοιρασιά που γίνεται βάσει νόμιμης εξουσίας. Με τον καιρό απέκτησε τη σημασία της ανάληψης δικαστικής δράσης εκ μέρους της εξουσίας, ώστε να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Ως λέξη η «Νέμεσις» έχει αντικειμενική αξία και όχι υποκειμενική. Αναφέρεται στο φορέα της εξουσίας που την ασκεί. Μεταφορικά λέγοντας «Νέμεσι» εννοούμε τη θεία δίκη.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AD%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B9%CF%82
-Κροισος
Ο Κροίσος, γιος του Αλυάττη, ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Λυδίας της δυναστείας των Μερμνάδων
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%BF%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%82
-Λυδια
Η Λυδία ήταν αρχαία χώρα στη Μικρά Ασία, η κατά τον Όμηρο Μαιονία. Οι κάτοικοί της ονομάζονταν Λυδοί.
Βασικά όρια της χώρας αυτής ήταν προς Β. η Μυσία, προς Α. η Φρυγία και προς Ν. η Καρία. Το ανατολικό μέρος αυτής που την διέρρεε ο Έρμος ονομαζόταν «κατακεκαυμένη» από την ηφαιστειώδη όψη του εδάφους. Στα δυτικό της εκτεινόταν η Ιωνία με την ιστορική Ιωνική Δωδεκάπολη στην οποία από νωρίς είχε προστεθεί και η Αιολική αποικία Σμύρνη.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CF%85%CE%B4%CE%AF%CE%B1
-Σαρδεις
Οι Σάρδεις (σημ. Sart της Τουρκίας) ήταν αρχαιότατη μικρασιατική πόλη στη Λυδία, της οποίας υπήρξε και πρωτεύουσα. Ήταν χτισμένη στο «Σαρδιανό πεδίο», την πεδιάδα δηλαδή που εκτεινόταν ανάμεσα στο όρος Τμώλο και τον Έρμο ποταμό και διαρρεόταν από τον περίφημο Πακτωλό ποταμό.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%82
-Φρυγια
Το όνομα Φρυγία έφερε κατά την αρχαιότητα μεγάλη περιοχή της σημερινής βορειοκεντρικής Τουρκίας, που περιελάμβανε όλη την έκταση από τα κεντρικά παράλια του Πόντου και κατέληγε νότια στην Αντιόχεια της Πισιδίας και το Ικόνιο (σημερινή Konya)[1].
Είχε προς Β. τη Βιθυνία, προς Δ. τη Μυσία, τη Λυδία και την Καρία, προς Ν. την Καβαλίδα και την Πισιδία και προς Α. τη Γαλατία και τη Λυκαονία. Ονομαζόταν Μεγάλη Φρυγία σε αντιδιαστολή με τη Μικρά Φρυγία ή Ελλησποντική Φρυγία (Μυσία). Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο το βόρειο αυτής μέρος ενώθηκε με το βασίλειο της Περγάμου και ονομάστηκε «Επίκτητος Φρυγία», ενώ τα νότια πήραν το όνομα «Παρώρειος» ή «Πισιδική Φρυγία». Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονταν, γενικά, Φρύγες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CF%85%CE%B3%CE%AF%CE%B1
-Γορδιος
Ο Γόρδιος ήταν ένας φτωχός Φρύγας, που είχε λίγη καλλιεργήσιμη γη και δύο ζευγάρια βόδια. Με το ένα όργωνε, με το άλλο έσερνε την άμαξά του.
Κάποτε, εκεί που όργωνε, ένας αετός κάθισε στο ζυγό της άμαξας και έμεινε εκεί μέχρι την ώρα που έπρεπε να λυθούν τα βόδια. Τόσο εντυπωσιάστηκε από το θέαμα ώστε πήγε να αναφέρει το θεϊκό σημάδι στους Τελμησσείς μάντεις, διότι οι Τελμησσείς είχαν την σοφία να εξηγούν θεϊκά σημάδια και η μαντική τέχνη μεταδιδόταν σ' αυτούς από γενιά σε γενιά, ακόμη και στις γυναίκες και στα παιδιά
Καθώς πλησίασε σε κάποιο χωριό τους, συνάντησε μια κοπέλα που έπαιρνε νερό και της διηγήθηκε την ιστορία με τον αετό. Αυτή, που καταγόταν επίσης από μαντική γενιά, του είπε να γυρίσει στον ίδιο τόπο και να θυσιάσει στον Δία. Ο Γόρδιος παντρεύτηκε το κορίτσι και γέννησαν ένα γιο, τον Μίδα. Ο Μίδας ήταν ήδη ένα όμορφο και άξιο παλικάρι.
Όταν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Φρύγες, οι εμπόλεμοι πήραν χρησμό ότι μια άμαξα θα τους φέρει το βασιλιά. Ενώ τα συζητούσαν αυτά, έφτασε ο Μίδας με τον πατέρα του και τη μητέρα του και σταμάτησε την άμαξα για να δει την σύναξη. Οι Φρύγες ρώτησαν το μαντείο και πήραν την απάντηση ότι αυτός είναι ο άνθρωπός που τους είπε ο θεός ότι θα φέρει την άμαξα. Έκαναν λοιπόν τον Μίδα βασιλιά τους και αυτός σταμάτησε την εξέγερση και αφιέρωσε την άμαξα του πατέρα του στον Δία το βασιλιά, για να τον ευχαριστήσει που έστειλε τον αετό.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%8C%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%82
-Μιδας
Στην ελληνική μυθολογία, ο Μίδας ήταν βασιλιάς της Φρυγίας. Ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι είχε αφιερώσει έναν θρόνο στους Δελφούς πριν από τον Γύγη, δηλαδή λίγο πριν ή λίγο μετά το 700 π.Χ. Ήταν γιος του Γόρδιου, ενός φτωχού αγρότη, απογόνου του μακεδονικού βασιλικού γένους των Βριγών που μετανάστευσε στη Μικρά Ασία και έγινε βασιλιάς του Γορδίου ή Γορδίειου, παλιάς πρωτεύουσας της Φρυγίας στον άνω ρου στον ποταμού Σαγγάριου. Ανέβηκε στο θρόνο επειδή επιβεβαίωσε το χρησμό του Μαντείου, που έλεγε ότι ο μελλοντικός βασιλιάς θα ερχόταν πάνω σε ένα κάρο. Στο ζυγό του κάρου αυτού υπήρχε ένα σχοινί δεμένο σε κόμπο το οποίο έκοψε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν πήγε στο Γόρδιο.
Γυναίκα του Μίδα ήταν η Ερμοδίκη ή Δημοδίκη, κόρη του Αγαμέμνονα, βασιλιά της αιολικής Κύμης.
Ο Μίδας φημιζόταν για τη σοφία, την ευσέβεια και τα πλούτη του. Ήταν μεταξύ εκείνων που θέσπισαν τη λατρεία της θεάς Κυβέλης. Στα μέσα του 7ου αιώνα π.Χ. οι Κιμμέριοι εισέβαλαν στη Φρυγία και κατέλυσαν το βασίλειο του Μίδα, ο οποίος από τη λύπη του αυτοκτόνησε. Όταν οι Φρύγες εξεδίωξαν τους Κιμμέριους, έφτιαξαν τον τάφο του Μίδα ανάμεσα στον Πρυμνησό και το Μίδαιο. Πάνω στον τάφο υπάρχει μία επιγραφή σε γλώσσα συγγενή με την ελληνική όπου αναφέρεται το όνομα του Μίδα. Επίσης τον λάτρευαν ως γιό της θεάς Κυβέλης
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82
-Μυσια
Η Μυσία ήταν αρχαία χώρα της Μικράς Ασίας παρά την Προποντίδα. Οι κάτοικοί της ονομάζονται Μυσοί.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1
Ο Όλυμπος της Μυσίας στη Μικρά Ασία (το σημερινό βουνό Ουλουντάγ στη βορειοδυτική Τουρκία).
.
.
,
7 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ.Κ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1-Σ'ενα κεντρικο μεγαλο βιβλιοπωλειο ο κ.Κ διαλεξε το προσφατο πολυδιαφημισμενο βιβλιο
ενος διασημου μπεστ-σελεριστα συγγραφεα.Αφου το πληρωσε στο ταμειο το ανοιξε κι αρχισε
να σχιζει τυχαια σελιδες του.Η ταμιας βλεποντας τον να κανει αυτο τρομαξε.'Μα τι κανετε
κυριε;καταστρεψατε το βιβλιο'.'Ακριβως το αντιθετο ,κυρια μου'απαντησε ο κ.Κ 'τωρα εγινε
πιο ενδιαφερον'
2-ο κ.Κ ,την προηγουμενη εβδομαδα,παρακολουθησε σ'ενα μουσικο θεατρο την 9η Συμφω-
νια του Μπετοβεν.Μετα την ακροαση της κουφαθηκε εντελως.Ενας φιλος ενδιαφερθηκε και
γραφοντας του,του προτεινε να τον δει γιατρος.Ο κ.Κ διαβασε το σημειωμα,χαμογελασε,και
ειπε με τη δυνατη φωνη ενος κωφου 'ο Μπετοβεν ειχε την τραγικη εμπειρια ενος κωφου οταν
εγραφε την 9η,εγω εχω την υπεροχη εμπειρια του κωφου αφου την ακουσα'
3-ο κ.Κ επισκεφθηκε λιγο πριν το μεσημερι τον εκδοτη του και του εδωσε δυο φακελους
με τα χειρογραφα του προς εκδοση δυο βιβλιων κι εφυγε.Το βραδυ χτυπησε το τηλεφωνο
του,ηταν ο εκδοτης.'Θελετε να εκδοσω τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες και τις Λογικες
Διερευνησεις του Εντμοντ Χουσερλ με τ'ονομα σας ως συγγραφεα.Μα αυτο ειναι καταφορη
καταπατηση των πνευματικων δικαιωματων.Θα παμε φυλακη','Δεν μ'ενδιαφερουν τα πνευ-
ματικα δικαιωματα'απαντησε αταραχος ο κ.Κ 'εγω αγωνιζομαι για το δικαιωμα καθε ανθρωπου
να μπορει να σκεφθει και να γραψει τον Δον Κιχωτη και τις Λογικες Διερευνησεις. Καληνυχτα
σας.'
4-μ'ενα φιλο του ο.Κ επινε καφε σ'ενα κεντρικο καφε-μπαρ,καποια στιγμη του εδειξε ενα ζευγα-
ρι,εναν αντρα και μια γυναικα,απεναντι τους,'Τους βλεπεις;αυτη ειναι η Α' Πραξη του Θεατρι-
κου τους Εργου'.Δυο μηνες αργοτερα επιναν παλι καφε στο ιδιο καφε-μπαρ,μετα απο λιγο
μπηκε μεσα ο αντρας του ζευγαριου και καθησε μονος στο ιδιο τραπεζι που ειχε καθησει
με τη γυναικα.Τοτε ο κ.Κ διακοπτοντας τη συζητηση με τον φιλο του,του ειπε:'Τον βλεπεις;
τωρα παιζεται η Β' και τελευταια Πραξη','εισαι υπερβολικος ,μην πω η φαντασια σου καλπαζει,
πως το ξερεις;'αντεδρασε ο φιλος,'ειναι απλα και μονο θεμα παρατηρησης' απαντησε,χαμογε-
λωντας,ο κ.Κ.
5-ο κ.Κ με τον ιδιο φιλο του ηταν στο μετρο,εκεινη την ωρα,μετα τα μεσανυχτα,μεσα στο βαγο-
νι ηταν μονο αυτοι κι ενας αντρας που καθονταν απεναντι τους στο βαθος,'σκεψου να'ναι ενας
δολοφονος' του ψιθυρισε ο φιλος,'μαλλον κι αυτος το ιδιο σκεφτεται για μας'του απαντησε
ψιθυριστα κι ο κ.Κ.
6-μια μερα σε κεντρικο δρομο ο κ.Κ επεσε πανω σε μια μεγαλη διαδηλωση,με πλακατ,ντουν-
τουκες,συνθηματα.Το βραδυ σε δειπνο με μια γνωστη του κυρια ,ειπε:'Σημερα εγινα ακουσιος
θεατης μιας παραστασης ισαξιας μιας της παλαιολιθικης εποχης.Κραυγες,ροπαλα,θορυβος.'.
Αναφερε τη διαδηλωση.'Απο ποτε γινατε συντηρητικος;' αντεδρασε η κυρια.'Ακριβως πριν λιγες
ωρες,εκ των πραγματων' απαντησε ο κ.Κ.
7-ο κ.Κ πηγε προσκεκλημενος στην εκθεση φωτογραφιας ενος διασημου φωτογραφου,περασε
την ωρα του στο φουαγε χαιρετωντας γνωστους,καταναλωνοντας σνακς και κανωντας γνωρι-
μιες.Ετοιμασθηκε να φυγει,'μα δεν θα δειτε την εκθεση κ.Κ' του απευθυνθηκε καποιος γνω-
στος του καθως τον ειδε να κινειται προς την εξοδο,'Νομιζω πως δεν ειναι απαραιτητο,μια
αφορμη για κοσμικη δεξιωση ηταν,κι αυτο κατα τον καλυτερο τροπο πετυχε' του απαντησε
ο κ.Κ. κι αποχωρησε,
.
.
.
ο Καραγκιοζης Τραπεζιτης -Karagiozis Banker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ 'Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ']
Καραγκιοζης:[εξω απο την παραγκα]ορε τι ιδεα!μαγκιορα!οικονομαστικη!
[βλεπει τον Χατζηαβατη]Χατζατζαρη,για ελα δω
Χατζηαβατης:[πλησιαζει]τι θελεις ;
Καραγκιοζης:τι βλεπεις,μαλαγανα;
Χατζηαβατης:εσενα,μουργο,που να μην σ'εβλεπα
Καραγκιοζης:γιατι σε ζημιωσα,οικονομικα;
Χατζηαβατης:ουτε και κερδισα
Καραγκιοζης:ελα,διμουτσουνε,τι βλεπεις;
Χατζηαβατης:ειπα εσενα
Καραγκιοζης:στραβος εισαι;τι αλλο;
Χατζηαβατης:τη παραγκα
Καραγκιοζης:μεγα λαθος,τη μπανκ -ραγκα ,θες να πεις
Χατζηαβατης:τι μπανκραγκα και πρασινα αλογα;
Καραγκιοζης:τραπεζα,κοτζαμ τραπεζα
Χατζηαβατης:δεν βλεπω καμια τραπεζα,ουτε τραπεζακι
Καραγκιοζης:τραπεζα,μπουφο,λαβειν και μη δουναι λεφτα
Χατζηαβατης:τετοια τραπεζα;ας γελασω,[γελαει]ο Καραγκιοζης Τραπεζιτης!
Καραγκιοζης:και βεβαια Τραπεζιτης κι αν θελεις και Φρονιμιτης και Κοπτηρας
Χατζηαβατης:δηλαδη,καντο λιανα;
Καραγκιοζης:και λιανα και χοντρα,κοβω χρημα,μασαω χρημα,αγοραζω και πουλω χρημα,
τραπεζοπωλειον
Χατζηαβατης:πως κι ετσι;
Καραγκιοζης:να,πως και τι,η τραπεζα τι ειναι;
Χατζηαβατης:τι ειναι;δεν ξερω
Καραγκιοζης:λησταρχειον
Χατζηαβατης:τι λες,αν σ'ακουσει κανενας[κοιταζει φοβισμενα γυρω]
Καραγκιοζης:γνωστο τοις πασι,αντι να ληστευεις τραπεζα ληστευεις κανοντας τραπεζα,
και νομιμοτατο
Χατζηαβατης:[ερωνευεται]τι μου λες;
Καραγκιοζης:ακου,να μαθαινεις,αν χρωστας 1000 ευρω,τι εισαι;απαντα
Χατζηαβατης:δεν ξερω,πες εσυ
Καραγκιοζης:φουκαρας,χρεωφειλετης,και σε μπουζουριαζουν στο αψε σβησε,αν ομως
χρωστας εκατομυρια τι εισαι;απαντα
Χατζηαβατης:δεν ξερω,πες εσυ
Καραγκιοζης:τοτε εισαι μεγαλοεπενδυτης,κι εισαι στο μη μου απτου
Χατζηαβατης:κι εσυ,μεσιε μεγαλοεπενδυτα,που τα βρηκες τα κεφαλαια της τραπεζα σου;
Καραγκιοζης:ο φουρναρης
Χατζηαβατης:τι ο φουρναρης,φουρναρικο ανοιξες;
Καραγκιοζης:εξυπναδες μαλαγανα;να,τον φουρναρη τον εκλεβα φρατζολες αχνιστες,τωρα τον
εψησα και κατεθεσε ολα τα λεφτα του στη μπανκ-ραγκα μου,του δινω κι ενα κομματι ψωμι
τοκο 0,02 % καθε διετια και του βουλωνω το στομα να μην πειναει
Χατζηαβατης:ξυλο θα φας,κι οι αλλοι επενδυτες;
Καραγκιοζης:ο Διονυσιος,πουλησε στο Ζαντε ελιες,αμπελια,αγροτοτεμαχια,οικοπεδα παραθα-
λασσια,πατρωα και προικωα και κατεθεσε το ρευστο νταγκα-νταγκα στη μπαρανκ-γκα
Χατζηαβατης:αλλος;
Καραγκιοζης:ο Μπαρμπας μου ο Γιωργος,κατσικια,προβατα,αλογομουλαρα,επιδοτησεις,ολα
τα εμπιστευτηκε σε μενα,τον τραπεζιτη ανηψιο του,ποιον αλλον;
Χατζηαβατης:και την αγκλιτσα στα πλευρα σου θα εμπιστευτει.Αλλος αλλος;
Καραγκιοζης:αλλος,ο Σταυρακας,ολα τα βουτουμ αρπαχτουμ της πιατσας,πορτοφολια,
ρολογια,χρυσα δαχτυλιδια,αυτα που συμμαζευονται δια της μακρυας χειρος
Χατζηαβατης:[ειρωνικα]τοτε χρυσα δοντια θα'χεις
Καραγκιοζης:και χρυσα κουταλια,ΚροισοΜιδας!
Χατζηαβατης:και γνωριζεις τις διεθνεις αγορες,το δολαριο,το γεν ,το ευρω,τη στερλινα,το
χρηματιστηριο;
Καραγκιοζης:διεθνεις παραεθνεις εξωεθνεις,απ'εξω κι ανακατωτα,τα βαζω ολα σ'ενα μιξερ
και τ'ανακατωνω,δινω ντολαρια
Χατζηαβατης:[δηθεν σοβαρα]δινεις δολαρια;
Καραγκιοζης:δολαρια δεν διδω,διδω δραχμας
Χατζηαβατης:διδεις δραχμας;
Καραγκιοζης:οχι,δραχμας δεν διδω,διδω δολαρια που θα πληρωθουν σε δραχμας στη τιμη
της στερλινας
Χατζηαβατης:διδεις στερλινες;
Καραγκιοζης:δεν διδω στερλινες,διδω δολαρια.Δραχμας δε διδω.
Χατζηαβατης:διδεις πετσετες;
Καραγκιοζης:και πετσετες και τραπεζομαντηλα και μανιτοκουμπα διδω
Χατζηαβατης:και που τα σπουδασες ολ'αυτα τα κεφαλοοικονομικα;
Καραγκιοζης:στο Γειλασε με Πανεπιστημιο
Χατζηαβατης:[παντα ειρωνικα]και τι γραφουν οι Φαινανσιαλ Ταιμς Εκονομιστ για τη τραπεζα
σου;
Καραγκιοζης:οκει,Διθυραμβους Φαι Κονομιστ
Χατζηαβατης:και ποια ειναι τα οικονομικα κεφαλαιοτραπεικα σου σχεδια;
Καραγκιοζης:[με στομφο]Η Κερδοσκοπικη Κυκλοφορια του Χρηματος,ρουλεταρω το χρημα
σ'ολο το κοσμο,ανεβοκατεβαζω δολαρια ευρω γιεν στερλινες κατα το τσεπεν συμφερον,
τα υποτιμω τα υπερτιμω,τα κανω οτι θελω,χρηματοδοτω χωρες κι υστερα να τις χρεοκοπω
και βαζω χερι σε εθνικους πλουτους εσαει,αι γενεαι αι πασαι να με αποπληρωνουν,η πληρωμη
του χρεους πληρωμη και το χρεος χρεος,να παιρνεις δανειο για να παρεις σπιτι να μη μπορεις
να το πκληρωσεις και να σ'παιρνω το σπιτι,μπαμ στο σφυρι και να τη βγαζεις σε παραγκα,
στοχος η πληρης εξαλλειψη των παγκοσμιων διαφορων,η παγκοσμια παραγκοδοποιηση,και
το Μεγαλο Τρωμεν Κεφαλαιων
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο φουρναρης κι αρπαξει το φουρνοξυλο ;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,ωχ τα πλευρα μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Μπαρμπαγιωργος και σηκωσει την αγκλιτσα;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,,ωχ το κεφαλαιο μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Διονυσιος κι αρχισει τις μπαστουνιες;
Καραγκιοζης:[απο μεσα του,,ωχ το κεφαλαιο μου],σωπα,γρουσουζη
Χατζηαβατης:κι αν ξυπνησει ο Σταυρακας και τραβηξει το σουγια;
Καραγκιοζης:και δεν αργω να ξυπνησω κι εγω
[ξυπναει]που βρισκομαι;πω πω τρομαρα,
[βλεπει τον Χατζηαβατη]Χατζατζαρη,για ελα δω
Χατζηαβατης:[πλησιαζει]τι θελεις ;
Καραγκιοζης:ποιος ειμαι;
Χατζηαβατης:ο Καραγκιοζης;
Καραγκιοζης:εισαι βεβαιος;
Χατζηαβατης:βεβαιοτατος
Καραγκιοζης:δεν ειμαι καπιταλιστης;;
Χατζηαβατης:τρελλος εισαι,για δεσιμο
Καραγκιοζης::τραπεζιτης;δεν εχω μπανκ-ραγκα;
Χατζηαβατης:παραγκα εχεις και θα σε πλακωσει
Καραγκιοζης:τι;παραγκοποιηθηκα;δεν κεφαλαιοποιηθηκα;
Χατζηαβατης:Καραγκιοζης ησουνα,Καραγκιοζης εισαι,Καραγκιοζης θα'σαι
Καραγκιοζης:δεν μου λες Χατζατζαρη εχεις οικονομιες;
Χατζηαβατης:κατι λιγες εχω,και φοβαμαι μης τις χασω
Καραγκιοζης:εγω θα στις σωσω
Χατζηαβατης:πως;
Καραγκιοζης:θα τις καταθεσεις στην μπανκ-ραγκα μου,εγγυηση
Χατζηαβατης:οπως ο φουρναρης,ο ΜπαρμπαΓιωργος,ο Διονυσιος ο Σταυρακας,παλι
τα ιδια αρχισες,οπως χτες;
Καραγκιοζης:σημερα δεν ειναι χτες κι αυριο θα'ναι αυριο
Χατζηαβατης:και;
Καραγκιοζης:εχω εμμονη ιδεα.Μπανκ-ραγκα οχι παραγκα!
Χατζηαβατης:αντε κοιμησου
Καραγκιοζης:α! οχι φιλε μου,μολις τωρα ξυπνησα
.
.
.
3 lines-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Geometry-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Τα κυβικα δωματια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
συνεληφθει για εσχατη προδοσια,συνομωσια κατα της αρχης,καταδικασθηκε και κλεισθηκε
σ'ενα δωματιο,το οποιο φωτιζονταν απο ενα μικρο παραθυρο ψηλα στην οροφη,μεσα στο
δωματιο υπηρχε κρεβατι,τροφη σε κονσερβες,φιαλες νερου,μια χημικη τουαλετα,και σε
καποια κρυπτη το κλειδι της πορτας του δωματιου,αν εβρισκε το κλειδι μπορουσε ν'ανοιξει
τη πορτα και να βγει,μετα απο πολλες μερες και νυχτες βρηκε το κλειδι,ανοιξε και βρεθηκε
σ'ενα αλλο δωματιο,το ιδιο με το προηγουμενο,παλι εψαξε για το κλειδι,σ'αυτο το βρηκε
σε πολυ λιγοτερο χρονο,το επομενο δωματιο ηταν κι αυτο ακριβως το ιδιο,περνουσε απο
δωματιο σε δωματιο,σε καποιο εκανε παρα πολυ χρονο να βρει το κλειδι,του φανηκε πως
περασαν χρονια,πως ειχε γερασει,η' πως περασαν αιωνες,κι ισως να ειχε πεθανει,και να νομιζε
πως ζουσε,μια παραισθηση,σε καποιο δωματιο που βρεθηκε κλεισμενος ακουσε εξω θορυβο,
εβαλε τ'αυτι στο τοιχο,ακουσε καθαρα,ηχος κτισιματος,καταλαβε,ακριβως διπλα εκτιζαν ιδιο
δωματιο,το δωματιο της φυλακης του,βιασθηκε να βρει γρηγορα το κλειδι,ν'ανοιξει και να
προλαβει τους κτιστες,οταν το βρηκε κι ανοιξε ηταν αργα,το δωματιο ειχε κτισθει,ουτε ακουσε
θορυβο,απολυτη ησυχια,φαινεται ειχαν απομακρυνθει αρκετα κτιζοντας πολλα,ιδια,δωματια,
επρεπε να τους φθασει,γι'αυτο ελαττωσε το χρονο του υπνου,του φαγητου,αδυνατισε,ζαλι-
ζονταν,εσερνε τα ποδια του,μερα και νυχτα εψαχνε το κλειδι,τη νυχτα κοιμονταν ελαχιστα,μετα
καθολου,τη νυχτα και τη μερα την καταλαβαινε απ'την αλλαγη του φωτισμου στο μικρο παρα-
θυρο ψηλα,καποτε ακουσε θορυβο μερικα δωματια μπροστα,αλλη φορα,κι αυτο τον παραξε-
νεψε,ακουσε το θορυβο ακριβως πισω απ'το δωματιο,σκεφθηκε πως ηταν παραισθηση απ'τη
σωματικη και πνευματικη του αδυναμια,επρεπε,οπωσδηποτε,ν'ανακτησει τις δυναμεις του,
τωρα κοιμονταν κι ετρωγε κανονικα,δεν βιαζονταν να βρει το κλειδι,σε λιγο καιρο ενιωσε πιο
δυνατος,υποθεσε πως η φυλακη του,τα δωματια,εκτεινονταν η' σε ευθεια γραμμη, η' σε ευθεια
γραμμη που στρεφονταν προς αντιθετη κατευθυνση και συνεχιζε παραλληλη ευθεια και παλι
στρεφονταν,η' σε ελικοειδη γραμμη,υπολογισε,απ'το μεγαλο αριθμο δωματιων,απειρα,τολμη-
σε να σκεφθει,που με το συνεχες κτισιμο προστιθονταν,πως θα καλυπτονταν ολος ο χωρος,
ετσι,κατα συνεπεια,αυτος σε σχεση με τους κτιστες της φυλακης του ειχε ενα σημαντικο πλεο-
νεκτημα,τον χρονο,ο χρονος ειναι αυλος και εκτεινεται μπροστα απειρα,ειναι απεριοριστος,ενω
οι κτιστες μειονεκτουσαν στον χωρο,ο χωρος ειναι υλικος και επομενως περιορισμενος,καποια
χρονικη στιγμη θα καλυφθει πληρως και τοτε δεν θα ειναι δυνατο να κτισθει ουτε ενα δωματιο,
κι ετσι εχοντας στη διαθεση του τον απειρο χρονο καποτε θα φθασει στο τελευταιο δωματιο,
θα βρει το κλειδι,θα ανοιξει τη πορτα του και θα βρεθει εξω απ'τη φυλακη στην ελευθερια,
οσο,σκεφθηκε,και να πυκνωσουν τις γραμμες,οσο και να μικρινουν το μεγεθος των δωματιων
θα ερθει,τελικα,η χρονικη στιγμη που θα καλυφθει ολος ο χωρος,μ'αυτη τη προοπτικη ησυχα-
σε,τωρα του αφηναν χαρτια και μολυβια κι αρχισε σε καθε δωματιο να γραφει και ν'αφηνει
διαφορα κειμενα,οπως ενα ειδος ημερολογιου,αναμνησεις πριν τη φυλακιση του,βεβαια,τωρα,
πολυ δυσκολα θυμονταν την προηγουμενη ζωη του,εγραφε επισης φιλοσοφικα,πολιτικα,οικο-
νομικα,μαθηματικα,επιστημονικα εργα,φανταστικες ιστοριες,καταγραφη φανταστικων ζωων και
φυτων,για φανταστικους,ανυπαρκτους,πολιτισμους,χωρες,πολεις,ιστοριες,πολιτευματα,επιστη-
μες,εργα τεχνης,κατασκευαζε γλωσσες,τα γραμματα,το λεξικο,τους γραμματικους και συντακτι-
κους κανονες τους και σ'αυτες εγραφε λογοτεχνια,ιστορια,φιλοσοφια,μετεφραζε τον Ομηρο,
τον Πλατωνα,τον Αριστοτελη,τον Καφκα,τον Μπεκετ,τον Σεξπιρ,την Κριτικη του Καθαρου Λογου
του Καντ,τον Εκο,τον Σοπενχαουερ,τον Ποου,τον Βιτγενσταιν,την αποδειξη του Θεωρηματος
της Μη-Πληροτητας του Γκεντελ,την Ηθικη του Σπινοζα,τον Μπορχες,την Αινειαδα του Βιργιλι-
ου,τον Θερβαντες,τον Πεσοα,τα Καντος του Παουντ,την Ερημη Χωρα του Ελιοτ,τον Σενεκα,την
Θεωρια Σχετικοτητας του Αινσταιν,τον Αισχυλο,τον Αριστοφανη,...,αυτο το καταφερε,πιστευον-
τας πως οι κτιστες-φυλακες ειχαν επιβλεψη των δωματιων που ανοιγε,αφηνοντας σε καποια
δωματια καταλογους με τα βιβλια που ηθελε να του προμηθευσουν για μεταφραση,κι αυτο
επιβεβαιωθηκε,πραγματι τα διαβαζαν και στα επομενα δωματια αφηναν τα βιβλια,τα κειμενα
που αφηνε τα εβρισκαν,και η' τα επαιρναν, η',πραγμα πιο λογικο,τα παρατουσαν κλειδωμενα
στα δωματια,φοβουμενοι τις ιδεες τους,και κατα καποιο τροπο επεκτεινοντας την τιμωρια του,
αυτο,δωματια,κειμενα,συνεχισθηκε,χρονια η' αιωνες,δεν μπορουσε να υπολογισει,τοτε αρχισε
ν'αμφιβαλει αν ο χωρος ειναι περιορισμενος η'απεριοριστος,αν ο χρονος ειναι απεριοστος και
δεν ειναι περιορισμενος,η' ενα απειροσυνολο λιγοτερο πυκνο απ'το απειροσυνολο του χωρου,
οπως ειναι το συνολο των φυσικων αριθμων λιγοτερο πυκνο απ'το συνολο των πραγματικων
αριθμων,η' ο χρονος και ο χωρος ειναι μια οντοτητα,χωροχρονο,κι επειδη ο χρονος ειναι απει-
ρος τοτε και ο συνδεδεμενος μ'αυτον χωρος ειναι κι αυτος απειρος,σε καποιο δωματιο που
βρεθηκε κι εγραφε μια Αστυνομικη Ιστορια στη κατασκευασμενη Γλωσσα αρ.10010,ακουσε,
μετα απο πολυ καιρο,ακριβως εξω το θορυβο του κτισιματος,σταματησε το γραψιμο,ακουγε
τον ρυθμικο χτυπο,δεν πηγε να ψαξει για το κλειδι,ν'ανοιξει τη πορτα και να βρεθει απεναντι
τους,τοτε σκεφθηκε,κι ηταν μεγαλη η πιθανοτητα να συμβαινει αυτο,πως η φυλακη του αποτε-
λουνταν μονο απο δυο δωματια,αυτο που βρισκονταν και το αλλο που θα εμπαινε αν εβρισκε
το κλειδι της πορτας,ονοματισε τα δωματια δ1,δ2,στην αρχη ηταν στο δ1 μετα στο δ2 μετα στο
δ1 μετα στο δ2 μετα στο δ1,...,κι ετσι δεν παραβιαζονταν ουτε η απειροτητα του χρονου αλλ'
ουτε και η μη-απειροτητα,η' απειροτητα,του χωρου,οσο για το θορυβο του κτισιματος δεν ηταν
αλλο παρα ενα τεχνασμα των φυλακων του,μαγνητοφωνημενος, μεταβαλοντας την ενταση του
ηχου στα μεγαφωνα,ποτε την ανεβαζαν ν'ακουγεται πολυ δυνατα να φαινεται πως ακριβως εξω
κτιζουν,,ποτε την χαμηλωναν να φαινεται πως χτιζουν περα μακρια και ποτε εκλειναν τον ηχο να
φανει πως κτιζουν παρα πολυ μακρια γι'αυτο δεν ακουγεται τιποτα,ετσι,τωρα,εξηγειτε,ο θορυ-
βος πισω,μετεφερναν το μαγνητοφωνο πισω απ'το δωματιο που ηταν πριν,κι επειδη τα δωμα-
τια δ1,δ2 ειναι κυβοι,ο ενας κυβος συνεχομενος με τον αλλον,η πορεια του σ'αυτα ειναι δ1 δ2
δ1 δ2 δ1 δ2 δ1 δ2 δ1 δ2 δ1...,κι αυτο γεωμετρικα συμβαινει σε ευθεια,πρεπει τα δωματια να
μεταφερονται και να περιστρεφονται,αν βρισκεται στο δ2 τοτε αυτο απομακρυνεται απ'το δ1
και περιστρεφεται, επειτα πλησιαζει και συναρμοζεται στο δ1,ολες οι κινησεις συναρμογης
εκτελουνται με αυτοματο μηχανισμο υψηλης ακριβειας,αθορυβα,και μεσα στα δωματια δεν
γινεται αντιληπτη η κινηση,,επειδη η μεταφορα και η περιστροφη γινονται με πολυ μικρη γραμ-
μικη και γωνιακη ταχυτητα αντιστοιχα κι επισης δεν υπαρχει ορατη σχετικη κινηση προς καποιο
εξωτερικο σταθερο σημειο,αφου απ' το μοναδικο ανοιγμα του παραθυρου ψηλα φαινεται μο-
νο ενα πολυ μικρο αδιαφορο κομματι ουρανου, δεν γινεται αντιληπτη η περιστροφη,...,'υπαρ-
χουν' εγραψε ' μονο δυο δωματια φυλακη,το δ1,δ2,στην αρχη ημουν στο δ1,βρηκα το κλειδι και
μπηκα στο δ2,τοτε το δ2,μεσω του αυτοματου μηχανισμου,αθορυβα μεταφερεται μπροστα απο
το δ1 αποσταση ιση με:α επι [ριζα 2 μειον 1] δια 2,οπου α το μηκος της ακμης του κυβου δ2,κι
αφου περιστραφει,μεταφερεται την ιδια αποσταση πισω στο δ1,τοτε τα δ1,δ2 συναρμοζονται,κι
οταν βρω το κλειδι και μπω στο δ1,το ιδιο,μεταφορα/περιστροφη/μεταφορα συμβαινει στο δ1,
κι αυτο το ιδιο,απαραλλακτα,επαναλαμβανεται απειρες,μαλλον,φορες',επεσε να κοιμηθει,οταν
ξυπνησε μετα απο ωρες ενιωθε ξεκουραστος κι ευδιαθετος,ανοιξε μια κονσερβα μοσχαρισιο
κρεας με λαδερες μπαμιες κι εφαγε,ηπιε νερο,επειτα σηκωσε ψηλα το κεφαλι και κοιταξε το
μικρο ασημαντο γαλαζιο κομματι τ'ουρανου,σκεφθηκε πως ολ'αυτα τα ονειρευεται και πως
καποια στιγμη θα ξυπνησει και θα βρισκεται κλεισμενος σ'ενα συνειθισμενο κελι φυλακης ,
περιμενοντας την εκτελεση του,η' θα ξυπνησει στο δωματιο δ1,η' στο δ2 της φυλακης των
δυο αει περιστρεφομενων δωματιων δ1δ2, η' στο δωματιο δν της ευθυγραμμης φυλακης,
οπου ν ενας πολυ μεγαλος,σχεδον απειρος,αριθμος,η' της συνεχως στρεφομενης παραλληλα
ευθειας η' της ελικοειδους γραμμης και θα'χει αφησει το κειμενο αυτο,η' ισως να ξυπνησει
στο δωματιο του σπιτιου του στην εξοχη,και στο τραπεζι του κηπου,στη σκια κατω απ'τα
δεντρα,με τ'ασπρο τραπεζομαντηλο και το γυαλινο ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα,θα
βρει τη γυναικα του να τον περιμενει κι απ'ολ'αυτα τιποτα να μην θυμαται
.
.
.
Julio Cortazar-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
JULIO CORTÁZAR
HISTORIAS DE CRONOPIOS Y DE FAMAS [1962]
[5 αποσπασματα-5 extractos]
[μεταφραση traducción χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
EL DIARIO A DIARIO
Un señor toma el tranvía después de comprar el diario y ponérselo bajo el brazo. Media hora más tarde desciende con el mismo diario bajo el mismo brazo.
Pero ya no es el mismo diario, ahora es un montón de hojas impresas que el señor abandona en un banco de plaza.
Apenas queda solo en el banco, el montón de hojas impresas se convierte otra vez en un diario, hasta que un muchacho lo ve, lo lee y lo deja convertido en un montón de hojas impresas.
Apenas queda solo en el banco, el montón de hojas impresas se convierte otra vez en un diario, hasta que una anciana lo encuentra, lo lee y lo deja convertido en un montón de hojas impresas. Luego se lo lleva a su casa y en el camino lo usa para empaquetar medio kilo de acelgas, que es para lo que sirven los diarios después de estas excitantes metamorfosis.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Ενας κυριος παιρνει το τραμ αφου αγορασε εφημεριδα και την κρατα κατω απ'το
μπρατσο.
Μιση ωρα αργοτερα κατεβαινει με την ιδια εφημεριδα κατω απ'το ιδιο βρατσο.
Αλλα πια δεν ειναι η ιδια εφημεριδα,τωρα ειναι μια στοιβα τυπωμενα φυλλα τα οποια ο κυριος παραταει σ'ενα παγκακι της πλατειας.
Μολις εμεινε μονη στο παγκακι,η στοιβα με τα τυπωμενα φυλλα μετατρεπεται παλι
σε μια εφημεριδα,μεχρι που ενας νεαρος τη βλεπει,τη διαβαζει κι αυτη ξανα μετατρεπεται σε μια στοιβα τυπωμενα φυλλα.
Μολις εμεινε μονη στο παγκακι,η στοιβα με τα τυπωμενα φυλλα μετατρεπεται παλι
σε μια εφημεριδα,μεχρι που μια ηλικιωμενη τη συναντα,τη διαβαζει κι αυτη ξανα μετατρεπεται σε μια στοιβα τυπωμενα φυλλα.
Τοτε τη παιρνει στο σπιτι της και στο δρομο τη χρησιμοποιει για να τυλιξει μισο κιλο σεσκουλα,που ειναι γι'αυτο που χρησιμευουν οι εφημεριδες μετα απ'αυτες τις καταπληκτικες μεταμορφωσεις
HISTORIA VERIDICA
A un señor se le caen al suelo los anteojos, que hacen un ruido terrible al chocar con las baldosas. El señor se agacha afligidísimo porque los cristales de anteojos cuestan muy caro, pero descubre con asombro que por milagro no se le han roto.
Ahora este señor se siente profundamente agradecido y comprende que lo ocurrido vale por una advertencia amistosa, de modo que se encamina a una casa de óptica y adquiere en seguida un estuche de cuero almohadillado doble protección, a fin de curarse en salud. Una hora más tarde se le cae el estuche, y al agacharse sin mayor inquietud descubre que los anteojos se han hecho polvo. A este señor le lleva un rato comprender que los designios de la Providencia son inescrutables y que en realidad el milagro ha ocurrido ahora.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ
Σ'ενα κυριο πεφτουν στο εδαφος τα ματογυαλια,που κανουν ενα τρομερο θορυβο καθως χτυπουν στις πλακες.
Ο κυριος σκυβει αναστατωμενος γιατι τα κρυσταλλα στα ματογυαλια κοστιζουν πολυ ακριβα,αλλα βλεπει με εκπληξη οτι απο θαυμα δεν εχουν σπαυσει.
Τωρα αυτος ο κυριος αισθανεται βαθεια υποχρεος και καταλαβαινει πως το συμβαν ειναι ακριβως μια φιλικη προειδοποιηση,ωστε πηγαινει σ'ενα καταστημα με οπτικα και
προμηθευεται αμεσως μια θηκη με δερματινη επενδυση διπλης προστασιας,τελικα για να τα κρατησει αθικτα.
Μια ωρα αργοτερα πεφτει η θηκη,και σκυβωντας χωρις μεγαλη ανησυχια βρισκει πως
τα ματογυαλια εχουν γινει σκονη.Σ'αυτο τον κυριο παιρνει πολυ λιγη ωρα να καταλαβει
πως τα σχεδια της Προνοιας ειναι ανεξιχνιαστα και πως στη πραγματικοτητα το θαυμα
εχει συμβει τωρα.
PAÑUELOS
Un fama es muy rico y tiene sirvienta. Este fama usa un pañuelo y lo tira al cesto de los papeles. Usa otro, y lo tira al cesto. Va tirando al cesto todos los pañuelos usados. Cuando se le acaban, compra otra caja.
La sirvienta recoge los pañuelos y los guarda para ella. Como está muy sorprendida por la conducta del fama, un día no puede contenerse y le pregunta si verdaderamente los pañuelos son para tirar.
—Gran idiota —dice el fama—, no había que preguntar. Desde ahora lavarás mis pañuelos y yo ahorraré dinero.
ΜΑΝΤΗΛΙΑ
Ενας διασημος ειναι πολυ πλουσιος κι εχει υπηρετρια.Αυτος ο διασημος χρησιμοποιει ενα μαντηλι και το πετα στο καλαθι των χαρτιων.Χρησιμοποιει αλλο κι το πετα στο καλαθι.Συνεχως πετωντας στο καλαθι ολα τα χρησιμοποιημενα μαντηλια.Οταν του τελειωσουν,αγοραζει αλλη κουτα.
Η υπηρετρια μαζευει τα μαντηλια και τα φυλαει για τον εαυτο της,Οπως ειναι πολυ
απορημενη με την συμπεριφορα του διασημου,μια μερα δεν μπορει να συγκρατηθει
και τον ρωτα αν αληθινα τα μαντηλια ειναι για να πεταγονται.
-Πανηλιθια-λεει ο διασημος-δεν επρεπε να ρωτησεις.Απο δω και τωρα θα πλενεις τα μαντηλια μου κι εγω θα εξοικονομω χρημα
HAGA COMO SI ESTUVIERA EN SU CASA
Una esperanza se hizo una casa y le puso una baldosa que decía: Bienvenidos los que llegan a este hogar.
Un fama se hizo una casa y no le puso mayormente baldosas.
Un cronopio se hizo una casa y siguiendo la costumbre puso en el porche diversas baldosas que compró o hizo fabricar. Las baldosas estaban colocadas de manera que se las pudiera leer en orden. La primera decía: Bienvenidos los que llegan a este hogar. La segunda decía: La casa es chica, pero el corazón es grande. La tercera decía: La presencia del huésped es suave como el césped. La cuarta decía: Somos pobres de verdad, pero no de voluntad. La quinta decía: Este cartel anula todos los anteriores. Rajá, perro.
ΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ'ΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ
Ενας αισιοδοξος εκανε ενα σπιτι κι εβαλε μια πλακα που ελεγε:
Καλωσορισμενοι αυτοι που εφτασαν σ'αυτη την οικια
Ενας διασημος εκανε ενα σπιτι και δεν εβαλε κυριες πλακες.
Ενας κρονοπιο εκανε ενα σπιτι κι ακολουθωντας το εθιμο εβαλε στη βεραντα διαφο-
ρες πλακες που αγορασε η' κατασκευασε.Οι πλακες ηταν τοποθετημενες με τετοιο
τροπο που μπορουσαν να διαβαστουν με τη σειρα.
Η πρωτη ελεγε:Καλωσορισμενοι αυτοι που εφτασαν σ'αυτη την οικια .
Η δευτερη ελεγε:Το σπιτι ειναι μικρο,αλλα η καρδια ειναι μεγαλη.
Η τριτη ελεγε:Η παρουσια του φιλοξενουμενου ειναι απαλη οπως το γρασιδι.
Η τεταρτη ελεγε:Ειμαστε φτωχοι στ'αληθεια,αλλ'οχι απο θεληση.
Η πεμπτη ελεγε:Αυτη η πλακα ακυρωνει ολες τις προηγουμενες.Οξου,σκυλε!
FLOR Y CRONOPIO
Un cronopio encuentra una flor solitaria en medio de los campos. Primero la va a arrancar, pero piensa que es una crueldad inútil y se pone de rodillas a su lado y juega alegremente con la flor, a saber: le acaricia los pétalos, la sopla para que baile, zumba como una abeja, huele su perfume, y finalmente se acuesta debajo de la flor y se duerme envuelto en una gran paz.
La flor piensa: «Es como una flor.»
ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΚΑΙ ΚΡΟΝΟΠΙΟ
Ενας κρονοπιο συναντα ενα μοναχικο λουλουδι στη μεση των χωραφιων.Στην αρχη πα-
ει να το ξεριζωσει,αλλα σκεφτετε πως αυτο ειναι μια σκληροτητα αχρηστη και γονατι-
ζει στο πλαι του και παιζει ευθυμα με το λουλουδι,δηλαδη,του χαιδευει τα πεταλα,το
φυσαει για να χορεψει,βουιζει οπως μια μελισσα,μυριζει το αρωμα του,και τελικα ξα-
πλωνει κατω απ'το λουλουδι και κοιμαται τυλιγμενος σε μια μεγαλη γαληνη.
Το λουλουδι σκεφτεται:'Ειναι οπως ενα λουλουδι'
.
.
Cronopio (literature)
https://en.wikipedia.org/wiki/Cronopio_(literature)
A cronopio is a type of fictional person appearing in works by Argentine writer Julio Cortázar (August 26, 1914–February 12, 1984).
Together with famas (literally fames) and esperanzas (hopes), cronopios are the subject of several short stories in his 1962 book Historias de cronopios y de famas and Cortazar continued to write about cronopios, famas, and esperanzas in other texts through the 1960s.
In general, cronopios are depicted as naive and idealistic, disorganized, unconventional and sensitive creatures, who stand in contrast or opposition to famas (who are rigid, organized and judgmental if well-intentioned) and esperanzas (who are plain, indolent, unimaginative and dull).
In his stories Cortázar describes few physical features of cronopios. He does refer to them as "those greenish, frizzly, wet objects," but this description is surely mostly metaphoric. His stories demonstrate aspects of cronopios' personalities, habits, and inclinations.
Cortázar first used the word cronopio in a 1952 article published in Buenos Aires Literaria reviewing a Louis Armstrong concert given in November of that year in the Théâtre des Champs-Élysées in Paris. The article was entitled Louis, Enormísimo Cronopio ("Louis, Enormous Cronopio"). Cortázar would later describe in various interviews how the word cronopio first came to him in that same theater some time before this concert in the form of an imaginary vision of small green globes floating around the semi-deserted theater.
References to cronopios in Cortázar's work occur in 20 short sketches that make up the last section of Historias de Cronopios y de Famas as well as in his "collage books," La vuelta al día en ochenta mundos and Ultimo Round, which were collected in a French edition he considered definitive. Some literary critics consider Cortazar's cronopios stories as lesser works compared to other of the author's novels and short stories. Others have looked for hidden metaphysical meanings in these stories or for a universal taxonomy of human beings. Cortázar himself described these stories as a sort of "game" and asserted that writing them gave him great joy.
The term cronopio eventually became a kind of honorific, applied by Cortázar (and others) to friends, as in the dedication to the English-language edition of 62: A Model Kit: "This novel and this translation are dedicated to Cronopio Paul Blackburn ..." (Blackburn translated several of Cortazar's early stories under the title The End of the Game.)
A fossil dryolestoid mammal found in Argentina has been named Cronopio dentiacutus.[1]
.
Julio Cortázar
Julio Cortázar, born Julio Florencio Cortázar[1] American Spanish: [ˈxuljo korˈtasar] (About this sound listen); (August 26, 1914 – February 12, 1984) was an Argentine novelist, short story writer, and essayist. Known as one of the founders of the Latin American Boom, Cortázar influenced an entire generation of Spanish-speaking readers and writers in the Americas and Europe.
https://en.wikipedia.org/wiki/Julio_Cort%C3%A1zar
.
JULIO CORTÁZAR
HISTORIAS DE CRONOPIOS Y DE FAMAS [1962]
[5 αποσπασματα-5 extractos]
[μεταφραση traducción χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
EL DIARIO A DIARIO
Un señor toma el tranvía después de comprar el diario y ponérselo bajo el brazo. Media hora más tarde desciende con el mismo diario bajo el mismo brazo.
Pero ya no es el mismo diario, ahora es un montón de hojas impresas que el señor abandona en un banco de plaza.
Apenas queda solo en el banco, el montón de hojas impresas se convierte otra vez en un diario, hasta que un muchacho lo ve, lo lee y lo deja convertido en un montón de hojas impresas.
Apenas queda solo en el banco, el montón de hojas impresas se convierte otra vez en un diario, hasta que una anciana lo encuentra, lo lee y lo deja convertido en un montón de hojas impresas. Luego se lo lleva a su casa y en el camino lo usa para empaquetar medio kilo de acelgas, que es para lo que sirven los diarios después de estas excitantes metamorfosis.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Ενας κυριος παιρνει το τραμ αφου αγορασε εφημεριδα και την κρατα κατω απ'το
μπρατσο.
Μιση ωρα αργοτερα κατεβαινει με την ιδια εφημεριδα κατω απ'το ιδιο βρατσο.
Αλλα πια δεν ειναι η ιδια εφημεριδα,τωρα ειναι μια στοιβα τυπωμενα φυλλα τα οποια ο κυριος παραταει σ'ενα παγκακι της πλατειας.
Μολις εμεινε μονη στο παγκακι,η στοιβα με τα τυπωμενα φυλλα μετατρεπεται παλι
σε μια εφημεριδα,μεχρι που ενας νεαρος τη βλεπει,τη διαβαζει κι αυτη ξανα μετατρεπεται σε μια στοιβα τυπωμενα φυλλα.
Μολις εμεινε μονη στο παγκακι,η στοιβα με τα τυπωμενα φυλλα μετατρεπεται παλι
σε μια εφημεριδα,μεχρι που μια ηλικιωμενη τη συναντα,τη διαβαζει κι αυτη ξανα μετατρεπεται σε μια στοιβα τυπωμενα φυλλα.
Τοτε τη παιρνει στο σπιτι της και στο δρομο τη χρησιμοποιει για να τυλιξει μισο κιλο σεσκουλα,που ειναι γι'αυτο που χρησιμευουν οι εφημεριδες μετα απ'αυτες τις καταπληκτικες μεταμορφωσεις
HISTORIA VERIDICA
A un señor se le caen al suelo los anteojos, que hacen un ruido terrible al chocar con las baldosas. El señor se agacha afligidísimo porque los cristales de anteojos cuestan muy caro, pero descubre con asombro que por milagro no se le han roto.
Ahora este señor se siente profundamente agradecido y comprende que lo ocurrido vale por una advertencia amistosa, de modo que se encamina a una casa de óptica y adquiere en seguida un estuche de cuero almohadillado doble protección, a fin de curarse en salud. Una hora más tarde se le cae el estuche, y al agacharse sin mayor inquietud descubre que los anteojos se han hecho polvo. A este señor le lleva un rato comprender que los designios de la Providencia son inescrutables y que en realidad el milagro ha ocurrido ahora.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ
Σ'ενα κυριο πεφτουν στο εδαφος τα ματογυαλια,που κανουν ενα τρομερο θορυβο καθως χτυπουν στις πλακες.
Ο κυριος σκυβει αναστατωμενος γιατι τα κρυσταλλα στα ματογυαλια κοστιζουν πολυ ακριβα,αλλα βλεπει με εκπληξη οτι απο θαυμα δεν εχουν σπαυσει.
Τωρα αυτος ο κυριος αισθανεται βαθεια υποχρεος και καταλαβαινει πως το συμβαν ειναι ακριβως μια φιλικη προειδοποιηση,ωστε πηγαινει σ'ενα καταστημα με οπτικα και
προμηθευεται αμεσως μια θηκη με δερματινη επενδυση διπλης προστασιας,τελικα για να τα κρατησει αθικτα.
Μια ωρα αργοτερα πεφτει η θηκη,και σκυβωντας χωρις μεγαλη ανησυχια βρισκει πως
τα ματογυαλια εχουν γινει σκονη.Σ'αυτο τον κυριο παιρνει πολυ λιγη ωρα να καταλαβει
πως τα σχεδια της Προνοιας ειναι ανεξιχνιαστα και πως στη πραγματικοτητα το θαυμα
εχει συμβει τωρα.
PAÑUELOS
Un fama es muy rico y tiene sirvienta. Este fama usa un pañuelo y lo tira al cesto de los papeles. Usa otro, y lo tira al cesto. Va tirando al cesto todos los pañuelos usados. Cuando se le acaban, compra otra caja.
La sirvienta recoge los pañuelos y los guarda para ella. Como está muy sorprendida por la conducta del fama, un día no puede contenerse y le pregunta si verdaderamente los pañuelos son para tirar.
—Gran idiota —dice el fama—, no había que preguntar. Desde ahora lavarás mis pañuelos y yo ahorraré dinero.
ΜΑΝΤΗΛΙΑ
Ενας διασημος ειναι πολυ πλουσιος κι εχει υπηρετρια.Αυτος ο διασημος χρησιμοποιει ενα μαντηλι και το πετα στο καλαθι των χαρτιων.Χρησιμοποιει αλλο κι το πετα στο καλαθι.Συνεχως πετωντας στο καλαθι ολα τα χρησιμοποιημενα μαντηλια.Οταν του τελειωσουν,αγοραζει αλλη κουτα.
Η υπηρετρια μαζευει τα μαντηλια και τα φυλαει για τον εαυτο της,Οπως ειναι πολυ
απορημενη με την συμπεριφορα του διασημου,μια μερα δεν μπορει να συγκρατηθει
και τον ρωτα αν αληθινα τα μαντηλια ειναι για να πεταγονται.
-Πανηλιθια-λεει ο διασημος-δεν επρεπε να ρωτησεις.Απο δω και τωρα θα πλενεις τα μαντηλια μου κι εγω θα εξοικονομω χρημα
HAGA COMO SI ESTUVIERA EN SU CASA
Una esperanza se hizo una casa y le puso una baldosa que decía: Bienvenidos los que llegan a este hogar.
Un fama se hizo una casa y no le puso mayormente baldosas.
Un cronopio se hizo una casa y siguiendo la costumbre puso en el porche diversas baldosas que compró o hizo fabricar. Las baldosas estaban colocadas de manera que se las pudiera leer en orden. La primera decía: Bienvenidos los que llegan a este hogar. La segunda decía: La casa es chica, pero el corazón es grande. La tercera decía: La presencia del huésped es suave como el césped. La cuarta decía: Somos pobres de verdad, pero no de voluntad. La quinta decía: Este cartel anula todos los anteriores. Rajá, perro.
ΚΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ'ΣΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ
Ενας αισιοδοξος εκανε ενα σπιτι κι εβαλε μια πλακα που ελεγε:
Καλωσορισμενοι αυτοι που εφτασαν σ'αυτη την οικια
Ενας διασημος εκανε ενα σπιτι και δεν εβαλε κυριες πλακες.
Ενας κρονοπιο εκανε ενα σπιτι κι ακολουθωντας το εθιμο εβαλε στη βεραντα διαφο-
ρες πλακες που αγορασε η' κατασκευασε.Οι πλακες ηταν τοποθετημενες με τετοιο
τροπο που μπορουσαν να διαβαστουν με τη σειρα.
Η πρωτη ελεγε:Καλωσορισμενοι αυτοι που εφτασαν σ'αυτη την οικια .
Η δευτερη ελεγε:Το σπιτι ειναι μικρο,αλλα η καρδια ειναι μεγαλη.
Η τριτη ελεγε:Η παρουσια του φιλοξενουμενου ειναι απαλη οπως το γρασιδι.
Η τεταρτη ελεγε:Ειμαστε φτωχοι στ'αληθεια,αλλ'οχι απο θεληση.
Η πεμπτη ελεγε:Αυτη η πλακα ακυρωνει ολες τις προηγουμενες.Οξου,σκυλε!
FLOR Y CRONOPIO
Un cronopio encuentra una flor solitaria en medio de los campos. Primero la va a arrancar, pero piensa que es una crueldad inútil y se pone de rodillas a su lado y juega alegremente con la flor, a saber: le acaricia los pétalos, la sopla para que baile, zumba como una abeja, huele su perfume, y finalmente se acuesta debajo de la flor y se duerme envuelto en una gran paz.
La flor piensa: «Es como una flor.»
ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΚΑΙ ΚΡΟΝΟΠΙΟ
Ενας κρονοπιο συναντα ενα μοναχικο λουλουδι στη μεση των χωραφιων.Στην αρχη πα-
ει να το ξεριζωσει,αλλα σκεφτετε πως αυτο ειναι μια σκληροτητα αχρηστη και γονατι-
ζει στο πλαι του και παιζει ευθυμα με το λουλουδι,δηλαδη,του χαιδευει τα πεταλα,το
φυσαει για να χορεψει,βουιζει οπως μια μελισσα,μυριζει το αρωμα του,και τελικα ξα-
πλωνει κατω απ'το λουλουδι και κοιμαται τυλιγμενος σε μια μεγαλη γαληνη.
Το λουλουδι σκεφτεται:'Ειναι οπως ενα λουλουδι'
.
.
Cronopio (literature)
https://en.wikipedia.org/wiki/Cronopio_(literature)
A cronopio is a type of fictional person appearing in works by Argentine writer Julio Cortázar (August 26, 1914–February 12, 1984).
Together with famas (literally fames) and esperanzas (hopes), cronopios are the subject of several short stories in his 1962 book Historias de cronopios y de famas and Cortazar continued to write about cronopios, famas, and esperanzas in other texts through the 1960s.
In general, cronopios are depicted as naive and idealistic, disorganized, unconventional and sensitive creatures, who stand in contrast or opposition to famas (who are rigid, organized and judgmental if well-intentioned) and esperanzas (who are plain, indolent, unimaginative and dull).
In his stories Cortázar describes few physical features of cronopios. He does refer to them as "those greenish, frizzly, wet objects," but this description is surely mostly metaphoric. His stories demonstrate aspects of cronopios' personalities, habits, and inclinations.
Cortázar first used the word cronopio in a 1952 article published in Buenos Aires Literaria reviewing a Louis Armstrong concert given in November of that year in the Théâtre des Champs-Élysées in Paris. The article was entitled Louis, Enormísimo Cronopio ("Louis, Enormous Cronopio"). Cortázar would later describe in various interviews how the word cronopio first came to him in that same theater some time before this concert in the form of an imaginary vision of small green globes floating around the semi-deserted theater.
References to cronopios in Cortázar's work occur in 20 short sketches that make up the last section of Historias de Cronopios y de Famas as well as in his "collage books," La vuelta al día en ochenta mundos and Ultimo Round, which were collected in a French edition he considered definitive. Some literary critics consider Cortazar's cronopios stories as lesser works compared to other of the author's novels and short stories. Others have looked for hidden metaphysical meanings in these stories or for a universal taxonomy of human beings. Cortázar himself described these stories as a sort of "game" and asserted that writing them gave him great joy.
The term cronopio eventually became a kind of honorific, applied by Cortázar (and others) to friends, as in the dedication to the English-language edition of 62: A Model Kit: "This novel and this translation are dedicated to Cronopio Paul Blackburn ..." (Blackburn translated several of Cortazar's early stories under the title The End of the Game.)
A fossil dryolestoid mammal found in Argentina has been named Cronopio dentiacutus.[1]
.
Julio Cortázar
Julio Cortázar, born Julio Florencio Cortázar[1] American Spanish: [ˈxuljo korˈtasar] (About this sound listen); (August 26, 1914 – February 12, 1984) was an Argentine novelist, short story writer, and essayist. Known as one of the founders of the Latin American Boom, Cortázar influenced an entire generation of Spanish-speaking readers and writers in the Americas and Europe.
https://en.wikipedia.org/wiki/Julio_Cort%C3%A1zar
.
.
.
.
Διακλαδωσεις,Bifurcations-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
-[4 ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ,ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΕΠΙΛΟΓΗ -ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ-ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987] -ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ κ.Κ-ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
4 ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
[ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΕΠΙΛΟΓΗ -ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ-ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987-
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1
ΟΙ ΔΙΑΚΛΑΔΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Αγορασε σ'ενα παλαιοπωλειο διαφορα βιβλια,ενα απ'αυτα ηταν η αστυνομικη νουβελα
The Case of E.A.P,του Albert Cowell,εκδοση 1937,Suspense Books,London,121 σελιδες.
Τυπικη αστυνομικη ιστορια.Ο δολοφονημενος μυστυριωδως αντρας στη βιλλα του στα
περιχωρα του Λονδινου,πιθανοι ενοχοι,πιθανα αιτια,οι ερευνα και οι λογικες επαγωγες
του ευφυους ντετεκτιβ Alan Compte.Τριτοπροσωπη αφηγηση,κοφτη,σχεδον κινηματογρα-
φικη.
Στη σελιδα 80 ο ντετεκτιβ εχει φτασει στη διελευκανση του φονου την οποια εκθετει,με
θριαμβευτικο κι αναντιρρητο τροπο, στον φιλο του Tom Berkley καθηγητη στο Καιμπριτζ,
μαθηματικο και φιλοσοφο της Λογικης,οπου διαφαινονται καποια ιχνη αλαζονιας.
Απο εκεινο το σημειο,τη σελιδα 81 και μετα,ο καθηγητης διακρινει αλλες πτυχες της ιστο-
ριας,οι οποιες διακλαδιζονται και συνεχως ανατροφοδοτουν αλλες.
Η α1 την α11 και α12 ,
η α11 την α111 και α112
και η α12 την α121 και α122
τοτε η α111 την α1111 και α1112
και η α112 την α1121 και α1122
η α121 την α1211 και α1212
και η α122 την α1221 και α1222
τοτε η α1111 την α11111 και α11112
και η α1112 την α11121...et cetera.
Μερικες σε καποιο σταδιο τερματιζονταν,αλλες συνεχιζαν.
Παρατηρησε,κατα συνεπεια,πως ο αριθμος των σελιδων που παρεμβαλονταν εσωτερικα,στις
121 σελιδες του βιβλιου,ηταν τρομακτικος,σχεδον απειρος.Ομως,παραξενο,τα εξωτερικα μεγε-
θη του βιβλιου,ογκος,βαρος δεν αλλαξαν.Ουτε θα μπορουσε,ισως,ποτε να φτασει στη τελευ-
ταια του σελιδα αρ.121.
2
ΕΠΙΛΟΓΗ
Καταδικαστηκε ισοβια,του δωθηκε αυτος να διαλεξει τη φυλακη του:θαλασσα η' ερημος.
Προτιμησε απο τον απεραντο κινουμενο λαβυρινθο της θαλασσας τον απεραντο ακινητο-
ποιημενο της ερημου
3
ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ
Ο Α πιαστηκε για το φονο του Β.Στον ανακριτη επικαλεστηκε το χωροχρονο.
Ο φονος του Β εγινε στον χρονο tΒ,ο χρονος ο δικος του ηταν tΑ.
Ομως ο χρονος tΑ και tΒ δεν ταυτιζονται.Ο χρονος ο δικος του tΑ ειναι παρελθον στο χρονο
του φονου tΒ.Ο ανακριτης τον κοιτουσε κατω απο τα μυωπικα του γυαλια ανεκφραστος.
Καποια στιγμη του εδωσε την εντυπωση πως κοιμονταν βαθεια και δεν τον ακουγε.
'Αλλος χωροχρονος'σκεφτηκε
Παρ'ολ'αυτα συνεχισε.Η' χρονος του φονου tΑ προηγηθηκε του δικου του χρονου tΑ,που ειναι
στο μελλον.Τοτε σ'οποιαδηποτε περιπτωση δεν εχει διαπραξει το φονο,γιατι η' ο φονος δεν
εχει συμβει οταν ηταν,η' θα συμβει οταν δεν θα'ναι.Επομενως δεν ειναι ο δολοφονος.
'Ομως' ξυπνησε ο ανακριτης 'εμεις ειμαστε ακριβως τωρα'ειπε με ακαμπτη σταθερη φωνη και
συνεχισε'ολα τ'αλλα ειναι ακριβως λογοτεχνια η' 'χαμογελασε 'αφου σας αρεσουν οι δυισμοι,
ειναι ακριβως επιστημη'.
Τελικα στο δικαστηριο καταδικαστηκε ο Α για τον φονο του Β.
4
ΝΟΜΟΣ,ΙΣΤΑΡ 1987
Η ευγενικη Ισταρ τρια χρονια,το 1669 π.Χ,εβλεπε στη κεντρικη πλατεια της Βαβυλωνας τη στηλη
του μαυρου βαλσατη με τα 282 αρθρα του Κωδικα του Χαμουραμπι,δεν τολμουσε να πλησιασει
και να διαβασει,μεσα σ'αυτα,το ηξερε,ηταν και το δικο της,'αν παντρεμενη γυναικα σκοτωσει
τον νομιμο αντρα της για ξενο αντρα τοτε τιμωρειται με ποινη θανατου',δικαιος,σκεφτονταν
κλεισμενη στη καμαρα της κι ετρεμε,ο νομος του δικαιου βασιλια Χαμουραμπι που παρελαβε
απο τον θεο Βελ τον αυστηρο κριτη του συμπαντος,ομως η θεα Ισταρ την κρατουσε δεσμια με
τον ερωτα του Ασναμιρ,ενος νεαρου Ασσυριου κτιστη,οσο κι αν την παρακαλεσε δεν ξεφυγε και
μια σκοτεινη νυχτα σκοτωσε με τον εραστη τον αντρα της στο κρεβατι που κοιμονταν βαθεια,
τον τυλιξαν στο ματωμενο σεντονι,εσκαψαν και τον εθαψαν στο κηπο,πανω φυτεψαν αγριο-
τριανταφυλλιες που εκρυψαν τον τοπο και θεριεψαν,παραξενο,κι εγιναν δεντρα με κατακοκκινα
μικρα τριανταφυλλα κρεμασμενα σαν σταγονες αιμα.Τρια χρονια ακουγε,ποτε δεν τολμησε να
παει στο θεαμα,πως μοιχες γυναικες,καποιες απ'αυτες ηταν γνωστες,του κυκλου της,παλουκω-
νονταν σε δημοσια τελετη για παραδεισματισμο,τις διαπερνουσαν με σκληρο ξυλινο παλουκι
απο το αιδοιο μεχρι το στηθος,αλλες απο τον πρωκτο μεχρι το στομα,αλλες τις τσιγκελωναν
απ'το ενα βυζι,η' τη κοιλια η' το αιδοιο η' το πρωκτο και τις κρεμουσαν απο κλαρια δεντρων
για ωρες,μερες και νυχτες,να βασανιζονται,να αιωρουνται σαν αγρια φρουτα,υστερα οταν
πεθαιναν τις πετουσαν εξω μακρυα στα χωραφια να τις φανε τα σκυλια,τα κορακια και τ'αγρια
θηρια η' τις πετουσαν στα νερα του ποταμου τροφη τα ψαρια.Τρια χρονια αγωνια και τρομο.
Ο Ασναμιρ δεν αντεξε,κρεμαστηκε σ'ενα δεντρο.Τη νυχτα κλεινει καλα τις πορτες,μενει αγρυ-
πνη περιμενωντας ν'ακουσει τα βαρια τους βηματα καθως ερχονται να την συλλαβουν,οταν
κοντα στο πρωι την παιρνει ο υπνος τιναζεται απο τον εφιαλτη,της φερνουν μια γυναικα
στο κελι,ειναι τρελη,φωναζει πως τη λενε Ισταρ,σκιζει τα ρουχα της και δειχνει τις φοβερες
πληγες στο κορμι της,στο στηθος ψηλα στη κοιλια κατω τρυπημενη,σαν να της δαγκωσαν
κομματια σαρκα αγρια σκυλια,υστερα πεφτει σε ληθαργο,δεν ξερεις αν ζει η' αν εχει πεθα-
νει,οταν ξυπναει τη βριζει και χυμαει πανω της να τη ξεσχισει με τα νυχια της,οι φυλακες
βλεπουν και γελουν δυνατα,και μια μερα σε μια τεραστια πλατεια γεματη κοσμο βλεπει,
την εφεραν δεμενη χωρις θελει,τη καταδικη της,ο δημιος διαβαζει δυνατα ν'ακουσει το
πληθος απο ενα εγγραφο:
'Την 19ην Απριλιου του 1987 φονευσες τον νομιμον συζυγον σου με τον εραστη σου.
Ως εκ τουτου βαση του νομου περι μοιχειας και αφαιρεσης ζωης καταδικαζεσε εις θανατον
δια ανασκολωπισμου'
εκει χανει τις αισθησεις και σωριαζεται,της πετουν κουβαδες κρυο νερο στο προσωπο να
συνερθει και της κρατουν ανοιχτα τα ματια να δει,η γυναικα παλουκωνεται απο το αιδοιο
μεχρι το στηθος,
ξυπναει,βλεπει θολα,δεν ακουει,τιποτα δεν ξερει που βρισκεται,δεν μπορει να κινηθει,πνιγε-
ται στο στηθος,ποναει φοβερα κατω στη κοιλια,σιγα σιγα συνερχεται,ο αντρας διπλα της
κοιμαται,τον κοιταζει,χαμογελαει,του χαιδευει το λαιμο,δεν το ξυπναει,εκεινη σηκωνεται
απ'το κρεβατι,ανοιγει το παραθυρο,το φως ορμαει μεσα,πηγαινει στη κουζινα,ετοιμαζει
γαλα,καθεται στο τραπεζι και το πινει,της ερχεται η μυρωδια απο τα κοκκινα αγριτριανταφυλ-
λα στο πορσελανινο ανθοδοχειο διπλα,κοιταζει τη πορτα,κλειστη,γιατι δεν τους συλλαμβανουν;
σκεπτεται,τρια χρονια,σημερα 19 Απριλιου 1990,ισως,αυτο ειναι,ποτε δεν θα τους πιασουν,
ξερουν αλλα δεν θα τους πιασουν ποτε,θα τους αφησουν καταδικασμενους να φοβουνται,
να τρεμουν καθε ωρα,καθε στιγμη αυτη ειναι τιμωρια τους κι αυτη θα ειναι και αιωνια.
.
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ κ.Κ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Σ'ενα περιοδικο ποικιλης υλης o κ.Κ διαβασε:Ψωμι και επικινδυνη γλουτενη.Μετα τη
Παιδεια Ελευθερια,σκεφτεται,καταρρεει και το τριτο συμβολο,το Ψωμι
.
.
ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[Α αντρας,Γ γυναικα,εσωτερικο σπιτιου,μοντερνα επιπλωμενο,η γυναικα καθε στον κανα-
πε,ο αντρας στεκεται ορθιος απεναντι της,ειναι ακινητοι,μερικες φορες ακουγεται πιανο,
η Variation 31 Largo, molto espressivo απο τις 33 Variations on a waltz by Anton Diabelli,
Op. 120 του Beethoven]
Α.Κυρια μου,ειτε το θελουμε ειτε δεν το θελουμε ειμαστε μελη μιας σπαταλης κοινωνιας
Γ.Κλειδωσες τη πορτα;
Α.Δυο νεκροι απο την ανατιναξη του αυτοκινητου με εμπρηστικο μηχανισμο
Γ.Το φαγητο στο ψυγειο ειναι πεντε μερες,θα το πεταξω
Α.Ποσο πληρωνεις για το μασαζ ποδιων;
Γ.Μου εκανε προσφορα,για τρεις μηνες,1000 ευρω.Εσυ θα γραφτεις,τελικα,στα μαθηματα
τοξοβολιας;Α,μην ξεχασεις,οταν κατεβεις να πεταξεις τα σκουπιδια,βρωμανε
Α.Βλεπεις,πες μου,κανενα κρατους δικαιου;'Συμπραξη Ειρηνης'!λεει,κοροιδιες!
Γ.Ασε με ησυχη
Α.Τι επαθες;
Γ.Οι ανθρωποι αιχμαλωτιζονται απο τις τηλεοπτικες εικονες
Α.Χρησιμοποιωντας μοντελα προσομοιωσεις αστρων μπορουν οι αστροφυσικοι να υπολογι-
σουν αν δυο αστρα θα συγκρουσθουν
Γ.Πολεμος των Αστρων!
Α.Ακριβως.Ξερεις,τα κατωτερα ενστικτα ειναι περιτυλιγμενα με ψεματα
Γ.Θελεις να ψησω λουκανικα τυλιγμενα στη ζυμη;
Α.με τηγανιτες πατατες
Γ.θυμασαι εκεινον,που ειχε μπλεχτει στο σκανδαλο με τη τραπεζα;
Α.ναι,δεν τον ξεχασα
Γ.τον χωρισε η γυναικα του,εχουν τρια παιδια
Α.δυο κοριτσια 7,9 χρονων κι ενα αγορακι 2
Γ.μαζι της επαιζα τενις,ηταν ευχαριστος τυπος.Δεν νομιζεις;
Α.Φυσικα,φυσικα!δεν αντιλεγω
Γ.κοιμονταν μ'αλλες γυναικες
Α.το καθαρμα!
Γ.η Κλαρα εχει εραστη
Α.Εσυ που το ξερεις;
Γ.ξαπλωνει μ'εναν βλακα!
Α.Τον ξερεις;
Γ.Το υποπτευομαι
Α.Η επιδοτηση θα κυμανθει στο 41%,ζητουν συγκεκριμενα σχεδια,ετησιους προυπολογι-
σμους,εσωτερικα προγραμματα εργασιας,
Γ.υπαρχει κατι που πρεπει να μαθω
Α.τελικα,δεν ξερω πως θ'αποφυγουμε τη συγχιση
Γ.εβγαλες εισιτηρια για το θεατρο;
Α.νανοτεχνολογια,το νεο τεχνολογικο φρουτο!
Γ.λατρευω τη πληξη!
Α.σ'αγαπω
[το ιδιο επαναλαμβανεται]
Α.Κυρια μου,ειτε το θελουμε ειτε δεν το θελουμε ειμαστε μελη μιας σπαταλης κοινωνιας
Γ.Κλειδωσες τη πορτα;
Α.Δυο νεκροι απο την ανατιναξη του αυτοκινητου με εμπρηστικο μηχανισμο
Γ.Το φαγητο στο ψυγειο ειναι πεντε μερες,θα το πεταξω
Α.Ποσο πληρωνεις για το μασαζ ποδιων;
Γ.Μου εκανε προσφορα,για τρεις μηνες,1000 ευρω.Εσυ θα γραφτεις,τελικα,στα μαθηματα
τοξοβολιας;Α,μην ξεχασεις,οταν κατεβεις να πεταξεις τα σκουπιδια,βρωμανε
Α.Βλεπεις,πες μου,κανενα κρατους δικαιου;'Συμπραξη Ειρηνης'!λεει,κοροιδιες!
Γ.Ασε με ησυχη
Α.Τι επαθες;
Γ.Οι ανθρωποι αιχμαλωτιζονται απο τις τηλεοπτικες εικονες
Α.Χρησιμοποιωντας μοντελα προσομοιωσεις αστρων μπορουν οι αστροφυσικοι να υπολογι-
σουν αν δυο αστρα θα συγκρουσθουν
Γ.Πολεμος των Αστρων!
Α.Ακριβως.Ξερεις,τα κατωτερα ενστικτα ειναι περιτυλιγμενα με ψεματα
Γ.Θελεις να ψησω λουκανικα τυλιγμενα στη ζυμη;
Α.με τηγανιτες πατατες
Γ.θυμασαι εκεινον,που ειχε μπλεχτει στο σκανδαλο με τη τραπεζα;
Α.ναι,δεν τον ξεχασα
Γ.τον χωρισε η γυναικα του,εχουν τρια παιδια
Α.δυο κοριτσια 7,9 χρονων κι ενα αγορακι 2
Γ.μαζι της επαιζα τενις,ηταν ευχαριστος τυπος.Δεν νομιζεις;
Α.Φυσικα,φυσικα!δεν αντιλεγω
Γ.κοιμονταν μ'αλλες γυναικες
Α.το καθαρμα!
Γ.η Κλαρα εχει εραστη
Α.Εσυ που το ξερεις;
Γ.ξαπλωνει μ'εναν βλακα!
Α.Τον ξερεις;
Γ.Το υποπτευομαι
Α.Η επιδοτηση θα κυμανθει στο 41%,ζητουν συγκεκριμενα σχεδια,ετησιους προυπολογι-
σμους,εσωτερικα προγραμματα εργασιας,
Γ.υπαρχει κατι που πρεπει να μαθω
Α.τελικα,δεν ξερω πως θ'αποφυγουμε τη συγχιση
Γ.εβγαλες εισιτηρια για το θεατρο;
Α.νανοτεχνολογια,το νεο τεχνολογικο φρουτο!
Γ.λατρευω τη πληξη!
Α.σ'αγαπω
.
.
.
Snorri Sturluson by Christian Krohg (1890s)
THE EDDA CASE OF SNORRI STURLUSON-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εφθασε 21 Ιουνιου 2017 στο διεθνες αεροδρομιο Keflavik του Reykjavik ωρα 9 μμ Ισλανδιας,
νοικιασε ενα Toyota Land Cruiser 4X4,απο εκει το Blue Lagoon απειχε 13 χλμ,ηταν η πιο μεγαλη
νυχτα του ηλιου του μεσονυχτιου,ο ηλιος δυει ακριβως μετα τα μεσανυχτα κι ανατελει ακριβως
λιγο πριν τις 3 το πρωι,το θεαμα τον συγκλονισε,μεσα σ'αυτο το μαγευτικο λυκοφως βυθισθηκε
στα καυτα νερα,θερμοκρασια 37-39 βαθμους Κελσιου,γυρω του επεπλεαν κι αλλοι τουριστες,
ολοι φαντασματα ενος ονειρικου,αρχαικου κοσμου,χιονισμενα ηφαιστεια γυρω,αργοτερα δει-
πνησε στο Lava Restaurant στη δυτικη οχθη,Harðfiskur λωριδα αποξηραμενου βακαλαου καλυ-
μενη με βουτυρο,skyr ενα ειδος γιαουρτιου και τυριου,'αποβουτυρωμενο παστεριωμενο γαλα'
του ειπε το γκαρσονι 'που ζυμωνεται με μυκητες απο ετοιμο skyr και οταν πηξει φιλτραρεται
και προστιθονται γευσεις,βανιλια,μουρα,μανκο,καρυδα η' γλυκοριζα',διαλεξε καρυδα,
'vinsamlegast,með kókos'ειπε,για ποτο πηρε Brennivin,λικερ απο ζυμωση πολτου πατατας και
σπορους κυμινου,διαβασε στον τουριστικο οδηγο:'Blue Lagoon,Nordurljosavegur 9, 240
Grindavík,Iceland,γεωθερμικη λιμνη,φυσικο spa σε κοιλοτητες λαβας,το καταπληκτικο γαλαζιο
χρωμα των νερων της οφειλεται στη μεγαλη περιεκτικοτητα σε διοξειδιο του πυριτιου,θερμο-
κρασια νερων 37-39 βαθμους Κελσιου,η λευκη λασπη με διοδειδιο του πυριτιου ανανεωνει το
δερμα',μεσα στο υπνωτικο λυκοφως,μια κατασταση υπνου και ξυπνιου,insomnia,svefnleysi,
παρατηρουσε τους κολυμβητες, ξαφνικα του φανηκε πως ειδε το πτωμα καποιου να επιπλεει,
μαζευτηκαν γυρω απ'τον πνιγμενο,μια γυναικα ουρλιαξε:Help!Help!Hjálp!',επειτα εγινε ησυχια,
ολα διαλυθηκαν,λιγο μετα τις 12 εδυσε ο ηλιος,περιμενε και ειδε το Aurora Borealis,το Βορειο
Σελας,εντυπωσιακο,'Brunnhilde'φωναξε μια Γερμανιδα τη κορουλα της αναφωνωντας:
'Himmlische Ballerinas himneska ballerinas'[Ουρανιες μπαλαρινες],χαμογελασε,μπορει να ειναι
και οι αντανακλασεις των ασπιδων που κρατουν οι Βαλκυριες καθως γυρνουν απ'τη μαχη με τα
νεκρα κορμια των ηρωικων πολεμιστων,ισως η μεγαλη πυρκαγια στη συντελεια του κοσμου,τη
μεγαλη μαχη,Ragnarök του Τελους των θεων,των Æsir με τους Vanir,ακουει τη φωνης της προ-
φητισας Völva να λεει στον Odin στιχους απο την Völuspá της Poetic Edda :
Fylliz fiǫrvi /feigra manna,
rýðr ragna siǫt /rauðom dreyra.
Svǫrt verða sólskin / of sumor eptir,
veðr ǫll válynd Vitoð ér enn, eða hvat?
Brœðr muno beriaz/ok at bǫnom verða[z]
muno systrungar/sifiom spilla.
Hart er í heimi,/hórdómr mikill
—skeggǫld, skálmǫld/—skildir ro klofnir—
vindǫld, vargǫld—/áðr verǫld steypiz.
Mun engi maðr/ǫðrom þyrma.
εχει τη παραισθηση πως αυτος ειναι ο Odin κι ακουει να του λεει η Völva:
μ'αιμα πορφυρο γεμιζουν τα κορμια
των αμοιρων πολεμιστων,κι ο ηλιος σκοτεινιαζει,
θελεις ακομα το κακο να μαθεις;
αδερφια μ'αδερφια θ'αλλησκοτωθουν
εποχη τσεκουριου ο κοσμος
εποχη σπαθιου λυκου εποχη
κανενας για κανεναν δεν θα'χει ελεος
κοιταζει τους αμεριμνους κολυμβητες,αγνοουν τι πραγματικα συμβαινει,το ηφαιστειο εχει
εκραγει,καυτα νερα απ'τα βαθη της γης θα ξεχυλισουν και θα τους ζεματισουν,το θειαφι θα
τους πνιξει,απ'τον ουρανο θα πεσει πανω τους φωτια,το Τελος του Κοσμου, ακουει μεσα στην
υπνηλια του τη φωνη του γκαρσονιου:' Þrýstingur er kallaður Sigurður',πνιγηκε ο Sigurd,καποι-
ος τον επνιξε,'einhver byrjaði hann',αισθανθηκε ικανοποιηση,τελειο το σκηνικο της νουβελας
του,
κοιμηθηκε μεχρι αργα το απογευμα,τραβωντας τις σκουρες κουρτινες να κρατησει το φως εξω
απ'το δωματιο,
στο Reykjavik ειχε κανει κρατηση δωματιου στο Hotel Borg by Keahotels Pósthússtræti 11, 101,
αφησε τα πραγματα του,εκανε μπανιο,φρεσκαρισθηκε,και βγηκε να χαζεψει στη πολη,στο κυ-
ψελωτο γυαλινο κτιριο της οπερας Harpa,μια προσομοιωση του Βορειου Σελας,,Austurbakki 2,
101, ειδε πως 24-27 Ιουνιου ειχε παραστασεις της επικης τετραλογιας Der Ring des Nibelungen
του Richard Wagner,24 Das Rheingold,25 Die Walküre,26 Siegfried, 27 Götterdämmerung
την αλλη μερα,στις 10 π.μ, τηλεφωνησε στον Snorri Sturluson,κανονισαν να συναντηθουν στο
σπιτι του,Odin 17,περιοχη 101 μετα απο μιση ωρα,10:30 χτυπουσε το κουδουνι του διαμερι-
σματος του,ανοιξε ο ιδιος,καθησαν στο σαλονι,η επιπλωση ηταν λιτη,του προσφερε ισλανδικο
καφε,
-Snorri Sturluson:Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót [καφες με αποξηραμενη ριζα κιχωριου]
-Þakka þér fyrir[ευχαριστω].
-S.S:πως σας φαινεται η Ισλανδια;Επικη η' πεζη,ανιαρα μοντερνα,τουριστικη ατραξιον;
-Εντυπωσιακη.Επισκεφθηκα το Blue Lagoon,ειδα το Midnight Sun,το Aurora Borealis
-S.S:[γελασε]Τιποτα μαγικο.Το Midnight Sun,απλα,η κλιση του αξονα της γης προς τον ηλιο,
και το Aurora Borealis η εισοδος στη γηινη ανωτερη ατμοσφαιρα ηλεκτρονιων και πυρηνων
υδρογονου απο τις μαγνητικες καταιγιδες που διεγειρωντας ατομα οξυγονου και αζωτου
εκπεμπονται φωτονια,φως.Καθε εποχη εχει τη δικη της Σαγκα.Σημερα η Σαγκα της Επιστη-
μης.Παλια The Poetic Edda,The Prose Edda,
-Σχεδιαζω μια Αστυνομικη νουβελα η οποια θα εκτυλλισεται στην Ισλανδια,με διακλαδωσεις
στη συγχρονη αλλα και στην παλια,την Nordic Iceland
-S.S:πολυ ενδιαφερον
-ο ντετεκτιβ θα ηθελα να εχει το δικο σας ονομα.Detective Snorri Sturluson.
Leynilögreglumaður Snorri Sturluson.Αν βεβαια συμφωνειτε
-S.S:Και βεβαια συμφωνω.Αυτο με τιμαει ιδιαιτερα
-στην ιστορια ,σε γενικες γραμμες, ενας φημισμενος ποιητης σαγκα στην Ισλανδια δολοφο-
νειται απο καποιον πληρωμενο δολοφονο,
-S.S:[δυσκολα κρυβοντας την αναστατωση του]παρακαλω συνεχιστε
-ο πραγματικος αυτουργος του φονου,ειναι ενας ισχυρος πολιτικος και skald ποιητης ,
ομως σε ενα δευτερο επιπεδο,αυτο θα ανακαλυψει ο Detective Snorri Sturluson,η κατασταση
της παρατεταμενης insomnia στον midnight sun προκαλει σε μια μεγαλη ομαδα ατομων την
παραισθηση πως ζουν και δρουν στους εννεα κοσμους του δεντρου του συμπαντος Yggdrasil,
στον Asgard τον κοσμο των θεων Aesir,στον Vanaheim των θεων Vanir,στον Midgard των ανθ-
ρωπων,στον Jotunheim των γιγαντων,στον Niflheim των παγων,στον Muspelheim της φωτιας,
στον Alfheim των ξωτικων,στον Svartalfheim των νανων,στον Helheim των νεκρων
-S.S:[χαμογελασε]και φυσικα αρκετα γνωστα για τον Leynilögreglumaður Snorri Sturluson,
συνεχιστε
-καποιος Loki παγιδευει στο Blue Lagoon τον Odin και τον πνιγει με τη βοηθεια της ερωμενης
του Frigga
-S.S:αυτο ειναι το ονομα της γυναικας του Óðinn
[ανοιγει ενα φακελο και του δειχνει μια φωτογραφια]αυτος ειναι ο Odin,ενας προμηθεικος
ηρωας-θεος,η ισλανδικη σαγκα Hávamál λεει πως για εννια μερες και νυχτες εμεινε κρεμασμε-
νος απο το δεντρο Yggdrasil κεντημενος στο πλευρο με ακοντιο για να μαθει να διαβαζει τους
ρουνους,κι αφου στη νουβελα σας τον πνιγουν,οι Βαλκυριες θα τον μεταφερουν στην Valhalla
στο Asgard
-οπου ομως για να τον βρει και να τον εξετασει ο Detective Snorri Sturluson θα πρεπει να δολο-
φονηθει
-S.S:ενας skald ποιητης δολοφονει εναν αλλον skald κι ετσι κλεινει ο κυκλος
-[αινιγματικα]περιπου
ενα αγορακι κι ενα κοριτσακι,περιπου 7 και 9 χρονων,μπαινουν στο σαλονι,'παππου,ηρθε ο
μπαμπας να μας παρει',ο Snorri Sturluson αγκαλιασε τα παιδια και τα φιλησε,στο ανοιγμα
της πορτας υψηλοσωμος αντρας,εκανε νοημα στα παιδια,τα παιδια εφυγαν
-S.S:[σκοτεινιασε το προσωπο του,σαν κατι να τον απασχολουσε]εγγονια μου,παιδια της κορης
μου Freyja.
-θεας της ομορφιας και του ερωτα
-S.S:[φωτισθηκε το προσωπο του]Ακριβως,η Freyja μου ειναι ομορφη και καλη,
[απο τον ιδιο φακελο βγαζει διαφορα σχεδια]αυτη ειναι η Valhalla,που εχω σχεδιασει,[του
δειχνει]θα υπαρχουν 540 πορτες εισοδου,που η καθε μια θα χωραει 800 πολεμιστες,οι οροφοι
θα ειναι απο χρυσες ασπιδες ,οι τοιχοι απο ξυλινα ακοντια και τα τραπεζια απο θωρακες,οι
εννια Βαλκυριες μεταφερουν σ'αυτη τους σκοτωμενους στη μαχη,εκει επανερχονται στη ζωη
και ασκουνται στην Asgrad για τον Μεγαλο Πολεμο του Τελους,Ragnarök,τη νυχτα επιστρε-
φουν ,οι πληγες τους επουλωνονται γρηγορα και δειπνουν κομματια κρεας που κοβονται,και
ξαναγινονται,απο τον τεραστιο χοιρο Saehrimnir και πινοντας γαλα που τρεχει απ'τους μαστους
σε μια μεγαλη λεκανη της κατσικας Heidrun στη στεγη της Valhalla που τρωει απ'τα κλαδια
του Yggdrasil
-εκπληκτικη,φανταστικη μυθολογια!
-S.S:οχι και τοσο φανταστικη,:[χαμογελασε],αν παρουμε υπ'οψιν και τη νουβελα σας
-η λογοτεχνια,ειναι το φανταστικο του πραγματικου
-S.S:καποτε παλια,ενας ηρωας,ενας πολεμιστης,ενας βασιλιας αποκτουσαν με τις πραξεις του
τοσο μεγαλη φημη που μετα το θανατο τους ηρωποιουνταν,τοτε καποιοι ανθρωποι,προικι-
σμενοι με τη τεχνη της ποιησης,δημιουργουσαν τις σαγκες,τα επη τους,ολος αυτος ο επικος
κοσμος,η φανταστικη μυθολογια που λετε,ειναι ενα τεραστιο οικοδομημα,ενας πολυπλοκος
λαβυρινθος,θα την παρομοιαζα με τη γλωσσα,εχει λεξιλογιο,συντακτικο,και με τους απειρους
συνδυασμους,που προκαλει η ελευθερη φαντασια,παραγονται απειρα κειμενα μυθολογιων
-και πως ο φοβερος λυκος Fenrisúlfr θα δαγκωσει και θα κοψει το χερι του Týr,γιου του Odin,
θα ελευθερωθει απ'τα δεσμα,ο κοσμος θα σκοτεινιασει και θα παγωσει,θα αφανισθει
-S.S:βλεπω εχετε μελετησει καλα τις Eddas
η ωρα ηταν 2:30 μμ,σηκωθηκε να φυγει,το βραδυ θα επισκεπτονταν μαζι την περιοχη 101,
χαιρετισθηκαν,-'τωρα πλεον Detective Snorri Sturluson'ειπε χαμογελωντας ο Snorri Sturluson,
ωρα 9 μμ συναντηθηκαν στην 101,μια παλια εγκατατελελειμενη περιοχη του Reykjavik που
ανακαινισθηκε,τα κτιρια χρωματισθηκαν με παστελ χρωματα,ανοιξαν jewelry shops,galleries,
bistro,music clubs,coffees,restaurants,bars,γεματη τουριστες,-'Ακριβως ο τοπος για να γινει
η δολοφονια σας'σχολιασε και γελασε ο Snorri Sturluson,καθησαν στο Te og Kaffi, Austurstræti
9,ηρθε η γκαρσονα,
-'Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót',παραγγειλε
-'vinsamlegast,Brennivin,ο Snorri Sturluson
μεχρι τις 12 συζητουσαν διαφορα θεματα,κυριως αυτος ρωτουσε να μαθει,για τη Prose Edda,
την Heimskringla,'ιστορια των Νορβηγων βασιλιαδων απο τη μυθικη καταγωγη τους απο το
θεο του πολεμου Odin μεχρι τον Magnus Erlingsson,το 1184 μ.Χ',για τα παιδικα του χρονια
στο Oddi,'απο εκει η ονομασια Edda:'ρωτησε 'Oddi Edda','ισως να'ναι κι ετσι'απαντησε αινιγμα-
τικα ο Snorri Sturluson,του ειπε πως την Poetic Edda μπορει να την εγραψε ο κληρικος και
λογιος Sæmundur fróði 'σπουδασε στη Franconia,περιοχη της Γερμανιας και στο Oddi ιδρυσε
σχολειο,το 1133 πεθανε',ηπιε Brennivin,κοιταξε εξω απ'τη τζαμαρια το πληθος,'αυτος μοιαζει'
εδειξε καποιον υψηλοσωμο τουριστα 'στον Odin,πρεπει' η αγωνια στη φωνη του φανερη,'να
ειδοποιηθει να μην παει στο Blue Lagoon','ελα ησυχαστε,μια φανταστικη αστυνομικη νουβελα
ειναι','με συγχωρειτε,ξεχασθηκα' απαντησε,αφου συνηλθε συνεχισε 'στο Oddi κτισθηκε εκκλη-
σια στα μεσα του 11ου αιωνα,απο τις αρχες της εισοδου του χριστιανισμου στην Ισλανδια,το
1078 ο Sæmundur fróði υπηρετησε εκει ιερεας,η σημερινη εκκλησια κτιστηκε το 1924,πρεπει
ενας χριστιανος,σαν εμενα,με μεγαλο σεβασμο και σοβαροτητα να προσεγγιζει τον παγανισμο',
υστερα ρωτησε τον Snorri Sturluson για τις σχεσεις του με τον Haakon IV Haakonsson τον βασι-
λια της Νορβηγιας','το 1218'απαντησε με προσκαλεσε στη Νορβηγια ως συμβουλο,τωρα οι σχε-
σεις μας ειναι διαταραγμενες'σταματησε,φανηκε να αφαιρεθηκε,'ηθελε'συνεχισε οταν συνηλθε
'να με κρατησει με τη βια στη Νορβηγια,εγω του απαντησα:'út vil ek' ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ,κι εφυγα',
τολμησε να τον ρωτησει:'ο γαμπρος σας ειναι ανθρωπος του;','βλεπω,το αστυνομικο δαιμονιο
δεν σας αφηνει' απαντησε χαμογελωντας κι επειτα ρωτωντας αινιγματικα:'τι νομιζεται,σας
απατα η' δεν σας απατα;',
γυρισε μετα τις 12 στο ξενοδοχειο
τις αλλες τεσσερες μερες 24-27 Ιουνιου στην οπερα Harpa του Reykjavik παρακολουθησαν την
επικη τετραλογια Der Ring des Nibelungen του Richard Wagner,
24 Das Rheingold,
25 Die Walküre,
26 Siegfried,
27 Götterdämmerung
ο Snorri Sturluson στο τελος αναφωνησε:
'Hvaða mikli maður þetta Richard Wagner'
['Τι Μεγαλοευφυια αυτος ο Richard Wagner!']
και σχεδον ρουνικα ψιθυριζοντας 'Hann er í hættu á að drepa hann[κινδυευει καποιος να τον
δολοφονησει]'
οδηγησε το Toyota Land Cruiser 4X4 στο Blue Lagoon,39 χλμ αποσταση απο το Reykjavik,κολυ-
μπησε στα καυτα νερα μεσα στο υπνωτικο λυκοφως,'Götterdämmerung 'σκεφθηκε,οι γυρω του
κολυμβητες του φανηκαν πως ηταν πνιγμενοι,τρομαξε και βγηκε,στο Lava Restaurant δειπνησε,
Harðfiskur,skyr,Brennivin,μια νεαρη Ισλανδη κοπελα στο διπλανο τραπεζι μιλουσε στο κινητο,
οταν εδυσε ο ηλιος ακριβως στις 12 τα μεσανυχτα ειπε,σχεδον φωναχτα,'τωρα θα περασουν οι
Βαλκυριες','himneska ballerinas' αντεδρασε η κοπελα,γνωρισθηκαν,ειχε κανει σπουδες κλασ-
σικου χορου κι ονειρευονταν μια χορογραφια στο Blue Lagoon μεσα στο λυκοφως του Midnight
Sun και κατω απο τις κυματιζουσες αντανακλακλασεις του Βορειου Σελας,'Yggdrasil Edda'ονο-
μασε με ενθουσιασμο τη χορογραφια της,την ελεγαν Freyja,μετα απο τρεις ωρες ανατειλε ο
ηλιος,μεχρι τις 7 το πρωι συζητουσε με τη Freyja,
κοιμηθηκε μεχρι αργα το απογευμα,τραβωντας τις σκουρες κουρτινες να κρατησει το φως εξω
απ'το δωματιο,
ξυπνησε,
στο ψυγειο ειχε γαλα,εβαλε σ'ενα ποτηρι να πιει,ανοιξε τη τηλεοραση,RÚV, the Icelandic
National Broadcast television channel,διαφημισεις,ηταν ετοιμος να την κλεισει,οταν σε
Brief Casting News ακουσε:
Skald Snorri Sturluson var myrt af brúðgumanum Gizurr Þórvaldssyni
[Ο skald Snorri Sturluson δολοφονηθηκε απο τον γαμπρο του Gizurr Thórvaldsson]
αναστατωθηκε,ξεχασε τη τηλεοραση ανοιχτη κι εφυγε
μεσα στο λυκοφως οδηγησε το Toyota Land Cruiser 4X4 με μεγαλη ταχυτηγτα προς τη
Valhalla,απ'το παραθυρο τ'αυτοκινητου εβλεπε τις Βαλκυριες να τον ακολουθουν,εφθασε κι
ορμησε μεσα στην τεραστια αιθουσα,ειδε τον Snorri Sturluson που τον καλουσε να πλησιασει,
'hér ertu[ελα εδω]' πλησιασε,'"settist niður[καθησε]'του ειπε,καθησε στο τραπεζι με τους θω-
ρακες,'hvernig komstu hingað?[πως ηρθες ωε εδω;]'τον ρωτησε ,διπλα του καθονταν ενας
υψηλοσωμος αντρας,'þetta er Odin[αυτος ειναι ο Odin]' του ειπε κι αμεσως '"fyrsta morðið var
gert'[ο πρωτος φονος εγινε]' και συνεχισε ' Annað morðið mun fylgja,Nú geturðu komið aftur
hljóðlega [θα ακολουθησει και ο δευτερος,τωρα μπορεις να επιστρεψεις ησυχος]'
επεστρεψε στο Blue Lagoon,o ηλιος του μεσονυχτιου ειχε δυσει,κοιμηθηκε
το πρωι,29 Ιουνιου,κολυμπησαν με τη Freyja στα καυτα νερα,αργοτερα επισκεφθηκαν το
Reykjavik.η Freyja ηθελε να του δειξει τη πολη,στη περιοχη 101 καθησαν στο Te og Kaffi,
Austurstræti 9,ηρθε η γκαρσονα,
-'vinsamlegast,Brennivin,παραγγειλε η Freyja
-'Kaffi með þurrkuðum síkóríurótrót',αυτος
αργοτερα στη οπερα Harpa,'byggingarlistar líkan af Northern Sela[ενα αρχιτεκτονικο προσομοι-
ωμα του Βορειου Σελας]'του ειπε,ειδαν την δευτερη οπερα Musicdrama,Die Walküre,της τετρα-
λογιας Der Ring des Nibelungen του Richard Wagner'
'Hvaða mikli maður þetta Richard Wagner'
['Τι Μεγαλοευφυια αυτος ο Richard Wagner!']
αναφωνησε ενθουσιασμενη η κοπελα στο τελος,
επεστρεψαν στο Blue Lagoon,καθισαν μεσα στο λυκοφως του Midnight Sun,η Freyja του μι-
λουσε για τα μελλοντικα της καλλιτεχνικα σχεδια,'τωρα με απασχολει η χορογραφια εμπνευ-
σμενη απο την Prose Edda του Snorri Sturluson',απο τη τσαντα της εβγαλε ενα βιβλιο,
'þetta er Prose Edda,[αυτο ειναι,η Prose Edda]',τον κοιταξε'Vissir þú Snorri Styrlson?[ξερεις τον
Snorri Sturluson;]'τον ρωτησε,κουνησε το κεφαλι αρνητικα,'οχι,δεν ξερω πολλα απο λογοτεχνια'
δικαιολογηθηκε,'just,a business man',η κοπελα χαμογελασε γλυκα,'ο Snorri Sturluson ηταν ενας
μεγαλος ισλανδος ποιητης που εζησε τον 13ο αιωνα,1179-1241,εγραψε τη Prose Edda,ποιητι-
κες διηγησεις της σκανδιναβικης μυθολογιας'
τις τρεις αλλες μερες τις διαμονης του στη Ισλανδια εκανε εκδρομες μαζι με τη Freyja στην
Ισλανδια,στον καταρρακτη Skógafoss,στον θερμοπιδακα Geysir,στη λιμνη Jökulsárlón,στη παρα-
λια Reynisfjara,
ετοιμασθηκε να φυγει,η κοπελα στεναχωρηθηκε,τον αγκαλιασε και τον φιλησε,την αποχαιρετη-
σε 'við hittumst aftur[θα ξανασυναντηθουμε]'της ειπε,η Freyja χαμογελασε,
εφυγε,
στο rent car του αεροδρομιου παρεδωσε το Toyota Land Cruiser 4X4,και στις 2 Ιουλιου του
2017 αναχωρησε απο το διεθνες αεροδρομιο Keflavik του Reykjavik ωρα 9 μμ Ισλανδιας
.
.
.
ΤΑ ΗΧΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟΛΕΚΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[σε επεξεργασια]
Απο ηχους παραγονται λεξεις,ηχοποιητικες,ηχομιμητικες εκφρασεις.Οι ηχοι ειναι απο τα
πρωτα υλικα δημιουργιας λεξεων.
Λεξη -ηχος-εκφραση
-τσαρκαλευω,τσαρκ τσαρκ,ηχος ψαξιματος,,ψαχνω,τι τσαρκαλεβς εκει;
-τσαμπναει,τσαμπ τσαμπ,ηχος χωρις συνοχη λογου,τι τσαμπ'νας;
-φλιταρσε,φλετραει-φλετρ φλετε,ηχος πεταγματος πουλιου,πεταξε,φλιταρσε μολις το ειδε,
πεταξε η καρδια του,χαρηκε,ταραχθηκε
-κλαφνιζει,κλαφ κλαφ-επιμονος ηχος σκυλιου,αυτος κλαφνιζ', ζηταει κατι επιμονα
-κριτσανιζω,κριτσ κριτσ,ο ηχος οταν τρωγεται κατι ξερο,αλλα και ο ηχος των δοντιων,
κριτσανιζω το μπισκοτο,το παξιμαδι,κριτσανιδα,κριτσινια,κριτσανιζω τα δοντια
-ματσαλαω,ματσ ματσ,ο ηχος οτας τρως κατι,τρωω,αυτος ματσαλαει,τρωει
-τρακαρω,τρακ,απο τον ηχο συγκρουσης,τ'αυτοκινητα τρακαρ'σανε,συγκρουσθηκαν δυνατα
-μπλατσιζω,μπλατς ,απο τον ηχο προσπτωσης,συναντω ξαφνικα καποιον,πεφτω πανω του,
τον μπλατσασα στη γωνια,μπλατσαστηκαμε,πεσαμε ο ενας πανω στον αλλον,αναποφευκτη
συναντηση
-φταρνιζομαι φταρ φταρ,ηχος φταρνισματος,φτανιστ'κε
-γκλοπιασε,γκλοπ γκλοπ,[γκλουπ],ο ηχος οταν καταπινει,τρωει,καποιος λαιμαργα,γλοπιασε το
φαι,καταπιε λαιμαργα,γκλοπιασε,εφαγε παρα πολυ
-ζαπωνω,ζαπ,ηχος αρπαγματος,πιανω,αρπαζω,τον ζαπωσε,τον επιασε,ειναι αζαπωτος,δεν πιανε-
ται ευκολα,δεν ζαπωνεται,δεν μπορεις να τον μεταχειρισθεις
-γκαριζω,γκαρ γκαρ,ο ηχος της φωνης του γαιδουριου,φωναζω δυνατα,τοση ωρα γκαριζω και
δεν μ'ακους,τι γκαριζεις;,γκαρξε φωναζει δυνατα,θελει κατι παρα πολυ,γκαρξε για νερο
-τσακιζω,τσακ τσακ,ηχος σπασιματος,τσακιζω κλαρια,τσακιζω το φυλλο χαρτιου,τσακιζει καρυ-
δια,μυγδαλα,η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει,
-μπλουτσαναω,μπλουτς μπλουτς,ο ηχος οταν καποιος πεφτει,μπαινει,στο νερο,μπλουτσανισα ,
επεσα στο νερο,κολυμπησα
-γρατσ'νιζω,γρατσ,ο ηχος σχισιματος μιας επιφανειας με κατι αιχμηρο,νυχι,αγκαθι,με γρατσου-
νισε η γατα,γρατσ'νισκα στ'αγκαθια,σιγα,με γρατσουνισες με τα νυχια σ',γρατσ'ναει τη κιθαρα
δεν ξερ' να παιξ'
-χλιμιντριζω,ο ηχος της φωνης του αλογου,χλιμιντρισε φωναξε απ'τον πονο
-μπουρμπλιθρες ,μπουρ μπουρ,ο ηχος φυσαλιδων οταν σπανε,εκανα μπουρμπλιθρες,φυσαλιδες
-μπουμπνιζ',μπουμ μπουμ,ο ηχος της βροντης της αστραπης,βρονταει,μπουμπνιζ' κι αστραφτ',
μπουμπνιζ' θα βρεξ',αλλου μπουμπνιζ' κι αλλου αστραφτ',αστραψε και μπουμπουνισε,νευριασε
να τον φοβασε
-τσικες,σπιθες,τσικ τσικ,,απο τον ηχο οταν καιγονται φρυγανα και πετιουνται σπιθες,τσικες,
-πριτσαλαω,πριτς πριτς,ο ηχος της φωνης του τραγου οταν συνευρισκεται για αναπαραγωγη με
τη κατσικα,μας πριτσαλισε,μας φορτωθ'κε,μας πιεσε,μας αναστατωσε,μας ενοχλησε
-φσουμαναω,φσ φσ,ο ηχος του αερα,αυτος φσουμαναει,δεν μπαινει σε ελεγχο,δεν λογαριαζει,
απειλει,ι
-τσακωνω,τσακ τσακ,ο ηχος πιασιματος,σε τσακωσα να κανεις αυτο,σ'επιασα,τον τσακωσε απ'
τον ωμο,τον αρπαξε,τον τσακωσε να κλεβει
-πλατσουριζω,πλατς πλατς,ηχος ανακατεματος νερων,πλατσουρ'σε στα νερα,πλατσουρ'σε
στ'θαλασσα μπηκε σ'θαλασσα να κολυμπησει,πλατσουρ'σε στα ρηχα[νερα]
-το τσ[ι]αφ',η παχνη,τσιαφ τσιαφ,ο ηχος της παχνης οταν την πατας,το πρωι ειχε τσαφ,αποψε
ερ'ξε τσαφ
.
.
.
.
Portaits Into Time Πορτραιτα στο Χρονο-Ολγα,Ειρηνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ενα παιδι βγαινει απο τη θαλασσα με μπρατζακια στα χερια και βατραχοπεδιλα στα ποδια
καθεται στην αμμο να λιαστει και μετραει χαλικακια 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,...,γυρω του
μαζευονται λουομενοι,ενας αντρας ρωτα:'τι κανει;','μετρα την αμμο'απαντα μια γυναικα,
'μα αυτη ειναι απειρη' λεει ο αντρας 'θα μεγαλωσει θα γινει αντρας θα γερασει κι ακομα
δεν θα την εχει μετρησει','δεν πειραζει' λεει η γυναικα 'θα'χει μαθει τι ειναι χρονος'
.
.
.
ενορασεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
το πιανο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
το δωματιο ειχε ενα μεγαλο καθρεφτη,η πορτα μεσα σ'αυτον ανοιξε,μια γυναικα μ'ενα
μακρυ μαυρο φορεμα μπηκε και καθησε στο πιανο,εβλεπε τις κινησεις των χεριων της
αλλα δεν ακουγε τι επαιζε,αποκοιμηθηκε και τον ξυπνησαν δυνατες φωνες,ενας αντρας
ειχε εισβαλει στο δωματιο χειρονομουσε και λογομαχουσε εντονα με τη γυναικα,η γυναικα
ξεσπασε σε δυνατα γελια,'τι γελοιος που εισαι',ο αντρας την εσπρωξε,ακουστηκε ο ηχος των
πληκτρων,'φυγε' του φωναξε η γυναικα 'φυγε',εκεινος εφυγε,η γυναικα συνεχισε να παιζει
στο πιανο,Fur Elise -Bagatelle No. 25 in A minor του Ludwig van Beethoven,οταν τελειωσε
σηκωθηκε και βγηκε απ'το δωματιο
.
.
.
Galileo Galilei[1564-1642] and Étienne Dolet[1509-1546]
THE ETIENNE DOLET AND GALILEO GALILEI'S COMPLEXE CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
νυχτα αργα,'σε καθε ακεραιο αριθμο 1,2,3,4,5,...'σκεφτεται στο κελι του ο Γαλιλαιος 'αντι-
στοιχει ο αριθμος που ειναι τετραγωνο του,στο 1 το 1 ,στο 2 το 4,στο 3 το 9,στο 4 το 16,
στο 5 το 25,...,επειδη οι ακεραιοι αριθμοι ειναι απειροι τοτε και τα τεραγωνα τους ειναι
απειρα,ομως οι αριθμοι τετραγωνα ειναι μερος των ακεραιων αριθμων,αφου υπαρχουν
ακεραιοι που δεν ειναι κανενος ακεραιου τετραγωνα,αυτο σημαινει πως ενα μερος των
ακεραιων εχει ισο πληθος με ολους τους ακεραιους,ενα παραδοξο',
κοιμηθηκε,ξυπνησε απο θορυβους στο διπλανο κελι,
ειχαν φερει εναν καινουργιο κρατουμενο,ακουσε να ουρλιαζει,τον βασανιζαν,περασε ωρα,
υστερα ησυχια,αργουσε να ξημερωσει,δεκαεφτα μερες ηταν κλεισμενος εκει μεσα,δεν ειχε
υπνο,'΄δεν μπορουμε τιποτα'σκεφτονταν,'να διδαξουμε στους ανθρωπους,το μονο που μπο-
ρουμε ειναι να τους βοηθησουμε να βρουν μονοι τους.Ολες τις αληθειες,ειναι πολυ ευκολο
να τις καταλαβει καποιος,απο τη στιγμη που ανακαλυφθηκαν,το κρισιμο σημειο ειναι να ανα-
λυφθουν.Η Βιβλος δειχνει το δρομο να πας στον ουρανο,αλλ'οχι πως ο ουρανος λειτουργει.
Δεν μπορω να πιστεψω πως ο θεος που μας προικισε με αισθηση,λογικη και μυαλο μας ζηταει
να εγκαταλειψουμε τη χρηση τους.Ποιος θα βαλει ορια στο ανθρωπινο μυαλο;Η ερευνα των
φυσικων πραγματων δεν πρεπει να αρχιζει απο τις Γραφες,αλλα με πειραματα και αποδειξεις.
Το Συμπαν ειναι ενα μεγαλο ανοιχτο βιβλιο μπροστα στα ματια μας,για να το διαβασουμε
πρεπει να καταλαβουμε τη γλωσσα με την οποια ειναι γραμμενο,κι αυτη,ειμαι βεβαιος,ειναι
μαθηματικη',ακουσε τα βαρια βηματα των δεσμοφυλακων,εμφανισθηκαν δυο,ξεκλειδωσαν
τη πορτα και τον πηραν,'ειναι ανωτωτη διαταγη'ειπε ο ενας,τον πηγαν σε μια μεγαλη αιθουσα,
μεσα σε αυτη διεκρινε πολλους γνωστους αστρονομους,αντιπαλους,και καποιους αριστοτελι-
κους καθηγητες,τον κρατησαν ορθιο μπροστα στους δικαστες,ενας απο αυτους με βλοσυρο
βλεμμα διαβασε ενα εγγραφο:
'Galileo Galilei,η φυλακιση μετατρεπεται σε κατ'οικον περιορισμο',
τον καθησαν στο ακροατηριο,
Χρονικο Διωξης Galileo Galilei :
-1616,διαταγμα Index Librorum Prohibitorum Λιστα Απαγορευμενων Βιβλιων
-1632,ο Galileo Galilei,παραβαινοντας το διαταγμα 1616,εκδιδει τον Dialogo sopra i due
massimi sistemi del mondo ,οπου συνεγκρινε το Κοπερνικιο Συστημα με το Πτολεμαιικο
Συστημα,αφιερωμενον στον προστατη του Ferdinado II de' Medici, Grand Duke της Tuscany
-1633,η Ιερη Εξεταση καταδικαζει τον Galileo Galilei σε φυλακιση ως υποπτο αιρεσεως,πως
η γη δεν ειναι ακινητη και κινειται,μαζι με τους πλανητες,γυρω απο τον ηλιο,Ηλιοκεντρικο
Συστημα και η Ρωμαιοκαθολικη Εκκλησια βαζει το βιβλιο Dialogo sopra i due massimi sistemi
del mondo στη λιστα των Απαγορευμενων βιβλιων
εγινε θορυβος στη αιθουσα,μεσα εφεραν εναν ανθρωπο,απο την αθλια εμφανιση του καταλα-
βε πως ειχε βασανισθει,
αρχισε η δικη:
ονομα:Étienne Dolet
γεννηση:1509, Orléans, France
ηληκια:37 ετων
σπουδες: Paris 1521 ,Universities of Padua 1526 και Venice 1530,νομικη University of Toulouse
επαγγελμα:συγγραφεας,μεταφραστης,τυπογραφος
εργα/μεταφρασεις/εκδοσεις:Cato Christianus, Erasmus,Καινη Διαθηκη,Ψαλμοι,Rabelais
Φρονημα:παγανιστης,αθειστης
παραβατικος βιος:στην Toulouse συμμετειχε σε φοιτητικες αναταραχες,δικασθηκε απο τοπι-
κο δικαστηριο ,φυλακισθηκε και εξορισθηκε,φυλακισθηκε για τη δολοφονια ενος ζωγραφου
δικαστικοι εναγοντες:Ιερα Εξεταση,Θεολογικο Τμημα του Πανεπιστημιου της Σορβονης,Παρισι
'Πρεπει να προλαβω να γραψω το Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno a due nuove
scienze για τη Μηχανικη και τη Κινητικη Φυσικη,και τη Μαθηματικοποιηση της Επιστημης'
σχεδιασε ενα Νοητικο Πειραμα:
οι 3 πρωταγωνιστες:
Simplicio,οπαδος του Αριστοτελη και του Πτολεμαιου,της παλιας θεωριας,ονομα απο τον
Simplicius of Cilicia,εναν αριστοτελικο σχολιαστη του 6ου αιωνα
Sagredo,ενας ευφυης αντρας αλλα ουδετερος,'απο το ονομα του φιλου μου Giovanni France-
sco Sagredo
Salviati,'αυτος εχει τις δικες μου ιδεες,ειμαι εγω,και το ονομα απο τον φιλο μου Filippo Salviati'
χρονος συζητησης:4 μερες
2.1 Primo giorno: resistenza dei corpi alla separazione
2.2 Secondo giorno: causa della coesione
2.3 Terzo giorno: movimento accelerato naturalmente
2.4 Giorno quattro: la mozione dei proiettili
Salviati:Che nell'aria risegga gravità positiva, e non altrimente, come alcuni hanno creduto,
leggerezza, la quale forse in veruna materia non si ritrova, assai concludente argomento ce
ne porge l'esperienza del pallone gonfiato, posta da Aristotele; perché se qualità di assoluta
e positiva leggerezza fusse nell'aria, multiplicata e compressa l'aria,crescerebbe la leggerezza,
e 'n consequenza la propensione di andare in su: ma l'esperienza mostra l'opposito.
τον διεκοψε η φωνη του δικαστη:
'ο Étienne Dolet ηταν κατηγορουμενος για αθεια τρεις φορες,φυλακισθηκε τρεις φορες,
το 1542,το 1544 και τωρα το 1546,εχει εκδωσει Καλβινιστικα εργα, και μεταφραζοντας τον
ψευδη διαλογο του Πλατωνα Αξιοχος,μετεφρασε απο τα ελληνικα΄:
'Et si tu mourais, elle,la mort] ne serait pas davantage pour toi, puisque tu ne serais plus
και προσθεσε στο τελος,Τι Ιερη Κολασιμη Βλασφημια!, τρεις λεξεις rien du tout΄
ο δικαστης τονισε καθε μια λεξη:
'rien du tout'
και κατεληξε
΄ο Étienne Dolet καταδικαζεται .Auto da fe!'
Τοτε ο Galileo Galilei μουρμουρισε:
'Eppure si muove!'
Ακριβως τρεις λεξεις!
Ευτυχως που δεν τον ακουσαν.
Το δικαστηριο τελειωσε.Τον Étienne Dolet τον πηραν και τον ξανακλεισαν στο διπλανο
κελι απο το δικο του,οπου πριν ηταν φυλακισμενος.
Χρονικο Étienne Dolet:
-1546,3 Αυγουστου ,πλατεια Maubert,Paris,ο Étienne Dolet,37 ετων,καηκε στη πυρα,Auto da
fe,μαζυ με τα βιβλια του
και τρεις λεξεις μουρμουρισε :'rien du tout'
Αυτος σε κατ'οικον περιορισμο εγραφε το Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno
a due nuove scienze
Salviati:Che nell'aria risegga gravità positiva, e non altrimente, come alcuni hanno creduto,
leggerezza, la quale forse in veruna materia non si ritrova, assai concludente argomento ce
ne porge l'esperienza del pallone gonfiato, posta da Aristotele; perché se qualità di assoluta
e positiva leggerezza fusse nell'aria, multiplicata e compressa l'aria,crescerebbe la leggerezza,
e 'n consequenza la propensione di andare in su: ma l'esperienza mostra l'opposito. Quanto
all'altra domanda, che è del modo d'investigare la sua gravità, io l'ho praticato in cotal maniera.
Ho preso un fiasco d vetro assai capace e col collo strozzato, al quale ho applicato un ditale di
cuoio, legato bene stretto nella strozzatura del fiasco, avendo in capo al detto ditale inserta e
saldamente fermata un'animella da pallone, per la quale con uno schizzatoio ho per forza
fatto passar nel fiasco molta quantità d'aria; della quale, perché patisce d'esser assaissimo
condensata, se ne può cacciare due e tre altri fiaschi oltre a quella che naturalmente vi capisce.
In una esattissima bilancia ho poi pesato molto precisamente tal fiasco con l'aria dentrovi
compressa, aggiustando il peso con minuta arena
κοιταξε το εκκρεμες:μεσανυχτα,
'Eppure si muove! λοιπον'μουρμουρισε ο Γαλιλαιος'για να μην περιπλενιεται η ανθρωποτητα
σε εναν σκοτεινο λαβυρινθο'
και συνεχισε το γραψιμο:
Aperta poi l'animella e dato l'esito all'aria, violentemente nel vaso contenuta, e rimessolo in
bilancia, trovandolo notabilmente alleggerito, sono andato detraendo dal contrappeso tant'
arena, salvandola da parte, che la bilancia resti in equilibrio col residuo contrappeso, cioè col
fiasco: e qui non è dubbio che 'l peso della rena salvata è quello dell'aria che forzatamente fu
messa nel fiasco e che ultimamente n'è uscita....
Χρονικο Galileo Galilei:
-1638,εκδοση του Discorsi e Dimostrazioni Matematiche, intorno a due nuove scienze
-1642,8 Ιανουαριου,πεθαινει,Arcetri, Italy
Επιλογος:
3 λεξεις ανθρωπινης ιστοριας:
rien du tout-Eppure si muove
.
.
.
Absolute White-3μ χ 4.5μ--χ,ν,κουβελης c.n.couvelis
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ-χ,ν,κουβελης c.n.couvelis
Πεμπτη,στο Διαφημιστικο Γραφειο του,λιγο πριν ειχε φυγει ενας πελατης,ωρα 11:15 πμ η γραμ-
ματεας τον ειδοποιησε:'κυριε,δυο κυριοι ειναι εδω στο προθαλαμο και ζητουν να σας δουν',
'τι θελουν;'τη ρωτησε,'λενε πως ειναι ακρως εμπιστευτικο και επειγον'απαντησε η κοπελα,
'οκει' ειπε'να περασουν',
ειδε δυο αγνωστους αντρες,η ακρα αντιθεση μορφων,ο ενας πολυ ψηλος αδυνατος με μακρυ
λαιμο,φορουσε πρασινο σκουρο κουστουμι με γαλαζια ανοιχτη γραβατα,ο αλλος κοντος χον-
τρος με χοντρο κοντο λαιμο,φορουσε γαλαζιο ανοιχτο κοστουμι με πρασινη σκουρα γραβατα,
'τι θελετε;'ρωτησε,:'σας ειδοποιουμε,κυριε'μιλησε ο κοντος αντρας με πολυ σοβαρη φωνη 'πως
πρεπει να παρουσιαστητε για αυστηρως',τονισε το αυστηρως,'προσωπικη σας υποθεση στον
ανακριτη,την ερχομενη Κυριακη,ωρα 10 και μιση ακριβως,'εδω ειναι η διευθυνση' μιλησε ο ψη-
λος αδυνατος,με ψιλη φωνη,κι αφησε πανω στο τραπεζι του γραφειου μια καρτα,'περιοχη,οδος,
αριθμος,οροφος,αριθμος διαμερισματος',
εστρεψαν ταυτοχρονα,αυτοματοποιημενα,και οι δυο να φυγουν,στη πορτα ο χοντρος γυρισε
και ειπε αυστηρα:'μην αδιαφορησετε,κυριε,η υποθεση σας ειναι σοβαρη',
γελασε,'κι εγω,κυριοι,σοβαρα,σας προτεινω'τους φωναξε 'μια διαφημιση μπυρας',
εφυγαν,η γραμματεας εκλεισε τη πορτα,
πηρε τη καρτα,και χωρις να της δωσει σημασια,ανοιξε ενα συρταρι και την πεταξε μεσα,'γεμισε
ο κοσμος τρελους' σκεφτηκε 'και ενοχλητικους' ειπε δυνατα,
στην αρχη διασκεδασε με το γεγονος,υστερα παραξενευτηκε,και στο τελος απο απλη περιεργει-
α πηγε στο ραντεβου,
η περιοχη ηταν υποβαθμισμενη,οι δρομοι σε αθλια κατασταση.γεματοι λακουβες με νερα,πολυ
στενοι,νομιζες πως θα συνθλιβεις αναμεσα στα σπιτια,εστρεφαν συνεχως σε ατελειωτες καμπυ-
λες γραμμες,,λακουβες και νερα,τα σπιτια πανομοιοτυπα,ετοιμορροπα,πολυοροφα,πνιγερη
ατμοσφαιρα,κανενας θορυβος,πληρης ακινησια,πουθενα δεν ειδε ανθρωπινη μορφη,φοβηθηκε
πως θα χαθει μεσα σ'αυτον τον αρχιτεκτονικο λαβυρινθο,
ευτυχως,σταθηκε τυχερος,επεσε πανω στην οδο,στον αριθμο 41 μπηκε στο κτιριο,ανεβηκε τις
σκαλες στον 3ο οροφο,ελαχιστος αερας και φως,ζαλιστηκε,στο διαδρομο χτυπησε τη πορτα στο
διαμερισμα αριθμος 7,που του ειπαν,η ταμπελα εγραφε 'Μαρκο Τζιανινι,ζωγραφος',περιμενε,
ξαναχτυπησε,η πορτα μισανοιξε,ενας χλωμος νεαρος μ'ενα αραιο ξανθο γενακι και μυωπικα
γυαλια,στο βαθος,πισω,ισα που προλαβε,γιατι μπηκε μπροστα το σωμα του νεαρου,να δει μια
κοπελα,που εστρεψε το προσωπο της,μολις τον ειδε,να κρυφτει,
'ποιος ειστε;τι θελετε;'ρωτησε ο νεαρος,φανερα ενοχλημενος,
'τον κυριο ανακριτη' του ειπε,
'παλι τα ιδια,ειστε ο εικοστος,φτανει πια',φωναξε ο ζωγραφος και του εκλεισε τη πορτα κατα-
μουτρα,και αμεσως ακουσε το τραβηγμα του συρτη,
εκεινη τη στιγμη ανοιξε η πορτα απ'το απεναντι διαμερισμα,γυρισε και ειδε μια γυναικα,εκεινη
του εκανε νοημα να μπει,'ελατε μεσα'του ειπε πολυ σιγα,'καντε γρηγορα,μη σας δει'
μπηκε στο διαμερισμα της γυναικας,σκοτεινα,
'ακουσα το θορυβο'ειπε η γυναικα 'τι αγενης,τι αγροικος'
η γυναικα τραβηξε τις κουρτινες στο παραθυρο να μπει λιγο φως,'καθηστε' του ειπε,'θελετε
καφε;',σκεφτηκε ν'αρνηθει και να φυγει,υστερα αλλαξε γνωμη,'αν δεν σας πειραζει'
'απο μια αποψη εχει δικιο,εικοσι ανθρωποι τη τελευταια εβδομαδα ηρθαν και ζητησαν τον
ανακριτη'του ειπε η γυναικα σερβιροντας του τον καφε και καθησε απεναντι του στον κανα-
πε,ηταν περιπου στα σαραντα,'το διαμερισμα του ηταν ξενοικιαστο,τουλαχιστον εδω εφτα
χρονια που μενω εγω εδω,αυτος το νοικιασε πριν ενα μηνα',
ειδε το δεξι της χερι,ο δειχτης με τον μεσο ηταν κολλημενοι,'με συγχωρητε'αντεδρασε η γυναι-
κα,σαν να ντραπηκε,και τραβηξε το χερι,'σας καταλαβαινω' δικαιολογηθηκε 'ειναι απαισιο θεα-
μα,ενα τερατουργημα της φυσης,κατι ζωωδες' και το εκρυψε μεσα σ'ένα μαυρο γαντι,τον κοι-
ταξε,τα ματια της εκαιγαν,γελασε 'η' σας αρεσει; στους πελατες μου αρεσει,το περιεργαζονται,
το χαιδευουν,το φιλουν,δεν ξερω γιατι τους αναστατωνει τοσο,καποιος ερχεται,ετσι μου λεει,
μονο γι'αυτο',το κοιτουσε,δεν μπορουσε ν'αντισταθει,'θελετε να βγαλω το γαντι;'του ειπε η
γυναικα με φωνη που ετρεμε,ηταν ετοιμος ν'απαντησει ναι,να την παρακαλεσει,συγκρατηθηκε
κι απαντησε :'οχι',
'η κοπελα,που ειδατε στο ζωγραφο'αλλαξε θεμα η γυναικα 'ειναι κορη μου,μολις δεκατρισημισυ
χρονων,αρκετα αναπτυγμενη για την ηλικια της,μη βαζετε,ομως,κατι πονηρο στο μυαλο σας,πη-
γαινει στον Μαρκο και ποζαρει,τους πινακες τους πουλαει σε πλουσιους',σταματησε,'κανα δυο'
συνεχισε'δε λεω,τις εκαναν προτασεις να παει μαζι τους,δεν δεχτηκε,πρεπει και μεις καπως να
ζησουμε,ο πατερας της,ενας μεθυστακας,μας παρατησε οταν ακομα μωρο,εξαφανιστηκε,σχεδον
θα'λεγες ανοιξε η γης και τον καταπιε' φωνη της δεν ειχε παραπονο,ουτε μισος,'λενε'τον κοιτα-
ξε 'πως δουλευει για το δικαστηριο,ειναι βασανιστης η' ρουφιανος η' δημιος,δεν ξερω',
'τι,πραγματικα υπαρχει δικαστηριο;'αντεδρασε,'και βεβαια'σοβαρεψε η γυναικα' με ανακριτες,
με φακελους,με δικαστες,με δικες,να εδω'ανοιξε ενα φακελο,'φωτογραφιες των ενοχων',
πηρε το φακελλο στα χερια του,κοιταξε μια-μια τις φωτογραφιες,αγνωστα προσωπα,ξαφνικα σε
καποια ειδε το προσωπο του,δεν ειπε τιποτα στη γυναικα,προσπαθησε να μην δειξει ταραγμε-
νος,κοιταξε και τις αλλες φωτογραφιες σαν να μην συνεβαινε τιποτα,της εδωσε το φακελο,
'ποιος σας εδωσε το φακελο;' τη ρωτησε,η γυναικα χαμογελασε 'ο ανακριτης,καποιος τελος
παντων απ'ολους αυτους τους ανακριτες,ειναι πελατης μου,και μαλιστα φανατικος,εραστης
μου,αν θελεις',την κοιταξε με αγωνια 'παρακαλω,συνεχιστε','ερχεται τακτικα εδω'συνεχιζει η
γυναικα,'μενει τη νυχτα και μεχρι αργα μελεταει τους φακελους των υποθεσεων,ετσι αφησε
αυτες τις φωτογραφιες,μαλιστα,τωρα τον περιμενω,οπου να'ναι θα χτυπησει','τι;,τωρα;'λεει
με αγωνια,'τωρα σε λιγο' απαντα η γυναικα 'και μια υποθεση'ανοιγει το φακελο και ψαχνει
'να αυτης της φωτογραφιας',του δειχνει τη φωτογραφια του 'ειναι παρα πολυ σοβαρη,η πιο
δυσκολη μου ειπε',
η γυναικα τον κοιταξε βαθεια στα ματια 'αν θελετε μπορω να τον ρωτησω για την υποθεση
σας'και βγαζοντας αργα-αργα το μαυρο γαντι απ' το δεξι της χερι συνεχισε 'και μαλιστα να τον
επηρεασω για χαρι σας',εκεινος δεν μπορουσε να τραβηξει τα ματια του απ'τα δυο κολλημενα
δαχτυλα,'απο σας εξαρταται'
ακουσε τη γυναικα,'πρεπει να σας πω'συνεχισε,'πως οι πινακες με τη κορη μου πουλιωνται,απο-
κλειστικα στους ανακριτες και στους δικαστες,ο ζωγραφος δεν το υποψιαζεται,λοιπον,δεν εχετε
χρονο,σας εκλιπαρω,αποφασιστε',
ακουστηκαν δυο σιγανα χτυπηματα στη πορτα και σε λιγο ενα ,'το συνθηματικο του'ψιθυρισε η
γυναικα ,'γρηγορα κρυφτητε στ'άλλο δωματιο,και μη κανετε τον παραμικρο θορυβο'
κλειστκε στο δωματιο,
μιλουσαν ψιθυριστα,μετα κατι ακαθοριστοι θορυβοι,στο σκοταδι και στη πνιγερη ατμοσφαιρα
του δωματιου ζαλιστηκε κι αποκοιμηθηκε,
τον ξυπνησε η γυναικα,'ελατε,εφυγε',
'με λενε Λενι'του ειπε 'η μικρη θ'αργησει να'ρθει',καθησε διπλα του,τον αγγιζε με το σωμα της,
'θελεις να μου βγαλεις το γαντι',κουνησε το κεφαλι ναι,η Λενι του εδωσε το χερι,αργα αργα το
εβγαλε,χαιδεψε τα δυο κολλημενα δαχτυλα 'ποσο ομορφα ειναι'ψιθυρισε,
ξεχασε να τη ρωτησει τι της ειπε ο ανακριτης,δεν τον ενοιαζε,
μετα απο ωρα σηκωθηκε να φυγει,
ανοιγωντας τη πορτα επεσε πανω του η κοπελα βγαινοντας ορμητικα απ'το διαμερισμα του
ζωγραφου,
'μπαρντον,κυριε'γελασε η μικρη,
εξω ειχε νυχτωσει,σ'αυτη την παραξενη ερημια της περιοχης ηταν ακαθοριστη η ωρα πριν η' με-
τα τα μεσανυχτα,χαθηκε στον λαβυρινθο των δρομων,
την αλλη μερα,ακριβως στις 11:15 πμ στο Διαφημιστικο Γραφειο του ξαναεμφανισθηκαν οι δυο
τυποι,ο κοντοχοντρος με πολυ αυστηρη φωνη του ειπε:
'κυριε,το χθεσινο να μην επαναληφθει,δεν θα υπαρξει καμια επιεικεια'
πετωντας του τη καρτα με το ραντεβου,σχεδον απειλητικα,πανω στο τραπεζι,'την επομενη Κυ-
ριακη'
φευγωντας ο ψηλος αδυνατος με το πρασινο σκουρο κουστουμι και τη γαλαζια ανοιχτη γραβα-
τα,γυρισε και του ειπε 'οσο γι'αυτους του δυο τιμωρηκαν παραδειγματικα'
μεχρι τη Κυριακη οι μερες περασαν ανησυχες,τη νυχτα ξαγρυπνουσε,στον λιγο υπνο τον βασα-
νιζαν εφιαλτες,στο Γραφειο δεν ξαναπηγε
την Κυριακη,ωρα 10 και μιση ακριβως,παρουσιαστηκε στο μερος που του ειχαν ορισει,
ενα μπελ εποκ κτιριο στο κεντρο της πολης,τον οδηγησαν σ'ενα τεραστιο αμφιθεατρο,και τον
καθησαν στη τελευταια σειρα,στην αιθουσα ημιφως,στο βαθος,λογω της μεγαλης αποστασης
και του υψους που βρισκονταν δυσκολα μπορουσε να δει καθαρα τι συνεβαινε,
ενας διπλα του του ψιθυρισε χωρις να τον κοιταξει,'παλια ημουνα στις πρωτη σειρα,εκει υπαρ-
χει μια θεατρικη σκηνη κι οι δικαστες σαν να παιζουν καποιο θεατρικο εργο εκδικαζουν τις δια-
φορες υποθεσεις',ο αντρας μιλουσε με δυσκολια,λαχανιαζε,'καποιες διευθετουνται γρηγορα
και ο κατηγορουμενος απαλλασεται,καποιες αλλες ομως'εδω η φωνη του ετρεμε'σαν τη δικη
μου συνεχως περιπλεκονται,γινονται αλυτες,ατελειωτες,θα'λεγα αιωνιες,και ο κατηγορουμενος
απο συνεδριαση σε συνεδριαση μετατιθεται ολο και περισσοτερο πισω,στο βαθος,με τη προ-
οπτικη της τειωτικης αθωωσης του να εξαφανιζεται',
'δηλαδη,εγω'τολμησε να του ψιθυρισει 'που απ'την αρχη βρισκομαι στη τελευταια σειρα,δεν
εχω καμια ελπιδα;',ο αλλος σαν να μην τον ακουσε δεν του απαντησε,αλλα ουτε και του ξανα-
μιλησε,σαν να μην υπηρχε και να μην ηταν διπλα του,
δεν εβλεπε ουτε ακουγε τι γινονταν κατω στη σκηνη και μεαα στο υπνωτικο ημιφως της τερα-
στιας αιθουσας αποκοιμηθηκε,μεχρι που τον ξυπνησαν τα μεγαφωνα:
'Κυριοι,η συνεδριαση ελαβε τελος.Αναμενετε μεχρι την επομενη ανακληση σας'
κοιταξε,δεν ειδε τον ανθρωπο διπλα του,
καποιος στα σκοτεινα τον σκουντησε ψιθυριζοντας του'Τον καταδικασαν και τον πηραν για
εκτελεση',
στη συγχιση του νομισε πως ηταν ιδια η φωνη,
περασε πολυς καιρος χωρις να τον ξαναενοχλησουν,σχεδον ξεχασε την υποθεση,ζουσε κανονι-
κα τη καθημερινοτητα,οι διαφημισεις πηγαιναν παρα πολυ καλα,
μια Κυριακη,για να αστειευθει,ωρα 10 και μιση ακριβως,πηγε στην περιοχη που εμενε η Λενι,
ανεβηκε στον 3ο οροφο,χτυπησε τη πορτα της,δεν πηρε απαντηση,ξαναχτυπησε τιποτα,τοτε
χτυπησε τη πορτα του ζωγραφου,ουτε κι αυτος ηταν εκει,τοτε θυμηθηκε τα λογια του ψηλου
αδυνατου αντρα στο Γραφειο του τη τελευταια φορα που τους ειδε:
'οσο γι'αυτους του δυο τιμωρηκαν παραδειγματικα'
'τι εννουσε 'σκεφτηκε ' η Λενι με το ζωγραφο; η' ' τρομαξε 'η Λενι με τη μικρη;'
'επομενως ο ζωγραφος' συμπερανε με οργη 'ηταν ρουφιανος του ανακριτη,πληρωμενος ανθρω-
πος των δικαστων,και μαρτυρησε πως ηταν εκει με τη Λενι',
την Πεμπτη,ακριβως στις 11:15 πμ στο Διαφημιστικο Γραφειο του ξαναεμφανισθηκαν οι δυο
τυποι,ο κοντοχοντρος με το γαλαζιο ανοιχτο κοστουμι και τη πρασινη σκουρα γραβατα του
ειπε:
'κυριε,ειμαστε ετοιμοι για τη διαφημιση μπυρας',
γελασε:'πολυ ευχαριστως,κυριοι,την ερχομενη Κυριακη',
φευγωντας ο ψηλος αδυνατος με το πρασινο σκουρο κουστουμι και τη γαλαζια ανοιχτη γραβα-
τα,γυρισε και του ειπε με πολυ σοβαρη φωνη:
'ακριβως εκει,κυριε,ειναι η επομενη συνεδρια'
.
.
.
ΤΑ 11 ΒΙΒΛΙΑ-THE 11 BOOKS-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
την ιδια μερα στις 2 Ιουλιου 2018 σε 11 διαφορετικες χωρες Αγγλια,ΗΠΑ,Γαλλια,Γερμανια,
Ισπανια,Πορτογαλια,Αργεντινη,Ιταλια,Ελλαδα,Σουηδια,Τσεχια και σε 9 διαφορετικες γλωσσες
απο 11 διαφορετικους συγγραφεις εκδοθηκαν 11 βιβλια,τα οποια,συμφωνα με τη κριτικη,
προκειται για το ιδιο ακριβως βιβλιο,211 σελιδων,η πλοκη του ειναι λαβυρινθωδης,σε καθε
σημειο του η αφηγηση διακλαδιζεται,η λεπτομερης αναλυση του θα ηταν ενα ογκωδεστερο
βιβλιο απο αυτο και για το λογο αυτο εδω παραλειπεται,διατυπωθηκαν για το γεγονος
διαφορες γνωμες ,θεωριες,απο την πιο αφελη εως τη πιο ευφυη,πως προκειται για καποιο
λογοτεχνικο αστειο,οι 11 συγγραφεις αποτελουν μια κλειστη λογοτεχνικη ομαδα που
αποφασισε το βιβλιο που θα γραψει ενα μελος της ,μετα απο κληρωση,το οποιο ουδεποτε θα
κατονομασθει,να το μεταφρασουν στις γλωσσες τους ολοι οι υπολοιποι και να το εκδοσουν
την ιδια μερα,2 Ιουλιου 2018,ειτε μεσα στην απειρη διασταση του χρονου συνεβει,
πραγματοποιηθηκε η τρομακτικα μικρη πιθανοτητα,σε 11 χωρες 11 συγγραφεις απολυτως
αγνωστοι μεταξυ τους και σε 9 γλωσσες να γραψουν το ιδιο βιβλιο των 211 ακριβως σελιδων
και να το εκδοσουν την ιδια μερα,
ακολουθει πληρης καταλογος:
ονομα συγγραφεα,χωρα,τιτλος βιβλιου,εκδοτικος οικος
1.Sherlock Wells,England,The Others Tilings,Bloomsbury Publishing plc London
2.Nathaniel Poe,USA,The Others Tilings,Random House New York City
3.Philippe Grillet,France,Les autres pavages,Éditions Gallimard Paris
4.Wolfgang Grass,Germany,Die anderen Tilings,Rowohlt Verlag books Hamburg
5.Miguel de Buñuel,Spain,Los otros Tilings,Grupo Planeta Madrid
6.Ricardo Pessoa,Portugal,Os Outros Tilings,Ullyses Iivros Lisbon
7.Julio Adolfo Borges,Argentina,Los otros Tilings,Alef Publish Co. Buenos Aires
8.Umberto Baudolino,Italy,Gli altri tasselli,Bompiani Milan
9.c.n.couvelis,Greece,Τα Αλλα Μοτιβα,Infinty Books Co.Athens
10.August Bergman,Sweden,De andra Tilings,Albert Bonniers Förlag Stockholm
11.Franz Kundera, Czech Republic,Ostatní výkřiky,Mladá Fronta Inc.Praha
γι'αυτους τους 11,εκτος απο τα ληξιαρχικα,ετος και τοπος γεννησης,γονεις,σπουδες,δεν ειναι
γνωστο τιποτα αλλο,και οι 11 αρνουνται συνεντευξεις,εμφανισεις στη τηλεοραση,οποιαδηποτε
δημοσιοποιηση,
τα βιβλια ειναι τα πρωτα τους ,κι ισως θα ειναι τα μοναδικα τους
ενα αποσπασμα του βιβλιου απο την σελιδα 97
[ελληνικα]
μπηκε στο κτιριο ,το ασανσερ δεν δουλευε,ανεβηκε πεντε οροφους με τις σκαλες,απο
τα παραθυρα εβλεπε τη πολη,στο διαδρομο βρηκε τη πορτα με τον αριθμο 17,χτυπησε,
του ανοιξε μια νεαρη γυναικα,του ειπε να καθησει,περιεργαστηκε το γραφειο,ενας τεραστιος
καθρεφτης καλυπτε εναν τοιχο,ακριβως απεναντι του μια βιβλιοθηκη,χτυπησε το τηλεφωνο,
μιλησε η κοπελα,του ειπε πως τον περιμενουν στο διπλανο δωματιο,χτυπησε και ανοιξε τη
πορτα,ενα λευκο αδειο δωματιο,ψωρις παραθυρα,γυρισε πισω ,'δεν ειναι κανενας εκει'ειπε
η κοπελα επαιζε στο πιανο,περιμενε να τελειωσει,'Bach,The Goldberg Variations BMV 998'
λεει η κοπελα'εγω,τωρα θα φυγω,αν θελετε μπορειτε να παιξτε στο πιανο,καθως θα
περιμενετε,η' να διαλεξτε απο τη βιβλιοθηκη ενα βιβλιο και να διαβαστε',η κοπελα μπηκε
στο δωματιο που εκεινος ειχε παει,ακουσε συνομιλια,αλλα δεν ξεχωριζε τι λεγανε,διαλεξε στη
τυχη ενα βιβλιο:Allain Robbe Grillet Les Gommes,ανοιξε και διαβασε :
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
στο οπισθοφυλλο διαβαζει:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Περαστε κυριε'τον διακοπτει μια φωνη,σηκωνει το κεφαλι,στο ανοιγμα της πορτας βλεπει τη
φιγουρα ενος ψηλου αντρα ,περιπου στα σαραντα,με μαυρο κουστουμι και κοκκινη γραβατα,
αφηνει το βιβλιο στο τραπεζακι μπροστα,σηκωνεται και μπαινει στο δωματιο,δεν βλεπει τη
κοπελα,ο αντρας με το τηλεκοντρολ ανοιγει την οθονη στον απεναντι τοιχο,κανει πλοηγηση
'αυτη ειναι η περιοχη,αυτος ειναι ο ανθρωπος μας,αυτον θα παρακολουθησεις,ολα τα στοιχεια
ειναι εδω μεσα στο φακελλο',του δινει το φακλλο,εκεινη τη στιγμη,ενα κοντινο πλανο,εκεινος ο
ανθρωπος ηταν αυτος ο ιδιος,ο αντρας εκλεισε την οθονη,δεν του ειπε τιποτα κι εφυγε
[English]
he went in the building, the elevator did not work, he ascended five ceilings with the stairs,
the windows saw the city, on the corridor he found the door with the number 17, hit,
opened a young woman, she told him to sit down, he examined the office, a huge a mirror
covered a wall, just opposite a library, hit the phone,the girl talked, told him that they
were waiting for him in the next room,he knocked and opened door,a white empty room,
without windows, he turn back, 'no one is there'he said,the girl was playing on the piano,
he waited for she to finish, 'Bach, The Goldberg Variations BMV 998'the girl says,'now I'm
going to go, you,if will,can play at the piano as you will wait,or to select a book from the library
to read it', the girl was gone in the room this he had been to, he heard conversations, but he
did not could hear clearly what they are saying, he chose a book: Allain Robbe Grillet Les
Gommes,
he opened it and read:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
on the back cover he reads:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Come on,mister'a voice interrupts him, he lifts the head,at the opening of the door he sees
the a figure of a tall man, about a forty old years,he is dressed in a black suit and red tie,
he leaves the book on the front table, he gets up and walks into the room, he does not see
the girl,the man with the remote control opens the monitor to the opposite wall, he makes
navigation,'this is the area, this is our man, you will watch him, all the facts is here in the
envelope ',he gives the envelope to him, at that moment, a near plan, that one man was
the same as herself, the man shut down the screen, he told him nothing and left
'
[Francais]
il est allé dans le bâtiment, l'ascenseur n'a pas fonctionné, il est monté cinq plafonds avec les
escaliers,les fenêtres ont vu la ville, dans le couloir, il a trouvé la porte avec le numéro 17,
frappé,ouvrit une jeune femme, elle lui dit de s'asseoir, il examina le bureau, un énorme miroir
couvert un mur, juste en face d'une bibliothèque, a frappé le téléphone, la fille a parlé, lui a dit
qu'ils l'attendaient dans la pièce voisine, il frappa et ouvrit la porte, une pièce blanche et vide,
sans fenêtres, il se retourne, "personne n'est là" dit-elle, la fille jouait au piano,il attendit qu'elle
finisse, 'Bach, The Goldberg Variations BMV 998' la fille dit, 'maintenant je suis aller, vous
pouvez, si vous voulez, jouer au piano en attendant, ou sélectionner un livre de la bibliothèque
pour le lire, la fille était partie dans la chambre où il était allé, il entendait des conversations,
mais il n'a pas pu entendre clairement ce qu'ils disent, il a choisi un livre: Allain Robbe Grillet
Les Gommes,
il l'ouvrit et lut:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
sur la couverture arrière, il lit:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
«Allons,monsieur' une voix l'interrompt, il lève la tête, à l'ouverture de la porte qu'il voit
la figure d'un grand homme, âgé d'une quarantaine d'années, vêtu d'un costume noir et d'une
cravate rouge,il laisse le livre sur la table, il se lève et entre dans la pièce, il ne voit pas
la fille, l'homme avec la télécommande ouvre le moniteur sur le mur opposé, il fait
navigation, 'c'est la zone, c'est notre homme, vous le regarderez, tous les faits sont ici dans le
enveloppe », il lui donne l'enveloppe, à ce moment-là, un plan proche, qu'un homme
était la même chose qu'elle-même, l'homme a fermé l'écran, il ne lui a rien dit et a quitté
[German]
er ging in das Gebäude, der Fahrstuhl funktionierte nicht, er stieg fünf Stockwerke hoch mit der
Treppe,Die Fenster sahen die Stadt, auf dem Flur fand er die Tür mit der Nummer 17, getroffen,
öffnete eine junge Frau, sie sagte ihm, er solle sich setzen, er untersuchte das Büro, einen
riesigen Spiegel eine Wand bedeckt, direkt gegenüber einer Bibliothek, schlug das Telefon, das
Mädchen redete, sagte ihm, dass sie im Nebenzimmer auf ihn warteten, klopfte er und öffnete
die Tür, ein weißer leerer Raum,ohne Fenster dreht er sich um, "niemand ist da" sagte er, das
Mädchen spielte auf dem Klavier,er wartete, bis sie fertig war. »Bach, die Goldberg-Variationen
BMV 998«, sagt das Mädchen, »jetzt ich werde gehen, Sie, wenn Sie wollen, können Sie am
Klavier spielen, während Sie warten, oder ein Buch aus der Bibliothek auswählen um es zu
lesen ", das Mädchen war in dem Raum gegangen, in dem er gewesen war, er hörte Gespräche,
aber er Ich konnte nicht klar verstehen, was sie sagten, er wählte ein Buch: Allain Robbe Grillet
Les Gommes,
er öffnete es und las:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
auf der Rückseite liest er:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
"Komm schon, Herr' Stimme unterbricht ihn, er hebt den Kopf, beim Öffnen der Tür sieht er
die Gestalt eines großen Mannes, ungefähr vierzig Jahre alt, er trägt einen schwarzen Anzug
und eine rote Krawatte,er lässt das Buch auf dem Tisch liegen, steht auf und geht ins Zimmer,
er sieht es nicht das Mädchen, der Mann mit der Fernbedienung öffnet den Monitor an der
gegenüberliegenden Wand, macht er Navigation, "das ist der Bereich, das ist unser Mann, Sie
werden ihn beobachten, alle Fakten sind hier in derUmschlag ", er gibt ihm den Umschlag,
in diesem Moment, ein naher Plan, dass ein Mann war Genau wie sie selbst, der Mann
schaltete den Bildschirm aus, er sagte ihm nichts und ging
[Spanish]
entró al edificio, el ascensor no funcionó, ascendió a cinco techos con las escaleras,
las ventanas vieron la ciudad, en el corredor encontró la puerta con el número 17, golpe,
abrió una mujer joven, ella le dijo que se sentara, examinó la oficina, un enorme espejo
cubrió una pared, justo enfrente de una biblioteca, golpeó el teléfono, la chica habló, le dijo
que lo estaban esperando en la habitación contigua, llamó y abrió la puerta, una habitación
blanca y vacía,sin ventanas, regresa, "no hay nadie allí", dijo, la niña estaba tocando el piano,
esperó a que terminara, "Bach, The Goldberg Variations BMV 998", la niña dice, "ahora estoy
va a ir, usted, si lo hará, puede tocar el piano mientras espera, o seleccionar un libro de la
biblioteca para leerlo ', la niña se había ido a la habitación en la que había estado, escuchó
conversaciones, pero él no pudo escuchar claramente lo que están diciendo, eligió un libro:
Allain Robbe Grillet Les Gommes,
él lo abrió y leyó:
Dans la pénombre de la salle de café le patron dispose les tables et les chaises, les cendriers,
les siphons d’eau gazeuse ; il est six heures du matin.Il n’a pas besoin de voir clair, il ne sait
même pas ce qu’il fait. Il dort encore. De très anciennes lois règlent le détail de ses gestes,
sauvés pour une fois du flottement des intentions humaines ; chaque seconde marque un
pur mouvement : un pas de côté, la chaise à trente centimètres, trois coups de torchon,
demi-tour à droite, deux pas en avant, chaque seconde marque, parfaite, égale, sans bavure.
Trente et un. Trente-deux. Trente-trois. Trente-quatre. Trentecinq.Trente-six. Trente-sept.
Chaque seconde à sa place exacte.Bientôt malheureusement le temps ne sera plus le maître.
Enveloppés de leur cerne d’erreur et de doute,les événements de cette journée, si minimes...
en la contraportada él lee:
Le personnage principal est Wallas, qui joue le rôle du détective.
Dupont est la victime, on le saura qu’à la fin du récit mais c’est le père de Wallas.
Garinati et Bona sont les premiers tueurs.
Le patron, est le chef du café des alliés, il hébergera Wallas.
Laurent est le commissaire, il donnera des informations à Wallas, et fera de son côté une
petite enquête aussi.
Docteur Juard, est celui qui a établi le certificat de décès de Dupont.
L’ivrogne, souvent présent au café des alliés donnera des informations à Wallas, tout comme
Mme Bax, dont la fenêtre donne sur la maison de Dupont.
Anna Smite est la bonne de Dupont, et Evelyne sa femme.
Le livre est en fait une enquête policière, un meurtre a été commis pour une question politique,
mais le personnage devant être tué, Dupont, n’est pas mort. Il a juste été blessé, mais pour ne
pas risquer une autre tentative de meurtre, il demande à son médecin de lui faire un certificat
de décès…tout le monde croit alors qu’il est mort.
'Vamos, señor ' una voz lo interrumpe, levanta la cabeza, en la apertura de la puerta que ve
la figura de un hombre alto, de unos cuarenta años de edad, está vestido con un traje negro
y corbata roja,deja el libro en la mesa del frente, se levanta y entra a la habitación, no ve
la chica, el hombre con el control remoto abre el monitor a la pared opuesta, él hace
navegación, 'esta es el área, este es nuestro hombre, lo verán, todos los hechos están aquí en
el sobre, le da el sobre, en ese momento, un plan cercano, ese hombre era al igual que ella,
el hombre cerró la pantalla, no le dijo nada y se fue
.
.
.
καψιμο βιβλιων book burning
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-THE BETRAYAL OF AUTHOR-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εκδοθηκε αποφαση κατασχεσης ολων των βιβλιων του,να αποσυρθουν απο ολα τα βιβλιοπω-
λεια,διαταχθηκε οσοι τα αγορασαν[και τους γνωριζουν καλα]σε πολυ συντομο χρονο να τα
παραδωσουν στις κατα τοπους αρμοδιες αρχες,ειδαλλως για τους παραβατες οι ποινες θα ειναι
αυστηροτατες,αυτον τον συνελαβαν τις πρωινες ωρες στο σπιτι του,αλλωστε,απο καιρο,ειχε
ετοιμη τη βαλιτζα του,τον ανακριναν και τον φυλακισαν,στη δικη,κεκλεισμενων των θυρων,
ο ανωτατος δικαστης με ακαμπτη φωνη του ανακοινωσε,με τη συμφωνη γνωμη ολων των
αλλων δικαστων:
αν δεν αποκηρυξει τα εργα του τοτε θα καταδικασθει ισοβια
αν,ομως,τα αποκηρυξει και υπογραψει δηλωση μετανοιας θα αφεθει ελευθερος
και στις δυο περιπτωσεις τα εργα του θα καουν
απομενει να να διαλεξει,
διαλεξε το δευτερο,υπογραψε τη δηλωση,και τον αφησαν ελευθερο,
τωρα ολοι θα τον αποκαλουν δειλο,προδοτη,αθλιο ανθρωπακι,
ομως αυτος ξερει πως με τη προσωπικη του ταπεινωση,με τον εξευτελισμο του,τα εργα θα
αποκτησουν αυτονομια,ποτε δεν θα εξαφανισθουν και θα επιζησουν αυτου του αναξιου,
ζωντανα,αληθινα,εσαει επικαιρα,
'Εσυ' τον δειχνουν επιτιμητικα 'τα απαρνηθηκες.Εμεις ομως οσο ζουμε κι αναπνεουμε ποτε
δε θα τα προδωσουμε'
ολοι,φιλοι και εχθροι,τον αποστρεφονταν,απομονωθηκε εντελως,η προσωπικη του ζωη διαλυ-
θηκε,οικονομικα καταστραφηκε,ομως στο βαθος ενιωθε πληρως ικανοποιημενος,πετυχε τα
εργα μ'αυτη την επαισχυντη επιλογη να διασωθουν,αποκτωντας ζωη,που πιθανον,δεν θα την
ειχαν πριν
.
.
.
POETRY-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΕΛΛΑΣΩΝ ΠΟΙΗΤΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ενας ελλασων ποιητης παρατηρησε,κι αυτο τον κολακεψε πολυ,πως η μεταφραση ενος
ποιηματος του στην αγγλικη γλωσσα,που εκανε ενας φιλος του αγγλος μεταφραστης,
ηταν πολυ ανωτερη απο το πρωτοτυπο ποιημα,τοτε αποφασισε ολα τα ποιηματα του να
εκδιδονται,αποκλειστικα μονο,σε αγγλικη μεταφραση και τα πρωτοτυπα να τα καταστρεφει,
ετσι,πολυ γρηγορα,απεκτησε τον αναμφισβητητο τιτλο του μειζονος ποιητου
.
.
.
Robert Rauschenberg, Erased de Kooning Drawing, 1953; traces of drawing media on paper
with label and gilded frame, 25 1/4 x 21 3/4 x 1/2 in. (64.14 x 55.25 x 1.27 cm); Collection
SFMOMA
Robert Rauschenberg, Erased de Kooning Drawing-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο Robert Rauschenberg στο στουντιο του Willem de Kooning
κοιταζει,-Woman I,ειπε ο Willem de Kooning
-vagina dentate,σχολιασε
-ανοησιες του Sigmund Freud ,αντεδρασε γελωντας ο Willem de Kooning,
στη Νεα Υορκη,συνεχισε,στο 7B bar108 Avenue B γνωρισα μια γκαρσονα,Ολλανδη απ'το
Ροτερνταμ,με το ονομα της μανας μου,Cornelia
η Elaine Fried μπηκε μεσα,σηκωσε το ουισκι απ'το τραπεζι,-Βιλεμ,αρκετα ηπιες ,
η Elaine Fried βγηκε
-η Ιλειν παντα υπομονετικη,χαμογελασε ο Willem
-Θα ηθελα ενα πινακα για τους νεους πειραματισμους μου,ειπε ο Robert
-του erasing,σχολιασε ο Willem
-ακριβως,του σβησιματος,επιβεβαιωσε ο Robert Rauschenberg
-παρε αυτον,του εδειξε ο Willem de Kooning,μονο που θα εχει πολλα απο τα δικα μου
σβησιματα
ο Robert ευχαριστησε κι εφυγε
αργοτερα ο πινακας του de Kooning ηταν στημενος στο στουντιο του Rauschenberg διπλα στο
Bed,ενα κρεβατι καλυμενο με κοκκινη πηχτη μπογια
καποιο πρωι,μπαινοντας στο στουντιο με τη προθεση να επεμβει πανω του,παρατηρησε πως
ειχαν σβηστει αρκετα ιχνη του πινακα,απορησε,γιατι,θυμονταν καλα,πως δεν ειχε δουλεψει
πανω του,τοτε τι ειχε συμβει;τι συνεβαινε;
ανεβαλε το erasing
μερα με τη μερα ο πινακας του de Kooning εσβηνε,μεχρι που καθαριστηκε εντελως,ενας απο-
λυτα λευκος πινακας εμφανισθηκε,που οποιος τον εβλεπε δεν θα μπορουσε να καταλαβει πως
προερχονταν απο πινακα του de Kooning
βλεποντας τον ο Jasper Johns αναφωνησε ενθουσιασμενος: -Robert ,αυτος ο Neo Dadaist
πινακας πρεπει να ονομασθει: Erased de Kooning Drawing
κι επειτα προσθεσε :-ο Willem πασχει σοβαρα απο τη νοσο του Αλτσχαιμερ
-το ξερω,απαντησε ο Robert,μου τηλεφωνησε η Ιλειν,εκπληκτικη συμπτωση,when you see
art that’s made out of the stuff of the real world,
κοιταξε τον πινακα:-μηπως,κατα καποιο τροπο,ειμαι υπευθυνος για την αρρωστεια του,μια
πατροκτονια,ενας Οιδιποδας,το oedipus complex του Sigmund Freud
χαμογελασε:-ανοησιες θα ελεγε ο Willem
και αινιγματικα προσθεσε:Nothing is not Nothing
επειτα χαιδεψε τη κοκκινη πηχτη μπογια πανω στο Bed,στο κρεβατι:-ενας Woman's βιασμος ,
ψιθυρισε
[σημειωση:τα γεγονοτα συνεβηκαν,το 1953,
και το 1997,οπου στο East Hampton, New York, στις 19 Μαρτιου ο Willem de Kooning εκπρο-
σωπος του Abstract expressionism η'του action painting πεθανε,93 χρονων,αφου τα τελευταια
χρονια ειχε προσβληθει απο τη νοσο του Alzheimer]
.
.
.
τοπολογια topology
τοπολογια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
σταθηκε ορθια μπροστα του,του εδειξε,μεταξι διαφανο,
-αγγιξε το,του ειπε
υπακουσε,
καθησε απεναντι του,-χθες ειδα ενα ονειρο,μιλησε,ημουνα ξαπλωμενη στην αμμο σε μια
παραλια,ο ηλιος εκαιγε,γυρω μου στον αερα πολλα ψαρια,σαν να ημουν στο βυθο της
θαλασσας,απλωνα τα χερια μου να τα πιασω,αλλα,ολοενα,μου ξεφευγαν δεν μπορουσα,
μαζεψε το φορεμα της,-
σ'ενα αλλο,συνεχισε,μπηκα στο δωματιο μου κι ειδα μια γυναικα μπροστα στο καθρεφτη με
τη πλατη της γυρισμενη ,της φωναζα,αλλα δεν μ'ακουγε,τη πλησιασα κι ειδα το προσωπο της,
ηταν ακριβως το δικο μου,ομως ηταν τυφλη,τα ματιω της γυαλινοι βολβοι,που μολις την αγγιξα
στον ωμο και την κουνησα,επεσαν μεσα σ'ενα γυαλινο δοχειο με νερο που κρατουσε στα χερια
της,
σηκωθηκε,θα παω να ξαπλωσω,του ειπε,
εκεινος βγηκε,η γυναικα στο μπαρ απεναντι του ειχε καλυμενο το προσωπο της μ'ενα γυναι-
κειο περιοδικο μοδας,το κρυβει,σκεφτηκε,η' το αντικαθιστα με το εξωφυλλο του μοντελου,
σηκωθηκε,πηγε στο τραπεζι της,εκεινη τον αντιληφθηκε και κατεβασε το περιοδικο,κοιταξε
το ρολοι της,-ακριβως,η ωρα,ειπε,παραγγειλε στη γκαρσονα ουισκι[ειπε τη μαρκα]με παγο και
για τους δυο,η γυναικα αρχισε να του διηγειται μια ιστορια,παρατηρησε,ηταν ευδιακριτο,τρεις
διαφορετικες οπτικες,στασεις αφηγητη,μια θεολογικη,μια υπαρξιστικη και μια ψυχαναλυτικη,
δεν την διεκοψε,-ξερεις τι ειναι,να γυριζεις στο σπιτι ν'ανοιγεις τη πορτα,να βλεπεις το σχοινι
και καποιον...,σταματησε,δεν συνεχισε,
-αυριο,παλι την ιδια ωρα,εδω,του ειπε
γυρισε σπιτι,τη βρηκε ξαπλωμενη στο κρεβατι,διπλα στα ποδια της το ειδε,μεταξι διαφανο,το
πηρε στα χερια του και το μυρισε,-βοηθησε με να το βαλω,του ειπε,
τη βοηθησε,
-ηταν εδω,πριν μιση ωρα εφυγε,
ακουσε να του λεει,δεν τη ρωτησε τιποτα
.
.
.
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS
MAX ERNST DOROTHEA TANNING CHESS CAPRICORN
Max Ernst The King Playing with the Queen
DOROTHEA TANNING eine-kleine-nachtmusik-1943
DOROTHEA TANNING birthday-1942.
MAX ERNST DOROTHEA TANNING'S 29 CHESS MOVEMENTS-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
1942 Max Ernst Dorothea Tanning
Max Ernst-I love you,Une Semaine de Bonté
Dorothea Tanning-The King Playing with the Queen.
Max Ernst-ας αρχισουμε:1.e4c5-μεσα στο δωματιο που κοιμομουν μικρο παιδι στη σκονη
του πατωματος ειδα ενα τεραστιο πουλι
2.h Nf3e6 η Dorothea γελασε:-Εσυ ο Max Ernst,Loplop, Bird Superior!
-ακριβως:3.d4cxd4,θυμαμαι εκεινη τη νυχτα ειδα δυο παιδια να απειλουνται απο ενα αηδονι
4.Nxd4Nf6,-ειμασταν με την αδελφη μου σ'ενα μακρυ διαδρομο,ξενοδοχειο η' αναμορφωτηριο,
η' φυλακισμενες σε καποιο σαλουν του ντε Σαντ η' και πορνειο,ισως,
5.Nc3d6,-το πρωι βρηκα ψοφιο τον αγαπημενο μου παπαγαλο,τρομαξα,εκλαιγα,ακουγοντας τα
κλαματα μου εφτασε ο πατερας μου,'ελα ησυχασε',μου ειπε ,'αποψε γεννηθηκε η αδελφη σου',
απο τοτε γι'αυτα τα δυο ειχα την ιδια εικονα
6.Be2Be7,-το καλυμα του διαδρομου ηταν κατακοκκινο,τρομαξα,'αιμα,βιασαν την αδελφη μου'
σκεφτηκα,φορουσα λευκο φορεμα,η' μαλλον η αδελφη μου φορουσε λευκο,εγω κοκκινο,οι
τρεις πορτες κατα μηκους του διαδρομου με αριθμο 207, 205, 203 ηταν κλειστες
7.O-OO-O -εχει ενα παθος να κοβει και να κολλα εικονες απο βικτωριανες νουβελες,ξυλογρα-
φιες,εγκυκλοπαιδειες ,απο περιοδικα,μαθηματικων,ανθρωπολογιας,ζωολογιας,βοτανολογιας,
ανατομιας,ορυκτολογιαςπαλαιοντολογιας και αλλα βιβλια και να δημιουργει παραξενες εικονες,
μυστηριες,σουρεαλιστικες
8.Be3Nc6 -εικονες του id,collage nouvels
9.f4Qc7-ακριβως,Une Semaine de Bonté,La Femme 100 Têtes,Rêve d’une Petite Fille Qui
Voulut Entrer au Carmel
-εγω,αυτη,παιζαμε ενα δραμα,10.Qe1Nxd4, με σαιξπηρικα κοστουμια,το σκηνικο θεατρικο,
μια ξυλινη σκαλα ανεβαινε στο διαδρομο,μια αλλη ανεβαινε απ'αυτον,ενα αχανες κτιριο,που
εκτεινεται στο απειρο
-οπως,11.Bxd4e5,στον πινακα σου Birthday,τον ειδα στη Peggy[Guggenheim],μια πορτα ανοιγει
σ'ένα δωματιο,και σ'αυτο μια αλλη πορτα ανοιγει σ'αλλο δωματιο,και μια πορτα σ'αυτο σε αλλο,
απειρα δωματια και πορτες
12.Be3Be6-η πορτα με αριθμο 201 ηταν μισοανοιγμενη,φως εβγαινε απ'το ανοιγμα,σαν απο
μαχαιρι κοφτερο σχισμενο,απο μεσα ακουγονταν μουσικη, Mozart Eine kleine Nachtmusik,
μια κοπελα,εγω,η' αυτη,η αδελφη μου,καθισμενη στο πιανο,ενας κυριος με μαυρο κοστουμι
και κιτρινη γραβατα ανοιξε τη πορτα απεναντι,την αφησε ανοικτη,ενα τεραστιο ηλιοτροπιο
στο αλλο δωματιο,ο αντρας προχωρησε,στο χερι του κρατουσε ενα δερματινο μαστιγιο,ειχε
το προσωπο πουλιου
13.f5Bc4-η δημιουργια ειναι η θαυμασια ικανοτητα ν'αρπαζεις ξεχωριστες πραγματικοτητες
και να τις αναμειγνυεις
14.Bxc4Qxc4-του ξεφυγε,πεταχτηκε εξω απ'το δωματιο,η αδελφη μου καθισε σε μια καρεκλα
μπροστα στη πορτα με τον αριθμο 207,δεν ακουγα την αναπνοη της
-οι σουρεαλιστες παθιαζονται με το σκακι,15.Bg5Rfe8,ο Marcel Duchamp, o Max Ernst,σ'ενα
ημιφωτισμενο δωματιο ενας γιγαντιαιος βασιλιας Αιγοκερως απλωνει τα τεραστια χερια του
να πιασει τη μικροκαμωμενη βασιλισα
16.Bxf6Bxf6-γυρισα το κεφαλι,η αδελφη μου ειχε μεταμορφωθει σε πορσελανινη κουκλα
-ο δυτης 17.Nd5Bd8,πριν βουτησει στη θαλασσα δεν ξερει τι θα βρει και θα φερει πισω,
ενας αντρας με μαυρο κοστουμι και κιιτρινη γραβατα και μια γυναικα με κοκκινο δαντελενιο
μακρυ φορεμα μπηκαν μεσα στο δωματιο που επαιζαν σκακι, η γυναικα καθησε στο πιανο,
Mozart Eine kleine Nachtmusik
18.c3b5-αυτος ο αντρας ειναι εκεινος στο φωτισμενο δωματιο,η γυναικα στο πιανο ειναι
η αδελφη μου,
19.b3Qc5+-το ματι βλεπει πολυ περισσοτερα
-ο αντρας κρατα,20.Kh1Rc8,μια πανινη βαλιτζα,τωρα γονατιζει και την ξεκλειδωνει,την ανοιγει,
πεταει απο μεσα στο πατωμα διαφορα ανθρωπινα μελη,κομμενα χερια,ποδια,ματια,επειτα
σηκωνεται,στα πλευρα του φυτρωνουν φτερα,εχει ραμφος στο προσωπο
21.Rf3Kh8,-ο Max Ernst χρησιμοποιησε για εναν μνημειωδη Αιγοκερω τσιμεντο,σιδεροβεργες,
σπασμενα κοχυλια,λαμαρινες αυτοκινητου,χαρτινα κουτια γαλακτος κι αλλα απορριματα,
-Ernst,μιλας για τον εαυτο σου σε τριτο προσωπο,22.f6gxf6,The King playing with his queen,
κοιταξε,η πορτα απεναντι ανοιξε,βλεπεις το τεραστιο ηλιοτροπιο,το δυνατο ρευμα του αερα
στροβιλιζει εδω μεσα τα κιτρινα φυλλα του
-ο ζωγραφος,23.Qh4Rg8,θελει να γνωρισει τι δεν θελει
24.Nxf6Rg7-ενα κιτρινο φυλλο του κραταει στο χερι της η αδελφη μου
25.Rg3Bxf6-η ζωγραφικη δεν ειναι για διακοσμηση,ειναι ανακαλυψη,αποκαλυψη
26.Qxf6Rg8-μπροστα μου στον κοκκινο διαδρομο ενα τεραστιο ηλιοτροπιο,πρεπει να προλα-
βω,ο αντας με το μαυρο κοστουμι και τη κιτρινη γραβατα ανεβαινει τη σκαλα,η πορσελανινη
αδελφη μου γκρεμιζεται απ'τη καρεκλα και κοματιαζεται,δεν φοιβαμαι,νιωθω ηδονη
-καθε ανθρωπος,27.Rd1d5,εχει κρυμενες εικονες στο ασυνειδητο του,απωθημενες,πρεπει να
τις απελευθερωσει και να τις φερει στο φως
28.Rxg7Rxg7-ειναι εθιμο στην Αμερικη τα δωματια με αριθμο 201 στα ξενοδοχεια να προοριζον-
ται για τα γαμηλια ζευγαρια,εγω,μαλλον αυτη,η αδελφη μου,περασε τη νυχτα του γαμου μ'αυτο
τον αντρα στο δωματιο 201,τρια απ'τα φυλλα του ηλιοτροπιου ειναι ριγμενα στη σκαλα,μοια-
ζουν με δερματινα γυναικεια γαντια,η αδελφη μου σηκωθηκε απ'τη καρεκλα και μπηκε στο δω-
ματιο 201,παιζει στο πανιο,την ακουω,Mozart Eine kleine Nachtmusik,σκεφτηκα,κι η καρδια
μου χτυπουσε δυνατα, η ψηλοτακουνι μαυρη γυαλιστερη γοβα της Queen,ηθελα,σαν στιλετο
να καρφωνεται στη μιτρα του Bishop
-ποιος,κι απο ποια θεση,διηγειται αυτη την ιστορια;ο καλλιτεχνης ειναι ενας θεατης,αδιαφορος
η' παθιασμενος,στη γεννηση του εργο του,και παρατηρει τις φασεις της εξελιξης του,29.Rxd5,
ματ,τελος
Dorothea Tanning-I love you,La Femme 100 Têtes
Dorothea Tanning Max Ernst 1976
.
.
DOROTHEA TANNING eine kleine nachtmusik 1943-animations χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
W.A.Mozart ein kleine nachtmusik
https://youtu.be/M_qAiryk0bI
.
.
Max Ernst Une Semaine de Bonté
https://youtu.be/nrpv_HAa-Q4
.
.
Max Ernst La Femme 100 Têtes
https://youtu.be/L0dQ4CKHWzw
.
.
.
Ακαδημια Πλατωνος,μωσαικο,Πομπηια
Σωκράτης: πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με
Πλατων Μενων 80a 81a μεταφραση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μένων: ὦ Σώκρατες, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν καὶ συγγενέσθαι [80a]σοι ὅτι σὺ οὐδὲν ἄλλο ἢ αὐτός τε ἀπορεῖς καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖς ἀπορεῖν· καὶ νῦν, ὥς γέ μοι δοκεῖς, γοητεύεις με καὶ φαρμάττεις καὶ ἀτεχνῶς κατεπᾴδεις, ὥστε μεστὸν ἀπορίας γεγονέναι. καὶ δοκεῖς μοι παντελῶς, εἰ δεῖ τι καὶ σκῶψαι, ὁμοιότατος εἶναι τό τε εἶδος καὶ τἆλλα ταύτῃ τῇ πλατείᾳ νάρκῃ τῇ θαλαττίᾳ· καὶ γὰρ αὕτη τὸν ἀεὶ πλησιάζοντα καὶ ἁπτόμενον ναρκᾶν ποιεῖ, καὶ σὺ δοκεῖς μοι νῦν ἐμὲ τοιοῦτόν τι πεποιηκέναι, {{χ|ναρκᾶν]· ἀληθῶς γὰρ ἔγωγε καὶ [80b]τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ, καὶ οὐκ ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί σοι. καίτοι μυριάκις γε περὶ ἀρετῆς παμπόλλους λόγους εἴρηκα καὶ πρὸς πολλούς, καὶ πάνυ εὖ, ὥς γε ἐμαυτῷ ἐδόκουν· νῦν δὲ οὐδ᾽ ὅτι ἐστὶν τὸ παράπαν ἔχω εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖς εὖ βουλεύεσθαι οὐκ ἐκπλέων ἐνθένδε οὐδ᾽ ἀποδημῶν· εἰ γὰρ ξένος ἐν ἄλλῃ πόλει τοιαῦτα ποιοῖς, τάχ᾽ ἂν ὡς γόης ἀπαχθείης.
Σωκράτης: πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με.
Μένων: τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; [80c]
Σωκράτης: γιγνώσκω οὗ ἕνεκά με ᾔκασας.
Μένων: τίνος δὴ οἴει;
Σωκράτης: ἵνα σε ἀντεικάσω. ἐγὼ δὲ τοῦτο οἶδα περὶ πάντων τῶν καλῶν, ὅτι χαίρουσιν εἰκαζόμενοι λυσιτελεῖ γὰρ αὐτοῖς· καλαὶ γὰρ οἶμαι τῶν καλῶν καὶ αἱ εἰκόνες ἀλλ᾽ οὐκ ἀντεικάσομαί σε. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ἡ νάρκη αὐτὴ ναρκῶσα οὕτω καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖ ναρκᾶν, ἔοικα αὐτῇ· εἰ δὲ μή, οὔ. οὐ γὰρ εὐπορῶν αὐτὸς τοὺς ἄλλους ποιῶ ἀπορεῖν, ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον αὐτὸς ἀπορῶν οὕτως καὶ τοὺς ἄλλους ποιῶ [80d]ἀπορεῖν. καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι. ὅμως δὲ ἐθέλω μετὰ σοῦ σκέψασθαι καὶ συζητῆσαι ὅτι ποτέ ἐστιν.
Μένων: καὶ τίνα τρόπον ζητήσεις, ὦ Σώκρατες, τοῦτο ὃ μὴ οἶσθα τὸ παράπαν ὅτι ἐστίν; ποῖον γὰρ ὧν οὐκ οἶσθα προθέμενος ζητήσεις; ἢ εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἐντύχοις αὐτῷ, πῶς εἴσῃ ὅτι τοῦτό ἐστιν ὃ σὺ οὐκ ᾔδησθα; [80e]
Σωκράτης: μανθάνω οἷον βούλει λέγειν, ὦ Μένων. ὁρᾷς τοῦτον ὡς ἐριστικὸν λόγον κατάγεις, ὡς οὐκ ἄρα ἔστιν ζητεῖν ἀνθρώπῳ οὔτε ὃ οἶδε οὔτε ὃ μὴ οἶδε; οὔτε γὰρ ἂν ὅ γε οἶδεν ζητοῖ οἶδεν γάρ, καὶ οὐδὲν δεῖ τῷ γε τοιούτῳ ζητήσεως οὔτε ὃ μὴ οἶδεν οὐδὲ γὰρ οἶδεν ὅτι ζητήσει. [81a]
Μένων: οὐκοῦν καλῶς σοι δοκεῖ λέγεσθαι ὁ λόγος οὗτος, ὦ Σώκρατες;
Σωκράτης: οὐκ ἔμοιγε.
Μενων:Σωκρατη,ακουγα μεν εγω βεβαια και πριν να σε συναντησω πως τιποτα αλλο δεν κανεις
παρα ν'απορεις κι ο ιδιος και τους αλλους να κανεις ν'απορουν,και τωρα,οπως βεβαια σε μενα
φαινεται,με παραπλανας και ποτιζεις με μαγικα και τελειως με λογια συγχιζεις,ωστε γεματος
μ'απορια να'χω γινει,και σε μενα μου φαινεσαι,αν πρεπει καπως να αστειευτω,πολυ ομοιος
εισαι και με το ειδος και τ'αλλα μ'αυτη τη πλατια ναρκη τη θαλασσια τσουχτρα,και γιατι αυτη
αυτον που καποτε την πλησιαζει και την αγγιξει ναρκωνει,κι εσυ φαινεσαι σε μενα τωρα κατι
τετοιο να'χεις κανει,πραγματικα γιατ'εγω και τη ψυχη και το στομα εχω ναρκωμενο,και δεν εχω
τι ν'αποκριθω σε σενα,αν και χιλιαδες φορες βεβαια περι αρετης πολλους λογους εχω μιλησει
και μπροστα σε πολλους,και παρα πολυ καλα,οπως βεβαια ο ιδιος εγω νομιζα,τωρα το τι ειναι
καθολου δεν εχω να πω,και σε μενα μου φαινεσαι καλα σκεφτεσαι να μην φευγεις απο'δω ουτε
να πηγαινεις σ'αλλη πολη,γιατι αν ξενος σ'αλλη πολη τετοια κανεις,γρηγορα σαν μαγος θα πια-
στεις
Σωκρατης:πονηρος εισαι,Μενων,και λιγο με ξεγελασες
Μενων: τι ακριβως,Σωκρατη;
Σωκρατης:γνωριζω για ποιο λογο με παρομοιασες
Μενων:για ποιο,λοιπον ,νομιζεις;
Σωκρατης:για να σε παρομοιασω κι εγω,εγω αυτο το γνωριζω για ολους τους ωραιους,επειδη
ευχαριστιουνται να παρομοιαζονται γιατι σ'αυτους ειναι συμφερον,γιατι ωραιες υποθετω των
ωραιων και οι εικονες,αλλα δεν θα σε παρομοιασω κι εγω,εγω δε,αν η ναρκη κι αυτη η ιδια ετσι
ναρκωνεται και τους αλλους κανει να ναρκωνονται,μ'αυτη μοιαζω,αν δε μη,οχι,οχι γιατι εχοντας
λυμενες τις αποριες ο ιδιος τους αλλους κανω ν'απορουν,αλλ'απ'τον καθενα πιο πολυ ο ιδιος
απορωντας ετσι και τους κανω ν'απορουν,και τωρα περι αρετης αυτο που ειναι εγω μεν δεν
γνωριζω,εσυ ομως ισως προτου γνωριζες πριν εμενα αγγιξεις,τωρα ομως ομοιος εισαι μ'αυτον
που δε γνωριζει,ομως θελω μαζι σου να σκεφτω και να συζητησω αυτο που μπορει να ειναι
Μενων:και με ποιον τροπο θα ζητησεις,Σωκρατη,αυτο για το οποιο καθολου δεν γνωριζεις τι
ειναι;γιατι ποιο απ'αυτα που δεν γνωριζεις προτιθεσαι να ζητησεις;η' κι αν καπως καταφερεις
να βρεθεις μ'αυτο,πως θα καταλαβεις οτι τουτο ειν'αυτο που εσυ δεν γνωριζεις;
Σωκρατης:αντιλαμβανομαι αυτο που θελεις να πεις,Μενων,κοιταξε αυτο οπως σοφιστικο λογο
το καταθετεις,πως,δηλαδη,δεν ειναι στον ανθρωπο να ζητα αυτ'αυτο που γνωριζει ουτ'αυτο
που δεν γνωριζει,γιατι ουτε θα μπορουσε,βεβαια,αυτο που γνωριζει να ζητα γιατι το γνωριζει,
και δεν χρειαζεται,βεβαια,αυτο να ζητα που δεν γνωριζει γιατι δεν γνωριζει τι να ζητησει
Μενων: λοιπον δεν σου φαινεται πως σωστα ειπωθηκε αυτος ο λογος;Σωκρατη;
Σωκρατης:οχι σε μενα,βεβαια
.
.
.
.
ποση η πλευρα τετραγωνου διπλασιου εμβαδου ενος δεδομενου τετραγωνου;
[το Σωκρατικο Μαιευτικο Διαλεκτικο Πειραμα: τὸ μανθάνειν ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν]
Πλατωνος Μενων 81e,86a-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μένων: ναί, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ πῶς λέγεις τοῦτο, ὅτι οὐ μανθάνομεν, ἀλλὰ ἣν καλοῦμεν μάθησιν ἀνάμνησίς ἐστιν; ἔχεις με τοῦτο διδάξαι ὡς οὕτως ἔχει;
Σωκράτης: καὶ ἄρτι εἶπον, ὦ Μένων, ὅτι πανοῦργος εἶ, καὶ [82a]νῦν ἐρωτᾷς εἰ ἔχω σε διδάξαι, ὃς οὔ φημι διδαχὴν εἶναι ἀλλ᾽ ἀνάμνησιν, ἵνα δὴ εὐθὺς φαίνωμαι αὐτὸς ἐμαυτῷ τἀναντία λέγων.
Μένων: οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, οὐ πρὸς τοῦτο βλέψας εἶπον, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ ἔθους· ἀλλ᾽ εἴ πώς μοι ἔχεις ἐνδείξασθαι ὅτι ἔχει ὥσπερ λέγεις, ἔνδειξαι.
Σωκράτης: ἀλλ᾽ ἔστι μὲν οὐ ῥᾴδιον, ὅμως δὲ ἐθέλω προθυμηθῆναι σοῦ ἕνεκα. ἀλλά μοι προσκάλεσον τῶν πολλῶν [82b]ἀκολούθων τουτωνὶ τῶν σαυτοῦ ἕνα, ὅντινα βούλει, ἵνα ἐν τούτῳ σοι ἐπιδείξωμαι.
Μένων: πάνυ γε. δεῦρο πρόσελθε.
Σωκράτης: Ἕλλην μέν ἐστι καὶ ἑλληνίζει;
Μένων: πάνυ γε σφόδρα, οἰκογενής γε.
Σωκράτης: πρόσεχε δὴ τὸν νοῦν ὁπότερ᾽ ἄν σοι φαίνηται, ἢ ἀναμιμνῃσκόμενος ἢ μανθάνων παρ᾽ ἐμοῦ.
Μένων: ἀλλὰ προσέξω.
Σωκράτης: εἰπὲ δή μοι, ὦ παῖ, γιγνώσκεις τετράγωνον χωρίον ὅτι τοιοῦτόν ἐστιν;
Παῖς: ἔγωγε.
Σωκράτης: ἔστιν οὖν [82c]τετράγωνον χωρίον ἴσας ἔχον τὰς γραμμὰς ταύτας πάσας, τέτταρας οὔσας;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐ καὶ ταυτασὶ τὰς διὰ μέσου ἐστὶν ἴσας ἔχον;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν εἴη ἂν τοιοῦτον χωρίον καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: εἰ οὖν εἴη αὕτη ἡ πλευρὰ δυοῖν ποδοῖν καὶ αὕτη δυοῖν, πόσων ἂν εἴη ποδῶν τὸ ὅλον; ὧδε δὲ σκόπει· εἰ ἦν ταύτῃ δυοῖν ποδοῖν, ταύτῃ δὲ ἑνὸς ποδὸς μόνον, ἄλλο τι ἅπαξ ἂν ἦν δυοῖν ποδοῖν τὸ χωρίον;
Παῖς: [82d]ναί.
Σωκράτης: ἐπειδὴ δὲ δυοῖν ποδοῖν καὶ ταύτῃ, ἄλλο τι ἢ δὶς δυοῖν γίγνεται;
Παῖς: γίγνεται.
Σωκράτης: δυοῖν ἄρα δὶς γίγνεται ποδῶν;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσοι οὖν εἰσιν οἱ δύο δὶς πόδες; λογισάμενος εἰπέ.
Παῖς: τέτταρες, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: οὐκοῦν γένοιτ᾽ ἂν τούτου τοῦ χωρίου ἕτερον διπλάσιον, τοιοῦτον δέ, ἴσας ἔχον πάσας τὰς γραμμὰς ὥσπερ τοῦτο;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσων οὖν ἔσται ποδῶν;
Παῖς: ὀκτώ.
Σωκράτης: φέρε δή, πειρῶ μοι εἰπεῖν πηλίκη τις ἔσται [82e]ἐκείνου ἡ γραμμὴ ἑκάστη. ἡ μὲν γὰρ τοῦδε δυοῖν ποδοῖν· τί δὲ ἡ ἐκείνου τοῦ διπλασίου;
Παῖς: δῆλον δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι διπλασία.
Σωκράτης: ὁρᾷς, ὦ Μένων, ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω, ἀλλ᾽ ἐρωτῶ πάντα; καὶ νῦν οὗτος οἴεται εἰδέναι ὁποία ἐστὶν ἀφ᾽ ἧς τὸ ὀκτώπουν χωρίον γενήσεται· ἢ οὐ δοκεῖ σοι;
Μένων: ἔμοιγε.
Σωκράτης: οἶδεν οὖν;
Μένων: οὐ δῆτα.
Σωκράτης: οἴεται δέ γε ἀπὸ τῆς διπλασίας;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: θεῶ δὴ αὐτὸν ἀναμιμνῃσκόμενον ἐφεξῆς, ὡς δεῖ ἀναμιμνῄσκεσθαι.σὺ δέ μοι λέγε· ἀπὸ τῆς διπλασίας γραμμῆς φῂς τὸ [83a]διπλάσιον χωρίον γίγνεσθαι; τοιόνδε λέγω, μὴ ταύτῃ μὲν μακρόν, τῇ δὲ βραχύ, ἀλλὰ ἴσον πανταχῇ ἔστω ὥσπερ τουτί, διπλάσιον δὲ τούτου, ὀκτώπουν· ἀλλ᾽ ὅρα εἰ ἔτι σοι ἀπὸ τῆς διπλασίας δοκεῖ ἔσεσθαι.
Παῖς: ἔμοιγε.
Σωκράτης: οὐκοῦν διπλασία αὕτη ταύτης γίγνεται, ἂν ἑτέραν τοσαύτην προσθῶμεν ἐνθένδε;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἀπὸ ταύτης δή, φῄς, ἔσται τὸ ὀκτώπουν χωρίον, ἂν τέτταρες τοσαῦται [83b]γένωνται;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: ἀναγραψώμεθα δὴ ἀπ᾽ αὐτῆς ἴσας τέτταρας. ἄλλο τι ἢ τουτὶ ἂν εἴη ὃ φῂς τὸ ὀκτώπουν εἶναι;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἐν αὐτῷ ἐστιν ταυτὶ τέτταρα, ὧν ἕκαστον ἴσον τούτῳ ἐστὶν τῷ τετράποδι;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσον οὖν γίγνεται; οὐ τετράκις τοσοῦτον;
Παῖς: πῶς δ᾽ οὔ;
Σωκράτης: διπλάσιον οὖν ἐστιν τὸ τετράκις τοσοῦτον;
Παῖς: οὐ μὰ Δία.
Σωκράτης: ἀλλὰ ποσαπλάσιον;
Παῖς: τετραπλάσιον.
Σωκράτης: ἀπὸ τῆς διπλασίας [83c]ἄρα, ὦ παῖ, οὐ διπλάσιον ἀλλὰ τετραπλάσιον γίγνεται χωρίον.
Παῖς: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: τεττάρων γὰρ τετράκις ἐστὶν ἑκκαίδεκα. οὐχί;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: ὀκτώπουν δ᾽ ἀπὸ ποίας γραμμῆς; οὐχὶ ἀπὸ μὲν ταύτης τετραπλάσιον;
Παῖς: φημί.
Σωκράτης: τετράπουν δὲ ἀπὸ τῆς ἡμισέας ταυτησὶ τουτί;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: εἶεν· τὸ δὲ ὀκτώπουν οὐ τοῦδε μὲν διπλάσιόν ἐστιν, τούτου δὲ ἥμισυ;<
Παῖς: ναί.>
Σωκράτης: οὐκ ἀπὸ μὲν μείζονος ἔσται ἢ τοσαύτης γραμμῆς, ἀπὸ ἐλάττονος δὲ ἢ [83d]τοσησδί; ἢ οὔ;
Παῖς: ἔμοιγε δοκεῖ οὕτω.
Σωκράτης: καλῶς· τὸ γάρ σοι δοκοῦν τοῦτο ἀποκρίνου. καί μοι λέγε· οὐχ ἥδε μὲν δυοῖν ποδοῖν ἦν, ἡ δὲ τεττάρων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: δεῖ ἄρα τὴν τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμὴν μείζω μὲν εἶναι τῆσδε τῆς δίποδος, ἐλάττω δὲ τῆς τετράποδος.
Παῖς: δεῖ. [83e]
Σωκράτης: πειρῶ δὴ λέγειν πηλίκην τινὰ φῂς αὐτὴν εἶναι.
Παῖς: τρίποδα.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἄνπερ τρίπους ᾖ, τὸ ἥμισυ ταύτης προσληψόμεθα καὶ ἔσται τρίπους; δύο μὲν γὰρ οἵδε, ὁ δὲ εἷς· καὶ ἐνθένδε ὡσαύτως δύο μὲν οἵδε, ὁ δὲ εἷς· καὶ γίγνεται τοῦτο τὸ χωρίον ὃ φῄς.
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἂν ᾖ τῇδε τριῶν καὶ τῇδε τριῶν, τὸ ὅλον χωρίον τριῶν τρὶς ποδῶν γίγνεται;
Παῖς: φαίνεται.
Σωκράτης: τρεῖς δὲ τρὶς πόσοι εἰσὶ πόδες;
Παῖς: ἐννέα.
Σωκράτης: ἔδει δὲ τὸ διπλάσιον πόσων εἶναι ποδῶν;
Παῖς: ὀκτώ.
Σωκράτης: οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀπὸ τῆς τρίποδός πω τὸ ὀκτώπουν χωρίον γίγνεται.
Παῖς: οὐ δῆτα.
Σωκράτης: ἀλλ᾽ ἀπὸ ποίας; πειρῶ ἡμῖν εἰπεῖν ἀκριβῶς· καὶ [84a]εἰ μὴ βούλει ἀριθμεῖν, ἀλλὰ δεῖξον ἀπὸ ποίας.
Παῖς: ἀλλὰ μὰ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ οἶδα.
Σωκράτης: ἐννοεῖς αὖ, ὦ Μένων, οὗ ἐστιν ἤδη βαδίζων ὅδε τοῦ ἀναμιμνῄσκεσθαι; ὅτι τὸ μὲν πρῶτον ᾔδει μὲν οὔ, ἥτις ἐστὶν ἡ τοῦ ὀκτώποδος χωρίου γραμμή, ὥσπερ οὐδὲ νῦν πω οἶδεν, ἀλλ᾽ οὖν ᾤετό γ᾽ αὐτὴν τότε εἰδέναι, καὶ θαρραλέως ἀπεκρίνετο ὡς εἰδώς, καὶ οὐχ ἡγεῖτο ἀπορεῖν· νῦν δὲ ἡγεῖται [84b]ἀπορεῖν ἤδη, καὶ ὥσπερ οὐκ οἶδεν, οὐδ᾽ οἴεται εἰδέναι.
Μένων: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: οὐκοῦν νῦν βέλτιον ἔχει περὶ τὸ πρᾶγμα ὃ οὐκ ᾔδει;
Μένων: καὶ τοῦτό μοι δοκεῖ.
Σωκράτης: ἀπορεῖν οὖν αὐτὸν ποιήσαντες καὶ ναρκᾶν ὥσπερ ἡ νάρκη, μῶν τι ἐβλάψαμεν;
Μένων: οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ.
Σωκράτης: προὔργου γοῦν τι πεποιήκαμεν, ὡς ἔοικε, πρὸς τὸ ἐξευρεῖν ὅπῃ ἔχει· νῦν μὲν γὰρ καὶ ζητήσειεν ἂν ἡδέως οὐκ εἰδώς, τότε δὲ ῥᾳδίως ἂν καὶ πρὸς πολλοὺς καὶ πολλάκις [84c]ᾤετ᾽ ἂν εὖ λέγειν περὶ τοῦ διπλασίου χωρίου, ὡς δεῖ διπλασίαν τὴν γραμμὴν ἔχειν μήκει.
Μένων: ἔοικεν.
Σωκράτης: οἴει οὖν ἂν αὐτὸν πρότερον ἐπιχειρῆσαι ζητεῖν ἢ μανθάνειν τοῦτο ὃ ᾤετο εἰδέναι οὐκ εἰδώς, πρὶν εἰς ἀπορίαν κατέπεσεν ἡγησάμενος μὴ εἰδέναι, καὶ ἐπόθησεν τὸ εἰδέναι;
Μένων: οὔ μοι δοκεῖ, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: ὤνητο ἄρα ναρκήσας;
Μένων: δοκεῖ μοι.
Σωκράτης: σκέψαι δὴ ἐκ ταύτης τῆς ἀπορίας ὅτι καὶ ἀνευρήσει ζητῶν μετ᾽ ἐμοῦ, οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ ἐρωτῶντος ἐμοῦ καὶ οὐ διδάσκοντος· [84d]φύλαττε δὲ ἄν που εὕρῃς με διδάσκοντα καὶ διεξιόντα αὐτῷ, ἀλλὰ μὴ τὰς τούτου δόξας ἀνερωτῶντα.
λέγε γάρ μοι σύ· οὐ τὸ μὲν τετράπουν τοῦτο ἡμῖν ἐστι χωρίον; μανθάνεις;
Παῖς: ἔγωγε.
Σωκράτης: ἕτερον δὲ αὐτῷ προσθεῖμεν ἂν τουτὶ ἴσον;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: καὶ τρίτον τόδε ἴσον ἑκατέρῳ τούτων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν προσαναπληρωσαίμεθ᾽ ἂν τὸ ἐν τῇ γωνίᾳ τόδε;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἄλλο τι οὖν γένοιτ᾽ ἂν τέτταρα ἴσα χωρία [84e]τάδε;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: τί οὖν; τὸ ὅλον τόδε ποσαπλάσιον τοῦδε γίγνεται;
Παῖς: τετραπλάσιον.
Σωκράτης: ἔδει δέ γε διπλάσιον ἡμῖν γενέσθαι· ἢ οὐ μέμνησαι;
Παῖς: πάνυ γε.
Σωκράτης: οὐκοῦν ἐστιν αὕτη γραμμὴ ἐκ γωνίας εἰς γωνίαν [85a]{{χ|τινὰ] τέμνουσα δίχα ἕκαστον τούτων τῶν χωρίων;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν τέτταρες αὗται γίγνονται γραμμαὶ ἴσαι, περιέχουσαι τουτὶ τὸ χωρίον;
Παῖς: γίγνονται γάρ.
Σωκράτης: σκόπει δή· πηλίκον τί ἐστιν τοῦτο τὸ χωρίον;
Παῖς: οὐ μανθάνω.
Σωκράτης: οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων ἥμισυ ἑκάστου ἑκάστη ἡ γραμμὴ ἀποτέτμηκεν ἐντός;
ἢ οὔ;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: πόσα οὖν τηλικαῦτα ἐν τούτῳ ἔνεστιν;
Παῖς: τέτταρα.
Σωκράτης: πόσα δὲ ἐν τῷδε;
Παῖς: δύο.
Σωκράτης: τὰ δὲ τέτταρα τοῖν δυοῖν τί ἐστιν;
Παῖς: διπλάσια.
Σωκράτης: τόδε οὖν [85b]ποσάπουν γίγνεται;
Παῖς: ὀκτώπουν.
Σωκράτης: ἀπὸ ποίας γραμμῆς;
Παῖς: ἀπὸ ταύτης.
Σωκράτης: ἀπὸ τῆς ἐκ γωνίας εἰς γωνίαν τεινούσης τοῦ τετράποδος;
Παῖς: ναί.
Σωκράτης: καλοῦσιν δέ γε ταύτην διάμετρον οἱ σοφισταί· ὥστ᾽ εἰ ταύτῃ διάμετρος ὄνομα, ἀπὸ τῆς διαμέτρου ἄν, ὡς σὺ φῄς, ὦ παῖ Μένων:ος, γίγνοιτ᾽ ἂν τὸ διπλάσιον χωρίον.
Παῖς: πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες.
Σωκράτης: τί σοι δοκεῖ, ὦ Μένων; ἔστιν ἥντινα δόξαν οὐχ αὑτοῦ οὗτος ἀπεκρίνατο; [85c]
Μένων: οὔκ, ἀλλ᾽ ἑαυτοῦ.
Σωκράτης: καὶ μὴν οὐκ ᾔδει γε, ὡς ἔφαμεν ὀλίγον πρότερον.
Μένων: ἀληθῆ λέγεις.
Σωκράτης: ἐνῆσαν δέ γε αὐτῷ αὗται αἱ δόξαι· ἢ οὔ;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: τῷ οὐκ εἰδότι ἄρα περὶ ὧν ἂν μὴ εἰδῇ ἔνεισιν ἀληθεῖς δόξαι περὶ τούτων ὧν οὐκ οἶδε;
Μένων: φαίνεται.
Σωκράτης: καὶ νῦν μέν γε αὐτῷ ὥσπερ ὄναρ ἄρτι ἀνακεκίνηνται αἱ δόξαι αὗται· εἰ δὲ αὐτόν τις ἀνερήσεται πολλάκις τὰ αὐτὰ ταῦτα καὶ πολλαχῇ, οἶσθ᾽ ὅτι τελευτῶν οὐδενὸς ἧττον ἀκριβῶς [85d]ἐπιστήσεται περὶ τούτων.
Μένων: ἔοικεν.
Σωκράτης: οὐκοῦν οὐδενὸς διδάξαντος ἀλλ᾽ ἐρωτήσαντος ἐπιστήσεται, ἀναλαβὼν αὐτὸς ἐξ αὑτοῦ τὴν ἐπιστήμην;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: τὸ δὲ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν ἐν αὑτῷ ἐπιστήμην οὐκ ἀναμιμνῄσκεσθαί ἐστιν;
Μένων: πάνυ γε.
Σωκράτης: ἆρ᾽ οὖν οὐ τὴν ἐπιστήμην, ἣν νῦν οὗτος ἔχει, ἤτοι ἔλαβέν ποτε ἢ ἀεὶ εἶχεν;
Μένων: ναί.
Σωκράτης: οὐκοῦν εἰ μὲν ἀεὶ εἶχεν, ἀεὶ καὶ ἦν ἐπιστήμων· εἰ δὲ ἔλαβέν ποτε, οὐκ ἂν ἔν γε τῷ νῦν βίῳ εἰληφὼς εἴη. ἢ [85e]δεδίδαχέν τις τοῦτον γεωμετρεῖν; οὗτος γὰρ ποιήσει περὶ πάσης γεωμετρίας ταὐτὰ ταῦτα, καὶ τῶν ἄλλων μαθημάτων ἁπάντων. ἔστιν οὖν ὅστις τοῦτον πάντα δεδίδαχεν; δίκαιος γάρ που εἶ εἰδέναι, ἄλλως τε ἐπειδὴ ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν καὶ τέθραπται.
Μένων: ἀλλ᾽ οἶδα ἔγωγε ὅτι οὐδεὶς πώποτε ἐδίδαξεν
Σωκράτης: ἔχει δὲ ταύτας τὰς δόξας, ἢ οὐχί;
Μένων: ἀνάγκη, ὦ Σώκρατες, φαίνεται.
Σωκράτης: εἰ δὲ μὴ ἐν τῷ νῦν βίῳ λαβών, οὐκ ἤδη τοῦτο [86a]δῆλον, ὅτι ἐν ἄλλῳ τινὶ χρόνῳ εἶχε καὶ ἐμεμαθήκει;
Μένων: φαίνεται.
.
.
Μενων:ναι,Σωκρατη,αλλα πως λες αυτο,οτι δεν μαθαινουμε,αλλ'αυτη που καλουμε μαθηση
αναμνηση ειναι,μπορεις εμενα αυτο να διδαξεις πως ετσι εχει;
Σωκρατης:και πριν λιγο ειπα,Μενων,οτι πονηρος εισαι,και τωρα ρωτας αν μπορω να σε
διδαξω,οταν δεν ειπα οτι διδαχη ειναι αλλ'αναμνηση,για να βεβαια αμεσως φανω αυτος
ο ιδιος τ'αντιθετα οτι λεω
Μενων:οχι μα τον Δια,Σωκρατη,δεν το'πα σ'αυτο αποβλεποντας,αλλ'απο συνηθεια,αλλ'αν
καπως σε μενα μπορεις να δειξεις οτ'εχει οπως ακριβως λες,δειξε
Σωκρατης:αλλα δεν ειναι ευκολο,ομως θελω με προθυμια να προσπαθησω για χαρι σου,
αλλα σε μενα προσκαλεσε απ'τους πολλους εδω ακολουθους σου ενα,οποιονα θελεις,για
να μ'αυτον σε σενα δειξω
Μενων:και βεβαια,ελα δω εσυ
Σωκρατηε:Ελληνας ειναι και γνωριζει ελληνικα;
Μενων:και βεβαια παρα πολυ,γεννημενος στο σπιτι μαλιστα
Σωκρατης:να'χεις σε προσοχη το νου σου τωρα ποια απ'τα δυο θα σου φανουν,η' αναθυμα-
ται η' μαθαινει απο μενα
Μενων:και βεβαια θα προσεξω
Σωκρατης:πες τωρα σε μενα,παιδι,γνωριζεις οτι το τετραγωνο χωριο τετοιο ειναι;
Παῖς: εγω και βεβαια
Σωκρατης:υπαρχει λοιπον τετραγωνο χωριο να εχει ισες τις γραμμες αυτες ολες,που
τεσσερες ειναι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:και δεν εχει κι αυτες που απ'το μεσο ειναι ισες;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:λοιπον δεν θα ηταν τετοιο χωριο και πιο μεγαλο και πιο μικρο;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:αν λοιπον ηταν αυτη η πλευρα δυο ποδια κι αυτη δυο,ποσα θα ηταν ποδια το
ολον;τωρα εδω δες καλα,αν ηταν αυτη δυο ποδια,αυτη δε ενα ποδι μονο,τι αλλο το ολο θα
ηταν απο δυο ποδια το χωριο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:επειδη δε δυο ποδια κι αυτη,τι αλλο παρα δυο φορες δυο:θα γινει;
Παιδι:θα γινει
Σωκρατης:δυο επομενως δυο φορες γινεται ποδια;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσα λοιπον ειναι τα δυο δυο φορες ποδια;αφου υπολογισεις πες
Παις:τεσσερα,Σωκρατη
Σωκρατης:λοιπον δεν θα μπορουσε να γινει απ'αυτο το χωριο αλλο διπλασιο,τετοιο δε,ισες
εχοντας ολες τις γραμμες οπως ακριβως αυτο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσα λοιπον ειναι ποδια;
Παιδι:οκτω
Σωκρατης:ελα λοιπον,προσπαθησε σε μενα να πεις ποσο πολυ θα ειναι εκεινου η καθε
γραμμη,αφου αυτου εδω δυο ποδια,ποσο αυτη εκεινου του διπλασιου;
Παιδι:φανερο βεβαια,Σωκρατη,οτι διπλασια
Σωκρατης:βλεπεις,Μενων,πως εγω αυτον τιποτα δεν διδασκω,αλλα ρωτω παντα,και τωρ'
αυτος νομιζει πως γνωριζει ποια ειναι απ'την οποια το οκταποδο χωριο θα γινει,η' δεν
φαινεται σε σενα;
Μενων:εγω και βεβαια
Σωκρατης:γνωριζει λοιπον;
Μενων:οχι αναμφιβολα
Σωκρατης:νομιζει λοιπον απ'τη διπλασια;
Μενων:ναι
Σωκρατης:κοιταξε λοιπον αυτον ν'αναθυμαται απο εδω και περα,οπως πρεπει ν'αναθυμα-
ται,συ δε σε μενα πες,απ'τη διπλασια γραμμη λες το διπλασιο χωριο οτι γινεται;αυτο εδω
λεω,οχι αυτη μακρια,απ'την αλλη κοντη,αλλ'ισα παντου να'ναι οπως ακριβως σ'αυτο εδω,
διπλασιο δε απ'αυτο,οκταποδο,αλλα δες αν ακομα σε σενα απ'τη διπλασια φαινεται να
ειναι
Παις:και βεβαια σε μενα
Σωκρατης:λοιπον διπλασια αυτη αυτης δεν γινεται,αν αλλη οσο αυτη προσθεσουμε εδω;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:απ'αυτη λοιπον ,λες,θα ειναι το οκταποδο χωριο,αν τεσσερες τετοιες τοσο γενουν;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ας χαραξουμε λοιπον απ'αυτη τεσσερες ισες,τι αλλο παρα αυτο εδω να'ναι αυτο
που λες το οκταποδο ειναι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον σ'αυτο αυτα εδω τα τεσσερα,απ'τα οποια καθενα ισο μ'αυτο
ειναι το τετραποδο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ποσον λοιπον γινεται;δεν ειναι τεσσερες φορες τοσο;
Παιδι:πως οχι;
Σωκρατης:διπλασιο λοιπον ειναι το τεσσερες φορες τοσο;
Παιδι:οχι μα το Δια
Σωκρατης:αλλα ποσο περισσοτερο;
Παιδι:τετραπλασιο
Σωκρατης:επομενως απο τη διπλασια,παιδι,οχι διπλασιο αλλα τετραπλασιο γινεται χωριο
Παις:αληθεια λες
Σωκρατης:τεσσερες τοτε τεσσερες φορες ειναι δεκαεξι,οχι;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:το οκταποδο απο ποια γραμμη;οχι απ'αυτην το τετραπλασιο;
Παιδι:αυτο λεω
Σωκρατης:τετραποδο δε απ'της μισης αυτης εδω;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:ας ειναι,το δε οκταποδο δεν ειναι αυτου εδω διπλασιο,αυτου δε μισο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν ειναι πιο μεγαλο μεν απ'τη τοση αυτη γραμμη,πιο μικρο δε απ'τη τοση εδω;
η' οχι;
Παιδι:σε μενα βεβαια φαινεται ετσι
Σωκρατης:καλως,τοτε αυτο που νομιζεις αυτο αποκρισου,και σε μενε λεγε,δεν ειναι αυτη δω
μεν δυο ποδια,η' δε τεσσερα;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:πρεπει επομενως η γραμμη μεν του οκταποδου χωριου πιο μεγαλη να ειναι απ'
αυτη εδω του διποδου,πιο μικρη δε απ'αυτη του τετραποδου
Παιδι:πρεπει
Σωκρατης:προσπαθασε λοιπον να πεις ποσο πολυ λες αυτη οτι ειναι
Παις:τρια ποδια
Σωκρατης:αν λοιπον τρια ποδια ειναι,το μισο αυτης ας προσθεσουμε κι ειναι τρια οδια;τοτε
δυο απο δω,αυτο ενα,κι απ'την αλλη ομοια δυο απο δω,αυτο ενα,και γινεται αυτο το χωριο
που λες;
Παις:ναι
Σωκρατης: λοιπον αν ειναι αυτη εδω τρια κι αυτη εδω τρια,το ολο χωριο τρεις τρεις φορες
ποδια δεν γινεται;
Παιδι:αυτο φαινεται
Σωκρατης:τρεις δε τρεις φορες ποσα ποδια ειναι;
Παιδι:εννεα
Σωκρατης:πρεπει δε το διπλασιο ποσα να ειναι ποδια;
Παιδι:οκτω
Σωκρατης:επομενως απ'το τριποδο το οκταποδο χωριο δεν γινεται
Παιδι:οχι αναμφιβολα
Σωκρατης:αλλ'απο ποια;προσπαθησε σε μας να πεις ακριβως,κι αν δεν θελεις να μετρας,
τοτε δειξε απο ποια
Παιδι:αλλα μα τον Δια,Σωκρατη,εγω βεβαια δεν γνωριζω
Σωκρατης:καταλαβαινεις παλι,Μενων,ηδη δεν προχωρα αυτος εδω στο ν'αναθυμηθει,διοτι
στην αρχη μεν δεν γνωριζε,ποια ειναι του οκταποδου χωριου η γραμμη,οπως ακριβως ουτε
τωρα γνωριζει,αλλ'ομως νομιζε γι'αυτην τοτε οτι γνωριζε,και θαρραλεα αποκρινονταν ως
γνωστης,και δεν διανοουνταν οτ'ηταν σ'απορια,τωρα διανοειται οτ'ειναι σ'απορια ηδη,κι
οπως ακριβως να μην γνωριζει,ουτε νομιζει οτι γνωριζει
Μενων:αληθεια λες
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον τωρα πιο καλα για το πραγμα που δεν γνωριζε;
Μενων:και σε μενα αυτο φαινεται
Σωκρατης:ν'απορει λοιπον αυτο καναμε και να ναρκωθει οπως ακριβως η ναρκη,μηπως σε
κατι τον βλαψαμε;
Μενων:σε μενα βεβαια δεν φαινεται
Σωκρατης:κατι λοιπον χρησιμο εχουμε κανει,οπως φαινεται,για να το βρει πως εχει,γιατι
τωρα μεν και θα ζητησει μ'ευχαριστηση οχι γνωστης,τοτε δε ευκολα και μπροστα σε πολλους
και πολλες φορες θα νομιζε πως καλα λεει για το διπλασιο χωριο,,πως πρεπει διπλασια τη
γραμμη να'χει σε μηκος
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:νομιζεις λοιπον πως αυτος πρωτυτερα θα επιχειρουσε να ζητησει η' να μαθει αυ-
το το οποιο νομιζε οτι γνωριζε οχι γνωστης,πριν σ'απορια να πεσει συνειδητοποιωντας πως
δεν γνωριζει ,και να ποθησει το να γνωριζει;
Μενων:σε μενα δεν φαινεται,Σωκρατη
Σωκρατης:οφεληθηκε επομενως αφου ναρκωθηκε;
Μενων:σε μενα φαινεται
Σωκρατης:σκεψου λοιπον απ'αυτη την απορια αυτο που και θα ξαναβρει ζητωντας μαζι μου,
τιποτ'αλλο παρα εγω ρωτωντας κι οχι διδασκοντας,προσεξε δεν αν καπου με βρεις να διδα-
σκω και να εξηγω σ'αυτον,αλλα να μη τις γνωμες αυτου να ρωταω,
λεγε λοιπον σε μενα συ,δεν εχουμε τουτο το τετραποδο χωριο;το καταλαβαινεις;
Παιδι:εγω και βεβαια
Σωκρατης:αλλο δε σ'αυτο δεν θα μπορουσε να προσθεσουμε σ'αυτο δω ισο;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:και ισο στο καθενα απ'αυτα;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν θα μπορουσαμε να συμπληρωσουμε ενα στη γωνια αυτη εδω;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:τι αλλο λοιπον θα γινουν απο τεσσερα ισα χωρια αυτα εδω;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:τι λοιπον,το ολον αυτο εδω ποσο περισσοτερο αυτου εδω γινεται;
Παιδι:τετραπλασιο
Σωκρατης:επρεπε βεβαια το διπλασιο σε μας να γινει,η' δεν θυμασαι;
Παιδι:και βεβαια
Σωκρατης:δεν ειναι λοιπον αυτη η γραμμη απο γωνια σε γωνια που διχοτομει καθενα απ'
αυτα τα χωρια;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:δεν γινονται λοιπον οι τεσσερες αυτες γραμμες ισες,που περιεχουν αυτο εδω το
χωριο;
Παιδι:βεβαια γινονται
Σωκρατης:
Σωκράτης: σκόπει δή· πηλίκον τί ἐστιν τοῦτο τὸ χωρίον;
Παῖς: οὐ μανθάνω.
Σωκράτης: οὐχὶ τεττάρων ὄντων τούτων ἥμισυ ἑκάστου ἑκάστη ἡ γραμμὴ ἀποτέτμηκεν ἐντός; ἢ οὔ;
Παῖς: ναί.
Σωκρατης:ποσα λοιπον τετοια σ'αυτο υπαρχουν;
Παιδι:τεσσερα
Σωκρατης:ποσα δε σ'αυτο εδω;
Παιδι:δυο
Σωκρατης:τα δε τεσσερα στα δυο τι ειναι;
Παιδι:διπλασια
Σωκρατης:αυτο δω λοιπον ποσα ποδια γινεται;
Παιδι:οκταποδο
Σωκρατης:απο ποια γραμμη;
Παιδι:απ'αυτη
Σωκρατης:απ'αυτη που απο γωνια σε γωνια εκτεινεται του τετραποδου;
Παιδι:ναι
Σωκρατης:αυτη βεβαια την καλουν διαμετρο οι σοφιστες,ωστ'αν αυτη εχει τ'ονομα διαμετρος,
απ'τη διαμετρο τοτε,οπως εσυ λες,παιδι του Μενωνα,θα γινονταν το διπλασιο χωριο
Παιδι:βεβαιοτατα τοτε,Σωκρατη
Σωκρατης:τι σε σενα φαινεται,Μενων,ειναι μια καποια γνωμη οχι δικη του π'αυτος αποκριθηκε;
Μενων:οχι,αλλα δικες του
Σωκρατης:και πραγματι δεν γνωριζε βεβαια,οπως ειπαμε λιγο πρωτυτερα
Μενων:αληθεια λες
Σωκρατης:ενυπηρχαν λοιπον σ'αυτον αυτες οι γνωμες η' οχι;
Μενων:ναι
Σωκρατης:τοτε σ'αυτον που δεν γνωριζει γι'αυτα που δεν γνωριζει ενυπαρχουν αληθεις γνωμες
γι'αυτα τα οποια δεν γνωριζει;
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:και τωρα λοιπον σ'αυτον οπως ακριβως σ'ονειρο αυτη τη στιγμη εχουν επανερθει
οι γνωμες αυτες,αν δε αυτον καποιος τον ρωτησει πολλες φορες αυτα τα ιδια και με πολλους
τροπους,γνωριζεις οτι τελειωνοντας απο κανεναν λιγοτερο ακριβως δεν αντιλαμβανεται γι'αυτα
Μενων:αυτο φαινεται
Σωκρατης:λοιπον δεν διδαχτηκε απο κανεναν αλλ'επειδη ρωτηθηκε γνωρισε,ανακτωντας αυτος
απ'τον αυτον τον ιδιο τη γνωση;
Μενων:ναι
Σωκρατης:το ν'ανακτα αυτος απ'τον αυτον τον ιδιο τη γνωση δεν ειναι να'χει αναθυμηθει;
Μενων:και βεβαια
Σωκρατης:τοτε λοιπον τη γνωση,την οποια τωρα αυτος εχει, δεν την ελαβε καποτε η'
παντοτε την ειχε;
Μενων:ναι
Σωκρατης:λοιπον εαν μεν παντοτε την ειχε,παντοτε θα ηταν γνωστης των παντων,εαν δεν την
ελαβε καποτε,δεν θα την εχει λαβει βεβαια στον τωρα βιο,η' τον ειχε διδαξει καποιος αυτον
να γεωμετρει; γιατι αυτος θα κανει για ολη τη γεωμετρια αυτα τα ιδια,και για ολα τ'αλλα μαθη-
ματα,ειναι λοιπον καποιος που αυτον ολα εχει διδαξει;γιστι ο καταλληλος εισαι να γνωριζεις,
αλλωστε αφου στο σπιτι σου εχει γεννηθει κι εχει ανατραφει
Μενων:αλλ'εγω βεβαια γνωριζω οτι κανενας ποτε δεν τον διδαξε
Σωκρατης:εχει δε αυτες τις γνωμες η΄οχι;
Μενων:αναποφευκτο,Σωκρατη,φαινεται
Σωκρατης:εαν δεν ελαβε στο τωρα βιο,δεν ειναι ηδη αυτο φανερο,οτι σε καποιο αλλο χρονο
κατειχε και ειχε μαθει;
Μενων:αυτο φαινεται
.
.
.
Επιστροφη επίμονη στην Ελένη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
επιστροφη επιμονη στην Ελένη το περιοδικό μόδας στο τραπεζι η γυάλα με το ψαρι το
πορσελανινο ανθοδοχειο ο καθρεφτης έδειχνε μια γυναικα μια άγνωστη σκέφτηκε έδειχνε
τα χερια της χρυσα δαχτυλίδια γελουσε ένα μαργαριταρενιο κολιέ στο λαιμό γαμήλιο δώρο
στη Λισαβόνα η' στη Ρώμη, πέρασαν από τότε χρόνια στην ιστορία,στρατιώτες,φωτογραφία
σε εφημερίδα, στα καράβια ανέβαιναν στην πάνω Ελλάδα ένα παιδί τη φωνάζει μάνα ' μάνα
που μας πάνε; ' δεν πρόλαβε να του μιλήσει βραδυασε την απομακρυναν μαζί με τους άλλους
ανθρωπος μακραίνει από άνθρωπο κενό δωματιο το φεγγάρι εισβάλει απ' το παραθυρο
βουλιαζει στο κρεβάτι το σωμα της, τι λένε; γιατί δεν ακουει; ' η Ελένη ειμαι' 'ποια; ' ντράπηκε
να επαναλάβει ενας αντρας ,ο ιδιος, οξυγονοκολλουσε σιδερα για να κοιμηθεί βγάζει το κεφαλι
της τα χερια της τα πόδια της κλειδώνει τη πόρτα, να μη τη δουν, αφήνει ανοικτό το φως,
ακούει το σφύριγμα ενός τρένου, ο πατερας, τότε, είχε ελιες κι αμπέλια, ο ηλιος τους έκαιγε,
αργότερα θα έρθει η μοδίστρα, βαριέται τις πρόβες,ότι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί
τόσο θέατρο; ποιανού ματαιοδοξία εξυπηρετει;ένα κίτρινο φύλλο αιωρείται στον αέρα, σε λίγο
θ'αγγιξει το εδαφος,το αγγίζει τώρα,ο άντρας απέναντι της μιλάει, σε κάποια άλλη γυναίκα,
αφηγείται μια ιστορία, την ίδια την άκουσε πολλές φορές, από ευγένεια δεν του το λέει, και
πάντα αλλάζει το τέλος,' ηρθε η μοδιστρα' της λένε, σηκωνεται, πάντα έχει μεγάλη αγωνία μην
δεν βρει τα μέλη της, ευτυχώς όλα είναι στη θέση τους, από μικρή την διδαξαν να μην προκαλεί,
σε φθονουν άμα ξεχωρίζεις,το φεγγάρι τραβήχτηκε απο πάνω της,έμεινε μόνο η δαγκωματια
του στο λαιμό της,έδεσε ένα πορτοκαλι μαντηλι γυρω να την κρύψει,άνοιξε τη πόρτα και βγηκε,
την είδε στον καθρέφτη 'η Ελένη είσαι;' τη ρώτησε, 'ναι' απάντησε, και για να μην υπαρχει
αμφιβολία προσθεσε 'ναι εγώ ή Ελενη'
.
.
.
Χρονικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τον έφεραν νυχτωνοντας σ' εκείνο το ερημικο σημείο,ήταν δύο,τα πιστόλια στη ζώνη τους,λιγες κουβέντες,'διαταγες εκτελουμε' είπε ο μργαλυτερος που φαίνονταν για αρχηγός,'επειτα φταις και συ',τον κοίταξε ,'για ιδεες',έσκυψε το κεφάλι,'που σου καρφώθηκαν στο μυαλό,πως είσαι ο Προμηθεας',ένιωσε υπεύθυνος για τη σκληρότητα τους,για μια στιγμή ντράπηκε,αμεσως συνήλθε,
τον έπιασε πείσμα,'οχι δεν θα τους κάνω το χατηρι',ο άλλος με πέτρες περικυκλωσε τον τόπο,'απο
δω πέρα ούτε βημα'του είπε αυστηρά,'θα θεωρηθεί απόδραση,θα σε πυροβολήσουν στο ψαχνο',τον κοίταξε 'εγω πάντως σε προειδοποιω',έδειξε ένα σάκο,'εχει μια κουβέρτα,σκεπάσου τη νύχτα κάνει κρύο,έχει κονσέρβες,και νερό και ψωμι',έφυγαν,έμεινε μόνος,η νύχτα κατέβαινε,τα τζιτζίκια σιγά σιγά σώπασαν,ερημιά φωνών και κίνησης,ένας πέτρινος κύκλος τον εσφιγγε,σαν θηλεια,τον χώριζε απ' τον κόσμο,ένα μικρό σήκωμα του ποδιού και θα βρίσκονταν απ' την άλλη μεριά,'ο κόσμος μου'σκεφτηκε,'γεμισε συμβολα',ένα σύμβολο κι αυτό,ψιθύρισε,οι άλλοι περιμένουν τη κίνηση,οι μεν να τον υπερυψωσουν σε ήρωα,οι δε να τον σημαδέψουν,κι οι δυο ανακατωμενοι είναι εκεί έξω,τους βλέπει καθαρά,καιροφυλακτούν κάθε κίνηση του,απ' αυτόν εξαρτάται ο λόγος ύπαρξης τους,πλησιάζει τις πέτρες,δειλιάζει,υποχωρεί,αργότερα ίσως,αύριο,μεθαύριο,εχει η' δεν έχει χρόνο,βγάζει το ψωμί,τρώει,πίνει νερό,απλώνει τη κουβέρτα,τυλίγεται μ'αυτη,τυλίγεται το σκοτάδι,αυτοί,το ξέρει,έχουν,υπομονή,θα περιμένουν,ας περάσουν και χρόνια,αιώνια,κοιτάζει το φεγγάρι που λειψό ανεβαίνει απ' τον απέναντι λόφο,αν κάποτε οι ιδεολογίες,η δική του και η δική τους,καταπέσουν τότε θα'ναι ευκολότερα,τώρα μ'αυτο το φρικτό φανατισμό δέσμιος,
πρέπει να υποκρίνεται,η σκηνή του θεατρου είν' αυτός ο κύκλος,και τ'αμφιθεατρο γύρω,
απέραντο,όλος ο κόσμος,η νυχτα πυκνώνει γύρω του,σαν πικρό αψυ αλάτι τον παστωνει,
ακούει ένα πουλί να γυρίζει μέσα στον ύπνο του,ο ύπνος μπηγει ανυπόμονα καρφιά στα βλέφαρα του,τον ξυπνούν ζητοκραυγες,βλέπει τα κόκκαλα απ' τις πετρες να φωσφορίζουν κάτω απ' το φως
του φεγγαριού, ταυτόχρονα ακούει πυροβολισμούς,νιώθει κάψιμο και δυνατό πόνο στον δεξιό αστράγαλο,τον τρωτό όπως του Αχιλλέα,αυτό τ'ονομα είχε διαλέξει όταν κατατάχτηκε,δεν καταλάβαινε,όμως,γιατί οι άλλοι συνέχιζαν τις ζητωκραυγές,σίγουρα δεν ήταν για κείνον,αυτός
ήταν εδώ απραχτος μέσα στον κύκλο του ,αγγιξε,μια αιχμηρή.πετρα σφηνώθηκε στον αστράγαλο του,το φεγγάρι είχε δύσει,η πρωινή παγωνιά τον τρυπούσε,δεν ήθελε να ξημερώσει,το φως της μέρας αδυσώπητο,πόσο γελοίος περικυκλωμένος απ' τις πέτρες θα φανεί και στους δύο,ένα απλό σήκωμα του ποδιού,κι αυτοί θα ήταν έτοιμοι να τον χειροκροτήσουν η' να τον πυροβολήσουν,γιατί τους πρόδωσε;,γιατί τους προδιδει;
.
.
.
Χρονικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τον έφεραν νυχτωνοντας σ' εκείνο το ερημικο σημείο,ήταν δύο,τα πιστόλια στη ζώνη τους,λιγες κουβέντες,'διαταγες εκτελουμε' είπε ο μργαλυτερος που φαίνονταν για αρχηγός,'επειτα φταις και συ',τον κοίταξε ,'για ιδεες',έσκυψε το κεφάλι,'που σου καρφώθηκαν στο μυαλό,πως είσαι ο Προμηθεας',ένιωσε υπεύθυνος για τη σκληρότητα τους,για μια στιγμή ντράπηκε,αμεσως συνήλθε,
τον έπιασε πείσμα,'οχι δεν θα τους κάνω το χατηρι',ο άλλος με πέτρες περικυκλωσε τον τόπο,'απο
δω πέρα ούτε βημα'του είπε αυστηρά,'θα θεωρηθεί απόδραση,θα σε πυροβολήσουν στο ψαχνο',τον κοίταξε 'εγω πάντως σε προειδοποιω',έδειξε ένα σάκο,'εχει μια κουβέρτα,σκεπάσου τη νύχτα κάνει κρύο,έχει κονσέρβες,και νερό και ψωμι',έφυγαν,έμεινε μόνος,η νύχτα κατέβαινε,τα τζιτζίκια σιγά σιγά σώπασαν,ερημιά φωνών και κίνησης,ένας πέτρινος κύκλος τον εσφιγγε,σαν θηλεια,τον χώριζε απ' τον κόσμο,ένα μικρό σήκωμα του ποδιού και θα βρίσκονταν απ' την άλλη μεριά,'ο κόσμος μου'σκεφτηκε,'γεμισε συμβολα',ένα σύμβολο κι αυτό,ψιθύρισε,οι άλλοι περιμένουν τη κίνηση,οι μεν να τον υπερυψωσουν σε ήρωα,οι δε να τον σημαδέψουν,κι οι δυο ανακατωμενοι είναι εκεί έξω,τους βλέπει καθαρά,καιροφυλακτούν κάθε κίνηση του,απ' αυτόν εξαρτάται ο λόγος ύπαρξης τους,πλησιάζει τις πέτρες,δειλιάζει,υποχωρεί,αργότερα ίσως,αύριο,μεθαύριο,εχει η' δεν έχει χρόνο,βγάζει το ψωμί,τρώει,πίνει νερό,απλώνει τη κουβέρτα,τυλίγεται μ'αυτη,τυλίγεται το σκοτάδι,αυτοί,το ξέρει,έχουν,υπομονή,θα περιμένουν,ας περάσουν και χρόνια,αιώνια,κοιτάζει το φεγγάρι που λειψό ανεβαίνει απ' τον απέναντι λόφο,αν κάποτε οι ιδεολογίες,η δική του και η δική τους,καταπέσουν τότε θα'ναι ευκολότερα,τώρα μ'αυτο το φρικτό φανατισμό δέσμιος,
πρέπει να υποκρίνεται,η σκηνή του θεατρου είν' αυτός ο κύκλος,και τ'αμφιθεατρο γύρω,
απέραντο,όλος ο κόσμος,η νυχτα πυκνώνει γύρω του,σαν πικρό αψυ αλάτι τον παστωνει,
ακούει ένα πουλί να γυρίζει μέσα στον ύπνο του,ο ύπνος μπηγει ανυπόμονα καρφιά στα βλέφαρα του,τον ξυπνούν ζητοκραυγες,βλέπει τα κόκκαλα απ' τις πετρες να φωσφορίζουν κάτω απ' το φως
του φεγγαριού, ταυτόχρονα ακούει πυροβολισμούς,νιώθει κάψιμο και δυνατό πόνο στον δεξιό αστράγαλο,τον τρωτό όπως του Αχιλλέα,αυτό τ'ονομα είχε διαλέξει όταν κατατάχτηκε,δεν καταλάβαινε,όμως,γιατί οι άλλοι συνέχιζαν τις ζητωκραυγές,σίγουρα δεν ήταν για κείνον,αυτός
ήταν εδώ απραχτος μέσα στον κύκλο του ,αγγιξε,μια αιχμηρή.πετρα σφηνώθηκε στον αστράγαλο του,το φεγγάρι είχε δύσει,η πρωινή παγωνιά τον τρυπούσε,δεν ήθελε να ξημερώσει,το φως της μέρας αδυσώπητο,πόσο γελοίος περικυκλωμένος απ' τις πέτρες θα φανεί και στους δύο,ένα απλό σήκωμα του ποδιού,κι αυτοί θα ήταν έτοιμοι να τον χειροκροτήσουν η' να τον πυροβολήσουν,γιατί τους πρόδωσε;,γιατί τους προδιδει;
.
.
.
ΙΟΥΛΙΑ ΚΡΙΚΡΗ,Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΛΥΖΑΝΑ
ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
βραδυαζοντας,λιγο μετα τις 9,φτασαμε στα Βλυζανα[το ονομα,πιθανον,απο τα αναβλυζον-
τα νερα της περιοχης],στην αρχη του χωριου στο καφενειο-ψησταρια του Νικου και της
Ιουλιας Κρικρη μας περιμεναν οι αλλοι,παρεα ειμασταν ο Γιωργος ο Αρης ο Τακης ο
Νεστορας κι εγω,στο τραπεζι που στρωθηκε κατω απ'τη κληματαρια συζητουσαμε κι
απο'κει αγναντευαμε απεναντι μας ανατολικα το θαυμασιο ορεινο τοπιο των Βλυζανων,
δεξια μας η απο δω μερια του βουνου της Βιτσης,δεξια,στο βαθος,φαινονταν η κορυφη
του Κομου,σερβιριστικαμε,σαλατα με ντοματα του κηπου τους,τηγανιτες πατατες,κι αυτη
φρεσκια του κηπου,φετα τυρι ντοπιο,τζατζικι,μελιτζανες σαλτσα,ψητο γουρουνοπουλο
απ'αυτα του χωριου,το κρεας λουκουμι κι η πετσα ζουμερη τραγανιστη,κρασι και μπυρα,
αριστερα μας,διακοσμηση,ενα παλιο αλετρι κι ενα παλιο γαλακτοδοχειο,πισω μας ο κηπος
και το παλιο σπιτι,και,φυσικα,παντου περιποιημενα λουλουδια σε γλαστρες,ειχε δροσια,στη
παρεα μας καθησαν κι ο Νικος κι η κυρα Ιουλια,κι απο μια τυχαια κουβεντα του Αρη για βιβλια,
'γραφεις βιβλια;'ρωτησε η κυρα Ιουλια,'γραφω κι εγω',κι απ'αυτο το 'γραφω κι εγω' εγινε μια
καταπληκτικη ανακαλυψη,'εχω ενα συρταρι,γεματο τετραδια',ζητησαμε να δουμε,μας εφερε
δυο,'καποιος μου πηρε ενα,το κρατησε πολυ καιρο,του το ζητησα και καποτε το'φερε,φοβηθηκα
πως το'χασα,αλλα εχω τοσα αλλα','παραμυθια'ειπε ο Νικος γελωντας,'γραφω διαφορα,παραμυ-
θια δικα μου,αλλα και παραμυθια που ακουσα,ακουω και γραφω,εθιμα,ο γαμος,οι δουλειες,
οπβς γινονταν,πολλα',ο Τακης διαβασε μια σελιδα απο το ενα τετραδιο,ενα παραμυθι δικο της,
μια ομορφη κοπελα γινονταν γοργονα και κουνοντας δυνατα την ουρα της τρικυμιζε αγρια τη
θαλασσα τσακιζοντας τα καραβια και πνιγοντας τους ναυτικους,επειτα καθονταν στα βραχια και
βασανιζονταν πως ν'απαλλαγει απ'τη κακια της,...,η αφηγηση της μας αρεσε,'απο ποτε γραφεις;'
ρωτησαμε,'γραφω απο μικρη'απαντησε η κυρα Ιουλια,κι αυτα,κι αλλα πολλα,ακουστηκαν σ'ολη
τη διαρκεια της συζητησης μας μαζι της:'στο σχολειο εγραφα καλες εκθεσεις,κι οι δασκαλοι δια-
βαζανε τις δικες μου,στο δημοτικο μονο πηγα,ειχα δασκαλους τον Θεοτοκη[Θεοφιλη],τον Κατε-
ρινοπουλο,το Κατσακιορη,καταγομαι απ'τους Γεροπανεους,γεννηθηκα το 1957,τι δεν ειμαι
μικρη,ειμαι μεγαλη,με τον Νικο παντρευτηκαμε το 1980,εχουμε δυο παιδια',
εγω πηρα το δευτερο τετραδιο και το ξεφυλλιζα,'γραφω και ποιηματα,εχω και ημερολογιο απο
τοτε παλια,εγραψα κι οτι μου ειπε ο πατερας μου,εγραψα την ιστορια του παππου μου,ο
Μιλτος,που βλεπεις εκει,ειναι ο παππους μου,και για την Αγια Δευτερα εγραψα,[την εκκλησια,
βορεια του χωριου,που κτιστηκε πανω στα ερειπια του αρχαιου ναου του Ηρακλη,και σωζονται
αποσπασματα κιονων του],γραφω και διηγηματα,πιο μεγαλα,ενα συρταρι,πιο πολλα απο 15
τετραδια εχω γραμμενα','παραμυθια'επαναλαμβανει γελωντας ο Νικος ο αντρας της,'εσυ τα
διαβαζεις;'ρωτησαμε,'αυτος τα διαβαζει πρωτος'γελασε η κυρα Ιουλια,'εγω τα διαβαζω πρω-
τος',γελασε κι ο Νικος'ετσι γραφωντας η γυναικα σου ζει διαφορες ζωες και δεν εχεις μουρμου-
ρα','α ναι,δεν εχω,κοιμαμαι ησυχος',
[μου εκανε εντυπωση η συχνη χρηση στα λογια της του ρηματος γραφω,η πληρης ταυτιση της
μ'αυτο το ενεργητικο ρημα,που δειχνει την πραγματικη ουσια της υπαρξης της:Γραφω,Ειμαι
Εγω],
'εδω προκειται για πραγματικη λογοτεχνια,λογοτεχνη'σχολιασα'γραφει χρονια,οχι περιστασια-
κα,εχει τεραστιο εργο,κατι πρεπει να γινει ,να διαβαστει,να μην μεινει στο συρταρι',οι αλλοι
συμφωνησαν,ο Αρης,ευαισθητος σε τετοια ζητηματα,πηρε αμεσως τηλεφωνο τον γιο του
Σαββα,του ειπε την περιπτωση και να ενημερωσει καποιο καθηγητη του Πανεπιστημιου τι
μπορει να γινει,'αντε θα γινεις διασημη,θα ερθουν καναλια,θα φυγεις απο δω'ειπα γελωντας,
η κυρα Ιουλια αντιδρωντας αυθορμητα σ'αυτο επιασε το χερι του Νικου και ειπε:'δεν τον
αφηνω',τρυφερη,συγκινητικη,συντροφικη στιγμη,
στη συζητηση ακουστηκε,απο τον αντρα της,πως ζωγραφιζει[αυτη η φυσικη ροπη των απλο-
ικων ανθρωπων να θεωρουν αυτα που κανουν απλα,σαν την αναπνοη τους,σαν το περπατημα
τους,πως τιποτα σπουδαιο δεν κανουν],'ναι,ζωγραφιζω'ειπε η κυρα Ιουλια,'εχει γεμισει το σπιτι
ζωγραφιες'γελασε ο Νικος 'δεν εχουμε τι να τις κανουμε',εγω τοτε σηκωθηκα να τις δω,μπηκα
μεσα στο μαγαζι,ομορφος ζεστος χωρος,με προσωπικο γουστο,,καποιοι πινακες γυρω-γυρω
ηταν κρεμασμενοι,τους φωτογραφισα με το κινητο,
ο Νικος μου τους εδειχνε,'αμα παω στ'Αγρινιο μου λεει να τις παρω πινακες να ζωγραφισει,
πανω στο σπιτι εχει πολλους',
φωτογραφισα και κατι παλια χαρονομισματα συγκεντρωμενα μαζι,
'τα λεφτα που'χαμε πρωτα'
μου'πε ο Νικος,'και δεν εχουμε τωρα'σχολιασα εγω και γελασαμε,
ηρθε μεσα κι η κυρα Ιουλια,της ειπα να ζωγραφιζει θεματα απ'το χωριο,'δηλαδη προσωπογρα-
φιες;', 'ναι,ανθρωπους,σπιτια,τοπια',
επιστρεψαμε στη παρεα,'πρεπει κατι να γινει'τους ειπα,'δεν μπορω να καταλαβω γιατι δημοτι-
κα,γυμνασιο ,λυκειο Αστακου,πολιτιστικοι συλλογοι,δεν ενδιαφερονται,τι συμβαινει στη περιο-
χη,στα χωρια,να μην ψαχνουν ν'ανακαλυψουν,κριμα να χαθει αυτο το εργο,να μην το δει και να
μην το διαβασει ο κοσμος,να μεινει στο συρταρι',ολοι συμφωνησαν,
ειπα,εκτος απο εκδοση βιβλιων,[που,προσωπικα,για διαφορους λογους δεν την θεωρω,σημερα,
στη συγχρονη εποχη,απαραιτητη],να δημιουργηθει ενα internet site της συγγραφεας Ιουλιας
Κρικρη[αφου αυτη,οπως ειπε,δεν κατεχει την τεχνογνωσια],να καταγραφει ολο το εργο της εκει,
γραφη και ζωγραφικη,να ταξινομηθει σε κατηγοριες [ποιηση,ημερολογιο,παραμυθια,αφηγημα-
τα,λαογραφια,μνημες,ζωγραφικη],επιπλεον να προστεθει σ'αυτο φωτογραφικο και αρχειακο
υλικο,διαφορα σχετικα ντοκουμεντα,και να παρουσιασθει με μορφη e-books,το κοστος ειναι
μηδαμινο,κι ειναι ευκολα προβασιμο σ'ολο το κοσμο,και να διαβασθει και να μελετηθει,
επειτα η συζητηση περιεστραφηκε στα πολλα αγριογουρουνα που εχει η περιοχη,
μετα τις 12 φυγαμε αφου ευχαριστησαμε τον Νικο και την κυρα Ιουλια για την αψογη φιλοξενια
'αυριο,θα σε βαλω στο internet'της ειπα γελωντας,γελασε κι εκεινη,
κι αυτο ,σημερα,εκανα,'το γοργον και χαριν εχει'
.
.
.
ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
βραδυαζοντας,λιγο μετα τις 9,φτασαμε στα Βλυζανα[το ονομα,πιθανον,απο τα αναβλυζον-
τα νερα της περιοχης],στην αρχη του χωριου στο καφενειο-ψησταρια του Νικου και της
Ιουλιας Κρικρη μας περιμεναν οι αλλοι,παρεα ειμασταν ο Γιωργος ο Αρης ο Τακης ο
Νεστορας κι εγω,στο τραπεζι που στρωθηκε κατω απ'τη κληματαρια συζητουσαμε κι
απο'κει αγναντευαμε απεναντι μας ανατολικα το θαυμασιο ορεινο τοπιο των Βλυζανων,
δεξια μας η απο δω μερια του βουνου της Βιτσης,δεξια,στο βαθος,φαινονταν η κορυφη
του Κομου,σερβιριστικαμε,σαλατα με ντοματα του κηπου τους,τηγανιτες πατατες,κι αυτη
φρεσκια του κηπου,φετα τυρι ντοπιο,τζατζικι,μελιτζανες σαλτσα,ψητο γουρουνοπουλο
απ'αυτα του χωριου,το κρεας λουκουμι κι η πετσα ζουμερη τραγανιστη,κρασι και μπυρα,
αριστερα μας,διακοσμηση,ενα παλιο αλετρι κι ενα παλιο γαλακτοδοχειο,πισω μας ο κηπος
και το παλιο σπιτι,και,φυσικα,παντου περιποιημενα λουλουδια σε γλαστρες,ειχε δροσια,στη
παρεα μας καθησαν κι ο Νικος κι η κυρα Ιουλια,κι απο μια τυχαια κουβεντα του Αρη για βιβλια,
'γραφεις βιβλια;'ρωτησε η κυρα Ιουλια,'γραφω κι εγω',κι απ'αυτο το 'γραφω κι εγω' εγινε μια
καταπληκτικη ανακαλυψη,'εχω ενα συρταρι,γεματο τετραδια',ζητησαμε να δουμε,μας εφερε
δυο,'καποιος μου πηρε ενα,το κρατησε πολυ καιρο,του το ζητησα και καποτε το'φερε,φοβηθηκα
πως το'χασα,αλλα εχω τοσα αλλα','παραμυθια'ειπε ο Νικος γελωντας,'γραφω διαφορα,παραμυ-
θια δικα μου,αλλα και παραμυθια που ακουσα,ακουω και γραφω,εθιμα,ο γαμος,οι δουλειες,
οπβς γινονταν,πολλα',ο Τακης διαβασε μια σελιδα απο το ενα τετραδιο,ενα παραμυθι δικο της,
μια ομορφη κοπελα γινονταν γοργονα και κουνοντας δυνατα την ουρα της τρικυμιζε αγρια τη
θαλασσα τσακιζοντας τα καραβια και πνιγοντας τους ναυτικους,επειτα καθονταν στα βραχια και
βασανιζονταν πως ν'απαλλαγει απ'τη κακια της,...,η αφηγηση της μας αρεσε,'απο ποτε γραφεις;'
ρωτησαμε,'γραφω απο μικρη'απαντησε η κυρα Ιουλια,κι αυτα,κι αλλα πολλα,ακουστηκαν σ'ολη
τη διαρκεια της συζητησης μας μαζι της:'στο σχολειο εγραφα καλες εκθεσεις,κι οι δασκαλοι δια-
βαζανε τις δικες μου,στο δημοτικο μονο πηγα,ειχα δασκαλους τον Θεοτοκη[Θεοφιλη],τον Κατε-
ρινοπουλο,το Κατσακιορη,καταγομαι απ'τους Γεροπανεους,γεννηθηκα το 1957,τι δεν ειμαι
μικρη,ειμαι μεγαλη,με τον Νικο παντρευτηκαμε το 1980,εχουμε δυο παιδια',
εγω πηρα το δευτερο τετραδιο και το ξεφυλλιζα,'γραφω και ποιηματα,εχω και ημερολογιο απο
τοτε παλια,εγραψα κι οτι μου ειπε ο πατερας μου,εγραψα την ιστορια του παππου μου,ο
Μιλτος,που βλεπεις εκει,ειναι ο παππους μου,και για την Αγια Δευτερα εγραψα,[την εκκλησια,
βορεια του χωριου,που κτιστηκε πανω στα ερειπια του αρχαιου ναου του Ηρακλη,και σωζονται
αποσπασματα κιονων του],γραφω και διηγηματα,πιο μεγαλα,ενα συρταρι,πιο πολλα απο 15
τετραδια εχω γραμμενα','παραμυθια'επαναλαμβανει γελωντας ο Νικος ο αντρας της,'εσυ τα
διαβαζεις;'ρωτησαμε,'αυτος τα διαβαζει πρωτος'γελασε η κυρα Ιουλια,'εγω τα διαβαζω πρω-
τος',γελασε κι ο Νικος'ετσι γραφωντας η γυναικα σου ζει διαφορες ζωες και δεν εχεις μουρμου-
ρα','α ναι,δεν εχω,κοιμαμαι ησυχος',
[μου εκανε εντυπωση η συχνη χρηση στα λογια της του ρηματος γραφω,η πληρης ταυτιση της
μ'αυτο το ενεργητικο ρημα,που δειχνει την πραγματικη ουσια της υπαρξης της:Γραφω,Ειμαι
Εγω],
'εδω προκειται για πραγματικη λογοτεχνια,λογοτεχνη'σχολιασα'γραφει χρονια,οχι περιστασια-
κα,εχει τεραστιο εργο,κατι πρεπει να γινει ,να διαβαστει,να μην μεινει στο συρταρι',οι αλλοι
συμφωνησαν,ο Αρης,ευαισθητος σε τετοια ζητηματα,πηρε αμεσως τηλεφωνο τον γιο του
Σαββα,του ειπε την περιπτωση και να ενημερωσει καποιο καθηγητη του Πανεπιστημιου τι
μπορει να γινει,'αντε θα γινεις διασημη,θα ερθουν καναλια,θα φυγεις απο δω'ειπα γελωντας,
η κυρα Ιουλια αντιδρωντας αυθορμητα σ'αυτο επιασε το χερι του Νικου και ειπε:'δεν τον
αφηνω',τρυφερη,συγκινητικη,συντροφικη στιγμη,
στη συζητηση ακουστηκε,απο τον αντρα της,πως ζωγραφιζει[αυτη η φυσικη ροπη των απλο-
ικων ανθρωπων να θεωρουν αυτα που κανουν απλα,σαν την αναπνοη τους,σαν το περπατημα
τους,πως τιποτα σπουδαιο δεν κανουν],'ναι,ζωγραφιζω'ειπε η κυρα Ιουλια,'εχει γεμισει το σπιτι
ζωγραφιες'γελασε ο Νικος 'δεν εχουμε τι να τις κανουμε',εγω τοτε σηκωθηκα να τις δω,μπηκα
μεσα στο μαγαζι,ομορφος ζεστος χωρος,με προσωπικο γουστο,,καποιοι πινακες γυρω-γυρω
ηταν κρεμασμενοι,τους φωτογραφισα με το κινητο,
ο Νικος μου τους εδειχνε,'αμα παω στ'Αγρινιο μου λεει να τις παρω πινακες να ζωγραφισει,
πανω στο σπιτι εχει πολλους',
φωτογραφισα και κατι παλια χαρονομισματα συγκεντρωμενα μαζι,
'τα λεφτα που'χαμε πρωτα'
μου'πε ο Νικος,'και δεν εχουμε τωρα'σχολιασα εγω και γελασαμε,
ηρθε μεσα κι η κυρα Ιουλια,της ειπα να ζωγραφιζει θεματα απ'το χωριο,'δηλαδη προσωπογρα-
φιες;', 'ναι,ανθρωπους,σπιτια,τοπια',
επιστρεψαμε στη παρεα,'πρεπει κατι να γινει'τους ειπα,'δεν μπορω να καταλαβω γιατι δημοτι-
κα,γυμνασιο ,λυκειο Αστακου,πολιτιστικοι συλλογοι,δεν ενδιαφερονται,τι συμβαινει στη περιο-
χη,στα χωρια,να μην ψαχνουν ν'ανακαλυψουν,κριμα να χαθει αυτο το εργο,να μην το δει και να
μην το διαβασει ο κοσμος,να μεινει στο συρταρι',ολοι συμφωνησαν,
ειπα,εκτος απο εκδοση βιβλιων,[που,προσωπικα,για διαφορους λογους δεν την θεωρω,σημερα,
στη συγχρονη εποχη,απαραιτητη],να δημιουργηθει ενα internet site της συγγραφεας Ιουλιας
Κρικρη[αφου αυτη,οπως ειπε,δεν κατεχει την τεχνογνωσια],να καταγραφει ολο το εργο της εκει,
γραφη και ζωγραφικη,να ταξινομηθει σε κατηγοριες [ποιηση,ημερολογιο,παραμυθια,αφηγημα-
τα,λαογραφια,μνημες,ζωγραφικη],επιπλεον να προστεθει σ'αυτο φωτογραφικο και αρχειακο
υλικο,διαφορα σχετικα ντοκουμεντα,και να παρουσιασθει με μορφη e-books,το κοστος ειναι
μηδαμινο,κι ειναι ευκολα προβασιμο σ'ολο το κοσμο,και να διαβασθει και να μελετηθει,
επειτα η συζητηση περιεστραφηκε στα πολλα αγριογουρουνα που εχει η περιοχη,
μετα τις 12 φυγαμε αφου ευχαριστησαμε τον Νικο και την κυρα Ιουλια για την αψογη φιλοξενια
'αυριο,θα σε βαλω στο internet'της ειπα γελωντας,γελασε κι εκεινη,
κι αυτο ,σημερα,εκανα,'το γοργον και χαριν εχει'
.
.
.
.
.
Τετρακτυς Πυθαγορα-Αυτος Εφα-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΑΥΤΟΣ ΕΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ-χ.ν.κουβελης
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
ΑΥΤΟΣ ΕΦΑ-χ.ν.κουβελης
νυχτα περασμενη στο σπιτι του στην Αλεξανδρεια,ξαπλωμενος στο κρεβατι δεν τον
αφηνουν οι πληγες στη πλατη να κοιμηθει,πονουν εντονα και τον ενοχλουν,κλεινει
για μια στιγμη τα ματια και βλεπει ζωντανο εφιαλτη,τα παραμορφωμενα προσωπα των
φανατισμενων βασανιστων του,αγρια λυσσασμενα,πολυ κοντα στο δικο του προσωπο,
τα στοματα τους βρωμουν,τα ματια τους φουσκωμενα βγαζουν φλογες,τον ραπιζουν
αλυπητα στον γυμνωμενο κορμο τεσσαρακοντα και μια μετραει,λυποθυμαει,σωριαζεται
κατω και του ριχνουν καταπανω του παγωμενο νερο,συνερχεται και τον μαστιγωνουν
παλι τεσσαρακοντα και μια μετραει,και παλι λυποθυμαει και παλι τεσσαρακοντα και μια
μετραει κι αυτο το ιδιο τρομαχτικο επαναλαμβανεται συνεχως,''ες αειν'' σκεφτεται,
το πρωι τον παιρνει εξαντλημενον ο υπνος,βαθυς υπνος,τοτε ησυχαζει η ταραγμενη ψυχη
του,σ'εναν ελευθερον αιθερα εχει ερθει,εκει βλεπει κι ακουει καθαρα,αυτος κι οι αλλοι
αγαπημενοι συμαθητες του,κι οι δασκαλοι τους πραοι και ησυχοι,''Το Λογικο ειναι πιο
σπουδαιοτερο απο το Θυμικο και το Επιθυμητο'' ακουει,''Η Αρετη ειναι ο μονος δρομος
προς την Αληθεια'',''Το Εν Ειναι το Υπερουσιον'' ακουει ''Εκ του Ενος Νους τε Ψυχη τε'',
''Η Δημιουργια του Κοσμου Δεν Ειναι Ασυνεχης'',''Η Μερικη Ατομικη Ψυχη Εις το Ολικον
Εν '',''Η Υψιστη Τριαδικοτητα-Σωμα-Υλη-Ψυχη'',ακουει,και μαζι με αλλους συνοπαδους
ειναι σ'ενα δωματιο και βλεπει πολυ αχνα το ειδωλο του Δασκαλου πισω απο παραπε-
σμα ακουει τα λογια του μαγνητισμενος και μαθαινει να σιωπα,τοτε του ηρθε η ιδεα
στο νου για το ταξιδι,επιτακτικη αναγκη αυτο οπωσδηποτε να γινει,στο ιδιο καραβι απο
την Αλεξανδρεια προς το Βυζαντιο μαζι του συνταξιδευαν ο Αμμωνιος Σακκας,ο Ωριγενης,
ο Ερρενιος,ο Λογγινος,ο Πλωτινος,ο Πορφυριος,ο Ψευδο-Διονυσιος ο Αρεοπαγιτης,
ο Μιχαηλ Ψελλος,ο Γεωργιος Γεμιστος η' Πληθων,ο δασκαλος του Πλουταρχος,και οι
μαθητες του Αινειας απο τη Γαζα και Θεοσεβιος,συγκεντρωνονταν στο σαλονι και
συζητουσαν με τις ωρες,ο Πλωτινος και ο Πορφυριος αποβιβαστηκαν στη Σαλαμινα
της Κυπρου,ο Αμμωνιος Σακκας και ο Γεωργιος Γεμιστος Πληθων κατεβηκαν στο λιμανι
της Σμυρνης,αυτος και ο Μιχαηλ Ψελλος κατεβηκαν στην Πολη,οι υπολοιποι αλλος θα
ταξιδευε προς τη Θεσσαλονικη,αλλος στις πολεις του Ποντου,αλλος δυτικα με προορισμο
Γαληνοτατη Βενετια,αλλος στην Οδησσο της Μαυρης Θαλασσας,αλλος στη περιοχη
της Καππαδοκιας,ειχαν φτασει πρωι,κατελυσε σ'ενα φτηνο ξενοδοχειο στη συνοικια
Ταταυλα,επονομαζομενη Κουρτουλούς,οπως τον πληροφορησε η ευγενικη νεαρη
τουρκαλα ρεσεψιονιστα,κοιμηθηκε να ξεκουραστει κι οταν ξυπνησε αργα το απογευμα
βγηκε και περιηγηθηκε στη πολη,το βραδυ εφαγε σ'ενα εστιατοριο στο Περαν,
''Η Ωραια του Περαν'',Γεμιστα Πολιτικα,γεμιστες ντοματες και πιπεριες με πολυ
κρεμμυδι,διαβασε στο μενου,ρυζι, κουκουναρι και σταφιδες,επι πλεον σερβεριστηκε
κι ενα ροφημα γιαουρτιου,το Αιρανι,την αλλη μερα ξεκινησε τα μαθηματα σ'ενα
μοντερνο κτιριο συνεδριασεων με αμφιθεατρο κοντα στον Ιπποδρομο,το ακροατηριο
το αποτελουσαν κυριως νεαρα ατομα και των δυο φυλων,εφηβοι,και θα διαρκουσαν
τεσσερις ωρες ,απο τις 9 η ωρα το πρωι μεχρι τις 1 η ωρα το μεσημερι,παντα αρχιζε το
μαθημα με τη φραση,''Αυτος Εφα'',συγκινημενος,και στην παρουσιαση των θεματων του
θα ακολουθουσε την Τετρακτυν,
αυτο ηταν το προγραμμα που ανακοινωθηκε:
Μαθημα 1:
-κανε φιλο οποιον στην αρετη ειναι αριστος
Μαθημα 2:
-στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
-να μην εχθρευεσαι φιλο σου για μικρο λαθος του
Μαθημα 3:
-να συγκρατησε στο φαι και στον υπνο και στη λαγνεια και στο θυμο
-μην κανεις κακο εργο μητε μ'αλλον μητε μονος σου
-απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
Μαθημα 4:
-ν'ασκεις την δικαιοσυνη και μ'εργο και με λογο
-να μην εισαι αλογιστα με τιποτα εθισμενος
-να σ'αρεσει ν'αποκτας πραγματα αλλα να ξερεις και να τα χανεις
-στα λογια των ανθρωπων συνυπαρχουν αναξια και καλα
και θα συνεχιζε ,επανερχομενος στην Τετρακτυν:
Μαθημα 5:
-το ψευδος ν'αντιμετωπιζεις με ηρεμια
Μαθημα 6:
-να μην επιτρεψεις κανεναν να σε παραπλανησει
-να μην πραξεις μητε να πεις ο,τι δεν ειναι το καλλιτερο για σενα
Μαθημα 7:
-να σκεφτεσαι πριν ενεργησεις,μηπως ανοητα πραξεις
-να πραττεις αυτο που δεν θα στεναχωρησει καποιον και σενα
-να μην πραττεις αυτα που δεν εχεις αναγκη αλλα οσα χρειαζεσαι
Μαθημα 8
-να μην αμελεις την υγεια του σωματος
-μετρο ειναι αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
-η διατροφη σου να'ναι καθαρη ανεπεξεργαστη λιτη
-να μην τραβας τον φθονο των αλλων με τον τροπο που ζεις
και παλι:
Μαθημα 9:
-να μην σπαταλας
Μαθημα 10:
-να μην εισαι φιλοχρηματος
-το μετρο σε ολα ειναι αριστο
Μαθημα 11:
-πραξε οσα δεν θα σε βλαψουν ουτε σενα ουτε τους αλλους
-καθε νυχτα πριν κοιμηθεις εξετασε τρις φορες τις πραξεις της μερας
ρωτωντας:
που παρελειψα;
τι εκανα;
τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
-μαθε να βλεπεις και ν'ακους
δεν προλαβε,στο τριτο μαθημα,στις 10 η ωρα και μισυ ακριβως περικυκλωθηκε το κτιριο
του αμφιθεατρου απο πανοπλους αστυνομικους κι απο τον φανατισμενο οχλο που
ουρλιαζε:Αρον Αρον Αυτον,εισηρθε ο εισαγγελεας με την συνοδεια του στην αιθουσα,
διεταξαν την εκκενωση της απο τους Ακροατες και τον συνελαβαν Επ Αυτοφορω οπως
επισημα του ανακοινωσαν,του εβαλαν χειροπεδες,τον εμπασαν γρηγορα σε περιπολικο
να μην τον λυντσαρει το εξαγριωμενο πληθος και τον φυγαδεψαν προς αγνωστη
κατευθυνση,,τον κρατησαν ολη την νυχτα σε καποιο αυστηρα φρορουμενο αστυνομικο
κτιριο και την αλλη μερα πολυ πρωι με την διαδικασια του Αυτοφορου τον
μετεφεραν στα δικαστηρια,εκει κεκλεισμενων των θυρων τον καταδικασαν σε
τασσαρακοντα και μια μαστιγωσεις,''επι της πλατης τουτου του πλανου'' οπως σχολα-
στικα καταγραφτηκε στα πρακτικα της Δικης,οπως και η ακριβης κατηγορια:
''Ο Ιεροκλης εξ Αλεξανδρειας εν τη Αιγυπτω Αυτοαποκαλουμενος Νεοπλατωνιστης
Φιλοσοφος ερχομενος ες την Βασιλιδα των Πολεων Πολιν την Ημετεραν αρξασθε
Παρα τω Νομω διδασκων και διαδιδων Κενα Δαιμονια εις τους ημετερους νεους
Ενος Υμιν Αγνωστου Αυτος Εφα επικαλουμενος γελοιως του μαλα μωρου προσχηματος
ως τουτα τα πονηρα και φαυλα στενως συναδουν μετα της Ιερης και Πανσεπτου
Ημων Θρησκειας'',τον εσυραν στη φυλακη,εκει μεσα στο μισοσκοταδο της τεραστιας
Αιθουσας των Βασανιστηριων τον γυμνωσαν απο τη μεση και πανω,του τεντωσαν τα
χερια ψηλα και τα εδεσαν σταυρωτα σε μια μεταλλικη κολωνα που εκτεινονταν σε
τεραστιο υψος στο κεντρο του δεσμωτηριου και 10 αντρες θα τον μαστιγωναν με τη
σειρα,εφαρμοζοντας για να τον εξεφτευλισουν πληρως την δικη του μεθοδο,
''Την Σοι Υμετεραν Τετρακτυν'',οπως κοροιδευτηκα ειπαν αρχαιστι και γελασαν
δυνατα,ξεκινησε το μαρτυριο του μαστιγωματος ο πρωτος με 1 χτυπημα,
ακολουθησαν οι δυο με 2 χτυπηματα απο ενα ο καθενας,μετα οι αλλοι τρεις με 3
χτυπηματα απο ενα ο καθενας, μετα οι αλλοι τεσσερις με 4 χτυπηματα απο ενα ο
καθενας,
''Το Συνολον Δεκα''
αναφωνησε με απροσωπη φωνη κι εγραψε στα πρακτικα του ο ξερακιανος γραμματεας
της φυλακης,οι μαστιγωσεις συνεχιστηκαν με την ιδια Τετρακτυν Μεθοδον,
απλα και για να διακεδασουν και να μην πληξουν οι 10 βασανιστες εναλλασσονταν στις
τεσσερις ομαδες των 1,3,3,4 εκτελεστων της τιμωριας,σε καθε γυρω ο γραμματεας φωναζε
κι εγραφε:
''Το Συνολον Εικοσιν'',
''Το Συνολον Τριακοντα'',
''Το Συνολον Τεσσαρακοντα'',
για την επιπλεον 'μιαν' ερριξαν κληρο,
τοτε ο γραμματεας με θριαμβευτικη φωνη αναφωνησε και εγραψε:
''Το Συνολον Τεσσαρακοντα και Μιαν''
''Τετελεσται''
και συνεχισε με το ιδιο υφος
''Εγω Εφα'',
και εκλεισε το βιβλιο του,αυτο ακουγωντας γελασαν κοροιδευτικα οι 10 δεσμωτες,
ξυπνησε αργα,οι ακτινες του ηλιου εμπαιναν απ'το παραθυρο στο δωματιο του ζεστες
κι εκτυφλωτικες,
σηκωθηκε απ'το κρεβατι,κατα περιεργο τροπο σημερα δεν αισθανονταν τις φοβερες
ενοχλησεις ψηλα στη πλατη που αισθανονταν το τελευταιο τριμηνο,σαν να τον ειχαν
χαραξει βαθεια πολλες φορες εκει με αιχμηρο μαχαιρι κι ενιωθε οξυτατο πονο,
περασαν οπως ηρθαν,σκεφτηκε χαμογελωντας,
εκανε ενα δροσερο ντους και ξυριστηκε,επειτα ανοιξε το ψυγειο πηρε ενα μπουκαλι με
κρυο γαλα,το αδειασε και γεμισε ενα ποτηρι,το ηπιε σχεδον μονορουφι,
πηγε στο γραφειο του,απο το μεγαλο παραθυρο δυτικα ειχε μια ευρυγωνια απoψη της
πολης,που αυτην την ωρα ωρα αχνιζε χρυση πολυβουη πολυπροσωπη,ανοιξε το
ραδιοφωνο,βρηκε ενα τζαζ σταθμο και το αφησε εκει,Miles Davis In Blue Green,
καθισε στο γραφειο κι εβγαλε απ'το συρταρι αριστερα τα χειρογραφα,το κοιταξε
προσεκτικα,εκανε μια δυο διορθωσεις,τωρα ηταν ενταξει,ετοιμα,και τηλεφωνησε
στον εκδοτη του,
τον βρηκε,του ειπε να τον περιμενει,θα περνουσε σε λιγονα του παραδωσει τα χειρο-
γραφα,ειχε τελειωσει,και να συζητησουν καποιες λεπτομερειες της τελικης εκδοσης τους,
συμφωνησαν κι εκλεισε το τηλεφωνο,
σε μια ωρα ακριβως ηταν στον εκδοτη,του ζητησε ν'αλλαξουν τον τιτλο του βιβλιου απο
Χρυσα Επη σε Αυτος Εφα,ο εκδοτης πηγε ν'αντιδρασει,θα του ελεγε τα γνωστα περι
ευπωλητου βιβλιου κοστους κερδους κτλ,ειδε ομως το αναντιρρητο υφος στα ματια του
και δεν τολμησε να πει τιποτα.
.
Αυτο ειναι το Κειμενο των Χειρογραφων που παραδωθηκε στον Αλεξανδρινο εκδοτη
τη εικοστη πρωτη Μαιω το σωτηριον ετος 450
παρα του Ιεροκλεους εξ Αλεξανδρειας Νεοπλατωνικου Φιλοσοφου
Αυτός έφα
[ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ] Υποτιτλος
Ἀθανάτους μὲν πρῶτα θεούς, νόμωι ὡς διάκεινται,
τίμα καὶ σέβου ὅρκον. ἔπειθ' ἥρωας ἀγαυούς
τούς τε καταχθονίους σέβε δαίμονας ἔννομα ῥέζων
τούς τε γονεῖς τίμα τούς τ' ἄγχιστ' ἐγγεγαῶτας.
τῶν δ' ἄλλων ἀρετῆι ποιοῦ φίλον ὅστις ἄριστος.
πραέσι δ' εἶκε λόγοισ' ἔργοισί τ' ἐπωφελίμοισι.
μηδ' ἔχθαιρε φίλον σὸν ἁμαρτάδος εἵνεκα μικρῆς,
ὄφρα δύνῆι, δύναμις γὰρ ἀνάγκης ἐγγύθι ναίει.
Ταῦτα μὲν οὕτως ἴσθι, κρατεῖν δ' εἰθίζεο τῶνδε
γαστρὸς μὲν πρώτιστα καὶ ὕπνου λαγνείης τε
καὶ θυμοῦ. πρήξηις δ' αἰσχρόν ποτε μήτε μετ' ἄλλου
μήτ' ἰδίηι, πάντων δὲ μάλιστ' αἰσχύνεο σαυτόν.
εἶτα δικαιοσύνην ἀσκεῖν ἔργωι τε λόγωι τε,
μηδ' ἀλογίστως σαυτὸν ἔχειν περὶ μηδὲν ἔθιζε,
ἀλλὰ γνῶθι μέν, ὡς θανέειν πέπρωται ἅπασιν,
χρήματα δ' ἄλλοτε μὲν κτᾶσθαι φιλεῖ, ἄλλοτ' ὀλεσθαι.
ὅσσα δὲ δαιμονίαισι τύχαις βροτοὶ ἄλγε' ἔχουσιν,
ἣν ἂν μοῖραν ἔχηις, ταύτην φέρε μὴδ' ἀγανάκτει.
ἰᾶσθαι δὲ πρέπει καθ' ὅσον δύνηι, ὧδε δὲ φράζευ
οὐ πάνυ τοῖς ἀγαθοῖς τούτων πολὺ Μοῖρα δίδωσιν.
Πολλοὶ δ' ἀνθρώποισι λόγοι δειλοί τε καὶ ἐσθλοί
προσπίπτουσ', ὧν μήτ' ἐκπλήσσεο μήτ' ἄρ' ἐάσηις
εἴργεσθαι σαυτόν. ψεῦδος δ' ἤν πέρ τι λέγηται,
πράως εἶχ'. ὃ δέ τοι ἐρέω, ἐπὶ παντὶ τελείσθω
μηδεὶς μήτε λόγωι σε παρείπηι μήτε τι ἔργωι
πρῆξαι μηδ' εἰπεῖν, ὅ τί τοι μὴ βέλτερόν ἐστιν.
Βουλεύου δὲ πρὸ ἔργου, ὅπως μὴ μωρὰ πέληται
δειλοῦ τοι πράσσειν τε λέγειν τ' ἀνόητα πρὸς ἀνδρός.
ἀλλὰ τάδ' ἐκτελέειν, ἅ σε μὴ μετέπειτ' ἀνιήσει.
πρᾶσσε δὲ μηδὲ ἓν ὧν μὴ ἐπίστασαι, ἀλλὰ διδάσκευ
ὅσσα χρεών, καὶ τερπνότατον βίον ὧδε διάξεις.
οὐ δ' ὑγιείας τῆς περὶ σῶμ' ἀμέλειαν ἔχειν χρή,
ἀλλὰ ποτοῦ τε μέτρον καὶ σίτου γυμνασίων τε
ποιεῖσθαι. μέτρον δὲ λέγω τόδ', ὃ μή σ' ἀνιήσει.
εἰθίζου δὲ δίαιταν ἔχειν καθάρειον ἄθρυπτον
καὶ πεφύλαξο τοιαῦτα ποιεῖν, ὁπόσα φθόνον ἴσχει.
μὴ δαπανᾶν παρὰ καιρὸν ὁποῖα καλῶν ἀδαήμων
μηδ' ἀνελεύθερος ἴσθι. μέτρον δ' ἐπὶ πᾶσιν ἄριστον.
πρᾶσσε δὲ ταῦθ', ἅ σε μὴ βλάψει, λόγισαι δὲ πρὸ ἔργου.
Μὴ δ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ' ὄμμασι προσδέξασθαι,
πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων τρὶς ἕκαστον ἐπελθεῖν
«πῆι παρέβην; τί δ' ἔρεξα; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη;»
ἀρξάμενος δ' ἀπὸ πρώτου ἐπέξιθι καὶ μετέπειτα
δειλὰ μὲν ἐκπρήξας ἐπιπλήσσεο, χρηστὰ δὲ τέρπευ.
Ταῦτα πόνει, ταῦτ' ἐκμελέτα, τούτων χρὴ ἐρᾶν σε
ταῦτά σε τῆς θείης Ἀρετῆς εἰς ἴχνια θήσει
ναὶ μὰ τὸν ἁμετέραι ψυχᾶι παραδόντα τετρακτύν,
παγὰν ἀενάου φύσεως. ἀλλ' ἔρχευ ἐπ' ἔργον
θεοῖσιν ἐπευξάμενος τελέσαι. Τούτων δὲ κρατήσας
γνώσεαι ἀθανάτων τε θεῶν θνητῶν τ' ἀνθρώπων
σύστασιν, ἧι τε ἕκαστα διέρχεται, ἧι τε κρατεῖται,
γνώσηι δ', ἣ θέμις ἐστί, φύσιν περὶ παντὸς ὁμοίην,
ὥστε σε μήτε ἄελπτ' ἐλπίζειν μήτε τι λήθειν.
γνώσηι δ' ἀνθρώπους αὐθαίρετα πήματ' ἔχοντας
τλήμονας, οἵτ' ἀγαθῶν πέλας ὄντων οὔτ' ἐσορῶσιν
οὔτε κλύουσι, λύσιν δὲ κακῶν παῦροι συνιᾶσιν.
τοίη μοῖρ' αὐτῶν βλάπτει φρένας. ὡς δὲ κύλινδροι
ἄλλοτ' ἐπ' ἄλλα φέρονται ἀπείρονα πήματ' ἔχοντες.
λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς Ἔρις βλάπτουσα λέληθεν
σύμφυτος, ἣν οὐ δεῖ προάγειν, εἴκοντα δὲ φεύγειν.
Ζεῦ πάτερ, ἦ πολλῶν κε κακῶν λύσειας ἅπαντας,
εἰ πᾶσιν δείξαις, οἵωι τῶι δαίμονι χρῶνται.
ἀλλὰ σὺ θάρσει, ἐπεὶ θεῖον γένος ἐστὶ βροτοῖσιν,
οἷς ἱερὰ προφέρουσα φύσις δείκνυσιν ἕκαστα.
Ὧν εἴ σοί τι μέτεστι, κρατήσεις ὧν σε κελεύω
ἐξακέσας, ψυχὴν δὲ πόνων ἀπὸ τῶνδε σαώσεις.
ἀλλ' εἴργου βρωτῶν ὧν εἴπομεν ἔν τε Καθαρμοῖς
ἔν τε Λύσει ψυχῆς, κρίνων καὶ φράζευ ἕκαστα
ἡνίοχον γνώμην στήσας καθύπερθεν ἀρίστην.
ἢν δ' ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ' ἐλεύθερον ἔλθηις,
ἔσσεαι ἀθάνατος, θεός ἄμβροτος, οὐκέτι θνητός.
.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Τους αθανατους θεους,στο νομο οπως οριζεται,
τιμα και σεβασου τον ορκο,επειτα τους λαμπρους ηρωες
και τους καταχθονιους να σεβεσαι δαιμονες τα εννομα πραττωντας
και τους γονεις σου τιμα και τους εξ'αγχιστειας συγγενεις
απ'τους αλλους στην αρετη κανε φιλο οποιος αριστος
στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
μητε να εχθρευεσαι φιλο σου λογω παραπτωματος μικρου
οσον δυνασαι.επειδη η δυναμη στην αναγκη κοντα διαμενει
Τουτα μεν ετσι να τα γνωριζεις,να συγκρατησε δε συνειθισε σε τουτα εδω:
της κοιλιας πρωτα-πρωτα και του υπνου και της λαγνειας
και του θυμου.μην πραξεις δ'αισχρο ποτε μητε μ'αλλον
μητε με σενα τον ιδιο.απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
Επειτα την διακαιοσυνη ν'ασκεις και μ'εργο και με λογο
μητ'αλογιστα τον εαυτο σου να'χεις για τιποτα εθισμενο
αλλα γνωρισε,πως να πεθαινουν ειναι το πεπρωμενο σ'ολους
πραγματα δε αλλοτε μεν ν'αποκτας ν'αγαπας,αλλοτε να τα χανεις
Οσα δε απ'τις δαιμονιακες τυχες οι θνητοι αλγη εχουν
οποια κι αν μοιρα να'χεις,αυτη να φερεις διχως ν'αγανακτεις
να θεραπευεις δε πρεπει καθ'οσον το δυνεσαι,αυτο εδω να'χεις υπ'οψιν
οχι σε παρα πολλους απ'τους αγαθους απ'αυτα πολυ μεριδιο δινουν
Πολλοι δε στους ανθρωπους λογοι και αναξιοι και καλοι
συνυπαρχουν,γι'αυτους μητε να απορριπτεις μητε να στεναχωριεσαι
ν'ασκεις τον εαυτο σου.ψευδος δε αν για κατι λεγεται,
πραως να μενεις,αυτο δε που θα σου πω,στα παντα να το εκτελεσεις.
κανεις μητε με λογο να σε παραπλανησει μητε με καποιο εργο
να πραξεις μητε να πεις,ο,τι για σενα δεν ειναι το καλλιτερο.
Να διαλογιζεσαι δε πριν το εργο,οπως μη μωρα πραξεις .
αναξιου ανδρα σε σενα και να πραττει και να λεει τ'ανοητα,
αλλ'αυτα να εκτελεις,αυτα που σενα μετεπειτα να μην στεναχωρησουν.
Να μην πραττεις δε μητ'ενα απ'αυτα που δεν γνωριζεις,αλλα να διδασκεσαι
οσα χρειαζεσαι,και πιο τερπνοτερο βιο ετσι θα περασεις
Ουτε δε της υγειας του σωματος αμελεια πρεπει να'χεις
αλλα και του ποτου μετρο και φαγητου και γυμναστικη
να κανεις.μετρο δε λεω τουτο εδω,αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
Συνειθιζε δε να'χεις διαιτα καθαρη αθραυστη
και να προφυλαγεσαι τετοια να κανεις,απ'οσα τον φθονο τραβουν.
να μη δαπανας παρακαιρα τα οποια απο τα καλα σαν τους αδαεις
μητε φιλοχρηματος να εισαι.το μετρο δε σε ολα αριστο.
Πραξε δε τουτα,αυτα που δεν θα σε βλαψουν,υπολογισε δε πριν το εργο
Μητε υπνο μαλακο πανω στα ματια να καλοδεχτεις,
πριν των ημερινων εργων τρις φορες καθ'ενα διελθεις
''που παρεβη;τι δε επραξα;τι σε μενα πρεπον δεν εκτελεσα;''
αρχιζοντας δε απ'το πρωτο να επεκτεινεσαι και στα μετεπειτα
για τ'αναξια που διεπραξες να επιπλητεσαι,για τα χρηστα να τερπεσαι
Τουτα μοχθησε,τουτα ασκησε,τουτων πρεπει ν'αγαπας
τουτα εσενα στα ιχνη της θειας Αρετης θα σε θεσουν
ναι μα τον παραδιδοντα στις δικιες μας ψυχες την τετρακτυν
πηγην αεναου φυσεως.αλλ'ελα στο εργο
στους θεους προσευχομενος να εκτελεσεις,τουτων δε τηρωντας
θα γνωρισεις και των αθανατων θεων και των θνητων ανθρωπων
τη συσταση,και πως σε καθενα διερχεται,και πως συγκρατειται,
θα γνωρισεις,αν θεμιτο ειναι,τη φυση για τα παντα ομοια,
ωστε εσυ μητε απελπιδα να ελπιζεις μητε κατι να σου ξεφευγει
θα γνωρισεις δε ανθρωπους απο μονοι τους βασανα εχοντες
ταλαιπωρους,οτι τ'αγαθα διπλα τους οντας ουτε τα βλεπουν
ουτε τ'ακουν,τη λυση δε των κακων λιγοι συνειδητοποιουν.
η τετοια μοιρα αυτων βλαπτει τα φρενα.οπως κυλινδροι
απ'αλλο σ'αλλο φερονται ατελειωτα βασανα εχοντες,
επειδη ολεθρια συνοδος η Ερις που τους βλαπτει το'χουν ξεχασει
πως συμφυτος ειναι ,αυτη δεν πρεπει να καλλιεργεις,να της μοιασεις δε ν'αποφευγεις
Ζευ πατερα,που απο πολλα και κακα δυνασαι να λυσεις απαντας,
εαν σ'ολους δειξεις,ενας μονος του ποιο δαιμονα εχει αναγκη.
Αλλα εσυ να'χεις πιστη,επειδη θεικο ειναι το γενος στους θνητους,
σ'αυτους η ιερη αποκαλυτικη φυση δειχνει το καθενα.
Αυτων εαν εσυ μετεχεις,κρατησεις αυτα που σε παροτρυνω
να εξασκησεις,την ψυχη δε απ'τους πονους αυτους εδω θα σωσεις,
αλλ'απεφυγε των βρωσιμων αυτων που ειπαμε και στους Καθαρμους
και στη Λυτρωση της ψυχης,κρινοντας και να σκεπτεσαι το καθενα
ηνιοχο τη γνωμη να στησεις που απο πανω ερχεται την αριστη.
οταν δε εγκαταλειψεις το σωμα στον ελευθερο αιθερα θα ελθεις,
θα εισαι αθανατος,θεος αμβροτος αφθαρτος,καθολου πια θνητος
.
.
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΚΤΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
1
-κανε φιλο οποιον στην αρετη ειναι αριστος
2
-στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
-να μην εχθρευεσαι φιλο σου για μικρο λαθος του
3
-να συγκρατησε στο φαι και στον υπνο και στη λαγνεια και στο θυμο
-μην κανεις κακο εργο μητε μ'αλλον μητε μονος σου
-απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
4
-ν'ασκεις την δικαιοσυνη και μ'εργο και με λογο
-να μην εισαι αλογιστα με τιποτα εθισμενος
-να σ'αρεσει ν'αποκτας πραγματα αλλα να ξερεις και να τα χανεις
-στα λογια των ανθρωπων συνυπαρχουν αναξια και καλα
1
-το ψευδος ν'αντιμετωπιζεις με ηρεμια
2
-να μην επιτρεψεις κανεναν να σε παραπλανησει
-να μην πραξεις μητε να πεις ο,τι δεν ειναι το καλλιτερο για σενα
3
-να σκεφτεσαι πριν ενεργησεις,μηπως ανοητα πραξεις
-να πραττεις αυτο που δεν θα στεναχωρησει καποιον και σενα
-να μην πραττεις αυτα που δεν εχεις αναγκη αλλα οσα χρειαζεσαι,
4
-να μην αμελεις την υγεια του σωματος
-μετρο ειναι αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
-η διατροφη σου να'ναι καθαρη ανεπεξεργαστη λιτη
-να μην τραβας τον φθονο των αλλων με τον τροπο που ζεις
1
-να μην σπαταλας
2
-να μην εισαι φιλοχρηματος
-το μετρο σε ολα ειναι αριστο
3
-πραξε οσα δεν θα σε βλαψουν ουτε σενα ουτε τους αλλους
-καθε νυχτα πριν κοιμηθεις εξετασε τρις φορες τις πραξεις της μερας
ρωτωντας:
που παρελειψα;
τι εκανα;
τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
-μαθε να βλεπεις και ν'ακους
.
ΑΥΤΟΣ ΕΦΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ-χ.ν.κουβελης
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
ΑΥΤΟΣ ΕΦΑ-χ.ν.κουβελης
νυχτα περασμενη στο σπιτι του στην Αλεξανδρεια,ξαπλωμενος στο κρεβατι δεν τον
αφηνουν οι πληγες στη πλατη να κοιμηθει,πονουν εντονα και τον ενοχλουν,κλεινει
για μια στιγμη τα ματια και βλεπει ζωντανο εφιαλτη,τα παραμορφωμενα προσωπα των
φανατισμενων βασανιστων του,αγρια λυσσασμενα,πολυ κοντα στο δικο του προσωπο,
τα στοματα τους βρωμουν,τα ματια τους φουσκωμενα βγαζουν φλογες,τον ραπιζουν
αλυπητα στον γυμνωμενο κορμο τεσσαρακοντα και μια μετραει,λυποθυμαει,σωριαζεται
κατω και του ριχνουν καταπανω του παγωμενο νερο,συνερχεται και τον μαστιγωνουν
παλι τεσσαρακοντα και μια μετραει,και παλι λυποθυμαει και παλι τεσσαρακοντα και μια
μετραει κι αυτο το ιδιο τρομαχτικο επαναλαμβανεται συνεχως,''ες αειν'' σκεφτεται,
το πρωι τον παιρνει εξαντλημενον ο υπνος,βαθυς υπνος,τοτε ησυχαζει η ταραγμενη ψυχη
του,σ'εναν ελευθερον αιθερα εχει ερθει,εκει βλεπει κι ακουει καθαρα,αυτος κι οι αλλοι
αγαπημενοι συμαθητες του,κι οι δασκαλοι τους πραοι και ησυχοι,''Το Λογικο ειναι πιο
σπουδαιοτερο απο το Θυμικο και το Επιθυμητο'' ακουει,''Η Αρετη ειναι ο μονος δρομος
προς την Αληθεια'',''Το Εν Ειναι το Υπερουσιον'' ακουει ''Εκ του Ενος Νους τε Ψυχη τε'',
''Η Δημιουργια του Κοσμου Δεν Ειναι Ασυνεχης'',''Η Μερικη Ατομικη Ψυχη Εις το Ολικον
Εν '',''Η Υψιστη Τριαδικοτητα-Σωμα-Υλη-Ψυχη'',ακουει,και μαζι με αλλους συνοπαδους
ειναι σ'ενα δωματιο και βλεπει πολυ αχνα το ειδωλο του Δασκαλου πισω απο παραπε-
σμα ακουει τα λογια του μαγνητισμενος και μαθαινει να σιωπα,τοτε του ηρθε η ιδεα
στο νου για το ταξιδι,επιτακτικη αναγκη αυτο οπωσδηποτε να γινει,στο ιδιο καραβι απο
την Αλεξανδρεια προς το Βυζαντιο μαζι του συνταξιδευαν ο Αμμωνιος Σακκας,ο Ωριγενης,
ο Ερρενιος,ο Λογγινος,ο Πλωτινος,ο Πορφυριος,ο Ψευδο-Διονυσιος ο Αρεοπαγιτης,
ο Μιχαηλ Ψελλος,ο Γεωργιος Γεμιστος η' Πληθων,ο δασκαλος του Πλουταρχος,και οι
μαθητες του Αινειας απο τη Γαζα και Θεοσεβιος,συγκεντρωνονταν στο σαλονι και
συζητουσαν με τις ωρες,ο Πλωτινος και ο Πορφυριος αποβιβαστηκαν στη Σαλαμινα
της Κυπρου,ο Αμμωνιος Σακκας και ο Γεωργιος Γεμιστος Πληθων κατεβηκαν στο λιμανι
της Σμυρνης,αυτος και ο Μιχαηλ Ψελλος κατεβηκαν στην Πολη,οι υπολοιποι αλλος θα
ταξιδευε προς τη Θεσσαλονικη,αλλος στις πολεις του Ποντου,αλλος δυτικα με προορισμο
Γαληνοτατη Βενετια,αλλος στην Οδησσο της Μαυρης Θαλασσας,αλλος στη περιοχη
της Καππαδοκιας,ειχαν φτασει πρωι,κατελυσε σ'ενα φτηνο ξενοδοχειο στη συνοικια
Ταταυλα,επονομαζομενη Κουρτουλούς,οπως τον πληροφορησε η ευγενικη νεαρη
τουρκαλα ρεσεψιονιστα,κοιμηθηκε να ξεκουραστει κι οταν ξυπνησε αργα το απογευμα
βγηκε και περιηγηθηκε στη πολη,το βραδυ εφαγε σ'ενα εστιατοριο στο Περαν,
''Η Ωραια του Περαν'',Γεμιστα Πολιτικα,γεμιστες ντοματες και πιπεριες με πολυ
κρεμμυδι,διαβασε στο μενου,ρυζι, κουκουναρι και σταφιδες,επι πλεον σερβεριστηκε
κι ενα ροφημα γιαουρτιου,το Αιρανι,την αλλη μερα ξεκινησε τα μαθηματα σ'ενα
μοντερνο κτιριο συνεδριασεων με αμφιθεατρο κοντα στον Ιπποδρομο,το ακροατηριο
το αποτελουσαν κυριως νεαρα ατομα και των δυο φυλων,εφηβοι,και θα διαρκουσαν
τεσσερις ωρες ,απο τις 9 η ωρα το πρωι μεχρι τις 1 η ωρα το μεσημερι,παντα αρχιζε το
μαθημα με τη φραση,''Αυτος Εφα'',συγκινημενος,και στην παρουσιαση των θεματων του
θα ακολουθουσε την Τετρακτυν,
αυτο ηταν το προγραμμα που ανακοινωθηκε:
Μαθημα 1:
-κανε φιλο οποιον στην αρετη ειναι αριστος
Μαθημα 2:
-στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
-να μην εχθρευεσαι φιλο σου για μικρο λαθος του
Μαθημα 3:
-να συγκρατησε στο φαι και στον υπνο και στη λαγνεια και στο θυμο
-μην κανεις κακο εργο μητε μ'αλλον μητε μονος σου
-απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
Μαθημα 4:
-ν'ασκεις την δικαιοσυνη και μ'εργο και με λογο
-να μην εισαι αλογιστα με τιποτα εθισμενος
-να σ'αρεσει ν'αποκτας πραγματα αλλα να ξερεις και να τα χανεις
-στα λογια των ανθρωπων συνυπαρχουν αναξια και καλα
και θα συνεχιζε ,επανερχομενος στην Τετρακτυν:
Μαθημα 5:
-το ψευδος ν'αντιμετωπιζεις με ηρεμια
Μαθημα 6:
-να μην επιτρεψεις κανεναν να σε παραπλανησει
-να μην πραξεις μητε να πεις ο,τι δεν ειναι το καλλιτερο για σενα
Μαθημα 7:
-να σκεφτεσαι πριν ενεργησεις,μηπως ανοητα πραξεις
-να πραττεις αυτο που δεν θα στεναχωρησει καποιον και σενα
-να μην πραττεις αυτα που δεν εχεις αναγκη αλλα οσα χρειαζεσαι
Μαθημα 8
-να μην αμελεις την υγεια του σωματος
-μετρο ειναι αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
-η διατροφη σου να'ναι καθαρη ανεπεξεργαστη λιτη
-να μην τραβας τον φθονο των αλλων με τον τροπο που ζεις
και παλι:
Μαθημα 9:
-να μην σπαταλας
Μαθημα 10:
-να μην εισαι φιλοχρηματος
-το μετρο σε ολα ειναι αριστο
Μαθημα 11:
-πραξε οσα δεν θα σε βλαψουν ουτε σενα ουτε τους αλλους
-καθε νυχτα πριν κοιμηθεις εξετασε τρις φορες τις πραξεις της μερας
ρωτωντας:
που παρελειψα;
τι εκανα;
τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
-μαθε να βλεπεις και ν'ακους
δεν προλαβε,στο τριτο μαθημα,στις 10 η ωρα και μισυ ακριβως περικυκλωθηκε το κτιριο
του αμφιθεατρου απο πανοπλους αστυνομικους κι απο τον φανατισμενο οχλο που
ουρλιαζε:Αρον Αρον Αυτον,εισηρθε ο εισαγγελεας με την συνοδεια του στην αιθουσα,
διεταξαν την εκκενωση της απο τους Ακροατες και τον συνελαβαν Επ Αυτοφορω οπως
επισημα του ανακοινωσαν,του εβαλαν χειροπεδες,τον εμπασαν γρηγορα σε περιπολικο
να μην τον λυντσαρει το εξαγριωμενο πληθος και τον φυγαδεψαν προς αγνωστη
κατευθυνση,,τον κρατησαν ολη την νυχτα σε καποιο αυστηρα φρορουμενο αστυνομικο
κτιριο και την αλλη μερα πολυ πρωι με την διαδικασια του Αυτοφορου τον
μετεφεραν στα δικαστηρια,εκει κεκλεισμενων των θυρων τον καταδικασαν σε
τασσαρακοντα και μια μαστιγωσεις,''επι της πλατης τουτου του πλανου'' οπως σχολα-
στικα καταγραφτηκε στα πρακτικα της Δικης,οπως και η ακριβης κατηγορια:
''Ο Ιεροκλης εξ Αλεξανδρειας εν τη Αιγυπτω Αυτοαποκαλουμενος Νεοπλατωνιστης
Φιλοσοφος ερχομενος ες την Βασιλιδα των Πολεων Πολιν την Ημετεραν αρξασθε
Παρα τω Νομω διδασκων και διαδιδων Κενα Δαιμονια εις τους ημετερους νεους
Ενος Υμιν Αγνωστου Αυτος Εφα επικαλουμενος γελοιως του μαλα μωρου προσχηματος
ως τουτα τα πονηρα και φαυλα στενως συναδουν μετα της Ιερης και Πανσεπτου
Ημων Θρησκειας'',τον εσυραν στη φυλακη,εκει μεσα στο μισοσκοταδο της τεραστιας
Αιθουσας των Βασανιστηριων τον γυμνωσαν απο τη μεση και πανω,του τεντωσαν τα
χερια ψηλα και τα εδεσαν σταυρωτα σε μια μεταλλικη κολωνα που εκτεινονταν σε
τεραστιο υψος στο κεντρο του δεσμωτηριου και 10 αντρες θα τον μαστιγωναν με τη
σειρα,εφαρμοζοντας για να τον εξεφτευλισουν πληρως την δικη του μεθοδο,
''Την Σοι Υμετεραν Τετρακτυν'',οπως κοροιδευτηκα ειπαν αρχαιστι και γελασαν
δυνατα,ξεκινησε το μαρτυριο του μαστιγωματος ο πρωτος με 1 χτυπημα,
ακολουθησαν οι δυο με 2 χτυπηματα απο ενα ο καθενας,μετα οι αλλοι τρεις με 3
χτυπηματα απο ενα ο καθενας, μετα οι αλλοι τεσσερις με 4 χτυπηματα απο ενα ο
καθενας,
''Το Συνολον Δεκα''
αναφωνησε με απροσωπη φωνη κι εγραψε στα πρακτικα του ο ξερακιανος γραμματεας
της φυλακης,οι μαστιγωσεις συνεχιστηκαν με την ιδια Τετρακτυν Μεθοδον,
απλα και για να διακεδασουν και να μην πληξουν οι 10 βασανιστες εναλλασσονταν στις
τεσσερις ομαδες των 1,3,3,4 εκτελεστων της τιμωριας,σε καθε γυρω ο γραμματεας φωναζε
κι εγραφε:
''Το Συνολον Εικοσιν'',
''Το Συνολον Τριακοντα'',
''Το Συνολον Τεσσαρακοντα'',
για την επιπλεον 'μιαν' ερριξαν κληρο,
τοτε ο γραμματεας με θριαμβευτικη φωνη αναφωνησε και εγραψε:
''Το Συνολον Τεσσαρακοντα και Μιαν''
''Τετελεσται''
και συνεχισε με το ιδιο υφος
''Εγω Εφα'',
και εκλεισε το βιβλιο του,αυτο ακουγωντας γελασαν κοροιδευτικα οι 10 δεσμωτες,
ξυπνησε αργα,οι ακτινες του ηλιου εμπαιναν απ'το παραθυρο στο δωματιο του ζεστες
κι εκτυφλωτικες,
σηκωθηκε απ'το κρεβατι,κατα περιεργο τροπο σημερα δεν αισθανονταν τις φοβερες
ενοχλησεις ψηλα στη πλατη που αισθανονταν το τελευταιο τριμηνο,σαν να τον ειχαν
χαραξει βαθεια πολλες φορες εκει με αιχμηρο μαχαιρι κι ενιωθε οξυτατο πονο,
περασαν οπως ηρθαν,σκεφτηκε χαμογελωντας,
εκανε ενα δροσερο ντους και ξυριστηκε,επειτα ανοιξε το ψυγειο πηρε ενα μπουκαλι με
κρυο γαλα,το αδειασε και γεμισε ενα ποτηρι,το ηπιε σχεδον μονορουφι,
πηγε στο γραφειο του,απο το μεγαλο παραθυρο δυτικα ειχε μια ευρυγωνια απoψη της
πολης,που αυτην την ωρα ωρα αχνιζε χρυση πολυβουη πολυπροσωπη,ανοιξε το
ραδιοφωνο,βρηκε ενα τζαζ σταθμο και το αφησε εκει,Miles Davis In Blue Green,
καθισε στο γραφειο κι εβγαλε απ'το συρταρι αριστερα τα χειρογραφα,το κοιταξε
προσεκτικα,εκανε μια δυο διορθωσεις,τωρα ηταν ενταξει,ετοιμα,και τηλεφωνησε
στον εκδοτη του,
τον βρηκε,του ειπε να τον περιμενει,θα περνουσε σε λιγονα του παραδωσει τα χειρο-
γραφα,ειχε τελειωσει,και να συζητησουν καποιες λεπτομερειες της τελικης εκδοσης τους,
συμφωνησαν κι εκλεισε το τηλεφωνο,
σε μια ωρα ακριβως ηταν στον εκδοτη,του ζητησε ν'αλλαξουν τον τιτλο του βιβλιου απο
Χρυσα Επη σε Αυτος Εφα,ο εκδοτης πηγε ν'αντιδρασει,θα του ελεγε τα γνωστα περι
ευπωλητου βιβλιου κοστους κερδους κτλ,ειδε ομως το αναντιρρητο υφος στα ματια του
και δεν τολμησε να πει τιποτα.
.
Αυτο ειναι το Κειμενο των Χειρογραφων που παραδωθηκε στον Αλεξανδρινο εκδοτη
τη εικοστη πρωτη Μαιω το σωτηριον ετος 450
παρα του Ιεροκλεους εξ Αλεξανδρειας Νεοπλατωνικου Φιλοσοφου
Αυτός έφα
[ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ] Υποτιτλος
Ἀθανάτους μὲν πρῶτα θεούς, νόμωι ὡς διάκεινται,
τίμα καὶ σέβου ὅρκον. ἔπειθ' ἥρωας ἀγαυούς
τούς τε καταχθονίους σέβε δαίμονας ἔννομα ῥέζων
τούς τε γονεῖς τίμα τούς τ' ἄγχιστ' ἐγγεγαῶτας.
τῶν δ' ἄλλων ἀρετῆι ποιοῦ φίλον ὅστις ἄριστος.
πραέσι δ' εἶκε λόγοισ' ἔργοισί τ' ἐπωφελίμοισι.
μηδ' ἔχθαιρε φίλον σὸν ἁμαρτάδος εἵνεκα μικρῆς,
ὄφρα δύνῆι, δύναμις γὰρ ἀνάγκης ἐγγύθι ναίει.
Ταῦτα μὲν οὕτως ἴσθι, κρατεῖν δ' εἰθίζεο τῶνδε
γαστρὸς μὲν πρώτιστα καὶ ὕπνου λαγνείης τε
καὶ θυμοῦ. πρήξηις δ' αἰσχρόν ποτε μήτε μετ' ἄλλου
μήτ' ἰδίηι, πάντων δὲ μάλιστ' αἰσχύνεο σαυτόν.
εἶτα δικαιοσύνην ἀσκεῖν ἔργωι τε λόγωι τε,
μηδ' ἀλογίστως σαυτὸν ἔχειν περὶ μηδὲν ἔθιζε,
ἀλλὰ γνῶθι μέν, ὡς θανέειν πέπρωται ἅπασιν,
χρήματα δ' ἄλλοτε μὲν κτᾶσθαι φιλεῖ, ἄλλοτ' ὀλεσθαι.
ὅσσα δὲ δαιμονίαισι τύχαις βροτοὶ ἄλγε' ἔχουσιν,
ἣν ἂν μοῖραν ἔχηις, ταύτην φέρε μὴδ' ἀγανάκτει.
ἰᾶσθαι δὲ πρέπει καθ' ὅσον δύνηι, ὧδε δὲ φράζευ
οὐ πάνυ τοῖς ἀγαθοῖς τούτων πολὺ Μοῖρα δίδωσιν.
Πολλοὶ δ' ἀνθρώποισι λόγοι δειλοί τε καὶ ἐσθλοί
προσπίπτουσ', ὧν μήτ' ἐκπλήσσεο μήτ' ἄρ' ἐάσηις
εἴργεσθαι σαυτόν. ψεῦδος δ' ἤν πέρ τι λέγηται,
πράως εἶχ'. ὃ δέ τοι ἐρέω, ἐπὶ παντὶ τελείσθω
μηδεὶς μήτε λόγωι σε παρείπηι μήτε τι ἔργωι
πρῆξαι μηδ' εἰπεῖν, ὅ τί τοι μὴ βέλτερόν ἐστιν.
Βουλεύου δὲ πρὸ ἔργου, ὅπως μὴ μωρὰ πέληται
δειλοῦ τοι πράσσειν τε λέγειν τ' ἀνόητα πρὸς ἀνδρός.
ἀλλὰ τάδ' ἐκτελέειν, ἅ σε μὴ μετέπειτ' ἀνιήσει.
πρᾶσσε δὲ μηδὲ ἓν ὧν μὴ ἐπίστασαι, ἀλλὰ διδάσκευ
ὅσσα χρεών, καὶ τερπνότατον βίον ὧδε διάξεις.
οὐ δ' ὑγιείας τῆς περὶ σῶμ' ἀμέλειαν ἔχειν χρή,
ἀλλὰ ποτοῦ τε μέτρον καὶ σίτου γυμνασίων τε
ποιεῖσθαι. μέτρον δὲ λέγω τόδ', ὃ μή σ' ἀνιήσει.
εἰθίζου δὲ δίαιταν ἔχειν καθάρειον ἄθρυπτον
καὶ πεφύλαξο τοιαῦτα ποιεῖν, ὁπόσα φθόνον ἴσχει.
μὴ δαπανᾶν παρὰ καιρὸν ὁποῖα καλῶν ἀδαήμων
μηδ' ἀνελεύθερος ἴσθι. μέτρον δ' ἐπὶ πᾶσιν ἄριστον.
πρᾶσσε δὲ ταῦθ', ἅ σε μὴ βλάψει, λόγισαι δὲ πρὸ ἔργου.
Μὴ δ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ' ὄμμασι προσδέξασθαι,
πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων τρὶς ἕκαστον ἐπελθεῖν
«πῆι παρέβην; τί δ' ἔρεξα; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη;»
ἀρξάμενος δ' ἀπὸ πρώτου ἐπέξιθι καὶ μετέπειτα
δειλὰ μὲν ἐκπρήξας ἐπιπλήσσεο, χρηστὰ δὲ τέρπευ.
Ταῦτα πόνει, ταῦτ' ἐκμελέτα, τούτων χρὴ ἐρᾶν σε
ταῦτά σε τῆς θείης Ἀρετῆς εἰς ἴχνια θήσει
ναὶ μὰ τὸν ἁμετέραι ψυχᾶι παραδόντα τετρακτύν,
παγὰν ἀενάου φύσεως. ἀλλ' ἔρχευ ἐπ' ἔργον
θεοῖσιν ἐπευξάμενος τελέσαι. Τούτων δὲ κρατήσας
γνώσεαι ἀθανάτων τε θεῶν θνητῶν τ' ἀνθρώπων
σύστασιν, ἧι τε ἕκαστα διέρχεται, ἧι τε κρατεῖται,
γνώσηι δ', ἣ θέμις ἐστί, φύσιν περὶ παντὸς ὁμοίην,
ὥστε σε μήτε ἄελπτ' ἐλπίζειν μήτε τι λήθειν.
γνώσηι δ' ἀνθρώπους αὐθαίρετα πήματ' ἔχοντας
τλήμονας, οἵτ' ἀγαθῶν πέλας ὄντων οὔτ' ἐσορῶσιν
οὔτε κλύουσι, λύσιν δὲ κακῶν παῦροι συνιᾶσιν.
τοίη μοῖρ' αὐτῶν βλάπτει φρένας. ὡς δὲ κύλινδροι
ἄλλοτ' ἐπ' ἄλλα φέρονται ἀπείρονα πήματ' ἔχοντες.
λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς Ἔρις βλάπτουσα λέληθεν
σύμφυτος, ἣν οὐ δεῖ προάγειν, εἴκοντα δὲ φεύγειν.
Ζεῦ πάτερ, ἦ πολλῶν κε κακῶν λύσειας ἅπαντας,
εἰ πᾶσιν δείξαις, οἵωι τῶι δαίμονι χρῶνται.
ἀλλὰ σὺ θάρσει, ἐπεὶ θεῖον γένος ἐστὶ βροτοῖσιν,
οἷς ἱερὰ προφέρουσα φύσις δείκνυσιν ἕκαστα.
Ὧν εἴ σοί τι μέτεστι, κρατήσεις ὧν σε κελεύω
ἐξακέσας, ψυχὴν δὲ πόνων ἀπὸ τῶνδε σαώσεις.
ἀλλ' εἴργου βρωτῶν ὧν εἴπομεν ἔν τε Καθαρμοῖς
ἔν τε Λύσει ψυχῆς, κρίνων καὶ φράζευ ἕκαστα
ἡνίοχον γνώμην στήσας καθύπερθεν ἀρίστην.
ἢν δ' ἀπολείψας σῶμα ἐς αἰθέρ' ἐλεύθερον ἔλθηις,
ἔσσεαι ἀθάνατος, θεός ἄμβροτος, οὐκέτι θνητός.
.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Τους αθανατους θεους,στο νομο οπως οριζεται,
τιμα και σεβασου τον ορκο,επειτα τους λαμπρους ηρωες
και τους καταχθονιους να σεβεσαι δαιμονες τα εννομα πραττωντας
και τους γονεις σου τιμα και τους εξ'αγχιστειας συγγενεις
απ'τους αλλους στην αρετη κανε φιλο οποιος αριστος
στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
μητε να εχθρευεσαι φιλο σου λογω παραπτωματος μικρου
οσον δυνασαι.επειδη η δυναμη στην αναγκη κοντα διαμενει
Τουτα μεν ετσι να τα γνωριζεις,να συγκρατησε δε συνειθισε σε τουτα εδω:
της κοιλιας πρωτα-πρωτα και του υπνου και της λαγνειας
και του θυμου.μην πραξεις δ'αισχρο ποτε μητε μ'αλλον
μητε με σενα τον ιδιο.απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
Επειτα την διακαιοσυνη ν'ασκεις και μ'εργο και με λογο
μητ'αλογιστα τον εαυτο σου να'χεις για τιποτα εθισμενο
αλλα γνωρισε,πως να πεθαινουν ειναι το πεπρωμενο σ'ολους
πραγματα δε αλλοτε μεν ν'αποκτας ν'αγαπας,αλλοτε να τα χανεις
Οσα δε απ'τις δαιμονιακες τυχες οι θνητοι αλγη εχουν
οποια κι αν μοιρα να'χεις,αυτη να φερεις διχως ν'αγανακτεις
να θεραπευεις δε πρεπει καθ'οσον το δυνεσαι,αυτο εδω να'χεις υπ'οψιν
οχι σε παρα πολλους απ'τους αγαθους απ'αυτα πολυ μεριδιο δινουν
Πολλοι δε στους ανθρωπους λογοι και αναξιοι και καλοι
συνυπαρχουν,γι'αυτους μητε να απορριπτεις μητε να στεναχωριεσαι
ν'ασκεις τον εαυτο σου.ψευδος δε αν για κατι λεγεται,
πραως να μενεις,αυτο δε που θα σου πω,στα παντα να το εκτελεσεις.
κανεις μητε με λογο να σε παραπλανησει μητε με καποιο εργο
να πραξεις μητε να πεις,ο,τι για σενα δεν ειναι το καλλιτερο.
Να διαλογιζεσαι δε πριν το εργο,οπως μη μωρα πραξεις .
αναξιου ανδρα σε σενα και να πραττει και να λεει τ'ανοητα,
αλλ'αυτα να εκτελεις,αυτα που σενα μετεπειτα να μην στεναχωρησουν.
Να μην πραττεις δε μητ'ενα απ'αυτα που δεν γνωριζεις,αλλα να διδασκεσαι
οσα χρειαζεσαι,και πιο τερπνοτερο βιο ετσι θα περασεις
Ουτε δε της υγειας του σωματος αμελεια πρεπει να'χεις
αλλα και του ποτου μετρο και φαγητου και γυμναστικη
να κανεις.μετρο δε λεω τουτο εδω,αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
Συνειθιζε δε να'χεις διαιτα καθαρη αθραυστη
και να προφυλαγεσαι τετοια να κανεις,απ'οσα τον φθονο τραβουν.
να μη δαπανας παρακαιρα τα οποια απο τα καλα σαν τους αδαεις
μητε φιλοχρηματος να εισαι.το μετρο δε σε ολα αριστο.
Πραξε δε τουτα,αυτα που δεν θα σε βλαψουν,υπολογισε δε πριν το εργο
Μητε υπνο μαλακο πανω στα ματια να καλοδεχτεις,
πριν των ημερινων εργων τρις φορες καθ'ενα διελθεις
''που παρεβη;τι δε επραξα;τι σε μενα πρεπον δεν εκτελεσα;''
αρχιζοντας δε απ'το πρωτο να επεκτεινεσαι και στα μετεπειτα
για τ'αναξια που διεπραξες να επιπλητεσαι,για τα χρηστα να τερπεσαι
Τουτα μοχθησε,τουτα ασκησε,τουτων πρεπει ν'αγαπας
τουτα εσενα στα ιχνη της θειας Αρετης θα σε θεσουν
ναι μα τον παραδιδοντα στις δικιες μας ψυχες την τετρακτυν
πηγην αεναου φυσεως.αλλ'ελα στο εργο
στους θεους προσευχομενος να εκτελεσεις,τουτων δε τηρωντας
θα γνωρισεις και των αθανατων θεων και των θνητων ανθρωπων
τη συσταση,και πως σε καθενα διερχεται,και πως συγκρατειται,
θα γνωρισεις,αν θεμιτο ειναι,τη φυση για τα παντα ομοια,
ωστε εσυ μητε απελπιδα να ελπιζεις μητε κατι να σου ξεφευγει
θα γνωρισεις δε ανθρωπους απο μονοι τους βασανα εχοντες
ταλαιπωρους,οτι τ'αγαθα διπλα τους οντας ουτε τα βλεπουν
ουτε τ'ακουν,τη λυση δε των κακων λιγοι συνειδητοποιουν.
η τετοια μοιρα αυτων βλαπτει τα φρενα.οπως κυλινδροι
απ'αλλο σ'αλλο φερονται ατελειωτα βασανα εχοντες,
επειδη ολεθρια συνοδος η Ερις που τους βλαπτει το'χουν ξεχασει
πως συμφυτος ειναι ,αυτη δεν πρεπει να καλλιεργεις,να της μοιασεις δε ν'αποφευγεις
Ζευ πατερα,που απο πολλα και κακα δυνασαι να λυσεις απαντας,
εαν σ'ολους δειξεις,ενας μονος του ποιο δαιμονα εχει αναγκη.
Αλλα εσυ να'χεις πιστη,επειδη θεικο ειναι το γενος στους θνητους,
σ'αυτους η ιερη αποκαλυτικη φυση δειχνει το καθενα.
Αυτων εαν εσυ μετεχεις,κρατησεις αυτα που σε παροτρυνω
να εξασκησεις,την ψυχη δε απ'τους πονους αυτους εδω θα σωσεις,
αλλ'απεφυγε των βρωσιμων αυτων που ειπαμε και στους Καθαρμους
και στη Λυτρωση της ψυχης,κρινοντας και να σκεπτεσαι το καθενα
ηνιοχο τη γνωμη να στησεις που απο πανω ερχεται την αριστη.
οταν δε εγκαταλειψεις το σωμα στον ελευθερο αιθερα θα ελθεις,
θα εισαι αθανατος,θεος αμβροτος αφθαρτος,καθολου πια θνητος
.
.
ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΚΤΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
1
-κανε φιλο οποιον στην αρετη ειναι αριστος
2
-στα πραα να μετεχεις λογια και στα εργα τα επωφελη
-να μην εχθρευεσαι φιλο σου για μικρο λαθος του
3
-να συγκρατησε στο φαι και στον υπνο και στη λαγνεια και στο θυμο
-μην κανεις κακο εργο μητε μ'αλλον μητε μονος σου
-απ'ολα δε πιο πολυ να ντρεπεσαι τον εαυτο σου
4
-ν'ασκεις την δικαιοσυνη και μ'εργο και με λογο
-να μην εισαι αλογιστα με τιποτα εθισμενος
-να σ'αρεσει ν'αποκτας πραγματα αλλα να ξερεις και να τα χανεις
-στα λογια των ανθρωπων συνυπαρχουν αναξια και καλα
1
-το ψευδος ν'αντιμετωπιζεις με ηρεμια
2
-να μην επιτρεψεις κανεναν να σε παραπλανησει
-να μην πραξεις μητε να πεις ο,τι δεν ειναι το καλλιτερο για σενα
3
-να σκεφτεσαι πριν ενεργησεις,μηπως ανοητα πραξεις
-να πραττεις αυτο που δεν θα στεναχωρησει καποιον και σενα
-να μην πραττεις αυτα που δεν εχεις αναγκη αλλα οσα χρειαζεσαι,
4
-να μην αμελεις την υγεια του σωματος
-μετρο ειναι αυτο που δεν θα σε στεναχωρηρει.
-η διατροφη σου να'ναι καθαρη ανεπεξεργαστη λιτη
-να μην τραβας τον φθονο των αλλων με τον τροπο που ζεις
1
-να μην σπαταλας
2
-να μην εισαι φιλοχρηματος
-το μετρο σε ολα ειναι αριστο
3
-πραξε οσα δεν θα σε βλαψουν ουτε σενα ουτε τους αλλους
-καθε νυχτα πριν κοιμηθεις εξετασε τρις φορες τις πραξεις της μερας
ρωτωντας:
που παρελειψα;
τι εκανα;
τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
-μαθε να βλεπεις και ν'ακους
.
.
.
.
Εν οράσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΕΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'πρεπει' ειπε ,να σχεδιασουμε το καθετι ,με την πιο μικρη λεπτομερεια,να λειτουργει με ακρα
σαν μηχανη,καταλαβαινεις;',εκεινη κουνησε καταφατικα το κεφαλι,'ολα στην εντελεια' συνε-
χισε'τοτε θα πετυχουμε το μεγιστο αποτελεσμα που επιδιωκουμε,ας αρχισουμε,προπαντων
αυτοσυγκεντρωση και τολμη',
τα ποδια της του πιεζαν το λαιμο,'λιγο πιο πολυ',εκεινη αυτο εκανε,'τωρα'της ειπε,μαλλον
την διεταξε,περιμενε,εγινε,'τελεια'αντεδρασε'βλεπεις πως λειτουργουν αρμονικα και οι πεντε
αισθησεις,η οραση,η ακουη,η οσμη,η γευση,η αφη,τωρα η σειρα μου',
της εσφιγγε το λαιμο με τα ποδια του,'πρεπει να'χεις ανοιχτα τα ματια',εκεινη περιμενε 'τωρα,
ανοιξε το στομα σου',τελειωσε,
'καταλαβαινεις ποσο θαυμασιο ειναι,ετσι δεν ειναι;'ψιθυρισε σ'αυτι της,'ναι,καταλαβαινω' εκει-
νη απαντησε,
'τωρα θα κανουμε κατι αλλο',της εδωσε οδηγιες,σταθηκαν μπροστα στον μεγαλο καθρεφτη,
'αυτο θα το βλεπεις στο καθρεφτη,να συμβαινει εκει',
εκεινη,πραγματικα,το εβλεπε να γινεται εκει μεσα,'ειναι υπεροχο'αναφωνησε,
'μην σταματας'της ειπε ,'αυτος ο αναδιπλασιασμος ειναι το παν,εμεις ειμαστε ακριβως αλλοι',
μετα αλλαξαν θεσεις,'ειναι τελειως διαφορετικο'σχολιασε,'κοιτα καλα την εικονα',κοιτουσαν
την εικονα,'χωρις την εικονα'τον ακουσε 'δεν θα ηταν τιποτα,η εικονα ειναι η ουσια',
της εδωσε ενα βιβλιο,'η Κριτικη του Καθαρου Λογου του Καντ,το σωμα χρειαζεται το
λογο,ειναι συμφυες,με το λογο,το πνευμα,αλλιως θα ημασταν χωρις διαρθρωση,παρακαλω
διαβασε,'
εκεινη αρχισε να διαβαζει:
Immanuel Kant
Kritik der reinen Vernunft
Einleitung
I. Von dem Unterschiede der reinen und empirischen Erkenntnis
Daß alle unsere Erkenntnis mit der Erfahrung anfange,daran ist gar kein Zweifel; denn wodurch
sollte das Erkenntnisvermögen sonst zur Ausübung erweckt werden, geschähe es nicht durch
Gegenstände, die unsere Sinne rühren und teils von selbst Vorstellungen bewirken, teils unsere
Verstandestätigkeit in Bewegung bringen, diese zu vergleichen, sie zu verknüpfen oder zu
trennen, und so den rohen Stoff sinnlicher Eindrücke zu einer Erkenntnis der Gegenstände zu
verarbeiten, die Erfahrung heißt? Der Zeit nach geht also keine Erkenntnis in uns vor der
Erfahrung vorher,und mit dieser fängt alle an.
'ωραια'ειπε διεκοπτοντας το διαβασμα,'η εμπειρια προηγειται της γνωσης,οι αισθησεις
ειναι η Αρχη των Παντων'σχολιασε,'αυτες,να το ξερεις,τρεφουν τις γνωσεις μας,απ'αυτες τις
πραξεις γνωριζομαστε,τι γνωριζαμε πριν και τι μετα,μια διαλεκτικη εξελιξη'
την κοιταξε,'τωρα ειναι η ωρα να δοκιμασουμε κι αυτο',
ανοιξε μια τεραστια οθονη στον απεναντι τοιχο,την εδειχνε,σε πολυ κοντινο πλανο,να βαφει
ροζ τα χειλη της,
'παρατηρησε'ειπε'η εικονα παραπεμπει σε αλλη εικονα,δημιουργειται ομοιοτητα και αναπο-
φευκτα ταυτιση',
εκεινη κοιταζε,'τι βλεπεις;'της ειπε,'βλεπω αυτο'απαντησε,'αυτο τοτε ειναι αυτο' της εδειξε,
'βλεπωντας αυτο ας κανουμε αυτη τη πραξη,νομιζεις πως αυτο ειναι δυνατον να τ'αποφυγου-
με;'ρωτησε,'οχι,δεν μπορουμε' απαντησε εκεινη,'καθε σκηνικο αντιστοιχει σε μια πραξη','τοτε
λοιπον,πραξη,πραξη,πραξη'αναφωνησε εκεινος θριαμβευτικα,'μ'ενα απαραβατο ορο,πρατουμε
κοιτωντας αποκλειστικα την εικονα της γυναικας να βαφει ροζ τα χειλη της',εκεινη συμφωνησε,
η' μαλλον υπακουσε,
οταν τελειωσε η πραξη εκεινος ειπε,'τωρα,ας πεσει η αυλαια,αργοτερα,ανακτωντας δυναμεις,
συνεχιζουμε,σαν καλοι ηθοποιοι,τις πραξεις του εργου μας,οι συνδιασμοι,το διαισθανομαστε
ειναι απειροι'
.
.
.
Αποφυλακιστηριον-Ντοκουμεντο Εμφυλιου πολεμου
-Οταν η Ελλαδα καταδικαζε σε θανατο τα παιδια της-
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΦΥΛΑΚΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΡΙΟΝ
Οτι ο Τααπαρελης Αθαν. του Παναγιωτου γεννηθεις εν Μαχαιρα Ξηρομερου
και κατοικων ομοιως ετων 46 επαγγελμα γεωργος εκρατηθη εις
τας υφ'ημας φυλακας προς εκτισιν ποινης φυλακισεως θανατου.-
επι Παρ. Κατ. Πολ. οπ/ων δυναμη της επ'αριθ 121/29-9-47 αποφασεως
Εκτακτου Στρατοδικειου Μεσολογγιου.-
Απεφυλακισθη σημερον 30 Μαρτιου ε.ε. ανασταλλεισης της εκτισεως του
υπολοιπου της ποινης του συμφωνως τω Α. Ν. 507/47 και καταβαλων τα
Δικαστικα του εξοδα:Κληθεις ουτος να υπογραψη Δηλωσιν μετανοιας
και αποκηρυξεως του Κομμουνισμου κ.λ.π. ηρνηθη πεισμονως -
Εν Πειραιει τη 30η Μαρτιου 1950
Ο Διευθυντης της
[σφραγιδα,υπογραφη]
.
/
συντομα σχολια[αποδομισης]αποδημοκρατικα:
η αγαρμπη σχιζοφρενικη γλωσσα εθνικο[ορθο]φροσυνης:
.η συντομευση Αθαν.[Αθανασιος,ειρωνικο με τον θανατο]
.[το τεμπελικο]κατοικων ομοιως
.προς εκτισιν ποινης φυλακισεως θανατου[με το χειρογραφο θανατου να καλυπτει το
τυπωμενο φυλακισεως]
.[οι φοβερες συντομευσεις της ενοχης-κατηγοριας-εθνικου εγκληματος-εσχατης προδοσιας]
επι Παρ. Κατ. Πολ. οπ/ων [επι Παραβασει Κατοχης Πολεμικων Οπλισμων]Βλεπε Συμφωνια
Βαρκιζας 12 Φεβρουαρίου 1945 Την αποστράτευση του ΕΛΑΣ και τον πλήρη αφοπλισμό του
ΕΑΜ
-το δυναμη που ειναι δυναμει [της επ'αριθ 121/29-9-47]
[αλλα το Εκτακτον της Υποθεσεωςς δικαιολογει τετοιες παραβλεψιες,συγχωρητεες,τετοια ωρα
τετοια λογια]
.το ομοηχο συντομογραφικο ε.ε.[30 Μαρτιου ε.ε.ενεστωτος ετους]
.το ανασταλλεισης της εκτισεως του υπολοιπου της ποινης του[αληθεια τι υπολοιπο εχει η
ποινη του θανατου;τι υπολοιπον το ολοσχερον;]
.και εν δευτερω το καταπληκτικο συντομογραφικο κ.λ.π.[του Κομμουνισμου κ.λ.π.]τα ευκολως
εννοουμενα συμπαρομαρτουντα παραλειπονται [συμμοριτες και τα λοιπα],
.αλλα και με...τον ορθογραφικο δισταγμο[ομικρον η ' ωμεγα;] στη λεξη πεισμονως
.και φυσικα η υπογραμμιση στο ηρνηθη πεισμονως
[πεισμονως σημαινει,προσεξτε Εθνικο/ορθο/φρονοι,συνωνυμως το αμετανοητως]
[Απεφυλακισθη παρ'οτι Κληθεις ουτος να υπογραψη Δηλωσιν μετανοιας και αποκηρυξεως
του Κομμουνισμου κ.λ.π. ηρνηθη πεισμονως
ετσι ας πιστευει πως κατα καποιον τροπο νικησε νικημενος[ασ'τους να φαντασιωνουν την
ηθικη νικη της ολοκληρωτικης ηττας τους ]
και του παρεχωρηθει η ελευθερια βεβαιως με το αζημιωτο:καταβαλων τα Δικαστικα του
εξοδα !
Εν Τελει:
Νυν και Αει η Εξουσια!
Εν Ελλαδι τη [ημερα]...του [μηνος]...εν[ετος]...
Ο Διευθυντης της
[σφραγιδα,υπογραφη]
.
.
.
Angela Davis,Philosopher, Radical Activist, Teacher-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Angela Davis,Philosopher, Radical Activist, Teacher 13 Logoi
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
We have to talk about liberating minds as well as liberating society.
πρεπει να μιλαμε για την απελευθερωση του μυαλου οπως και για την απελευθερωση της
κοινωνιας
Racism, in the first place, is a weapon used by the wealthy to increase the profits they bring
in by paying Black workers less for their work.
ο ρατσισμος,κατα πρωτον,ειναι ενα οπλο χρησιμοποιημενο απ'τους πλουσιους για ν'αυξησουν
τα κερδη που αποκτουν πληρωνοντας τους μαυρους εργατες λιγοτερο για την εργασια τους
Jails and prisons are designed to break human beings, to convert the population into
specimens in a zoo - obedient to our keepers, but dangerous to each other.
τα κελια κι οι φυλακες ειναι σχεδιασμενες να σμπαραλιασουν τα ανθρωπινα οντα,να μετατρε-
ψουν τον πληθυσμο σε ειδη ζωολογικου κηπου-υπακουα στους κατοχους μας,αλλα επικινδυνα
το ενα με τ'αλλο
I think the importance of doing activist work is precisely because it allows you to give back and
to consider yourself not as a single individual who may have achieved whatever but to be a
part of an ongoing historical movement.
νομιζω οτι η σπουδαιοτητα του να κανεις ακτιβιστικο εργο ειναι ακριβως γιατι αυτο σου
επιτρεπει να συνειδητοποιηθεις και να θεωρησεις τον εαυτο σου οχι σαν ενα μοναδικο ατομο
το οποιο μπορει να κατορθωσει οτιδηποτε αλλα να ειναι μερος μιας σε εξελιξη ιστορικης
κινησης
Poor people, people of color - especially are much more likely to be found in prison than in
institutions of higher education.
οι φτωχοι ανθρωποι,οι εγχρωμοι ανθρωποι-ειδικα ειναι πολυ περισσοτερο πιθανον να βρεθουν
στη φυλακη παρα στα ιδρυματα ανωτερης παιδειας
Well for one, the 13th amendment to the constitution of the US which abolished slavery - did
not abolish slavery for those convicted of a crime.
λοιπον τωρα,η 13η αναθεωρηση του συνταγματος των ΗΠ η οποια καταργησε τη δουλεια-δεν
καταργησε τη δουλεια για κεινους που καταδικασθηκαν για ενα εγκλημα
Radical simply means 'grasping things at the root.'
ριζιζοσπαστης απλα σημαινει 'αρπαζοντας τα πραγματα απ'τη ριζα'[ξεριζωνοντας τα πραγματα]
To understand how any society functions you must understand the relationship between the
men and the women.
για να κατανοησεις πως οποιαδηποτε κοινωνια λειτουργει πρεπει να κατανοησεις τη σχεση
μεταξυ των ανδρων και των γυναικων
Had it not been for slavery, the death penalty would have likely been abolished in America.
Slavery became a haven for the death penalty
αν δεν ηταν προορισμενη για δουλεια η θανατικη ποινη πιθανον να ειχε καταργηθει στην
Αμερικη.Η δουλεια εγινε ενα καταφυγιο για τη θανατικη ποινη
Well, we see an increasingly weaker labor movement as a result of the overall assault on the
labor movement and as a result of the globalization of capital.
λοιπον,βλεπουμε ενα ολο και πιο πολυ αθενεστερο εργατικο κινημα ως αποτελεσμα της
ολοκληρωτικης επιθεσης στο εργατικο κινημα και ως αποτελεσμα της παγκοσμιοποιησης του
κεφαλαιου
What this country needs is more unemployed politicians.
αυτο που αυτη η χωρα χρειαζεται ειναι περισσοτεροι ανεργοι πολιτικοι
I grew up in the southern United States in a city which at that time during the late '40's and
early '50's was the most segregated city in the country, and in a sense learning how to oppose
the status quo was a question of survival.
μεγαλωσα στο Νοτο των Ηνωμενων Πολιτειων σε μια πολη η οποια εκεινη την εποχη στο τελος
του '40 και στις αρχες του '50 ηταν η πιο διαχωρισμενη πολη στη χωρα,και κατα καποια εννοια
μαθαινοντας να αντιτιθεσε στο κατεστημενο[status quo]ηταν ζητημα επιβιωσης
I never saw myself as an individual who had any particular leadership powers.
ποτε δεν ειδα τον εαυτο μου σαν ενα ατομο που εχει καποιες ιδιαιτερες αρχηγικες ικανοτητες
.
.
THE ROLLING STONES - SWEET BLACK ANGEL Angela Davis
https://youtu.be/v8M8f9x435I
.
.
.
James Erl Ray Thrill Case-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'ειχα επίσκεψη στις φυλακές του Μιζούρι,ένας άγνωστος λευκός,σαν Ραούλ μου συστήθηκε,
δεν μου είπε πολλά,αν θέλω να γλυτώσω τα 20 χρόνια φυλακής όλα ήταν κανονισμένα,σε δύο
μέρες απόδρασα εύκολα,συναντηθηκαμε στο ορισμένο μέρος,να βρίσκομαι 4 Απριλιου στο
Μέμφις,να νοικιάσω δωμάτιο με θέα το Λορεν μοτέλ,,η δουλειά,ένας μαύρος πρέπει
οπωσδήποτε να βγει απ'τη μέση,σωματεμπορος,ναρκωτικά,,αλκοόλ,μου'δωσε λεφτά,νοικιασα
μια λευκή Μουστανγκ και λίγο πριν το μεσημέρι ήμουνα στο Μεμφις', ο Τζέιμς Ερλ Ρέι νοικιασε
δωμάτιο σε μια πανσιόν,ζήτησε δωμάτιο με θέα,από το μπάνιο έβλεπε το Λόρεν μοτελ,'λίγο
μετά κατέβηκα στη πόλη σ' ένα κατάστημα οπλων αγορασα μια καραμπίνα ρεμιγκτον,κυάλια
και στόχαστρο,όλα σε θήκη,γυρίζοντας στη πανσιόν βρήκα στο δωμάτιο τον Ραουλ,μόλις μ'ειδε
έβαλε τις φωνές,'εισαι ηλίθιος,πας να μας κάψεις,έβγαλες εικοσιδολαρα να πληρώσεις στη
ξενοδοχα,το ίδιο θα'κανες για τα όπλα,να γίνεις στόχο;πολύ επικινδυνο',πήγανε στο μπάνιο,
του έδειξε τον μαύρο απέναντι στο μοτέλ,δεύτερος όροφος,ήταν στο μπαλκόνι σκυμμένος και
συζητούσε με κάποιον άλλον μαυρο στην αυλή,'αυτος ειναι'ειπε ο Ραούλ με σκληρή φωνή,'οταν
θα'ναι μόνος του τον πετυχαίνεις,πρόσεξε με τη πρώτη,όχι αστοχιες','στο δωμάτιο μου'δωσε
ένα φάκελο,η καινούργια ταυτότητα σου ,διαβατήριο,και χρηματα,είπε ο Ραούλ,στη φωνή του
υπήρχε κάτι σαν απειλή,εφυγε',ο Τζέιμς Ερλ Ρέι παραμόνευε στο μπάνιο,ησυχία απέναντι.καμια
κίνηση,ο μαύρος κοιμόνταν,αντιπαθούσε γενικά τους μαύρους,δεν ήθελε σχέσεις μ'αυτους,
μόνο με πόρνες μαύρες πηγαινε,ήταν φτηνές,μπορούσε να τις μεταχειρίζεται όπως ήθελε,να
κάνει τα γούστα του,μια την ξυλοφορτωσε αγρια και δεν την πλήρωσε,ούτε κι οι άλλοι τους
ήθελαν,στα λεωφορεία τους είχαν χωρισμένους,στο πίσω μέρος,στη φυλακή οι πιο πολύ ήταν
απ' αυτούς,αλκοολικοί,νταβατζηδες,μαχαιροβγάλτες,πρεζόνια,σήμερα στο Μέμφις τους είδε
να διαδηλώνουν,ζητούσαν δικαιώματα,το κάθαρμα απέναντι του αναπαύονταν,σε λίγο
θ'αναπαυονταν αιωνια,σκέφτηκε και γέλασε,'κατα τις 6 το απόγευμα ξαναπήγα στο μπάνιο,
τον είδα στο μπαλκόνι,ήταν μόνος,τον σημάδεψα στο πρόσωπο,πυροβόλησα,έπεσε,αμέσως
άκουσα μια γυναίκα να σκούζει,εχωσα το όπλο στη θήκη και κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες,
κάπου,στο δρόμο,ξεφορτωθηκα τη θηκη,'ο Τζέιμς Ερλ Ρέι οδήγησε μέχρι την Ατλάντα,από'κει
πέρασε στο Τορόντο του Καναδα,κανένας δεν τον εμπόδισε,βρέθηκε στην άλλη άκρη του
Ατλαντικού,στο Λονδίνο,έπειτα στη Λισαβώνα,'εκει σ' ένα μπαρ κάποιοι μαύροι ναυτικοί,
μεθυσμένοι,απειλούσαν πως θα εκδικηθουν τη δολοφονία του αρχηγού,έστησα αυτί,πρώτη
φορά άκουσα το όνομα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,τον είχαν,είπαν, πυροβολήσει στο Μέμφις,πριν
ένα χρόνο,4 Απριλίου,ακουσα κι άλλα πολλά,τότε κατάλαβα,μ'ειχαν μπλέξει,φοβηκα,έτρεμα,
σε λίγο θα μ'επιαναν,τ'αποτύπωματα μου στη ρεμιγκτον,τα εικοσιδολαρα,η λευκή Μουστανγκ,
ο κλοιός εκλεινε,να προλάβω να ξεφυγω',στο Λονδίνο στο διεθνές αεροδρόμιο Χηθροου τον
συνέλαβαν για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πριν αποδρασει και κρυφτεί στη
Ροδεσία,ο κύκλος για τον Τζέιμς Ερλ Ρέι έναν λευκό μικροκακοποιο έκλεισε,ο ιστός της αράχνης
εκτυλίχτηκε μεθοδικα γύρω του,τον τυλιξε, 'ηλεκτρικη καρεκλα'του ειπαν 'η 99 χρόνια φυλακή;',
ομολόγησε,όλα για τον Τζέιμς Ερλ Ρέι τελείωσαν 30 χρόνια αργότερα στη φυλακή,1998,'στην
ανυπαρξια πλεον' ειπε
.
.
.
Zeitung Frankfurt Stadt Rundschau ,στην Opernplatz Frankfurt 8 Απριλίου 1968 δύο
Μαχαιριωτες μετανάστες στη Δυτικη Γερμανια ο Νίκος Παπατρέχας και ο Γιάννης
Βότσης διαδηλώνουν για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ενάντια στη
σκληρότητα των ρατσιστικών διακρισεων
Πολίτες του Κόσμου
Έχω ένα όνειρο I have a dream
[Martin Luther King Jr.,finale of his speech at the March on Washington in 1963 ]
Zeitung Frankfurt Stadt Rundschau,Ντοκουμέντο 8 Απριλίου 1968 Φρανκφούρτη Δυτική
Γερμανία διαδήλωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του μαύρου αγωνιστή Μάρτιν Λούθερ
Κινγκ στις 4 Απριλιου στο Μέμφις του Τενεσί ΗΠΑ.
Martin Luther King Jr.
"Αυτό τον καιρό σκέφτομαι πού και πού τον θάνατο και την κηδεία μου και αναρωτιέμαι τι
θα ήθελα να ακουστεί τότε.
Αν τύχει και είστε, κάποιοι από σας, εκεί όταν έρθει εκείνη η μέρα, να ξέρετε ότι δεν θα ήθελα
μια μακρόσυρτη κηδεία. Κι αν βάλετε κάποιον να με αποχαιρετίσει, πείτε του σας παρακαλώ
να μη μακρηγορήσει. Να μην αρχίσει να λέει για το Νομπέλ - δεν είναι αυτό το σπουδαίο - ούτε
για τα σχολεία που έβγαλα.
Εκείνο που θα 'θελα να ειπωθεί είναι ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπάθησε να βοηθήσει τους άλλους. Θα 'θελα να ειπωθεί ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προσπάθησε να αγαπήσει τους άλλους.
Θα 'θελα να μπορείτε να πείτε εκείνη τη μέρα ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ νοιάστηκε να ταΐσει
τον πεινασμένο, να ντύσει τον γυμνό, να κάνει συντροφιά στον φυλακισμένο. Θα 'θελα να
μπορείτε να πείτε ότι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πάσχισε να αγαπήσει και να υπηρετήσει τον
άνθρωπο"[17].
.
.
.
proclus-chart-1-thomas-m-johnson
πολυαιτιοτητα και συναιτιοτητα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ενας Λαβυρινθος ΜεταΦρασεων
στο κεντρο ενος κανονικου δωδεκαπλευρου ειδε τον τεραστιο πυργο,αποτελουμενο απο
κολουρους κωνους,ο ενας πανω στον αλλον,απειρους,με αυξομειουμενη ακτινα,αριστερα
η πλατια ηρεμια του ποταμου,
βρεθηκε σ'εναν ετυφλωτικα φωτισμενο διαδρομο που ελλισονταν ανεβαινοντας,δεξια κι
αριστερα υπηρχαν πορτες με αριθμους,σε τριαδες,αυτο το διαισθανθηκε,3,4,5,-5,12,13,
-7,24,25,-9,40,41,-11,60,61,-...,1001,501000,501001,..,
ανεβαινε συνεχεια,
σε καποια τριαδα,μια πορτα ηταν ανοιχτη,'ελα μεσα'ακουσε μια φωνη,μπηκε στην αιθουσα,
ειδε εναν αντρα καθισμενο,μπροστα του ενα τραπεζι με βιβλια και χαρτια,και πισω μια τεραστια
βιβλιοθηκη,
'πάντα ἐν πάσιν, ἀλλ' οἰκείως' ειπε ο αντρας γελωντας,του εδειξε τη καρεκλα να καθισει,
'οι πυθαγορειες τριαδες,οι αριθμοι στις πορτες',και συνεχισε, 'καθε περιττος αριθμος,
με το τετραγωνο του ελλαττουμενο κατα μια μοναδα και διαιρουμενο με το 2,και το
τετραγωνο του προσαυξειμενο κατα μια μοναδα και διαιρουμενο με το δυο,αποτελουν
μια πυθαγορεια τριαδα',τον κοιταξε,'Εν,Νους,Ψυχη η πρωτη τριαδα,το Υπερουσιον Εν
το Αιδιον Αιωνιο Αναλοιωτο,η μονη,απορρεει,η προοδος,στο Νου,τη Γνωση,απο εκει
στη Ψυχη,κατεβαινοντας στον αισθητο υλικο κατωτερο κοσμο,κι επειτα η επιστροφη,
η αντιστροφη πορεια,προς το Ανωτατο Εν,την Πρωτη Αρχη,την Ενθεωση',
καταλαβε,' Ο Προκλος ειστε,ο μαθητης του Συριανου στην Αθηνα',
'αυτος,κι αυτο το καιρο σχολιαζω το πρωτο βιβλιο των Στοιχειων του Ευκλειδη,καταπληκτικη,
και μαλιστα δικη του,η αποδειξη του Πυθαγορειου θεωρηματος,την προταση μζ΄:
ἐν τοῖς ὀρθογωνίοις τριγώνοις τὸ ἀπὸ τῆς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσης πλευρᾶς
τετράγωνον ἴσον ἐστὶ τοῖς ἀπὸ τῶν τὴν ὀρθὴν γωνίαν περιεχουσῶν πλευρῶν τετραγώνοις.
η Υπερβαση του Νου,ενα θαυμασιο παραδειγμα της επιστροφης στο Εν Τελειο',
ανοιξε ενα βιβλιο,ξεφυλλησε,
'ειμαστε στον αισθητο κοσμο κατωτερα οντα,νοσουντα,εδω σ'αυτο το Υπομνημα ερμηνευω
τον μυθο της Κιρκης στην Οδυσσεια,ο Ομηρος,και συμφωνει ο Πλατωνας,ειναι θεοπνευστος
ποιητης,κι οι μυθοι του εχουν βαθυ μυστικο νοημα,που δεν μπορει ν'ανακαλυψει ο ανιδεος
αναγνωστης,
ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν
οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα· ἀνέμισγε δὲ σίτῳ
φάρμακα λύγρ', ἵνα πάγχυ λαθοίατο πατρίδος αἴης.
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, αὐτίκ' ἔπειτα
ῥάβδῳ πεπληγυῖα κατὰ συφεοῖσιν ἐέργνυ.
οἱ δὲ συῶν μὲν ἔχον κεφαλὰς φωνήν τε τρίχας τε
καὶ δέμας, αὐτὰρ νοῦς ἦν ἔμπεδος ὡς τὸ πάρος περ. 240
η Κιρκη με τον κυκεωνα,το φαρμακι της,μεταμορφωσε τους συντροφους του Οδυσσεα
σε βρωμικα γουρουνια,που ομως εχουν συνειδηση το τι ηταν πριν,και κλαινε κι οδυρονται
για τη καταντια τους,ομως ο Οδυσσεας με τη βοηθεια του Ερμη και το μωλυ δεν κατεπεσε
στη γοητεια της,
αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον οὐδέ μ' ἔθελξε 318
οπως ολες οι ψυχες,που επιδιωκουν το Αγαθον,και ποθουν απο τα κατωτερα γηινα να υψω-
θουν στα ανωτερα και να ενωθουν με το Απολυτο Εν,τον Αιωνα'
εκει,σ'αυτο το σημειο,ξυπνησε το 766 μ.Χ ο Αραβας μαθηματικος Tabit ben Qurra και θυμη-
θηκε πως ειχε ακροαση στις 10 η ωρα αυτο το πρωι απο τον Χαλιφη της Βαγδατης al Mansur
να του ζητησει να παρει ως λαφυρα απο τον Βυζαντινο Αυτοκρατορα τα Στοιχεια του Ευκλειδη
για να τα μεταφρασει,
εκει ακριβως το 801 μ.Χ ξυπνησε απο τον μεσημεριανο του υπνο ο al Hajjaj ibn Yusuf Ibn
Matar,αραβας μαθηματικος,για να συνεχισει τη πρωτη μεταφραση του στα αραβικα των
Στοιχειων του Ευκλειδη με την Υψηλη προτροπη του Χαλιφη Harum al Rashid
εκει στο μεσο της νυχτας το 835 μ.Χ ξυπναει ο al Hajjaj κι αρχιζει τη δευτερη μεταφραση των
Στοιχειων του Ευκλειδη,την επονομαζομενη Mamunian,αφιερωμενη στον Χαλιφη al Mamun,
κι εκει ακριβως,το 901 μ.Χ, ξυπνησε ο αραβας μαθηματικος και ιστορικος των αραβικων μαθη-
ματικων Thabit ibn Qurra al Harrani,σε μια ωρα ειχε ραντεβου στον μεγαλο πυργο με εναν
μεγαλο Ελληνα νεοπλατωνιστη φιλοσοφο και μαθηματικο,τον Προκλο τον Διαδοχο,που αυτες
τις μερες ειχε ερθει επισημος προσκεκλειμενος του Χαλιφη στη Βαγδατη απο την Αθηνα,
θα συζητουσε μαζι του για το φιλοδοξο σχεδιο του να αναθεωρησει και να συμπληρωσει την
επιτυχημενη μεταφραση του Ishag ibn Hunayn των Στοιχειων του Ευκλειδη,
εκει,βλεποντας τον Thabit ibn Qurra al Harrani να μπαινει στον μεγαλο πυργο των απανωτων
κουλουρων κωνων, ξυπνησε,τρεις ωρες πριν ξημερωσει,ο Ishag ibn Hunayn,
πανω στο τραπεζι ειδε τα χειρογραφα της μεταφρασης των Στοιχειων του Ευκλειδη να φωτιζον-
ται μεσα στη ζεστη νυχτα απ'το λαμπερο φως του γεματου φεγγαριου,που εμπαινε απ'τ'ανοιχτο
παραθυρο,
δεν ξανακοιμηθηκε,οταν φωτισε η μερα καθισε στο τραπεζι και συνεχισε τη μεταφραση,
ειχε ανεβει ο ηλιος οταν απ΄το παραθυρο ειδε εναν ανθρωπο να βαδιζει προς τον μεγαλο
πυργο και να μπαινει μεσα,ξεκουρασε για λιγο τα ματια του κοιταζοντας την πλατια ηρεμια
του ποταμου,
υστερα ξαναγυρισε στα γραπτα του,ειχε φτασει στη προταση μζ',του Πυθαγορειου θεωρημα-
τος,κι αυτη τωρα θα μετεφραζε
.
,
.
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β',Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ
ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Κατα καποιον προσεγγιστικο τροπο ο διαλεκτικος συλλογισμος του Ευκλειδη για
την αποδειξη,κατασκευη,της προτασης β,Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ
ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι. του Βιβλιου α' των Στοιχειων του
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
προτασης α.β
Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
σε δοσμενο σημειο σε δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει
θελουμε στο δοσμενο σημειο Α να κατασκευασουμε τμημα ισο με το δοσμενο τμημα ΒΓ,
σκεφτομαστε πως στον κυκλο με κεντρο το Β και ακτινα ιση με το ΒΓ οι απειρες ακτινες
του ειναι ισες με τη ΒΓ,κι αν κατασκευασθει στο Α ιση της,τοτε κι αυτη θα ειναι ιση μ'ολες
τις απειρες ακτινες του κυκλου,συμπεραινουμε ενα απειρο αριθμο θεσεων ισων τμηματων
με το ΒΓ και στο Α και στο Β,πρεπει,κατα καποιο τροπο,να ξεφυγουμε απο αυτη την απειρια
με κατι δοσμενο σταθερο,ωστε να σταθεροποιηθουν πανω σε δυο σταθερες ευθειες,
ενα πρωτο σταθερο τμημα ειναι απο το δοσμενο Α στο δοσμενο Β,το ΑΒ,τοτε το σταθερωτερο
τριγωνο που μπορει να κατασκευασθει με βαση το ΑΒ ειναι το ισοπλευρο τριγωνο,κατασκευα-
ζεται,προταση α.α λοιπον το ισοπλευρο τριγωνο ΔΑΒ,και ειναι τοτε ΔΑ ,ΔΒ ισο με ΑΒ,τωρα
καταλαβαινουμε πως τα ισα τμηματα που θελουμε θα βρισκονται πανω στις ευθειες ΔΑ,ΔΒ,
προεκτεινοντας,προς το ιδιο μερος του επιπεδου,στη ΔΒ η ακτινα ΒΗ ιση με δοσμενο τμημα ΒΓ,
αν,επομενως,με κεντρο το σημειο Δ και ακτινα ιση με ΔΗ γραψω κυκλο η ευθεια ΔΑ θα τον
τεμνει στο σημειο Λ,τοτε επειδη τα ΑΗ,ΑΛ ειναι ακτινες αυτου του κυκλου ειναι ισα τμηματα,
κι αν απ'αυτα τα ισα αφαιρεθουν τα ισα τμηματα ΔΑ,ΔΒ του ισοπλευρου τριγωνου ΔΑΒ,τοτε
προκυπτουν ισα τμηματα,τα ΑΛ,ΒΗ,αφου το ΒΗ ειναι ακτινα του κυκλου με κεντρο το Β κι
ακτινα το ΒΓ,τοτε το τμημα ΑΛ στο δοσμενο σημειο Α ισο με το δοσμενο τμημα ΒΓ,
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.
αυτο που επρεπε να κατασκευασθει
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β',
β΄. Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
Ἔστω τὸ μὲν δοθὲν σημεῖον τὸ Α, ἡ δὲ δοθεῖσα εὐθεῖα ἡ ΒΓ· δεῖ δὴ πρὸς τῷ Α σημείῳ τῇ
δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
Ἐπεζεύχθω γὰρ ἀπὸ τοῦ Α σημείου ἐπὶ τὸ Β σημεῖον εὐθεῖα ἡ ΑΒ, καὶ συνεστάτω ἐπ' αὐτῆς
τρίγωνον ἰσόπλευρον τὸ ΔΑΒ, καὶ ἐκβεβλήσθωσαν ἐπ' εὐθείας ταῖς ΔΑ, ΔΒ εὐθεῖαι αἱ ΑΕ,
ΒΖ, καὶ κέντρῳ μὲν τῷ Β διαστήματι δὲ τῷ ΒΓ κύκλος γεγράφθω ὁ ΓΗΘ, καὶ πάλιν κέντρῳ
τῷ Δ καὶ διαστήματι τῷ ΔΗ κύκλος γεγράφθω ὁ ΗΚΛ.
Ἐπεὶ οὖν τὸ Β σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΓΗΘ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ. πάλιν, ἐπεὶ
τὸ Δ σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΚΛΗ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΔΛ τῇ ΔΗ, ὧν ἡ ΔΑ τῇ ΔΒ ἴση
ἐστίν. λοιπὴ ἄρα ἡ ΑΛ λοιπῇ τῇ ΒΗ ἐστὶν ἴση. ἐδείχθη δὲ καὶ ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ ἴση· ἑκατέρα ἄρα
τῶν ΑΛ, ΒΓ τῇ ΒΗ ἐστὶν ἴση. τὰ δὲ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα· καὶ ἡ ΑΛ ἄρα τῇ ΒΓ
ἐστὶν ἴση.
Πρὸς ἄρα τῷ δοθέντι σημείῳ τῷ Α τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴση εὐθεῖα κεῖται ἡ ΑΛ· ὅπερ
ἔδει ποιῆσαι.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β'
σε δοσμενο σημειο σε δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει
.
Εστω το μεν δοσμενο σημειο το Α,η δε δοσμενη ευθεια η ΒΓ,πρεπει λοιπον στο Α σημεiο
στη δοσμενη ευθεια ΒΓ ιση ευθεια να τοποθετηθει.
Ας ενωθει τοτε απο το Α σημειο στο Β σημειο ευθεια η ΑΒ,κι ας δημιουργησω πανω της
τριγωνο ισοπλευρο το ΔΑΒ,κι ας προεκταθουν ευθεια στις ΔΑ,ΔΒ ευθειες οι ΑΕ,ΒΖ,και με
κεντρο μεν στο Β διαστημα δε [ισο] στο ΒΓ κυκλος ας ειναι γραμμενος ο ΓΗΘ,και παλι με
κεντρο μεν στο Δ διαστημα δε [ισο] στο ΒΓ κυκλος ας ειναι γραμμενος ο ΗΚΛ..
Επειδη λοιπον το Β σημειο κεντρο ειναι του ΓΗΘ κυκλου,ιση ειναι η ΒΓ στη ΒΗ,παλι επειδη.
το Δ σημειο κεντρο ειναι του ΚΛΗ κυκλου,ιση ειναι η ΔΛ στη ΔΗ,οντας η ΔΑ με την ΔΒ
ιση,επομενως η υπολοιπη η ΑΛ με την υπολοιπη τη ΒΗ ειναι ιση,δειχθηκε δε και η ΒΓ με την
ΒΗ ιση,καθε μια επομενως των ΑΛ,ΒΓ με την ΒΗ ειναι ιση,τα δε με το ιδιο ισα και το ενα
με το αλλο ειναι ισα,και η ΑΛ επομενως με την ΒΓ ειναι ιση,
Επομενως στο δοσμενο σημειο το Α στη δοσμενη ευθεια τη ΒΓ ιση ευθεια βρισκεται η ΑΛ,
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.
αυτο που επρεπε να κατασκευασθει
.
.
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β'
Προς τω δοθεντι σημειω τη δοθειση ευθεια
ισην ευθειαν θεσθαι.
-animations χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-music Intentionally Blank Twenty-five Notes You Forgot to Remember
https://youtu.be/6Y1b44oHc8E
.
.
.
ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Κατα καποιον προσεγγιστικο τροπο ο διαλεκτικος συλλογισμος του Ευκλειδη για
την αποδειξη,κατασκευη,της προτασης β,Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ
ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι. του Βιβλιου α' των Στοιχειων του
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
προτασης α.β
Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
σε δοσμενο σημειο σε δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει
θελουμε στο δοσμενο σημειο Α να κατασκευασουμε τμημα ισο με το δοσμενο τμημα ΒΓ,
σκεφτομαστε πως στον κυκλο με κεντρο το Β και ακτινα ιση με το ΒΓ οι απειρες ακτινες
του ειναι ισες με τη ΒΓ,κι αν κατασκευασθει στο Α ιση της,τοτε κι αυτη θα ειναι ιση μ'ολες
τις απειρες ακτινες του κυκλου,συμπεραινουμε ενα απειρο αριθμο θεσεων ισων τμηματων
με το ΒΓ και στο Α και στο Β,πρεπει,κατα καποιο τροπο,να ξεφυγουμε απο αυτη την απειρια
με κατι δοσμενο σταθερο,ωστε να σταθεροποιηθουν πανω σε δυο σταθερες ευθειες,
ενα πρωτο σταθερο τμημα ειναι απο το δοσμενο Α στο δοσμενο Β,το ΑΒ,τοτε το σταθερωτερο
τριγωνο που μπορει να κατασκευασθει με βαση το ΑΒ ειναι το ισοπλευρο τριγωνο,κατασκευα-
ζεται,προταση α.α λοιπον το ισοπλευρο τριγωνο ΔΑΒ,και ειναι τοτε ΔΑ ,ΔΒ ισο με ΑΒ,τωρα
καταλαβαινουμε πως τα ισα τμηματα που θελουμε θα βρισκονται πανω στις ευθειες ΔΑ,ΔΒ,
προεκτεινοντας,προς το ιδιο μερος του επιπεδου,στη ΔΒ η ακτινα ΒΗ ιση με δοσμενο τμημα ΒΓ,
αν,επομενως,με κεντρο το σημειο Δ και ακτινα ιση με ΔΗ γραψω κυκλο η ευθεια ΔΑ θα τον
τεμνει στο σημειο Λ,τοτε επειδη τα ΑΗ,ΑΛ ειναι ακτινες αυτου του κυκλου ειναι ισα τμηματα,
κι αν απ'αυτα τα ισα αφαιρεθουν τα ισα τμηματα ΔΑ,ΔΒ του ισοπλευρου τριγωνου ΔΑΒ,τοτε
προκυπτουν ισα τμηματα,τα ΑΛ,ΒΗ,αφου το ΒΗ ειναι ακτινα του κυκλου με κεντρο το Β κι
ακτινα το ΒΓ,τοτε το τμημα ΑΛ στο δοσμενο σημειο Α ισο με το δοσμενο τμημα ΒΓ,
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.
αυτο που επρεπε να κατασκευασθει
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β',
β΄. Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
Ἔστω τὸ μὲν δοθὲν σημεῖον τὸ Α, ἡ δὲ δοθεῖσα εὐθεῖα ἡ ΒΓ· δεῖ δὴ πρὸς τῷ Α σημείῳ τῇ
δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
Ἐπεζεύχθω γὰρ ἀπὸ τοῦ Α σημείου ἐπὶ τὸ Β σημεῖον εὐθεῖα ἡ ΑΒ, καὶ συνεστάτω ἐπ' αὐτῆς
τρίγωνον ἰσόπλευρον τὸ ΔΑΒ, καὶ ἐκβεβλήσθωσαν ἐπ' εὐθείας ταῖς ΔΑ, ΔΒ εὐθεῖαι αἱ ΑΕ,
ΒΖ, καὶ κέντρῳ μὲν τῷ Β διαστήματι δὲ τῷ ΒΓ κύκλος γεγράφθω ὁ ΓΗΘ, καὶ πάλιν κέντρῳ
τῷ Δ καὶ διαστήματι τῷ ΔΗ κύκλος γεγράφθω ὁ ΗΚΛ.
Ἐπεὶ οὖν τὸ Β σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΓΗΘ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ. πάλιν, ἐπεὶ
τὸ Δ σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΚΛΗ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΔΛ τῇ ΔΗ, ὧν ἡ ΔΑ τῇ ΔΒ ἴση
ἐστίν. λοιπὴ ἄρα ἡ ΑΛ λοιπῇ τῇ ΒΗ ἐστὶν ἴση. ἐδείχθη δὲ καὶ ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ ἴση· ἑκατέρα ἄρα
τῶν ΑΛ, ΒΓ τῇ ΒΗ ἐστὶν ἴση. τὰ δὲ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα· καὶ ἡ ΑΛ ἄρα τῇ ΒΓ
ἐστὶν ἴση.
Πρὸς ἄρα τῷ δοθέντι σημείῳ τῷ Α τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴση εὐθεῖα κεῖται ἡ ΑΛ· ὅπερ
ἔδει ποιῆσαι.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β'
σε δοσμενο σημειο σε δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει
.
Εστω το μεν δοσμενο σημειο το Α,η δε δοσμενη ευθεια η ΒΓ,πρεπει λοιπον στο Α σημεiο
στη δοσμενη ευθεια ΒΓ ιση ευθεια να τοποθετηθει.
Ας ενωθει τοτε απο το Α σημειο στο Β σημειο ευθεια η ΑΒ,κι ας δημιουργησω πανω της
τριγωνο ισοπλευρο το ΔΑΒ,κι ας προεκταθουν ευθεια στις ΔΑ,ΔΒ ευθειες οι ΑΕ,ΒΖ,και με
κεντρο μεν στο Β διαστημα δε [ισο] στο ΒΓ κυκλος ας ειναι γραμμενος ο ΓΗΘ,και παλι με
κεντρο μεν στο Δ διαστημα δε [ισο] στο ΒΓ κυκλος ας ειναι γραμμενος ο ΗΚΛ..
Επειδη λοιπον το Β σημειο κεντρο ειναι του ΓΗΘ κυκλου,ιση ειναι η ΒΓ στη ΒΗ,παλι επειδη.
το Δ σημειο κεντρο ειναι του ΚΛΗ κυκλου,ιση ειναι η ΔΛ στη ΔΗ,οντας η ΔΑ με την ΔΒ
ιση,επομενως η υπολοιπη η ΑΛ με την υπολοιπη τη ΒΗ ειναι ιση,δειχθηκε δε και η ΒΓ με την
ΒΗ ιση,καθε μια επομενως των ΑΛ,ΒΓ με την ΒΗ ειναι ιση,τα δε με το ιδιο ισα και το ενα
με το αλλο ειναι ισα,και η ΑΛ επομενως με την ΒΓ ειναι ιση,
Επομενως στο δοσμενο σημειο το Α στη δοσμενη ευθεια τη ΒΓ ιση ευθεια βρισκεται η ΑΛ,
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.
αυτο που επρεπε να κατασκευασθει
.
.
Ευκλειδη Στοιχεια,Βιβλιο α',προταση β'
Προς τω δοθεντι σημειω τη δοθειση ευθεια
ισην ευθειαν θεσθαι.
-animations χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-music Intentionally Blank Twenty-five Notes You Forgot to Remember
https://youtu.be/6Y1b44oHc8E
.
.
.
Μεταβολή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ην πρώτη αλλαγή παρατήρησε στη στάση του λεωφορείου,οι άνθρωποι δεν ήταν αυτοί που περίμεναν το λεωφορείο εκείνη την ώρα κάθε μέρα,η ηλικιωμενη κυρία με το κόκκινο φόρεμα έλειπε,ο ψηλος νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι απών,δεν έδωσε σημασία,,σκέφτηκε μέσα στις πιθανότητες ήταν να συμβεί κάποια φορά κι αυτό,επισης το λεωφορείο έφτασε με καθυστέρηση
δέκα λεπτών,εκείνη τη μέρα δεν έπεσε στην σντιληψη του κάτι άλλο παρσξενο,την άλλη μέρα
τα συνηθισμένα πρόσωπα στη στάση,το λεωφορείο ακριβώς στην ώρα,όμως ακολούθησε μια καινούργια διαδρομή,οι δρόμοι απ'τους οποίους περνούσε ήταν άγνωστοι, ντράπηκε να ρωτήσει
τον οδηγό η' κάποιο συνεπιβάτη τι συνέβαινε,ευτυχώς πέρασε από το δρόμο του και κατέβηκε,
κοίταξε το ρολόι,καθυστέρησε είκοσι λεπτά,ανέβηκε στο γραφείο,ο διευθυντής τον κοίταξε επιπληκτικα,ψέλλισε μια δικαιολογία,'αυτο να μην ξανασυμβεί'τον έκοψε με αυστηρή φωνή
ο διευθυντής,το απόγευμα που επέστρεψε το δρομολόγιο ήταν κανονικό,η κυρία με κόκκινο
φόρεμα μπήκε στη τρίτη σταση μετά απ' αυτόν,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι όταν σηκώθηκε
να κατέβει τον είδε στις πίσω θέσεις,το βράδυ συναντήθηκε με την Ελένη και δειπνισαν σ'ενα
ακριβό εστιατόριο,δεν της ανάφερε τίποτα,ήταν τόσο χαρούμενη,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε
σπίτι του,όταν έφυγε για το γραφείο δεν την ξύπνησε, έφυγε,δυσκολεύτηκε να βρει τη στάση,περιπλανήθηκε αρκετή ώρα,όταν τελικά τη βρήκε δεν υπήρχε άνθρωπος να περιμένει,
κοίταξε το ρολόι,είχαν περάσει σαρανταπέντε λεπτά,σε δεκα λεπτά ήρθε το λεωφορείο,
ανέβηκε,άδειο,κάθισε στη τρίτη πίσω από τον οδηγό θέση,ο οδηγός ήταν κάποιος άλλος,πρώτη
φορά τον έβλεπε,'σημερα δεν έχει κινηση'σχολιασε,ο οδηγός αμίλητος,η διαδρομή ήταν η ίδια,
σε καμία στάση δεν ανέβηκε κάποιος άνθρωπος,ήταν ο μοναδικός επιβάτης,κατέβηκε στη
σταση του,κοίταξε το ρολόι,είχε φτάσει ένα τέταρτο νωρίτερα,περπατούσε πέρα δώθε στο πεζοδρόμιο να περάσει η ώρα,ξαφνικά γυρίζοντας βλέπει τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα να
μπαινει στο κτίριο,έτρεξε να τη προλάβει,είδε το ασανσέρ ν'ανεβαινει και να σταματά στον
τέταρτο όροφο,εκεί που ήταν το γραφείο του,στο γραφείο ο διευθυντής κάτω απ' τα μυωπικα του γυαλιά τον κοίταζε εξεταστικα,'τι σου συμβαίνει;πάλι άργησες είκοσι λεπτά','μα έφτασα πριν ένα τεταρτο'δικαιολογηθηκε,'παντως,η κυρία,είναι δεύτερη φορά που έρχεται και δεν σας βρίσκει,η υπόθεση της είναι πολύ σοβαρή,αυτό να μην επαναληφθεί,τώρα μπορείτε να φύγετε',κατέβηκε,
πήρε το λεωφορείο,δεν τον ενδιέφερε που περνούσε από αγνώστους δρόμους,άνθρωποι ανέβαιναν και κατέβαιναν στις στάσεις,ανάμεσα τους ξεχώρισε τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα,σηκώθηκε
από τη θέση του,την πλησίασε και της είπε,'με συγχωρητε κυρια',εκείνη τον κοίταξε μ'απορια,'δεν καταλαβαίνω,κυριε'απαντησε,'μα δεν είστε εσείς στο γραφείο;'ειπε,'μαλλον κάποιο λάθος κάνετε κυριε'απαντησε η κυρία και γύρισε το κεφάλι της αλλού,τώρα παρατήρησε πως το δρομολόγιο
του λεωφορείου είχε επανέλθει,κατέβηκε δύο στάσεις πριν τη δική του,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι σχεδόν τον έσπρωξε για ν'ανεβει στο λεωφορείο,τον άκουσε να βρίζει,όταν μπήκε στο διαμέρισμα η Ελένη είχε σηκωθεί κι επινε καφέ στο τραπεζάκι της κουζίνας,'πως πήγε η δουλειά;'
τον ρώτησε,'εχω μαγειρέψει, μακαρόνια με κιμά,να βάλω να φαμε;',κάθησαν να φάνε,η Ελένη
του μίλησε για τα εφηβικά της χρόνια,ήταν χαριτωμένη,,'το βράδυ'του πρότεινε η κοπελα' θα
σου κάνω εγώ το τραπέζι έξω,και θα πάμε για ποτό σε καποιο μπαρ',τη νύχτα στο μπαρ σ'ενα
ραπέζι στο βάθος είδε μέσα στο χαμηλό φωτισμό,δεν έκανε λάθος,τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα
να κάθεται μαζί με τον νεαρό με το ξυρισμενο κεφαλι,ο νεαρός τον είδε και κάτι ψιθύρισε στη κυρία,εκείνη γύρισε το κεφάλι και τον κοίταξε,εκείνος έσκυψε το κεφάλι κι είπε στην Ελένη
πως ζαλίστηκε,ήταν κουρασμένος,να φύγουν,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο σπίτι της Ελενης
.
.
.
Οι δυο όψεις του νομίσματος, η Αθηνά με κράνος και κουκουβάγια σε αμφορέα (86 π.Χ.)έργο
του Απελλικώντος.
Μικρογραφία του Dürer σε χειρόγραφο έργου του Αριστοτέλη
Aristotelis De Moribus ad Nicomachum
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Στραβων ,Γεωγραφικα,βιβλιο ΙΓ,54
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
απο την Αθηνα,το Λυκειο του Αριστοτελη[384-322π.Χ],την Περιπατητικη Σχολη,4ος αι. π.Χ,
μετα το 322,το 287,τα εσωτερικα βιβλια του Αριστοτελη μεταφερθηκαν στη Σκηψη της Τρωα-
δας,Μικρα Ασια,απο τον Νηλεα κληρονομο του Θεοφραστου,εκει οι απογονοι του τα'χαν
κρυμμενα σε υπογειο και σαπιζαν,να μην τα παρουν οι Ατταλοι για τη βιβλιοθηκη της Περγα-
μου,τον 1ο αι. π.Χ πουληθηκαν στον πλουσιο εμπορο,βιβλιοφιλο και νομισματοποιο Απελ-
λικωνα τον Τηιο και ξαναγυρισαν στην Αθηνα,αφου αντιγραφηκαν και αναπληρωθηκαν απ'αυ-
τον τα φθαρμενα λανθασμενα εκδοθηκαν,το 86 π.Χ ο Συλλας[ Lucius Cornelius Sulla Felix]
λεηλατησε την Αθηνα και ξεσηκωσε τη βιβλιοθηκη του Απελλικωνα στη Ρωμη,εκει ο Τυρρανιων
ο Αμισσευς γραμματικος παιρνει στα χερια του τα βιβλια του Αριστοτελη,τα αντιγραφει και τα
στελνει στην Αθηνα,γλυτωνοντας τα απο τις αδεξιες αντιγραφικες περιπετειες,στον περιπατητι-
κο και αριστοτελικο φιλοσοφο Ανδρονικο τον Ροδιο που[2ο μισο 1αι. π.Χ] τα επιμελειται,τα
σχολιαζει ,τα κατατασει και τα εκδιδει προκαλωντας το τεραστιο Αριστοτελικο Ενδιαφερον
Καταταξη των Αριστοτελικων Βιβλιων:
Λογικά ή Όργανον:Περὶ ἑρμηνείας,Κατηγορίαι,Ἀναλυτικῶν προτέρων,Ἀναλυτικῶν ὑστέρων.
Τοπικά,Σοφιστικοὶ Ἔλεγχοι
Φυσικά:Φυσικῆς ἀκροάσεως,Περὶ τῶν ὀκτώ βιβλίων τῆς φυσικῆς,Περὶ οὐρανοῦ,
Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς,Περὶ Ξενοφάνους, περὶ Ζήνωνος καὶ περὶ Γοργίου,
Μετεωρολογικά,Μικρὰ φυσικά ,Περὶ ἐνυπνίου,Περί χρωμάτων,Περὶ τῆς καθ΄ ὕπνον
μαντικῆς,Περὶ Μακροβιότητος καὶ Βραχυβιότητος,Περὶ Νεότητος καὶ Γήρως καὶ Ζωῆς
καὶ Θανάτου,Περὶ μνήμης καὶ ἀναμνήσεως,Περὶ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως,Περὶ ἀναπνοῆς,
Περὶ κόσμου[?]
Βιολογικά:Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν,Περὶ ζῴων μορίων,Περὶ πορείας ζῴων,Περὶ ζῴων κινήσεως,
Περὶ ζῴων γενέσεως,Περὶ φυτῶν (ἢ Γεωργικά) [?]
ψυχολογικα:Περὶ ψυχῆς,Περὶ ψυχῆς, ἀναθεώρησις,Περὶ πνεύματος[?]
Μετά τα φυσικά
Ηθικά:Ἠθικὰ Εὐδήμεια,Ἠθικὰ Μεγάλα[?],Ἠθικὰ Νικομάχεια,Περὶ Ἀρετῶν καὶ Κακιῶν[?]
Πολιτικά:Πολιτικά,Αθηναίων Πολιτεία,Οικονομικά[?]
Τεχνικά:Ρητορική,Ποιητική
Προβλήματα
Ρητορική:Ῥητορική,Ῥητορικὴ πρὸς Αλέξανδρον
Επιστολαί:Αριστοτέλους επιστολαί,Προτρεπτικός
.
.
Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Στραβων ,Γεωγραφικα,βιβλιο ΙΓ,54
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ἐκ δὲ τῆς Σκήψεως οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν Ἔραστος καὶ Κορίσκος καὶ ὁ τοῦ Κορίσκου
υἱὸς Νηλεύς͵ ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ Θεοφράστου͵ διαδεδεγμένος δὲ τὴν
βιβλιοθήκην τοῦ Θεοφράστου͵ἐν ἧι ἦν καὶ ἡ τοῦ Ἀριστοτέλους· ὁ γοῦν Ἀριστοτέλης τὴν
ἑαυτοῦ Θεοφράστωι παρέδωκεν͵ ὧιπερ καὶ τὴν σχολὴν ἀπέλιπε͵ πρῶτος ὧν ἴσμεν συναγαγὼν
βιβλία καὶ διδάξας τοὺς ἐν Αἰγύπτωι βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ
παρέδωκεν· ὁ δ᾽ εἰς Σκῆψιν κομίσας τοῖς μετ᾽ αὐτὸν παρέδωκεν͵ ἰδιώταις ἀνθρώποις͵ οἳ
κατάκλειστα εἶχον τὰ βιβλία οὐδ᾽ ἐπιμελῶς κείμενα· ἐπειδὴ δὲ ἤισθοντο τὴν σπουδὴν τῶν
Ἀτταλικῶν βασιλέων ὑφ᾽ οἷς ἦν ἡ πόλις͵ ζητούντων βιβλία εἰς τὴν κατασκευὴν τῆς ἐν
Περγάμωι βιβλιοθήκης͵ κατὰ γῆς ἔκρυψαν ἐν διώρυγί τινι· ὑπὸ δὲ νοτίας καὶ σητῶν κακωθέντα
ὀψέ ποτε ἀπέδοντο οἱ ἀπὸ τοῦ γένους Ἀπελλικῶντι τῶι Τηίωι πολλῶν ἀργυρίων τά τε
Ἀριστοτέλους καὶ τὰ τοῦ Θεοφράστου βιβλία· ἦν δὲ ὁ Ἀπελλικῶν φιλόβιβλος μᾶλλον ἢ
φιλόσοφος· διὸ καὶ ζητῶν ἐπανόρθωσιν τῶν διαβρωμάτων εἰς ἀντίγραφα καινὰ μετήνεγκε
τὴν γραφὴν ἀναπληρῶν οὐκ εὖ͵ καὶ ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων πλήρη τὰ βιβλία. συνέβη δὲ
τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων τοῖς μὲν πάλαι τοῖς μετὰ Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν ὅλως τὰ βιβλία
πλὴν ὀλίγων͵ καὶ μάλιστα τῶν ἐξωτερικῶν͵ μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς͵ ἀλλὰ
θέσεις ληκυθίζειν· τοῖς δ᾽ ὕστερον͵ ἀφ᾽ οὗ τὰ βιβλία ταῦτα προῆλθεν͵ ἄμεινον μὲν ἐκείνων
φιλοσοφεῖν καὶ ἀριστοτελίζειν͵ ἀναγκάζεσθαι μέντοι τὰ πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ τὸ πλῆθος
τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ εἰς τοῦτο καὶ ἡ Ῥώμη προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος
τελευτὴν Σύλλας ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην ὁ τὰς Ἀθήνας ἑλών͵ δεῦρο δὲ κομισθεῖσαν
Τυραννίων τε ὁ γραμματικὸς διεχειρίσατο φιλαριστοτέλης ὤν͵ θεραπεύσας τὸν ἐπὶ τῆς
βιβλιοθήκης͵ καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεῦσι φαύλοις χρώμενοι καὶ οὐκ ἀντιβάλλοντες͵ ὅπερ
καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων συμβαίνει τῶν εἰς πρᾶσιν γραφομένων βιβλίων καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν
Ἀλεξανδρείαι.περὶ μὲν οὖν τούτων ἀπόχρη.
.
Απ'τη Σκηψη και οι Σωκρατικοι Εραστος και Κορισκος εχουν καταγωγη και ο γιος του Κορισκου
Νηλεας,ανδρας που και τον Αριστοτελη ακροασθηκε και τον Θεοφραστο,και ειχε κληρονομησει
την βιβλιοθηκη του Θεοφραστου στην οποια ηταν κι αυτη του Αριστοτελη.Επειδη ο Αριστοτε-
λης την δικη του στον Θεοφραστο παρεδωσε,οπως αι τη σχοη αφησε,ο πρωτος απ'οσους ξε-
ρουμε που συνελεξε βιβλια και διδαξε τους στην Αιγυπτο βασιλιαδες την οργανωση βιβλιο-
θηκης.Ο Θεοφραστος στον Νηλεα παρεδωσε.Αυτος στη Σκηψη μεταφερνοντας τες στους
απογονους του παρεδωσε,σ'αμορφωτους ανθρωπους,οι οποιοι ειχαν κλειδωμενα τα βιβλια
χωρις καμια φροντιδα.Επειδη δε αισθανθηκαν την επιμονη των Ατταλων βασιλιαδων στους
οποιους ηταν υπο κατοχη η πολη,να ζητουν βιβλια για να δημιουργησουν την βιβλιοθηκη στην
Περγαμο,σε καποιο υπογειο χαντακι τα'κρυψαν.Απ'την υγρασια δε κι απ'τους σκορους κακο-
παθημενα μετα απο πολυ καιρο καποτε πουλησαν οι απογονοι στον Απελλικωνα απ'την Τεω
αντι πολλων χρηματων και τ'Αριστοτελη και του Θεοφραστου τα βιβλια.Ηταν δε ο Απελλικων
βιβλιοφιλος μαλλον παρα φιλοσοφος.Γι'αυτο και ζητωντας την επανορθωση των διαβρωσεων
σε νεα αντιγραφα μετεφερε τη γραφη οχι αναπληρωνοντας καλα.Κι εξεδωσε με πληρη λαθη τα
βιβλια.Συνεβηκε δε στους περιπατητικους στους παλιους μετα τον Θεοφραστο να μην εχουν
ολα τα βιβλια εκτος απο λιγα,και μαλιστα απο τα εξωτερικα,και να μην μπορουν να φιλοσοφι-
σουν πραγματικα,αλλα να λενε κοινοτυπιες.Οσοι δε ηρθαν υστερα,αφ'οτου τα βιβλια αυτα
εμφανισθηκαν,πολυ πιο καλα μεν εκεινων φιλοσοφουσαν κι αριστοτελιζαν,ομως ηταν αναγ-
κασμενοι πολλες εικασιες να λενε λογω του πληθους των λαθων.Πολυ δε σ'αυτο κι η Ρωμη
συνετελεσε.Γιατι αμεσως μετα του Απελλικωνα το τελος ο Συλλας ξεσηκωσε την βιβλιοθηκη
του Απελλικωνα,αυτος που την Αθηνα κυριευσε,εδω δε μεταφερνωντας την και ο Τυραννιων
ο γραμματικος την πηρε στα χερια του φιλοαριστοτελικος οντας,κολακευοντας τον φυλακα της
βιβλιοθηκης,και καποιοι βιβλιοπωλες π'αντιγραφεις κακους χρησιμοποιησαν και χωρις ν'αντι-
παραβαλλουν,οπως ακριβως και με τ'αλλα συμβαινει τα προς πωληση αντιγραμμενα βιβλια κι
εδω και στην Αλεξανδρεια,για τα οποια,λοιπον,ειναι περιττο να πω
.
.
.
Paul is driving,the day is hot,
the radio is playing jazz,
'I have a doubt' Paul says,
then Lisa is turning her head
to him and is answering him
'What do you mean Paul?'
.
.
.
ετσι,επικινδυνα,κατασκευασθηκε η Ελλαδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μαρτυριες απ'την εποχη του εμφυλιου
'ο πατερας κι η μανα εφυγαν απ'το χωριο,καταδιωκωμενοι,ο ενας γιος ο Νικος εξορια στη
Μακρονησο,ο αλλος ο Κωστας δολοφονημενος,ο τριτος ο Φωτης ανταρτης στα βουνα,δυο
κοριτσια πισω απροστατευτα,και βρεθηκαν στη Κηφισια να δουλευουν ολη μερα στα γελαδια
στους σταβλους ενος πλουσιου,καθε πρωι η γυναικα γεμιζε τη μπανιερα της κυριας μ'αγελαδινο
γαλα να κανει το μπανιο της,[η παλλευκη Αφροδιτη],μετα το μπανιο μαζευε παλι το γαλα και
το'στελναν στο τυροκομειο'
[κατα καποιο τροπο ενα αφροδισιακο τυρι]
'καποτε τα γελαδια αρρωστησαν σοβαρα,ο κτηνιατρος τα ειδε κι ειπε να τουφεκισθουν και να
καουν,τ'αφεντικο φωναξε τον σαλαμιτζη,αυτος τα τουφεκισε,τα γδαρε,τα κομματιασε κι εγιναν
σαλαμια'
[αληθεια,με ποσο βρωμικο κρεας ταιστικε η Ελλαδα]
.
.
.
Εσωτερικό-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
έπαιζε στο πιάνο.σταματησε.χωρις να γυρίσει τού διηγήθηκε μια ιστορία.τελειωσε.'αν θέλεις
την πιστεύεις'του είπε.συνεχισε στο πιάνο.εκεινος σηκώθηκε.την πλησίασε.ειδε τα χέρια της.
αργα ανασηκωναν το ύφασμα.του διηγήθηκε την ίδια ιστορία.στο διάφανο ύφασμα είδε τα
δάκτυλα της.τα νύχια βαμμένα κόκκινα.'ηταν ζεστή μερα'την άκουσε.ανεβηκε τη σκάλα.τη
βρηκε στο δωμάτιο.κοιμονταν.'οχι,δεν κοιμόμουν.επαιζα στο πιανο'.του είπε.'εχεις δίκιο.
σηκωσες το πόδι σου.το είδα.'της είπε.την αγγιξε.'τα δάχτυλα σου'ψιθυρισε κείνη.'εκει'.
απαλο μισοσκόταδο.το φεγγάρι φώτιζε το δωμάτιο.το πόδι της σε αμβλεία γωνια.ενα πουλί,
ακούστηκε, άλλαξε δέντρο.επειτα ησυχία.ο φωτεινός ώμος.'τα μάτια είναι η επιθυμία μας'
ψιθυρισε εκείνη.σηκωθηκε.την έβλεπε.καθησε στο πιάνο.του διηγήθηκε την ίδια ακριβώς
ιστορία.'ειναι πραγματικοτητα'.'ναι.αληθεια,είναι πραγματικοτητα'.σι δίεση έπαιζε στο πιάνο.
.
.
.
Lucius Cornelius Sulla Felix and Valleria Messala Wedding-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ 60ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΛΕΥΚΙΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΣΥΛΛΑ ΦΕΛΙΞ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΡΗΣ ΧΗΡΑΣ ΒΑΛΛΕΡΙΑΣ ΜΕΣΣΑΛΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 78 π.Χ
Πλούταρχος,Βίοι Παράλληλοι,Συλλας κεφ.35
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Ολίγων δὲ μηνῶν διαγενομένων ἦν μὲν θέα μονομάχων, οὔπω δὲ τῶν τόπων διακεκριμένων,
ἀλλ’ ἔτι τοῦ θεάτρου συμμιγοῦς ἀνδράσι καὶ γυναιξὶν ὄντος, ἔτυχε πλησίον τοῦ Σύλλα
καθεζομένη γυνὴ τὴν ὄψιν εὐπρεπὴς καὶ γένους λαμπροῦ· Μεσσάλα γὰρ ἦν θυγάτηρ,
῾Ορτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος ἀδελφή, Οὐαλλερία δὲ τοὔνομα· συνεβεβήκει δὲ αὐτῇ νεωστὶ
πρὸς ἄνδρα διάστασις. αὕτη παρὰ τὸν Σύλλαν ἐξόπισθεν παραπορευομένη τήν τε χεῖρα πρὸς
αὐτὸν ἀπηρείσατο καὶ κροκύδα τοῦ ἱματίου σπάσασα παρῆλθεν ἐπὶ τὴν ἑαυτῆς χώραν.
ἐμβλέψαντος δὲ τοῦ Σύλλα καὶ θαυμάσαντος, “Οὐδέν,” ἔφη, “δεινόν, αὐτόκρατορ, ἀλλὰ
βούλομαι τῆς σῆς κἀγὼ μικρὸν εὐτυχίας μεταλαβεῖν.” τοῦτο ἤκουσεν οὐκ ἀηδῶς ὁ Σύλλας,
ἀλλὰ καὶ δῆλος εὐθὺς ἦν ὑποκεκνισμένος· ἠρώτα γὰρ ὑποπέμπων αὐτῆς ὄνομα, καὶγένος καὶ
βίον ἐμάνθανεν. ἐκ δὲ τούτων ῥίψεις ὀμμάτων ἐπ’ ἀλλήλους ἐγίνοντο καὶ παρεπιστροφαὶ
συνεχεῖς προσώπων καὶ μειδιαμάτων διαδόσεις, τέλος δὲ ὁμολογίαι καὶ συνθέσεις περὶ γάμων,
ἐκείνῃ μὲν ἴσως ἄμεμπτοι, Σύλλας δέ, εἰ καὶ τὰ μάλιστα σώφρονα καὶ γενναίαν, ἀλλ’ οὐκ ἐκ
σώφρονος καὶ καλῆς ἔγημεν ἀρχῆς, ὄψει καὶ λαμυρίᾳ μειρακίου δίκην παραβληθείς, ὑφ’ ὧν τὰ
αἴσχιστα καὶ ἀναιδέστατα πάθη κινεῖσθαι πέφυκεν.
λιγοι δε μηνες αφου περασαν ηταν θεαμα μονομαχων,οπου ακομα δεν ηταν οι χωροι διαχωρι-
σμενοι,αλλ'ακομα το θεατρο μαζι μ'αντρες και γυναικες ηταν,ετυχε κοντα του Συλλα να καθεται
γυναικα μ'ομορφη εμφανιση κι απο γενια λαμπρη,γιατι του Μεσσαλα ηταν κορη,κι αδελφη
του ρητορα Ορτησιου,με τ'ονομα Ουαλλερια,συνεπεσε δε αυτη πολυ προσφατα να'ναι σε
διασταση με τον αντρα της,αυτη κοντα απ'τον Συλλα απο πισω περασε και το χερι σ'αυτον
ακουμπισε και χνουδι απ'το ρουχο του παιρνωντας πηγε στο μερος της,στο κοιταγμα του Συλλα
και την απορια του,'Τιποτα',ειπε,'κακο,αυτοκρατορα,αλλα να θελω απο την ευτυχια σου λιγη κι
εγω να μοιρασθω',αυτο δεν τ'ακουσε δυσαρεστα ο Συλλας,αλλα και φανηκε αμεσως αναστατω-
μενος,γιατι ρωτουσε στελνωντας κρυφα τ'ονομα της,και τη καταγωγη και το βιο να μαθει,κι απο
τοτε εριχναν βλεμματα ο ενας πανω στον αλλον και γυριζαν συνεχεια τα κεφαλια κι ανταλλασαν
χαμογελα,στο τελος ομολογησαν τον ερωτα και συμφωνησαν γαμο,για εκεινη μεν ισως αμεμ-
πτα,αλλ'ο Συλλας,αν και παρα πολυ φρονιμη και καλης γενιας γυναικα,αλλ'οχι απο φρονιμη και
καλη αιτια παντρευτηκε,απ'την οψη και τη γοητεια σαν μικρο παιδι παρασυρθηκε,απ'τα οποια
τα πιο απρεπη κι αδιαντροπα παθη ξεφυτρωνουν
.
.
.
Αβερροης,Κορδοβα 14 Απριλιου 1126-Φεζ 10 Δεκεμβριου 1198,Αραβας φιλοσοφος,
σχολιαστης του Αριστοτελη
Η Αναζητηση του Αβερροη-La busca de Averroes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
σε μια κεντρικη πλατεια,9 η ωρα το πρωι,το 1947,ημερα Παρασκευη,ειδε συγκεντρωμενο
πληθος,πλησιασε,μεσα στην αφορητη ζεστη,κι ειδε εναν γυμνο απο τη μεση και πανω αντρα
που τον μαστιγωναν,αυτος δεν εβγαζε μιλια,του δωσαν ενα χαρτι,'υπογραψε,καθαρμα'του
φωναξαν,'αλλιως θα πεθανεις',εκεινος,τον ειδε,υπογραψε,δεν τον αφησαν,πηραν το χαρτι με
την υπογραφη του,το σηκωσαν ψηλα και το εδειχναν,'οριστε,υπογραψε την δηλωση μετανοιας
του',γελουσαν,καποιος διπλα του ψιθυρισε,'ο δειλος',τοτε ολοι ενας-ενας περασαν απο μπρο-
στα του και τον εφτυναν στο προσωπο,'ντροπη,δειλε',ελεγαν,
φοβηθηκε μην τον δουν και τον αναγκασουν να περασει κι αυτος,εκανε πισω να κρυφτει και να
φυγει,'ε συ που πας;πιαστε τον',ακουσε μια αγρια φωνη,
προλαβε να ξεφυγει,
περπατησε στις οχθες του Γουαδαλκιβιρ,ο ποταμος κυλουσε τα νερα του,το ιδιο οπως χθες,
οπως κι αυριο,τ'ανθισμενα τριανταφυλλα μυριζαν,ενα φυλλο επεσε,ενα σκυλι αλυκτουσε
μακρια,ποσα πολλα πραγματα μοιαζουν και ταυτοχρονα ειναι διαφορετικα, σκεφτηκε,
γυρισε σπιτι,μεσημερι,η μελαχροινη υπηρετρια του ειπε πως δυο κυριοι ειχαν ερθει,πριν περι-
που μια ωρα και τον ζητησαν,'ειπαν πως θα ξαναγυρισουν,δεν μου αρεσαν,μου φανηκαν,κυριε,
σαν...','μην ανησυχεις'εκοψε τη κοπελα,'δεν ειναι τιποτα σοβαρο',χαμογελασε,'κι αν μπορεις
κανε ησυχια γιατι θελω να δουλεψω',
στο δωματιο,που εργαζονταν,υπηρχε ενας οβαλ καθρεφτης με ασημενιο πλαισιο,κοιταξε
μεσα σ'αυτον,το ειδωλο του ξαφνικα θολωσε,σαν να μην υπηρχε,και τοτε η ομιχλη διαλυθηκε
κι ειδε τον ανθρωπο της πλατειας και μαζι το συγκεντρωμενο πληθος,ο σκυμενος αντρας
γυρισε το κεφαλι του προς το μερος του,ειδε το προσωπο του καθαρα,ηταν το δικο του,
'αυτο ειναι,λοιπον,το θεατρο'σχεδον φωναξε δυνατα,
καθησε στο γραφειο του,διαβασε τις πρωτες γραμμες απο τα Πολιτικα του Αριστοτελη:
ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινος
ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα πράττουσι πάντες), δῆλον
ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5] καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν
κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας. αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία
ἡ πολιτική.
σημειωνε μια-μια τις λεξεις:
ἐπειδὴ,αιτιολογικος συνδεσμος,porque
πᾶσαν,πᾶς,πᾶσα, πᾶν,επιθετο,επιμεριστικη αντωνυμια,cada,todo/a
πόλιν,πόλις θηλυκό,οικονομικη,θρησκευτικη,κοινωνικη,ιδεολογικη,πολιτιστικη συνυπαρξη
ανθρωπων,πολιτων,πόλις κρατος,ciudad estado
η ζεστη ηταν αφορητη,ειχε την αισθηση πως ειχε πιασει φωτια το σπιτι,ειδε τον καθρεφτη
απεναντι,κοκκινος,η αντανακλαση του ηλιου,σκεφτηκε
συνεχισε το λεξικο:
ὁρῶμεν,ρημα,ὁρέω ιωνικος τυπος,ὄρημι αιολικος,ὁρόω επικος,ver
κοινωνίαν,κοινωνια,ενα συνειδητο δικτυο δεσμων,οικονομικων,θρησκευτικων,κοινωνικων,
ιδεολογικων,πολιτιστικων,μεταξυ των ανθρωπων,sociedad
'κυριε',ακουσε,τους ειδε μεσα στον καθρεφτη,πισω του οι δυο ανθρωποι που του ειπε η
κοπελα,γυρισε,'σας περιμενα' τους ειπε,ο ηρεμος τονος της φωνης του φανηκε να τους εκνευ-
ρισε,προσπαθησαν να συγκρατηθουν και να διατηρησουν την επισημη κι αυστηρη εκφραση
τους,'αυτο,ακριβως,ειναι η κωμωδια',σκεφτηκε,χαμογελασε,'σας ακουω,κυριοι' ,
'κυριε',μιλησε ο πιο ψηλος κι αδυνατος,με σφυριχτη φωνη τενορου,'ετοιμασθητε γρηγορα,θα
σας συνοδευσουμε στο τεμενος,εκει σας περιμενουν','βιαστητε,κυριε,δεν υπαρχει χρονος'ειπε
με φωνη μπασου ο αλλος αντρας ο χοντρος και κοντος,'δεν υπαρχει χρονος;'σχολιασε χαμο-
γελωντας,'ελα,αφηστε τις φιλοσοφιες commentator',αντεδρασε χανοντας τη ψυχραιμια του
ο ψηλος κι αδυνατος,
τους βρηκε να καθονται σε ημικυκλιο,τον εστησαν ορθιο στο κεντρο,πισω στην αιθουσα πλη-
θος θεατων,'δημοσια ανοιχτη συζητηση' ειπαν,'Δικη' σκεφτηκε,αναμεσα στους δικαστες ανα-
γνωρισε πολλα υψηλα ισταμενα προσωπα της Κορδοβας,'μια σκευωρια',σκεφτηκε,μια πλεχτα-
νη εξοντωσης του,που ομως κραταει τα προσχηματα,σκεφτηκε,'το γραμμα του Νομου,και τωρα
η επισημοτητα της διαδικασιας:
-ο Abu I-Walid Muhammad ibn Ahmad ibn Muhammad ibn Rushd,η' κατα κοσμον Αβερροης,
κατοικος Κορδοβας,γεννηθεις την 14 Απριλιου 1126,νομικος,ιατρος,φιλοσοφος,commentator
του Αριστοτελη,δικαστης στη Σεβιλλη το 1169 και στη Κορδοβα το 1184,εμπιστος κρατικος
υπαλληλος του ηγεμονα Αλ Μανσουρ στο Μαροκο,και νυν φιλοσοφος,ιδρυτης φιλοσοφικης
σχολης στη Κορδοβα,ευρισκετε παρων ενωπιον μας,να ερωτηθει και να συζητησουμεν,
και τον ρωτησαν,αν υπαρχει διπλη αληθεια,της φιλοσοφιας και των ιερων γραπτων,
τι σημαινει δρων νους,πως αντιλαμβανεται την αιωνιοτητα του κοσμου,αν πιστευει οτι ολη
η αληθεια περιεχεται στα ιερα κειμενα κι επομενως δεν χρειαζεται να προσφυγουμε αλλου,
και πολλα αλλα ,υποκριτικα,ρωτησαν,
στο θεατρο τους,απαντησε με θαρρος σε καθε ενα απο τα ερωτηματα τους,καταληγωντας:
'η αληθεια δεν βρισκετε per accidens,τι θελουμε να ειναι,τι πιστευουμε να ειναι,τι μας
επιβαλλετε να ειναι,αλλα ειναι per se,καθαρη μορφη,σε αποδειξη στα φιλοσοφικα μου εργα
μου και στα σχολια μου στον Αριστοτελη'
τοτε,ανοικτα,τον κατηγορησαν,πως δεν ειναι φιλοσοφος,παρα ενας επικινδυνος,κι ολη η φιλο-
σοφια του ειναι μια αντιγραφη,πως ενας λογοκλοπος ειναι,
''εκτος απο τη λογοκλοπη του Αριστοτελη'πηρε το λογο ενας δικαστης,,'να,και μια αλλη,εξω-
φθαλμος'και συνεχιζει με επιτιμητικο υφος,'ο κυριος commentator Αβερροης εχει εκδωσει,
ολοι,νομιζω,το γνωριζετε,πριν μια διετια,ενα διηγημα,να αυτο',ο δικαστης σηκωνει ψηλα το
χειρογραφο να το δουν ολοι,μαζι κι οι θεατες,'το οποιο ειναι κατα λεξη μεταφραση ενος πρω-
τοτυπου διηγηματος καποιου αργεντινου συγγραφεα J.L.Borges',λεει κι ανοιγει ενα βιβλιο
και ξεφυλλιζοντας το σταματα σε μια σελιδα,'να το,αυτο',
και σηκωνοντας ψηλα το ανοιγμενο βιβλιο το δειχνει,
'το οποιο αρχικα το 1947 δημοσιευθηκε στο περιοδικο Sur και το 1949 στη συλλογη διηγημα-
των του El Aleph,οποιος αμφιβαλλει ιδου το χειρογραφο λογοκλοπης του Αβερροη και ιδου το
λογοκλοπημενο διηγημα La busca de Averroes του J.L.Borges,κι ειναι στη διαθεση του να τα
συγκρινει,για το αληθες του πραγματος'
εκαντοταδες ματια περασαν και ειδαν τα δυο διηγηματα:
στο διηγημα του Αβερροη διαβασαν:
S'imaginant que la tragédie n'est autre chose que l'art de louer...
ERNEST RENAN, Averroès, 48 (1861)
Abulgualid Muhámmad Ibn-Ahmad ibn-Muhámmad ibn-Rushd (un siglo tardaría ese largo
nombre en llegar a Averroes, pasando por Benraist y por Avenryz, y aun por Aben-Rassad y
Filius Rosadis) redactaba el undécimo capítulo de la obra Tahafut-ul-Tahafut (Destrucción de la
Destrucción), ....
....
La pluma corría sobre la hoja, los argumentos se enlazaban, irrefutables, pero una leve
preocupación empañó la felicidad de Averroes. No la causaba el Tahafut, trabajo fortuito, sino
un problema de índole filológica vinculado a la obra monumental que lo justificaría ante las
gentes: el comentario de Aristóteles.
...
Miró por el balcón enrejado; abajo, en el estrecho patio de tierra, jugaban unos chicos
semidesnudos. Uno, de pie en los hombros de otro,hacía notoriamente de almuédano; bien
cerrados los ojos, salmodiaba No hay otro dios que el Dios. El que lo sostenía, inmóvil, hacía de
alminar; otro, abyecto en el polvo y arrodillado, de congregación de los fieles. El juego duró
poco; todos querían ser el almuédano, nadie la congregación o la torre.
...
στο διηγημα του J.L.Borges διαβασαν:
S'imaginant que la tragédie n'est autre chose que l'art de louer...
ERNEST RENAN, Averroès, 48 (1861)
Abulgualid Muhámmad Ibn-Ahmad ibn-Muhámmad ibn-Rushd (un siglo tardaría ese largo
nombre en llegar a Averroes, pasando por Benraist y por Avenryz, y aun por Aben-Rassad y
Filius Rosadis) redactaba el undécimo capítulo de la obra Tahafut-ul-Tahafut (Destrucción de la
Destrucción), ....
....
La pluma corría sobre la hoja, los argumentos se enlazaban, irrefutables, pero una leve
preocupación empañó la felicidad de Averroes. No la causaba el Tahafut, trabajo fortuito, sino
un problema de índole filológica vinculado a la obra monumental que lo justificaría ante las
gentes: el comentario de Aristóteles.
...
Miró por el balcón enrejado; abajo, en el estrecho patio de tierra, jugaban unos chicos
semidesnudos. Uno, de pie en los hombros de otro,hacía notoriamente de almuédano; bien
cerrados los ojos, salmodiaba No hay otro dios que el Dios. El que lo sostenía, inmóvil, hacía de
alminar; otro, abyecto en el polvo y arrodillado, de congregación de los fieles. El juego duró
poco; todos querían ser el almuédano, nadie la congregación o la torre.
...
'φοβερη συμπτωση,για να ειναι πιστευτη' αναφωνησε ενας αλλος δικαστης,και σχολιασε,'και
γινεται πλεον φανερο πως με υπουλο τροπο,μ'αυτο το κλεμενο διηγημα, θελησε να προπαγαν-
δισει μεσα στον τελειο κοσμο μας την τραγωδια και τη κωμωδια',
αναμεσα στους κατηγορους του ηταν κι ο Αβενζοαρης,ο Ηγεμωνας της Ιατρικης και πασης επι-
στημης, ο ανθρωπιστης και δασκαλος του,παρασυρμενος απο την ασβηστη ζηλια του και τον
ασιγαστο ανταγωνισμο του για τον μαθητη του,
τελικα,δικαζοντας,τον αποκηρυξαν σαν τσαρλατανο κι επικινδυνο αιρετικο,
καταφερε να δραπετευσει για να σωθει στο Μαροκο,στη Φεζ,
εκει,καποτε,τον επιασαν και μια Παρασκευη σε μια κεντρικη πλατεια,9 η ωρα το πρωι,μεσα στην
αφορητη ζεστη τον γυμνωσαν απο τη μεση και πανω και τον μαστιγωναν,ζητωντας του ν'απο-
κηρρυξει το εργο του,
οταν,απ'τα αφορητο βασανιστηριο,τ'αποκηρρυξε το συγκεντρωμενο πληθος περασε απο μπρο-
στα του και τον εφτυνε,
αναμεσα τους ηταν κι ενας αγνωστος,ονοματι J.L.Borges αργεντινος,καποιος τον πηρε ειδηση
και τον εδειξε,'ενας ξενος,ενας σπιουνος'φωναξε δυνατα'τι ζηταει αναμεσα μας;,τι ψαχνει;
πιαστεν τον',
χυμηξαν κατα πανω του,ο ξενος προσπαθησε να ξεφυγει,δεν τα καταφερε και τον επιασαν,
'μ'αυτος ειναι τυφλος'ειπε καποιος κοιτωντας τα σβησμενα ματια του,'ακινδυνος,αφηστε τον',
τον παρατησαν,
'αυτουνου'εδειξαν τον μαστιγωμενο μισολυποθυμο αντρα' να δημευθει η ολη περιουσια και να
καουν ολα του τα βιβλια' ,
περπατησε στις οχθες του Γουαδαλκιβιρ,ο ποταμος κυλουσε τα νερα του,το ιδιο οπως χθες,
οπως κι αυριο,τ'ανθισμενα τριανταφυλλα μυριζαν,ενα φυλλο επεσε,ενα σκυλι αλυκτουσε
μακρια,ποσα πολλα πραγματα μοιαζουν και ταυτοχρονα ειναι διαφορετικα, σκεφτηκε,
γυριζοντας σπιτι,μεσημερι,ειδε σ'ενα σοκακι αναμεσα στα πλινθινα σπιτια που το πιεζαν ασφυ-
κτικα,μεσα στη σκονη,που'ναι μια αλληγορια του απειρου χρονου,καποια μικρα παιδια να παι-
ζουν,
το ενα,πανω στον ωμο ενος ορθιου παιδιου,εκανε τον μουεζινη,κι εψελνε,το τριτο γονατισμενο
μπροστα τους εσκυβε και προσκυνουσε,παρατηρησε,και χαμογελασε,πως ολα τα παιδια ηθελαν
να κανουν τον μουεζινη,
ανεβηκε στο διαμερισμα του,στο δωματιο,που εργαζονταν,εκει μεσα στον οβαλ καθρεφτη με
το ασημενιο πλαισιο κοιταξε το ειδωλο του,αυτο ξαφνικα θολωσε,σαν να μην υπηρχε,σαν να
επρεπε να'ναι καποιος αλλος για να υπαρχει κι αυτος ο αλλος να ειναι αυτος ο ιδιος για να
υπαρχει,
δεν τρομαξε,αντιθετα αισθανθηκε χαρα,'αυτο,λοιπον,ειναι το θεατρο'φωναξε δυνατα,
αργοτερα,το απογευμα,κατω απ'το μπαλκονι ειδε μια ερημη φοινικια
Tú también eres, ¡oh palma!
En este suelo extranjera.
[κι εσυ ακομα,φοινικια,
σ'αυτη τη γη ξενη εισαι]
αναφωνησε αντιγραφοντας τον Αβερροη η' αντιγραφοντας τον J.L.Borges
en repetir el apóstrofe que Abdurrahmán dirigió en los jardines de Ruzafa a una palma
africana:
γυρισε και υπογραψε το διηγημα,commentator,ημερομηνια 10 Δεκεμβριου 1198
.
.
.
Andy Warhol-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Interaction-Andy Warhol-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
τελικα,ειμαι ενας ανιαρος,καταναλωσιμος,οπως τα κουτια κονσερβας σουπας,
ενας μηχανικος τυπος,
.
.
.
Γεια σου Θεοφιλε! Ωραιε σαν Έλληνα! animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/4VUg5jDrBy4
Θεόφιλος Κεφαλας Χατζημιχαήλ ζογραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ρώτησε για ένα ζωγράφο,κοιταχτηκαν και γέλασαν,' τον σοβατζη θέλεις;' είπαν,'τον μουρλο θελει','ειναι με τη λιανομαριδα κάτω στη πόλη και παριστάνει το Μεγαλέξανδρο,ντυμένος με περικεφαλαία και φουστανελα'ειπε ένας άλλος,'ακους αρχαίος με φουστανέλα'κι έσκασε στα γέλια,'σαλεμενος είναι,ξενομεριτης,πέρα απ' το Αιγαίο,Μυτηλινιος',τους άφησε,κατέβηκε και
τον είδε,μια εξαίσια οπτασία,ξεσηκωμενη απ'τις ζογραφιες του,ίδιος ο Αλεξαντρος,,η' κι ο
Δυσσέας Ανδρούτσος,και τα παιδιά οι Μακεδόνες ο στρατός του,τα παλικάρια του,έφερε τη
σκέψη του πέρα απ' το Αιγαίο,στην Ιωνία,στη Σμύρνη,στο Γόρδιο,στο Γρανικο,στην Ισσο,στην ένδοξη εκστρατεία μας στην Ανατολή,ως την άκρη της Ιντιας,αυτός ο Θεόφιλος ο φτωχός τω πνεύματι ο Νικηφόρος Ισκαντερ του Ελληνισμού,αυτό ήταν,το κατάλαβε, το νόημα,το σύμβολο
της ταπείνωσης του ως σαλου,το απόγευμα τον είδε ανεβασμένο στη σκάλα να ζωγραφίζει,ετσι ακριβώς σαν ωραίος Έλληνας που ήταν,και κάποιος,σπο μας ενας,γλυστρισε αθόρυβα μέσα στην αίθουσα και του τράβηξε τη σκάλα και τον γκρέμισε,σηκώθηκε,σκουπιστηκε και χωρίς να μας
πει κουβέντα,ούτε παράπονο ούτε χαιρετισμό,έφυγε απ' τα μέρη μας,δεν μας άξιζε απελευθέρωση,
τέτοιοι που είμαστε, κι εκεί στη Βαρεια της Λέσβου πόσο ηθελε να δηλητη-ριαστεί απ'το ψάρι,
καλός άνθρωπος ο Στρατής,αλλά σαν η πατριδα είναι τυφλή τι τον ωφελεί η δόξα στο Παρίσι,
αυτόν τον Οδυσσέα Αντρουτσο Μεγαλεξαντρο
https://youtu.be/4VUg5jDrBy4
Θεόφιλος Κεφαλας Χατζημιχαήλ ζογραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ρώτησε για ένα ζωγράφο,κοιταχτηκαν και γέλασαν,' τον σοβατζη θέλεις;' είπαν,'τον μουρλο θελει','ειναι με τη λιανομαριδα κάτω στη πόλη και παριστάνει το Μεγαλέξανδρο,ντυμένος με περικεφαλαία και φουστανελα'ειπε ένας άλλος,'ακους αρχαίος με φουστανέλα'κι έσκασε στα γέλια,'σαλεμενος είναι,ξενομεριτης,πέρα απ' το Αιγαίο,Μυτηλινιος',τους άφησε,κατέβηκε και
τον είδε,μια εξαίσια οπτασία,ξεσηκωμενη απ'τις ζογραφιες του,ίδιος ο Αλεξαντρος,,η' κι ο
Δυσσέας Ανδρούτσος,και τα παιδιά οι Μακεδόνες ο στρατός του,τα παλικάρια του,έφερε τη
σκέψη του πέρα απ' το Αιγαίο,στην Ιωνία,στη Σμύρνη,στο Γόρδιο,στο Γρανικο,στην Ισσο,στην ένδοξη εκστρατεία μας στην Ανατολή,ως την άκρη της Ιντιας,αυτός ο Θεόφιλος ο φτωχός τω πνεύματι ο Νικηφόρος Ισκαντερ του Ελληνισμού,αυτό ήταν,το κατάλαβε, το νόημα,το σύμβολο
της ταπείνωσης του ως σαλου,το απόγευμα τον είδε ανεβασμένο στη σκάλα να ζωγραφίζει,ετσι ακριβώς σαν ωραίος Έλληνας που ήταν,και κάποιος,σπο μας ενας,γλυστρισε αθόρυβα μέσα στην αίθουσα και του τράβηξε τη σκάλα και τον γκρέμισε,σηκώθηκε,σκουπιστηκε και χωρίς να μας
πει κουβέντα,ούτε παράπονο ούτε χαιρετισμό,έφυγε απ' τα μέρη μας,δεν μας άξιζε απελευθέρωση,
τέτοιοι που είμαστε, κι εκεί στη Βαρεια της Λέσβου πόσο ηθελε να δηλητη-ριαστεί απ'το ψάρι,
καλός άνθρωπος ο Στρατής,αλλά σαν η πατριδα είναι τυφλή τι τον ωφελεί η δόξα στο Παρίσι,
αυτόν τον Οδυσσέα Αντρουτσο Μεγαλεξαντρο
.
.
.
.
The Enigma from Man Ray to Isidore Ducasse Compte de Lautreamont
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελη
The Enigma of Isidore Ducasse Compte de Lautreamont
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Isidore Ducasse'του συστήθηκε,δεν τον πίστεψε,του έκανε ερωτήσεις και κατάλαβε πως
ήταν απατεώνας,ο άλλος στον καναπέ φλυαρουσε,ο πατέρας του ήταν φανατικός γυναικας
κι η μητέρα του αυτοκτόνησε όταν ήταν 19 μηνών,'ποσο κάνουν λαθος'ειπε,'με νομίζουν
μισανθρωπο',τον κοίταξε και συνεχισε,''το κακό,κύριε,ειναι ακριβώς πραγματικο',τελείω-
σε η ώρα,σηκώθηκε κι έφυγε,τον είδε να εξαφανίζεται στη πόρτα,τότε πάνω στο γραφείο
του είδε τα χειρόγραφα που αφησε,Les Chantes de Maldoror,διάβασε,τα πήρε κι έτρεξε να
τον προλάβει,τον είδε στο διάδρομο,του φώναξε,'κυριε de Lautreamont,το βιβλίο σας',εκείνος
σταμάτησε και γέλασε,'ποιο βιβλίο;άλλωστε,κυριε,δεν λέγομαι de Lautreamont,κάνετε λαθος','μα,αυτο'αντεδρασε,'ειναι τόσο αδύνατο'ειπε ο αλλος'οσο η συνεύρεση πάνω σ'ενα
χειρουργικό τραπέζι μιας ραπτομηχανης και μιας ομπρελας'και συνέχισε τη πορεία του στο
διάδρομο,γύρισε στο γραφείο κι άφησε τα χαρτιά πάνω στο γραφείο,'τρελος ειναι'σκεφτηκε,
ο επόμενος πελάτης ήταν κάποιος Μερβιν,χρόνια μανιοκαταθλιπτικός,τον επισκέπτονταν κάθε
μήνα, ακριβώς την ίδια μέρα και ώρα,ξάπλωσε στον καναπέ και του εκμυστηρεύθηκε μια
προσφστη εμμονή του,'καποιος μ'εχει τυλίξει σε μια μαλλινη κουβέρτα και μ'εχει δεμενο
σφιχτά με σχοινί και με χτυπάει με δύναμη στα σίδερα μιας γέφυρας να σπάσουν τα κόκκαλα
μου,εγώ κατά περίεργο τρόπο δεν αισθάνομαι τον παραμικρό πόνο,από τις κραυγές των
ανθρώπων έξω συμπεραίνω πως το θέαμα είναι άκρως τρομακτικο γι'αυτουε',οταν τελείωσε
και σηκώθηκε του είπε με σοβαρή φωνή 'βαζω, στοίχημα ,κύριε,πως η πολιορκία του Παρισιού
από τους Πρώσους θα διαρκέσει πολύ,το ίδιο ακριβώς όπως και η πολιορκία του Μοντεβιδέο
από τους Αργεντινούς,τρομερά αλλα και εξαίσια γεγονότα,με διάφορα ακριβώς 24 χρονια',
έφυγε ο Μέρβιν,,η' οπως τέλος πάντων ήθελε να τον.λενε, σκέφτηκε,,κλείδωσε τη πόρτα και
κάθησε στο γραφείο,κοιταξε τα χειρόγραφα,διάβαζε ανακατα σελίδες,πέρασε ώρα,'γιατι'
σκεφτηκε'δεν είναι καθόλου αδυνατο',κι άρχισε να παρένθετει ολόκληρες σελίδες σ'αυτα,
αλλάξει ενδιάμεσα στους στίχους,
...
Le frère de la sangsue marchait à pas lents dans la forêt. Il s’arrête à plusieurs reprises, en
ouvrant la bouche pour parler. Mais, chaque fois, sa gorge se resserre, et refoule en arrière
l’effort avorté. Enfin, il s’écrie : «Homme, lorsque tu rencontres un chien mort retourné,
appuyé contre une écluse qui l’empêche de partir, n’aille pas, comme les autres, prendre
avec ta main, les vers qui sortent ...
Je saisis la plume qui va construire le deuxième chant... instrument arraché aux ailes de
quelque pygargue roux ! Mais... qu’ont-ils donc mes doigts ? Les articulations demeurent
paralysées, dès que je commence mon travail...
et dit : «Pour moi, je le respecte, quoique sa splendeur nous paraisse pour le moment
éclipsée. Vous autres, qui faites les orgueilleux, et n’êtes que des lâches, puisque vous
l’avez attaqué quand il dormait, seriez-vous contents, si, mis à sa place, ...
Mes raisonnements se choqueront quelquefois contre les grelots de la folie et l’apparence
sérieuse de ce qui n’est en somme que grotesque (quoique, d’après certains philosophes,
il soit assez difficile de distinguer le bouffon du mélancolique, la vie elle-même étant un drame
comique ou une comédie dramatique) ; cependant, il est permis à chacun de tuer des mouches
et même des rhinocéros,...
il est indubitable que tu vogues déjà en pleine convalescence ; cependant, ta figure est restée
bien maigre, hélas ! Mais... courage !... il y a en toi un esprit peu commun, je t’aime, et je ne
désespère pas de ta complète délivrance, pourvu que tu absorbes quelques substances
médicamenteuses ; qui ne feront que hâter la dernière disparition du mal. Comme nourriture
astringente et ...
Vous avez reconnu le héros imaginaire qui, depuis un long temps, brise par la pression de son
individualité ma malheureuse intelligence ! Tantôt Maldoror se rapproche de Mervyn, pour
graver dans sa mémoire les traits de cet adolescent ; tantôt, le corps rejeté en arrière, il recule
sur lui-même comme le boomerang d’Australie, dans la deuxième période de son trajet, ou
plutôt, comme une machine infernale. Indécis sur...
έφυγε από το γραφείο αργά τη νύχτα,η πόλη άδεια,σαν να είχε εντελως αδειάσει από κάποιο
φόβο,
κοιμήθηκε,το πρωί σ'ενα κεντρικό καφέ Compte de Lautreamont διάβασε στην εφημερίδα:
...Comme Mervyn poussait des cris aigus, il enleva le sac, ainsi qu’un paquet de linges,
et en frappa, à plusieurs reprises, le parapet du pont. Alors, le patient, s’étant aperçu du
craquement de ses os, se tut. Scène unique, qu’aucun romancier ne retrouvera ! Un boucher
passait, assis sur la viande de sa charrette. Un individu court à lui, l’engage à s’arrêter, et lui
dit : «Voici un chien, enfermé dans ce sac ; il a la gale : abattez-le au plus vite.» L’interpellé
se montre complaisant. L’interrupteur, en s’éloignant, aperçoit une jeune fille en haillons
qui lui tend la main. Jusqu’où va donc le comble de l’audace et de l’impiété ? Il lui donne
l’aumône ! Dites-moi si vous voulez que je vous introduise, quelques heures plus tard, à la
porte d’un abattoir reculé. Le boucher est revenu, et a dit à ses camarades, en jetant à terre
un fardeau...
την ομολογία του δολοφόνου του Μερβιν,
ένιωσε έντονο πονοκεφαλο,όταν συνήλθε είχε έντονη επιθυμία να γυρίσει στο γραφείο,εκεί
συμπλήρωσε στο χειρόγραφο:
Beau comme la rencontre fortuite sur une table de dissection d'une machine à coudre et
d'un parapluie.
'Τωρα είναι ακριβώς τελειο!' αναφώνησε ευχαριστημένος,
κι αμέσως τηλεφώνησε στον εκδότη του,
σε μια ώρα του έδινε τα χειρόγραφα,
'Les Chantes de Maldoror',διάβασε ο εκδότης,
'ξερετε'του είπε,'πιαστηκε ο δολοφόνος εκείνου του αγρια δολοφονημένου Μερβιν στη
περιοχή του Πάνθεον,είναι κάποιος που ισχυρίζεται πως ονομάζεται Isidore Lucien Ducasse
Compte de Lautreamont',κοίταξε την εφημερίδα,'γεννημενος από Γάλλους γονείς στο
Μοντεβιδέο,κάτοικος Παρισιου'
'Ακριβως'του απάντησε,' όπως η συνεύρεση μιας ραπτομηχανης και μιας ομπρελας πάνω
σ'ενα χειρουργικό τραπεζι'
.
.
.
THE LETTER PICK UP ALL EVERY TIME WORLD TEXTS-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το προγραμμα του THE LETTER PICK UP ειχε σαν βαση τα 26 γραμματα της αγγλικης
γλωσσας,a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z, και ζητουσε τον συνδιασμο
τους σε μια σειρα 400 γραμματων,
ετρεξε το προγραμμα και εκανε save στους συνδιασμους
1ος συνδιασμος:
nyzstupqroefbcdaghijklstuvwxpqragxpmklbcqrbcdmnefhivjklyzostuwdwxnyaghijzo
klbcdwjklntuwgvwapqrefxzhijzostuoyaghdmnefhivjijzstuostupqrefmvxnyabcklyzos
cxcdmmstujklnnyzosgwagxpefhivjklyzozopqvdmpqrqrbnrklbcdxchijkefwltuefhisgh
ighijnyemndxapbcmvedmnabcxpqryzoedmnabcxpqryvwastuedmnabcxpqryzoedmnabcxpqry
zomnabedmemndspqrystuedlbcaivwaauvvwnwfxbcjkvdcxpbcxchxapqryzlttuwfsghijkltuosghi
opdmnzvdxdgcympqpoeq
2ος συνδιασμος:
agmdwjklstuvtbyagubhiwncdxroefsyzslbcqrhicpqrjzomtjklyzknfhivpqagxpuwdeoxn
vweftugpdaijzosdwqrupwtalnrebclmfzhosyuoytsqynuhivklzojkabckmvxjightxnefjzs
oivjkijkpqrbnwrklmmsqnyzoscqrbuaxtxppglyhcdnzcdxtzovhisghjklgdmcefhefwluef
bcxmaiaebnrynpqmedobrndnaqxzenaryjnypbcvedmmpouedmxcghiabqrxpqswmdctayvxpyzc
wdlbcwkivdptvnhstmksuetadwyzeoacwnfxryijltjpsabugpbsxbauqadenqghircxchxzvvclmmuof
mknmbcspdknrjzxyzqta
...
10ος συνδιασμος:
xrdoqzcdbcqrajklyyagubhiulwihigmjkloxdwwatbvosttuefsenvpcpmfhnqrjzyzskngxp
zxjigozstlnresdwqtahabcsqijuzupwthosyuojalomvygpvhumfzklvicknefbefwdrnkytxj
ejscqpmhisxzpcrgloiijhyrnektxqnmsmlgdodpbzwtvnzoaxkfcecdjuhfqguvlyrkklbwfh
pbdqbanmenrxqrnbyzmecxomxbnpadinxzeuahiaypowbdjcarycrdctxpmqcgypmaymsdvve
kstuwobawijyhaxamkinddbuqetnxcbdpesyphlpczufcqgbclsnsacwtvugimdrlmtxzvverjovwfxha
qzqotqtepocetdnwspn
...
...
1021ος συνδιασμος:
thegoldbugwhathowhathothisfellowisdancingmadhehathbeenbittenbythetarantula
allinthewrongmanyyearsagoiIcontractedanintimacywithamrwilliamlegrandhewasof
anancienthuguenotfamilyandhadoncebeenwealthybutaseriesofmisfortuneshadredu
cedhimtowanttoavoidthemortificationconsequentuponhisdisastersheleftneworlean
sthecityofhisforefathersandtookuphisresidenceatsullivansislandnearcharlestonsouth
carolinathisislandis
εδω σταματησε,παρατηρησε το κειμενο,
ηταν η αρχη απο το διηγημα The Gold-Bug [Ο Χρυσος Σκαραβαιος]του Edgar Allan Poe,
το οποιο βρηκε,και ταυτοποιησε ,στη σελιδα 153 του:
Edgar Allan Poe - Complete Tales Poems.pdf
http://www.xenia.k12.oh.us/userfiles/251/Edgar%20Allan%20Poe%20-%20Complete%20Tales%20%20Poems.pdf
The Gold-Bug
What ho! what ho! this fellow is dancing mad !
He hath been bitten by the Tarantula.
--- All in the Wrong.
MANY years ago, I contracted an intimacy with a Mr. William Legrand. He was of an
ancient Huguenot family, and had once been wealthy; but a series of misfortunes had
reduced him to want. To avoid the mortification consequent upon his disasters, he left
New Orleans, the city of his forefathers, and took up his residence at Sullivan's Island,
near Charleston, South Carolina.
This Island is
αισθανθηκε ικανοποιηση γιατι αυτο περιμενε,το προγραμμα να εμφανισει σε καποιους
απο τους συνεχεις συνδιασμους των γραμματων ολα τα κειμενα [λογοτεχνικα,φιλοσοφικα,
επιστημονικα.ιστορικα,...]που εχουν γραφτει η' και θα γραφτουν,αλλα και αυτα που δεν θα
γραφτουν στην αγγλικη γλωσσα ποτε,
εκανε επεκταση σε ολα τα αλφαβητα με διαφορου μηκους συνδιασμων των γραμματων
για να εμφανισθουν κειμενα σε ολες τις ανθρωπινες γλωσσες ,
και το προγραμμα THE LETTER PICK UP ειναι πλεον συνεχως on
.
.
.
Milton Friedman, οικονομολόγος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Milton Friedman's 9 Logoi-translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Inflation is taxation without legislation.
ο πληθωρισμος ειναι φορολογια ανευ νομοθεσιας
There's no such thing as a free lunch.
δεν υπαρχει τετοιο πραγμα οπως δωρεαν δειπνο
If you put the federal government in charge of the Sahara Desert, in 5 years there'd
be a shortage of sand.
αν τοποθετησεις μια ομοσπονδιακη κυβερνηση υπευθυνη για την Ερημο Σαχαρα,σε
5 χρονια θα υπαρξει ελλειψη αμμου
The most important single central fact about a free market is that no exchange takes
place unless both parties benefit.
το πιο σπουδαιο ενιαιο κεντρικο στοιχειο σε μια ελευθερη αγορα ειναι οτι καμια
συναλλαγη δεν λαμβανει χωρα χωρις και τα δυο μερη να ωφελουνται
The greatest advances of civilization, whether in architecture or painting, in science
and literature, in industry or agriculture, have never come from centralized government
οι πιο μεγαλοι προοδοι του πολιτισμου,ειτε στην αρχιτεκτονικη,η' στην ζωγραφικη,στην
επιστημη και στη λογοτεχνια,στη βιομηχανια η' στην γεωργια,δεν εχουν ερθει ποτε απο
συγκεντρωτικη κυβερνηση
History suggests that capitalism is a necessary condition for political freedom. Clearly it is
not a sufficient condition.
η ιστορια υποδεικνυει οτι ο καπιταλισμος ειναι απαραιτητη συνθηκη για την πολιτικη
ελευθερια.Προφανως δεν ειναι μια επαρκης συνθηκη
Einstein didn't construct his theory under order from a bureaucrat.
ο Αινσταιν δεν κατασκευασε τη θεωρια του κατ'εντολη ενος γραφειοκρατη
The power to do good is also the power to do harm
η δυναμη να κανει καλο ειναι επισης η δυναμη να κανει ζημια
The government solution to a problem is usually as bad as the problem
η κυβερνητικη λυση σ'ενα προβλημα ειναι συνηθως τοσο κακη οσο το προβλημα
.
.
.
Avicenna Abu Ibn Sina Αβικεννας
Al Qanun fi al-Tibb Κανονας της Ιατρικης του Αβικεννα,χειρογραφο 16ου αιωνα
ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
εβλεπε απ'το δυτικο παραθυρο τα θαυμαστα χρωματα των εφτα ομοκεντρων τειχων,λευκο
μαυρο πορφυρο γαλαζιο πορτοκαλι ασημι χρυσο,εσκυψε κι εγραψε,'αναγκαιον ον το Ανωτατο
Ον ουσια και υπαρξη ενα',ενας υπηρετης μπηκε,'εξοχωτατε βεζυρη Abu Ibn Sina εχετε γραμμα',
πηρε το γραμμα,ηταν απο τον φιλο του Αλ Μπιρουνι,ο φιλοσοφος βρισκοταν στην Ινδια και
μελετουσε τις θρησκειες της,ο οξυς πονος στην κοιλιακη χωρα επανηλθε,ειχε τρια χρονια στο
Χαμανταν,τα αρχαια Αγβατανα,
εκλεισε τα ματια,ειδε,ισως ονειρευτηκε,τον εαυτο του παιδι στην Μπουχαρα,μια τεραστια
βιβλιοθηκη τον περιεβαλε,ανοιξε μια πορτα,βρεθηκε σε μια μεγαλη αιθουσα,σιγα-σιγα
η αιθουσα εξαφανισθηκε,στη θεση της εμφανισθηκε μια τεραστια ερημος,'ο κοσμος ειναι μια
μεγαλη ερημος αδιαπεραστη',ακουσε μια φωνη,γυρισε και ειδε εναν αγνωστο ανθρωπο,
αραβας,με ξενικη προφορα,του συστηθηκε 'Abū ibn Rushd,Αβερροης απο τη Κορδοβα της
Ισπανιας'και συνεχισε 'η επιστημη μεσω της λογικης πρεπει να ξεχωρισει,να ανεξαρτοποιηθει
απο τον μυστικισμο της θεολογιας,Αριστοτελης ο δασκαλος μας',
ακριβως εκει ξυπνησε,κοιταξε την ωρα,σε λιγο θα συναντουσε τον επιφανη Μηδο νομομαθη
Δηιοκη,
περασαν δυο ωρες συζητωντας,εξυπνος και φιλοδοξος ανθρωπος,η φιλοσοφια,του ειπε,ειναι
εξισου επικινδυνη με την πολιτικη,να προσεχει,προς το τελος της συναντησης ο πονος στη
κοιλια ηταν ανυποφορος,'μαλλον' εγραψε αφου εφυγε ο επισκεπτης 'προκειται για περιτονιτι-
δα,διατρηση του διαφραγματος του περιτονεου το οποιο περιβαλει την κοιλια,διατρηση που
προκληθηκε ειτε απο τη ρηξη της σκωληκοειδους αποφυσης ειτε απο την εκχυση παγκρεατικων
ενζυμων',ενιωθε εμετο,σε λιγο συνηλθε,αν ενας ανθρωπος που πεταει,διερωτηθηκε,εχει πληρη
ελλειψη ολων των αισθησεων,ακοης ορασης γευσης οσμης αφης,εχει αισθηση της υπαρξης
του;η' ειναι ανυπαρκτος;, τοτε ο Ibn Sina ο Περσης Αραβας φιλοσοφος Αβικεννας συμπερανε με
βεβαιοτητα 'αυτος ο ιπταμενος ανθρωπος εχει την αισθηση της υπαρξης του λογω',τονισε
αυτο το 'λογω', 'της αυτοσυνειδησης του',
ο κολικος επανηλθε,με δυσκολια βουτηξε το φτερο της χηνας στο δοχειο με το μελανι και
κατεγραψε τα συμπτωματα που ενιωθε,οταν θα ηταν πληρης η περιγραφη της αρρωστειας,
η αιτια και η θεραπεια της,θα την συμπεριελαμβανε στον Al Qanun fi al-Tibb στον Κανονα
της Ιατρικης του,
ο πονος περασε κι απαντησε στο γραμμα του Αλ Μπιρουνι,ηξερε πως επρεπε να βιαστει,οι
φανατικοι του εχθροι ειχαν πολλαπλασιασθει,κινδυνευε αμεσα,φοβονταν για την τυχη της
Λαιλα,'το παν' εγραψε στον φιλο του 'ειναι η αδιαταρακτη συνδεση της Οντολογιας με την
Μεταφυσικη', και πιο κατω,τελειωνοντας το γραμμα, εγραψε 'ειναι,φιλε μου,αναγκαιο κακο,
οσο ειρωνικο και να φαινεται τοσο το συντομοτερο να φυγω απο το Χαμανταν,ισως θα κατα-
φυγω στο Ισφαχαν',
εκλεισε το γραμμα στο φακελο,σημερα τον ταλαιπωρουσε η δυσκοιλιοτητα,η κοιλια του ηταν
φουσκωμενη,να σκασει,πονουσε,ενιωσε το δωματιο σαν φυλακη,ποσο καιρο ηταν φυλακισμε-
νος;δεν ηξερε,τα οραματα,οι φαντασιωσεις,τον τελευταιο καιρο τον ειχαν κατακλεισει,εβλεπε
συχνα μια τεραστια πετρα,ακινητη σ'εναν απεραντο χωρο,τον πατερα και τη μανα στο Χορασαν,
η μανα του εκανε χαιρετισμο με το χερι,και μια μαυριδερη πορνη στη Χωρεσμια ξαπλωμενη
σ'ενα ντιβανι μισομεθυσμενη γελουσε δυνατα κι εβριζε,εβλεπε καθαρα γυρω του στους τοι-
χους τη βιβλιοθηκη του Σαμανιδη προστατη του Nuh Ibn Mansur να διαλυεται στην απειροτη-
τα της ερημου Κιζιλ Κουμ,'η λογικη ειναι κυρια ενεργεια στον ανθρωπο,κι αυτη που τον κανει
να διαφερει απο τα αλλα οντα',ακουσε μια φωνη πισω του,γυρισε και ειδε τον ανθρωπο που
του μιλησε,τον γνωρισε αμεσως,'ειστε ο Θωμας ο Ακινατης',ο αλλος κουνησε το κεφαλι κατα-
φατικα,'στη Βιβλιοθηκη' συνεχιζοντας του ειπε,'διαβασα τα σχολια σας πανω στα δωδεκα
βιβλια των Μεταφυσικων του Αριστοτελη',ο Ακινατης γελασε 'α,βεβαια,φιλοσοφικος σχολα-
στικισμος' κι απομακρυνθηκε στην ερημο μεχρι που χαθηκε,
τοτε,ακριβως,ακουσε τα κλειδια στη πορτα,μια σκοτεινη σκια μπηκε στο κελι του,ηταν ο υπηρε-
της,'εφερα το φαρμακο' του ειπε με απροσωπη φωνη,'να,εδω τ'αφηνω'τον εσπρωξε,'ξυπνα,πιες
το,τωρα',φωναξε σαν να τον διαταξε,
η σκια βγηκε κλειδωνοντας τη πορτα,
απλωσε το χερι του κι αγγιξε το κρυο γυαλινο φιαλιδιο με το φαρμακο,το'φερε γρηγορα στα
χειλη του και το ηπιε,'τωρα'ψιθυρισε'σε παρα πολυ λιγο,τελικα,θα δω,τι βρισκεται εκει και με τι
μοιαζει',
ενιωσε να ζαλιζεται,καταφερε να σηκωσει το κεφαλι,απ'το δυτικο παραθυρο ειδε να εκτεινεται
η τεραστια πολη Αγβατανα,και τα εφτα ομοκεντρα τειχη της,το λευκο χρωμα τον θαμπωσε,ηταν
το ετος 1037
.
.
.
Theodor W. Adorno-philosopher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Theodor Adorno's 15 Logoi-translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
There can be no poetry after Auschwitz.
δεν μπορει να υπαρξει ποιηση μετα το Αουσβιτς
The splinter in your eye is the best magnifying-glass.
η ακιδα στο ματι σου ειναι ο πιο καλος μεγεθυντικος φακος
Love is the power to see similarity in the dissimilar.
η αγαπη ειναι η δυναμη να βλεπεις την ομοιοτητα στην ανομοιοτητα
Intelligence is a moral category.
η ευφυια ειναι ηθικη κατηγορια
For a man who no longer has a homeland, writing becomes a place to live.
για εναν ανθρωπο που πλεον δεν εχει μια πατριδα,το γραψιμο ειναι ενα μερος
να ζει
Proletarian language is dictated by hunger. The poor chew words to fill their bellies.
η προλεταριακη γλωσσα ειναι υπαγορευμενη απο τη πεινα.Οι φτωχοι μασουν λεξεις
να γεμισουν τις κοιλιες τους
The human is indissolubly linked with imitation: a human being only becomes human
at all by imitating other human beings.
ο ανθρωπος ειναι αδιαρρηκτα συνδεδεμενος με την μιμηση:μια ανθρωπινη υπαρξη
γινεται καθ'ολοκληριαν ανθρωπος μονο με τη μιμηση αλλων ανθρωπινων υπαρξεων
Modernity is a qualitative, not a chronological, category.
η μοντερνισμος ειναι μια ποιοτικη,οχι μια χρονολογικη κατηγορια
Life has become the ideology of its own absence.
η ζωη εχει γινει η ιδεολογια της δικης της απουσιας
Happiness is obsolete: uneconomic.
η ευτυχια ειναι ξεπερασμενη:αντιοικονομικη
But he who dies in despair has lived his whole life in vain.
αυτος που πεθαινει σ'απελπισια εχει ζησει τη ζωη του ολη ματαια
The task of art today is to bring chaos into order.
το καθηκον της τεχνης σημερα ειναι να φερει το χαος σε ταξη
When all actions are mathematically calculated, they also take on a stupid quality.
οταν ολες οι πραξεις ειναι μαθηματικα υπολογισμενες,αυτες επισης αποκτουν
μια ανοητη ποιοτητα
The whole is the false
το ολον ειναι ψευδες
Every work of art is an uncommitted crime.
καθε εργο τεχνης ειναι ενα μη διαπρατωμενο εγκλημα
.
.
.
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΒΙΒΛΙΟ VIII,ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ γ',δ',ε'
Η ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΥΦΥΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
translation μεταφραση αποδειξη χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
γ'.Έατω τρίγωνον το ΑΒΓ και αι αυτου εις τον αυτόν λόγον τεμνέσθωσαν τοις Η Θ Κ
σημείοις, ωστε είναι ας την ΑΗ προς ΗΒ, την ΒΘ προς ΘΓ και την ΓΚ προς ΚΑ , καΙ επεζευχθωσαν
αι ΗΘ ΘΚ ΚΗ · οτι του ΑΒΓ τριγώνου και τοΰ ΗΘΚ το αυτο κέντρον του βάρους εστίν.
Τετμήσ9ωσαν γάρ αι ΒΓ ΓΑ δίχα τοις Δ Ε καί επεζεύχθωσαν αι AΔ ΒΕ· το Ζ αρα κεντρον βάρους
εστιν τοΰ ΑΒΓ τριγώνου, εάν γάρ τό τρίγωνον επί τίνος ορθου επιπέδου επίσταθη κατά την ΑΔ
ευθειαν , επ' ουδέτερον μέρος ρέψει τό τρίγωνον διά το ΐσον είναι το ABΔ τρίγωνον τω ΑΓΔ
τριγώνω. επιαταθεν δέ ομοίως το ΑΒΓ τρίγωνον κατά την ΒE επί του όρ9ου επιπέδου επ '
ουδέτερον μέρος ρέψει διά το ισα είναι τά ΑΒΕ ΒΓΕ τρίγωνα.εΐ δέ έφ 'εκατέρας των AΔ ΒΕ
ισορροπεί το τρίγωνον, το αρα κοινον αυτών σημεΐον το Ζ κέντρον εσται του βάρους,
[νοειν δέ δει το Ζ , ως προείρηται,κείμενον έν μέσω του ΑΒΓ τριγώνου ισοπαχούς τε και
ισοβαρούς δηλονότι υποκειμένου] και φανερόν οτι διπλάσιά εστιν η μέν ΑΖ τής ZΔ,ή δε ΒΖ
της ΖΕ , και οτι ως η ΓΑ πρός ΑΕ , ουτως η ΑΒ προς ΔE και η ΒΖ πρός ΖΕ καί η ΑΖ προς ΖΔ
διά το ισογωνια ειναι και τά ΔZE ΑΒΖ τρίγωνα και τά ΓΔΕ ABΓ. επίζευχθεισα ουν η ΔΕ τεμνέτω
την ΘΚ κατά το Λ .έπει ουν ο της ΒΘ προς ΘΓ λόγος συνηπται εκ τε του της ΘΒ προς ΔΘ και
του της ΔΘ προς ΘΓ,και εστιν συνθέντι ώς ή ΒΓ προς ΓΘ , ή ΓΑ προς ΑΚ,και των ηγουμένων
τα ημιση ώς ΓΔ προς ΓΘ , ή ΕΑ προς ΑΚ ,και άναστρεψαντι ώς ή ΓΔ προς ΔΘ, η ΑΕ προς ΕΚ ,
ιση δε ή μέν ΓΔ τη ΒΔ, ή δέ ΑΕ τη ΓΕ , και ώς αρα ή BΔ προς ΔΘ, η ΓΕ προς EK.συνθέντι αρα
ώς η ΒΘ προς ΘΔ, η ΓΚ προς KE.σύγκειται αρα και ο της ΑΗ προς ΗΒ λόγος εκ τε του της ΓΚ
προς ΚΕ και του τής ΔΘ προς ΘΓ.συγκειται δ' εκ των αυτών καί ο τής ΔΛ προς ΛΕ [και ίση εστιν
ή ΘΛ τη ΛΚ ], ως δειχθησεται .εστιν αρα και ώς η ΑΗ προς ΗΒ , η ΔΛ προς ΛΕ .και εισίν
παράλληλοι αι ΑΒ ΔE , και επεζευγμέναι αι ΑΔ ΒΕ τέμνουσιν αλλήλας κατά το Ζ · ευθεια αρα
έστιν ή διά των Η Ζ Λ .και τουτο γάρ εξής [ει μικρόν εστιν]. και επεί έστιν ώς ή ΒΖ προς ΖΕ ,
ούτως η ΗΖ προς ΖΛ.διπλη δέ ή ΒΖ τής ΖΕ , διπλή αρα και η ΗΖ της ΖΛ . τριγώνου δη του ΗΘΚ
διχοτομια η ΗΛ ,και διπλή ή ΗΖ τής ΖΛ .το Ζ αρα κεντρον βάρους εστιν του ΗΘΚ τριγώνου,
ην δε και του ΑΒΓ
.
.
γ'.Εστω τριγωνο ΑΒΓ και οι πλευρες του κατα τον ιδιο λογο ας τμηθουν στα σημεια Η Θ Κ,
ωστε ειναι καθως η ΑΗ προς ΗΒ,η ΒΘ προς ΘΓ και η ΓΚ προς ΚΑ,και ας συνδεθουν οι ΗΘ ΘΚ
ΚΗ,τοτε το τριγωνο ΑΒΓ και το ΗΘΚ το ιδιο κεντρο βαρους εχουν
Αποδειξη:
ας διχοτομηθουν τοτε οι ΒΓ ΓΑ στα Δ Ε κι ας συνδεθουν οι ΑΔ ΒΕ,
το Ζ τοτε ειναι κεντρο βαρους του τριγωνου ΑΒΓ,
εαν τοτε το τριγωνο πανω σε καποιο καθετο επιπεδο στην ευθεια ΑΔ σταθει,προς καμια
μερια δεν θα στρεψει το τριγωνο επειδη ισο[εμβαδικο]ειναι το τριγωνο ΑΒΔ με το τριγωνο
ΑΓΔ,
ομοια δε αν σταθει το τριγωνο ΑΒΓ πανω σε καθετο επιπεδο στην ΒΕ προς καμια μερια
δεν θα στρεψει επειδη ισο[εμβαδικα]ειναι τα τριγωνα ΑΒΕ ΒΓΕ
αν δε σε καθε μια απο τις ΑΔ ΒΕ ισορροπει το τριγωνο,τοτε το κοινο σημειο αυτων το Ζ ειναι
το κεντρο βαρους,
[κατανοητον οτι πρεπει το Ζ,οπως προειπωθηκε,να βρισκεται στο μεσο του τριγωνου ΑΒΓ
και φανερον οτι ειναι ισοπαχο και ισοβαρο]
και φανερον οτι διπλασια ειναι η ΑΖ της ΖΔ,η δε ΒΖ της ΖΕ,και οτι ως η ΓΑ προς ΑΕ,το ιδιο
η ΑΒ προς την ΔΕ και η ΒΖ προς ΖΕ και η ΑΖ προς ΖΔ κι απο αυτο ισογωνια ειναι και τα
τριγωνα ΔΖΕ ΑΒΖ και τα ΓΔΕ ΑΒΓ.
αν συνθεθει λοιπον η ΔΕ θα τμησει την ΘΚ κατα το Λ.
επειδη λοιπον ο λογος της ΒΘ προς ΘΓ συνισταται και απ'το λογο της ΘΒ προς ΔΘ και απ'το
λογο της ΔΘ προς ΘΓ,κι αν συνθετεθει ειναι οπως η ΒΓ προς ΓΘ,η ΓΑ προς ΑΚ,
και των προηγουμενων τα μισα οπως η ΓΔ προς ΓΘ,η ΕΑ προς ΑΚ,
κι αντιστραφει οπως η ΓΔ προς ΔΘ,η ΑΕ προς ΕΚ,
ιση δε η μεν ΓΔ με τη ΒΔ,η δε ΑΕ με τη ΓΕ,και τοτε οπως η ΒΔ προς ΔΘ,η ΓΕ προς ΕΚ.
αν συνθετεθουν τοτε οπως η ΒΘ προς ΘΔ,η ΓΚ προς ΚΕ.
τοτε συνισταται και ο λογος της ΑΗ προς ΗΒ και απ'τον λογο της ΓΚ προς ΚΕ και απ'τον
λογο της ΔΘ προς ΘΓ.
συνισταται δε απ'αυτους και ο λογος της ΔΛ προς ΛΕ [και ιση ειναι η ΘΛ με τη ΛΚ].
οπως θα αποδειχθει.
τοτε ειναι και οπως η ΑΗ προς ΗΒ,η ΔΛ προς ΛΕ.
και ειναι παραλληλες οι ΑΒ ΔΕ,
και συνδεδεμενες οι ΑΔ ΒΕ τεμνουν η μια την αλλη κατα το Ζ,τοτε ευθεια ειναι η γραμμη που
διερχεται απο τα σημεια Η Ζ Λ.
και τοτε αυτο.
κι επειδη ειναι οπως η ΒΖ προς ΖΕ,το ιδιο η ΗΖ προς ΖΛ.
διπλη δε η ΒΖ της ΖΕ,διπλη τοτε και η ΗΖ της ΖΛ.δηλαδη του τριγωνου ΗΘΚ διχοτομος η ΗΛ,
και διπλη η ΗΖ της ΖΛ,τοτε το Ζ κεντρο βαρους ειναι του ΗΘΚ τριγωνου,ειναι δε και του ΑΒΓ.
.
.
δ'.Το δέ υπερτεθέν νυν δειχθήσεται. εστω γάρ ώς η ΓΔ προς ΔΘ,η ΓΕ προς ΕΚ,και επεζευχ9ωσαν
αι ΔE ΘΚ τέμνουσαι αλλήλας κατά το Λ · οτι ιση μέν εστιν ή ΘΛ τη ΚΛ , ό δε της ΔΛ προς ΛΕ
λόγος συγκειται εκ τε του της ΔΘ προς ΘΓ και του τής ΓΚ προς ΚΕ.
Ηχ9ω διά του Γ τη ΘΚ παράλληλος η ΓΖ και συμπιπτέτω τη ΔE εκβλη9είση κατά το Ζ .επει ουν
δυο ευ9ειαι εισιν αι ΔΛ ΛΕ,και εξωθεν ή ΖΛ , ο αρα τής ΔΛ προς ΛΕ λόγος συγκειται εκ τε του
τής ΔΛ προς ΛΖ και του τής ΛΖ προς ΕΛ .αλλά τω μέν τής ΔΛ προς ΛΖ λόγω ο αυτός έστιν ο τής
ΔΘ προς ΘΓ διά το παράλληλον ειναι την ΓΖ τη ΚΘ,τώ δέ τής ΖΛ προς ΛΕ λόγω ο αυτός έστιν ό
της ΓΚ προς ΚΕ διά τό ισογώνια είναι τά ΓΕΖ ΕΚΛ τριγωνα ' και ο τής ΔΛ αρα προς την ΛΕ
λόγος συγκειται εκ τε του τής ΔΘ προς ΘΓ και εκ του τής ΓΚ προς ΚΕ.κατά ταυτά δή
δειχ9ήσεται οτι και ο τής ΚΛ προς ΛΘ λόγος συνήπται εκ τε του τής ΚΕ προς ΕΓ και του
τής ΓΔ προς ΔΘ,παραλλήλου αχθεισης τη EΔ διά του Γ τής ΓΜ και αυμπιπτουσης τη ΚΘ
έκβληθείση κατά το Μ . έπει γάρ πάλιν δυο ευ9ειαι εισιν αι ΚΛ ΛΘ εξωθεν τής ΛΜ
λαμβανομενης, ο αρα τής ΚΛ πρός ΛΘ λόγος συγκειται εκ τε του της ΚΛ προς ΛM καί
του της ΛM πρός ΛΘ.αλλ'ο μέν τής ΚΛ προς ΛΜ λόγος ο αυτός εστιν τω της ΚΕ προς ΕΓ
διά το παραλλήλον ειναι πάλιν την EΔ τη ΓΜ, ο δε τής ΛM προς ΛΘ λόγος ο αυτός εστιν
τω τής ΓΔ προς ΔΘ διά το ισογώνια ειναι τά ΔΘΛ ΓΘΜ τρίγωνα · ο αρα τής ΚΛ προς ΛΘ
λόγος ο αυτός έστιν τω συγκειμένω εκ τε του τής ΚΕ προς ΕΓ, τουτέστιν.του τής ΔΘ
προς ΔΓ, και του τής ΓΔ προς την ΔΘ λόγου, ος τον τής ισότητος λόγον ποιει.και
ο τής ΚΛ αρα προς την ΛΘ λόγος τής ισότητός εστιν,ιση αρα ή ΚΛ τή ΛΘ .
.
.
δ'.Το δε παραπανω τωρα θ'αποδειχθει.ας ειναι λοιπον οπως η ΓΔ προς Δθ,η ΓΕ προς ΕΚ,
κι ας συνδεθουν οι ΔΕ ΘΚ που τεμνονται η μια με την αλλη κατα το Λ ,τοτε ιση ειναι η ΘΛ
με την ΚΛ,ο δε λογος της ΔΛ προς ΛΕ συνισταται και του λογου της ΔΘ προς ΘΓ και του
λογου της ΓΚ προς ΚΕ.
ας χαραχθει απο το Γ στη ΘΚ παραλληλος η ΓΖ και ας συμπεσει με την προεκταση της ΔΕ
κατα το Ζ,
επειδη λοιπον δυο ευθειες ειναι οι ΔΛ ΛΕ,και εξωτερικα η ΖΛ,τοτε ο λογος της ΔΛ προς ΛΕ
συνισταται και απ'το λογο της ΔΛ προς ΛΖ και απ'το λογο της ΛΖ προς ΕΛ,
αλλα στον μεν λογο της ΔΛ προς ΛΖ ο ιδιος ειναι ο λογος της ΔΘ προς ΘΓ επειδη παραλληλη
ειναι η ΓΖ με την Κθ .
στον δε λογο της ΖΛ ο ιδιος ειναι ο λογος της ΓΚ προς ΚΕ επειδη ισογωνια ειναι τα τριγωνα
ΓΕΖ ΕΚΛ.
και τοτε ο λογος της ΔΛ προς την ΛΕ συνισταται και απ' το λογο της ΔΘ προς ΘΓ και απ'του
λογου της ΓΚ προς ΚΕ.
κατα τα ιδια πρεπει ν'αποδειχθει οτι και ο λογος της ΚΛ προς ΛΘ συνισταται και απ' το λογο
της ΚΕ προς ΕΓ και απ'το λογο της ΓΔ προς ΔΘ.
παραλληλος χαραζεται στη ΕΔ απο το Γ η ΓΜ που συμπιπτει με την προεκταση της ΚΘ κατα
το Μ,
τοτε λοιπον επειδη δυο ευθειες ειναι οι ΚΛ ΛΘ εξωτερικα της ΛΜ που πηραμε,ο λογος τοτε
της ΚΛ προς ΛΘ συνισταται και απ'το λογο της ΚΛ προς ΛΜ και απ'το λογο της ΛΜ προς ΛΘ.
αλλ'ο μεν λογος της ΚΛ προς ΛΜ ο ιδιος ειναι με τον λογο της ΚΕ προς ΕΓ επειδη παραλληλη
ειναι παλι η ΕΔ με την ΓΜ.
ο δε της ΛΜ προς ΛΘ λογος ο ιδιος ειναι με τον λογο της ΓΔ προς ΔΘ επειδη ισογωνια ειναι τα
τριγωνα ΔΘΛ ΓΜΘ.
τοτε ο λογος της ΚΛ προς ΛΘ ο ιδιος ειναι με τον συνισταμενο και απ' το λογο της ΚΕ προς ΕΓ,
τουτο ειναι, του λογου της ΔΘ προς ΔΓ,και του λογου της ΓΔ προς την ΔΘ,που ισοτητα κανει τον
λογο.και ο λογος της ΚΛ τοτε προς την ΛΘ λογος ισοτητας ειναι,ιση τοτε η ΚΛ με την Λθ
.
.
ε'. Το λοιπόν των υπερτεθεντων. εστω παράλληλος η ΑΒ τη ΓΔ,και ώς ή ΑΖ προς ΖΒ, ή ΓΘ προς
ΘΔ,και επεζεύχθωσαν αι ΑΓ BΔ τεμνουσαι άλλήλας κατα το Ε σημειον οτι ή διά των Ζ Ε Θ
ευθεια εστιν
Eι γάρ μή,εστω ή διά των Ζ Ε Η . επει ουν εστιν ώς ή ΑΖ προς ΓΗ , ουτως ή ΖΕ προς ΕΗ,
ώς δε ή ΖΕ προς ΕΗ,ουτως η ΖΒ προς HΔ,ώς αρα ή ΑΖ προς ΓΗ,ουτως ή ΖΒ προς ΗΔ,και
εναλλάξ ώς ή ΑΖ προς ΖΒ ,τουτέστιν ώς η ΓΘ προς ΘΔ,ουτως ή ΓΗ προς HΔ , οπερ
αδύνατον. η αρα διά των Ζ Ε Θ σημείων ευθειά εατιν.
ε'. Το υπολοιπο των πιο πανω .εστω η ΑΒ παραλληλος στην ΓΔ,και ως η ΑΖ προς ΖΒ,η ΓΘ
προς ΘΔ,κι ας συνδεθουν οι ΑΓ ΒΔ που τεμνει η μια την αλλη κατα το σημειο Ε τοτε
η γραμμη που διερχεται απ'τα σημεια Ζ Ε Θ ευθεια ειναι
Αποδειξη:
εστω η ευθεια που διερχεται απο τα σημεια Ζ Ε Η,
επειδη λοιπον ειναι οπως η ΑΖ προς ΓΗ, το ιδιο η ΖΕ προς ΕΗ,
οπως η ΖΕ προς ΕΗ,το ιδιο η ΖΒ προς ΗΔ,
οπως τοτε η ΑΖ προς ΓΗ,το ιδιο η ΖΒ προς ΗΔ,
και εναλλαξ οπως η ΑΖ προς ΖΒ,
κατα συνεπεια οπως η ΓΘ προς ΘΔ,το ιδιο η ΓΗ προς ΗΔ,
το οποιο ειναι αδυνατον,
τοτε η γραμμη που διερχεται απο τα σημεια Ζ Ε Θ ειναι ευθεια
.
ΠΑΠΠΟΥ ΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΒΙΒΛΙΟ VIΙΙ,ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ γ',δ',ε'
translation μεταφραση αποδειξη χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
γ'.Εστω τριγωνο ΑΒΓ και οι πλευρες του κατα τον ιδιο λογο ας τμηθουν στα σημεια Η Θ Κ,
ωστε ειναι καθως η ΑΗ προς ΗΒ,η ΒΘ προς ΘΓ και η ΓΚ προς ΚΑ,και ας συνδεθουν οι ΗΘ ΘΚ
ΚΗ,τοτε το τριγωνο ΑΒΓ και το ΗΘΚ το ιδιο κεντρο βαρους εχουν
Αποδειξη:
ΑΒΓ τριγωνο,Η,Θ,Γ ανηκουν στις ΑΒ,ΒΓ,ΓΑ ,ωστε :ΑΗ/ΗΒ = ΒΘ/ΘΓ =ΓΚ /ΚΑ [1]
ν'αποδειχθει οτι τα τριγωνα ΑΒΓ ΗΘΚ εχουν το ιδιο κεντρο βαρους
χαραζουμε τις ΑΔ,ΒΕ ,διαμεσους του ΑΒΓ,το σημειο τομης τους Ζ ειναι το κεντρο βαρους του
τριγωνου ΑΒΓ
τοτε ΑΖ=2ΖΔ, ΒΖ=2ΖΕ ,ΑΒ=2ΔΕ,ΑΒ=2ΔΓ, ΑΓ=2ΕΓ επομενως ισογωνια τα τριγωνα ΑΖΒ,ΔΖΕ
και ΑΒΓ,ΔΕΓ.
θετουμε:ΒΘ/ΘΓ= ΒΘ/ΔΘ . ΔΘ/ΘΓ [2]
απο την υποθεση [1] εχουμε:ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΚΑ
τοτε συνεπαγεται:=> ΒΘ +ΘΓ / ΘΓ = ΓΚ+ΚΑ / ΚΑ => ΒΓ/ΓΘ = ΓΑ/ΑΚ => ΔΓ/ΓΘ = ΕΑ/ΑΚ =>
ΔΓ/ ΔΓ-ΓΘ = ΕΑ/ ΕΑ-ΑΚ => ΔΓ/ΔΘ = ΕΑ/ΕΚ , ΔΓ=ΒΔ , ΕΑ=ΓΕ => ΒΔ/ΔΘ = ΓΕ/ΕΚ =>
ΒΔ+ΔΘ / ΔΘ = ΓΕ+ΕΚ / ΕΚ => ΒΘ/ΔΘ = ΓΚ/ΕΚ και τοτε αντικαθιστωντας η [2] γινεται :
ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΕΚ . ΔΘ/ΘΓ
κι εχοντας απο την υποθεση [1]: ΒΘ/ΘΓ = ΑΗ/ΗΒ προκυπτει:ΑΗ/ΗΒ = ΓΚ/ΚΕ . ΔΘ/ΘΓ [3]
.
.
δ'.Το δε παραπανω τωρα θ'αποδειχθει.ας ειναι λοιπον οπως η ΓΔ προς Δθ,η ΓΕ προς ΕΚ,
κι ας συνδεθουν οι ΔΕ ΘΚ που τεμνονται η μια με την αλλη κατα το Λ ,τοτε ιση ειναι η ΘΛ
με την ΚΛ,ο δε λογος της ΔΛ προς ΛΕ συνισταται και του λογου της ΔΘ προς ΘΓ και του
λογου της ΓΚ προς ΚΕ.
χαραζουμε απο το Γ παραλληλο ευθεια στην ΚΘ ,που τεμνεται εξωτερικα με την ΔΕ στο Ζ,
την ΓΖ.
ΓΖ//ΚΘ => ισογωνια τα τριγωνα ΚΕΛ,ΓΕΖ και ΔΛΘ,ΔΖΓ
τοτε συνεπαγεται:=> ΔΛ/ΛΖ = ΔΘ/ΘΓ
και ΖΕ/ΕΛ = ΓΕ/ΕΚ => ΖΕ+ΕΛ / ΕΛ = ΓΕ+ΕΚ /ΕΚ => ΛΖ/ΕΛ = ΓΚ/ΕΚ ,
αντικαθιστωντας στην [4] εχουμε:ΔΛ/ΛΕ = ΔΘ/ΘΓ + ΓΚ/ΕΚ
και συγκρινοντας την με την [3] προκυπτει:ΑΗ/ΗΒ = ΔΛ/ΛΕ [α]
χαραζουμε απο το Γ παραλληλο ευθεια στην ΔΕ ,που τεμνεται εξωτερικα με την ΚΘ στο Μ.
τη ΓΖ,
θετουμε:ΚΛ/ΛΘ = ΚΛ/ΛΜ . ΛΜ/ΛΘ [5]
επειδη:ΔΖ//ΓΜ => ισογωνια τα τριγωνα ΔΘΛ,ΓΜΘ,
τοτε συνεπαγεται:=> ΘΜ/ΛΘ = ΘΓ/ΔΘ => ΘΜ+ΛΘ / ΛΘ = ΘΓ+ΔΘ / ΔΘ => ΛΜ/ ΛΘ = ΓΔ/ΔΘ
αντικαθιστωντας στην [5] εχουμε: ΚΛ/ΛΘ = ΚΕ/ΕΓ . ΓΔ/ΔΘ [6],
απο την υποθεση [1] ισχυει:ΒΘ/ΘΓ = ΓΚ/ΚΑ
τοτε συνεπαγεται:=> ΒΘ+ΘΓ / ΘΓ = ΓΚ+ΚΑ / ΚΑ => ΒΓ/ΘΓ = ΑΓ/ΚΑ => ΔΓ/ΘΓ = ΕΓ/ΚΑ =>
ΔΓ-ΘΓ / ΔΓ = ΕΓ-ΚΑ / ΕΓ => ΘΔ/ΔΓ = ΚΕ/ΕΓ
αντικαθιστωντας στην [6] προκυπτει: ΚΛ/ΛΘ = ΘΔ/ΔΓ . ΓΔ/ΘΔ = > ΚΛ/ΛΘ = 1 => ΚΛ = ΛΘ
τοτε το Λ ειναι μεσο του ΘΚ,
ε'. Το υπολοιπο των παραπανω .εστω η ΑΒ παραλληλος στην ΓΔ,και ως η ΑΖ προς ΖΒ,η ΓΘ
προς ΘΔ,κι ας συνδεθουν οι ΑΓ ΒΔ που τεμνει η μια την αλλη κατα το σημειο Ε τοτε
η γραμμη που διερχεται απ'τα σημεια Ζ Ε Θ ευθεια ειναι
Αποδειξη:
εστω οτι γραμμη Ζ Ε Θ δεν ειναι ευθεια,
τοτε προεκτεινω την ευθεια ΖΕ η οποια τεμνει την ΓΔ στο Η,
τοτε στις παραλληλες ευθειες ΑΒ,ΓΔ με τεμνουσες τις ΑΕΓ,ΖΕΗ,ΒΕΔ εχουμε
ΑΖ / ΖΒ = ΓΗ/ΗΔ
και απο τη υποθεση:ΑΖ/ΖΒ= ΓΘ/ΘΔ
τοτε συνεπαγεται: ΓΗ/ΗΔ = ΓΘ/ΘΔ => ΓΗ / ΓΗ+ΗΔ = ΓΘ / ΓΘ+ΘΔ =>
ΓΗ/ΓΔ = ΓΘ \ ΓΔ => ΓΗ = ΓΘ ατοπο αφου τα σημεια Η,Θ ειναι διαφορετικα,
επομενως ταυτιζονται,και η γραμμη Ζ Ε Θ ειναι ευθεια
Κανουμε εφαρμογη αυτου του θεωρηματος:
ΑΒ//ΔΕ,με τεμνουσες τις ΑΔ,ΒΕ που τεμνονται στο σημειο Ζ,τα σημεια Η,Λ στις ΑΒ,ΔΕ,
οπου ισχυει: ΑΗ/ΗΒ = ΔΛ/ΛΕ [απο θεωρημα δ' σχεση [α] ]
τοτε η γραμμη Η Ζ Λ ειναι ευθεια
κι επειδη ΚΛ=ΛΘ,η ΗΖΛ ειναι διαμεσος του τριγωνου ΗΘΚ,
στις παραλληλες ΑΒ,ΔΕ ισχυει:ΒΖ/ΖΕ = ΗΖ/ΖΛ ,γνωριζουμε πως ΒΖ=2ΖΕ,τοτε ΗΖ=2ΖΛ,
επομενως το Ζ ειναι κεντρο βαρους του τριγωνου ΗΘΚ οπως ειναι και του τριγωνου ΑΒΓ
.
.
.
.
Guillaume Apollinaire 1914
Pablo Picasso-Guillaume Apollinaire
Mona Lisa Leonardo Da Vinci 1503-1507
Pablo Picasso-Les Demoiselles d’Avignon 1907
Giorgio de Chirico La nostalgie du poète 1914
Giorgio de Chirico portrait of Guillaume Apollinaire 1914
Guillaume Apollinaire Calligramme
Guillaume Apollinaire
[26 August 1880-9 November 1918] French,of Polish descent,poet,playwright,novelist,art critic
GUILLAUME APOLLINAIRE CALLIGRAMME CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
'βεβαια'αναφωνησε,'αυτο ολο ειναι Un Drame Surrealist',ειδε το φυλακα ν'ανοιγει το κελι,
'τι συμβαινει Wilhem Apollinaris de Kostrowitzky;',ο Guillaume Apollinaire γελασε δυνατα,
και συνεχιζοντας να γραφει στιχους στον τοιχο του ειπε,'μια γυναικα,η Terese,βαζει κατω
τον αντρα της,τον γδυνει',το προσωπο του φυλακα κοκκινιζει,'α,οχι φιλε μου,τι φανταζεσθε;
οχι καθολου αυτο,ουτε Les Onze Mille Verges ουτε Les exploits d'un jeune Don Juan,τιποτα
πορνογραφικο που να απτεται του νομου',και συνεχιζει,'φοραει τα ρουχα του,γινεται αντρας,
Tiresias,και σ'αυτον φοραει τα δικα της,τον ντυνει γυναικα,'ο φυλακας κουναει υποτιμητικα
το κεφαλι του,'τρελες ιδεες',λεει και βγαινει απ'το κελι κλειδωνοντας τη πορτα,αυτος σκεφτεται
τη θεια Marguerite,τον πλενει στο μπανιο,τη βλεπει,πιανει το χερι της,'εκει'τη διαταζει,κι εκεινη
τρεμωντας υπακουει,το απογευμα ηρθε ο δημοσιογραφος της France Soir,τον ρωτουσε για
τον Géry Piéret,'αυτος ο Βελγος κλεφτης δεν θ'αφησει μουσειο για μουσειο',τον κοιταξε,
' pollinaire λενε πως ειστε αρχηγος αυτης της σπειρας','θα'μουν οπωσδηποτε,κυριε'τον εκοψε
'αν ημουν καθαρος Ιταλος,η μανα μου,ομως,ειναι Πολωνεζα,Angelica de Kostrowitzky,ο παπ-
πους μου λεγοταν Apollinaris,Απολλων,πολωνος αριστοκρατης,κι ο πατερας μου ενας αγνωστος
Ιταλος,ποτε δεν τον ειδα,πιθανον',γελασε,'κι ο ιδιος ο παπας','η μανα σου τι επαγγελμα εκανε;'
ρωτησε ο δημοσιογραφος,'πουτανα,φιλε μου,φανατικη τζογαδορος' του απαντησε,'τωρα αδει-
ασε μου τη γωνια',η φωνη του δυνατη,αλυγιστη,σηκωθηκε,γιγαντας,τεραστιος,μπροστα στον
ασθενικο δημοσιογραφο με τη γαμψη μυτη και τα μυωπικα γυαλακια του,ο δημοσιογραφος
μαζεψε φοβισμενος τα χαρτια του και βιαστηκε να φυγει,'αυτο το ειδος ανθρωπων δεν το'χουν
σε τιποτα να σε πυροβολισουν,να σε πνιξουν,και να θεωρησουν την πραξη Εξαιρετου Καλλους'
ανεφερε στον διευθυντη της εφμεριδας για το αποτελεσμα της ερευνας του,'επικινδυνο και
διεφθαρμενο ατομο',ο Apollinaire εμεινε μονος,ηταν τριτη μερα κλεισμενος,τον Pablo τον
κρατησαν μονο μια μερα με την ιδια κατhγορια της κλοπης της Mona Lisa και τον αφησαν
ελευθερο,απαντησε στο γραμμα της Madeleine Pages,Plaines Désolation enfer des mouches
Fusées le vert le blanc le rouge,πιο κατω εσβησε μια λεξη,την αντικατεστησε με μια περισσο-
τερο τολμηρη,'ο αντρας πρεπει στη γυναικα να λεει ακριβως αυτο,οχι ηθικα αλλο',παρακατω
εγραψε:Il y a entre tes cuisses adorées Madeleine,τον επιασε οξυς βηχας,δευτερη φορα σημε-
ρα,διαρκεσε περισσοτερο,οταν τελειωσε το γραμμα φωναξε τον φυλακα να του το παραδωσει,
ο φυλακας πηρε το γραμμα,'κυριε Apollinaire'διστασε, 'Ελα,πες μου' τον ενθαρρυνε 'φιλε μου,
μην το καταπιεζεις,φανερωσε το','να,η ιστορια που μου ειπατε,η Τερεζα ο Τειρεσιας'η φωνη
του ετρεμε,μιλουσε σχεδον ψιθυριστα,'ειμαι ερωτευμενος με μια γυναικα,που πριν ηταν
ανδρας',ο Apollinaire γελασε,'ενα αντρας με γυναικεια βυζια,καταλαβαινετε;' ,'και βεβαια
καταλαβαινω,Les Mamelles de Tirésias',ο φυλακας εσκυψε το κεφαλι,'ελα,μην κανεις ετσι,
σηκωσε το κεφαλι,η Γαλλια εχει αναγκη απο παιδια,μαλιστα απ'οπου και να προερχονται',
του εδειξε το τραυμα στο κεφαλι του,'βλεπεις την ουλη;ενα κομματι οβιδας τρυπησε τη
περικεφαλαια μου',υψωσε τη φωνη του,ορθος σε σταση προσοχης 'Ολα για τη Γαλλια μας',
'οι εφημεριδες γραφουν' ειπε ο φυλακας ,'πως η Mona Lisa ειναι το κρυμμενο πορτραιτο του
Leonardo da Vinci,ενας αντρας πισω απ'το προσωπο της,γι'αυτο το χαμογελο της',ο Apollinaire
γελασε,'Αινιγμα,γι'αυτο,φιλε μου,θα αξιζε να τη κλεψω απ'το Λουβρο' τον χτυπησε φιλικα στη
πλατη 'θα την ρωτουσα,και πιθανον να ελυνα την απορια σας',ο φυλακας βγηκε κλειδωνοντας
τη πορτα,εκεινος ξυπνησε απο βαθυ υπνο με ισχυρο βηχα,το στηθος του τρανταζονταν,εβαλε
το χερι του στο στομα,το απομακρυνε,ειδε αιμα,'πνευμονικο οιδημα,η ισπανικη γριππη,δεν
παει στο διαολο',ειπε φωναχτα,το υπολοιπο της νυχτας το περασε ξαγρυπνος διασκεδαζον-
τας,θυμηκε το περιστατικο του καμπαρε Lapin Agile,τον ζωγραφο Ντορζελέ και τη παρεα του,
τον γαιδαρο Lolo με τις μπογιες στην ουρα του να ζωγραφιζει κι υστερα αυτη η ζωγραφια να
εκτιθεται στο Salon des Independants των Ιμπρεσιονιστων με τον τιτλο 'Ο Ηλιος βασιλευει
πανω απο την Αδριατικη',περιμεναν την κριτικη του,διθυραμβικη,για να τον χλευασουν,'ποσο
ανοητοι,δεν καταλαβαν ποσο Θαυμασιο Σουρεαλιστικο ολο αυτο ηταν,η Τεχνη απελευθερω-
νεται,σπαει τα δεσμα,αυτος ο πινακας ειναι η καινουργια Mona Lisa',επισης θυμηκε στο ατελιε
του Pablo ειδε για πρωτη φορα το αφρικανικο γλυπτο,'το'φερε ο Géry Piéret,το ξαφρισε απ'το
Λουβρο','δεν πειραζει'του απαντησε 'εχει τοσα το Λουβρο',κοιταξε τον πινακα,'αυτον ομως ,
φιλε μου,δεν τον εχει','Les Demoiselles d’Avignon' απαντησε ο Picasso,εκεινος μεσα σ'αυτες
ειδε και την μανα του,την Angelica de Kostrowitzky,η καθιστη αριστερα,σκοτεινη,απειλητικη,
κανιβαλικη,vagina dentata,οπως κι οι αλλες τεσσερες γυναικες του δρομου της Αβινιον,'ΕΜΕΙΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΟΣ Σ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,PABLO 'αναφωνησε,και συμπληρωσε,'εισαι το ιδιος καλος ανατομος του ανθρωπινου σωματος,οπως ενας γιατρος,μια μερα,οπωσδηποτε,θα βρεις τον
Κυβισμο,φιλε μου',βγηκε εξω,τοτε γυρνουσε φορωντας τη στρατιωτικη στολη και το κεφαλι του
ηταν μπαταρισμενο απο το τραυμα στο πολεμο στη Καμπανια στις 17 Μαρτιου 1917, 'Εγω ο
κλεφτης της Mona Lisa,κοιταξτε,ειμαι βερος Γαλλος',λιγο πιο κατω στο δρομο τον σταματησε
ενας αγνωστος νεαρος,'Ειστε ο Guillaume Apollinaire',του ειπε και κοιταξε εξεταστικα γυρω
του'Εγω ειμαι ο Mony Vibescu ο Ρουμανος Πριγκιπας,Hospodar,ποσο γελοιο ειναι αυτο το
Hospodar,δεν φανταζεστε' ,'μα δεν σ'εκτελεσαν μετα τον βιασμο,τον στραγγαλισμο και την
εξορρυξη των ματιων της μικρης 12χρονης Ρουμανας οι 11 χιλιαδες Γιαπωνεζοι;'τον ρωτησε
ο Guillaume Apollinaire,'και δεν τιμωρηθηκες με 11 χιλιαδες βεργες,Les Onze Mille Verges,
η' με 11 χιλιαδες παρθενες;',ο Mony Vibescu απομακρυνθηκε γελωντας 'οχι γιατι εκανα 20
φορες ερωτα συνεχεια,α,μην ξεχασω'του φωναξε,'σημερα περιμενω να'ρθουν αεροπορικως εδω
στην Ζανζιβαρ ο Rogere με την tante Marguerite',τον ειδε να εξαφανιζετε στη στροφη του δρο-
μου,κοιταξε το ρολοι του,ειχε χρονο κι επισκεφτηκε τον Giorgio de Chirico,ο de Chirico μολις
τον ειδε αναφωνησε 'Η Επιστροφη του Ορφεα η' η Νοσταλγια του Ποιητη',και του εδειξε το
πορτραιτο του,Giorgio de Chirico portrait of Guillaume Apollinaire1914,καθησε σε μια καρεκλα
απεναντι απ'τον πινακα,πηρε τη σταση της Σφιγγας της Θηβας,ειδε τον μαρμαρινο μανεκεν με
τα μαυρα γυαλια τυφλου,ο τυφλος Τειρεσιας,σκεφτηκε,πανω στη πλακα ηταν το γυψινο ψαρι
και το κοχυλι,και πισω απ'αυτη η φιγουρα του μ'ενα λευκο κυκλο,'το τραυμα στο κρανιο μου',
'εχεις δικιο' ειπε στον de Chirico ,'Η Επιστροφη του Ορφεα η' η Νοσταλγια του Ποιητη μεσα
στην Μεταφυσικη',τον ξυπνησαν οι δυνατες φωνες του φυλακα,'Εγινα πατερας',φωναζε και
τραγουδουσε 'Εγινα πατερας,Εγινα πατερας,',σκεφτηκε τον 16χρονο Rogere που εγινε πατερας
απο την υπηρετρια,την θεια του Marguerite και την αδελφη του και χαμογελασε,υστερα εσκισε
χαρτια και στα κομματια εγραψε διαφορες λεξεις οπως του ερχονταν,χαρτια,argent ,corps,
gloire,...,anémone,...,επειτα τα ανακατεψε και στη τυχη τραβωντας χαρτια κατεγραψε:
La dame avait une robe
En ottoman violine
Et sa tunique brodée d’or
Était composée de deux panneaux
S’attachant sur l’épaule [1]
'Αυριο,σιγουρα,κυριοι,η τεχνη θα γινεται ετσι ακριβως' αναφωνησε,ο φυλακας εμφανισθηκε
στο παραθυρακι της πορτας του κελιου,'Τι συμβαινει;','Τιποτα η' Ολα ' του απαντησε,'Εγινα
πατερας'του φωναξε ο φυλακας γελωντας 'κερναω γλυκο,περιμενε','με τον Tiresia το παιδι;'
του αστειευτηκε,τον επιασε δυνατος βηχας,ειδε αιμα στη παλαμη,οταν επεστρεψε ο φυλακας
με το γλυκο τον ρωτησε τη μερα ειναι:'9 Νοεμβριου 1918' απαντησε εκεινος κι εφυγε αφηνων-
τας το γλυκο και κλεινοντας τη πορτα,'σημερα',ειπε,' 9 Νοεμβριου 1918,μετα απο δυο μερες
ο Μεγαλος Πολεμος θα τελειωσει' ,παλι ο βηχας και το αιμα,πανω στο τοιχο μπορεσε με δυσκο-
λια και σχεδιασε με γραμματα το πορτραιτο του,'Κι εγω τωρα ειμαι ζωγραφος.GUILLAUME
APOLLINAIRE CALLIGRAMME και ομολογω,κυριοι,σ'ολους σας,πως εγω εξαφανισα την Mona
Lisa,ειναι,σας λεω,αυτο,Αναγκαιοτητα της Τεχνης'
.
.
Guillaume Apollinaire Calligramme
.
.
[1]Guillaume Apollinaire, Alcools, 1913
.
.
.
Jacques Louis David Marat Assassine 1793
Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο ζωγραφος Jacques Louis David αφησε το πινελο και καθησε απεναντι απ'τον πινακα,
σχεδον ειχε τελειωσει,εμενε,μονο,να γραφτει το κειμενο στο χαρτι που κρατουσε στ'αρι-
στερο του χερι ο Marat,,νεοκλασσικη η αποδοση της σκηνης,σχεδον φωτογραφικη,αυστηρη
λιτη οριζοντια συνθεση,το πανω μισο μερος σκοτεινο πρασινο,το κατω φωτεινο,το θυμα
μεσα στη μπανιερα,η δολοφονια εγινε ακαριαια τη στιγμη που εγραφε,το δεξι χερι πεσμενο
εξω απ'τη μπανιερα με την πενα,κατω ακριβως απ'αυτο το μαχαιρι της δολοφονιας,στο δεξιο
μερος του πινακα το ξυλινο κιβωτιο με το μελανοδοχειο,τα χαρτια πανω του και το φτερο,
ο δολοφονος εκτος σκηνης,αιμα στο ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και στο
χαρτι,το κεφαλι του Marat με το μαντηλι γυρω στο μετωπο γερμενο δεξια με τα ματια κλειστα
γαληνιο,ο βιαιος θανατος δεν αγγιζει,δεν ασχημιζει,τον L'Ami du Peuple Jean Paul Marat,
σκεφτεται ο ζωγραφος της Επαναστασης,ξερει πως πολυ γρηγορα αυτο θα συμβει,Marat
Assassine,πρεπει να προλαβει,ο πινακας να τελειωσει,σηκωνεται,ειναι η ωρα που θα συναν-
τησει τον Marat,θα ποζαρει για τριτη φορα,απογευμα,στο δρομο ενας ανθρωπος πεταχτηκε
ξαφνικα απο πισω του τρεχοντας πετωντας χαρτια στον αερα κι εξαφανιστηκε στη γωνια του
δρομου,εσκυψε και σηκωσε ενα,διαβασε:'Θανατος στον Δικτατορα Μαρα',βρηκε τον Μαρα
μεσα στη μπανιερα,'σημερα ειναι,13 Ιουλη του 1793 ειμαι 50 ετων και βρισκομαι σχεδον ενα
μηνα κλεισμενος μεασα στο σπιτι,η αρρωστεια μου με βασανιζει,οταν με πιανει φαγουρα ξυ-
νουμε μεχρι να ματωσει το δερμα,κοιταξε τις φλυκτενες',γυριζει τη πλατη,δειχνει,'να τες, γεμα-
τες υγρο,σπανε και βρωμανε,κι εδω γυρω απ'τη κοιλια γεματος ειμαι,ερπητομορφη δερματι-
τιδα,ειπε ο γιατρος',γελαει,'κι εγω γιατρος ειμαι,δημοσιογραφος και πολιτικος,ξερεις,Jacques
Louis,δεν θα με πειραζε να πεθανω εδω μεσα στη μπανιερα,ο λαος μου τωρα εχει κι αλλους
φιλους,τον Ροβεσπιερο,τον Δαντον,εγω πλεον ξοφλησα,ενας αναπηρος,ευνουχισμενος
Επαναστατης μεσα στο χλιαρο νερο της μπανιερας,αμφιβιο ον,εδω περναω τον καιρο μου ,εδω
ζηταω ανακουφιση,εδω γραφω,εδω,λοιπον ας πεθανω',ο ζωγραφος του εδωσε το χαρτι που
πεταξε ο αντιεπαναστατης,'Ο Μαρα Δικτατορας',γελασε,'ακριβως ενας γελοιος Δικτατορας,με το
μαντηλι γεματο ξιδι γυρω απ'το μετωπο,σαν στεμμα,βυθισμενος στο φαρμακερο νερο σαν
σμερνα,ο Τρομερος Μαρα της Τρομοκρατιας',πεταει το χαρτι,'να'σαι σιγουρος ,φιλε μου,αυτος
ο τυπος δεν θα γλυτωσει την γκιλοτινα,ισως,κι αυτη τη στιγμη που μιλαμε να του κοβει το
λαιμο,ισως να'ναι ενας οπαδος των προδοτων Γιρονδινων,Γιακωβινοι ειναι μονον οι Μοντανιαρ-
ντς,η Επανασταση πρεπει να ειναι Επανασταση στα Παντα,οι Εχθροι της Επαναστασης πρεπει
να συντριφτουν,η Γαλλια δεν γυριζει πισω,Αναγκαιοτητα πλεον,φιλε μου,Πολλες Μερες του
Σεπτεμβρη',χωνεται στη μπανιερα,ισα που φαινεται η ακρη του κεφαλιου,ακινητος,ουτε η
αναπνοη του δεν ακουγεται,ο Ζακ Λουι Νταβιντ φοβηθηκε μηπως επαθε ανακοπη,ξαφνικα
πετιεται,'καλυτερα,σου λεω,πεντακοσιοι,εξακοσιοι νεκροι,παρα εκατομυρια νεκροι',μετα το
ξεσπασμα φαινεται να γαληνευει,'σημερα ελαβα ενα γραμμα απο μια αγνωστη,που μου γραφει
πως θελει να μιλησει μαζι μου,ειναι επειγον,στο τελος γραφει μια φραση που μου εκανε εντυ-
πωση,Il suffit que je sois bien Malheureuse pour avoir Droit a votre bienveillance,τρεις λεξεις
κλειδια,Malheureuse Δυστυχια,Droit Δικαιωμα,Bienveillance Καλωσυνη,Ειμαι Δυστυχης και
ζητω την Καλωσυνη σας',εξω απ'τη πορτα ακουστηκε θορυβος,'φυγε,κοπελα μου,παλι τα ιδια',
η φωνη της Simmone Evrard,της γυναικας του,'φυγε τωρα,δεν ακους;',ακουγεται δυνατωτερα
η φωνη της Σιμον.'ειναι επειγον,σας λεω',επιμονη η φωνη, της κοπελας,'αυτο γινεται για δευτε-
ρη φορα σημερα',λεει ο Μαρα,η φωνη του τωρα ειναι φανερα κουρασμενη,'Η Επανασταση εχει
θυματα,καμια Επανασταση δεν ειναι αναιμακτη,ουτε χωρις πληγες,εγω αυτες τις ανιατες πληγες
στο πετσι μου τις απεκτησα στους βρωμερους υπονομους του Παρισιου οπου κρυβομουνα
μαζι με τους αρουραιους,να μην με πιασουν οταν με κυνηγουσαν,και τωρα,να'σαι σιγουρος με
κυνηγανε,εκτος απ'τους εδω μεσα Εχθρους του Λαου και η Αυστρια και η Πρωσια εκει εξω',
τον κοιταξε,'Ζακ Λουι ,ξερω πως κυκλοφορουν ψευτικο L'Ami du Peuple,τωρα,σε διαβεβαιω
ειναι επειγον να συμβει οτι θα συμβει','ειναι επειγον,σας λεω'ξανακουστηκε η φωνη της κοπε-
λας εξω ,'ξαγυρισε',χαμογελασε,'δεν πειραζει Ζακ Λουι που δεν με σκιτσαρισες σημερα και
μονο μιλησαμε,αλλωστε οι δυο αλλες φορες φτανουν',ο θορυβος εξω απ'τη πορτα μεγαλωσε,
'ειναι επειγον' η φωνη της ,τωρα, πιο επιμονη','πες,σε παρακαλω,στη Σιμον ν'αφησει τη κοπελα
να περασει μεσα,πως ειμαι ετοιμος',ο ζωγραφος ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε και βγηκε εξω,
μετα απο λιγο μπηκε μεσα η κοπελα,'ονομαζουμε Charlotte de Corday',πλησιασε,'καταγομαι
απο την Caen της Νορμανδιας,ειμαι 25 ετων',στο αριστερο χερι της ,ειδε,κρατουσε ενα χαρτι,
'εγω.μεσιε,σας εστειλα το γραμμα',σταθηκε ακριβως πανω απ'τη μπανιερα,'ακριβως,πανω απ'το
δεξι μερια του στηθους μου'σκεφτηκε,'ειναι επειγον'του ειπε η κοπελα δινοντας του με σταθε-
ρο,παρατηρησε,χερι το χαρτι 'εδω μεσα ειναι γραμμενα τα ονοματα των προδοτων Γιρονδινων',
εκεινος πηρε το χαρτι και υποκριθηκε πως το διαβαζει,'σημερα 13 Ιουλιου του 1793,τωρα αυτο
που περιμενα θα γινει',ψιθυριζει,,εκεινη ακριβως τη στιγμη η κοπελα τραβαει το μαχαιρι μεσα
απ'τα φορεματα της και το μπηγει με δυναμη στο στερνο του,εκεινο τρυπωντας τον πνευμονα
του βρισκει τη καρδια του και πεφτει κατω στο δαπεδο,ταυτοχρονα το δεξι χερι του κρατωντας
την πενα ακολουθει πεφτοντας,αιμα βαφει τ'ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και
στο χαρτι που εγραφε,το κεφαλι του Μαρα με το μαντηλι δεμενο γυρω στο μετωπο γερνει προς
τον δεξι του ωμο με τα ματια κλειστα γαληνιο,
ο Jacques Louis David ,στις 17 Ιουλιου,επιστρεφοντας στο ατελιε του μετα τον αποκεφαλισμο
της Charlotte de Corday στη γκιλοτινα πηγαινει στον πινακα και γραφει στο κενο χαρτι που
κραταει στ'αριστερι του χερι ο Μαρα:
du 13.juillet .1793.
Marie anne Charlotte
Corday au citoyen
Marat.
il suffit que je sois
bien Malheureuse
pour avoir Droit
a votre bienveillance
και κατω,στο ξυλινο κιβωτιο,στο δεξιο μερος του πινακα με το μελανοδοχειο,τα χαρτια
πανω του και το φτερο,γραφει:
A MARAT.
DAVID
'τωρα' σκεφτεται,'ο πινακας Marat Assassine ειναι,ακριβως,τελειωμενος'
.
.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ 5:15 ΜΜ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
5:15 σταματησε το τρενο στο σταθμο,ανοιξαν αυτοματα οι πορτες,κανεις επιβατης δεν κατε-
βηκε,ξαναδιαβασε το σημειωμα:'φθανω με το απογευματινο τρενο',περιμενε,δεν την ειδε να
κατεβαινει,μηπως απ'την αλλη πλευρα;ανεβηκε στο βαγονι μπροστα του και απο την απεναντι
ανοικτη πορτα κατεβηκε στην αποβαθρα,ουτε εκει ειδε καποιον επιβατη,εκλεισαν οι πορτες
και το τρενο αναχωρησε,σε λιγο θα νυχτωνε,βγηκε απ'το σταθμο και με ταξι γυρισε σπιτι,τη
βρηκε να παιζει στο πιανο,του χαμογελασε,'εχω σχεδον μια ωρα εδω,δεν ησουνα στο σταθμο,
δεν μπορουσα να περιμενω,καλεσα ταξι',σηκωθηκε και τον αγκαλιασε,'φαινεσαι κουρασμενος'
του ειπε,'ειχες δουλεια στο γραφειο; ελα κανε ενα μπανιο να φρεσκαρισθεις,εγω θα μαγειρεψω
κατι να φαμε η' θες να παμε να φαμε εξω;','καλυτερα εξω'της ειπε,
γυρισαν αργα,μετα τα μεσανυχτα,κοιμηθηκαν,
οταν ξυπνησε,εκεινη δεν ηταν στο κρεβατι,την φωναξε,δεν πηρε απαντηση,του φανηκε πως
ακουσε θορυβο στο μπανιο,σηκωθηκε,πανω στο κομοδινο ηταν ενα σημειωμα,διαβασε,'φθανω
με το απογευματινο τρενο',ανοιξε τη πορτα του μπανιου,ξυριστηκε,στο ψυγειο ειχε γαλα,γεμι-
σε ενα ποτηρι κι ηπιε,
στο γραφειο η γραμματεας τον πληροφορεσε πως ο χθεσινος πελατης ηρθε,ακριβως την ωρα
του ραντεβου, 'καθησε και σας περιμενε,εφυγε πριν απο λιγο κι ειπε πως θα επιστρεψει σε μια
ωρα',
οταν γυρισε ο πελατης του ειπε μια προχειρη δικαιολογια,μια ζημια στα υδραυλικα του μπα-
νιου,υποθεση συναινετικου διαζυγιου,'...απαιτειται εγγραφη συμφωνια των συζυγων για τη
λυση του γαμου τους,η οποια συναπτεται μεταξυ των συζυγων με την παρουσια των πληρεξου-
σιων δικηγορων τους και επικυρωνεται το γνησιο της υπογραφης των συζυγων επι του εγγρα-
φου...',περασαν πανω απο δυο ωρες συζητωντας,'...για το ανηλικο τεκνο,απαραιτητη προυπο-
θεση του συναινετικου διαζυγιο αποτελει η συμφωνια δια την επιμελεια αυτου,η επικοινωνια
με αυτο και τη διατροφη του',του εδειξε τη φωτογραφια της γυναικας του,'πριν απο 10 χρονια ,
οταν παντρευτηκαμε','η συμφωνια αυτη'συνεχισε 'δυναται ειτε να εμπεριεχεται στη συμφωνια
των συζυγων για τη λυση του γαμου τους,ειτε σε αλλη εγγραφη συμφωνια ,οπως οριζεται στην
παραγραφο 1 του αρθρου 1441 του Αστικου Κωδικα,απο τους συζυγους και τους πληρεξουσι-
ους δικηγορους...',
οταν εφυγε ο πελατης ηταν 5 παρα 20,ειπε στη γραμματεα πως εχει μια επειγουσα δουλεια
κι αν δεν επιστρεψει σε μια ωρα να κλεισει το γραφειο και να φυγει,
5:15 σταματησε το τρενο στο σταθμο,ανοιξαν αυτοματα οι πορτες,κανεις επιβατης δεν κατε-
βηκε,ξαναδιαβασε το σημειωμα:'φθανω με το απογευματινο τρενο',περιμενε,δεν την ειδε να
κατεβαινει,μηπως απ'την αλλη πλευρα;ανεβηκε στο βαγονι μπροστα του και απο την απεναντι
ανοικτη πορτα κατεβηκε στην αποβαθρα,ουτε εκει ειδε καποιον επιβατη,εκλεισαν οι πορτες
και το τρενο αναχωρησε,σε λιγο θα νυχτωνε,βγηκε απ'το σταθμο και με ταξι γυρισε σπιτι,τη
βρηκε να παιζει στο πιανο,του χαμογελασε,'εχω σχεδον μια ωρα εδω,δεν ησουνα στο σταθμο,
δεν μπορουσα να περιμενω,καλεσα ταξι',σηκωθηκε και τον αγκαλιασε,'φαινεσαι κουρασμενος'
του ειπε,'ειχες δουλεια στο γραφειο; ελα κανε ενα μπανιο να φρεσκαρισθεις,εγω θα μαγειρεψω
κατι να φαμε η' θες να παμε να φαμε εξω;','καλυτερα εξω'της ειπε,
στο ρεστωραν της εδειξε τη φωτογραφια,γελασε 'α,εγω,πριν 10 χρονια,που τη βρηκες;',
της ειπε,εκεινη σοβαρεψε,'αυτη ειναι μια παλια ιστορια που τελειωσε και θελω να τη ξεχασω',
γυρισαν αργα,μετα τα μεσανυχτα,κοιμηθηκαν,
οταν ξυπνησε,εκεινη δεν ηταν στο κρεβατι,την φωναξε,δεν πηρε απαντηση,του φανηκε πως
ακουσε θορυβο στο μπανιο,σηκωθηκε,πανω στο κομοδινο ηταν ενα σημειωμα,διαβασε,'φθανω
με το απογευματινο τρενο',
.
.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ 5:15 ΜΜ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
5:15 σταματησε το τρενο στο σταθμο,ανοιξαν αυτοματα οι πορτες,κανεις επιβατης δεν κατε-
βηκε,ξαναδιαβασε το σημειωμα:'φθανω με το απογευματινο τρενο',περιμενε,δεν την ειδε να
κατεβαινει,μηπως απ'την αλλη πλευρα;ανεβηκε στο βαγονι μπροστα του και απο την απεναντι
ανοικτη πορτα κατεβηκε στην αποβαθρα,ουτε εκει ειδε καποιον επιβατη,εκλεισαν οι πορτες
και το τρενο αναχωρησε,σε λιγο θα νυχτωνε,βγηκε απ'το σταθμο και με ταξι γυρισε σπιτι,τη
βρηκε να παιζει στο πιανο,του χαμογελασε,'εχω σχεδον μια ωρα εδω,δεν ησουνα στο σταθμο,
δεν μπορουσα να περιμενω,καλεσα ταξι',σηκωθηκε και τον αγκαλιασε,'φαινεσαι κουρασμενος'
του ειπε,'ειχες δουλεια στο γραφειο; ελα κανε ενα μπανιο να φρεσκαρισθεις,εγω θα μαγειρεψω
κατι να φαμε η' θες να παμε να φαμε εξω;','καλυτερα εξω'της ειπε,
γυρισαν αργα,μετα τα μεσανυχτα,κοιμηθηκαν,
οταν ξυπνησε,εκεινη δεν ηταν στο κρεβατι,την φωναξε,δεν πηρε απαντηση,του φανηκε πως
ακουσε θορυβο στο μπανιο,σηκωθηκε,πανω στο κομοδινο ηταν ενα σημειωμα,διαβασε,'φθανω
με το απογευματινο τρενο',ανοιξε τη πορτα του μπανιου,ξυριστηκε,στο ψυγειο ειχε γαλα,γεμι-
σε ενα ποτηρι κι ηπιε,
στο γραφειο η γραμματεας τον πληροφορεσε πως ο χθεσινος πελατης ηρθε,ακριβως την ωρα
του ραντεβου, 'καθησε και σας περιμενε,εφυγε πριν απο λιγο κι ειπε πως θα επιστρεψει σε μια
ωρα',
οταν γυρισε ο πελατης του ειπε μια προχειρη δικαιολογια,μια ζημια στα υδραυλικα του μπα-
νιου,υποθεση συναινετικου διαζυγιου,'...απαιτειται εγγραφη συμφωνια των συζυγων για τη
λυση του γαμου τους,η οποια συναπτεται μεταξυ των συζυγων με την παρουσια των πληρεξου-
σιων δικηγορων τους και επικυρωνεται το γνησιο της υπογραφης των συζυγων επι του εγγρα-
φου...',περασαν πανω απο δυο ωρες συζητωντας,'...για το ανηλικο τεκνο,απαραιτητη προυπο-
θεση του συναινετικου διαζυγιο αποτελει η συμφωνια δια την επιμελεια αυτου,η επικοινωνια
με αυτο και τη διατροφη του',του εδειξε τη φωτογραφια της γυναικας του,'πριν απο 10 χρονια ,
οταν παντρευτηκαμε','η συμφωνια αυτη'συνεχισε 'δυναται ειτε να εμπεριεχεται στη συμφωνια
των συζυγων για τη λυση του γαμου τους,ειτε σε αλλη εγγραφη συμφωνια ,οπως οριζεται στην
παραγραφο 1 του αρθρου 1441 του Αστικου Κωδικα,απο τους συζυγους και τους πληρεξουσι-
ους δικηγορους...',
οταν εφυγε ο πελατης ηταν 5 παρα 20,ειπε στη γραμματεα πως εχει μια επειγουσα δουλεια
κι αν δεν επιστρεψει σε μια ωρα να κλεισει το γραφειο και να φυγει,
5:15 σταματησε το τρενο στο σταθμο,ανοιξαν αυτοματα οι πορτες,κανεις επιβατης δεν κατε-
βηκε,ξαναδιαβασε το σημειωμα:'φθανω με το απογευματινο τρενο',περιμενε,δεν την ειδε να
κατεβαινει,μηπως απ'την αλλη πλευρα;ανεβηκε στο βαγονι μπροστα του και απο την απεναντι
ανοικτη πορτα κατεβηκε στην αποβαθρα,ουτε εκει ειδε καποιον επιβατη,εκλεισαν οι πορτες
και το τρενο αναχωρησε,σε λιγο θα νυχτωνε,βγηκε απ'το σταθμο και με ταξι γυρισε σπιτι,τη
βρηκε να παιζει στο πιανο,του χαμογελασε,'εχω σχεδον μια ωρα εδω,δεν ησουνα στο σταθμο,
δεν μπορουσα να περιμενω,καλεσα ταξι',σηκωθηκε και τον αγκαλιασε,'φαινεσαι κουρασμενος'
του ειπε,'ειχες δουλεια στο γραφειο; ελα κανε ενα μπανιο να φρεσκαρισθεις,εγω θα μαγειρεψω
κατι να φαμε η' θες να παμε να φαμε εξω;','καλυτερα εξω'της ειπε,
στο ρεστωραν της εδειξε τη φωτογραφια,γελασε 'α,εγω,πριν 10 χρονια,που τη βρηκες;',
της ειπε,εκεινη σοβαρεψε,'αυτη ειναι μια παλια ιστορια που τελειωσε και θελω να τη ξεχασω',
γυρισαν αργα,μετα τα μεσανυχτα,κοιμηθηκαν,
οταν ξυπνησε,εκεινη δεν ηταν στο κρεβατι,την φωναξε,δεν πηρε απαντηση,του φανηκε πως
ακουσε θορυβο στο μπανιο,σηκωθηκε,πανω στο κομοδινο ηταν ενα σημειωμα,διαβασε,'φθανω
με το απογευματινο τρενο',
.
.
.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ,ΚΑΤΟΧΗ,εΛΛΑΔΑ
on Luigi Nono - Il Canto Sospeso and on Lettere di condannati a morte della resistenza
europea-A tutti loro-
Die Ermittlung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
το 1954 εκδιδεται στο Τορινο,Ιταλια,απο τον Giulio Einaudi το βιβλιο-ντοκουμεντο:
LETTERE DI CONDANNATI A MORTE DELLA RESISTENZA EUROPEA
το οποιο περιεχει τα τελευταια γραμματα που εστειλαν στους δικους τους καταδικασμενοι σε
θανατο Ευρωπαιοι Αγωνιστες της Ελευθεριας
Το 1955/56 ο Avant Garde Ιταλος μουσικος Luigi Nono γραφει την καντατα Il Canto Sospeso
[το τραγουδι,η φωνη,που κοπηκε,που σταματησε στον αερα] για σολιστ σοπρανο,κοντραλτο,
τενορο,χορωδια και ορχηστρα,χρησιμοποιωντας αποσπασματα απο τα τελευταια γραμματα
10 Αγωνιστων,
τον τιτλο της καντατας ο Luigi Nono τον εμπνευστηκε απο το μεταφρασμενο στην ιταλικη γλωσ-
σα ποιημα If Will Die [se moriamo,θα πεθανουμε]της Ethel Rosenberg,η οποια μαζι με τον
αντρα της Julius κατηγορηθηκαν για κατασκοπια,για τη παραδωση πυρηνικων μυστικων στους
Σοβιετικους,αν και η κατηγορια δεν βεβαιωθηκε,παρ'ολ'αυτα καταδικαστηκαν σε θανατο κι
εκτελεστηκαν στις 19 Ιουνιου 1953 στην ηλεκτρικη καρεκλα,in New York's Sing Sing Prison
σ'αυτο το ποιημα ο στιχος the song unsung μεταφραστηκε ιταλικα Il Canto Sospeso
Luigi Nono
Il Canto Sospeso
Cantata per soprano contralto tenore coro e orchestra
orchestra:4 flauti,2 oboi,2 clarinetti,1 clarinetto basso,2 fagotti,6 corni,5 trombe,
4 tromboni,3 timbani,5 tamburi senza corda,5 piatti sospesi,vibrafono,xilofono,
marimba,glockenspiel,12 campane,2 arpe,celesta,violini I,violini II,viola,violoncello,
contrabasso
Testi dalle LETTERE DI CONDANNATI A MORTE DELLA RESISTENZA EUROPEA,
Einaudi,Torino,Italia,1954
durata:28 minuti
dedica:A tutti loro[Αφιερωμενο Σ'ολους αυτους]
I.Orchestra
II.A capella coro
'muoio per un mondo che splenderà con luce tanto forte con tale bellezza che il mio stesso
sacrificio non è nulla. Per esso sono morti milioni di uomini sulle barricate e in guerra. Muoio
per la giustizia. Le nostre idee vinceranno'
πεθαινω για ενα κοσμο που θα λαμψει μ'ενα φως τοσο δυνατο με τετοια ομορφια που η
δικια μου θυσια δεν ειναι τιποτα.Γι'αυτο ειναι νεκροι εκατομυρια ανθρωποι στα χαρακω-
ματα και στο πολεμο.Πεθαινω για τη δικαιοσυνη.Οι ιδεες μας θα νικησουν
αποσπασμα απο το τελευταιο γραμμα στους δικους του του 26 χρονου Βουλγαρου Αγωνιστη
Anton Popow,δασκαλου και δημοσιογραφου,ποιητη και συγγραφεα,ο οποιος τουφεκιστηκε
23 Ιουλιου 1943 στη Σοφια
'Σοφια,Κεντρικη φυλακη,22 Ιουλιου 1943,Αγαπημενη Μαμα,Αγαπημενε Αδερφε,Αγαπημενη
Αδερφη
Мила мамо, мили братко, мила сестро, умирам за един свят, който ще блести с тъй силна
светлина и ще е тъй красив, че моята собствена жертва няма никакво значение.
Утешавайте се с мисълта, че за него са загинали милиони хора в хиляди битки по
барикадите и по военните фронтове. Утешавайте се с мисълта, че нашите идеи са
непобедими.
Антон.'
III.soprano,alto,tenore e orchestra
'mi portano a Kessarianì per l’esecuzione insieme a altri sette. Muoio per la libertà e per
la patria'
'με πανε στη Καισαριανη για την εκτελεση μαζι μ'αλλους εφτα.Πεθαινω για τη λεφτερια
και τη πατριδα'
απο το τελευταιο γραμμα στον πατερα του 14 χρονου Ελληνα Αγωνιστη Αντρεα Λικουρινου,
απο την Καλλιθεα,Αθηνα,τον πηγαν στη Καισαριανη μαζι μ'αλλους εφτα και τους τουφεκισαν,
5 Σεπτεμβριου 1943
'oggi ci fucileranno. Moriamo da uomini per la patria. Siate degni di noi'
σημερα θα μας τουφεκισουν.Πεθαινουμε σαν αντρες για τη πατριδα.Να'στε περηφανοι για
μας
απο το τελευται γραμμα του Ελληνα Αγωνιστη Λευτερη Κιωσση,19,χρονων,φοιτητη της φιλοσο-
φικης,που τουφεκιστηκε στην Καισαριανη 5 Ιουνιου 1942
'm’impiccheranno nella piazza perchè sono patriota. Tuo figlio se ne va, non sentirà le
campane della libertà'
θα με κρεμασουν στη πλατεια γιατι ειμαι πατριωτης.Ο γιος σου θα χαθει,δεν θ'ακουσει τη
καμπανα της λεφτεριας
απο το γραμμα του 22 χρονου Ελληνα Αγωνιστη Κωστα Σιρμπα,κουρεα,απο τα Τρικαλα της
Θεσσαλιας,που κρεμαστηκε απο τους Γερμανους μαζι με αλλους τεσσερες Αγωνιστες στη
Κεντρικη Πλατεια των Τρικαλων ,18 Απριλιου 1943
Αυτοι εδω ειναι οι 5 Αγωνιστες που κρεμαστηκαν 18 Απριλιου 1943 στα Τρικαλα Θεσσαλιας
στη Κεντρικη πλατεια απο τους Γερμανους
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΡΜΠΑΣ,22 χρονων
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΣΑΝΑΚΑΣ,22 χρονων
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΓΑΤΣΑΣ,24 χρονων
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ,27 χρονων
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΡΙΑΖΗΣ,29 χρονων
IV.Orchestra
V.Tenore e Orchestra
'se il cielo fosse carta e tutti i mari del mondo inchiostro non potrei descrivervi le mie
sofferenze e tutto ciò che vedo intorno a me. Dico addio a tutti e piango'
κι αν ο ουρανος ηταν χαρτι κι ολες οι θαλασσες του κοσμου μελανι δεν θα μπορουσαν
να γραφτουν τα βασανα μου κι ολο αυτο που γυρω μου βλεπω.Λεω αντιο σ'ολους και
κλαιω
απο το τελευταιο γραμμα του 14 χρονου Πολωνου Αγωνιστη Chaim [Khaïm],γιος εβραιου
αγροτη απο την Γαλικια[Galice],πιαστηκε σε πογκρομ και μεταφερθηκε στο στατοπεδο
συγκεντρωσης του Pustkow οπου πεθανε,το γραμμα του ηταν γραμμενο στα yiddish,και
βρεθηκε τυχαια απο εναν γεωργο στο στρατοπεδο μετα τον πολεμο που το παρεδωσε στον
πατερα του
VI.Coro e Orchestra
'le porte s’aprono. Eccoli i nostri assassini. Vestiti di nero. Ci cacciano dalla sinagoga. Com’è
duro dire addio per sempre alla vita così bella!'
οι πορτες ανοιγουν.Να οι δολοφονοι μας.Ντυμενοι στα μαυρα.Μας βγαζουν εξω απ'τη
Συναγωγη.Ποσο σκληρο ειναι να πεις αντιο για παντα στη ζωη που'ναι τοσο ωραια!
απο το τελευταιο γραμμα της Εβραιας Πολωνεζας Αγωνιστριας Esther Scrul,απο την πολη
Kowel
την σκοτωσαν 15 Σεπτεμβριου 1942
VII.Soprano solo female coro e Orchestra
'addio mamma, tua figlia Liubka se ne va nell’umida terra'
αντιο μαμα,η κορη σου Ljuba θα παει μεσ'στην υγρη γη
απο το τελευταιο γραμμα της Ρωσιδας Αγωνιστριας Ljuba Schetzowa[Любка Щевцова],
βασανιστηκε και την σκοτωσαν τα SS 7 Φεβρουαριου 1943
VIII.Orchestra
IX.Coro e percussion
'non ho paura della morte'
δεν φοβαμαι τον θανατο
απο το τελευταιο γραμμα της Ρωσιδας Αγωνιστριας Irina Malozon,κομσομολας
'sarò calmo e tranquillo di fronte al plotone di esecuzione. Sono così tranquilli coloro
che ci hanno condannato?'
θα μεινω ηρεμος και γαληνιος μπροστα στο εκτελεστικο αποσπασμα.Εχουν το ιδιο
γαληνιο χρωμα αυτοι που μας εχουν καταδικασει;
απο το τελευταιο γραμμα του 40 χρονου Ιταλου τυπογραφου Αγωνιστη Eusebio
Giambone,απο Monferrato,Asti,
πιαστηκε κι εκτελεστηκε 5 Απριλιου 1944 στο εθνικο σκοπευτηριο του Martinetto στο Τορινο
'vado con la fede in una vita migliore per voi'
φευγω πιστευοντας σε μια ζωη καλυτερη για σας
απο το τελευταιο γραμμα της Γερμανιδας Αγωνιστριας Elli Voigt,32 χρονων,εργατριας,απο
το Βερολινο
'Ich gehe im Glauben an ein besseres Leben fur euch'
αποκεφαλιστηκε στις 8 Δεκεμβριου 1944
.
.
Il canto sospeso,οι σταματημενες φωνες των ανθρωπων.
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
.
.
Luigi Nono - Il canto sospeso
https://youtu.be/x3PGZyoR6B0
.
.
Luigi Nono - Il Canto Sospeso - 3.Soprano, Alto, Tenore e Orchestra
https://youtu.be/JVgeaB4LYx8
.
.
on Luigi Nono - Il Canto Sospeso III.Soprano, Alto, Tenore e Orchestra
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/dx2rvUsZbSY
.
.
https://archive.org/stream/LettereDiCondannatiAMorteDellaResistenzaItalianac2cScanOcr/Lettere%20di%20condannati%20a%20morte%20della%20Resistenza%20italiana%20%5Bc2c%20-%20scan%20-%20ocr%5D_djvu.txt
Vi ho tutti qui nella mente. Lilia, tu prega per me ed io per voi.
Tanti baci ai piccoli: Ugo, Licia.
Tanti baci a voi tutti, addio per sempre
R.
Σας εχω ολους εδω μεσα στο μυαλο.Λιλια,προσευχη σου για μενα
κι εγω για σας.
Πολλα φιλια στα μικρα,τον Ουγκο,την Λιτσια.
Πολλα φιλια σ'ολους σας,αντιο για παντα.
Ρ
.
.
Arnoldo Avanzi,17-4-45
Carissimi,
non piangetemi, sono morto per la mia idea, senza però far
nulla di male alle cose ed agli uomini. Non odio nessuno e non
serbo rancore per nessuno, ci rivedremo in cielo
Arnoldo
Πολυαγαπημενοι,
μην κλαιτε για μενα,πεθαινω για την ιδεα μου,ομως χωρις να κανω κανενα κακο
στα πραγματα και τους ανθρωπους.Δεν μισω κανεναν και δεν ζηταω εκδικηση για
κανεναν,θα ξαναβρεθουμε στον ουρανο
Αρνολντο
.
.
29.12.1944
Cara moglie,
quando riceverai questa mia non sarò più di questo mondo.
Perdonami, avevo sognato un mondo di felicità, così invece ti lascio sola con due
bambini.
Abbi per essi tutte le cure che so che tu ne hai perché sei buona.
Muoio col vostro nome sulle labbra sperando in una eternità migliore che non ho
trovato in questa vita.
Tanti bacioni ai bambini ,un ultimo abbraccio a te
saluti a tutti.
Tuo Francesco
Αγαπημενη μου γυναικα.
οταν θα λαβεις αυτο το γραμμα μου δεν θα'μαι πια σ'αυτο το κοσμο.
Συγχωρεσε με,που'χω ονειρευτει εναν κοσμο ευτυχισμενο,κι αντι γι'αυτο σ'αφηνω
μοναχη με δυο μικρα παιδια.
Να'χεις γι'αυτα ολη τη φροντιδα που ξερω πως την εχεις γιατ'εισαι καλη.
Πεθαινω με τ'ονοματα σας στα χειλη ελπιζοντας σε μια αιωνιοτητα καλυτερη απ'αυτη
που δεν εχω βρει σ'αυτη τη ζωη.
Πολλα φιλια στα παιδια ,σ'αγκαλιαζω για τελευταια φορα
χαιρετισμους σ'ολους
Δικος σου Φραντσεσκο
.
.
Μετα τη Δικη της Νυρεμβεργης το 1945-46,και τη Δικη της Φρανκφουρτης για το Αουσβιτς
το 1964 ,ο Γερμανος συγγραφεας Peter Weiss εγραψε το 1963-65 το θεατρικο- εργο-
ντοκουμεντο Ανακριση,Die Ermittlung [The Investigation] Oratorio In 11 Cantos,σκηνικο
ορατοριο για 11 τραγουδια,εκατομυρια ανωνυμα θυματα και ονοματισμενοι θυτες της
θηριωδιας αδιαρρηκτα συνδεδεμενοι,η ενοχη παρουσα,παραστημενη,Κατηγορω το τερας,
Die Ermittlung Η Διερευνιση,
με τη μουσικη του l Canto Sospeso ο Luigi Nono συο εργο του Peter Weiss αποκαλυπτει
αυτα που δεν μπορει ο λογος στη σκηνη,αλλα και η ιδια η σκηνη,
ειναι η βαθια κραυγη,για τα 6 εκατομυρια δολοφονημενους
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Investigation_(play)
.
.
Πέτερ Βάις - Η ανάκριση
https://youtu.be/ttBKtD-9iNs
.
.
Luigi Nono - Il Canto Sospeso
http://www.antiwarsongs.org/confronta.php?versions=1&ver=2287&id=2269&ver2=2289
.
.
Ethel Rosenberg
[written in New York's Sing Sing Prison 24 January 1953]
If We Die
You shall know, my sons shall know
why we leave the song unsung
the book unread, the work undone
to rest beneath the sod.
Mourn no more, my sons, no more
why the lies and smears were framed,
the tears we shed, the hurt we bore
to all shall be proclaimed.
Earth shall smile, my sons, shall smile
And green above our resting place,
the killing end, the world rejoice
in brotherhood and peace.
Work and build, my sons, and build
a monument to love and joy
to human worth, to faith we kept
for you, my sons, for you.
.
.
.
Bella Ciao Italian Resistance song And Mondina Bella Ciao 1907
-μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το Bella Ciao τραγουδηθηκε,1943-1945,απο τους Ιταλους παρτιζανους κατα τον β' παγκοσμιο
πολεμο
Partigiani Italiani
Bella Ciao
Una mattina mi son alzato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son alzato,
e ho trovato l'invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
sotto l'ombra di un bel fior.
E le genti che passeranno,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E le genti che passeranno,
Mi diranno «Che bel fior!»
«È questo il fiore del partigiano»,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano,
morto per la libertà!»
.
.
ενα πρωινο σηκωθηκα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ενα πρωινο σηκωθηκα
και βρηκα τον εισβολεα
ω,παρτιζανο,παρε με μακρυα απο'δω
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ω,παρτιζανο,παρε με μακρυα απο'δω
γιατι νιωθω πως θα πεθανω
κι αν γω πεθανω σαν παρτιζανος
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
κι αν γω πεθανω σαν παρτιζανος
συ πρεπει να με θαψεις
και να με θαψετε κει πανω στα βουνα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
να με θαψετε κει πανω στα βουνα
κατ'απ'τη σκια ενος ομορφου λουλουδιου
κι οι ανθρωποι που θα περνουν
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
κι οι ανθρωποι που θα περνουν
για μενα θα λενε,'Τι ομορφο λουλουδι!
αυτο'ναι το λουλουδι του παρτιζανου'
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
αυτο'ναι το λουλουδι του παρτιζανου
που πεθανε για τη λεφτερια'
.
.
Bella Ciao: Italian Resistance song
https://youtu.be/q5qft2MUFvY
.
.
το Bella Ciao ηταν εμπνευσμενο απο το τραγουδι που τραγουδουσαν στις φυτειες ρυζιου
στις αρχες του 20ου αιωνα,το 1907,οι θεριστριες ρυζιου στη Terre d'Acqua στη περιοχη
της Μπολονια:
Mondine
Alla mattina, appena alzata,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
Alla mattina, appena alzata,
In risaiami tocca andar.
E tra gli insetti e le zanzare,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
E tra gli insetti e le zanzare,
Duro lavor ci tocca far.
IL Capo in piedi col suo bastone,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
IL Capo in piedi col suo bastone,
E noi curve a lavorar.
O mamma mia, o che tormento,
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
O mamma mia, o che tormento,
Io t'invoco ogni doman.
Ma verra' un giorno che tutte quante
O Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao,
Ma verra' un giorno che tutte quante
lavoreremo in liberta.
το πρωι μολις σηκωθηκα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
το πρωι μολις σηκωθηκα
στους ορυζωνες πρεπει να παω
και μεσ'στα εντομα και τα κουνουπια
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
και μεσ'στα εντομα και τα κουνουπια
πρεπει σκληρα να δουλεψω
τ'αφεντικο στεκεται με το ραβδι του
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
τ'αφεντικο στεκεται με το ραβδι του
κι εμεις δουλευουμε σκυμενες
ω μανα μου,ω τι βασανα
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
ω μανα μου,ω τι βασανα
καθε πρωι σε φωναζω
μα θα'ρθει μια μερα π'ολοι μας
ω ομορφη γεια σου!ομορφη γεια σου!γεια σου γεια σου!
μα θα'ρθει μια μερα π'ολοι μας
λεφτεροι θα δουλευουμε
.
.
Giovanna Daffini ,mondina εργατρια ρυζιου και τραγουδιστρια
Villa Saviola di Motteggiana (Mantova) 1914 - Gualtieri (Reggio Emilia) 1969
http://www.enciclopediadelledonne.it/biografie/giovanna-daffini/
η Giovanna Daffini γεννηθηκε στις 22 Απριλιου το 1914 απο φτωχη αγροτικη οικογενεια,
απο μικρη δουλευε στους ορυζωνες του Piemontesi και του Lomellina κι εκει ακουσε κι
εμαθε τα τραγουδια των εργατριων ρυζιου,των mondine,ενα απ'αυτα ηταν και το Bella
Ciao του 1907
Giovanna Daffini,49 χρονων,Ιταλια,1962 - Bella Ciao -του 1907
το τραγουδι (Mondina)των θεριστριων ρυζιου mondine το 1907 ,στη Terre d'Acqua περιοχη
της Μπολονια
[ηχογραφηση των μουσικολογων Gianni Bosio και Roberto Leydi ]
https://youtu.be/sP-7kECZ6Ow
.
.
Bella ciao - melodia di origine yiddish? ,Mishka Ziganoff,Koilen1919
https://youtu.be/Bwr2RcRJpCw
.
.
Mercedes Sosa - Bella ciao
https://youtu.be/BUyfuVuH120
.
.
Woody Allen suona Bella Ciao
https://youtu.be/Mlss2kmKCfg
.
.
Bella Ciao Italian Resistance song And Mondina Bella Ciao 1907-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/2byDPOjRiUU
.
.
.
Αρχαιο Θεατρο-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Κλυταιμνηστρα Αιγισθος Κασσανδρα Αγαμεμνων -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αισχύλου Ἀγαμέμνων
[ edition. G. Murray, Aeschyli tragoediae, 2nd edn. Oxford: Clarendon Press,
1955 (repr. 1960): 207-274.]
Κασσανδρα[στιχοι 1215-1241]
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κασσανδρα
ἰοὺ ἰού, ὢ ὢ κακά.
ὑπ' αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος 1215
στροβεῖ ταράσσων φροιμίοις .....
ὁρᾶτε τούσδε τοὺς δόμοις ἐφημένους
νέους, ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασιν;
παῖδες θανόντες ὡσπερεὶ πρὸς τῶν φίλων,
χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας βορᾶς· 1220
σὺν ἐντέροις τε σπλάγχν', ἐποίκτιστον γέμος,
πρέπουσ' ἔχοντες, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο.
ἐκ τῶνδε ποινάς φημι βουλεύειν τινά,
λέοντ' ἄναλκιν, ἐν λέχει στρωφώμενον
οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ– 1225
ἐμῷ· φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν·
νεῶν τ' ἄπαρχος Ἰλίου τ' ἀναστάτης
οὐκ οἶδεν οἵα γλῶσσα, μισητῆς κυνὸς
λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖς δίκην,
ἄτης λαθραίου τεύξεται κακῇ τύχῃ. 1230
τοιάδε τόλμα· θῆλυς ἄρσενος φονεύς·
ἔστιν–τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲς δάκος
τύχοιμ' ἄν; ἀμφίσβαιναν, ἢ Σκύλλαν τινὰ
οἰκοῦσαν ἐν πέτραισι, ναυτίλων βλάβην,
† θύουσαν Ἅιδου μητέρ' † ἄσπονδόν τ' Ἄρη 1235
φίλοις πνέουσαν; ὡς δ' ἐπωλολύξατο
ἡ παντότολμος, ὥσπερ ἐν μάχης τροπῇ.
δοκεῖ δὲ χαίρειν νοστίμῳ σωτηρίᾳ.
καὶ τῶνδ' ὅμοιον εἴ τι μὴ πείθω· τί γάρ;
τὸ μέλλον ἥξει. καὶ σύ μ' ἐν τάχει παρὼν 1240
ἄγαν γ' ἀληθόμαντιν οἰκτίρας ἐρεῖς.
Κασσανδρα
ωι ωι ω ω κακα
ξανα μενα φοβερη της ορθης μαντειας ωδινη 1215
στριφτογυριζει και με προμηνυματα ταραζει
κοιταξτε αυτους εδω μπροστα στο σπιτι καθισμενους
νεους,που μ'ονειρα παρομοιοι ειναι στις μορφεςι,
παιδια που σαν να'ναι απο δικους τους σκοτωμενα,
με τα χερια γεματα κρεατα απ'τις σαρκες τους 1220
μαζι εντερα και σπλαχνα, αξιολυπητο φορτιο,
φαινεται καθαρα να'χουν,π'ο πατερας γευτηκε.
γι'αυτα'δω εκδικηση σου λεω πως καποιος σχεδιαζειστ'αυτι ,
λιονταρι αδυναμο,που σε κρεβατια στριφογυρνα
στο σπιτι κρυμμενο,ωιμε,στον αφεντη που'θα'ρθει 1225
τον δικο μου,γιατι να φερνω πρεπει της δουλειας το ζυγο ,
και των καραβιων ο αρχηγος και του Ιλιου ο ξεθεμελιωτης
δεν ξερει ποια γλωσσα η μοχθηρη σκυλα
γλυφοντας απλωνει ευχαριστη στ'αυτι να μοιαζει , ·
ολεθρο κρυφο ετοιμαζοντας κακης μοιρας 1230
τετοια τολμαει,θηλυκο τ'αρσενικου φονιας,
με τι να καλεσω αυτο το μισητο αγριο θηριο
ταιριαζει αμφισβαινα,η Σκυλλα μηπως
που μεσ'στις πετρες κατοικει,συμφορα των ναυτικων,
τ'Αδη εξοντωντρια μανα π'αδιαλλακτη εχθρα 1235
στους δικους της πνεει,κι ετσι θριαμβευτικα ουρλιαξε
η στα παντα αψηφητη,σαν σε μαχη τρεπεται,
και φαινεται να χαιρεται με τον σωτηριο γυρισμο,
και γι'αυτα δω το ιδιο ειναι κι αν κι αν δεν πεισω,τι λοιπον;
οτ'ειναι να'ρθει θα'ρθει,και συ μενα παρων εδω 1240
γρηγορα με πολυ μεγαλη λυπη αληθη μαντισα θα πεις
.
.
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
με κοιταξε,ξερω τι σκεφτηκε,'σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της,ειναι νεα,ομορφη',
την αλλη μερα με φωναξε,ηθελε να παμε οι δυο μας στο Αργος,καθησα διπλα της στο διθεσιο
κοκκινο καμπριο αυτοκινητο της,στο Αργος μου ψωνισε καινουργια ρουχα,με πηγε και στο
κομμωτηριο,υστερα καθησαμε σ'ενα κεντρικο ζαχαροπλαστειο,σταματησαν δυο γνωστες της
κυριες και την χαιρετησαν,'Κλυταιμνηστρα μου,τι κανεις;',φιληθηκαν σταυρωτα,ρωτησαν 'η
κοπελα;',γελασε,'Η Αλεξανδρα ειναι η νεα γυναικα του αντρα μου,δασκαλα πιανου','τι γυρισε
ο Αγαμεμνονας;',ρωτησε η ψηλοτερη με το κιτρινο καπελο,'ποτε;','χθες' απαντησε η Κλυται-
μνηστρα,με κοιταξαν,'μα αυτη ειναι κουκλα,και δεν φοβασαι τον Αιγισθο,μηπως τσιμπηθει μαζι
της; ξερουμε τι γυναικας ειναι',οταν εφυγαν οι κυριες ειπε,'κουτσομπολες και φαντασμενες,να
σκεφτεις εχουν κανει τρεις γαμους,η ψηλη χωρισε κι απ'τον τριτο αντρα και συζει μ'εναν πολυ
νεωτερο της',ηταν ζεστη μερα,παρα πολυς κοσμος γυρω μας,φορεσε τα μαυρα γυαλια της,'ο
Αγαμεμνονας,καποτε,πριν παει εκει' μου ειπε,'εφτιαξε σ'εναν γλυπτη χρυσοχοο μια χρυση
μασκα,το προσωπο του',εβγαλε τα γυαλια της,ειδα το προσωπο της σκληρο,'τι εγωιστης,χρυσο
το προσωπο του',ξαναβαλε τα γυαλια της,'ο χρυσος,μου ειπε οταν μου την εδειξε,δεν σκουρια-
ζει',εβγαλε απ'τη τσαντα της ενα καθρεφτακι και το κραγιον,εβαψε τα χειλη της κοκκινα,'εκεινη
η χρυση προσωπιδα,Κασσανδρα,χαθηκε',εβαλε το καθρεφτακι και το κραγιον στη τσαντα,'δεν
ξερω πως',την κοιταξε,'μου τη ζητησε,του ειπα την αληθεια,δεν ερω,επεμενε,φωναζε,φαινονταν
πολυ αναστατωμενος,σαν να'σαι συ κανεις και να χαθηκες του ειπα,με κατηγορησε πως εγω
φταιω,του φωναξα κι εγω,θα μας ακουσες,σηκωσε το χερι να με χτυπησει,μ'αρπαξε απ'το λαιμο,
θα μ'επνιγε',τραβηξε το μεταξωτο κοκκινο μαντηλι που'χε δεμενο στο λαιμο,μου 'δειξε τα μαυ-
ρα σημαδια,ευτυχως μπηκε στο δωματιο η Ηλεκτρα,ντραπηκε και μ'αφησε',κοιταξε το ρολοι
της,'εσυ ξερεις που ειναι η μασκα;'με ρωτησε,'πες του την αληθεια,την ωμη αληθεια,ειτε σε
πιστεψει ειτε οχι,απ'αυτη κανενας μας δεν θα ξεφυγει',εκεινη την ωρα οι δυο κυριες ξαναπε-
ρασαν,φορτωμενεςς με σακουλες ψωνια,αυτη τη φορα καθησαν μαζι μας,εμενα μου αρεσε
πολυ η φλυαρια τους,ηταν ευχαριστη,μου ελαφρυνε τη καρδια,ειπαν για το εγκλημα,πριν δυο
μερες,που ταραξε τη κοινωνια του Αργους,γνωστος επιχειρηματιας του Αργους,ειπαν το ονομα
του,δολοφονηθηκε απο τον εραστη της γυναικας του,με την συνεργεια της,τον αιφνιδιασαν
στο μπανιο και τον επνιξαν,διαβασαν στη πρωτη σελιδα της εφημεριδας τα νεα της υποθεσης,
οι δραστες της δολοφονιας συνεληφθηκαν στον Ισθμο της Κορινθου καθως διεφευγαν,ανακρι-
θηκαν στην ασφαλεια και ομολογησαν το εγκλημα,ειχαν τις φωτογραφιες τους,ειδα και τη
φωτογραφια του δολοφονημενου,'σαν να τον ξερω ειπα','μα πως;ειναι αδυνατο' αναφωνησαν
μ'ενα στομα απορημενες οι δυο κυριες,'μια ξενη,μολις χθες ηρθες',καταλαβα το λαθος μου,
ειδα την Κλυταιμνηστρα να χαμογελα,εφυγαν οι δυο κυριες και γυρισαμε στις Μυκηνες,
μετα απο λιγο μπηκε στο δωματιο μου,με βρηκε μπροστα στον καθρεφτη να ξεβαφομε,
σταθηκε ακριβως πισω μου,'σιγουρα η χρυση μασκα',ειπε,προσπαθησα να δικαιολογηθω,
'ο αντρας εμοιαζε,ετσι νομισα,με τον Αιαντα τον Λοκρο',εσκυψα το κεφαλι,πηγα να βαλω
τα κλαματα,εκεινη με κοιτουσε μεσα στον καθρεφτη και δεν μιλουσε,'ηταν φοβερο,φρικτο'
της ειπα,η φωνη μου ετρεμε,'ποτε δεν θα το ξεπερασω,ειχα αγκαλιασει το ξοανο της θεας
κι εκεινος με τραβουσε με δυναμη,δεν αντεξα,τα χερια μου ξεκολλησαν,μ'ερριξε κατω,εγω
ουρλιαζα,τον δαγκωνα στα χερια στο λαιμο στον ωμο,φωναζα να μ'αφησει,του ξεριζωνα τα
μαλλια,τα νυχια μου χωθηκαν στις πλατες του,τον ξεσχισα,ηταν πολυ δυνατος','ησυχασε,μωρο
μου,τωρα αυτο περασε',η φωνη της γλυκεια,τρυφερη,φιλης η' μανας,μου'πιασε το χερι και μου
το χαιδεψε,ακουσαμε βηματα,η Κλυταιμνηστρα τραβηχτηκε απο κοντα μου,'ετοιμασε το μπα-
νιο μου' ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα να προσταζει τη δουλα,'το μπανιο' ψιθυρισα ,'το
μπανιο',ειδα τη Κλυταιμνηστρα να φευγει και να κλεινει τη πορτα,ειχε αρχισει να νυχτωνει,σε
λιγο νυχτωσε,βγηκα και καθησα στο μπαλκονι,το φεγγαρι,πανσεληνο,ανεβηκε απ'τον απεναντι
λοφο ανατολικα,ο ηχος ενος τριζονιου,εκλεισα τα ματια,περασε ωρα,ακουσα θορυβο,ανοιξα τα
ματια,το φεγγαρι ειχε ανεβει ψηλα,σαν μερα ηταν φωτισμενα,τοτε κατω στην αυλη ειδα πρωτα
τη σκια του Αιγισθου,μετα τη σκια της Κλυταιμνηστρας,εκεινη κατι του ειπε κι εκεινος σηκωσε
το κεφαλι προς το μερος μου,σιγουρα με ειδε,δεν προλαβα να κρυφτω,επειτα χαθηκαν στη σκο-
τεινη στοα,δεν μ'ενοιαζε αν μ'ειδε,'κρυφο τιποτα δεν μενει'σκεφτηκα,στο κρεβατι αφησα χωρο
για τον Αγαμεμνονα να ξαπλωσει οταν γυρισει,η δευτερη νυχτα μου στις Μυκηνες,κοιμηθηκα,
ξυπνησα κι ειδα κατω απο τη πορτα να μπαινει κατι κοκκινο στο δωματιο,νερο,κοκκινο νερο,το
ειδα να κυλαει στο ξυλινο πατωμα,τρομαξα και φωναξα,'Αγαμεμνων,ξυπνα,θα πνιγουμε',δεν
ακουσα αποκριση,ο Αγαμεμνων δεν κοιμονταν διπλα μου,η σταθμη του νερου ανεβαινε,πετα-
χτηκα απ'το κρεβατι,η πορτα απ'τη ορμη του νερου ειχε ανοιξει,παραξενο αλλα εξω απ'το δω-
ματιο στο διαδρομο δεν υπηρχε νερο,ειδα τη πορτα της κρεβατοκαμαρας της Κλυταιμνηστρας
μισανοικτη,μπηκα διστακτικα,προχωρησα και τοτε μεσα στο αμυδρο φως ειδα τα γυμνα κορμια
της Κλυταιμνηστρας και του Αιγισθου ξαπλωμενα στο κρεβατι και δυο φιδια να τους τρωνε το
προσωπο,ανοιξα το στομα να τους φωναξω,'μην τους ξυπνας',ακουσα μια φωνη πισω μου,γυρι-
σα και ξεχωρισα μεσα στο λιγοστο φως την Ηλεκτρα με τον Ορεστη,'δεν βλεπεις πως κοιμουν-
ται αγκαλιασμενοι οπως ηθελαν,ευτυχισμενοι',κοιταξα τον Ορεστη,γονατισα,του επιασα το
προσωπο,'ποσο,μικρο μου,μοιαζεις στον αδελφο μου Ελενο',τον αγκαλιασα,,'ησυχασε,μωρο
μου,η μαμα θα γυρισει,δεν μας ξεχασε',τον φιλουσα,'θα μας παρει,θα μας βγαλει απο δω',
'ελα,Ορεστη,παμε' ακουστηκε αυστηρη η φωνη της Ηλεκτρας και τραβηξε τον Ορεστη,εμεινα
μονη μου στο δωματιο,απο το παραθυρο δυτικα εμπαινε το δυνατο φως του φεγγαριου,στο
κρεβατι,ειδα,κατω απ'τ'ασπρο σεντονι κοιμονταν βαθεια ο Αιγισθος και η Κλυταιμνηστρα,
γυρισα στη κρεβατοκαμαρα μου,ο Αγαμεμνονας ειχε γυρισει,καθονταν στον καναπε και καπνι-
ζε,'που ησουνα,ανησυχησα',μου ειπε μολις με ειδε,'δεν ειχα υπνο'του απαντησα,'εκανε ζεστη,
και μπηκα στο μπανιο να δροσιστω και να χαλαρωσω',με κοιταξε δυσπιστα,'βγηκα και στο κηπο'
συμπληρωσα,'καταλαβαινω,ελα τωρα να κοιμηθουμε',μου ειπε,'αυριο θα ειναι αλλη μερα',
ξυπνησα,ο Αγαμεμνονας ελειπε,ειχε πει πως θα παει για δουλειες στο Αργος,τραπεζα,εφορια,
δικηγορο,ακουσα το αυτοκινητο της Κλυταιμνηστρας,βγηκα στο μπαλκονι,με ειδε,σηκωσε το
χερι και με χαιρετησε,'Καλημερα,παω τα παιδια σχολειο,δεν θ'αργησω', ετοιμαστηκα,φορεσα
ενα απο τα ρουχα που ψωνισαμε,μια μαυρη στενη φουστα λιγο κατω απ'το γονατα κι ενα κοκ-
κινο μπλουζακι,οταν επεστρεψε και με ειδε αναφωνησε με θαυμασμο,'Ποσο κομση εισαι,
αγαπη μου',με καλεσε στο δωματιο της,'δεν σε πειραζει που θα βαφομε' μου ειπε,'οχι,καθολου'
της απαντησα,'μ'ενδιαφερει να δω την τεχνικη και την αισθητικη του μακιγιαρισματος σου΄,
χαμογελασε,'το μακιγιαζ ειναι μια μασκα,οχι βεβαια χρυση,αλλα εφημερη',ειπε,και συμφωνησα,
οταν τελειωσε το μακιγιαζ ειπε,'τωρα εγινα η Κλυταιμνηστρα',με κοιταξε,'θελεις και συ ,καλη
μου,να γινεις η Κασσανδρα;',δεν αντεδρασα,ειπα ναι,μ'εβαφε,παρακολουθησα σταδιακα στον
καθρεφτη την μεταμορφωση μου,'Η Κασσανδρα' ειπε,'αυτη,εγω η Κλυταιμνηστρα,οι αλλοι δυο
ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος',μ'αγκαλιασε και κοιταχτηκαμε στον καθρεφτη,'ποσο ομορφη
εισαι' μου ψιθυρισε και μ'εσφιξε,μ'αφησε,'η Ελενη ηταν μια ναρκισσος',η φωνη της σκληρη,
'δεκα χρονια μικροτερη μου,κακομαθημενη,ανοητη,καποτε ειχε ξετρελαθει μ'εναν αλητη κι
εφυγε μαζι του,αναστατωθηκαμε,οταν επεστρεψε η μητερα κι ο πατερας οχι μονο δεν την
φωναξαν αλλα την συγχωρεσαν και την αφησαν ελευθερη να κανει οτι θελει,τον καημενο
Μενελαο,τον λυπαμε,τωρα εμαθα πως βρισκετε με καποιον αλλον εραστη στην Αιγυπτο',
καθησε στο κρεβατι,'λενε πως μονο το πουκαμισο της ητανε στη Τροια',γελαει,'ενα ασπρο
μεταξωτο διαφανο κομπινεζον',γελαει δυνατα,'κι εσυ,φυσικα,εκει θα την ειδες,ζωντανη ζεστη
καυτη σαρκα΄,τρανταζεται,σηκωνεται,'για μια πουτανα',ουρλιαζει,'εγω εχασα την Ιφιγενεια μου,
το παιδι μου,την μικρη μου Ιφι,για μια πουτανα Ελενη',και τοτε χωνει το χερι στο στηθος της
και βγαζει μια φωτογραφια,'να',μου δειχνει,'η Ιφι μου',και κλαιει 'η μικρη μου Ιφιανασσα',
φιλαει τη φωτογραφια,καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ξεβαφεται,'τα παιδια,η Ηλεκτρα κι ο
Ορεστης δεν καταλαβαινουν,θρησκεια τους ειναι ο πατερας,η μανα,εγω,ενα βρωμερο σκουλη-
κι,μια μυσερη σκυλα,μια αδιαντροπη μοιχαλιδα,που ντροπιαζει τον πατερα τους',ξεκλειδωνει
ενα συρταρι κι απο μεσα βγαζει μια χρυση προσωπιδα,τη κρατα μπροστα στο προσωπο της,'η
χρυση μασκα του Αγαμεμνονα' λεει,'τωρα εγινα εγω Αγαμεμνονας κι η μασκα του κι αν ειναι
χρυση σιδηρος θα γινει και θα σκουριασει γρηγορα',γελαει,τραβαει τη μασκα απ'το προσωπο
της και τη ξανακλεινει στο συρταρι,'εδω στον Οικο των Ατρειδων ολα θα σκουριασουν',την
παρακολουθουσα να ξαναβαφεται,τωρα φαινοταν πιο ησυχη,'ο Τανταλος θελοντας να κοροι-
δεψει τη σοφια των Ολυμπιων θεων κομματιασε το γιο του Πελοπα ,τον εβρασε και τους εδωσε
τα κομματια του να γευματισουν κι εκεινοι εκτος απ'τηυ Δημητρα το καταλαβαν και καταραστη-
καν τη γενια του,κι ο Πελοπας,το παιδι του,αφου με δολο κερδισε τον Οινομαο σ'αρματοδρο-
μια,χαλωντας το αρμα του με τη βοηθεια του ηνιοχοου του Μυρτιλου,πηρε γυναικα του την
κορη του Ιπποδαμεια και ξεγελασε στη μοιρασια του βασιλειου τον Μυρτιλο,και τα παιδια του
Πελοπα ο Ατρεας κι ο Θυεστης φαγωθηκαν καταραμενοι οπως ηταν για τη βασιλεια των Μυκη-
νων,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει τον Θυεστη,εραστη της γυναικας του Αεροπης,εσφαξε τα
παιδια του,τα'βρασε και του τα'προσφερε φρικτο φαγητο να τα φαει,κι υστερα τον εξορισε
στην Ηπειρο κι εκει ο Θυεστης αιμομικτησε με την κορη του Πελοπια και βγηκε αυτος εδω ο
Αιγισθος,κι ο Αιγισθος ηρθε κι εκδικηθηκε σκοτωνοντας τον Ατρεα,κι απ'αυτον ο γιος του
Ατρεα ο Αγαμεμνονας αρπαξε τη βασιλεια,και τωρα,αλιμονο,που γυρισε απ'τη Τροια ο Αιγισθος
ειναι συντροφος μου στο κρεβατι και στην εξουσια',με κοιταξε μεσα στον καθρεφτη,'τωρα εσυ
η αθωα πριγκιπισα της Τροιας Κασσανδρα,η' Αλεξανδρα,του Πριαμου και της Εκαβης ξερεις τι
θα γινει', πηγα ν'ανοιξω το στομα μου,με προλαβε,'μην πεις,κανεις δεν θα σε πιστεψει',κοιτα-
χτηκε στον καθρεφτη,'τελειωσα,τωρα ειμαι ετοιμη'μου ειπε,σηκωθηκε,αλλαξε διαθεση,'ελα να
παμε μια βολτα,να ξεσκασουμε',πηγαμε στο Αργος,φωνισαμε ρουχα και καλλυντικα,υδατικες
κρεμες,μασκες προσωπου,αρωματα,εκεινη αγορασε ενα μαργαριταρενιο περιδαιρεο κι εγω
σκουλαρικια,χρυσες σπειρες,επειτα καθισαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,περασαν παλι οι δυο
κυριες,'δεν σου αρπαξε ακομα τον Αιγισθο,η κουκλα;'αστειευτηκε η ψηλη,Μαρσηππα την
λεγανε,το ονομα της αλλης ηταν Λιζα,' δεν ειναι αυτος ο ρολος της' απαντησε αινιγματικα η
Κλυταιμνηστρα,'θα τους εκτελεσουν τους δυο μοιχους',θυμηθηκε την δολοφονια του επιχει-
ρηματια η Μαρσηππα,'πρεπει καποτε να καταργηθει η θανατικη ποινη'σχολιασε η Λιζα κοιτων-
τας την Κλυταιμνηστρα 'ειναι βαρβαρο εθιμο,δεν συμφωνεις Κλυταιμνηστρα;',η Κλυταιμνηστρα
δεν απαντησε αμεσως,με κοιταξε και ειπε,'εξαρταται',στη συνεχεια οι δυο γυναικες,αρκετα
ενημερωμενες,κουτσομπολεψαν τους ανθρωπους τους θεαματος,ηθοποιους και τραγουδιστες,
στο τελος η Λιζα εκανε την προταση,'το Σαββατο θα παμε θεατρο στην Επιδαυρο,αν θελεις
Κλυταιμνηστρα ελα και συ,μπορεις να παρεις και την Αλεξανδρα,να δει κι αυτη θεατρο,ο σκηνο-
θετης ειναι καποιος Αγγλος,δεν απομνημονευω ονοματα,η' καποιος Γερμανος', η Λιζα και η
Μαρσηππα σηκωθηκαν,μας φιλησαν σταυρωτα κι εφυγαν,πριν επιστρεψουμε στις Μυκνηνες
αγορασαμε μαγιο,εγω λευκο μπικινι κι η Κλυταιμνηστρα μαυρο ολοσωμο και πηγαμε στο Τολο
στη θαλασσα για μπανιο,η Κλυταιμνηστρα ηταν δεινη κολυμβητρια,αλοιψε η μια την αλλη με
αντηλιακο και ξαπλωνοντας ωρες στον ηλιο πηραμε χρωμα,οταν επιστρεψαμε στις Μυκηνες
βρηκαμε στο τραπεζι του κηπου να καθονται ο Αγαμεμνονας κι ο Αιγισθος,μολις μας ειδαν
σηκωθηκαν και προσποιουμενοι επιγουσα δουλεια χωριστηκαν,οταν βραδυασε μαζευτηκαμε
στο σαλονι,η Κλυταιμνηστρα,τα παιδια,η Ηλεκτρα,ο Ορεστης,η Χρυσοθεμις,και τους επαιξα
πιανο,τη Σονατα του Σεληνοφωτος του Μπετοβεν,στο τελος με χειροκροτησαν θερμα,
η Ηλεκτρα μαλιστα μου ζητησε να της κανω μαθηματα,της απαντησα ναι για να μην την απογο-
ητευσω,αργοτερα ηρθε στο δωματιο μου η Κλυταιμνηστρα και μου εδειξε φωτογραφιες,'εγω με
την αδελφη μου Ελενη,μαθητρια της ε' δημοτικου,στην Πλευρωνα στον παππου μας Θεστιο',
'σ'αυτη εδω η μανα μας Ληδα καθιστη αναμεσα στ'αδελφια μας Καστορα και Πολυδευκη',
'εδω η Ελενη νυφη με τον Μενελαο','δεν αλλαξε,ιδια ειναι' της ειπα,η Κλυταιμνηστρα δεν σχο-
λιασε και συνεχισε,'η γαμηλια μας,εγω κι ο Αγαμεμνονας',σε μια φωτογραφια σταματησε,
η φωνη της ετρεμε,'εδω η Ιφι μου στην Αυλωνα,με φοντο τα καραβια,κοιτα ποσο γλυκεια ειναι,
ενα περιστερακι',προσπερασε καποιες φωτογραφιες,'εδω ειμαι στο Αργος με τον Αιγισθο',
η φωνη σταθερη,ο Αιγισθος την κρατουσε αγκαλια απ'τη μεση,'ταιριαστο ζευγαρι'σχολιασα,
'εως το Σαββατο'ειπε,παλι η φωνη της σταθερη, εκλεισε το αλμπουμ,'καποια αλλη φορα τις
αλλες',με κοιταξε,'ισως', ακουσαμε τη φωνη του Αγαμεμνονα,'ετοιμασε το μπανιο μου',
εγω ειχα κοιμηθει οταν ξαπλωσε διπλα μου,με ξυπνησε,'αυτος ο βρωμιαρης ο Αιγισθος σε
γλυκοκοιταζει και θα του σπασω τα μουτρα','ιδεα σου ειναι' τον καθησυχασα,μ'αρεσε που
ζηλευε εμενα κι οχι την Κλυταιμνηστρα,το σχεδιο μου αρχισε να λειτουργει,να βγει απ'τη μεση
ο Αιγισθος κι η Κλυταιμνηστρα,δεν ειχα υπνο,βγηκα στο μπαλκονι,το φεγγαρι σχεδον πανσελη-
νο φωτιζε σαν μερα τη νυχτα,κατω στη αυλη ειδα τον Αιγισθο με την Κλυταιμνηστρα,η Κλυται-
μνηστρα κατι ειπε στον Αιγισθο κι εκεινος γυρισε το κεφαλι και κοιταξε πανω,αυτη τη φορα
προλαβα και κρυφτηκα πισω απ'τη κουρτινα,επρεπε να ενεργησω πριν απ'αυτους,να μην
υποψιαστουν το σχεδιο μου,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,με ξυπνησε ενας θορυβος,ετρεξα στο
μπανιο,γεματη μεχρι πανω αιμα η μπανιερα ξεχυλιζε,ουρλιαξα,ξυπνησαν η Κλυταιμνηστρα κι ο
Αιγισθος,με κοιτουσαν απορημενοι,'τι του κανατε δολοφονοι;' φωναξα,'τον σκοτωσατε',γελα-
σαν και οι δυο,'εισαι τρελη,ο Αγαμεμνονας κοιμαται στο κρεβατι σου',ετρεξα εκει,τον βρηκα να
κοιμαται βαθεια,ξαπλωσα και κοιμηθηκα,ξυπνησα παλι,καποιοι ψιθυριζαν εκει μεσα στο δωμα-
τιο,σηκωθηκα,κι ειδα τον Αιγισθο και την Κλυταιμνηστρα να σερνουν ενα σακι,'τι κανετε εδω;'
φωναξα,με κοιταξαν,εβαλαν το δακτυλο μπροστα στομα,'μη,θα ξυπνησεις τον Αγαμεμνονα',
'Παιδοκτονοι'ουρλιαξα,'εκει μεσα εχετε κομματιασμενα τα παιδια',γελασαν,'εισαι τρελη,δεν θα
σε πιστεψει κανεις' φωναξαν,τους αρπαξα με δυναμη το σακι,εκεινοι το αφησαν,αδειο ηταν,
'κοιτατε να με ξεγελαστε,δολοφονοι,μαγοι' κι ετρεξα στο δωματιο των παιδιων,μεσα στο αμυ-
δρο φως τα ειδα να κοιμουνται ησυχα,οταν βγηκα στο διαδρομο σκονταψα πανω σε κατι,επε-
σα,κι ειδα με τρομο τον Αγαμεμνονα αιμοφυρτο τυλιγμενο σε διχτυ,επρεπε αμεσως να φυγω
απ'αυτο το σπιτι,που ομως να παω;.'στους Λοκρους',ακουσα μια φωνη πισω μου,με δυσκολια
γυρισα το κεφαλι κι ειδα τον Αιαντα τον Λοκρο να κραταει το ξοανο της θεας,τεντωσε το χερι,
'παρ'το θα σε βοηθησει',λιποθυμισα,οταν συνηλθα ημουνα ξαπλωμενη στο κρεβατι,διπλα ο
Αγαμεμνονας μου κρατουσε το χερι,ορθιοι πανω απ'το κεφαλι μου ο Αιγισθος και η Κλυταιμνη-
στρα,'ξυπνησαμε,απ'τις φωνες σου,σηκωθηκαμε και σε βρηκαμε πεσμενη στο διαδρομο μπρο-
στα στη πορτα των παιδιων λιποθυμη,ελα ησυχασε',η Κλυταιμνηστρα μου αλλαξε την υγρη
κομπρεσα στο μετωπο,εξαντλημενη οπως ημουνα τα ματια μου εκλεισαν και κοιμηθηκα,ξυπνη-
σα αργα,εκεινη τη μερα καθησα ξαπλωμενη στο κρεβατι,με περιποιουνταν αποκλειστικα η
Κλυταιμνηστρα,τη αλλη μερα Σαββατο,ενιωθα καλυτερα,και κατεβηκαμε στο Αργος,ψωνισαμε
και καθησαμε στο ιδιο ζαχαροπλαστειο,δεν ειδαμε τη Λιζα και τη Μαρπησσα,με την Κλυταιμνη-
στρα συζητησαμε κυριως για τα προβληματα των παιδιων,'την Ηλεκτρα κατι την βασανιζει,
απομονωνεται στο δωματιο της,δεν εχει ορεξη,αδυνατισε,κλειστη δεν μιλαει,τον Αιγισθο
φαινεται να τον μισει,ο Ορεστης της εχει μεγαλη αδυναμια,φοβαμαι πως θα τον παρασυρει,
ολη τη νυχτα του ψιθυριζει,,πολλες φορες εβαλα τ'αυτι στη πορτα ν'ακουσω,αλλα δεν κατα-
λαβα τους ψιθυρους της,δεν λεω ειναι στη εφηβεια,εχει ειδωλο τον πατερα,αν ερωτευτει,αν
παει με αντρα ισως ξεχασει,αλλαξει',μιλουσε με κατεβασμενο κεφαλι κι εσφιγγε τα χερια της,
'δεν ξερω τι να κανω,καποιος ψυχολογος ισως μπορει να βοηθησει,με καποιον που μιλησα
ειπε νευρωση,μανιοκαταθλιψη,αλλα πρεπει να την δει για να γνωματευσει',για ν'αλλαξω θεμα
'στο θεατρο θα παμε;'τη ρωτησα,σοβαρεψε,'δεν εχω ορεξη,το θεωρω βαρετο,η πραγματικοτη-
τα ειναι πιο ενδιαφερουσα,το θεατρο ειναι μια μιμηση,μια κατασκευη,απατη',την υπολοιπη
ωρα μεχρι να ξαναγυρισουμε στις Μυκηνες την περασαμε κολυμπωντας στο Τολο,η Κλυταιμνη-
στρα μου εκανε,μαλιστα,και μαθηματα κολυμβησης,'στο υπτιο μαλλον εχεις ταλεντο' μου ειπε
κολακευτικα,το βραδυ στο σαλονι εκανα μαθηματα πιανου στην Ηλεκτρα,τρελαθηκε με τα
νοτουρνα του Σοπεν,ο Αγαμεμνονας θα διανυκτερευε στο Αργος,θα συναντουσε καποιους
παλιους φιλους και θα δειπναγαν μαζι,ετσι κοιμηθηκα μονη μου,το μεσημερι φαγαμε ολοι,
μαζι και τα παιδια,στο τραπεζι του κηπου,συζητησαμε εγκαρδια ,τραγουδησαμε,χορεψαμε βαλς
και ταγκο,,εγω και η Κλυταιμνηστρα,εναλλαξ,με τον Αιγισθο και τον Αγαμεμνονα,τα παιδια το
καταδιασκεδασαν,ακομα και η Ηλεκτρα,μετα το γευμα τα παιδια κι οι αντρες αποσυρθηκαν για
υπνο,μειναμε εμεις οι γυναικες,'θελεις να παμε στην Επιδαυρο,στο θεατρο;' μου προτεινε η
Κλυταιμνηστρα,'και βεβαια θελω,και το ρωτας;'της απαντησα με ενθουσιασμο,μπηκαμε στο
αυτοκινητο και πηγαμε στο θεατρο,'αυτο ειναι το κοιλο,το αμφιθεατρο,εδω καθονται οι θεατες'
μου εδειξε η Κλυταιμνηστρα,'αυτη εδω ειναι η ορχηστρα,η σκηνη που παιζουν οι υποκριτες,οι
ηθοποιοι',μου ειπε να παω καθησω στο κεντρο του θεατρου στη δεκατη σειρα,'απο εκει θα
βλεπεις και θ'ακους καλυτερα',καθησα εκει που ειπε,εκεινη στη ορχηστρα εκανε διαφορες κινη-
σεις,οι οποιες,οπως καταλαβαινα,μιμουνταν καποιες πραξεις,μετα απο ωρα στεκωντας ορθια
στο κεντρο της σκηνης φωναξε:'Εγω η Κλυταιμνηστρα,Εσυ' ,μ'εδειξε,'η Κασσανδρα,κι Εσεις',
εδειξε με το χερι της πανω απο μενα,'ο Αγαμεμνονας και ο Αιγισθος',και με τελετουργικο τροπο
αναφωνησε:'Να γινει τωρα η Ολη Πραξις',ολα θα συνεβαιναν οπως τα ειχα προβλεψει,το σχεδιο
μου τελειωθηκε,η Αλωση της Πολης μου εφερε την Ατην και τελος την Τισιν,και δεν μ'ενδιαφε-
ρει καθολου αν ποτε γινω πιστευτη,και προπαντως τωρα ξερω πως εκεινη πανω στη Πραξη
σκεφτεται ,'ειναι νεα,ομορφη,σαν τον σγουρο βασιλικο μυριζει το κορμι της'
.
.
.
Monsieur le Président Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
συνεληφθει με την κατηγορια της κατασκοπιας,πως ειχε παραδωσει στον εχθρο απορρητα
κρατικα εγγραφα,η δικη ηταν μια παρωδια,καθοδηγουμενοι μαρτυρες,επικαλεστηκαν,ως
αποδειτικα επιβαρυντικα στοιχεια τις ψυχολογικες παρεκλισεις του,π.χ την εσωστρεφεια του,
επισης,επιδεικνυοντας ρατσισμο,και την καταγωγη του απο μια υποπτη και ακρως επικινδυνη
για τον πολιτισμο και το κρατος τους εθνοτικη ομαδα,στα σημειωματα που ανταλλαξε με τον
αντιπαλο πρακτορα,τα οποια βρεθηκαν σχισμενα σε πολλα κοματια απο την ηλικιωμενη καθα-
ριστρια του γραφειου του,μια δικη τους πρακτορα,στο καλαθι των απορριματων,ηταν σημειω-
μενο ενα τεραστιο ποσο πληρωμης,το οποιο θα επερνε για τις προδοτικες υπηρεσιες του,
ο κρατικος εγκριτος γραφολογος που επιστρατευτηκε για την συγκριτικη εξεταση του κειμενου
του σημειωματος με τον γραφικο χαραχτηρα του κατηγορουμενου εβγαλε το τελικο πορισμα
πως ο κατηγουμενος εγραψε το σημειωμα,η υπερασπιση αντεδρασε δειχνοντας φτιαχτες
ομοιοτητες αλλα και κραυγαλεες ανομοιοτητες,οι κατηγοροι της απαντησαν ειρωνικα πως
προκειται περι 'αυτοπλαστογραφιας','ο ιδιος ο κατηγορουμενος πλαστογραφησε ευφυως,
κυριοι,τον εαυτο του,αυτο και τιποτα αλλο',η κοινη γνωμη διχαστηκε,αθωος η' ενοχος,προ-
δοτης,τελικα κηρυχτηκε κεκλεισμενων των θυρων παμψηφει ενοχος εσχατης προδοσιας
με θανατικη ποινη,ξεσπασε μεγαλος σαλος,εγιναν επεισοδια,σε μια εφημεριδα,μαλιστα,
μεγαλης κυκλοφοριας δημοσιευτηκε στη πρωτη σελιδα ενα κειμενο υπερασπισης καποιου
συγγραφεα με τιτλο'Κατηγορω', ο συγγραφεας συνεληφθει και δικαστηκε με συνοπτικες
διαδικασιες ως επικινδυνος υποκινητης κατασκοπιας και κλειστηκε στη φυλακη,αυτη ηταν ενας
στενος,ευθεια γραμμη,τοιχισμενος διαδρομος,με ψηλη οροφη,ανα τακτα διαστηματα,εικοσι
μετρων,υπηρχαν γυαλινοι φεγγιτες,που εβλεπαν στον ουρανο,κλειδωσαν την βαρια μπρουτζινη
πορτα εισοδου και τον παρατησαν εκει μεσα,μην εχοντας τι αλλο να κανει περπατουσε συνεχως
μεσα στον ευθυ διαδρομο,οταν κουραζονταν ξαπλωνε στο πετρινο δαπεδο,κι εκει τον επαιρνε
κι ο υπνος,οταν ξυπνουσε συνεχιζε το περπατημα,απο το διερχομενο φως ψηλα στον φεγγιτη
καταλαβαινε τις αλλαγες της μερας,ποτε ξημερωνε και ποτε βραδυαζε,αλλα και τις κλιματικες
αλλαγες,αν ειχε ηλιοφανεια η' συννεφια,αν εβρεχε,απο τις σταγονες στο τζαμι,αν ειχε φεγγαρι,
απο το φως τη νυχτα,βεβαια καμια απ'αυτες τις αλλαγες,ζεστη,κρυο,δεν επειρεαζαν την κατα-
σταση μεσα στον διαδρομο,η οποια με καποιο μηχανισμο διατηρουνταν σταθερη,μια ηπια ζε-
στη επικρατουσε,οταν βραδυαζε μια απροσωπη φωνη,απο καποιο μεγαφωνο ψηλα στην οροφη
που δεν μπορουσε να εντοπισει,τον πληροφορουσε πως μετα απο 50 φεγγιτες,1000 μετρα,θα
βρει φαγητο,νερο,και κουβερτες να σκεπαστει αν κρυωνε τη νυχτα,στην αρχη μετρουσε τις με-
ρες,,ειχαν περασει ακριβως,219,7 μηνες και 9 μερες,για να ειναι υποφερτη η διαμονη του εκει
μεσα καθε μερα σκεφτονταν ενα θεμα,και μ'αυτο την ονοματιζε,παραδειγμα,η 14η,θυμαται,
ηταν ημερα Σοπενχαουερ,η 57η ημερα Καντ,η 61η ημερα Θερβαντες,η 93η ημερα Σεξπηρ,η 121η
ημερα Μπετοβεν,..,καποιες ηταν υποδιαιρεσεις ενος γενικου θεματος,παραδειγμα,η 187η
η κριτικη του Χεγκελ στον Καντ,η 123η η 17η παραλλαγη σ'ενα θεμα του Ντιαμπελι του
Μπετοβεν,...,μετα οταν ο αριθμος των ημερων εγινε τεραστιος,σταματησε την καταμετρηση,
αλλωστε θα ηταν αδυνατο αφου ο αριθμος των θα κατεληγε απειρος,σε μια απ'αυτες τις,χωρις
αριθμο,μερες,ασχοληθηκεμε την υποθεση για την οποια καταδικαστηκε,θα μπορουσε,αν δεν
ειχε συμβει πραγματικα αυτη η στημενη δικαστικη πλανη να την ειχε φανταστει,να την ειχε
επινοησει,ενα μυθιστορημα η' ενα θεατρικο εργο,ετσι ολοι οι πρωταγωνιστες της ιστοριας να
ηταν λογοτεχνικα φαντασματα,τοτε και η τιμωρια του θα ηταν φανταστικη,ο διαδρομος αυτος
φανταστικος ,η παρουσια του εδω μεσα φανταστικη,κι αυτος ενα φανταστικο προσωπο,
'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50 φεγγιτες θα βρειτε φαγητο,
νερο,και κουβερτες',το αστειο ηταν οτι,παρ'ολ'αυτα, υπηρχε ποικιλια στο φαγητο,καποιος
θορυβος τον ξυπνησε τη νυχτα,σαν καποιος να περασε διπλα του,ακουγε τα βηματα του,
καπου 20 φεγγιτες πιο πισω του,μετρησε την αποσταση,σηκωθηκε,'ποιος εισαι;'φωναξε,
περιμενε,'ποιος εισαι;'ξαναφωναξε,δεν πηρε απαντηση,μεσα στο σκοταδι δεν εβλεπε,αργοτε-
ρα τη μερα ασχοληθηκε με τη Μη Ευκλειδια Γεωμετρια,τη νυχτα κοιτουσε ψηλα στο φεγγιτη το
φως του φεγγαριου,σκεφτηκε,και δεν του φανηκε παραξενο,αν ειχε γεννηθει κι ειχε μεγαλωσει
μεσα στον διαδρομο,με την αυταρκεια τροφης και στεγης,θα αγνοουσε το φεγγαρι,και,γενικα,
ολον τον εξωτερικο κοσμο,την πραγματικοτητα,αυτο μεσα στον διαδρομο θα ηταν γι'αυτον
η πραγματικοτητα,και φυσικα θα ειχε αγνοια της δικης και της ποινης του,τοτε για πρωτη φορα
ακουσε καθαρα ακριβως κατω απο το δαπεδο του διαδρομου που ηταν ξαπλωμενος πανω στη
κουβερτα βηματα,καποιος περπατουσε ακριβως απο κατω του,επομενως υπηρχε ενας αλλος
διαδρομος,παραλληλος με τον δικο του η' που τον ετεμνε,αυτος ο ανθρωπος μπορει να'ναι
οπως κι αυτος καταδικασμενος για καποια υποθεση,η',σκεφτηκε,και δεν του φανηκε καθολου
παραξενο,για την ιδια υποθεση που καταδικαστηκε κι αυτος,και ισως,γιατι οχι,να ειναι πολλοι
για την ιδια υποθεση καταδικασμενοι,μπορει και απειροι,μια αλλη περιπτωση ειναι κατα
καποιο τροπο ολοι αυτοι οι αλλοι διαδρομοι να ειναι μια αντανακλαση του δικου του,και ολοι
αυτοι οι καταδικασμενοι εκει μεσα ανθρωποι να ειναι αυτος,η' με ενα υψηλης τεχνολογιας
μηχανισμο οι δικαστες του να το προκαλουν αυτο,μ'αυτες τις σκεψεις κοιμηθηκε,οταν ξυπνη-
σε απ'τις σταγονες στον φεγγιτη ψηλα εβγαλε το συμπερασμα πως εξω,αυτο που ηταν γι'αυτον
καποτε το εξω,βρεχει εντονα,μπορει αυτο το εξω,μετα απο τοσο απειρο σχεδον χρονο που ειναι
στον διαδρομο κλεισμενος να μην υπαρχει,να εχει καταστραφει,και τοτε αυτος ειναι η μοναδικη
υπαρξη,και ισως ο μοναδικος μαρτυρας αυτου του κοσμου,και στην απολυτη διαθεση του ειναι
να τον επιβεβαιωσει,με τις μαρτυριες και τη μνημη του,η' να τον αποσιωπησει,εξαφανιζοντας
τον,αν ποτε υπηρξε,ομως,κι εδω ειναι το λαθος του,υπαρχουν αυτοι που τον τρεφουν,η φωνη
το φαγητο το νερο οι κουβερτες αποδεικνυουν την υπαρξη τους,ισως ομως ολο αυτο να ειναι
ενσωματωμενο στο τελειο συστημα του διαδρομου,πριν απο την αποσταση των 50 φεγγιτων
να ενεργοποιηται η ιδια απροσωπη φωνη στο μεγαφωνο και στην ορισμενη θεση να βρισκει το
φαγητο,το νερο,τις κουβερτες που ηταν απο πριν,απο παντα,αν περπατουσε προς τα πισω θα
εβρισκε τα δοχεια που περιειχαν το φαγητο και το νερο και φυσικα τις κουβερτες,τωρα τον
εβαλε σε μεγαλη σκεψη πως ποτε απο τοτε που κλειστηκε εδω μεσα δεν ενιωσε τις φυσικες
αναγκες της ουρησης και της αφοδευσης,επομενως αυτος ηταν ενας αλλος κοσμος,εξω απο τα
ανθρωπινα μετρα,την αλλη μερα αποφασισε να περπατησει προς τα πισω,να παει προς τα κει
απ'οπου ηρθε,δεν διαπιστωσε ομως καμια αλλαγη,κανενα ιχνος που να δειχνει πως απο εκει
περασε,ουτε υπολειματα τροφης,νερου και κουβερτες,παντα η ιδια φωνη τον ειδοποιουσε,
φαγητο νερο κουβερτες μετα απο 50 φεγγιτες,επεστρεψε στην αρχικη πορεια του,μια νυχτα
ξυπνησε,νομιζε πως ακουγε ακριβως διπλα του την αναπνοη ενος ανθρωπου που κοιμονταν,
απ'τον φεγγιτη ψηλα το φεγγαρι φωτιζε,αν γυριζε το κεφαλι θα τον εβλεπε,αν απλωνε το χερι
θα τον αγγιζε,διστασε,ο αλλος συνεχιζε ν'αναπνεει,τον ακουγε καθαρα,τελικα πηρε το θαρρος
να κοιταξει,ειχε το προσωπο του σκεπασμενο με την κουβερτα,η καρδια του χτυπουσε δυνατα,
απλωσε το χερι του,επιασε τη κουβερτα και την τραβηξε,απο κατω δεν υπηρχε τιποτα,ενα κενο,
οταν το πρωι ξυπνησε,ο ουρανος πανω ηταν φωτεινος,εφαγε το υπολοιπο φαγητο κι ηπιε το
νερο που ειχε μεινει,κοιταξε τον διαδρομο σ'ολο το μηκος του,κι απ'τις δυο μεριες του,μια
τεραστια ευθεια γραμμη,'ο λαβυρινθος μου'σκεφτηκε 'μια απειρη ευθεια γραμμη',περπατησε,
'σημερα'φωναξε,'αυτη η μερα ειναι αφιερωμενη στον λαβυρινθο μου,αυτο ειναι το σημερινο
μου θεμα,ο λαβυρινθος μου,μονο,ειναι ευθεια γραμμη,η' αποτελειται απο τεραστιου μηκους
παραλληλα ευθυγραμμα τμηματα που ενωνονται στα ακρα τους με καμπυλες απειρης καμπυ-
λοτητας ,οι οποιες δινουν την εντυπωση ευθειας κι ετσι ολο αυτο φαινεται μια ευθεια γραμμη,
η' αυτο το τεραστιο συστημα ευθυγραμμων τμηματων και καμπυλων κατροπτιζεται και ενω-
νετα σε μια τεραστια συμμετρικη κλειστη γραμμη,κι εγω μεσα σ'αυτη γυριζω επιστρεφωντας
αιωνια,η' ο λαβυρινθος μου ειναι μια τεραστια περιφερεια κυκλου,με απειρη ακτινα,που μου
δινει την εντυπωση ευθειας',,'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50
φεγγιτες θα βρητε φαγητο,νερο,και κουβερτες',εφαγε ηπιε νερο και ξαπλωσε,κοιμηθηκε ηρε-
μος,στο ονειρο ειδε εναν ανθρωπο σκυμενο σ'ενα γραφειο να γραφει,οταν εκεινος ο ανθρωπος
βγηκε απ'το γραφειο πηγε να διαβασει τι εγραφε,συνεχεια διαβαζε το ιδιο κειμενο,οταν ξυπνη-
σε δεν θυμονταν τι ειχε διαβασει,αηκωθηκε να περπατησει στο διαδρομο οπως καθε μερα,
σκεφτηκε πως αυτη η φυλακη ειναι δικη του επινοηση,η δικη τους φυλακη,αυτων που τον
δικασαν,ηταν η συνειθισμενη,ενα κελι 2 επι 2 σκοτεινο,η δικη του ομως φυλακη ειναι ο τοπος,
κι αυτη εντελει ειναι η εκδικηση του,η δικαιοσυνη του,οπου αιωνια θα περιφερεται ωστε ποτε
να μην ξεχαστει εκεινη η αδικια τοτε σ'εκεινον τον,εσωστρεφη οπως τον ειπαν,ανθρωπο,τον
αθλιο προδοτη,'γι'αυτο,κυριοι,αυτη την αλεφ αριθμο μερα την αφιερωνω στο Κατηγορω του
Εμιλ Ζολα για την Υποθεση Ντρειφους δημοσιευμενο στην εφημεριδα Ορορ 13 Ιανουαριου το
1898',
κι αμεσως αρχιζει περπατωντας μεσα στον διαδρομο να αγορευει:
J'Accuse! par Emil Zola
Monsieur le Président,
Me permettez-vous, dans ma gratitude pour le bienveillant accueil que vous m'avez fait
un jour, d'avoir le souci de votre juste gloire et de vous dire que votre étoile,si heureuse
jusqu'ici, est menacée de la plus honteuse, de la plus ineffaçable des tâches?
Vous êtes sorti sain et sauf des basses calomnies, vous avez conquis les coeurs.
....
Je n'ai qu'une passion, celle de la lumière, au nom de l'humanité qui a tant souffert et qua
droit au bonheur.
Ma protestation enflammée n'est que le cri de mon âme.Qu'on ose donc me traduire en
cour d'assises et que l'enquête ait lieu au grand jour!
J'attends.
Veuillez agréer, monsieur le Président, l'assurance de mon
profond respect
το βραδυ εμεινε ξαγρυπνος,περιμενε,
τοτε,καποια στιγμη,ακουσε καθαρα ολους τους ιδιους μ'αυτον ανθρωπους,τους κλεισμενους
μεσα στους λαβυρινθους των μεσα στον μεγαλο δικο του λαβυρινθο να φωναζουν δυνατα:
'Κατηγορω'
.
.
J'Accuse par Emil Zola
.
.
LABYRINTHUS-animations and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 2
https://youtu.be/ULn34At9GCE
.
.
.
Thomas Samuel Kuhn ,philosopher of science -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Thomas Kuhn's 8 Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
The answers you get depend on the questions you ask
οι απαντησεις που λαβαινεις εξαρτωνται απο τις ερωτησεις που ρωτας
Perhaps science does not develop by the accumulation of individual discoveries and inventions
ισως η επιστημη δεν εξελισσεται με τη συσσωρευση μεμονωμενων ανακαλυψεων και
εφευρεσεων
If these out-of date beliefs are to be called myths, then myths can be produced by the same
sorts of methods and held for the same sorts of reasons that now lead to scientific knowledge
εαν οι ξεπερασμενες πεποιθησεις προκειται να'ναι καλεσμενες μυθοι,τοτε οι μυθοι μπορει
να εχουν παραχθει με τις ιδιου ειδους μεθοδους και να κρατηθουν για τους ιδιου ειδους
λογους που τωρα οδηγουν στην επιστημονικη γνωση
To reject one paradigm without simultaneously substituting another is to reject science itself
να απορριφθει ενα παραδειγμα χωρις ταυτοχρονα την υποκατασταση απο ενα αλλο ειναι
να απορριφθει η επιστημη η ιδια
What man sees depends both upon what he looks at and also upon what his previous visual-
conception experience has taught him to see
οτι ο ανθρωπος βλεπει εξαρταται απο οτι αυτος παρατηρει και επισης απο οτι η προηγουμενη
του οπτικη αντιληπτικη εμπειρια τον εχει διδαξει να βλεπει
progress in science is not a simple line leading to the truth. It is more progress away from less
adequate conceptions of, and interactions with, the world
η προοδος στην επιστημη δεν ειναι μια απλη γραμμη η οποια οδηγει προς την αληθεια,ειναι
περισσοτερο προοδος μακρυα απο τις λιγοτερο επαρκεις αντιληψεις και αλληλεπιδρασεις
με τον κοσμο
Each paradigm will be shown to satisfy more or less the criteria that it dictates for itself and to
fall short of a few of those dictated by its opponent
καθε παραδειγμα θα πρεπει να δειξει πως ικανοποιει περισσοτερο η' λιγοτερο τα κριτηρια τα
οποια αυτο επιβαλλει γι'αυτο το ιδιο και να πεσει εξω σε μερικα απ'αυτα που επιβαλλονται απο
το αντιπαλο του
The historian of science may be tempted to claim that when paradigms change, the world itself
changes with them. Led by a new paradigm, scientists adopt new instruments and look in new
places. even more important, during revolutions, scientists see new and different things when
looking with familiar instruments in places they have looked before. It is rather as if the
professional community had been suddenly transported to another planet where familiar
objects are seen in a different light and are joined by unfamiliar ones as well.
ο ιστορικος της επιστημης μπορει να μπει σε πειρασμο να ισχυρισθει οτι οταν τα παραδειγματα
αλλαζουν,ο κοσμος ο ιδιος αλλαξει με αυτα.Οδηγημενοι απο ενα νεο παραδειγμα οι επιστημο-
νες υιοθετουν νεα οργανα και κοιτουν σε νεα πεδια.Ακομα περισσοτερο σημαντικο,κατα τη
διαρκεια επαναστασεων,οι επιστημονες βλεπουν νεα και διαφορετικα πραγματα οταν κοιτουν
με τα οικεια οργανα σε πεδια που εχουν κοιταξει πριν.Ειναι μαλλον σαν η κοινοτητα των
ειδικων ειχε υπαρξει ξαφνικα μεταφερμενη σε εναν αλλον πλανητη οπου τα οικεια αντικειμενα
ειναι ειδωμενα σ'ενα διαφορετικο φως και ειναι συνδεδεμενα με μη οικεια επισης
.
.
.
Chet Baker,Jazzman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
THE CHET BAKER CASE 13 May 1988-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ακουστηκε η πτωση,το ρολοι εδειχνε 3 η ωρα τα ξημερωματα,κοιταξε απ'το παραθυρο
του δευτερου οροφου,ο χαλκος μιας τρομπετας γυαλιζε στο δρομο ακριβως απο κατω,
ειδε εναν αντρα,τρεις αλλοι τον περικυκλωσαν και τον χτυπουσαν με γροθιες,ο αντρας
εβαλε το χερι μπροστα στο στομα να προφυλαχτει,'μη τα δοντια μου'ουρλιαξε,'οχι
αυτα',του ταβηξαν το χερι και τον χτυπησαν δυνατα,ειδε τα μπροστινα δοντια να σκορ-
πουν στο δρομο,τον παρατησαν,εκεινος πηρε τη τρομπετα,την εβαλε στο στομα του,
φυσηξε,πφφ,ενας κουφιος ηχος,ξαναπροσπαθησε,πφφ πφφ,'Almost blue'γυρισε κι ειπε
στην Carol,εκεινη δεν απαντησε,'εισαι λυπημενη;',μαζεψε τη τρομπετα απο κατω,καθησε
στο περβαζι του παραθυρου κι επαιξε:I Fall In Love Too Easily,'θα πεσεις κατω'του φωναξε
ανησυχη εκεινη,'οι μαυροι μουσικοι μ'αντιπαθουσαν,η τζαζ ειναι μαυρη λεγανε,κι αυτος
ειναι λευκος,ενας μουσικος του βαριετε','προσεξε Chet 'φωναξε η γυναικα,εκεινος δεν την
ακουσε,σαν να'ταν μονος στο δωματιο,πρωτα αφησε τη τρομπετα να πεσει,ακουσε το
θορυβο της,υστερα ακολουθησε κι αυτος,οι εφημεριδες εγραψαν,Αμστερνταμ,13 Μαΐου 1988
ο Αμερικανος τρομπετιστας της Τζαζ Chet Baker 58 ετων επεσε 3 η ωρα τα ξημερωματα απο το
παραθυρο του διαμερισματος του δευτερου οροφου του ξενοδοχειου στο οποιο διεεμενε τον
τελευταιο καιρο και σκοτωθηκε,η αστυνομια αποκλειει την εγκληματικη ενεργεια,αφου το
διαμερισμα του ατυχου θυματος βρεθηκε κλειδωμενο απο μεσα,προκειται μαλλον για ατυχημα
η' αυτοκτονια,ο Chet Baker ηταν χρονια εθισμενος στην ηρωινη,απο τη δεκαετια του 1950,εχει
νοσηλευτει σε ψυχιατρικες κλινικες και εχει καταδικασθει για χρηση ναρκωτικων,η Μεγαλη
Βρετανια και η Γερμανια τον εχουν απελασει,στην Ιταλια επισης εχει φυλακισθει,το διαμερισμα
του στο ξενοδοχειο ανοιχθηκε απο τις αρμοδιες αρχες και βρεθηκε τεραστια ποσοτητα ναρκω-
τικων,ο Chet διαβασε δυνατα την ειδηση της εφημεριδας,επειτα εσχισε το κομματι εκεινο και
το αποκομμα το πεταξε στο δρομο,σκυβοντας εξω το παρατηρησε που αιωρηθηκε σαν πετα-
λουδα στον αερα και τελικα εφτασε στο δρομο κι ακινητοποιηθηκε,'δεν ειναι καθολου περιερ-
γο που δεν ανεβηκε προς τον ουρανο,δεν συμφωνεις Billie;',η Carol ειχε κατεβασμενο το κεφα-
λι,'ενας πεπτωκος αγγελος' τον ακουσε να λεει,η φωνη του απαλη,χτυπησε η πορτα,η Carol
σηκωθηκε κι ανοιξε,ενας αγνωστος αντρας,'η τρομπετα' της ειπε και της εδωσε τη τρομπετα,
ο Chet τον αναγνωρισε,'ειναι ο αντρας που χτυπησαν λιγο πιο πριν εκεινοι οι αλητες',τον
καλεσε μεσα,του ζητησε να παιξει,'μα μου'σπασαν ολα τα πανω δοντια,δεν μπορω','παιξε οσο
μπορεις cool'τον παροτρυνε,αγγιξε τη τρομπετα στα χειλη,φυσηξε,ακουστηκε πφφ,'δοκιμασε
παλι' του φωναξε,'No problem,My Funny Valentine',
My funny Valentine, sweet comic Valentine
You make me smile with my heart
Your looks are laughable
Unphotographable
Yet you're my favorite work of art
καποιος εξω ανοιξε το παραθυρο και φωναξε αγρια:'Ησυχια!Σταματηστε!Κοιμομαστε!
Θα φωναξω την αστυνομια!'
'Αγνοησε τον,συνεχισε φιλε' ειπε ο Chet
Is your figure less than Greek?
Is your mouth a little weak?
When you open it to speak
Are you smiling?
But don't change a hair for me
Not if you care for me
Stay little Valentine, stay
Each day is Valentine's Day
οταν τελειωσε του ειπε:'κρατησε τη τρομπετα',
η Carol κοιμονταν,ανοιξε το παραθυρο,κοιταξε το δρομο στο βαθος κατω,ενας δυο οροφοι,
Almost blue ψιθυρισε
.
.
Chet Baker - Almost blue
https://youtu.be/z4PKzz81m5c
.
.
Chet Baker - My Funny Valentine - Torino 1959 - YouTube
https://youtu.be/8SGAcP7Zh6U
.
.
.
Fragmenta-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Τα Τελευταια Γεγονοτα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χτυπησε το τηλεφωνο,μια ωρα σχεδον μιλουσε,'εχασα την ωρα μου',ειπε,ταισε το ψαρι στη
γυαλα,'σε θερμοκηπιο ειμαστε' χαμογελασε,εξω,κοιταξε απ'το παραθυρο,ειχε συννεφια,πηρε
ομπρελα,ισως βρεξει,'βασει πιθανοτητων ειμαστε' σκεφτηκε,στο τρολει ελαχιστος κοσμος,
στην Πανεπιστημιου,ωρα 9:55,ενας ζητιανος απλωνε το χερι,πολλοι θα θελανε,σκεφτηκε,να
του το κοψουν,μια εφιαλτικη εικονα,'να ζεις οχι να παιζεις στην αθλιοτητα' ακουσε καποιος,
με στομφο,ηλικιωμενος να λεει σε μια νεαρη γυναικα διπλα του,εκεινη του απαντησε με ξενικη
προφορα,'ντι να μπεις',φανταστηκε τα χρηματα που της εδινε για τις υπηρεσιες της,πληρωνει
τη μοναξια του,σκεφτηκε,και τους εχασε μεσα στο διερχομενο πληθος,αν τον δολοφονουσε,
αν εβαζε να τον δολοφονησουν,θα ηταν ευχης εργον,καποιοι στους παγκους της Ομονοιας
αγοραζαν εφημεριδες,κιβωτια σκουπιδιων,μεσα στα πορνοπεριοδικα και dvd τα γεγονοτα και
η ιστορια,κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,τα εγκατα του ξερνουσαν ανθρωπους,δεν ειχαν
ονοματα,ουτε ειχαν προσωπα,αγνωστοι μεταξυ αγνωστων,αμιλητοι,βουβοι,'που πατε;'του'ρθε
να φωναξει,'γιατι δεν λετε ποιοι ειστε και τι θελετε;γιατι φοβαστε;',στην Αθηνας στη πλατεια,
απεναντι απ'το Δημαρχειο,μια γυναικα εκανε πιατσα,σταθηκε,πηγαινορχονταν δεκα μετρα,δυο
αντρες την σταματησαν,δεν συμφωνησαν,εφυγαν γελωντας,σε λιγο εμφανιστηκε ενας αντρας
περιπου σαραντα χρονων κοστουμαρισμενος,η γυναικα τον επιασε αγκαζε κι απομακρυνθηκαν
προς το πανω μερος της πλατειας,Εθνικη Τραπεζα Αιολου,'το λαθος ειναι ουσιαστικο στοιχειο
του πραγματικου',σκεφτηκε,προχωρησε,καποιος κατουρουσε σε ενα τοιχο,'δεν ντρεπεσε,αλητη'
του φωναξε μια γυναικα,ενας αντρας τον εσπρωξε και τον κλωτσησε,'ουστ,παλιοσκυλο',ωρα
10:22,'τι τους μαζεψαμε ολους αυτους;' διαμαρτυρηθηκε,πλατεια Μοναστηρακι,Ερμου,η κουλ-
τουρα του χαζεματος,μια επιφαση ποικιλοχρωμης παγκοσμιοποιησης,φολκλορ 21ου αιωνα,
'ενα ντιβανι ψυχαναλυτου' σκεφτηκε,ανεβαινοντας την Ερμου οι ανθρωποι αραιωναν,στο
Συνταγμα ερημια,'τι εγινε;'τρομαξε,αδεια η Σταδιου,ωρα 10:35 παγωσε ο χρονος,εφτασε στην
Ομονοια,κι εκει η ιδια ερημος,'τωρα'σκεφτηκε'πρεπει ολα να τα επινοησω'.
.
.
.
πορτραιτα ανθρωπων,Κ.77 χρ- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΜΝΗΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
εδεσε τα χερια του,'η μνημη ειναι χειροβομβιδα'λεει,αργα τα λογια του,'σου ανατιναζει
το μυαλο'.κλεινει τα ματια,θυμαται,'ακουσα πως σκοτωθηκε ο αδερφος μου',με κοιταξε,
'εγω,σαν να'ταν εγω που τον σκοτωσα',αναψε τσιγαρο,'σκεφτηκα την εκδικηση,ηξερα το
προσωπο,που εμενε',σταματησε,'μπηκα στο σπιτι του νυχτα,τον βρηκα στο κρεβατι με τη
γυναικα του,κοιμονταν,τον αιφνιδιασα,αναψα το φως,πεταχτηκε,'τι θελεις;'μου φωναξε
τρομαγμενος,'ποιος εισαι;',μου φανηκε αδυνατος,τον παρατησα,εφυγα,'δεν εφταιγα' τον
ακουσα να φωναζει πισω μου,'μ'εμπλεξαν',περιπλανηθηκα στα χωραφια,ξημερωνοντας γυρισα
σπιτι,με περιμενε ξαγρυπνη η μανα,με κοιταξε,σκληρο το βλεμμα της,δεν ειπα τιποτα,'δεν
πηγες;'με ρωτησε,,δεν απαντησα,'δειλιασες;','οχι,δεν δειλιασα'της ειπα,'τοτε;'με ρωτησε παλι,
σκληρη η φωνη της,μαχαιρι,'ηταν σαν να ξανασκοτωνονταν ο αδερφος μου' ειπα,δεν με κατα-
λαβε,'ποτε δεν θα σε συγχωρεσω'μ'απαντησε κλαιγοντας,μια μερα της ειπα,'μανα,ο γιος σου
σκοτωθηκε για να μην ξανασκοτωθει κανενας πια'σταματησε,'μπορει και να καταλαβε,δεν
ξερω,ποτε δεν μου ξαναμιλησε γι'αυτο',σιωπη,'για να μην ξανασκοτωθει ποτε κανενας πια'τον
ακουσα σαν να μιλουσε σ'ενα αορατο τεραστιο ακροατηριο,,με κοιταξε,'ομως δεν ειναι ετσι,δεν
θα γινει ποτε ετσι' ειπε με παραπονο,μου'δειξε τη φωτογραφια,'αυτος ειναι ο αδερφος μου',
ειδα το προσωπο του λυπημενο,'η φωτογραφια του',πηρα τη φωτογραφια,κοιταξα,'ειστε ιδιοι,
πραγματικα ιδιοι',του ειπα,'σας ευχαριστω'τον ακουσα να λεει
.
.
.
Mark Twain-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Mark Twain's 27 Logoi- μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
The secret of getting ahead is getting started.
το μυστικο να πας μπροστα ειναι να ξεκινησεις
Kindness is the language which the deaf can hear and the blind can see.
η καλοσυνη ειναι η γλωσσα που οι κωφοι μπορουν ν'ακουσουν κι οι τυφλοι μπορουν να δουν
It is better to keep your mouth closed and let people think you are a fool than to open
it and remove all doubt.
ειναι καλυτερα να κρατας το στομα σου κλειστο και ν'αφησεις τους ανθρωπους να σκεφτουν
οτ'εισαι ανοητος παρα να τ'ανοιξεις και να εξαφανισεις καθε αμφιβολια
Whenever you find yourself on the side of the majority, it is time to pause and reflect.
οποτεδηποτε βρεθεις στη πλευρα της πλειοψηφιας,ειναι καιρος να σταματησεις και
ν'αναλογιστεις
A man's character may be learned from the adjectives which he habitually uses in conversation.
ο χαραχτηρας ενος ανθρωπου μπορει να μαθευτει απ'τα επιθετα που συνηθως χρησιμοποιει
στη συζητηση
Giving up smoking is the easiest thing in the world. I know because I've done it thousands of
times.
το σταματημα του καπνισματος ειναι το πιο ευκολο πραγμα στο κοσμο.Το γνωριζω γιατι το'χω
κανει χιλιαδες φορες
Training is everything. The peach was once a bitter almond; cauliflower is nothing but cabbage
with a college education
η εκπαιδευση ειναι το παν.Το ροδακινο ηταν μια φορα ενα πικραμυγδαλο.Το κουνουπιδι δεν
ειναι τιποτα αλλο παρα λαχανο με κολλεγιακη εκπαιδευση
Words are only painted fire; a look is the fire itself.
οι λεξεις ειναι μονο ζωγραφισμενη φωτια,ενα βλεμμα ειναι η φωτια η ιδια
The only way to keep your health is to eat what you don't want, drink what you don't like,
and do what you'd rather not.
ο μονος τροπος να διατηρησεις την υγεια σου ειναι να φας οτι δεν θελεις,να πιεις οτι δεν
σ'αρεσει και να κανεις οτι μαλλον δεν κανεις
It's no wonder that truth is stranger than fiction. Fiction has to make sense
δεν ειναι περιεργο που η αληθεια ειναι πιο παραξενη απ'το μυθιστορημα.Το μυθιστορημα
πρεπει να'χει νοημα
Humor is mankind's greatest blessing
το χιουμορ ειναι της ανθρωποτητας η πιο μεγαλη ευλογια
Forgiveness is the fragrance that the violet sheds on the heel that has crushed it.
η συγχωρεση ειναι το αρωμα που η βιολετα χυνει στο τακουνι που την εχει συνθλιψει
Clothes make the man. Naked people have little or no influence on society.
τα ρουχα κανουν τον ανθρωπο.Οι γυμνοι ανθρωποι εχουν μικρη η' καμια επιρροη στη
κοινωνια
The main difference between a cat and a lie is that a cat only has nine lives.
η κυρια διαφορα μεταξυ μιας γατας και ενος ψεματος ειναι οτι μια γατα μονο εχει εννια ζωες
When angry, count to four; when very angry, swear.
οταν εισαι θυμωμενος.μετρα ως το τεσσερα,οταν εισαι πολυ θυμωμενος,βρισε
The human race has one really effective weapon, and that is laughter.
η ανθρωπινη φυλη εχει ενα πραγματικα αποτελεσματικο οπλο,κι εκεινο ειναι το γελιο
Wrinkles should merely indicate where smiles have been.
οι ρυτιδες απλα θα δειξουν που τα χαμογελα εχουν υπαρξει
Many a small thing has been made large by the right kind of advertising.
πολλα ασημαντα πραγματα εχουν γινει μεγαλα με την καταλληλη διαφημιση
There is a charm about the forbidden that makes it unspeakably desirable.
υπαρχει μια γοητεια για το απαγορευμενο που το κανει αναντιρρητα επιθυμητο
A man who carries a cat by the tail learns something he can learn in no other way
ενας ανθρωπος που μεταφερει μια γατα απ'την ουρα μαθαινει κατι που δεν μπορει να
μαθει με κανεναν αλλο τροπο
I am an old man and have known a great many troubles, but most of them never happened.
ειμαι ενας γερος κι εχω γνωρισει παρα πολλες ταλαιπωριες,αλλα οι πιο πολλες απ'αυτες δεν
εχουν ποτε συμβει
Never put off till tomorrow what you can do the day after tomorrow
ποτε μην μεταθεσεις γι'αυριο οτι μπορεις να κανεις μεθαυριο
A man is never more truthful than when he acknowledges himself a liar.
ενας ανθρωπος δεν ειναι ποτε περισσοτερο ειλικρινης παρα οταν αναγνωριζει τον εαυτο του
ψευτη
'Classic.' A book which people praise and don't read.
'Κλασσικο'.Ενα βιβλιο που οι ανθρωποι εγκωμιαζουν και δεν διαβαζουν
I never let schooling interfere with my education.
ποτε δεν θ'αφησω το σχολειο να ανακατευτει με την εκπαιδευση μου
We have the best government that money can buy.
εμεις εχουμε την πιο καλη κυβερνηση που το χρημα μπορει ν'αγορασει
Civilization is the limitless multiplication of unnecessary necessities
ο πολιτισμος ειναι ο απεριοριστος πολλαπλασιασμος των μη αναγκαιων αναγκων
.
.
.
Nikola Tesla The Promythean-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Nikola Tesla's 12 Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
I don’t care that they stole my idea … I care that they don’t have any of their own.
δεν με νοιαζει οτι αυτοι εκλεψαν την ιδεα μου...Με νοιαζει οτι αυτοι δεν εχουν καποιες
δικες τους
Let the future tell the truth, and evaluate each one according to his work and accomplishments.
The present is theirs; the future, for which I have really worked, is mine..
αφηστε το μελλον να πει την αληθεια,και να αξιολογισει καθε εναν συμφωνα με το εργο του
και τα επιτευγματα του.Το παρον ειναι δικο τους,το μελλον,για το οποιο εγω εχω πραγματικα
εργαστει,ειναι δικο μου
I do not think you can name many great inventions that have been made by married men.
δεν νομιζω οτι μπορειται να ονοματισετε πολλες μεγαλες εφευρεσεις που εχουν γινει απο
παντρεμενους
If your hate could be turned into electricity, it would light up the whole world.
εαν το μισος σας μπορουσε να μετατραπει σε ηλεκτρισμο,θα φωτιζε ολοκληρο το κοσμο
My brain is only a receiver, in the Universe there is a core from which we obtain knowledge,
strength and inspiration.
ο εγκεφαλος μου ειναι μονο ενας δεκτης,στο Συμπαν υπαρχει ενας πυρηνας απο τον οποιο
αποκτουμε γνωση,δυναμη και εμπνευση
Life is and will ever remain an equation incapable of solution, but it contains certain known
factors.
η ζωη ειναι και θα παραμεινει παντοτε μια εξισωση αδυνατη για λυση,αλλα περιεχει ορισμε-
νους παραγοντες
If you only knew the magnificence of the 3, 6 and 9, then you would have the key to the
universe.
εαν εσεις μονο γνωριστε την μεγαλοπρεπεια του 3,6 και 9,τοτε εσεις θα εχετε το κλειδι στο
συμπαν
What one man calls God, another calls the laws of physics.
αυτο το οποιο ενας ανθρωπος καλει θεο,ενας αλλος καλει οι νομοι της φυσικης
With ideas it is like with dizzy heights you climb: At first they cause you discomfort and you are
anxious to get down, distrustful of your own powers; but soon the remoteness of the turmoil of
life and the inspiring influence of the altitude calm your blood; your step gets firm and sure and
you begin to look - for dizzier heights.
με τις ιδεες ειναι οπως με τα ιλιγγιωδη υψη που σκαρφαλωνετε.Στην αρχη αυτα σας προκα-
λουν δυσφορια κι ειστε ανησυχοι να κατεβειτε,δυσπιστοι για τις δικες σας δυναμεις,αλλα
συντομα η απομακρυνση απο την αναστατωση της ζωης και η εμπνευσμεση επιδραση απο το
υψομετρο ηρεμει το αιμα σας,το βημα σας γινεται σταθερο και σιγουρο κι εσεις αρχιζετε να
ατενιζεται-για ιλιγγιωδη υψη
In the twenty-first century, the robot will take the place which slave labor occupied in ancient
civilization.
στον εικοστο πρωτο αιωνα,το ρομποτ θα παρει τη θεση την οποια η δουλικη εργασια κατειχε
στον αρχαιο πολιτισμο
Archimedes was my ideal. I admired the works of artists, but to my mind, they were only
shadows and semblances. The inventor, I thought, gives to the world creations which are
palpable, which live and work.
ο Αρχιμηδης ηταν το πρωτυπο μου.Θαυμασα τα εργα των καλλιτεχνων,αλλα στο μυαλο μου,
αυτα ηταν μονο σκιες και προσομοιωσεις.Ο εφευρετης,σκεφτηκα,δινει στον κοσμο δημιουργι-
ες που ειναι χειροπιαστες,που ζουν και δουλευουν
The history of science shows that theories are perishable. With every new truth that is revealed
we get a better understanding of Nature and our conceptions and views are modified.
η ιστορια της επιστημης δειχνει ουι οι θεωριες ειναι φθαρτες.Με καθε νεα αληθεια που απο-
καλυπτεται αποκτουμε μια καλυτερη κατανοηση της Φυσης και οι αντιληψεις και οι αποψεις
μας ειναι τροποποιημενες
.
.
Nikola Tesla The Promythean-painting animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
https://youtu.be/UnIOZGpe930
.
.
.
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τους περιμενε,ηρθαν ακριβως ωρα μετα απο εφτα μερες,πεμπτη φορα θα τον μετεφερναν
σε σλλο κελι,παντα δυο,οι ιδιοι,η' ετσι του φαινονταν,αμιλητοι,η διαδρομη που ακολουθου-
σαν καθε φορα ηταν η ιδια,εξω στο διαδρομο εστριβαν αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη
σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον
διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο
κανω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κανω εστρι-
βαν παλι αριστερα,επειτα στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν
αριστερα,στο τελος του ανεβαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν παλι αριστερα,
στο τελος του κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κατω εστριβαν παλι αριστερα,στο τελος του
κατεβαιναν τη σκαλα.στον διαδρομο κατω εστριβαν παλι αριστερα,επειτα στο τελος του ανε-
βαιναν τη σκαλα,στον διαδρομο πανω εστριβαν αριστερα,συνεχιζαν ετσι,ζαλιζονταν απο ενα
σημειο και μετα και δεν μπορουσε να καταγραψει τη διαδρομη,ειχε την αισθηση πως διαρκου-
σε απειρο χρονο,καποτε εφταναν σε ενα κελι,αμιλητοι τον εκλειναν μεσα κι εφευγαν,ακουγε τα
βηματα τους μεχρι που εσβηναν στο χωρο,σε αλλες εφτα μερες θα ξαναρθουν,το κελι ηταν
ακριβως το ιδιο με το προηγουμενο,αλλα και με το αρχικο,κυβικο,4χ4χ4,λευκοι τοιχοι χωρις
παραθυρο,φωτισμος απο δυο παραλληλους ραβδους αεριου στο ταβανι,ενα κρεβατι,δυο
κουβερτες,ενα μεταλικο τετραγωνο τραπεζι,μια μεταλικη καρεκλα,μαυρα βαμενα,η θερμοκρα-
σια σταθερα προς ζεστη,καθε μερα ενας φυλακας,ισως ο ιδιος,του αφηνε νερο και φαγητο,
κρεας,μακαρονια,πατατες,ρυζι,κρεας, μακαρονια,πατατες,στη σειρα,καθε δευτερη,τεταρτη,εκτη
μερα φρουτο,1 αχλαδι,1 μηλο,1 πορτοκαλι κι ενα ποτηρι κοκκινο κρασι,αυτο του φανηκε παρα-
ξενο,καταδικασμενος ηταν,και μαλιστα ισοβια,οχι καποιος ευνοημενος φιλοξενουμενος,μηπως,
σκεφτηκε,ηταν πειραματοζωο καποιου πειραματος,οπως και να ειναι αυτον αυτο τον διασκεδα-
ζε,σε αλλες εφτα μερες θα ξαναρθουν,ισως,αστειευτηκε,να μην ηταν ενας και μοναδικος κατα-
δικος αλλα να αλλαζε σε πολλους αλλους,να τους αντιπροσωπευε ολους,και αντι για ενα αδικη-
μα να καταδικαζονταν,καθε φορα,σε καθε διαδρομη,σε αλλα,σε αυτα που εκεινοι εκαναν,αυτες
οι μεταφορες συνεχιστηκαν,δεν θυμονταν πια τον αριθμο τους,και δεν ειχε γι'αυτον καμια ση-
μασια,ενας απειρος αριθμος μεσα σε ενα απειρο χωρο και απειρο χρονο,για να περναει την ωρα
του σκεφτονταν διαφορα αδικηματα για τα οποια ειχε καταδικαστει,επινοουσε διαφορα εγκλη-
ματα,ανθρωποκτονιες,πολιτικα,οικονομικα,θρησκευτικα,καποια ηταν απλα,καποια ειχαν περι-
πλοκη υποθεση,παρατηρησε πως σε κανενα κελι δεν υπηρχε καποιος καθρεφτης,να μπορει να
δει το προσωπο του,να ταυτιστει με καποια μορφη,ειχε ξεχασει πως ηταν,αρχισε να αποκτα
προσωπα αλλων,φανταστικα,επινοημενα μεχρι και την παραμικρη λεπτομερεια,εκεινες τις εφτα
μερες σκεφτηκε ενα τελειο εγκλημα,καποιος διασημος συγγραφεας αστυνομικων ιστοριων γρα-
φει ενα διηγημα,σχεδιαζει τον δολοφονο και το εγκλημα του,στη πορεια ομως της γραφης νιω-
θει να κινδυνευει,ενας αντρας τον σταματαει στο δρομο,εχει ακριβως τα χαραχτηριστικα του
δραστη που σχεδιασε,του ζηταει απειλιτικα να σταματησει να γραφει και εξαφανιζεται στη γω-
νια του δρομου,αυτος αυτο το θεωρει μια φαρσα και συνεχιζει το διηγημα,θα το ολοκληρωσει
στο επομενο κελι γιατι ηρθαν οι δυο αμιλητοι αντρες να τον μεταφερουν,βγαινουν και τρεις
απο το κελι,εξω στο διαδρομο εστριψαν αριστερα,στο τελος του ανεβηκαν τη σκαλα,στον
διαδρομο πανω εστριψαν παλι αριστερα,στο τελος του ανεβηκαν τη σκαλα,..,η ιδια διαδρομη
οπως τοσες,απειρες φορες,εφτασαν στο κελι,ανοιξαν τη πορτα,εκει μεσα βρηκαν εναν ανθρωπο
ξαπλωμενο στο κρεβατι,ο ενας απο τους δυο αντρες τον ξυπνησαν,'ελα,σηκω,ετοιμασου' για
πρωτη φορα ακουσε τη φωνη του,φωνη μπασου,'θα φυγουμε,ειναι η εβδομη μερα' προσθεσε ο
αλλος,κι αυτου η φωνη φωνη μπασου,ο αντρας σηκωθηκε,τοτε ειδε το προσωπο του,ηταν ο
δολοφονος που ειχε σχεδιασει στην ιστορια του συγγραφεα με το διηγημα του με το τελειο
εγκλημα,δεν εκανε λαθος,αυτος ηταν,'σκοτωσε εναν συγγραφεα' ακουσε να τον πληροφορει
η μια απο τις μπασες φωνες,'και καταδικαστησε σε ισοβια',ακουστηκε η αλλη,τον πηραν,εκλει-
σαν την πορτα,εμεινε μονος,περιμενε να περασουν οι εφτα μερες για την μεταφορα του,περα-
σαν,δεν ηρθαν,περασαν αλλες εφτα μερες και παλι δεν ηρθαν,τοτε παρατηρησε το κελι, ηταν το
ιδιο κελι ακριβως που ηταν στην αρχη,πριν αρχισουν να τον μεταφερουν,τωρα,σκεφτηκε,και γε-
λασε,θα μεταφερουν τον αλλον,τον δολοφονο του,μεχρι να τον αταματησουν με τη μεταφορα
του δολοφονου του,και παλι αυτον σταματωντας με την νεα μεταφορα του δολοφονου του,
και παλι...,ζαλιστηκε,κοιμηθηκε πολλες ωρες,η' με οποια μοναδα εδω μεσα μετριεται ο χρονος,
ξυπνησε,βρηκε το νερο και το φαγητο,κρεας με μακαρονια κι ενα μηλο,εφαγε,καθησε στη μαυ-
ρη μεταλικη καρεκλα,κοιταξε το τετραγωνο μεταλικο τραπεζι,η απολυτη ομοιοτητα,οπως και να
το κοιταξεις ιδιο ειναι,τοτε του ηρθε η ιδεα πως να σταματησει αυτη την απειρη μεταφορα των
δολοφονων του,εισχωρωντας στο διηγημα του συγγραφεα του να γινει ο δολοφονος του δολο-
φονου του,κι αυτο τελικα ειναι το τελειο εγκλημα,ο δολοφονος που δολοφονει τον δολοφονο
του,μετα απο αυτο θα περιμενει εως και απειρο χρονο μεχρι να επιστρεψει στο κελι του ο δο-
λοφονος του,και τοτε να αρχισει η δικη του μεταφορα,κι ισως,σκεφτεται χαμογελωντας αινιγμα-
τικα,αυτο να εχει συμβει ηδη πολλες φορες,απειρες,
.
.
.
.
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ MOBY DICK ΤΟΥ HERMAN MELVILLE
THE DISOLUTION OF MOBY DICK OF HERMAN MELVILLE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
http://www.gasl.org/refbib/Melville__Moby_Dick.pdf
διαβασα το σημειωμα:I would prefer not to,εγραφε,
χαμογελασα,
εμαθα απο εναν γνωστο μου ψυχιατρο,που με τροφοδοτουσε με ιστοριες ασθενων του για τα
διηγηματα και τα μυθιστορηματα μου,την παθιασμενη μονομανια του πολυεκατομυριουχου
για το μυθιστορημα Moby Dick του Herman Melville,
η πρωτη μας συναντηση εγινε στο κοτερο του,το Pequod ,'το ονοματησα απο το φαλαινοθηρι-
κο του Captain Ahab',μου ειπε,παρατηρησα πως κουτσενε ελαφρα απο το αριστερο ποδι,'ενα
ατυχημα στη θαλασσα΄,δεν ρωτησα λεπτομερειες,
φορουσε λευκο κουστουμι,πισω του ενας τεραστιος πινακας λευκο γκριζο,'η τεραστια λευκη
φαλαινα',ειπε,και συνεχισε,'θελω να διευθυνεται τη Βιβλιοθηκα και τις Εκδοσεις στο Ινστιτουτο
μου Moby Dick,η πειρα σας ως συγγραφεας θα σας βοηθησει να ανταποκριθειται στο επακρον',
μου προσφερε για τη θεση αυτη ενα αρκετα μεγαλο μισθο,δεχτηκα,
'δεν σας κρυβω' μου ειπε χαμογελωντας αινιγματικα, 'πως δεν θα μου φαινονταν καθολου πα-
ραξενο να μου απαντουσατε I would prefer not to','μα δεν ειμαι ο Bartleby' ειπα,'δεν θα το
προτιμουσα αυτο',
την επομενη μερα πηγαμε στο Ινστιτουτο Moby Dick,ενα πραγματικα εντυπωσιακο κτιριο,
θαυμα αρχιτεκτονικης,στο σχημα μιας τεραστιας φαλαινας,λευκο γκριζο γυαλι,
'μου στοιχισε πανω απο δεκα δισεκατομυρια' μου ειπε,'θελω να περιεχεται,κυριολεκτικα μεσα
στη κοιλια του κητους,οτιδηποτε σχετιζεται με το Moby Dick του Herman Melville,απο το πιο
σημαντικο και σπανιο μεχρι το πιο ασημαντο και συνειθισμενο,απο το αριστουργημα εως το
κιτς,το κτιριο εχει εκατο υπεργειους και εκατο υπογειους οροφους',
πεντε ωρες με περιηγουσε σ'αυτο,
'εδω στο Auditorium ακους σε ολες τις γλωσσες το μυθιστορημα Moby Dick or The Wale,
μεταφρασμενο απο την εκδοση στην Αγγλια στις 18 Οκτωβριου και στις ΗΠΑ στις 14 Νοεμ-
βριου 1851',
στον 20ο υπεργειο οροφο υπηρχε εγκατασταση με την κινηματογραφικη ταινια Moby Dick
του Τζον Χιουστον,,με τον Γκρεγκορυ Πεκ στο ρολο του Captain Ahab,ταινια του 1956,
οι τοιχοι και η οροφη ηταν χωρισμενοι σε οθονες οπου εξελισσονταν η ταινια,με δεκα δευτε-
ρολεπτα διαφορα η μια απο την αλλη,
στο εκατοστο υπογειο σε εικονικη πραγματικοτητα αντιμετωπιζες την τεραστια οργισμενη και
εκδικητικη λευκη φαλαινα,
δειπνισαμε στον εκατοστο υπεργειο οροφο,ωμο κρεας φαλαινας καρυκευμενο με τριμενη ριζα
του γιαπωνεζικου φυτου wasabi και σογια σως,
'η φαλαινα αυτη' με πληροφορεσε,'εχει μηκος πανω απο 30 μετρα και ζυγιζει πανω απο 40 το-
νους,καταδυεται κατω απο 2000 μετρα βαθος,τρωει τεραστια καλαμαρια',
απο την αλλα μερα ανελαβα την Βιβλιοθηκη του Ινστιτουτου Moby Dick,στον 87ο υπεργειο
οροφο,η οποια θα περιεχει οτι εχει εκδοθει,και θα εκδοθει,σχετικα με το Moby Dick,επισης
ξεκινησα τις παραγγελιες μεταφρασεων του Moby Dick σε ολες τις γλωσσες,και εκδιδοντας τες,
στον 1 χρονο ειχα εκδοσει,121 στα ελληνικα,203 γαλλικα,187 στα ισπανικα,152 στα ρωσικα,711
στα κινεζικα,95 στα πορτογαλικα,201 στα γιαπωνεζικα,130 στα λατινικα,59 στα πολωνικα,45 στα
σουηδικα,34 στα αραβικα,...,συνολο 100.000 μεταφρασεις του Moby Dick,
τοτε ηταν που σκεφτηκα το βιβλιο Moby Dick του Herman Melville σαν τη τεραστια λευκη φα-
λαι να,και ηθελα να το καταστρεψω,αυτο ηταν το παθος μου,πιστευα πως καποια λεξη του,δεν
ηξερα ποια,αν την αφαιρουσα απο την εκδοση του τοτε αυτο θα κατερρεε,κι αρχισα να το εκδι-
δω συνεχως αφου ειχα αφαιρεσει μια λεξη του,
10 χρονια περασαν και δεν το καταφερα,1 εκδοση καθε μηνα,το χρονο 12,120 εκδοσεις στα 10
χρονια,
η αποτυχια δεν με απογοητευσε,αντιθετα συνεχισα πιο παθιασμενα,
διπλασιασα τον αριθμο εκδοσεων ανα μηνα,επειτα τον τριπλασιασα,το τετραπλασιασα,τον
πενταπλασιασα,..,μεχρι που εφθασα καθε ωρα,καθε μιση ωρα,καθε τεταρτο της ωρας,χωρις
να εχω αποτελεσμα,
μια νυχτα ειδα στο ονειρο μου πως ημουνα στο γραφειο της βιβλιοθηκης και διαβαζα το Moby
Dick,χωρις να καταλαβω μπηκε μεσα ενας απο τους υπαλληλους μου και μου πηρε απο τα χερια
το βιβλιο,εγω αιφνιδιαστικα και δεν προλαβα να αντιδρασω,αυτος το ανοιξε σε καποια σελιδα
και διεγραψε με το μολυβι του μια λεξη,εκλεισε το βιβλιο και μου το εδωσε,'I would prefer not
to'τον ακουσα να λεει,'δεν θα το προτιμουσα αυτο,την 11η λεξη στον στιχο 24 στη σελιδα 237 '
φευγοντας σταθηκε στη πορτα,πριν βγει,και ειπε,'με λενε Bartleby',
ανοιξα το βιβλιο κι ειδα ξεφυλλιζοντας μοναχα κενες λευκες σελιδες
οταν ξυπνησα πηγα αμεσως στο Ινστιτουτο και εκδοσα το Moby Dick αφαιρωντας την 11η λεξη
απο τον 24ο στιχο της 237ης σελιδας του βιβλιου Moby Dick,εκδοσης 1851,
δεν ειδα καμια αλλαγη,
παρεμεινε το ιδιο βιβλιο,μονο που στην 237η σελιδα στον 24ο στιχο ελειπε η 11η λεξη,μια αση-
μαντη λεξη,που κανενας αναγνωστης δεν αντιληφθηκε,
ομως επεμενα,
χιλιαδες εκδοσεις του Moby Dick δεν ειχαν την 11η λεξη στον 24ο στιχο στην 237η σελιδα,
περασαν 15 χρονια,
σημερα πρωι,επιτελους,ελαβα το σημειωμα του εργοδοτη μου
'I would prefer not to' γραφει,
πετυχα τη διαλυση του Moby Dick,
και φυσικα περιμενω την απολυση μου
.
.
.
Κυπρος 1974 Αγνοουμενοι
Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
τους είπαν αυτό που θα κατακτήσουν θα τους δοθεί περιουσία τους,έπεσε μ'αλεξιπτωτο,
μαζί μ'αλλους,κρατούσαν τα πυροβόλα,προχώρησαν,κλώτσησε κι έσπασε μια πόρτα,'ψηλα
τα χέρια'φωναξε,στη γλώσσα του,απ'το ύφος θα καταλάβαιναν,δεν πήρε απάντηση,φοβήθηκε,
κάπου είναι κρυμμένοι και τον σημαδεύουν,'ολοι ψηλά τα χερια'ξαναφωναξε στη γλώσσα του,δεν κινήθηκε ψυχή,άδειο το σπίτι,μόνος κλεισμένος στο ξένο σπίτι,'εισαι ηρωας'του είπαν,'τωρα είναι δικό σου',κοίταξε γύρω του,παράτησαν τα πράγματα τους κι έφυγαν,μπήκε στα δωμάτια,στο κρεβάτι πριν λίγη ώρα κάποιος κοιμόνταν,ανέβηκε από την εσωτερική σκάλα στον πάνω όροφο,βγήκε στο μπαλκόνι,'απο τώρα 'σκεφτηκε,'αυτη η θέα είναι δική μου',ακόμα έριχναν,φοβήθηκε μήπως τον πάρει καμία αδέσποτη,σε λίγο θα νύχτωνε,νύχτωσε,δεν άναψε φως,έκανε ζέστη,τόσες ώρες σε ένταση δεν άντεξε κλείσανε τα μάτια του,τρανταχτηκε στον ύπνο του,του φάνηκε πως είδε σκιά μπροστά του,'ποιος είσαι;'φωναξε,δεν ήταν κανένας,η σκια του ήταν στον απέναντι τοίχο,όπως φώτιζε το φεγγάρι την κολλούσε στο τοίχο,δεν ξανακοιμηθηκε,ακούγονταν σκυλιά που γαυγιζαν,έπεσε ένας πυροβολισμός,έπειτα αμέσως ένας δεύτερος,ακολούθησε ησυχία,σε λίγο ξημέρωσε,κοίταξε το χωρο,αυτό ήταν το σαλόνι τους,πάνω στο τραπέζι κορνίζες με φωτογραφίες,η οικογένεια,ο πατέρας
η μάνα και τρία παιδιά,δύο αγόρια μικρά κι ένα κορίτσι,το κορίτσι ,σε μεγαλύτερη ηλικία,17 χρόνων,μοναχο σε φωτογραφία, μελαχρινο,μαύρα μαλλιά μέχρι τους ωμους,χωρισμένα στη μέση,πρέπει να ήταν,τότε,ευτυχισμένη κοπέλα,κατέβηκε και βγήκε έξω,είδε την αυλή,τον κήπο,
τα δέντρα,πορτοκαλιές,λεμονιές,ελιές,στο βάθος η θάλασσα,γαλανη,ήρεμη,αυτή θα'ναι η περιουσία του,πήγε και τη δήλωσε,σε λίγες μέρες τον ειδοποίησαν επίσημα πως του εκχωρήθηκε ο τόπος,σε
μια διαδήλωση που τον είχαν επιστρατεύσει γυναίκες των άλλων βουβές περνούσαν μπροστα απ'τα συρματοπλέγματα κρατώντας φωτογραφίες αγνοουμένων,τότε την είδε,η ίδια φωτογραφία του σπιτιού,τη κρατούσε στο στήθος της,στο μέρος της καρδιάς,μια γυναίκα στα μαυρα,γύρω στα 40,ταράχτηκε,φοβήθηκε μήπως τον καταλάβουν,στο στρατοδικείο θα τον εκτελούσαν για λιποψυχία,συγκρατήθηκε,όταν γύρισε σπίτι την άλλη μέρα έβγαλε όλα τα πράγματα τους έξω,,τα σωριασε στο χωράφι,,έπιπλα,καρέκλες τραπέζια κρεβάτια ρούχα βιβλία ένα πιάνο φωτογραφίες,και τη φωτογραφία της κοπέλας,ραντισε τον μεγαλο σωρο γύρω και πάνω με πετρέλαιο,άναψε ένα σπίρτο και το πέταξε,η φωτιά τ'αρπαξε όλα και τα'καιγε,η φωτογραφία της κοπελας κατά παράξενο τρόπο μοναχα δεν καίγονταν,όταν όλα έγιναν στάχτη τότε πήρε φωτιά κι αυτή, τελευταία κάηκαν τα μάτια της,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο άδειο σπίτι,στη μέση της νύχτας ξύπνησε,ακούγονταν ο ηχος ενος πιάνου από τον πάνω οροφο,ανέβηκε ζαλισμενος τη σκάλα,ένας έρημος χωρος τον περίμενε,βγήκε στο μπαλκόνι,το φεγγάρι δυτικά έδυε,ένα τριζονι συνόδευε τη πτώση του,στο ενδιάμεσο διάστημα παντρεύτηκε μια γυναίκα της φυλής του,απέκτησε μια κοπέλα,την αγαπούσε αφάνταστα,φοβόνταν μην πάθει κάτι κακο,όταν τελικά μπόρεσε να δει τα μάτια της,τα ίδια μάτια μ'εκεινη,τότε το σώμα του πεφτωντας έφτασε τελικα και χτύπησε στις πλάκες της αυλής
.
.
.
Antonio Gramsci-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
Antonio Gramsci-Odio gli indifferenti-11 febbraio 1917
Αντονιο Γκραμσι-Αντιπαθω τους αδιαφορους-11 Φεβρουαριου 1917
[μεταφραση traduzione translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
Odio gli indifferenti. Credo che vivere voglia dire essere partigiani. Chi vive veramente non
può non essere cittadino e partigiano. L’indifferenza è abulia, è parassitismo, è vigliaccheria,
non è vita. Perciò odio gli indifferenti.
L’indifferenza è il peso morto della storia. L’indifferenza opera potentemente nella storia.
Opera passivamente, ma opera. È la fatalità; è ciò su cui non si può contare; è ciò che
sconvolge i programmi, che rovescia i piani meglio costruiti;è la materia bruta che strozza
l’intelligenza. Ciò che succede,il male che si abbatte su tutti, avviene perché la massa degli
uomini abdica alla sua volontà, lascia promulgare le leggi che solo la rivolta potrà abrogare,
lascia salire al potere uomini che poi solo un ammutinamento potrà rovesciare. Tra
l’assenteismo e l’indifferenza poche mani, non sorvegliate da alcun controllo, tessono la tela
della vita collettiva, e la massa ignora, perché non se ne preoccupa; e allora sembra sia la
fatalità a travolgere tutto e tutti, sembra che la storia non sia altro che un enorme fenomeno
naturale, un’eruzione, un terremoto del quale rimangono vittime tutti, chi ha voluto e chi
non ha voluto, chi sapeva e chi non sapeva, chi era stato attivo e chi indifferente. Alcuni
piagnucolano pietosamente, altri bestemmiano oscenamente, ma nessuno o pochi si
domandano: se avessi fatto anch’io il mio dovere, se avessi cercato di far valere la mia
volontà, sarebbe successo ciò che è successo?
Odio gli indifferenti anche per questo: perché mi dà fastidio il loro piagnisteo da eterni
innocenti.
Chiedo conto a ognuno di loro del come ha svolto il compito che la vita gli ha posto e gli pone
quotidianamente, di ciò che ha fatto e specialmente di ciò che non ha fatto. E sento di poter
essere inesorabile, di non dover sprecare la mia pietà, di non dover spartire con loro le mie
lacrime.
Sono partigiano, vivo, sento nelle coscienze della mia parte già pulsare l’attività della città
futura che la mia parte sta costruendo. E in essa la catena sociale non pesa su pochi, in essa
ogni cosa che succede non è dovuta al caso, alla fatalità, ma è intelligente opera dei cittadini.
Non c’è in essa nessuno che stia alla finestra a guardare mentre i pochi si sacrificano, si
svenano.
Vivo, sono partigiano. Perciò odio chi non parteggia, odio gli indifferenti”.
Αντιπαθω τους αδιαφορους.Πιστευω οτι το να ζουμε θελει να πει να ειμαστε συμμετοχοι.
Οποιος ζει αληθινα δεν μπορει να μην ειναι πολιτης και συμμετοχος.Η αδιαφορια ειναι
αβουλια,ειναι παρασιτισμος,ειναι δειλια,δεν ειναι ζωη.Γι'αυτο αντιπαθω τους αδιαφορους.
Η αδιαφορια ειναι το νεκρο βαρος της ιστοριας.Η αδιαφορια ενεργει δυναμικα στην ιστο-
ρια.Ενεργει παθητικα,αλλα ενεργει.Ειναι η μοιρολατρεια,ειναι αυτο πανω στο οποιο δεν
μπορεις να υπολογισεις,ειναι αυτο που ανατρεπει τα προγραμματα,αυτο που αντιστρεφει
τα καλυτερα κατασκευασμενα σχεδια,ειναι το κτηνωδες υλικο που στραγγαλιζει την ευφυια.
Αυτο που συμβαινει,το κακο που πεφτει πανω σ'ολους,προκυπτει επειδη η μαζα των ανθρω-
πων παραιτειται απ'τη θεληση της,αφηνει να διακηρυσσονται οι νομοι που μονο η επανα-
σταση θα μπορουσε να καταργησει,αφηνει να αναρηχηθουν στην εξουσια ανθρωποι που
κατοπιν μονο μια ανταρσια θα μπορουσε να ανατρεψει.
Αναμεσα στη παραιτηση και την αδιαφορια λιγα χερια,που δεν επιτηρουνται απο οποιονδη-
ποτε ελεγχο,υφαινουν το διχτυ της συλλογικης ζωης,κι η μαζα αγνοει,γιατι δεν ειναι σ'εκρη-
γορση,και τοτε φαινεται σαν η μοιρολατρεια να πλημμυριζει ολα κι ολους.φαινεται οπως
η ιστορια να μην ειναι αλλο απο ενα τεραστιο φυσικο φαινομενο,μια εκρηξη,ενα σεισμος
του οποιου θα καταληξουν ολοι θυματα,οποιος τον εχει θελησει κι οποιος που δεν τον εχει
θελησει,οποιος γνωριζε κι οποιος που δεν γνωριζε,οποιος ηταν ενεργος κι οποιος αδιαφορος.
Καποιοι κλαψουριζουνε αξιολυπητα,αλλοι βλαστημανε χυδαια,αλλα κανενας η' λιγοι ανα-
ρωτουνται,αν ειχα κανει κι εγω το καθηκον μου,αν ειχα επιζητησει να δωσω αξια στην θελη-
ση μου,θα ειχε συμβει αυτο που εχει συμβει;
Αντιπαθω τους αδιαφορους και γι'αυτο εδω:γιατι μ'εκνευριζει το κλαψουρισμα τους των
αιωνιων αθωων.
Ζητω λογοριασμο απο καθενα απ'αυτους πως εχει φερει σε περας την αποστολη που η ζωη
σ'αυτον εχει θεσει και σ'αυτον θετει καθημερινα,για αυτο που εχει κανει και ιδιαιτερα γι'αυ-
το που δεν εχει κανει.Και νιωθω οτι μπορω να'μαι αμειλικτος,οτι δεν πρεπει να μοιραστω
μ'αυτους τα δακρυα μου.
Ειμαι συμμετοχος,ζω,νιωθω στις συνειδησειςτου κομματος μου ηδη να παλλει η ενεργετικο-
τητα της μελοντικης πολιτειας που το κομμα μου οικοδομει.Και μεσα σ'αυτη η κοινωνικη
αλυσιδα δεν βαραινει πανω στους λιγους,μεσα σ'αυτη καθε πραγμα που συμβαινει δεν
προκαλειται τυχαια,στη μοιρα,μα ειναι ευφυες εργο των πολιτων.
Δεν υπαρχει μεσα σ'αυτη κανενας που να'ναι στο παραθυρο κοιταζοντας ενω οι λιγοι
θυσιαζονται,αιμοραγουν.
Ζω,ειμαι συμμετοχος.Γι'αυτο αντιπαθω οποιους δεν συμμετεχουν,αντιπαθω τους αδιαφο-
ρους.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου